Ciprofloxacin - instrukcje użytkowania, opinie, analogi i formy uwalniania (tabletki 250 mg, 500 mg i 750 mg, krople do oczu i uszu 0,3%, roztwór do wstrzykiwań) leku do leczenia zakażeń u dorosłych, dzieci i podczas ciąży

W tym artykule możesz przeczytać instrukcje dotyczące stosowania leku Ciprofloxacin. Przedstawiono opinie odwiedzających witrynę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania cyprofloksacyny w ich praktyce Duża prośba o bardziej aktywne dodawanie opinii na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, jakie powikłania i skutki uboczne zaobserwowano, być może nie stwierdzone przez producenta w adnotacji. Analogi cyprofloksacyny w obecności dostępnych analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu chorób zakaźnych różnych narządów i układów ciała u dorosłych, dzieci, a także podczas ciąży i karmienia piersią.

Cyprofloksacyna jest lekiem przeciwbakteryjnym o szerokim spektrum działania z grupy fluorochinolonów. Efekt bakteriobójczy. Lek hamuje enzym gyrazę DNA bakterii, w wyniku czego dochodzi do naruszenia replikacji DNA i syntezy bakteryjnych białek komórkowych. Cyprofloksacyna działa zarówno na rozmnażające się mikroorganizmy, jak i na te w fazie spoczynku.

Cyprofloksacyna jest aktywna wobec bakterii tlenowych Gram-ujemnych i Gram-dodatnich; patogeny wewnątrzkomórkowe: Legionella pneumophila, Brucella spp., Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare. Większość gronkowców opornych na metycylinę jest również oporna na cyprofloksacynę.

Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis są umiarkowanie wrażliwe na lek.

Corynebacterium spp., Bacteroides fragilis, Pseudomonas cepacia, Pseudomonas maltophilia, Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, asteroides Nocardia są oporne na lek.

Wpływ leku na Treponema pallidum nie jest dobrze poznany.

Farmakokinetyka

Szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Spożycie pokarmu ma niewielki wpływ na wchłanianie cyprofloksacyny. Ukazuje się w tkankach i płynach ustrojowych. Wnika do płynu mózgowo-rdzeniowego: stężenie cyprofloksacyny z niezapalnymi błonami mózgowymi dochodzi do 10%, a stan zapalny do 37%. Wysokie stężenia są osiągane w żółci. Wydalany z moczem i żółcią.

Wskazania

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek:

  • drogi oddechowe;
  • ucho, nos i gardło;
  • nerki i drogi moczowe;
  • narządy płciowe (w tym rzeżączka, zapalenie gruczołu krokowego);
  • zakażenia ginekologiczne (w tym zapalenie przydatków) i poporodowe;
  • układ pokarmowy (w tym jama ustna, zęby, szczęki);
  • woreczek żółciowy i dróg żółciowych;
  • skóra, błony śluzowe i tkanki miękkie;
  • układ mięśniowo-szkieletowy;
  • sepsa;
  • zapalenie otrzewnej;
  • profilaktyka i leczenie zakażeń u pacjentów o obniżonej odporności (z zastosowaniem terapii immunosupresyjnej).

Do użytku lokalnego:

  • ostre i podostre zapalenie spojówek;
  • zapalenie powiek i spojówek;
  • zapalenie powiek;
  • bakteryjne owrzodzenia rogówki;
  • zapalenie rogówki;
  • zapalenie rogówki i spojówki;
  • przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego;
  • meybomity;
  • infekcje oczu po urazach lub ciałach obcych;
  • profilaktyka przedoperacyjna w chirurgii okulistycznej.

Formy wydania

Tabletki powlekane 250 mg, 500 mg, 750 mg.

Krople do oczu i ucho 0,3%.

Roztwór do podawania dożylnego (ukłucie w ampułkach do wstrzykiwań) 2 mg / ml.

Instrukcje użytkowania i dawkowania

Dawka cyprofloksacyny zależy od ciężkości choroby, rodzaju zakażenia, stanu ciała, wieku, masy ciała i czynności nerek pacjenta.

Nieskomplikowane choroby nerek i dróg moczowych - 250 mg, w skomplikowanych przypadkach - 500 mg 2 razy dziennie.

Choroby dolnych dróg oddechowych o umiarkowanym nasileniu - 250 mg, w cięższych przypadkach - 500 mg 2 razy dziennie.

W leczeniu rzeżączki zaleca się pojedynczą dawkę cyprofloksacyny w dawce 250-500 mg.

Choroby ginekologiczne, zapalenie jelit i zapalenie jelita grubego z ciężką i wysoką temperaturą, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie szpiku - 500 mg 2 razy dziennie (w leczeniu banalnej biegunki można użyć dawki 250 mg 2 razy dziennie).

Lek należy przyjmować na pusty żołądek, popijając dużą ilością płynów.

Pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy podać połowę dawki leku.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby, ale leczenie powinno być zawsze kontynuowane przez co najmniej dwa kolejne dni po ustąpieniu objawów choroby. Zwykle czas trwania leczenia wynosi 7-10 dni.

Lek należy podawać dożylnie przez 30 minut (dawka 200 mg) i 60 minut (dawka 400 mg). Roztwór do infuzji można połączyć z 0,9% roztworem chlorku sodu, roztworem Ringera, 5% i 10% roztworem dekstrozy (glukoza), 10% roztworem fruktozy, roztworem zawierającym 5% roztwór dekstrozy z 0,225% lub 0,45% roztworem chlorku sodu.

Dawka cyprofloksacyny zależy od ciężkości choroby, rodzaju zakażenia, stanu ciała, wieku, masy ciała i czynności nerek pacjenta.

Pojedyncza dawka wynosi 200 mg, z ciężkimi zakażeniami - 400 mg. Wielość wprowadzenia - 2 razy dziennie; czas trwania leczenia wynosi 1-2 tygodnie, w razie potrzeby możliwe jest zwiększenie leczenia.

W ostrej rzeżączce lek podaje się dożylnie raz w dawce 100 mg.

Do zapobiegania zakażeniom pooperacyjnym - 30-60 minut przed operacją dożylnie w dawce 200-400 mg.

Efekty uboczne

  • nudności, wymioty;
  • biegunka;
  • ból brzucha;
  • wzdęcia;
  • anoreksja;
  • zawroty głowy;
  • ból głowy;
  • zwiększone zmęczenie;
  • niepokój;
  • drżenie;
  • bezsenność;
  • „koszmarne” sny;
  • obwodowe porażenie (anomalia postrzegania bólu);
  • pocenie się;
  • zwiększone ciśnienie śródczaszkowe;
  • depresja;
  • halucynacje;
  • naruszenia smaku i zapachu;
  • niewyraźne widzenie (podwójne widzenie, zmiana widzenia barw);
  • szum w uszach;
  • utrata słuchu;
  • tachykardia;
  • zaburzenia rytmu serca;
  • spadek ciśnienia krwi;
  • zaczerwienienie skóry twarzy;
  • leukopenia, granulocytopenia, niedokrwistość, małopłytkowość, leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna;
  • krwiomocz (krew w moczu);
  • kłębuszkowe zapalenie nerek;
  • zatrzymanie moczu;
  • bóle stawów;
  • zerwanie ścięgna;
  • ból mięśni;
  • świąd;
  • pokrzywka;
  • pęcherze z krwawieniem;
  • gorączka narkotykowa;
  • krwotoki punktowe (wybroczyny);
  • obrzęk twarzy lub krtani;
  • duszność;
  • zwiększona wrażliwość na światło;
  • zapalenie naczyń;
  • rumień guzkowy;
  • ból i pieczenie w miejscu wstrzyknięcia;
  • ogólna słabość;
  • superinfekcja (kandydoza, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego).

Przeciwwskazania

  • niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej;
  • rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
  • dzieci do 18 roku życia (do zakończenia procesu tworzenia szkieletu);
  • ciąża;
  • okres laktacji (karmienie piersią).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Cyprofloksacyna jest przeciwwskazana do stosowania w okresie ciąży i laktacji (karmienie piersią).

Specjalne instrukcje

Jeśli wystąpi ciężka i długotrwała biegunka podczas lub po leczeniu Ciprofloksacyną, należy wykluczyć rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, co wymaga natychmiastowego przerwania leczenia i odpowiedniego leczenia.

Jeśli wystąpią bóle ścięgien lub pojawią się pierwsze objawy zapalenia ścięgna, leczenie należy przerwać.

W okresie leczenia cyprofloksacyną konieczne jest zapewnienie wystarczającej ilości płynu podczas obserwacji normalnej diurezy.

Podczas leczenia cyprofloksacyną unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym.

Jednocześnie przyjmowanie alkoholu zwiększa hepatotoksyczne działanie leku.

Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i mechanizmy kontroli

Pacjenci przyjmujący cyprofloksacynę powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu i wykonywać inne potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych (zwłaszcza podczas picia alkoholu).

Interakcja z narkotykami

Ze względu na spadek aktywności procesów mikrosomalnego utleniania w hepatocytach, cyprofloksacyna zwiększa stężenie i wydłuża okres półtrwania teofiliny i innych ksantyn (np. Kofeiny), doustnych leków hipoglikemicznych, pośrednich antykoagulantów i przyczynia się do zmniejszenia wskaźnika protrombiny.

Przy jednoczesnym stosowaniu z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego) zwiększa ryzyko wystąpienia drgawek.

Metoklopramid przyspiesza wchłanianie cyprofloksacyny, co skraca czas osiągnięcia maksymalnego stężenia tego ostatniego.

Jednoczesne podawanie leków urykozurycznych prowadzi do wolniejszej eliminacji (do 50%) i zwiększenia stężenia cyprofloksacyny w osoczu.

W połączeniu z innymi środkami przeciwbakteryjnymi (antybiotyki beta-laktamowe, aminoglikozydy, klindamycyna, metronidazol), zwykle obserwuje się synergizm. Dlatego cyprofloksacyna może być z powodzeniem stosowana w połączeniu z azlocyliną i ceftazydymem w zakażeniach wywołanych przez Pseudomonas spp.; z mezlocyliną, azlocyliną i innymi antybiotykami beta-laktamowymi - w przypadku zakażeń paciorkowcowych; z izoksazolpenicylinami i wankomycyną - do zakażeń gronkowcowych; z metronidazolem i klindamycyną - do zakażeń beztlenowych.

Cyprofloksacyna wzmaga działanie nefrotoksyczne cyklosporyny, odnotowuje się również wzrost stężenia kreatyniny w surowicy, więc tych pacjentów należy monitorować 2 razy w tygodniu.

Cyprofloksacyna przyjmowana jednocześnie zwiększa działanie pośrednich leków przeciwzakrzepowych.

Roztwór do infuzji leku jest farmaceutycznie niezgodny ze wszystkimi roztworami do infuzji i lekami, które są fizycznie i chemicznie niestabilne w środowisku kwaśnym (pH roztworu do infuzji cyprofloksacyny wynosi 3,5-4,6). Nie można mieszać roztworu do podawania dożylnego z roztworami o pH powyżej 7.

Analogi leku Ciprofloksacyna

Analogi strukturalne substancji czynnej:

  • Alzipro;
  • Afenoksyna;
  • BasiGen;
  • Betaciprol;
  • Vero-cyprofloksacyna;
  • Zindolin 250;
  • Inficpro;
  • Quintor;
  • Quipro;
  • Liprokhin;
  • Microflox;
  • Offtocipro;
  • Recipro;
  • Ciflox;
  • Tseprova;
  • Tsiloxan;
  • Tsipraz;
  • Cyprinol;
  • Tsiprobay;
  • Tsibrobid;
  • Cyprobrin;
  • Cyprodox;
  • Ciprolacare;
  • Tsiprolet;
  • Ciprolone;
  • Cypromed;
  • Cipropane;
  • Tsiprosan;
  • Tsiprosin;
  • Tsiprosol;
  • Cyprofloksabol;
  • Ciprofloxacin Bufus;
  • Ciprofloksacyna-AKOS;
  • Ciprofloksacyna-Promed;
  • Ciprofloxacin-Teva;
  • Ciprofloxacin-FPO;
  • Cifloxinal;
  • Digran;
  • Digran OD;
  • Ecocifol.

Jak stosować cyprofloksacynę

Treść artykułu

  • Jak stosować cyprofloksacynę
  • Jak stosować tsiprolet
  • „Tsiprolet”: użycie, przeciwwskazania, skutki uboczne

Wskazania do użycia

Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych powodowanych przez różne bakterie i mikroorganizmy. „Cyprofloksacyna” jest szeroko stosowana w leczeniu zapalenia zatok, zapalenia ucha, zapalenia czołowego i innych zakażeń górnych dróg oddechowych. Ponadto lek jest przepisywany w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, mukowiscydozy. Lek jest przepisywany na zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie przydatków, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie błony śluzowej macicy. Możesz także użyć „Ciprofloksacyny” w przypadku chorób skóry, ran, oparzeń. Skuteczny lek dotyczy infekcji narządów jamy brzusznej.

„Cyprofloksacyna” jest również stosowana w okulistyce do leczenia zakaźnego zapalenia oka (zapalenie spojówek, zapalenie rogówki), jak również do zapobiegania ewentualnym powikłaniom wynikającym z leczenia.

Sposób użycia

Lek stosuje się doustnie, dożylnie lub miejscowo. Schemat dawkowania i dawkowanie ustala się w zależności od masy ciała pacjenta, jak również od stanu funkcjonalnego nerek i wieku pacjenta. Do podawania doustnego są przepisywane tabletki 250 mg 2-3 razy dziennie. W ciężkich zakażeniach dawka może wzrosnąć i osiągnąć 750 mg na dobę. Jeśli lek jest stosowany w leczeniu długoterminowym, przyjmuje się go 1 raz dziennie. W przypadku zakażeń układu moczowo-płciowego 500 mg należy spożywać w 2 dawkach dziennie.

Podawanie dożylne prowadzi się kroplomierzem 200-400 mg 2 razy dziennie. Czas trwania infuzji wynosi około 30 minut, jeśli dawka wynosi 200 mg. Przy dawce 400 mg czas trwania infuzji osiąga 1 godzinę. Podawanie dożylne przeprowadza się w ciężkich przypadkach i gdy niemożliwe jest przyjęcie tabletek do środka.

Czas trwania kursu zależy od ciężkości choroby, jednak średni czas trwania kursu nie przekracza 2 miesięcy (z zapaleniem szpiku) i 14 dni dla większości zakażeń.

W okulistyce stosuje się miejscowe stosowanie kropli do oczu zawierających cyprofloksacynę. 1-2 krople leku zakopane w chorym oku co 4 godziny. W ciężkich postaciach zakażenia, zaszczepianie 2 kropli co godzinę.

Działania niepożądane i przeciwwskazania

W niektórych przypadkach mogą wystąpić reakcje niepożądane z różnych narządów. W przypadku uszkodzenia przewodu pokarmowego mogą wystąpić nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia, ból lub dyskomfort w jamie brzusznej, czkawka, suchość w ustach, krwawienie, wzdęcia, zapalenie wątroby i martwica wątroby. Od strony ośrodkowego układu nerwowego można zaobserwować ból głowy, pobudzenie i lęk, bezsenność, depresję, fobie, koszmary nocne, zmęczenie, zaburzenia widzenia, omamy, zaburzenia chodu, drżenia, paranoję, psychozę. Inne poważne działania niepożądane obejmują obniżenie ciśnienia krwi, zapaść płuc, arytmię, zakrzepicę, zaburzenia oddechowe, bóle mięśni, zapalenie nerek, zapalenie pochwy, zapalenie naczyń skóry, obrzęk, eozynofilię i dysbakteriozę.

Nie przepisuj leków dzieciom poniżej 18 lat. Istnieją również ograniczenia dotyczące leczenia pacjentów z miażdżycą, zaburzeniami krążenia w mózgu, chorobami psychicznymi, padaczką, niewydolnością nerek.

Cyprofloksacyna antybiotykowa: zasada działania, postać uwalniania i parametry farmakologiczne

Rosnąca liczba różnych zmian bakteryjnych w drogach moczowo-płciowych, skórze i innych narządach wewnętrznych zmusza lekarzy do poszukiwania nowych, coraz bardziej skutecznych antybiotyków.

Z jednej strony rozszerza możliwości terapii, z drugiej - prowadzi do rozwoju odporności flory bakteryjnej na działanie leków.

Szczególnym wyjątkiem jest antybiotyk Ciprofloxacin, który należy do klasy fluorochinolonów drugiej generacji.

Jednak pod względem skuteczności klinicznej znacznie przewyższa swoich kolegów z klasy.

Powoduje to jego szerokie rozpowszechnienie w praktyce medycznej w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, w tym chorób wenerycznych obszaru moczowo-płciowego.

Zgodnie z międzynarodowymi zaleceniami Europejskiego Stowarzyszenia Urologii 2016, Cyprofloksacyna jest lekiem pierwszego rzutu do leczenia skomplikowanych i niepowikłanych form zakażeń dróg moczowych.

Głównym składnikiem leku jest antybakteryjny składnik o tej samej nazwie, który ma działanie bakteriobójcze. Ze względu na hamowanie syntezy DNA - gyrazę komórki patogennej, procesy rozmnażania, replikacji i dystrybucji flory zakaźnej są zawieszone. Lek ma szeroki zakres aktywności przeciwbakteryjnej.

„Pod oczyma” upadku antybiotyku:

  • Bakterie Gram-ujemne, w szczególności E. coli, Shigella, Klebsiella, enterobacteria, Proteus, Yersinia i inne;
  • drobnoustroje gram-dodatnie, w tym większość szczepów gronkowca, paciorkowca;
  • inne patogeny, w tym chlamydie, beztlenowce, mykoplazmy.

Szczególną uwagę należy zwrócić na aktywność cyprofloksacyny w stosunku do Pseudomonas aeruginosa, która jest przyczyną większości powikłań chorób zakaźnych układu moczowo-płciowego u mężczyzn i kobiet.

Antybiotyk Ciprofloksacyna pod różnymi nazwami handlowymi jest dostępny w postaci:

  • roztwór do iniekcji o stężeniu składnika aktywnego 2 lub 4 mg na 1 ml leku;
  • krople do leczenia zmian bakteryjnych narządów wzroku i słuchu (0,3%);
  • tabletki o zawartości substancji czynnej 0,25, 0,75 i 0,5 g.

Aktywność antybakteryjna leku ze względu na jego właściwości farmakologiczne. Wyróżnia się wysoką biodostępnością (do 80%) i szybką absorpcją z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi występuje 1-2 godziny po nałożeniu pigułki i 60 minut po wstrzyknięciu. Zdaniem ekspertów lek jest szybko dystrybuowany do prawie wszystkich tkanek i środowisk biologicznych organizmu.

W przeciwieństwie do innych antybiotyków cyprofloksacyna szybko tworzy terapeutycznie aktywne stężenia w gruczole krokowym, nerkach, pęcherzu moczowym, cewce moczowej itp. (przekraczają zawartość leku w osoczu do 12 razy). Wydalany przez nerki, częściowo metabolizowany w wątrobie. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi średnio od 3 do 6 godzin. W przypadku nieprawidłowego działania nerek ten czas jest podwojony.

Oporność flory patogennej na działanie cyprofloksacyny praktycznie nie rozwija się (z wyjątkiem przypadków niezgodności z dawką zalecaną zgodnie z instrukcją). Wynika to z szybkiej śmierci bakterii z jednej strony i braku destrukcyjnych enzymów z drugiej.

Wskazaniami do mianowania cyprofloksacyny są wszelkie infekcje spowodowane podatnością na działanie flory leku.

Wśród nich są:

  • infekcje górnej i dolnej części układu moczowo-płciowego, w tym zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego;
  • zmiany bakteryjne przewodu pokarmowego, w tym biegunka zakaźna (w tym biegunka podróżnych), salmonella, ciężkie zapalenie jelita grubego itp.;
  • infekcje skóry i tkanek miękkich, w tym ropne zapalenie skóry, wywołane przez florę Gram-dodatnią, pałeczki pyocyjanowe;
  • choroby zapalne narządów miednicy, w tym te spowodowane przez zakażenia przenoszone drogą płciową, zwłaszcza gonococcus;
  • zmiany w górnych drogach oddechowych i dolnych drogach oddechowych.

Stosowanie Ciprofloksacyny jest ograniczone do:

  • ciąża i karmienie piersią (w tym przypadku zaleca się zastąpienie go bezpieczniejszymi lekami z grupy cefalosporyn);
  • dzieciństwo i okres dojrzewania (lek jest przepisywany tylko pacjentom w wieku powyżej 18 lat, chociaż w literaturze medycznej opisano stosowanie leku u 15-latków);
  • nadwrażliwość na składniki leku, a lista przeciwwskazań obejmuje historię alergii pacjenta na inne fluorochinolony.

Cyprofloksacyna niekorzystnie wpływa na powstawanie układu mięśniowo-szkieletowego w młodym wieku. Dlatego jego stosowanie u dzieci jest możliwe tylko pod ścisłymi wskazówkami.

Biorąc pod uwagę charakterystykę metabolizmu leku, może być konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek i wątroby, pacjentów w podeszłym wieku. Ponadto, podobnie jak każdy inny antybiotyk, cyprofloksacynę należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami i pod nadzorem lekarza.

Cyprofloksacyna: w czym pomaga, cechy stosowania i dawkowania, interakcje z innymi lekami

W leczeniu niepowikłanych zakażeń bakteryjnych cyprofloksacyna jest przepisywana w postaci tabletek w dawce od 0,25 do 0,75 dwa razy na dobę. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju bakterii, która jest czynnikiem sprawczym i lokalizacji procesu zapalnego i może wynosić do 4 tygodni.

Najczęstsze schematy leczenia to:

  • ostra nieskomplikowana rzeżączka - 0,5 g raz dziennie, w skomplikowanej postaci, dawka leku pozostaje taka sama, ale leczenie przedłuża się do 7 dni;
  • bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego - 1 g dziennie przez 4 tygodnie;
  • infekcje dolnych części dróg moczowych - 0,5-1 g raz dziennie (dawkę można podzielić na dwie dawki - odpowiednio 0,25 i 0,5 g) przez 3-10 dni;
  • zmiany skórne - 1-1,5 g raz dziennie (lub 0,5-0,75 g dwa razy dziennie) przez 1-2 tygodnie.

Niezależnie od tego, co pomaga Ciprofloxacin, dawka dobowa nie powinna przekraczać 1,5 g.

W przypadku ciężkich chorób bakteryjnych antybiotyk przepisywany jest w postaci zastrzyków przez pierwsze kilka dni terapii. Następnie, decyzją lekarza, możliwe jest przeniesienie pacjenta do pigułki. Cyprofloksacyna jest podawana dożylnie w postaci zakraplaczy. Dawka wynosi od 0,2 do 0,4 g dwa razy dziennie. Do miejscowego leczenia bakteryjnych uszkodzeń narządów wzroku i słuchu, antybiotyk jest przepisywany w postaci kropli. W początkowej fazie leczenia co 1-2 godziny wkrapla się 1-2 krople. Po ulepszeniu zwiększa się odstęp pomiędzy stosowaniem leku.

W przypadku jednoczesnego przyjmowania z innymi lekami mogą wystąpić następujące powikłania:

  • leki zobojętniające sok żołądkowy, środki pokrywające ściany jelit, multiwitaminy i inne leki zawierające związki glinu, magnezu, żelaza, cynku, wapnia - zmniejszają wchłanianie cyprofloksacyny z przewodu pokarmowego;
  • leki przeciwzakrzepowe (na przykład lek Marcumar) - możliwe jest zwiększenie ich skuteczności i ryzyka krwawienia;
  • leki do znieczulenia - zmniejszają stężenie cyprofloksacyny we krwi;
  • środki hipoglikemiczne, w szczególności glibenklamid - zmniejszona skuteczność, która wymaga kontroli poziomu glikemii;
  • stymulatory motoryki jelit - zwiększenie stężenia cyprofloksacyny we krwi;
  • leki do leczenia dny moczanowej - zwiększa toksyczne działanie antybiotyku na nerki;
  • Teofilina i jej analogi grupowe - możliwe jest zwiększenie ich stężenia w osoczu;
  • NLPZ (z wyjątkiem aspiryny) - zwiększały niepożądany wpływ na ośrodkowy układ nerwowy;
  • leki immunosupresyjne - wymagana jest korekta ich dawkowania w momencie przyjmowania Ciprofloksacyny.

Jeśli nie zastosujesz się do zalecanej dawki, może wystąpić:

  • nudności;
  • wymioty;
  • zaburzenia świadomości;
  • drgawki drgawkowe;
  • naruszenia serca, wątroby, nerek.

Jeśli istnieją dowody przedawkowania leku, należy pilnie skonsultować się z lekarzem. Nie ma określonego antidotum. Pacjent otrzymuje więcej płynu, a leczenie objawowe przeprowadza się aż do normalizacji stanu.

Cyprofloksacyna: działania niepożądane, analogi, koszty i opinie

Pomimo szerokiego zakresu aktywności przeciwdrobnoustrojowej, wyraźnego wpływu na organizm i obszernej listy wskazań, lek rzadko powoduje działania niepożądane.

Najczęściej lekarze mówią:

  • nudności, w rzadkich przypadkach - wymioty, utrata apetytu;
  • zawroty głowy, bóle głowy;
  • reakcje alergiczne;
  • tachykardia, duszność.

W przypadku podawania pozajelitowego, ból może pojawić się w miejscu, w którym ustawiono kroplówkę, lekki obrzęk, zapalenie żył.

Z analogów Tsiprfloksatsina o tym samym spektrum działania przeciwbakteryjnego, lekarz może zalecić:

  • Quintor (Indie);
  • Infitpro (Indie);
  • Tseprova (Indie);
  • Ziprinol i przedłużona forma Ziprinol CP (Słowenia);
  • Tsiprobay (Niemcy);
  • Digran (Indie).

Koroshkin Peter Vasilievich, lekarz - terapeuta. „Rzadko przepisuję cyprofloksacynę. Jednak nie jest to spowodowane niską skutecznością leku, ale raczej przeciwnie, z szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Przepisuję go pacjentom ze szczególnie opornymi formami zakażenia. Lek pomaga szybko, rzadko powoduje komplikacje. ”

Andrzej, 38 lat. „Lekarz przepisał Ciprofloksacynę w przypadku rozpoznania rzeżączki. Biorąc pod uwagę jej stan, trudno uwierzyć, że tylko jedna pigułka pomoże. Ale tak naprawdę wystarczyło, by objawy choroby szybko zniknęły ”.

Cyprofloksacyna, której działania niepożądane występują dość rzadko, a lista przeciwwskazań jest wystarczająco mała, jest skutecznym antybiotykiem stosowanym w leczeniu różnych zakażeń. Krajowy lek jest najbardziej przystępny (koszt waha się między 40-50 rubli). Ale zagraniczne analogi także nie trafiają do celu, na przykład Izraelska Ciprofloxacin Teva kosztuje około 130 rubli za 10 tabletek po 0,5 g każda.

Cyprofloksacyna: instrukcje użytkowania

Skład

Opis

Wskazania do użycia

Zakażenia wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy:

- infekcje dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne (zapalenie płuc, z wyjątkiem pneumokoków, infekcje oskrzelowo-płucne w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc, mukowiscydoza, rozstrzenie oskrzeli);

- infekcje ucha środkowego i zatok przynosowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne;

- infekcje nerek i dróg moczowych;

- infekcje skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne;

- infekcje kości i stawów;

- zakażenie miednicy (w tym zapalenie przydatków i zapalenie gruczołu krokowego);

- zakażenia przewodu pokarmowego (w tym biegunka wywołana przez enterotoksynogenne szczepy E. coli, Campylobacter jejuni);

- zakażenia u pacjentów ze zmniejszoną odpornością (z neutropenią).

Przeciwwskazania

Dawkowanie i podawanie

Dawkę określa lekarz, w zależności od ciężkości choroby, rodzaju zakażenia, stanu ciała, wieku (poniżej 18 lub powyżej 60 lat), masy ciała i czynności nerek.

Wskazania do użycia

Pojedyncze / dzienne dawki dla dorosłych

Całkowity czas trwania leczenia

(w tym leczenie pozajelitowymi postaciami cyprofloksacyny)

Zakażenie dolnych dróg oddechowych

Zakażenie górnych dróg oddechowych

Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok

Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego

Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego

Zakażenia układu moczowego

Dla kobiet w okresie menopauzy - raz 500 mg

Powikłane zapalenie pęcherza moczowego, niepowikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek

Nie mniej niż 10 dni, w niektórych przypadkach (na przykład z ropniami) - do 21 dni

2-4 tygodnie (ostry)

4-6 tygodni (przewlekłe)

Zakażenia narządów płciowych

Gonokokowe zapalenie cewki moczowej i zapalenie szyjki macicy

Pojedyncza dawka 500 mg

Zapalenie stawów i miednicy oraz choroby zapalne miednicy

Co najmniej 14 dni

Infekcje żołądkowo-jelitowe i infekcje wewnątrzbrzuszne

Biegunka wywołana infekcją bakteryjną, w tym Shigella spp, inna niż Shigella dysenteriae typu I i imperialne leczenie ciężkiej biegunki podróżnika

Biegunka typu I wywołana przez Shigella dysenteriae

Biegunka Vibrio chlera

Infekcje wewnątrzbrzuszne wywołane przez organizmy Gram-ujemne

Infekcje skóry i tkanek miękkich

Infekcje stawów i kości

Zapobieganie i leczenie zakażeń u pacjentów z neutropenią. Zalecane spotkanie w połączeniu z innymi lekami

Terapia trwa do końca okresu neutropenii.

Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez Neisseria meningitides

Profilaktyka poekspozycyjna i leczenie wąglika. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po podejrzeniu lub potwierdzonym zakażeniu.

60 dni po potwierdzeniu

Pacjenci w podeszłym wieku zmniejszają dawkę o 30%.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: dostosowanie dawki nie jest wymagane.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: dawkę dostosowuje się zgodnie z tabelą:

250-500 mg 1 raz na 24 godziny

250-500 mg raz na 24 godziny po dializie

250-500 mg raz na 24 godziny po dializie

Efekty uboczne

Z skóry i tkanek podskórnych: rumień wielopostaciowy i guzowaty.

Od układu sercowo-naczyniowego: wydłużony odstęp QT, komorowe zaburzenia rytmu (w tym rodzaj piruetu), zapalenie naczyń, uderzenia gorąca, migrena, omdlenia.

Ze strony przewodu pokarmowego i wątroby: wzdęcia, anoreksja.

Układ nerwowy i psychika: nadciśnienie śródczaszkowe, bezsenność, pobudzenie, drżenie, w bardzo rzadkich przypadkach obwodowe zaburzenia czuciowe, pocenie się, parestezje i zaburzenia czucia, zaburzenia koordynacji, zaburzenia chodu, drgawki, drgawki, strach i dezorientacja, koszmary nocne, depresja, omamy, zaburzenia smaku i węchu, zaburzenia widzenia (podwójne widzenie, chromatopsja), szumy uszne, tymczasowa utrata słuchu. W przypadku wystąpienia tych reakcji, lek należy natychmiast przerwać i powiadomić lekarza prowadzącego.

Ze strony układu krwiotwórczego: małopłytkowość, bardzo rzadko - leukocytoza, trombocytoza, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość, agranulocytoza, pancytopenia (zagrażająca życiu), zahamowanie czynności szpiku kostnego (zagrażające życiu).

Reakcje alergiczne i immunopatologiczne: gorączka lekowa, jak również fotouczulenie; rzadko - skurcz oskrzeli, bardzo rzadko - wstrząs anafilaktyczny, bóle mięśni, zespół Lyella, śródmiąższowe zapalenie nerek, zapalenie wątroby.

Układ mięśniowo-szkieletowy: zapalenie stawów, zwiększone napięcie mięśniowe i skurcze. Bardzo rzadko - osłabienie mięśni, zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna (głównie ścięgno Achillesa), zaostrzenie objawów miastenii.

Układ oddechowy: duszność (w tym stany astmatyczne).

Stan ogólny: osłabienie, gorączka, obrzęk, pocenie się (nadmierna potliwość).

Wpływ na parametry laboratoryjne: hiperglikemia, zmiany stężenia protrombiny, zwiększona aktywność amylazy.

Przedawkowanie

Objawy: Nie ma specyficznych objawów. W kilku przypadkach zaobserwowano odwracalne działanie toksyczne na miąższ nerkowy. Zaleca się monitorowanie funkcji nerek.

Leczenie: konieczne jest przeprowadzenie płukania żołądka, aby zapewnić odpowiednie spożycie płynów.

W przypadku objawów przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Interakcja z innymi lekami

Jeśli bierzesz jakiekolwiek inne leki, pamiętaj o powiadomieniu lekarza, a jeśli jesteś samoleczący, skonsultuj się z lekarzem o możliwości stosowania leku.

Jednoczesne podawanie zwiększa stężenie i spowalnia wydalanie teofiliny i innych ksantyn (na przykład kofeiny, pentoksyfiliny, oksypentyfiliny), fenytoiny, klozapiny, doustnych leków hipoglikemicznych, pośrednich leków przeciwzakrzepowych i zmniejsza wskaźnik protrombiny. Wzmacnia działanie tyzanidyny.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego) zwiększają ryzyko napadów.

Wzmacnia działanie innych leków przeciwbakteryjnych (antybiotyki beta-laktamowe, aminoglikozydy, klindamycyna, metronidazol). Może być z powodzeniem stosowany w połączeniu z azlocyliną i ceftazydymem w zakażeniach wywołanych przez Pseudomonas spp.; z mezlocyliną, azlocyliną i innymi antybiotykami beta-laktamowymi - w przypadku zakażeń paciorkowcowych; z izoksazolpenicylinami i wankomycyną - do zakażeń gronkowcowych; z metronidazolem i klindamycyną - do zakażeń beztlenowych.

Wzmacnia działanie nefrotoksyczne cyklosporyny, zwiększa toksyczność metotreksatu.

Podawanie doustne w połączeniu z lekami zawierającymi żelazo, sukralfatem i preparatami zobojętniającymi kwas zawierającymi jony magnezu, wapnia i glinu, didanozyna zmniejsza wchłanianie cyprofloksacyny, dlatego należy ją przyjmować 1-2 godziny przed lub 4 godziny po przyjęciu powyższych środków.

Metoklopramid przyspiesza wchłanianie cyprofloksacyny.

Jednoczesne podawanie leków urykozurycznych prowadzi do wolniejszej eliminacji (do 50%) i zwiększenia stężenia cyprofloksacyny.

Należy unikać jednoczesnego stosowania cyprofloksacyny i produktów mlecznych lub napojów wzbogaconych w minerały (na przykład mleko, jogurt, sok pomarańczowy wzbogacony wapniem), ponieważ wchłanianie cyprofloksacyny może się zmniejszyć. Wapń, który jest częścią innych pokarmów, nie wpływa znacząco na wchłanianie cyprofloksacyny.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny z lekami przeciwarytmicznymi klasy I lub III, ponieważ cyprofloksacyna może wydłużyć odstęp QT.

Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyny i ropinirolu, preparatów zawierających lidokainę, klozapinę, syldenafilu prowadzi do zwiększenia stężenia i biodostępności tego ostatniego, dlatego stosowanie tych kombinacji jest możliwe dopiero po ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

Funkcje aplikacji

Przed rozpoczęciem leczenia skonsultuj się z lekarzem!

Jeśli wystąpi ciężka lub długotrwała biegunka w trakcie lub po leczeniu, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Jeśli masz ból w ścięgnach, powinieneś zaprzestać przyjmowania leku i skonsultować się z lekarzem.

Wpływ na zdolność prowadzenia samochodu i pracy z mechanizmami

Podczas leczenia powinieneś powstrzymać się od angażowania w potencjalnie niebezpieczne czynności, które wymagają zwiększonej uwagi i szybkości reakcji psychicznych i motorycznych.

Środki ostrożności

Ciężka miażdżyca naczyń mózgowych, zaburzenia krążenia mózgowego, choroby psychiczne, zespół padaczkowy, padaczka, ciężka niewydolność nerek i (lub) wątroby, podeszły wiek.

Naruszenia serca. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie w połączeniu z lekami, które wydłużają odstęp QT (na przykład leki przeciwarytmiczne klasy I A i III) lub u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń rytmu typu piruetowego (na przykład ze znanym wydłużeniem odstępu QT, skorygowanym o hipokaliemię).

Układ mięśniowo-szkieletowy Przy pierwszych objawach zapalenia ścięgien (bolesny obrzęk w okolicy stawu, zapalenie) należy przerwać cyprofloksacynę, należy wykluczyć ćwiczenia fizyczne, ponieważ istnieje ryzyko zerwania ścięgna i skonsultuj się z lekarzem. Cyprofloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących steroidy, u których w przeszłości występowały choroby ścięgien związane z przyjmowaniem chinolonów.

Cyprofloksacyna zwiększa osłabienie mięśni u pacjentów z miastenią.

Ostrożnie używaj w obecności historii udaru; choroba psychiczna (depresja, psychoza); niewydolność nerek (której towarzyszy niewydolność wątroby). W bardzo rzadkich przypadkach zaburzenia psychiczne objawiają się próbami samobójczymi. W takich przypadkach należy natychmiast przerwać stosowanie cyprofloksacyny i poinformować o tym lekarza.

Podczas przyjmowania cyprofloksacyny może wystąpić reakcja nadwrażliwości na światło, więc pacjenci powinni unikać kontaktu z bezpośrednim światłem słonecznym i światłem UV. Leczenie w tym przypadku należy przerwać.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i teofiliny, metyloksantyny, kofeiny, duloksetyny, klozapiny, ponieważ zwiększenie stężenia tych leków we krwi może powodować określone działania niepożądane.

Aby uniknąć rozwoju krystalurii, niedopuszczalne jest przekraczanie zalecanej dziennej dawki, konieczne jest również odpowiednie spożycie płynów i utrzymanie kwaśnej reakcji moczu.

CIPROFLOXACIN

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, owalną, obustronnie wypukłą; w przekroju rdzeń jest od białego do lekko żółtawego.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 78 mg, skrobia kukurydziana - 52,4 mg, powidon K30 - 40 mg, stearynian magnezu - 7,6 mg.

Skład powłoki: powłoczka - 22 mg (alkohol poliwinylowy - 8,8 mg, dwutlenek tytanu - 5,5 mg, makrogol - 4,444 mg, talk - 3,256 mg).

10 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
10 szt. - puszki polimerowe (1) - opakowania kartonowe.

Środek przeciwbakteryjny z grupy fluorochinolonów o szerokim spektrum działania. Ma działanie bakteriobójcze. Tłumi gyrazę DNA i hamuje syntezę bakteryjnego DNA.

Wysoce aktywny wobec większości bakterii Gram-ujemnych: Pseudomonas aeruginosa, Haemophilus influenzae, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae.

Aktywny wobec Staphylococcus spp. (w tym szczepy wytwarzające i nie wytwarzające penicylinazy, szczepy oporne na metycylinę), niektóre szczepy Enterococcus spp., Campylobacter spp., Legionella spp., Mycoplasma spp., Chlamydia spp., Mycobacterium spp.

Cyprofloksacyna działa przeciwko bakteriom wytwarzającym β-laktamazę.

Do opornego na cyprofloksacynę Ureaplasma urealyticum, Clostridium difficile, Nocardia asteroides. Wpływ na Treponema pallidum nie jest dobrze poznany.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na cyprofloksacynę, w tym choroby dróg oddechowych, jamy brzusznej i narządów miednicy małej, kości, stawów, skóry; posocznica; ciężkie zakażenia górnych dróg oddechowych. Leczenie zakażeń pooperacyjnych. Zapobieganie i leczenie zakażeń u pacjentów z obniżoną odpornością.

Do stosowania miejscowego: ostre i podostre zapalenie spojówek, zapalenie powiek i spojówek, zapalenie powiek, bakteryjne owrzodzenie rogówki, zapalenie rogówki, zapalenie rogówki i spojówki, przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego, mybomity. Zakaźne uszkodzenie oczu po urazie lub ciałach obcych. Profilaktyka przedoperacyjna w chirurgii okulistycznej.

Indywidualny. Wewnątrz - 250-750 mg 2 razy / dobę. Czas trwania leczenia wynosi od 7-10 dni do 4 tygodni.

W celu wprowadzenia pojedynczej dawki - 200-400 mg, częstotliwość podawania - 2 razy dziennie; czas trwania leczenia wynosi 1-2 tygodnie, jeśli to konieczne, i więcej. Możesz wejść w / w strumieniu, ale korzystniej wprowadzić kroplówkę w ciągu 30 minut.

Po zastosowaniu miejscowym 1-2 krople wkrapla się do dolnego worka spojówkowego chorego oka co 1-4 h. Po poprawieniu stanu można zwiększyć odstępy między wkropleniami.

Maksymalne dzienne spożycie dla dorosłych po podaniu doustnym wynosi 1,5 g.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, fosfataza alkaliczna, LDH, bilirubina, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

Od strony centralnego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, zmęczenie, zaburzenia snu, koszmary senne, omamy, omdlenia, zaburzenia widzenia.

Z układu moczowego: krystaluria, kłębuszkowe zapalenie nerek, dyzuria, wielomocz, albuminuria, krwiomocz, przemijające zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy.

Ze strony układu krwiotwórczego: eozynofilia, leukopenia, neutropenia, zmiana liczby płytek krwi.

Współwystępowanie układu sercowo-naczyniowego: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze.

Reakcje alergiczne: świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, bóle stawów.

Działania niepożądane związane z działaniem chemioterapii: kandydoza.

Miejscowe reakcje: ból, zapalenie żył (z a / we wstępie). Podczas stosowania kropli do oczu w niektórych przypadkach może wystąpić łagodny ból i przekrwienie spojówki.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny z didanozyną, wchłanianie cyprofloksacyny jest zmniejszone z powodu tworzenia kompleksów cyprofloksacyny z buforami glinowymi i magnezowymi zawartymi w didanozynie.

Przy jednoczesnym stosowaniu warfaryny zwiększa ryzyko krwawienia.

Przy jednoczesnym stosowaniu cyprofloksacyny i teofiliny możliwe jest zwiększenie stężenia teofiliny w osoczu krwi, zwiększenie T1/2 teofilina, co prowadzi do zwiększonego ryzyka efektów toksycznych związanych z teofiliną.

Jednoczesne podawanie leków zobojętniających, jak również preparatów zawierających jony glinu, cynku, żelaza lub magnezu, może powodować zmniejszenie wchłaniania cyprofloksacyny, dlatego przerwa między podaniem tych leków musi wynosić co najmniej 4 godziny.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania. Z ostrożnością stosuje się u pacjentów w podeszłym wieku, z miażdżycą naczyń mózgowych, zaburzeniami krążenia mózgowego, padaczką, zespołem drgawkowym o nieznanej etiologii.

Podczas leczenia pacjenci powinni otrzymywać wystarczającą ilość płynu.

W przypadku utrzymującej się biegunki, cyprofloksacynę należy odstawić.

Przy jednoczesnym dożylnym wstrzyknięciu cyprofloksacyny i barbituranów konieczna jest kontrola tętna, ciśnienia krwi, EKG. W trakcie leczenia konieczne jest kontrolowanie stężenia mocznika, kreatyniny i transaminaz wątrobowych we krwi.

Podczas okresu leczenia możliwy jest spadek reaktywności (zwłaszcza przy jednoczesnym stosowaniu z alkoholem).

Wprowadzenie cyprofloksacyny podspojówkowo lub bezpośrednio do przedniej komory oka jest niedozwolone.

Przeciwwskazane w ciąży, w okresie laktacji.

Cyprofloksacyna przenika przez barierę łożyskową, wydzielaną z mlekiem matki.

W badaniach eksperymentalnych stwierdzono, że powoduje artropatię.

Przeciwwskazane u dzieci i młodzieży do 15 lat.

Cyprofloksacyna: instrukcje użytkowania

Cyprofloksacyna w tabletkach jest środkiem przeciwbakteryjnym dla grupy fluorochinolonów. Są one stosowane do leczenia różnych patologii zakaźnych wywołanych przez bakterie wrażliwe na substancję czynną leku.

Postać dawkowania, skład

Tabletki cyprofloksacyny są powlekane otoczką dojelitową. Mają biały kolor i gładką powierzchnię. Głównym składnikiem aktywnym leku jest cyprofloksacyna. Jego zawartość w jednej tabletce wynosi 250 i 500 mg. Obejmuje ona także komponenty pomocnicze, które obejmują:

  • Koloidalny anhydryt krzemu.
  • Powidon.
  • Chlorek metylenu.
  • Celuloza mikrokrystaliczna.
  • Stearynian magnezu.
  • Alkohol izopropylowy.
  • Hydroksypropylometyloceluloza.
  • Oczyszczony talk.
  • Glikolan skrobi sodowej.

Tabletki cyprofloksacyny pakowane są w blister po 10 sztuk. Opakowanie kartonowe zawiera 1 blister z pigułkami, a także instrukcję użycia.

Efekt terapeutyczny

Główny składnik aktywny tabletek Cyprofloksacyna należy do leków przeciwbakteryjnych fluorochinolonów. Ma działanie bakteriobójcze, prowadzące do śmierci wrażliwych bakterii. Takie działanie jest realizowane przez tłumienie aktywności katalitycznej enzymu komórki bakteryjnej gyrazy DNA. Prowadzi to do zakłócenia procesu replikacji (podwajania) DNA i śmierci komórki bakteryjnej. Lek ma wystarczającą aktywność przeciwko aktywnym (dzielącym się) i nieaktywnym komórkom bakteryjnym. Ma działanie bakteriobójcze na znaczną liczbę bakterii Gram-dodatnich (gronkowców, paciorkowców) i Gram-ujemnych (E. coli, pałeczki pirocyjanowe, Proteus, Klebsiella, Yersinia, Salmonella, Shigella, gonococci). Ponadto lek prowadzi do śmierci określonych bakterii, które są pasożytami wewnątrzkomórkowymi (Mycobacterium tuberculosis, legionella, mykoplazma, ureaplasma, chlamydia). Aktywność cyprofloksacyny w tabletkach przeciwko bladej treponema (czynnika wywołującego syfilis) nie jest w pełni poznana.

Po zażyciu tabletki cyprofloksacyna wewnątrz substancji czynnej jest dobrze wchłaniana do krążenia ogólnego i jest równomiernie rozprowadzana w tkankach, gdzie ma działanie terapeutyczne.

Wskazania

Stosowanie leku Ciprofloxacin w tabletkach jest wskazane w leczeniu etiotropowym (leczenie mające na celu zniszczenie czynnika wywołującego proces zakaźny) różnych zakażeń wywołanych przez bakterie, które są wrażliwe na aktywny składnik leku:

  • Uszkodzenie górnych, dolnych dróg oddechowych.
  • Zapalne procesy bakteryjne górnych dróg oddechowych.
  • Zakażenia dróg moczowych i struktur nerek.
  • Specyficzne i nieswoiste zakażenia narządów płciowych.
  • Procesy zakaźne układu pokarmowego, w tym zęby i szczęki.
  • Procesy zapalne zlokalizowane w woreczku żółciowym i innych pustych strukturach układu wątrobowo-żółciowego.
  • Zakażenia i procesy ropno-zapalne skóry, tkanki podskórnej i tkanek miękkich o różnej lokalizacji.
  • Procesy ropno-zapalne struktur układu mięśniowo-szkieletowego, w tym zapalenie szpiku.
  • Sepsa (bakteryjne uszkodzenie krwi) i zapalenie otrzewnej (proces zapalny w otrzewnej).

Ponadto lek stosuje się w celu zapobiegania procesom zakaźnym u pacjentów ze zmniejszoną aktywnością układu odpornościowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Ciprofloxacin w tabletkach jest przeciwwskazane w ciąży w dowolnym momencie podczas karmienia piersią (okres laktacji), u dzieci poniżej 18 lat, a także w przypadku nietolerancji cyprofloksacyny lub innych przedstawicieli grupy fluorochinolonów. Przed przepisaniem leku Ciprofloksacyna lekarz jest przekonany, że nie ma przeciwwskazań.

Dawkowanie

Tabletki cyprofloksacyny są przeznaczone do podawania doustnego na pusty żołądek. Są połknięte w całości, nie przeżute i zmyte wystarczającą ilością wody. Schemat dawkowania i dawkowanie zależą od charakteru i ciężkości procesu zakażenia. Przy nieskomplikowanym przebiegu procesu infekcji tabletki cyprofloksacyny są zwykle stosowane w dawce 250 mg 2 razy dziennie. Przy skomplikowanym lub ciężkim przebiegu, a także uszkodzeniu kości, narządów płciowych - 500 mg 2 razy dziennie. W przypadku pacjentów w podeszłym wieku, a także na tle wyraźnego jednoczesnego zmniejszenia czynności funkcjonalnej nerek, wątroby, dawka jest zmniejszona. Średni czas trwania terapii wynosi 7-10 dni, w przypadku ciężkiego przebiegu procesu zakaźnego może się zwiększyć. W większości przypadków, sposób stosowania, dawkowanie i czas trwania terapii, lekarz ustala indywidualnie dla każdego pacjenta.

Efekty uboczne

Podczas przyjmowania tabletek cyprofloksacyny możliwy jest rozwój negatywnych reakcji patologicznych z różnych narządów i układów:

  • Układ pokarmowy - nudności, któremu towarzyszą okresowe wymioty, biegunka, ból brzucha, rozwój rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.
  • Układ nerwowy - ból głowy, przerywane zawroty głowy o różnym nasileniu, zmęczenie, różne zaburzenia snu, koszmary senne, omdlenia, zaburzenia widzenia, halucynacje słuchowe lub wzrokowe.
  • Układ sercowo-naczyniowy - zwiększenie częstości akcji serca (tachykardia) z zaburzeniami rytmu (arytmia), zmniejszenie poziomu ogólnoustrojowego ciśnienia tętniczego (niedociśnienie).
  • Układ moczowy - naruszenie wydalania moczu (dyzuria, zatrzymanie moczu), pojawienie się kryształów (krystaluria), krwi (krwiomocz) i białka (albuminuria) w moczu, zapalenie nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek).
  • Krew i czerwony szpik kostny - zmniejszając liczbę leukocytów (leukopenia), płytek krwi (małopłytkowość), neutrofili (neutropenia) we krwi, zwiększając liczbę eozynofili (eozynofilia).
  • Układ mięśniowo-szkieletowy - ból stawów (bóle stawów), utrata siły więzadeł i ścięgien układu mięśniowo-szkieletowego, której towarzyszy stan zapalny i pęknięcia patologiczne.
  • Wskaźniki laboratoryjne - wzrost stężenia kreatyniny, mocznika we krwi, zwiększenie aktywności enzymów transaminaz wątrobowych (ALT, AST).
  • Skóra i jej przydatki - rozwój światłoczułości (zwiększona wrażliwość skóry na światło).
  • Reakcje alergiczne - wysypka na skórze, świąd, zmiany charakterystyczne przypominające poparzenie pokrzywy (wysypka pokrzywy), wyraźny obrzęk tkanek miękkich twarzy i zewnętrznych narządów płciowych (obrzęk naczynioruchowy Quincke), martwicze zmiany skórne (zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella).

Jeśli występują objawy rozwoju negatywnych reakcji patologicznych u pacjentów otrzymujących cyprofloksacynę w tabletkach, należy skonsultować się ze specjalistą medycznym.

Funkcje aplikacji

Przed przepisaniem Ciprofloksacyny w tabletkach lekarz musi zwrócić uwagę na kilka cech prawidłowego stosowania leku, które zostały przedstawione w streszczeniu:

  • Ze szczególną ostrożnością lek stosuje się u pacjentów z współistniejącą padaczką, obecnością drgawek różnego pochodzenia, a także na tle zmian miażdżycowych tętnic mózgowych. W tym przypadku tabletki cyprofloksacyny są przepisywane wyłącznie ze względów zdrowotnych.
  • Rozwój długotrwałej biegunki na tle przebiegu leczenia tym lekiem jest podstawą do dodatkowych badań w celu wykluczenia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. Jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, lek jest natychmiast anulowany.
  • Wraz z pojawieniem się bólu w więzadłach lub ścięgnach lek zostaje przerwany, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, co wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju patologicznych pęknięć.
  • Nie zaleca się wykonywania ciężkiej pracy fizycznej podczas przyjmowania leku Cyprofloksacyna.
  • Zaleca się unikanie bezpośredniego wystawiania skóry na działanie słońca podczas leczenia tym lekiem.
  • Podczas przyjmowania leku Ciprofloksacyna należy pić wystarczającą ilość wody, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia krystalurii.
  • Spożywanie alkoholu jest wykluczone podczas terapii lekowej.
  • Aktywny składnik tabletek Cyprofloksacyna może wchodzić w interakcje z lekami innych grup farmakologicznych, dlatego jeśli są stosowane, należy ostrzec o tym lekarza.
  • W trakcie terapii należy zachować szczególną ostrożność podczas wykonywania potencjalnie niebezpiecznej pracy, wymagającej dużej koncentracji uwagi i wystarczającej szybkości reakcji psychomotorycznych.

W sieci aptek tabletki cyprofloksacyny są dostępne na receptę. Ich niezależne przyjęcie bez odpowiedniej recepty lekarskiej jest wykluczone, ponieważ może to powodować negatywne skutki zdrowotne.

Przedawkowanie

W przypadku znacznego przekroczenia zalecanej dawki terapeutycznej cyprofloksacyny w tabletkach, rozwijają się nudności, wymioty, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia świadomości o różnym nasileniu, skurcze mięśni, halucynacje. W tym przypadku wykonuje się płukanie żołądka i jelit, przepisuje się sorbenty jelitowe, aw razie potrzeby przeprowadza się leczenie objawowe, ponieważ nie ma swoistego antidotum na ten lek.

Analogi cyprofloksacyny w tabletkach

Podobne w składzie i działaniu terapeutycznym tabletki cyprofloksacyny są leki Ecocifol, Ciprobay, Ciprinol, Ciprolet.

Przechowywanie

Okres ważności tabletek cyprofloksacyny wynosi 2 lata od daty produkcji. Powinny być przechowywane w nieuszkodzonym opakowaniu, w ciemnym, suchym, niedostępnym dla dzieci miejscu, w temperaturze powietrza nie wyższej niż + 25 ° C.

Cena cyprofloksacyny

Średni koszt tabletek cyprofloksacyny w aptekach w Moskwie zależy od dawki:

  • 250 mg, 10 tabletek - 18-20 rubli.
  • 500 mg, 10 tabletek - 29-31 rubli.