Istnieją dwie grupy leków przeciw grypie o udowodnionej skuteczności klinicznej: blokery M2-kanały - amantadyna, rimantadyna - i inhibitory wirusowego neuroaminidazy - zanamiwir, oseltamiwir.
Do tej pory główną ILA do leczenia i zapobiegania wirusowi grypy A jest rymantadyna. Został on opracowany w ZSRR poprzez modyfikację struktury amantadyny. Arbidol, stworzony na bazie krajowych rozwiązań, jest również stosowany w Rosji. Należy zauważyć, że zastosowanie do leczenia i zapobiegania grypie wielu innych leków, takich jak Dibazol, maść oksolinowa, tebrofen, Florenal, interferon w postaci kropli do nosa, nie ma wystarczających podstaw z punktu widzenia medycyny opartej na dowodach, ponieważ ich skuteczność nie była badana w randomizowanym badaniu klinicznym badania.
M blokery2-kanały
Mechanizm działania
Przeciwwirusowe działanie amantadyny i rimantadyny jest realizowane przez blokowanie specyficznego jonowego M2Kanały wirusa grypy A, a zatem jego zdolność do przenikania do komórek i uwalniania rybonukleoproteiny jest osłabiona. Hamuje to najważniejszy etap replikacji wirusa.
Amantadyna ma działanie dopaminergiczne, dzięki czemu może być stosowana w parkinsonizmie.
Widmo aktywności
Amantadyna i rimantadyna są aktywne tylko przeciwko wirusowi grypy A. W trakcie stosowania może rozwinąć się oporność, której częstotliwość do 5 dnia leczenia może osiągnąć 30%.
Farmakokinetyka
Oba leki są prawie całkowicie, ale stosunkowo powoli, wchłaniane w przewodzie pokarmowym. Pokarm nie wpływa na biodostępność. Maksymalne stężenie we krwi osiągane jest średnio w ciągu 2–4 godzin Wiązanie z białkami osocza amantadyny wynosi 67%, a rymantadyna wynosi 40%. Leki są dobrze rozmieszczone w organizmie. W tym samym czasie w tkankach i tajemnicach, które głównie stykają się z wirusem, powstają wysokie poziomy: w śluzu dróg nosowych, ślinie, łzach. Stężenie rimantadyny w śluzie nosowym jest o 50% wyższe niż w osoczu. Przejdź przez BBB, łożysko. Amantadyna przenika do mleka matki. Rimantadyna jest w około 75% metabolizowana w wątrobie, wydalana przez nerki, głównie w postaci nieaktywnych metabolitów. Amantadyna prawie nie jest metabolizowana, wydalana przez nerki w postaci aktywnej. Okres półtrwania amantadyny wynosi 11–15 godzin, u osób starszych może wzrosnąć do 24–29 godzin, u pacjentów z niewydolnością nerek do 7–10 dni. Okres półtrwania rymantadyny wynosi 1–1,5 dnia, a ciężka niewydolność nerek może zwiększyć się do 2–2,5 dnia. Oba leki nie są usuwane podczas hemodializy.
Niechciane reakcje
Przewód pokarmowy: ból brzucha, utrata apetytu, nudności.
OUN: w stosowaniu amantadyny - u 14% pacjentów, rymantadyna - u 3–6%: senność, bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, drażliwość, parestezje, drżenie, drgawki.
Wskazania
Leczenie wirusa grypy A.
Zapobieganie grypie (jeśli epidemia jest spowodowana przez wirusa A). Wydajność - 70–90%.
Dodatkowo dla amantadyny
Choroba Parkinsona, parkinsonizm.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na amantadynę lub rymantadynę.
Ostrzeżenia
Ciąża Amantadyna i rymantadyna przechodzą przez łożysko. Nie przeprowadzono odpowiednich badań bezpieczeństwa u kobiet w ciąży. Opisano anomalie w rozwoju układu sercowo-naczyniowego (tetrad Fallota i innych) u noworodków, których matki stosowały amantadynę w czasie ciąży, jak również działanie embriotoksyczne u zwierząt doświadczalnych leczonych rymantadyną. Leki na receptę w ciąży są dozwolone tylko w przypadkach ekstremalnej konieczności.
Karmienie piersią. Amantadyna przenika do mleka matki. Brak danych dotyczących przenikania rymantadyny do mleka. Karmienie piersią nie jest zalecane.
Pediatria Nie przeprowadzono odpowiednich badań bezpieczeństwa u dzieci w wieku poniżej 1 roku, dlatego amantadyna i rimantadyna są w nich przeciwwskazane.
Geriatria U osób w wieku powyżej 65 lat ryzyko rozwoju HP z przewodu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego wzrasta, szczególnie w przypadku stosowania amantadyny, więc nie powinni przepisywać go w dawce większej niż 0,1 g / dobę. Profilaktyczna dawka rimantadyny w domach opieki nie powinna również przekraczać 0,1 g / dzień. Konieczne jest również uwzględnienie możliwego związanego z wiekiem pogorszenia czynności nerek, w związku z czym może być konieczne dostosowanie dawki.
Zaburzenia czynności wątroby. Ponieważ rymantadyna jest metabolizowana w wątrobie, u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności dawkę tego leku należy zmniejszyć do 0,1 g / dobę.
Choroby ośrodkowego układu nerwowego. U pacjentów z padaczką i innymi chorobami ośrodkowego układu nerwowego, charakteryzujących się zwiększoną gotowością drgawkową, wzrasta ryzyko ciężkiego drżenia i drgawek, zwłaszcza w przypadku amantadyny. Rimantadyna jest preferowana.
Interakcje narkotykowe
Amantadyna i rymantadyna osłabiają działanie leków przeciwpadaczkowych.
Neurotoksyczne działanie amantadyny zwiększa się w połączeniu z lekami antycholinergicznymi i przeciwhistaminowymi, lekami przeciwdepresyjnymi, pochodnymi fenotiazyny i alkoholem.
Amantadyna wzmacnia działanie lewodopy i środków psychostymulujących.
Hydrochlorotiazyd, triamteren, chinina, chinidyna i ko-trimoksazol hamują wydalanie amantadyny przez nerki i mogą zwiększać jej toksyczność.
Adsorbenty, środki ściągające i środki powlekające zmniejszają wchłanianie rymantadyny w przewodzie pokarmowym.
Cymetydyna hamuje metabolizm rymantadyny w wątrobie i może zwiększać jej stężenie we krwi.
Amantadyna i rymantadyna nie wpływają na wytwarzanie przeciwciał i nie zmniejszają skuteczności szczepienia.
Informacje o pacjencie
Amantadynę i rymantadynę można przyjmować niezależnie od posiłku (przed, w trakcie lub po posiłku), tabletki należy przyjmować z wystarczającą ilością wody.
Ściśle przestrzegać schematu i schematu leczenia przez cały okres terapii, nie opuszczać dawki i przyjmować ją w regularnych odstępach czasu. W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć jak najszybciej; Nie należy przyjmować leku, jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki; nie podwajaj dawki. Aby utrzymać czas trwania leczenia terapeutycznego i profilaktycznego.
Nie używaj leków, które wygasły.
Nie pij napojów alkoholowych podczas przyjmowania amantadyny lub rymantadyny.
W razie konieczności należy poinformować lekarza o jednoczesnym stosowaniu leków wpływających na ośrodkowy układ nerwowy.
Skonsultuj się z lekarzem, jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu kilku dni lub pojawią się nowe objawy.
Zachowaj ostrożność podczas zawrotów głowy.
Inhibitory neuroaminidazy
Mechanizm działania
Neuroaminidaza (sialidaza) jest jednym z kluczowych enzymów biorących udział w replikacji wirusów grypy A i B. Gdy jest hamowana, zdolność wirusów do penetracji zdrowych komórek jest osłabiona, uwalnianie wirionów z zainfekowanej komórki jest hamowane, a ich oporność na inaktywujące działanie śluzówki oddechowej zmniejsza się, co skutkuje hamuje dalsze rozprzestrzenianie się wirusa w organizmie. Ponadto inhibitory neuroaminidazy zmniejszają wytwarzanie pewnych cytokin, zapobiegając rozwojowi lokalnej odpowiedzi zapalnej i zmniejszając ogólnoustrojowe pojawienie się infekcji wirusowej (gorączka itp.).
Widmo aktywności
Wirusy grypy A i B. Częstość oporności szczepów klinicznych wynosi 2%.
Farmakokinetyka
Oseltamiwir jest dobrze wchłaniany w przewodzie pokarmowym. W procesie absorpcji i podczas pierwszego przejścia przez wątrobę staje się aktywnym metabolitem (karboksylan oseltamiwiru). Pokarm nie wpływa na biodostępność. Zanamiwir ma niską biodostępność po podaniu doustnym, dlatego jest stosowany przez inhalację. Jednocześnie 10–20% leku przenika do drzewa tchawiczo-oskrzelowego i płuc. Wiązanie leków z białkami osocza jest niskie - 3-5%. Metabolit Oseltamiwir tworzy wysokie stężenia w głównych ogniskach zakażenia grypą - w błonie śluzowej nosa, uchu środkowym, tchawicy, oskrzelach i płucach. Oba leki są wydalane głównie z moczem. Okres półtrwania zanamiwiru wynosi 2,5–5 godzin, karboksylan oseltamiwiru wynosi 7–8 godzin; w niewydolności nerek możliwy jest jej znaczny wzrost, szczególnie w oseltamiwirze (do 18 godzin).
Niechciane reakcje
Zanamivir
Skurcz oskrzeli (u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjnym zapaleniem oskrzeli).
CNS: ból głowy, zawroty głowy.
Oseltamiwir
GIT: ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka.
CNS: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, ogólne osłabienie.
Inne: przekrwienie błony śluzowej nosa, ból gardła, kaszel.
Wskazania
Leczenie wirusów grypy A i B.
Zapobieganie grypie (tylko oseltamiwir).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na zanamiwir lub oseltamiwir.
Ciężka niewydolność nerek (oseltamiwir).
Ostrzeżenia
Ciąża Nie przeprowadzono odpowiednich badań bezpieczeństwa u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały, że leki są w stanie przeniknąć przez łożysko i zidentyfikowano pewne niekorzystne skutki dla rozwoju płodu. Powołanie kobiet w ciąży jest dozwolone tylko w przypadkach ekstremalnej konieczności.
Karmienie piersią. Istnieją dowody na przenikanie zanamiwiru i oseltamiwiru do mleka matki uzyskanego w doświadczeniach na zwierzętach. Stosowanie u kobiet karmiących piersią jest dozwolone tylko w przypadkach ekstremalnej konieczności.
Pediatria Nie przeprowadzono odpowiednich badań bezpieczeństwa zanamiwiru u dzieci w wieku poniżej 7 lat, a oseltamiwiru u dzieci do 12 lat, dlatego każdy z leków jest przeciwwskazany do stosowania w odpowiedniej grupie wiekowej.
Geriatria Konieczne jest uwzględnienie możliwego związanego z wiekiem zmniejszenia czynności nerek, w związku z czym może być konieczne dostosowanie dawki.
Zaburzenia czynności nerek. Ponieważ zanamiwir i oseltamiwir są wydalane z moczem w postaci aktywnej, pacjenci z niewydolnością nerek mogą gromadzić się i zwiększać ryzyko toksyczności. Dawki należy dostosować, aby zmniejszyć klirens kreatyniny. Jeśli klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml / min oseltamiwir jest przeciwwskazany.
Obturacyjna choroba płuc. U pacjentów z astmą i obturacyjnym zapaleniem oskrzeli istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli podczas stosowania zanamiwiru.
Interakcje narkotykowe
Dane dotyczące interakcji zanamiwiru i oseltamiwiru z innymi lekami nie są dostępne.
Oba leki nie wpływają na wytwarzanie przeciwciał i nie zmniejszają skuteczności szczepień profilaktycznych.
Informacje o pacjencie
Przeczytaj uważnie i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi stosowania inhalacji zanamiwiru.
Pacjenci z chorobami obturacyjnymi oskrzelowo-płucnymi, którzy przyjmują zanamiwir, powinni zawsze mieć szybko działający lek rozszerzający oskrzela (β2-agonista).
Ściśle przestrzegać schematu i schematu leczenia przez cały okres terapii, nie opuszczać dawki i przyjmować ją w regularnych odstępach czasu. W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć jak najszybciej; Nie należy przyjmować leku, jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki; nie podwajaj dawki. Aby wytrzymać czas trwania terapii.
Nie używaj leków, które wygasły.
Skonsultuj się z lekarzem, jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu kilku dni lub pojawią się nowe objawy.
Arbidol
Nie przeprowadzono randomizowanych badań leku, istnieje jedynie doświadczenie w stosowaniu klinicznym, co wskazuje na jego skuteczność i dobrą tolerancję.
Mechanizm działania
Mechanizm działania przeciwwirusowego nie jest dokładnie zainstalowany. Uważa się, że lek zapobiega fuzji otoczki lipidowej wirusa z błonami komórkowymi. Ma także właściwości indukujące interferon i immunomodulujące, wzmacnia funkcję fagocytarną makrofagów.
Widmo aktywności
Wirusy grypy A i B.
Farmakokinetyka
Arbidol jest szybko wchłaniany w przewodzie pokarmowym. Maksymalne stężenie we krwi odnotowuje się po 1-1,5 godziny, częściowo metabolizowane w wątrobie. Około 40% leku wydalało się z organizmu w postaci niezmienionej, głównie z kałem. Okres półtrwania wynosi 17 godzin.
Niechciane reakcje
Reakcje alergiczne: wysypka, pokrzywka itp.
Wskazania
Leczenie i zapobieganie grypie wywołanej przez wirusy A i B.
Przeciwwskazania
Reakcja alergiczna na arbidol.
Wiek do 2 lat.
Ostrzeżenia
Ciąża Nie przeprowadzono odpowiednich badań bezpieczeństwa u kobiet w ciąży. Wniosek jest dozwolony tylko w nagłych przypadkach.
Karmienie piersią. Odpowiednie dane dotyczące bezpieczeństwa nie są dostępne. Stosowanie u kobiet karmiących piersią jest dozwolone tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.
Pediatria Arbidol jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 2 lat. U dzieci w wieku od 2 do 6 lat stosuje się go wyłącznie w leczeniu grypy.
Zaburzenia czynności wątroby i nerek. Brak danych dotyczących farmakokinetyki arbidolu u osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
Interakcje narkotykowe
Brak danych na temat interakcji arbidolu z innymi lekami.
Informacje o pacjencie
Ściśle przestrzegać schematu i schematu leczenia przez cały okres terapii, nie opuszczać dawki i przyjmować ją w regularnych odstępach czasu. W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć jak najszybciej; Nie należy przyjmować leku, jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki; nie podwajaj dawki. Aby wytrzymać czas trwania terapii.
Nie używaj leków, które wygasły.
Skonsultuj się z lekarzem, jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu kilku dni lub pojawią się nowe objawy.
Leki przeciwwirusowe stosowane w zakażeniach układu oddechowego
Profesor L.S. Strachunsky, Ph.D. S.N. Kozlov
Instytut Chemoterapii Przeciwdrobnoustrojowej, Smoleńsk
Medyczne i społeczno-ekonomiczne znaczenie problemu infekcji wirusowych
drogi oddechowe trudno przecenić. Prawie 90% populacji przynajmniej raz
w roku prowadzi jedną z infekcji układu oddechowego o etiologii wirusowej, która w ogóle
określa wysoką chorobowość, a nawet śmiertelność [1]. Mimo to
dość często takie infekcje są rozwiązywane bez interwencji medycznej,
potrzeba stosowania specjalnych środków medycznych, w tym
stosowanie leków etiotropowych w wielu przypadkach jest
całkiem oczywiste. Wśród najcięższych infekcji układu oddechowego i
poważne konsekwencje w pierwszej kolejności należy przypisać grypie. Złożoność
Sytuacje pogarsza fakt, że współczesna medycyna ma ograniczony zasięg
szereg selektywnie działających leków o udowodnionej klinice
skuteczność i bezpieczeństwo, aktywne wobec wirusów oddechowych (Tabela 1).
Infekcje układu oddechowego wykorzystują obecnie dwie grupy.
leki przeciw grypie - blokery M2-kanały (amantadyna,
rimantadyna) i inhibitory neuroaminidazy (zanamiwir, oseltamivir) i
rybawiryna aktywna przeciwko syncytialnemu wirusowi oddechowemu.
Pierwszy lek z tej grupy - amantadyna - w naszym kraju nie ma
jest używany. Ponad 20 lat temu w ZSRR powstało na bazie amantadyny
rymantadyna, która jest bardziej aktywna i mniej toksyczna
w porównaniu z poprzednikiem. Jest szeroko stosowany na całym świecie.
do zapobiegania i leczenia grypy wywołanej wirusem typu A. Kiedy
profilaktyczne stosowanie skuteczności rymantadyny wynosi 70-90%.
. Działanie przeciwwirusowe jest realizowane przez
blokowanie określonych kanałów jonowych (M2) wirus, któremu towarzyszy
naruszenie jego zdolności do penetracji komórek i uwalniania rybonukleoproteiny.
Hamuje to najważniejszy etap replikacji wirusa. Czy wirusy mogą
rozwinąć odporność na rymantadynę, której częstotliwość sięga 30% [2].
. Rimantadyna jest dobrze wchłaniana po przyjęciu doustnym i
lepiej niż amantadyna, przenika sekrety dróg oddechowych. Wystarczająco
wysokie stężenia, osiągające 50% stężenia w osoczu, gromadzi się w śluzu
drogi nosowe, metabolizowane w wątrobie. Okres półtrwania wynosi 24-36
godziny
. W większości przypadków rymantadyna jest dobra.
zostaje przeniesiony. U 3-6% pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane.
CNS (drażliwość, zaburzenia koncentracji, bezsenność) lub
przewód pokarmowy (nudności, utrata apetytu). W przypadku przedawkowania lub
nadwrażliwość na lek to możliwe drżenie, drgawki, śpiączka,
zaburzenia rytmu serca. Rymantadynę należy stosować ostrożnie u osób starszych,
w ciężkich zaburzeniach czynności wątroby, jak również u osób z podwyższonym poziomem drgawek
gotowość (na przykład do padaczki).
. Leki przeciwhistaminowe i antycholinergiczne
leki mogą zwiększać neurotoksyczność rymantadyny, zwłaszcza u osób starszych.
Rimantadyna nie wpływa na wytwarzanie przeciwciał i nie zmniejsza skuteczności
szczepienia zapobiegawcze.
. Profilaktyczne stosowanie rimantadyny
pokazane członkom rodziny osoby z grypą (jeśli epidemia jest spowodowana przez wirus typu A)
i wszystkim tym, którzy są z nim w bliskim kontakcie. Ponadto zapobieganie powinno
podczas szczytowych epidemii u osób wysokiego ryzyka
ciężka grypa: osoby starsze powyżej 65 lat; dorośli i dzieci z przewlekłym
patologia oskrzelowo-płucna, sercowo-naczyniowa lub nerkowa, cukrzyca,
immunosupresja, hemoglobinopatie; dzieci od 6 miesięcy do 18 lat
aspiryna (wysokie ryzyko zespołu Reye'a), a także w medycynie
personel. Należy podkreślić, że konieczne jest profilaktyczne podawanie rimantadyny
tylko osobom, które nie otrzymały szczepienia przeciw grypie lub jeśli
minęły mniej niż 2 tygodnie od szczepienia.
Profilaktyczną rymantadynę należy przyjmować przez co najmniej 2 tygodnie, i
Odbiór musi trwać przez 1 tydzień po zakończeniu epidemii.
W celach terapeutycznych lek przepisuje się nie później niż 2 dni od pojawienia się pierwszego
objawy choroby. Czas trwania kursu nie powinien przekraczać 5 dni
unikać pojawienia się opornych form wirusa.
Postać uwalniania i dawkowanie
. Rimantadyna jest produkowana w Rosji pod
marka Rimantadine tabletki 50 mg. Terapeutyczne i zapobiegawcze
dawki podano w tabeli. 2. U pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 10 ml / min
dawki są zmniejszane o 2 razy. Rimantadyna nie jest zalecana dla kobiet w ciąży,
karmienie piersią i dzieci do 1 roku.
Nowy kierunek w rozwoju leków przeciw grypie to
tworzenie wirusowych inhibitorów neuroaminidazy, których pierwszymi przedstawicielami
są oseltamiwir i zanamiwir.
. Neuroaminidaza (sialidaza) jest jednym z kluczy
enzymy biorące udział w replikacji wirusów grypy typu A i B. Kiedy
zahamowanie neuroamidynazy naruszyło zdolność wirusów do zdrowego przenikania
komórki, zmniejsza ich odporność na działanie ochronne wydzielin oddechowych
a zatem hamuje dalsze rozprzestrzenianie się wirusa w organizmie. Poza tym
Ponadto inhibitory neuroaminidazy są w stanie zmniejszyć wytwarzanie cytokin (IL-1 i
czynnik martwicy nowotworu), zapobiegający rozwojowi lokalnej reakcji zapalnej i
złagodzenie ogólnoustrojowych objawów infekcji wirusowej, takich jak gorączka, ból
mięśnie i stawy, utrata apetytu [4].
Oseltamiwir jest doustnym inhibitorem neuroaminidazy.
. Oseltamiwir jest dobrze wchłaniany w przewodzie pokarmowym
bez względu na posiłek. Pod wpływem esteraz jelitowych i wątroby
zamienia się w aktywny metabolit, którego biodostępność wynosi 75%.
Aktywny metabolit oseltamiwir jest dobrze rozproszony w głównych ogniskach
infekcja grypy, tworząc wysokie stężenia w błonie śluzowej nosa, uchu środkowym,
tchawica, płuca, popłuczyny oskrzeli. Metabolit nie podlega dalszej obróbce
biotransformacja i wydalane przez nerki w niezmienionej postaci. Półtrwania
robi 6-10 godzin i może zwiększyć się przy niewydolności nerek.
. Według wyników kontrolowanych
badania kliniczne, gdy najczęściej zażywa się oseltamiwir (10-12%)
odnotowuje się nudności i wymioty. Zwykle występują po przyjęciu pierwszej dawki.
i są tymczasowe. 1-2.5% pacjentów może odczuwać bóle głowy.
zawroty głowy, osłabienie, bezsenność, ból brzucha, biegunka, przekrwienie błony śluzowej nosa,
ból gardła, kaszel. W większości przypadków niepożądane reakcje nie wymagają
wycofanie leku.
. Nie ma znaczenia klinicznego
interakcje oseltamiwiru z innymi lekami nie są rejestrowane.
. Oseltamiwir jest stosowany w celu zapobiegania
grypa i jej leczenie we wczesnym stadium u dorosłych. Badania kliniczne
Badania pokazują, że lek znacznie się zmniejsza
czas trwania obiektywnych i subiektywnych objawów choroby, jej ciężkość
oczywiście częstotliwość powikłań. Z profilaktyczną skutecznością przepisywania
wynosi około 75%. Skuteczność i bezpieczeństwo oseltamiwiru u dzieci nie jest
zainstalowany.
Postać uwalniania i dawkowanie
. Oseltamivir jest produkowany przez firmę F.
Hoffmann-LaRoche (Szwajcaria) pod marką Tamiflu w kapsułkach
75 mg. W leczeniu grypy przepisuje się 75-150 mg dwa razy dziennie przez 5
dni w tym samym czasie co zanamivir. W profilaktyce - 75 mg jeden lub dwa
raz dziennie przez 4-6 tygodni. U pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 ml / min
dawkę zmniejsza się o 2 razy.
Zatem ważna zaleta inhibitorów neuroaminidazy
M blokery2-kanały (amandatyna, rimantadyna) to ich aktywność
przeciwko dwóm typom wirusa grypy - A i B. Obecność leków doustnych
podawanie i inhalacja daje możliwość trzymania
zindywidualizowana terapia oparta na cechach konkretnego pacjenta.
Zanamivir jest strukturalnym analogiem kwasu sialowego - naturalnym
substrat wirusów grypy neuroaminidazy - a więc ma
zdolność do konkurowania z nim o wiązanie z miejscami aktywnymi enzymu.
. Ze względu na niską biodostępność po podaniu doustnym
Zanamiwir jest stosowany przez inhalację, w którym to przypadku jego biodostępność wynosi
około 20%. Maksymalne stężenie w surowicy rozwija się po 1-2 godzinach
po wprowadzeniu. Zanamivir prawie nie wiąże się z białkami osocza, nie
metabolizowany, wydalany przez nerki w postaci niezmienionej. Półtrwania
wynosi 2,5-5 godzin, a z ciężką niewydolnością nerek może się zwiększyć
do 18,5 godziny. Farmakokinetyka zanamiwiru u dzieci poniżej 12 lat iu osób starszych
wiek (powyżej 65 lat) nie był badany.
. Przeprowadzono badania kliniczne
wskazują, że zanamiwir jest dobrze tolerowany przez pacjentów.
Niepożądane reakcje obserwuje się tylko w 1,5% przypadków. Najbardziej charakterystyczne
są bóle głowy, zawroty głowy, nudności, biegunka, objawy zapalenia zatok. Mieć
mogą rozwinąć się pacjenci z obturacyjnymi chorobami oskrzelowo-płucnymi
skurcz oskrzeli.
. Nie ma znaczenia klinicznego
interakcje zanamiwiru z innymi lekami nie zostały zidentyfikowane. Tak samo jak
rimantadyna, zanamiwir nie wpływa na skuteczność szczepienia przeciw grypie.
. Zanamiwir jest zalecany do leczenia.
niepowikłana grypa u osób powyżej 12 lat z początkiem klinicznym
objawy nie przekraczają 36 godzin i powinny rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe. W
Kilka badań kontrolowanych placebo wykazało, że w przypadku grypy
spowodowane zarówno przez wirus typu A, jak i wirusa typu B, zanamivir zmniejsza się
czas trwania choroby, poprawia stan pacjentów, ostrzega
rozwój powikłań [4, 5]. Dzięki profilaktycznemu stosowaniu zanamiwiru
wydajność wynosi 70–80% [6].
Leki aktywne przeciwko innym wirusom
, działając na wiele RNA i
Wirusy zawierające DNA w aerozolowej postaci dawkowania stosowane, gdy
ciężkie zakażenia wywołane przez wirus syncytium nabłonka oddechowego (RSV).
. Lek ma złożony, wreszcie nie
wyjaśniony mechanizm działania. Uważa się, że hamuje wczesne etapy.
transkrypcja wirusowa, zakłócająca syntezę rybonukleoprotein, informacyjny RNA,
blokowanie polimerazy RNA.
. Wdychany rybawiryna wytwarza wysoką
stężenia w wydzielinach dróg oddechowych i znacznie niższe poziomy w
plazma. Okres półtrwania wynosi 1,5-2,5 godziny.
Podczas stosowania rybawiryny może wystąpić
skurcz oskrzeli, wysypka i podrażnienie oczu, nie tylko u pacjentów, ale także w
personel medyczny. W rzadkich przypadkach występuje leukopenia, bezsenność,
drażliwość. Istnieje ryzyko krystalizacji leku w drogach oddechowych.
i probówki intubacyjne. Dlatego rybawiryna ma działanie teratogenne
przeciwwskazane w czasie ciąży i jest niebezpieczne dla kobiet w ciąży
personel medyczny.
. Zgodnie z zaleceniami Amerykańskiej Akademii
pediatria, wskazania do rybawiryny to ciężkie zapalenie oskrzelików, i
zapalenie płuc u noworodków i małych dzieci zagrożonych
(obecność wrodzonej choroby serca, ciężkiego niedoboru odporności, oskrzeli i płuc
dysplazje) [7]. Według niektórych brytyjskich klinicystów lek może być również
stosowany w ciężkich postaciach mukowiscydozy i nadciśnienia płucnego,
związane z zakażeniem PCV [8]. Biorąc pod uwagę toksyczność rybawiryny
i ograniczony dowód jego skuteczności klinicznej, lek powinien
mianować tylko w przypadku pozytywnych wyników testów serologicznych,
potwierdzające obecność zakażenia PCV.
Postać uwalniania i dawkowanie
. Rybawiryna jest wytwarzana przez ICN
Pharmaceuticals (USA) pod marką Virazol (Virazol) w butelkach 6,0
d. Stosuje się inhalację za pomocą nebulizatora, tylko w szpitalu.
Przed zabiegiem zawartość fiolki rozpuszcza się w 300 ml jałowej wody
zastrzyki (stężenie zastosowanego roztworu - 20 mg / ml). Wdychanie
przeprowadzane w ciągu 12-18 godzin dziennie, przebieg leczenia - 3-7 dni.
Obiecujący lek przeciwwirusowy jest nowo opracowywany w USA
pleconarialny. Badania in vitro i badania na zwierzętach wykazały jego
aktywność wobec enterowirusów i rinowirusów. Najpierw dane
badania kontrolowane placebo wskazują na skuteczność leku
z zakażeniami układu oddechowego i enterowirusowym zapaleniem opon mózgowych [9].
W Rosji stosuje się oryginalne leki przeciwwirusowe, stworzone na podstawie
podstawa rozwoju krajowych naukowców. Najbardziej znany z nich
jest arbidol. Ma działanie hamujące na wirusy grypy.
Typ A i B, których mechanizm nie jest w pełni zrozumiały. Uważa się, że jest związany z
właściwości leku wywołujące interferon i immunomodulujące. W szczególności
Arbidol stymuluje aktywność komórek fagocytarnych.
Lek jest szybko wchłaniany w przewodzie pokarmowym.
Maksymalne stężenie we krwi odnotowuje się 20 minut po spożyciu.
Około 40% jest wydalane w postaci niezmienionej (głównie z krzesłem). Okres
okres półtrwania eliminacji - 16-21 godzin. Doświadczenie kliniczne pokazuje jego
dobra tolerancja i brak negatywnych interakcji lekowych.
Podsumowując, należy zauważyć, że powszechne zastosowanie w leczeniu i
zapobieganie wirusowym infekcjom oddechowym leków przeciwwirusowych, takich jak maść oksolinowa, tebrofen, florenal i interferon w postaci kropli do nosa z punktu
spojrzenie na nowoczesne zasady medycyny opartej na dowodach
Niestety nie ma wystarczających podstaw naukowych, ponieważ ich skuteczność nie jest
potwierdzone wynikami kontrolowanych badań klinicznych.
Blokery kanałów M2
W zależności od choroby i właściwości, różne środki przeciwwirusowe są stosowane doustnie, pozajelitowo lub miejscowo (w postaci maści, kremów, kropli).
Leki przeciw grypie
Blokery kanałów M2
Leki z tej grupy, blokujące kanały M2 wirusa grypy, naruszają jego zdolność do wchodzenia do komórek i uwalniania rybonukleoproteiny. Zatem najważniejszy etap replikacji wirusa jest zahamowany. Amantadyna i rymantadyna działają tylko na wirusa grypy A.
Amantadyna jest pierwszym lekiem przeciw grypie o udowodnionej skuteczności klinicznej. Obecnie jako środek przeciwwirusowy w Rosji nie jest przepisywany. Ze względu na obecność aktywności dopaminergicznej amantadyna jest stosowana w chorobie Parkinsona.
Rimantadine - lek krajowy, bliski analog amantadyny. Jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Wysokie stężenia powstają w tkankach, a także śluzu jamy nosowej, śliny, płynu łzowego. Wskazania do stosowania - leczenie i profilaktyka grypy wywołanej przez wirus A. Leczenie rymantadyną należy rozpocząć nie później niż 18-24 godziny po pojawieniu się pierwszych objawów choroby. Przyjmuje się profilaktycznie (skuteczność 70-90%), jeśli szczepienie przeciw grypie nie zostało przeprowadzone lub minęło mniej niż 2 tygodnie od jego wdrożenia. Lek jest zwykle dobrze tolerowany, czasami powoduje bóle głowy, zawroty głowy, drażliwość, zaburzenia koncentracji.
Inhibitory neuroaminidazy
Neuraminidaza jest enzymem, który jest częścią otoczki niektórych wirusów, w tym wirusa grypy. Neuraminidaza pomaga uwolnić cząsteczki wirusa z zainfekowanej komórki i przyspiesza przenikanie wirusa do innych komórek układu oddechowego, zapewniając rozprzestrzenianie się infekcji.
Inhibitory to substancje, które spowalniają lub zapobiegają przebiegowi reakcji chemicznej. Inhibitory hamują aktywność neuraminidaz wirusów grypy, co ogranicza przenikanie wirusa do komórki i uwalnianie nowej cząstki wirusowej z komórki pod koniec cyklu reprodukcji. Tak pokonanie wirusa przez nowe komórki jest niemożliwe. Inhibitory neuraminidazy są skuteczne przeciwko wszystkim typom wirusa grypy, w tym ich różnym szczepom. Do tej pory najbardziej znanymi inhibitorami neuraminidazy są Oseltamivir i Zanamivir.
Należy zauważyć, że zastosowanie do leczenia i zapobiegania grypie wielu innych leków przeciwwirusowych, takich jak dibazol, maść oksolinowa, tebrofen, interferon doniczkowy w postaci kropli do nosa, nie ma wystarczających podstaw z punktu widzenia medycyny opartej na dowodach, ponieważ ich skuteczność nie była badana w randomizowanym badaniu klinicznym badania.
Leki przeciwpasożytnicze
Główne leki z tej grupy o udowodnionej klinicznie skuteczności: acyklowir, pencyklowir, famcyklowir, walacyklowir. Leki te mają podobną strukturę i mechanizm działania. Hamują syntezę DNA w wirusach opryszczki, które przechodzą przez etap replikacji, ale nie wpływają na wirusy, które są w stanie „nieaktywnym”.
Nie udowodniono jeszcze, że stosowanie leków przeciwpadaczkowych w czasie ciąży jest nieszkodliwe. Przy starannie dobranej dawce kobiety w ciąży mogą przyjmować acyklowir, ale tylko po konsultacji z osobistym lekarzem.
Podczas karmienia lek przenika do mleka matki, więc jego zastosowanie w tym przypadku jest również niepożądane. Dawki dla dzieci są obliczane indywidualnie zgodnie ze specjalnym schematem. Istnieją dowody, że powołanie niektórych leków przeciwwirusowych w tej grupie jest przeciwwskazane u dzieci zakażonych HIV. Połączone działanie leków przeciwpasożytniczych z niektórymi innymi może prowadzić do zaburzeń czynności nerek, do reakcji neurotoksycznych.
Leki antyretrowirusowe
Leki przeciwretrowirusowe stosowane w leczeniu i zapobieganiu zakażeniu HIV. Istnieją 3 klasy ARVD:
1. Nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy HIV.
2. Nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy HIV.
3. Inhibitory proteazy HIV.
Prostota wirusa HIV sprawia, że bardzo trudno jest z nim walczyć. Środki zaradcze, takie jak gotowanie lub leczenie silnym kwasem, który łatwo zabija wirusa, nie nadają się do leczenia ludzi. Bezpieczniejsze produkty - antybiotyki, które dobrze radzą sobie z bakteriami, nie mogą pomóc w przypadku wirusa, ponieważ nie mają na niego wpływu.
Leki działające na HIV nazywane są lekami antyretrowirusowymi. Działają na wirusa, blokując działanie jednego lub drugiego z jego enzymów, a tym samym zapobiegając namnażaniu się wirusa w limfocytach. Wpływ różnych leków przeciwretrowirusowych jest ukierunkowany na różne etapy cyklu życia HIV. Niestety, prawie wszystkie leki antyretrowirusowe są wysoce toksyczne i znacznie więcej niż antybiotyki.
Inne leki przeciwwirusowe
Yodantipirinom jest związkiem jodu i antypiryny. Syntetyzował ten lek ponad 120 lat temu, ale w medycynie zaczął być aktywnie używany około 60 lat temu. Lek ma właściwości interferogenne, immunomodulujące, przeciwzapalne. Najczęściej stosuje się go w leczeniu kleszczowego zapalenia mózgu. Skutki uboczne na ciele to nudności, obrzęk i alergie.
Oxolin jest popularnym lekiem przeciwwirusowym stosowanym zewnętrznie. Ponadto skuteczność tego leku jest nieudowodniona. Kwas oksolinowy i oksolin mają różne właściwości farmakologiczne.
Flakozyd jest substancją przeciwwirusową pochodzenia roślinnego pochodzącą z roślin z rodziny rutynowych. Jest stosowany w leczeniu zapalenia wątroby, opryszczki, odry, pozbawiania. Jego struktura jest zbliżona do flawonoidów.
Interferon jest dużym spektrum białek, które mają podobne właściwości, które organizm wytwarza w odpowiedzi na inwazję obcego mikroorganizmu - wirusa. Są to substancje ochronne, które czynią komórki niewrażliwymi na wirusy. Interferony są podzielone na kilka grup. Niestety, interferony często wywołują skutki uboczne zarówno z serca, jak i żołądka i jelit.
Historia antywirusowa
Pierwszym lekiem proponowanym jako specyficzny środek przeciwwirusowy był K-tiosemikarbazon, którego działanie wirusobójcze opisał G. Domagk (1946).
Podczas przygotowywania tej grupy tioacetazon ma pewną aktywność przeciwwirusową, ale nie jest wystarczająco skuteczny; Jest stosowany jako lek przeciwgruźliczy.
Pochodna 1,4-benzochinon-guanil-hydrazynotio-semikarbazon zwana Faringosept (Faringosept, Rumunia) jest pochodną tej grupy stosowaną jako perlingal (doustnie wchłanialne) tabletki do leczenia zakażeń górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie dziąseł, zapalenie jamy ustnej itp..).
Kmethisazone został następnie zsyntetyzowany, skutecznie tłumiąc reprodukcję wirusów ospy, aw 1959 roku nukleozydu K - idoksurydyny, która okazała się skutecznym środkiem przeciwwirusowym, hamującym wirusa opryszczki zwykłej i szczepionki (choroba szczepionkowa). Skutki uboczne stosowania ogólnoustrojowego ograniczyły powszechne stosowanie idoksurydyny, ale zostało ono zachowane jako skuteczny środek do stosowania miejscowego w praktyce okulistycznej w przypadku opryszczkowego zapalenia rogówki. Po idoksurydynie zaczęto otrzymywać inne nukleozydy, wśród których zidentyfikowano wysoce skuteczne leki przeciwwirusowe, w tym katsiklowir, fribamidil (kribawiryna) itp.
W 1964 r. Zsyntetyzowano kamantadynę, następnie rymantadynę i inne pochodne adamantanu, które okazały się skutecznymi lekami przeciwwirusowymi.
Wybitnym wydarzeniem było odkrycie endogennego interferonu K i ustalenie jego aktywności przeciwwirusowej. Nowoczesna technologia rekombinacji DNA (inżynieria genetyczna) otworzyła możliwość powszechnego stosowania interferonów w leczeniu i zapobieganiu chorobom wirusowym i innym.
Naukowcy krajowi opracowali szereg syntetycznych i naturalnych (pochodzenia roślinnego) leków do stosowania ogólnoustrojowego i miejscowego w chorobach wirusowych (patrz Bonafton, Arbidol, Oxolin, Deytiformin, Tebrofen, Alpizarin itp.).
Obecnie ustalono, że działanie wielu środków immunostymulujących i przeciwwirusowych (patrz Prodigiosan, Poludan, Arbidol i inne) jest związane z ich aktywnością interferonogenną, tj. Ich zdolnością do stymulowania tworzenia endogennego interferonu.
Blokery kanałów M2
Przeciwwirusowe działanie amantadyny i rimantadyny jest realizowane przez blokowanie specyficznych kanałów jonowych M2-kanały wirusa grypy A, a zatem jego zdolność do przenikania do komórek i uwalniania rybonukleoproteiny jest osłabiona. Hamuje to najważniejszy etap replikacji wirusa.
Amantadyna i rymantadyna są aktywne tylko przeciwko wirusowi grypy A. W trakcie stosowania może rozwinąć się oporność, której częstotliwość może osiągnąć 30% do 5 dnia leczenia.
Przewód pokarmowy: ból brzucha, utrata apetytu, nudności.
CNS: podczas stosowania amantadyny - u 14% pacjentów, rymantadyna - u 3–6%: senność, bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, drażliwość, parestezje, drżenie, drgawki.
Leczenie wirusa grypy A.
Zapobieganie grypie (jeśli epidemia jest spowodowana przez wirusa A). Wydajność - 70 - 90%.
Informacje dla pacjentów.
Amantadynę i rymantadynę można przyjmować niezależnie od posiłku (przed, w trakcie lub po posiłku), tabletki należy przyjmować z wystarczającą ilością wody).
Ściśle przestrzegać schematu i schematu leczenia przez cały okres terapii, nie opuszczać dawki i przyjmować ją w regularnych odstępach czasu. W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć jak najszybciej; Nie należy przyjmować leku, jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki; nie podwajaj dawki. Aby utrzymać czas trwania leczenia terapeutycznego i profilaktycznego.
Nie używaj leków, które wygasły.
Nie pij napojów alkoholowych podczas przyjmowania amantadyny lub rymantadyny.
W razie konieczności należy poinformować lekarza o jednoczesnym stosowaniu leków wpływających na ośrodkowy układ nerwowy.
Skonsultuj się z lekarzem, jeśli poprawa nie nastąpi w ciągu kilku dni lub pojawią się nowe objawy.
Leki przeciwwirusowe
Jakie choroby zakaźne najczęściej nam przeszkadzają? Odpowiedź jest prosta - to grypa i ARVI. Stanowią 70% wszystkich zgłoszonych przypadków chorób zakaźnych. 9 na 10 osób rocznie choruje na ARVI lub grypę. Dlatego częstość występowania chorób zakaźnych jest tak wysoka.
Dlaczego tak często cierpi na drogi oddechowe? Zbyt wiele negatywnych czynników wpływa na nasze narządy oddechowe. To jest zanieczyszczone powietrze i opary chemiczne oraz hipotermia i wirusy. O wirusach i walce z nimi przemówi mowa. Jesteśmy otoczeni przez wiele patogenów. Wirus grypy mutuje prawie co roku, komplikując pracę naszej odporności. Do niego dołączone są adenowirusy, paragrypy, reowirusy, wirusy rinowirusów, wirusy oddechowe, chlamydia, mykoplazma, bakterie. Wszystkie te wirusy szybko się mutują, łatwo przenikając do organizmu. Większość tych patogenów jest przenoszona głównie przez kropelki unoszące się w powietrzu. I jest to dość łatwy sposób na wejście do ciała.
Główną barierą dla wirusów jest układ odpornościowy. Że ma chronić nas przed większością wirusów. Ale jeśli układ odpornościowy jest osłabiony, choroba nabiera siły i atakuje nasze narządy i tkanki. Gdy odporność nie poradzi sobie już z wirusem, ratunkowi przychodzą leki przeciwwirusowe. Ich osobliwością jest to, że dla uzyskania maksymalnego efektu, musisz wziąć je przy pierwszych oznakach choroby. Więc chronisz się przed toksycznymi efektami wirusów. Leki przeciwwirusowe na przeziębienia mogą i powinny być stosowane. Przypomnijmy, że SARS, grypa i inne choroby wirusowe mogą powodować poważne komplikacje z płuc, oskrzeli, a także zaostrzać już istniejące choroby przewlekłe. Niedrogie leki przeciwwirusowe mogą pomóc tego uniknąć. Leki przeciwwirusowe dla dorosłych i dzieci powinny być stosowane na początku choroby. Ale które leki przeciwwirusowe są najlepiej stosowane przez konkretnego pacjenta, określi lekarz.
W przypadku przeziębienia leczenie będzie bardziej objawowe. Ma na celu obniżenie temperatury, zmniejszenie stanu zapalnego i uniknięcie toksycznego działania wirusów. Można również stosować leki przeciwwirusowe. Możliwe są skutki uboczne, ale przeziębienia i grypa mogą prowadzić do znacznie poważniejszych powikłań. Kosztowo leki te są dość przystępne. Bardzo często leki przeciwwirusowe są stosowane w celu wzmocnienia odporności i zapobiegania, a ich lista jest długa.
Jeśli masz przeziębienie, nie powinieneś ryzykować i samoleczyć. Na przykład w przypadku przeziębienia antybiotyki będą bezużyteczne, ponieważ mogą walczyć tylko z bakteriami. A większość wirusów powoduje różne przeziębienia. Najlepsze leki przeciwwirusowe mają szeroki zakres. Lekarz przepisze szeroką gamę leków przeciwwirusowych, ponieważ raczej problematyczne jest określenie, który wirus zaatakował ciało.
Jakie jest znaczenie terapii przeciwwirusowej
Przeziębienie nie jest niebezpieczne, jeśli organizm ma silną odporność. Ale niekorzystna ekologia, stres, złe odżywianie, złe nawyki, choroby przewlekłe osłabiają układ odpornościowy dzień po dniu. Kiedy infekcja atakuje ciało, mogą istnieć dwa sposoby rozwinięcia sytuacji:
- Silna odporność hamuje wirusy, a choroba albo nie zaczyna się, albo zanika w słabej formie.
- Jeśli układ odpornościowy jest słaby i nie ma terapii przeciwwirusowej, choroba rozwija się z pełną siłą, następuje zatrucie organizmu, co prowadzi do powikłań.
Tak więc, jeśli masz wystarczająco silną odporność, lekarz ograniczy leczenie objawów. Ma na celu obniżenie temperatury, zmniejszenie detoksykacji i stanów zapalnych. Jeśli istnieje podejrzenie, że odporność jest osłabiona, należy podjąć skuteczne leki przeciwwirusowe. Nie mylić ich z antybakteryjnymi. Przecież to ostatnie może wyeliminować bakterie, ale jest bezsilne wobec wirusów. Leki przeciwwirusowe są skuteczne w przypadku grypy i przeziębienia. Przeziębienia, grypa może wywołać takie wirusy:
- wirus grypy A, B, C;
- reowirusy;
- paremyksowirusy;
- koronawirusy;
- adenowirusy;
- pikornawirusy.
Nie ignoruj leków przeciwwirusowych. Są w stanie sprawić, że choroba nie jest tak długa i silna, zabezpieczają przed rozwojem powikłań. Wskazane jest również ich zabranie, jeśli w domu jest już chora osoba.
Leki przeciwwirusowe
Wiele leków przeciwwirusowych jest niedrogich, ale skutecznych. Są to leki, które należy stosować w leczeniu i zapobieganiu grypie, ARVI. Środki przeciwwirusowe na przeziębienia są bardzo skuteczne. Jeśli dowiesz się, który lek przeciwwirusowy jest najbardziej skuteczny, nie będzie dokładnej odpowiedzi. Wszystko zależy od dawki i podatności pacjenta na niego.
SARS i grypa są dość trudne do odróżnienia. Choroby te mają bardzo podobne objawy. Tylko lekarz może kompetentnie je odróżnić.
Główne różnice między SARS a grypą:
- Pierwsze oznaki choroby
- Objawy choroby
- Charakter gorączki i objawów katar
- Rodzaj możliwych komplikacji itp.
Dlatego ważne jest, aby postawić diagnozę nie tylko na podstawie badania i skarg pacjenta, ale także na podstawie badań laboratoryjnych. Lekarz przepisuje niezbędne testy i tylko ich wyniki zalecają leczenie.
Lek przeciwwirusowy na przeziębienie pomaga uniknąć komplikacji. SARS może manifestować się na różne sposoby, w zależności od tego, z którym wirusem się spotykasz. Niestety często nie doceniamy ARVI i uważamy, że takie infekcje nie są niebezpieczne. W 20-30% mogą prowadzić do poważnych powikłań układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Zwróć szczególną uwagę na okresy epidemii. Powikłania spowodowane są słabą obroną immunologiczną. Odporność nie może oprzeć się wirusom i zaczynają niszczyć ciało bez przeszkód. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli odporność jest osłabiona przez długi czas. Z tego powodu organizm traci zdolność do odpierania ataków infekcji, działa z siłą i głównym, prowokując różnego rodzaju komplikacje. Jednym z tych nieprzyjemnych i niebezpiecznych powikłań jest zespół osłabienia po wirusie (SPA). Z dziesięciu przypadków sześć pacjentów może cierpieć na ten zespół. Objawia się w pierwszym miesiącu po chorobie.
- Zaburzenia emocjonalne, depresja;
- Chroniczne zmęczenie;
- Zaburzenia psychiczne.
Jak można leczyć grypę i SARS
Aby przezwyciężyć grypę lub ARVI, stosuje się szeroką gamę leków. Obejmuje to wszelkiego rodzaju szczepionki (inaktywowane i żywe), leki chemioterapeutyczne, leki patogenetyczne i środki do korygowania odporności. Ale kontrolowanie przepływu grypy jest dość trudne. Ta choroba jest bardzo nieprzewidywalna i niebezpieczna ze względu na powikłania. Istnieje wiele wirusów grypy. Sposób postępowania zależy od konkretnego obciążenia i ogólnego stanu pacjenta. Liczy się stan jego układu odpornościowego, czy występują choroby przewlekłe, a także wiek i stan ciała. Najpoważniejsze powikłania grypy wywołują u osób starszych i dzieci. Wirus grypy jest niestabilny i może wywołać epidemie na dużą skalę. Ale ARVI jest rozprowadzany przez inne mechanizmy. Są one związane z sytuacją społeczno-ekonomiczną w kraju, stanem środowiska, chorobami alergicznymi itp.
Przyjrzyjmy się teraz bliżej, które grupy leków mogą być stosowane do ARVI i grypy.
Leki przeciwwirusowe
Chemioterapia
Nowoczesne leki przeciwwirusowe grupy przeciwwirusowej działają w następujący sposób. Ich celem jest tłumienie pojedynczych łączy odpowiedzialnych za reprodukowanie wirusów. Działają selektywnie. Najważniejsze jest, aby nie zakłócać żywotnej aktywności samej komórki. Konieczne jest jedynie tłumienie wirusa, który przeniknął do niego. Jeśli pacjent ma chorobę układu oddechowego, stosuje się dwa rodzaje środków - blokery kanału M2, a także inhibitory neuroaminidazy. Można stosować rybawirynę. Jest to tani lek przeciwwirusowy, który może poradzić sobie z niektórymi rodzajami wirusów.
Jakie środki należą do blokerów kanałów M2
Rok 1961 stał się bardzo ważny dla poprawy leczenia przeciwwirusowego. Syntetyzowano amantadynę. Substancja ta może blokować określone kanały jonowe w wirusie. Z tego powodu wirus utracił zdolność penetracji ścian komórkowych. Ponadto wirus nie mógł uwolnić rybonukleoproteiny. W ZSRR rymantadyna była szeroko stosowana. Jest skuteczny w zapobieganiu i skutecznemu leczeniu grypy, która powoduje wirusa A. Skuteczność rymantadyny była niesamowita - 70-90%. Cały sekret sukcesu polegał na tym, że ta substancja spowalniała wirusy na ważnym etapie ich wprowadzania do komórki. Ale ponieważ wirus grypy zmienia się bardzo szybko, naukowcy szybko zauważyli, że w 30% przypadków wirus jest odporny na lek.
Lek Rimantadine jest dostępny w tabletkach (50 mg) i syropie. Syrop jest bardziej odpowiedni dla dzieci 1-7 lat. Ważne jest, aby rozpocząć przyjmowanie leku przed wystąpieniem choroby, aby uniknąć zakażenia. Aby zapobiegać, wystarczy pić przez około dwa tygodnie. Jeśli choroba już zaatakowała, ważne jest, aby pić lek we wczesnych stadiach choroby, gdy tylko pierwsze objawy dadzą o sobie znać. Aby nie wywołać odporności wirusa na ten lek, w przypadku choroby można go pić przez nie więcej niż 5 dni.
Inhibitory neuroaminidazy
Jeśli rymantadyna jest skuteczna tylko przeciwko wirusom A, to inhibitory neuroaminidazy są w stanie przeciwdziałać wirusom grypy A i B.
Co kryje się za tym strasznym i niezrozumiałym słowem „neuroaminidaza”? To jeden z ważnych enzymów. Dzięki niemu wirus wchodzi do komórki. Jak wiadomo ze szkolnego programu nauczania, wirusy przenikają przez błony komórkowe wewnątrz i mnożą się tam, osłabiając organizm gospodarza i niszcząc jego komórki. Gdy synteza neuroaminidazy spowalnia, wirus nie jest w stanie zakłócić integralności komórki i przeniknąć do wnętrza. Ponadto taki wirus staje się mniej odporny na działanie naszej odporności. Ludzkie ciało ma kilka barier przeciwko wirusom. Jedna z nich to szczególny sekret, który wytwarzają drogi oddechowe. Dzięki działaniu inhibitorów neuroaminidazy wirusy stają się bardziej podatne na ten sekret. Dzięki tym inhibitorom miejscowa reakcja zapalna zatrzymuje jej rozwój. Oznacza to, że infekcja wirusowa ma znacznie słabszy wpływ na organizm. Nie wywołuje już silnej gorączki, utraty apetytu, bólu mięśni.
Skuteczność tych inhibitorów, jak wykazały badania, wynosi od 70 do 80%. Nawet jeśli wirus dostanie się do organizmu, choroba będzie miała 1-2 dni mniej w łagodniejszej postaci. Ale musisz wziąć inhibitor po jednym lub dwóch dniach od wystąpienia objawów. Po rozpoczęciu choroby, po zażyciu inhibitorów, replikacja wirusa do komórek zmniejszy się o około 3 dni. Jednocześnie podwyższoną temperaturę i cięższe postaci grypy i ARVI obserwowano tylko u 15% pacjentów. Bardzo ważne jest, aby leki te nie wpływały na układ nerwowy. Jedyną wadą takich inhibitorów jest to, że pożądane jest przyjmowanie ich w ciągu pierwszych dwóch dni po zakażeniu wirusem. Ale lekarze, aby ustalić dokładną diagnozę, czasami wymagają więcej czasu.
Inhibitory neuroaminidazy obejmują takie leki: zanamiwir, oseltamiwir. Azintomiwir jest lekiem przeciwwirusowym, który jest aktywnym składnikiem dobrze znanego Tamiflu. Przyjmuje się 5 dni, 75-125 mg dwa razy dziennie. Jeśli środek przyjmuje się w profilaktyce, przepisuje się go 1-2 razy dziennie, po 75 mg każdy. Przebieg leczenia profilaktycznego wynosi 4-6 tygodni. Jeśli pacjent ma klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml / min, dawkę należy zmniejszyć o połowę. Dlatego tak ważne jest, aby lekarz kontrolował leczenie. Wszakże nawet pacjenci często nie pamiętają. Azintomiwir, azektomiwir, ozitamiwir - lek przeciwwirusowy jest taki sam. Jego poprawna nazwa to azintomivir.
Zanamivir jest lepiej znany jako Relenza. Jest to analog kwasu sialowego. Jest pobierany za pomocą specjalnego urządzenia do inhalacji. Do leczenia lek jest przepisywany dwa razy dziennie, 10 mg. (przerwa - 12 godzin). Leczenie trwa 5 dni. Dlaczego inhalacja jest stosowana do podawania leków? Ta metoda ma kilka ważnych zalet. Ta metoda zapewnia szybki efekt.
Ta grupa leków ma dość dobrą reputację. Praktycznie nie prowadzą do działań niepożądanych. Ich udział jest bardzo mały i wynosi zaledwie 1,5%. Może to być biegunka, nudności, zawroty głowy, zapalenie zatok, ból głowy. Bardzo rzadko pacjenci z chorobami płuc mieli skurcz oskrzeli.
Leki, które pomagają pokonać inne wirusy
Oprócz grypy i SARS, wirusy mogą powodować wiele innych chorób. Rybawirynę (rebetol, virazol) stosuje się na przykład przeciwko takim wirusom. Jest w stanie wpływać na wiele wirusów. Rybawirynę można stosować w postaci aerozolu. Jest używany do zwalczania infekcji powodowanych przez wirus PC. Uważa się, że lek ten może spowolnić przenikanie wirusa do komórki na wczesnym etapie. Przerywa syntezę informacyjnego RNA, rybonukleoprotein i blokujących polimeraz RNA. Do jego inhalacji używa się rozpylacza. Ale ten lek jest podawany tylko w szpitalu i tylko zgodnie z zaleceniami lekarza.
Rybawirynę należy przyjmować ostrożnie. Może wywołać wysypkę, skurcz oskrzeli. Ponadto lek może podrażniać oczy, nawet wśród pracowników służby zdrowia. Rzadko pacjenci po przyjęciu mieli bezsenność, leukopenię, zwiększoną drażliwość. Istnieje możliwość, że lek będzie krystalizować w drogach oddechowych. Rybawiryna ma działanie teratogenne.
W Stanach Zjednoczonych niedawno opracowano nowy lek przeciwwirusowy, który jest uważany za bardzo obiecujący. Otrzymał imię Plenokonaril. Doświadczenia na zwierzętach i badania in vitro wykazały, że jest on naprawdę aktywny wobec rinowirusów i enterowirusów. Kiedy przeprowadzaliśmy badania z użyciem placebo i Plenokonarila, wyniki były mile zaskoczone. Lek wykazywał skuteczność w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych enterowirusa i różnych zakażeniach układu oddechowego.
W Rosji istnieje wiele badań krajowych, które stanowiły podstawę do produkcji oryginalnych leków przeciwwirusowych. Najbardziej znanym jest Arbidol. Lek ten spowalnia wirusy typu A i B, a także szereg innych wirusów oddechowych. Ale mechanizm jego działania nie jest w pełni zrozumiały. Uważa się, że lek ma zdolność indukowania interferonu i modulowania układu odpornościowego. Arbidol może na przykład zwiększać aktywność komórek fagocytarnych. Tabletka zawiera 0,1 mg leku. W leczeniu, 3-4 razy dziennie po 0,2 mg. Przebieg leczenia wynosi 3-5 dni. W celu zapobiegania dzienna dawka będzie wynosić 0,2 mg. Kurs odbioru - 10-14 dni.
Preparaty z zawartością interferonu
Interferony (IFN) są również stosowane w profilaktyce i leczeniu przeciwwirusowym. Są w stanie regulować stan odporności. Interferony są wytwarzane w naszym organizmie przez różne komórki. Są odpowiedzialni za ochronę naszego organizmu przed wszelkiego rodzaju wirusami, a także za proces regulowania reakcji układu odpornościowego.
Wpływ leków zawierających interferon:
- antyproliferacyjny;
- przeciwdrobnoustrojowy;
- radioprotekcyjny;
- immunomodulujący.
Wirusy są bardzo zróżnicowane, ale pomimo tego IFN może skutecznie hamować ich proces reprodukcji. Dzieje się tak na etapie, w którym wirus przechodzi, gdy wchodzi do organizmu gospodarza. Jest to etap tzw. Translacji, gdy wirus syntetyzuje swoiste białka. Dlatego interferon może tłumić aktywność różnych wirusów. To uniwersalne lekarstwo, które natura dała naszemu ciału. Gdy interferon zaczyna działać, organizm zwiększa aktywność naturalnych zabójców.
Aby skutecznie leczyć infekcje wirusowe, stosuje się dwa typy interferonów: α- i β. Ale sam interferon nie może pokonać wirusów. Wskazane jest łączenie leków zawierających interferon z lekami do chemioterapii.
Betaferon lub β-interferon jest dostępny w fiolkach zawierających proszek (9,5 mln IU INF). W leczeniu grypy lek można rozpylać do nosa lub wkraplać. Za dzień musisz użyć leku co najmniej 4-5 razy. W leczeniu SARS i grypy, jak również wielu innych chorób wirusowych, stosuje się leukocytowy interferon ludzki. Jest syntetyzowany przez leukocyty krwi dawców w odpowiedzi na działanie wirusa. Rezultatem jest mieszanina kilku interferonów. Lepiej wstrzyknąć inhalator leku lub zakopać jego wodny roztwór w nosie.
Dość często lekarze przepisują Viferon. Jest to rekombinowany interferon α 2b. Zakażenie, wnikając w ciało, uszkadza błonę komórkową. To znacznie zmniejsza zdolność interferonu do przeciwdziałania wirusowi. W celu stabilizacji błon komórkowych, kwas askorbinowy, octan tokoferolu został włączony do składu Viferon. Substancje te mają pozytywny wpływ na integralność błon komórkowych, są przeciwutleniaczami. Zwiększają aktywność interferonu w 10-14 razy. Viferon jest dostępny w postaci świec. Uważa się, że zapewniają one lepsze przenikanie leku do krwi, gdzie krąży przez dłuższy czas. Viferon może być stosowany nawet do leczenia noworodków. Dla dzieci poniżej jednego roku produkuje się Viferon-1. Dla starszych dzieci i dorosłych - Viferon-2.
Leki, które wywołują interferon
Preparaty interferonu można łączyć z jego induktorami. Istnieje kilka takich leków. Mogą być syntetyczne lub naturalne, o wysokiej lub niskiej masie cząsteczkowej. Wszystkie są podobne, ponieważ mogą stymulować produkcję własnego interferonu w organizmie. Interferon ten nazywany jest endogennym. Jednocześnie działają różne komórki i tkanki: nabłonek, makrofagi, leukocyty, tkanki wątroby, śledziona, płuca, a nawet mózg. Takie leki mogą łatwo przenikać do struktur jądrowych i cytoplazmy. Ich zadaniem jest aktywacja produkcji „wczesnego” interferonu. Induktory interferonu mogą poprawić odporność. Rozważ kilka leków.
Amiksin znany z reklamy. Jest induktorem natury syntetycznej. Ma niską masę cząsteczkową i należy do klasy fluorenonów. Amiksin jest w stanie wywołać endogenną produkcję interferonu u pacjentów. Gdy tylko Amiksin dostanie się do ciała, komórki jelitowe reagują na jego wprowadzenie. W leukocytach rozpoczyna się wytwarzanie interferonu. Już po 4-24 godzinach po spożyciu leku w organizmie występuje maksymalna produkcja interferonu. Po pierwsze, wytwarza jelita, następnie wątrobę, a na końcu krew. Najlepiej jest przyjmować Amiksin we wczesnych godzinach początku choroby. Dla pełnego kursu wystarczy 5-6 tabletek. Zapobieganie Amiksinowi raz w tygodniu. Kurs potrwa 4-6 tygodni.
Cycloferon - induktor o niskiej masie cząsteczkowej IFN-α. Z tego powodu ma szerokie spektrum aktywności biologicznej. W komórkach jest dość szybki i gromadzi się w cytoplazmie i jądrze. Cykloferon również szybko przenika do krwi. Skojarzony z białkami krwi słabo. Ale w organach, tkankach i płynach biologicznych jest szeroko rozpowszechniony. Cykloferon jest lekiem o niskiej masie cząsteczkowej. Ponieważ udaje mu się szybko pokonać barierę krew-mózg i stymulować powstawanie IFN w mózgu. Cycloferon szybko opuszcza ciało. W ciągu 24 godzin 99% leku jest eliminowane bez zmian. Pacjenci dobrze tolerują ten lek. Jest przepisywany w pierwszym dniu wystąpienia choroby.
Ridostin - Inny induktor IFN. Jest wysoce cząsteczkowy i ma naturalne pochodzenie. Jest to RNA o podwójnej helisie, który otrzymuje się z lizatu zabójczego drożdży. Jeśli Ridostin jest stosowany systematycznie, możliwe jest skuteczne stymulowanie produkcji wczesnego IFN. Należy zauważyć, że po wprowadzeniu tego leku IFN gromadzi się maksymalnie w osoczu krwi po 6-8 godzinach. W krwiobiegu dzień po wstrzyknięciu nie jest już określony.
Zaobserwowano, że Ridostin ma wyraźny wpływ na modulację odporności. Stymuluje produkcję komórek macierzystych w szpiku kostnym, zwiększa poziom hormonów (kortykosteroidów).
Innym lekiem z tej grupy jest Dibazol. Był szeroko i skutecznie używany, ale ostatnio zaczął wypuszczać nowe przedmioty. Dibazol zaczął zapominać i bardzo próżny. Jest to skuteczne narzędzie do zapobiegania i leczenia grypy, ARVI. Jest dość aktywny pod względem modulacji odporności, stymuluje produkcję interferonu u pacjentów.
Istnieją złożone leki, które są w stanie zwalczać grypę i ARVI. Często można je zobaczyć w reklamach: Ferwex, Grippostad, Theraflu, Rinza. Są w stanie pomóc w walce z chorobą. Skuteczne i środki do użytku lokalnego i zewnętrznego. Na przykład Dr. Mama, balsam zimny, Tussamag.
W walce z wirusami istnieje cała gama leków. Ale bardzo ważne jest, aby lekarz prowadzący wybrał ich, a nie samego pacjenta. Nie konsultuj się z krewnymi, znajomymi ani nie doświadczaj najnowszych leków. Daj lekarzowi szansę na szybkie pozbycie się choroby. Tylko on będzie mógł świadomie wybrać skuteczną taktykę leczenia, biorąc pod uwagę wyniki analiz i skarg pacjentów. Ważne jest również, aby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie, bez utraty cennego czasu. Środek przeciwwirusowy na przeziębienie jest całkiem możliwy, niedrogi, ale skuteczny, pomoże ci uniknąć wielu komplikacji.