Antybiotyk Klarytromycyna: instrukcje i recenzje ludzi

Klarytromycyna jest lekiem półsyntetycznym, środkiem przeciwbakteryjnym stosowanym w leczeniu różnych chorób zakaźnych i zapalnych, które są wywoływane przez mikroorganizmy wrażliwe na substancję czynną.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje na temat klarytromycyny: kompletne instrukcje stosowania tego leku, średnie ceny w aptekach, pełne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już stosowały klarytromycynę. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje klarytromycyna? Średnia cena w aptekach wynosi 100 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek jest stosowany doustnie (z łaciny per os - przez usta) i pozajelitowo - kroplówka dożylna (w „kroplomierzach”). Klarytromycyna jest produkowana w postaci:

• kapsułki (500 i 250 mg);
• tabletki o długotrwałym działaniu lub o przedłużonym działaniu (500 mg każda);
• konwencjonalne tabletki (250 i 500);
• liofilizowany proszek, z którego przygotowuje się zawiesinę dla niemowląt;
• roztwór do kroplówki dożylnej.

Tabletki zawierają składnik aktywny klarytromycynę, jak również dodatkowe składniki: MCC, skrobię ziemniaczaną, wstępnie żelowaną skrobię, PVP o niskiej masie cząsteczkowej, koloidalny dwutlenek krzemu, stearynian magnezu, laurylosiarczan sodu.

Efekt farmakologiczny

Składnik aktywny Klarytromycyna działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo. Lek jest aktywny w stosunku do:

• Bakterie Gram-dodatnie - Corynebacterium spp., Staphylococcus spp., Listeria monocytogenes, Streptococcus spp.;
• Bakterie Gram-ujemne - Haemophilus influenzae, Helicobacter pylori, Haemophilus ducreyi, Bordetella pertussis, Neisseria gonorrhoeae, Moraxella catarrhalis, Neisseria meningitidis, Borrelia burgdorferi;
• Mikroorganizmy wewnątrzkomórkowe - Ureaplasma urealyticum, Chlamydophila pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae;
• Bakterie beztlenowe - Peptococcus spp., Bacteroides melaninogenicus Eubacterium spp., Propionibacterium spp., Clostridium perfringens.

Zgodnie z instrukcjami klarytromycyna jest także aktywna przeciwko Mycobacterium spp. (z wyjątkiem Mycobacterium tuberculosis) i Toxoplasma gondii.

Istnieje wiele analogów klarytromycyny, które mają taki sam efekt terapeutyczny.

Wskazania do użycia

Jest stosowany w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez czynniki sprawcze wrażliwe na klarytromycynę, a mianowicie:

• zakażenia zębopochodne;
• infekcje skóry i tkanek miękkich;
• zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków i ucha środkowego, zapalenie ucha środkowego, ostre zapalenie zatok);
• zakażenia prątkami (M.avium complex, M.kansasii, M.marinum, M.leprae) i ich profilaktyka u pacjentów z AIDS;
• infekcje dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, nabyte przez społeczność bakteryjne i atypowe zapalenie płuc);
• Eradykacja Helicobacter pylori u pacjentów z wrzodem dwunastnicy lub wrzodem żołądka (tylko w ramach terapii skojarzonej).

Przeciwwskazania

Historia wydłużenia odstępu QT, komorowych zaburzeń rytmu lub częstoskurczu komorowego typu „piruet”; hipokaliemia (ryzyko wydłużonego odstępu QT); ciężka niewydolność wątroby, występująca jednocześnie z niewydolnością nerek; żółtaczka cholestatyczna / zapalenie wątroby w wywiadzie, opracowane przy użyciu klarytromycyny; porfiria; I trymestr ciąży; okres laktacji (karmienie piersią); jednoczesne podawanie klarytromycyny z astemizolem, cyzaprydem, pimozydem, terfenadyną; alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina, dihydroergotamina; z doustnym midazolamem; z inhibitorami reduktazy HMG-CoA (statynami), które są w znacznym stopniu metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 (lowastatyna, symwastatyna), z kolchicyną; z tikagrelorem lub ranolazyną; Nadwrażliwość na klarytromycynę i inne makrolidy.

Środki ostrożności powinny stosować klarytromycynę u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek; umiarkowana i ciężka niewydolność wątroby, z chorobą wieńcową, ciężką niewydolnością serca, hipomagnezemią, ciężką bradykardią (mniej niż 50 uderzeń / min); jednocześnie z benzodiazepinami, takimi jak alprazolam, triazolam, midazolam do podawania dożylnego; jednocześnie z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami; równocześnie z leków, które są metabolizowane izoenzymów CYP3A (włącznie z karbamazepiny, cilostazol, cyklosporyna, dizopiramid, metyloprednizolon, omeprazol, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, chinidyna, ryfabutynę, sildenafil, takrolimus, winblastyna, równocześnie induktory CYP3A4 (w tym ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca), jednocześnie ze statynami, których metabolizm nie zależy od izoenzymu CYP3A (w tym fluwastatyny), jednocześnie z blokerami wolnych kanałów wapniowych, które są metabolizowane przez izoenzym towarzysz CYP3A4 (w tym werapamil, amlodypinę, diltiazem), jednocześnie z przeciwarytmicznych klasy I a (chinidyna, prokainamid) i klasa III (dofetylid, amiodaron, sotalol).

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Stosowanie klarytromycyny w pierwszym trymestrze ciąży jest absolutnie przeciwwskazane.

Stosowanie leku w pozostałej części ciąży jest możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach.

Stosowanie klarytromycyny podczas karmienia piersią powinno nastąpić dopiero po całkowitym odrzuceniu.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że klarytromycyna jest stosowana doustnie, niezależnie od posiłku i mleka. Zaleca się przestrzeganie zaleconego schematu leczenia. Tęskniącą pigułkę należy zażyć tak szybko, jak to możliwe, jednak jeśli czas na przyjęcie kolejnej pigułki dobiega końca, nie należy przyjmować podwójnej dawki.

• Jeśli lekarz nie zaleci innego schematu, klarytromycynę przyjmuje się w dawce 250 mg 2 p / dobę (dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych). Zgodnie z zeznaniami można przyjmować 500 mg 2 p / dzień. Przebieg leczenia wynosi 5-14 dni.

W niewydolności nerek Klarytromycyna jest przepisywana w dawce zależnej od klirensu kreatyniny:

Klarytromycyna 500 mg: dla klirensu> 30 ml / min - 500 mg 2 p / dobę; z klirensem 30 ml / min - 250 mg 2 p / dzień; z zezwoleniem

Antybiotyk klarytromycyna: klacid

Klarytromycyna jest nowoczesnym antybiotykiem szeroko i skutecznie stosowanym w praktyce medycznej.

Makrolidy: klarytromycyna

Klarytromycyna należy do grupy antybiotyków makrolidowych.
Pierwszy makrolid - erytromycyna został zsyntetyzowany w połowie ubiegłego wieku. Dzisiaj makrolidy są szeroko stosowane w medycynie w leczeniu chorób wywoływanych przez mikroorganizmy oporne na penicyliny.
Makrolidy są uważane za najmniej toksyczne, ponieważ gromadzą się bezpośrednio w ognisku zapalnym i mają minimalny wpływ na ogólny stan organizmu.
Antybiotyk klarytromycyna jest lekiem posyntetycznym o działaniu bakteriostatycznym, który hamuje podział komórek bakteryjnych i hamuje ich rozmnażanie i wzrost w organizmie.
Klarytromycyna i leki na jej podstawie są skuteczne w leczeniu chorób wywołanych przez gronkowce, chlamydie, Escherichia coli i paciorkowce: zakażenia jelit, narządów laryngologicznych i dróg oddechowych.

Klarytromycyna: Klacid i inne analogi

Klacid to nazwa handlowa leku, którego aktywnym składnikiem jest klarytromycyna.

Antybiotyk Klacid jest jednym z leków wytwarzanych na bazie klarytromycyny. Klacid Abbot jest produkowany przez międzynarodową firmę w jej filiach we Włoszech, Francji i Anglii. Dość drogie leki „Abbot” są wytwarzane przy użyciu nowoczesnych precyzyjnych technologii i cieszą się zaufaniem lekarzy na całym świecie.

Znane są tańsze analogi leków na bazie klarytromycyny, produkowane w krajach WNP, Indiach i Europie Wschodniej. Na przykład: klarytromycyna Protex, Clarbact i Clubbax (Indie); Clarithromycin Verte, Ekozirtin (Rosja); Clarithromycin Pliva (Chorwacja); Klarytromycyna Zdrowie (Ukraina); Fromilid (Słowenia) i inni

Uważa się, że w niektórych przedsiębiorstwach mogą występować naruszenia technologii produkcji, co prowadzi do uwalniania produktów o obniżonej jakości.
Klarytromycyna w dowolnym preparacie ma negatywny wpływ na trawienie, wątrobę i nerki, czasami powodując reakcje alergiczne.
Lek jest sprzedawany w aptekach po okazaniu recepty.

Klarytromycyna: aplikacja

Bakterie wydzielają beta-laktamazę, która niszczy antybiotyk w organizmie. Klarytromycyna jest oporna na beta-laktamazę i ma negatywny wpływ na wiele bakterii: Staphylococcus aureus, pneumococcus, Streptococcus grupa A, czynniki sprawcze trądu, sporotrychozy, zapalenia płuc, rzeżączki, chlamydii i pneumoklamidii, róży, zakażenia hemofilem, listeriozy.

Jakie choroby przepisują leki klarytromycyny?

• Choroby górnych i dolnych narządów oddechowych: zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, choroba legionistów.
• Zakaźne uszkodzenia tkanek miękkich i skóry: róży, zapalenia tkanki łącznej, zapalenia mieszków włosowych, streptodermy, gronkowca.
• Choroby zakaźne w układzie zębów-szczęki.
• Zakażenia wywołane przez prątki.
• Leczenie pacjentów zakażonych HIV w celu zapobiegania zakażeniom wywołanym przez prątki.
• W leczeniu wrzodu trawiennego Helicobacter pylori.

Klarytromycyna: przeciwwskazania

• Wysoka wrażliwość na klarytromycynę i składniki leków na jej podstawie.
• Ciąża - pierwszy trymestr i laktacja. Niektóre leki wymagają użycia leku w 2 i 3 semestrze ciąży, jeśli korzyści dla matki przeważają nad zagrożeniem dla płodu. W momencie przyjmowania leku przestań karmić dziecko.
• Porfiria.
• Dzieci poniżej 12 lat i ważące mniej niż 40 kg. Niektóre preparaty klarytromycyny w postaci proszku, z którego wytwarza się zawiesinę, stosuje się w leczeniu dzieci.
• Pacjenci z zaburzeniami prawidłowego funkcjonowania nerek i wątroby.

Klarytromycyna: niekompatybilne leki

Antybiotyk nie może być stosowany jednocześnie z następującymi lekami:

• Cyzapryd;
• Dihydroergotamina;
• Astemizol;
• Terfenadyna;
• Pimozide;
• Ergotamina.

Jeśli przyjmujesz klarytromycynę w tym samym czasie, co inne antybiotyki makrolidowe, istnieje konkurencja leków, która całkowicie niszczy działanie terapeutyczne obu leków.

Klarytromycyna: formy uwalniania

• Tabletki 0,25 i 0,5 g. W opakowaniu mogą znajdować się 5, 7, 10 lub 14 tabletek.
• Proszek do samodzielnego zawieszenia.
• Sterylny proszek do wstrzykiwań.

Klarytromycyna: przyjmowanie i dawkowanie

Zastosuj lek, niezależnie od posiłku.
Czas trwania leku wynosi 5-14 dni.
Dla dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia zwykle stosowana dawka terapeutyczna wynosi 250 mg, 2 dawki na dobę.
W ciężkich zakażeniach, prątkach i zapaleniu zatok, dawkę zwiększa się do 500 mg dwa razy na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: dawka dobowa nie większa niż 250 mg.
Pacjenci z niewydolnością nerek: dzienna dawka 250 mg na dobę; w przypadku ciężkich zakażeń 250 mg dwa razy dziennie, druga dawka nie wcześniej niż po 12 godzinach.
Pacjenci z AIDS w leczeniu MAS: dzienna dawka 500 mg dwa razy dziennie. Leczenie lekiem produkowanym tak długo, jak długo istnieje efekt terapeutyczny.
Leczenie zakażenia zębopochodnego: 250 mg dwa razy dziennie przez 5 dni.
Leczenie chorób wywołanych przez Helicobacter pylori jest wykonywane w połączeniu z innymi lekami. Dawkowanie: 0,5 g 2 dawki dziennie w połączeniu z omerprazolem, lanzoprazolem i amoksycyliną przez 7-10 dni; lub 0,5 g trzy razy dziennie w połączeniu z omeprazolem i lanzoprazolem przez 2 tygodnie.

Klarytromycyna: działanie wewnątrz organizmu

Tabletki są połykane bez żucia lub kruszenia. Jednorodna krystaliczna masa tabletki jest uwalniana przez cały czas przechodzenia przez narządy trawienne.
Maksymalna ilość leku gromadzi się w organizmie 6 godzin po spożyciu. W tkankach organizmu antybiotyk jest zatrzymywany 2 razy więcej niż we krwi.
Od 70 do 86% leku wydalane z kałem i moczem.
Wszystkie reakcje chemiczne z klarytromycyną występują w wątrobie.

Klarytromycyna: działania niepożądane

Klarytromycyna i wszystkie leki na jej podstawie mogą powodować następujące działania niepożądane.

• Komorowe zaburzenia rytmu i tachykardia.
• Ból brzucha i żołądka, pacjent zaczyna mdłości i wymioty, pojawia się biegunka.
• Zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka i kandydoza w ustach, przebarwienie języka.
• Przebarwienia zębów - mija po ich profesjonalnym czyszczeniu.
• Odwracalne pogorszenie czynności wątroby, żółtaczka zapalenia wątroby (rzadko), głównie podczas przyjmowania innych leków.
• Zawroty głowy i bóle głowy, bezsenność i lęk, koszmary senne, lęki i psychozy, halucynacje i drgawki.
• Utrata słuchu - mija po zaprzestaniu przyjmowania klarytromycyny.
• Zmiana zapachu.
• Pokrzywka i świąd, zespół Stevensa-Johnsona.
• Zmiany we krwi: małopłytkowość, leukopenia, podwyższony poziom kreatyny, hipoglikemia.

Klarytromycyna: przedawkowanie

Przedawkowaniu leku towarzyszą nudności, wymioty i ból brzucha. Charakterystyczne zachowanie paranoidalne. W organizmie zmniejsza się poziom potasu, obniża poziom tlenu we krwi.

W takich przypadkach pacjent jest płukany żołądkiem i leczony objawowo.

Tylko certyfikowany lekarz może określić potrzebę leczenia klarytromycyną i przepisać schemat leczenia.

Klarytromycyna

Tabletki o przedłużonym działaniu, powlekane żółtym kolorem, podłużne, dwuwypukłe; na wycięciu koloru białego lub prawie białego.

Substancje pomocnicze: hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza) 6 cPs - 13,57 mg, hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza 100 cPs) - 266,48 mg, laktoza jednowodna - 176,36 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 4,84 mg, stearynian magnezu - 7,75 mg.

Skład powłoki powłoki: preferowany wodnik HSP BPP314073 żółty (Aquarius Preferred HSP BPP314073 żółty) - 19 mg (hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza 6 cPz) - 5,225 mg, kopowidon - 3,99 mg, polidekstroza - 2,66 mg, makrogol 3350 (glikol polietylenowy 3350)))) triglicerydy o średnim łańcuchu - 0,57 mg, dwutlenek tytanu - 3,665 mg, barwnik z żółtym lakierem chinolinowym - 1,064 mg, żółty tlenek żółtego barwnika żelaza - 0,019 mg, lakier niebieski z aluminium (jezioro FDC Blue No. 1 Aluminium (11-13%) - 0,002 mg).

7 sztuk - Konturowane pakiety komórek (aluminium / PVC) (1) - opakowania kartonowe.
7 sztuk - Konturowane pakiety komórek (aluminium / PVC) (2) - opakowania kartonowe.
7 sztuk - rury polimerowe (1) - opakowania kartonowe.
14 szt. - rury polimerowe (1) - opakowania kartonowe.

Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów, oddziałując z podjednostką rybosomalną 50S bakterii. Działa głównie bakteriostatycznie i bakteriobójczo.

Aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich: Streptococcus spp., Staphylococcus spp., Listeria monocytogenes, Corynebacterium spp.; Bakterie Gram-ujemne: Helicobacter pylori, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Moraxella catarrhalis, Bordetella pertussis, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Borrelia burgdorferi; bakterie beztlenowe: Eubacterium spp., Peptococcus spp., Propionibacterium spp., Clostridium perfringens, Bacteroides melaninogenicus; mikroorganizmy wewnątrzkomórkowe: Legionella pneumophila, Chlamydia trachomatis, Chlamydophila pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma pneumoniae.

Aktywny także z Toxoplasma gondii, Mycobacterium spp. (z wyjątkiem Mycobacterium tuberculosis).

Po spożyciu klarytromycyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego. Jedzenie spowalnia wchłanianie, ale nie wpływa na biodostępność substancji czynnej.

Klarytromycyna przenika dobrze do płynów biologicznych i tkanek organizmu, gdzie osiąga stężenie 10 razy wyższe niż w osoczu.

Około 20% klarytromycyny jest natychmiast metabolizowane, tworząc główny metabolit 14-hydrochloridromycyny.

W dawce 250 mg T_1/2 wynosi 3-4 godziny, przy dawce 500 mg - 5-7 godzin.

Wydalany z moczem w postaci niezmienionej iw postaci metabolitów.

Historia wydłużonego odstępu QT, komorowych zaburzeń rytmu serca lub częstoskurczu komorowego piruetu; hipokaliemia (ryzyko wydłużonego odstępu QT); ciężka niewydolność wątroby, występująca jednocześnie z niewydolnością nerek; żółtaczka cholestatyczna / zapalenie wątroby w wywiadzie, opracowane przy użyciu klarytromycyny; porfiria; I trymestr ciąży; okres laktacji (karmienie piersią); jednoczesne podawanie klarytromycyny z astemizolem, cyzaprydem, pimozydem, terfenadyną; alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina, dihydroergotamina; z doustnym midazolamem; z inhibitorami reduktazy HMG-CoA (statynami), które są w znacznym stopniu metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 (lowastatyna, symwastatyna), z kolchicyną; z tikagrelorem lub ranolazyną; Nadwrażliwość na klarytromycynę i inne makrolidy.

Indywidualny. W przypadku spożycia dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat pojedyncza dawka wynosi 0,25-1 g, częstość podawania wynosi 2 razy dziennie.

Dla dzieci poniżej 12 roku życia dawka dobowa wynosi 7,5-15 mg / kg / dobę w 2 dawkach.

U dzieci klarytromycynę należy stosować w odpowiedniej postaci dawkowania dla tej kategorii pacjentów.

Czas trwania leczenia zależy od dowodów.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (QC mniejsza niż 30 ml / min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 3,3 mg / dL) powinni być zmniejszeni o 2 razy lub dwukrotnie więcej niż między dawkami.

Maksymalna dawka dzienna: dla dorosłych - 2 g, dla dzieci - 1 g.

Ze strony układu pokarmowego: często - biegunka, wymioty, niestrawność, nudności, ból brzucha; rzadko - zapalenie przełyku, choroba refluksowa przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, prowokacja, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, wzdęcie brzucha, zaparcie, suchość w ustach, odbijanie, wzdęcia, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, zwiększona aktywność AlAT, ACT, GGT, alkaliczne, LDH, cholestaza, zapalenie wątroby w tym cholestatyczne i wątrobowokomórkowe; częstotliwość jest nieznana - ostre zapalenie trzustki, przebarwienie języka i zębów, niewydolność wątroby, żółtaczka cholestatyczna.

Reakcje alergiczne: często - wysypka; rzadko - reakcja anafilaktoidalna, nadwrażliwość, pęcherzowe zapalenie skóry, świąd, pokrzywka, wysypka plamkowo-grudkowa; nieznana częstość - reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, wysypka z eozynofilią i objawy ogólnoustrojowe (zespół DRESS).

Ze strony układu nerwowego: często - ból głowy, bezsenność; rzadko - utrata przytomności, dyskineza, zawroty głowy, senność, drżenie, niepokój, drażliwość; częstotliwość jest nieznana - drgawki, zaburzenia psychotyczne, splątanie, depersonalizacja, depresja, dezorientacja, omamy, koszmarne sny, parestezje, mania.

Ze strony skóry: często - intensywne pocenie się; częstotliwość nieznana - trądzik, krwotok.

Z organów zmysłów: często - zaburzenia smaku, perwersja smaku; rzadko - zawroty głowy, utrata słuchu, dzwonienie w uszach; częstotliwość jest nieznana - głuchota, wiek, parosmia, anosmia.

Od układu sercowo-naczyniowego: często - rozszerzenie naczyń; rzadko - zatrzymanie akcji serca, migotanie przedsionków, wydłużenie odstępu QT na EKG, ekstrasystolię, trzepotanie przedsionków; częstotliwość jest nieznana - częstoskurcz komorowy, w tym jak „piruet”.

Ze strony układu moczowego: rzadko - zwiększanie stężenia kreatyniny, przebarwienie moczu; częstotliwość jest nieznana - niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.

Ze strony metabolizmu i odżywiania: rzadko - anoreksja, utrata apetytu, zwiększenie stężenia mocznika, zmiany proporcji albuminy-globuliny.

Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - skurcz mięśni, sztywność mięśniowo-szkieletowa, bóle mięśni; częstotliwość jest nieznana - rabdomioliza, miopatia.

Ze strony układu oddechowego: rzadko - astma, krwawienie z nosa, zatorowość płucna.

Z układu krwiotwórczego: rzadko - leukopenia, neutropenia, eozynofilia, trombocytemia; częstotliwość jest nieznana - agranulocytoza, małopłytkowość.

Ze strony układu krzepnięcia krwi: rzadko - wzrost wartości MHO, wydłużenie czasu protrombinowego.

Choroby zakaźne i pasożytnicze: rzadko - zapalenie tkanki łącznej, kandydoza, zapalenie żołądka i jelit, zakażenia wtórne (w tym pochwy); częstotliwość jest nieznana - rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, róża.

Miejscowe reakcje: bardzo często - zapalenie żyły w miejscu wstrzyknięcia, często - ból w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie w miejscu wstrzyknięcia.

Ze strony całego ciała: rzadko - złe samopoczucie, hipertermia, osłabienie, ból w klatce piersiowej, dreszcze, zmęczenie.

Klarytromycyna hamuje aktywność izoenzymu CYP3A4, co prowadzi do wolniejszego metabolizmu astemizolu przy jednoczesnym stosowaniu. W konsekwencji zwiększa się odstęp QT i zwiększa ryzyko rozwoju komorowych zaburzeń rytmu typu „piruet”.

Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub symwastatyną jest przeciwwskazane ze względu na fakt, że statyny te są w znacznym stopniu metabolizowane przez izoenzym CYP3A4, a łączne stosowanie z klarytromycyną zwiększa ich stężenia w surowicy, co prowadzi do zwiększonego ryzyka miopatii, w tym rabdomiolizy. Zgłaszano przypadki rabdomiolizy u pacjentów przyjmujących klarytromycynę razem z tymi lekami. Jeśli konieczne jest stosowanie klarytromycyny, należy przerwać leczenie lowastatyną lub symwastatyną na czas trwania leczenia.

Klarytromycynę należy stosować ostrożnie w połączeniu z innymi statynami. Zaleca się stosowanie statyn, które nie są zależne od metabolizmu izoenzymów CYP3A (na przykład fluwastatyny). Jeśli jest to konieczne, zaleca się przyjmowanie najniższej dawki statyn. Rozwój objawów przedmiotowych i podmiotowych miopatii należy monitorować. Przy jednoczesnym stosowaniu z atorwastatyną stężenie atorwastatyny w osoczu krwi wzrasta umiarkowanie, wzrasta ryzyko miopatii.

Leki indukujące CYP3A (na przykład ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca) mogą wywoływać metabolizm klarytromycyny, co może prowadzić do subterapeutycznego stężenia klarytromycyny i zmniejszenia jej skuteczności. Konieczne jest kontrolowanie stężenia induktora CYP3A w osoczu, które może wzrosnąć z powodu hamowania CYP3A przez klarytromycynę.

W połączeniu z ryfabutyną, stężenie ryfabutyny w osoczu krwi wzrasta, wzrasta ryzyko zapalenia błony naczyniowej, stężenie klarytromycyny w osoczu krwi zmniejsza się.

W połączeniu z klarytromycyną możliwe jest zwiększenie stężenia fenytoiny, karbamazepiny, kwasu walproinowego w osoczu.

Silne induktory izoenzymów cytochromu P450, takie jak efawirenz, newirapina, ryfampicyna, ryfabutynę ryfapentyna stanie przyspieszyć metabolizm klarytromycyny, a tym samym obniżenie stężenia klarytromycyny w osoczu i zmniejszenia efektu terapeutycznego i jednocześnie zwiększenia stężenia 14-OH-klarytromycyny - metabolit, który jest również aktywny mikrobiologicznie. Ponieważ aktywność mikrobiologiczna klarytromycyny i 14-OH-klarytromycyny różni się w zależności od różnych bakterii, efekt terapeutyczny można zmniejszyć dzięki łącznemu stosowaniu klarytromycyny i induktorów enzymów.

Stężenie klarytromycyny w osoczu zmniejsza się po zastosowaniu etrawiryny, podczas gdy stężenie aktywnego metabolitu 14-OH klarytromycyny wzrasta. Ponieważ 14-OH-klarytromycyna wykazuje niską aktywność przeciw infekcjom MAC, ogólna aktywność przeciwko ich patogenom może ulec zmianie, dlatego należy rozważyć alternatywne leczenie w leczeniu MAC.

Badanie farmakokinetyczne wykazało, że jednoczesne podawanie rytonawiru w dawce 200 mg co 8 godzin i klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin powodowało wyraźne zahamowanie metabolizmu klarytromycyny. Przy jednoczesnym podawaniu rytonawiru C_max klarytromycyna wzrosła o 31%, C_min wzrosła o 182%, a AUC o 77%, podczas gdy stężenie jego metabolitu 14-OH-klarytromycyny znacznie się zmniejszyło. Rytonawiru nie należy przyjmować razem z klarytromycyną w dawkach przekraczających 1 g / dobę.

Klarytromycyna, atazanawir, sakwinawir są substratami i inhibitorami CYP3A, co determinuje ich dwukierunkową interakcję. Podczas przyjmowania sakwinawiru z rytonawirem należy wziąć pod uwagę potencjalny wpływ rytonawiru na klarytromycynę.

Przy jednoczesnym stosowaniu z zydowudyną nieznacznie zmniejsza biodostępność zydowudyny.

Kolchicyna jest substratem zarówno CYP3A, jak i P-glikoproteiny. Wiadomo, że klarytromycyna i inne makrolidy są inhibitorami CYP3A i glikoproteiny P. Podczas jednoczesnego podawania z klarytromycyną i kolchicyną, hamowanie glikoproteiny P i / lub CYP3A może prowadzić do zwiększenia działania kolchicyny. Należy monitorować rozwój objawów klinicznych zatrucia kolchicyną. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki zatrucia kolchicyną przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny, częściej u pacjentów w podeszłym wieku. Niektóre opisane przypadki wystąpiły u pacjentów z niewydolnością nerek. Niektóre przypadki zostały zgłoszone jako śmiertelne. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i kolchicyny jest przeciwwskazane.

Po łącznym zastosowaniu midazolamu i klarytromycyny (doustnie, 500 mg 2 razy / dobę) odnotowano wzrost AUC midazolamu: 2,7 razy po podaniu midazolamu i / v oraz 7 razy po podaniu doustnym. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z midazolamem do stosowania doustnego jest przeciwwskazane. Jeśli wraz z klarytromycyną jest stosowany w / w postaci midazolamu, stan pacjenta powinien być uważnie monitorowany w celu ewentualnego dostosowania dawki. Te same środki ostrożności należy stosować w przypadku innych benzodiazepin metabolizowanych przez CYP3A, w tym triazolamu i alprazolamu. W przypadku benzodiazepin, których eliminacja nie zależy od CYP3A (temazepam, nitrazepam, lorazepam), klinicznie istotne interakcje z klarytromycyną są mało prawdopodobne.

Połączone stosowanie klarytromycyny i triazolamu może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, taki jak senność i dezorientacja. W przypadku tej kombinacji zaleca się monitorowanie w celu monitorowania objawów zaburzeń OUN.

Przy jednoczesnym stosowaniu warfaryny może zwiększyć działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i zwiększyć ryzyko krwawienia.

Zakłada się, że digoksyna jest substratem dla glikoproteiny P. Wiadomo, że klarytromycyna hamuje glikoproteinę P. Przy jednoczesnym stosowaniu digoksyny może wystąpić znaczące zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu krwi i ryzyko zatrucia glikozydami.

Występowanie częstoskurczu komorowego, takiego jak „piruet”, jest możliwe dzięki łącznemu stosowaniu klarytromycyny i chinidyny lub disopiramidu. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny z tymi lekami, monitorowanie EKG należy regularnie monitorować pod kątem wydłużenia odstępu QT, a stężenia tych leków w surowicy również powinny być monitorowane. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki hipoglikemii podczas jednoczesnego podawania klarytromycyny i disopiramidu. Konieczne jest kontrolowanie stężenia glukozy we krwi podczas stosowania klarytromycyny i disopiramidu. Uważa się, że możliwe jest zwiększenie stężenia disopiramidu w osoczu krwi z powodu zahamowania jego metabolizmu w wątrobie pod wpływem klarytromycyny.

Jednoczesne podawanie flukonazolu w dawce 200 mg na dobę i klarytromycyny w dawce 500 mg 2 razy / dobę spowodowało wzrost średniej wartości minimalnego stężenia równowagowego klarytromycyny (C_min) i AUC odpowiednio o 33% i 18%. Jednocześnie, wspólne podawanie nie wpływało znacząco na średnie stężenie równowagi aktywnego metabolitu 14-OH-klarytromycyny. Nie jest wymagana dawka korygująca klarytromycyny w przypadku jednoczesnego stosowania flukonazolu.

Klarytromycyna i itrakonazol są substratami i inhibitorami CYP3A, które określają ich dwukierunkową interakcję. Klarytromycyna może zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu, podczas gdy itrakonazol może zwiększać stężenie klarytromycyny w osoczu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z metyloprednizolonem zmniejsza się klirens metyloprednizolonu; z prednizonem - opisane przypadki rozwoju ostrej manii i psychozy.

Przy jednoczesnym stosowaniu z omeprazolem stężenie omeprazolu znacznie wzrasta, a stężenie klarytromycyny w osoczu krwi nieznacznie wzrasta; w przypadku lanzoprazolu możliwe jest zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej i / lub pojawienie się ciemnego zabarwienia języka.

Przy jednoczesnym stosowaniu sertraliny - teoretycznie niemożliwe jest wykluczenie rozwoju zespołu serotoninowego; z teofiliną - możliwe jest zwiększenie stężenia teofiliny w osoczu krwi.

Przy jednoczesnym stosowaniu z terfenadyną możliwe jest spowolnienie tempa metabolizmu terfenadyny i zwiększenie jej stężenia w osoczu, co może prowadzić do zwiększenia odstępu QT i zwiększonego ryzyka komorowych zaburzeń rytmu typu „piruet”.

Hamowanie aktywności izoenzymu CYP3A4 pod wpływem klarytromycyny prowadzi do wolniejszego metabolizmu cyzaprydu z ich jednoczesnym stosowaniem. W wyniku tego zwiększa się stężenie cyzaprydu w osoczu, a ryzyko wystąpienia zagrażającego życiu rytmu serca, w tym komorowych zaburzeń rytmu piruetów, wzrasta.

Głównym metabolizmem tolterodyny jest CYP2D6. Jednak w części populacji pozbawionej CYP2D6 metabolizm zachodzi z udziałem CYP3A. W tej populacji supresja CYP3A prowadzi do znacznie wyższych stężeń tolterodyny w surowicy. Dlatego u pacjentów z niskim poziomem metabolizmu za pośrednictwem CYP2D6 może być konieczne zmniejszenie dawki tolterodyny w obecności inhibitorów CYP3A, takich jak klarytromycyna.

W połączeniu z klarytromycyną i doustnymi środkami hipoglikemicznymi (na przykład pochodnymi sulfonylomocznika) i / lub insuliną może wystąpić ciężka hipoglikemia. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z niektórymi lekami hipoglikemizującymi (na przykład nateglinidem, pioglitazonem, repaglinidem i rozyglitazonem) może prowadzić do hamowania izoenzymów CYP3A przez klarytromycynę, co może prowadzić do rozwoju hipoglikemii. Uważa się, że przy stosowaniu z tolbutamidem istnieje prawdopodobieństwo hipoglikemii.

Przy jednoczesnym stosowaniu z fluoksetyną opisał przypadek działania toksycznego z powodu działania fluoksetyny.

Podczas jednoczesnego przyjmowania klarytromycyny z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami, należy uważnie monitorować funkcje przedsionków i aparatów słuchowych, zarówno podczas terapii, jak i po jej zakończeniu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną, stężenie cyklosporyny w osoczu krwi wzrasta, istnieje ryzyko zwiększenia skutków ubocznych.

W przypadku jednoczesnego stosowania z ergotaminą, dihydroergotaminą opisano przypadki nasilenia działań niepożądanych ergotaminy i dihydroergotaminy. Badania po wprowadzeniu do obrotu wykazują, że połączone stosowanie klarytromycyny z ergotaminą lub dihydroergotaminą może mieć następujące skutki związane z ostrym zatruciem lekami z grupy ergotaminy: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym OUN. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i alkaloidów sporyszu jest przeciwwskazane.

Każdy z tych inhibitorów PDE jest metabolizowany, przynajmniej częściowo, z udziałem CYP3A. Jednocześnie klarytromycyna jest w stanie hamować CYP3A. Połączone stosowanie klarytromycyny z syldenafilem, tadalafilem lub wardenafilem może prowadzić do zwiększenia działania hamującego na PDE. W przypadku tych kombinacji należy rozważyć możliwość zmniejszenia dawki syldenafilu, tadalafilu i wardenafilu.

Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i blokerów kanału wapniowego, które są metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 (na przykład werapamil, amlodypina, diltiazem), należy zachować ostrożność, ponieważ istnieje ryzyko niedociśnienia tętniczego. Stężenie klarytromycyny w osoczu, a także blokerów kanału wapniowego, może wzrosnąć przy jednoczesnym stosowaniu. Możliwe jest niedociśnienie, bradyarytmia i laktacydoza przy jednoczesnym podawaniu klarytromycyny i werapamilu.

Środki ostrożności powinny stosować klarytromycynę u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek; umiarkowana i ciężka niewydolność wątroby, z chorobą wieńcową, ciężką niewydolnością serca, hipomagnezemią, ciężką bradykardią (mniej niż 50 uderzeń / min); jednocześnie z benzodiazepinami, takimi jak alprazolam, triazolam, midazolam do podawania dożylnego; jednocześnie z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami; równocześnie z leków, które są metabolizowane izoenzymów CYP3A (włącznie z karbamazepiny, cilostazol, cyklosporyna, dizopiramid, metyloprednizolon, omeprazol, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, chinidyna, ryfabutynę, sildenafil, takrolimus, winblastyna, równocześnie induktory CYP3A4 (w tym ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca), jednocześnie ze statynami, których metabolizm nie zależy od izoenzymu CYP3A (w tym fluwastatyny), jednocześnie z blokerami wolnych kanałów wapniowych, które są metabolizowane przez izoenzym towarzysz CYP3A4 (w tym werapamil, amlodypinę, diltiazem), jednocześnie z przeciwarytmicznych klasy I a (chinidyna, prokainamid) i klasa III (dofetylid, amiodaron, sotalol).

Między antybiotykami makrolidowymi obserwuje się oporność krzyżową.

Leczenie antybiotykami zmienia normalną florę jelit, dlatego możliwy jest rozwój nadkażenia wywołanego przez oporne mikroorganizmy.

Należy pamiętać, że ciężka uporczywa biegunka może być spowodowana rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.

Czas protrombinowy należy okresowo monitorować u pacjentów otrzymujących klarytromycynę jednocześnie z warfaryną lub innymi doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.

Stosowanie w pierwszym trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.

Stosowanie w trymestrze ciąży II i III jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno przerwać karmienie piersią.

INSTRUKCJA CLARITROMYCIN

Wskazania:
- zakażenie górnych dróg oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego);
- infekcje dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, pozaszpitalne lub szpitalne zapalenie płuc);
- zakażenia zębopochodne;
- choroby zakaźne skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, róża, streptoderma, gronkowca, erisipeloid);
- Helicobacterpylori (H. pylori) eradykacja u pacjentów z wrzodowym wrzodem dwunastnicy w hamowaniu wydzielania kwasu solnego, które zawierają omeprazol lub lanzoprazol (aktywność klarytromycyny przeciwko H. pylori przy obojętnym pH jest wyższa niż przy kwaśnym pH);

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe lub inne składniki leku. Okres laktacji. Wiek do 12 lat.

Efekty uboczne:
Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, bardzo rzadko - ostre zapalenie trzustki, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, suchość w jamie ustnej, zakażenie grzybicze błony śluzowej jamy ustnej, przebarwienie języka i zębów, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
Od strony centralnego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, lęk, bezsenność, lęk, sny, szumy uszne, dezorientacja, dezorientacja, omamy, psychoza i depersonalizacja;
Od układu sercowo-naczyniowego: częstoskurcz komorowy i migotanie komór, wydłużenie odstępu QT;
Reakcje alergiczne: pokrzywka, wysypka skórna, w rzadkich przypadkach - wstrząs anafilaktyczny i zespół Stevensa-Johnsona;
Od strony krwi: leukopenia, małopłytkowość;

Właściwości farmakologiczne:
Klarytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym, półsyntetyczną pochodną erytromycyny. Zmodyfikowana struktura cząsteczki sprawia, że ​​lek jest bardziej biodostępny, stabilny w środowisku kwaśnym, zwiększa stężenie w tkankach, rozszerza spektrum przeciwbakteryjne, wydłuża okres półtrwania, co umożliwia przepisywanie leku dwa razy dziennie, a tym samym poprawę jakości leczenia pacjentów.
Klarytromycyna działa przeciwko następującym mikroorganizmom:
Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcusaureus, Streptococcuspyogenes, Streptococcuspneumoniae, Listeriamonocytogenes.
Bakterie Gram-ujemne: Haemophilusinfluenzae (parainfluenzae), Neisseriagonorrhoeae, Legionellapneumophila, Moraxellacatarrhalis.
Mykobakterie: Mycobacteriumleprae, Mycobacteriumchelonae, Mycobacteriumfortuitum, Mycobacteriumkansasii, kompleks Mycobacteriumavium (MAC), który składa się z Mycobacteriumavium i Mycobacteriumintracellulare.
Inne mikroorganizmy: Mycoplasmapneumoniae, Chlamydiapneumonіae (TWAR).
Większość szczepów gronkowców opornych na metycylinę i oksacylinę nie jest wrażliwa na działanie klarytromycyny.
Po spożyciu Klarytromycyna jest szybko wchłaniana, osiągając maksymalne stężenie w ciągu 2-3 godzin. 36% dawki jest wydalane z moczem, 52% z kałem.

Dawkowanie i podawanie:
Klarytromycyna jest przyjmowana doustnie, bez żucia, z niewielką ilością płynu, niezależnie od posiłku.
Dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat zalecana dawka dobowa klarytromycyny wynosi 500 mg. Podzielona na 2 dawki.
W ciężkich zakażeniach dawkę dobową można zwiększyć do 1 g, podzielonego na 2 dawki.
Schemat dawkowania i czas trwania leczenia, który zwykle wynosi 5-14 dni, zależy od rodzaju i ciężkości zakażenia, a także wrażliwości patogenu.
Leczenie zakażenia prątkami. Zalecana dawka dla dorosłych wynosi 500 mg. 2 razy dziennie.
Leczenie zakażeń MAC u pacjentów z AIDS trwa tak długo, jak długo utrzymuje się kliniczna i mikrobiologiczna skuteczność leku. Klarytromycynę należy stosować w połączeniu z innymi lekami przeciwgrzybiczymi. Czas trwania leczenia innych zakażeń prątkami innych niż gruźlicze określa lekarz indywidualnie.
Zapobieganie zakażeniom MAC: zalecana dawka klarytromycyny wynosi 500 mg. 2 razy dziennie.
Leczenie zakażeń zębopochodnych: zalecana dawka klarytromycyny - 250 mg. 2 razy dziennie przez 5 dni.
Do zwalczania zakażenia Helicobacter pylori stosuje się takie schematy leczenia.
Schemat leczenia z trzema lekami:
500 mg. Klarytromycyna, dwa razy dziennie, jednocześnie z przyjmowaniem inhibitora pompy protonowej (na przykład lanzoprazolu, pantoprazolu, omeprazolu) w odpowiedniej dawce i amoksycyliną 1000 mg. Dwa razy dziennie przez 10 dni.
Upiecz schemat z dwoma przygotowaniami:
500 mg. Klarytromycyna, trzy razy dziennie, jednocześnie z przyjmowaniem inhibitora pompy protonowej (na przykład pantoprazolu, omeprazolu) w odpowiedniej dawce przez 14 dni, następnie zażywaj inhibitor pompy protonowej (pantoprazol, omeprazol) w odpowiedniej dawce przez następne 14 dni.

Formularz wydania:
Tabletki powlekane, 250 mg, 10 tabletek - w opakowaniu konturowym lub plastikowym pojemniku.
Tabletki są powlekane, 500 mg, 10 tabletek - w opakowaniu konturowym lub plastikowym pojemniku.

Interakcja z innymi lekami:
Wraz z jednoczesnym mianowaniem klarytromycyny z teofiliną, karbamazepiną, astemizolem, alkaloidami sporyszu, triazolamem, midazolamem, cyklosporyną, obserwuje się wzrost zawartości osocza w tej ostatniej. Jednoczesne podawanie klarytromycyny i terfenadyny doprowadziło do 2-3-krotnego zwiększenia stężenia kwaśnego metabolitu terfenadyny w surowicy krwi, a także pojawienia się zmian w elektrokardiogramie, którym nie towarzyszyły klinicznie istotne objawy. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z cyzaprydem, pimozydem, może prowadzić do wydłużenia odstępu QT i arytmii serca. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny z chinidyną lub disopiramidem mogą wystąpić migotanie / trzepotanie komór. Konieczna kontrola poziomu tych leków we krwi podczas leczenia klarytromycyną. Podczas przyjmowania klarytromycyny jednocześnie z digoksyną stężenie digoksyny w surowicy krwi może wzrosnąć, co wymaga w takich przypadkach kontroli nad jej poziomem. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i ryfambutyny lub ryfampicyny stężenie klarytromycyny w surowicy krwi zmniejsza się (ponad 50%). Przy jednoczesnym stosowaniu z klarytromycyną zwiększa się działanie warfaryny. Dlatego u pacjentów przyjmujących warfarynę konieczne jest monitorowanie czasu protrombinowego. Podczas przyjmowania inhibitorów reduktazy klarytromycyny i HMG-CoA, na przykład lowastatyny lub symwastatyny, rabdomioliza była bardzo rzadko obserwowana. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny w tabletkach i zydowudyny u pacjentów zakażonych HIV może spowodować zmniejszenie stałych poziomów zydowudyny we krwi. Jednak ta interakcja nie jest obserwowana u dzieci zakażonych HIV z jednoczesnym stosowaniem klarytromycyny w zawiesinie z zydowudyną lub dideoksyną.

Uwaga! Przed zastosowaniem leku Claritromycin należy skonsultować się z lekarzem.
Instrukcja jest tylko w celach informacyjnych.

Antybiotyk klarytromycyna: klacid

Klarytromycyna jest nowoczesnym antybiotykiem szeroko i skutecznie stosowanym w praktyce medycznej.

Makrolidy: klarytromycyna

Klarytromycyna należy do grupy antybiotyków makrolidowych.
Pierwszy makrolid - erytromycyna został zsyntetyzowany w połowie ubiegłego wieku. Dzisiaj makrolidy są szeroko stosowane w medycynie w leczeniu chorób wywoływanych przez mikroorganizmy oporne na penicyliny.
Makrolidy są uważane za najmniej toksyczne, ponieważ gromadzą się bezpośrednio w ognisku zapalnym i mają minimalny wpływ na ogólny stan organizmu.
Antybiotyk klarytromycyna jest lekiem posyntetycznym o działaniu bakteriostatycznym, który hamuje podział komórek bakteryjnych i hamuje ich rozmnażanie i wzrost w organizmie.
Klarytromycyna i leki na jej podstawie są skuteczne w leczeniu chorób wywołanych przez gronkowce, chlamydie, Escherichia coli i paciorkowce: zakażenia jelit, narządów laryngologicznych i dróg oddechowych.

Klarytromycyna: Klacid i inne analogi

Klacid to nazwa handlowa leku, którego aktywnym składnikiem jest klarytromycyna.

Antybiotyk Klacid jest jednym z leków wytwarzanych na bazie klarytromycyny. Klacid Abbot jest produkowany przez międzynarodową firmę w jej filiach we Włoszech, Francji i Anglii. Dość drogie leki „Abbot” są wytwarzane przy użyciu nowoczesnych precyzyjnych technologii i cieszą się zaufaniem lekarzy na całym świecie.

Znane są tańsze analogi leków na bazie klarytromycyny, produkowane w krajach WNP, Indiach i Europie Wschodniej. Na przykład: klarytromycyna Protex, Clarbact i Clubbax (Indie); Clarithromycin Verte, Ekozirtin (Rosja); Clarithromycin Pliva (Chorwacja); Klarytromycyna Zdrowie (Ukraina); Fromilid (Słowenia) i inni

Uważa się, że w niektórych przedsiębiorstwach mogą występować naruszenia technologii produkcji, co prowadzi do uwalniania produktów o obniżonej jakości.
Klarytromycyna w dowolnym preparacie ma negatywny wpływ na trawienie, wątrobę i nerki, czasami powodując reakcje alergiczne.
Lek jest sprzedawany w aptekach po okazaniu recepty.

Klarytromycyna: aplikacja

Bakterie wydzielają beta-laktamazę, która niszczy antybiotyk w organizmie. Klarytromycyna jest oporna na beta-laktamazę i ma negatywny wpływ na wiele bakterii: Staphylococcus aureus, pneumococcus, Streptococcus grupa A, czynniki sprawcze trądu, sporotrychozy, zapalenia płuc, rzeżączki, chlamydii i pneumoklamidii, róży, zakażenia hemofilem, listeriozy.

Jakie choroby przepisują leki klarytromycyny?

• Choroby górnych i dolnych narządów oddechowych: zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, choroba legionistów.
• Zakaźne uszkodzenia tkanek miękkich i skóry: róży, zapalenia tkanki łącznej, zapalenia mieszków włosowych, streptodermy, gronkowca.
• Choroby zakaźne w układzie zębów-szczęki.
• Zakażenia wywołane przez prątki.
• Leczenie pacjentów zakażonych HIV w celu zapobiegania zakażeniom wywołanym przez prątki.
• W leczeniu wrzodu trawiennego Helicobacter pylori.

Klarytromycyna: przeciwwskazania

• Wysoka wrażliwość na klarytromycynę i składniki leków na jej podstawie.
• Ciąża - pierwszy trymestr i laktacja. Niektóre leki wymagają użycia leku w 2 i 3 semestrze ciąży, jeśli korzyści dla matki przeważają nad zagrożeniem dla płodu. W momencie przyjmowania leku przestań karmić dziecko.
• Porfiria.
• Dzieci poniżej 12 lat i ważące mniej niż 40 kg. Niektóre preparaty klarytromycyny w postaci proszku, z którego wytwarza się zawiesinę, stosuje się w leczeniu dzieci.
• Pacjenci z zaburzeniami prawidłowego funkcjonowania nerek i wątroby.

Klarytromycyna: niekompatybilne leki

Antybiotyk nie może być stosowany jednocześnie z następującymi lekami:

• Cyzapryd;
• Dihydroergotamina;
• Astemizol;
• Terfenadyna;
• Pimozide;
• Ergotamina.

Jeśli przyjmujesz klarytromycynę w tym samym czasie, co inne antybiotyki makrolidowe, istnieje konkurencja leków, która całkowicie niszczy działanie terapeutyczne obu leków.

Klarytromycyna: formy uwalniania

• Tabletki 0,25 i 0,5 g. W opakowaniu mogą znajdować się 5, 7, 10 lub 14 tabletek.
• Proszek do samodzielnego zawieszenia.
• Sterylny proszek do wstrzykiwań.

Klarytromycyna: przyjmowanie i dawkowanie

Zastosuj lek, niezależnie od posiłku.
Czas trwania leku wynosi 5-14 dni.
Dla dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia zwykle stosowana dawka terapeutyczna wynosi 250 mg, 2 dawki na dobę.
W ciężkich zakażeniach, prątkach i zapaleniu zatok, dawkę zwiększa się do 500 mg dwa razy na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: dawka dobowa nie większa niż 250 mg.
Pacjenci z niewydolnością nerek: dzienna dawka 250 mg na dobę; w przypadku ciężkich zakażeń 250 mg dwa razy dziennie, druga dawka nie wcześniej niż po 12 godzinach.
Pacjenci z AIDS w leczeniu MAS: dzienna dawka 500 mg dwa razy dziennie. Leczenie lekiem produkowanym tak długo, jak długo istnieje efekt terapeutyczny.
Leczenie zakażenia zębopochodnego: 250 mg dwa razy dziennie przez 5 dni.
Leczenie chorób wywołanych przez Helicobacter pylori jest wykonywane w połączeniu z innymi lekami. Dawkowanie: 0,5 g 2 dawki dziennie w połączeniu z omerprazolem, lanzoprazolem i amoksycyliną przez 7-10 dni; lub 0,5 g trzy razy dziennie w połączeniu z omeprazolem i lanzoprazolem przez 2 tygodnie.

Klarytromycyna: działanie wewnątrz organizmu

Tabletki są połykane bez żucia lub kruszenia. Jednorodna krystaliczna masa tabletki jest uwalniana przez cały czas przechodzenia przez narządy trawienne.
Maksymalna ilość leku gromadzi się w organizmie 6 godzin po spożyciu. W tkankach organizmu antybiotyk jest zatrzymywany 2 razy więcej niż we krwi.
Od 70 do 86% leku wydalane z kałem i moczem.
Wszystkie reakcje chemiczne z klarytromycyną występują w wątrobie.

Klarytromycyna: działania niepożądane

Klarytromycyna i wszystkie leki na jej podstawie mogą powodować następujące działania niepożądane.

• Komorowe zaburzenia rytmu i tachykardia.
• Ból brzucha i żołądka, pacjent zaczyna mdłości i wymioty, pojawia się biegunka.
• Zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka i kandydoza w ustach, przebarwienie języka.
• Przebarwienia zębów - mija po ich profesjonalnym czyszczeniu.
• Odwracalne pogorszenie czynności wątroby, żółtaczka zapalenia wątroby (rzadko), głównie podczas przyjmowania innych leków.
• Zawroty głowy i bóle głowy, bezsenność i lęk, koszmary senne, lęki i psychozy, halucynacje i drgawki.
• Utrata słuchu - mija po zaprzestaniu przyjmowania klarytromycyny.
• Zmiana zapachu.
• Pokrzywka i świąd, zespół Stevensa-Johnsona.
• Zmiany we krwi: małopłytkowość, leukopenia, podwyższony poziom kreatyny, hipoglikemia.

Klarytromycyna: przedawkowanie

Przedawkowaniu leku towarzyszą nudności, wymioty i ból brzucha. Charakterystyczne zachowanie paranoidalne. W organizmie zmniejsza się poziom potasu, obniża poziom tlenu we krwi.

W takich przypadkach pacjent jest płukany żołądkiem i leczony objawowo.

Tylko certyfikowany lekarz może określić potrzebę leczenia klarytromycyną i przepisać schemat leczenia.

Klarytromycyna

Klarytromycyna (łacińska klarytromycyna) jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym pochodzącym z erytromycyny.

Klarytromycyna - związek chemiczny

Klarytromycyna - lek

Klarytromycyna jest międzynarodową niezastrzeżoną nazwą (INN) leku. Różni się od erytromycyny zwiększoną stabilnością kwasu oraz właściwościami przeciwbakteryjnymi i farmakokinetycznymi. Zgodnie ze wskaźnikiem farmakologicznym klarytromycyna należy do grupy „Makrolidy i azalidy”. Przez ATC klarytromycyna jest włączona do grupy „J01 Antybakteryjne do stosowania ogólnoustrojowego” i ma kod J01FA09.

W ATC istnieje również grupa „A02BD Kombinacje leków eradykacyjnych Helicobacter pylori, w których kombinacje leków do leczenia chorób związanych z Helicobacter pylori są oddzielnie identyfikowane:

• A02BD04 Pantoprazol w połączeniu z amoksycyliną i klarytromycyną
• A02BD05 Omeprazol, amoksycylina i klarytromycyna
• A02BD06 Esomeprazol, amoksycylina i klarytromycyna
• A02BD07 Lansoprazol, amoksycylina i klarytromycyna
• A02BD09 Lansoprazol, klarytromycyna i cynidazol
• A02BD11 Pantoprazol, amoksycylina, klarytromycyna i metronidazol
• A02BD12 Rabeprazol, amoksycylina i klarytromycyna *
• A02BD15 Vonoprazan, amoksycylina i metronidazol *

* W przypadku tych kodów włączenie do ATX zaplanowano na rok 2020.

Mikroorganizmy, dla których klarytromycyna jest aktywna lub nieaktywna

Wskazania do stosowania klarytromycyny

W gastroenterologii klarytromycyna jest najlepiej znana jako antybiotyk stosowany jako część złożonej terapii eradykacji Helicobacter pylori u pacjentów z wrzodem dwunastnicy lub wrzodem żołądka.

Ponadto klarytromycyna jest stosowana w leczeniu chorób zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na klarytromycynę:

• infekcje górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, ostre zapalenie zatok)
• infekcje dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, nabyte przez społeczność bakteryjne i atypowe zapalenie płuc)
• infekcje skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, furunculosis, liszajec, infekcje ran)
• zakażenia prątkami i ich profilaktyka u pacjentów z AIDS
• chlamydia

Klarytromycyna w schematach eradykacji Helicobacter pylori

Klarytromycyna jest klasyfikowana przez WHO jako aktywna w odniesieniu do leków Helicobacter pylori (Podgorbunskikh E.I., Mayev I.V., Isakov V.A.). Zgodnie z „Standardami diagnostyki i leczenia chorób związanych z kwasem i Helicobacter pylori (czwarte porozumienie moskiewskie)” klarytromycyna może zostać włączona do schematów zwalczania Helicobacter pylori. Monoterapia klarytromycyną Helicobacter pylori jest niedozwolona. Stosowanie klarytromycyny w schematach zwalczania jest możliwe tylko w regionach, w których jej odporność jest mniejsza niż 15–20%. W regionach o oporności powyżej 20% jego stosowanie jest wskazane tylko po określeniu wrażliwości Helicobacter pylori na klarytromycynę metodą bakteriologiczną lub metodą reakcji łańcuchowej polimerazy. Ta norma zaleca następujące schematy stosowania klarytromycyny w pierwszej linii terapii przeciw helikobakteriom, wybór konkretnej opcji zależy od indywidualnej nietolerancji pacjenta na określone leki, a także wrażliwości szczepów Helicobacter pylori na leki:

Pierwsza opcja. Jeden z inhibitorów pompy protonowej w standardowej dawce i amoksycylina (500 mg 4 razy dziennie lub 1000 mg 2 razy dziennie) w połączeniu z klarytromycyną (500 mg 2 razy dziennie) przez 10-14 dni.

Druga opcja (terapia poczwórna). Leki stosowane w pierwszym wariancie (jeden z IPP w standardowej dawce, amoksycylina w połączeniu z klarytromycyną) z dodatkiem bizmutu tri-potasowego dicitrate 120 mg 4 razy dziennie lub 240 mg 2 razy dziennie przez 10-14 dni.

Trzecia opcja (w obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią potwierdzoną pH-metrem). Amoksycylina (500 mg 4 razy dziennie lub 1000 mg 2 razy dziennie) w połączeniu z kombinacją z klarytromycyną (500 mg 2 razy dziennie) i bicyklem tri-potasowym (120 mg 4 razy dziennie lub 240 mg 2 razy dziennie) trwający 10-14 dni.

W tej normie nie zaleca się stosowania klarytromycyny przy prowadzeniu drugiej linii terapii przeciw helikobakteriom (tj. Przy braku powodzenia w terapii pierwszego rzutu).

Problem oporności na antybiotyki Helicobacter pylori na klarytromycynę

Terapia klarytromycyną, podobnie jak inne środki przeciwbakteryjne, nie zawsze kończy się sukcesem ze względu na pojawienie się i rozprzestrzenianie się szczepów mikroorganizmów opornych na klarytromycynę. Od 1996 r. Rosyjskie Towarzystwo Gastroenterologiczne prowadzi dynamiczne monitorowanie poziomu oporności antybiotykowej Helicobacter pylori na różne antybiotyki, w tym klarytromycynę. Tak więc za okres od 1996 do 2001 roku. w Rosji liczba szczepów opornych na klarytromycynę wzrosła z 0 do 13,8%, ale potem pojawiła się tendencja do obniżania poziomu oporności na ten lek przeciwbakteryjny (Mayev IV, Vyuchnova ES, Shchekina MI). Ostatnio w Rosji oporność Helicobacter pylori (Hp) na klarytromycynę osiągnęła 28-29%. Dlatego zaczęły pojawiać się antybiotyki, zastępując klarytromycynę w potrójnej eradykacji: z makrolidów, jozamycyny, w pediatrii, enterofurilu z grupy nitrofuranów (ON Minushkin, itp.).

Minimalny poziom odporności na Helicobacter pylori dla klarytromycyny w Europie i dużych obszarach metropolitalnych Rosji wynosi od 21 do 28%. Oporne szczepy Helicobacter pylori są wykrywane w 19–40% przypadków. Jednak dynamika oporności Helicobacter pylori na klarytromycynę nie charakteryzuje się stałym postępem, badacze okresowo odnotowywali spadek swojej oporności na klarytromycynę. Na tym tle skuteczność klasycznej terapii potrójnej stopniowo się zmniejsza, a poziom eliminacji podczas jej stosowania nie osiąga już minimalnego standardu ustalonego na 80–90%. W takich okolicznościach aktywnie poszukuje się i omawia możliwe sposoby przezwyciężenia oporności Helicobacter pylori, głównie na klarytromycynę jako główny środek przeciwbakteryjny, zapewniając główny efekt eradykacji (Mayev IV i inne).

Oporność na klarytromycynę jest związana ze zmianą konfiguracji rybosomów z powodu mutacji punktowej w domenie rRNA V 23S. Główną przyczyną wzrostu oporności na Helicobacter pylori na klarytromycynę jest nie tyle wcześniejsza nieskuteczna terapia eradykacyjna, ile powszechne stosowanie makrolidów w leczeniu innych chorób. Ponieważ dzieci częściej otrzymują leki z tej grupy, występowanie wśród nich opornych szczepów Helicobacter pylori jest znacznie wyższe niż u dorosłych. Badanie przeprowadzone w japońskich rodzinach wykazało, że chociaż członkowie tej samej rodziny są zwykle zakażeni identycznymi szczepami Helicobacter pylori, oporność na klarytromycynę jest wyższa u dzieci. Ogólnie, oporność Helicobacter pylori na klarytromycynę wzrasta proporcjonalnie do jej spożycia w regionie. Wszystkie leki z grupy makrolidów charakteryzują się rozwojem oporności krzyżowej szczepów in vitro, ale nie wszystkie makrolidy mogą również tworzyć jedną w Helicobacter pylori in vivo, ponieważ zależy to również od zdolności leku do gromadzenia się w warstwie śluzowej. Ponieważ klarytromycyna szybko osiąga stężenie hamujące na powierzchni błony śluzowej żołądka, po przebiegu leczenia 2/3 nie wyeliminowanych szczepów Helicobacter pylori staje się na nią oporna (Kornienko EA, Parolova NI).

Zdolność klarytromycyny do niszczenia bakteryjnych biofilmów

Procedura przyjmowania klarytromycyny i dawki

Podczas leczenia zakażeń innych niż Helicobacter pylori, po podaniu doustnym pacjentom w wieku powyżej 12 lat, pojedyncza dawka wynosi 0,25–1 g, częstość podawania wynosi 2 razy dziennie.
Dla dzieci dawka dobowa wynosi 15 mg na kg masy ciała na dobę w 2 dawkach podzielonych. Czas trwania leczenia zależy od dowodów.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub dawką powinni być zmniejszeni o 2 razy, lub odstęp między dawkami należy również podwoić.

Maksymalna dawka dzienna: dla dorosłych - 2 g, dla dzieci - 1 g.

Problem zachowania mikroflory jelitowej podczas leczenia klarytromycyną

Terapia antybiotykami, w tym klarytromycyną, często prowadzi do naruszenia mikroekologii przewodu pokarmowego. Jedną z przyczyn jest niepełna absorpcja leków. Badanie porównujące wpływ różnych programów zwalczania na mikroflorę wykazało, że pacjenci, którzy wzięli udział w 7-dniowym schemacie potrójnego leczenia, w tym omeprazol, amoksycylina i metronidazol, oraz pacjenci przyjmujący omeprazol, klarytromycynę i metronidazol, wykazywali zmiany w składzie ustno-gardłowym, mikroflora żołądka i jelit, bardziej wyraźna u pacjentów przyjmujących klarytromycynę. Schemat, który zawierał klarytromycynę, jest bardziej skuteczny, ale bardziej wpływa na mikroflorę różnych części przewodu pokarmowego. Zatem oporne paciorkowce wysiano w obu grupach pacjentów, ale częściej występowały one w grupie pacjentów, którzy otrzymywali klarytromycynę. Liczba Enterococcus spp. i Enterobacteriaceae w kale znacznie wzrosły w obu grupach. U 9 ​​z 14 pacjentów przyjmujących amoksycylinę zaobserwowano kolonizację warunkowo patogennych drożdży w jelicie cienkim. W obu przypadkach zaobserwowano znaczącą supresję mikroflory beztlenowej, chociaż zaobserwowano wyraźniejsze zmiany przy stosowaniu klarytromycyny, a częstość wykrywania bakteroidów opornych na klarytromycynę wzrosła z 2 do 76%. Podczas stosowania obu schematów leczenia w żołądku mikroflora tlenowa była bardziej podatna na zmiany, a mikroflora beztlenowa u pacjentów leczonych amoksycyliną uległa najmniejszym zmianom. U pacjentów leczonych klarytromycyną zwiększono liczbę Streptococcus mitior, Haemophilus spp., Neisseria spp. I zaobserwowano znaczącą nierównowagę w składzie mikroflory jelita cienkiego. U pacjentów leczonych klarytromycyną zmniejszyła się liczba bifidobakterii, bakteroidów i Clostridia, ale liczba enterokoków znacznie wzrosła. Najbardziej palącym problemem związanym ze stosowaniem antybiotyków jest biegunka związana z antybiotykami, która występuje u 2–5% pacjentów leczonych klarytromycyną. Najcięższymi postaciami patologii są związane z antybiotykami, segmentalne krwotoczne i rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (Dobrovolsky OV, Serebrova S.Yu.).

Po terapii klarytromycyną zaleca się korektę mikroflory jelitowej preparatami zawierającymi lakto-i bifidobakterie (Volynets G.V.).

Terapia klarytromycyną powoduje wzrost kolonizacji przewodu pokarmowego przez grzyby Candida albicans i powinna być ostrożnie stosowana u pacjentów z wysokim ryzykiem rozwoju kandydozy (Pankova L.Yu. i innych)

Stosowanie klarytromycyny w ciąży, laktacji iu niemowląt

Stosowanie klarytromycyny w pierwszym trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. W II i III trymestrze ciąży podawanie klarytromycyny jest możliwe, jeśli zamierzona korzyść dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu. Kategoria ryzyka dla płodu według FDA w leczeniu kobiet w ciąży z klarytromycyną to „C” (badania na zwierzętach wykazały negatywny wpływ leku na płód i nie przeprowadzono odpowiednich badań na kobietach w ciąży, jednak potencjalne korzyści związane ze stosowaniem tego leku u kobiet w ciąży mogą uzasadniać jego stosowanie), pomimo ryzyka).

W przypadku leczenia matki klarytromycyną należy przerwać karmienie piersią. Nie zaleca się przyjmowania klarytromycyny u dzieci w wieku poniżej sześciu miesięcy ze względu na niewystarczające dane dotyczące jej skuteczności i bezpieczeństwa.

Profesjonalne publikacje medyczne dotyczące stosowania klarytromycyny do zwalczania Helicobacter pylori

• Isakov V.A. Inhibitory pompy protonowej - podstawa terapii przeciwbakteryjnej // Gastroenterologia eksperymentalna i kliniczna. - 2004. - № 3. - str. 40–43.
  
• Kornienko E.A., Parolova N.I. Oporność na antybiotyki Helicobacter pylori u dzieci i wybór terapii // Pytania współczesnej pediatrii. - 2006. - Tom 5. - Nr 5. - str. 46-50.
  
• Maev I.V., Samsonov A.A., Andreev N.G., Kochetov S.A. Klarytromycyna jako główny element terapii eradykacyjnej chorób związanych z zakażeniem Helicobacter pylori // Gastroenterologia. 2011. №1
  
• Isakov V.A. Diagnoza i leczenie zakażenia Helicobacter pylori: IV umowa z Maastricht / nowe zalecenia dotyczące diagnozy i leczenia zakażenia H. pylori - Maastricht IV (Florencja). Najlepsza praktyka kliniczna. Wydanie rosyjskie. 2012. Wydanie 2. Str. 4-23.

Witryna gastroscan.ru w katalogu literatury zawiera sekcję „Antybiotyki stosowane w leczeniu chorób przewodu pokarmowego”, zawierającą artykuły na temat stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych w leczeniu chorób przewodu pokarmowego.

Działania niepożądane terapii klarytromycyną

Przeciwwskazania do przyjmowania klarytromycyny

• ciężka niewydolność wątroby, zapalenie wątroby (w historii)
• porfiria
• pierwszy trymestr ciąży
• terapia skojarzona terfenadyną, cyzaprydem, astemizolem, pimozydem
• nadwrażliwość na klarytromycynę i inne makrolidy

Farmakokinetyka klarytromycyny

Interakcja klarytromycyny z innymi lekami

Wspólne przyjęcie karitromitsina i omeprazol

Leki z aktywnym składnikiem klarytromycyna

Po rejestracji w Rosji *: Arvitsin ** Arvitsin retard ** Baktikap, Binoklar ** Bioteritsin, Zimbaktar, Kispar, Klabaks, Klabaks ML Klarbakt, klarytromycyna-Verte, klarytromycyna, J., Zentiva klarytromycyna, klarytromycyna Protekh, klarytromycyna Pfizer, klarytromycyna retard-OBL, klarytromycyna CP-klarytromycyna Teva, Ekozitrin klarytromycyna, klarytromycyna-OBL, Klaritrosin, Klaritsin, Klaritsit, Klaromin, Klasine, Klatsid i Klasid CP Klerimed, zakłady lakiernicze, Kriksan ** Lekoklar, Mitsetinum, Romiklar, Seydon -Kanovel, SR-Claren, Fromilid i Fromilid Uno, Ecozetrin (str Ostatni preparat zawiera znaczną ilość laktulozy).

Lek ze złożonym składnikiem czynnym omeprazol + cynidazol + klarytromycyna Pilobact, ze składnikiem aktywnym omeprazol + amoksycylina + klarytromycyna Pilobakt AM.

Prezentowane na ukraińskim rynku farmaceutycznym:

• klarytromycyna: Claritro Sandoz, Claritro Sandoz XL
• kombinacja klarytromycyna + rabeprazol + ornizadol: Ornistat i inne.

Klarytromycyna marki w różnych krajach: Crixan, Biaxin, Klaricid, Klabax, Klacid, Prevpac, Claripen, Clarem, Claridar, Fromilid, Clacid, Clacee, Vikrol, Infex, Clariwin.

* pod koniec kwietnia 2017 r
** rejestracja dobiegła końca

Niektóre instrukcje producentów

Instrukcje dotyczące medycznego stosowania preparatów zawierających jedyny aktywny składnik klarytromycyny (pdf):

• Instrukcje dla Ukrainy (w języku rosyjskim):
  • „Instrukcje dotyczące medycznego stosowania leku Klarytromycyna”, tabletki powlekane zawierające 250 lub 500 mg klarytromycyny, Kievmedpreparat OJSC
• Instrukcje dla Stanów Zjednoczonych (w języku angielskim):
  • oficjalne instrukcje „tabletki klarytromycyny o przedłużonym działaniu” produkowane przez Watson Laboratories, Inc. dla pracowników służby zdrowia: „tabletki o przedłużonym uwalnianiu klarytromycyny”
• Instrukcje dla Kanady (w języku angielskim):
  • „Biaxin BID, tabletki klarytromycyny, powlekane, Biaxin XL, tabletki o przedłużonym uwalnianiu klarytromycyny, Biaxin, klarytromycyna do sporządzania zawiesiny doustnej. Monografia produktu. 20.12.2012
    

Istnieją przeciwwskazania do stosowania klarytromycyny, działania niepożądane i cechy stosowania, konieczna jest konsultacja ze specjalistą.