Czy mogę uprawiać sport z zimnem

„Główny akademik Ioffe udowodnił: brandy i kawa zastąpią sport i zapobieganie” - śpiewał kiedyś Władimir Wysocki. To prawda, że ​​prawdziwe znaczenie tej piosenki leży w zupełnie innych płaszczyznach, ale jeśli weźmiesz to dosłownie, wielki bard miał całkowitą rację: uprawianie sportu znacząco poprawia jakość życia. Każde wychowanie fizyczne jest przydatne dla zdrowego ciała. A jeśli wirus się podkradł? Jak być: pozostawić zwykłe tempo ćwiczeń, zmniejszyć intensywność wysiłku fizycznego lub całkowicie je porzucić?

Sport podczas zimna: przydatny czy niebezpieczny?

Aby zrozumieć problem, zacznijmy od zmian zachodzących w organizmie w okresie choroby.

Jesteś przyzwyczajony do regularnych ćwiczeń, ale pewnego dnia nie jest piękny dzień, wstaniesz z łóżka, czujesz:

• ból głowy;
• posiniaczone, mimo długiego nocnego odpoczynku;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• ból gardła.

Jest jasne: jakiś wirus „wyciekł” do organizmu, a teraz trwa restrukturyzacja układu odpornościowego - wszystkie siły od tego momentu będą kierowane na walkę z „outsiderem”.

Jeśli ciało „czuje”, że wirus nie jest niebezpieczny, nie ma znaczącego pogorszenia samopoczucia:

• temperatura ciała nie wzrasta;
• nie ma ochoty się położyć;
• apetyt się nie zmienia.

Być może w ciągu kilku godzin po rozpoczęciu aktywnej pracy komórek ochronnych staniesz się łatwiejszy. W takich przypadkach mówią: „Rano czułem się źle, a potem„ rozstałem się ”. Wszystko może być ograniczone do lokalnych reakcji: katar, słaby ból gardła, chrypka. Ogólnie rzecz biorąc, organizm funkcjonuje w zwykły sposób, aktywna walka z objawami zachodzi na poziomie lokalnym - tam, gdzie rozpoczął się stan zapalny. Lekarze w takich sytuacjach diagnozują „ostre infekcje dróg oddechowych” lub „ARVI”. Jeśli jest tylko zaczerwienienie gardła i ból gardła, czasami z łagodną gorączką przez jeden dzień, mówią o zapaleniu gardła. Jeśli głos jest nieco „usiadły” i następuje ciągły kaszel - jest to zapalenie krtani. Wszystkie te choroby są powodowane przez wirusy, ale w przeciwieństwie do powszechnego nieporozumienia, nie jest to grypa.

W takim przypadku szkolenie na przeziębienie nie jest zabronione. Istnieje jednak kilka ograniczeń:

1. Nie powinieneś zmuszać się do wykonywania wszystkich ćwiczeń, które wykonujesz w normalnym stanie. Zmniejsz obciążenie do minimum.
2. Zapomnij o czasie w sali z ważeniem. Treningi siłowe, ciężarki, hantle - wszystko to musi zostać przełożone na całkowite wyleczenie.
3. Słuchaj siebie: przy najmniejszym pogorszeniu zdrowia przestań ćwiczyć.

Uprawianie sportu z zimnem nie jest najlepszym sposobem leczenia choroby, ponieważ nie jest to łatwe dla organizmu, wydaje energię na regenerację, a ty wciąż potrzebujesz dodatkowego wysiłku.

Ale jeśli przyzwyczaiłeś się do trybu sportowego, trenujesz przez wiele lat i nie myślisz o życiu bez fitnessu lub porannych joggingów, wtedy możesz ostrożnie kontynuować naukę.

Jakie sporty podczas zimna nie zaszkodzą?

Nie chcę odstępować od zwykłego harmonogramu sportowców, lekarze zalecają, aby przejść do:

• bieganie w spokojnym tempie;
• zajęcia jogi;
• ćwiczenia rozciągające;
• tańczyć

Podczas przeziębienia można nawet „pobudzić” niewielką odporność, kontynuując ćwiczenia, ponieważ przy umiarkowanym obciążeniu aktywuje się krążenie krwi, co oznacza, że ​​produkty rozpadu organizmów chorobotwórczych są szybciej usuwane.

Nie zapominaj: chodzi tylko o łagodne formy choroby, nie powodujące drastycznych zmian w zwykłej codziennej rutynie!

Oddzielnie należy powiedzieć o joggingu. Możesz kontynuować trening, jeśli:

• przestrzegaj „zasady szyi” (to znaczy, jeśli wszystkie objawy wpływają na to, co znajduje się nad szyją: katar, dyskomfort w gardle);
• na ulicy jest temperatura „plus”, co oznacza, że ​​nie ma ryzyka zimnego powietrza z powodu przekrwienia błony śluzowej nosa, co powoduje wzrost choroby;
• skrócić czas pracy do 15-20 minut.

Ogólnie rzecz biorąc, przyciemnianie, jeśli nie odmówiłeś, lepiej jest przenieść się z siłowni lub domu na ulicy - na bieżni. Biegnąc na świeżym powietrzu, pocisz się, a potem możesz przechładzać, a wtedy zimno wzrośnie lub wywoła komplikacje. Jeśli pójdziesz na siłownię, ryzykujesz zainfekowaniem swojego „sportowego kolegi” wirusem. Jest mało prawdopodobne, że będą ci wdzięczni.

Powyższe odnosi się do SARS i ostrych infekcji dróg oddechowych, występujących w łagodnej postaci, bez zwiększania temperatury. A co jeśli pojawi się grypa lub parainflume?

Wirusy grypy są znacznie bardziej niebezpieczne niż wirusy przeziębione. Rozprzestrzeniają się z wielką prędkością, penetrując wszystkie organy i układy. Dlatego początek choroby jest ostry, wyrażony ostrym skokiem temperatury do wartości gorączkowych - 38,5-390С, a nawet wyższy. Kiedy chorujesz na grypę, trudno jest nawet wstać z łóżka, nie tylko wykonywać swoje codzienne obowiązki.

To ważne! Ciało jest w pełni skoncentrowane na walce z wirusem, na nic innego nie ma siły. W tych warunkach zmuszanie się do wykonywania jakiegokolwiek rodzaju ćwiczeń fizycznych jest nie tylko szkodliwe, ale może być nawet śmiertelne! Nie możesz angażować się nie tylko w chorobę, a nawet gdy objawy ustępują.

Nawet niska, niska jakość gorączki - przeciwwskazanie do jakiegokolwiek obciążenia! Klasy rozgrzewają ciało i są już „gorące” od wewnątrz, więc temperatura może gwałtownie wzrosnąć, a dla ciała będzie jeszcze trudniej.

Podczas choroby tłumione są procesy anaboliczne (czyli te, w których syntetyzowane są substancje niezbędne dla organizmu - aminokwasy, monosacharydy, tłuszcze), zmiany metabolizmu. Do krwi uwalniany jest dużo kortyzolu - hormonu stresu, który powoduje destrukcyjne procesy w mięśniach.

Najgorsze, co może się zdarzyć, jeśli zignorujesz porady lekarzy i kontynuujesz trening bez czekania na pełne wyleczenie - powstaną komplikacje. Każdy z nich - „nie jest prezentem”:

• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
• zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).

Są one konsekwencją faktu, że organizm dręczony przez wirusa, zamiast odpoczywać i nabierać siły, jest zmuszony spędzić resztę energii na wykonywaniu ćwiczeń. W rezultacie układ odpornościowy słabnie.

Jeśli nie potrzebujesz takich problemów, zapomnij o sporcie do momentu, gdy lekarz da „dobre”. Pamiętaj, że jak w szkole przez 2 tygodnie po zimnie byli zwolnieni z kultury fizycznej? Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy - daj sobie takie uwolnienie, bądź przywrócony.

Sport jako zapobieganie SARS i innym chorobom wirusowym

Jeśli podczas przeziębienia, korzyści ze szkolenia są bardziej niż wątpliwe, wtedy jako środek zapobiegawczy, ćwiczenia i każdy inny rodzaj aktywności fizycznej są tym, czego potrzebujesz. Dlaczego

Podczas zajęć aktywowany jest metabolizm: wszystkie procesy metaboliczne są bardziej intensywne, co oznacza wzmocnienie odporności.

Ponadto wiele sportów - to także hartowanie. Tak więc, jeśli pływasz, ciało doświadcza wahań temperatury po zanurzeniu w wodzie.

Jeśli biegasz na stadionie lub w parku, stopniowo dostosuj się do zmian temperatury otoczenia. Najważniejsze w tym przypadku jest zapobieganie nagłemu przechłodzeniu. Ran, czy uważasz, że nie ma wystarczająco dużo oddechu? Nigdy nie połykaj zimnego powietrza przez usta! Idź krok, kontynuując oddychanie przez nos, idź w spokojnym tempie. Nie zatrzymuj się, nie pozwól, aby wiatr dostał się pod twoje ubrania.

Doskonała ochrona przed zimnem - pływanie w otwartej wodzie. Minimalne twardnienie występuje nawet w lecie, w upale, a ci, którzy zanurzają się w lodowej otworze zimą, praktycznie nie chorują na choroby wirusowe. Powód: ciało jest przyzwyczajone do ekstremalnych temperatur, dlatego osłabienie sił ochronnych nie występuje w tych momentach, a wirus nie może się w nim „osiedlić”, umiera.

Zwróć uwagę! Konieczne jest rozpoczęcie każdego treningu i hartowania od minimum. Ostre obciążenie nie doprowadzi do zwiększenia odporności, a wręcz przeciwnie do jej osłabienia.

Czy można chodzić z zimnem

Chodzenie i ćwiczenia na świeżym powietrzu jako środki zapobiegawcze to jedno, a próba złagodzenia w okresie, kiedy choroba już Cię wyprzedziła, jest zupełnie inna.

Najlepiej poczekaj, aż stan się poprawi. I chociaż czujesz się chory, po prostu musisz otwierać okno w domu tak często, jak to możliwe. Jeśli na zewnątrz jest zimno, przez te 15 minut, gdy okno jest uchylone, chory powinien przejść do innego pokoju.

Chodzenie z zimnem jest dozwolone pod następującymi warunkami:

• temperatura ciała jest normalna;
• brak słabości, nudności;
• brak silnego kaszlu;
• na zewnątrz nie ma wiatru, nie ma deszczu, nie ma mrozu.

Jednocześnie zmniejsz obciążenie tak bardzo, jak to możliwe: nie biegaj, nie chodź szybko, skróć czas spaceru do 20-30 minut. Jeśli zdiagnozuje się grypę lub ból gardła, a nie prosty ARVI, odłóż chód do pełnego wyzdrowienia. Powód: ciało jest bardzo słabe, a jeśli nawet zamrozisz trochę lub zmokniesz, siły odpornościowe nie poradzą sobie z wirusem lub bakteriami, a już ustępująca choroba może powrócić.

W zdrowym ciele - zdrowy umysł, mówi rosyjskie przysłowie. Zgadzamy się z popularną mądrością: tylko jeśli czujesz się zdrowy i silny fizycznie, możesz cieszyć się wszystkimi dobrodziejstwami życia i pomagać tym, którzy tego potrzebują. Ale rozpoczynając studia, słuchaj sygnałów wysyłanych przez twoje ciało: jeśli wymaga odpoczynku, powinieneś dać mu taką możliwość. Tylko wtedy skorzysta na tym wychowanie fizyczne i sport!

Czy przy zimnie można uprawiać sport? Zalecenia dotyczące gorączki, bólu gardła i kaszlu do ćwiczeń

Wraz z nadejściem zimnej pogody i poza sezonem wiele osób zmaga się z przeziębieniem. Takie choroby są znacząco nieuregulowane, ale czy są przeciwwskazaniem do uprawiania sportu?

Szkolenie podczas ARVI

Wydaje się, że korzyści ze sportu dla zdrowia absolutnie nie mają wątpliwości. Dlatego wielu ludzi, którzy regularnie angażują się w wysiłek fizyczny, nawet podczas choroby, nie spieszy się z ich porzuceniem. Jednak większość trenerów i lekarzy jest przekonana, że ​​odpowiedź na pytanie, czy możliwe jest uprawianie sportu z zimnem, jest negatywna. Złe samopoczucie i aktywność fizyczna nie są zbyt kompatybilne. Dlatego przed niezdrowym treningiem lepiej myśleć uważnie.

Zajęcia fitness, jeśli masz ból gardła

Wydawałoby się, że lekkie ból gardła nie jest zbyt zaburzonym stanem zdrowia. Jednak badania pokazują, że każde zimno (nawet nieskomplikowane) spowalnia procesy anaboliczne i uruchamia produkcję hormonu katabolicznego pod nazwą kortyzolu. Ta substancja może zniszczyć mięśnie. Zajęcia sportowe zachęcają jedynie do procesów katabolicznych, które na tle wolniejszego metabolizmu zmniejszają efekt treningu do zera i naruszają integralność tkanki mięśniowej.

Ból gardła występuje zwykle w początkowej fazie ARVI, im bliżej do wyzdrowienia - tym mniejszy jest nasilenie tego objawu. Dlatego z takim naruszeniem klas dobrego samopoczucia na siłowni lepiej jest odłożyć na później.

Czy warto iść do hali z zimnem czy nie?

Czasami katar jest prawie jedynym objawem przeziębienia. Również taki znak można zaobserwować na końcowym etapie powrotu do zdrowia, kiedy wszystkie narządy i układy stopniowo wracają do normy. Ale czy katar może zapobiegać sportowi? Istnieje kilka interesujących teorii na ten temat:

• Wielu doświadczonych sportowców twierdzi, że aktywność fizyczna może wyeliminować objawy przekrwienia błony śluzowej nosa, ponieważ krew przyspiesza podczas uprawiania sportu. Ten efekt ma miejsce, szczególnie podczas ćwiczeń na świeżym powietrzu. Jest to jednak raczej krótkotrwałe, wkrótce po zakończeniu zajęć zatory powracają, a na tle ogólnego zmęczenia można je odczuć jeszcze wyraźniej.
• Sieć zawiera również teorię „reguła ponad szyją”, która stwierdza, że ​​przy koncentracji objawów złego samopoczucia tylko w obszarze gardła i nosa jest całkiem możliwe kontynuowanie ćwiczeń. Ale takie zaufanie zostało całkowicie zniszczone przez światowych naukowców. Ludzkie ciało jest holistycznym mechanizmem, a wszystkie jego organy i systemy są ze sobą ściśle powiązane. Nie można oddzielnie leczyć gardła i nosa.
• Niektórzy lekarze ostrzegają, że przy chorobach laryngologicznych patogenne mikroorganizmy są blokowane przez węzły chłonne, a aktywność fizyczna aktywuje przepływ limfy i może prowokować ich rozprzestrzenianie się w organizmie.

Lekarze pozwalają na niezbyt intensywny trening, gdy katar ma charakter niezakaźny lub jest szczątkowy i wcale nie wpływa na twoje samopoczucie.

Sport nie pomoże szybko pozbyć się przeziębienia. A jeśli huśtasz się w zakurzonym pokoju lub pływasz w basenie, przeziębienie może być jeszcze gorsze.

Siłownia i kaszel

Kaszel jest kolejnym warunkiem, w którym chodzenie na siłownię jest lepiej przełożone na później. Podczas treningu osoba jest zmuszona do częstego wykonywania głębokich ruchów oddechowych przez usta, co może pogorszyć problem kaszlu i przyczynić się do rozprzestrzeniania się infekcji. Lekarze ostrzegają, że ćwiczenia na bujanym fotelu lub intensywny trening na maszynach sercowo-naczyniowych, gdy kaszel zwiększa ryzyko powikłań. W rezultacie nawet niewielki kaszel jest obarczony rozwojem zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc.

Ryzyko powikłań wzrasta kilkakrotnie podczas treningu w zamkniętych pomieszczeniach i tłumie ludzi.

Czy można trenować z temperaturą?

Temperatura jest poważnym objawem. Po pierwsze, ta manifestacja niedyspozycji wskazuje na aktywną fazę choroby, a po drugie, wskazuje, że organizm aktywnie walczy z tą dolegliwością.

Trening w temperaturze jest bezwzględnie przeciwwskazany, nawet jeśli pogorszenie stanu zdrowia nie jest zbyt wyraźne. Zalecenie to wyjaśniono bardzo prosto:

• W temperaturze ciało spędza całą swoją siłę na zwalczaniu infekcji, a każde ćwiczenie osłabia je i zmniejsza jego odporność. W rezultacie choroba może rozprzestrzeniać się bardziej niż mogłaby.
• Zwiększona temperatura natychmiast wpływa na pracę serca. Trening przyspiesza bicie serca jeszcze bardziej. I to jest niebezpieczne: możesz napotkać arytmię, przeciążenie mięśnia sercowego i jego zapalenie (zapalenie mięśnia sercowego).
• Gdy pożądana jest temperatura, należy przestrzegać trybu leżenia lub półpełnego łóżka. Jeśli nosisz chorobę na nogach, możesz napotkać niebezpieczne komplikacje w nerkach, stawach i innych narządach i układach.

Nawet jeśli życie podlega rygorystycznej dyscyplinie i żelaznej woli, podczas aktywnej fazy choroby lepiej dać sobie trochę luzu i po prostu się położyć. Pomoże to szybko odzyskać i uniknąć komplikacji.

Kiedy powrócić do wysiłku fizycznego?

Powrót do sportu po zimnie jest możliwy dopiero po ostatnim wyzdrowieniu. W takim przypadku powinieneś przestrzegać kilku prostych zasad:

• Wykonuj tylko połowę mocy, zmniejszając czas trwania treningu.
• Przy dobrym zdrowiu lub nawet przy jego poprawie możesz nieznacznie zwiększyć obciążenie.
• Jeśli źle się czujesz, powinieneś odmówić kontynuowania treningu i odpoczynku.
• Trenować w ograniczonym tempie powinno być co najmniej tydzień po chorobie.

Lekarze i trenerzy są przekonani, że nie ma dokładnej definicji, ile trzeba zrezygnować z treningu fizycznego po chorobie. Ten czas dla każdej osoby jest ustalany indywidualnie, w zależności od stanu zdrowia.

Sport podczas zimna - dobry czy zły?

Regularne umiarkowane ćwiczenia to dobra profilaktyka wielu chorób. Jednak czy sport podczas zimna pomoże organizmowi szybciej poradzić sobie z chorobą? Czy nie przyczyniłoby się to do rozwoju poważnych komplikacji?

Wiemy, że uprawiając sport „stajemy się zdrowsi”. Ale czy zawsze tak jest? Czy warto wykonywać ćwiczenia z przeziębieniem? Co może „nie na czas” prowadzić do manifestowanej aktywności fizycznej? Zobaczmy.

Sport jako zapobieganie chorobom

Regularny umiarkowany wysiłek fizyczny przyczynia się do tego, że osoba jest mniej chora, a jeśli jest chora, choroba jest bardziej łagodna. Takie obciążenia mogą wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać układ mięśniowo-szkieletowy i układ sercowo-naczyniowy w zdrowym stanie, a nawet zapobiegać rozwojowi cukrzycy. Codzienna aktywność fizyczna przyczynia się również do odporności organizmu na choroby zakaźne.

Liczne badania wykazały, że codzienne 30-minutowe spacery, gimnastyka co drugi dzień, bieganie, pływanie i jazda na rowerze kilka razy w tygodniu znacznie zwiększają szanse na przeziębienie. Zatem pół godziny codziennych treningów zmniejsza ryzyko zachorowania kobiet o 50% przez cały rok. Eksperci tłumaczą to faktem, że podczas uprawiania sportu zwiększa się liczba białych krwinek, które są niezbędne do zwalczania infekcji. Najczęściej przeziębienia są powodowane przez wirusy, dlatego piszą ARVI w diagnozie.

„Najważniejsze środki zapobiegawcze przeciwko ostrym infekcjom wirusowym i przeziębieniom układu oddechowego to aktywność fizyczna i twardnienie” - mówi neurolog Viktor Sigal.

Sport wywołał zimno. Czy to możliwe

Ale nie zawsze sport przynosi korzyści w zapobieganiu przeziębieniom. Czasami aktywność fizyczna może stymulować zwiększone „zimno”. Dzieje się tak w przypadku tych, którzy uprawiają sport do wyczerpania, przeciążają ciało i nie pozwalają mu odpocząć. Nadmierne obciążenia powodują zmniejszenie liczby leukocytów we krwi i zwiększenie ilości hormonu kortyzolu. Wszystko to ma niekorzystny wpływ na ludzki układ odpornościowy.

Ponadto naukowcy ustalili, że natychmiast po intensywnych obciążeniach nasza odporność ulega osłabieniu na kilka godzin. Dlatego po treningu musisz unikać tłumów i unikać hipotermii. Zmniejszy to ryzyko „złapania” infekcji i zachorowania.

Czy można trenować podczas zimna?

Byłeś ostrożny: nie przeciążałeś swojego ciała, nie chodziłeś do mas po treningach, a mimo to zachorowałeś. Ta opcja jest również możliwa, ponieważ niektóre wirusy są dość agresywne i są w stanie pokonać nawet dobrą obronę immunologiczną. Czy w takiej sytuacji można kontynuować zajęcia? Tutaj opinie lekarzy różnią się. Kiedyś przy przeziębieniach lepiej było przerwać treningi aż do powrotu do zdrowia. Obecnie wielu specjalistów fizjoterapii twierdzi, że umiarkowane ćwiczenia podczas zimna nie zniszczą ani nie spowolnią powrotu do zdrowia, chociaż nie przyspieszą.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że w okresie zimnym aktywność fizyczna powinna zostać zmniejszona. Każda choroba nieżytowa spowalnia procesy anaboliczne w mięśniach i zwiększa ilość hormonu kortyzolu, który niszczy mięśnie. Dlatego intensywne ładowanie ciała podczas przeziębienia po prostu nie ma sensu.

Uważaj, grypa!

Ale jeśli zachorujesz na grypę, zdecydowanie powinieneś przestać uprawiać sport. Grypa jest rodzajem ARVI z cięższą chorobą i możliwymi powikłaniami. Grypie towarzyszy gorączka, silne osłabienie i wysoka gorączka. Temperatura jest ostatecznym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu. Jeśli ładujesz ciało w temperaturze powyżej 37,5 - może to prowadzić do komplikacji. Najczęściej serce, płuca i nerki mają wpływ na powikłania. Aby tego uniknąć, lekarze zalecają „radzenie sobie” z chorobą.

„Jeśli cierpisz na chorobę stóp, a to jest zwykle nadużywane przez młodych ludzi, mogą wystąpić komplikacje w sercu, płucach, nerkach, innych narządach, jeśli osoba cierpi na choroby przewlekłe. Dlatego przy pierwszych objawach odpoczynek w łóżku jest konieczny ”- mówi Alla Mironenko, kierownik oddziału infekcji układu oddechowego w Instytucie Epidemiologii i Chorób Zakaźnych Akademii Nauk Medycznych Ukrainy.

Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

• przepracowanie (po treningu);
• strach;
• stres;
• post;
• zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zaleca się przestrzegania zasady „nad szyją” i trenować na zimno, zastanów się, jaki jest układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

• zapalenie wątroby;
• zaburzenia hormonalne;
• astma;
• gruźlica;
• ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

• bieganie po torze;
• krok aerobik;
• medytacja;
• rozciąganie;
• zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

• Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
• Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie prawidłowego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Ćwicz podczas zimna

Ćwicz w czasie przeziębienia - czy można go użyć, czy może jeszcze bardziej osłabi ciało osłabione przez wirusy? Znajdźmy odpowiedź na to pytanie razem, biorąc pod uwagę fakty dotyczące zwykłego przeziębienia i sportu.

Badanie korzyści płynących z aktywności fizycznej w przypadku przeziębienia

Na pytanie, czy ćwiczenia fizyczne są korzystne w przypadku przeziębienia, naukowcy biorą udział w badaniu przeprowadzonym przez College of Sports Medicine w Stanach Zjednoczonych. Ci, którzy przeprowadzili badanie, stwierdzili, że ćwiczenie ćwiczeń na przeziębienie pomaga zmniejszyć objawy.

Wręcz przeciwnie, trening siłowy może całkowicie wytrącić osobę z koleiny podczas przeziębienia, a zwłaszcza grypy. Trening siłowy w takich ciężkich sportach, jak trójbój siłowy, siłowanie na rękę i kulturystyka, wykazał znaczne pogorszenie objawów przeziębienia u ludzi, którzy nie zaprzestali wysiłku fizycznego.

Sport może pomóc w szybszym powrocie do zdrowia

Naukowcy doszli do tego wniosku podczas swoich badań. Ale tylko w tym przypadku naukowcy uważają, że jeśli aktywność fizyczna nie wyczerpuje ciała. Przecież to, co może zrobić zdrowa osoba, czasami przekracza siłę pacjenta. Zimno osłabia ludzki układ odpornościowy, a wraz z nim wszystkie inne układy organizmu.

Dlatego, nawet przy stosunkowo normalnym stanie zdrowia i przeziębieniach w początkowej fazie, zwiększone ćwiczenia mogą pogorszyć objawy przeziębienia. Ale w poważniejszym stanie, ale przy optymalnym obciążeniu (proste ćwiczenia i zdrowa dieta, dużo wody przez cały dzień), sport może skrócić czas choroby i złagodzić jej objawy.

Nawet biorąc pod uwagę, że przeciętna osoba cierpi na zimno do 5 razy w roku, a ta osoba jest sportowcem, przeziębienie może uniemożliwić mu ćwiczenie. Ale nie poświęcaj swojego zdrowia sportowi. Chory - zmniejsz obciążenie sportowe, a odzyskasz dużo szybciej.

Co się stało w grupach testowych podczas eksperymentu?

Naukowcy z American University w Indianie przeprowadzili badanie 50 osób pod kierunkiem profesora Weidneriza, doktora nauk medycznych. Tych 50 osób - studentów - zgodziło się na wstrzyknięcie zakażonej wirusem surowicy, a następnie naukowcy obserwowali je przez 10 dni. W tym samym czasie 25 studentów brało aktywny udział w sporcie w tym okresie, podczas gdy inni ćwiczyli tylko lekkie ćwiczenia.

Po 10 dniach okazało się, że ci studenci, którzy nie poddali swoich ciał nadmiernemu wysiłkowi fizycznemu podczas przeziębienia, wyzdrowieli szybciej. Ich zimne objawy nie były tak poważne, jak u tych, którzy wykonywali niezwykle intensywne ćwiczenia siłowe. Możesz sami dojść do wniosku.

Rzeczywistość i eksperyment z zimnem

Eksperyment ze studentami - należy to wziąć pod uwagę! - przeprowadzono w łagodnych warunkach laboratoryjnych. Wirus przez niego wprowadzony nie był poważny i nie powodował bardzo poważnych objawów przeziębienia, jak to często bywa w prawdziwym życiu. Ale ci, którzy czasami cierpią z powodu przeziębienia, warto wiedzieć, że w zwykłym życiu osoba cierpi na wiele szczepów wirusów, z którymi ludzki układ odpornościowy może być bardzo trudny do walki.

Ponadto nierozpoznane wirusy mogą powodować ciężkie powikłania: uszkodzenie serca, naczyń krwionośnych, układu oddechowego, nerek, wątroby, zatrucie całego ciała, co powoduje nie do zniesienia ból mięśni i głowy. A potem trudno jest odróżnić grypę od przeziębienia, wybrać odpowiedni zabieg, a nawet obliczyć czas trwania i intensywność ćwiczeń. Lekarz pomoże ci z tym wszystkim.

Jeśli jesteś chory, nie torturuj się, ale odpocznij i wykonuj ćwiczenia, które możesz wykonać. Dzięki temu szybciej się polepszysz i będzie mniej szans, że zimno wróci wkrótce.

Komplikacje spowodowane fizycznym przeciążeniem

Oczywiste jest, że nawet łagodne zimno jest ciężarem dla wszystkich układów ciała. Hamuje procesy anaboliczne w mięśniach, aktywuje produkcję kortyzolu, hormonu stresu, który zatruwa twoje tkanki i powoduje bolesność mięśni, niszcząc je. Jeśli osoba nie daje sobie przerwy, aktywnie uprawia sport, procesy te są przyspieszane i zaostrzane. A potem ze szkolenia nie tylko nie będziesz miał sensu - to cię bardzo zrani.

Nie graj w sporcie i nie rób sobie wielkiego wysiłku fizycznego, jeśli:

• Jest ci zimno
• Twoje objawy nasilają się.
• Czujesz zwiększoną słabość i zmęczenie
• Nie masz dość snu
• Masz podwyższoną - ponad 38 stopni Celsjusza - temperaturę ciała
• Twoje mięśnie i głowa bolą.
• Kaszlesz i świszczysz
• Ciężko oddychasz

Jeśli choroba jest ciężka, lepiej unikać wysiłku fizycznego przez około 3-4 dni po wyzdrowieniu - to zagwarantuje najlepszy efekt pozbycia się przeziębienia.

Jakie środki zaradcze pomogą poradzić sobie z przeziębieniem?

Należy pamiętać, że fundusze te nie skracają czasu trwania choroby, ale mogą zmniejszyć nasilenie objawów przeziębienia.

1. Leki przeciwgorączkowe, takie jak teraflu
2. Ssanie kropli kaszlu z efektem znieczulającym - na przykład travesil
3. Jeśli masz ciężki objaw kaszlu, weź syropy przeciwkaszlowe, na przykład tussin lub travesil
4. Aby zmniejszyć podrażnienia i suchość w gardle, możesz użyć sprayów, takich jak lugol, cameton lub ingalip.

Zapobieganie zimnie w połączeniu ze sportem

Nawet jeśli jesteś aktywnie zaangażowany w wychowanie fizyczne i sport, nie zapomnij o następujących metodach zapobiegania przeziębieniom:

• Pamiętaj, aby pić witaminy około miesiąca przed początkiem zimnych pór roku - w październiku i kwietniu. Kompleksy witaminowe na zalecenie lekarza powinny przyjmować co najmniej dwa razy w roku - wiosną i jesienią
• Odpocznij i spać - zmniejszy to ryzyko zachorowalności
• Weź witaminę C i glutaminę zgodnie z zaleceniami lekarza, zwłaszcza przed sezonowymi epidemiami grypy.
• Zwiększ odporność dzięki ekstraktowi z echinacei (chyba że masz wysokie ciśnienie krwi - echinacea zwiększy ją jeszcze bardziej).
• Utwardzaj o każdej porze roku, ale stopniowo.

Tak więc, jak widzieliśmy, ćwiczenia podczas przeziębienia zależą od stanu zdrowia i ciężkości choroby. Dlatego decydując się na sport podczas przeziębienia, musisz kierować się receptą swojego lekarza i własnym zdrowym rozsądkiem.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.