Adenoidy u dzieci - co to jest, usuń, czy nie?

Adenoidy występują głównie u dzieci w wieku od 3 do 12 lat i powodują wiele dyskomfortu i kłopotów zarówno dla dzieci, jak i ich rodziców, dlatego wymagają pilnego leczenia. Często przebieg choroby jest skomplikowany, po którym następuje zapalenie gruczołowe - zapalenie migdałków gardłowych.

Adenoidy u dzieci mogą wystąpić we wczesnym wieku przedszkolnym i utrzymywać się przez kilka lat. W liceum zazwyczaj kurczą się i stopniowo zanikają.

U dorosłych nie stwierdzono adenoidów: objawy choroby są charakterystyczne tylko dla dzieci. Nawet jeśli miałeś tę chorobę w dzieciństwie, to nie wraca do dorosłości.

Przyczyny rozwoju gruczolaka u dzieci

Co to jest? Adenoidy w nosie u dzieci to nic innego jak proliferacja tkanki migdałka gardłowego. Jest to formacja anatomiczna, która normalnie jest częścią układu odpornościowego. Migdałek nosowo-gardłowy utrzymuje pierwszą linię obrony przed różnymi mikroorganizmami, które chcą dostać się do organizmu za pomocą wdychanego powietrza.

Wraz z chorobą ciało migdałowate wzrasta, a gdy stan zapalny ustępuje, wraca do normy. W przypadku, gdy czas pomiędzy chorobami jest zbyt krótki (powiedzmy tydzień lub nawet mniej), wzrosty nie mają czasu na zmniejszenie. Tak więc, będąc w stanie ciągłego zapalenia, rosną jeszcze bardziej i czasami „pęcznieją” do tego stopnia, że ​​pokrywają cały nosogardziel.

Patologia jest najbardziej typowa dla dzieci w wieku 3 - 7 lat. Rzadko zdiagnozowano u dzieci poniżej jednego roku. Przerośnięta tkanka gruczołowa często ulega odwrotnemu rozwojowi, dlatego w okresie dojrzewania i dorosłości roślinność gruczolakowa prawie nigdy nie występuje. Pomimo tej cechy nie można zignorować problemu, ponieważ zarośnięty migdałek jest stałym źródłem infekcji.

Rozwój adenoidów u dzieci przyczynia się do częstych ostrych i przewlekłych chorób górnych dróg oddechowych: zapalenia gardła, zapalenia migdałków, zapalenia krtani. Czynnikiem wyjściowym dla wzrostu migdałków u dzieci mogą być infekcje - grypa, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, odra, błonica, szkarlata, koklusz, różyczka itp. Adenoidy u dzieci mogą występować jako izolowana patologia tkanki limfoidalnej, ale znacznie częściej łączą się z dusznicą bolesną.

Wśród innych przyczyn prowadzących do pojawienia się migdałków u dzieci, wyróżnia się zwiększone uczulenie organizmu dziecka, niedobory witamin, czynniki odżywcze, inwazje grzybów, niekorzystne warunki społeczne itp.

Objawy adenoidów w nosie dziecka

W normalnych warunkach migdałki u dzieci nie mają objawów zakłócających zwykłe życie - dziecko po prostu ich nie zauważa. Ale w wyniku częstych przeziębień i chorób wirusowych, migdałki mają tendencję do wzrostu. Dzieje się tak dlatego, że aby spełnić swoją bezpośrednią funkcję zatrzymywania i niszczenia drobnoustrojów i wirusów, adenoidy są wzmacniane przez proliferację. Zapalenie migdałków - jest to proces niszczenia drobnoustrojów chorobotwórczych, który jest przyczyną wzrostu rozmiaru gruczołu.

Do głównych objawów migdałków należą:

  • częsty długi katar, który jest trudny do leczenia;
  • trudności w oddychaniu przez nos, nawet przy braku nieżytu nosa;
  • uporczywe wydzielanie śluzu z nosa, co prowadzi do podrażnienia skóry wokół nosa i górnej wargi;
  • oddycha z otwartymi ustami, dolna szczęka wisi jednocześnie, fałdy nosowo-wargowe są wygładzone, twarz staje się obojętna;
  • zły, niespokojny sen;
  • chrapanie i węszenie we śnie, czasami - wstrzymanie oddechu;
  • powolny, apatyczny stan, spadek postępu i wydajność, uwaga i pamięć;
  • nocne ataki uduszenia charakterystyczne dla migdałków drugiego do trzeciego stopnia;
  • uporczywy suchy kaszel rano;
  • ruchy mimowolne: nerwowe tykanie i mruganie;
  • głos traci swój rezonans, staje się nudny, ochrypły, letarg, apatia;
  • dolegliwości bólów głowy, które występują z powodu braku tlenu w mózgu;
  • utrata słuchu - często pyta dziecko.

Współczesna otolaryngologia dzieli adenoidy na trzy stopnie:

  • 1 stopień: migdałki u dziecka są małe. W tym dniu dziecko oddycha swobodnie, w nocy odczuwa się trudności z oddychaniem, w pozycji poziomej. Dziecko często śpi, z otwartymi ustami.
  • Stopień 2: migdałki u dziecka są znacznie powiększone. Dziecko musi oddychać przez usta cały czas, w nocy chrapie dość głośno.
  • 3 stopnie: adenoidy u dziecka całkowicie lub prawie całkowicie pokrywają nosogardziel. Dziecko nie śpi dobrze w nocy. Nie będąc w stanie odzyskać siły podczas snu, w ciągu dnia łatwo się męczy, uwaga rozprasza. Ma ból głowy. Musi cały czas mieć otwarte usta, w wyniku czego zmieniają się jego rysy twarzy. Jama nosowa przestaje być wentylowana, rozwija się przewlekły nieżyt nosa. Głos staje się nosowy, mowa - niewyraźna.

Niestety rodzice często zwracają uwagę na nieprawidłowości w rozwoju adenoidów tylko w stadium 2-3, kiedy oddychanie przez nos jest trudne lub nieobecne.

Adenoidy u dzieci: zdjęcia

Ponieważ migdałki wyglądają jak u dzieci, oferujemy do oglądania szczegółowe zdjęcia.

Leczenie migdałków gardłowych u dzieci

W przypadku migdałków u dzieci istnieją dwa rodzaje leczenia - chirurgiczne i zachowawcze. W miarę możliwości lekarze starają się uniknąć operacji. Ale w niektórych przypadkach nie możesz się bez niego obejść.

Leczenie zachowawcze migdałków gardłowych u dzieci bez operacji jest najbardziej właściwym, priorytetowym kierunkiem w leczeniu przerostu migdałka gardłowego. Przed zaakceptowaniem operacji rodzice powinni zastosować wszystkie dostępne metody leczenia, aby uniknąć adenotomii.

Jeśli laryngologia nalega na chirurgiczne usunięcie migdałków - nie spiesz się, nie jest to pilna operacja, gdy nie ma czasu na myślenie i dodatkowe monitorowanie i diagnozowanie. Poczekaj, podążaj za dzieckiem, wysłuchaj opinii innych specjalistów, postaw diagnozę kilka miesięcy później i spróbuj wszystkich konserwatywnych metod.

Jeśli leczenie farmakologiczne nie przyniesie pożądanego efektu, a dziecko cierpi na przewlekły proces zapalny w nosogardzieli, należy skonsultować się z lekarzami prowadzącymi, którzy wykonują adenotomię.

Adenoidy stopnia 3 u dzieci - usunąć, czy nie?

Przy wyborze - adenotomia lub leczenie zachowawcze nie może polegać wyłącznie na stopniu wzrostu migdałków gardłowych. Przy 1-2 stopniach migdałków większość uważa, że ​​nie trzeba ich usuwać, a przy stopniu 3 operacja jest po prostu obowiązkowa. Nie jest to do końca prawdą, wszystko zależy od jakości diagnozy, często zdarzają się przypadki fałszywej diagnostyki, gdy badanie jest wykonywane na tle choroby lub po niedawnym przeziębieniu, u dziecka zdiagnozowano stopień 3 i zalecono natychmiastowe usunięcie migdałków.

Miesiąc później, migdały zauważalnie zmniejszają rozmiar, ponieważ były powiększone z powodu procesu zapalnego, podczas gdy dziecko oddycha normalnie i nie choruje zbyt często. I są przypadki, przeciwnie, z 1-2 stopniami migdałków, dziecko cierpi na uporczywe ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, nawracające zapalenie ucha, sen występuje w zespole bezdechu - nawet 1-2 stopnie mogą wskazywać na usunięcie migdałków.

Również o adenoidach 3 stopnie powie słynnemu pediatrze Komarovsky'emu:

Terapia zachowawcza

Kompleksowa terapia zachowawcza stosowana jest w umiarkowanych niepowikłanych powiększonych migdałkach i obejmuje leki, fizykoterapię i ćwiczenia oddechowe.

Zwykle przepisywane są następujące leki:

  1. Antyalergiczny (antyhistaminowy) - tavegil, suprastin. Stosowane w celu zmniejszenia objawów alergii, eliminują obrzęk tkanek nosogardzieli, ból i ilość wydzieliny.
  2. Antyseptyki do stosowania miejscowego - collalar, protargol. Preparaty te zawierają srebro i niszczą patogeny.
  3. Homeopatia jest najbezpieczniejszą ze znanych metod, dobrze połączoną z tradycyjnym leczeniem (chociaż skuteczność metody jest bardzo indywidualna - pomaga komuś dobrze, słabo komuś).
  4. Płukanie. Zabieg usuwa ropę z powierzchni migdałków. Wykonywany jest tylko przez lekarza metodą „kukułką” (poprzez wprowadzenie roztworu do jednego nozdrza i odsysanie go z drugiego za pomocą próżni) lub prysznicu nosowo-gardłowego. Jeśli zdecydujesz się zrobić pranie w domu, poprowadź ropę jeszcze głębiej.
  5. Fizjoterapia Skuteczna kwarcowa obróbka nosa i gardła, a także terapia laserowa światłem prowadzącym w nosogardzieli przez nos.
  6. Klimatoterapia - leczenie w wyspecjalizowanych sanatoriach nie tylko hamuje wzrost tkanki limfoidalnej, ale ma również pozytywny wpływ na całe ciało dziecka.
  7. Multiwitaminy wzmacniające układ odpornościowy.

Z fizjoterapii, ocieplenia, ultradźwięków, ultrafioletu.

Usuwanie migdałków u dzieci

Adenotomia to usunięcie migdałków gardłowych przez interwencję chirurgiczną. Jak usunąć adenoidy u dzieci, powie lekarz najlepszy. W skrócie migdałek gardłowy jest uchwycony i odcięty za pomocą specjalnego narzędzia. Odbywa się to jednym ruchem, a cała operacja zajmuje nie więcej niż 15 minut.

Niepożądana metoda leczenia choroby z dwóch powodów:

  • Po pierwsze, szybko dojrzewają adenoidy, a jeśli istnieje predyspozycja do tej choroby, będą się one nieustannie zmieniać w stan zapalny, a każda operacja, nawet tak prosta jak adenotomia, spowoduje stres u dzieci i rodziców.
  • Po drugie, migdałki gardłowe pełnią funkcję ochronną dla bariery, która w wyniku usunięcia migdałków jest tracona do organizmu.

Ponadto, w celu przeprowadzenia adenotomii (to znaczy usunięcia migdałków gardłowych), konieczne jest posiadanie wskazań. Obejmują one:

  • częste nawroty choroby (więcej niż cztery razy w roku);
  • uznała nieskuteczność leczenia zachowawczego;
  • pojawienie się zatrzymania oddechu we śnie;
  • pojawienie się różnych powikłań (zapalenie stawów, reumatyzm, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie naczyń);
  • oddychanie przez nos;
  • bardzo częste powtarzające się zapalenie ucha;
  • bardzo częste nawracające przeziębienia.

Należy rozumieć, że operacja jest rodzajem osłabienia układu odpornościowego małego pacjenta. Dlatego przez długi czas po interwencji powinien być chroniony przed chorobami zapalnymi. Okresowi pooperacyjnemu koniecznie towarzyszy terapia lekowa - w przeciwnym razie istnieje ryzyko ponownego wzrostu tkanki.

Przeciwwskazaniami do adenotomii są niektóre choroby krwi, a także skóra i choroby zakaźne w ostrym okresie.

Jak i co leczyć migdałki gardłowe u dziecka

Co to jest choroba

Absolutnie każde dziecko ma katar. Choroba może być spowodowana ekspozycją na różne czynniki: bakterie, wirusy, reakcje alergiczne i tak dalej. Tylko pediatra lub otolaryngolog może określić dokładną przyczynę pojawienia się obfitego śluzu. Jeśli czas nie zwróci się o pomoc do specjalisty, może rozwinąć się ostry etap choroby. W tym artykule porozmawiamy o tym, jak zidentyfikować tę chorobę i jak leczy się zapalenie gruczołu krokowego u dziecka.

Jest to choroba o charakterze zapalnym, której towarzyszy przerost migdałka gardłowego. Podczas rutynowego badania tego organu nie można zobaczyć, a do jego wizualizacji lekarze wykorzystują instrumentalne metody badania.

Gruczoły to obszary akumulacji tkanki limfatycznej, które znajdują się w nosogardzieli i jamie ustnej. Działają jako bariera chroniąca wewnętrzne środowisko ciała przed wpływem patogennych czynników środowiskowych. Zniszczenie ciała następuje z powodu rozrostu węzłów chłonnych. Patologicznie powiększone migdałki powodujące trudności w oddychaniu, utratę słuchu i szereg innych zaburzeń są często spotykane u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, choroba może stać się przewlekła, co jest znacznie trudniejsze do wyleczenia. Niezwykle ważne jest terminowe wykrycie objawów choroby i pokazanie dziecka otolaryngologowi. Tylko lekarz może przepisać właściwe leczenie migdałków u dziecka w wieku 3 lat.

Statystyki zachorowalności

Zapalenie gruczołowe rozwija się głównie u dzieci w wieku od 3 do 15 lat. W pojedynczych przypadkach może wystąpić zarówno w okresie niemowlęcym, jak i bardziej dojrzałym. Warto zauważyć, że w ostatnich latach powiększony gruczoł jest coraz częściej diagnozowany u niemowląt poniżej 1 roku życia. Chorobę wykrywa się u 5-8% dzieci w okresie od 3 do 7 lat. U dzieci w wieku szkolnym ryzyko rozwoju patologii jest znacznie zmniejszone. Zarówno dziewczęta, jak i chłopcy mogą zachorować - według płci eksperci nie ujawnili.

Rozwój choroby u dorosłych jest konsekwencją niezupełnie wyleczonego zapalenia migdałków w dzieciństwie. Jeśli pacjent ma tego typu patologię po raz pierwszy w życiu, przed rozpoczęciem leczenia, lekarz powinien wyeliminować możliwość wystąpienia guza w nosogardzieli.

Klasyfikacja chorób

W zależności od stopnia procesu zapalnego eksperci rozróżniają:

  • Ostre zapalenie gruczołowe. U dzieci postać ta rozwija się przeciwko ARVI i innym infekcjom dróg oddechowych. Czas trwania choroby wynosi około 7 dni.
  • Podostry. Ta forma jest charakterystyczna dla wzrostu temperatury ciała do 38 stopni Celsjusza. Bardzo często proces ten rozwija się u dzieci, które mają już powiększone gruczoły.
  • Chroniczny. Ta forma charakteryzuje się najdłuższym kursem - od sześciu miesięcy lub dłużej. Proces zapalny rozciąga się nie tylko na migdałki, ale także na blisko położone narządy. Objawy są związane z chorobami, takimi jak zapalenie oskrzeli, zapalenie krtani, zapalenie zatok, zapalenie ucha.

Wielkość migdałków i stopień trudności w oddychaniu wyróżniają trzy etapy:

  • W pierwszym etapie przerośnięty migdałek pokrywa jedną trzecią światła kanałów nosowych. Pacjenci mają trudności z oddychaniem, co objawia się w nocy.
  • W drugim, adenoidy pokrywają połowę światła szyjnego. Zarówno w nocy, jak iw ciągu dnia dziecko ma trudności z normalną cyrkulacją powietrza w drogach oddechowych.
  • W trzecim etapie zapalne gruczoły całkowicie zamykają otwór - pacjent może oddychać tylko przez usta.

Czynniki predysponujące

Zanim nauczysz się leczyć migdałki u dzieci, musisz zrozumieć przyczyny tej choroby. Powiększony migdałek jest formą odpowiedzi organizmu na przenikanie drobnoustrojów chorobotwórczych (wirusów, bakterii i ID). Do głównych przyczyn rozwoju zapalenia gruczołu krokowego należą:

  • zmniejszenie właściwości ochronnych układu odpornościowego, które występuje, gdy odmawia się karmienia piersią, z powodu nieodpowiedniego odżywiania dziecka lub niewystarczającej ilości witaminy D w organizmie;
  • tendencja dziecka do alergii i skaz;
  • częsta hipotermia;
  • przewlekły nieżyt nosa, zapalenie zatok, zapalenie krtani i inne procesy zapalne;
  • czynnik środowiskowy (niska wilgotność, nadmierny kurz w pomieszczeniu).

Czynnik dziedziczny wpływa na rozwój patologii.

Objawy choroby

W przypadku zapalenia gruczołu krokowego dzieci często skarżą się na następujące objawy:

  • trudności w oddychaniu;
  • pojawienie się złego zimna;
  • ból głowy;
  • ciężki kaszel;
  • słaby apetyt;
  • uczucie obcego ciała w gardle;
  • zaburzenia snu;
  • częste zmęczenie i apatia.


W przewlekłej postaci choroby u młodych pacjentów występuje głosowy głos w nosie, obfite ślinienie się, a fałd nosowo-wargowy jest wygładzony.

Leczenie należy rozpocząć po wykryciu pierwszych objawów. Terminowa terapia nie pozwoli na przejście choroby od ostrej do przewlekłej, a także zmniejszy prawdopodobieństwo powikłań.

  • Kwas askorbinowy aktywuje odporność humoralną
  • Kurs recepcji -
    tylko 4 dni
  • Sprawdzony efekt kliniczny
  • Unikalna formuła Tsitovir-3® obejmuje chlorowodorek bendazolu (Dibazol)

Jak i jak prawidłowo leczyć migdałki gardłowe u dziecka w wieku 3-4 lat

Leki

Przy 1 i 2 stopniu zapalenia gruczołu krokowego lekarz przepisuje leki, aby zmniejszyć obrzęk tkanki limfoidalnej, wyeliminować reakcje alergiczne organizmu, jak również zniszczenie patogennej mikroflory i zwiększyć właściwości ochronne.

Krople do nosa pomagają przywrócić oddychanie i zmniejszyć obrzęk górnych dróg oddechowych. Częściej niż inni otolaryngolodzy przepisują dzieciom nazivin, naftyzynę, albucid, nazol. Należy wcześniej zauważyć, że wkraplanie jest zalecane przez 5-7 dni. Niepożądane jest stosowanie leków dłużej niż sugerowany okres, ponieważ może rozwinąć się uzależnienie, co doprowadzi do przewlekłego nieżytu nosa. W przypadku komplikacji lub po operacji, antybiotyki są przepisywane niemowlętom: „Ampicillin”, „Cefuroxime”, „Sumamed”.

Dla każdego pacjenta indywidualnie, w zależności od stadium i objawów, lekarz może przepisać dodatkowe leki: posilas do resorpcji, spraye i inhalatory. Teraz wiesz, jak leczyć migdałki u dziecka w wieku 4 lat.

Aby zapobiec rozwojowi tej choroby, eksperci zalecają podawanie dzieciom leków immunomodulujących, takich jak Tsitovir-3. Ma złożony efekt, wzmacnia układ odpornościowy, a także ma negatywny wpływ na infekcje wirusowe. Lek jest przepisywany w leczeniu ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego we wczesnych stadiach. Wykazano również, że otrzymuje go do celów profilaktycznych w celu utrzymania ochronnej reakcji organizmu. Dostępny lek w postaci syropu, proszku do sporządzania roztworu i kapsułek. Aby uczynić to dla dzieci, zawiesina ma aromatyczne aromaty - truskawki, pomarańczy, żurawiny.

Innym skutecznym sposobem leczenia zapalenia gruczołu krokowego u dziecka jest prowadzenie aromaterapii. Przed wykonaniem tej procedury upewnij się, że pacjent nie jest uczulony na wybrany olejek eteryczny. Do terapii terapeutycznej odpowiednie oleje, takie jak:

  • lawenda;
  • mędrzec;
  • sosna;
  • jodła;
  • bazylia

Rodzice mogą pochować jeden z ziołowych preparatów lub samodzielnie przygotować mieszaninę kilku składników. Tak więc leczenie adenoidów u dzieci w wieku od 3 do 5 lat jest bezpieczniejsze niż stosowanie silnych leków. Ale procedury domowe mogą być przeprowadzane tylko po konsultacji z lekarzem.

Kiedy ta choroba jest skutecznym ćwiczeniem oddechowym. Oczywiście nie wszystkie dzieci będą w stanie to zrobić, ale nie ma w tym nic skomplikowanego. Mamy wystarczająco dużo, aby przejąć inicjatywę i zainteresować dziecko. Przed jego wdrożeniem konieczne jest oczyszczenie jamy nosowej nagromadzonego śluzu. Poniżej znajduje się lista prostych metod ułatwiających oddychanie:

  • Poproś dziecko, aby szczelnie zamknęło oba nozdrza na przemian iw tej pozycji weź 10 głębokich oddechów. Klasy są zalecane na świeże powietrze.
  • Niech dziecko zamknie na przemian przewody nosowe. Będąc w tej pozycji, musi wziąć głęboki oddech i wstrzymać oddech na kilka sekund. Powtórz ćwiczenie musi być co najmniej 10 razy.

Wielu interesuje się pytaniem: czy migdałki leczone u dzieci metodami ludowymi? Lek ziołowy może być stosowany jako uzupełnienie podstawowej terapii lekowej. Oto kilka skutecznych przepisów:

  • Olej z rokitnika (zmniejsza stan zapalny, nawilża błonę śluzową nosa). Zaleca się zakopanie w każdym przewodzie nosowym, przed użyciem należy lekko ogrzać szklaną butelkę w łaźni wodnej. Możesz użyć nie więcej niż dwa tygodnie.
  • Nalewka z eukaliptusa. Środki poprawiają proces oddechowy i zakłócają reprodukcję patogennych mikroorganizmów. Dwie łyżki suszonych liści wylewa się z 300 ml wrzącej wody. Następnie roztwór należy podawać przez co najmniej 60 minut. Powstały wywar może płukać gardło nie więcej niż 3 razy dziennie.

Środki ludowe powinny uzupełniać podstawową terapię przepisaną przez lekarza prowadzącego. Im szybciej zaczniesz skomplikowane procedury, tym bardziej prawdopodobne jest, że będziesz leczył migdałki u dziecka bez operacji.

Interwencja chirurgiczna

Takie środki są stosowane w sytuacjach, w których pełne życie pacjenta z przerośniętymi gruczołami jest trudne.

Najczęstszymi wskazaniami do adenotomii są następujące objawy i patologie:

  • dziecko ma poważne problemy z oddychaniem;
  • dziecko często choruje i występują nawroty zapalenia zatok, zapalenia płuc, zapalenia ucha, zapalenia oskrzeli;
  • niewyraźna mowa;
  • występowanie anomalii szczękowo-twarzowej z powodu przerośniętego gruczolaka.

Jeśli choroba ma charakter przewlekły, operacja jest niepożądana.

Jakie jest leczenie adenoidów u dzieci poniżej 1 roku życia?

W niemowlęctwie choroba jest niezwykle rzadka. Jeśli objawy zostaną wykryte, warto natychmiast pokazać dziecku pediatrę. W zależności od postaci choroby lekarz przepisze kurs leczenia farmakologicznego, a także pomoże wybrać lokalne leki w celu złagodzenia stanu dziecka.

Leczenie musi być wszechstronne i przeprowadzane w odpowiednim czasie. Niezwykle ważne jest zapobieganie rozwojowi powikłań. Zaleca się spłukanie okruchów solanką, rumiankiem, nagietkiem lub bulionem z dziurawca. Ta procedura przyczynia się do wypłukiwania drobnoustrojów z dotkniętej błony śluzowej. W niektórych przypadkach pediatra może przepisać antybiotyki penicylinowe.

Środki zapobiegawcze

Aby niemowlęta nie miały problemów z migdałkami nosowo-gardłowymi, konieczne jest regularne zapobieganie zapaleniu gruczołu krokowego. Kompleks działań obejmuje:

  • Wzmocnienie odporności. Aby to zrobić, możesz wziąć kurs przyjmowania leków immunomodulujących „Tsitovir-3”. Aby to zrobić, należy zastosować syrop na pół godziny przed jedzeniem 3 razy dziennie przez 4 dni.
  • Wygodne warunki. Rodzice powinni prowadzić wietrzenie pokoju w odpowiednim czasie. Ważne jest również, aby powietrze w pomieszczeniu było wilgotne.
  • Ziołolecznictwo W okresie ostrej ostrej infekcji wirusowej dróg oddechowych i grypy, przeprowadzaj regularne mycie bulionem nosowo-gardłowym.
  • Tryb temperatury. Mamusie powinny zapewnić, że dziecko jest zawsze ciepłe i wygodne, nie można pozwolić na hipotermię.

Zapalenie gruczołu krokowego jest poważną chorobą, której towarzyszą nieprzyjemne objawy. Konieczne jest potraktowanie tego niezwykle poważnie, aby zapobiec przejściu do postaci przewlekłej i rozwojowi komplikacji.

Pediatra mówi o możliwościach i metodach leczenia migdałków gardłowych u dzieci bez operacji

Adenoidy to wzrost migdałków gardłowych. Jest na samym początku gardła - w nosie. W zwykłym badaniu gardła dziecko go nie zobaczy. Aby zidentyfikować migdałki, należy skontaktować się ze specjalistą laryngologiem - lekarzem w celu uzyskania specjalnych procedur, które pomogą je ocenić.

Rodzice, którzy mają przed sobą diagnozę migdałków u dziecka, pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl, jest operacja. Ale nie rozpaczaj. W przypadkach, w których nie ma bezwzględnych wskazań do interwencji chirurgicznej (wymienionych poniżej), można zacząć od próby leczenia innymi zachowawczymi metodami. W tym artykule omówimy sposoby zmniejszenia liczby migdałków gardłowych u dziecka bez operacji.

W przypadku interwencji chirurgicznej nie ma potrzeby odkładania w następujących przypadkach:

  • jeśli dziecko nie może w pełni oddychać przez nos;
  • słaby sen u dziecka z powodu chrapania i problemów z oddychaniem. Zwłaszcza, gdy występuje duszność i najgorsze - bezdech krótkotrwały, czyli zatrzymanie oddechu;
  • kiedy dziecko zaczyna słabo słyszeć, a jego ucho środkowe bardzo często się zapala;
  • powtarzające się epizody zapalenia zatok przynosowych;
  • z tak zwaną „adenoidową” twarzą. Ale lepiej, oczywiście, nie poruszać tego tematu i nie podejmować działań, zanim pojawią się jakiekolwiek nieodwracalne zmiany w kościach czaszki;
  • przedłużone krwawienie z jamy nosowej.

Jeśli stany wymienione powyżej nie są jeszcze dostępne, należy spróbować leczyć migdałki gardłowe u dziecka bez operacji.

W odległej przeszłości, kiedy pojawiły się adenoidy, były one koniecznie usuwane. Dlatego dziadkowie mogą ci „doradzać”. Jednak w wyniku wielu badań udowodniono, że bez absolutnego świadectwa nie należy tego robić, ponieważ migdałek gardłowy pełni również ważną funkcję - udział w odporności.

W leczeniu adenoidów u dzieci stosowano leki miejscowo lub doustnie, fizjoterapię, a także środki ludowe. Możesz użyć tego wszystkiego w sposób złożony lub osobno.

Mycie nosa

Miejscowy wpływ na powiększony migdałek gardłowy jest bardziej skuteczny niż przyjmowanie leków. Osiąga się to poprzez płukanie jamy nosowej różnymi rozwiązaniami medycznymi (inna nazwa to „terapia nawadniająca”). Stosując tę ​​metodę, osiadające tam szkodliwe mikroorganizmy i wydzieliny śluzowe są usuwane z powierzchni błony śluzowej przerośniętego ciała migdałowatego. Zwykle przepisywany w monoterapii pierwszego stopnia migdałków gardłowych.

Co myć nos?

Roztwory soli

Możesz samodzielnie przygotować rozwiązanie do nawadniania jamy nosowej. Proporcje są następujące: 1 szklanka wody schłodzona do temperatury pokojowej i 1 łyżeczka soli zwyczajnej lub morskiej. Ale zaletą są gotowe leki farmaceutyczne. Ponieważ stężenie soli w nich jest bardzo dokładne, roztwór jest sterylny i zawsze gotowy do użycia. Te leki są znane wszystkim i są reprezentowane przez różne linie:

  • „Aqualore”,
  • Aquamaris,
  • „Fizjomer”,
  • „Marimer”,
  • „Humer”,
  • „Morze Otrivina”,
  • „Septo Aqua”,
  • „Salin”,
  • „Delfin”
  • roztwór soli (0,9% roztwór chlorku sodu).

Jak prawidłowo przepłukać jamę nosową?

  1. Głowę dziecka należy obrócić na bok.
  2. Wprowadzić końcówkę nebulizatora do górnego kanału nosowego (w stosunku do pozycji poziomej głowy), przepłukać jamę nosową roztworem i zasysać śluz specjalnym aspiratorem, jeśli dziecko jest małe. Jeśli okruch jest duży, pozwól mu wydmuchać własny nos.
  1. Powtórz to samo z drugim kanałem nosowym.
  2. Procedurę należy wykonywać 3-4 razy dziennie przez 7-10 dni w przypadku kilku kursów.

Gdy migdałki drugiego stopnia mogą być leczone innymi grupami leków. Przed użyciem następujących leków konieczne jest umycie jamy nosowej powyższą metodą.

Skurcz naczyń krwionośnych

W przypadku wyraźnego obrzęku migdałków laryngologicznych lekarz przepisuje preparaty zwężające naczynia. Najmniejsze są wytwarzane w postaci kropli o niskim stężeniu składnika zwężającego naczynia, a dla większej liczby dzieci, jako sprayów, procent substancji czynnej będzie wyższy. Te leki są również znane wszystkim: „Nazivin”, „Nazol”, „Xymelin”, „Otrivin” i wiele innych.

Leki hormonalne

Możliwe, że lekarz przepisze leki oparte na hormonach, zwłaszcza z towarzyszącymi alergiami. Częściej są to Avamis, Nasonex od 2 lat, Nazarel, Fliksonaze ​​od 4 lat i Nasobek od 6 lat.

Antyseptyki i antybiotyki

W przypadku zakażenia może rozwinąć się zapalenie powiększonego migdałka gardłowego, zapalenia gruczołowego. Przyczyną zapalenia mogą być zarówno wirusy, jak i bakterie. Następnie używają dodatkowych grup leków.

Antyseptyczny

  • „Miramistin”, „Octenisept”, „Chlorhexidine” - aerozole nosogardzieli;
  • „Albucid”, „Argolife”, „Protargol”, „Collargol” lub „Sialor” - krople do nosa.

Antybiotyki w formie sprayu w nosie

  • „Isofra”;
  • „Polydeks z fenylefryną”.

Środki ludowe do leczenia migdałków gardłowych

Z pomocą środków ludowych możesz również osiągnąć sukces.

  • Zakrapianie w nosie rokitnika, herbaty lub oleju eukaliptusowego. Mają naturalne działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, przeciwbakteryjne i, do pewnego stopnia, zwężające naczynia. Przed użyciem butelki z lekiem ogrzewa się w dłoni i wkrapla do wcześniej przemytych kanałów nosowych. Stosuj 4 do 5 razy dziennie przez 10 do 15 dni.
  • Mycie jamy nosowej bulionami ziół leczniczych: matką i macochami, rumiankiem, dziurawcem, skrzypem lub skrzypem, rano i wieczorem, przez tydzień lub 10 dni. Z ich pomocą możesz wyeliminować zapalenie nosogardzieli. Zioła można zbierać i suszyć niezależnie, ale lepiej jest korzystać z gotowych opłat apteki.
  • Aloes ze względu na swój unikalny skład chemiczny ma działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Ale działanie regenerujące jest najbardziej cenione - aloes łagodzi podrażnienia błony śluzowej nosa i gardła, które często występują w przypadku migdałków gardłowych. Wlej 2 do 3 kropli soku 3 razy dziennie, trwając od 2 tygodni do roku.
  • Oczywiście tradycyjna medycyna nie może obejść się bez produktów pszczelich. Istnieje wiele przepisów z ich użyciem.

Dodać 15 kropli 10% nalewki z propolisu i pół łyżeczki sody oczyszczonej do szklanki przegotowanej schłodzonej wody. Płukać gardło 3 razy dziennie przez 7 dni. To samo rozwiązanie można wykonać płucząc nos.

Ponadto użycie miodu wewnątrz ma działanie tonizujące na ciało dziecka. Dziecko o dobrej odporności będzie łatwiej radzić sobie z adenoidami.

Homeopatia dla adenoidów

Medycyna alternatywna jest również szeroko stosowana w leczeniu patologicznych procesów w nosogardzieli. Stosuje się go w połączeniu z tradycyjnymi preparatami o 1–2 stopniach roślinności gruczołowej.

Jednym z najważniejszych miejsc w leczeniu migdałków gardłowych u dzieci bez operacji jest olej tuja. Jest bogaty w substancje lecznicze, które zmniejszają stan zapalny i hamują dalszy wzrost migdałków gardłowych. Ponadto ma działanie przeciwbakteryjne, gojące i zwężające naczynia. Leki homeopatyczne na bazie olejku tujowego:

  • „Edas - 801” - krople w nosie;
  • „Tuya GF” - krople do nosa;
  • „Tui Nam” - krople i maść do układania w kanałach nosowych;
  • „Job - baby” („Barberry - comp”) - granulki do spożycia. Zawiera także owoce suszonego berberysu, łodygi zakwasu i jodu;
  • Euphorbium Compositum zawiera mieszaninę homeopatycznych składników aktywnych. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, gojące i nawilżające. Dostępne w formie sprayu (dlatego dozwolone tylko od 4 lat);
  • „Limfomiozot” - połączony lek ziołowy. Oficjalne instrukcje dotyczące leku wskazują, że jego stosowanie jest możliwe od 18 lat. Jednak otorynolaryngolodzy dzieci często przepisują „Limfomiozot” i dzieci ze względu na ich wysoką skuteczność. Dostępne w kroplach do spożycia, a także w ampułkach z roztworem do podawania domięśniowego.

Ćwiczenia oddechowe

Jeśli dziecko często cierpi na przeziębienie i ma migdałki, to oprócz leczenia głównego konieczne jest rozpoczęcie ćwiczeń na drogi oddechowe. Regularne ćwiczenia przez 3 do 4 miesięcy pomagają poprawić przepływ krwi, poprawić napięcie mięśni gładkich w narządach oddechowych, wyeliminować przekrwienie zatok przynosowych i wyeliminować niedotlenienie, nasycając komórki organizmu tlenem.

Istnieje wiele ćwiczeń dla układu oddechowego. Jedną z najbardziej skutecznych jest gimnastyka według metody Butejki. Jest łatwy do wykonania zarówno dla dorosłych, jak i dzieci.

  • Zamknij prawe nozdrze dziecka. Poproś, aby powoli wziąć głęboki oddech, a następnie wydychać lewe nozdrze. Trzymaj usta dziecka zamknięte. Trzeba nauczyć go oddychać tylko nosem. Powtórz ćwiczenie z lewym nozdrzem.
  • Zamknij prawe nozdrze dziecka. Pozwól dziecku wziąć głęboki oddech lewą stroną i wstrzymać oddech na kilka sekund. W tym momencie zwalniasz prawą stronę i naciskasz lewe nozdrze. Niech twoje dziecko wydycha powoli.
  • Całkowicie trzymaj nos dziecka. Policz do dziesięciu i opróżnij nozdrza. Poproś dziecko, aby wzięło głęboki oddech i wydech 10 razy przez nos.
  • Zrób to samo, co w poprzednim ćwiczeniu, tylko wdech i wydech wykonuje się ustami.
  • Policz do 5 i poproś, aby dziecko wdychało nos. Ponownie policz do 5 i pozwól dziecku oddychać przez usta.

Wdychanie z adenoidami

Przy pomocy inhalacji różnych leków można opóźnić dalszy rozwój tkanki migdałków gardłowych.

  • Weź chusteczkę lub wacik, włóż na nią 2-3 krople olejku i odstaw na 10 minut do pokoju, w którym bawi się dziecko. Możesz użyć oleju tuji, jodły, eukaliptusa lub mięty.
  • Wypełnij wannę ciepłą wodą i wlej do niej 5-7 kropli oleju i pozwól dziecku oddychać oparami przez około 10 - 20 minut.
  • Podgrzej sól morską na patelni i włóż do niej 3 krople oleju. Konieczne jest szybkie wdychanie i powolny wydech przez 5 minut. Ten rodzaj inhalacji jest skuteczny przeciwko przeziębieniu, ponieważ ma efekt suszenia.
  • W przypadku ciężkiego stanu zapalnego lekarz może przepisać inhalację roztworem soli fizjologicznej, lekiem Pulmicort na hormon i antybiotykiem Fluimucil - antybiotykiem IT przez nebulizator w celu złagodzenia obrzęku.

Fizjoterapia

Obejmuje wiele skutecznych metod, które mają korzystny wpływ na powiększony migdałek gardłowy i jest stosowany jako dodatek do głównej terapii lekowej.

Elektroforeza to wykorzystanie impulsów elektrycznych do dostarczania leków do migdałków gardłowych, takich jak jodek potasu, azotan srebra, nowokaina i prednizon.

Często promieniowanie ultrafioletowe jest stosowane do leczenia migdałków gardłowych u dzieci. Jego główne efekty to: wysuszenie błony śluzowej nosa, eliminacja obrzęku, zniszczenie patogenów. Napromienianie odbywa się donosowo.

Terapia ultra-wysokiej częstotliwości jest przeprowadzana zewnętrznie. Specjalne płytki są nakładane na boczne powierzchnie szyi i pod kątem dolnej szczęki. Zabieg hamuje dalszy rozwój zapalenia migdałków gardłowych, łagodzi ból i przyczynia się do wzmocnienia odporności miejscowej.

Laseroterapia jest najskuteczniejszą metodą fizjoterapii. Adenoidy są przetwarzane przez hel - neonowy laser za pomocą światłowodu wprowadzonego do jamy nosowej. Sam zabieg jest bezbolesny, ale wymaga całkowitego unieruchomienia pacjenta. Terapia laserowa ma działanie biostymulujące na migdałki gardłowe.

Wnioski

Istnieje wiele różnych sposobów na zmniejszenie powiększonych migdałków bez konieczności operacji. Ale nie wszystkie metody mogą pasować do Twojego dziecka. Najczęściej pozytywne wyniki można osiągnąć dzięki terminowej diagnozie i rozpoczęciu złożonego leczenia. Adenoidy 1 i 2 stopnie są łatwe do leczenia. Przy 3 stopniach wegetacji najprawdopodobniej musisz usunąć migdałki. W każdym przypadku lekarz powinien zająć się diagnozą i leczeniem. Tylko specjalista wybierze skuteczną i bezpieczną terapię, która pomoże Twojemu dziecku.

Jak leczyć powiększone migdałki gardłowe u dziecka

Adenoidy - dość powszechna choroba występująca z taką samą częstotliwością jak u dziewcząt i chłopców w wieku od 3 do 10 lat (mogą występować niewielkie odchylenia od normy wieku). Z reguły rodzice takich dzieci często muszą „siedzieć w szpitalu”, co zwykle staje się powodem do pójścia do lekarza na bardziej szczegółowe badanie. W ten sposób stwierdza się zapalenie gruczołu krokowego, ponieważ diagnozy może dokonać tylko otolaryngolog - w badaniu przez innych specjalistów (w tym pediatrę) problem nie jest widoczny.

Adenoidy - co to jest?

Adenoidy to migdałek gardłowy zlokalizowany w nosogardzieli. Ma ważną funkcję - chroni organizm przed infekcjami. Podczas walki jej tkanki rosną, a po wyzdrowieniu zwykle wracają do dawnych rozmiarów. Jednak ze względu na częste i przewlekłe choroby migdałki nosowo-gardłowe stają się patologicznie duże iw tym przypadku diagnozą jest „przerost gruczolaka”. Jeśli ponadto występuje stan zapalny, diagnoza brzmi już jak „zapalenie gruczołowe”.

Adenoidy to problem występujący rzadko u dorosłych. Ale dzieci cierpią na tę chorobę dość często. Chodzi o niedoskonałość układu odpornościowego młodych organizmów, która w okresie penetracji infekcji działa ze zwiększonym stresem.

Przyczyny migdałków gardłowych u dzieci

Najczęstsze przyczyny migdałków u dzieci:

  • „Dziedziczenie” genetyczne - predyspozycje do adenoidów są przenoszone genetycznie iw tym przypadku są spowodowane przez patologie w urządzeniu układu hormonalnego i limfatycznego (dlatego dzieci z zapaleniem gruczołu krokowego często mają związane z tym problemy, takie jak zmniejszenie czynności tarczycy, nadwaga, letarg, apatia itp.) d.).
  • Ciąża problemowa, trudne porody - choroby wirusowe przenoszone przez przyszłą matkę w pierwszym trymestrze ciąży, przyjmująca w tym okresie toksyczne leki i antybiotyki, niedotlenienie płodu, zamartwica dziecka i uraz podczas porodu - wszystko to, zdaniem lekarzy, zwiększa szanse że u dziecka zdiagnozuje się następnie migdałki.
  • Cechy wczesnego wieku - zwłaszcza karmienie dziecka, zaburzenia żywieniowe, nadużywanie słodyczy i konserwantów oraz choroby dziecka - we wczesnym wieku wszystko to wpływa również na zwiększenie ryzyka zapalenia gruczołu krokowego w przyszłości.

Ponadto szanse wystąpienia choroby zwiększają niekorzystne warunki środowiskowe, alergie w historii dziecka i członków jego rodziny, osłabienie odporności, aw rezultacie częste wirusy i przeziębienia.

Objawy migdałków gardłowych u dzieci

Aby na czas skonsultować się z lekarzem, gdy leczenie jest nadal możliwe w konserwatywny sposób bez traumatycznej operacji psychicznej u dziecka, konieczne jest jasne zrozumienie objawów migdałków gardłowych. Mogą być następujące:

  • Trudne oddychanie jest pierwszym i pewnym znakiem, gdy dziecko stale lub bardzo często oddycha przez usta;
  • Katar, który nieustannie niepokoi dziecko, a wydzielina wyróżnia się surowym charakterem;
  • Senowi towarzyszy chrapanie i świszczący oddech, ewentualnie zadławienie lub ataki bezdechu;
  • Częsty nieżyt nosa i kaszel (z powodu przepływu wydzieliny na tylnej ścianie);
  • Problemy ze słuchem - częste zapalenie ucha, pogorszenie słuchu (ponieważ rosnąca tkanka pokrywa otwory rur słuchowych);
  • Zmiany głosu - staje się ochrypły i nosowy;
  • Częste choroby zapalne układu oddechowego, zatoki - zapalenie zatok, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków;
  • Niedotlenienie, które występuje w wyniku głodu tlenowego z powodu uporczywego oddychania, a przede wszystkim cierpi mózg (dlatego adenoidy wśród uczniów powodują nawet spadek wyników w nauce);
  • Patologie w rozwoju szkieletu twarzy - ze względu na stale otwarte usta tworzy się specyficzna twarz „adenoidowa”: obojętny wyraz twarzy, nieprawidłowy zgryz, wydłużenie i zwężenie dolnej szczęki;
  • Deformacja klatki piersiowej - długi przebieg choroby prowadzi do spłaszczenia lub nawet depresji klatki piersiowej z powodu małej głębokości wdechu;
  • Niedokrwistość - występuje w niektórych przypadkach;
  • Sygnały z przewodu pokarmowego - utrata apetytu, biegunka lub zaparcie.

Wszystkie powyższe stany są objawami przerostowych migdałków gardłowych. Jeśli są one z jakiegoś powodu objęte stanem zapalnym, pojawia się zapalenie gruczołowe, a jego objawy mogą być następujące:

  • wzrost temperatury;
  • słabość;
  • obrzęk węzłów chłonnych.

Diagnoza adenoidów

Do tej pory oprócz standardowego badania laryngologicznego istnieją inne metody rozpoznawania migdałków gardłowych:

  • Endoskopia jest najbezpieczniejszą i najskuteczniejszą metodą obserwacji stanu nosogardzieli na ekranie komputera (stanem jest brak procesów zapalnych w ciele pacjenta, w przeciwnym razie obraz będzie niewiarygodny).
  • Radiografia - pozwala na dokonanie dokładnych wniosków dotyczących wielkości migdałków, ale ma wady: obciążenie promieniowaniem ciała małego pacjenta i niską zawartość informacji w obecności zapalenia w nosogardzieli.

Poprzednio używana i tak zwana metoda badania palców, ale dziś to bardzo bolesne badanie nie jest praktykowane.

Stopnie adenoidów

Nasi lekarze wyróżniają trzy stopnie choroby, w zależności od wielkości wzrostu migdałków. W niektórych innych krajach występuje migdałki stopnia 4, charakteryzujące się całkowitym nakładaniem się dróg nosowych z tkanką łączną. Etap choroby ENT określa podczas kontroli. Ale najdokładniejsze wyniki to radiografia.

  • 1 stopień adenoidów - na tym etapie rozwoju choroby tkanka zachodzi na około 1/3 tylnej części nosa. Dziecko z reguły nie ma żadnych problemów z oddychaniem w ciągu dnia. W nocy, gdy migdałki, z powodu płynącej do nich krwi, puchną trochę, pacjent może oddychać przez usta, pociągać nosem lub chrapać. Jednak na tym etapie kwestia usunięcia nie jest jeszcze w toku. Teraz szanse radzenia sobie z problemem w najbardziej konserwatywny sposób są jak największe
  • 1-2 stopni adenoidów - taka diagnoza jest dokonywana, gdy tkanka limfoidalna pokrywa więcej niż 1/3, ale mniej niż połowę tyłu nosa.
  • 2 stopnie migdałków gardłowych - migdałki przykrywają jednocześnie ponad 60% światła nosogardzieli. Dziecko nie może oddychać normalnie w ciągu dnia - jego usta są stale rozchylone. Problemy z mową zaczynają się - stają się nieczytelne i pojawia się nosowość. Jednak stopień 2 nie jest wskazaniem do operacji.
  • Adenoidy stopnia 3 - na tym etapie światło nosogardzieli jest prawie całkowicie zablokowane przez przerośniętą tkankę łączną. Dziecko doświadcza prawdziwej męki, nie może oddychać przez nos, ani w dzień, ani w nocy.

Komplikacje

Adenoidy - choroba, którą musi kontrolować lekarz. Przecież przyjęcie przerośniętych wymiarów, tkanka limfatyczna, której początkowym celem jest ochrona ciała przed infekcją, może spowodować poważne komplikacje:

  • Problemy ze słuchem - przerośnięta tkanka częściowo blokuje kanał słuchowy.
  • Alergie - adenoidy są idealną pożywką dla bakterii i wirusów, co z kolei tworzy korzystne tło dla alergii.
  • Spadek wydajności, upośledzenie pamięci - wszystko to dzieje się z powodu niedoboru tlenu w mózgu.
  • Nieprawidłowy rozwój mowy - powikłanie to wiąże się z patologicznym rozwojem z powodu stale otwartych ust szkieletu twarzy, co zakłóca normalne tworzenie aparatu głosowego.
  • Częste zapalenie ucha środkowego - migdałki blokują otwory w rurkach słuchowych, co przyczynia się do rozwoju procesu zapalnego, dodatkowo nasilonego przez trudność wypływu wydzieliny zapalnej.
  • Uporczywe przeziębienia i choroby zapalne dróg oddechowych - odpływ śluzu w migdałkach jest trudny, stagnuje, aw rezultacie rozwija się infekcja, która ma tendencję do obniżania się.
  • Moczenie nocne.

Dziecko z rozpoznaniem migdałków nie śpi dobrze. Budzi się w nocy z powodu zadławienia lub strachu przed uduszeniem. Tacy pacjenci częściej niż ich rówieśnicy nie są w nastroju. Są niespokojni, niespokojni i apatyczni. Dlatego, gdy pojawiają się pierwsze podejrzenia u migdałków, w żadnym przypadku nie należy odkładać wizyty u otolaryngologa.

Leczenie migdałków gardłowych u dzieci

Istnieją dwa rodzaje leczenia choroby - chirurgiczna i zachowawcza. W miarę możliwości lekarze starają się uniknąć operacji. Ale w niektórych przypadkach nie możesz się bez niego obejść.

Obecnie metodą priorytetową jest nadal leczenie zachowawcze, które może obejmować następujące środki w połączeniu lub oddzielnie:

  • Farmakoterapia - stosowanie leków, przed użyciem których należy przygotować nos: dokładnie spłukać, oczyścić śluz.
  • Laser - jest dość skuteczną metodą radzenia sobie z chorobą, która zwiększa odporność miejscową i zmniejsza obrzęk i zapalenie tkanki limfatycznej.
  • Fizjoterapia - elektroforeza, UHF, UFO.
  • Homeopatia jest najbezpieczniejszą ze znanych metod, dobrze połączoną z tradycyjnym leczeniem (chociaż skuteczność metody jest bardzo indywidualna - pomaga komuś dobrze, słabo komuś).
  • Klimatoterapia - leczenie w wyspecjalizowanych sanatoriach nie tylko hamuje wzrost tkanki limfoidalnej, ale ma również pozytywny wpływ na całe ciało dziecka.
  • Gimnastyka oddechowa, a także specjalny masaż twarzy i szyi.

Niestety nie zawsze możliwe jest ostrożne rozwiązanie problemu. Wskazania do operacji obejmują:

  • Poważne naruszenie oddychania przez nos, gdy dziecko zawsze oddycha przez nos, aw nocy czasami ma bezdech (jest to typowe dla migdałków stopnia 3 i jest bardzo niebezpieczne, ponieważ wszystkie narządy cierpią na niedobór tlenu);
  • Rozwój zapalenia ucha środkowego, pociągający za sobą spadek funkcji słuchowych;
  • Patologie szczękowo-twarzowe spowodowane wzrostem adenoidów;
  • Zwyrodnienie tkanki do postaci złośliwej;
  • Ponad 4-krotne zapalenie gruczołu krokowego rocznie przy leczeniu zachowawczym.

Istnieje jednak wiele przeciwwskazań do operacji usuwania migdałków gardłowych. Obejmują one:

  • Poważne choroby układu sercowo-naczyniowego;
  • Zaburzenia krwi;
  • Wszystkie choroby zakaźne (na przykład, jeśli dziecko chorowało na grypę, operację można wykonać nie wcześniej niż 2 miesiące po wyzdrowieniu);
  • Astma oskrzelowa;
  • Ciężkie reakcje alergiczne.

Tak więc operacja usunięcia adenoidów (adenoectomy) jest przeprowadzana tylko pod warunkiem pełnego zdrowia dziecka, po wyeliminowaniu najmniejszych objawów zapalenia. Znieczulenie jest wymagane - lokalne lub ogólne. Należy rozumieć, że operacja jest rodzajem osłabienia układu odpornościowego małego pacjenta. Dlatego przez długi czas po interwencji powinien być chroniony przed chorobami zapalnymi. Okresowi pooperacyjnemu koniecznie towarzyszy terapia lekowa - w przeciwnym razie istnieje ryzyko ponownego wzrostu tkanki.

Wielu rodziców, nawet z bezpośrednimi wskazaniami do adenoektomii, nie zgadza się na operację. Motywują ich decyzję faktem, że usunięcie migdałków nieodwracalnie osłabia odporność ich dziecka. Ale to nie do końca prawda. Tak, po raz pierwszy po interwencji siły ochronne zostaną znacznie osłabione. Ale po 2-3 miesiącach wszystko wróci do normy - pozostałe migdały przejmą funkcje odległych migdałków.

Życie dziecka z migdałkami ma swoje własne cechy. Musi od czasu do czasu odwiedzać lekarza laryngologicznego, częściej niż inne dzieci w celu wykonania toalety nosowej, unikania przeziębienia i chorób zapalnych, zwracając szczególną uwagę na wzmocnienie układu odpornościowego. Dobrą wiadomością jest to, że problem prawdopodobnie zniknie w wieku 13-14 lat. Z wiekiem tkanka limfatyczna jest stopniowo zastępowana przez tkankę łączną i przywracane jest oddychanie przez nos. Nie oznacza to jednak, że wszystko można pozostawić przypadkowi, ponieważ jeśli nie wyleczysz i nie kontrolujesz migdałków, nie będziesz zmuszony czekać na poważne i często nieodwracalne komplikacje.

Jak leczyć powiększone migdałki u dzieci?

Powiększone migdałki są częstym problemem u małych dzieci. Jak oni

Naszym ekspertem jest otolaryngolog Ivan Leskov.

Dlaczego się zwiększają?

Adenoidy zwiększają się w odpowiedzi na częste infekcje dróg oddechowych. Ponieważ z jednej strony adenoidy są organem obrony ciała. Z drugiej - rodzaj „treningu” dla układu odpornościowego. Dla każdego patogenu powstaje tutaj immunokompetentna „odpowiedź komórkowa”. Przy częstych infekcjach komórki limfoidalne migrują tutaj, co powoduje obrzęk migdałków. Ale nawet powiększone, nadal pracują - i angażują się w szkolenie komórek immunokompetentnych i zapewniają podstawową ochronę górnych dróg oddechowych przed infekcjami zewnętrznymi.

Niech rosną?

Rodzice, którzy borykają się z problemem migdałków u dziecka, powinni przede wszystkim zrozumieć, czego nie należy robić. Po pierwsze, nie można „zostawić wszystkiego tak, jak jest”. Adenoidy nie są niezależnym organem, ale częścią pierścienia limfatycznego gardła, który obejmuje całą „sieć” migdałków. Od ogólnego samopoczucia zależy od pracy górnych dróg oddechowych. W przypadku migdałków zapalenie może rozprzestrzeniać się na dowolną część pierścienia limfoidalnego. W rezultacie, jeśli nie zapalenie ucha, to przewlekły nieżyt nosa. Lub przewlekłe zapalenie migdałków, do którego w ogóle nie ma dostępu. A nawet chirurgiczne usunięcie jest niemożliwe.

O ryzyku nieporozumień

Lekarze rozróżniają 3 stopnie zapalenia gruczołowego: 1 stopień - jeśli migdałki pokrywają jedną trzecią nosogardzieli, 2 stopień - jeśli połowa nosogardzieli, 3 stopień - nosogardziel całkowicie. Adenoidy nie mogą wyjść poza nosogardziel. Jeśli u Twojego dziecka rozpoznano migdałki 4 stopnia, jesteś oszukany.

Jak samodzielnie określić te stopnie? I stopień - dziecko oddycha swobodnie i dobrze słyszy; Stopień 2 - oddychanie może być trudne podczas snu, pojawia się chrapanie. Dziecko zaczyna słyszeć gorzej (środek nosogardzieli jest poziomem wyjścia trąbek Eustachiusza, które prawdopodobnie są zamknięte powiększonymi migdałkami). Trzeci stopień - dziecko ciągle źle oddycha i słyszy.

Uważa się, że dziecko migocze „przerasta”. Tak, rzeczywiście, „wyrasta”. Ale uporczywie powiększone migdałki są zawsze ogniskiem zapalnym. Jeśli nic nie zostanie zrobione z tym ogniskiem, infekcja z niego przejdzie przez cały pierścień limfatyczny. Dziecko nie wyjdzie z choroby. Nawet jeśli migdałki są nieco zmniejszone...

Kolejnym błędem jest usunięcie. Jest także związana z rodzicielską pozycją, że nic nie robi. Tak, a wielu lekarzy nie oferuje niczego innego. Zapominając jednocześnie powiedzieć, że adenoidy rosną na tle częstych infekcji dróg oddechowych. W przypadku usunięcia migdałków, infekcje nie staną się rzadsze. A ponieważ ich usunięcie jest całkowicie fizycznie niemożliwe, przy utrzymujących się częstych infekcjach układu oddechowego, będą rosnąć ponownie - w ciągu 2-6 miesięcy. Nawet z jednej pozostałej komórki...

I wreszcie, adenotomia jest nadal operacją. Mogą wystąpić komplikacje. W szczególności śmierć - 1 przypadek na 35 tys. Dla odniesienia: w przypadku szczepień przeciwko śmiertelności z powodu polio - 1 przypadek na 3 miliony.

Kwestia usunięcia migdałków gardłowych może i powinna zostać rozwiązana dopiero po stłumieniu procesu zapalnego! Innymi słowy, lekarz poradził sobie z tym procesem zapalnym - w większości przypadków usunięcie nie jest po prostu konieczne. Współczesna otolaryngologia jest coraz bardziej skłonna do leczenia zachowawczego migdałków gardłowych.

Czy mam czekać na cud?

Leczenie zachowawcze nie zachodzi szybko - trwa co najmniej 2-3 miesiące. Jego skuteczność zależy od nastawienia rodziców i przygotowania konkretnego lekarza. Na przykład, jeśli leczenie homeopatyczne lub przeciwzapalne i przeciwbakteryjne spraye są zalecane dla twojego dziecka jako głównego, nie ma potrzeby czekać na „cud”. Spraye „nie kończą” zapalonych migdałków gardłowych. „Homeopatia dla dzieci” ma na celu zwiększenie drenażu limfatycznego. W tym od migdałków gardłowych. Niestety, w 90% przypadków nie zmniejszają się.

W leczeniu migdałków „dziecięcych” wiele zależy od „dorosłości”, niezależności rodziców. Czy dziecko często choruje? Czy to wynik przewlekłej infekcji? Który? Odpowiedź - pierwsza rzecz dla immunologa!

Brak przewlekłej infekcji? Świetnie Pod nadzorem pediatry angażujemy się w działania, które zwiększają funkcje barierowe organizmu. Równolegle szukamy „naszego” lekarza laryngologa.

Proces leczenia

Redukcja adenoidów ma przede wszystkim zahamować stan zapalny. Potrzebujesz środków przeciwzapalnych, przeciwzakaźnych. Muszą być dostarczane bezpośrednio na powierzchnię migdałków. Aby pokazać, jak właściwie zakopać te fundusze, lekarz musi. Inna opcja - zastosowanie specjalnych dozowników do nosogardzieli - są sprzedawane.

Pamiętaj, aby umyć, co usuwa ropę z powierzchni migdałków. Istnieją dwie metody: „kukułka” (mycie nosogardzieli i zatok przynosowych metodą przemieszczenia) i bicza nosowo-gardłowego. W obu przypadkach potrzebujesz lekarza. Aby spłukać domy za pomocą delfina, trzeba jeszcze bardziej wbić ropę.

W leczeniu migdałków gardłowych nie można obejść się bez fizjoterapii. Ze wszystkich metod, tylko te, które mogą być dostarczone do pracy nosogardzieli. Kwarc, ale jednocześnie w nosie i gardle. Lub laseroterapia - z przewodnikiem światła przez nos do nosogardzieli. Ponadto procedury te powinny być wykonywane przez otolaryngologa, a nie fizjoterapeutę.