Sposoby usuwania migdałków u dzieci: jak odbywa się operacja w znieczuleniu miejscowym i ogólnym, jakie metody są stosowane?

Adenoidy są nazywane patologicznie powiększonymi migdałkami u dzieci (najczęściej obserwowane w wieku od trzech do siedmiu lat). Ta dolegliwość powstaje naturalnie po wcześniejszych chorobach górnych dróg oddechowych (odra, szkarlata, grypa) i może prowadzić do upośledzenia słuchu, opóźnienia rozwoju intelektualnego, niedokrwistości, a nawet zmian wyglądu (kształt twarzy). Diagnoza wymaga starannego i terminowego leczenia otolaryngologa, który przeprowadza diagnozę. Na podstawie uzyskanych danych wydaje werdykt: adenoidy można wyleczyć lub trzeba je usunąć. Często rodzice zadają sobie pytanie: jak działa ta operacja? Kiedy dokładnie warto usunąć migdałki gardłowe?

Czy istnieje potrzeba usunięcia migdałków?

Istnieją przypadki, w których operacja nie jest konieczna. Choroba ma trzy etapy rozwoju. 1 stopień, co do zasady, nie koliduje ze zwykłym życiem osoby: dziecko oddycha swobodnie, problemy pojawiają się tylko podczas snu z powodu napływu krwi żylnej. Sytuacja może być naprawiona za pomocą leków.

Kolejna rzecz - 2 i 3 etapy. Dzieci zaczynają oddychać przez usta przez cały czas i chrapią we śnie, gdy migdałki zamykają choanse (tył nosa) (zalecamy przeczytanie: co zrobić, jeśli dziecko nie oddycha i jak pomóc?). Szkodzi całemu ciału. Konieczne jest skonsultowanie się z ekspertami: otolaryngologiem, dentystą, alergologiem, immunologiem, aby leczenie było jak najbardziej skuteczne. Ważne jest, aby robić wszystko na czas, ponieważ choroba niekorzystnie wpływa na ogólny stan zdrowia i wygląd dziecka.

Wskazania do operacji

Obecność migdałków w stanie zapalnym nie jest powodem do przecinania migdałków w nosie. Konieczne jest poddanie się dokładnemu badaniu, a dopiero potem lekarz zdecyduje o potrzebie operacji.

Wskazania do usuwania migdałków gardłowych

Wymieniamy więc główne wskazania do interwencji chirurgicznej, gdy wykonuje się usuwanie migdałków u dzieci:

  1. ORZ i ARVI. Śluz, który chroni organizm przed stanem zapalnym i rozmnażaniem się drobnoustrojów, napotyka przeszkodę w postaci migdałków, dzięki czemu jama nosowa staje się sprzyjającym środowiskiem dla pojawienia się infekcji.
  2. Zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie tchawicy - choroby układu oddechowego. Dostają ropę, wpływając na błonę śluzową, w wyniku czego rozpoczyna się proces zapalny.
  3. Powtarzające się zapalenie ucha. Ciało migdałowate powiększa się i zakłóca normalne funkcjonowanie ucha środkowego.
  4. Kaszel adenoidalny. Pojawia się, gdy zakończenia nerwowe gardła i nosogardzieli są podrażnione, a jeśli oskrzeli nie ma stanu zapalnego, nie jest to oznaką przeziębienia, ale migdałków. Po zabiegu kaszel zostaje wyeliminowany.
  5. Zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli.
  6. Tworzenie złego ugryzienia.
  7. Słabe wyniki leczenia tradycyjnego.
  8. Bóle głowy, chrapanie, trudności w oddychaniu iw rezultacie zaburzenia snu.
  9. Upośledzenie słuchu. Adenoidy nie pozwalają na przenikanie powietrza do ucha środkowego, dzięki czemu błona bębenkowa traci swoją mobilność.
  10. Naruszenia aktywności mowy - kolejne wskazanie do usunięcia.

Przygotowanie do działania i testowania

Przed operacją wycięcia adenoidów u dziecka, dziecko zostanie zmuszone do przejścia serii testów. Rodzice muszą znaleźć placówkę medyczną w mieście, gdzie mogą być bezpiecznie usunięci. Dziecko w szpitalu będzie musiało przejść:

  1. badanie krwi na krzepnięcie;
  2. analiza moczu;
  3. kał na obecność robaków;
  4. krew na zapalenie wątroby typu B i C;
  5. ogólne i biochemiczne badania krwi.

Wyniki powyższych analiz są ważne przez dziesięć dni, dlatego należy wcześniej obliczyć godzinę i datę operacji. Ważną rolę odgrywa rodzaj znieczulenia: znieczulenie ogólne wymaga EKG i analizy poziomu elektrolitów. Po 14 latach do tej listy dodaje się fluorografię i certyfikat braku syfilisu.

Po wykonaniu testów musisz przyjść do pediatry i uzyskać certyfikat stwierdzający, że dziecko nie miało kontaktu z pacjentami zakaźnymi. Należy pamiętać, że okres ważności wynosi trzy dni. Powinieneś mieć ze sobą polisę, SNILS, akt urodzenia dziecka. Dorosły opiekun musi mieć paszport, prześwietlenie, syfilis i świadectwo szczepienia dzieci.

Pierwsze dni obejmują przygotowanie do operacji, podczas której lekarze podają leki na lepsze krzepnięcie krwi. Środki antyseptyczne są stosowane do leczenia gardła (z reguły stosuje się „Miramistin”).

Dzień przed operacją dieta dziecka powinna być lekka, bez szkodliwych pokarmów. Krew pobierana jest od niego rano (jedzenie nie może być spożywane wcześniej, można pić tylko wodę, aby uniknąć odwodnienia). Oczywiście ważne jest również wsparcie psychologiczne: wyjaśnij dziecku, dlaczego konieczna jest operacja i uspokój go.

Poniżej znajduje się film, który omawia kwestię usuwania: spójrz na to, aby uchronić się przed podnieceniem i, jeśli to konieczne, wyjaśnij dziecku, że wszystko nie jest takie straszne.

Użycie znieczulenia

W jaki sposób wykonywana jest operacja - w znieczuleniu lub bez stosowania sedacji? Zawsze był przedmiotem kontrowersji. Znieczulenie ogólne jest silnym stresem, nawet dla osoby dorosłej, a jeszcze bardziej dla dziecka. Niemniej jednak lekarze oferują nowe i łagodne sposoby znieczulenia. W końcu preferowane będzie znieczulenie ogólne: uratuje ono dziecko przed negatywnymi wspomnieniami i da lekarzowi możliwość pracy bez rozproszenia uwagi. Obowiązuje również znieczulenie miejscowe.

Zalety i wady znieczulenia miejscowego

Ten rodzaj znieczulenia jest najczęściej oferowany starszym dzieciom, ponieważ rozwinęły one samokontrolę i samokontrolę. Dodatkowo, próg bólu dziecka, jego indywidualne cechy są brane pod uwagę. Lekarze wstrzykują środki uspokajające w przypadku, gdy dziecko boi się widoku krwi lub jest po prostu przerażone tym procesem. Niewątpliwe zalety znieczulenia miejscowego:

  1. stosunkowo niska cena w porównaniu z innymi rodzajami znieczulenia;
  2. żadnych skutków ubocznych po zabiegu.

Wadą jest to, że nigdy nie wiesz, jak dziecko zareaguje na operację, ponieważ staje przed tym po raz pierwszy. Mając spokojny charakter, dziecko wciąż może wpadać w panikę.

Jak wycina się powiększone narządy? Przerośnięta tkanka jest zamrożona za pomocą Lidocaine lub Ultracain. Praktycznie nie będzie żadnych bolesnych doznań, ale, jak wspomniano powyżej, istnieje ryzyko, że dziecko nie będzie w stanie wytrzymać testu z psychologicznego punktu widzenia.

Zalety i możliwe zagrożenia dla znieczulenia ogólnego

Trudno w to uwierzyć, ale wcześniej takie operacje były wykonywane bez znieczulenia. Teraz oczywiście lekarze zalecają rodzicom znieczulenie ogólne (dotchawicze). W Europie był używany przez bardzo długi czas z kilku powodów:

  1. zmniejszy to obciążenie psychiczne małego pacjenta;
  2. zapewnić lekarzowi warunki niezbędne do odpowiedniej operacji.

Metody usuwania

Jak usunąć adenoidy u dzieci? Konwencjonalna metoda usuwania - adenotomia - nie jest jedyną opcją. Dzisiaj istnieje duży wybór metod usuwania. Ludzie operowani są przy użyciu mikrodebrydera, metoda fal radiowych, stosowana jest adenotomia laserowa... Rozważmy bardziej szczegółowo metody usuwania adenoidów.

Klasyczne usuwanie bez użycia środków znieczulających

W klasycznej wersji wycięcie tkanki jest dość szybkie. Rodzice często są zainteresowani tym, jak długo trwa procedura. Cały proces usuwania trwa nie dłużej niż dziesięć minut. Dziecko jest odprowadzane do biura, siada lub kładzie się na przygotowanym wcześniej miejscu (czasem stoi).

Młodsze dzieci otrzymują środek uspokajający, a do nosa wlewa się środek znieczulający. Następnie zakrzywiony przedmiot jest wkładany do jamy ustnej - adenotom. Nóż jest popychany w kierunku miękkiego podniebienia, a niepożądana tkanina zostaje odcięta. Krwawienie po tych manipulacjach jest nieznaczne. Dziecko zostaje zabrane na oddział, aby mógł położyć się i odejść od działania narkotyków.

Zaletą tej metody jest szybkie działanie lekarza i możliwość natychmiastowego powrotu małego pacjenta do „aktywnego” życia. Minus - lekarz nie widzi jamy ustnej całkowicie i może zrobić coś złego.

Usunięcie endoskopowe

Usunięcie endoskopowe jest stosowane, jeśli tkanka ponownie rośnie po usunięciu. Do ust wkładana jest specjalna kamera, która nadaje obraz na ekran monitora, a lekarz widzi pełny obraz. Operacja u dzieci jest zwykle przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym. Endoskopowe usunięcie zapobiega możliwości nawrotu.

Adenotomia laserowa

Koagulacja (wiązka stała) jest wybierana z dużą ilością tkanki, a odparowanie (usuwanie adenoidów warstwa po warstwie) - z małą. Operacja lasera nie powoduje bólu, nie wymaga hospitalizacji, tkanka po procesie jest szybko przywracana. Ryzyko powikłań jest niewielkie.

Adenotomia golarki (wycięcie)

Aby wyciąć tkankę, lekarz wprowadza zakrzywiony skalpel lub instrument do golenia przez kanały nosowe. Turundy są wstawiane po operacji. Zaletami tej metody są: lekarz obserwuje wyciętą tkankę, krwawienie jest minimalne lub całkowicie nieobecne, powikłania występują rzadko. To „klasyczna” wersja pozbywania się adenoidów.

Metoda fal radiowych

W tym przypadku operacja jest wykonywana przy użyciu aparatu Surgitron. Posiada specjalną dyszę (adenote fal radiowych). Adenoid jest odcinany jednym ruchem, podczas gdy naczynia są kauteryzowane, aby nie było krwawienia. To nowoczesna, zaawansowana technicznie metoda. Okres odzyskiwania po takiej operacji jest bardzo mały.

Powikłania po operacji i wyzdrowieniu

Najczęstszym powikłaniem po wycięciu migdałków jest krwawienie. Z reguły obserwuje się to w ciągu kilku godzin po ostatniej operacji. Jeśli krew dostanie się do rurki słuchowej, istnieje ryzyko zapalenia ucha. Możliwość wystąpienia konsekwencji zależy od profesjonalizmu i uwagi lekarza.

W rzadkich przypadkach temperatura ciała pacjenta wzrasta, ale nie trwa długo. Między innymi może wystąpić ponowny wzrost roślinności gruczołowej, ale można tego uniknąć, jeśli wybierzesz metodę znieczulenia i usuwania z odpowiedzialnością.

Okres pooperacyjny u dzieci zwykle przebiega bez dyskomfortu. Obrzęk może powodować problemy z oddychaniem, ale można go usunąć za pomocą kropli do nosa.

Przeciwwskazania do usuwania migdałków gardłowych

Operacja usuwania adenoidów nie jest dostępna dla wszystkich. Jest przeciwwskazany w gruźlicy, ciężkich zakażeniach zakaźnych, niewyrównanej postaci cukrzycy. Zabronione jest również prowadzenie go u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego i takimi chorobami jak niskie krzepnięcie krwi. Wiek pacjenta może być przeszkodą: niepożądane jest nawet trzy lata operacji. Wreszcie, operacja nie jest wykonywana w pierwszym miesiącu po każdym szczepieniu.

4 najbezpieczniejsze metody chirurgiczne do usuwania migdałków gardłowych u dzieci

Wielu rodziców napotyka na wzrost gruczolaka, ale niewielu rozumie, co oznacza ten termin. Jeszcze więcej pytań do matek i ojców pojawia się, gdy lekarz zaleca usunięcie migdałków. Oczywiście każda operacja w dzieciństwie jest poważnym testem dla ciała dziecka i dla układu nerwowego rodziców. Lecz czasami leczenie chirurgiczne jest jedynym właściwym wyborem.

Ostateczna decyzja - zaakceptowanie operacji lub kontynuacja leczenia zachowawczego - podejmowana jest przez rodziców. Muszą zrozumieć, z czym mają do czynienia, czego mogą oczekiwać od operacji i kiedy mogą zostać opóźnione, i kiedy powinni natychmiast udać się do lekarza. Zwłaszcza, że ​​istnieją wyraźne wskazówki dotyczące operacji.

Czym są adenoidy

W jamie ustnej i nosogardzieli znajdują się skupiska tkanki limfatycznej - migdałki. Pierścień limfatyczny gardła składa się z 6 migdałków, których główną funkcją jest ochrona. Migdałki znajdujące się na drodze wdychanego powietrza chronią organizm przed wejściem czynników zakaźnych.

Zdarza się, że częste przeziębienia prowadzą do zmniejszenia funkcji tkanki limfoidalnej, a samo ciało migdałowate rośnie. Najbardziej znanymi migdałkami są palatyny, a ich zapalenie nazywa się zapaleniem migdałków lub bólem gardła. Do wykrywania powiększonych migdałków podniebiennych nie są potrzebne specjalne badania. Aby postawić diagnozę, pediatra musi po prostu zajrzeć do ust dziecka.

Sytuacja z migdałkami jest bardziej skomplikowana, ponieważ migdałki są proliferacją pojedynczego ciała migdałowatego, które znajduje się w nosogardzieli. Widzenie stanu patologicznego migdałka gardłowego bez specjalnych luster jest niemożliwe. Ale objawy migdałków są bardzo specyficzne, rodzice sami mogą podejrzewać chorobę.

Jak rozpoznać migdałki u dzieci?

Zgadywanie wzrostu migdałków gardłowych jest łatwe, wystarczy zwracać uwagę na dziecko i znać główne objawy migdałków gardłowych u dzieci.

Powiększone ciało migdałowate zapobiega swobodnemu przepływowi powietrza, dziecko staje się trudne do oddychania przez nos. Zator może wystąpić na tle kataru, obfitego wydzieliny surowiczej lub bez objawów katar.

Choroba prowadzi do pogorszenia błony śluzowej nosa, łuków podniebiennych i konchy. Często występuje nieżyt nosa, zapalenie zatok, które jest trudne do wyleczenia.

Niedostateczne zaopatrzenie w tlen wpływa na jakość snu, dziecko nie śpi dobrze, a koszmary często na niego cierpią. Rano dziecko budzi się zirytowane i nastrojowe, ogólny stan dziecka jest zaburzony. Chrapanie, zmiany w oddychaniu, ataki uduszenia związane z cofaniem się korzenia języka.

Często rodzice zwracają uwagę na zmianę głosu dziecka, dziecko zaczyna nosowo.

Przerośnięta tkanka limfoidalna zamyka otwór rurki słuchowej, pogarsza się słuch dziecka. Ból ucha, objawy zapalenia ucha.

W przypadku zakaźności na zarośniętej tkance występuje zapalenie gruczołowe. Zapalenie migdałków prowadzi do wzrostu temperatury ciała, zwiększenia liczby węzłów chłonnych i zatrucia.

Przy długim procesie rozwój tkanki kostnej twarzy jest osłabiony, dolna szczęka jest wydłużona, okluzja jest osłabiona. Dziecko przyzwyczaja się do uchylania ust, jest twarz „adenoidalna”. Gdy leczenie rozpocznie się na czas, zmiany te można odwrócić. Jeśli leczenie nie zostanie przepisane na czas, dziecko pozostanie na zawsze z konsekwencjami adenoidów.

Dziecko jest stale w warunkach braku tlenu, co znajduje odzwierciedlenie w ogólnym stanie i samopoczuciu dziecka. Często dzieci mają niedokrwistość, problemy z apetytem.

  • Pogorszenie ogólnego stanu dziecka.

Stały brak tlenu objawia się zmęczeniem, młodsze dzieci spowalniają tempo rozwoju.

Stopnie migdałków u dzieci

Badając dziecko, lekarz wskazuje, w jaki sposób migdałek gardłowy jest powiększony i wskazuje stopień adenoidów w diagnozie.

Migdałki gardłowe są umiarkowanie powiększone, w ciągu dnia dziecko nie odczuwa dyskomfortu. Pierwsze objawy pojawiają się w nocy, gdy występują oznaki niewydolności oddechowej.

Ciało migdałowate jest znacznie powiększone, pokrywając 2/3 wysokości kanałów nosowych. Objawy nasilenia choroby, zaburzenia oddychania w dzień iw nocy, pojawia się chrapanie. Dziecko często uchyla usta.

Powiększona formacja zamyka prawie całkowicie przepływ powietrza do nosogardzieli. Dziecko oddycha otwartymi ustami, powietrze wchodzi tylko przez jamę ustną.

Czy operacja jest konieczna?

Znaczny wzrost migdałków prowadzi do poważnych powikłań, które wpływają na zdrowie i jakość życia dziecka. Ale czy usunąć adenoidy dziecka czy poradzić sobie z leczeniem zachowawczym?

Na całym świecie istnieją wyraźne wskazania do usuwania migdałków gardłowych u dzieci.

Wskazania do usuwania migdałków u dzieci są następujące.

  • Trudne oddychanie przez nos.
  • Zaburzenia snu, zmiany w oddychaniu w nocy, duszność, chrapanie.
  • Upośledzenie słuchu, powtarzające się epizody zapalenia ucha.
  • Zapalenie zatok, częste zaostrzenia choroby.
  • Zmiana kości czaszki twarzy, twarz typu „adenoid”.

Podejmując decyzję o usunięciu migdałków gardłowych u dziecka, zwróć uwagę na oddech dziecka. Jeśli dziecko ma epizody duszności, opóźnienie interwencji staje się niebezpieczne dla zdrowia.

Otolaryngolog pomoże Ci wybrać właściwe leczenie, biorąc pod uwagę wiek dziecka, jego stan kliniczny i badanie wzrokowe migdałków gardłowych. Badając migdałki i podejmując decyzję o usunięciu migdałków u dziecka, lekarz ocenia stan migdałków gardłowych.

Jeśli podczas badania migdałków lekarz zwraca uwagę na obrzęk, obecność ropy i śluzu, objawy zapalenia, operację należy odroczyć. Powrót do tego problemu następuje po zniknięciu objawów zapalenia.

Kiedy najlepiej usunąć adenoidy u dziecka?

Aby osiągnąć dobre wyniki, należy starannie wybrać czas usunięcia adenoidów w nosie dziecka. Ta operacja jest przeprowadzana zgodnie z planem, co oznacza, że ​​musisz wybrać czas, w którym dziecko nie jest chore. Nie zgadzaj się na interwencję, jeśli okruchy wykazują oznaki nieżytu nosa, zaostrzenie chorób przewlekłych.

Ponieważ dzieci są chore przez długi czas, trudno jest wybrać odpowiedni moment na operację. Często okres absolutnego zdrowia dziecka przypada na miesiące letnie.

W jakim wieku dzieci usuwają migdałki?

Skuteczność operacji zależy w znacznym stopniu od wieku dziecka. Nie ma potrzeby przeprowadzania operacji u dziecka w wieku poniżej 2 lat, ponieważ migdałek gardłowy zawiera tkankę limfoidalną, która tworzy obronę immunologiczną organizmu.

Migdał nosowo-gardłowy osiąga maksymalny rozmiar w wieku od 3 do 7 lat. W tym wieku możliwe są powtarzające się epizody choroby.

U dzieci w wieku powyżej 7 lat aktywność tkanki limfatycznej jest znacznie zmniejszona, a ryzyko nawrotu choroby jest zmniejszone.

Leczenie migdałków gardłowych u dzieci

Jedną z przyczyn pojawienia się migdałków są infekcje pochodzenia bakteryjnego i wirusowego. Właściwe racjonalne leczenie infekcji układu oddechowego przyczynia się do odwrotnego rozwoju powiększonego migdałka. Jeśli dziecko jest chore przez długi czas i często, ciało migdałowate po prostu nie ma czasu na powrót do normalnej wielkości.

Do leczenia migdałków gardłowych należy podchodzić w sposób złożony. Lekarze zalecają przyjmowanie leków w połączeniu z fizjoterapią. Często wyznaczane krople zwężające naczynia, płukanie nosa, środki przeciwbakteryjne. Z procedur fizjoterapii zalecono UFO, UHF, elektroforezę.

W przypadku zapalenia gruczolakowatego o etiologii alergicznej stosowanie leków przeciwhistaminowych ma dobry wynik. Z pomocą leków przeciwalergicznych zmniejsza się obrzęk, ciało migdałowate nabiera normalnych rozmiarów.

Jeśli migdałki znacznie wzrosły i zakłócały normalne życie, kwestia chirurgicznego leczenia choroby. Tak jak w przypadku każdej operacji, istnieją pewne przeciwwskazania do usunięcia migdałków gardłowych (adenotomia).

Przeciwwskazania do adenotomii

  • Choroby zakaźne.

Ostre zapalenie gruczołowe, zapalenie migdałków, nieżyt nosa lub zaostrzenie jakiejkolwiek choroby przewlekłej wymagają opóźnienia operacji.

  • Epidemie chorób zakaźnych.

Nie należy przeprowadzać operacji pośród chorób zakaźnych, grypy. Wskazane jest, aby poczekać na lepszy czas na procedurę.

  • Mniej niż 1 miesiąc po szczepieniu.

W przypadku adenotomii lepiej jest wybrać czas, w którym ciało dziecka jest gotowe w pełni oprzeć się zwiększonemu obciążeniu układu odpornościowego. Okres po szczepieniu nie jest najlepszym czasem na jakąkolwiek interwencję chirurgiczną.

Każda złośliwa choroba, zwłaszcza choroba krwi, jest poważnym przeciwwskazaniem do leczenia chirurgicznego.

Konieczne jest odroczenie interwencji, jeśli dziecko ma jakiekolwiek objawy alergii.

Sposoby usuwania migdałków gardłowych u dzieci

Przy wyborze leczenia chirurgicznego rodzice powinni zdecydować o sposobie usunięcia tkanki limfatycznej. Obecnie oprócz tradycyjnej chirurgii istnieją inne sposoby interwencji w celu usunięcia migdałków gardłowych. Otolaryngolog może być w stanie pomóc w wyborze, który zasugeruje dziecku najlepszy sposób.

Klasyczna obsługa

Taka operacja odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym. Lekarz chwyta zarośniętą tkankę specjalnym skalpelem w kształcie pierścienia i odcina go. Czas trwania interwencji jest niewielki - do 10 minut, ale wady tej metody są oczywiste.

Wady metody:

  • wycięcie występuje prawie ślepo, dlatego wymaga wysokiej dokładności i profesjonalizmu lekarza prowadzącego;
  • wyraźny zespół bólowy;
  • ryzyko krwawienia;
  • Ponieważ operacja jest znieczulana w znieczuleniu miejscowym, ryzyko urazu psychicznego jest wysokie.

Metoda Plus:

  • niska cena, metoda jest dostępna dla absolutnie każdego w każdym wieku.

Endoskopowe usunięcie migdałków gardłowych u dzieci

Usunięcie migdałków u dzieci za pomocą endoskopu jest nowoczesną metodą, która skutecznie eliminuje problem.

Zalety tej metody są następujące.

Podczas interwencji dziecko śpi i nie odczuwa bólu, szybko zapomina o operacji. Nowoczesne metody znieczulenia mają krótką akcję, po kilku godzinach nie ma śladu znieczulenia.

Podczas zabiegu lekarz ma możliwość monitorowania interwencji, eliminacji krwawiących tkanek. Ryzyko niepełnego usunięcia migdałków zmniejsza się, zmniejsza się częstotliwość nawrotów, ponowne wzrosty.

  • Szybki wypis ze szpitala.

W przypadku braku powikłań dziecko jest wypisywane do domu 3-5 dni po zabiegu.

Wady:

  • wysokie koszty eksploatacji.

Laserowe usuwanie adenoidów

Do tej operacji używa się specjalnego skalpela laserowego. Pod wpływem skalpela tkanka jest ogrzewana i niszczona.

Korzyści są następujące.

Nawet małe wzrosty można usunąć.

Laser ma właściwości dezynfekujące, niszczy drobnoustroje chorobotwórcze, co zapobiega powikłaniom zakaźnym.

  • Minimalne ryzyko krwawienia.

Laser natychmiast „zamyka” naczynia w miejscu nacięcia, nie są potrzebne dodatkowe środki, aby zapobiec krwawieniu.

Promień lasera natychmiast niszczy komórki nerwowe w miejscu nacięcia, więc nie ma wyraźnego bólu.

Po dniu dziecko może rozpocząć swoje zwykłe czynności, a po 2-4 tygodniach następuje całkowite wyleczenie migdałków.

Wady:

  • Jeśli wzrost jest znaczący, leczenie laserem może nie wystarczyć. W takich przypadkach odwołano się do klasycznego lub endoskopowego usunięcia;
  • koszt działania.

Krioterapia migdałków gardłowych u dzieci

Krioterapia, czyli usuwanie migdałków z ciekłym azotem, jest nowoczesnym, praktycznie bezbolesnym sposobem pozbycia się niewielkich wzrostów. Operacja u dzieci jest prosta. W pozycji siedzącej do ust dziecka wkłada się specjalną rurkę i usuwa się z niej migdałki.

Zalety tej metody są następujące.

Ciekły azot zamraża komórki nerwowe i zatyka naczynia krwionośne, dzięki czemu dzieci mogą łatwo przejść operację.

  • Krótki czas trwania procedury.

Czas trwania ekspozycji na ciekły azot przez 2-3 sekundy, operacja jest powtarzana kilka razy w odstępie 1-2 minut.

Po manipulacji lekarz bada błonę śluzową dziecka i uwalnia ją do domu. Całkowite wyleczenie migdałków trwa 2-4 tygodnie.

Wady:

  • niemożność obsługi dużych adenoidów;
  • koszt działania.

Okres przywracania

Jak szybko dziecko wróci do normy po operacji zależy od rodzaju operacji, wielkości migdałków i odporności organizmu na dziecko. Wszyscy pacjenci otrzymują zalecenia, dzięki którym proces gojenia jest szybszy.

Zalecenia po operacji są następujące.

Jeśli operacja jest wykonywana klasycznie lub endoskopowo, musisz być w łóżku pierwszego dnia po zabiegu. Chodzenie jest dozwolone kilka dni po operacji, a chodzenie do przedszkola lub szkoły jest co najmniej tydzień później. Ogranicz aktywność fizyczną na 2 tygodnie po interwencji.

Nie zapomnij o codziennym czyszczeniu zębów 2 razy dziennie. Aby uzupełnić higienę jamy ustnej i gardła, należy po posiłku opłukać roztworem dezynfekującym. Mycie kanałów nosowych solą fizjologiczną jest dozwolone 2-3 dni po interwencji.

  • Unikaj ekstremalnych temperatur.

Jeśli operacja miała miejsce w zimnej porze roku, należy unikać przedłużonego pobytu dziecka w zimnie. Zabronione inhalacje termiczne, odwiedzanie basenów, saun, łaźni.

Konieczne jest unikanie produktów, które mogą zranić delikatną błonę śluzową po zabiegu. Zaleca się przyjmowanie wyłącznie płynnych, miękkich potraw w postaci ciepła. Doskonale nie łagodne zupy, płatki, warzywa na parze. Niektórzy eksperci zalecają jeść zimne jedzenie, lody w 2-3 dni po zabiegu. Przyczynia się to do szybkiego gojenia się ran.

Wniosek

Adenoidy - bardzo częsta choroba wśród często chorych dzieci. Pytanie, czy usunąć adenoidy i jak najlepiej to zrobić, pojawia się u wielu rodziców. O tym, czy konieczne jest leczenie chirurgiczne, czy też nie można stosować leków, decyduje indywidualnie każdy otolaryngolog.

Czasami opóźnienie interwencji prowadzi do poważnych konsekwencji, może być niebezpieczne dla życia okruchów. Terminowe usunięcie migdałków u dzieci gwarantuje zdrowie i bezpieczeństwo.

Operacja usunięcia migdałków gardłowych u dzieci

Adenotomia jest operacją przerostu (wzrostu) migdałków gardłowych. Wybór metody usuwania adenoidów u dzieci opiera się na wieku i cechach fizjologicznych dziecka.

Operacja migdałków

Wskazania do usuwania migdałków gardłowych

Konieczność usunięcia migdałków występuje w przypadku ich patologicznego wzrostu, ciężki przerost zamyka drogi oddechowe i wywiera nacisk na drogi słuchowe.

Wskazanie pilnego usunięcia:

  1. Oddychanie przez nos jest trudne lub prawie niemożliwe.
  2. Niepoprawnie rozwija obszar szczęki twarzy. Z powodu ciągłego oddychania przez usta dolna szczęka wystaje do przodu, a kształt twarzy wydłuża się. Dolichocephalus (rozwija się szybciej u dzieci w wieku od jednego roku do 5 lat, a u nastolatków z długą chorobą może również wystąpić)
  3. Dysfunkcja mowy.
  4. Zapóźnienie w rozwoju fizycznym.
  5. Utrata słuchu, zapalenie ucha.
  6. Krótkie przestaje oddychać podczas snu lub dziecko chrapie głośno.
  7. Leczenie zachowawcze nie eliminuje nawrotu ARVI.

Ciężkie postępujące postacie zapalenia gruczołowego (choroba 3 stopnia) są głównym wskaźnikiem usuwania migdałków. Przedwczesna operacja jest obarczona utratą słuchu, przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, deformacją szkieletu twarzy, astmą i problemami z zębami.

Odpowiedni wiek do usuwania migdałków u dzieci w wieku od 3 do 7 lat.

Jak przygotować się do operacji

W dniu zabiegu dziecko musi być zdrowe: lekki wyciek z nosa lub kaszel będzie miał szkodliwy wpływ na organizm po usunięciu. W przypadku choroby mały pacjent operuje następnego dnia.

Anamneza zawiera informacje o szczepieniach lub lekach ze szczepienia.

Przygotowanie do procedury obejmuje 5 analiz:

  • pełna morfologia krwi (OB, leukogram, płytki krwi);
  • badanie krwi na krzepnięcie (OAK lub koagulogram);
  • analiza moczu;
  • RTG lub tomografia komputerowa zatok;
  • analiza biochemiczna krwi (białko, kreatynina, mocznik, elektrolity, AsAT i AlAT).

W przypadku wycięcia migdałków w znieczuleniu ogólnym przepisuje się dodatkową grupę krwi i test Rh. Wszystkie analizy są zbierane w ciągu 2 dni przed zabiegiem.

Przed wykonaniem znieczulenia należy sprawdzić grupę krwi i czynnik Rh.

12 godzin przed zabiegiem nic nie można zjeść, rano w dniu operacji można wypić trochę płynu, aby wyeliminować ryzyko wymiotów, które mogą być spowodowane ulgą w bólu.

Metody usuwania migdałków gardłowych

Zastosowanie nowoczesnych metod leczenia: endoskopowego, fal radiowych, kobaltu i lasera - nie zastąpiło klasycznej metody usuwania.

Klasyczna metoda

Standardowe usuwanie przeprowadza się za pomocą narzędzia - adenotomu Beckmanna. Do znieczulenia za pomocą Novocain, Lidocaine lub Ultracain. Przygotowanie ciała pacjenta do dalszych działań odbywa się 30 minut przed operacją, która jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym. Podczas adenotomii pacjent siedzi na krześle, instrument jest wkładany do jamy ustnej, migdałki są chwytane i usuwane jednym ostrym ruchem ręki chirurga. Krew krzepnie, z ciężkim krwawieniem, miejsce leczy się środkami hemostatycznymi. Operacja trwa nie dłużej niż 10-15 minut.

Publiczne kliniki działają za darmo, w cenie prywatnej od 10 000 rubli.

Zaletą tej metody jest to, że można ją wykonywać ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym.

Wadą jest to, że lekarz działa na oślep, operacji towarzyszy ból, ryzyko ponownego zakażenia z częściowym usunięciem i większe ryzyko powikłań w okresie pooperacyjnym.

Metoda endoskopowa

Endoskopowa adenotomia golarki jest mniej bolesną metodą, wykonywaną w znieczuleniu ogólnym. W celu zachowania tkanek śluzówka nosa jest znieczulana. Endoskop wprowadza się do pacjenta przez zatoki nosowe, a migdałki usuwa się za pomocą mikrodźwiękarki (golarki). Operacja trwa około 30-40 minut.

Koszt adenoidektomii, biorąc pod uwagę testy i znieczulenie, zaczyna się od 20 000 rubli.

Zalety stosowania metody: niskie ryzyko nawrotu i krwawienia, kontrola etapów operacji, brak strachu u dziecka.

Głównym problemem używania endoskopu jest jego duża szerokość (od 2 do 4 mm).

Metoda fal radiowych

Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Do adenotomii fal radiowych stosuje się urządzenie Surgitron ze specjalną dyszą. Usuwanie odbywa się poprzez wycięcie przerośniętych migdałków z natychmiastową kauteryzacją naczyń. Cena zaczyna się od 20 tysięcy rubli. Operacja trwa 20-30 minut.

Procedura jest wykonywana za pomocą Surgitron

Minimalizacja ryzyka krwawienia - metoda główna plus. W rezultacie zmniejsza się również ryzyko powikłań.

Jedyny możliwy negatyw - porażka zdrowej tkanki, jest niezwykle rzadki.

Metoda kobaltowa

W zależności od wieku wykonuje się adenotomię z kobaltem lub zimną plazmą w znieczuleniu miejscowym (dla młodzieży) lub ogólnym (dla dzieci poniżej 10 lat). Na ciało oddziałuje zimna plazma, z powodu której tkanki koagulują (zapadają się). Potrzeba wysoko wykwalifikowanego personelu i dodatkowego znieczulenia błony śluzowej nosa i gardła podnosi cenę operacji - z 30 000 rubli. Operacja trwa około 30 minut.

Podczas zabiegu tkanki migdałków pękają.

O oczywistych zaletach: braku bólu w okresie pooperacyjnym, wysokiej dokładności aparatu i minimalnej ilości krwi. Ta metoda jest zalecana w hemofilii.

Długa ekspozycja na plazmę może pozostawiać blizny na tkankach, a krótka sesja pozostawia same migdałki i zwiększa ryzyko nawrotu. Często nie usuwane są całkowicie wyrośnięcia.

Laserowe usuwanie

Jedną z najdłuższych i najskuteczniejszych metod jest usuwanie laserowe. Odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Małe migdałki są ogrzewane laserem: temperatura tkanek wzrasta, woda odparowuje i zapadają się wyrostki - następuje parowanie. W ciężkich przypadkach narastanie jest wycinane za pomocą wiązki laserowej naraz, a naczynia są jednocześnie kauteryzowane. Operacja trwa około 40 minut.

Głównym plusem jest brak krwawienia i zmniejszenie ryzyka powikłań i nawrotów. Będąc w znieczuleniu, dziecko nie odczuwa bólu i stresu. Jednak tylko wysoko wykwalifikowani chirurdzy ze sprzętem mogą wykonać operację, dlatego cena wzrasta do 25 000 rubli.

Zabieg ma nieprzyjemne konsekwencje: ryzyko obrażenia zdrowej tkanki.

Okres pooperacyjny

W ciągu pierwszych kilku godzin dziecko ma gorączkę. Jest to normalne, pukanie nie jest zalecane, podczas gdy termometr pokazuje mniej niż 38 stopni. Jeśli wzrośnie ciepło, możesz użyć Paracetamolu lub Ibuprofenu.

Odzyskiwanie ciała po usunięciu migdałków trwa do miesiąca, podczas którego zalecane są następujące środki:

  1. Ograniczenie aktywności fizycznej: nie wychodź z domu na pierwszy tydzień.
  2. Dieta, żywność tylko miękka żywność: zboża, puree ziemniaczane, tarte warzywa. Ważne jest, aby potrawy nie były gorące, zimne lub pikantne i nie zawierały dużych, stałych kawałków.
  3. Odmowa gorących kąpieli i wizyt w łaźniach lub saunach. W przypadku dzieci 3 dni nie kąpią dziecka w gorącej wodzie. Ciepło poprawia miejscowe krążenie krwi, istnieje ryzyko krwawienia.
  4. Pożądane jest, aby przez pierwsze 2 tygodnie nie odwiedzać miejsc z dużym tłumem ludzi, aby chronić dziecko przed potencjalnymi nosicielami chorób układu oddechowego. Szkoła i przedszkole.
  5. Na zalecenie lekarza, aby użyć leków zwężających naczynia krwionośne do gojenia (Protargol lub Xylin).
  6. Przejście do aktywnego oddychania przez nos za pomocą ćwiczeń oddechowych 10-12 dni po zabiegu. W pierwszym tygodniu, bez przyzwyczajenia, dziecko będzie nadal oddychać przez usta, gimnastyka przywróci odruch oddechowy.
  7. Zgodność z wzorcami snu. Co najmniej 8 godzin dziennie. Szczególnie ważne po usunięciu lasera.

Po operacji musisz przejść do oddychania przez nos

Pierwsze kilka dni rehabilitacji (zwykle od 3 do 7) dziecko może narzekać na ból gardła podczas posiłków. Jeśli ból jest tolerowany, alarm nie jest tego wart, dochodzi do gojenia się rany.

Możliwe komplikacje

Oprócz ryzyka nawrotu gruczolaka (około 15-20%), możliwe jest krwawienie, ostre zapalenie ucha (jeśli krew dostanie się do kanału słuchowego podczas operacji), ropne procesy w gardle, ból i specyficzna reakcja na znieczulenie.

Jednym z powszechnych powikłań jest zapalenie ucha.

Recenzje

W dzieciństwie cierpiała na migdałki, miała operację tylko jako nastolatek, szarpana bez znieczulenia, ale wszystko szybko się wyjaśniło: głowa nie boli, jej uszy nie są wypchane, oddycham równomiernie. Teraz moje dziecko jest chore, nie czekałam, natychmiast udałam się na operację. Raz przeżył i zapomniał o drodze do ENT!

Usunięto migdałki przy pomocy endoskopu, córka miała 5 lat, kontrola dokumentacji (testy, szczepienia) była bardzo poważna, baliśmy się, że odmówiono by nam hospitalizacji. Ale wszystko poszło dobrze, zostało zrobione w znieczuleniu miejscowym, zajęło to tylko pół godziny. Pierwszej nocy moje dziecko spało jak mysz. Zostaliśmy zatrzymani w szpitalu przez prawie tydzień z powodu gardła. Ale ogólnie jestem zadowolony z wyniku i dumny z mojej córki.

Mój syn miał 4 lata, adenoidy były stabilne przez ponad rok, leczenie zachowawcze nie pomogło. Usunięty laserowo, operacja 15 minut, zapłacił 28 tysięcy rubli. Po 2 godzinach po operacji zaczęły się wymioty, dziecko mogło jeść prawie nic. Do wieczora mdłości ustały i mój chłopiec zasnął. Poranek został spisany, teraz wszystko jest w porządku. Nie żałuję niczego.

Usunięcie migdałków nie jest łatwą operacją, wymagającą przygotowania zarówno dziecka, jak i rodzica. Przeżywając wszystkie testy psychologiczne i fizyczne, dziecko odzyskuje równomierny oddech, dobry słuch i zdrowy sen, co jest warte jednego dnia na sali operacyjnej.

Oceń ten artykuł
(2 oceny, średnia 5,00 z 5)

Jak działa operacja usuwania migdałków u dzieci, czy to boli?

Znaczna liczba rodziców ma do czynienia ze wzrostem gruczolaka u dziecka. Usunięcie migdałków u dzieci budzi obawy, ponieważ każda operacja w tym wieku obfituje w komplikacje, ale w niektórych przypadkach nie ma innego wyjścia.

Co to są migdałki i ich przyczyny u dzieci?

W jamie ustnej i nosogardzieli znajduje się 6 migdałków, z których każdy pełni funkcję ochronną, zapobiegając przedostawaniu się czynników zakaźnych do organizmu. Częste przeziębienia mogą prowadzić do zmniejszenia tej funkcji i jednoczesnego wzrostu migdałków. Adenoidy to proliferacja pojedynczego ciała migdałowatego zlokalizowanego w nosogardzieli.

Rozpoznanie tej patologii bez użycia specjalnych zwierciadeł nie jest możliwe, ale ma specyficzne objawy, dzięki którym choroba jest trudna do zauważenia.

Objawy choroby

Aby zidentyfikować wzrost migdałków gardłowych, wystarczy zwrócić uwagę na zdrowie dziecka.

Do głównych objawów należą:

  1. Zmiana głosu. Dziecko zaczyna nosowo, głos staje się niezdrowy.
  2. Przekrwienie nosa. Ze względu na wzrost ciała migdałowatego, przepływ powietrza jest spowolniony, dziecku trudno jest oddychać przez nos.
  3. Katar Jeden z powikłań prowadzących do nieżytu nosa i zapalenia zatok.
  4. Zmniejszony słuch. Rozszerzająca się tkanka limfoidalna może częściowo blokować rurkę słuchową, powodując objawy zapalenia ucha.
  5. Zaburzenia snu Dziecko śpi źle i niespokojnie, rano staje się niezwykle kapryśne i zirytowane. Możliwe ataki uduszenia i chrapania spowodowane cofnięciem korzenia języka.
  6. Przewlekła hipoksja. Samo dziecko może nie rozpoznać tego objawu, ale będzie stały brak tlenu z boku, co prowadzi do problemów z apetytem, ​​a czasami z niedokrwistością.
  7. Zmiana twarzy. Jeśli proces patologiczny trwa długo, mogą wystąpić zaburzenia w rozwoju tkanki kostnej twarzy, zmiany okluzji. Jeśli leczenie rozpoczyna się na czas, zmiany te są odwracalne, ale w zaawansowanych przypadkach konsekwencje pozostają na całe życie.
  8. Zapalenie gruczołu krokowego Jeśli organizm jest narażony na infekcję w miarę wzrostu tkanki, może rozwinąć się zapalenie gruczołowe. Temperatura ciała wzrasta, węzły chłonne powiększają się.

Metody usuwania migdałków gardłowych

Potrzeba operacji zależy od stopnia zaniedbania choroby i indywidualnych wskaźników, które może ocenić specjalista. Jeśli problem zostanie zauważony na czas, możliwe jest przepisanie leczenia zachowawczego za pomocą leków.

Leki

Jeśli migdałki pokrywają się tylko z niewielką częścią vomeru, a oddychanie dziecka jest nieco trudne, często jest to dość konserwatywna metoda leczenia. Na zalecenie lekarza przyjmowane są immunomodulatory, mycie i płukanie roztworem soli fizjologicznej. Jeśli te środki nie wystarczą, przepisywane są antybiotyki (cefalosporyny, makrolidy).

Równolegle z przyjmowaniem leków przeprowadza się płukanie wodą morską, roztworami sody lub „Furacilin”.

Przez operację

Jeśli choroba ma drugi lub trzeci stopień ciężkości, skorzystaj z interwencji chirurgicznej. Warianty metod zostaną omówione poniżej, wybór zależy od stopnia choroby, wybranej kliniki i indywidualnej sytuacji.

Metody ludowe

Najlepszym z tradycyjnych sposobów radzenia sobie z adenoidami we wczesnych stadiach choroby jest mycie za pomocą roztworów soli fizjologicznej, które są łatwe do przygotowania. 1 szklanka ciepłej przegotowanej wody bierze 1 łyżeczka. sól lub 0,5 łyżeczki. sól morska. Roztwór jest dokładnie wymieszany, aby kryształy soli nie uszkodziły błony śluzowej gardła. Do mycia można użyć aspiratora, pipety lub strzykawki.

Inną sprawdzoną metodą jest zaszczepienie w nosie świeżo wyciśniętego soku z aloesu lub kalanchoe. W celu ułatwienia stosowania, bawełny turund można moczyć w soku i wstrzykiwać przez 10–15 minut do kanałów nosowych.

Po wskazaniu operacji

Potrzeba operacji zależy od stopnia choroby, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować patologię w czasie. Niezwłocznie po odkryciu wzrostu migdałków gardłowych należy koniecznie skonsultować się z lekarzem, który może z całą pewnością stwierdzić, czy należy je usunąć iw jakim wieku można zastosować określoną metodę. Być może specjalista zaleci interwencję laserową, w której dziecko nie zostanie zranione, a prawdopodobieństwo ponownego rozwoju choroby będzie niskie.

Jeśli mówimy o drugim stopniu choroby (adenoidy nakładają się na 2/3 otwieracza), decyzja o potrzebie interwencji chirurgicznej jest podejmowana w zależności od stanu pacjenta. W trzecim stopniu, migdałki są koniecznie usuwane, ponieważ zamykają prawie całkowicie komorę i nie pozwalają dziecku normalnie oddychać nosem. W tym przypadku stale oddycha przez usta, co łatwo zauważyć na wysychających i pękających wargach.

To ważne! Gdy u dziecka wykryty zostanie wzrost migdałków, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się, czy należy je usunąć.

Jeśli rodzice martwią się o wiek, w którym można wykonać taką operację i czy jest to bolesne, specjalista pomoże w tym. Teraz robią to najmniejsze dzieci, w tym nowoczesne urządzenia laserowe.

Ważne jest, aby wyjaśnić, jak usuwa się migdałki w wybranej klinice, ponieważ klasyczna metoda interwencji jest dziś uważana za przestarzałą. W przypadku nieżytu nosa, drogi nosowe są wstępnie myte, aby zapewnić zakończenie zabiegu przy minimalnym dyskomfortie dla dziecka.

Przygotowanie do operacji

Przed operacją przeprowadza się pełne badanie, które obejmuje badanie pediatry, badania krwi i moczu, koagulogram i EKG. W przeddzień operacji powinieneś odmówić jedzenia od godziny 18, rano nie możesz nawet pić wody.

Istnieją 3 bezwzględne przeciwwskazania do zabiegu:

  • nieprawidłowości naczyń gardłowych;
  • rak;
  • zaburzenia krwawienia.

Operacja nie jest wykonywana w ciągu jednego miesiąca po szczepieniu oraz w okresie ostrych chorób zakaźnych, niezależnie od tego, czy choroba wystąpiła latem czy zimą. Wybór rodzaju znieczulenia zależy od tego, jak długo trwa operacja.

Rodzaj znieczulenia zależy nie tylko od indywidualnego obrazu choroby, ale także od wieku pacjenta. Operację w znieczuleniu ogólnym wykonuje się u dzieci w wieku poniżej 7 lat. Nowoczesne leki wysokiej jakości są nietoksyczne i nie powodują komplikacji nawet w dzieciństwie.

Typem znieczulenia ogólnego jest znieczulenie dotchawicze, które wprowadza rurkę dotchawiczą, która zapewnia bezpieczny i pełny dostęp do migdałków. Główną wadą tej metody jest to, że po znieczuleniu dziecko odzyskuje dłużej i czuje się trochę gorzej.

Operację w znieczuleniu miejscowym wykonuje się u dzieci powyżej 7 lat. Środek znieczulający jest rozpylany do nosogardzieli, lek uspokajający jest wstrzykiwany domięśniowo, a roztwór znieczulający o niskim stężeniu jest wstrzykiwany bezpośrednio do tkanki gruczołowej. Podczas operacji dziecko jest przytomne, dlatego procedura jest szybsza.

Metody chirurgicznego usuwania migdałków gardłowych

W sumie istnieje 5 sposobów usuwania adenoidów:

  1. Klasyczna metoda chirurgiczna. Adenoidy usuwa się skalpelem w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Teraz to cięcie jest rzadko używane, ponieważ jest jednym z najbardziej traumatycznych i bolesnych.
  2. Metoda fal radiowych. W tym przypadku stosuje się specjalne urządzenie, które działa na migdałki falami radiowymi i wyklucza stan zapalny ze wzrostem przy minimalnym ryzyku utraty krwi.
  3. Laseroterapia Ta metoda jest jedną z najnowocześniejszych i najskuteczniejszych, dlatego preferuje ją wiele klinik. W tym przypadku skalpel jest zastępowany wiązką laserową, a operacja odbywa się tak delikatnie, jak to możliwe, bez uszkadzania psychiki dziecka.
  4. Endoskopia. Usuwanie adenoidów za pomocą endoskopii lub adenoidektomii za pomocą golarki jest najbezpieczniejsze i najbardziej niezawodne. Taka operacja jest wykonywana w pełnym znieczuleniu przy minimalnej utracie krwi. Często metoda ta jest łączona z terapią laserową i leczeniem falami radiowymi. Ta kombinacja pozwala na najdokładniejsze leczenie operowanego obszaru, co praktycznie eliminuje prawdopodobieństwo nawrotu.
  5. Metoda zimnej plazmy. Jest uważany za najbardziej postępowy sposób zwalczania adenoidów. Są usuwane przez kauteryzację zimną plazmą, procedura jest praktycznie bezbolesna i zajmuje nie więcej niż 10 minut.

Klasyczna obsługa

Tradycyjna metoda wycinania migdałków to krótka operacja, w której adenoidy są usuwane za pomocą specjalnego skalpela, który nie zajmuje więcej niż 2-5 minut. Jego główną wadą jest to, że lekarz nie widzi leczonego obszaru, więc może przypadkowo uszkodzić zdrowe tkanki lub całkowicie nie usunąć zarośniętych migdałków, co doprowadzi do nawrotu.

Adenotomia zimnej plazmy

Metoda usuwania zimnej plazmy w Rosji jest stosowana od ponad 15 lat. Odpowiednio przeprowadzona nie powoduje komplikacji i utraty krwi, pozwala usunąć nawet adenoidy wrastające w okolicę nosa. Wybierając tę ​​metodę interwencji, należy starannie rozważyć profesjonalizm lekarza, ponieważ nieudolne działania mogą spowodować uszkodzenie zdrowej tkanki i powikłania.

Endoskopowa adenomektomia

Sprzęt endoskopowy pozwala uniknąć błędu medycznego, który najprawdopodobniej występuje w klasycznym wycinaniu migdałków gardłowych. Endoskop jest wprowadzany do kanału nosowego i pozwala kontrolować operację.

Adenoidy: operacja usuwania adenoidów u dzieci

Operacja na migdałkach u dziecka (adenotomia) jest wykonywana wyłącznie zgodnie ze ścisłymi wskazaniami, gdy obecność roślinności gruczołowej wiąże się z większym ryzykiem niż ich usunięcie. Dotyczy to sytuacji, w których migdałki tworzą znaczące przeszkody w oddychaniu przez nos, powodują opóźnienie w rozwoju dziecka, uporczywą utratę słuchu, przewlekłe zapalenie ucha, astmę, powstawanie nieprawidłowego zgryzu i twarzy typu adenoid. W innych przypadkach, w obecności patologii, metodą z wyboru jest leczenie zachowawcze.

Adenoidy to patologiczny wzrost migdałka nosowo-gardłowego, który składa się z tkanki limfatycznej i należy do organów układu odpornościowego, których zadaniem jest zapobieganie przedostawaniu się zakażenia do organizmu przez górne drogi oddechowe. Choroba ta występuje w dzieciństwie, dzieci od 3 do 5 lat są najbardziej narażone na migdałki gardłowe.

Przyczyniać się do wzrostu gruczolakowatości, lub roślinność może częste infekcje wirusowe dróg oddechowych, choroby dziecięce, alergie.

Decyzję o potrzebie leczenia chirurgicznego podejmuje lekarz laryngolog (otolaryngolog) wraz z rodzicami dziecka po ustaleniu znacznego stopnia proliferacji migdałków i wyczerpaniu możliwości leczenia zachowawczego. Rodzice powinni być informowani o możliwych konsekwencjach niepowodzenia operacji, a także o ryzyku z tym związanym.

Przygotowanie do adenotomii: badanie

W ramach przygotowań do operacji przeprowadzane jest szczegółowe badanie lekarskie dziecka. Przechodzenie do historii osobistej i rodzinnej, danych, sprzętu i badań laboratoryjnych.

Diagnostyka instrumentalna jest zwykle ograniczona do prześwietlenia rentgenowskiego, jednak w niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie tomografii komputerowej, a także przeprowadzenie dodatkowej diagnostyki (na przykład EKG z podejrzeniem choroby serca itp.).

Diagnostyka laboratoryjna obejmuje ogólne i biochemiczne badania krwi, oznaczanie grupy krwi i czynnika Rh, koagulogram, testy na niektóre zakażenia (HIV, wirusowe zapalenie wątroby), analizę moczu.

Jak działa operacja migdałków gardłowych u dzieci

Planowana adenotomia jest wykonywana ambulatoryjnie w znieczuleniu miejscowym (polega na zastosowaniu znieczulenia do błony śluzowej nosogardzieli), rzadziej w znieczuleniu ogólnym (inhalacja i dożylnie). W przypadku występowania chorób współistniejących lub powikłań może być wymagana hospitalizacja przez kilka dni. Operacja usuwania migdałków u dzieci jest prosta, cała procedura wraz ze znieczuleniem i zabiegiem antyseptycznym trwa 10-15 minut.

Z powodu braku oddychania przez nos rozwija się przewlekły niedobór tlenu (hipoksja), objawiający się bólem głowy, pogorszeniem pamięci i uwagi, a przy przedłużającym się niedotlenieniu dziecko zaczyna opóźniać rozwój.

Klasyczna adenotomia

Usuwanie adenoidów przeprowadza się za pomocą noża pierścieniowego Beckmanna (adenotom). Ten, który jest wstrzykiwany do jamy ustnej, umieszczając go tak, aby roślinność gruczołowa była całkowicie przykryta pierścieniem, po czym ich szybki ruch został wycięty i usunięty przez usta. Następnie lekarz zatrzymuje krwawienie, które zwykle jest nieznaczne. Jeśli to konieczne, uciekaj się do koagulacji naczyń krwionośnych lub leczenia hemostazy błony śluzowej.

Wadą tej metody jest brak kontroli wzrokowej, która często prowadzi do obszarów roślinności limfoidalnej, które następnie odrastają, zapewniając nawrót choroby. Ponadto istnieje ryzyko zranienia otaczającej tkanki, co może mieć poważne konsekwencje.

Adenotomia endoskopowa

Zastosowanie technologii endoskopowej, która zapewnia pełną kontrolę wzrokową, znacznie zwiększa wydajność i bezpieczeństwo procedury. Endoskop wyświetla skalowany obraz pola operacyjnego na monitorze, lekarz całkowicie kontroluje proces wycięcia migdałka nosowo-gardłowego. Manipulator zapewnia większą dokładność, bez pozostawiania fragmentów ciała migdałowatego. Wycięta tkanka gruczołowa jest usuwana przez jamę ustną lub przez nozdrze bez endoskopu.

Wady tej techniki obejmują fakt, że procedura jest nieco dłuższa, a także wymaga specjalnego sprzętu i umiejętności chirurga.

Minimalne inwazyjne usuwanie adenoidów

Oprócz wycięcia chirurgicznego usunięcie migdałków można przeprowadzić za pomocą elektrokoagulacji, chirurgii fal radiowych, kobaltowania, a także za pomocą lasera. Ta ostatnia metoda jest jedną z najpopularniejszych, ponieważ według lekarzy zapewnia dobry wynik, brak znaczącego bólu zarówno w trakcie, jak i po operacji, brak krwawienia i ryzyko infekcji, a także szybki powrót do zdrowia.

Adenoidy powodują znaczące przeszkody w oddychaniu przez nos, powodują opóźnienia w rozwoju dziecka, uporczywą utratę słuchu, przewlekłe zapalenie ucha, astmę, powstawanie nieprawidłowego zgryzu i twarzy typu adenoid.

Usuwanie adenoidów laserem odbywa się w dwóch wersjach: szybkiej (pojedynczej) i stopniowej (wolnej). Stopniowe leczenie roślinności gruczołowej laserem jest preferowane przez wielu lekarzy pediatrów jako najbardziej łagodna metoda. Metoda polega na ekspozycji lasera na tkankę gruczolakowatą, w wyniku czego zmniejsza się od procedury do procedury (może być do 15 przed całkowitym usunięciem migdałków).

Okres pooperacyjny

Z reguły po operacji na migdałkach dziecko wraca do domu tego samego dnia, po kilku godzinach obserwacji lekarskiej. Z powodu obrzęku pooperacyjnego nie dochodzi do natychmiastowego odzyskania oddychania przez nos, jest on przywracany w ciągu 7-10 dni. W okresie pooperacyjnym pacjent może zostać przypisany do kropli do nosa, leków przeciwbólowych o działaniu zwężającym naczynia. Przez jeden lub dwa dni temperatura ciała może wzrosnąć do wartości podgorączkowych (nie wyższych niż 38 ° C), w tym przypadku można dać dziecku febrifuge (Uwaga! Nie można podawać kwasu acetylosalicylowego, można paracetamol i ibuprofen).

Przed całkowitym wyleczeniem tkanek konieczne jest zapewnienie oszczędzającej diety dziecku. Jedzenie przyjmuje się w miękkiej, zmielonej formie (tłuczone ziemniaki, puree zupy, lepkie kaszki, galaretki), wykluczając twarde i drażniące produkty błon śluzowych (kwaśne, pikantne, pikantne i gazowane napoje). Gorące jedzenie jest wykluczone (może wywołać krwawienie), wszystkie potrawy są podawane na ciepło lub w temperaturze pokojowej. Posiłki powinny być kompletne i wystarczająco kaloryczne. Lepiej jest, jeśli jest 5-6 posiłków dziennie w małych porcjach.

W okresie rehabilitacji wyklucza się wysiłek fizyczny, kąpiel w gorącej wodzie i przebywanie w upale. Ponieważ ciało dziecka po operacji jest osłabione, konieczne jest unikanie kontaktu z pacjentami z chorobami zakaźnymi, a także pobyt dziecka w miejscach o dużej koncentracji ludzi.

Operacja usuwania migdałków u dzieci jest prosta, cała procedura wraz ze znieczuleniem i zabiegiem antyseptycznym trwa 10-15 minut.

W celu skrócenia okresu powrotu do zdrowia, zmniejszenia obrzęku, szybkiego przywrócenia dróg nosowych, a także tworzenia nawyków oddechowych u dziecka, zaleca się ćwiczenia oddechowe. Biorąc zaledwie kilka minut dziennie, jest pozbawiony skutków ubocznych, a jednocześnie jest bardzo skuteczny, pod warunkiem, że jest regularnie podawany.

Możliwe komplikacje

Powikłania po adenotomii rzadko się rozwijają. Należą do nich: zakaźne zapalenie, zaburzenia ucha, uszkodzenie żuchwy lub innych tkanek w obszarze interwencji, nerwica u dzieci z labilną psychiką (dzieciom takim zaleca się adenotomię w znieczuleniu ogólnym).

Pooperacyjne ból gardła, trudności w oddychaniu przez nos, pojedyncze lub podwójne skrzepy krwi do powikłań nie mają zastosowania.

Gdy operacja gruczolaka jest konieczna

W sumie występują trzy stopnie wzrostu adenoidów. Początkowo kanały nosowe nakładają się na 1/3, w drugim - na 1/3 na 2/3, na trzecim - na ponad 2/3.

Na wczesnym etapie, przyrosty gruczołowe występują u dziecka z okresowym wąchaniem i / lub chrapaniem podczas nocnego snu. W miarę wzrostu sezonu chrapania staje się trwałe, oddychanie przez nos jest zaburzone w stanie czuwania i stopniowo dziecko zaczyna oddychać coraz bardziej ustami.

W przypadku migdałków trzeciego stopnia występuje stałe przekrwienie błony śluzowej nosa, śluzu lub śluzowo-ropnego wydzieliny z nosa, suchy kaszel, głosy nosowe, utrata apetytu, osłabienie i zwiększone zmęczenie. Z powodu braku oddychania przez nos rozwija się przewlekły niedobór tlenu (hipoksja), objawiający się bólem głowy, pogorszeniem pamięci i uwagi, a przy przedłużającym się niedotlenieniu dziecko zaczyna opóźniać rozwój. Oddychanie przez usta zmusza dziecko do ciągłego utrzymywania jego otwartości, dlatego stopniowo tworzy się określony rodzaj twarzy adenoidalnej, powstaje patologiczna okluzja.

Z powodu obrzęku pooperacyjnego nie dochodzi do natychmiastowego odzyskania oddychania przez nos, jest on przywracany w ciągu 7-10 dni.

Skóra pacjenta staje się blada, pod oczami pojawiają się cienie. Kiedy migdałki nakładają się na rurkę słuchową (Eustachiusza), słuch jest zmniejszony, pojawia się ból ucha (zwykle w jednym uchu), często występuje zapalenie ucha i zapalenie ucha środkowego. Same migdałki mogą również zapalić, w tym przypadku rozwija się zapalenie gruczołowe. Migdałki podniebienne (zapalenie migdałków) są często zaangażowane w proces patologiczny.

Dzieci zmuszone do oddychania przez usta wdychają niedostatecznie ogrzane i oczyszczone powietrze, co prowadzi do częstych infekcji dróg oddechowych, które z kolei przyczyniają się do dalszego wzrostu migdałka nosowo-gardłowego - tworzy się błędne koło.

Objawy związane z trzecim stopniem roślinności gruczołowej są wskazaniem do interwencji chirurgicznej. Adenotomię można wykonać na dziecku w każdym wieku.

Przeciwwskazania do adenotomii

Przeciwwskazaniami do leczenia operacyjnego migdałków gardłowych mogą być:

  • ostra choroba zakaźna (do całkowitego wyleczenia);
  • ostatnie szczepienie (mniej niż miesiąc przed szacowaną datą zabiegu);
  • zaburzenia krwawienia (wymagają leczenia korekcyjnego przed zabiegiem);
  • ciężkie choroby współistniejące na etapie dekompensacji.

Wideo

Oferujemy do oglądania wideo na temat artykułu.