Czy stosowanie leków przeciwbakteryjnych w zakażeniach wirusowych?

Przez całe życie czai się wiele niebezpieczeństw, z których jednym są infekcje wirusowe. Wirus jest pasożytniczy na komórkach ciała, penetrując je i pożerając. Może manifestować się bardzo gwałtownie, ale może być w stanie utajonym przez długi czas, a czasami przez całe życie.

Dzisiaj medycyna zna ponad 450 wirusów. Według Światowej Organizacji Zdrowia, 80% chorób zakaźnych na świecie jest wywoływanych przez wirusy.

Środki wirusowe

Transmisja wirusów odbywa się od osoby do osoby, przewoźnik może być zwierzęciem. W swojej formie wirusy są podzielone na przewlekłe, wpływające na organizm przez długi okres i ostre - kiedy są wprowadzane do organizmu, następuje szybki rozwój choroby.

Jednocześnie infekcjom wirusowym towarzyszą nieprzyjemne objawy, a wielu pacjentów - a nawet lekarzy - starając się szybko usunąć objawy patologii, wymusza działanie przeciwko wirusom na antybiotykach.

Jednak takie podejście nie jest uzasadnione - antybiotyki nie są w stanie zwalczać infekcji wirusowej.

Sam wirus nie jest komórką, nie wie, jak się dzielić, mnoży się wyłącznie w żywym organizmie. Zainfekowana osoba zamienia się w przenośny inkubator, rozprzestrzeniając wokół siebie infekcję kropelką, kontaktem lub innymi środkami.

Najlepszą opcją na infekcję wirusową nie są antybiotyki, ale leki przeciwwirusowe.

Infekcje wirusowe dzieli się na:

• wirusy oddechowe, w tym około 170 rodzajów wirusów;
• jelit - na liście 90 pozycji;
• arbowirusy - około 100 gatunków;
• zapalenie wątroby;
• HIV 1, 2;
• brodawczaki ludzkie - ponad 100 gatunków;
• wirusy opryszczki, adenowirusy, hantawirusy i inne.

Rozważ najczęstszą sytuację - chorobę ARVI, która dotyka zarówno dorosłych pacjentów, jak i dzieci. Czynnikiem wywołującym chorobę jest wirus, procesy zapalne w 99,9% są również spowodowane infekcją wirusową. Stosowanie antybiotyków przeciwko niemu jest bez znaczenia - leki przeznaczone wyłącznie do niszczenia szkodliwych bakterii.

Wręcz przeciwnie, przepisywanie antybiotyków w tym przypadku jest obarczone negatywnymi konsekwencjami - antybiotyki mogą niszczyć nie tylko patogenne mikroorganizmy, ale także niezbędne bakterie, wpływając negatywnie na układ odpornościowy jako całość.

Dlaczego tak wielu pracowników służby zdrowia tak często przepisuje antybiotyki przeciwko SARS i innym czynnikom wirusowym? Zostały zaprojektowane w celu zapobiegania rozwojowi zapalenia bakteryjnego na tle głównej patologii i uniknięcia powikłań.

Wykonalność takiej terapii jest wątpliwa, ponieważ zniszczenie wszystkich bakterii z rzędu i osłabienie odporności wybiera z organizmu zdolność skutecznego przeciwstawiania się ARVI. Tak, a przystąpienie infekcji bakteryjnej do procesu przyjmowania leków przeciwdrobnoustrojowych jest bardziej prawdopodobne niż leczenie bez nich.

Nie mniej powszechne jest zakażenie rotawirusem, które dotyczy głównie małych dzieci. Choroba charakteryzuje się procesami zapalnymi w przewodzie pokarmowym, głównym objawem zakażenia rotawirusem jest nagła biegunka. Leczenie w tym przypadku opiera się na przywróceniu równowagi woda-sól. Ale przeciw zakażeniu rotawirusem często przepisywane są leki antybiotykowe. Kiedy ich odbiór jest uzasadniony?

Antybiotyki dla etiologii wirusowej

Antybiotyki mogą być przepisywane na nawroty przewlekłego zapalenia ucha, z wyraźnymi oznakami niedoboru odporności, na ostre infekcje wirusowe. Wśród powodów, dla których antybiotyki stają się koniecznością:

1. Przewlekłe zapalenie ucha środkowego, ich częste zaostrzenie.
2. Niewystarczająca masa ciała u niemowląt, brak witaminy D i wapnia, słaby układ odpornościowy, nieprawidłowości funkcji życiowych organizmu.
3. Oznaki niewydolności funkcji ochronnych, w tym częste stany zapalne, przeziębienia, nieuzasadniony wzrost temperatury ciała, grzybice, uporczywe problemy z procesami trawiennymi, patologie autoimmunologiczne, wzrosty nowotworowe, procesy ropne.

Leki antybiotykowe mogą być również przepisywane przeciwko niektórym komplikacjom:

• gdy ropny wirus dołącza do infekcji wirusowej, dochodzi do uszkodzenia węzłów chłonnych, zapalenia zatok, zapalenia tkanki łącznej, bakterii wpływających na drogi oddechowe i gardło;
• jeśli bakteryjne ropne zapalenie migdałków zaczyna się rozwijać na tle patologii wirusowej, występuje infekcja paciorkowcowa lub beztlenowa;
• z rozwojem procesów zapalnych w płucach;
• podczas tworzenia tła zapalnego reakcje zapalne.

Przyjmowanie antybiotyków jest często wskazane jako profilaktyka w celu zwalczania powikłań.

W przypadku zakażenia rotawirusem konieczna jest wczesna diagnoza, uzupełnienie utraty płynów i wyznaczenie czynników enterosorbujących - węgiel aktywny lub Smekta. Sorbenty są w stanie wiązać wirusy i usuwać je z organizmu. Zazwyczaj stosowanie antybiotyków przeciw zakażeniu rotawirusem jest surowo zabronione, aby nie kontynuować niszczenia już zaburzonej mikroflory jelitowej.

W przypadku zakażenia rotawirusem pokazano dietę i spożycie roztworu nawadniającego, a także enzymów, w tym pankreatyny i kreonu, leków przywracających mikroflorę. Ale w niektórych przypadkach antybiotyki są przepisywane przeciwko zakażeniu rotawirusem:

• z podejrzeniem rozwoju cholery z szybkim odwodnieniem;
• w obecności krwi w stolcu;
• z przewlekłą biegunką, która trwa dłużej niż 10 dni i ma Giardia w stolcu.

Aby uzyskać oczekiwany efekt, konieczny jest prawidłowy dobór środków przeciwdrobnoustrojowych, ich lokalizacja i zakres skutków, ustalono dawkowanie i okres podawania.

Wpływ leku na komórkę bakteryjną jest brany pod uwagę. Przygotowania powinny być przepisane przez specjalistę, a wstępne badanie instrukcji nie będzie przeszkadzać.

Co przepisują lekarze?

Zazwyczaj preferowane są leki przeciwdrobnoustrojowe o szerokim zakresie ekspozycji, o wysokiej strawności i niskiej toksyczności. Niezbędny jest minimalny wpływ antybiotyku na korzystną mikroflorę jelitową i brak dysbiozy podczas jej stosowania. Przypisz:

1. Preparaty penicylinowe, w tym Oxacillin, Ampioks, Ampicillin. Leki te charakteryzują się zdolnością do szybkiego wchłaniania, skutecznie działają przeciwko paciorkowcom, pneumokokom, meningokokom.
2. Seria cefalosporyn obejmuje cefaleksynę, cefazolinę, cefaloridynę. Preparaty należą do niskotoksycznych, działają przeciwko bakteriom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim i są zdolne do hamowania szczepów opornych na penicylinę.
3. Antybiotyki makrolidowe obejmują erytromycynę i azytromycynę, zaprojektowane w celu hamowania reprodukcji mikroorganizmów.
4. Doksycyklina i tetracyklina są klasyfikowane jako tetracyklina. Preparaty zatrzymują syntezę białek w komórce.
5. W ciężkich chorobach zakaźnych stosuje się aminoglikozydy, w tym gentamycynę i amikacynę.
6. Inne grupy przeciwbakteryjne obejmują linkomycynę i ryfampicynę.

Jeśli bakteryjna infekcja jelitowa jest związana z pierwotną infekcją rotawirusem, można zastosować Enterofuril, Furazolidon i inne środki przeciwdrobnoustrojowe. Pomagają zapobiegać przedłużającej się biegunce, są wyznaczani zgodnie z wynikami testów.

Do najczęstszych objawów wskazujących na zakażenie bakteryjne należą nagłe spadki temperatury i zmiana charakteru kału.

Najbardziej niebezpieczne konsekwencje zakażenia rotawirusem dla dziecka mogą być krytyczne odwodnienie i szybka utrata masy ciała. Im mniejszy wiek dziecka, tym poważniejsze konsekwencje. Odwodnienie w chorobie rotawirusowej często pociąga za sobą:

Rozwój zapalenia płuc, ponieważ utrata płynu zagęszcza krew, śluz, co przyczynia się do naruszenia funkcjonalności płuc, oskrzeli i układu sercowo-naczyniowego.

Zaburzona stabilność układu nerwowego, komplikacje objawiające się napadami, utrata przytomności. Z powodu utraty sodu i wapnia, dostawa sygnałów elektrycznych przechodzących przez komórki jest zakłócona, mieszają się, co powoduje mimowolne skurcze mięśni.

Możliwe jest rozwinięcie śpiączki, występowanie urojeń i podniecenie umysłowe.

Biorąc powyższe pod uwagę, wnioskujemy: czasami przyjmowanie antybiotyków nawet w obecności infekcji wirusowych staje się koniecznością. Jednak tylko doświadczony specjalista może określić rodzaj zakażenia i wybrać pożądany lek.

Leczenie infekcji wirusowych antybiotykami, korzyści i szkody antybiotyków

Wiele ludzkich chorób wynika z obniżonej odporności lub silnych ataków nowych wirusów, których organizm nie jest w stanie wytrzymać.
Ale są też takie przypadki, w których możesz sobie zaszkodzić biorąc te lub inne leki, które mogą tylko pogorszyć sytuację, lub są po prostu bezużyteczne.

Zakażenie wirusowe: charakterystyka, objawy, cechy charakterystyczne i czy antybiotyki są niezbędne dla wirusa?

Wirus jest pasożytem, ​​który atakuje komórkę i pożera ją. Może pokazać się gwałtownie i może być ukryta w ciele dorosłych i dzieci przez długi czas (nawet przez całe życie).

Wirus może rozprzestrzeniać się zarówno przez zarażoną osobę (zarażoną), jak i naszych mniejszych braci (owady, zwierzęta, ryby, ptaki). Zgodnie z rozwojem jest on podzielony na ostry (który jest natychmiast wprowadzany do ciała i jest aktywny) i trwały (przewlekły), co trwa długo i trwa długo. Wiele osób, nie wspominając o niektórych lekarzach, myli się i leczy choroby wirusowe antybiotykami. Proszę pamiętać o jednej prawdzie: antybiotyki nie są potrzebne do wirusa! I dopóki nie zostanie dokonana dokładna diagnoza infekcji bakteryjnej, można i należy o tym porozmawiać z lekarzem, który najczęściej przepisuje antybiotyk tylko w celu zapobiegania, a to obfituje w skutki uboczne! Poniżej rozważamy ten punkt bardziej szczegółowo.

Ponieważ wirus nie jest komórką (nie może się dzielić), może się rozmnażać tylko w żywym organizmie. Oczywiście w tym przypadku zarażona osoba będzie głównym nosicielem tego „skarbu”, zarażając wszystkich wokół siebie kroplami powietrza i kontaktem.

Istnieje wiele różnych czynników wirusowych, a ich zdolność do infekowania wszystkich narządów ludzkich, powodując następujące choroby, sprawia, że ​​traktują je jako jeden z najostrzejszych problemów medycyny.

• Opryszczka - wpływa na skórę i błony śluzowe powstawanie pęcherzykowych narośli
• Wirus cytomegalii - działa w postaci półpaśca lub ospy wietrznej

Wirus brodawczaka - wpływa na okolice narządów płciowych (dla mężczyzn - głowa penisa, dla kobiet - wargi sromowe).

ARVI - uszkodzenie górnych dróg oddechowych (gardło, nos) i płuc.

Zapalenie wątroby zwykle objawia się najpierw żółtaczką, którą co drugie dziecko miało w dzieciństwie. Celem wirusów są komórki wątroby.

HIV jest najcięższą chorobą w 20-21 wieku, zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, dla których nie znaleziono jeszcze leczenia. Gdy odporność spada, wirus infekuje narządy (w zależności od tego, który wirus został „podniesiony”), którego komórki umierają w procesie „działania” wirusów.

Wpływa na układ nerwowy

Wścieklizna jest chorobą centralnego układu nerwowego przenoszoną przez owady (na przykład kleszcze, komary) lub zwierzęta (na przykład lisy, psy).

W przypadku takich chorób wirusowych antybiotyki nie mogą pomóc, ponieważ potrzebne są tu leki przeciwwirusowe.

Sposoby wirusów w ludzkim ciele

Człowiek jest najcenniejszym obiektem dla wielu bakterii, wirusów i innych pasożytów, dla których organizm jest magazynem żywności, korzystnych warunków życia, rozmnażania i rozwoju.

Można wyróżnić następujące metody „uzyskiwania” infekcji wirusowej.

Z posiłkiem

Żywność dla ludzi jest najważniejszym elementem, który wspiera organizm w składniki odżywcze i składniki do pełnej aktywności. Ale zazwyczaj (na owocach, warzywach, mięsie, owocach morza, zbożach i produktach piekarniczych) może być w stanie utajonym różnych rodzajów wirusów, które przy spożyciu pokarmu trafiają bezpośrednio do organizmu.

Z jedzeniem można pobrać następującą listę wirusów:

• Entero-wirusy
• Reo wirusy
• Wirusy alfa
• Wirusy adeno
• Wirusy Parvo.

Drogą powietrzną

Zarażona osoba, będąc w miejscu publicznym (gdzie jest większość ludzi), jest „siedliskiem” wirusa. Kiedy kicha, komunikuje się, oddycha lub kaszle, małe cząsteczki kropelek z jego dróg oddechowych dostają się do powietrza, a następnie do innych ludzi.

Następujące wirusy są wydalane, które mogą przedostać się do ciała przez powietrze:

• pneumotropowe - wirusy powodujące podrażnienie błony śluzowej górnych dróg oddechowych i ostre choroby zapalne;
• inne wirusy, które dostają się do organizmu bez szczególnej szkody dla układu oddechowego, ale są źródłem innych chorób (ospa, świnka).

Stosunek seksualny

Wirusy brodawczaka są znane co drugiej osobie na Ziemi, ponieważ prawie 95% ludzi choruje na nie lub wirusy brodawczaka są w stanie uśpienia. Przenoszone głównie przez intymność (stosunek płciowy), rzadziej podczas golenia lub za pomocą strzykawek zakażonych wirusami, przy użyciu ręczników lub rzeczy. Charakteryzuje się formacjami wzrostu na genitaliach.

HIV jest wirusem niedoboru odporności. Mówiliśmy o tym powyżej.

Z ukąszeniem owadów lub zwierząt

Od naszych mniejszych braci możesz także złapać następujące wirusy:

• Wirusy Arbo - przekazywane przez ukąszenie komara lub kleszcza; tworzą choroby takie jak żółta gorączka, zapalenie mózgu
• Wirusy wścieklizny - ukąszone przez zwierzę zakażone wirusem wścieklizny.

Podczas operacji

Należy zauważyć wspaniałą medycynę i niektórych nieodpowiedzialnych pracowników instytucji medycznych, w których można uzyskać zapalenie wątroby typu „B” w przypadku wstrzyknięć, operacji lub przetoczenia krwi obcej.

Antybiotyki jako lekarstwo na choroby lub szkodliwy lek?

Tak się złożyło, że przez lata rozwój technologii i nauki stopniowo zalał świat takimi bakteriami i wirusami, które przyczyniły się do wyginięcia ogromnej liczby ludzi.

Czy antybiotyki potrzebują wirusa?

Antybiotyk w swej istocie jest substancją typu roślinnego (naturalnego) zdolną do „pożerania” żywych obcych komórek, które dostały się do organizmu i wywołały różnego rodzaju infekcje. Ponieważ bakterie są również organizmami żywymi, antybiotyk działa celowo w ich kierunku jako bloker dla ich późniejszego wzrostu, rozmnażania lub całkowitej eliminacji z organizmu.

Warto zauważyć, że stosowanie niektórych antybiotyków powoduje nie tylko poprawę stanu organizmu (po usunięciu zakażenia), ale także przyczynia się do uszkodzenia ludzkich komórek wątroby i nerek. Niektóre antybiotyki nie mają tak miażdżącego uderzenia w organizm ludzki, dlatego mogą być stosowane jako lek profilaktyczny zarówno u dorosłych, jak iu małych dzieci.

Dzięki zwiększonej odporności, aktywnemu stylowi życia, utwardzonemu ciału i środkom zapobiegawczym, możesz bezpiecznie pić nawet zimną wodę, nie martwiąc się, że organizm nie poradzi sobie z bakteriami lub chorobami górnych dróg oddechowych.

Nawet najsilniejsze leki (antybiotyki) nie zawsze radzą sobie z wydalaniem patogennych bakterii. Jeśli chodzi o wirusy (infekcje wirusowe), wszystkie antybiotyki są bezsilne.

Czy antybiotyki działają, gdy wirus jest atakowany? Obalenie tego nieporozumienia

Antybiotyki nie mogą być stosowane do leczenia infekcji wirusowych, ponieważ mają na celu tłumienie namnażania i wzrostu bakterii (żywych komórek), a wirus nie jest komórką, jest czynnikiem niekomórkowym. Może żyć tylko w żywych komórkach, pożerając je. Innymi słowy, jest pasożytem.

1. Jest przepisywany przez lekarza tylko w celu leczenia organizmu przeciwko infekcjom bakteryjnym.
2. Nie jest w stanie wywierać żadnego wpływu na wirusa i samą infekcję wirusową, ponieważ jest zdolny do zabijania tylko żywych komórek i jest całkowicie bezużyteczny dla wirusa.
   

Wirus, przenikając do organizmu, działa jak pasożyt, oddziałując na żywe komórki (rozmnażanie i odżywianie odbywa się kosztem komórek). Antybiotyk nie może wyeliminować infekcji wirusowych, ale można je łatwo pokonać lekami przeciwwirusowymi, które łatwo leczą najczęstsze choroby górnych dróg oddechowych u dzieci i dorosłych.

Leki przeciwwirusowe, na przykład Amixin (przeciw grypie i ARVI), powinny być spożywane po posiłkach.

Co naprawdę pomaga w walce z infekcjami wirusowymi?

Antybiotyki są lekami, w większości pochodzenia roślinnego, które zwalczają mikroorganizmy - bakterie. Ale są bezużyteczne podczas atakowania wirusa, ponieważ ten ostatni jest środkiem pozakomórkowym, na który antybiotyk nie ma wpływu. Antybiotyki dla wirusa są bezużyteczne i szkodliwe!

Aby walczyć z wirusem, możesz użyć leków przeciwwirusowych i leków, które mogą nie tylko wytrzymać atak „nagłego gościa”, ale także pomóc zapobiec powstaniu przyszłych pasożytów wirusowych.

Ponieważ infekcje wirusowe mogą powodować poważne choroby (na przykład górne drogi oddechowe), istnieje wiele leków przeciwwirusowych, które leczą tego wirusa.

W dzisiejszej medycynie szczególnie popularne są następujące leki:

W przypadku grypy, ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego i wirusów syncytium oddechowego:

• „Orvir” (w postaci syropu, który jest wygodny dla dzieci, ponieważ nie muszą połykać tabletek, ale po prostu „pić” z łyżeczki), „Midantan” z grypy kategorii A
• „Arbidol”, „Aflubin” (idealny dla dzieci), „Amiksin”, „Tamiflu” z grypy kategorii „B” i „C” oraz ORVI
• „Rybawiryna” dla infekcji dróg oddechowych.

Na zakażenia opryszczką

• „Acyklowir” ze zwykłej opryszczki.

Z zakaźnych infekcji

• „Metisazan” ze zwykłej ospy
• „Acyklowir” z półpaśca i ospy wietrznej.

Z wirusowego zapalenia wątroby

• Grupa induktorów interferonu i „rybamidyl” do zapalenia wątroby typu „B” i „C”.

Jeśli antybiotyki leczą wiele chorób i okazały się nie tylko niszczycielami bakterii, ale także szkodnikami dla ludzkiego organizmu, środki przeciwwirusowe i leki również nie mogą być przypisane bezużytecznym i nieszkodliwym.

Na przykład w ostrych chorobach wirusowych (grypa, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych) górnych dróg oddechowych wiele osób przyjmuje lek przeciwwirusowy Interferon Alfa-2B, który dobrze sobie radzi z jego zadaniem. Ale przyjęcie tego narzędzia jest również obarczone konsekwencjami dla ciała.

Podobnie jak antybiotyk, lek przeciwwirusowy ma swoje własne, choć niewielkie, przeciwwskazania.

Na przykład „Interferon Alpha-2B” może spowodować:

• Reakcje alergiczne
• Świąd
• Zaburzenia przewodu pokarmowego.

Należy zauważyć, że powyższe zjawiska mogą być spowodowane tymi kategoriami obywateli, którym ten lek jest wyjątkowo przeciwwskazany:

• Podczas ciąży
• Podczas karmienia piersią
• Dla noworodków i dzieci poniżej 3 lat
• Dla osób starszych
• Z ostrą nietolerancją leku u pacjenta.

Dlaczego jednak antybiotyki są bezużyteczne dla wirusa? A co może naprawdę pomóc w tej sytuacji?

Najbardziej naturalnym, skutecznym i stuprocentowym lekiem na wszystkie choroby i infekcje nie jest antybiotyk, ale ludzki układ odpornościowy. Kiedy jest normalnie, ciało walczy z wirusem lub bakterią, która ośmiela się go odwiedzić. Możesz również wzmocnić swoje ciało dzięki regularnym zabiegom wodnym (twardnienie zimną i gorącą wodą od niepamiętnych czasów chronionym ludziom przed wieloma chorobami). Jeśli jednak warto wziąć prysznic kontrastowy, błędem będzie picie zimnej wody w celu wzmocnienia ciała od wewnątrz. Zdrowa i naturalna żywność, w tym owoce, warzywa, mięso i produkty mleczne, pomaga również wzmocnić układ odpornościowy.

Jakie instytucje szkolne nie przeprowadziły systemu profilaktyki przeciwko różnym infekcjom i chorobom Regularne badania, zalecenia, szczepienia, przyjmowanie kompleksów witaminowych spowodowały stwardnienie dzieci od najmłodszych lat.

Dzisiaj sytuacja się nie zmieniła.

Aby zapobiec złapaniu infekcji wirusowych, należy przeprowadzać regularne szczepienia. Tutaj antybiotyki nie będą miały żadnego efektu, to znaczy są po prostu bezużyteczne. Potrzebne są leki przeciwwirusowe.

Jedno takie szczepienie przyczynia się do:

• Indukowanie odporności przeciwko infekcji
• Niskie koszty finansowe lub nawet bez nich
• Niskie skutki uboczne
• Brak przeciwwskazań.

Ponadto nadal istnieją następujące metody zapobiegania zakażeniom wirusowym:

• Z pomocą środków ludowych - znacząco niski koszt ziół i nalewek powinien implikować ich regularne stosowanie (stałe). W przypadku braku oczywistych skutków ubocznych i minimalnych przeciwwskazań (dla kobiet w ciąży, noworodków i dzieci poniżej 3 lat) mają niski poziom skuteczności w zapobieganiu infekcji wirusowej, ale nie można ich całkowicie wykluczyć
• Z pomocą leków - mają szeroką listę przeciwwskazań i mogą być stosowane tylko u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat. Ale stopień skuteczności jest wysoki, zwłaszcza w chorobach górnych dróg oddechowych (pod warunkiem, że środki zostaną zastosowane około miesiąc przed rozpoczęciem okresu zakaźnego, na przykład przed wiosną).

Z powodu analfabetyzmu większości populacji (lekarza, budowniczego lub pilota), wielu samoleczących, w większości przypadków, czyni złą diagnozę dla siebie. Warto jeszcze raz zrozumieć, że antybiotyki są bezużyteczne dla wirusa, ponieważ ich zdolność do oczyszczania organizmu z mikroorganizmów szkodników komórkowych jest bezużyteczna dla środków niekomórkowych (wirusów). Należy pamiętać, że antybiotyk jest silnym lekiem, a jego działania mają na celu nie tylko zwalczanie bakterii, ale także mają negatywny wpływ na narządy ludzkie (wątrobę, nerki). Przed zażyciem leku konieczne jest dokładne zbadanie jego struktury i możliwości, a dopiero potem podjęcie lub poszukiwanie wykwalifikowanej pomocy specjalisty.

Bądź zdrowy i daj się ponieść kompetentnym i wysoko wykwalifikowanym specjalistom, którzy postawią właściwą diagnozę i zalecą odpowiednie leczenie! A co najważniejsze - zdrowy styl życia, w którym większość chorób nie będzie straszna!

Najlepsze listy najlepszych antybiotyków na przeziębienie o etiologii bakteryjnej

Termin „zimno” odnosi się do grupy ostrych zakażeń układu oddechowego, które są powszechne wśród wszystkich grup wiekowych chorób, które mają różny stopień nasilenia i objawy kliniczne, w zależności od poziomu uszkodzenia dróg oddechowych i ciężkości ogólnego zatrucia.

To ważne! Kiedy należy przyjmować antybiotyki na przeziębienie? Czy warto?

Aby zdecydować, konieczne jest zrozumienie, w jaki sposób diagnoza ostrych zakażeń układu oddechowego różni się od rozpoznania ARVI.

ARI oznacza ostrą chorobę układu oddechowego.

Jest to podstawowa diagnoza, którą może postawić lekarz izby przyjęć lub pogotowia ratunkowego. To znaczy, zanim zostaną przeprowadzone dodatkowe badania w celu wyjaśnienia lokalizacji procesu zapalnego i natury patogenu. ARI może mieć charakter wirusowy, grzybiczy i bakteryjny.

ARVI nazywane jest ostrym zakażeniem wirusowym, które wpływa na drogi oddechowe.

Może to być spowodowane przez wirusy grypy, paragrypy, adenowirusy, koronawirusy i infekcje syncytium oddechowego. Ponadto proces zapalny może być związany z mieszaną florą (mikoplazma wirusowa, kombinacja kilku wirusów lub kombinacja wirusa i bakterii). Być może skomplikowany kurs ARVI z aktywacją drugiego zbiornika. flora i łączenie zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie zatok. W takich przypadkach są one koniecznie przepisywane jako terapia etiotropowa mająca na celu zniszczenie bakteryjnego patogenu.

Oznacza to, że antybiotyki przeciw grypie i przeziębieniom przepisywane są w ciężkim przebiegu, aby zapobiec powikłaniom bakteryjnym lub umiarkowanemu przepływowi, skomplikowanemu zbiornikowi. infekcja.
Preparaty antybakteryjne nie są zalecane do czystego, nieskomplikowanego i nieskomplikowanego ARVI, ponieważ ta grupa nie działa na wirusy.

Klasyfikacja ARI

1. Z natury patogenu:

• wirusowy;
• bakteryjny;
• grzybicze;
• związane z florą mieszaną.

2. Według poziomu uszkodzenia:

3. Adrift:

4. W zależności od ciężkości choroby:

Zakażenie bakteryjne (1) lub wirusowe (2)?

Zakażenie bakteryjne charakteryzuje się przedłużonym wzrostem temperatury ciała, zmniejszeniem reakcji na leki przeciwgorączkowe w miarę postępu choroby. Przewlekły przebieg choroby z pogorszeniem. Specyficzne przypadki ropnego, lepkiego wydzieliny z nosa lub zielono-żółtej plwociny, płytki nazębnej na migdałkach. Powiększenie węzłów chłonnych jest zwykle lokalne. Dotyczy jak najbliżej miejsca zakażenia. Węzły w innych grupach mogą wzrastać pod względem rodzaju mikrogruczolaków.

W badaniach krwi pojawia się leukocytoza, znaczne przyspieszenie szybkości sedymentacji leukocytów, przesunięcie formuły leukocytów w lewo, możliwe jest zmniejszenie liczby limfocytów.
Identyfikując te objawy lub parametry laboratoryjne, koniecznie przepisuje się antybiotyki przeciw przeziębieniu.

Infekcje wirusowe charakteryzują się wyraźnymi zjawiskami zaćmy (wydzielina z nosa i plwociny - śluzowata, przezroczysta, obfita). Wysoka temperatura jest utrzymywana tylko w pierwszych dniach choroby. Gorączka trwająca ponad pięć dni to poważny powód, aby myśleć o zbiorniku. komponent. Być może uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, przerost migdałków (bez wysięku ropnego).

Ogólnie, badania krwi ujawniają normalne lub zmniejszone poziomy leukocytów, prawidłowy lub nieznacznie zwiększony ESR, podwyższoną liczbę limfocytów i monocytów (pojawienie się atypowych komórek jednojądrzastych, w połączeniu ze wzrostem węzłów chłonnych, wątroby i śledziony, przerostem migdałków i przekrwieniem nosa, wskazują na mononukleozę zakaźną).

Leczenie czystego, nieskomplikowanego ARVI

1. Zalecany odpoczynek w łóżku (normalizacja temeratura) i obfity tryb picia.
2. Gdy temperatura wzrasta powyżej 38 stopni, pokazane są leki przeciwgorączkowe (Nimesudid, Nise, Paracetamol, syropy Ibuprofen są używane dla dzieci).
3. W umiarkowanym przebiegu preparaty interferonu stosuje się w postaci czopków doodbytniczych (Viferon);
4. Leki przeciwwirusowe są skuteczne tylko w pierwszych trzech dniach choroby. Wyznacz Groprinosin, Novirin, Arbidol);
5. Gdy stosuje się przekrwienie nosa, stosuje się skurcz naczyń krwionośnych (Nazol, Nazivin, Rinorus);
6. Aby wyeliminować objawy zapalenia spojówek, krople do oczu są skuteczne (Normaks, Aktipol);
7. Leki przeciwhistaminowe (Zodak, Loratadyna);
8. Ambroxol, Lasolvan jest wskazany dla obfitej plwociny; Omnitus dla suchego kaszlu. W przypadku przystąpienia elementu obturacyjnego u dzieci i pojawienia się niewydolności oddechowej, należy zastosować Ascoril i inhalację z ventolinem przez nebulizator;
9. Skutecznie stosuje się również kwas askorbinowy do grypy, ascorutin, aby zapobiec kruchości naczyń włosowatych.

Jakie antybiotyki należy przyjmować na przeziębienie komplikowane przez składnik bakteryjny?

Wybór środka przeciwdrobnoustrojowego zależy od charakteru patogenu i ciężkości choroby.

Ampicylina na przeziębienie

Odnosi się do półsyntetycznych penicylin o rozszerzonym spektrum działania przeciwbakteryjnego. Ma działanie bakteriobójcze na bakterie Gram + i Gram. Nieskuteczny w przypadku zakażeń wywołanych przez szczepy wytwarzające penicylinę.

Przeciwwskazania do wizyty

• alergiczny historia reakcji i indywidualnej nietolerancji na beta-laktamy;
• mononukleoza zakaźna i okres zaostrzenia przewlekłego przewlekłego wirusa cytomegalii i zakażeń wirusowych Epsteina-Barra;
• choroby krwi (białaczka limfocytowa, zaburzenia krzepnięcia);
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego w historii;
• wiek do miesiąca;
• niewydolność nerek;
• astma oskrzelowa
• okres laktacji.

Kobiety w czasie ciąży przepisują ostrożność. Terapię należy prowadzić wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Możliwe skutki uboczne

• alergie krzyżowe;
• wysypka ampicyliny;
• zaburzenia przewodu pokarmowego;
• dysbakterioza;
• drozd;
• biegunka związana z antybiotykiem i rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

Niechciane kombinacje leków

Przed przepisaniem ampicyliny na przeziębienie należy dowiedzieć się, czy u pacjenta występują choroby współistniejące, wymagające stałego leczenia.

W obecności patologii przewodu pokarmowego, wymagającej przyjmowania środków zobojętniających sok żołądkowy, konieczne jest ostrzeżenie pacjenta, że ​​drastycznie zmniejsza on wchłanianie antybiotyku. Dlatego odstęp czasu między zastosowaniem ampicyliny i leków zobojętniających kwas powinien wynosić co najmniej dwie godziny.

Ważne jest również, aby pamiętać, że środki przeciwdrobnoustrojowe zmniejszają skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego należy poinformować pacjenta o zwiększonym ryzyku niepożądanej ciąży w trakcie leczenia.

Pacjenci z dną moczanową przyjmujący allopurinol są obarczeni wysokim ryzykiem niealergicznej wysypki „ampicylinowej”.

Nie przypisano go pacjentom leczonym metotreksatem, ponieważ jednoczesne podawanie tych leków znacznie zwiększa jego toksyczność.

Połączone spotkanie z antybiotykami bakteriostatycznymi (makrolidy, sulfonamidy, tetracykliny, linkosamidy) nie jest zalecane ze względu na wyraźne antagonistyczne oddziaływanie leków.

W przypadku przepisania pacjentom leczonym pośrednimi lekami przeciwzakrzepowymi istnieje wysokie ryzyko krwawienia.

Schemat dawkowania

Dorośli przyjmują 250 mg ampicyliny co sześć godzin. Przyjmowanie jednocześnie z żywnością znacznie zmniejsza biodostępność leku. W związku z tym zaleca się odbiór na godzinę przed posiłkami.

Dla niemowląt dawka wynosi od 25 do 50 mg / kg 4 razy na dobę do podawania domięśniowego.

W zawieszeniach (kalkulacja na dzień):

• od czterech lat życia: od 1 do 2 gramów;
• mniej niż 4 lata, ale starsze niż rok, stosuje się 100-150 mg / kg;
• 150 mg / kg jest zalecane dla dzieci w wieku powyżej jednego miesiąca życia.

Sut dawka jest podzielona na 4-6 przyjęć.

Czas trwania terapii wynosi od pięciu do dziesięciu dni.

Amoxiclav z przeziębieniem

Jest to złożony preparat amoksycyliny i kwasu klawulanowego. Należy do klasy inhibitorów penicylin.
Ma wyraźne działanie bakteriobójcze, hamując syntezę ściany komórkowej patogenów. Wpływa na Gram-dodatnią i Gram-ujemną florę, w tym szczepy zdolne do wytwarzania beta-laktamazy.

Rozszerzenie spektrum aktywności jest spowodowane działaniem kwasu klawulanowego, który zapobiega enzymatycznej inaktywacji penicyliny przez bakterie.

Hamujące antybiotyki na przeziębienie u dorosłych mają przeciwwskazania i niepożądane interakcje leków podobne do ampicyliny.

Działania niepożądane

• alergie;
• przejściowe podwyższenie aktywności aminotransferaz wątrobowych;
• żółtaczka cholestatyczna;
• biegunka związana z antybiotykiem i rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• zapalenie żyły po podaniu dożylnym;
• dysbakterioza;
• pleśń jamy ustnej i pochwy;
• zaburzenia dyspeptyczne.

Dawkowanie

Ważne jest, aby pamiętać, że obliczenia opierają się na amoksycylinie.

Przykład: 250 + 125 mg oznacza zawartość 250 mg amoksycyliny i 125 mg klawulanianu.

Lek ma postać uwalniania do stosowania doustnego i pozajelitowego. Nie wprowadzono w / m, tylko w / w.

Dla dorosłych pacjentów i dzieci od dwunastego roku życia zalecono wyznaczenie 250 mg trzy razy dziennie. W ciężkiej chorobie dawkę zwiększa się do 500 mg co osiem godzin. Dorośli umożliwiają odbiór jednego grama dwa razy dziennie.

Pacjenci w wieku poniżej 12 lat Amoxiclav przepisuje się w postaci zawiesiny lub syropu.

Dawka dla jednej dawki zależy od wieku:

• starszy niż siedem lat, ale poniżej 12 lat przepisany 250 mg każdy;
• od dwóch do siedmiu lat - 125 mg;
• od dziewięciu miesięcy do 2 lat - przy 62,5 mg.

Lek jest przyjmowany co osiem godzin. W przypadku ciężkiej choroby dawki te można podwoić.
Do stosowania doustnego zalecana dawka dzienna opiera się na:

• od 20 do 40 mg / k - od dziewięciu miesięcy do 2 lat;
• od 20 do 50 mg / kg - od dwóch do 12 lat;

Su / dawki. podzielony na trzy przyjęcia.

Po podaniu dożylnym:

Dorośli i dzieci od dwunastego roku życia otrzymują 1,2 grama trzy razy dziennie. Kiedy ciężki cztery razy. Maksymalne dopuszczalne wprowadzenie 6 gramów dziennie.

Dla dzieci poniżej dwunastego roku życia, ale starszych niż trzy miesiące, 25 mg / kg / dzień stosuje się trzy razy dziennie. Dla dzieci poniżej 3 miesiąca życia należy stosować 30 mg / kg / dobę, dzieląc przez dwa razy.

Amoksycylina na przeziębienie

Zawarte w grupie półsyntetycznych penicylin o rozszerzonym spektrum działania. Ma działanie bakteriobójcze na drobnoustroje chorobotwórcze. Działanie leku wynika z naruszenia procesu syntezy peptydoglikanu, składnika wspomagającego ścianę komórkową, co prowadzi do zniszczenia i lizy bakterii.
Ma wysoką aktywność przeciwko gram + i gram-flory, z wyjątkiem szczepów zdolnych do wytwarzania penicylinazy.

Przeciwwskazania do stosowania i niepożądane interakcje leków są podobne do Ampicillin i Amoxiclav.

Efekty uboczne:

• reakcje alergiczne;
• wysypka ampicyliny;
• leuko- i neutropenia;
• trombocytopeniczna puraura;
• niedokrwistość;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• dysbakterioza, kandydoza.

Obliczanie dawek

Dla dorosłych pacjentów i dzieci w wieku 10 lat o masie ponad czterdziestu kilogramów zaleca się przyjmowanie pięciuset mg trzy razy dziennie. W ciężkich zakażeniach dawka wynosi 750-1000 mg co osiem godzin.

Dla małych dzieci używaj zawiesin trzy razy dziennie:

• od pięciu do dziesięciu lat - 250 mg;
• dzieci poniżej piątego roku życia, ale powyżej dwóch lat - 125 mg każda;
• 20 mg / kg jest zalecane u pacjentów w wieku poniżej dwóch lat, do sześćdziesięciu mg / kg w przypadku ciężkich zakażeń.

Antybiotyki do wstrzykiwań przeziębienia

Są one stosowane w umiarkowanych i ciężkich postaciach choroby.

Zalecane:

1. Penicyliny (Amoxiclav);
2. Cefalosporyny:
   • Ceftriakson;
   • Cefoperazon;
   • Ceftazydym;
   • Cefepim;
   • Cefoperazon / sulbaktam;
3. Dla nieokreślonych zakażeń bakteryjnych i ciężkiego zapalenia płuc (Imipinem + Cilastatin).

Antybiotyki na zimne pigułki

Stosowane z zapaleniem ucha środkowego, zapaleniem migdałków, zapaleniem oskrzeli, łagodnym zapaleniem płuc u dorosłych. W przypadku młodszych dzieci, podczas diagnozowania zapalenia płuc lub podejrzenia, zaleca się hospitalizację na oddziale chorób zakaźnych układu oddechowego. Wynika to z szybkiego rozwoju niewydolności oddechowej.

Leki z wyboru to:

1. Penicyliny chronione inhibitorami (Amoksycylina / klawulanian, Ampicylina / sulbaktam):
2. Cef. do stosowania doustnego:

• Cefiksym (Supraks, Sorcef, Pancef);
• Cefuroksym / Axetil (Zinnat).

Lista skutecznych antybiotyków na przeziębienie u dorosłych wywołanych przez mykoplazmę i chlamydię

Najtańszym i najskuteczniejszym antybiotykiem na przeziębienie powikłanym mykoplazmą lub zakażeniem chlamydiami jest azytromycyna.

Lek jest dostępny pod nazwami handlowymi:

Alternatywne metody leczenia zakażeń wewnątrzkomórkowych obejmują:

Azytromycyna

Odnosi się do piętnastoosobowych półsyntetycznych makrolidów, ma szerokie spektrum działania. Skuteczny przeciwko gram + bakteriom gramowym. Wpływa na hemofilne pałeczki, zakażenie wewnątrzkomórkowe (chlamydia i mykoplazma).
Ma działanie bakteriostatyczne na drobnoustroje chorobotwórcze, ze względu na wiązanie się z podjednostkami rybosomalnymi i hamowanie translokacji peptydów, co prowadzi do zakłócenia procesów syntezy białek. Azytromycyna spowalnia wzrost i hamuje namnażanie się bakterii chorobotwórczych. W wysokich stężeniach wykazuje aktywność bakteriobójczą.

Efekty uboczne:

• zaburzenia dyspeptyczne;
• przejściowy wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych;
• kandydoza i dysbakterioza;
• fotouczulenie;
• ból głowy, zawroty głowy;
• przedawkowanie może być odwracalną utratą słuchu.

Kombinacje leków

Lek nie jest przepisywany w połączeniu z lekami zobojętniającymi, z powodu upośledzonej absorpcji i zmniejszonej biodostępności antybiotyku. Również połączenie z warfaryną jest niepożądane ze względu na ryzyko krwawienia.

Nie przypisany do pacjentów przyjmujących pigułki redukujące cukier. Ma niezgodność farmaceutyczną z heparyną. Synergiczne z tetracyklinami i chloramfenikolem. Antagonistyczne oddziaływanie z linkozamidami.

Dawkowanie azytromycyny

Ważne jest, aby pamiętać, że leczenie infekcji wewnątrzkomórkowej jest długim procesem. Krótkie kursy trwające trzy dni nie są uzasadnione i niewskazane ze względu na brak skuteczności klinicznej.

Tabletki azytromycyny należy przyjmować na godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku. W przypadku dorosłych pacjentów w pierwszych trzech dniach zaleca się 500 mg, a następnie 250 mg raz na dobę. W ciężkiej chorobie można przyjąć 1 gram pierwszego dnia, 500 mg drugiego i trzeciego dnia, a następnie 250 mg.

Na dzień dziecka. dawkę oblicza się na 10 mg / kg przez pierwsze 3 dni, a następnie na 5 mg / kg. Azytromycyna jest stosowana raz dziennie.

Artykuł przygotowany przez lekarza chorób zakaźnych
Chernenko A.L.

Antybiotyki na zakażenia bakteryjne i wirusowe: aktualne problemy z leczeniem

Wiele osób przyjmuje antybiotyki na infekcje wirusowe, nieświadomie przepisując lekarzowi. Powoduje to niepotrzebne wydatki i problemy zdrowotne. Pediatra E. Komarowski w jednej ze swoich publikacji pyta: „Jak być?”. Znany lekarz sugeruje zapamiętywanie prawdy: „infekcje wirusowe nie są leczone antybiotykami”.

Wirusy - niekomórkowe ciała dzikich zwierząt

Wśród mikroskopijnych patogenów infekcji wirusowej zajmuje szczególne miejsce. Rosyjscy naukowcy i lekarze uważają, że wirusy nie należą do mikrobów - grupy, która łączy bakterie, grzyby i pierwotniaki. Publikacje anglojęzyczne klasyfikują wirusy jako mikroorganizmy - stworzenia, których wielkość mierzona jest w mikrometrach (1 μm = 0,001 mm).

Cechy cząstek wirusa:

• Nie ma komórek, ścian komórkowych, błon plazmatycznych.
• Składają się z białek i RNA lub DNA (materiał genetyczny).
• Duże wirusy mogą zawierać tłuszcze i węglowodany.
• Poza celami wykazują opór, nie umierają w ujściu wulkanu i na lodowcu.

Wirusy znacznie różnią się od bakterii, zdolnych do życia i rozmnażania się tylko w obcych komórkach. Dlatego antybiotyki nie działają na wirusy, chociaż powodują śmierć bakterii.

Antybiotyki są stosowane w zakażeniach bakteryjnych, niektórych grzybiczych i pierwotniakowych. „Celami” tych leków są komórki drobnoustrojów, a dokładniej ściany komórkowe, błony komórkowe i organoidy, które rozmnażają białka. Stosowanie antybiotyków przeciwko wirusom przypomina strzelanie z wróbli z armaty. Istnieje wyjątek: chloramfenikol, tetracyklina może działać na duże wirusy, podobnie jak małe komórki o średnicy 0,08–0,1 μm.

Antybiotyki: wczoraj i dziś

Duża i ważna grupa substancji odkryta na przełomie XIX i XX wieku jest wciąż uzupełniana nowymi związkami. Są to antybiotyki, które hamują wzrost, rozwój i reprodukcję komórek bakteryjnych, rzadziej - grzybów i pierwotniaków. Początkowo takie leki uzyskiwano tylko z grzybów i bakterii. Obecnie rozległą rodzinę antybiotyków pochodzenia mikrobiologicznego i roślinnego uzupełniają półsyntetyczne i syntetyczne leki przeciwbakteryjne.

Popularne narkotyki pochwalają, inni krytykują. Wiele antybiotyków jest przyjmowanych z infekcją wirusową. Ta metoda leczenia znajduje armię fanów i taką samą liczbę przeciwników. Podwójny związek często nie jest związany z jakością narkotyków, ale z nieznajomością mechanizmu działania na mikroorganizmy.

Leczenie chorób, dla których antybiotyki nie były pierwotnie przeznaczone, nie przyspieszy powrotu do zdrowia.

Leki antybakteryjne są niezbędne i niezbędne do zwalczania bakterii, które są na nie wrażliwe. Nawet w przypadku prawidłowego wyboru produktu leczniczego wynik leczenia może się różnić od oczekiwanego efektu. Głównym powodem jest odporność patogenów nabytych w wyniku doboru naturalnego, przekazywanych nowym pokoleniom.

Leki jako hodowcy pozostawiają przy życiu tylko najbardziej odporne czynniki zakaźne. Coraz częściej antybiotyki zabijają korzystną mikroflorę i nie wpływają na patogeny. Perspektywy są dyskutowane w kręgach naukowych: czy ten czy inny antybiotyk jest dobry, czy konieczne jest jego wyprodukowanie. Ograniczenia dotyczące używania wielu narkotyków do całkowitego zakazu.

Leczenie dławicy piersiowej i SARS antybiotykami

Po zakażeniu ryno-, adeno-, reowirusem, patogenami paragrypy, pojawiają się objawy ostrego zapalenia nosa i gardła. Powszechne przeziębienie niemowląt nie oszczędza, ORVI u dorosłych i dzieci rozwija się o każdej porze roku, ale częściej od listopada do kwietnia. Objawy przeziębienia i grypy zwykle zwiększają się wieczorem, bóle głowy, gorączka, katar, ból gardła.

Suchy język liczb:

• Dorośli cierpią na ból gardła wirusa 2-4 razy w roku, małe dzieci - 6-10 razy w roku.
• Bakterie - przyczyna chorób gardła w 30% przypadków, podczas epidemii - 50%.
• Wirusy powodują zapalenie gardła i ból gardła u dzieci w 40% przypadków.
• W innych przypadkach czynnik sprawczy tych chorób u dorosłych i dzieci nie jest zainstalowany.
• Niemowlęta nie są rozsądnie przepisywane, aby pić antybiotyki dla SARS w 90–95% przypadków.
• Antybiotyki leczą infekcję wirusową u 6 na 10 dorosłych pacjentów.

Obfity ciepły napój i leki przeciwgorączkowe pomagają „przejść” noc. Rano odwieczne pytanie „Co robić?”. Dorośli często piją leki i idą do pracy. Małe dzieci zostawia się w domu, a lekarz zostaje wezwany, starsze dzieci trafiają do kliniki. Po badaniu pediatra przepisuje leki i zaleca procedury domowe. Wielu rodziców natychmiast przegląda listę, aby dowiedzieć się, czy istnieje antybiotyk. Nie biorą pod uwagę faktu SARS u dziecka.

Lekarze wiedzą, że infekcje wirusowe dróg oddechowych nie są leczone antybiotykami, ale z powodu przyzwyczajenia lub strachu przed „czymś takim” przepisują tę grupę leków.

Jak zauważył pediatra E. Komarovsky, lekarze mają standardowe wyjaśnienie: „Aby zapobiec powikłaniom bakteryjnym”. Taka ostrożność jest uzasadniona, jeśli małe dziecko ma ostre zapalenie ucha środkowego, istnieją oznaki zakażenia bakteryjnego.

Jakie choroby muszą być leczone antybiotykami:

• zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc;
• paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła;
• ostre bakteryjne zapalenie zatok;
• ostre zapalenie ucha środkowego;
• zapalenie płuc.

Przed leczeniem gardła lekami przeciwbakteryjnymi konieczne jest podanie wymazu z gardła w laboratorium. Odczekaj 2-3 dni, uzyskaj wynik i weź formularz z numerami do lekarza. Jeśli w rozmazie obecne są bakterie chorobotwórcze, specjalista wybiera antybiotyki na podstawie wyników siewu mikrobiologicznego. Paski do szybkiej analizy „Streptatest” pozwalają na 5-10 minut, aby określić, czy choroba jest spowodowana przez zakażenie paciorkowcami - najczęstszą przyczyną ropnego zapalenia migdałków.

W chorobach układu oddechowego lekarze przepisują leki przeciwbakteryjne bez określania patogenu 5 dni po pojawieniu się objawów. W tym czasie silny układ odpornościowy zaczyna zwalczać infekcję wirusową. Gdy leczenie jest nieskuteczne, układ odpornościowy jest słaby, a następnie przepisywane są antybiotyki.

Wirusy + bakterie

Antybiotyki są przeznaczone do zwalczania patogennych drobnoustrojów, nie pomogą w zwalczaniu infekcji wirusowej. Nie ma ścian komórkowych, błon i rybosomów, na które mogłyby wpływać środki przeciwdrobnoustrojowe. Aby wyleczyć chorobę wirusową wymagane są inne środki: Amantodin, Acyklowir, Rybawiryna, Interferon.

Zdarza się, że lekarze przepisują antybiotyki na ARVI, a to ze względu na wysokie prawdopodobieństwo nadkażenia. Tak zwany wzrost kolonii bakterii chorobotwórczych w chorobach wirusowych lub grzybiczych.

Atak wirusów osłabia układ odpornościowy, ułatwia penetrację infekcji bakteryjnych i innych patogenów.

Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi jest uzasadnione w przypadku żółtawo-zielonego wydzieliny z nosa i ucha, powikłań dławicy wirusowej. W przypadku przystąpienia infekcji bakteryjnej temperatura wzrasta do 38 ° C i więcej. Jeśli drobnoustroje uderzą w narządy układu moczowego, wówczas w moczu występuje zmętnienie i osad. Choroby zakaźne pochodzenia bakteryjnego mogą być identyfikowane przez śluzowatą naturę stolca, obecność krwi lub ropy w nim.

Jak działają leki przeciwbakteryjne

Leki antybakteryjne znajdują słabe punkty komórki bakteryjnej i atakują. Penicyliny i cefalosporyny działają na zewnątrz - niszczą ścianę komórkową, blokują udział enzymów w jej tworzeniu. Tetracyklina, erytromycyna i gentamycyna wiążą się z rybosomami komórek i zakłócają syntezę białek. Cel chinolonów - białek zaangażowanych w odczytywanie informacji genetycznej z DNA.

Kwasy nukleinowe wirusów są zawarte w kapsułce białkowej (kapsyd). DNA lub RNA na różne sposoby przenikają do komórek rośliny, zwierzęcia lub osoby, po czym rozpoczyna się reprodukcja nowych cząstek wirusa. Penicyliny i cefalosporyny nie będą działać na wirusa, ponieważ nie ma ściany komórkowej, nie ma nic do zniszczenia. Tetracyklina nie znajdzie ataku bakteryjnego rybosomu.

Niezgodny wirus i aktualne antybiotyki. Leki te wpływają tylko na niektóre grupy drobnoustrojów. Amoksycylina i ampicylina są stosowane w zakażeniach paciorkowcami i pneumokokami. Mykoplazmy i chlamydie reagują na erytromycynę i inne makrolidy.

Leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania są skuteczne przeciwko dużej grupie drobnoustrojów i dużych wirusów, ale nie ma ich wiele.

Jak prawidłowo leczyć antybiotyki:

• Czas trwania leczenia zależy od choroby i leku, ale nie mniej niż 5 dni.
• Dzieciom poniżej 8 lat podaje się leki przeciwbakteryjne w postaci syropu lub zawiesiny.
• Aerozol „Bioparox” zawiera miejscowy antybiotyk, który pomaga leczyć nieżyt nosa, zapalenie zatok, zapalenie gardła i ból gardła.
• Jednocześnie z lekami przeciwbakteryjnymi dają leki lub suplementy diety zawierające lakto i bifidobakterie w celu normalizacji mikroflory jelitowej.
• Należy przestrzegać dawkowania, zaleceń dotyczących metody i czasu podawania antybiotyku.
• Przy nieskuteczności leku lekarz przepisuje lek z innej grupy środków przeciwbakteryjnych.
• Jeśli jesteś uczulony na penicyliny, przepisywane są makrolidy.

Pacjenci w gabinecie lekarskim często zastanawiają się, który antybiotyk jest najlepszy. Makrolidy należą do najczęściej stosowanych leków. Mają szerokie działanie przeciwbakteryjne: hamują wzrost i rozwój bakterii wpływających na narządy oddechowe, wpływają na chlamydię i mykoplazmę.

Z makrolidów do leczenia zakażeń górnych dróg oddechowych korzystne są azytromycyna i klarytromycyna. Azytromycyna wystarczy na 5 dni 1 lub 2 razy dziennie na bakteryjne zapalenie gardła. W tym czasie substancja antybakteryjna gromadzi się w ognisku zakażenia i nadal działa na wrażliwe na bakterie.

Azytromycyna ma dodatkowo działanie immunostymulujące i przeciwzapalne.

Pediatra E. Komarovsky zadzwonił do azytromycyny w odpowiedzi na pytanie: „Jakie antybiotyki są zalecane dla dzieci z dusznicą bolesną?”. Lek jest obecnie uważany za bezpieczny i skuteczny, ale jego opinia może się zmienić za kilka lat. Doktor Komarovsky omówił również z rodzicami problem, czy można leczyć ARVI antybiotykami i wyjaśnił, że wiele zależy od konkretnej sytuacji.

Problemy antybiotykowe

Negatywne nastawienie do narkotyków jest poparte materiałami z organizacji krajowych i międzynarodowych. Jeden z Światowych Dni Praw Konsumentów został ogłoszony hasłem: „Usuń antybiotyki z menu!”. Eksperci Rospotrebnadzor zbadali 20 tysięcy próbek produktów pod kątem zawartości leków. Jako część mleka na półkach sklepów znaleziono 1,1% antybiotyków. Populacja musi przyjmować substancje przeciwbakteryjne wbrew ich woli.

Obejmuje leczenie antybiotykami i spożywanie produktów z nimi:

• śmierć warunkowo patogennych i pożytecznych bakterii wraz z patogennymi drobnoustrojami;
• nabycie lekooporności przez przeżywające mikroorganizmy;
• zatrucie produktami rozkładu komórek bakteryjnych;
• brak równowagi mikroflory, dysbakteriozy;
• reakcje alergiczne na leki;
• rozmnażanie grzybów chorobotwórczych;
• choroby zapalne.

Gdyby jakakolwiek infekcja bakteryjna była leczona pojedynczym antybiotykiem, byłoby łatwiej. Jednak lek może być nieskuteczny, ponieważ drobnoustrój jest na niego niewrażliwy. Antybiotyk w leczeniu infekcji wirusowej nie znajdzie „celów” do trafienia (ściany komórkowe, rybosomy, błony plazmatyczne).

Istnieją bakterie, które niszczą leki przeciwbakteryjne za pomocą enzymu beta-laktamazy. Wówczas leczenie nie doprowadzi do śmierci patogenów, a jedynie zaszkodzi korzystnej mikroflorze. Zakażenie paciorkowcami beta-hemolizującymi leczy się cefalosporynami i amoksycyliną z kwasem klawulanowym.

Oporność lub odporność bakterii na antybiotyki

Mikroorganizmy stają się niewrażliwe na substancje przeznaczone do ich zniszczenia. Od dziesięcioleci wytwarzano odporność, dlatego substancje antybakteryjne powstałe w ubiegłym stuleciu uważa się obecnie za mniej skuteczne. Co roku pojawiają się nowe leki, najczęściej nie są one pochodzenia naturalnego i są substancjami półsyntetycznymi lub syntetycznymi.

W Rosji pneumokoki mają wysoki poziom oporności na doksycyklinę - 30%, mniej na makrolidy - 4–7%. W krajach europejskich opór pneumokokowy na makrolidy sięga 12–58%. Częstość występowania opornych na azytromycynę szczepów bakterii Hemophilus wynosi 1,5%.

W skali globalnej odporność paciorkowców grupy A na makrolidy rośnie, ale w Rosji wskaźnik ten nadal wynosi 8%.

Odmowa przyjęcia tych leków na niepowikłane ARVI, zapalenie gardła i ból gardła o etiologii wirusowej pomoże zmniejszyć negatywne skutki leczenia antybiotykami. To nie kaprys lekarzy czy pacjentów, ale wyniki ekspertów ze Światowej Organizacji Zdrowia. Antybiotyki pomogą, gdy układ odpornościowy nie poradzi sobie z infekcjami. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych, regeneracja przebiega szybciej, zmniejsza się ryzyko niebezpiecznych powikłań.