Biseptol

Opis na dzień 31 października 2014 r

• Nazwa łacińska: Biseptol
• Kod ATX: J01EE01
• Składnik aktywny: ko-trimoksazol [sulfametoksazol + trimetoprim]
• Producent: Zakłady Farmaceutyczne Pabianice Polfa (Polska), Medana Pharma TERPOL Group J.S., Co. (Polska)

Skład

Preparat zawiera połączoną substancję czynną Co-Trimoxazol, która z kolei składa się z substancji sulfametoksazol (200 mg w zawiesinie i 100 mg (400 mg) w tabletkach) i trimetoprimu (40 mg w zawiesinie i 20 mg (80 mg) w tabletkach ).

Dodatkowe fundusze

Do zawiesiny: woda oczyszczona, makrogol, sól sodowa karmelozy, glikol propylenowy, parahydroksybenzoesan propylu, krzemian glinowo-magnezowy, sól sodowa sacharyny, monohydrat kwasu cytrynowego, maltitol, dodekahydrat fosforanu sodu, parahydroksybenzoesan metylu.

Dla tabletek: glikol propylenowy, skrobia ziemniaczana, parahydroksybenzoesan metylu, talk, parahydroksybenzoesan propylu, stearynian magnezu, alkohol poliwinylowy.

Formularz wydania

Dostępny w postaci tabletki 120 (często nazywanej również „Biseptolem dla dzieci”) i 480 mg substancji czynnych, w postaci zawiesiny (syrop).

Działanie farmakologiczne

Czy biseptol jest antybiotykiem czy nie? To narzędzie nie jest antybiotykiem.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Połączony lek przeciwbakteryjny. Głównym składnikiem aktywnym jest Co-Trimoxazol (trimetoprim + sulfametoksazol). Do czego służy? Biseptol ma podwójne działanie blokujące metabolizm bakterii. Trimetoprim ma działanie hamujące na enzym zaangażowany w metabolizm kwasu foliowego i zamienia dihydrofolian w tetrahydrofloran. Sulfametoksazol ma działanie bakteriostatyczne. W kompleksie składniki preparatu Biseptol blokują biosyntezę puryn i kwasów nukleinowych, bez których namnażanie i wzrost bakterii jest niemożliwe.

Substancje czynne są aktywnie absorbowane z przewodu pokarmowego. Wydalany głównie przez nerki.

Wskazania do stosowania Biseptola

Z czego te tabletki i zawiesina?

Ogólnie lek jest przepisywany na zakaźne zmiany w drogach moczowych: zapalenie miedniczki, zapalenie cewki moczowej, zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, rzeżączka, zapalenie najądrza, ziarniniak chłonny weneryczny, miękka chancre, ziarniniak pachwinowy. Rozważ Biseptol, z którego pomaga w częściach ciała.

Wskazania do stosowania Biseptol z zakażeniami przewodu pokarmowego: gorączka paratyfoidalna, cholera, dur brzuszny, zapalenie dróg żółciowych, czerwonka, zapalenie żołądka i jelit (E. coli), zapalenie dróg żółciowych, nosiciel łososia.

Zakażenia dróg oddechowych: zapalenie płuc, rozstrzenie oskrzeli, zapalenie oskrzeli (ostry i przewlekły przebieg), pneumocystisowe zapalenie płuc, oskrzelowe zapalenie płuc.

Zakażenia tkanek miękkich, skóra: furunculosis, trądzik, infekcje ran, ropne zapalenie skóry. W kompleksowej terapii stosuje się leczenie toksoplazmozy, malarii, blastomikozy południowoamerykańskiej, ostrej brucelozy.

Przeciwwskazania

Niedokrwistość aplastyczna, leukopenia, ciąża, agranulocytoza, niedokrwistość z niedoborem witaminy B12, ciężkie zaburzenia w układzie nerkowym / wątrobowym, hiperbilirubinemia u dzieci. Z ostrożnością Biseptol przepisany na astmę oskrzelową, niedobór kwasu foliowego, choroby tarczycy.

Efekty uboczne

Układ nerwowy: zawroty głowy, bóle głowy, rzadko depresja, aseptyczne zapalenie opon mózgowych, drżenie, apatia, zapalenie nerwów obwodowych.

Układ oddechowy: nacieki płucne, skurcz oskrzeli.

Układ pokarmowy: dyspepsja, cholestaza, biegunka, wymioty, utrata apetytu, zapalenie języka, ból w nadbrzuszu, zapalenie żołądka, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, zapalenie jamy ustnej, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, martwica wątroby, zapalenie wątroby.

Narządy krwiotwórcze: niedokrwistość megaloblastyczna, agranulocytoza, neutropenia, leukopenia, małopłytkowość.

Skutki uboczne układu moczowego: krystaluria, śródmiąższowe zapalenie nerek, wielomocz, toksyczna nefropatia z bezmoczem, skąpomocz, zwiększone poziomy mocznika, krwiomocz, zaburzenia czynności nerek.

Układ mięśniowo-szkieletowy: bóle mięśniowe, bóle stawów. zakrzepowe zapalenie żył, hipoglikemia, alergie.

Instrukcja użytkowania Biseptola (metoda i dawkowanie)

Dawka leku w każdym przypadku przepisana przez lekarza.

Tabletki Biseptol, instrukcje użytkowania

Dorośli przyjmują 960 mg raz lub 480 mg w 2 dawkach podzielonych. Ciężkie zakażenia: trzy razy 480 mg. Kurs 1-2 tygodnie.

W ostrej brucelozie leczenie trwa 3-4 tygodnie, gorączka paratyfoidalna i dur brzuszny - do 3 miesięcy.

Przewlekłe infekcje: dwa razy 480 mg tabletki.

Instrukcje użytkowania dla dzieci

Dzieci Biseptol przepisywany dwa razy dziennie, dawka 120 do 480 mg.

W wieku 3-5 lat: 2 razy 120 mg na 24 godziny.

Zawiesina Biseptol, instrukcje użytkowania

Syrop stosuje się podobnie do dawki tabletek.

Przedawkowanie

Kolka jelitowa, zaburzenia dyspeptyczne, bóle głowy, zawroty głowy, senność, wymioty, splątanie, gorączka, depresja, krwiomocz, omdlenia, zaburzenia widzenia, leukopenia, gorączka, krystaluria. W przypadku przedłużającego się przedawkowania żółtaczki, niedokrwistości megaloblastycznej, małopłytkowości, leukopenii. Należy wprowadzić trimetoprim, folinian wapnia, domięśniowo w dawce 5-15 mg / dobę. Jeśli to konieczne, przepisz hemodializę. Nie ma konkretnego antidotum.

Interakcja

Biseptol nasila działanie leków hipoglikemicznych, pośrednich leków przeciwzakrzepowych, metotreksatu. Lek zmniejsza skuteczność i niezawodność antykoncepcji doustnej. Ryzyko niedokrwistości megaloblastycznej zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania z pirymetaminą (ponad 25 mg na tydzień). Tiazydy mogą powodować małopłytkowość. Skuteczność Biseptolu zmniejsza prokainamid, prokainę, benzokainę. Lek prowadzi do rozwoju alergii krzyżowej podczas przyjmowania doustnych leków hipoglikemicznych. Brak kwasu foliowego jest wzmocniony przez powołanie barbituranów, fenytoiny, PASK. Krystaluria rozwija się podczas przyjmowania heksametylenotetraaminy, kwasu askorbinowego.

Warunki sprzedaży

Warunki przechowywania

W zasięgu dzieci w temperaturze nie przekraczającej 25 stopni Celsjusza.

Okres trwałości

Specjalne instrukcje

Wymaga regularnego monitorowania stężenia sulfametoksazolu we krwi. Jeśli wartość jest większa niż 150 µg / ml, leczenie zatrzymuje się, aż wartość osiągnie 120 µg / ml i poniżej. Jeśli leczenie trwa miesiąc lub dłużej, wymagane jest regularne monitorowanie stanu krwi. Przepisując kwas foliowy, zmiany hematologiczne są odwracalne. U pacjentów z AIDS skutki uboczne są częstsze i wyraźniejsze. Biseptolu nie zaleca się przepisywać na zapalenie gardła i zapalenie migdałków wywołane przez paciorkowce beta-hemolizujące gr. A.

Biseptol jest antybiotykiem czy nie? Zgodnie z adnotacją leków nie jest antybiotykiem.

Łacińska receptura może wyglądać mniej więcej tak: Rp: „Biseptoli-420” D.t.d. Nr 20 w zakładce.

Opis leku w Wikipedii nie istnieje.

Dzieci Biseptol

Należy zauważyć, że lek można stosować od 3 miesięcy życia, a dawki będą naturalnie się różnić. Jednak należy to robić ostrożnie i tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. W niektórych krajach świata Biseptol może być stosowany u dzieci dopiero w wieku 12 lat.

Zwykle mogą przepisać zawieszenie od 3 miesięcy, tabletek - od 2 lat.

Instrukcje dotyczące Biseptolu dla dzieci

W wieku od 3 do 6 miesięcy przepisuje się 2,5 ml syropu 2 ​​razy dziennie. Odstęp między dawkami powinien wynosić co najmniej 12 godzin. Od 6 miesięcy do 3 lat przyjmuj do 5 ml zawiesiny Biseptolu dla dzieci dwa razy dziennie.

Od 3 do 6 lat dawka wynosi 5-10 ml dwa razy, 6-12 lat - 10 ml 2 razy dziennie. Od 12 roku życia przyjmuj 20 ml co 12 godzin.

Jak przyjmować pigułki dla dzieci?

W wieku 2-5 lat: 2 razy 120 mg na 24 godziny. Od 6 do 12 lat, 480 mg jest stosowane co 12 godzin.

Przebieg leczenia wynosi 5-7 dni. Podczas stosowania leków dla dzieci należy pić dużo wody.

Kompatybilność z alkoholem

Nie można przewidzieć reakcji połączenia z alkoholem. Zużycie tych substancji razem jest niepożądane.

Analogi Biseptolu

Analogami są leki: Bakteptol, Bactrim, Biseptazol, Biseptrim, Groseptol, Ko-Trimoksazol, Oriprim, Raseptol, Solucepol, Sumetrolim, Triseptol.

Opinie Biseptola

Narzędzie jest bardzo skuteczne, szczególnie w chorobach układu oddechowego. Ma doskonałe działanie antybakteryjne. Spośród minusów należy odnotować sporadyczne skutki uboczne. Nie używać bez wskazania lekarza prowadzącego.

Opinie dzieci Biseptol

Jest uważany za bardzo skuteczny sposób zwalczania drobnoustrojów. Negatywne opinie na temat leczenia syropem Biseptol dla dzieci w większości nie występują.

Recenzje Zapalenie pęcherza Biseptol

Lek jest skuteczny przeciwko zapaleniu pęcherza, ale nie zapominaj o skutkach ubocznych.

Z dławicą

Jest przepisywany, gdy nie można zażywać antybiotyków. Według badań mikroorganizmy wywołujące ból gardła zaczęły tracić wrażliwość na ten lek.

Cena Biseptolu

Cena tabletek Biseptol 120 mg wynosi 35 rubli za 20 sztuk. Możesz kupić tabletki 480 mg za 100 rubli za opakowanie 28 sztuk.

Cena syropu Biseptol wynosi około 130 rubli.

Biseptol ® (Biseptol ®)

Aktywny składnik:

Treść

Grupa farmakologiczna

Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)

Obrazy 3D

Skład

Opis postaci dawkowania

Tabletki 120 mg: płaskie, okrągłe, białe z żółtawym odcieniem koloru, z fasetą i wygrawerowanym „Bs”.

Tabletki 480 mg: płaskie, okrągłe, białe, o żółtawym odcieniu koloru, z fasetką, rysunkiem i grawerowaniem „Bs”.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika

Połączony lek przeciwdrobnoustrojowy składający się z sulfametoksazolu i trimetoprimu. Sulfametoksazol, podobny w strukturze do PABA, zakłóca syntezę kwasu dihydrofoliowego w komórkach bakteryjnych, zapobiegając włączeniu PABA do jego cząsteczki. Trimetoprim wzmacnia działanie sulfametoksazolu, zakłócając redukcję kwasu dihydrofoliowego do kwasu tetrahydrofoliowego - aktywnej formy kwasu foliowego, który jest odpowiedzialny za metabolizm białek i podział komórek mikrobiologicznych.

Jest to lek bakteriobójczy o szerokim spektrum działania, działający przeciwko następującym drobnoustrojom: Streptococcus spp. (szczepy hemolityczne są bardziej wrażliwe na penicylinę), Staphylococcus spp., Streptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli (w tym szczepy enterotoksynogenne), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi i Salmonella paratyphi), Vibrio cholerae, Bacillus anthracis, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Listeria spp., Nocardia asteroides, Bordetella pertussis, Litherocera, Nocardia asteroides, Nocardia asteroides, Bordetella pertussis, Docs, Nocardia ster., Brucella spp., Mycobacterium spp. (w tym Mycobacterium leprae), Citrobacter, Entérobacter spp., Legionella pneumophila, Providencia, niektóre gatunki Pseudomonas (z wyjątkiem Pseudomonas aeruginosa), Serratia marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., plastry Morganella i siuśki, Yersinia spp., Morganella marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., plastry Morganella, Morgans marcescens, Yersinia spp., plastry Morganella, Morgans marcescens, Shigella spp.. (w tym Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci); pierwotniaki: Plasmodium spp., Toxoplasma gondii, grzyby chorobotwórcze, Actinomyces israelii, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Leishmania spp.

Odporny na: Corynebacterium spp., Pseudomonas aeruginosa, Mycobacterium tuberculosis, Treponema spp., Leptospira spp., Wirusy.

Hamuje aktywność życiową Escherichia coli, co prowadzi do zmniejszenia syntezy tiaminy, ryboflawiny, kwasu nikotynowego i innych witamin z grupy B w jelicie.

Czas trwania efektu terapeutycznego wynosi 7 godzin.

Farmakokinetyka

Po podaniu oba składniki leku są całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. C_max aktywne składniki leku obserwuje się po 1–4 godzinach.

Trimetoprim dobrze wnika do komórek i przez bariery tkankowe do płuc, nerek, gruczołu krokowego, żółci, śliny, plwociny, alkoholu. Trimetoprim wiąże się z białkami osocza w 50%, T_1/2 zwykle wynosi 8,6–17 h. Główną drogą eliminacji jest nerka (50% bez zmian).

Sulfametoksazol: wiązanie z białkami osocza wynosi 66%, T_1/2 normalnie, 9–11 h. Główna droga eliminacji przebiega przez nerki, z 15–30% w postaci aktywnej.

Wskazania lek Biseptol ®

infekcje dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej, zapalenie ucha, zapalenie zatok);

zakażenia układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodu, zapalenie gruczołu krokowego), w tym charakter rzeżączkowy;

infekcje przewodu pokarmowego (czerwonka, cholera, dur brzuszny, gorączka paratyfusowa, biegunka);

zakażenia skóry i tkanek miękkich (ropne zapalenie skóry, furunculosis itp.).

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na ko-trimoksazol, trimetoprim, sulfonamidy lub dowolny składnik leku;

wiek dzieci do 3 lat (dla tej postaci dawkowania);

diagnoza uszkodzenia miąższu wątroby; ciężka niewydolność nerek, jeśli nie jest możliwe określenie stężenia leku w osoczu krwi (nie zaleca się stosowania kreatyniny ® z Cl)

Chronić przed dziećmi.

Data ważności leku Biseptol ®

Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Instrukcje dotyczące stosowania Biseptolu w zapaleniu pęcherza moczowego

Biseptolum to rodzaj rzadkiego leku, który jest dziś stosowany w różnych dziedzinach medycyny. Na przykład, w urologii, pomimo szerokiej gamy leków bakteriobójczych, Biseptol w zapaleniu pęcherza moczowego i leczenie innych patologii urologicznych jest pokazany jako sposób skutecznego hamowania aktywacji drobnoustrojów chorobotwórczych. Ale skuteczność każdego leku, ze względu na przestrzeganie pewnych zasad jego odbioru. Dlatego instrukcje stosowania Biseptolu powinny być znane każdemu pacjentowi.

W przypadku zapalenia pęcherza moczowego: ogólna charakterystyka

W samej nazwie leku - „Biseptol” (biseptol) jest ukryty jego składnik i zasada działania mechanicznego. Początkowe dwie litery oznaczają przedrostek bis, przetłumaczony z łaciny, dwa razy, co wskazuje na dwa komponenty, które go tworzą. Druga część - septol (septicuc) w tłumaczeniu oznacza - gnicie. Preparaty z takim korzeniem w nazwie klasyfikowane są w przemyśle farmaceutycznym jako środki antyseptyczne. Biseptol nie jest antybiotykiem, należy do grupy leków przeciwbakteryjnych.

W przeciwieństwie do antybiotyków, jego mechanizm działania na drobnoustroje zależy od skuteczności i ogólnego wpływu na organizm człowieka kombinacji dwóch składników przeciwbakteryjnych - 400 mg sulfametoksazolu i 80 mg trimetoprimu. Dlatego w nazwie handlowej - „Biseptol 480” wskazano całkowitą masę tych aktywnych składników.

Te dwa składniki, różniące się mechanizmem działania, determinują nasilający wpływ stopnia aktywności biseptolu na florę zakaźną.

Ale stosowanie tych składników osobno, w leczeniu zakaźnych i zapalnych chorób urologicznych, nie gwarantuje całkowitej eliminacji patogenów.

Specyficzne właściwości sulfametoksazolu wynikają z jego działania bakteriostatycznego, które hamuje żywotność bakterii, blokując ich system replikacji (reprodukcji) i zakłócając procesy metaboliczne w komórkach bakterii.

Cel leku w postaci monoterapii może być skuteczny w przypadku doskonałego stanu immunologicznego pacjenta. Jednak w niektórych przypadkach monoterapia nie może zagwarantować stabilności wyniku, ponieważ patogeny mogą łatwo uzyskać odporność na leki:

• jeśli lek zostanie przedwcześnie anulowany;
• w wyznaczaniu niewłaściwej dawki terapeutycznej;
• niepowodzenie funkcji immunologicznych;
• w przewlekłym przebiegu choroby.

Cechy trimetoprimu - poza działaniem bakteriostatycznym, które zapobiega rozmnażaniu bakterii, ma szczególną cechę wyróżniającą - zdolność do tworzenia wysokich stężeń w strukturze nerek i układu moczowego, co pomaga tłumić aktywność flory patogennej i jej reprodukcji, wraz z rozwojem różnych reakcji zakaźnych i zapalnych:

1. W kanale cewki moczowej.
2. Jama pęcherza rezerwowego.
3. W miedniczce nerkowej.

Ze względu na różne działanie leków na zdolność drobnoustrojów chorobotwórczych do rozmnażania się i ich dawkowanie, lek otrzymał nowy lek pod ogólną nazwą - „Biseptol”, który ma właściwości bakteriobójcze przeciwko najczęstszym zakaźnym patogenom zapalnym w układzie moczowo-płciowym:

• gronkowce, paciorkowce;
• enterobakterie i Escherichia coli;
• Proteas i Klebsiella;
• przedstawiciele czynnika powodującego rzeżączkę, mykoplazmozę, ureaplazmozę i różne szczepy grzybów.

Jeśli wielu przedstawicieli zakaźnej „rodziny” ma różny stopień odporności na antybiotyki, to przy terapii Biseptolem, ze swoją złożoną właściwością bakteriobójczą, flora zakaźna zostaje całkowicie zniszczona, bez szczególnego ryzyka rozwoju oporności na leki.

Właściwości farmakologiczne

Przyjmując lek doustnie, jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego do krwi, osiągając maksymalne stężenie obu składników w ciągu 1-4 godzin. Jednak ich dystrybucja w całym ciele jest inna:

1. Trimetoprim jest zlokalizowany we wszystkich płynnych strukturach ciała, osiągając wysokie stężenie w wydzielinach oskrzelowych, w żółci i wydzielinach prostaty.
2. Rozkład sulfametoksazolu występuje wyłącznie w środowisku przestrzeni pozakomórkowej. W strukturach ciekłych jego stężenie jest nieco niższe.

Wysokie miana obecności jednego i drugiego składnika odnotowuje się w wydzielinie śluzowej oskrzeli i płuc, wydzielinie z pochwy i wysięku w uchu środkowym. Oba składniki są rozkładane przez wątrobę i wydalane głównie przez nerki. Ponadto ich stężenie w moczu jest znacznie wyższe niż w osoczu.

W ciągu 3 dni lek jest wydalany z moczem z organizmu. Średni okres półtrwania wynosi od 8 do 10 godzin. W patologiach nerek okres ten może być dłuższy. Zarówno trimetoprim, jak i sulfametoksazol mogą przenikać do mleka kobiet karmiących piersią, a przyjmując leki w czasie ciąży, mogą przedostać się do krwiobiegu dziecka.

Sprawdź skuteczne leki na zapalenie pęcherza:

Ciekawe fakty na temat Biseptolu

Od produkcji związków chemicznych do ich zastosowania w medycynie, czasami mijają dziesiątki lat i jest to dobrze znany fakt. Kwas inobenzenosulfonowy jest znany naukowcom od XVIII wieku, ale dopiero pod koniec 1907 roku zsyntetyzowano amid (związek chemiczny) i na jego podstawie szereg podstawionych amidów, zwanych sulfanilamidami.

Dopiero 28 lat później niemiecki chemik G. Domagkom odkrył, że związek ten może zniszczyć niektóre mikroorganizmy, które można wykorzystać w leczeniu różnych patologii zakaźnych. Pierwszym środkiem terapeutycznym, który stał się przodkiem całej serii leków przeciwbakteryjnych, był czerwony streptocyd (prontozyl).

Badanie przeprowadzono na dwóch kontrolnych grupach myszy zakażonych śmiertelną dawką bakterii Streptococcaceae niszczącej krwinki czerwone. Wyniki były zdumiewające: grupa kontrolna myszy leczonych pronozylem przeżyła. W innej grupie, która nie otrzymała prontosilu, wszystkie myszy zmarły.

Naukowiec zauważył, że sam prontosil nie ma efektu leczniczego, ale formacja uzyskana podczas jego rozkładu jest dokładnie tym związkiem chemicznym (sulfamylamidem), który od dawna jest dobrze znany społeczności naukowej. Tak więc w medycynie pojawił się biały streptocid (1935). W 1939 roku G. Domagka w nominacji - fizjologia i medycyna otrzymała Nagrodę Nobla.

Od tego czasu wiele pochodnych prontozylu zostało zsyntetyzowanych (ponad 20 000), ale tylko kilka, ponad kilkanaście z nich (wśród nich biseptol) jest stosowanych w medycynie.

Formy wydania

W przemyśle farmaceutycznym istnieją cztery podstawowe formy produkcji biseptolu. Najlepiej znany wielu pacjentom:

1. „Biseptol 480 mg” dla dorosłych pacjentów w postaci tabletek.
2. „Biseptol 240 mg” w postaci zawiesin lub syropów dla dzieci (5 ml zawiesiny zawiera 240 mg kombinacji substancji czynnych) o przyjemnym słodkim smaku.
3. „Biseptolum 120 mg” w postaci tabletek dla dzieci.
4. „Biseptolum 480 mg” w ampułkach do wlewów dożylnych (zakraplacze), stosowanych w szpitalu.

Instrukcje użytkowania

Wskazanie do podawania leku jest objawem wyraźnych oznak ostrego stadium zapalenia pęcherza:

• obecność bólu podczas mieszania (oddawanie moczu);
• spadek moczu za pomocą jednorazowych mieszanek;
• uczucie przeludnienia w zbiorniku na mocz;
• widoczne zmiany w kolorze moczu (zmniejszona przezroczystość i zmętnienie).

Z prawdopodobieństwem bezobjawowej kliniki choroby, szczególnie w jej przewlekłej postaci, biseptol jest przepisywany na podstawie parametrów laboratoryjnych.

Schemat leczenia dla dorosłych

Chociaż zapalenie pęcherza rozwija się głównie u kobiet, ale w zależności od pewnych przyczyn (hipotermia lub infekcja), mężczyźni i dzieci mogą stać się ofiarami patologii.

Bez względu na wiek i płeć, dorośli pacjenci otrzymują tabletki biseptolowe w dawce 960 mg / dobę. Odstęp między dawkami powinien wynosić co najmniej 6, 8 godzin, co odpowiada czasowi usunięcia aktywnych składników z organizmu przez nerki.

Oznacza to, że dzienną dawkę leku należy przyjmować w dwóch dawkach. Tabletki, pożądane jest przyjmowanie po posiłku i 100 ml wody.

Przebieg leczenia zależy od formy kliniki zapalenia pęcherza moczowego. W przypadku ostrej niepowikłanej choroby klinicznej - czas przyjmowania leku może wynosić od 3 do 5 dni. W przewlekłej postaci zapalenia pęcherza moczowego przebieg leczenia - od 4 do 6 dni w odstępie jednego, dwóch miesięcy (wskazania są indywidualne).

Leczenie dzieci

W wielu krajach dzieci Biseptol są dozwolone tylko w wieku 12 lat. Z nami lek, z pewnym stopniem ostrożności, może być podawany od 3 miesięcy w postaci syropu i od 2 lat w pigułkach - Biseptol w dawce pediatrycznej (120 mg).

Przebieg i dawkowanie leku muszą być zgodne z wiekiem dziecka (patrz tabela).

Rodzice powinni dokładnie monitorować okres przyjmowania leku. Czas między dawkami nie powinien być krótszy niż 12 godzin. Powinien również zapewnić, że dziecko nie jest dostępne dla leku. Biseptol w syropie lubią dzieci, więc możliwe jest, że dziecko może go pić samodzielnie, co może objawiać objawy przedawkowania.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania występują przy długotrwałym stosowaniu leku:

• niestrawność (zgaga, odbijanie, dudnienie i wzdęcia, biegunka itp.);
• objawy ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego i zapalenia trzustki;
• drżenie i zaburzenia neurologiczne;
• objawy zmniejszonej hemostazy i odporności;
• rozwój reakcji alergicznych i światłowstręt.

Nie można przewidzieć reakcji leku na alkohol, ale ich łączne stosowanie jest niepożądane.

Samo przepisywanie leku również nie jest zalecane, ponieważ wiele leków, a Biseptol ma swoje przeciwwskazania.

Kiedy powstrzymać się od przyjmowania Biseptolu

Przeciwwskazania do tego leku to:

1. Pacjent ma poważne patologie nerek i wątroby.
2. Choroby układu krążenia.
3. Ciąża
4. Niedokrwistość hemolityczna w historii.
5. Tendencja do reakcji alergicznych.
6. Indywidualna nietolerancja na składniki aktywne.

Leczenie Biseptolem w obecności chorób endokrynologicznych i astmy powinno podlegać ścisłemu nadzorowi medycznemu.

Chociaż lek jest uważany za „rzadki”, ale dziś jest w stanie skutecznie radzić sobie z zapaleniem pęcherza, mając jednocześnie rozsądną cenę.

Ceny i analogi

Cena Biseptolu zależy od formy uwalniania leku i jego dawki. Lek dla dzieci o dawce 120 mg w ilości 20 sztuk. można kupić za 35 rubli, cena za lek w syropie zaczyna się od 130 pensów. Tabletki dla dorosłych - 28 szt. w dawce 480 mg można kupić za 90-100 rubli.

Ponieważ lek jest „starym zegarem” w praktyce medycznej, opracowano wiele nowoczesnych analogów biseptolu, które można zastąpić w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego. Należą do nich Bakteiseptol, Biseptrim, Groseptol, Oriprim, Bactrim, Biseptazol, Co-Trimoxazol, Solyuceptol, Sumetrolim, Triseptol, Raseptol itp.

Recenzje

Przy wyborze leku nie należy opierać się na ocenie jego pacjentów. W niektórych przypadkach opinie na temat Biseptolu mogą być pochlebne, w innych przypadkach negatywne, co może wynikać z różnych przyczyn (niewłaściwego odbioru, indywidualnej niezgodności, ignorowania przeciwwskazań itp.). Dla jednego pacjenta może stać się „panaceum”, dla innego może być trucizną.

Lekarze-urologowie i ginekolodzy preferują w leczeniu zapalenia pęcherza nowe nowoczesne leki, chociaż uważają Biseptol za całkiem akceptowalny i bogaty lek. W każdym przypadku jego nominacja musi zostać zatwierdzona przez lekarza.

Problem polega na tym, że zakup OTC tego leku i jego niekontrolowany odbiór przy każdym kichnięciu przez lata spowodował, że wiele patogenów przystosowało się do niego. A kiedy jego zastosowanie jest naprawdę konieczne, jego właściwości mogą być nie do utrzymania.

Biseptol: instrukcje użytkowania

Lek Biseptol jest połączonym lekiem przeciwbakteryjnym, który ma szerokie spektrum aktywności i aktywności przeciwko dużej liczbie różnych bakterii chorób zakaźnych. W związku z szerokim spektrum działania tabletki Biseptol stosuje się w chorobach zakaźnych o różnej lokalizacji w organizmie.

Uwolnij formę i kompozycję

Tabletki Biseptol mają okrągły kształt i biały kolor. Pośrodku tabletki istnieje ryzyko rozdzielenia wygodnego złamania na pół, jeśli dawka ma być zmniejszona. W jednej tabletce stężenie substancji czynnej ko-trimoksazolu wynosi 120 mg (sulfametoksazol - 100 mg i trimetoprim - 20 mg) i 480 mg (sulfametoksazol - 400 mg i trimetoprim - 80 mg). Zawiera również substancje pomocnicze, które obejmują:

• Skrobia ziemniaczana.
• Stearynian magnezu.
• Talk.
• Alkohol poliwinylowy.
• Aseptyna P,
• Aseptin M,
• Glikol propylenowy.

Tabletki pakowane są w blistry po 20 sztuk. Jedno opakowanie kartonowe zawiera jedno opakowanie blistrowe z tabletkami i instrukcją użytkowania.

Działanie farmakologiczne

Aktywnym składnikiem tabletek jest ko-trimoksazol. Jest to połączenie 2 związków - sulfametoksazolu i trimetoprimu. Substancje te mają działanie przeciwbakteryjne poprzez hamowanie procesu syntezy kwasu foliowego w komórce bakteryjnej. Sulfametoksazol blokuje tworzenie kwasu dihydrofoliowego i trimetoprimu, a następnie przekształca go w kwas tetrafolowy. Kwas foliowy jest niezbędny do normalnego przebiegu wymiany zasad nukleotydowych w komórce bakteryjnej, z której składa się materiał genetyczny (DNA i RNA). Dzięki temu mechanizmowi tabletki Biseptol w niskim stężeniu mają działanie bakteriostatyczne (hamują wzrost i reprodukcję bakterii), a wraz ze wzrostem stężenia - działanie bakteriobójcze (powoduje śmierć komórek bakteryjnych). Ko-trimoksazol działa przeciwko szerokiej gamie różnych rodzajów bakterii:

• Gram-ujemne patyczki (bakterie w kształcie pręcików, które po zabarwieniu Gram) zmieniają kolor na różowy - Enterobacter cloacae, Enterobacter aerogenes, Haemophilus parainfluenzae, Citrobacter freundii, Citrobacter spp., Klebsiella oxytoca, Klebsiella spp., Jako punkt odniesienia, Ip, Ifex, Ifexter, Zapach, Ilero, Sterlingum Także Hafnia alvei, Serratia marcescens, Serratia liquefaciens, Serratia spp., Cinetobacter lwoffi, Acinetobacter anitratus, Aeromonas hydrophila.
• Gram-dodatnie ziarniaki (sferyczne bakterie, mają zabarwienie purpurowe w rozmazanym gramem rozmazie) - Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę i oporny na metycylinę), Staphylococcus spp. (ujemny pod względem koagulazy), Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę i odporny na penicylinę).

Czynniki chorobotwórcze chorób zakaźnych (gruźlica, kiła), Mycoplasma spp., Mycobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa i Treponema pallidum są oporne (aktywne) na aktywny składnik leku.

Po zażyciu pigułki substancja czynna jest wchłaniana do krwi ze światła jelita cienkiego. Stężenie terapeutyczne we krwi osiąga się 20-30 minut po zażyciu pigułki, a substancja czynna jest prawie całkowicie wchłaniana z jelita (biodostępność powyżej 90%). Ko-trimoksazol dobrze przenika do wszystkich tkanek organizmu z krwi, przenika przez barierę krew-mózg, gromadzi się w tkankach mózgu. Przy niższym stężeniu gromadzi się w płodzie w czasie ciąży (przechodzi przez barierę łożyskową) i mleka matki podczas laktacji. Prawie połowa substancji czynnej jest wydalana z moczem przez nerki w postaci niezmienionej. Częściowo ko-trimoksazol jest przetwarzany w wątrobie na pośrednie produkty degradacji, które są wydalane z moczem i żółcią.

Wskazania do użycia

Stosowanie tabletek Biseptol jest wskazane w różnych procesach zakaźnych w organizmie spowodowanych przez bakterie wrażliwe na ko-trimoksazol, w tym:

• Zakażenia górnych dróg oddechowych - nieżyt nosa (zapalenie błony śluzowej nosa), zapalenie gardła (proces bakteryjny w gardle), zapalenie krtani (zapalenie krtani).
• Zakażenia dolnych dróg oddechowych - zapalenie tchawicy (zapalenie tchawicy), zapalenie oskrzeli (uszkodzenie oskrzeli), zapalenie płuc (zapalenie płuc, w tym wywołane przez pneumocystis Pneumocystis carinii).
• Patologia narządów laryngologicznych - zapalenie zatok (zapalenie błony śluzowej zatok przynosowych), zapalenie migdałków (proces zakaźny w migdałkach) i zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha zewnętrznego, środkowego lub wewnętrznego).
• Zakażenia układu moczowo-płciowego - zapalenie gruczołu krokowego (zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn), patologiczny proces infekcji w macicy u kobiet, uszkodzenie nerek, pęcherza moczowego, moczowodu i cewki moczowej.
• Zakażenia układu pokarmowego i przewodu pokarmowego - zapalenie jelit (zapalenie jelita cienkiego i grubego), zapalenie żołądka (bakteryjne uszkodzenie żołądka), zapalenie trzustki (zapalenie trzustki), zakaźne procesy ropne w wątrobie i drogach żółciowych. Również tabletki Biseptol stosuje się w leczeniu szczególnie niebezpiecznych zakażeń z uszkodzeniem układu pokarmowego, w szczególności cholery.
• Niektóre uogólnione specyficzne zakażenia bakteryjne powodowane przez bakterie podatne na ko-trimoksazol to bruceloza, promienica (jeśli nie jest spowodowana przez prawdziwe grzyby promieniowce).

Biseptol jest zwykle antybiotykiem drugiej linii, jego stosowanie jest wskazane, jeśli bakterie są oporne na antybiotyki pierwszego rzutu. Również tabletki Biseptol można stosować w leczeniu zapalenia kości i szpiku (proces ropny w kościach), jednocześnie potwierdzając wrażliwość na ko-trimoksazol u bakterii patogenów.

Przeciwwskazania

Tabletki Biseptol są przeciwwskazane do stosowania w wielu stanach patologicznych i fizjologicznych organizmu, w tym:

• Indywidualna nietolerancja lub nadwrażliwość na ko-trimoksazol lub substancje pomocnicze leku.
• Patologia miąższowa wątroby z poważnym uszkodzeniem lub śmiercią hepatocytów (komórek wątroby).
• Niewydolność nerek, szczególnie w tych przypadkach, w których nie można przeprowadzić laboratoryjnego monitorowania stanu czynnościowego nerek i poziomu ko-trimoksazolu we krwi.
• Niedokrwistość (niedokrwistość) związana z niewystarczającą ilością kwasu foliowego w organizmie.
• Zakłócenie stanu funkcjonalnego układu krwi, któremu towarzyszą zmiany parametrów hematologicznych.
• Immunologiczna redukcja liczby płytek krwi w przeszłości spowodowana użyciem ko-trimoksazolu.
• Ciąża na każdym etapie ciąży i karmienia piersią - ko-trimoksazol może prowadzić do niedoboru kwasu foliowego, niezbędnego do prawidłowego rozwoju płodu lub niemowlęcia.

Obecność możliwych przeciwwskazań jest określana przed zastosowaniem tabletek Biseptol.

Dawkowanie i podawanie

Tabletki Biseptol są przyjmowane doustnie po posiłku i popijane wystarczającą ilością płynu. Odbiór odbywa się co 12 godzin (2 razy dziennie). Zalecana dawka terapeutyczna różni się dla osób w różnym wieku:

• Dzieci w wieku od 2 do 6 lat - 240 mg 2 razy dziennie.
• Dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 480 mg 2 razy dziennie.
• Dzieci powyżej 12 lat i dorośli - 960 mg 2 razy dziennie.

Również dawki leku różnią się w zależności od rodzaju patogenu i ciężkości procesu zakaźnego w organizmie:

• W zapaleniu płuc podawana dawka jest obliczana na podstawie 100 mg na 1 kg masy ciała.
• Dla rzeżączki (zakażenie układu moczowego i rozrodczego wywołane przez gonococcus) - 2 g leku 2 razy dziennie.

Czas trwania leku jest przepisywany przez lekarza indywidualnie. Zwykle jest to 5-14 dni.

Efekty uboczne

Przyjmowanie tabletek Biseptol może prowadzić do rozwoju negatywnych reakcji i skutków ubocznych różnych narządów i układów, w tym:

• Układ pokarmowy - nudności, wymioty, osłabiony stolec, zastój żółci w drogach żółciowych wraz z rozwojem cholestatycznego zapalenia wątroby (zapalenie wątroby), rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (specyficzne zapalenie jelita spowodowane niedoborem kwasu foliowego).
• Układ krwiotwórczy i krew to niedokrwistość (zmniejszenie poziomu hemoglobiny i czerwonych krwinek), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów we krwi) z neutropenią (zmniejszenie liczby neutrofili). Możliwe jest również autoimmunologiczne zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość).
• Układ moczowy - krwiomocz (pojawienie się krwi w moczu), zapalenie nerek (specyficzne zapalenie nerek).
• Centralny układ nerwowy - ból głowy, depresja (obniżenie nastroju, depresja), przerywane zawroty głowy.
• Mogą wystąpić reakcje alergiczne - wysypka na skórze, swędzenie, pokrzywka (charakterystyczny obrzęk i wysypka, która wygląda jak oparzenie pokrzywy), obrzęk naczynioruchowy Quincke (wyraźny obrzęk skóry i tkanki podskórnej z przeważającą lokalizacją w twarzy i zewnętrznych narządach płciowych). Ciężka reakcja alergiczna charakteryzuje się rozwojem wstrząsu anafilaktycznego (niewydolność wielonarządowa z postępującym zmniejszeniem ogólnoustrojowego ciśnienia tętniczego).

W przypadku objawów podmiotowych i przedmiotowych działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i zwrócić się o pomoc medyczną. Działania niepożądane są odwracalne i ustępują po odstawieniu leku.

Specjalne instrukcje

Tabletki Biseptol można stosować wyłącznie po przepisaniu lekarza, przeprowadzeniu badania i postawieniu odpowiedniej diagnozy. Jeśli chodzi o ich zastosowanie, istnieje kilka specjalnych wskazówek, na które warto zwrócić uwagę:

• Lek jest stosowany ostrożnie u pacjentów z astmą, innymi rodzajami alergii (pod warunkiem, że rozwinął się nie do składników leku), ostrą lub przewlekłą niewydolnością wątroby lub nerek, u osób starszych.
• Jednoczesne podawanie tabletek Biseptol z diuretykami tiazydowymi (diuretykami) zwiększa ryzyko rozwoju hipokaliemii (zmniejszenie poziomu jonów potasu we krwi) i krwawienia.
• Nie zaleca się jednoczesnego stosowania Biseptolu z salicylanami, ryfampicyną, cyklosporyną, warfaryną.
• Nie można łączyć tabletek Biseptol z alkoholem, ponieważ istnieje duże ryzyko rozwoju toksycznego zapalenia wątroby.
• Podczas stosowania leku konieczne jest zapewnienie wystarczającej ilości płynu.
• W przypadku długotrwałego stosowania tabletek Biseptol konieczne jest przeprowadzenie laboratoryjnego monitorowania stanu czynnościowego wątroby, nerek i parametrów krwi hematologicznej.
• Lek jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
• Tabletki nie mają bezpośredniego wpływu na szybkość reakcji psychomotorycznych i koncentrację. Jednak w przypadku ich stosowania istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony centralnego układu nerwowego, dlatego zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia pojazdów lub mechanizmów podczas podawania.

W aptekach tabletki Biseptol są wydawane na receptę. Nie można stosować leku samodzielnie lub na podstawie zaleceń osób trzecich, które nie są specjalistami. Jeśli masz pytania lub wątpliwości dotyczące przyjmowania leku, powinieneś skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przy znacznym nadmiarze zalecanej dawki terapeutycznej rozwijają się objawy ostrego zatrucia - nudności, wymioty, ból brzucha, ból głowy, zaburzenia świadomości. W takim przypadku lek należy przerwać i szukać pomocy medycznej. Terapia detoksykacyjna obejmuje płukanie żołądka i jelit oraz leczenie objawowe. Przewlekłe przedawkowanie może prowadzić do zahamowania powstawania krwi ze znacznym zmniejszeniem liczby wszystkich komórek krwi.

Analogi tabletek Biseptol

Substancja czynna ko-trimoksazol jest zawarta w składzie takich leków, które są analogami Biseptolu - Groseptolu, Berlotsidu, Bactrimu, Ko-trimoksazolu.

Warunki przechowywania

Okres trwałości tabletek Biseptol od ich produkcji wynosi 5 lat. Przechowywać lek musi być w suchym, niedostępnym miejscu o temperaturze powietrza nie wyższej niż + 25 ° C

Cena Biseptolu

Tabletki Biseptol 120 mg - od 27 do 37 rubli.

Tabletki Biseptol 480 mg - od 83 do 109 rubli.

Instrukcje użytkowania BISEPTOL ® (BISEPTOL ®)

Posiadacz certyfikatu rejestracyjnego:

Informacje kontaktowe:

Substancje czynne

Formy dawkowania

Forma uwalniania, opakowanie i kompozycja Biseptol ®

Białe tabletki o żółtawym odcieniu koloru, okrągłe, płaskie, z fasetą i wygrawerowanym „Bs”.

Zaróbki: skrobia ziemniaczana - 42,25 mg, talk - 3,75 mg, stearynian magnezu - 1,25 mg, alkohol poliwinylowy - 0,75 mg, parahydroksybenzoesan metylu - 0,15 mg, parahydroksybenzoesan propylu - 0,1 mg, glikol propylenowy - 1,75 mg.

20 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Tabletki białe o żółtawym odcieniu koloru, okrągłe, płaskie, z ryzykiem i grawerowane „Bs”.

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana - 169 mg, talk - 15 mg, stearynian magnezu - 5 mg, alkohol poliwinylowy - 3 mg, parahydroksybenzoesan metylu - 0,6 mg, parahydroksybenzoesan propylu - 0,4 mg, glikol propylenowy - 7 mg.

14 szt. - pęcherze (2) - pakuje karton.
20 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Działanie farmakologiczne

Połączony lek przeciwbakteryjny zawiera sulfametoksazol i trimetoprim.

Sulfametoksazol, podobny w strukturze do PABA, zakłóca syntezę kwasu dihydrofoliowego w komórkach bakteryjnych, zapobiegając włączeniu PABA do jego cząsteczki.

Trimetoprim wzmacnia działanie sulfametoksazolu, zakłócając redukcję kwasu dihydrofoliowego do kwasu tetrahydrofoliowego - aktywnej formy kwasu foliowego, który jest odpowiedzialny za metabolizm białek i podział komórek mikrobiologicznych.

Jest środkiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania.

Aktywny wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych: Streptococcus spp., W tym Streptococcus pneumoniae (szczepy hemolityczne są bardziej wrażliwe na penicylinę), Staphylococcus spp., Bacillus anthracis, Listeria spp., Nocardia asteroides, Enterococcus faeceecerosis ekologia, Iterocerosis, Icteria ster. (w tym Mycobacterium leprae, z wyłączeniem Mycobacterium tuberculosis); Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Escherichia coli (w tym szczepy enterotoksyczne), Salmonella spp. (w tym Salmonella typhi i Salmonella paratyphi); Vibrio cholerae, Haemophilus influenzae (w tym szczepy oporne na ampicylinę), Bordetella pertussis, Klebsiella spp., Proteus spp., Pasteurella spp., Francisella tularensis, Brucella spp., Citrobacter spp., Enterobacter sf. z wyjątkiem Pseudomonas aeruginosa), Serratia marcescens, Shigella spp., Yersinia spp., Morganella spp., a także w odniesieniu do Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci); przeciwko beztlenowcom Gram-dodatnim: Actinomyces israelii; dla najprostszych: Plasmodium spp., Toxoplasma gondii; grzyby chorobotwórcze: Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum, Pneumocystis carinii, Leishmania spp.

Odporny na lek: Corynebacterium spp., Pseudomonas aeruginosa, Mycobacterium tuberculosis, Treponema spp., Leptospira spp., Wirusy.

Hamuje aktywność życiową Escherichia coli, co prowadzi do zmniejszenia syntezy tiaminy, ryboflawiny, kwasu nikotynowego i innych witamin z grupy B w jelicie.

Czas trwania działania terapeutycznego wynosi 7 godzin.

Farmakokinetyka

Po zażyciu leku w środku substancje czynne są całkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego. C_max w osoczu krwi uzyskuje się w ciągu 1-4 godzin po spożyciu.

Trimetoprim dobrze wnika do tkanek i środowiska biologicznego organizmu: płuc, nerek, prostaty, żółci, śliny, plwociny, płynu mózgowo-rdzeniowego. Wiązanie trimetoprimu z białkami osocza wynosi 50%; sulfametoksazol - 66%.

T_1/2 Trimetoprim - 8,6-17 h, sulfametoksazol - 9-11 h. Główną drogą eliminacji są nerki; podczas gdy trimetoprim jest wyświetlany bez zmian do 50%; sulfametoksazol - 15-30% w postaci aktywnej.

Wskazania lek Biseptol ®

Leczenie chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

• infekcje dróg oddechowych (w tym zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc, ropniak opłucnej);
• zapalenie ucha, zapalenie zatok;
• zakażenia układu moczowo-płciowego (w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodu, zapalenie gruczołu krokowego);
• rzeżączka;
• infekcje żołądkowo-jelitowe (w tym dur brzuszny, gorączka paratyfusowa, czerwonka bakteryjna, cholera, biegunka);
• zakażenia skóry i tkanek miękkich (w tym furunculosis, pyoderma).

Biseptol (tabletki): instrukcje użytkowania

Skład

Jedna tabletka zawiera

składniki aktywne: trimetoprim 20 mg, 80 mg;

sulfametoksazol 100 mg, 400 mg,

substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, talk, stearynian magnezu, alkohol poliwinylowy, parahydroksybenzoesan metylu, parahydroksybenzoesan propylu, glikol propylenowy.

Opis

Tabletki od białego do białego o żółtawym odcieniu koloru, okrągłym kształcie, z płaską powierzchnią, z fasetą, z wygrawerowanym napisem „Bs” po jednej stronie, o średnicy od 7,8 do 8,3 mm (przy dawce 120 mg).

Tabletki od białego do białego z żółtawym odcieniem koloru, okrągłym kształtem, z płaską powierzchnią, fasetą, rysunkiem i grawerowaniem „Bs” nad rysunkiem po jednej stronie, o średnicy od 12,80 do 13,40 mm (dla dawki 480 mg).

Grupa farmakoterapeutyczna

Leki antybakteryjne do użytku systemowego. Sulfonamidy i trimetoprim. Sulfonamidy w połączeniu z trimetoprimem i jego pochodnymi. Ko-trimoksazol.

Kod ATH J01EE 01

Właściwości farmakologiczne

Oba składniki leku są szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego; maksymalne stężenie obu składników w surowicy osiąga się w ciągu 1-4 godzin po spożyciu. Objętość dystrybucji trimetoprimu wynosi około 130 litrów, sulfametoksazol - około 20 litrów. 45% trimetoprimu i 66% sulfametoksazolu jest związanych z białkami osocza.

Rozkład obu związków jest inny; Sulfonamid jest dystrybuowany wyłącznie w przestrzeni pozakomórkowej, trimetoprim jest rozprowadzany we wszystkich płynach ustrojowych. Obserwuje się wysokie stężenie trimetoprimu, w tym w wydzielinach gruczołów oskrzelowych, gruczołu krokowego i żółci. Stężenia sulfametoksazolu w płynach ustrojowych są niższe. Oba związki występują w skutecznych stężeniach w plwocinie, wydzielinach pochwowych i płynie z ucha środkowego.

Objętość dystrybucji sulfametoksazolu wynosi 0,36 dm3 kg, trimetoprim - 2,0 dm3 kg.

Oba leki są metabolizowane w wątrobie przez sulfanylamid przez acetylację i wiązanie z kwasem glukuronowym, trimetoprimem przez utlenianie i hydroksylację.

Oba leki są wydalane głównie przez nerki, zarówno przez filtrację, jak i aktywne wydzielanie kanalikowe. Stężenie substancji czynnych w moczu jest znacznie wyższe niż we krwi. W ciągu 72 godzin 84,5% przyjętej dawki sulfanilamidu i 66,8% trimetoprimu jest wydalane z moczem.

Okres półtrwania w surowicy wynosi odpowiednio 10 godzin dla sulfametoksazolu i 8-10 godzin dla trimetoprimu.

Zarówno sulfametoksazol, jak i trimetoprim przenikają do ludzkiego mleka i układu krążenia płodu.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Pacjenci w podeszłym wieku i starcze

W normalnej funkcji nerek okres półtrwania obu składników leku zmienia się nieznacznie.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 15-30 ml / min) okres półtrwania obu składników leku zwiększa się, co wymaga dostosowania dawki.

Połączony preparat bakteriobójczy zawierający sulfametoksazol, sulfanilamid o średnim czasie działania, hamujący syntezę kwasu folinowego przez antagonizm konkurencyjny z kwasem para-aminobenzoesowym i trimetoprimem, inhibitorem reduktazy bakteryjnej kwasu dehydrofolinowego odpowiedzialnego za syntezę biologicznie aktywnego kwasu tetrahydrofolinowego. Połączenie składników działających na ten sam łańcuch przemian biochemicznych prowadzi do synergizmu działania antybakteryjnego; Uważa się, że dzięki połączeniu dwóch substancji czynnych rozwój oporności bakteryjnej zachodzi wolniej niż w przypadku stosowania jednej substancji czynnej.

Ko-trimoksazol jest środkiem bakteriobójczym o szerokim spektrum działania, aktywnym wobec prawie wszystkich grup mikroorganizmów - bakterii Gram-ujemnych: Salmonella spp., Shigella spp., Neisseria spp., Proteus vulgaris, Vibrio cholerae, Yersinia spp., Escherichia coli, Corynebacterium, Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. i inni. Chlamydia spp., Actinomyces spp., Klebsiella spp. Są również wrażliwe na lek.

Wskazania do użycia

Leczenie chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

- ostre zapalenie ucha środkowego u dzieci spowodowane przez szczepy Str. pneumoniae i H. influenzae

- zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli u dorosłych spowodowane przez wrażliwe na leki szczepy Streptococcus pneumoniae

lub H. influenzae, jeśli według lekarza stosowanie złożonego leku jest skuteczniejsze niż monoterapia

- badania mikrobiologiczne zapalenia płuc wywołanego przez Pneumocystis carinii i zapobieganie zakażeniu przez ten mikroorganizm pacjentów wysokiego ryzyka (na przykład zakażonych AIDS)

- infekcje dróg moczowych u dorosłych i dzieci, wywołane przez wrażliwe na leki szczepy E. coli, Klebsiella sp., Enterobacter sp., Morganella morganii, Proteus mirabilis i Proteus vulgaris (z wyjątkiem niepowikłanych zakażeń)

- infekcje przewodu pokarmowego u dorosłych i dzieci wywołane pałeczkami Shigella flexneri i Shigella sonnei, jeśli wskazana jest terapia antybiotykowa), biegunka podróżnych spowodowana enterotoksycznymi szczepami Escherichia coli, cholery (oprócz uzupełniania płynów i elektrolitów).

Dawkowanie i podawanie

Lek podaje się doustnie po posiłku z wystarczającą ilością płynu.

Dzieci od 6 do 12 lat: 240-480 mg 2 razy dziennie po 12 godzinach.

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 960 mg raz lub 480 mg 2 razy dziennie. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 1920 mg (4 tabletki po 480 mg).

Przebieg leczenia wynosi od 7 do 10 dni. W przewlekłych zakażeniach przebieg leczenia jest dłuższy i zależy od ciężkości choroby.

W ostrych chorobach zakaźnych przebieg leczenia wynosi 5 dni, jeśli po 7 dniach nie ma poprawy klinicznej, należy rozważyć przeprowadzenie korekty leczenia w związku z możliwą opornością patogenu.

Dawkowanie w szczególnych przypadkach:

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii u dorosłych i dzieci:

Maksymalna dawka dobowa dla pacjentów ze zdiagnozowanym zakażeniem wynosi 90-120 mg / kg masy ciała Biseptolu, podzielona na części, pobierana co 6 godzin przez 14 dni.

Zapobieganie zakażeniom Pneumocystis carinii i toksoplazmozą:

Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 960 mg Biseptolum (dwie tabletki po 480 mg) raz na dobę.

Dzieci od 6 do 12 lat: 960 mg Biseptolum dziennie, podzielone na dwie równe dawki po 12 godzinach przez trzy dni. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 1920 mg (4 tabletki po 480 mg).

Pacjenci z klirensem kreatyniny 15–30 cm3 / min powinni być zmniejszeni o połowę, a klirens kreatyniny mniejszy niż 15 cm3 / min nie jest zalecany do stosowania ko-trimoksazolu.

Pacjenci w podeszłym wieku

Lek należy ostrożnie przyjmować u pacjentów w podeszłym wieku ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek / wątroby lub przyjmujących inne leki w tym samym czasie.

W przypadku braku szczegółowych instrukcji, powinieneś przyjąć standardowe dawki leku.

Efekty uboczne

- agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość megaloblastyczna, eozynofilia, hipoprotrombinemia, leukopenia, methemoglobinemia, neutropenia, małopłytkowość, autoimmunologiczna lub aplastyczna pancytopenia, granulocytopenia

- alergiczne zapalenie mięśnia sercowego, dreszcze, gorączka medyczna, martwica koloidalna skóry, nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka alergiczna, choroba Schönleina-Henocha, pokrzywka, rumień polimorficzny, uogólnione reakcje skórne, wybuch, ognisko, wybuch, reakcja, wytępienie Johnson, zespół Lyella (toksyczna martwica naskórka, objawy nadwrażliwości układu oddechowego, guzkowate zapalenie okołostawowe, zespół toczniopodobny, przekrwienie spojówek i stwardnienie) oczy ry

- biegunka, bóle brzucha, brak apetytu, nudności, fałszywe zapalenie błonicy jelit, wymioty, zwiększone poziomy aminotransferaz i kreatyniny w surowicy, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, czasami z żółtaczką cholestatyczną lub martwicą wątroby

- krystaluria, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nefrotoksyczny ze skąpomoczem lub bezmoczem, wzrost azotu niebiałkowego i kreatyniny w surowicy, zwiększenie diurezy (u pacjentów z obrzękiem serca)

- hipokaliemia, hiponatremia, hiperglikemia

- apatia, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia ruchowe, bóle głowy, depresja, drgawki, omamy, nerwowość, szum w uszach, zapalenie nerwów obwodowych, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, bezsenność

- bóle stawów, bóle mięśni, rabdomioliza

- duszenie się, kaszel, nacieki w płucach.

Przeciwwskazania

- nadwrażliwość na lek, jego składniki, leki z grupy ko-trimoksazolu

- ciężkie uszkodzenie miąższu wątroby, hiperbilirubinemia (u dzieci)

- ostra niewydolność nerek, w której niemożliwe jest określenie stężenia leku w osoczu krwi

- choroby krwi (niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość z niedoborem witaminy B12, agranulocytoza, leukopenia)

- jednoczesne stosowanie z dofetilidem

- brak dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (prawdopodobieństwo hemolizy)

- ciąża i laktacja.

- dzieci do 6 lat

Lek jest przepisywany ostrożnie, gdy występuje niedobór kwasu foliowego w organizmie, astma oskrzelowa i choroby tarczycy.

Interakcje narkotykowe

Dofetilid może powodować komorowe zaburzenia rytmu serca z wydłużonym odstępem QT, w tym torsades de rointes, które są bezpośrednio związane ze stężeniem dofelitydu w osoczu.

Jednocześnie przyjmując niektóre leki moczopędne (głównie tiazydy), rozwija się ryzyko małopłytkowości, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku i starszych.

Biseptol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych w zakresie wymagającym modyfikacji dawki.

Biseptol hamuje metabolizm fenytoiny. U pacjentów przyjmujących oba leki okres półtrwania fenytoiny zwiększa się o około 39%, a klirens fenytoiny zmniejsza się o około 27%.

Biseptol zwiększa stężenie wolnej frakcji metotreksatu w surowicy, wypierając ją z wiązań z białkami.

Wpływ na wyniki laboratoryjne.

Trimetoprim może wpływać na wyniki oznaczania stężenia metotreksatu w surowicy metodą enzymatyczną, ale nie ma na nie wpływu, jeśli oznaczenie jest przeprowadzane metodami radioimmunologicznymi.

Biseptol może przeceniać wyniki testu Yaffe głównym pikratem kreatyniny o około 10%.

Biseptol może nasilać działanie leków hipoglikemicznych przyjmowanych w tym samym czasie, pochodnych sulfonylomocznika, a tym samym zwiększa ryzyko hipoglikemii.

Biseptol może zwiększać stężenie digoksyny w osoczu u niektórych pacjentów w podeszłym wieku.

Biseptol może zmniejszać skuteczność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

U pacjentów po przeszczepie nerki, leczonych biseptolem i cyklosporyną, obserwuje się przemijające zaburzenia czynności przeszczepionej nerki, objawiające się wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy, co jest prawdopodobnie spowodowane działaniem trimetoprimu.

Biseptol z pirymetaminą może powodować niedokrwistość megaloblastyczną.

Sulfonamidy wykazują podobieństwo chemiczne do niektórych leków przeciwtarczycowych, leków moczopędnych (acetazolamidu i tiazydów), a także doustnych leków przeciwcukrzycowych, które mogą powodować alergię krzyżową.

Specjalne instrukcje

Opisano rzadkie przypadki zagrażających życiu powikłań związanych z sulfonamidami, w tym zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella, ostra martwica wątroby, niedokrwistość aplastyczna, inne uszkodzenia szpiku kostnego i uczulenie dróg oddechowych.

Jeśli podczas leczenia objawami Biseptolum pojawią się objawy wskazujące na możliwość wystąpienia powikłań, zwłaszcza wysypki, ból gardła, gorączka, ból stawów, kaszel, uduszenie lub zapalenie wątroby, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania leku i skonsultować się z lekarzem.

Nie jest zalecany do zapalenia migdałków, zapalenia gardła wywołanego przez paciorkowce beta-hemolizujące grupy A ze względu na powszechną odporność szczepów.

Należy zachować ostrożność podczas przepisywania ko-trimoksazolu pacjentom z niedoborem kwasu foliowego (osoby w podeszłym wieku, osoby uzależnione od alkoholu, zespół złego wchłaniania), porfirię, zaburzenia tarczycy, astmę oskrzelową i reakcje alergiczne w wywiadzie. W przypadku wystąpienia wysypki skórnej lub biegunki podczas leczenia preparatem Biseptol, należy natychmiast przerwać podawanie leku.

U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej Biseptol może powodować hemolizę.

U pacjentów w podeszłym wieku zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych Biseptolu, w tym uszkodzenia nerek lub wątroby. Najczęściej opisywane ciężkie działania niepożądane leku Biseptol u pacjentów w podeszłym wieku to ciężkie reakcje skórne, zahamowanie czynności szpiku kostnego i małopłytkowość z plamicą lub bez plamicy. Wspólne podawanie Biseptolu i leków moczopędnych zwiększa ryzyko wystąpienia plamicy.

Pacjenci z AIDS, którzy przyjmują Biseptol w przypadku chorób wywołanych przez Pneumocystis carinii, są bardziej narażeni na działania niepożądane, zwłaszcza wysypkę, gorączkę, leukopenię, zwiększone poziomy aminotransferazy w surowicy, hipokaliemię i hiponatremię.

Przepisując Biseptol pacjentom, którzy już otrzymują leki przeciwzakrzepowe, należy zdawać sobie sprawę z możliwego zwiększenia działania przeciwzakrzepowego. W takich przypadkach konieczne jest ponowne określenie czasu krzepnięcia.

Leku nie należy przepisywać pacjentom z dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z porfirią lub zaburzeniami czynności tarczycy.

U pacjentów przyjmujących Biseptol w dużych dawkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu w surowicy. Duże dawki Biseptolu, które są stosowane w leczeniu zapalenia płuc, mogą prowadzić do postępującego, ale odwracalnego wzrostu stężenia potasu w surowicy u znacznej liczby pacjentów. Hiperkaliemia może nawet spowodować odbiór zalecanych dawek leku, jeśli jest przepisywany na tle naruszeń metabolizmu potasu, niewydolności nerek lub jednoczesnego podawania leków wywołujących hiperkaliemię.

Podczas leczenia dużymi dawkami Biseptolu należy rozważyć możliwość wystąpienia hipoglikemii, zwykle kilka dni po rozpoczęciu leczenia. Ryzyko hipoglikemii jest wyższe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, chorobami wątroby i niedożywieniem.

Podczas przyjmowania Biseptolu (a także podczas podawania innych środków przeciwbakteryjnych) może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelit o różnym nasileniu, od łagodnego do zagrażającego życiu, dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie tej choroby u pacjentów z biegunką podczas stosowania leku przeciwbakteryjnego.

Leczenie środkami przeciwbakteryjnymi wpływa na zmianę flory fizjologicznej okrężnicy i może powodować nadmierny wzrost liczby bakterii beztlenowych. Toksyny wytwarzane przez Clostridium difficile są jedną z głównych przyczyn zapalenia jelit.

W przypadkach łagodnego rzekomobłoniastego zapalenia jelit zwykle wystarczające jest odstawienie leku, w cięższych przypadkach konieczna jest korekta równowagi wodno-elektrolitowej, podanie białek i środków przeciwbakteryjnych aktywnych wobec Clostridium difficile (metronidazol lub wankomycyna). Nie należy wprowadzać leków hamujących perystaltykę lub innych leków o działaniu ściągającym. Produkt zawiera parahydroksybenzoesany, które mogą powodować reakcje alergiczne (wysypka, świąd), a także glikol propylenowy, który może powodować objawy podobne do stanu po przyjęciu napojów alkoholowych.

Należy unikać nadmiernego promieniowania słonecznego i UV.

Cechy wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdu i potencjalnie niebezpieczne maszyny.

Podczas stosowania leku może powodować takie skutki uboczne jak: ból głowy, zawroty głowy, drgawki, nerwowość i zmęczenie, więc należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdu i potencjalnie niebezpieczne mechanizmy.

Przedawkowanie

Objawy: brak apetytu, ból kolki, nudności, wymioty, zawroty głowy, ból głowy, senność, utrata przytomności. Może wystąpić gorączka, krwiomocz i krystaluria. W późniejszym okresie może dojść do uszkodzenia szpiku kostnego i zapalenia wątroby. Długotrwałe stosowanie dużych dawek Biseptolu przez długi czas może powodować zahamowanie czynności szpiku kostnego, objawiające się trombocytopenią, leukopenią lub niedokrwistością megaloblastyczną.

Leczenie: płukanie żołądka (nie później niż 2 godziny po zażyciu leku), picie dużej ilości płynów, wymuszona diureza. Zakwaszenie moczu przyspiesza wydalanie trimetoprimu, ale może zwiększyć ryzyko krystalizacji sulfanilamidu w nerkach. Należy monitorować obraz krwi, elektrolity w surowicy i inne wskaźniki biochemiczne pacjenta. Hemodializa jest umiarkowanie skuteczna, dializa otrzewnowa jest nieskuteczna.

Gdy pojawiają się objawy uszkodzenia szpiku kostnego, leukoworynę należy stosować w dawce 5-15 mg na dobę.

Formularz zwolnienia i opakowanie

Na 20 tabletkach w opakowaniu blistrowym z folii z polichlorku winylu i folii aluminiowej. 1 pakiet planimetryczny wraz z instrukcją stosowania w języku stanowym i rosyjskim umieszcza się w kartonowym opakowaniu.

Warunki przechowywania

Przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 250 ° C.

Trzymaj z dala od dzieci!

Okres trwałości

Nie używać po upływie daty ważności.