Stwardnienie płuc

W przypadku pneumosklerozy tkanka łączna w płucach rośnie wraz z tworzeniem tkanki bliznowatej. Stwardnienie płuc może być ogniskowe, to znaczy rozprzestrzeniać się w określonym ognisku płuc. Lub rozproszone w obu płucach.

W tkance płucnej zachodzi proces patologiczny. Mianowicie, rozwój zwłóknienia w tkance płucnej. W tym proces zapalny tkanki płucnej. Ten proces można nazwać chronicznym.

W wyniku tych stanów patologicznych występują komplikacje. Te komplikacje obejmują:

W niektórych przypadkach istotne procesy wpływające na płuca i serce. Tak zwane serce płucne. To także trudny proces patologiczny.

Co to jest?

Stwardnienie płuc jest stanem zapalnym w płucach, który powoduje wymianę tkanki płucnej na tkankę łączną. Tkanka łączna prowadzi do nieodwracalnych procesów. W trakcie tych procesów zapalnych zachodzą deformacyjne zmiany w zagęszczeniu oskrzeli i tkanki płucnej.

Płuca różnią się znacznie wielkością. W wyniku zmian wielkości stają się pozbawione powietrza. Przebieg choroby postępuje. Oznacza to, że znacznie zwiększa objawy.

Istnieje kilka etapów pneumosklerozy. Pierwszy typ dotyczy zwłóknienia płuc. Gdy to nastąpi, zmiany w miąższu płuc. Następnie sama pneumoskleroza, po najcięższym procesie patologicznym - zapalenie płuc.

Powody

Jaka jest główna etiologia choroby? Głównymi przyczynami stwardnienia płuc są choroby płuc. Najczęściej stwardnienie płuc jest związane z następującymi stanami patologicznymi:

Tak jak przyczyny choroby mogą być ciała obce oskrzeli. W tym uszkodzenia mechaniczne. Na przykład obrażenia i obrażenia klatki piersiowej. Istnieje również wrodzona patologia płuc.

Ale najczęściej główne przyczyny są w nabytej patologii. W niektórych przypadkach obserwuje się wrodzone nieprawidłowości. Przyczynami może być także przyjmowanie leków, niewydolność serca.

Objawy

W objawach stwardnienia płuc ważna jest zmiana. Na przykład w stwardnieniu ogniskowym proces patologiczny ogranicza się do niewielkich objawów klinicznych. W tym przypadku objawy kliniczne obejmują:

• kaszel;
• nieznaczne wydzielanie wydzieliny oskrzelowej;
• chowanie skrzyni.

Powszechne zwłóknienie płuc charakteryzuje się bardziej znaczącymi objawami. Ponieważ pacjent charakteryzuje się dusznością, sinicą skóry. Duszność obserwuje się zwykle podczas aktywności fizycznej. Ponadto, wraz ze wzrostem objawów, obserwuje się duszność w stanie spoczynku.

Pacjent ma również objawy związane z objawami zewnętrznymi. W tym przypadku jest to kształt palców. Palce mają zwykle postać pałeczek.

Należy zauważyć, że powszechna stwardnienie płuc charakteryzuje się objawami przewlekłego zapalenia oskrzeli. Co w tym przypadku prowadzi do następujących funkcji:

• kaszel;
• ropne wydzielanie plwociny.

Na symptomy pneumosklerozy wielkie znaczenie ma choroba podstawowa. W tym przypadku pacjent odczuwa zwiększone osłabienie, ból w klatce piersiowej. W niektórych przypadkach znaczna utrata masy ciała, zmęczenie.

Występuje deformacja klatki piersiowej, zanik mięśni międzyżebrowych, przemieszczenie serca. Cecha funkcjonalna płuc jest zaburzona. Często wynikiem może być przewlekła niewydolność oddechowa. Powoduje to rozedmę płuc.

Czytaj więcej na stronie internetowej: bolit.info

Obowiązkowa konsultacja ze specjalistą!

Diagnostyka

W diagnozie stwardnienia rozsianego przydziel historię. W tym zbiorze informacji dotyczących rozwoju choroby. W tym możliwe przyczyny pneumosklerozy.

Sprawy w diagnostyce fizykalnego badania włóknienia płuc. Sugeruje to obecność pewnych objawów klinicznych. Ale ta kontrola ma znaczenie tylko w recepcji specjalisty.

Dużą rolę odgrywa słuchanie płuc. Jednocześnie słychać osłabiony oddech. Częstym przypadkiem są mokre i suche rzędy. Bardziej szczegółowa diagnoza metody pozwala na radiografię.

Radiografia ujawnia zmiany patologiczne w tkance płucnej. Jest to ważne w diagnostyce zwłóknienia płuc prowadząc bronchoskopię. Ta technika jest w stanie dokonać dokładniejszej diagnozy, aby określić zmianę.

Metoda CT i MRI płuc jest szeroko stosowana, umożliwiając bardziej szczegółowe badanie patologicznych zjawisk w tkance płucnej. W metodzie diagnostycznej stosowanej do spłukiwania oskrzeli, co pozwala ustalić przyczyny pneumosklerozy. Diagnoza opiera się na zastosowaniu spirometrii.

Spirometria pozwala określić funkcję oddychania zewnętrznego. Jednocześnie stwierdzono zmniejszenie pojemności płuc. Badania laboratoryjne nie pozwalają na ustalenie dokładnej diagnozy.

Rozpoznanie zwłóknienia płuc opiera się również na konsultacji ze specjalistą. Znaczącą rolę odgrywa pulmonolog. Lekarz jest w stanie postawić diagnozę na podstawie przypisanych badań. Również, jeśli istnieje pewien obraz kliniczny.

Zapobieganie

Czy możliwe jest zapobieganie pneumosklerozie? Oczywiście tak. Zapobieganie ma na celu leczenie choroby podstawowej. Która jest chorobą płuc.

Zapobieganie ma również na celu leczenie chorób prowadzących do pneumosklerozy. W tym choroby nieżytowe i choroby zakaźne. Na przykład zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, gruźlica.

W zapobieganiu ma ogromne znaczenie przyjmowanie leków. Leki na leki muszą być stosowane ściśle według schematu, należy skonsultować się ze specjalistą. Niewłaściwe dawkowanie może prowadzić do nieodwracalnych skutków.

Aby zapobiec przedostawaniu się szkodliwych substancji toksycznych do ciała, ważne jest przestrzeganie środków ostrożności. Na przykład w produkcji konieczne jest stosowanie metod ochrony. W tym respiratory, maski i tym podobne.

Jeśli zdarzają się przypadki chorobowości u pracowników produkcyjnych, należy pilnie przenieść ludzi do bardziej łagodnych warunków, bez wpływu szkodliwych substancji. Warunkiem prewencji jest wzmocnienie układu odpornościowego. Ważne jest również wyeliminowanie złych nawyków, zwłaszcza jeśli występuje wrodzona lub wrodzona predyspozycja.

Zapobieganie ma na celu wzmocnienie, ćwiczenia. Metody te mogą nie tylko wzmocnić układ odpornościowy, ale także zapobiec chorobie zakaźnej. W tym zapobiegać przeziębieniom.

Profilaktyka wiąże się również z metodami corocznego badania płuc. Pozwala to nie tylko zapobiegać pneumosklerozie, ale także identyfikować patologię płucną na wczesnym etapie. Badanie lekarskie jest nadal aktualne.

Leczenie

Stwardnienie płuc jest leczone pod nadzorem specjalistów. Specjaliści ci to pulmonolog i terapeuta. Obecność ostrych objawów jest wskazaniem do leczenia szpitalnego. Ważną metodą leczenia stwardnienia rozsianego jest eliminacja przyczyn etiologicznych.

W przypadku wykrycia ogniskowego zwłóknienia płuc terapia nie jest wzmocniona. W przypadku zaostrzeń konieczne jest zastosowanie następujących rodzajów leczenia:

• leki przeciwdrobnoustrojowe;
• środki wykrztuśne;
• leki mukolityczne;
• leki rozszerzające oskrzela.

W przypadku wykrycia niewydolności serca stosuje się glikozydy nasercowe. W tym preparaty potasu, glukokortykoidy. Ostatnie oznacza bardzo istotne w obecności procesu alergicznego.

Powszechnie stosowane są niespecyficzne metody leczenia. W tym fizjoterapia. Masaż, fizjoterapia, tlenoterapia, fizjoterapia mają dobry efekt.

W przypadku rozległego ropienia i marskości, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Ponieważ konserwatywna technika nie wystarczy. Interwencja chirurgiczna ma na celu resekcję dotkniętej chorobą części płuc.

Cięższe postacie zwłóknienia płuc są również leczone za pomocą niektórych technik. Na przykład wykorzystywane są komórki macierzyste. Jeśli deformacja płuc jest najbardziej dotkliwa, konieczne jest przeszczepienie płuc. W przeciwnym razie osiągnięcie efektu jest niemożliwe!

U dorosłych

Stwardnienie płuc u dorosłych jest dość powszechną chorobą. Jego cechy dotyczą nie tylko zmian ogniskowych, ale także bardziej powszechnych opcji. Szczególne znaczenie ma nabyta patologia.

Co dziwne, pneumoskleroza występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Jaki jest powód? Wynika to z faktu, że mężczyźni po pięćdziesięciu latach są najbardziej podatni na stwardnienie płuc. Ponadto przyczyna choroby u starszych mężczyzn jest powiązana:

• gruźlica;
• zapalenie płuc;
• zmniejszona odporność;
• obecność przewlekłej patologii (w tym choroby serca);
• niezdrowy styl życia.

Wszystkie te procesy patologiczne, w ten czy inny sposób, przyczyniają się do występowania pneumosklerozy. Mężczyźni mniej troszczą się o swoje zdrowie. A po pięćdziesięciu latach zaczynają się manifestować różne procesy patologiczne.

Częściej jednak u dorosłych w wyniku nabytej patologii występuje rozlana stwardnienie płuc. W rezultacie powstają następujące komplikacje:

• niewydolność oddechowa;
• rozedma płuc;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Kobiety mogą także rozwinąć stwardnienie płuc. Ale powody mogą być zarówno wrodzone, jak i nabyte. Objawy takie same. Ale to zależy od przebiegu procesu patologicznego i charakteru szkody.

Gdy ogniskowe objawy pneumosklerozy są nieistotne. Może objawiać się jako nietrwały kaszel. W tym słabość, zmniejszona wydajność. Ponadto przyczynami choroby u dorosłych mogą być:

• praca w niebezpiecznych branżach;
• urazy i obrażenia klatki piersiowej.

W zatrudnieniu każda osoba przechodzi komisję lekarską. Jeśli historia przewlekłej choroby płuc, należy wykluczyć zatrudnienie w niebezpiecznej produkcji. Ponieważ czasami wyposażenie ochronne jest bezużyteczne, osoba nadal choruje.

Szczególnie trudna jest pneumoskleroza u osób starszych. A atrybut seksualny nie ma znaczenia. Jeśli występują choroby towarzyszące, proces prowadzi do śmiertelności.

U dzieci

Stwardnienie płuc u dzieci jest rzadką chorobą. Jeśli choroba rozwija się u dzieci, może wystąpić w każdym wieku. W tym niemowlęta. Jeśli są niemowlęta, są przypadki niewydolności oddechowej.

U dzieci w starszej kategorii wiekowej występują różne objawy kliniczne. Przypominają manifestację u dorosłych. Te objawy kliniczne obejmują:

Często infekcja łączy się. Co prowadzi do niekorzystnych skutków. W tym śmiertelność tego stanu patologicznego. Przyczyny nie mają wyraźnej etiologii. Istnieją jednak sugestie, że przyczyną pneumosklerozy u dzieci są:

• wrodzona nieprawidłowość;
• choroby katar;
• nie leczone zapalenie oskrzeli.

Bardzo ważne jest, zwłaszcza w dzieciństwie, rozpoczęcie terapii terapeutycznej na wczesnym etapie rozwoju choroby. Rodzice powinni zwracać uwagę na objawy zwłóknienia płuc u dzieci i pilnie szukać pomocy. Diagnoza pneumosklerozy u dzieci nie różni się prawie od diagnozy u dorosłych.

Leczenie u dzieci w większości przypadków sprowadza się do leczenia objawowego. Oznacza to wykluczenie ostrych objawów. Jest to szczególnie ważne w przypadku ostrej rozlanej patologicznej pneumosklerozy.

Prognoza

W przypadku pneumosklerozy rokowanie zależy od wielu okoliczności. Na przykład z lokalizacji procesu patologicznego. Jeśli ogniskowa stwardnienie płuc, rokowanie jest bardziej korzystne. W przypadku rozlanej pneumosklerozy rokowanie jest słabe.

Rokowanie zależy od wieku pacjenta. U osób starszych rokowanie jest słabe. W młodszym wieku możliwe są dobre prognozy.

Przewidywanie zwłóknienia płuc ma ogromne znaczenie w terapii farmakologicznej. Jeśli pacjent jest leczony w szpitalu i przestrzega wszystkich zasad terapii medycznej, rokowanie jest dobre. Jeśli pacjent zajmuje się samoleczeniem, prognoza jest godna ubolewania.

Exodus

W pneumosklerozie wynik zależy od przebiegu pneumosklerozy. W ciężkiej chorobie, której towarzyszą komplikacje, śmierć jest możliwa. Dzięki łatwiejszemu przebiegowi choroby wynik jest korzystny.

Stwardnienie płuc może spowodować rozwój niewydolności oddechowej. Zwłaszcza przy ciężkich deformacjach płuc. Jeśli nie ma powikłań w postaci rozedmy płuc, wynik jest korzystny.

Wynik zależy od choroby podstawowej. Jeśli nie wyeliminujesz choroby podstawowej, istnieje powikłanie. Z kolei komplikacje mogą prowadzić nie tylko do niepełnosprawności, ale także do śmierci.

Długość życia

Im skuteczniejsze jest leczenie w stwardnieniu płuc, tym większa jest długość życia. Stan pacjenta, jego uważny stosunek do zdrowia wpływa również na oczekiwaną długość życia. To niezdrowy styl życia i obniżona odporność prowadzą do obniżenia jakości życia.

Ważne jest, aby postępować nie tylko metodami prewencyjnymi, ale także kompleksowym leczeniem. Obowiązkowo nie należy stosować preparatów leczniczych w sposób niekontrolowany. Ponieważ nie tylko prowadzi to do chorób, ale także pogarsza przebieg patologii.

Oczekiwana długość życia jest wyższa, jeśli pacjent przestrzega zaleceń lekarza. W żadnym wypadku nie można traktować go samodzielnie. To nie tylko skraca żywotność, ale także prowadzi do nieodwracalnych komplikacji!

Podstawowa pneumoskleroza

Stwardnienie płuc jest chorobą, w której zdrowa tkanka płuc jest zastępowana przez tkankę łączną. Jeśli mówimy o podstawowej pneumosklerozie, wymiana następuje w komórkach podstawnych. Prowadzi to do zmniejszenia powierzchni funkcjonalnych płuc, co powoduje niedostateczne traktowanie powietrza i zastąpienie go dwutlenkiem węgla. Innymi słowy, osoba dusi się, ponieważ wydaje się, że nie ma wystarczającej ilości powietrza.

Strona bronhi.com zauważa, że ​​większość chorób podlega silniejszej płci ze względu na czynniki społeczne i pracy.

Czym jest podstawna stwardnienie płuc?

Podstawowa stwardnienie płuc jest często wynikiem stanu psychicznego osoby. Środowisko społeczne, problemy z pracą, przeciążenia fizyczne - wszystko to prowadzi do nerwowości, drażliwości i agresywności. Człowiek jest prawie zawsze w niepewności. Stan psychiczny, jak wiadomo, wpływa na zdrowie fizyczne. Cierpi na to układ limfatyczny, który jest ponownie ładowany, nie jest w stanie dostarczyć wszystkich niezbędnych elementów do komórek ciała.

Tkanka ziarninowa występuje po obrzęku płuc, który nie otrzymuje wystarczającej liczby elementów. To z kolei prowadzi do pojawienia się tkanki łącznej. Ostre zapalenie oskrzeli, ostre zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, powikłania zapalenia opłucnej, które nie zostały wyleczone w czasie, poprzedzają podstawową stwardnienie płuc. Wszystko to poprzedzone jest bakteriami i wirusami, które infekują układ oddechowy.

Zatem włóknienie płucne jest procesem, w którym zdrowe tkanki są zastępowane przez tkankę łączną z powodu procesów zapalnych. Jednocześnie odnotowuje się dystrofię tkanek, naruszenie elastyczności i całkowity brak wymiany gazowej. Płuca nie spełniają swojej funkcji. Co więcej, płuca nie funkcjonują już w pełni, co naturalnie wpływa na odczucia, jakich doświadcza osoba - uduszenie.

Podstawowa pneumoskleroza płuc prowadzi do deformacji oskrzeli i zagęszczenia samych płuc, które zmniejszają się i stają się niestandardowe. Często choroba występuje u mężczyzn i osób starszych.

Niebezpieczeństwo tej choroby polega na tym, że organizm nie otrzymuje odpowiednio wystarczającej ilości tlenu, reszta organów i układów zaczyna cierpieć. Jeśli choroba nie zostanie wyleczona, rozwinie się niewydolność płuc i serca.

Przyczyny podstawowej pneumosklerozy

Podstawowa pneumoskleroza rzadko jest chorobą niezależną. Powodem jego pojawienia się są inne choroby, których pacjent nie leczy:

1. Gruźlica.
2. Uraz mostka.
3. Przewlekłe zapalenie oskrzeli.
4. Rozedma płuc
5. Aspiracja, wirusowe zapalenie płuc.
6. Miąższ płuca.
7. Uszkodzenia płuc w promieniowaniu.
8. Sarkoidoza.
9. Zwłóknienie pęcherzyków płucnych
10. Ciało obce w oskrzelach.
11. Niekorzystne środowisko zanieczyszczone odpadami przemysłowymi i gazami.

Ta lista nie jest kompletna. Każdy przypadek jest indywidualny. Jednak lekarze zawsze zauważają różne choroby układu oddechowego, których dana osoba nie leczy, osłabioną odporność, przyjmowanie leków kombinowanych do innych celów, a także nadmiar dawek, antybiotyki o właściwościach pneumotropowych, promieniowanie.

Leczenie pigułkami jest jednym z najważniejszych w eliminowaniu wszelkich chorób. Jednak ich wyznaczenie powinno być wykonane przez lekarza, który również zaleci dawkowanie leków. Pylica płuc jest również leczona lekami. Na wczesnym etapie możesz skorzystać z tradycyjnej medycyny. Nie wyklucza to jednak wizyty u lekarza.

W zależności od skutków ubocznych pneumosklerozy płucnej istnieją takie typy:

• Radykalny.
• Ogniskowa.
• Wiek.
• Apical.
• Lokalny
• Basal.
• Siatka

Szczególną uwagę zwraca się na podstawową stwardnienie płuc.

Jakie czynniki poprzedzają pojawienie się choroby?

Najważniejszym czynnikiem, który wpływa na zdrowie człowieka, jest jego aktywność zawodowa. Jeśli dana osoba jest zatrudniona w firmie przemysłowej lub produkcyjnej, wówczas otrzymuje pewną szkodę. Obejmuje to również przemysł wydobywczy - kopalnie.

Zawody, które powodują pneumosklerozę płuc, pozostają dość niebezpieczne dla zdrowia:

1. Mechanik
2. Hydraulik.
3. Spawarka elektryczna
4. Pracownik w kontakcie z azbestem, marmurem lub cementem.
5. Mason.
6. Górnik
7. Analiza chemiczna laboratorium.

Jeśli dana osoba stale wdycha opary tlenku krzemu, wówczas rozwija się silikotuberculosis. A dla tych, którzy byli chorzy z gorszym zapaleniem płuc, istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju podstawowej pneumosclerosis - gdy tkanka płuc jest zastąpiona przez łącznik w podstawowych obszarach przeciwnych do wierzchołka, to jest w podstawie.

Osoba doświadcza różnych trudności w oddychaniu w podstawowej pneumosklerozie. Zmiany zachodzą nie tylko na poziomie płuc, ale także w części serca. Wszystko to prowadzi do niewydolności oddechowej, która zagraża życiu pacjenta. Pacjent, który podejrzewa, że ​​ma chorobę, musi przejść obowiązkowy egzamin od lekarza gruźlicy lub pulmonologa. Po diagnostyce instrumentalnej wydany zostanie werdykt i zostanie przepisane leczenie.

Objawy pneumosklerozy

Ponieważ pneumoskleroza może wystąpić na tle innych chorób, jej objawy mogą przypominać powikłania, którym towarzyszą poważne objawy. Również objawy pneumosklerozy zależą od stadium choroby, formy i miejsca lokalizacji:

1. Ogniskowej bazowej pneumosklerozie towarzyszy łagodna duszność.
2. Odnotowano formę rozproszoną:

• Silny kaszel z ropnym wydzielaniem plwociny.
• Duszność na wysiłku fizycznym i spoczynku.
• Zawroty głowy.
• Zmniejszona wydajność.
• Sinica skóry.
• Deformacja klatki piersiowej.
• Ból w klatce piersiowej.
• Nieuzasadniona utrata wagi.
• Szybki, płytki oddech, który pojawia się wraz z postępem choroby.

idź w górę

Jak leczyć pneumosklerozę?

Tylko lekarz może określić metody leczenia. Stwardnienie płuc może wymagać zdrowego stylu życia, diety, stałych wizyt u lekarza, który zaleci następujące procedury:

1. Terapia dietetyczna.
2. Ćwiczenia terapeutyczne.
3. Oxygenoterapia.
4. Fizjoterapia
5. Środki tradycyjnej medycyny.
6. Używanie narkotyków.
7. Interwencja chirurgiczna.

Jeśli podstawowa pneumoskleroza stała się konsekwencją innej choroby, należy usunąć pierwotną przyczynę. W niesprzyjających warunkach życia lub pracy osoba musi je zmienić, aby nie wywoływać ponownie chorób.

Rokowanie podstawnej stwardnienia płuc

Podstawowa pneumoskleroza rzadko staje się chorobą niezależną. Mężczyzna już cierpi na jakąś chorobę. Dlatego prognozy mogą ulec pogorszeniu z powodu obojętnej postawy osoby wobec jej zdrowia. Samo zapalenie płuc może prowadzić do niewydolności oddechowej i serca płucnego. Te czynniki mogą być śmiertelne.

Leczenie jest głównie konserwatywne w przypadku pneumosklerozy, dlatego pacjent nie powinien obawiać się opieki medycznej, która pomoże mu w pełni wyzdrowieć i zaoszczędzić lata zdrowego życia.

Objawy podstawowego zwłóknienia płuc: diagnoza i leczenie

Stwardnienie płuc to zastąpienie zdrowego miąższu płuc przez tkankę łączną. W wyniku tego patologicznego procesu zachodzą zmiany strukturalne w głównym narządzie oddychania i naruszenie jego funkcji wymiany gazowej. Podstawowe zwłóknienie płucne to zmiany morfologiczne w jego dolnych częściach (segmenty, płaty) - przednia podstawna, boczna podstawna i tylna podstawna.

Przyczyny patologii płuc

Podstawowa pneumoskleroza jako niezależna choroba jest niezwykle rzadka. Powstaje po takich chorobach:

• przewlekłe zapalenie i niedrożność oskrzeli;
• długotrwała ekspozycja na toksyczną substancję lub patogenny mikroorganizm (grzybice, gruźlica, wirusowe zapalenie płuc);
• alergiczna natura pęcherzyków płucnych;
• stała ekspozycja płuc na pył i gazy przemysłowe;
• choroby dziedziczne i genetyczne;
• urazy mechaniczne układu oddechowego;
• Sarkoidoza jest ogólnoustrojową chorobą narządów wewnętrznych z powstawaniem ziarniniaków w tkankach miękkich.

Podstawowa pneumoskleroza może być spowodowana nieodpowiednim leczeniem ostrych procesów układu płucnego. Impulsem w tworzeniu procesów sklerotycznych są takie czynniki:

• zakrzepica płucna;
• niewydolność lewej komory serca;
• upośledzony przepływ krwi w małym (płucnym) krążeniu;
• toksyczne działanie leków;
• narażenie na promieniowanie ciała;
• redukcja obronności ciała.

Zmiany morfologiczne i czynnościowe w płucach

Podstawowe zwłóknienie płucne jest wynikiem zmian dystroficznych na tle przedłużonego procesu zapalnego. Tkanka łączna rośnie, deformuje struktury narządu - miąższ, naczynia. Wymiana gazowa jest zaburzona w dotkniętym płucu podstawnym. Patologia rozwija się niezależnie od wieku, często chorych.

Elementy włókniste rosną w przestrzeni międzykomórkowej, deformują miąższ. W rezultacie płuco kurczy się i kompresuje, zmniejszając objętość wentylowanego powietrza.

W przypadku pneumosklerozy następuje głębokie zastąpienie zdrowej tkanki włóknami łącznymi. Stopniowo, w procesie długotrwałego zapalenia miąższu, bliznowate struktury bliznowate rozszerzają się, a pęcherzykowe lumeny zwężają się, powodując pneumosklerozę.

Widocznie upośledzona jest wentylacja płuc, częściowo działa system drenażu oskrzeli. Zakłócenia występują w odpływie krwi i limfy, co przyspiesza rozwój stwardnienia płuc.

Obraz kliniczny choroby

Głównym objawem wskazującym na uszkodzenie płuc jest przewlekła niewydolność oddechowa.

Na początku choroby osoba nie zauważa pogorszenia ogólnego stanu. Brak widocznych objawów. Czasami po wysiłku fizycznym występuje niewielka duszność. Z czasem pojawia się poranny kaszel. Jest nieintensywny i szybko mija, nie przeszkadza w dzień i w nocy, więc pacjenci nie zwracają uwagi na ten znak.

Z czasem zwiększa się skrócenie oddechu. Jest to już zauważalne przy niewielkim wysiłku fizycznym. Osoba doświadcza zmęczenia, załamania pod koniec dnia.

Podczas prowadzenia postaci podstawowego zwłóknienia płuc objawy choroby pojawiają się intensywnie. Osłabienie mięśni jest silne, trudno jest wspinać się po schodach, trudno jest chodzić na duże odległości, na przykład, robić zakupy.

Niewydolność oddechowa staje się wyraźniejsza. Jego obiektywne znaki:

• duszność w spoczynku, podczas rozmowy;
• zwiększona częstość oddechów;
• z powodu braku tlenu w organizmie, blada skóra z niebieskim odcieniem;
• wymuszone oddychanie - akt oddechowy wymaga dodatkowych wysiłków;
• deformacja form klatki piersiowej - przestrzenie międzyżebrowe spadają, narządy śródpiersia (aorta, serce, oskrzela) są przesuwane w kierunku dotkniętego płuca;
• silne osłabienie mięśni, zawroty głowy przy zmianie pozycji ciała, bóle głowy;
• uporczywe nudności;
• bezsenność, naruszenie jakości snu nocnego;
• obrzęk kończyn.

Przy rozległych zmianach w całym płucu podstawowym u pacjentów kaszel staje się trwały. Jest przewlekły, wytrwały, nie przynosi ulgi. Jednocześnie w klatce piersiowej występują silne bóle, naciskanie, ściskanie.

Z powodu wysokiego ciśnienia w krążeniu płucnym rozwija się „serce płucne” - stan dekompensacji niewydolności oddechowej, w którym zwiększa się prawa połowa serca (komora i przedsionek). Jego cechami wyróżniającymi są:

• skrócenie oddechu nawet w pozycji leżącej;
• ból w sercu;
• obrzęk żył szyi;
• pulsowanie w brzuchu;
• obcy szum w uszach;
• apatia, obojętność;
• na ostatnim etapie - masywny obrzęk ciała, upośledzona czynność nerek (zmniejszenie dziennej diurezy), powiększona wątroba.

Metody diagnozowania stwardnienia płuc

Główne metody diagnozowania stwardnienia płuc - RTG, tomografia komputerowa.

Obrazy radiologiczne płuc wyraźnie pokazują zwiększoną klarowność miąższu w segmentach podstawnych. Wzmocniony wzór, widoczne „płuco komórkowe” lub komórka. Kopuła przepony jest falista.

Podczas obrazowania w tomografii komputerowej wszystkie zmodyfikowane struktury płatów podstawowych płuca są oglądane warstwami. Lekarze diagnostycy oceniają proces zapalny i sklerotyczne formacje.

Podczas prowadzenia bronchografii za pomocą środka kontrastowego bada się stopień uszkodzenia drzewa oskrzelowego. Ujawniać rozszerzone obszary oskrzeli, guzy - torbiele, ubytki.

Z osłuchiwaniem (słuchanie płuc za pomocą stetoskopu) - małe pęcherze lub suche, trzaskające rzędy, czasami rozproszone. Oddychaj ciężko.

Z perkusją (stukając w granice organu) - dźwięk perkusji jest stępiony, skrócony. Dolne granice płuc są przesunięte w górę, podniesione. Ruchliwość krawędzi płuca jest ograniczona.

Aby zapobiec rozwojowi stwardnienia płuc, ważne jest, aby na czas wykryć obecne choroby układu oddechowego. W tym celu osoba jest zobowiązana do corocznej profilaktycznej fluorografii płuc. W przypadku pneumosklerozy zmniejsza się pojemność życiowa płuc i drożność oskrzeli.

Leczenie pneumosklerozy

Środki terapeutyczne są bezpośrednio zależne od pierwotnej choroby płuc. Mają one na celu usunięcie stanu zapalnego, wyeliminowanie czynnika bakteryjnego i usunięcie toksycznych substancji z organizmu.

Zmiany strukturalne płuc są nieodwracalne, niemożliwe jest wyleczenie i przywrócenie miąższu. Dlatego leczenie farmakologiczne ma na celu jedynie wyeliminowanie objawów choroby.

Jeśli pneumoskleroza jest spowodowana chorobą o charakterze zakaźnym, zalecany jest kurs przeciwbakteryjny lub przeciwgrzybiczy.

Skład złożonego leczenia:

1. Hormony (kortykosteroidy) łagodzące stany zapalne - hydrokortyzon, prednizon.
2. Przeciwzapalne leki niesteroidowe do łagodzenia bólu w klatce piersiowej - Nimesil, Diclofnak.
3. Środki mukolityczne do odkrztuszania plwociny - Lasolvan, Acz, Erespal, Ascoril.
4. Angioprotektory poprawiające krążenie krwi - Actovegin, Vazonit, Bilobil.
5. Glikozydy nasercowe wspomagają pracę serca - Isonizid, Strofantin, Digoxin.
6. Preparaty potasu do wspomagania mięśnia sercowego - Asparkam, Cardiomagnyl, Panangin.
7. Terapia detoksykacyjna - penicylamina.
8. Witaminy z grupy B.

Podstawową pneumosklerozę płuc można leczyć za pomocą fizjoterapii - ultradźwięków, UHF, diatermii (ogrzewanie za pomocą prądów o wysokiej częstotliwości).

Obowiązkowym elementem w leczeniu choroby jest terapia tlenowa - walka z objawami niewydolności oddechowej i saturacji tlenowej organizmu.

Niemożliwe jest pozbycie się podstawowej pneumosklerozy. Dlatego ważne jest, aby zidentyfikować go na wczesnym etapie i zapobiec postępowi patologii. Dzięki zaawansowanym formom pneumosklerozy prowadzi do niepełnosprawności, a rokowanie jest słabe. Jeśli zatrzymasz chorobę na wczesnym etapie, możesz przeżyć całe swoje życie w skrajnej starości.

Podstawowa pneumoskleroza: przyczyny, objawy, leczenie

Stwardnienie płuc jest patologicznym procesem zachodzącym w narządach oddechowych, w którym tkanka płucna jest zastępowana przez tkankę łączną. W rezultacie zmniejsza się wielkość powierzchni oddechowej, zaburza się funkcjonowanie narządów oddechowych. Pacjenci w różnym wieku są podatni na tę chorobę.

Przedstawiciele silniejszej płci częściej doświadczają objawów podstawowego zwłóknienia płuc. Co to jest? W tego typu patologii, wymiana zachodzi głównie w podstawowych obszarach płuc.

Proces patologiczny w narządach oddechowych rozwija się z powodu zapalenia lub dystroficznych zmian w tkankach. Prowadzi to do zmniejszenia ich elastyczności i elastyczności, naruszenia wymiany gazowej, pogorszenia zaopatrzenia w tlen całego organizmu. Jeśli nie zaczniesz właściwego, kompleksowe leczenie na czas, może wystąpić niewydolność serca lub płuc.

Obraz kliniczny

Z reguły pneumoskleroza rozwija się na tle innych chorób narządów oddechowych, jest ich objawem lub powikłaniem. Klinika zależy od etapu rozwoju patologii, formy, a także obszaru zmiany.

W przypadku ogniskowej bazowej pneumosklerozy pacjent może być zaburzony przez łagodną duszność, ponieważ tkanki nie tracą elastyczności, a proces patologiczny postępuje bardzo powoli.

Ale rozproszonej formie choroby towarzyszą takie objawy:

• duszność podczas wysiłku fizycznego lub w spoczynku;
• ciężki kaszel ze śluzem z zanieczyszczeniami ropnymi;
• zmniejszona wydajność;
• zawroty głowy;
• ból w klatce piersiowej;
• sinica skóry spowodowana upośledzoną wymianą gazu w organizmie;
• nieuzasadniona utrata wagi;
• deformacja klatki piersiowej.

W miarę postępu choroby objawy nasilają się. Z powodu zmniejszenia wielkości narządu pacjent ma szybki, płytki oddech, a drzewo oskrzelowe może być zdeformowane. Oznaki niewydolności serca pojawiają się w wyniku postępu procesu patologicznego.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju zwłóknienia płuc, dużo. Najczęściej choroba rozwija się na tle istniejących wrodzonych lub nabytych patologii narządów układu oddechowego. Główne przyczyny choroby są następujące:

• choroby zakaźne i wirusowe;
• procesy zapalne występujące w tkance płucnej;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli;
• Choroba Becka;
• wrodzona choroba płuc;
• uraz oddechowy.

Zwiększone ryzyko pneumosklerozy u osób, których aktywność zawodowa wiąże się z pracą z gazami przemysłowymi i szkodliwymi oparami, które po dłuższym kontakcie z układem oddechowym powodują dysfunkcję tych ostatnich.

Niewłaściwe, nieskuteczne leczenie chorób zapalnych płuc lub ich brak może spowodować początek patologii.

Podstawowa pneumoskleroza rozwija się na tle niskiej odporności, gdy mechanizmy ochronne są osłabione. Do przyczyn wtórnych należą:

• narażenie na substancje toksyczne na ciele;
• promieniowanie jonizujące;
• zaburzenia krążenia w małym okręgu;
• układowe choroby tkanki łącznej.

powrót do indeksu ↑

Diagnostyka

Terminowa diagnoza i właściwe leczenie to podstawowe warunki do szybkiego i skutecznego powrotu do zdrowia. Jeśli rozpoznasz chorobę na wczesnym etapie, możesz się jej pozbyć za pomocą nowoczesnych technik, ostrzegając przed zagrażającymi życiu powikłaniami. W medycynie stosuje się różne metody diagnozowania podstawowej pneumosklerozy.

RTG klatki piersiowej jest najbardziej pouczającą procedurą diagnostyczną. Obraz płuc jest zdeformowany, linie są zapętlone, grube, co wskazuje, że ściany są pogrubione i występuje naciekanie oskrzeli.

Rysunek przedstawia zaniki w płucach, zmniejszając rozmiar ciała.

Bronchoskopia - wprowadzenie do układu oddechowego małej komory, pozwala wykryć stopień deformacji ścian, stan małych oskrzeli. Pacjentowi podaje się leki na znieczulenie błony śluzowej, ale mimo to procedura jest bardzo nieprzyjemna.

Spirografia służy do badania funkcji układu oddechowego, jest przeprowadzana za pomocą specjalnego aparatu. Możesz określić indeks Tiffno, ЖЕЛ i ФЖЕЛ.

Metody diagnostyczne, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, są uważane za informacyjne, ale rzadko są stosowane z powodu ich wysokich kosztów.

Podczas pierwszej wizyty w placówce medycznej lekarz przeprowadza badanie ogólne. Potrafi dokonać wstępnej diagnozy na podstawie takich oznak: zmniejszenie granic płuc, określone przez perkusję, zniekształcenie dźwięku perkusyjnego i twardy szum pęcherzykowy.

Nadciśnienie tętnicze i szybki puls są również często obserwowane w podstawowym włóknieniu płucnym, co daje podstawy do kompleksowego badania ciała w celu ustalenia przyczyn zaburzeń.

Aby potwierdzić diagnozę, wystarczy przeanalizować dolegliwości pacjenta i wykonać radiografię. Ale aby ustalić przyczynę rozwoju podstawowego zwłóknienia płuc jest trudniejsze, konieczne będzie przeprowadzenie dodatkowych testów.

Leczenie włóknienia płucnego

Czy można wyleczyć chorobę, jak prawidłowo ją leczyć, aby zapobiec wystąpieniu powikłań? Tylko lekarz prowadzący (pulmonolog lub terapeuta) może odpowiedzieć na te pytania. Terapia zależy od stadium i formy choroby. W przypadku ogniskowej (ograniczonej) pneumosklerozy, gdy stan pacjenta jest zadowalający, aktywne leczenie może nie być w ogóle wymagane.

Pacjentowi zaleca się dietę, zdrowy tryb życia, regularne wizyty u specjalisty. W tym przypadku wszystkie środki mają na celu zapobieganie postępowi procesu patologicznego.

W medycynie do leczenia podstawowej pneumosklerozy można zastosować następujące techniki:

• terapia dietetyczna;
• terapia lekowa;
• fizjoterapia;
• terapia tlenowa;
• ćwiczenie terapeutyczne;
• interwencja chirurgiczna;
• środki tradycyjnej medycyny.

Nie możesz podjąć żadnych środków. Może to być nie tylko nieskuteczne, ale także niebezpieczne dla zdrowia i życia pacjenta. Terapia włóknienia płuc powinna być ukierunkowana przede wszystkim na leczenie choroby podstawowej, która była przyczyną rozwoju zmian zwłóknieniowych w tkankach układu oddechowego.

Innowacyjne techniki

Terapia komórkami macierzystymi jest innowacyjną metodą leczenia stwardnienia płuc, dzięki której możliwe jest całkowite przywrócenie struktury i normalizacja funkcjonowania płuc. Osobliwością komórek macierzystych jest to, że można je przekształcić w komórki innych tkanek (płuc, wątroby, serca itp.). Procedura jest kosztowna, ponieważ materiał jest bardzo trudny do uzyskania.

Komórki macierzyste wstrzykuje się do ciała pacjenta dożylnie. Z przepływem krwi przenoszą się do chorego organu, gdzie zastępują uszkodzoną tkankę. Po wprowadzeniu materiału rozpoczyna się proces rekonstrukcji płuc. Z czasem nabierają normalnego rozmiaru, powracają do pierwotnej elastyczności i elastyczności. Równolegle przywracane są funkcje układu nerwowego, poprawia się praca serca, wzmacnia się odporność i normalizuje się tło hormonalne.

Inną nową techniką, która ma na celu poprawę metabolizmu komórkowego, ale nie przyczynia się do regeneracji tkanki płucnej, jest terapia tlenowa. Głównym celem procedury jest nasycenie ciała tlenem. Przeprowadza się ją za pomocą specjalnych cewników, rurek, masek.

Farmakoterapia

Nie ma konkretnych leków do leczenia stwardnienia płuc. Celem terapii jest wyeliminowanie przyczyn rozwoju procesu patologicznego, czyli wyleczenie pierwotnej choroby płuc.

Co należy wziąć w konkretnym przypadku, przepisuje lekarz prowadzący po przeprowadzeniu kompleksowego badania pacjenta. W leczeniu podstawowej pneumosklerozy najczęściej stosowane leki z tych grup farmakokinetycznych:

• antybiotyki;
• leki przeciwzapalne;
• leki o właściwościach wykrztuśnych i przerzedzających;
• leki mukolityczne;
• leki oskrzeli;
• glukokortykoidy;
• glikozydy nasercowe.

Niezbędnym składnikiem kompleksowego leczenia podstawowej pneumosklerozy jest terapia witaminowa. Ma na celu wzmocnienie układu odpornościowego, poprawę funkcjonowania narządów wewnętrznych. Witaminy z grupy B, witaminy A, E, C będą korzystne dla pacjenta.

Aby zatrzymać postęp procesu patologicznego w tkankach płuc, pacjentom można przepisać procedury fizjoterapeutyczne. Najbardziej popularne to jonoforeza lub ultradźwięki z nowokainą.

Mogą być stosowane tylko pod nieobecność podejrzenia rozwoju niewydolności płucnej. Pozytywny wynik w leczeniu pneumosklerozy w skompensowanym stadium można uzyskać stosując elektroforezę jodową, indukcję indukcyjną, napromieniowanie ultradźwiękami.

Terapia dietetyczna i środki ludowe

Pacjentom z rozpoznaną podstawową stwardnieniem płuc zaleca się dużo chodzić na świeżym powietrzu, codziennie wentylować pomieszczenie, uprawiać sport i prowadzić zdrowy tryb życia. Z pewnością przepisywana jest dieta, ponieważ odpowiednia, zrównoważona dieta pomoże nasycić organizm substancjami odżywczymi, poprawi jego funkcjonowanie i ogólny stan pacjenta.

Menu pacjenta powinno zawierać pokarmy o wysokiej zawartości kwasu foliowego, witamin C, A, E, B, soli wapnia i potasu. Konieczne jest ograniczenie spożycia soli kuchennej i całkowite wyeliminowanie napojów alkoholowych z diety.

W arsenale tradycyjnej medycyny ma swoje własne skuteczne receptury, które pomogą utrzymać zdrowie pacjenta ze zwłóknieniem płuc, zapobiegną powikłaniom i przyspieszą powrót do zdrowia.

1. Nalewka z liści aloesu w celu zrekompensowania braku ważnych witamin i pierwiastków śladowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Przygotowanie narzędzia jest proste: mięsiste, świeże liście (3-4 sztuki), spłukać i posiekać w papkę, dodać 2 łyżki. łyżki miodu, 100 gramów czerwonego wina. Składniki wymieszać do jednolitej konsystencji, przechowywać w lodówce. Trzy razy dziennie przyjmuj lek, którego potrzebujesz przed posiłkami w łyżce stołowej.
2. Nalewka z liści eukaliptusa jest doskonałym środkiem antyseptycznym o wyraźnym działaniu uspokajającym. Aby uzyskać skuteczny lek, trzeba posiekać liście i zalać je wrzącą wodą, można dodać trochę miodu, odstawić na 15 minut. Weź narzędzie powinno być łyżką rano i wieczorem.
3. Odwar z ziaren owsa zawiera dużą ilość kwasów tłuszczowych, witamin. W nocy namocz szklankę ziaren, spłucz rano, napełnij wodą w stosunku 1: 4, gotuj na małym ogniu, aż połowa płynu wygotuje się. Usuwamy bulion z ognia, filtrujemy i pijemy w małych dawkach (20-30 gramów) w ciągu dnia (5-6 dawek).

Dobry wynik z zastosowania tradycyjnej medycyny można uzyskać tylko wtedy, gdy jest stosowany prawidłowo, przygotować i pić zgodnie z instrukcjami. Zanim zaczniesz przyjmować, musisz skonsultować się z lekarzem, aby uniknąć negatywnych zjawisk i nie pogarszać sytuacji jeszcze bardziej.

Zapobieganie

Podstawowe zwłóknienie płucne jest jedną z tych chorób, które są znacznie łatwiejsze do zapobiegania niż leczenie. Zapobieganie patologii polega na terminowym i całkowitym wyleczeniu chorób zapalnych, zakaźnych i innych chorób układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, gruźlica, SARS, dławica piersiowa). Aby zapobiec stwardnieniu płuc, eksperci zalecają:

• pozbyć się złych nawyków (palenie ma bardzo negatywny wpływ na stan układu oddechowego);
• zmienić rodzaj działalności, jeśli praca wymaga stałej interakcji z substancjami toksycznymi i szkodliwymi oparami;
• wykonywanie ćwiczeń oddechowych;
• regularne spacery na świeżym powietrzu;
• właściwe odżywianie;
• przyjmowanie kompleksów witaminowych i mineralnych (przepisanych przez lekarza);
• regularne badania lekarskie.

Ludzkie ciało podlega różnym chorobom, jeśli układ odpornościowy jest osłabiony. Aby ją wzmocnić, należy stosować specjalne preparaty immunomodulujące. Pomoże także hartowanie i fizykoterapia.

Powikłania i rokowanie

Jeśli stwierdzisz podstawową stwardnienie płuc na początkowym etapie jej rozwoju i rozpoczniesz skuteczną terapię, rokowanie jest bardzo korzystne, istnieją wszelkie szanse na udane wyzdrowienie. W przypadku braku odpowiednich działań ze strony pacjenta, na tle zmiany struktury narządów oddechowych mogą wystąpić złożone konsekwencje.

Pacjenci z rozpoznaniem pneumosklerozy są podatni na choroby układu oddechowego, mogą rozwinąć niewydolność oddechową lub serce. Z powodu przystąpienia do wtórnej infekcji pacjent może umrzeć.

Aby uniknąć rozwoju takich niebezpiecznych chorób, jak podstawowa stwardnienie płuc, konieczne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, ciągłe monitorowanie stanu zdrowia i leczenie chorób układowych na czas. Jeśli znajdziesz podstawowe objawy patologii, natychmiast skontaktuj się ze specjalistą, ponieważ dopiero po kompleksowym badaniu może określić przyczynę rozwoju choroby i rozpocząć prawidłowe, skuteczne leczenie.

Stwardnienie płuc

Stwardnienie płuc jest chorobą płuc, w której miąższ płuc jest zastępowany przez tkankę łączną. Stwardnienie płuc może rozwijać się niezależnie i na tle innych procesów patologicznych. Choroba jest diagnozowana we wszystkich kategoriach wiekowych, mężczyźni są bardziej podatni na stwardnienie płuc, co wiąże się z częstszym i przedłużonym narażeniem na niekorzystne czynniki.

Płuca są sparowanym organem, który zapewnia oddychanie. W płucach następuje wymiana gazu między powietrzem w miąższu a krwią przepływającą przez naczynia włosowate płuc. Płuca znajdują się w jamie klatki piersiowej, lewe płuco składa się z dwóch, a prawe z trzech płatów. Każdy płat płuc składa się z segmentów, w centrum których znajdują się oskrzela i tętnica, w przegrodzie tkanki łącznej między segmentami znajdują się żyły, wzdłuż których następuje wypływ krwi. Tkanka płucna wewnątrz segmentu składa się z piramidalnych zrazików, z których górna zawiera oskrzela, tworząc 18-20 końcowych oskrzelików w płacie. Każdy oskrzelik kończy się tak zwanym zrazikiem, zawierającym 20–50 oskrzelików oddechowych, które są podzielone na kanały pęcherzykowe i gęsto zaśmiecone pęcherzykami płucnymi - półkuliste występy składające się z tkanki łącznej i włókien elastycznych, w których zachodzi wymiana gazu między krwią a powietrzem atmosferycznym.

W przypadku braku objawów klinicznych w aktywnej terapii nie jest konieczne, główną rzeczą w leczeniu stwardnienia płuc w tym przypadku jest eliminacja czynników etiologicznych.

Wzrost tkanki łącznej, tj. Pneumoskleroza, prowadzi do deformacji oskrzeli, zagęszczenia i kurczenia się tkanki płucnej wraz z rozwojem zaburzeń czynnościowych płuc. Stopniowo zmniejsza się powierzchnia oddechowa chorego płuca, rozedma płuc, tkanka płucna przekształca się w rozstrzenie oskrzeli, zaburzenia krążenia płucnego z następczym tworzeniem się nadciśnienia płucnego.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Płuca płucna rozwija się na tle następujących chorób:

• przewlekłe zapalenie oskrzeli, któremu towarzyszy zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc (zwłaszcza gronkowce, którym towarzyszy martwica miąższu płuc i tworzenie ropnia);
• rozstrzenie oskrzeli płuc;
• długie wysiękowe zapalenie opłucnej;
• alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych;
• idiopatyczne włókniste zapalenie pęcherzyków płucnych;
• przekrwienie płuc (zwłaszcza z wadami zastawki mitralnej);
• gruźlica płuc i opłucnej;
• kiła;
• układowe choroby tkanki łącznej;
• grzybice układowe.

Czynniki ryzyka obejmują:

• predyspozycje genetyczne;
• długoterminowe palenie tytoniu;
• długotrwałe wdychanie pyłu i / lub gazów przemysłowych;
• urazy płuc;
• ciała obce w płucach;
• niewydolność lewej komory serca;
• stany niedoboru odporności;
• wpływ na organizm promieniowania jonizującego;
• przyjmowanie wielu leków.

Formy choroby

W zależności od czynnika etiologicznego stwardnienia płuc przyjmuje następujące formy:

• postnecrotyczny;
• dyscirculatory;
• dystroficzny;
• po zapaleniu.

W zależności od częstości występowania zaatakowanych struktur emitują pneumosklerozę:

• peribronchial;
• pęcherzykowy;
• perilobular;
• śródmiąższowy;
• okołonaczyniowy.

Jeśli na duże obszary płuc wpływają stwardnienie płuc, pojawiają się wskazania do interwencji chirurgicznej, a zanikająca część płuc musi zostać usunięta.

W zależności od nasilenia substytucji miąższu płuc przez tkankę łączną uwalniają się:

• zwłóknienie płuc - niewielkie zastąpienie obszarów płuc tkanką łączną, podczas gdy wymiana gazowa nie cierpi lub nie cierpi zbyt wiele;
• sama pneumoskleroza - zastąpienie miąższu płucnego tkanką łączną prowadzi do znacznego upośledzenia czynności płuc;
• pneumokiroza - tkanka łączna całkowicie zastępuje struktury płuc (oskrzela, naczynia i pęcherzyki płucne), następuje konsolidacja opłucnej, przemieszczenie do dotkniętej strony narządów śródpiersia.

W zależności od stopnia rozprzestrzeniania się pneumosklerozy:

• ograniczona (lokalna, ogniskowa) - zastąpienie obszaru płuc tkanką łączną;
• rozproszone - całkowite zastąpienie dużej części płuc lub obu płuc tkanką łączną.

Ograniczona stwardnienie płuc może z kolei być małą ogniskową lub dużą ogniskową.

W zależności od miejsca największego uszkodzenia tkanki płucnej uwalniają:

• szczytowa stwardnienie płuc - wymiana tkanki łącznej rozpoczyna się od górnych części płuc;
• radykalna stwardnienie płuc - największa intensywność procesów zastępczych występuje w strefie korzeniowej płuc;
• podstawna pneumoskleroza - dotyczy przede wszystkim podstawowych segmentów płuc.

Objawy pneumosklerozy

W przypadku ograniczonej stwardnienia płuc charakteryzuje się przedłużonym kaszlem z niewielką ilością plwociny, temperatura ciała zwykle pozostaje w normalnym zakresie. W rzucie zmiany znajduje się depresja w klatce piersiowej.

Objawy pneumosklerozy w postaci rozproszonej: kaszel, plwocina z domieszką ropy, zadyszka (pierwsza występuje podczas wysiłku fizycznego, a później w stanie spoczynku), tachykardia, tachypnea.

U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wchłanianie składników odżywczych jest mniejsze, a ponadto, ze względu na zmniejszenie stężenia tlenu we krwi, wzrasta ryzyko zapalenia żołądka, zapalenia pęcherzyka żółciowego i wrzodu żołądka.

Wraz z postępem procesu patologicznego zwiększa się kaszel, staje się natrętny, z obfitym ropnym wydzielaniem. Skóra staje się cyjanotyczna, palce rąk i stóp są zdeformowane przez rodzaj pałeczek perkusyjnych (palce Hipokratesa). Występują bóle w klatce piersiowej charakteru marudzenia, osłabienie, szybka męczliwość, zmniejszenie masy ciała, zanik mięśni międzyżebrowych, przemieszczenie serca, tchawicy i dużych naczyń w kierunku zmiany. W przypadku rozlanej pneumosklerozy, która rozwinęła się na tle zaburzeń hemodynamicznych w małym kręgu krążenia krwi, pojawiają się objawy choroby serca płuc (duszność, ból serca, obrzęk żył szyjnych itp.).

W przypadku wystąpienia pneumokirozy występuje częściowa atrofia mięśni piersiowych, marszczenie przestrzeni międzyżebrowych, deformacja klatki piersiowej, wyraźne przemieszczenie narządów śródpiersia po stronie zmiany, ostre osłabienie oddychania. Podczas osłuchiwania słychać suche i mokre rzęsy, z perkusją - nudny dźwięk.

Diagnostyka

Dla oświadczenia o zdiagnozowaniu skarg i anamnezy, a także szereg dodatkowych badań.

W trakcie diagnostyki fizycznej na dotkniętym obszarze wykrywane jest osłabienie oddechu, stępienie dźwięku uderzeń i świszczący oddech (suchy lub mokry). W przypadku rozwoju rozlanej pneumosklerozy określa się drobne rzęski pęcherzyków, suche rozproszone rzędy, ograniczenie ruchomości obręczy płucnej i twarde oddychanie pęcherzykowe.

Spirografia ujawnia spadek pojemności płuc, wymuszoną pojemność płuc, wskaźnik Tiffno. Gdy oskrzela jest określona przez odchylenie i zbieżność oskrzeli, deformacja ścian, zwężenie lub brak małych oskrzeli.

Zdjęcie rentgenowskie jest polimorficzne, ponieważ pokazuje nie tylko objawy samej stwardnienia płuc, ale także towarzyszącą patologię.

Rokowanie zależy od szybkości rozwoju niewydolności serca i układu oddechowego.

Wzmocnienie i deformacja wzorca płucnego wzdłuż gałęzi drzewa oskrzelowego jest typowe (w przypadku podstawowej pneumosklerozy, wzorzec jest wzmocniony w podstawowych segmentach płuc, w wierzchołku i podstawnej - odpowiednio w górnych sekcjach i strefie podstawowej), wzorzec płuc jest zapętlony i zapętlony. Jest określona przez zmniejszenie wielkości dotkniętego płuca. Aby uzyskać pełny obraz, wykonuje się badanie rentgenowskie klatki piersiowej w dwóch rzutach - linii prostej i bocznej.

Przeprowadzają badania bakteriologiczne plwociny za pomocą antybiotyku, ogólne badania krwi i moczu.

W celu wyjaśnienia diagnozy można przepisać obrazowanie rezonansem magnetycznym i / lub rezonans magnetyczny.

Leczenie pneumosklerozy

W przypadku braku objawów klinicznych w aktywnej terapii nie jest konieczne, główną rzeczą w leczeniu stwardnienia płuc w tym przypadku jest eliminacja czynników etiologicznych.

Obecność w płucach ostrego procesu zapalnego lub rozwój powikłań może być wskazaniem do hospitalizacji pacjenta w szpitalu płucnym. W podwyższonej temperaturze ciała pacjentom podaje się leżenie w łóżku.

Farmakoterapia polega na stosowaniu leków mukolitycznych, leków rozkurczających oskrzela, leków immunosupresyjnych. Gdy niewydolność krążenia przypisuje się glikozydy nasercowe. Przy jednoczesnym zapaleniu oskrzeli, zapaleniu płuc, rozstrzeniom oskrzeli, przepisywaniu leków przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych.

Aby poprawić drenaż drzewa oskrzelowego, należy przeprowadzić bronchoskopię terapeutyczną. W początkowej fazie choroby skuteczne jest leczenie miażdżycy komórek macierzystych.

Choroba jest diagnozowana we wszystkich kategoriach wiekowych, mężczyźni są bardziej podatni na stwardnienie płuc.

U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wchłanianie składników odżywczych jest mniejsze, a ponadto, ze względu na zmniejszenie stężenia tlenu we krwi, wzrasta ryzyko zapalenia żołądka, zapalenia pęcherzyka żółciowego i wrzodu żołądka. Dlatego ważnym ogniwem w leczeniu jest dieta. Zalecany tryb mocy ułamkowej. Dieta powinna być wysokokaloryczna i jednocześnie lekkostrawna. Alkohol, kwaśne, pikantne, słone, wędzone, tłuste potrawy, a także grzyby są całkowicie wykluczone. Wraz z rozwojem serca płucnego ilość płynu jest ograniczona, aby zapobiec obrzękowi i zmniejszyć obciążenie serca.

Aby ustabilizować oddychanie, pokazano ćwiczenia fizjoterapeutyczne (zwłaszcza ćwiczenia oddechowe i pływanie), zaleca się masaż klatki piersiowej. Skuteczna fizykoterapia: elektroforeza z lekami, tlenoterapia, diatermia lub induktometria na klatce piersiowej, terapia ultradźwiękowa, promieniowanie ultrafioletowe lub użycie lampy Sollux.

Jeśli na duże obszary płuc wpływają stwardnienie płuc, pojawiają się wskazania do interwencji chirurgicznej, a zanikająca część płuc musi zostać usunięta. Jeśli widoczne są rozproszone zmiany, może być konieczne przeszczepienie płuc.

Możliwe komplikacje i konsekwencje

Stwardnienie płuc może być powikłane niedotlenieniem tętnic, przewlekłą niewydolnością oddechową, rozedmą płuc, sercem płuc, nowotworami złośliwymi, dodatkowym zakażeniem wtórnym (w tym grzybiczym, gruźliczym), niepełnosprawnością pacjenta i śmiercią.

Prognoza

Rokowanie zależy od szybkości rozwoju niewydolności serca i układu oddechowego. Dzięki terminowej diagnozie i prawidłowo dobranemu leczeniu rokowanie jest ogólnie korzystne.

Stwardnienie płuc może rozwijać się niezależnie i na tle innych procesów patologicznych.

Jeśli wystąpią powikłania, rokowanie pogarsza się.

Zapobieganie

Zaleca się zapobieganie rozwojowi pneumosklerozy:

• terminowe leczenie chorób, które mogą prowadzić do stwardnienia płuc;
• rezygnacja ze złych nawyków (w tym unikanie biernego palenia);
• roczna fluorografia profilaktyczna;
• odrzucenie irracjonalnego używania narkotyków;
• wzmocnienie odporności: racjonalne odżywianie, wystarczająca aktywność fizyczna, właściwy odpoczynek;
• unikać obrażeń płuc.