Jak przyjmować antybiotyki dla dzieci

W szczycie sezonu przeziębienia i wirusy nie będą zbyteczne, aby przypomnieć algorytm zachowania osoby cywilizowanej w przypadku niedyspozycji. Najprawdopodobniej temperatura, dreszcze i bóle ciała są powodowane przez wirusa, co oznacza, że musisz pomóc organizmowi radzić sobie z „okupantem”: pić więcej, spłukiwać drogi oddechowe słabym roztworem soli, zmniejszać temperaturę otoczenia, rozgrzewać i jeść mniej. Oczywiście wszystko to powinno być wykonane w domu, przykryte dywanem i zaopatrzone w ciepły napój do smaku (wywary z ziół leczniczych, kompot z suszonych owoców i rodzynek, herbata z lipą). Ale jeśli objawy, pomimo wszystkich twoich wysiłków, nie znikną w ciągu 3-5 dni, wtedy wizyta u lekarza staje się koniecznością. W przypadku, gdy organizm nie radzi sobie z chorobą samodzielnie, pojawiły się komplikacje i lekarz przepisał antybiotyk, musisz znać zasady przyjmowania takich poważnych leków.

Tak więc pierwsza i najważniejsza zasada: każdy środek przeciwbakteryjny powinien być przepisywany tylko przez lekarza, a nie przez sąsiada, któremu pomógł jakiś „wspaniały antybiotyk”.

Po drugie, przepisany antybiotyk należy przyjmować w takim stopniu, w jakim zalecił to lekarz, a nie w takim stopniu, w jakim uznasz to za stosowne, ponieważ „stało się łatwiejsze”. W przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko powrotu infekcji, ale w znacznie poważniejszej postaci. A potem ten antybiotyk przestanie działać, będziesz musiał szukać innego, a tym razem i nowych komplikacji. Plus, ryzyko reakcji alergicznej podczas przepisywania poważniejszego antybiotyku lub ponownego przyjmowania już przepisanego.

Trzecia zasada sugeruje trzecią: ponieważ każde powtórne użycie antybiotyku zwiększa ryzyko reakcji alergicznych, pacjent (lub jego rodzice) musi wiedzieć, jakie antybiotyki i jakie dawki on (dziecko) już zażył. A do tego musisz być odpowiedzialny i zadbać o ustalenie wszystkich wizyt w dokumentacji medycznej.

Po czwarte, antybiotyki należy przyjmować wyłącznie w dawkach zalecanych przez lekarza. Nie więcej i nie mniej! Ponieważ w przypadku naruszenia dawkowania możliwe są oba działania niepożądane w postaci alergii i pogorszenia, ponieważ antybiotyk nie działa, jeśli to nie wystarczy.

Ponownie, piąta wynika z tej zasady: zanim wrócisz do domu na leczenie, na wszelki wypadek dowiedz się, co jest niezrozumiałe dla lekarza, zadaj wszystkie interesujące Cię pytania i uzyskaj odpowiedzi na nie. Aby nie cierpieć w domu z nieufnością, zmniejszając „zbyt dużą” dawkę leków.

Ponieważ nieprzestrzeganie piątej zasady - przyjmowanie leku w małych dawkach - jest obarczone pojawieniem się bakterii opornych na ten i podobne antybiotyki. Następnie konieczne będzie użycie „ciężkiej artylerii” - antybiotyków o szerokim spektrum działania iz dużym prawdopodobieństwem zostaną one wstrzyknięte. A to obfituje w reakcje alergiczne. Nie wspominając o tym, że środki przeciwdrobnoustrojowe domięśniowo w cywilizowanych krajach na ogół nie są podawane dzieciom.

Znacznie łatwiej jest zaprzyjaźnić się z lekarzami i wybrać antybiotyki w nowoczesnych formach, np. Dyspergowalne - rozpuszczalne w niewielkiej ilości wody. Wygodne jest przyjmowanie takich leków dla wszystkich - zarówno małych dzieci, jak i osób starszych, a ich skuteczność jest nie mniejsza niż antybiotyków w formach iniekcyjnych. Ponadto są one pozbawione skutków ubocznych antybiotyków przyjmowanych doustnie w konwencjonalnych tabletkach: praca przewodu pokarmowego podczas przyjmowania leków dyspergujących prawie nie jest zaburzona.

Jak przyjmować i hodować antybiotyki dla dzieci

Właściwe stosowanie antybiotyków w chorobach dzieci wpływa na skuteczność terapii. Jeśli złamiesz zasady, wzrasta ryzyko niepożądanych efektów ubocznych. Nie ma dużej różnicy w formie, w jakiej przepisano lek przeciwbakteryjny, jego stosowanie musi być prowadzone pod nadzorem specjalisty, pod nadzorem, zgodnie ze wszystkimi zasadami.

Jak przyjmować antybiotyki na choroby u dzieci

Najczęściej przepisywane są leki o szerokim spektrum działania. Jest to seria leków przypisywanych pacjentom ze względu na ich wysoką aktywność bakteriobójczą.

Wskazania dotyczące wykorzystania środków tej grupy:

Obecność objawów zakażenia bakteryjnego.
Ogólne zatrucie ciała.
Znaczny wzrost temperatury ciała.

Symptomatologia jest bardzo specyficzna, ale jeśli jest dostępna, dopuszcza się przepisywanie środków przeciwbakteryjnych. Kiedy je otrzymujesz, musisz przestrzegać pewnych zasad:

stosuj dietę, ograniczając spożycie fast foodów;
pij dużo płynów, aby toksyny zostały skutecznie wyeliminowane z organizmu;
stosuj się do leżenia w łóżku.

„Dzieciom zaleca się ograniczenie spożycia produktów mlecznych. Pomoże to normalizować pracę przewodu pokarmowego. ”

Jeśli lek jest przepisywany w postaci tabletek, nie przyjmuje się go na długo przed posiłkiem lub bezpośrednio po posiłku. Jeśli zażyjesz pigułkę na pusty żołądek, mogą wystąpić problemy z trawieniem.

Osobliwością antybiotyków w postaci pigułek jest to, że raz w żołądku i jelitach wpływają niekorzystnie na mikroflorę, prowadząc do jej śmierci.

Kursowi antybiotykoterapii często towarzyszy:

Wzdęcia.
Meteoryzm.
Biegunka
Nudności i wymioty.

Wszystkie powyższe zjawiska nie są uważane za powód zniesienia antybiotyków, ale w celu zmniejszenia nasilenia tych objawów zaleca się przyjmowanie równoległych leków w celu zmniejszenia toksyczności antybiotyków.

Jakie leki pomogą zmniejszyć toksyczne działanie antybiotyków:

Jeśli mówimy o dzieciach, zaleca się przyjmowanie leków z tych grup również dlatego, że mikroflora jelitowa nie została w pełni ukształtowana, ciało jest niezwykle podatne na toksyczne działanie leków. Oznaki nieprawidłowości w pracy układu pokarmowego są wyraźne. Jeśli nie podejmiesz odpowiednich środków, prawdopodobieństwo poważnych powikłań jest wysokie.

Zaleca się dawanie dzieciom antybiotyków:

Bez przekraczania dawki.
Obserwowanie adnotacji.
Podążając za radą lekarza.

Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad, stosuj się do zaleceń lekarza, równolegle do przyjmowania leków, które normalizują pracę przewodu pokarmowego, nie będziesz musiał przywracać mikroflory po zniesieniu terapii przeciwbakteryjnej.

Hodowla antybiotyków

Nie jest tajemnicą, że antybiotykoterapia prowadzona jest pod nadzorem lekarza, jego obowiązki obejmują:

wybór narkotyków;
obliczanie dawki;
określenie czasu trwania leczenia;
ocena ogólnego stanu pacjenta.

Na podstawie tych faktów lekarz umawia się na wizytę. Dawkowanie oblicza się indywidualnie, w leczeniu dzieci, ocenia się wzrost i wagę dziecka, a także czas trwania procesu zapalnego.

Rozcieńczyć leki w postaci proszku, można zaobserwować różne proporcje, jak rozcieńczyć antybiotyk, metody:

W proporcji 1 do 1.
W stosunku 2 do 1.

W odniesieniu do dzieci najczęściej przepisywany lek w stosunku 1 do 1. Jako rozpuszczalnik należy stosować:

Roztwór soli;
Lidokaina lub Novocain.

Zaleca się obliczenie dawki w następujący sposób:

150000 ED jest traktowane jako wskaźnik, który należy podzielić.
Podzielony na 100 000 jednostek.
Wynikiem jest liczba 1,5 ml - ilość rozpuszczalnika.

Oznacza to, że przed wstrzyknięciem konieczne jest wykonanie pewnych obliczeń matematycznych, a następnie kontynuowanie procedury podawania leku.

„Obliczoną dawkę można dostosować, ale korekta jest przeprowadzana przez lekarza, przeprowadzana z powodu niskiej skuteczności terapii”.

Procedury wprowadzania funduszy realizowane na dwa sposoby:

antybiotyk podaje się dożylnie, w którym to przypadku rozpuszczalnikiem jest sól fizjologiczna;
lek podaje się domięśniowo, w takim przypadku środek znieczulający stosuje się jako rozpuszczalnik: lidokainę lub nowokainę.

Konieczne jest otwarcie worka strzykawką z boku tłoka.
Zdejmij nasadkę ochronną z końcówki.
Wyjmij rozpuszczalnik z ampułki lub fiolki.
Bez usuwania powłok ochronnych, wprowadzić rozpuszczalnik do butelki z antybiotykiem, przez gumowy korek, jeśli to możliwe.
Odwróć fiolkę, poczekaj chwilę, aż proszek całkowicie się rozpuści.
Jeśli w butelce znajdują się pęcherzyki powietrza, możesz zapukać na jej dno, aby pęcherzyki zniknęły.

Lek może być przezroczysty, z lekkim żółtawym odcieniem, gdy staje się jednorodny, może być stosowany do naparów.

Konsekwencje stosowania leków antybiotykowych

U dzieci terapia antybiotykami często prowadzi do rozwoju różnych niepożądanych konsekwencji. Jeśli dawka została obliczona niepoprawnie, lek przyjmowano przez długi okres czasu, a następnie:

mogą wystąpić wszelkie oznaki zatrucia;
długotrwała biegunka;
naruszenie procesu wchłaniania i trawienia żywności;
wymioty, nudności;
wzdęcia, zwiększone tworzenie się gazu w żołądku;
ogólne osłabienie i znaczne pogorszenie stanu zdrowia;
obniżenie ciśnienia krwi;
poważne nieprawidłowości w wątrobie;
zmiana smaku;
ciężka dysbakterioza;
zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia pracy centralnego układu nerwowego;
reakcje alergiczne różnych typów, w tym wysypki;
dysbakterioza pochwy u dziewcząt.

Są to główne objawy niewłaściwego stosowania antybiotyków. Gdy powyższe objawy, z wyjątkiem problemów w pracy przewodu pokarmowego, biegunki (pod warunkiem, że kał nie ma śluzu lub krwi), zaleca się odmowę stosowania narkotyków. Terapia jest dostosowana, zostaje zawieszona, a lek musi zostać wymieniony.

Wiele zależy od toksyczności leku, niektóre z nich są szkodliwe dla tkanki chrząstki, co powoduje ruchliwość stawów, sztywność występuje w ruchach.

Przedawkowanie antybiotyków u dziecka, główne cechy:

Nudności, wymioty, gwałtowny spadek apetytu.
Zamieszanie, ból głowy, zawroty głowy.
Naruszenie koordynacji ruchów.
Wysokie zatrucie ciała

Przedawkowanie niektórych toksycznych leków może być śmiertelne. Aby tego uniknąć, zaleca się kontrolowanie odbioru funduszy, aby dostosować się do dawki.

Zasady leczenia przedawkowania:

terapia objawowa;
płukanie żołądka (jeśli leki zostały zajęte 2 godziny temu, nie później);
wymuszona diureza (specyficzna procedura, przeprowadzana tylko na zalecenie lekarza).

Wprowadzenie antidotum, substancji zdolnej do neutralizacji toksycznego działania leku, jest najbardziej skuteczne. Ale nie wszystkie antybiotyki mają takie odtrutki.

Jeśli dziecko zażyło lek o dużej dawce, zaleca się:

Zadzwoń po karetkę do domu lub zgłoś to swojemu lekarzowi.
Zapewnij dziecku dużo napoju.
Daj mi pić leki, które wywołują wymioty.
Podaj dziecku sorbenty (węgiel aktywny).

Pomoże to zneutralizować szkodliwy wpływ funduszy na organizm, ale wiele zależy od dawki i zastosowanego leku. W każdym razie bez konsultacji ze specjalistą w tym przypadku nie wystarczy.

Jak przywrócić ciało dziecka po antybiotykach

Aby nieprzyjemne objawy zanikły szybciej, po zażyciu środków przeciwbakteryjnych zaleca się:

odmówić fast foodów;
obejmują fermentowane produkty mleczne w diecie;
jedz tylko łatwo przyswajalne jedzenie;
zrekompensować brak witamin;
nie przejadaj się, jedz porcje.

Zaleca się karmienie dziecka produktami, które nie obciążają przewodu pokarmowego, wątroby i nerek. Z diety usuniętej i produktów, które powodują nadmierny gaz w żołądku i jelitach:

Fasola, groch i kukurydza.
Rafinowane produkty mączne.
Napoje gazowane.

Wyklucz smażone mięso, cebulę, czosnek, ogranicz spożycie słodyczy i słodkich napojów. Mleko usuwa się również z diety, zastępuje się je kefirem, jogurtem naturalnym i ryazhenką.

W diecie znajdują się:

świeże warzywa i owoce (buraki, rzodkiewki, rzodkiewki, gruszki, śliwki nie są spożywane);
chude mięso z kurczaka lub indyka;
kefir, twaróg, śmietana, ser i ryazhenka;
orzechy i suszone owoce (zamiast słodyczy i słodyczy).

Odżywianie dzieci powinno być zrównoważone, kompletne. Zaleca się jeść w małych porcjach, 4–5 razy dziennie. Kompotuj dietę pomoże kompotom i napojom owocowym z żurawiny i borówek.

Proces regeneracji potrwa kilka tygodni, jeśli leczenie antybiotykami przeprowadzono w stosunku do dziecka pierwszego roku życia, to problemy trawienne mogą być zaburzone przez długi okres. Gdy wystąpią, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem.

Konieczne jest upewnienie się, że przyjmowanie antybiotyków nie spowodowało zapalenia okrężnicy rzekomobłoniastej, które jest niebezpieczne dla życia i zdrowia małego pacjenta.

Kiedy można powtórzyć kurs leczenia antybiotykami?

Leki antybiotykowe są podawane przez kursy lub długoterminowo. Jeśli wymagane jest wielokrotne podawanie takich leków (pojawiły się powikłania), zaleca się preferowanie środków przeciwbakteryjnych lub bakteriobójczych.

Przygotowanie do ponownego kursu:

Zacznij przyjmować kompleksy witaminowe wcześniej.
Normalizuj jedzenie.

Po zażyciu antybiotyków powtarzające się spożycie odbywa się nie wcześniej niż za kilka miesięcy. Jeśli sytuacja jest skomplikowana i wymagana jest natychmiastowa pomoc medyczna, terapia jest przeprowadzana, ale leki są wybierane indywidualnie.

Jeśli właściwie wypijesz tabletki, myjąc je dużą ilością płynu, zgodnie ze wszystkimi zaleceniami, nie będziesz musiał poddawać diety poważnej korekcji. Zwłaszcza jeśli dziecko ma ukończone 6 lat.

Nominalnie uważa się, że między przyjmowaniem antybiotyków powinno trwać co najmniej 6 miesięcy. Ale jeśli pacjent wymaga natychmiastowego leczenia, terapia nie jest odkładana, lecz przeprowadzana pomimo poważnego ryzyka.

Dziecko może być trudne do poddania się powtarzającemu leczeniu, ale możesz spróbować ustabilizować jego stan, aby złagodzić jego zdrowie. Jeśli niedawno przepisano dziecku drugi kurs, zaleca się powiadomienie lekarza prowadzącego.

Niekontrolowane przyjmowanie leków o działaniu przeciwbakteryjnym może powodować rozwój nadkażenia. Wynika to z faktu, że mikroorganizmy szybko mutują i rozwijają oporność na leki o podobnym spektrum działania.

Ile razy dziennie możesz podawać dzieciom antybiotyki?

Dla dziecka liczba naparów lub tabletek (zawiesin) jest ustalana indywidualnie. Wszystko zależy od powiązanych czynników. Istnieją leki, które piją 1 raz dziennie, zastrzyki są często wykonywane 2 razy dziennie.

„Zawiesinę lub pigułki można przyjmować 3 razy dziennie, utrzymując dawkę, nie przekraczając jej”.

Lekarz podaje dawkę pojedynczą i dzienną, zaleca ją w zaleceniach, jak i kiedy pić tabletki, jest wymawiane pacjentowi i jego rodzicowi.

Jeśli porada lekarza „nie pozostała w pamięci”, możesz przeczytać instrukcje, ma metodę użycia i dawkowania.

Antybiotyki, obliczanie dawek, forma i sposób stosowania w pediatrii ma swoje własne odmiany. Istnieją pewne ograniczenia, których nie zaleca się przekraczać. Prowadząc antybiotykoterapię dla dzieci, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. Ponieważ leczenie ma swoją własną charakterystykę, nie powinieneś sam próbować go dostosowywać, eksperymentować z dawkowaniem. Wszystko to może prowadzić do niepożądanych konsekwencji.

Jak przyjmować antybiotyki? Ostrzegaj efekty uboczne

Niektórzy rodzice uważają, że przyjmowanie antybiotyków jest najlepszą opcją, aby nie rozpocząć choroby, inni odmawiają ich.

Słowo do naszego eksperta - pediatry Oksany Korneeva.

Ważne jest, aby stosować antybiotyki tylko wtedy, gdy nie da się bez nich poradzić i wybrać konkretny lek z dokładnością „snajperską”.

Potrzebujesz czy nie?

Antybiotyki są niezbędne w ostrych stanach zapalnych wywołanych przez infekcję bakteryjną - zapalenie płuc, zapalenie zatok, ostre ostre zapalenie ucha, ropnie i wiele innych poważnych chorób.

Ale przed wirusami są bezsilni. Dlatego na przykład z ARVI lub grypą, wiele ostrych infekcji jelitowych, nie ma sensu ich używać. Ale niektóre matki uważają, że jest to konieczne do zapobiegania ewentualnym komplikacjom. Tak, a pediatrzy często wyznaczają ich po „zimnie”, co często jest całkowicie nieuzasadnione. Antybiotyki nie zapobiegają powikłaniom, można je stosować tylko wtedy, gdy dołączyła wtórna infekcja. Wskazują na to objawy, takie jak powrót wysokiej gorączki po leczeniu, zwiększony kaszel, duszność, dolegliwości ostrego bólu w uszach, gardle itp.

Racjonalnie oznacza wydajnie.

>> Nie możesz przestać przyjmować leku do końca zalecanego kursu, nawet jeśli dziecko czuje się dobrze.

>> Nigdy nie zmniejszaj przepisanej dawki leku, nawet jeśli wydaje ci się, że jest to trochę za dużo dla dziecka. Antybiotyki niskodawkowe są bardzo niebezpieczne, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo pojawienia się opornych szczepów bakterii.

>> Dokładnie obserwuj czas i częstotliwość przyjmowania antybiotyku. Stężenie antybiotyku we krwi powinno być stale utrzymywane.

>> Niektóre antybiotyki należy przyjmować przed posiłkami, inne po posiłku, w przeciwnym razie będą gorzej trawić. Nie zapomnij sprawdzić u lekarza, kiedy podawać lek.

>> Leki przeciwhistaminowe są przyjmowane 30-40 minut przed antybiotykiem.

>> Najlepsze dla dziecka są odpowiednie „dziecinne” formy antybiotyków: zawiesiny, syropy.

>> Jeśli lekarz przepisuje lek w postaci płynnej, nigdy nie mieszaj go z sokami, kompotem, herbatą itp. Antybiotyków nie można spłukać mlekiem - z tego powodu proces wchłaniania leku w jelicie jest zaburzony.

Wielu rodziców uważa, że najbardziej skuteczna, niezawodna i bezpieczna - nowa generacja antybiotyków. To prawda, ale nie oznacza to, że są dokładnie tym, czego potrzebuje dziecko.

Wiadomo, że antybiotyki mają selektywny efekt: niektóre (wąskie spektrum) działają przeciwko 1-2 rodzajom bakterii, inne (szerokie spektrum) - przeciwko kilku.

Powszechnie mówiąc, generacje antybiotyków przede wszystkim różnią się od siebie. Z jednej strony jest to dobre, z drugiej nie bardzo. I to nie tylko dlatego, że antybiotyk o szerokim spektrum niszczy, oprócz różnych patogenów choroby, także wielu korzystnych mieszkańców mikroflory jelitowej. Głównym zagrożeniem jest to, że następnym razem nie będzie można go użyć. I musisz wybrać lek jeszcze bardziej „mocny”, aby zwiększyć dawkę. Dlatego zasada minimalnej wystarczalności powinna być główną zasadą przepisywania antybiotyku: to znaczy, jeśli można podnieść antybiotyk, który jest wystarczający pod względem zakresu efektów, „szerszy” nie jest potrzebny: początkowy powinien być „prosty”.

Jak uniknąć błędów?

W idealnej sytuacji, aby wybrać odpowiedni antybiotyk, należy przeprowadzić badanie bakteriologiczne - aby zidentyfikować, który patogen spowodował chorobę, i wykonać test na jego wrażliwość na dany lek. W tym celu, na przykład, w przypadku ropnego zapalenia ucha, wymaz jest pobierany z ucha, gdy kaszel, plwocina jest badana, w procesach zapalnych w układzie moczowo-płciowym, moczu itp. Wyniki będą gotowe w ciągu 2-6 dni. Ale w praktyce lekarz najczęściej przepisuje antybiotyk empirycznie, na podstawie własnego doświadczenia i wiedzy. W zasadzie jest to normalne, jeśli historia medyczna dziecka jest przed nim.

Ale często przechodzimy z jednej kliniki do drugiej, zwracamy się do różnych specjalistów, zaczynając wszystko od zera. Dlatego rodzice powinni wiedzieć na pamięć i powiedzieć lekarzowi: czy dziecko ma choroby przewodu pokarmowego, wątroba, nerki, zaburzenia endokrynologiczne, czy jest podatny na reakcje alergiczne, czy wcześniej otrzymywał antybiotyki, które i kiedy.

Faktem jest, że bakterie szybko rozwijają oporność na lek i podczas wtórnego stosowania nie są w stanie sobie z nimi poradzić. Dlatego w takich sytuacjach natychmiast przepisywany jest antybiotyk drugiej generacji, który ma szersze spektrum działania.

Wyimaginowane i prawdziwe obawy

Istnieje wiele plotek o niebezpieczeństwach związanych z antybiotykami, w zakresie, w jakim mają one toksyczny wpływ na nerki, wątrobę, układ nerwowy i układ krwiotwórczy, mogą powodować pogorszenie ostrości wzroku, słuchu itp.

W rzeczywistości przy właściwym wyborze i stosowaniu antybiotyku takie rzeczy są wykluczone.

Ale indywidualne reakcje „odrzucenia” - nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha - są dość prawdopodobne (nawet jeśli antybiotyk jest wybrany prawidłowo). Wraz z pojawieniem się takich objawów dziecko musi pić dużo wody (woda, kompot, słaba herbata z cytryną). Możesz także podać węgiel aktywny lub inny sorbent. I oczywiście musisz skontaktować się z lekarzem.

Mogą wystąpić reakcje alergiczne, pomimo przepisywania leków przeciwhistaminowych. Alergie mogą objawiać się na różne sposoby: wysypka, swędzenie, obrzęk, duszność, aż do ataku astmatycznego. W takiej sytuacji konieczna jest pilna konsultacja z lekarzem: zdecyduje, czy w ogóle anulować antybiotyk lub zastąpić go innym.

Antybiotyki dla dzieci. Przydatne informacje dla mam!

O bólu... bardzo rozsądny artykuł, dzielę się)

„Pytano mnie o wiele pytań o celowość przepisywania antybiotyków dzieciom z niektórymi chorobami. Mając tak wiele pytań zachęciłem mnie do napisania recenzji materiałów do terapii antybiotykowej w praktyce pediatry.

Antybiotyki odkryto w XX wieku, a kiedyś było to wielkie wydarzenie. Istnieje wiele chorób, które nie radzą sobie bez antybiotykoterapii. Ale antybiotyki są poważnym lekiem, za każdym razem, gdy trzeba patrzeć i decydować: czy jest to rzeczywiście konieczne dla dziecka w tej chwili? Jeśli nie można uniknąć terapii przeciwbakteryjnej, bardzo ważne jest dokonanie właściwego wyboru. Leki te stale się zmieniają, rozwijają się, teraz istnieje już kilka generacji leków przeciwbakteryjnych.

Rodzice, pamiętajcie, że pytania dotyczące przepisywania antybiotyku, wyboru odpowiedniego leku i sposobu jego podawania są podejmowane wyłącznie przez lekarza!

Wszystkie poniższe informacje mają charakter wyłącznie orientacyjny i nie stanowią przewodnika po działaniach.

Istnieją trzy duże grupy antybiotyków. Pierwszą z nich jest grupa penicylin, najwcześniej (są to leki. Od tego lekarz musi rozpocząć selekcję). Drugi to makrolidy (erytromycyna i jej pochodne), a trzecią grupę stanowią cefalosporyny, które z kolei mają cztery pokolenia. Pierwsze trzy generacje cefalosparyn są zatwierdzone do stosowania w praktyce pediatrycznej. Wybór konkretnego leku jest trudniejszy dla pediatry, ponieważ obecnie na rynku pojawiła się ogromna liczba leków przeciwbakteryjnych, a usługa kliniczna i bakteriologiczna pozostaje w tyle, nie ma czasu na ich śledzenie i uważne ich badanie.

Obecnie większość recept na antybiotyki dla dzieci odbywa się w ramach ambulatoryjnej (tzn. Ambulatoryjnej) praktyki. Ponadto w prawie 80% przypadków wskazaniami do ich stosowania są infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła, ostre infekcje dróg oddechowych itp.). W wielu przypadkach antybiotyki są przepisywane dzieciom bezzasadnie, głównie z nieskomplikowanym ARVI.

Jakie antybiotyki nie:

· Nie wpływaj na wirusy;

· Nie zmniejszaj temperatury ciała;

· Nie zapobiegaj rozwojowi powikłań bakteryjnych.

Nieuzasadnione stosowanie antybiotyków:

· Prowadzi do wzrostu oporności mikroflory (później ten lek nie pomoże);

· Prowadzi do zakłócenia normalnej mikroflory ciała (choć nie zawsze, ale tylko wtedy, gdy jest nieprawidłowo przypisana);

· Zwiększa ryzyko działań niepożądanych (alergie, zaburzenia pracy enzymatycznej itp.);

· Prowadzi do wzrostu kosztów leczenia.

Jakie są podstawowe zasady przepisywania antybiotyków?

Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę powagę i formę choroby, a następnie etiologię (czyli wiedzieć, który drobnoustrój jest odpowiedzialny za rozwój procesu zakaźnego). Wreszcie ważne jest określenie wrażliwości drobnoustrojów na niektóre antybiotyki. Ale oczywiście pediatrzy w klinice są bardzo trudni do zrobienia. Istnieją takie warunki, jak ostre zapalenie płuc, na przykład, gdy nie można czekać na wyniki wysiewu. Jesteśmy zobowiązani do przepisania antybiotykoterapii natychmiast w momencie diagnozy. W konsekwencji lekarze klinik mogą skupić się na rozwoju etiologii ostrych chorób, które już mamy w Rosji.

Innym ważnym punktem jest wiek dziecka. Ponieważ w leczeniu zwykłych noworodków i wcześniaków wymagają całkowicie różnych antybiotyków. Dwa lata do dziecka lub pięć lat - każdy wiek będzie miał własną etiologię, własną florę, odpowiedzialną za rozwój choroby. Ważne jest również, aby wiedzieć, czy dziecko zachoruje w domu lub w szpitalu. Na przykład, domowe zapalenie płuc jest najczęściej powodowane przez pneumokoki, które są niewrażliwe na gentamycynę. I wielu lekarzy przepisało to, uważając to za dobry antybiotyk (niedrogi, mała dawka).

Istnieją również niebezpieczne atypowe patogeny, takie jak chlamydia i mykoplazma, które rozmnażają się tylko wewnątrz komórki. I potrzebny jest tylko antybiotyk, który może przeniknąć do komórki. Tylko makrolidy (macropen, rulid, rovamycin, sumamed i inne) posiadają tę zdolność. Makrolidy wytwarzane są na bazie erytromycyny. Ale jeśli sama erytromycyna szybko rozkłada się w kwaśnym środowisku żołądka i może wpływać na ruchliwość przewodu pokarmowego, wszystkie nowe makrolidy są tolerowane przez dzieci znacznie lepiej i rzadziej powodują skutki uboczne. Dlatego możemy bezpiecznie używać ich w domu do zakażeń mykoplazmami i chlamydiami. Ponadto makrolidy zachowują wrażliwość i pneumokoki.

Niektóre typowe pytania dotyczące antybiotyków i ich stosowania.

Matki mówią, że bardzo często pediatrzy przepisują antybiotyk dla bezpieczeństwa, jeśli na przykład dziecko ma gorączkę przez kilka dni. Nie zawsze jest to uzasadnione i należy je ważyć i indywidualnie. Jeśli dziecko choruje na grypę, a temperatura utrzymuje się przez 5 dni, to prawdopodobnie warto podać antybiotyk tylko po to, aby wtórna flora nie dołączyła. Wszakże w naszym ciele „śpi” wiele mikroorganizmów, infekcji. A kiedy pojawia się stan krytyczny, dziecko staje się zimne, słabnie, a następnie wszystkie infekcje są aktywowane. Jeśli ciało może je pokonać - wszystko jest w porządku. A jeśli nie, ARD spowoduje infekcję wirusowo-bakteryjną. A tu bez antybiotyków nie można tego zrobić.

Istnieje efekt „uzależnienia” od antybiotyków. Przebieg terapii antybiotykowej z reguły wynosi 7 dni, maksymalnie dwa tygodnie. Potem uzależnia, a jeśli choroba się utrzymuje, antybiotyk należy zmienić na silniejszy. Jeśli nowy wybuch choroby nastąpi miesiąc później, należy przepisać nowy lek. A jeśli miną trzy miesiące, nie powinno być uzależnienia.

Wielu rodziców uważa, że silne antybiotyki przyjmowane tylko raz dziennie są niebezpieczne dla dzieci. Nie zaobserwowano poważnych skutków ubocznych podczas przyjmowania takich antybiotyków (na przykład Sumamed). Co więcej, mają one przedłużony efekt, to znaczy po anulowaniu sumamed kolejne 10-12 dni, jego działanie po antybiotyku będzie kontynuowane! Dlatego daje tylko 3-5 dni. Inna rzecz, nie można „strzelać do wróbli”. I nie musisz podawać sumamedowi, kiedy możesz uzyskać dobry efekt z tego samego makrofenu, rulidu lub innego antybiotyku.

Ale antybiotyki zabijają nie tylko szkodliwe patogeny, ale także mikroby, które odgrywają pozytywną rolę w organizmie. Tak, to się zdarza. Wielu rodziców mówi o dysbakteriozie. Ale jeśli flora jest nieznacznie zmieniona - nie oznacza to dysbakteriozy. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe nie zawsze wiążą się z przyjmowaniem antybiotyków, tzn. Nie każdy przebieg antybiotykoterapii zniszczy florę jelitową. Najprawdopodobniej krótki kurs nie. A najnowsze antybiotyki są mniej szkodliwe, ponieważ mają wyraźniejsze odczyty.

Bardzo często antybiotyki są przepisywane lekami przeciwhistaminowymi. To jest złe i wcale nie jest konieczne! Leki przeciwhistaminowe powinny być przepisywane ściśle według wskazań, tylko w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej. Jeśli podczas przyjmowania antybiotyku wystąpi reakcja alergiczna, należy bez wahania ją anulować. A jeśli dziecko ma zwiększoną reaktywność alergiczną, wybór antybiotyków będzie węższy.

Uważa się, że antybiotyki wpływają na odporność dziecka. Krótkie kursy antybiotykoterapii nie mają istotnego wpływu na odporność dziecka. Ponadto w przypadku chorób przewlekłych, na przykład układu oddechowego, dzieci mogą otrzymywać antybiotyki przez dłuższy czas, a nawet 2-3 razy w roku (z powodu zaostrzenia przewlekłego zapalenia). U tych dzieci odporność nie jest nie tylko zmniejszona, ale nawet zwiększona, ze względu na fakt, że podczas przewlekłego zapalenia nasila się działanie ochronnych funkcji organizmu.

Jak więc powinni postępować rodzice, jeśli dziecko przebywa w łóżku przez kilka dni, a lekarz przepisuje antybiotyk? W przypadku grypy i innych infekcji wirusowych antybiotyki są bezużyteczne, ponieważ nie działają na wirusa. Jeśli jednak istnieje podejrzenie zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli, zapalenia ucha środkowego lub innych powikłań bakteryjnych (co może wskazywać przedłużone utrzymywanie się reakcji temperaturowej lub powtarzający się wzrost temperatury), należy przepisać antybiotyk. I są takie objawy, że nawet w normalnej temperaturze wskazują na potrzebę antybiotykoterapii!

Należy przestrzegać podstawowych zasad przyjmowania antybiotyków. Przebieg przepisany przez lekarza i częstotliwość przyjmowania leku muszą być utrzymane z dokładnością. Często zdarza się, że matka podaje lek przez 2-3 dni, a następnie, zauważając poprawę u dziecka, zatrzymuje jego leczenie. To jest niebezpieczne. Metoda leczenia powinna być łagodna. Oznacza to, że doustne doustne antybiotyki (podawane doustnie) są bardziej korzystne niż domięśniowe (z wyjątkiem szczególnie ciężkich postaci konkretnej choroby). Przemysł produkuje obecnie specjalne formy dla dzieci - zawiesiny, syropy, rozpuszczalne proszki, tabletki z dawkami dla dzieci, krople, które są bardzo wygodne dla dzieci bez obawy przedawkowania. Skuteczność tych form jest obecnie sprawdzona. Ponadto należy wziąć pod uwagę czynnik psychologiczny: biały płaszcz pielęgniarki, strzykawkę, ostry ból - wszystko to powoduje silny strach u dziecka i należy w miarę możliwości unikać takich metod.

Nie jest tajemnicą, że bolesność zastrzyków z antybiotykami odnosi się do czynników, które traumatyzują niestabilną i wrażliwą psychikę dziecka. W przyszłości może to prowadzić do wielu niepożądanych zachowań „trudnego dziecka”. Większość naszych dzieci, oprócz wszystkich problemów związanych z chorobami, jest skazana od wczesnego dzieciństwa do testu wątpliwej „przyjemności” z zastrzyków domięśniowych. procedura jest tak bolesna, że nawet wielu dorosłych mężczyzn nie zgadza się na to, a niektórzy całkowicie odmawiają. Tymczasem nikt nie pyta małego dziecka, czy zgadza się być traktowanym w ten sposób. i kochający rodzice, ponieważ są absolutnie bezradni wobec argumentów powiatowego pediatry, takich jak: dziecko znowu jest chore, jest słaby, temperatura jest wysoka, tabletki nie pomagają, pokazane są zastrzyki z antybiotykami, Czasami wydaje się, że nie ma znaczenia, który antybiotyk użyć - najważniejsze, do zastrzyków, ponieważ jest niezawodny i skuteczny!

Trzeba przyznać, że wielu lekarzy jest uwięzionych przez odwieczne idee, które dziś absolutnie nie odpowiadają rzeczywistości. Jednocześnie wprowadzają w błąd rodziców, oślepionych strachem o dziecko i praktycznie bez prawa głosu. Czy nie wykorzystujemy bezradności małych cierpiących, którzy nie mają innych argumentów oprócz wielkich oczu wypełnionych łzami? Jesteśmy zmuszeni ich oszukać („Nie zaszkodzi!”). Tak więc dorastają zastraszeni, nieufni, skurczyli się na widok białego szaty. Jak to dobrze, że boli? Ale to nie tylko bolesne, ale także niebezpieczne.

Oczywiście wszystko to można pominąć, jeśli cel usprawiedliwia nasze działania, ale tak nie jest. Przytoczę tylko dwa najczęstsze błędne wyobrażenia.

1. Poważna infekcja może być wyleczona tylko przez wstrzyknięcie. Ale efekt leczenia nie zależy od sposobu podawania leku, ale od spektrum jego działania i zgodności z właściwościami patogenu. Na przykład penicylina, ampicylina lub oksacylina nie będą skuteczne ani w pigułkach, ani w zastrzykach, jeśli infekcja dróg oddechowych jest spowodowana przez mykoplazmy (potrzebne są makrolidy) lub mikroflora produkująca enzymy beta-laktamseazy (potrzebne są ko-amikslav lub cefalosporyny drugiej generacji). Dziecko może w końcu odzyskać siebie, pomimo leczenia, mobilizując swoją obronę, ale nawrót infekcji jest wysoce prawdopodobny. Więc co, znowu zastrzyki?

2. Po podaniu domięśniowym lek działa skuteczniej. To stwierdzenie było prawdziwe wiele lat temu, przed pojawieniem się nowoczesnych doustnych (przez usta) dziecięcych form antybiotyków o absorpcji do 90-95%. Liczne badania i doświadczenie kliniczne wykazały, że przyjmowane doustnie nowoczesne antybiotyki wytwarzają wystarczająco wysokie stężenia we wszystkich tkankach i narządach, wystarczające do terapii. Zatem, w parametrach farmakokinetycznych, nie są gorsze od form do wstrzykiwania, ale pod względem ich spektrum działania, mają znaczące zalety w stosunku do wielu nowoczesnych patogenów.

Ponadto wiele leków, w tym również z zapaleniem płuc, na ogół występuje tylko w formie doustnej (na przykład nowe makrolidy - azytromycyna, roksytromycyna itp.) I są z powodzeniem stosowane na całym świecie. Ponadto w ogromnej większości krajów Europy Zachodniej zastrzyki w ambulatoryjnej praktyce ambulatoryjnej są niezwykle rzadkie. Jeśli chodzi o zakażenia dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, zwłaszcza u dzieci, do leczenia stosuje się wyłącznie doustne leki przeciwbakteryjne, w tym w warunkach szpitalnych. W najcięższych przypadkach dzieci hospitalizowanych w stanie silnego zatrucia, odmawiających jedzenia, z nieposkromionymi wymiotami stosuje się zasadę stopniowej terapii, gdy dożylna terapia infuzyjna jest przepisywana przez 2-3 dni, bardziej łagodna niż domięśniowa, a następnie, gdy stan się stabilizuje, - doustne antybiotyki dla dzieci. Pozwala to uniknąć nadmiernego stresu i niepotrzebnego bólu.

Czasami zazwyczaj powołują nie tylko nie pokazane, ale także zabronione! Chodzi przede wszystkim o dwa leki - gentamycynę i linkamycynę. Powszechnie wiadomo, że aminoglikozydy są przeznaczone do leczenia zakażeń gram-ujemnych w szpitalu pod staranną kontrolą laboratoryjną w związku z potencjalną oto- i nefrotoksycznością (powikłania w uszach i nerkach), aw naszym przypadku gentamycyna jest często przepisywana przez powiatowego pediatrę. Nie bierze pod uwagę, że gentamycyna (jak wszystkie inne aminoglikozydy) nie obejmuje pneumokoków w swoim spektrum działania. Dlatego nigdy nie proponowano go nigdzie jako leku do leczenia ambulatoryjnych infekcji dróg oddechowych i narządów laryngologicznych.

Tak Sformułuję podstawowe zasady stosowania antybiotyków u dzieci.

1. Przepisywanie antybiotyków u dzieci w warunkach ambulatoryjnych tylko z wysoce prawdopodobną lub udowodnioną bakteryjną naturą choroby, która wymaga obowiązkowej terapii etiotropowej (w przypadku prawdopodobnego czynnika sprawczego), ponieważ w przeciwnym razie istnieje wysokie prawdopodobieństwo powikłań i niekorzystnych skutków.

2. Wybierz antybiotyki, jeśli to możliwe, biorąc pod uwagę dane regionalne dotyczące najczęstszych (prawdopodobnych) patogenów i ich odporności.

3. Wybierając antybiotyk, należy wziąć pod uwagę terapię antybakteryjną (ABT), którą dziecko otrzymało w ciągu poprzednich 2-3 miesięcy, ponieważ zwiększa się ryzyko nosiciela opornej mikroflory (S. pneumoniae, H. influenzae itp.).

4. W warunkach ambulatoryjnych należy stosować doustną drogę antybiotyków. Podawanie pozajelitowe jest wskazane tylko w rodzinach o wysokim ryzyku społecznym lub w przypadku odmowy hospitalizacji.

5. Nie stosuj potencjalnie toksycznych leków (aminoglikozydy, chloramfenikol, sulfonamidy - Biseptol, fluorochinolony) w praktyce ambulatoryjnej.

6. Wybierając antybiotyki, należy wziąć pod uwagę ograniczenia wiekowe (na przykład tetracykliny - od 8 lat, fluorochinolony - od 18 lat), ponieważ konsekwencje ich stosowania w młodszym wieku znacząco naruszają zdrowie dzieci.

7. Aby przeprowadzić korektę początkowego ABT:

- w przypadku braku objawów klinicznych poprawy w ciągu 48-72 godzin od rozpoczęcia terapii;

- wcześniej, ze wzrostem ciężkości choroby;

- z rozwojem ciężkich działań niepożądanych;

- przy określaniu czynnika powodującego zakażenie i jego wrażliwości na antybiotyki zgodnie z wynikami badania mikrobiologicznego.

8. Anulowanie antybiotyków, gdy istnieją dowody, że zakażenie nie jest bakteryjne, nie czekając na zakończenie pierwotnie zaplanowanego przebiegu terapii.

9. Prowadząc krótkie kursy ABT, nie przepisuj antybiotyków lekami przeciwhistaminowymi lub przeciwgrzybiczymi, immunomodulatorami, ze względu na brak dowodów na korzyści płynące z ich wspólnego stosowania.

10. Jeśli to możliwe, nie należy stosować leków przeciwgorączkowych z antybiotykami, ponieważ może to ukryć brak efektu i opóźnić zmianę leku.

Bezwzględne wskazania do przepisywania ABT to:

- Ostre ropne zapalenie zatok;

- zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok;

- ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków;

- ostre zapalenie ucha środkowego (CCA) u dzieci do 6 miesięcy;

Zróżnicowane podejście do mianowania ABT wymaga:

- CCA u dzieci w wieku powyżej 6 miesięcy;

- zaostrzenie przewlekłego zapalenia migdałków.

Cechy antybiotyków w ostrych zakażeniach układu oddechowego

Nieskomplikowane ostre infekcje dróg oddechowych w zwykłym przebiegu nie wymagają stosowania antybiotyków. W przeważającej większości przypadków ARD jest wywoływana przez wirusy (grypa, paragrypa, wirus PC itp.). Powikłania bakteryjne SARS (superinfekcji) z reguły rozwijają się po 5-7 dniu choroby i zmieniają jej klasyczny przebieg. Negatywny wynik testu wirusowego nie potwierdza bakteryjnej etiologii ARD i wskazania ABT.

Śluzowo-ropny nieżyt nosa (zielony smark) jest najczęstszym objawem towarzyszącym ARI i nie może być wskazaniem do przepisania ABT.

Stosowanie antybiotyków w przypadku nieżytu nosa może być uzasadnione tylko wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia ostrego zapalenia zatok, na co wskazuje utrzymywanie się nieżytu nosa przez 10-14 dni w połączeniu z gorączką, obrzękiem twarzy lub bólem w projekcji zatok przynosowych.

Zapalenie gardła (czerwone gardło) w większości przypadków jest spowodowane przez wirusy, w połączeniu z uszkodzeniem błony śluzowej innych dróg oddechowych (nieżyt nosa / zapalenie krtani / tchawica / zapalenie oskrzeli) i nie wymaga wyznaczenia ABT, z wyjątkiem przypadków o udowodnionej lub wysoce prawdopodobnej roli GABHS jako czynnika infekcji.

ARD występujące z kaszlem, a także ostre zapalenie oskrzeli, w tym obturacyjne, nie wymagają wyznaczenia ABT.

ABT jest wskazany w leczeniu ARD i kaszlu przez ponad 10-14 dni, co może być związane z zakażeniem spowodowanym przez B. pertussis (koklusz), M. pneumoniae (mykoplazma) lub C. Pneumoniae (chlamydia). Pożądane jest uzyskanie potwierdzenia etiologicznej roli tych patogenów.

W zespole przewlekłego (utrzymującego się) kaszlu (ponad 14 dni) i przy braku objawów ostrych zakażeń układu oddechowego ABT nie jest wskazany. Konieczne jest wykluczenie innych przyczyn kaszlu innych chorób zakaźnych (gruźlicy) i niezakaźnych (refluks żołądkowo-przełykowy itp.).

Gorączka bez innych objawów wymaga wyjaśnienia jej przyczyny. Jeśli nie można przeprowadzić badania, w zależności od ciężkości choroby, dzieciom poniżej 3 lat w temperaturze> 39 ° C i do 3 miesięcy> 38 ° C podaje się antybiotyk (pokolenie cefalosporyny II-III). ”