Proces pielęgniarski w ostrym zapaleniu płuc u dzieci

Proces pielęgnacji chorób układu oddechowego. Choroby układu oddechowego w strukturze zachorowalności u dzieci stanowią ponad 60%.
Proces pielęgnacji ostrego zapalenia płuc
Informacje o chorobie. Zapalenie płuc to ostre zapalenie tkanki płuc.
Etiologia: zakaźne - pneumokoki, gronkowce, wirusy, mykoplazma. Najczęściej występuje mieszana etiologia wirusowo-bakteryjna. W 60–80% przypadków „domowego” zapalenia płuc czynnikiem sprawczym jest pneumokok.
Czynniki predysponujące: patologia okołoporodowa, wrodzone wady serca, hipowitaminoza; przewlekłe ogniska zakażenia górnych dróg oddechowych, powtarzające się ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, nawracające zapalenie oskrzeli, aktywne i bierne palenie. W rozwoju zapalenia płuc bardzo ważny jest stan reaktywności dziecka.
Zakażenie przenika przez unoszące się w powietrzu krople, a następnie rozprzestrzenia się bronchogennie przez drogi oddechowe, utrzymuje się w oskrzelikach i pęcherzykach płucnych, powodując miejscowe zapalenie, naciekanie i wypełnianie pęcherzyków wysiękiem. Główne mechanizmy procesu patologicznego to rozwój zatrucia (skutki bakterii i ich toksyn) oraz niewydolność oddechowa, ponieważ w wyniku zakłócenia oddychania zewnętrznego płuca nie są w stanie zapewnić normalnej wymiany gazowej.
Objawy kliniczne, czas trwania kursu, charakter powikłań zależą od rodzaju zapalenia płuc i wieku dziecka.
Rodzaje ostrego zapalenia płuc:
Ogniskowa - najczęstsza u małych dzieci; stan zapalny obejmuje obszary tkanki płucnej o wymiarach co najmniej 1 cm.
Zlewny Ogagovo - obserwowany u dzieci w różnym wieku; zapalenie obejmuje obszary tkanki płucnej w kilku segmentach lub w całym płacie płucnym.
Segmentalny - występuje u dzieci w różnym wieku; zapalenie dotyczy jednego lub więcej segmentów płuc, czasami obejmujących opłucną.
Lobar (lobar) - pneumokoki, obserwowane u starszych dzieci; stan zapalny obejmuje cały płat płuc. Przebieg tego zapalenia płuc jest ciężki z ciężkimi objawami zatrucia i niewydolnością oddechową.
Śródmiąższowe - rzadka postać zapalenia płuc, wywołana przez mykoplazmę lub pneumocysty; zapalenie przechwytuje tkankę łączną międzypęcherzykową (śródmiąższową) płuc; charakteryzuje się szybkim rozwojem niewydolności oddechowej.
Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym z niepowikłanym zapaleniem płuc można leczyć ambulatoryjnie w warunkach „w domu pacjenta”.
Wskazania do hospitalizacji: dzieci pierwszej połowy życia; dzieci, niezależnie od wieku, z ciężkim i skomplikowanym przebiegiem choroby; przy braku efektu leczenia w warunkach ambulatoryjnych; w przypadku braku warunków do leczenia w domu; dzieci z rodzin społecznie upośledzonych.
Zasady leczenia: odpoczynek w łóżku przez cały okres gorączkowy; pełne odżywianie według wieku; terapia lekowa: antybiotyki, leki mukolityczne, terapia infuzyjna. Leczenie fizjoterapeutyczne. Terapia wysiłkowa, masaż.

Etapy procesu pielęgniarskiego w ostrym zapaleniu płuc:

Etap 1 Gromadzenie informacji

- Subiektywne metody badania:
Typowe dolegliwości: hipertermia z dreszczami z krupiastym zapaleniem płuc; utrata apetytu, osłabienie, złe samopoczucie; suchy lub mokry kaszel, zardzewiała plwocina w krupowatym zapaleniu płuc; ból w klatce piersiowej, duszność.
Historia (anamneza) choroby: początek ostrej gorączki.
- Obiektywne metody badania:
Kontrola: zdrowie dziecka jest złamane, ospałe, gorączka; blada skóra, sinica trójkąta nosowo-wargowego; oddychanie to jęczenie, duszność (40 na minutę u dzieci powyżej 2 lat, 60 na minutę u dzieci poniżej 2 lat), udział w oddychaniu mięśni pomocniczych z porywaniem przestrzeni międzyżebrowej, tachykardia. Z perkusją - skrócenie dźwięku płuc; z osłuchiwaniem - osłabiony oddech, obecność wilgotnych rzęs.
Wyniki metod diagnostycznych (z karty ambulatoryjnej lub historii choroby): pełna morfologia krwi: leukocytoza neutrofilowa i zwiększony OB; RTG płuc - obecność nacieku ogniskowego, segmentowego, polisegmentalnego lub zajmującego część lub całość płata.

Etap 2 Rozpoznaj problemy chorego dziecka

Pacjent z zapaleniem płuc ma upośledzone potrzeby: utrzymywać temperaturę ciała, utrzymywać ogólny stan, oddychać, jeść, spać, odpoczywać, komunikować się.
Istniejące problemy spowodowane intoksykacją: gorączka, złe samopoczucie, osłabienie, ból głowy, utrata apetytu.
Istniejące problemy. ze względu na rozwój niewydolności oddechowej: duszność, udział w oddychaniu mięśni pomocniczych, tachykardia.
Potencjalne problemy: ostra niewydolność oddechowa; ostra niewydolność sercowo-naczyniowa: przewlekły i przewlekły przebieg.

3-4 etapy. Planowanie i realizacja opieki nad pacjentem w szpitalu

Cel opieki: promowanie gojenia, zapobieganie rozwojowi komplikacji.
Plan opieki pielęgniarskiej nad pacjentem w warunkach leczenia szpitalnego w domu. Pielęgniarka zapewnia:
Organizacja odpoczynku w łóżku przez cały okres gorączki, w celu poprawy samopoczucia i ogólnego stanu.
Catering: mleko i dieta warzywna. W przypadku braku apetytu dzienną objętość pokarmu należy zmniejszyć o 1/2 lub 1/3, uzupełniając go poprzez picie dużej ilości płynów.
Zgodnie z zaleceniami lekarza: terapia antybakteryjna, stosowanie leków wykrztuśnych i plwociny, leczenie objawowe, fizjoterapia domowa.
Niezależne interwencje:
- aktywne wizyty u chorego dziecka do pełnego wyzdrowienia:
- monitorowanie reakcji dziecka na leczenie;
- dynamiczna obserwacja i ocena ogólnego stanu dziecka: pozycja w łóżku, zdrowie, kolor skóry i błon śluzowych, apetyt, obecność i charakter kaszlu, temperatura ciała, częstotliwość, głębokość i rytm oddychania;
- uczenie dziecka i rodziców „techniki kaszlowej”, masaż wibracyjny w celu ewakuacji plwociny, stworzenie pozycji drenażowej, fizjoterapia domowa - plastry musztardowe, okłady z musztardy, inhalacje;
- doradzanie dziecku i jego rodzicom na temat jego zdrowia;
- prowadzenie edukacji zdrowotnej mówi o chorobie, zapobieganiu powikłaniom.
Proces pielęgnacji ostrego zapalenia płuc
Plan opieki
1. Zapewnienie organizacji i kontroli zgodności z systemem leczenia i ochrony
Realizacja opieki:
Niezależne interwencje: rozmawiać z pacjentem i / lub rodzicami na temat choroby i zapobiegania powikłaniom; wyjaśnić pacjentowi i / lub rodzicom potrzebę przestrzegania reżimu; podnieś głowę łóżka: drenaż postawy 2-3 razy dziennie; zaleca się, aby matka niemowlęcia częściej brała go w ramiona i zmieniała pozycję w łóżeczku.
Motywacja:
Ochrona centralnego układu nerwowego przed nadmiernymi bodźcami zewnętrznymi. Tworzenie trybu zasilania, zapewniającego maksymalne warunki komfortu. Ulga w oddychaniu. Ewakuacja plwociny
2. Zapewnić organizację i kontrolę żywienia
Realizacja opieki:
Niezależne interwencje: prowadzenie rozmowy z pacjentem / rodzicami na temat żywienia; Poleć rodzicom, aby przynosili produkty o wysokiej zawartości węglowodanów, owoców, warzyw; nie zmuszaj dziecka do karmienia, w przypadku odmowy jedzenia wypełnij brakującą dzienną objętość płynem
Motywacja:
Satysfakcja, potrzeby fizjologiczne
3. Czas wolny
Realizacja opieki:
Niezależna interwencja: zalecenie rodzicom przyniesienia dziecku ulubionych książek, gier itp.
Motywacja:
Tworzenie warunków zgodności
4. Tworzenie komfortowych warunków na oddziale
Realizacja opieki:
Niezależne interwencje: monitorowanie przebiegu czyszczenia na mokro i regularnego wietrzenia; regularna zmiana pościeli; cicho na oddziale
Motywacja:
Popraw oddychanie. Zaspokajanie potrzeb fizjologicznych podczas snu
5. Pomagaj w higienie i przyjmowaniu pokarmu.
Realizacja opieki:
Niezależne interwencje: porozmawiaj o potrzebie higieny; Poleć rodzicom przynieść pastę do zębów, grzebień, czystą pościel zastępczą
Motywacja:
Zapewnienie środków sanitarnych i higienicznych. Musisz być czysty
6. Umów się na wizytę u lekarza
Realizacja opieki:
Interwencje zależne: podawanie antybiotyków, podawanie leków: prowadzenie terapii infuzyjnej Niezależne interwencje: wyjaśnić pacjentowi i / lub rodzicom potrzebę podawania antybiotyków, podawanie innych leków; rozmawiać z pacjentem i / lub rodzicami o możliwych skutkach ubocznych terapii; towarzyszyć na zabiegach fizjoterapeutycznych
Motywacja:
Leczenie etiotropowe. Zapobieganie powikłaniom. Wczesne wykrywanie skutków ubocznych. Detoksykacja
7. Zapewnij dynamiczne monitorowanie reakcji pacjenta na leczenie.
Realizacja opieki:
Niezależna interwencja: badanie dobrostanu, skargi, rejestracja charakteru kaszlu; pomiar temperatury ciała rano i wieczorem; BH. Tętno W przypadku pogorszenia ogólnego stanu należy natychmiast powiadomić lekarza.
Motywacja:
Monitorowanie skuteczności leczenia i opieki. Wczesne wykrywanie i zapobieganie powikłaniom.

Etap 5 Ocena skuteczności opieki

Przy odpowiedniej organizacji opieki pielęgniarskiej dochodzi do wyzdrowienia dziecka, pacjent zostaje wypisany pod nadzorem pediatry rejonowego. Pacjent i jego rodzice powinni być świadomi cech schematu, odżywiania, aktywności fizycznej, którą dziecko powinno obserwować po chorobie, potrzeby dalszej opieki i ścisłego przestrzegania wszystkich zaleceń.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc to choroba charakteryzująca się uszkodzeniem tkanki płucnej. Istnieje kilka rodzajów zapalenia płuc, ale wszystkie wymagają zintegrowanego podejścia do leczenia. Niezbędne leki i zabiegi fizjoterapeutyczne przepisuje lekarz. Personel pielęgniarski monitoruje recepty lekarskie i zapewnia pacjentowi najlepsze warunki do powrotu do zdrowia.

Przypadki wymagające interwencji personelu pielęgniarskiego

Najczęściej zapalenie płuc wymaga hospitalizacji pacjenta. Ale w niektórych przypadkach, gdy choroba jest łagodna, leczenie można przeprowadzić w domu. Następnie musisz regularnie odwiedzać pacjenta przez pielęgniarkę. Ta opcja jest dopuszczalna dla nastolatków i dorosłych. Oprócz wieku i ciężkości choroby ważny jest ogólny stan zdrowia i obecność chorób współistniejących. Leczenie pod nadzorem pielęgniarki jest wskazane w następujących przypadkach zapalenia płuc:

  • ogniskowa - jeśli opieki nie można zorganizować w domu lub u małych dzieci;
  • krupowy lub płatowy - zapalenie obejmuje cały płat płucny, podczas gdy pacjent jest w ciężkim stanie;
  • śródmiąższowe - zapalenie prowadzi do niewydolności oddechowej.

Etapy opieki pielęgniarskiej nad zapaleniem płuc

Proces pielęgnacji zapalenia płuc jest wykonywany etapami. To jedyny sposób, aby zapewnić jak najdokładniejszą opiekę nad zdrowiem pacjenta.

Historia bierze

Pierwszym etapem jest zebranie informacji o zapaleniu płuc pacjenta. Ustalone cechy choroby, czas jej trwania, leki, które zostały użyte do leczenia. Siostra przeprowadza badanie i wstępne badanie pacjenta: mierzy temperaturę ciała i ciśnienie, wykonuje uderzenia i osłuchiwanie układu oddechowego. Następujące objawy są alarmujące:

  • gorączka i dreszcze;
  • kaszel;
  • brązowa plwocina;
  • duszność, ból za mostkiem, kołatanie serca;
  • bladość skóry, niebieski trójkąt nosowo-wargowy;
  • letarg, utrata apetytu;
  • oddychanie jest płytkie i jęczy, mogą być wilgotne rzędy;
  • dodatkowe mięśnie biorą udział w ruchach oddechowych.

Do obowiązków siostry należy również zapisanie wyników poprzedniego badania: badanie krwi (ESR, liczba limfocytów) i zdjęcie rentgenowskie płuc (zwróć uwagę, która część jest dotknięta).

Ocena stanu

Na podstawie zebranych danych pielęgniarka ocenia stan pacjenta: identyfikuje problemy pacjenta i ich możliwe przyczyny. To determinuje jego dalsze działania. Zapalenie płuc może powodować następujące problemy u pacjenta:

  • zatrucie ciała - wyraża się gorączką, zawrotami głowy, osłabieniem, niestrawnością;
  • rozwój niewydolności oddechowej - tachykardia, duszność, ból w klatce piersiowej;
  • Zaburzenia neurologiczne - zaburzenia snu, lęk spowodowany czasową niepełnosprawnością i brak jasnego zrozumienia choroby.

Jeśli nie zwracasz wystarczającej uwagi na istniejące problemy, mogą one prowadzić do poważniejszych powikłań: ostrej niewydolności sercowo-naczyniowej i oddechowej, przewlekłej postaci choroby.

Na podstawie wyników analizy pielęgniarka sporządza plan opieki nad pacjentem. Podczas manipulacji medycznych ocenia ich skuteczność i, jeśli to konieczne, koryguje plan leczenia.

Przygotowanie i wdrożenie planu leczenia

Na podstawie danych uzyskanych po pierwszych dwóch etapach siostra sporządza szczegółowy plan interwencji. Jego ogólnym celem jest poprawa stanu pacjenta i zapobieganie rozwojowi komplikacji. Konkretne cele zależą od problemów pacjenta. Może to być:

  • ulga z duszności, ból w klatce piersiowej;
  • normalizacja temperatury ciała;
  • zakwestionować produktywny kaszel.

Dla każdej pozycji w planie wskazane są metody jej realizacji i ramy czasowe osiągnięć. Pielęgniarka ocenia stan pacjenta w czasie. Monitoruje zewnętrzne objawy choroby, wyniki badań, charakter przebiegu zapalenia płuc. W razie potrzeby pielęgniarka zwraca uwagę lekarza prowadzącego na zmiany stanu zdrowia pacjenta.

Ocena skuteczności terapii

Jeśli leczenie zostanie wybrane prawidłowo, a siostra zapewni odpowiednią opiekę pacjentowi, powrót do zdrowia następuje po 2 tygodniach. Jeśli tak się nie stanie, wymagana jest regulacja planu leczenia zapalenia płuc. Leki są wybierane przez lekarza, a pielęgniarka może jedynie zmienić dietę i aktywność pacjenta.

Po wypisie osoba powinna być monitorowana przez terapeutę w społeczności, aby uniknąć nawrotu choroby. Przywrócenie ciała po zapaleniu płuc następuje w ciągu roku. W szpitalu pielęgniarka wyjaśnia pacjentowi, że po wypisie potrzebuje dobrego odżywiania, umiarkowanej aktywności fizycznej, odmowy złych nawyków i przestrzegania zasad pracy i odpoczynku. Jeśli dziecko chorowało na zapalenie płuc, rodzice i miejscowy pediatra powinni zadbać o cechy jego powrotu do zdrowia po chorobie.

Główne obowiązki personelu pielęgniarskiego w zakresie zapalenia płuc

Siostra jest odpowiedzialna za monitorowanie schematu dziennego pacjenta, higieny, leków, wykonywania zabiegów fizjoterapii, zmiany stanu podczas leczenia i aktywnego odwiedzania pacjenta przez lekarza.

Siostra zapewnia, że ​​pacjent jest w sprzyjających warunkach. Sala szpitalna powinna być regularnie wentylowana. Konieczne jest, aby powietrze było ciepłe, ale wilgotne i świeże. Pacjenci z zapaleniem płuc powinni obserwować odpoczynek w łóżku. Pielęgniarka powinna nauczyć pacjenta rozluźnienia mięśni i odpoczynku. Jeśli dana osoba jest w ciężkim stanie i nie może samodzielnie zmienić pozycji ciała, to jest to odpowiedzialność personelu medycznego. U pacjentów z zapaleniem płuc głowa powinna być w stanie podwyższonym. Pielęgniarka osiąga to, regulując łóżko lub umieszczając poduszki.

Opieka pielęgniarska obejmuje zapewnienie higieny pacjenta. Każdego dnia siostra jest myta ciepłą wodą i myje się po toalecie. Utrzymuje również pościel i ubrania pacjenta w czystości. Aby pacjent nie miał zapalenia w jamie ustnej, jest on przetwarzany za pomocą słabego roztworu sody. Z pojawieniem się opryszczkowych wykwitów na ustach lub w nosie, należy stosować maść cynkową.

Procedury medyczne wykonywane przez siostrę z zapaleniem płuc obejmują:

  1. Zastrzyki, infuzje.
  2. Działania na gorączkę - pocieranie zimną wodą, obfity ciepły napój, chłodne powietrze w pokoju.
  3. Drenaż postawy w przypadkach, gdy plwocina nie porusza się dobrze.
  4. Oczyszczanie ust pacjenta z plwociny, jeśli nie może tego zrobić samodzielnie.
  5. Ustawianie lewatywy na zaparcia, łączenie z pisuarem.
  6. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza: tynki musztardowe, banki, okłady.

Ponadto pielęgniarka zapewnia, że ​​pacjent przyjmuje leki przepisane przez lekarza: antybiotyki, środki mukolityczne, leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i inne. W przypadku nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym możliwe są wstrzyknięcia glikozydów nasercowych i glikokortykosteroidów.

W celu wyzdrowienia pacjent musi przestrzegać diety. Siostra zapewnia, że ​​pacjent pije wystarczającą ilość płynu - do 3 litrów dziennie. Może to być czysta woda, naturalny sok, sok, herbata z cytryną, bulionowe biodra. Musisz jeść często, ale stopniowo. Preferowane są bulion, gotowane mięso z kurczaka, ryby, warzywa, produkty mleczne. Jeśli pacjent nie ma apetytu, ilość pokarmu można zmniejszyć, zwiększając objętość płynu.

Ważnym miejscem w leczeniu zapalenia płuc jest gimnastyka oddechowa. Siostra uczy pacjenta specjalnych ćwiczeń i kontroluje ich realizację. Gimnastyka powinna być ćwiczona dwa razy dziennie. Gdy pacjent odzyskuje siły, zwiększa aktywność fizyczną: ćwiczenia i fizykoterapię.

Pomoc pielęgniarska jest niezbędna dla pacjentów obłożnie chorych. Ale pacjenci, którzy są w stanie zadbać o siebie, potrzebują opieki pielęgniarskiej. Pod kontrolą lekarzy choroba jest znacznie szybsza i łatwiejsza.

Proces pielęgniarski dotyczący zapalenia płuc - plan opieki, interwencje i pomoc

Proces pielęgniarski w zapaleniu płuc obejmuje organizację opieki nad osobą ze zmianami zapalnymi w miąższu płucnym. Składa się z kilku etapów, w zależności od ciężkości choroby.

WAŻNE, ABY WIEDZIEĆ! Wróżka Nina: „Pieniądze będą zawsze obfite, jeśli zostaną umieszczone pod poduszką.” Czytaj więcej >>

Szczególnie ważny jest plan opieki pielęgniarskiej dla pacjentów z krupowym zapaleniem płuc. Choroba wpływa na oba płuca i jest podatna na szybki postęp. Czas jego leczenia i tempo rozwoju powikłań w dużym stopniu zależy od opieki pielęgniarskiej.

Jakie warunki wymagają interwencji pielęgniarskiej

Interwencja pielęgniarska jest konieczna w przypadku następujących rodzajów zapalenia płuc:

  • Ogniskowa - obszar zapalenia mniejszy niż 1 cm u małych dzieci;
  • Ogniskowo-konfluentny - u małych dzieci, gdzie proces zapalny wychwytuje obszary tkanki płucnej;
  • Lobar - proces zapalny obejmuje cały płat płuc i towarzyszą mu objawy zatrucia. Częściej u starszych dzieci;
  • Śródmiąższowe - mykoplazma lub pneumocystyczne zapalenie płuc, któremu towarzyszy śródmiąższowe zapalenie z dalszym rozwojem niewydolności oddechowej.

Nieskomplikowane zapalenie płuc można leczyć ambulatoryjnie u starszych dzieci w domu. W takim przypadku najpierw opracowywany jest plan opieki pielęgniarskiej: liczba i częstotliwość wizyt pacjentów w domu.

Aby zapewnić wysokiej jakości opiekę pielęgniarską, potrzebne są procedury etapowe.

Główne etapy przedmedycznej korekty procesu zapalnego

Pierwszym etapem przedmedycznej korekty zapalenia płuc jest wywiad anamnestyczny. W początkowym leczeniu pacjenta należy zwrócić uwagę na następujące dolegliwości:

  1. Zwiększona gorączka z dreszczami, mokrym lub suchym kaszlem, dusznością, pojawieniem się rdzawej plwociny, bólem w klatce piersiowej;
  2. Blada skóra, złe samopoczucie, jęczący oddech, udział w oddychaniu mięśni.

Na mapie ambulatoryjnej można znaleźć objawy procesu zapalnego: wzrost leukocytów i ESR, neutrofilia, dane radiograficzne dotyczące infiltracji.

Drugim etapem opieki pielęgniarskiej jest analiza stanu.

W obecności procesu patologicznego w płucach pacjenta pojawiają się objawy wtórne:

  • Zmniejszony apetyt;
  • Ból głowy;
  • Zawroty głowy;
  • Zwiększona częstość akcji serca (tachykardia);
  • Zaostrzenie chorób przewlekłych;
  • Złe samopoczucie

Obecność objawów wtórnych koryguje plan interwencji pielęgniarskiej. W obecności powyższych objawów pacjent musi zostać umieszczony w szpitalu.

Plan opieki szpitalnej przez pielęgniarki

Plan opieki szpitalnej powinien koncentrować się na zapobieganiu powikłaniom procesowym. Pielęgniarka zapewnia następujące interwencje:

  • Odpoczynek w łóżku do czasu poprawy ogólnego stanu pacjenta;
  • Organizuje dietę mleczno-warzywną;
  • Kontroluje przyjmowanie płynów przez pacjenta;
  • Zapewnia przerzedzenie i wykrztuśne środki;
  • Zapewnia leczenie objawowe zalecane przez lekarza;
  • Kontroluje aktywną wizytę personelu medycznego pacjenta.

Faza opieki szpitalnej wymaga interwencji pielęgniarskiej i dynamicznej oceny stanu zdrowia pacjenta.

W czasie pobytu pacjenta w szpitalu pielęgniarka powinna monitorować pozycję pacjenta w łóżku, przyjmując leki i procedury przepisane przez lekarza.

Jeśli u dziecka obserwuje się zapalenie płuc, opieka pielęgniarska obejmuje następujące procedury:

  1. Uczenie dziecka prawidłowego oddychania;
  2. Praktyczne zajęcia z rodzicami dotyczące techniki masażu wibracyjnego;
  3. Tworzenie pozycji drenażowej dla pacjenta (głowa w dół);
  4. Opisuje opiekę domową nad dzieckiem po leczeniu zapalenia płuc: jak wykonać okłady z gorczycy, przeprowadzić procedury zapobiegawcze;
  5. Prowadzi rozmowy na temat zapobiegania powikłaniom.

Etapy krupiastego zapalenia płuc

Krupowe zapalenie płuc jest poważnym stanem, który wymaga stałej korekty wielu czynników. Opieka pielęgniarska dla niego jest obowiązkowa i niezbędna.

Plan postępowania z zapaleniem płuc spowodowanym przez pielęgniarkę:

  • Aby zapewnić kontrolę nad systemem ochrony;
  • Upewnij się, że głowa łóżka jest podniesiona;
  • Przeprowadzać drenaż postawy 2-3 razy dziennie;
  • Poleć rodzicom, aby częściej brali dziecko w swoje ręce;
  • Monitoruj proces karmienia pacjenta;
  • Zapewnij komfortowe warunki leczenia pacjenta.

W krupowym zapaleniu płuc ze strony personelu pielęgniarskiego wymagane są niezależne interwencje. Obejmują one monitorowanie spożycia owoców, warzyw, węglowodanów i objętości płynów przez pacjenta.

Pielęgniarka powinna wyjaśnić rodzicom, jak prawidłowo karmić dziecko zapaleniem płuc lub prowadzić prewencyjne rozmowy z dorosłymi.

Plan opieki może być dostosowany przez przeciętny personel za zgodą lekarza. Na przykład, jeśli karta pacjenta ambulatoryjnego ma wiele chorób, przejście z działu terapeutycznego do specjalistycznego jest racjonalne. Przeprowadza się ją po korekcji ostrego zapalenia.

Podczas przenoszenia pacjenta opieka pielęgniarska nie ustaje. Personel kontroluje przebieg zapalenia płatów lobara, aż do całkowitego ustąpienia (11-14 dni).

Jeśli karta pacjenta ambulatoryjnego nie ma szczegółowej historii, pielęgniarka powinna zwrócić uwagę na potrzebę przeprowadzenia obowiązkowych badań: fluorografii, szczepień.

Pierwsza pomoc dla pacjentów z zapaleniem płuc obejmuje tworzenie komfortowych warunków. W razie potrzeby personel medyczny zapewnia czystą pościel zastępczą, artykuły higieniczne.

Lista procedur dotyczących zapalenia płuc

Opieka pielęgniarska obejmuje szereg procedur zależnych:

  • Zapewnianie leków;
  • Infuzja;
  • Kontrola stanu pacjenta po wstrzyknięciu i przyjmowanie tabletek.

Pielęgniarka może zwrócić uwagę lekarza na fakt, że diagnoza choroby uległa zmianie. Może być pierwszą osobą, która zauważy specyficzne objawy patologii danej osoby.

W Ameryce istnieje nawet specjalna koncepcja - „siostrzana diagnoza”. Jest to zapisane w prawie i oznacza, że ​​pielęgniarka musi uzasadnić swoje założenia dotyczące stanu zdrowia ludzkiego.

Diagnoza pielęgniarska jest przeprowadzana w drugim etapie procesu zarządzania pacjentem. Personel pielęgniarski ma prawo samodzielnie decydować, czy pacjent może pozostać w domu, czy musi zostać zbadany i przedstawiony lekarzowi. Takie podejście jest stosowane w USA w odniesieniu do osób dzwoniących do karetki.

W naszym kraju proces patologiczny jest prowadzony przez lekarza, a przeciętny personel musi odróżniać normę od patologii.

Ocena skuteczności leczenia

Dzięki odpowiedniej organizacji leczenia zapalenia płuc i opieki pielęgniarskiej, pozbycie się choroby następuje po 10-14 dniach. Jeśli choroba jest opóźniona, oczywiste jest, że taktyka opieki została naruszona lub leki zostały niewłaściwie wybrane

Terapia chorobowa jest zadaniem lekarza. Opieka pielęgniarska powinna uwzględniać jedynie korygowanie diety, aktywności fizycznej lub odpoczynku w łóżku.

Pomoc pielęgniarska przyspiesza powrót do zdrowia po zapaleniu płuc. Bez niego trudno jest zapewnić idealne warunki do komfortowego leczenia osoby. Bez względu na rodzaj diagnozy, jaką ma dana osoba, konieczna jest opieka pielęgniarska!

Istota procesu pielęgniarskiego w zapaleniu płuc

Zapalenie płuc jest ciężką infekcją płuc. Towarzyszy temu duża liczba powikłań, ból i utrata sprawności.

Zapalenie układu oddechowego jest leczone w zależności od ciężkości, właściwości fizjologicznych i charakteru choroby. Jednak na każdym etapie wymaga procesu pielęgnacji zapalenia płuc. Lekarz i personel opracowują plan leczenia, a następnie pielęgniarka zapewnia niezbędną opiekę i monitoruje leki pacjenta.

Rodzaje zapalenia płuc wymagające pomocy pielęgniarskiej

Przy łagodnej chorobie leczenie można wykonać w domu, z okresowymi wizytami u pielęgniarki. Dotyczy to zarówno dorosłych, jak i dzieci.

Jednak w większości przypadków zapalenie płuc jest trudne i wymaga od pacjenta pozostania w szpitalu, gdzie otrzyma odpowiednią opiekę.

Przypadki, w których proces pielęgniarski jest koniecznie przypisany:

  • dzieci do 3 lat;
  • występowanie różnych komplikacji;
  • niemożność zapewnienia właściwej opieki w domu;
  • rozwój niewydolności płucnej;
  • ognisko zapalenia wpływające na cały płat płuc;
  • zaawansowany wiek;
  • ciężkie choroby współistniejące.

Leczenie ambulatoryjne łagodnego zapalenia płuc można leczyć u starszych dzieci. Proces pielęgnacji jest wymagany dla następujących rodzajów stanów zapalnych:

  1. Ogniskowy - u dziecka poniżej 5 lat proces zapalny rozprzestrzenił się na obszar nie większy niż 1 cm.
  2. Zogniskowanie ogniskowe - dotyczy kilku stref tkanki płucnej.
  3. Udostępnij - zapalenie rozprzestrzenia się na cały narząd. Często towarzyszy mu odurzenie. Charakterystyczny dla dzieci od 12 lat.
  4. Ostre zapalenie płuc - wymaga natychmiastowej resuscytacji do szpitala.

Właściwa opieka pielęgniarki przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia pacjenta i zmniejsza ryzyko powikłań.

Etapy opieki pielęgniarskiej nad pacjentem z zapaleniem płuc

Proces opieki podzielony jest na 5 etapów. Każdy z nich stanowi zestaw procedur i różne analizy ciała pacjenta.

Etap 1 - badanie pacjenta

Pierwszą rzeczą, jaką musi zrobić pielęgniarka, jest ustanowienie relacji zaufania z pacjentem. Następnie prosi pacjenta o objawy i możliwe przyczyny zapalenia płuc. Po, przeprowadza badanie zewnętrzne, mierząc temperaturę, ciśnienie krwi, częstość tętna i hałas w płucach.

Symptomy, na które pielęgniarka zwraca uwagę podczas badania:

  • gorączka;
  • zwiększona temperatura ciała bliska 39;
  • szybki puls i oddech;
  • kaszel z ciemną plwociną;
  • brak apetytu, senność;
  • sinica nosa i ust;
  • ból w klatce piersiowej i kręgosłupie.

Ponadto siostra porównuje wyniki poprzednich testów, badań i zdjęć rentgenowskich. Ten etap określa czas trwania choroby, stosowane leki i cechy zapalenia płuc.

Etap 2 - ocena problemów pacjenta

Po przeanalizowaniu objawów i dolegliwości pacjenta siostra wyciąga wnioski na temat charakteru choroby i obecności powiązanych powikłań. W zależności od nich zostanie przepisany odpowiedni kurs leczenia.

  • problemy z oddychaniem, ból w klatce piersiowej - niewydolność płucna;
  • bezsenność, apatia lub, przeciwnie, podrażnienie - zaburzenia neurologiczne;
  • trudności związane z przewodem pokarmowym, wymioty - zatrucie ciała;
  • uporczywy suchy kaszel jest procesem drażliwym w jamie opłucnej.

Na tym etapie podstawowa diagnoza. Dokładniejsze określenie za pomocą dodatkowych analiz i ankiet.

Bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na objawy powikłań, ponieważ ich ignorowanie może prowadzić do rozwoju poważnych chorób, takich jak ostre formy niewydolności i przewlekłe typy stanów zapalnych.

Etap 3 i 4 - opracowanie i wdrożenie planu leczenia

Na podstawie pierwszych dwóch etapów pielęgniarka określa plan dalszej opieki nad pacjentem. Przede wszystkim pacjentowi podaje się odpoczynek w łóżku z pełnym odpoczynkiem i przepisanym ścisłym lekiem pod nadzorem personelu medycznego.

Specjalna dieta jest przepisywana z kontrolą spożycia płynów i obecnością w diecie produktów mlecznych i roślinnych w celu wzmocnienia układu odpornościowego. Następnie pacjentowi przepisuje się terapię i leki.

Przede wszystkim pokazano, że pozbywają się:

  • wysoka temperatura ciała;
  • suchy kaszel;
  • szybki oddech i ból w klatce piersiowej;
  • powiązane komplikacje.

W przypadku, gdy pacjent nie radzi sobie z odkrztuszaniem plwociny, pielęgniarka pomaga mu szpatułką lub specjalnym sprayem. Jeśli występują problemy ze stołkiem, pojawia się wprowadzenie lewatyw. Ona koniecznie przeprowadza dezynfekcję jam oddechowych i, jeśli to konieczne, zapalne obszary skóry. Jeśli wystąpi jakikolwiek niedobór, pacjentowi podaje się niezbędne leki.

W trakcie choroby pielęgniarka zapewnia wentylację pomieszczenia i czystość pościeli.

Cały plan jest rejestrowany szczegółowo i modyfikowany zgodnie z poprawą lub pogorszeniem stanu pacjenta. W przypadku tych ostatnich pielęgniarka niezwłocznie przekazuje informacje lekarzowi prowadzącemu, który pomaga w procesie zdrowienia.

Etap 5 - analiza skuteczności leczenia

Terminowa opieka pielęgniarska i odpowiednio dobrany przebieg terapii zapewniają pacjentowi szybki powrót do zdrowia. Normalny czas na pozbycie się choroby to 2 tygodnie. Jeśli upłynął termin, a stan pacjenta nie poprawił się, plan się dostosowuje. Lekarz zmienia liczbę i rodzaj leków, pielęgniarka dokonuje zmian w diecie i aktywności pacjenta.

Po wypisie pacjent powinien być monitorowany przez lekarza przez kolejny rok, aby uniknąć nawrotu choroby. Pielęgniarka wyjaśnia mu specyfikę procesu rehabilitacji, zaleca specjalną dietę, schemat aktywności i odrzucenie złych nawyków.

Rodzice uczą się właściwej opieki nad dziećmi i definicji objawów nawrotów. Polecam także specjalne zajęcia w siłowni i odwiedzanie uzdrowisk.

Główne obowiązki personelu pielęgniarskiego

Każdy szpital powinien zapewnić zgodność z zasadami procesu opieki szpitalnej.

Opieka pielęgniarska obejmuje szereg procedur i obowiązków:

  1. Pokój Zapewnia odpowiedni poziom temperatury i wilgotności. Wentylacja i czyszczenie są przeprowadzane regularnie.
  2. Kontrola pozycji ciała. Pielęgniarka pomaga przyjąć niezbędną postawę, którą należy zmieniać co dwie godziny, aby uniknąć odleżyn. Górna część ciała powinna być podniesiona. Pielęgniarka uczy pacjenta prawidłowego oddychania, rozluźnienia mięśni i monitoruje odpoczynek w łóżku.

Procedury higieniczne. Personel szpitala musi monitorować ubranie i pościel pacjenta.

Dwa razy dziennie pacjent myje się ciepłą wodą z mydłem i monitoruje higienę rąk przed jedzeniem i po skorzystaniu z toalety.

  • Biorąc pigułki i leki. Pacjent może z nich korzystać tylko pod nadzorem personelu. Pielęgniarka musi dostarczyć pacjentowi niezbędne leki w odpowiednim czasie i upewnić się, że je bierze.
  • Zapewnienie zgodności z żywieniem dietetycznym. Personel tworzy reżim obejmujący naczynia płynne: zupy i buliony z kurczaka lub ryby, kuchnię mleczarską. Pamiętaj, aby używać co najmniej 3 litry płynu dziennie, na przykład soki, napoje owocowe i woda bez gazu. Przy silnym upale pielęgniarka pomaga pacjentowi jeść małe porcje. Następnie może przejść do wspólnego stołu z mniej rygorystycznymi wymaganiami.
  • Gimnastyka terapeutyczna i oddechowa. Na wczesnym etapie siostra uczy pacjenta prawidłowego oddychania i relaksu. Gdy stan się poprawia, poleca się mu pewne ćwiczenia fizyczne, sprzęt do ćwiczeń i spacery.
  • Oprócz tych punktów obowiązki personelu obejmują wdrażanie procedur medycznych:

    1. Wprowadzenie zastrzyków.
    2. Wycieranie ciała i nakładanie lodu mocnym ciepłem.
    3. Pomoc przy wyładowaniu plwociny.
    4. Ustawianie lewatyw.
    5. Stosowanie inhalatora.
    6. Pisuar do karmienia.
    7. Badanie ruchów oddechowych i ich ocena.
    8. Wprowadzenie wstrzyknięcia domięśniowego.
    9. W razie potrzeby inscenizowanie plastrów gorczycy, puszek i innych procesów gojenia.

    Proces pielęgniarski w zapaleniu płuc jest szczególnie ważny dla pacjentów ze szczególnie ciężkimi postaciami choroby, którzy nie mogą samodzielnie zapewnić wszelkiej możliwej pomocy. Obejmują one również dzieci i osoby starsze.

    Oferuje opiekę pielęgniarską dla małych dzieci

    Dzieci cierpią bardziej na zapalenie płuc, więc potrzebują bardziej uważnego procesu, charakteryzującego się pewnymi cechami. Dzieci i dzieci do 3 lat należą do specjalnej kategorii.

    Pielęgniarka powinna przede wszystkim doradzić rodzicom prawidłowy przebieg masażu, gimnastyki i oddychania.

    Na etapie tworzenia planu leczenia pielęgniarka zaleca:

    1. Często trzymaj dziecko w ramionach, zmień jego pozycję w łóżeczku.
    2. Przynieś do szpitala więcej owoców, warzyw i węglowodanów.
    3. W przypadku braku apetytu nie zmuszaj dziecka do jedzenia. W tym przypadku konieczne jest uzupełnienie braku jedzenia napojami mlecznymi, sokami i wodą.
    4. Zapewnij dziecku odpoczynek w łóżku, tworząc wygodne środowisko. Przynieś swoje ulubione książki, gry.
    5. Ostrzegaj rodziców o możliwych skutkach ubocznych leków.
    6. Nie przewijaj zbytnio dziecka.
    7. Przeprowadzić środki zapobiegawcze w celu wykrycia wzdęć, które powodują ucisk płuc.
    8. Utrzymuj dziecko w czystości, monitoruj higienę.

    W przypadku dzieci poniżej 3 roku życia konieczna jest obecność jednego z rodziców w szpitalu.

    Zawiera procedury opieki domowej i rehabilitacji

    Obowiązki pielęgniarki podczas leczenia ambulatoryjnego obejmują monitorowanie stanu pacjenta i utrzymywanie listy miejsc docelowych, gdzie odnotowuje się wszystkie zmiany. Jeśli to konieczne, może wprowadzić domięśniowo lek, udzielając pierwszej pomocy w rozwoju reakcji alergicznej.

    Zabronione jest podawanie leków dożylnie w domu, ponieważ w niesterylnych warunkach zakażenie może przedostać się do krwiobiegu i rozwinie się zakażenie, które przerodzi się w niebezpieczną chorobę - posocznicę. Nie należy także kapać poza placówkę medyczną. Nieostrożne obchodzenie się z nim może spowodować zator powietrzny, a już może spowodować śmierć pacjenta.

    Jednak pacjenci często zaniedbują te zasady i proszą o leczenie w domu. W rezultacie stwarza to zagrożenie nie tylko dla zdrowia, ale także dla życia pacjenta.

    Po zakończeniu leczenia pacjent przechodzi kurs rehabilitacyjny, którego celem jest ogólne wzmocnienie organizmu i odporności. Główną rolą pielęgniarki jest fizjoterapia. Obejmuje to:

    1. Dwutygodniowe kursy inhalacji z wodami chlorowodorowo-alkalicznymi.
    2. Elektroforeza leków - wprowadzenie witamin do skóry za pomocą prądu elektrycznego.
    3. Inhalacje dioksydynowe i ambrobenowe wykonywane za pomocą specjalnego urządzenia.

    Takie procedury będą miały pozytywny wpływ na narządy oddechowe i plwocinę z płuc. Ich postęp jest monitorowany przez pielęgniarkę w sali fizjoterapeutycznej. Dziecko otrzymuje specjalną grupę do wychowania fizycznego w szkole, ćwiczenia są wyznaczane przez trenera.

    Nawet przy odpowiednim planie leczenia stworzonym przez lekarza odzyskanie zdrowia bez dobrej opieki pielęgniarskiej jest niemożliwe. Idealny proces odbywa się pod nadzorem wykwalifikowanych specjalistów w szpitalnym szpitalu.

    Proces pielęgnacji zapalenia płuc

    Ogólna charakterystyka ostrego zapalenia płuc. Analiza przyczyn, prezentacji klinicznej, leczenia i zapobiegania zapaleniu płuc typu lobarnego. Przyczyny, prezentacja kliniczna, leczenie i zapobieganie ogniskowemu zapaleniu płuc. Charakterystyka etapów procesu pielęgnacji w zapaleniu płuc.

    Wysyłanie dobrej pracy w bazie wiedzy jest proste. Użyj poniższego formularza.

    Studenci, doktoranci, młodzi naukowcy, którzy wykorzystują bazę wiedzy w swoich badaniach i pracy, będą ci bardzo wdzięczni.

    Wysłany dalej http://www.allbest.ru/

    Oddział AmIZhT - FEGUPS w Svobodny

    Wydziałowy SPO - Szkoła Medyczna

    Wydział Studiów Zaawansowanych

    Cykl: „Pielęgniarstwo w terapii”

    Oddział AmIZhT - FEGUPS w Svobodny

    Wydziałowy SPO - Svobodnenskoy Medical School

    Wydział Studiów Zaawansowanych

    Recenzja kreatywna

    ___________________________________________________________

    __________________________________________________________

    Zakres prac: wydrukowane arkusze ogółem _________________________

    Ujawnienie tematu ____________________________________________

    Wykorzystanie danych literaturowych _________________________

    __________________________________________________________

    __________________________________________________________

    Ogólny wniosek dotyczący pracy: _________________________________

    __________________________________________________________

    __________________________________________________________

    __________________________________________________________

    Zalecenia: ________________________________________________

    _________________________________________________________

    Imię i nazwisko recenzenta: ______________________________________________

    __________________________________________________________

    Stanowisko: _______________________________________________

    Ocena: ___________________________________________________

    1. Krupowe zapalenie płuc: przyczyny, obraz kliniczny, leczenie i zapobieganie

    2. Ogniskowe zapalenie płuc: przyczyny, prezentacja kliniczna, leczenie i zapobieganie

    3. Proces pielęgnacji zapalenia płuc

    Zapalenie płuc jest ostrym zapaleniem płuc, które występuje samo lub jako powikłanie innych chorób, łącząc grupę zapalnych (zazwyczaj zakaźnych) procesów o różnej etiologii i patogenezie, zlokalizowanych w oskrzelikach, pęcherzykach i rozprzestrzeniających się na tkankę śródmiąższową z udziałem układu naczyniowego płuc.

    Ostre zapalenie płuc zajmuje znaczące miejsce wśród wszystkich chorób narządów wewnętrznych. Sezon ma pewien wpływ na zapadalność na zapalenie płuc: jego częstotliwość wzrasta w styczniu - marcu i spada w kwietniu - październiku. Zachorowalność wzrasta również podczas wybuchów grypy i sezonowych zakażeń wirusowych układu oddechowego. Mężczyźni częściej chorują; u dzieci i na starość zapalenie płuc jest szczególnie trudne.

    W rozwoju zapalenia płuc główną rolę odgrywa infekcja: bakteryjna, wirusowa, rzadziej grzybowa. W zależności od częstości tego procesu, rozróżnia się zapalenie płuc, uszkodzenie, które jest płatem lub zapalenie płuc i uderzające ograniczone pole (zrazik), jest ogniskowe lub zapalenie oskrzeli. Ogniska zapalenia mogą być pojedyncze lub wielokrotne; być może ich połączenie (drenujące zapalenie płuc); mogą być zlokalizowane jednocześnie i w różnych częściach obu płuc, głównie w dolnych sekcjach.

    1. Krupowe zapalenie płuc: przyczyny, obraz kliniczny, leczenie i zapobieganie

    Krupowe zapalenie płuc jest ostrym procesem zapalnym, który wpływa na cały płat płuc lub dużą jego część; charakteryzują się pewnymi cyklicznymi zmianami patologicznymi i fazowym przebiegiem klinicznym.

    Ostatnio zapalenie płuc w typowej postaci jest rzadkie, ale nadal ma przebieg kliniczny.

    Czynnikiem sprawczym jest najczęściej określony pneumokok (Frenkel - Vekselbaum), rzadziej inna flora bakteryjna: różdżka Friedlandera, paciorkowce, gronkowce itp.

    Najczęściej zrazikowe zapalenie płuc cierpi na osłabione osoby narażone na różnego rodzaju szkodliwe skutki. Niewydolność serca z upośledzonym krążeniem krwi w małym kręgu, ostre i przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych, beri-beri itp., Są czynnikami przyczyniającymi się do jego rozwoju. Jako predysponujące momenty o dużym znaczeniu są gwałtowne wahania temperatury powietrza otoczenia, hipotermia.

    Typowy obraz zapalenia płata lobarnego charakteryzuje się ostrym początkiem: wspaniały chłód, silny ból głowy, wzrost temperatury ciała do 39–40 ° C. Już podczas chłodu lub krótko po nim ból w klatce piersiowej, nasilony przez wdychanie i kaszel, zaczyna przeszkadzać. Zazwyczaj, ale nie zawsze, taki ból jest zlokalizowany w dolnych sekcjach. Należy szczególnie pamiętać, że ból nie zawsze odpowiada procesowi lokalizacji. Czasami z zapaleniem płuc o niższym płacie ból występuje w brzuchu, symulując ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, atak kamicy żółciowej lub kolki nerkowej. Łączy się wczesna duszność. Kaszel na początku wyschnięcia, a po 1-2 dniach pojawia się krwawa („zardzewiała”) plwocina.

    Podczas ogólnej kontroli na tym etapie - na etapie początku choroby - występuje przekrwienie policzków (rumieniec), wyraźniejsze po dotkniętej stronie; dość często na ustach i skrzydłach nosa można zauważyć wysypki - opryszczka. Podczas oddychania występuje opóźnienie w dotkniętej połowie klatki piersiowej, słychać osłabione pęcherzykowe oddychanie i tak zwany początkowy trzeszczenie. Dźwięk perkusji nad dotkniętym płatem ma barwę bębenkową, ponieważ pęcherzyki mają jednocześnie powietrze i ciecz.

    W drugim etapie, w fazie rozwoju choroby, pęcherzyki wypełnia się wysiękiem i skoagulowaną fibryną, w wyniku czego pogrubia się płuco. Od tego momentu zwiększa się otępienie dotkniętej chorobą części płuc, a podczas osłuchiwania dochodzi do oddychania oskrzelowego. Ogólny stan pacjenta jest ciężki, co tłumaczy się nie tylko wielkością części płuc niezwiązanej z oddychaniem, ale także wyraźnymi zjawiskami zatrucia. Obserwowane szybkie, płytkie oddychanie (do 30-40 na minutę), bicie serca (100-200 na minutę), ciśnienie krwi może się zmniejszyć. Apetyt pacjenta zmniejsza się lub znika z powodu wysokiej temperatury ciała i ogólnego ciężkiego stanu. Język jest suchy i pokryty szarym kwiatem. Jelito funkcjonuje leniwie, zwykle zaparcia.

    System nerwowy cierpi: sen jest zaburzony, w ciężkich przypadkach mogą wystąpić omamy i urojenia, zwłaszcza u osób z alkoholizmem. Pacjent doświadcza strachu, pragnienia gdzieś ucieczki, może wyskoczyć przez okno. Pracownicy dyżurni powinni uważnie monitorować takich pacjentów.

    Po kryzysie stan pacjenta poprawia się, zaczyna szybko się regenerować. Rozpoczyna się ostatni etap przepływu lobarnego zapalenia płuc - etap rozdzielczości. Ilość plwociny wzrasta. Wysięk jest upłynniony, powietrze zaczyna ponownie przenikać do pęcherzyków płucnych, w wyniku czego zmniejsza się tępość dźwięku perkusyjnego, pojawia się odcień błony bębenkowej. Oddech oskrzelowy słabnie, trzeszczenie zaczyna się ponownie słyszeć. Jeśli opłucna jest zaangażowana w ten proces (u 1/4 pacjentów), słychać hałas tarcia opłucnej. Zapalenie opłucnej z lobarnym zapaleniem płuc leczonym antybiotykami jest łatwiejsze, nie prowadzi do procesów ropnych. Powikłania zapalenia płata lobarskiego są obecnie rzadko obserwowane, chociaż nie wyklucza się rozwoju zapalenia mięśnia sercowego, ogniskowego zapalenia nerek i zapalenia opon mózgowych w ciężkim przebiegu choroby.

    Ta sama ocena jest obserwowana w zmianach radiograficznych w płucach: po pierwsze, wzmocnienie wzorca płucnego, następnie pojawienie się ciemnych ognisk, które łączą się, a powstały cień zwykle odpowiada płatowi płucnemu. Przywrócenie normalnej przejrzystości płuc następuje stopniowo i trwa do 2-3 tygodni.

    Pacjenci z zapaleniem płata lobarnego powinni być hospitalizowani. Przypisz ścisły odpoczynek w łóżku. Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być wentylowane i być ciepłe. Pacjentowi pokazano oszczędną dietę z wystarczającą ilością witamin. Jedzenie powinno być półpłynne, odżywcze. W pierwszych dniach choroby, gdy zapewniona jest ścisła obserwacja personelu dyżurnego dla pacjenta, jest on karmiony. Nakarm pacjenta potrzebą nieco częściej niż zwykle. Pij dużo napojów: sok żurawinowy, soki owocowe, herbata z cytryną, woda mineralna.

    Od pierwszych godzin choroby pacjent otrzymuje antybiotykoterapię antybiotykami lub sulfonamidami; przepisać środki naczyniowe: kofeinę, kamforę; w niewydolności serca - strofantyna, leki naparstnicy.

    Spośród antybiotyków przede wszystkim wskazana jest benzylopenicylina. Lek podaje się domięśniowo w dawce dobowej 2 000 000–3 000 000 IU w 4-6 dawkach. Skuteczne są półsyntetyczne penicyliny: ampicylina, oksacylina, ampioks; z nietolerancją penicyliny - leki z grupy cefalosporyn (kefzol, ceporin, itp., 2 g dziennie w 2 dawkach podzielonych).

    Od leków sulfonamidowych lepiej przepisać środki przedłużone (sulfadimetoksyna) lub kombinowane (Biseptol). Spadek temperatury ciała do normy nie jest powodem do anulowania terapii antybiotykowej. Wymagana jest kontrola radiologiczna.

    Terapia tlenowa ma pozytywny wpływ dzięki specjalnej masce, namiotowi tlenowemu. Spośród leków objawowych, kodeina jest stosowana do silnego kaszlu na początku choroby, a leki wykrztuśne (termopsja, ipecacuan, obfite picie zasadowe itp.) Podczas ustępowania zapalenia płuc. Dobrze działają tynki i słoiki gorczycy. Aby uniknąć podrażnień po puszkach i tynkach musztardowych, należy wytrzeć skórę do sucha i wykonać lekki masaż.

    Konieczne jest stałe monitorowanie pacjenta w pierwszych dwóch okresach choroby. Aby zapobiec uszkodzeniu jamy ustnej, dziąsła, błony śluzowe podniebienia, policzków i języka należy czyścić 2% roztworem wodorowęglanu sodu lub słabym roztworem nadmanganianu potasu. Kiedy pojawiają się w kącikach ust, na skrzydłach nosa erupcji opryszczkowych, obszary te powinny być rozmazane maścią cynkową. Ważne jest monitorowanie aktywności jelit; z zaparciami zastosuj lewatywę oczyszczającą. Od momentu spadku temperatury ciała pacjent powinien uprawiać gimnastykę oddechową. W pierwszych dniach swojego działania metodolog zajmuje się pacjentem na oddziale. Właściwe leczenie prowadzi do całkowitego wyzdrowienia. W przypadku późnego leczenia i nieprzestrzegania zaleceń przez pacjenta, może rozwinąć się ropień płuc.

    Środki profilaktyczne obejmują stwardnienie ciała, racjonalną kulturę fizyczną. Należy unikać przechłodzenia, obserwować higienę pracy, zwłaszcza w przedsiębiorstwach przemysłu stalowego i chemicznego. Nadzór kliniczny nad pacjentami odbywa się w ciągu roku.

    2. Ogniskowe zapalenie płuc: przyczyny, prezentacja kliniczna, leczenie i zapobieganie

    Termin „ogniskowe zapalenie płuc” jednoczy formy zapalenia płuc o różnym pochodzeniu i objawach klinicznych, których cechą charakterystyczną jest zaangażowanie w proces zapalny pewnych części płuc w obrębie segmentu, płatka lub acini. Bardzo często ogniskowe zapalenie płuc zaczyna się od zmian oskrzelowych, co umożliwiło nazwanie go zapaleniem oskrzeli.

    Ogniskowe zapalenie płuc może występować jako niezależna choroba (pierwotne zapalenie płuc) lub rozwijać się na tle różnych procesów patologicznych (wtórne zapalenie płuc). Obecnie częściej niż zad.

    Jako czynnik sprawczy oskrzeli może być najbardziej zróżnicowana flora bakteryjna. W stosunkowo dużym odsetku przypadków ostre ogniskowe zapalenie płuc jest wywoływane przez wirusy (zapalenie płuc z grypą, ornitozę). Często przyczyną zapalenia płuc jest połączenie wirusów i bakterii. Rosnące znaczenie w występowaniu ogniskowego zapalenia płuc nabierają mykoplazmy (środki filtrujące, które nie należą do bakterii lub wirusów) i grzyby (Candida, Aspergella itp.).

    W ostatnich latach Legionella została wyizolowana jako czynnik wywołujący zapalenie płuc w tak zwanej chorobie legionistów; przyczyną śmierci pacjentów z AIDS jest najczęściej zapalenie płuc wywołane przez najprostsze - pneumocysty.

    Ogniskowe zapalenie płuc występuje częściej u osób cierpiących na inne ostre lub przewlekłe choroby, w tym nowotwory i cukrzycę, u pacjentów, którzy przeszli operację, uraz. Ze względu na przedłużone wymuszone położenie pacjenta na plecach (w przypadku złamań kończyn dolnych, zawału mięśnia sercowego, udaru), z powodu upośledzonej wentylacji płuc i zastoju, mogą rozwinąć się hipostatyczne (zastoinowe) zapalenie płuc.

    Często na tle przewlekłych chorób płuc (przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli itp.) Występuje ogniskowe zapalenie płuc. Znaczącą rolę odgrywa blokada przez śluzowe lub ropne korki małych oskrzeli, po której następuje rozwój niedodmy w tkance płucnej, co prowadzi do ogniskowego zapalenia płuc.

    Często ogniskowe zapalenie płuc jest poprzedzone stanem nieżytowym górnych dróg oddechowych: zakażenie, które rozprzestrzenia się na odcinki dolnych dróg oddechowych prowadzi do zapalenia oskrzeli.

    Początek choroby nie może zostać ustalony. W typowych przypadkach, zwłaszcza u młodych ludzi, choroba zaczyna się ostro: temperatura ciała wzrasta do 38–38,5 ° C, pojawia się lub zwiększa kaszel z niewielką ilością plwociny; możliwe duszności. Gorączka jest zwykle krótkotrwała (2-4 dni), ma zły charakter.

    Dane z badania fizykalnego klatki piersiowej zależą od lokalizacji ogniska. Z centralnym położeniem paleniska lub małych peryferyjnych palenisk nie obserwuje się znaczących zmian w drżeniu głosu i skracaniu dźwięku perkusyjnego. Jeśli zmiana zlokalizowana jest powierzchownie, w odpowiadającej części klatki piersiowej słychać bardziej sztywne oddychanie i wilgotny drobny bąbelkowy świszczący oddech. W przypadku towarzyszącego zapalenia oskrzeli słychać suche rzęski. Zmiany w innych narządach są zwykle nieobecne. We krwi zwykle występuje leukocytoza o umiarkowanym nasileniu z przesunięciem kłutym, czasem (szczególnie w przypadku zakażenia wirusowego) obserwuje się leukopenię.

    Obraz radiologiczny w ogniskowym zapaleniu płuc może być różny. Z reguły istnieją wyraźne ogniska zaciemnienia (rys. 15), często wielokrotne. Przy ograniczonym niewielkim ogniskowym zapaleniu płuc mogą nie wystąpić wyraźne zmiany; zauważono tylko zmianę wzorca płucnego.

    Przebieg ogniskowego zapalenia płuc i jego wyniki są bardzo zróżnicowane i zależą od wielu warunków, wśród których istotna jest natura patogenu, a także dla wtórnego zapalenia płuc, natury choroby, przeciwko której się rozwija. Ogniskowe zapalenie płuc zwykle przebiega dłużej i ospale niż krupowy. W ostatnich latach, szczególnie często przedłużający się przebieg ostrego zapalenia płuc. W zapaleniu płuc wywołanym przez gronkowce, rozwój takich powikłań, jak tworzenie ropnia, jest możliwy.

    W leczeniu ogniskowego zapalenia płuc należy przestrzegać tych samych zasad, jak w leczeniu krupiastego zapalenia płuc. Wybór patogenu i określenie wrażliwości na niego szerokiej gamy antybiotyków odgrywają większą rolę niż przy krupowym zapaleniu płuc w wyborze terapii antybiotykowej. W związku z zapaleniem płuc wywołanym przez mykoplazmy skuteczna jest erytromycyna lub tetracyklina. Zapalenie płuc w chorobie legionicznej można leczyć erytromycyną lub ryfampicyną.

    Przede wszystkim potrzebujemy zapobiegania grypie, zapaleniu oskrzeli; prowadzenie działań, które zwiększają ogólną odporność organizmu. Zapobieganie hipostatycznemu zapaleniu płuc to ostrożna opieka nad pacjentami cierpiącymi na poważne choroby terapeutyczne i chirurgiczne, którzy znajdują się w pozycji biernej.

    3. Proces pielęgnacji zapalenia płuc

    Proces pielęgnacji jest jedną z podstawowych i integralnych koncepcji nowoczesnych modeli pielęgniarskich.

    Proces pielęgniarski obejmuje omawianie z pacjentem i / lub jego krewnymi wszystkich możliwych problemów (pacjent nawet nie podejrzewa, że ​​niektóre z nich istnieją), pomoc w ich rozwiązaniu w ramach kompetencji pielęgniarskiej.

    Proces pielęgniarski składa się z 5 etapów:

    egzamin pielęgniarski (zbieranie informacji o pacjencie);

    diagnostyka pielęgniarska (identyfikacja potrzeb);

    wyznaczanie celów i planowanie opieki;

    wdrożenie planu opieki;

    ocena i korekta opieki, jeśli to konieczne.

    Ocena stanu ogólnego i funkcji życiowych: świadomość, oddychanie (tachypnea), krążenie krwi.

    Ocena wizualna może ujawnić:

    - bladość skóry;

    - opóźnienie dotkniętej klatki piersiowej w akcie oddychania.

    Badanie pulsu, osłuchiwanie serca, liczenie częstości akcji serca (tachykardia).

    Pomiar ciśnienia krwi (może wystąpić niedociśnienie).

    Badanie płuc może ujawnić:

    - skrócenie (stępienie) dźwięku uderzeniowego w dotkniętym obszarze płuc;

    - zwiększone oskrzela i drżenie głosu;

    - osłuchiwanie - osłabienie oddechu na ograniczonym obszarze, miejscowe słuchanie oddechu oskrzelowego, delikatne rzęsy pęcherzykowe lub trzeszczenie wdechowe.

    Pomiar temperatury (gorączka charakterystyczna> 38 ° C).

    Zbieramy informacje o przyjmowanych lekach.

    Diagnozowanie lub identyfikowanie problemów pacjenta: gorączka, ból głowy, dreszcze, ból w klatce piersiowej, kaszel, plwocina, duszność, pocenie się, słaby sen, słaby apetyt.

    Na etapie przedszpitalnym: spadek temperatury, odpoczynek w łóżku, obfity napój.

    Planowanie interwencji pielęgniarskich.

    1. Upewnij się, że pacjent przestrzega przepisanego schematu.

    2. W podwyższonych temperaturach - dbać o pacjentów z gorączką.

    3. Dokładnie i terminowo wyznacz lekarza.

    4. Monitoruj częstotliwość i charakter oddechu, tętna i ciśnienia krwi.

    5. Monitoruj liczbę i charakter plwociny.

    6. Postępuj zgodnie z regularną zmianą bielizny.

    7. Monitoruj jakość i dietę pacjenta.

    8. Trenuj pacjenta w ćwiczeniach oddechowych i drenażowych.

    Motywacja: ułatwienie stanu pacjenta i skuteczne leczenie.

    Realizacja interwencji pielęgniarskich zgodnie z planem.

    Cel: 1. Wsparcie psychologiczne pacjenta.

    2. Zapobieganie i kontrola powikłań.

    3. Tryb, dieta, wykonanie wszystkich wizyt u lekarza.

    Na piątym etapie procesu pielęgniarskiego pielęgniarka ocenia skuteczność interwencji pielęgniarskich i stopień osiągnięcia wyznaczonego celu, aw razie potrzeby dokonuje korekt.

    Pielęgniarka informuje pacjenta o wyniku oceny: musi wiedzieć, jak skutecznie poradził sobie z zadaniem.

    Ocena jest przeprowadzana przez siostrę w sposób ciągły, indywidualnie. Jeśli problem zostanie rozwiązany, siostra musi w sposób wiarygodny potwierdzić historię pielęgniarstwa. Jeśli cel nie zostanie osiągnięty, powinieneś znaleźć przyczyny niepowodzenia i dokonać niezbędnych zmian w planie opieki pielęgniarskiej. W poszukiwaniu błędu konieczne jest ponowne przeanalizowanie wszystkich działań pielęgniarki.

    1. Podręcznik „Choroby wewnętrzne” N.I. Fedyukovich 2000.

    2. I.A.Berezhnovna „Nurse Handbook” 2005.

    3. V.I. Makolkin, S.I.Ovcharenko, N.N.Semenkov „Choroby wewnętrzne”

    4. V.I.Makolkin, S.I.Ovcharenko, N.N.Semenkov „Pielęgniarstwo w terapii” 2002.

    Wysłany na Allbest.ru

    Podobne dokumenty

    Ogólna charakterystyka i główne cechy kliniczne zapalenia płata lobarskiego, ewolucja podejść do jego leczenia i aktualne trendy. Opracowanie schematu mianowania antybiotyków w każdym przypadku. Metody i sposoby zapobiegania tej chorobie.

    streszczenie [16,1 K], dodane 26.04.2010

    Definicja zapalenia płuc i jego główne przyczyny. Schematyczna struktura wirusa grypy. Obraz kliniczny zapalenia płuc. Cechy kliniczne u osób starszych. Główne powikłania zapalenia płuc to zapalenie opłucnej, obrzęk płuc, ropień płuc i zaburzenia oddechowe.

    prezentacja [814,6 K], dodana 10/08/2013

    Definicja zapalenia płuc jako ostrej choroby zakaźnej, głównie o etiologii bakteryjnej, charakteryzującej się zmianami ogniskowymi. Rozpowszechnienie zapalenia płuc, jego klasyfikacja. Segmentowa struktura płuc, przyczyny zapalenia płuc.

    prezentacja [4,0 M], dodana 07.08.2013

    Rozwój zapalenia płuc Friedlandera. Tworzenie mikroflory bakteryjnej, wirusowej lub grzybowej w tkance płucnej. Obraz kliniczny gronkowcowego zapalenia płuc pochodzenia krwiotwórczego. Leczenie gruźlicy. Prowadzenie antybiotykoterapii etiotropowej.

    prezentacja [1,5 M], dodano 29.04.2015

    Etiologia i patogeneza pozaszpitalnego zapalenia płuc. Sposoby zanieczyszczenia płuc przez chorobotwórczą florę. Kryteria kliniczne zapalenia płuc u noworodka. Kryteria stopnia niewydolności oddechowej. Leczenie ostrego zapalenia płuc, wskazania do hospitalizacji.

    prezentacja [20,3 M], dodana 27.02.2016

    Cechy leczenia zapalenia płuc u osób starszych. Antybakteryjna terapia empiryczna, ogólne podejścia. Wybór leku do leczenia empirycznego. Przyczyny śmiertelności u pacjentów powyżej 65 roku życia, a także czynniki predysponujące do rozwoju zapalenia płuc.

    Badanie [630,1 K], dodano 12/06/2012

    Pojęcie zapalenia płuc, czynniki przyczyniające się do jego rozwoju, sposoby przenikania infekcji do organizmu ludzkiego i patogeneza. Krupowe i ogniskowe zapalenie płuc, ich klinika i zespoły. Etiologia choroby i historia zapomnienia o pneumokokach; przyczyny wysokiej śmiertelności.

    prezentacja [224,0 K], dodana 06.02.2014

    Ogólne informacje o objawach, etiologii i patogenezie pozaszpitalnego zapalenia płuc. Cechy diagnozy i rodzaje chorób. Analiza porównawcza nowoczesnych leków zalecanych w leczeniu zapalenia płuc u dzieci i młodzieży.

    praca semestralna [47,7 K], dodana 23.03.2014

    Zapalenie płuc jako uszkodzenie płuc, jego rodzaje i mechanizmy występowania, warunki wstępne i czynniki rozwoju procesów chorobotwórczych. Ogólne cechy i cechy leczenia zapalenia płuc z grypą, hipostazą i aspiracją, benzynowe zapalenie płuc.

    streszczenie [17,1 K], dodane 26.04.2010

    Pojęcie, klasyfikacja i kliniczne objawy zapalenia płuc. Czynniki ryzyka zapalenia płuc. Metody diagnozowania choroby. Zasady leczenia, rehabilitacji i podstawowe metody zapobiegania zapaleniu płuc. Opis stosowanych leków.

    streszczenie [32,7 K], dodane 06/08/2011