Zastrzyki ceftriaksonu - instrukcje, analogi i recenzje

Ceftriakson jest antybiotykiem bakteriobójczym cefalosporyny trzeciej generacji. Lek charakteryzuje się przedłużonym działaniem i wysoką skutecznością wobec większości patogenów Gram-ujemnych i Gram-dodatnich, w tym szczepów wytwarzających penicylinazę i cefalosporynazę.

Cena zależy od producenta. Rosyjski ceftriakson, niezależnie od producenta, jest tanim antybiotykiem. Na przykład ampułka (1 g), wyprodukowana przez firmę farmaceutyczną Synthesis AKOMP, będzie kosztować nabywcę 27 rubli, Saranks Biochemist 29 rubli, a Lecco 36 rubli.

Szwajcarska produkcja Ceftriaksonu kampanii farmaceutycznej Hoffmann-la-Roche kosztuje około 550 rubli za fiolkę.

Ceftriakson - pełna instrukcja stosowania zastrzyków

Posiada silne działanie bakteriobójcze i bardzo szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego. Mechanizm działania przeciwbakteryjnego ceftriaksonu jest realizowany poprzez aktywną acetylację transpeptydaz związanych z błoną, co prowadzi do destabilizacji sieciowania polimerów wspierających w komórce bakteryjnej. Naruszenie siły błony prowadzi do szybkiej śmierci komórki.

Należy zauważyć, że lek jest w stanie pokonać barierę łożyskową, dlatego nie zaleca się podawania ceftriaksonu podczas ciąży w pierwszym trymestrze ciąży. Podczas laktacji do czterech procent stężenia antybiotyku we krwi jest w stanie wyróżnić się wraz z mlekiem matki.

Niezbędne wskaźniki bakteriobójcze we krwi osiągają 1,5 godziny po podaniu. Ponieważ lek ma przedłużony efekt, minimalne stężenie przeciwdrobnoustrojowe w organizmie utrzymuje się we krwi przez jeden dzień, co pozwala na wejście do niego raz dziennie. Jednak w ciężkich przypadkach zakażenia lub wysokiego ryzyka powikłań dawkę dobową dzieli się korzystnie na 2 dawki. Pozwala to na utrzymanie wyższych stężeń bakteriobójczych. Również dzienna dawka powinna być podzielona przez 2 razy w wyznaczeniu wysokich dawek.

U pacjentów w wieku powyżej siedemdziesięciu pięciu lat okres eliminacji wydłuża się ze względu na związany z wiekiem spadek czynności nerek. W związku z tym może być konieczne dostosowanie przepisanej dawki. Dzienna dawka u takich pacjentów jest preferowana do jednorazowego podania.

Usuwanie tego leku z organizmu odbywa się głównie w moczu. Część leku jest usuwana z żółcią.

Grupa farmakologiczna

Lek należy do antybiotyków cefalosporynowych trzeciej generacji.

Ceftriakson - forma uwalniania

Ma tylko formę uwalniania wtrysku. Antybiotyk jest sprzedawany w aptekach na receptę.

Farmakologiczna grupa ceftriaksonu to cefalosporyny trzeciej generacji do stosowania pozajelitowego, to znaczy, że można ją stosować tylko w a / m lub a / c. Sprzedawane w ampułkach 500, 1000 i 2000 mg. Rotsefin jest dodatkowo dostępny w dawce 250 mg.

Zdjęcie ceftriaxone Kabi 1000 mg proszek do sporządzania roztworu do podawania dożylnego i domięśniowego

Ceftriakson w przepisie łacińskim

Ceftriakson po łacinie - Ceftriaxoni.

Rp: Ceftriaxoni 1.0

S. W dołączonym rozpuszczalniku w / m, raz dziennie.

Ceftriakson - skład leku

Antybiotyk jest produkowany w postaci soli sodowej. Aktywnym składnikiem jest ceftriakson, łatwo penetruje płyny ustrojowe i media i gromadzi się znacząco w tkankach objętych stanem zapalnym. Przy zapaleniu opon mózgowych antybiotyk może gromadzić się w płynie mózgowo-rdzeniowym.

Rofecyna - w postaci pochodnej disodowej (wodzian disodowy). Każdą ampułkę leku Rofetzin uzupełnia rozpuszczalnik (lidokaina lub woda do wstrzykiwań).

Ceftriakson - z czego pomaga?

Antybiotyki i fuzobakterii, peptokokk, peptostreptokokki, biała treponema.

Gronkowce oporne na metycylinę, niektóre enterokoki, listeria, bakteroidy i niedobór Clostridium mają absolutną oporność na C. eftriaxone.

Ceftriakson - wskazania do stosowania

Antybiotyk może być stosowany do:

• zmiana bakteryjna OBP (narządy jamy brzusznej). Może być przepisywany w leczeniu ropnia, ropowicy, ropniaka pęcherzyka żółciowego, bakteryjnego zapalenia przewodu żółciowego, zapalenia otrzewnej itp.;
• zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów oddechowych. systemy (w tym powikłane zapalenie płuc, ropnie tkanki płucnej, ropniak opłucnej);
• przewóz salmonelli i salmonellozy;
• dur brzuszny;
• zapalenie szpiku, septyczne zapalenie stawów, zapalenie kaletki;
• zmiany bakteryjne skóry i PZHK, w tym oparzenia powikłane przez florę bakteryjną, rany, róży, furunculosis itp.;
• Borelioza;
• zakaźne patologie układu moczowo-płciowego (w tym rzeżączka, chancroid, syfilis);
• zapalenie opon mózgowych;
• zapalenie wsierdzia;
• uogólnienie zakażenia (rozwój posocznicy);
• infekcje u pacjentów z obniżoną odpornością;
• terapia profilaktyczna przed operacją OBP i narządów miednicy.

Ceftriakson - przeciwwskazania

Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest alergia na lek lub inne antybiotyki beta-laktamowe. Wynika to z faktu, że wśród wszystkich beta-laktamów istnieje ryzyko reakcji alergicznych krzyżowych.

Również nie jest powoływany w pierwszym trymestrze ciąży i kobiet karmiących piersią.

Biorąc pod uwagę mechanizm utylizacji (mocz i żółć), lek może być przepisywany na zaburzenia czynności nerek lub wątroby, ale nie jest stosowany w połączonej niewydolności nerek i wątroby.

Lek jest przeciwwskazany u wcześniaków w wieku poniżej 41 tygodni, biorąc pod uwagę okres ciąży i wiek po urodzeniu. Jest także przeciwwskazany u noworodków z hiperbilirubinemią.

Podczas leczenia antybiotykiem zabrania się wstrzykiwania roztworów wapnia dożylnie, ponieważ istnieje ryzyko powstawania osadu Ca ceftriaksonu.

Narzędzie można przypisać dzieciom od pierwszych dni życia, jednak do dwóch tygodni życia można korzystać tylko ze względów zdrowotnych. Wynika to z jego zdolności do wypierania bilirubiny z jej powiązania z albuminą surowicy. Może to prowadzić do rozwoju hiperbilirubinemii i spowodować żółtaczkę jądrową.

Biorąc pod uwagę częściowe wykorzystanie żółci, lek nie jest przepisywany pacjentom z niedrożnością dróg żółciowych.

Antybiotyk lidokainowy nie jest podawany dzieciom poniżej 12 lat.

Ponadto należy wziąć pod uwagę, że lidokaina jest przeciwwskazana u kobiet noszących dziecko, karmiących piersią, pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym, CH (niewydolność serca), zespołu ERW lub Stokesa-Adamsa, osłabienia zatok, pełnego bloku poprzecznego, ciężkiej bradyarytmii lub znacznego zmniejszenia ciśnienia.

Ceftriakson - dawkowanie

Wprowadzono dożylnie do 10 ml nat. p-ra 0,9%. Konieczne jest podawanie leku powoli, w ciągu dwóch do czterech minut.

Domięśniowo jest podawany na lidokainę, fizyczną. p-re, woda do iniekcji. V / m nie jest zalecane, aby wprowadzić więcej gramów. Wyższe dawki są przepisywane w / do.

Po 12 latach 1 g cf.a. podaje się 1-2 razy dziennie. W ciężkich przypadkach choroby można podawać aż cztery gramy dziennie (dwa razy w odstępie 12 godzin).

Dzieciom w wieku poniżej 2 tygodni życia przepisuje się 20-50 mg / kg dziennie na 1 podanie.

Bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jest wskazaniem do wyznaczenia stu mg / kg leku na dobę z rozpoczęciem leczenia. W przyszłości dawka zostanie zmniejszona.

Od 14 dni do 12 lat, 20-80 mg / kg dziennie. Jeśli dziecko waży ponad 50 kg, należy przepisać dawkę dla dorosłych.

Pacjenci z patologiami nerek zmniejszają dawkę zgodnie z GFR. Zaburzenia czynności wątroby są również wskazaniem do zmniejszenia dawki dobowej.

Ile razy dziennie należy nakłuwać ceftriakson osobie dorosłej?

Lek podaje się 1-2 razy dziennie. W ciężkim zakażeniu, ryzyku powikłań, wyznaczeniu wysokich dawek leku, a także obecności niedoboru odporności u pacjenta, zaleca się podzielenie dziennej dawki na dwie dawki.

Ceftriakson - działania niepożądane

Antybiotyk jest ogólnie dobrze tolerowany przez pacjentów. Jednak należy wziąć pod uwagę ryzyko reakcji alergicznych. Mogą mieć różny stopień nasilenia od zaczerwienienia i wysypki w miejscu wstrzyknięcia, pokrzywki, do obrzęku naczynioruchowego lub wstrząsu anafilaktycznego.

Ryzyko anafilaksji wzrasta wraz z wprowadzeniem lidokainy. Dlatego w wyznaczeniu obowiązkowego testu śr. Weź również pod uwagę przeciwwskazania i ograniczenia dotyczące stosowania lidokainy.

Zabronione jest przepisywanie leku samodzielnie, dostosowanie dawkowania i czasu trwania leczenia. Terapię należy prowadzić w szpitalu pod nadzorem lekarza prowadzącego.

Inne działania niepożądane mogą objawiać się reakcjami dyspeptycznymi, biegunką, zapaleniem żył w miejscu wstrzyknięcia, dysbakteriozą, pleśniawką, zmianami w OAK i analizą biochemiczną. Rzadko obserwuje się zaburzenia krzepnięcia (antybiotyk hamuje mikroflorę jelitową, która syntetyzuje witaminę K) iz reguły jest charakterystyczny dla pacjentów otrzymujących leczenie przeciwpłytkowe.

W rzadkich przypadkach może wystąpić biegunka związana z antybiotykiem.

Ceftriakson podczas ciąży i karmienia piersią

Antybiotyk jest w stanie pokonać barierę łożyskową, ale nie ma działania embriotoksycznego i teratogennego. Ceftriakson w czasie ciąży nie jest zalecany do podawania w pierwszym trymestrze ciąży, ponieważ nie ma wystarczających danych na temat jego bezpieczeństwa w tej kategorii pacjentów. Kontrolowane badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu na płód, więc antybiotyki można stosować w drugim i trzecim trymestrze ciąży.

Ceftriakson w okresie karmienia piersią może być wydalany z mlekiem matki, dlatego przepisując go kobietom karmiącym piersią, zaleca się tymczasowe zaprzestanie karmienia naturalnego. Wynika to z faktu, że antybiotyk wydalany z mlekiem matki może powodować uczulenie dziecka, rozwój pleśniawki i dysbiozy jelitowej.

Kompatybilność z ceftriaksonem i alkoholem

Ceftriakson i alkohol nie są kompatybilne. Po pierwsze, biorąc pod uwagę, że Cp jest częściowo wykorzystywany przez wątrobę, taka kombinacja może prowadzić do rozwoju żółtaczki i zapalenia wątroby wywołanego lekami.

Po drugie, picie alkoholu na tle antybiotykoterapii może powodować ciężką toksyczność i toksyczne uszkodzenie nerek.

Po trzecie, może prowadzić do rozwoju ciężkiej reakcji podobnej do disulfiramu. Może objawiać się tachykardią, dreszczami, drżeniem kończyn, drgawkami, zaburzeniami rytmu serca, niedociśnieniem tętniczym, aż do zapaści.

Alergia Ceftriaxone

Nie przypisany pacjentom z alergią na inne beta-laktamy, ze względu na wysokie ryzyko reakcji alergicznej krzyżowej.

Również przed wprowadzeniem zawsze konieczne jest umieszczenie próbki.

Objawy alergiczne mogą się różnić od pokrzywki do anafilaksji (przy braku terminowej opieki medycznej śmierć jest możliwa).

Zgony są związane z jego rozcieńczaniem i podawaniem z lidokainą. Biorąc pod uwagę ryzyko wstrząsu anafilaktycznego, samo-antybiotykoterapia jest surowo zabroniona. Lek należy stosować wyłącznie w szpitalu po teście.

Ceftriakson na lidokainie nie jest wskazany u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Analogi

• Emesef;
• Loraxon;
• Lendatsin;
• Rocephin;
• Forceph;
• Toracef;
• Tercef;
• Medaxone.

Jak rozcieńczyć ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań

Gotowe rozwiązanie można przechowywać do sześciu godzin i podawać 1-2 razy dziennie, to jest w odstępach 24 lub 12. W związku z tym konieczne jest rozcieńczenie leku tylko raz, tuż przed użyciem.

Jak rozcieńczyć ceftriakson do wstrzyknięcia domięśniowego?

Do domięśniowo. podawanie antybiotyku rozcieńcza się lidokainą lub wodą do wstrzykiwań.

Rozcieńczony lekiem lidokainowym podaje się tylko w / m, we / we wstępie jest bezwzględnie przeciwwskazany.

Z mianowaniem / m 250 lub 500 mg sr-va rozcieńczonego w dwóch ml 1% lidokainy. Jeden gram antybiotyku rozcieńcza się 3,5 mililitrami 1% lidokainy.

Jeśli stosuje się dwa procent lidokainy, należy dodatkowo stosować wodę do wstrzykiwań. Po wprowadzeniu 250 i 500 ml antybiotyku rozcieńcza się go 1 ml lidokainy (2%) i 1 ml wody do wstrzykiwań. Jeden gram antybiotyku rozcieńcza się 1,8 ml lidokainy + 1,8 ml wody do wstrzykiwań.

Czy można rozcieńczyć ceftriakson nowokainą?

Ostatnie badania wykazały, że nie należy rozcieńczać leku nowokainą do podawania. Jego stosowanie wiąże się z ryzykiem anafilaksji. Zmniejsza także aktywność cefalosporyny, a gorsza lidokaina hamuje ból.

Zastrzyki ceftriaksonu - opinie lekarzy

Lek wielokrotnie udowodnił swoją skuteczność w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych i narządów oddechowych. infekcje systemowe, OBP, skóra itp.

Należy jednak pamiętać, że narzędzie powinno być używane wyłącznie zgodnie z zaleceniami i pod nadzorem lekarza. Zmniejszy to ryzyko niepożądanych efektów.

Pacjenci zgłaszają szybki i trwały początek poprawy. Negatywne recenzje leku, najczęściej związane z jego bólem po podaniu domięśniowym.

Artykuł przygotowany przez lekarza chorób zakaźnych
Chernenko A.L.

Ceftriakson - instrukcje użytkowania, forma uwalniania, skład, wskazania, działania niepożądane, analogi i cena

Nasze ciało każdego dnia niezależnie odstrasza ataki milionów bakterii, ale gdy odporność jest osłabiona lub w konfrontacji ze specyficznymi, silnymi infekcjami, konieczne jest zwrócenie się do środków przeciwbakteryjnych. Bardzo często lekarze przepisują ceftriakson - skuteczny lek przeciwko wielu infekcjom.

Skład i forma uwalniania

Ceftriakson (ceftriakson) jest krystalicznym białym lub żółtawym proszkiem o słabej higroskopijności. Lek znajduje się w szklanej fiolce 2, 1, 0,5 i 0,25 grama. W innych postaciach (syrop lub tabletki) lek nie jest dostępny. Skład leku w tabeli:

Sterylna sól sodowa ceftriaksonu

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Lek bakteriobójczy trzeciej generacji z grupy cefalosporyn Ceftriakson jest uniwersalnym lekarstwem. Jest odporny na większość drobnoustrojów beta-laktamazowych. Lek jest aktywny wobec szczepów bakteroide, clostridium, enterobacter, enterococcus, moraxella, morganella, neisseria, parainfluenzae, zapalenia płuc, salmonelli, paciorkowców, Bacillus Pseudomonas, Clostridium.

Lek ma stuprocentową biodostępność, osiąga maksymalne stężenie w ciągu 2-3 godzin, wiąże się z białkami osocza w 83-96%. Okres półtrwania dawki do wstrzyknięcia domięśniowego wynosi 5-8 godzin, dożylnie - 4-15 godzin. Lek znajduje się w płynie mózgowo-rdzeniowym, zapalne błony mózgu, wydalane przez nerki, z żółcią w jelicie do inaktywacji, nie są wydalane przez hemodializę.

Wskazania do użycia

Instrukcje producenta wskazują, że lek jest przepisywany w celu tłumienia patogennych bakterii, transaminaz, fosfataz i penicylinaz, które są wrażliwe na ten lek. Zastrzyki i wlewy dożylne są przepisywane w celu leczenia następujących chorób:

• sepsa;
• bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
• chancroid;
• zapalenie oskrzeli, płucne zapalenie płuc;
• pseudo kamica żółciowa;
• zapalenie jamy ustnej;
• zapalenie otrzewnej, ropniak pęcherzyka żółciowego, angiocholitis;
• infekcje tkanki stawowej i kostnej, skóry i tkanek miękkich, dróg moczowo-płciowych (zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie miedniczki);
• zakażone rany i oparzenia;
• borelioza przenoszona przez kleszcze;
• zapalenie języka;
• infekcje sektora szczękowo-twarzowego;
• niepowikłana rzeżączka (skuteczna w przypadku patogenów penicylinazowych);
• zapalenie nagłośni;
• bakteryjne zapalenie wsierdzia;
• salmonelloza;
• kandydozyskoza;
• posocznica bakteryjna;
• osłabiona odporność.

Jak nakłuć ceftriakson

W niektórych postaciach kiły wywołanych przez Treponema pallidum i gdy pacjent nie toleruje penicylin, do leczenia stosuje się ceftriakson. Jest wstrzykiwany domięśniowo lub dożylnie, szybko penetruje narządy, płyny i tkanki, odpowiedni dla kobiet w ciąży. Lek podaje się pacjentowi raz dziennie przez pięć dni, przy typie podstawowym - 10 dni, inne formy kiły wymagają domięśniowego podania leku przez trzy tygodnie.

Przy nieprzydzielonych postaciach neurosilicus, 1-2 g leku podaje się przez 20 dni z rzędu, w późniejszych etapach, 1 g przez 21-dniowy kurs, po 14 dniach przerwy, i terapię powtarza się przez 10 dni. W ostrym uogólnionym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych podaje się syfilityczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych do 5 g na dobę. W dławicy lek jest wstrzykiwany przez wkraplacz do żyły lub zastrzyki w mięsień. Większość lekarzy preferuje zastrzyki domięśniowe.

U dzieci ból gardła Ceftriaksonu jest leczony tylko w ostrym przebiegu choroby, któremu towarzyszy ropienie i zapalenie. Gdy lek zapalenie zatok w połączeniu z mukolitami i środkami zwężającymi naczynia. Pacjentowi wstrzykuje się domięśniowo 0,5-1 g leku dziennie, zmieszanego z lidokainą lub wodą. Przebieg leczenia wynosi 7 dni.

Ceftriakson dożylnie

Dawka do wstrzyknięć dożylnych pacjentów w wieku powyżej 12 lat wynosi 1-2 g leku na dobę. Zgodnie z instrukcją antybiotyk podaje się raz lub co 12 godzin. W poważnych przypadkach lub zakażeniach, które są umiarkowanie wrażliwe na ten lek, dawka wzrasta do 4 g na dobę. Aby zapobiec infekcji przed operacjami przez 30-150 minut, pacjentowi podaje się 1-2 g leku.

W przypadku iniekcji dożylnych 1 g produktu rozcieńcza się 10 ml jałowej wody, a powstałą ciecz wstrzykuje się powoli w ciągu trzech minut. Terapia infuzyjna polega na podawaniu Ceftriaksonu przez pół godziny. W celu wytworzenia roztworu 2 g proszku miesza się z 40 ml 5 lub 10% dekstrozy, soli fizjologicznej, 5% fruktozy. Zabrania się łączenia narzędzia z roztworami wapnia.

Ceftriakson - instrukcje użytkowania, recenzje, analogi i formy uwalniania (proszek do wstrzykiwań) leku do leczenia zakażeń u dorosłych, dzieci i podczas ciąży. Jak rozcieńczać leki do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych

W tym artykule możesz przeczytać instrukcje dotyczące stosowania leku Ceftriakson. Przedstawiono opinie odwiedzających witrynę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Ceftriaksonu w ich praktyce. Duża prośba o bardziej aktywne dodawanie opinii na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, jakie powikłania i skutki uboczne zaobserwowano, być może nie stwierdzone przez producenta w adnotacji. Analogi ceftriaksonu z dostępnymi analogami strukturalnymi. Stosować w leczeniu chorób zakaźnych o charakterze bakteryjnym (zapalenie otrzewnej, posocznica, zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne) u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i karmienia piersią. Pozwól nam powiedzieć, jak rozcieńczyć ceftriakson lidokainą i wodą do wstrzykiwań.

Ceftriakson jest antybiotykiem cefalosporynowym o szerokim spektrum 3 generacji. Skuteczny bakteriobójczy, hamujący syntezę ściany komórkowej mikroorganizmów. Odporny na beta-laktamazę większość bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych.

Aktywny wobec bakterii tlenowych Gram-dodatnich, bakterii tlenowych Gram-ujemnych i bakterii beztlenowych.

Ma aktywność in vitro przeciwko większości szczepów następujących mikroorganizmów, chociaż znaczenie kliniczne tego nie jest znane: Citrobacter diversus, Citrobacter freundii, Providencia spp. (w tym Providencia rettgeri), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi), Shigella spp., Streptococcus agalactiae, Bacteroides bivius, Bacteroides melaninogenicus.

Gronkowce oporne na metycylinę są odporne na cefalosporyny, w tym do ceftriaksonu. Wiele szczepów paciorkowców grupy D i enterokoków (w tym Enterococcus faecalis) jest również opornych na ceftriakson.

Farmakokinetyka

Po podaniu i / m ceftriakson jest szybko i całkowicie wchłaniany do krążenia ogólnego. Wnika dobrze do tkanek i płynów ustrojowych: dróg oddechowych, kości, stawów, dróg moczowych, skóry, tkanki podskórnej i narządów jamy brzusznej. Gdy zapalenie błon oponowych przenika dobrze do płynu mózgowo-rdzeniowego. Biodostępność ceftriaksonu podczas podawania i / m wynosi 100%. U dorosłych pacjentów, w ciągu 48 godzin, 50-60% leku jest wydalane przez nerki w postaci niezmienionej, 40-50% jest wydalane z żółcią do jelita, gdzie ulega biotransformacji do nieaktywnego metabolitu.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

U noworodków około 70% leku jest wydalane przez nerki.

Wskazania

Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy:

• infekcje narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, drogi żółciowe, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak pęcherzyka żółciowego);
• choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej);
• infekcje kości i stawów;
• infekcje skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia dróg moczowych (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek);
• bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
• zapalenie wsierdzia;
• sepsa;
• rzeżączka;
• kiła;
• miękka chancre;
• Choroba z Lyme (borelioza);
• dur brzuszny;
• salmonelloza i salmonelloza;
• zakażone rany i oparzenia.

Zapobieganie zakażeniu pooperacyjnemu.

Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.

Formy wydania

Proszek do sporządzania roztworu do podawania dożylnego i domięśniowego 0,5 g, 1 g, 2 g.

Instrukcje użytkowania i dawkowania

Lek podaje się w / m / in (strumień lub kroplówka).

Dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat dawka wynosi 1-2 g raz na dobę lub 0,5-1 g co 12 godzin Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g.

Dla noworodków (do 2 tygodnia życia) dawka wynosi 20-50 mg / kg dziennie.

Dla niemowląt i dzieci w wieku poniżej 12 lat dawka dobowa wynosi 20-80 mg / kg. U dzieci o masie ciała 50 kg lub większej należy stosować dawki dla dorosłych.

Dawkę większą niż 50 mg / kg masy ciała należy przepisać jako wlew dożylny przez 30 minut. Czas trwania leczenia zależy od charakteru i ciężkości choroby.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci dawka wynosi 100 mg / kg raz na dobę Maksymalna maksymalna dawka dobowa wynosi 4 g. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju patogenu i może wynosić od 4 dni w przypadku zapalenia opon mózgowych wywołanego przez Neisseria meningitidis do 10-14 dni z zapaleniem opon mózgowych wywołanym przez wrażliwe szczepy Enterobacteriaceae.

W leczeniu rzeżączki dawka wynosi 250 mg domięśniowo, raz.

W celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym pooperacyjnym podaje się go raz w dawce 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia zakażeniem) 30-90 minut przed rozpoczęciem operacji. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podawanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

W przypadku dzieci z infekcją skóry i tkanek miękkich lek jest przepisywany w dawce dobowej 50-75 mg / kg masy ciała 1 raz / lub 25-37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - w dawce 25–37,5 mg / kg co 12 godzin, ale nie więcej niż 2 g dziennie.

W przypadku zapalenia ucha środkowego lek podaje się domięśniowo w dawce 50 mg / kg masy ciała, ale nie więcej niż 1 g.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki jest wymagane tylko w przypadku ciężkiej niewydolności nerek (CC poniżej 10 ml / min), w tym przypadku dzienna dawka ceftriaksonu nie powinna przekraczać 2 g.

Zasady przygotowania i podawania roztworów do wstrzykiwań (jak rozcieńczyć lek)

Roztwory do wstrzykiwań należy przygotować bezpośrednio przed użyciem.

Aby przygotować roztwór do iniekcji i / m, 500 mg leku rozpuszcza się w 2 ml i 1 g leku w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Zaleca się wstrzyknięcie nie więcej niż 1 g na jeden pośladek.

Rozcieńczenie do stosowania domięśniowego można również przeprowadzić przy użyciu wody do wstrzykiwań. Efekt jest taki sam, tylko bardziej bolesne wprowadzenie.

Aby przygotować roztwór do iniekcji dożylnej, 500 mg leku rozpuszcza się w 5 ml, a 1 g preparatu rozpuszcza się w 10 ml jałowej wody do wstrzykiwań. Roztwór do wstrzykiwań wstrzykuje się IV powoli przez 2-4 minuty.

Aby przygotować roztwór do infuzji dożylnych, 2 g leku rozpuszcza się w 40 ml jednego z następujących roztworów wolnych od wapnia: 0,9% roztwór chlorku sodu, 5-10% roztwór dekstrozy (glukoza), 5% roztwór lewulozy. Lek w dawce 50 mg / kg lub większej należy podawać w / w kroplówce przez 30 minut.

Świeżo przygotowane roztwory ceftriaksonu są stabilne fizycznie i chemicznie przez 6 godzin w temperaturze pokojowej.

Efekty uboczne

• ból głowy, zawroty głowy
• skąpomocz, zaburzenia czynności nerek
• glikozuria
• krwiomocz
• hiperkreatyninemia
• wzrost mocznika
• nudności, wymioty
• zaburzenia smaku
• wzdęcia
• zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka
• biegunka
• dysbakterioza
• ból brzucha
• niedokrwistość, leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, małopłytkowość,
• krwawienia z nosa
• pokrzywka, wysypka, świąd
• wstrząs anafilaktyczny
• skurcz oskrzeli.

Lokalne reakcje: z a / we wstępie - zapalenie żył, ból wzdłuż żyły; z zastrzykiem / m - ból w miejscu wstrzyknięcia.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na lek;
• nadwrażliwość na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Stosowanie leku podczas ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy zamierzona korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu (w tym przypadku zwykle nie zaleca się stosowania leku z powodu możliwych powikłań związanych z ciążą i zaburzeniami płodowymi). Jeśli to konieczne, stosowanie leku w okresie laktacji powinno przerwać karmienie piersią.

Specjalne instrukcje

Podczas stosowania leku należy wziąć pod uwagę ryzyko wstrząsu anafilaktycznego i potrzebę odpowiedniego leczenia w nagłych wypadkach.

W połączeniu z ciężką niewydolnością nerek i ciężką niewydolnością wątroby u pacjentów poddawanych hemodializie, stężenie leku w osoczu powinno być regularnie określane.

Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.

W rzadkich przypadkach z USG pęcherzyka żółciowego występują zaniki, które zanikają po zaprzestaniu leczenia. Nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie leczenia ceftriaksonem i leczenie objawowe.

Pacjenci w podeszłym wieku i osłabieni mogą potrzebować podawania witaminy K.

Podczas leczenia alkohol jest przeciwwskazany, ponieważ możliwe są efekty podobne do disulfiramu (zaczerwienienie twarzy, skurcze brzucha i żołądka, nudności, wymioty, ból głowy, obniżone ciśnienie krwi, tachykardia, duszność).

Interakcja z narkotykami

Ceftriakson i aminoglikozydy wykazują synergizm przeciwko wielu bakteriom Gram-ujemnym.

W przypadku stosowania razem z NLPZ i innymi lekami przeciwpłytkowymi prawdopodobieństwo krwawienia wzrasta.

Przy jednoczesnym stosowaniu leków moczopędnych i innych leków nefrotoksycznych zwiększa ryzyko działania nefrotoksycznego.

Lek jest niekompatybilny z etanolem (alkoholem).

Interakcja farmaceutyczna

Farmaceutycznie niezgodne z roztworami zawierającymi inne antybiotyki.

Analogi leku Ceftriakson

Analogi strukturalne substancji czynnej:

• Hazaran;
• Axon;
• Betasporina;
• Biotraxon;
• Lendatsin;
• Lifaxon;
• Longacef;
• Megion;
• Medaxone;
• Movigip;
• Oframax;
• Rocephin;
• Stericheff;
• Tercef;
• Torotsef;
• Triaxone;
• Forceph;
• Hison;
• Cefakson;
• Cefatryna;
• Cefogram;
• Cefson;
• Ceftriabol;
• Ceftriaxone-AKOS;
• Ceftriakson-fiolka;
• Ceftriakson-CMP;
• Sól sodowa ceftriaksonu;
• Ceftriakson Elf.

Jak hodować ceftriakson (memo)

Ceftryaxon

Proszek do przygotowania roztworu do iniekcji dożylnej i domięśniowej jest krystaliczny, prawie biały lub żółtawy.

Butelki szklane (1) - pakuje tekturę.

Półsyntetyczny antybiotyk cefalosporynowy III generacji o szerokim spektrum działania.

Działanie bakteriobójcze ceftriaksonu jest spowodowane tłumieniem syntezy błon komórkowych. Lek jest wysoce odporny na beta-laktamazę (penicylinazę i cefalosporynazę) drobnoustroje gram-dodatnie i gram-ujemne.

Ceftriakson jest aktywny wobec drobnoustrojów tlenowo-gramowych: Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Haemophilus parainfluenzae, Klebssiella spp. (w tym Klebssiella pneumoniae), Neisseria gonorrhoeae (w tym szczepy, które tworzą i nie tworzą penicylinazy), Neisseria meningitidis, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Morganella morganii, Serratia marcescens, Citrobacter freyne, i są takie same, i są takie same, które będą takie same, i będą takie same, Morganella morganii, Morganella morganii, Morganella morganii, Morganella morganii, Morganella morganii., Salmonella spp., Shigella spp., Acinetobacter calcoaceticus.

Wiele szczepów powyższych mikroorganizmów, które są oporne na inne antybiotyki, takie jak penicyliny, cefalosporyny, aminoglikozydy, są wrażliwe na ceftriakson.

Niektóre szczepy Pseudomonas aeruginosa są również wrażliwe na lek.

Lek jest aktywny wobec drobnoustrojów tlenowych Gram-dodatnich: Staphylococcus aureus (w tym autorów poznawczych konwojów) ), Streptococcus agalactiae (Streptococcus grupa B), Streptococcus pneumoniae; mikroorganizmy beztlenowe: Bacteroides spp., Clostridium spp. (z wyjątkiem Clostridium difficile).

Podczas podawania i / m ceftriakson jest dobrze wchłaniany z miejsca wstrzyknięcia i osiąga wysokie stężenia w surowicy. Biodostępność leku - 100%.

Średnie stężenie w osoczu osiąga się 2-3 godziny po wstrzyknięciu. Przy wielokrotnym podawaniu domięśniowym lub dożylnym w dawkach 0,5-2,0 g w odstępie 12-24 godzin następuje akumulacja ceftriaksonu w stężeniu, które jest o 15-36% wyższe niż stężenie osiągnięte przy pojedynczym wstrzyknięciu.

Wraz z wprowadzeniem dawki od 0,15 do 3,0 g V_d - od 5,78 do 13,5 l.

Ceftriakson wiąże się odwracalnie z białkami osocza.

Przy podawaniu w dawce od 0,15 do 3,0 g T1 / 2 wynosi od 5,8 do 8,7 h; klirens osoczowy - 0,58 - 1,45 l / h, klirens nerkowy - 0,32 - 0,73 l / h.

Od 33% do 67% leku jest wydalane w postaci niezmienionej przez nerki, reszta jest wydalana z żółcią do jelita, gdzie ulega biotransformacji do nieaktywnego metabolitu.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

U niemowląt i dzieci z zapaleniem opon mózgowych ceftriakson przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, aw przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowych średnio 17% stężenia leku w osoczu dyfunduje do płynu mózgowo-rdzeniowego, co stanowi około 4 razy więcej niż w przypadku aseptycznego zapalenia opon mózgowych. Po 24 godzinach po dożylnym wlewie ceftriaksonu w dawce 50–100 mg / kg masy ciała stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym przekracza 1,4 mg / l. U dorosłych pacjentów z zapaleniem opon mózgowych 2–24 godziny po dawce 50 mg / kg masy ciała stężenie ceftriaksonu w płynie mózgowo-rdzeniowym wielokrotnie przekracza minimalne stężenia hamujące dla najczęstszych czynników wywołujących zapalenie opon mózgowych.

Zabiegi na zakażenia wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy:

- rozsiana borelioza z Lyme (wczesne i późne stadia choroby);

- zakażenia narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, zakażenia dróg żółciowych i przewodu pokarmowego);

- infekcje kości i stawów;

- zakażenia skóry i tkanek miękkich;

- zakażenia u pacjentów z osłabioną odpornością;

- zakażenia narządów miednicy;

- zakażenia nerek i dróg moczowych;

- zakażenia dróg oddechowych (zwłaszcza zapalenie płuc);

- zakażenia narządów płciowych, w tym rzeżączka.

Zapobieganie zakażeniom w okresie pooperacyjnym.

- nadwrażliwość na ceftriakson i inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy.

Ostrożnie, lek jest przepisywany dla NUC, za naruszenia wątroby i nerek, za zapalenie jelit i zapalenie jelita grubego, związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych; wcześniaki i noworodki z hiperbilirubinemią.

Lek podaje się w / m lub / in.

Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia otrzymują 1-2 g 1 raz dziennie (co 24 godziny). W ciężkich przypadkach lub z zakażeniami, których patogeny mają tylko umiarkowaną wrażliwość na ceftriakson, dawkę dobową można zwiększyć do 4 g.

Noworodek (do 2 tygodni) przepisuje się na 20-50 mg / kg masy ciała 1 raz dziennie. Dzienna dawka nie powinna przekraczać 50 mg / kg masy ciała. Przy określaniu dawki nie należy rozróżniać dzieci urodzonych o terminie i wcześniaków.

Niemowlęta i małe dzieci (od 15 dni do 12 lat) przepisuje się w dawce 20-80 mg / kg masy ciała 1 raz na dobę.

Dzieci o masie ciała> 50 kg przepisują dawki dla dorosłych.

Dawki 50 mg / kg lub więcej do podawania dożylnego należy podawać kroplami przez co najmniej 30 minut.

Pacjenci w podeszłym wieku powinni otrzymywać zwykłą dawkę, przeznaczoną dla dorosłych, bez dostosowania do wieku.

Czas trwania leczenia zależy od przebiegu choroby. Podawanie ceftriaksonu powinno być kontynuowane u pacjentów przez co najmniej 48-72 godziny po normalizacji temperatury i potwierdzeniu eradykacji patogenu.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci leczenie rozpoczyna się od dawki 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz na dobę. Po zidentyfikowaniu patogenu i określeniu jego czułości dawkę można odpowiednio zmniejszyć.

W przypadku meningokokowego zapalenia opon mózgowych najlepsze wyniki uzyskano po 4 dniach leczenia, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wywołanym przez Haemophilus influenzae, 6 dni, Streptococcus pneumoniae, 7 dni.

W boreliozie z Lyme: dorosłym i dzieciom powyżej 12 lat przepisuje się 50 mg / kg raz dziennie przez 14 dni; maksymalna dawka dzienna - 2 g.

W przypadku rzeżączki (spowodowanej przez szczepy tworzące i nie tworzące penicylinazy) - raz na minutę w dawce 250 mg.

W celu zapobiegania zakażeniom pooperacyjnym, w zależności od stopnia ryzyka zakaźnego, lek podaje się w dawce 1-2 g raz na 30-90 minut przed operacją.

W operacjach na okrężnicy i odbytnicy skuteczne jest jednoczesne (ale oddzielne) podawanie ceftriaksonu i jednego z 5-nitroimidazoli, na przykład ornidazolu.

Ceftriakson: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia narządów jamy brzusznej (zapalenie otrzewnej, choroby zapalne przewodu pokarmowego, drogi żółciowe, w tym zapalenie dróg żółciowych, ropniak pęcherzyka żółciowego), choroby górnych i dolnych dróg oddechowych (w tym zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej), infekcje kości, stawów, skóry i tkanek miękkich, strefa moczowo-płciowa (w tym rzeżączka, odmiedniczkowe zapalenie nerek), bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i wsierdzia, posocznica, zakażone rany i oparzenia, miękka kora i kiła, borelioza ( bor reliosis), dur brzuszny, salmonelloza i przewóz salmonelli.

Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym.

Choroby zakaźne u osób z obniżoną odpornością.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na inne cefalosporyny, penicyliny, karbapenemy), hiperbilirubinemia u noworodków, noworodki, którym podano dożylnie roztwory zawierające wapń.

Wcześniaki, niewydolność nerek i / lub wątroby, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zapalenie jelit lub zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych, ciąża, laktacja.

Dawkowanie i podawanie

Wpisz dożylnie (iv) i domięśniowo (v / m). Dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat początkowa dawka dzienna wynosi (w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia) 1 do 2 g raz dziennie lub 0,5 do 1,0 g co 12 godzin (2 razy dziennie), dawka dzienna nie jest musi przekraczać 4 g.

W przypadku niepowikłanej rzeżączki - raz domięśniowo, 0,25 g.

W celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym - raz, 1-2 g (w zależności od stopnia zagrożenia infekcją) przez 30-90 minut przed operacją. W przypadku operacji na okrężnicy i odbytnicy zaleca się dodatkowe podanie leku z grupy 5-nitroimidazoli.

Z zapaleniem ucha środkowego - domięśniowo, raz, 50 mg / kg, nie więcej niż 1 g.

Dla noworodków (do 2 tygodni) - 20 - 50 mg / kg / dzień. Dla niemowląt i dzieci w wieku do 12 lat dawka dobowa wynosi 20 - 80 mg / kg. U dzieci o masie ciała powyżej 50 kg należy stosować dawki dla dorosłych.

Z bakteryjnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych u niemowląt i małych dzieci - 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz dziennie. Czas trwania leczenia zależy od patogenu i może wynosić od 4 dni dla Neisseria meningitidis do 10-14 dni dla wrażliwych szczepów Enterobacteriaceae.

Dzieci z infekcjami skóry i tkanek miękkich - w dawce dobowej 50 - 75 mg / kg raz na dobę lub 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę. W ciężkich zakażeniach innej lokalizacji - 25 - 37,5 mg / kg co 12 godzin, nie więcej niż 2 g / dobę.

Pacjenci z dostosowywaniem dawki przewlekłej niewydolności nerek są wymagani tylko wtedy, gdy CC jest poniżej 10 ml / min. W tym przypadku dzienna dawka nie powinna przekraczać 2 g.

U pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby dawka dobowa nie powinna przekraczać 2 g bez określania stężenia leku w osoczu krwi.

Leczenie ceftriaksonem powinno być kontynuowane przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów i objawów zakażenia. Przebieg leczenia wynosi zwykle 4-14 dni; przy skomplikowanych infekcjach może być wymagana dłuższa administracja. Przebieg leczenia zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Zasady przygotowania i wprowadzenia rozwiązań: należy stosować wyłącznie świeżo przygotowane rozwiązania. Do podawania domięśniowego 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml i 1 g w 3,5 ml 1% roztworu lidokainy. Zaleca się wprowadzenie nie więcej niż 1 g na jeden pośladek.

Do wstrzyknięcia dożylnego 0,25 lub 0,5 g rozpuszcza się w 5 ml i 1 g-10 ml wody do wstrzykiwań. Wejdź / wjedź powoli (2–4 min).

Do infuzji dożylnej rozpuścić 2 g w 40 ml roztworu, który nie zawiera wapnia (0,9% roztwór chlorku sodu, 5-10% roztwór dekstrozy (glukozy)). Dawki 50 mg / kg i więcej należy podawać dożylnie w ciągu 30 minut.

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: wysypka, świąd, gorączka lub dreszcze.

Miejscowe reakcje: ból w miejscu wstrzyknięcia.

Układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy.

Z układu moczowego: oliguria.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, zaburzenia smaku, wzdęcia, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit; pseudo-kamica żółciowa pęcherzyka żółciowego (zespół „osadu”), kandydoza i inne nadkażenia.

Od strony organów krwiotwórczych: niedokrwistość (w tym hemolityczna), leukopenia, leukocytoza, limfopenia, neutropenia, granulocytopenia, trombocytopenia, trombocytoza, bazofilia, krwiomocz; krwawienie z nosa.

Wskaźniki laboratoryjne: wzrost (spadek) czasu protrombinowego, wzrost aktywności aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej, hiperbilirubinemia, hiperkreatynina, zwiększenie stężenia mocznika, glikozuria.

Inne: zwiększone pocenie się, „przypływy” krwi.

Przedawkowanie

Interakcja z innymi lekami

Farmaceutycznie niezgodne z amsakryną, wankomycyną, flukonazolem i aminoglikozydami.

Antybiotyki bakteriostatyczne zmniejszają działanie bakteriobójcze ceftriaksonu.

Wykryto antagonizm in vitro między chloramfenikolem a ceftriaksonem.

Przy jednoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych i innych inhibitorów agregacji płytek zwiększa prawdopodobieństwo krwawienia.

Ceftricson może zmniejszać skuteczność antykoncepcji hormonalnej. Podczas leczenia ceftriaksonem i przez miesiąc po leczeniu należy dodatkowo stosować niehormonalne metody antykoncepcji.

Przy jednoczesnym stosowaniu ceftriaksonu w wysokich dawkach i silnych lekach moczopędnych (na przykład furosemidu) nie obserwowano zaburzeń czynności nerek.

Probenecyd nie wpływa na eliminację ceftriaksonu.

Farmaceutycznie niezgodne z roztworami zawierającymi inne antybiotyki.

Roztwory zawierające wapń (takie jak roztwór Ringera lub Hartmana) nie mogą rozcieńczać ceftriaksonu. Wynik interakcji może prowadzić do tworzenia nierozpuszczalnych związków. Ceftriaksonu i roztworów do żywienia pozajelitowego zawierających wapń nie należy mieszać ani podawać jednocześnie pacjentom bez względu na wiek, w tym stosując różne systemy do podawania dożylnego.

Funkcje aplikacji

Po połączeniu niewydolności nerek i wątroby pacjenci poddawani hemodializie powinni regularnie określać stężenie leku w osoczu.

Przy długotrwałym leczeniu konieczne jest regularne monitorowanie obrazu krwi obwodowej, wskaźników stanu czynnościowego wątroby i nerek.

W rzadkich przypadkach badania ultrasonograficznego woreczka żółciowego występują zaniki po ustaniu leczenia. Nawet jeśli zjawisku temu towarzyszy ból w prawym nadbrzuszu, zaleca się kontynuowanie przepisywania antybiotyku i przeprowadzenie leczenia objawowego.

Stosowaniu etanolu po podaniu ceftriaksonu nie towarzyszy reakcja podobna do disulfiramu. Ceftriakson nie zawiera grupy N-metylotio-tetrazolowej, która mogłaby powodować nietolerancję etanolu, co jest nieodłączne w niektórych innych cefalosporynach.

Podczas leczenia ceftriaksonem można zaobserwować fałszywie dodatnie wyniki testu Coombsa, próbki dla galaktozemii i glukozy w moczu (zaleca się oznaczanie glukozurii tylko metodą enzymatyczną).

Świeżo przygotowane roztwory ceftriaksonu są stabilne fizycznie i chemicznie przez 6 godzin w temperaturze pokojowej.

Starsi i osłabieni pacjenci mogą wymagać powołania witaminy K.

Ceftriakson i roztwory zawierające wapń można podawać pacjentom w dowolnej grupie wiekowej, dzieciom w wieku powyżej 28 dni, w odstępie co najmniej 48 godzin, pod warunkiem, że linia infuzyjna cewnika zostanie dokładnie przepłukana między dawkami za pomocą kompatybilnego roztworu.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Ceftriakson przenika przez barierę łożyskową. W badaniach doświadczalnych na zwierzętach nie wykryto działania teratogennego i embriotoksycznego ceftriaksonu, ale bezpieczeństwo ceftriaksonu u kobiet w ciąży nie zostało ustalone. Ceftriakson może być przepisywany w czasie ciąży tylko pod ścisłymi wskazówkami.

W małych stężeniach ceftriakson przenika do mleka kobiecego. Przepisując go podczas laktacji (karmienia piersią) należy zachować ostrożność.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami ruchomymi

Ceftriakson może powodować zawroty głowy, dlatego podczas leczenia należy zachować ostrożność podczas obchodzenia się z pojazdami i poruszającymi się maszynami.

Ceftriakson

Opis od 21.07.2015

• Nazwa łacińska: Ceftriakson
• Kod ATC: J01DD04
• Składnik aktywny: Ceftriakson (Ceftriakson)
• Producent: Pharmaceutical Firm Darnitsa (Ukraina), Shreya Life Sciences Pvt. Ltd. (Indie), LEKKO (Rosja)

Skład

Lek zawiera ceftriakson - antybiotyk z klasy cefalosporyn (antybiotyki β-laktamowe, których podstawą jest struktura chemiczna 7-ACC).

Co to jest ceftriakson?

Według Wikipedii ceftriakson jest antybiotykiem, którego działanie bakteriobójcze wynika z jego zdolności do zaburzania syntezy ścianek komórek bakteryjnych peptydoglikanu.

Substancja jest lekko higroskopijnym krystalicznym proszkiem o żółtawym lub białym kolorze. Jedna fiolka zawiera 0,25, 0,5, 1 lub 2 gramy sterylnej soli sodowej ceftriaksonu.

Formularz wydania

0,25 / 0,5 / 1/2 g proszku do przygotowania:

• roztwór d / i;
• roztwór do terapii infuzyjnej.

Ceftriaxone tabletki lub syrop nie są dostępne.

Działanie farmakologiczne

Bakteriobójcze. Lek trzeciej generacji z grupy antybiotyków „Cefalosporyny”.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Uniwersalny środek przeciwbakteryjny, którego mechanizm działania jest spowodowany zdolnością do hamowania syntezy ścian komórkowych bakterii. Lek wykazuje dużą odporność na większość drobnoustrojów β-laktamazowych Gram (+) i Gram (-).

Aktywny w odniesieniu do:

• Aerobes Gram (+) - St. aureus (w tym szczepy produkujące penicylinazę) i Epidermidis, Streptococcus (pneumoniae, pyogenes, grupa viridans);
• Gram (-) aerobes - Enterobacter aerogenes i cloacae, Acinetobacter calcoaceticus, Haemophilus influenzae (w tym w odniesieniu do szczepów wytwarzających penicylinazę) i paragrypy, Borrelia burgdorferi, Klebsiella spp. (w tym pneumoniae), Escherichia coli, Moraxella catarrhalis i diplokoki z rodzaju Neisseria (w tym szczepy wytwarzające penicylinazę), Morganella morganii, Vulgar Protea i Proteus mirabilis, Neisseria meningitidis, Serratia spp.
• beztlenowy - Clostridium spp. (wyjątek - Clostridium difficile), Bacteroides fragilis, Peptostreptococcus spp.

Aktywność in vitro (znaczenie kliniczne pozostaje nieznane) odnotowuje się wobec szczepów następujących bakterii: Citrobacter diversus i freundii, Salmonella spp. (w tym w odniesieniu do Salmonella typhi), Providencia spp. (w tym w odniesieniu do Providencia rettgeri), Shigella spp.; Bacteroides bivius, Streptococcus agalactiae, Bacteroides melaninogenicus.

Staphylococcus oporny na metycylinę, wiele szczepów Enterococcus (w tym Str. Faecalis) i Streptococcus grupa D są oporne na antybiotyki cefalosporynowe (w tym ceftriakson).

• biodostępność - 100%;
• T Сmax z podaniem dożylnym ceftriaksonu - po zakończeniu infuzji, przy podawaniu domięśniowym - 2-3 godziny;
• komunikacja z białkami osocza - od 83 do 96%;
• T1 / 2 z zastrzykiem / m - od 5,8 do 8,7 godziny, ze wstępem / od 4,3 do 15,7 godziny (w zależności od choroby, wieku pacjenta i stanu nerek).

U dorosłych stężenie ceftriaksonu w płynie mózgowo-rdzeniowym po podaniu 50 mg / kg po 2-24 godzinach jest wielokrotnie wyższe niż BMD (minimalne stężenie hamujące) dla najczęstszych czynników powodujących zakażenie meningokokowe. Lek wnika dobrze do płynu mózgowo-rdzeniowego podczas zapalenia wyściółki mózgu.

Ceftriakson jest wyświetlany bez zmian:

• przez nerki - o 33-67% (u noworodków liczba ta wynosi 70%);
• z żółcią do jelita (gdzie lek jest inaktywowany) - o 40-50%.

Wskazania do stosowania Ceftriakson

Adnotacja wskazuje, że wskazania do stosowania Ceftriaksonu to zakażenia wywołane przez bakterie wrażliwe na lek. Dożylne wlewy i zastrzyki leków są przepisywane w celu leczenia:

• infekcje jamy brzusznej (w tym ropniak pęcherzyka żółciowego, angiocholitis, zapalenie otrzewnej), narządów laryngologicznych i dróg oddechowych (ropniak, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, ropień płuc, itp.), tkanki kostne i stawowe, tkanki miękkie i skóra, układ moczowo-płciowy (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie miednicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie najądrza);
• zapalenie nagłośni;
• zakażone oparzenia / rany;
• zakaźne uszkodzenia obszaru szczękowo-twarzowego;
• posocznica bakteryjna;
• sepsa;
• bakteryjne zapalenie wsierdzia;
• bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
• kiła;
• chancroid;
• borrelioza przenoszona przez kleszcze (choroba z Lyme);
• niepowikłana rzeżączka (w tym w przypadkach, w których choroba jest wywoływana przez mikroorganizmy wydzielające penicylinazę);
• salmonelloza / salmonelloza;
• dur brzuszny.

Lek jest również stosowany w profilaktyce okołooperacyjnej i leczeniu pacjentów z obniżoną odpornością.

Do czego służy ceftriakson na syfilis?

Pomimo tego, że penicylina jest lekiem z wyboru w różnych postaciach kiły, jej skuteczność może być w niektórych przypadkach ograniczona.

Stosowanie antybiotyków cefalosporynowych jest stosowane jako opcja uzupełniająca nietolerancję na leki z grupy penicylin.

Cenne właściwości leku to:

• obecność w swoim składzie substancji chemicznych, które mają zdolność tłumienia powstawania błon komórkowych i syntezy mukopeptydów w ścianach komórkowych bakterii;
• zdolność do szybkiego przenikania do narządów, płynów i tkanek ciała, aw szczególności do płynu mózgowo-rdzeniowego, który u pacjentów z kiłą ulega wielu specyficznym zmianom;
• możliwość zastosowania w leczeniu kobiet w ciąży.

Lek jest najskuteczniejszy w przypadkach, gdy przyczyną choroby jest Treponema pallidum, ponieważ cechą charakterystyczną ceftriaksonu jest wysoka aktywność krętków. Pozytywny efekt objawia się szczególnie jasno, gdy lek jest wstrzykiwany domięśniowo.

Leczenie kiły za pomocą leku daje dobre wyniki nie tylko we wczesnych stadiach choroby, ale także w zaawansowanych przypadkach: z kiłą nerwową, jak również z kiłą wtórną i utajoną.

Ponieważ T1 / 2 ceftriakson wynosi około 8 godzin, lek może być równie skutecznie stosowany zarówno w schematach leczenia szpitalnego, jak i ambulatoryjnego. Lek wystarczy, aby wejść do pacjenta 1 raz dziennie.

W leczeniu zapobiegawczym środek podaje się przez 5 dni, z kiłą pierwotną - z 10-dniowym kursem, wczesna latentna i wtórna kiła są leczone przez 3 tygodnie.

Przy niezmienionych postaciach kiły, 1-2 g ceftriaksonu podaje się pacjentowi raz dziennie przez 20 dni, w późnych stadiach choroby lek podaje się w dawce 1 g / dzień. przez 3 tygodnie, po których przeżywają okres 14 dni i są traktowani podobną dawką przez 10 dni.

W ostrym uogólnionym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i syfilitycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgowych dawkę zwiększa się do 5 g / dobę.

Zastrzyki ceftriaksonu: dlaczego lek jest przepisywany na dusznicę bolesną u dorosłych i dzieci?

Pomimo faktu, że antybiotyk jest skuteczny w różnych zmianach w nosogardzieli (w tym w bólu gardła i zatok), zwykle jest rzadko stosowany jako lek z wyboru, zwłaszcza w pediatrii.

Kiedy angina może wejść do leku przez IV do żyły lub jak zwykle zastrzyki do mięśnia. Jednak w większości przypadków pacjentowi przepisuje się zastrzyki domięśniowe. Roztwór przygotowuje się bezpośrednio przed użyciem. Mieszanina w temperaturze pokojowej pozostaje stabilna przez 6 godzin po przygotowaniu.

Ceftriakson przepisywany jest dzieciom z dusznicą bolesną w wyjątkowych przypadkach, gdy ostrą dławicę komplikuje silne ropienie i zapalenie.

Odpowiednie dawkowanie określa lekarz prowadzący.

Podczas ciąży lek jest przepisywany w przypadkach, gdy antybiotyki z grupy penicylin nie są skuteczne. Chociaż lek przenika przez barierę łożyskową, nie ma znaczącego wpływu na zdrowie i rozwój płodu.

Leczenie zapalenia zatok ceftriaksonem

W przypadku zapalenia stawów leki przeciwbakteryjne są lekami pierwszego rzutu. Całkowicie przenikając do krwi, ceftriakson jest zatrzymywany w zapaleniu we właściwych stężeniach.

Z reguły lek jest przepisywany w połączeniu z środkami mukolitycznymi, środkami zwężającymi naczynia itp.

Jak nakłuć lek na zatokę? Zwykle ceftriakson jest przepisywany pacjentowi do wstrzyknięcia dwa razy dziennie w dawce 0,5-1 g. Przed wstrzyknięciem proszek miesza się z lidokainą (zaleca się stosowanie jednoprocentowego roztworu) lub wodą d / i.

Leczenie trwa co najmniej 1 tydzień.

Przeciwwskazania

Ceftriakson nie jest przepisywany ze znaną nadwrażliwością na antybiotyki cefalosporynowe lub składniki pomocnicze leku.

• okres noworodkowy z hiperbilirubinemią u dziecka;
• wcześniactwo;
• zaburzenia czynności nerek / wątroby;
• zapalenie jelit, NUC lub zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem środków przeciwbakteryjnych;
• ciąża;
• laktacja.

Działania niepożądane ceftriaksonu

Skutki uboczne leku pojawiają się jako:

• reakcje nadwrażliwości - eozynofilia, gorączka, świąd, pokrzywka, obrzęk, wysypka skórna, wielopostaciowy (w niektórych przypadkach złośliwy) wysiękowy rumień, choroba posurowicza, wstrząs anafilaktyczny, dreszcze;
• ból głowy i zawroty głowy;
• oliguria;
• dysfunkcje narządów trawiennych (nudności, wymioty, wzdęcia, zaburzenia smaku, zapalenie jamy ustnej, biegunka, zapalenie języka, tworzenie szlamu w pęcherzyku żółciowym i pseudo kamica żółciowa, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, dysbakterioza, kandydomikoza i inne nadkażenia);
• zaburzenia hemopoezy (niedokrwistość, w tym hemolityczna; limfo-, leuko-, neutro-, trombocyto-, granulocytopenia; trombo-ileukocytoza, krwiomocz, bazofilia, krwawienia z nosa).

Jeśli lek jest podawany dożylnie, możliwe jest zapalenie ściany żylnej, a także ból wzdłuż żyły. Wprowadzeniu leku do mięśni towarzyszy ból w miejscu wstrzyknięcia.

Ceftriakson (wstrzyknięcia i wlew dożylny) może również wpływać na wyniki laboratoryjne. Pacjent ma zmniejszony (lub zwiększony) czas protrombinowy, zwiększa aktywność fosfatazy alkalicznej i aminotransferaz wątrobowych, jak również stężenie mocznika, hiperkreatyninemii, hiperbilirubinemii, rozwija się glikozuria.

Oceny skutków ubocznych ceftriaksonu pozwalają nam stwierdzić, że po domięśniowym wstrzyknięciu leku prawie 100% pacjentów skarży się na silny bolesny kutas, niektóre bóle mięśniowe, zawroty głowy, dreszcze, osłabienie, świąd i wysypkę.

Zastrzyki najłatwiej tolerować po rozcieńczeniu proszkiem znieczulającym. Jednocześnie konieczne jest przetestowanie zarówno samego leku, jak i środka znieczulającego.

Instrukcja użytkowania Ceftriakson. Jak rozcieńczyć ceftriakson do wstrzykiwań?

W instrukcji producenta i odnośniku Vidal wskazano, że lek można wstrzykiwać do żyły lub do mięśnia.

Dawkowanie dla dorosłych i dla dzieci powyżej 12 lat - 1-2 g / dzień. Antybiotyk podaje się raz lub raz na 12 godzin w połowie dawki.

W szczególnie poważnych przypadkach, a także jeśli zakażenie jest wywołane przez patogen, który jest umiarkowanie wrażliwy na ceftriakson, dawkę zwiększa się do 4 g / dzień.

W przypadku rzeżączki zaleca się pojedyncze wstrzyknięcie 250 mg leku do mięśnia.

Dla celów profilaktycznych, zakażonej lub podejrzanie zakażonej operacji, w zależności od stopnia zagrożenia powikłaniami zakaźnymi, 0,5-1,5 godziny przed zabiegiem, należy podać 1-2 g ceftriaksonu.

Dla dzieci z pierwszych 2 tygodni życia lek podaje się 1 p. / Dzień. Dawka jest obliczana według wzoru 20-50 mg / kg / dzień. Najwyższa dawka wynosi 50 mg / kg (ze względu na niedorozwój układu enzymatycznego).

Optymalna dawka dla dzieci poniżej 12 roku życia (w tym niemowląt) jest również wybierana w zależności od wagi. Dzienna dawka wynosi od 20 do 75 mg / kg. Dzieci, których masa ciała przekracza 50 kg, ceftriakson jest przepisywany w tej samej dawce, co dorośli.

Przekroczenie dawki 50 mg / kg należy podawać we wlewie dożylnym trwającym co najmniej 30 minut.

W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowych leczenie rozpoczyna się od pojedynczego wstrzyknięcia 100 mg / kg / dobę. Najwyższa dawka wynosi 4 g. Po wyizolowaniu patogenu i określeniu jego wrażliwości na lek dawka jest zmniejszona.

Przeglądy leku (w szczególności jego stosowanie u dzieci) prowadzą do wniosku, że narzędzie jest bardzo skuteczne i niedrogie, ale jego istotną wadą jest silny ból w miejscu wstrzyknięcia. niż przy użyciu jakiegokolwiek innego antybiotyku.

Ile dni nakłuć lek?

Czas trwania leczenia zależy od patogennej mikroflory spowodowanej chorobą, a także od charakterystyki obrazu klinicznego. Jeśli czynnikiem sprawczym jest Gram (-) diplokoki z rodzaju Neisseria, najlepsze wyniki można osiągnąć w ciągu 4 dni, jeśli enterobakterie są wrażliwe na lek, w ciągu 10-14 dni.

Zastrzyki ceftriaksonu: instrukcje użytkowania. Jak rozcieńczyć lek?

Do rozcieńczenia antybiotyku stosuje się roztwór lidokainy (1 lub 2%) lub wodę do wstrzykiwań (d / i).

Podczas używania wody d / i należy pamiętać, że domięśniowe zastrzyki leku są bardzo bolesne, więc jeśli woda jest rozpuszczalnikiem, dyskomfort będzie zarówno podczas wstrzyknięcia, jak i po pewnym czasie.

Woda do rozcieńczania proszku jest zwykle przyjmowana w przypadkach, w których stosowanie lidokainy jest niemożliwe ze względu na alergię pacjenta.

Najlepszą opcją jest jednoprocentowe rozwiązanie lidokainy. Woda d / i lepiej jest użyć jako pomoc, przy rozcieńczaniu leku Lidocaine 2%.

Czy można hodować Ceftriaxone z Novocaine?

Novocain stosowany do rozcieńczania zmniejsza aktywność antybiotyku, zwiększając jednocześnie prawdopodobieństwo wstrząsu anafilaktycznego u pacjenta.

Jeśli zaczniesz od opinii samych pacjentów, zauważą, że Lidokaina jest lepsza niż Novocain, łagodzi ból, gdy podaje się Ceftriakson.

Ponadto stosowanie świeżo przygotowanego roztworu ceftriaksonu z Novocain przyczynia się do zwiększenia bólu podczas wstrzyknięcia (roztwór jest stabilny przez 6 godzin po przygotowaniu).

Jak hodować Ceftriaxone Novocain?

Jeśli Novocain stosuje się jako rozpuszczalnik, przyjmuje się go w objętości 5 ml na 1 g leku. W przypadku zażycia mniejszej ilości leku Novocain, proszek może nie całkowicie się rozpuścić, a igła strzykawki zostanie zatkana grudkami leku.

Hodowla lidokainy 1%

W celu wstrzyknięcia do mięśnia 0,5 g leku rozpuszcza się w 2 ml 1% roztworu lidokainy (zawartość jednej ampułki); na 1 g leku pobrać 3,6 ml rozpuszczalnika.

Dawkę 0,25 g rozcieńcza się w taki sam sposób jak 0,5 g, to znaczy zawartość 1 ampułki 1% lidokainy. Następnie przygotowane rozwiązanie jest wciągane do różnych strzykawek na połowę objętości w każdym.

Lek wstrzykuje się głęboko w pośladek maksymalny (nie więcej niż 1 g na każdy pośladek).

Lek wydzielany przez Lidokainę nie jest przeznaczony do podawania dożylnego. Dozwolone jest wejście ściśle do mięśnia.

Jak rozcieńczyć wstrzyknięcia ceftriaksonu lidokainą 2%?

Do rozcieńczenia 1 g leku weź 1,8 ml wody g / i dwa procent lidokainy. Aby rozcieńczyć 0,5 g leku, 1,8 ml lidokainy miesza się również z 1,8 ml wody dla d / i, ale tylko połowę otrzymanego roztworu (1,8 ml) stosuje się do rozpuszczenia. W celu rozcieńczenia 0,25 g leku należy przyjąć 0,9 ml rozpuszczalnika przygotowanego w podobny sposób.

Ceftriakson: Jak rozcieńczać dzieci do podawania domięśniowego?

Powyższa metoda iniekcji domięśniowej nie jest praktycznie stosowana w praktyce pediatrycznej, ponieważ Ceftriakson z nowokainą może powodować u dziecka najsilniejszy wstrząs anafilaktyczny, aw połączeniu z lidokainą może przyczyniać się do występowania napadów i niewydolności serca.

Z tego powodu najlepszym rozpuszczalnikiem w przypadku stosowania leku u dzieci jest zwykła woda d / i. Niezdolność do stosowania środków przeciwbólowych w dzieciństwie wymaga nawet wolniejszego i ostrożniejszego podawania leków w celu zmniejszenia bólu podczas wstrzyknięcia.

Rozcieńczenie do podawania iv

Do podawania iv 1 g leku rozpuszcza się w 10 ml wody destylowanej (sterylnej). Lek wstrzykuje się powoli przez 2-4 minuty.

Rozcieńczenie do infuzji dożylnej

Podczas prowadzenia terapii infuzyjnej lek podaje się przez co najmniej pół godziny. Aby przygotować roztwór, 2 g proszku rozcieńcza się w 40 ml roztworu wolnego od Ca: dekstrozy (5 lub 10%), NaCl (0,9%), fruktozy (5%).

Opcjonalnie

Ceftriakson jest przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego: producenci nie uwalniają tabletek i zawiesin ze względu na fakt, że antybiotyk w kontakcie z tkankami ciała wykazuje wysoką aktywność i silnie je drażni.

Dawki dla zwierząt

Dawka dla kotów i psów jest dostosowana do wagi zwierzęcia. Z reguły wynosi 30-50 mg / kg.

W przypadku użycia fiolki 0,5 g należy dodać 1 ml 2% lidokainy i 1 ml wody d / u (lub 2 ml lidokainy 1%). Intensywnie potrząsając lekiem aż do całkowitego rozpuszczenia się grudek, zbiera się go do strzykawki i wstrzykuje chorego zwierzęcia w mięsień lub pod skórę.

Dawka dla kota (ceftriakson 0,5 g jest zwykle stosowany dla małych zwierząt - dla kotów, kociąt itp.), Jeśli lekarz przepisał 40 mg ceftriaksonu na 1 kg masy ciała, wynosi 0,16 ml / kg.

Dla psów (i innych dużych zwierząt) weź butelki 1 g. Rozpuszczalnik pobiera się w objętości 4 ml (2 ml 2% lidokainy + 2 ml wody d / i). Pies ważący 10 kg, jeśli dawka wynosi 40 mg / kg, należy wprowadzić 1,6 ml przygotowanego roztworu.

Jeśli to konieczne, wprowadzenie ceftriaksonu do / przez cewnik w celu rozcieńczenia za pomocą sterylnej wody destylowanej.

Przedawkowanie

Objawami przedawkowania leku są drgawki i pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego. Dializa otrzewnowa i hemodializa są nieskuteczne w zmniejszaniu stężenia ceftriaksonu. Lek nie ma antidotum.

Interakcja

W jednej objętości jest farmaceutycznie niezgodny z innymi środkami przeciwbakteryjnymi.

Poprzez tłumienie mikroflory jelitowej zapobiega tworzeniu się w organizmie witaminy K. Z tego powodu stosowanie leku w połączeniu ze środkami zmniejszającymi agregację płytek (sulfinpirazon, NLPZ) może powodować krwawienie.

Ta cecha ceftriaksonu zwiększa działanie antykoagulantów, gdy są one stosowane razem.

W połączeniu z diuretykami pętlowymi zwiększa się ryzyko nefrotoksyczności.

Warunki sprzedaży

Zakup wymaga przepisu po łacinie.

Przepis łaciński (próbka):
Rp: Ceftriaxoni 0,5
D.t.d.N.10
S. W dołączonym rozpuszczalniku. V / m, 1 p / dzień.

Warunki przechowywania

Trzymaj z dala od światła. Optymalna temperatura przechowywania wynosi do 25 ° C

Lek stosowany bez kontroli medycznej może powodować powikłania, dlatego butelki z proszkiem należy przechowywać poza zasięgiem dzieci.

Okres trwałości

Specjalne instrukcje

Lek jest stosowany w szpitalu. U pacjentów poddawanych hemodializie, a także z jednoczesną ciężką niewydolnością wątroby i nerek, stężenia ceftriaksonu w osoczu należy utrzymywać pod kontrolą.

Przy długotrwałym leczeniu wymaga regularnego monitorowania wzorca krwi obwodowej i wskaźników charakteryzujących funkcję nerek i wątroby.

Czasami (rzadko) z ultradźwiękami woreczka żółciowego mogą wystąpić zaciemnienia wskazujące na obecność osadu. Zaciemnienia znikają po zaprzestaniu leczenia.

W wielu przypadkach wskazane jest przepisanie witaminy K oprócz ceftriaksonu osłabionym pacjentom i pacjentom w podeszłym wieku.

W przypadku braku równowagi wody i elektrolitów, a także nadciśnienia tętniczego, należy monitorować stężenie sodu w osoczu. Jeśli leczenie jest długie, pacjent ma ogólne badanie krwi.

Podobnie jak inne cefalosporyny, lek ma zdolność wypierania bilirubiny związanej z albuminą surowicy i dlatego jest stosowany ostrożnie u noworodków z hiperbilirubinemią (aw szczególności u wcześniaków).

Lek nie wpływa na szybkość przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Analogi Ceftriaxone: Co mogę wymienić?

Analogi ceftriaksonu we wstrzyknięciach: Ceftriaxone-LEKSVM (Kaby, Jodas, KMP, Promed, Vial, Elf), Ceftriabol, Cefson, Cefaxon, Torotsef, Hison, Cefogram, Medaxon, Loraxon, Iffitsef.

Analogi w tabletach: Pancef, Supraks Solyutab, Ceforal Solyutab, Zefpotek, Spectracef.

Ceftriakson lub cefazolina - co jest lepsze?

Oba leki należą do grupy „Cefalosporyny”, ale Ceftriakson jest antybiotykiem trzeciej generacji, a Cefazolin jest lekiem pierwszej generacji.

Ważną cechą pierwszej generacji antybiotyków cefalosporynowych jest to, że nie są one skuteczne przeciwko Listeria i enterokokom, mają wąskie spektrum aktywności i niski poziom aktywności przeciwko bakteriom Gram (-).

Cefazolina jest stosowana głównie w chirurgii w profilaktyce okołooperacyjnej, a także w leczeniu zakażeń tkanek miękkich i skóry.

Jego cel w leczeniu zakażeń układu moczowo-płciowego i dróg oddechowych nie może być uważany za rozsądny, co wiąże się z wąskim spektrum aktywności przeciwdrobnoustrojowej i wysoką odpornością na nie wśród potencjalnych patogenów.

Co jest lepsze: ceftriakson lub cefotaksym?

Cefotaksym i ceftriakson są podstawowymi środkami przeciwbakteryjnymi grupy cefalosporyn trzeciej generacji. Leki mają prawie identyczne właściwości bakteriobójcze.

Kompatybilność z alkoholem

Nie pij alkoholu podczas leczenia lekami. Połączenie „Ceftriaksonu + etanolu” może wywołać objawy podobne do objawów ciężkiego zatrucia, aw niektórych przypadkach prowadzić do śmierci pacjenta.

Ceftriakson podczas ciąży i karmienia piersią

Lek jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży. W razie potrzeby wyznacz kobietę karmiącą, dziecko należy przenieść do mieszanki.

Recenzje Ceftriaksonu podczas ciąży potwierdzają, że lek jest rzeczywiście bardzo silnym i bardzo skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym, który może nie tylko wyleczyć chorobę podstawową, ale także zapobiec rozwojowi jej powikłań.

Biorąc pod uwagę, że lek (jak również inne antybiotyki) ma skutki uboczne, jest on przepisywany tylko w przypadkach, w których potencjalnie możliwe powikłania choroby mogą zaszkodzić więcej niż stosowanie leku (w szczególności zakażenia układu moczowo-płciowego, na które kobiety ciężarne są bardzo podatne).

Recenzje Ceftriaksonu

Ceftriakson - opinie lekarzy potwierdzają ten fakt - jest silnym antybiotykiem, który pomaga wyleczyć chorobę w krótkim czasie i przy minimalnej ilości działań niepożądanych. Dozwolone jest stosowanie dla dzieci i podczas ciąży (z wyjątkiem 1 trymestru).

Według samych pacjentów główną wadą leku jest to, że zastrzyki są bardzo bolesne.

W przeglądach iniekcji Ceftriaksonu zaleca się stosowanie kremu Emla, który jest środkiem znieczulającym miejscowo, w celu ułatwienia procedury matce (za radą lekarza prowadzącego). Nakłada się w około pół godziny do zamierzonego miejsca wstrzyknięcia.

Ile kosztuje antybiotyk w rosyjskich aptekach?

Cena iniekcji Ceftriaksonu różni się w zależności od firmy, która go wyprodukowała, liczby ampułek w każdym opakowaniu i stężenia substancji czynnej w fiolce.

Cena Ceftriaksonu na Ukrainie wynosi od 6,6 UAH za butelkę 0,5 g. Jednocześnie nie ma znaczącej różnicy między cenami w aptekach metropolitalnych i aptekach innych miast (Charków, Dniepropietrowsk, Lwów).

Cena ceftriaksonu w rosyjskich aptekach - od 17 rubli za butelkę.

Nie można kupić tabletek Ceftriaksonu. Lek jest przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego.