Antybiotyki na zapalenie tchawicy

Zapalenie błony śluzowej tchawicy występuje w wyniku aktywności patogennej mikroflory bakteryjnej, czynnika wirusowego lub reakcji alergicznej. Leczenie zapalenia tchawicy antybiotykami jest wskazane tylko w obecności zakażenia bakteryjnego.

Przyczyny zapalenia tchawicy

Zapalenie gardła oddechowego może być ostre lub przewlekłe. Z ostrą postacią od początku objawów choroby aż do powrotu do zdrowia trwa około dwóch tygodni. W większości przypadków ostre zapalenie tchawicy jest powikłaniem wirusowych chorób układu oddechowego i występuje jednocześnie z procesami zapalnymi w nosogardzieli (nieżyt nosa, zapalenie gardła, zapalenie krtani). W rzadkich przypadkach procesy patologiczne w tchawicy wywołują grzyby i bakterie.

Jeśli nie przeprowadzono odpowiedniej terapii ostrego zapalenia tchawicy, choroba przelewa się do postaci przewlekłej, w której występują częste nawroty. Przewlekłe zapalenie gardła oddechowego może również rozwinąć się samodzielnie na tle długotrwałego podrażnienia dróg oddechowych.

Czynniki wpływające na podrażnienie układu oddechowego:

• oddychanie przez usta w niskich temperaturach;
• hipotermia;
• alergia na cokolwiek;
• aktywne lub bierne palenie;
• suche powietrze w pomieszczeniu, w którym osoba musi pozostać przez długi czas;
• przewlekłe choroby nosogardzieli;
• osłabienie odporności.

Kiedy przepisywane są antybiotyki

Przed przepisaniem leczenia lekarz musi ustalić przyczynę rozwoju procesu zapalnego w tchawicy. W tym celu do analizy pobiera się krew i plwocinę. Badanie krwi z patogenem wirusowym pokaże tylko, że szybkość sedymentacji erytrocytów różni się od normy (co wskazuje na występowanie procesu zapalnego), a jeśli dojdzie do zakażenia bakteryjnego, poziom leukocytów we krwi wzrośnie. Wzrost liczby eozynofili sugeruje rozwój alergicznego zapalenia tchawicy.

Jeśli zapalenie tchawicy jest wywoływane przez wirusa, przepisuje się leczenie przeciwwirusowe, jeśli choroba jest konsekwencją rozwoju zakażenia bakteryjnego, wówczas wymagana jest terapia antybakteryjna, w obecności grzyba przepisywane są leki przeciwgrzybicze. Antybiotyki na wirusowe ostre zapalenie tchawicy nie pomogą poradzić sobie z chorobą.

Wyniki laboratoryjne plwociny mogą być dostępne po 1-2 tygodniach. Ponieważ choroba wymaga leczenia chirurgicznego, lekarz może zasugerować pochodzenie choroby na podstawie wyglądu migdałków i słuchania oddechu.

Wraz z rozwojem patogennej flory bakteryjnej na migdałkach widoczny jest ropny osad i pojawia się żółty lub zielony śluz z nosa. Po 3-4 dniach pacjent zaczyna tracić plwocinę: z infekcją wirusową jest przezroczysty, z bakteryjnym żółto-zielonym.

Aby wykluczyć inne powikłania spowodowane infekcją, lekarz może zalecić dodatkowe badanie:

• prześwietlenie klatki piersiowej (sprawdź, czy rozwija się zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc);
• prześwietlenie zatok twarzowych (sprawdź, czy nie ma przedniego lub przedniego zapalenia);
• testy alergiczne;
• endoskopia oddechowa;
• test wrażliwości na antybiotyki.

Antybiotykoterapia jest konieczna, jeśli:

• analiza ujawniła obecność infekcji bakteryjnej;
• odkrztuszanie plwociny z ropą;
• zdrowie pacjenta nie poprawia się po czterech dniach przyjmowania leku przeciwwirusowego;
• jeśli występują powikłania w postaci zapalenia oskrzeli, zapalenia ucha, zapalenia zatok, zapalenia płuc;
• jeśli objawy przeziębienia (kaszel) utrzymują się przez miesiąc;
• temperatura gorączkowa utrzymuje się dłużej niż 4 dni lub temperatura podgorączkowa utrzymuje się przez tydzień.

Antybiotyk wybiera się w zależności od czynnika wywołującego zakażenie, wieku, obecności ogólnoustrojowych chorób przewlekłych i stanu immunologicznego pacjenta. Antybiotyki są starannie dobierane do leczenia dzieci, kobiet w ciąży i osób starszych.

Jakie antybiotyki leczą zapalenie tchawicy?

Aby przepisać antybiotyki o wąskim spektrum, lekarz musi znać dokładnie przyczynę zakażenia. Dlatego często, aby zapobiec rozwojowi i rozprzestrzenianiu się bakterii, lekarz przepisuje antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Grupa penicylinowa

Antybiotyki penicylinowe są najbardziej popularne w leczeniu zapalenia tchawicy. Naturalne preparaty obejmują penicylinę, bicylinę, penicylinę benzylową. Są sprzedawane w proszku do wstrzykiwań. Leki syntetyczne i półsyntetyczne można kupić w tabletkach, zawiesinach, zastrzykach, kapsułkach.

W przypadku przepisania tchawicy:

• Ampicylina;
• Augmentin;
• Oksacylina;
• Ampioks;
• Klawocyna;
• Flemoklav-Solutab;
• Flemoxin-Solutab.

Najpopularniejszym lekiem na penicylinę jest Augmentin. Zawiera amoksycylinę i kwas klawulanowy, który chroni antybiotyk penicylinowy przed działaniem soku żołądkowego i rozszerza jego spektrum działania. Lek ten jest przepisywany dzieciom do roku 2 ml trzy razy dziennie, 5 ml pacjentów w wieku 1-6 lat i 10 ml w wieku 6-12 lat.

Makrolidy

W leczeniu zapalenia tchawicy makrolidy są częściej przepisywane dzieciom, ponieważ są dobrze wchłaniane i działają z innymi lekami, a także mniej toksyczne niż inne antybiotyki. Makrolidy niszczą prawie wszystkie gram-dodatnie ziarenkowce, bakterie tlenowe i atypowe. Makrolidy gromadzą się w tkankach, dzięki czemu ich działanie jest wzmocnione.

Makrolidy obejmują:

Dzieciom przepisuje się antybiotyk, w którym składnikiem czynnym jest azytromycyna (azytromycyna, Summamed, Azitrus). Azytromycyna jest podawana małym pacjentom, biorąc pod uwagę masę ciała: po raz pierwszy w ilości 10 ml syropu na 1 kg, a następnie 5 ml na 1 kg. Kobiety w ciąży i podczas karmienia piersią zezwoliły na Vilprafen (Dżozamitsin).

Cefalosporyny

Jest przepisywany, jeśli wystąpią jakiekolwiek działania niepożądane antybiotyków z grupy penicylin lub jeśli nie działają. Skuteczny także w etiologii wirusowej i bakteryjnej choroby. Rozróżnia się kilka generacji cefalosporyn:

• I pokolenie. Cefazolina, cefalotyna, cefaleksyna. Są odpowiednie, jeśli zapalenie tchawicy jest spowodowane przez paciorkowce;
• II generacja. Cefaclor, Zinnat, Cefotiam. Może być stosowany do leczenia osób powyżej 12 lat;
• III generacja. Suprax, Pancef, Cefiksime, Ixim Lupin. Najskuteczniejsze leki do leczenia tchawicy i jej powikłań. Mianowany nawet na dzieci;
• IV i V generacji. Ladef, Cefepim, Maxipim jest przepisywany tylko w przypadku poważnych powikłań.

Fluorochinol

Te antybiotyki mają szerokie spektrum działania i pomagają, jeśli rozwinęła się oporność na penicylinę. Leki z tej grupy są przepisywane, jeśli czynnikiem wywołującym zapalenie tchawicy jest bakteria gronkowcowa. Fluorochinole szybko penetrują wszystkie tkanki i wpływają na mikroorganizmy przez długi czas, ale niszczą mikroflorę jelitową.

Fluorochinole obejmują:

• Avelox;
• Moximac;
• Lewofloksacyna;
• Ofloksocyna;
• Cyprofloscocin.

Ponieważ ta grupa antybiotyków może wpływać na powstawanie układu mięśniowo-szkieletowego, jest przeciwwskazana u dzieci, a dla kobiet w ciąży i karmiących piersią są one przepisywane tylko ze względów zdrowotnych.

Miejscowe preparaty

W przypadku narażenia miejscowego produkowane leki w postaci sprayu. Fundusze te pomogą tylko na początkowym etapie rozwoju tchawicy, ale jeśli choroba się rozwinęła, potrzebne będą silniejsze antybiotyki.

• Bioparox. Jest przepisywany w leczeniu zakażeń bakteryjnych górnych dróg oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie zatok, zapalenie zatok czołowych). Dorośli są zalecani do 4 wstrzyknięć w odstępie 4 godzin, dzieci w odstępie 6 godzin. Czas trwania leczenia wynosi 5-7 dni.
• Ingalipt. Antybiotyk, który niszczy paciorkowce jest zawarty w małym stężeniu. Lek jest przepisywany jako środek przeciwzapalny i znieczulający na wirusowe i bakteryjne zapalenie tchawicy.
• Givalex. Spray jest skuteczny, jeżeli na tle infekcji bakteryjnej rozwinęła się infekcja grzybicza.

Wdychanie

Wraz z rozwojem infekcji bakteryjnej w nosogardzieli często przepisywane są inhalacje z antybiotykami. Zaletami tej procedury jest to, że wysokie stężenie leku wchodzi w miejsce zakażenia i ryzyko działań niepożądanych jest zmniejszone.

W przypadku małych dzieci zaleca się wdychanie antybiotyków, aby uniknąć stosowania ogólnoustrojowych antybiotyków.

Lokalne działanie leku daje szybki efekt. Aby wyeliminować infekcję bakteryjną w drogach oddechowych przy użyciu inhalacji, stosuje się specjalne antybiotyki, które są wytwarzane w postaci roztworów lub proszków.

Fluimucil może być stosowany do inhalacji. Ten antybiotyk o szerokim spektrum działania. Przed zabiegiem lek rozcieńcza się solą fizjologiczną lub wodą do wstrzykiwań. Na jednej butelce leku potrzebujesz 5 ml płynu, to wystarczy na dwie procedury. Dla dzieci do 6 lat wystarczy jedna procedura dziennie, aby osiągnąć efekt terapeutyczny.

Również przeznaczone do inhalacji to gentamycyna, amikacyna, dioksydyna.

Czy można odmówić antybiotyków na zapalenie tchawicy?

Niektórzy pacjenci wolą nie stosować silnych leków podczas leczenia i pytać, czy możliwe jest wyleczenie zapalenia tchawicy bez antybiotyków. Ta grupa leków nie jest potrzebna, jeśli zapalenie ma etiologię wirusową.

Jeśli spróbujesz leczyć bakteryjne zapalenie tchawicy metodami ludowymi, może to prowadzić do przewlekłego przebiegu choroby i okresowych nawrotów ze zmniejszoną odpornością lub infekcja pójdzie jeszcze niżej do płuc i oskrzeli, co spowoduje zapalenie płuc lub zapalenie oskrzeli. Stałe zapalenie i zmiany w błonach śluzowych mogą prowadzić do pojawienia się guzów wewnątrztchawiczych.

Zalecenia dotyczące przyjmowania antybiotyków

Które antybiotyki lepiej przyjmować iw jakiej dawce lekarz decyduje, na podstawie obrazu klinicznego choroby i interakcji przepisanych leków, które muszą działać w kompleksie. Pacjent nie może zmienić dawki, zmienić lub anulować leku bez zgody lekarza, ponieważ może to prowadzić do tego, że niektóre bakterie przeżyją i przystosują się do działania tego antybiotyku i nie zareagują na nie po ponownym powołaniu.

Pacjent powinien również pamiętać o ogólnych zasadach przyjmowania antybiotyków:

• konieczne jest przyjmowanie leku w przybliżeniu w regularnych odstępach czasu, tak aby pewne stężenie substancji czynnej było zawsze obecne we krwi;
• konieczne jest spłukanie leku wodą, aby nie spowodować zwiększenia lub zahamowania działania leków;
• przyjmując szerokie spektrum antybiotyków, należy stosować dietę (wykluczać alkohol, ciężki pokarm), aby uwolnić układ wydalniczy;
• jeśli stan nie ulegnie poprawie w ciągu 2–3 dni, należy zastąpić lek lub dostosować dawkę, z pojawieniem się skutków ubocznych, ten rodzaj antybiotyku zostanie anulowany.

W leczeniu zapalenia tchawicy wymagana jest kompleksowa terapia: antybiotyki przepisują leki przeciwzapalne, wykrztuśne, mukolityczne i immunomodulujące. Przy odpowiedniej terapii antybiotykowej poprawę obserwuje się w ciągu dwóch dni, a całkowite wyleczenie błony śluzowej następuje w ciągu 1-2 tygodni.

3 i 11 dodatkowych antybiotyków na tchawicę i zapalenie tchawicy i oskrzeli

Zapalenie tchawicy to zapalenie błon śluzowych gardła oddechowego - tchawicy, które może wystąpić z wielu powodów. Charakter tej choroby polietiologicznej jest wirusowy, bakteryjny i alergiczny.

W zależności od czynnika chorobotwórczego, który spowodował proces zapalny, zapalenie tchawicy może być:

• wirusowy;
• bakteryjny;
• bakteryjne wirusowe (mieszane);
• zakaźny;
• alergiczny;
• zakaźne alergiczne.

Sukces leczenia zapalenia tchawicy zależy od tego, jak prawidłowo ustalono przyczynę jego wystąpienia, dlatego wykwalifikowany specjalista powinien być zaangażowany w diagnozowanie i przepisywanie leków.

Kiedy właściwe jest stosowanie antybiotyków?

Czy zapalenie tchawicy jest leczone antybiotykami? Oczywiście. Stosuje się je, jeśli choroba ma podłoże bakteryjne lub bakteryjne i wirusowe. Aby określić jego etiologię, przeprowadza się serię badań laboratoryjnych.

Szczegółowe badanie krwi pomaga ustalić, czy zapalenie tchawicy jest zakaźne lub alergiczne, a testy bakteriologiczne (wysiew tchawicy i plwociny) ujawniają winowajców infekcji i ich wrażliwość na niektóre rodzaje leków przeciwbakteryjnych.

Niestety laboratoryjne metody diagnostyczne są dalekie od doskonałości.

Lekarz otrzyma pierwszą informację o obecności bakterii, którą może wymazywać tchawica, po 7-14 dniach, więc najpierw przepisze pacjentowi środek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania.

Wyniki szczepienia bakteryjnego wymazu pobranego z gardła, chociaż wskazują na wzrost kultur bakteryjnych w pożywce, ale nie zawsze wskazują czynnik zakaźny, biorąc pod uwagę dużą liczbę mikroorganizmów oportunistycznych, które są stale obecne w ludzkiej nosogardzieli.

U pacjenta z dobrze funkcjonującym układem odpornościowym wzrost bakterii jest znacząco zahamowany, podczas gdy w organizmie z osłabionym układem odpornościowym tworzone są wszystkie warunki do rozmnażania zarówno bakterii, jak i wirusów. Czynnik ten jest brany pod uwagę przy przepisywaniu antybiotyków: osłabieni pacjenci potrzebują ich wyższej dawki.

Leczenie zapalenia tchawicy antybiotykami u dorosłych jest wskazane, jeśli:

• lekarz sugeruje, że postęp choroby doprowadził do rozwoju zapalenia płuc;
• kaszel trwa ponad trzy tygodnie;
• od początku choroby temperatura ciała niezmiennie utrzymuje się w wartościach podgorączkowych (37,2-38 stopni) i istnieje tendencja do jej wzrostu;
• Występowało ryzyko rozwoju ostrego zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok i zapalenia gardła.

Aby zapobiec przejściu ostrej postaci tchawicy na przewlekłą, jej leczenie przeprowadza się:

• antybiotyki różnych klas;
• leki sulfonamidy;
• środki wykrztuśne i wykrztuśne;
• leki przeznaczone do leczenia chorób towarzyszących.

Jakie są najskuteczniejsze antybiotyki dla tchawicy?

Lista antybiotyków do tchawicy jest imponująca, składa się z 14 leków. Kategoria rozpoczęcia leczenia antybakteryjnego obejmuje antybiotyki z grupy penicylin, reprezentowane przez:

Jeśli pacjent ma nietolerancję na penicylinę, przepisuje się mu antybiotyki bakteriobójcze należące do grupy makrolidów:

Jeśli leki z tych grup nie mogą być stosowane do leczenia pacjenta, skorzystaj z pomocy antybiotyków cefalosporynowych, reprezentowanych przez leki:

Grupa leków rezerwowych stosowanych w przypadku całkowitej niewydolności wszystkich innych leków obejmuje antybiotyki fluorochinolonowe:

Krótki opis trzech popularnych leków

Azytromycyna do tchawicy

Może być stosowany w jednej z trzech postaci dawkowania:

• kapsułki (0,25 g);
• tabletki (0,25 g i 0,5 g);
• w postaci granulek przeznaczonych do produkcji zawiesin.

Azytromycyna należąca do klasy makrolidów - antybiotyki o szerokim spektrum działania, słynące z najniższej toksyczności w rodzinie leków przeciwbakteryjnych, skutecznie zabija ziarniaki Gram-dodatnie, których najbardziej znanymi przedstawicielami są paciorkowce, gronkowce i pneumokoki. Efekt terapeutyczny azytromycyny zwiększa się dzięki jej zdolności do gromadzenia się w komórkach śluzówki wyściełającej tchawicę.

Schemat terapeutyczny stosowania azytromycyny w leczeniu zapalenia tchawicy u dorosłych pacjentów zapewnia dwie opcje:

• przyjmowanie 0,5 g leku dziennie (przez trzy dni);
• w pierwszym dniu - 0,5 g, a przez następne cztery - 0,25 g.

Cała dawka dzienna powinna być przyjmowana przez pacjenta na raz, co najmniej godzinę przed posiłkiem.

Amoksycylina do tchawicy

Najczęściej stosowany doustnie, w postaci kapsułek i tabletek. Zalecana dawka dla dorosłych pacjentów i dzieci (których waga przekracza 40 kg) wynosi 0,5 g trzy razy dziennie. W przypadku ciężkiej choroby podwaja się (1 g trzy razy dziennie).

Przerwa między przyjmowaniem leku powinna wynosić co najmniej osiem godzin. Średni czas trwania leczenia waha się od pięciu do dwunastu dni. Jako antybiotyk penicylinowy lek ma najszersze spektrum działania.

Ze względu na niską toksyczność i niską częstość skutków ubocznych efektów terapeutycznych, amoksycylina jest czasami stosowana podczas ciąży (uważnie rozważając potencjalne ryzyko dla płodu) i karmienia piersią.

Amoxiclav z tchawicą

Stosowany do leczenia pacjentów dorosłych i dzieci powyżej dwunastego roku życia. Tabletki tego złożonego leku zawierają trihydrat amoksycyliny i kwas klawulanowy. Jeśli zapalenie tchawicy jest łagodne lub umiarkowane, pacjent
Zaleca się przyjęcie jednej tabletki:

• 250 mg / 125 mg co osiem godzin;
• 500 mg / 125 mg co dwanaście godzin.

W przypadku ciężkiej choroby zaleca się przyjmowanie trzy razy dziennie jednej tabletki (500 mg / 125 mg) lub jednej tabletki (875 mg / 125 mg) dwa razy na dobę. Czas trwania kursu terapeutycznego wynosi od pięciu dni do dwóch tygodni.

Antybiotyki w leczeniu zapalenia tchawicy i oskrzeli

Wielu interesuje się pytaniem: „zapalenie tchawicy i oskrzeli: co to jest i jak leczyć antybiotykami?” Odpowiedź na to pytanie leży w samej nazwie choroby. U niektórych pacjentów proces zapalny rozwija się jednocześnie w strukturach tchawicy i dużych oskrzeli. Z reguły jest to obserwowane w wyniku rozprzestrzeniania się infekcji w dół: od tchawicy do oskrzeli.

Choroba, która łączy kliniczne objawy tchawicy i zapalenia oskrzeli, nazywa się zapaleniem tchawicy i oskrzeli.

Oprócz zapalenia oskrzeli towarzyszy mu mokry (lub produktywny) kaszel z łatwo wydzielaną plwociną, ale każdy atak kaszlu powoduje silny ból w klatce piersiowej charakterystyczny dla tchawicy. Jeśli kaszel był długi i wyniszczający, pacjent może odczuwać ból w okolicy przepony. Innym charakterystycznym objawem zapalenia tchawicy i oskrzeli są częste napady kaszlu, wywołane śmiechem, głębokim oddechem, krzykiem, płaczem i nagromadzeniem śluzu w tchawicy.

Wybierając antybiotyk do leczenia zapalenia tchawicy i oskrzeli, lekarz koncentruje się na wynikach badania bakteriologicznego plwociny, ujawniając wrażliwość patogenów na środki przeciwbakteryjne.

Nazwy antybiotyków dla zapalenia tchawicy i oskrzeli u dorosłych są wymienione na tej liście:

• Preparaty grupy aminopenicyliny (pierwszy rząd) stosowane w leczeniu niepowikłanych postaci przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli są reprezentowane przez amoxiclav, amoxicillin i augmentin. Główną wadą tych wysoce skutecznych leków jest częste występowanie reakcji alergicznych u pacjentów.
• Antybiotyki drugiej linii należące do klasy makrolidów i włączone do schematu leczenia pacjentów cierpiących na powikłane postacie przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli reprezentują leki Azytromycyna, Sumamed, Azitrus i Midekamycin.
• Leki przeciwbakteryjne klasy fluorochinolonowej (lewofloksacyna, Avelox, ofloksacyna) o szerokim spektrum działania są stosowane w leczeniu przewlekłego zapalenia tchawicy i oskrzeli oraz chorób pokrewnych.

Jak przyjmować antybiotyki?

Aby antybiotyki dawały maksymalny efekt, potrzebujesz:

• Nie przerywaj kursu terapeutycznego.
• Utrzymuj stałą koncentrację antybiotyków we krwi, obserwując częstotliwość ich przyjmowania, ściśle po utrzymaniu tych samych odstępów czasu między stosowaniem leku.
• Dokładnie obserwuj efekt terapeutyczny zastosowanego środka przeciwbakteryjnego. Brak jakiejkolwiek poprawy stanu pacjenta w ciągu siedemdziesięciu dwóch godzin od rozpoczęcia stosowania antybiotyku wskazuje, że bakterie odpowiedzialne za proces zapalny są oporne na leki z tej grupy i lek należy wymienić.

Jak pozbyć się tchawicy bez antybiotyków?

Czy zapalenie tchawicy można wyleczyć bez antybiotyków? Oczywiście jest to możliwe, jeśli choroba ma etiologię wirusową. Głównym zadaniem leczenia objawowego jest złagodzenie kaszlu i całkowita eliminacja.

Aby wykonać to zadanie, zastosuj:

• Leki wykrztuśne ułatwiające uwalnianie plwociny. Jednym z najpopularniejszych środków jest ambroxol. Optymalna dawka dla dorosłych pacjentów to jedna tabletka trzy razy dziennie.
  
• Bromheksyna ma dobry efekt kaszlu. Szeroki zakres postaci dawkowania (tabletki, krople, roztwory do wstrzykiwań i podawania doustnego, pigułki i syropy) pozwala na włączenie go do schematów leczenia dla pacjentów w każdym wieku. Efekt terapeutyczny stosowania bromheksyny zaczyna manifestować się w ciągu dwóch do czterech dni od rozpoczęcia leczenia. Dzienna dawka leku (dla dzieci powyżej czternastego roku życia i dorosłych) wynosi 16 mg, pod warunkiem, że jest przyjmowana cztery razy. Maksymalny czas trwania terapii wynosi pięć dni.
  
• Aby powstrzymać ataki suchego, nieproduktywnego kaszlu, pacjenci często przepisują leki, które zmniejszają wrażliwość błony śluzowej dróg oddechowych na działanie czynników drażniących. Jednym z takich środków jest libexin. Dorośli pacjenci powinni przyjmować jedną tabletkę 100 mg 3-4 razy na dobę. Wielkość dziennej dawki przeznaczonej do leczenia dziecka i dostosowanej do wieku waha się od 25 do 50 mg.
  
• Dobre wyniki w leczeniu ostrego zapalenia tchawicy o nie-bakteryjnej etiologii wynikają z zastosowania mieszanin, preparatów klatki piersiowej i wywarów z roślin leczniczych (do ich przygotowania używa się oregano, koniczyny słodkiej, tymianku, matki i macochy, tymianku, babki, dagilu). 100 ml ciepłego wywaru ziołowego należy przyjmować dwa razy dziennie. Przydatne jest także używanie go do płukania gardła.

Antybiotyki na tchawicę: lista skutecznych i czy możemy się bez nich obejść?

Zapalenie tchawicy - zapalenie błony śluzowej tchawicy spowodowane negatywnymi skutkami drobnoustrojów chorobotwórczych.

W zależności od natury patogenu, w leczeniu zapalenia tchawicy stosowane są różne leki, a jeśli choroba jest wywołana przez zakażenie bakteryjne, najlepiej jest stosować antybiotyki.

Zapalenie tchawicy i jego główne objawy

Zapalenie tchawicy zwykle nie rozwija się jako oddzielna niezależna choroba.

Najczęściej ta patologia łączy się z już istniejącym nieżytem nosa, zapaleniem krtani lub zapaleniem oskrzeli, tworząc złożone kombinacje.

Chorobę można rozpoznać po następujących głównych objawach, które w zależności od przebiegu choroby mogą objawiać się mniej lub bardziej intensywnie:

• suchy kaszel w nocy i wcześnie rano;
• ból gardła;
• dzieci - szybkie, płytkie oddychanie;
• głos staje się ochrypły, siada i może zniknąć przy skomplikowanym tchawicy;
• temperatura ciała dorosłego wzrasta nieznacznie, ale u dzieci może dochodzić do 39 stopni, chociaż ogólnie samopoczucie pacjenta nie cierpi zbytnio;
• przy kaszlu z gardła lepka plwocina śluzowa;
• bóle głowy;
• uczucie pieczenia w klatce piersiowej;
• odgłosy i świstaki podczas wdechu i wydechu;
• niewydolność oddechowa.

Leczenie antybiotykami

W przypadku zakaźnej etiologii choroby leczenie ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie patogenu, a dopiero potem złagodzenie objawów.

W tym przypadku całkiem łatwo zniszczyć patogenną mikroflorę za pomocą antybiotyków. Gdy stosuje się zapalenie tchawicy, stosuje się leki antybiotykowe z następujących grup:

1. Penicyliny.
   Leki te zawsze rozpoczynają leczenie, ponieważ dotyczą środków o szerokim spektrum działania, ale mogą wykazywać niewystarczającą skuteczność (amoxiclav, amoxicillin, flamoklav, augmentin).
2. Makrolidy.
   Nieco silniejsze antybiotyki przepisywane, gdy pacjent jest uczulony na penicyliny (erytromycyna, azytromycyna, klarytromycyna).
3. Cefalosporyny (suprax, zinnat, cefazolina, ceftriakson).
4. Fluorochinolony.
   Najpotężniejsze leki, które przepisuje się przy całkowitym braku efektu leczenia farmakologicznego w poprzednich trzech grupach (tavanic, lewofloksacyna).

Podczas stosowania antybiotyków konieczne jest przestrzeganie pewnych standardowych zaleceń.

Takie środki stosuje się, gdy inne leki nie radzą sobie z chorobą.

Sytuacja wymaga użycia antybiotyków w następujących przypadkach:

• kaszel nie przechodzi do jednego miesiąca;
• istnieje podejrzenie procesów zapalnych w płucach pacjenta;
• temperatura wzrasta powyżej 39 stopni i nie jest mylona z lekiem przeciwgorączkowym;
• pacjent zaczyna rozwijać zapalenie ucha, zapalenie migdałków lub zapalenie zatok.

Ale nawet w takich przypadkach stosowanie antybiotyków wymaga dodatkowych środków diagnostycznych w celu zidentyfikowania możliwych przeciwwskazań i określenia czynnika wywołującego zapalenie tchawicy.

A określenie „właściwego” leku jest możliwe dopiero po pobraniu wymazu z gardła w celu wykonania hodowli bakteryjnych, co pozwala dokładnie określić patogen.

Leki dla dorosłych

Leki przepisywane dorosłym nie są odpowiednie dla dzieci.

Są to głównie silne leki, które specjaliści starają się przepisywać tylko wtedy, gdy pojawiają się powikłania lub gdy choroba przechodzi w stadium przewlekłe.

Dorośli pacjenci (powyżej 18 lat) najczęściej z tchawicą przepisują leki z tej listy:

1. Ceftriakson.
   Seria antybiotyków cefalosporynowych.
   Wpływa na bakterie na poziomie komórkowym, zaburzając strukturę ścian komórkowych, w wyniku czego patogeny tracą zdolność do reprodukcji.
   800 miligramów leku jest przepisywanych dziennie. Ze względu na obecność silnych skutków ubocznych jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
2. Abaktal.
   Lek jest grupą fluorochinolonów, która zakłóca replikację DNG szkodliwych mikroorganizmów.
   Na dzień należy przyjmować dwie tabletki, z których każda zawiera 400 miligramów aktywnego składnika mesylanu pefloksacyny.
3. Klarytromycyna.
   Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Narusza syntezę białek w komórkach patogenów, co prowadzi do ich śmierci.
   Z tchawicą przyjmuj trzy tabletki dziennie w regularnych odstępach czasu.
   Narzędzie jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
4. Amoxiclav
   Narzędzie szerokiego spektrum grupy penicylin.
   Jest przyjmowany trzy razy dziennie, ale z objawami oznak indywidualnej nietolerancji na składniki leku (wyrażone naruszeniem czynności różnych układów ciała), amoksyclaw jest anulowany.

Antybiotyki do leczenia dzieci

Jednym z tych środków jest półsyntetyczna makrolidowa azytromycyna, która wywiera hamujący wpływ na system produkcji patogennego białka mikroflory.

Dzieciom podaje się jedną tabletkę po 125 miligramów dziennie od trzeciego roku życia Innym antybiotykiem stosowanym w leczeniu dzieci jest augmentina (grupa penicylin).

Zaleca się, aby dzieci podawały lek w zawiesinie.

Dawkowanie i częstość podawania oblicza się na podstawie masy i wieku dziecka i tylko przez lekarza prowadzącego, który może dostosować schemat leczenia w zależności od charakterystyki przebiegu choroby.

Możliwe komplikacje

1. Rozwój reakcji alergicznych na aktywne składniki leku (objawiające się swędzeniem, pieczeniem i wysypką na ciele).
2. Możliwe efekty toksyczne, które mogą zakłócać funkcje życiowych systemów.
3. Rozwój dysbakteriozy z powodu całkowitego zniszczenia podczas leczenia zarówno szkodliwej, jak i korzystnej mikroflory jelitowej.
   Tej komplikacji można łatwo uniknąć, stosując równolegle przebieg przyjmowania probiotyków, przywracając „przyjazną” mikroflorę.

Możliwość leczenia bez antybiotyków

Leczenie zapalenia tchawicy bez antybiotyków jest możliwe tylko wtedy, gdy przyczyną choroby są wirusy - w takich przypadkach przepisywane są leki przeciwwirusowe.

Jeśli chodzi o formę bakteryjną - wiele zależy od pracy ludzkiego układu odpornościowego.

Czasami antybiotyki nie są potrzebne i wystarcza jedynie leczenie objawowe lekami wykrztuśnymi, przeciwgorączkowymi i innymi lekami.

Ale tylko specjalista po badaniu może dokładnie powiedzieć o potrzebie leczenia antybiotykami.

Przydatne wideo

Z tego filmu dowiesz się, kiedy potrzebne są antybiotyki do leczenia:

Zapalenie tchawicy jest niebezpieczne dla jego powikłań, z których jednym jest rozprzestrzenianie się procesów patologicznych w dolnych drogach oddechowych.

W przypadku zakaźnej etiologii choroby leczenie ma na celu przede wszystkim wyeliminowanie patogenu, a dopiero potem złagodzenie objawów.

W tym przypadku całkiem łatwo zniszczyć patogenną mikroflorę za pomocą antybiotyków, które lekarz powinien zalecić po diagnozie.

Antybiotyki na tchawicę: kiedy nie robić bez nich i kiedy nie są potrzebne?

W nowoczesnej medycynie klinicznej zapalenie tchawicy jest uważane za chorobę pochodzenia wirusowego, ale bakterie, w szczególności gronkowce, paciorkowce, a zwłaszcza Gram-dodatnie tlenowce z rodzaju Moraxella catarrhalis, są również zaangażowane w jego wystąpienie. To właśnie w związku z obecnością czynnika bakteryjnego w etiologii tchawicy powstaje pytanie: czy antybiotyki są niezbędne do tchawicy?

Praktyczny, niezakłócony sposób „migracji” drobnoustrojów chorobotwórczych jest aerogenny. Unoszące się w powietrzu kropelki i unoszące się w powietrzu patogeny przenoszone przez pył wchodzą do ludzkich dróg oddechowych, powodując różne choroby. Jednym z nich jest zapalenie tchawicy, w którym zapalenie błony śluzowej dróg oddechowych, tchawicy, jest zapalne.

Antybiotykoterapia tchawicy

Zapalenie tchawicy występuje w dwóch postaciach - ostrej i przewlekłej. Ostre zapalenie tchawicy, którego głównym objawem jest uporczywy suchy kaszel, jest bólem gardła, w większości przypadków połączonym z ostrym zapaleniem błony śluzowej nosa (nieżytem nosa), zapaleniem błony śluzowej gardła (zapalenie gardła) i krtani (zapalenie krtani). Wszystkie te procesy zapalne są wynikiem infekcji wirusowej. Jak wiadomo, wirusy nie mają struktury komórkowej i są wprowadzane do żywych komórek, dlatego antybiotyki są bezsilne w ostrym tchawicy pochodzenia wirusowego, a kaszel leczy się lekami przeciwkaszlowymi (w postaci tabletek lub mieszanin), inhalacjami alkalicznymi, wywary z roślin leczniczych itp.

Ale zakaźne zapalenie tchawicy może rozwinąć się z powodu skutków infekcji bakteryjnej. Ponadto, jak zauważyli mikrobiolodzy, bakterie mogą stać się zarówno główną przyczyną choroby, jak i towarzyszyć już istniejącym wirusom. Dzieje się tak, ponieważ wirusy, tłumiąc odporność człowieka, ułatwiają rozwój bakterii chorobotwórczych w organizmie.

W takiej sytuacji antybiotyki na zapalenie tchawicy i oskrzeli, a także na inne choroby dróg oddechowych pochodzenia bakteryjnego, wykonują swoje główne zadanie terapeutyczne - hamują wzrost patogenów.

Wskazaniami do rozpoczęcia stosowania antybiotyku w przypadku zapalenia tchawicy u dorosłych są: podejrzenie zapalenia płuc (zapalenie płuc); czas kaszlu przekracza trzy tygodnie; od samego początku choroby temperatura wynosi + 37,5-38 ° C i stale rośnie; są oznaki zapalenia migdałków (ból gardła), uszu (zapalenie ucha) lub zatok przynosowych (zapalenie zatok).

Należy zauważyć, że szybko wyleczone ostre zapalenie tchawicy może przekształcić się w postać przewlekłą. Lecz przewlekłe zapalenie błony śluzowej tchawicy może być związane z cechami anatomicznymi ludzkich dróg oddechowych lub z obecnością w nich zmian patologicznych, a także z częstymi zmianami reżimu temperaturowego środowiska. Z reguły przewlekłe zapalenie tchawicy - z napadami kaszlu w nocy i po śnie - cierpi z powodu ciężkich palaczy i osób nadużywających alkoholu, a także tych, których praca jest związana z różnymi substancjami chemicznymi, których pary podrażniają błonę śluzową gardła i powodują jego zapalenie. Ponadto osoby cierpiące na alergie powodują alergiczny pył z tchawicy. W takich przypadkach lekarze otolaryngologii nigdy nie leczą antybiotyków na tchawicę.

Który antybiotyk jest lepszy w przypadku tchawicy?

Tak więc, zgodnie z historią, wszystkimi objawami, a także zgodnie z analizą kliniczną krwi i badań bakteriologicznych plwociny i wymazów z gardła, lekarz ustalił, że zapalenie tchawicy jest spowodowane przez bakterie. Oznacza to, że leczenie zapalenia tchawicy antybiotykami jest nieuniknione.

Przepisując antybiotyki, aby pozbyć się tchawicy, należy wziąć pod uwagę wszystko: obraz kliniczny choroby, wiek pacjenta i obecność chorób współistniejących, spektrum działania konkretnego leku i jego przeciwwskazania. A dawka antybiotyku zalecana przez lekarzy zależy od ciężkości procesu zapalnego.

Według wielu ekspertów najskuteczniejszymi antybiotykami na zapalenie tchawicy są leki penicylinowe podawane pozajelitowo. Ale istnieje wiele leków z tej grupy, które są przyjmowane doustnie lub mają kilka postaci. Ponadto mają szerszy zakres aktywności antybakteryjnej. Na przykład lek Augmentin (synonimy - Amoksycylina wzmocniona kwasem klawulanowym, Amoxiclav, Amoklavin, Clavocin) zawiera amoksycylinę (półsyntetyczny antybiotyk penicylinowy) i kwas klawulanowy (który chroni amoksycylinę przed rozpadem i rozszerza jej spektrum antybakteryjne). Ten lek jest wytwarzany w postaci tabletek, proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań i proszku do przygotowania zawiesiny.

Augmentin (tabletki 1 g) stosuje się w leczeniu osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat - jedna tabletka dwa razy na dobę (na początku posiłku). W przypadku ciężkich postaci ostrego zapalenia tchawicy i innych zakażeń bakteryjnych dróg oddechowych należy przyjmować pigułkę 3 razy dziennie. W przypadku chorób przewodu pokarmowego, mononukleozy zakaźnej i przewlekłej niewydolności nerek ten antybiotyk należy stosować ostrożnie. W czasie ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży i podczas laktacji nie zaleca się jej przyjmowania.

Kiedy pacjenci nie tolerują penicyliny i jej pochodnych, przepisuje się antybiotyki z grupy cefalosporyn lub makrolidów. W przypadku ostrego tchawicy bakteryjnej lub wirusowo-bakteryjnej lekarze zalecają przyjmowanie Cefaleksyny (synonimy - Ospexin, Keflex), która ma działanie bakteriobójcze na wiele różnych patogenów. Substancje czynne leku zaczynają działać, zakłócając syntezę ściany komórkowej mikroorganizmów, 1-1,5 godziny po spożyciu, a z organizmu są całkowicie eliminowane po 8 godzinach - z moczem. Ten antybiotyk jest dostępny w postaci kapsułek, tabletek i proszku do zawieszenia.

Dzienna dawka Cefaleksyny (w kapsułkach po 0,25 g) dla dorosłych wynosi 1-4 g, lek należy przyjmować co 6 godzin, pół godziny przed posiłkiem, wypijając 150-200 ml wody. Przebieg leczenia wynosi do dwóch tygodni. Lek ma skutki uboczne: od osłabienia, bólu głowy, pokrzywki i niestrawności do żółtaczki cholestatycznej i leukopenii. Przeciwwskazaniami są nietolerancja cefalosporyn i antybiotyków penicylinowych, a także dzieci poniżej 12 lat.

Kolejne na liście antybiotyków do tchawicy są makrolidy, które należą do najmniej toksycznych środków z rodziny antybiotyków. Makrolidy doskonale radzą sobie z ziarniakami Gram-dodatnimi i pneumokokami; działają na czynniki sprawcze kokluszu i błonicy, legionelli i krętków, chlamydii i mykoplazmy. Antybiotyki z tej grupy farmakologicznej gromadzą się w tkankach narządów oddechowych, w tym w błonie śluzowej tchawicy, dzięki czemu ich działanie terapeutyczne staje się silniejsze.

Makrolid antybiotyku Azytromycyna jest dostępny w postaci kapsułek (po 0,25 g każda), tabletek (0,125 g i 0,5 g każdy), a także w postaci proszku do przygotowania zawiesiny (w fiolkach 15 ml i 30 ml). Schemat stosowania tego leku przez dorosłych: 0,5 g na dobę przez trzy dni lub 0,5 g na pierwszy dzień i 0,25 g na kolejne cztery dni. Cała dawka jest przyjmowana jednorazowo - godzinę przed posiłkami.

Lek Dzhozamitsin (synonim - Vilprafen) również należy do grupy naturalnych antybiotyków-makrolidów, aw 2012 r. Został włączony do rosyjskiej „Listy podstawowych i niezbędnych leków”. Stosuje się go w leczeniu zakaźnego zapalenia dróg oddechowych i jamy ustnej, w leczeniu chlamydii, rzeżączki, kiły, szkarlatyny, czerwonki i innych chorób. Kiedy etiologia bakteryjna tchawicy Jozamycyna, dorośli i dzieci powyżej 14 roku życia przepisują 1-2 g dziennie - w trzech dawkach podzielonych. Lek ten można stosować w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.

Poważne reakcje uboczne w leczeniu antybiotykowych grup makrolidów są rzadkie i objawiają się nudnościami, wymiotami i bólem brzucha. Wśród ich przeciwwskazań są znaczące zaburzenia czynności wątroby i indywidualna nadwrażliwość na leki z tej grupy.

Antybiotyki na zapalenie tchawicy u dzieci

W ostrym wirusowym zapaleniu tchawicy u dzieci leczenie jest głównie objawowe i kaszel przy pomocy plastrów musztardowych, maści, inhalacji i syropów na kaszel. W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy stosuje się antybiotyki.

Pediatrzy zalecali stosowanie antybiotyków w leczeniu tchawicy u dzieci: Augmentin (grupa penicylinowa), Azithromycin i Sumamed (antybiotyki makrolidowe). W przypadku zakażeń o łagodnym i umiarkowanym nasileniu dzienna dawka preparatu Augmentin w zawiesinie wynosi:

dzieci do roku - 2 ml trzy razy dziennie (przed posiłkami), od 1 do 6 lat - 5 ml trzy razy dziennie, dzieci w wieku 7-12 lat - 10 ml w trzech dawkach.

Azytromycyna w postaci syropu (100 mg / 5 ml i 200 mg / 5 ml) może być podawana w dawce 10 mg na kilogram masy ciała w ciągu dnia - jednorazowo, godzinę przed posiłkami. Czas odbioru wynosi trzy dni. Zgodnie z drugim schematem zaleca się podawanie tej ilości syropu tylko pierwszego dnia leczenia, aw ciągu następnych czterech dni - 5 mg na kilogram masy ciała (także jednorazowo).

Wśród antybiotyków do tchawicy u dzieci, Sumamed i Sumamed forte są szeroko stosowane jako zawiesina. Jego dawkę oblicza się również na podstawie masy ciała dziecka - 10 mg / kg masy ciała raz dziennie przez 3 dni. Przebieg leczenia wynosi 30 mg na kilogram. Dzieciom powyżej 6 miesięcy o wadze do 10 kg należy podawać 5 ml zawiesiny dziennie.

Zawieszony antybiotyk Jozamycyna (dawka dla dorosłych została wskazana powyżej). Otolaryngolodzy dziecięcy przepisują ten lek noworodkom i niemowlętom w ilości 30-50 mg na kilogram masy ciała dziennie (w trzech dawkach).

Antybiotyki do inhalacji z tchawicą

Etiologiczne leczenie wdychania tchawicy za pomocą antybiotyków jest dość skuteczne, ponieważ umożliwia tworzenie wysokich stężeń leku bezpośrednio w ognisku zapalnym. Ponadto przy wdychaniu antybiotyków ryzyko ich ogólnoustrojowych skutków ubocznych jest znacznie niższe niż w przypadku podawania wewnętrznego lub zastrzyków.

Obecnie w leczeniu ostrego bakteryjnego zapalenia tchawicy stosuje się specjalne formy antybiotyków wziewnych - w postaci roztworów i proszków do inhalacji.

Na przykład antybiotyk o szerokim spektrum działania Fluimucil jest przepisywany przez lekarzy nie tylko w przypadku zapalenia tchawicy o podłożu bakteryjnym, ale także zapalenia migdałków, zapalenia gardła, zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc, a także ropnych chorób płuc. Aby przygotować roztwór do inhalacji, do butelki Fluimucil dodaje się 5 ml roztworu soli fizjologicznej. Przy 1 inhalacji bierze prawie połowę powstałego roztworu - 2 ml. Zabieg należy przeprowadzać 2 razy dziennie, dzieci poniżej 6 lat potrzebują tylko raz. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 10 dni. Leku tego nie należy stosować równolegle z innymi antybiotykami, ponieważ zmniejsza się ich wchłanianie.

Lek aerozolowy Bioparox jest antybiotykiem do stosowania miejscowego, nie ma działania ogólnoustrojowego. W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy u dorosłych stosuje się jedną inhalację (4 wstrzyknięcia) co 4 godziny, u dzieci - jedną inhalację co 6 godzin. Czas trwania standardowego leczenia wynosi 5-7 dni.

Jak leczyć zapalenie tchawicy bez antybiotyków?

Jeśli antybiotyki stosowane w zapaleniu tchawicy są stosowane wyłącznie do bakteryjnego lub wirusowo-bakteryjnego pochodzenia choroby, lekarze mogą poradzić sobie ze zwykłym wirusowym tchawicą innymi metodami.

Na przykład za pomocą tradycyjnej terapii objawowej mającej na celu złagodzenie kaszlu i całkowite pozbycie się go. Wśród leków wykrztuśnych dla nieproduktywnego (suchego) kaszlu lekarze zalecają przyjmowanie ambroksolu lub bromheksyny, która nie różni się zbytnio od niej.

Ambroxol (synonimy - Lasolvan, Ambrolithic, Bronkhopront, Fluixol, Lindoxil, Mucosan, Mucovent, Sekretil, Viskomtsil) zwiększa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych i jest przepisywany przez osobę dorosłą na tabletkę 2-3 razy dziennie (po jedzeniu). Dawka leku w postaci syropu dla dzieci jest następująca: do 2 lat - 2,5 ml 2 razy dziennie, od 2 do 5 lat - 2,5 ml 3 razy dziennie, starsza niż 5 lat - 5 ml 2-3 razy dziennie. Zgaga, niestrawność, nudności, wymioty, wysypka skórna mogą być działaniami niepożądanymi.

Lek mukolityczny z efektem kaszlu - bromheksyna (Bronkhostop, Solvin) - występuje w postaci tabletek, tabletek, kropli, roztworu do wstrzykiwań, roztworu do podawania doustnego, a także syropu i tabletek dla dzieci. Efekt terapeutyczny leku pojawia się po 2-5 dniach od rozpoczęcia leczenia, aby go zwiększyć, musisz pić wystarczająco dużo płynu. Mianowany dla dorosłych i dzieci powyżej 14 lat - 8-16 mg 3-4 razy dziennie; dzieci w wieku powyżej 2 lat - 2 mg trzy razy dziennie, 2-6 lat - 4 mg 3 razy dziennie, 6-14 lat - 8 mg 3 razy dziennie. Czas użytkowania - nie więcej niż 5 dni. Wśród przeciwwskazań tego leku są nadwrażliwość, wrzód żołądka, ciąża (pierwszy trymestr), okres laktacji, wiek dzieci (do 6 lat - za przyjmowanie tabletek).

Aby złagodzić ataki suchego kaszlu, lekarze mogą przepisać leki zmniejszające wrażliwość błony śluzowej dróg oddechowych na bodźce, na przykład Libexin. Średnia dawka dla dorosłych wynosi 100 mg (1 tabletka) 3-4 razy dziennie. Średnia dawka dla dzieci, w zależności od wieku i masy ciała, wynosi 25-50 mg (0,25-0,5 tabletki) 3-4 na dobę.

Pozytywny efekt terapeutyczny w ostrym nie-bakteryjnym zapaleniu tchawicy dają różne mieszaniny oparte na korzeniu Althea, lukrecji i termopsji. Można również użyć specjalnych opłat za pierś roślin leczniczych, parzyć je i pić zgodnie z zaleceniami wskazanymi na opakowaniu. Do użytku wewnętrznego wywar ziołowy przygotowuje się na bazie podbiału, koniczyny, trójkolorowego fioletu, dzięgla, babki, oregano lub tymianku. Ziołowe wywary powinny być wypijane ciepłe, 100 ml dwa razy dziennie, również korzystają z płukania gardła.

Pomagają zmniejszyć wdychanie tchawicy pąkami sosny, liśćmi eukaliptusa, szałwią lub tymiankiem. Konieczne jest przygotowanie wywaru z tych roślin (łyżka na szklankę wrzącej wody), a następnie (jeśli nie ma specjalnego inhalatora) oddychać lekko schłodzoną kompozycją, przykrywając głowę ręcznikiem.

I pamiętajcie, że przy całej różnorodności leków, w tym antybiotyków na tchawicę, nikt nie anulował terapeutycznego wpływu na naturalny miód pszczeli i regularną gorącą herbatę z cytryną...

Jakie antybiotyki można przyjmować z tchawicą

Zapalenie tchawicy jest chorobą tchawicy, która rozpala błonę śluzową. W większości przypadków różne wirusy wywołują rozwój tej choroby. Później jednak mogą dołączyć do szkodliwych bakterii. Należy zauważyć, że antybiotyki nie są stosowane w leczeniu ostrego zapalenia tchawicy. W końcu przeciwko wirusowi takie leki będą całkowicie bezsilne.

Antybiotyki na zapalenie tchawicy mogą być przepisywane tylko wtedy, gdy istnieje bardzo realne zagrożenie poważnym powikłaniem zakażenia bakteryjnego (na przykład zapalenie zatok, zapalenie ucha, zapalenie płuc lub zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków). Rozważmy bardziej szczegółowo, w jakich przypadkach lekarze zalecają stosowanie leków przeciwbakteryjnych i jakie leki są stosowane.

Treść artykułu

Kiedy przepisywane są leki przeciwbakteryjne

W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy zakażenie może rozprzestrzenić się na dolne drogi oddechowe. Wyraża się to oddzieleniem plwociny zmieszanej z ropą, dreszczami i wysoką temperaturą. Jeśli takie objawy są obserwowane, lekarz przepisuje odpowiednie antybiotyki. Oczywiście po przeprowadzeniu niezbędnych badań pacjenta. Leki te pomagają uniknąć rozwoju poważniejszych powikłań - na przykład zapalenia płuc.

Aby zapobiec zagrażającym życiu powikłaniom zapalenia tchawicy, stosuje się leki przeciwbakteryjne w celu:

• podejrzenie wystąpienia zapalenia płuc;
• długotrwałe zimno (objawy utrzymują się dłużej niż miesiąc);
• wyraźna gorączka, objawiająca się w pierwszych dniach (objaw ten może wskazywać na ciężkość choroby i zwiększone ryzyko wystąpienia niebezpiecznych powikłań);
• utrzymywanie umiarkowanie podwyższonej temperatury (w granicach 37,4 ° C-37,9 ° C) w 6-8 dni po wystąpieniu choroby;
• utrzymywanie wysokiej temperatury (powyżej 38-38,5 ° C) przez ponad 4 dni;
• pojawienie się zapalenia zatok z ropnymi wydzielinami;
• początek objawów zapalenia ucha środkowego w ostrej postaci z ropnym wydzieliną;
• zaostrzenie dusznicy bolesnej lub zapalenia zatok, występujące w postaci przewlekłej i któremu towarzyszy ropne wydzieliny.

Wykwalifikowani lekarze przepisują dziś antybiotyki ze szczególną ostrożnością. Stanowczo sprzeciwiają się bezmyślnemu i przedwczesnemu podawaniu tych leków. Argumentują swoje stanowisko faktem, że stosowanie leków przeciwbakteryjnych w normalnym przebiegu zapalenia tchawicy jest szkodliwe.

Leki te naruszają naturalny skład mikroflory, która zajmuje drogi oddechowe - zarówno dolną, jak i górną. W rezultacie mikroflora bakteryjna, niezwykła dla niej, zaczyna kolonizować układ oddechowy.

Ponadto leczenie prostego zapalenia tchawicy antybiotykami pomaga przystosować się do nich szkodliwe bakterie. Tak więc w przypadku wystąpienia jakichkolwiek złożonych chorób narządów układu oddechowego, większość leków może być całkowicie bezradna.

Leczenie penicylinami i cefalosporynami

Wielu ekspertów uważa, że ​​najskuteczniejszymi antybiotykami na zapalenie tchawicy są leki należące do kategorii penicylin. Ale nie wszystkie, ale tylko te, które są podawane dożylnie. Jednak w tej kategorii funduszy istnieje dostatecznie duża liczba leków do podawania doustnego - tabletkowanych, kapsułkowanych, w proszkach zawiesinowych. Mają szerszy zakres efektów. Najpopularniejszą penicyliną przepisaną na zapalenie tchawicy jest Augmentin.

„Augmentin” (synonimiczne nazwy leków z tymi samymi aktywnymi składnikami - „Amoclavine”, „Amoxiclav”, „Amoxicillin” i „Clavocin”) składa się z 2 substancji czynnych. To jest amoksycylina i kwas klawulanowy. Lek ten jest wytwarzany w kilku formach jednocześnie - w tabletkach, proszku do wstrzykiwań i proszku w postaci zawiesiny.

„Augmentin” jest przepisywany dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat. Dawkowanie - 1 tabletka dwa razy dziennie. Picie pigułki nie powinno być przed posiłkami, ale na samym początku posiłku. Jeśli zapalenie tchawicy jest ciężkie, dopuszczalne jest zwiększenie dawki do 3 tabletek dziennie. Zaleca się, aby osoby cierpiące na przewlekłą niewydolność nerek, mononukleozę zakaźną i choroby przewodu pokarmowego były jak najbardziej ostrożne przy stosowaniu tego leku. „Augmentin” jest przeciwwskazany dla kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią.

Jeśli u pacjenta stwierdzono indywidualną nietolerancję na penicylinę, zwykle przepisuje się mu antybiotyki należące do grupy cefalosporyn.

Bakteryjne lub wirusowo-bakteryjne zapalenie tchawicy jest skutecznie leczone Cefaleksyną (synonimiczne nazwy leków z tym samym składnikiem aktywnym - Keflex, Ospeksin). Ten lek ma szeroki zakres skutków - jest szkodliwy dla wielu patogenów. Jest wytwarzany w kilku postaciach - w tabletkach, kapsułkach i proszku w postaci zawiesiny.

Dawka dla dorosłych tego leku wynosi 1 do 4 g dziennie. „Cefaleksyna” musi być przyjmowana ściśle co 6 godzin - 30 minut przed posiłkiem. Wziąć tabletkę lub kapsułkę ze szklanką wody. Czas trwania kursu terapeutycznego nie powinien przekraczać 14 dni. Występowanie takich działań niepożądanych, jak ogólne osłabienie, niestrawność, ból głowy, pokrzywka, jak również żółtaczka cholestatyczna i leukopenia nie są wykluczone. Antybiotyk jest przeciwwskazany w przypadku indywidualnej nietolerancji na leki tej kategorii i dzieci poniżej 12 lat.

Stosowanie makrolidów

Makrolidy są uważane za najmniej toksyczne leki przeciwbakteryjne. Są szkodliwe dla pneumokoków i ziarniaków Gram-dodatnich. Ponadto antybiotyki z tej kategorii skutecznie radzą sobie z bakteriami powodującymi krztusiec i błonicę, legionellę i krętki, a także chlamydie i mykoplazmy. Makrolidy mają zdolność gromadzenia się w tkankach narządów oddechowych - w tym w błonie śluzowej tchawicy. Z tego powodu ich efekt jest jeszcze większy.

• „Azytromycyna” jest wytwarzana w postaci tabletek, kapsułek i proszku zawiesinowego. Dorośli powinni przyjmować go w dawce 0,5 g dziennie (w tym przypadku pełny cykl leczenia wyniesie 3 dni) lub 0,5 g pić pierwszego dnia i przez kolejne 4 dni przyjmować 0,25 g leku dziennie. Całą dawkę jednego dnia należy przyjąć natychmiast - około godzinę przed posiłkiem.
• „Josamycyna” (synonimiczna nazwa leku z tym samym składnikiem aktywnym - „Vilprafen”) jest przepisywana w leczeniu zapalenia pochodzenia zakaźnego, wpływającego na dolne i górne drogi oddechowe, a także jamy ustnej. W przypadku bakteryjnego zapalenia tchawicy dawka „Josamycyny” dla dorosłych wynosi 1-2 g dziennie. Tom ten należy podzielić na 3 kroki. Ten antybiotyk jest zatwierdzony dla kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią, jeśli korzyść przekracza ryzyko. Dzieci w wieku poniżej 14 lat, ten lek jest przeciwwskazany.

Jakiekolwiek namacalne skutki uboczne są stosunkowo rzadkie w przypadku antybiotyków makrolidowych. W niektórych przypadkach mogą wystąpić nudności, wymioty i ból brzucha. Są przeciwwskazane w wyraźnych zaburzeniach czynności wątroby i indywidualnej nietolerancji na leki z tej grupy.

Wdychane antybiotyki do tchawicy

Metoda leczenia tchawicy za pomocą wziewnych antybiotyków jest jedną z najskuteczniejszych. Procedura umożliwia zapewnienie wysokiego stężenia leku bezpośrednio w centrum infekcji. Ponadto wdychanie leków przeciwbakteryjnych znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Obecnie bakteryjne zapalenie tchawicy jest leczone za pomocą specjalnych form antybiotyków. Produkowane są w roztworach i specjalnych proszkach przeznaczonych do inhalacji.

Fluimucil jest lekiem o szerokim spektrum działania. Lekarze przepisują go nie tylko w przypadku tchawicy pochodzenia bakteryjnego, ale także w leczeniu zapalenia migdałków, zapalenia gardła, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i chorób płuc, którym towarzyszy ropienie. Aby przygotować roztwór do inhalacji, należy dodać roztwór soli fizjologicznej (łącznie 5 ml) do butelki z Fluimucilem. Podczas jednej sesji inhalacyjnej połowa przygotowanego roztworu jest zużywana - 2 ml. Wdychanie tego antybiotyku u dorosłych powinno odbywać się dwa razy dziennie. Jeśli dziecko nie osiągnęło wieku 6 lat, wystarczy jeden raz. Maksymalny czas trwania leczenia wynosi 10 dni.

Biorąc „Fluimucil”, należy wziąć pod uwagę, że nie można go łączyć z innymi lekami przeciwbakteryjnymi.

Aerozol „Bioparox” - lokalny lek przeciwbakteryjny. Nie ma efektu systemowego. Dorosłym z tchawicą o charakterze bakteryjnym należy podać po jednej inhalacji (sesja składa się z 4 wstrzyknięć) co 4 godziny. Dzieci muszą wykonywać takie inhalacje w odstępach 6-godzinnych. Czas trwania kursu terapeutycznego wynosi zazwyczaj od 5 do 7 dni.

Zasady przyjęcia

Skuteczność leczenia zależy nie tylko od prawidłowo dobranego antybiotyku. Lek nadal musi być przyjmowany prawidłowo. Błędy w przyjęciu i ignorowaniu recept mogą znacznie zmniejszyć oczekiwany efekt i opóźnić powrót do zdrowia. Podajemy podstawowe zasady stosowania środków przeciwbakteryjnych do właściwego leczenia zapalenia tchawicy.

1. Czas trwania przyjmowania antybiotyków musi być koniecznie skoordynowany z lekarzem. W przypadku nieautoryzowanego przerwania leczenia znacznie zwiększa się ryzyko zaostrzenia tchawicy. Dzieje się tak, ponieważ patogenne mikroorganizmy, które osiadły w narządach oddechowych, nie zostały całkowicie zniszczone.
2. Jeśli pacjent szybko się regeneruje, jego stan uległ znacznej poprawie, temperatura wróciła do normy, a świszczący oddech nad tchawicą i oskrzelami zniknął, lekarz może anulować terapię antybiotykową. Aby zapobiec rozwojowi powikłań, wystarczy przyjmować antybiotyki od 3 do 7 dni.
3. Tak się składa, że ​​środek przeciwbakteryjny przepisany przez lekarza nie działa. Znajduje się z reguły w pierwszych 2-3 dniach przyjęcia. Jeśli nie ma poprawy, musisz ponownie skonsultować się z lekarzem - on odbierze inny lek. W niektórych przypadkach, jeśli leczenie ambulatoryjne nie powiedzie się, pacjent zostaje wysłany do szpitala.

Post factum

Bakteryjne zapalenie tchawicy w częstościach jest znacznie gorsze niż wirusowe. Jednak to właśnie bakteryjna forma choroby jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ może sprowokować rozwój poważnych powikłań. Aby temu zapobiec, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i przyjmować leki przeciwbakteryjne zgodnie z zalecanym przez lekarza schematem.

Pamiętaj: każda zmiana dawki lub czasu trwania kursu może niekorzystnie wpłynąć na leczenie.

Zapalenie tchawicy i antybiotyk, a każdy inny lek jest leczony głównie ambulatoryjnie, to jest w domu. Potrzeba terapii w szpitalu pojawia się w niezwykle rzadkich przypadkach. Jednocześnie możliwość leczenia w domu nie daje zwolnienia z kontroli lekarza nad jego procesem i wynikami. Przecież tylko lekarz będzie mógł podjąć obiektywną decyzję - anulować lek lub, przeciwnie, przedłużyć kurs terapeutyczny.