Lista wszystkich antybiotyków penicylinowych i bogactwo danych na ich temat

Zwyczajowe leki antybakteryjne dziś niespełna sto lat temu dokonały prawdziwej rewolucji w medycynie. Ludzkość otrzymała potężną broń do walki z infekcjami, wcześniej uważaną za śmiertelną.

Pierwszymi były penicyliny antybiotykowe, które uratowały wiele tysięcy istnień ludzkich podczas II wojny światowej i są aktualne we współczesnej praktyce medycznej. Rozpoczęła się era antybiotykoterapii i dzięki nim uzyskano wszystkie inne leki przeciwbakteryjne.

Antybiotyki penicylinowe: lista leków, krótki opis i analogi

Ta sekcja zawiera pełną listę aktualnie istotnych leków przeciwdrobnoustrojowych. Oprócz właściwości podstawowych związków podano wszystkie nazwy handlowe i analogi.

Podane informacje mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią przewodnika po działaniach. Wszystkie wizyty są wykonywane wyłącznie przez lekarza, a terapia jest pod jego kontrolą.

Pomimo niskiej toksyczności penicylin, ich niekontrolowane stosowanie prowadzi do poważnych konsekwencji: powstawania oporności w patogenie i przejścia choroby w postać przewlekłą, trudną do wyleczenia. Z tego powodu większość szczepów bakterii chorobotwórczych jest dziś odporna na ABP pierwszej generacji.

Użycie antybiotykoterapii powinno być dokładnie tym lekiem, który został wyznaczony przez specjalistę. Niezależne próby znalezienia taniego analogu i oszczędzania mogą prowadzić do pogorszenia jakości.

Na przykład dawka substancji czynnej w leku generycznym może się różnić w górę lub w dół, co niekorzystnie wpłynie na przebieg leczenia.

Gdy konieczna jest wymiana leku ze względu na ostry niedobór finansów, konieczne jest zwrócenie się do lekarza, ponieważ tylko specjalista będzie w stanie wybrać najlepszą opcję.

Penicyliny: definicja i właściwości

Ten składnik strukturalny ma decydujące znaczenie w leczeniu bakteryjnych chorób zakaźnych: zapobiega wytwarzaniu przez bakterie specjalnego biopolimeru peptydoglikanu niezbędnego do budowy ściany komórkowej. W rezultacie błona nie może się uformować, a mikroorganizm umiera. Nie ma destrukcyjnego wpływu na komórki ludzkie i zwierzęce z tego powodu, że nie zawierają peptydoglikanu.

Preparaty medyczne oparte na produktach grzybów pleśniowych są szeroko stosowane we wszystkich dziedzinach medycyny ze względu na następujące właściwości:

  • Wysoka biodostępność - leki są szybko wchłaniane i rozprzestrzeniają się przez tkanki. Osłabienie bariery krew-mózg podczas zapalenia wyściółki mózgu również przyczynia się do przenikania do płynu mózgowo-rdzeniowego.
  • Rozległe spektrum antybakteryjne. W przeciwieństwie do preparatów chemicznych pierwszej generacji, nowoczesne penicyliny są skuteczne przeciwko ogromnej większości bakterii Gram-ujemnych i pozytywnych. Są również odporne na penicylinazę i kwaśne środowisko żołądka.
  • Najniższa toksyczność wśród wszystkich PUPZ. Dopuszcza się ich stosowanie nawet w czasie ciąży, a prawidłowy odbiór (zgodnie z zaleceniami lekarza i zgodnie z instrukcją) prawie całkowicie eliminuje rozwój skutków ubocznych.

W procesie badań i eksperymentów uzyskano wiele preparatów medycznych o różnych właściwościach. Na przykład, gdy należy się do wspólnej serii, penicylina i ampicylina nie są takie same. Wszystkie penicyliny ABP są dobrze kompatybilne z większością innych leków. Jeśli chodzi o kompleksową terapię innymi lekami przeciwbakteryjnymi, wspólne stosowanie ze środkami bakteriostatycznymi osłabia skuteczność penicylin.

Klasyfikacja

Dokładne badanie właściwości pierwszego antybiotyku wykazało jego niedoskonałość. Pomimo dość szerokiego spektrum działania przeciwbakteryjnego i niskiej toksyczności, naturalna penicylina okazała się wrażliwa na specjalny niszczący enzym (penicylinazę) wytwarzany przez niektóre bakterie. Ponadto całkowicie stracił swoje właściwości w kwaśnym środowisku żołądka, dlatego był stosowany wyłącznie w postaci zastrzyków. W poszukiwaniu bardziej skutecznych i stabilnych związków stworzono różne leki półsyntetyczne.

Do tej pory antybiotyki penicylinowe, których pełną listę podano poniżej, podzielono na 4 główne grupy.

Biosyntetyczny

Produkowany przez grzyby pleśniowe Penicillium notatum i Penicillium chrysogenum, benzylopenicylina jest kwasem o strukturze molekularnej. Do celów medycznych łączy się chemicznie z sodem lub potasem, tworząc sole. Otrzymane związki stosuje się do wytwarzania roztworów do iniekcji, które są szybko wchłaniane.

Efekt terapeutyczny obserwuje się w ciągu 10-15 minut po podaniu, ale trwa on nie dłużej niż 4 godziny, co wymaga częstych powtarzanych wstrzyknięć do tkanki mięśniowej (w szczególnych przypadkach sól sodowa może być podawana dożylnie).

Leki te wnikają dobrze do płuc i błon śluzowych oraz do płynów mózgowo-rdzeniowych i maziowych, mięśnia sercowego i kości - w mniejszym stopniu. Jednak w stanach zapalnych opon mózgowo-rdzeniowych zwiększa się przepuszczalność bariery krew-mózg, co umożliwia skuteczne wyleczenie.

Aby przedłużyć działanie leku, naturalna benzylopenicylina łączy się z nowokainą i innymi substancjami. Otrzymane sole (Novocainic, Bitsillin-1, 3 i 5) po wstrzyknięciu domięśniowym tworzą depot leku w miejscu wstrzyknięcia, skąd substancja czynna wnika do krwi w sposób ciągły iz małą prędkością. Ta właściwość pozwala zmniejszyć liczbę wstrzyknięć do 2 razy dziennie, przy jednoczesnym zachowaniu efektu terapeutycznego soli potasu i sodu.


Leki te są stosowane w długotrwałym leczeniu antybiotykami przewlekłego reumatyzmu, kiły, ogniskowej infekcji paciorkowcowej.
Fenoksymetylopenicylina jest inną postacią benzylopenicyliny przeznaczoną do leczenia umiarkowanych chorób zakaźnych. Różni się od opisanej powyżej odporności na kwas chlorowodorowy soku żołądkowego.

Ta jakość pozwala uwolnić lek w postaci tabletek do stosowania doustnego (4 do 6 razy dziennie). Większość patogennych bakterii, z wyjątkiem krętków, jest odporna na biosyntetyczne penicyliny.

Półsyntetyczne antystafilokoki

Naturalna penicylina benzylowa jest nieaktywna w stosunku do szczepów gronkowców wytwarzających penicylinazę (enzym ten niszczy pierścień beta-laktamowy substancji czynnej).

Przez długi czas penicyliny nie stosowano do leczenia zakażenia gronkowcowego, podczas gdy w 1957 r. Na jej podstawie nie syntetyzowano oksacyliny. Hamuje aktywność beta-laktamazy, ale jest nieskuteczny wobec chorób wywołanych przez szczepy wrażliwe na benzylopenicylinę. Ta grupa obejmuje również kloksacylinę, dikloksacylinę, metycylinę i inne, które prawie nie są stosowane we współczesnej praktyce medycznej ze względu na zwiększoną toksyczność.

Antybiotyki z grupy penicylin w tabletkach o szerokim spektrum działania

Obejmuje to dwie podgrupy środków przeciwdrobnoustrojowych przeznaczonych do stosowania doustnego i wykazujących działanie bakteriobójcze przeciwko większości patogennych mikroorganizmów (zarówno gram +, jak i gram-).

Aminopenicyliny

W porównaniu z poprzednimi grupami związki te mają dwie istotne zalety. Po pierwsze, są one aktywne w odniesieniu do szerszego zakresu patogenów, a po drugie, są wytwarzane w postaci tabletek, co znacznie ułatwia stosowanie. Wady obejmują wrażliwość na beta-laktamazę, to znaczy aminopenicyliny (ampicylina i amoksycylina) nie nadają się do leczenia zakażeń gronkowcowych.

Jednak w połączeniu z oksacyliną (Ampioks) stają się odporne.

Leki są dobrze wchłaniane i działają przez długi czas, co zmniejsza częstotliwość ich stosowania do 2-3 razy po 24 godzinach.

Główne wskazania do stosowania to:

Powszechnym działaniem niepożądanym aminopenicylin jest charakterystyczna wysypka niealergiczna, która znika natychmiast po odstawieniu.

Antyseksualny

Reprezentują oddzielną serię antybiotyków penicylinowych, od których nazwa staje się jasna. Aktywność przeciwbakteryjna jest podobna do aminopenicylin (z wyjątkiem pseudomonad) i jest wyraźna w odniesieniu do pałeczki cyjanowej.

W zależności od stopnia efektywności dzielą się na:

  • Karboksypenicyliny, których znaczenie kliniczne ostatnio spadło. Karbenicylina, która stała się pierwszą z tej podgrupy, jest również skuteczna przeciwko białkowej oporności na ampicylinę. Obecnie prawie wszystkie szczepy są odporne na karboksypenicyliny.
  • Ureidopenicyliny są bardziej skuteczne w stosunku do Pseudomonas aeruginosa, mogą być również przepisywane na stany zapalne wywołane przez Klebsiella. Najbardziej skuteczne są piperacylina i azlocylina, z których tylko ta ostatnia pozostaje istotna w praktyce medycznej.

Do tej pory ogromna większość szczepów Pseudomonas aeruginosa jest odporna na karboksypenicyliny i ureidopenicyliny. Z tego powodu ich znaczenie kliniczne jest ograniczone.

Kombinacja chroniona przed inhibitorami

Antybiotyki z grupy ampicylin, wysoce aktywne w stosunku do większości organizmów powodujących choroby, są niszczone przez bakterie tworzące penicylinę. Ponieważ działanie bakteriobójcze oksacyliny na nie oporne jest znacznie słabsze niż działanie ampicyliny i amoksycyliny, syntetyzowano leki złożone.

W połączeniu z sulbaktamem, klawulanianem i tazobaktamem antybiotyki otrzymują drugi pierścień beta-laktamowy, a zatem odporność na beta-laktamazy. Ponadto inhibitory mają swoje własne działanie przeciwbakteryjne, wzmacniając główny składnik aktywny.

Leki chronione przed inhibitorami skutecznie leczą ciężkie zakażenia szpitalne, których szczepy są oporne na większość leków.

Penicyliny w praktyce medycznej

Szeroki zakres działań i dobra tolerancja pacjentów sprawiły, że penicylina jest najlepszym sposobem leczenia chorób zakaźnych. Na początku ery leków przeciwbakteryjnych, benzylopenicylina i jej sole były lekami z wyboru, ale obecnie większość patogenów jest na nie odporna. Niemniej jednak nowoczesne półsyntetyczne antybiotyki penicylinowe w tabletkach, zastrzykach i innych postaciach dawkowania zajmują jedno z wiodących miejsc w terapii antybiotykowej w różnych dziedzinach medycyny.

Pulmonologia i otolaryngologia

Odkrywca zauważył również szczególną skuteczność penicyliny przeciwko patogenom układu oddechowego, więc lek jest najczęściej stosowany w tej dziedzinie. Prawie wszystkie z nich mają szkodliwy wpływ na bakterie powodujące zapalenie zatok, zapalenie opon mózgowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i inne choroby dolnych i górnych dróg oddechowych.

Środki chronione przed inhibitorami leczą nawet szczególnie niebezpieczne i uporczywe zakażenia szpitalne.

Wenerologia

Krętki są jednym z niewielu mikroorganizmów, które zachowały wrażliwość na benzylopenicylinę i jej pochodne. Penicyliny benzylowe są również skuteczne w odniesieniu do gonokoków, co umożliwia skuteczne leczenie kiły i rzeżączki przy minimalnym negatywnym wpływie na ciało pacjenta.

Gastroenterologia

Zapalenia jelit wywołane przez patogenną mikroflorę dobrze reagują na leczenie lekami kwasoodpornymi.

Szczególnie ważne są aminopenicyliny, które są częścią złożonej eradykacji Helicobacter.

Ginekologia

W praktyce położniczej i ginekologicznej wiele preparatów penicylinowych z listy stosuje się zarówno do leczenia infekcji bakteryjnych kobiecego układu rozrodczego, jak i do zapobiegania infekcji noworodka.

Okulistyka

Tutaj antybiotyki penicylinowe zajmują również godne miejsce: zapalenie rogówki, ropnie, gonokokowe zapalenie spojówek i inne choroby oczu leczy się kroplami do oczu, maściami i roztworami do wstrzykiwań.

Urologia

Choroby układu moczowego, mające pochodzenie bakteryjne, dobrze reagują na leczenie tylko lekami chronionymi przed inhibitorami. Pozostałe podgrupy są nieskuteczne, ponieważ szczepy patogenów są na nie bardzo odporne.

Penicyliny są stosowane w prawie wszystkich dziedzinach medycyny do zapalenia wywołanego przez patogenne mikroorganizmy, a nie tylko do leczenia. Na przykład w praktyce chirurgicznej są oni wyznaczeni do zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.

Cechy terapii

Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi w ogóle, a zwłaszcza penicylinami, należy wykonywać wyłącznie na receptę.

Pomimo minimalnej toksyczności samego leku, jego niewłaściwe użycie poważnie uszkadza organizm. Aby antybiotykoterapia doprowadziła do wyzdrowienia, należy postępować zgodnie z zaleceniami medycznymi i znać cechy leku.

Wskazania

Zakres penicyliny i różnych preparatów opartych na niej w medycynie wynika z aktywności substancji w odniesieniu do określonych patogenów. Działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze objawia się w odniesieniu do:

  • Bakterie Gram-dodatnie - gonokoki i meningokoki;
  • Gram-ujemne - różne gronkowce, paciorkowce i pneumokoki, błonica, pseudomonas i pałeczki wąglika, proteus;
  • Actinomycetes i krętki.

Niska toksyczność i szerokie spektrum działania sprawia, że ​​grupy antybiotyków penicylinowych optymalnego leczenia zapalenia gardła, zapalenie płuc (oba centralny i płata), szkarlatyna, błonica, zapalenie opon mózgowych, zatrucie krwi, posocznica, zapalenie opłucnej Pius, zapalenie szpiku zarówno ostrych jak i przewlekłych postaci, bakteryjne zapalenie wsierdzia, różne ropne zakażenia skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich, róży, wąglika, rzeżączki, promienicy, kiły, choroby, a także chorób oczu i chorób laryngologicznych.

Przeciwwskazania

Wśród ścisłych przeciwwskazań jest tylko indywidualna nietolerancja na benzylopenicylinę i inne leki w tej grupie. Niedopuszczalne jest również podawanie leków endolyumbalnoe (wstrzyknięcie do rdzenia kręgowego) pacjentom ze zdiagnozowaną padaczką.

Podczas ciąży antybiotykoterapię preparatami penicylinowymi należy traktować ze szczególną ostrożnością. Pomimo faktu, że mają minimalne działanie teratogenne, konieczne jest przepisywanie tabletek i zastrzyków tylko w razie pilnej potrzeby, oceniając stopień ryzyka dla płodu i najbardziej ciąży.

Ponieważ penicylina i jej pochodne swobodnie przenikają z krwiobiegu do mleka matki, wskazane jest, aby odmówić karmienia piersią podczas terapii. Lek może wywołać ciężką reakcję alergiczną u niemowląt, nawet przy pierwszym użyciu. Aby laktacja nie ustała, mleko należy regularnie dekantować.

Efekty uboczne

Wśród innych środków przeciwbakteryjnych penicyliny wyróżniają się niską toksycznością.

Niepożądane skutki spożycia obejmują:

  • Reakcje alergiczne. Najczęściej objawia się wysypką skórną, świądem, pokrzywką, gorączką i obrzękiem. Niezwykle rzadko w ciężkich przypadkach możliwy jest wstrząs anafilaktyczny, wymagający natychmiastowego podania antidotum (adrenaliny).
  • Dysbakterioza. Nierównowaga naturalnej mikroflory prowadzi do zaburzeń trawienia (wzdęcia, wzdęcia, zaparcia, biegunka, ból brzucha) i rozwoju kandydozy. W tym drugim przypadku dotyczy to błon śluzowych jamy ustnej (u dzieci) lub pochwy.
  • Reakcje neurotoksyczne. Negatywny wpływ penicyliny na ośrodkowy układ nerwowy objawia się zwiększoną pobudliwością odruchową, nudnościami i kneblowaniem, skurczami, a czasami śpiączką.

Aby zapobiec rozwojowi dysbakteriozy i uniknąć alergii, pomożesz w odpowiednim czasie medycznemu wsparciu organizmu. Wskazane jest łączenie antybiotykoterapii z użyciem pre- i probiotyków, a także odczulaczy (jeśli wrażliwość wzrasta).

Antybiotyki penicylinowe dla dzieci: cechy stosowania

Pigułki i zastrzyki dla dzieci należy przepisywać ostrożnie, biorąc pod uwagę możliwą negatywną reakcję, a wybór konkretnego leku podchodził do niego celowo.

W pierwszych latach życia penicylina benzylowa jest stosowana w przypadku posocznicy, zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowych, zapalenia ucha. W leczeniu zakażeń układu oddechowego, bólów gardła, zapalenia oskrzeli i zapalenia zatok, najbezpieczniejsze antybiotyki są wybierane z listy: Amoxicillin, Augmentin, Amoxiclav.

Ciało dziecka jest znacznie bardziej wrażliwe na narkotyki niż dorosły. Dlatego należy dokładnie monitorować stan dziecka (penicylina jest eliminowana powoli, gromadząc się, może powodować drgawki), a także podejmować środki zapobiegawcze. Te ostatnie obejmują stosowanie pre- i probiotyków w celu ochrony mikroflory jelitowej, diety i pełnego wzmocnienia układu odpornościowego.

Informacje historyczne

Odkrycie, które dokonało prawdziwej rewolucji medycznej na początku XX wieku, zostało dokonane przez przypadek. Trzeba powiedzieć, że antybakteryjne właściwości grzybów pleśniowych zostały zauważone przez ludzi w głębokiej starożytności.

Alexander Fleming - odkrywca penicyliny

Egipcjanie, na przykład nawet 2500 lat temu, leczyli zapalne rany kompresami spleśniałego chleba, ale naukowcy zajęli się teoretyczną stroną tego pytania dopiero w XIX wieku. Europejscy i rosyjscy naukowcy i lekarze, badając antybiotykę (zdolność niektórych mikroorganizmów do niszczenia innych), próbowali czerpać z niej praktyczne korzyści.

Alexander Fleming, brytyjski mikrobiolog, który 28 września, 28 września, znalazł pleśń na płytkach Petriego z koloniami, udało się. Jej spory, które spadły na uprawy z powodu zaniedbania pracowników laboratoryjnych, wykiełkowały i zniszczyły bakterie chorobotwórcze. Zainteresowany Fleming dokładnie przestudiował to zjawisko i wyizolował substancję bakteriobójczą zwaną penicyliną. Przez wiele lat odkrywca pracował nad chemicznie czystym, trwałym związkiem odpowiednim do leczenia ludzi, ale inni go wymyślili.

W 1941 roku Ernst Chain i Howard Florey byli w stanie usunąć zanieczyszczenia z penicyliny i przeprowadzili badania kliniczne z Flemingiem. Wyniki były tak skuteczne, że w 43 roku USA zorganizowały masową produkcję leku, który uratował wiele setek tysięcy ludzi nawet podczas wojny. Zalety Fleminga, Cheneya i Flory przed ludzkością zostały ocenione w 1945 roku: odkrywca i twórcy stali się laureatami Nagrody Nobla.

Następnie początkowy preparat chemiczny był stale ulepszany. W ten sposób pojawiły się nowoczesne penicyliny, odporne na kwaśne środowisko żołądka, odporne na penicylinazę i bardziej skuteczne.

Na naszej stronie możesz zapoznać się z większością grup antybiotyków, kompletnymi listami leków, klasyfikacjami, historią i innymi ważnymi informacjami. Aby to zrobić, utwórz sekcję „Klasyfikacja” w górnym menu witryny.

Antybiotyki penicylinowe - lista leków z instrukcjami, wskazaniami i ceną

Penicyliny odkryto na początku XX wieku, ale nauki medyczne stale poprawiały swoje właściwości. W ten sposób nowoczesne leki stały się odporne na wcześniejszą dezaktywację penicylinazy i stały się odporne na kwaśne środowisko żołądkowe.

Klasyfikacja penicyliny

Grupa antybiotyków wytwarzanych przez pleśnie z rodzaju Penicillium nazywana jest penicylinami. Są aktywne wobec większości gram-dodatnich, niektórych gram-ujemnych drobnoustrojów, gonokoków, krętków, meningokoków. Penicyliny są dużą grupą antybiotyków beta-laktamowych. Są podzielone na naturalne i półsyntetyczne, mają ogólne właściwości niskiej toksyczności, szeroki zakres dawek.

  1. Naturalne (benzylopenicyliny, bicyliny, fenoksymetylopenicylina).
  2. Izoksazolpenicyliny (oksacylina, flukloksacylina).
  3. Amidinopenitsillin (amdinocillin, acidocyllin).
  4. Aminopenicyliny (ampicylina, amoksycylina, piwampicylina).
  5. Karboksypenicyliny (karbenicylina, karindacylina, tikarcylina).
  6. Ureidopenitsillin (azlotsillin, piperacillin, mezlotsillin).

Według źródła, spektrum i kombinacji z beta-laktamazami, antybiotyki dzielą się na:

  1. Naturalny: penicylina benzylowa, fenoksymetylopenicylina.
  2. Antistaphylococcus: oxacillin.
  3. Extended Spectrum (aminopenicillins): ampicylina, amoksycylina.
  4. Aktywny wobec Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas sutum): karboksypenicyliny (tikarcylina), ureidopenicyliny (azlocylina, piperacylina).
  5. W połączeniu z inhibitorami beta-laktamazy (chronionymi przed inhibitorami): w połączeniu z klawatoatem amoksycyliną, tikarcyliną, ampicyliną / sulbaktamem.

Bitsillin, Benzatin, Penicillin, Ekobol

Paciorkowce, Staphylococcus, Bacillus, Enterococci, Listeria, Corynebacterium, Neisseria, Clostridia, Actinomycetes, Spirochetes

Oxacillin, Ticarcillin, Meticillin, Metzyllam, Nafcillin

Enterobacteria, hemophilus bacillus, krętki

Z rozszerzonym spektrum działania (anty-ropne)

Amoksycylina, Augmentin, trihydrat ampicyliny

Klebsiella, Proteus, Clostridium, Staphylococcus, Gonococci

Z szerokim spektrum antybakteryjnym

Karbenicylina, azlocilina, piperacylina, azytromycyna

Antybiotyki penicylinowe: najważniejsze cechy

Pionierem antybiotyków penicylinowych jest brytyjski bakteriolog A. Fleming. To historyczne wydarzenie, które dokonało prawdziwej rewolucji w dziedzinie farmakologii, miało miejsce w latach dwudziestych XX wieku i, jak to często bywa w świecie naukowym, odkrycie dokonano przez przypadek. Prace A. Fleminga kontynuowali E. Chein i G. Florey. Badania i tworzenie nowych antybiotyków z serii penicylin trwa do dziś.

Jakie antybiotyki należą do grupy naturalnych penicylin

Naturalne antybiotyki penicylinowe obejmują benzylopenicylinę i fenoksymetylopenicylinę.

Sól sodowa penicyliny benzylowej.

Farmakologiczne działanie ma działanie bakteriobójcze w bakterii w fazie wzrostu, lek jest aktywny wobec Staphylococcus, paciorkowce, pneumokoki, błonicy, gonokoków, meningokoków, krętki, skuteczne przeciwko Mycobacterium tuberculosis riketsje, grzyby, wirusy, pierwotniaki; niska aktywność przeciwko bakteriom jelitowym, Pseudomonas aeruginosa.

Wskazania: płatowe i ogniskowe zapalenie płuc, zakażenia rany i ropne, zakażenia tkanek miękkich, zapalenie otrzewnej, zapalenie pęcherza moczowego, choroby laryngologiczne, zapalenie migdałków, błonica, rzeżączka, kiła, wąglik, ostre i przewlekłe zapalenie szpiku, choroby ropno-zapalne w praktyce położniczo-ginekologicznej. Ponadto ten lek z listy antybiotyków z grupy penicylin jest również przepisywany dla innych patologii zakaźnych.

Przeciwwskazania: reakcje alergiczne, objawy dyspeptyczne, zwiększona pobudliwość odruchowa, drgawki, obrzęk.

Efekty uboczne: reakcje alergiczne, dysbakterioza.

Sposób stosowania: wstrzyknięcie, w przypadku umiarkowanych zakażeń - 250 000-500 0000 U, 4 razy dziennie; z ciężkimi infekcjami - 10-20 milionów jednostek dziennie, podzielonych na 4 administracje. Dzieci do roku - 50 000–100 000 U / kg masy ciała, dzieci po 1 roku –– 50 000 U / kg masy ciała (w razie potrzeby - do 300 000 U / kg) dziennie, podzielone przez 4-6 wstrzyknięć. Czas trwania leczenia wynosi od 7-10 dni do 2 miesięcy lub dłużej, w zależności od wskazań.

Lek rozcieńcza się bezpośrednio przed podaniem, dodając do zawartości fiolki 1-3 ml wody do wstrzykiwań, 0,9% roztwór chlorku sodu lub 0,5% wodny roztwór nowokainy. Użyj leku natychmiast, bez mieszania z innymi lekami.

Uwalnianie postaci: proszek do sporządzania roztworu do podawania domięśniowego lub dożylnego w ilości 50 000 i 1 000 000 IU.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Sól benzylopenicylowa Novocainic.

Główne cechy tego antybiotyku z grupy penicylin są podobne do tych dla soli sodowej penicyliny benzylowej, ale ten lek ma bardziej przedłużony efekt i jest wstrzykiwany tylko domięśniowo.

Uwalnianie formy: proszek do przygotowania zastrzyków 300 000, 600 000 i 1 200 000 ED.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Fenoksymetylopenicylina

Działanie farmakologiczne: antybiotyk kwasoodporny, który ma działanie bakteriobójcze, tworzy, w przeciwieństwie do penicyliny benzylowej, dłuższe stężenie leku we krwi.

Wskazania: infekcje o umiarkowanym nasileniu, zapobieganie wybuchom szkarłatnej gorączki, z nosicielem błonicy, po usunięciu migdałków.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja leku.

Działania niepożądane: reakcje alergiczne, objawy dyspeptyczne.

Sposób stosowania: dorośli w środku przez 0,5-1 godziny przed posiłkami - 0,25 g 4-6 razy dziennie. Dzieci poniżej 1 roku życia - w dawce 25–30 mg / kg masy ciała na dobę, dzieci w wieku od 1 roku do 6 lat - w dawce 15–30 mg / kg masy ciała, dzieci w wieku od 6 do 12 lat - w dawce 10–20 mg / kg masy ciała, dzieci od 12 lat - 0,5-1 g dziennie. Dzienna dawka tego antybiotyku z wielu penicylin dla dzieci jest podzielona na 4-6 przyjęć. Wskazane jest podanie im zawiesiny fenoksymetylopenicyliny.

Uwalnianie postaci: tabletki 0,1 i 0,25 g, proszek do sporządzania zawiesiny, zawierający 0,3; 0,6 lub 1,2 g fenoksymetylopenicyliny.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Półsyntetyczne antybiotyki związane z serią penicylin

Półsyntetyczne antybiotyki należące do serii penicylin obejmują oksacylinę i metycylinę.

Oksacylina

Działanie farmakologiczne: spektrum działania jest podobne do penicyliny, ale oksacylina jest bardziej skuteczna przeciwko bakteriom opornym na penicylinę, jest odporna na kwasy.

Wskazania: zakażenia gronkowcowe i mieszane, kiła.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na antybiotyki β-laktamowe.

Działania niepożądane: reakcje alergiczne, objawy dyspeptyczne.

Sposób stosowania: wewnątrz na 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku dla dorosłych i dzieci powyżej 6 lat - na 0,25–0,5 g na recepcję. Dawka dzienna wynosi 3 g. W przypadku ciężkich zakażeń dawkę dobową można zwiększyć do 6-8 g. Dzieciom do 3 miesięcy należy przepisać 200 mg / kg masy ciała na dobę, od 3 miesięcy do 2 lat - 1 g dziennie, od 2 do 6 lat - 2 g dziennie, dzieląc dzienną dawkę na 4-6 dawek.

Przy podawaniu drogą iniekcji dawka dobowa dla dorosłych i dzieci powyżej 6 lat wynosi 2–4 g, dla noworodków i wcześniaków - 20–40 mg / kg masy ciała; dzieci do 3 miesięcy - 60-80 mg / kg masy ciała, dzieci od 3 miesięcy do 2 lat - 1 g, dzieci od 2 do 6 lat - 2 g. Dzienna dawka podzielona jest na 4 dawki. Lek rozcieńcza się bezpośrednio przed podaniem: 1,5 ml oksacyliny wymaga 1,5 ml wody do wstrzykiwań i 0,5 g leku - 3 ml.

Przebieg leczenia tym lekiem z listy antybiotyków penicylinowych wynosi 7-10 dni, z ciężkimi zakażeniami - do 2-3 tygodni lub dłużej.

Postać produktu: tabletki 0,25 i 0,5 g; proszek do wstrzykiwań 0,25 i 0,5 g substancji czynnej.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Metycylina.

Działanie farmakologiczne: podobne do działania penicyliny, ale metycylina jest mniej aktywna, dlatego wymagane są wyższe dawki; Lek jest skuteczny przeciwko gronkowcom opornym na penicylinę i inne antybiotyki.

Wskazania: zakażenia gronkowcowe.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na antybiotyki β-laktamowe i metycylinę.

Działania niepożądane: ból w miejscu wstrzyknięcia, reakcje alergiczne.

Sposób stosowania: antybiotyk o nazwie Meticylina z serii penicylin podawany jest domięśniowo, dorośli 4-6 razy dziennie, w przypadku ciężkich zakażeń dawki dzienne można zwiększyć do 10-12 g. Dzieciom do 3 miesięcy przepisuje się 100-200 mg / kg masy ciała. dzień, od 3 miesięcy do 12 lat, 150 mg / kg masy ciała na dzień, od 12 lat - jako dorośli. Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć. Przebieg leczenia zależy od choroby.

Lek rozcieńcza się bezpośrednio przed podaniem, dodając do zawartości fiolki 2 ml wody na 0,9% roztwór chlorku sodu, 0,5% wodny roztwór nowokainy.

Uwalnianie formy: proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań 0,5 i 1 g.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Zgodnie z mechanizmem działania wyróżnia się antybiotyki bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Leki bakteriobójcze mają szkodliwy wpływ na patogeny, a leki bakteriostatyczne zapobiegają ich rozmnażaniu.

Najlepsze antybiotyki z grupy penicylin o szerokim spektrum

Ampicylinę i amoksycylinę należy odróżnić od najlepszych antybiotyków z grupy penicylin o szerokim spektrum działania.

Ampicylina.

Działanie farmakologiczne: antybiotyk o szerokim spektrum działania, skuteczny przeciwko drobnoustrojom, na które penicylina wpływa, dodatkowo wpływa na Salmonella, Shigella, E. coli, Proteus, nie wpływa na gronkowce tworzące penicylinę.

Wskazania: infekcje mieszane, zapalenie płuc, ropień płuc, zapalenie migdałków, zapalenie otrzewnej, zapalenie pęcherzyka żółciowego, infekcje jelit, infekcje tkanek miękkich, dróg moczowych, rzeżączka.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja leku, nieprawidłowa czynność wątroby.

Efekty uboczne: reakcje alergiczne, objawy dyspeptyczne, dysbakterioza.

Sposób stosowania: wewnątrz dorosłych - 0,5 g 4-6 razy 8 dni. Dzieci w dawce dziennej w dawce 100 mg / kg masy ciała, podzielone na 4-6 dawek.

Przy podawaniu domięśniowym, dorosłym przepisuje się 250-500 mg 4-6 razy dziennie, w ciężkich przypadkach dawkę dzienną można zwiększyć do 10 g. Noworodkom przepisuje się 100 mg / kg masy ciała. dzieci w wieku od 1 roku do 4 lat - 50–75 mg / kg masy ciała, dzieci powyżej 4 lat - 50 mg / kg masy ciała na dobę, w przypadku ciężkich zakażeń dawka dobowa jest podwojona.

Ten antybiotyk z grupy penicylin o szerokim spektrum działania rozcieńcza się przed podaniem, dodając do zawartości fiolki 1,5-2 ml wody do wstrzykiwań lub 0,9% roztworu chlorku sodu.

Postać produktu: tabletki 0,25 g, proszek do sporządzania zawiesiny, zawierający 5 g substancji czynnej, proszek do przygotowania zastrzyków 0,25 i 0,5 g.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Amoksycylina.

Działanie farmakologiczne: ma działanie bakteriobójcze, jest odporne na działanie kwasów, ma szerokie spektrum działania, jest skuteczne przeciwko gronkowcom, paciorkowcom, Escherichia coli, Proteus, niektóre szczepy Shigella, Salmonella, dobrze gromadzą się w wielu narządach i tkankach, tworząc w nich stężenie terapeutyczne.

Wskazania: zakażenia dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich, przewodu pokarmowego, terapii skojarzonej zapalenia żołądka i wrzodu trawiennego i wrzodu dwunastnicy.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na antybiotyki β-laktamowe, astma oskrzelowa, mononukleoza zakaźna, choroby alergiczne, zapalenie jelita grubego związane z przyjmowaniem antybiotyków.

Działania niepożądane: objawy dyspeptyczne, bezsenność, zawroty głowy, bóle stawów, kandydoza, reakcje alergiczne. Również ten antybiotyk penicylinowy może powodować dysbakteriozę.

Sposób stosowania: wewnątrz dla dorosłych i dzieci powyżej 10 lat - 500-750 mg 2 razy dziennie lub 375-500 mg 3 razy dziennie. Najwyższa pojedyncza dawka - 1 g, najwyższa dzienna dawka - 6 g. Dzieci do 1 roku życia - 125 mg 2 razy dziennie lub 100 mg 3 razy dziennie, dzieci od 1 roku do 3 lat - 250 mg 2 razy dziennie lub 125 mg 3 razy dziennie. Dzieci od 3 do 10 lat - 375 mg 2 razy dziennie lub 250 mg 3 razy dziennie. Przebieg leczenia - co najmniej 5-7 dni, z zakażeniami paciorkowcowymi - co najmniej 10 dni.

Postać produktu: tabletki 125, 250 i 500 mg, proszek do sporządzania zawiesiny o zawartości substancji czynnej 250 mg w 5 ml.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Antybiotyki z grupy antybiotyków z grupy penicylin i ich zastosowanie

Leki takie jak karbenicylina i piperacylina należą do antybiotyków przeciw pelagicznych w grupie penicylin.

Karbenicylina.

Działanie farmakologiczne: antybiotyk o szerokim spektrum działania, działanie bakteriobójcze, nie ma wpływu na gronkowce tworzące penicylinę.

Wskazania: zakażenia dróg moczowych, zapalenie szpiku, zapalenie otrzewnej, ropne zapalenie ucha, zakażenia ran. Również stosowanie tego antybiotyku z grupy penicylin jest wskazane w przypadku posocznicy i zapalenia szpiku.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na antybiotyki penicylinowe.

Działania niepożądane: reakcje alergiczne, bolesność i nacieki w obszarze wstrzyknięcia domięśniowego, przy podawaniu dożylnym możliwe jest zapalenie żył.

Sposób użycia: dorośli domięśniowo - 4-8 g dziennie, dzieci - 50-100 mg / kg masy ciała na dobę. Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć. Preparat rozpuszcza się przed wstrzyknięciem do wody do wstrzykiwań - 2 ml na 1 g preparatu.

Dorośli dożylnie otrzymują 20–30 g dziennie, dzieci 250–400 mg / kg masy ciała na dobę. Szybkość wstrzykiwania (strumień lub kroplówka) - 50-100 kropli na minutę. Dzienna dawka podzielona jest na 6 wstrzyknięć. 1 g leku rozcieńcza się 20 ml 5% roztworu glukozy lub 0,9% roztworu chlorku sodu.

Uwalnianie formy: proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań przez 1 g.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Piperacylina.

Działanie farmakologiczne: antybiotyk o szerokim spektrum działania, ma działanie bakteriobójcze, jest aktywny przeciwko Escherichia coli, Proteus, Klebsiella, Shigella, Salmonella, Clostridium, Streptococcus, Staphylococcus (z wyjątkiem penicyliny), Gonococcus.

Wskazania: ciężkie choroby zakaźne dróg moczowych, jamy brzusznej, dolnych dróg oddechowych, narządów laryngologicznych, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów, a także w celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na antybiotyki β-laktamowe, ciąża. Lek o nazwie piperacylina z grupy antybiotyków penicylinowych nie jest wskazany dla dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Działania niepożądane: biegunka, wymioty, ból głowy, cholestatyczne zapalenie wątroby, dysbioza, kandydoza, nadkażenie, reakcje alergiczne.

Sposób stosowania: dożylnie lub domięśniowo - 1-2 g w odstępie 6-8 godzin lub 4 g co 12 godzin Najwyższa dawka dobowa wynosi 24 g. Przebieg leczenia wynosi średnio 7-10 dni.

Po podaniu dożylnym powoli wstrzykiwać przez 20-30 minut.

Uwalnianie formy: proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań dla 2 i 4 g.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Antybiotyki z grupy penicylin

Lista połączonych antybiotyków penicylinowych obejmuje amoksycylinę + kwas klawulanowy i ampicylinę + oksacylinę.

Amoksycylina + kwas klawulanowy.

Działanie farmakologiczne: antybiotyk o szerokim spektrum działania o właściwościach bakteriobójczych, działanie żył na paciorkowce, gronkowce, enterokoki, Escherichia coli, Salmonella, Proteus, Klebsiella, Shigella, Vibrio choleraemia, Clostridium, Gardnerella.

Wskazania: zakażenia dróg oddechowych i narządów laryngologicznych, dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich, kości i stawów, dróg żółciowych, zakażeń ginekologicznych, rzeżączki.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na antybiotyki β-laktamowe, mononukleoza zakaźna, fenyloketonuria, ostrożność podczas ciąży, laktacja, ciężka niewydolność nerek.

Działania niepożądane: objawy dyspeptyczne, reakcje alergiczne, kandydoza, nadkażenie.

Sposób stosowania: doustnie dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat - 1 tabletka (250 mg / 125 mg) 3 razy dziennie w przypadku łagodnych i umiarkowanych zakażeń lub 1 tabletka (500 mg / 125 mg) 3 razy dziennie w przypadku ciężkich zakażeń. Zawiesinę przepisuje się dzieciom do 12 lat: dzieciom w wieku od 3 miesięcy do 2 lat - 1 dawkę (125 g amoksycyliny i 31,5 g kwasu klawulanowego) 2 razy dziennie, od 2 do 7 lat - po 1 dawce każda (125 g amoksycyliny i 31, 5 g kwasu klawulanowego) 3 razy dziennie, dla dzieci od 7 do 12 lat - 1 dawka (250 g amoksycyliny i 62,5 g kwasu klawulanowego) 3 razy dziennie.

Postać produktu: tabletki zawierające 250 mg amoksycyliny i 125 mg kwasu klawulanowego, 500 mg amoksycyliny i 125 mg kwasu klawulanowego; zawiesina zawierająca 125 mg amoksycyliny i 31,5 mg kwasu klawulanowego, 250 mg amoksycyliny i 62,5 kwasu klawulanowego.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Ampicylina + oksacylina.

Działanie farmakologiczne: antybiotyk o szerokim spektrum działania o właściwościach bakteriobójczych, jest skuteczny przeciwko gronkowcom, paciorkowcom, pneumokokom, gonokokom, Escherichia coli, meningokokom, shigelli, Salmonelli, jak również gronkowcom tworzącym penicylinę.

Wskazania: zakażenia dróg oddechowych i płuc, zapalenie migdałków, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych, zakażenia dróg moczowych, skóry i tkanek miękkich, zakażenia ran, a także w celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.

Przeciwwskazania: indywidualna nietolerancja na penicyliny.

Działania niepożądane: reakcje alergiczne, objawy dyspeptyczne (nudności, wymioty, biegunka), ból w miejscu wstrzyknięcia.

Metoda stosowania: wewnątrz dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat - o 2-4 g dziennie, dla dzieci poniżej 12 lat - przy 100 mg / kg masy ciała na dobę. Dzienna dawka dzieci jest podzielona na 4-6 przyjęć.

Domięśniowo dla dorosłych - 2-4 g dziennie, dzieci poniżej 1 roku - 100–200 mg / kg masy ciała na dobę, dzieci od 1 roku do 6 lat - 100 mg / kg masy ciała na dobę, dzieci od 7 do 14 lat - 50 lat. mg / kg masy ciała na dobę. Dzienna dawka jest podawana w 3-4 dawkach.

Lek rozcieńcza się bezpośrednio przed podaniem, dodając do zawartości fiolek, odpowiednio, 100, 200 lub 500 mg, 1, 2 lub 5 ml wody do wstrzykiwań. Przebieg leczenia wynosi od 5-7 dni do 2 tygodni lub dłużej.

Postać produktu: 0,25 g kapsułek, proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań 100, 200 lub 500 mg.

Warunki sprzedaży aptek: na receptę.

Połączone leki przeciwbakteryjne składają się z kilku antybiotyków. Jednoczesne stosowanie dwóch substancji o właściwościach antybakteryjnych pozwala rozszerzyć zakres działania - w ten sposób narzędzie wpływa na więcej mikroorganizmów.

Antybiotyki penicylinowe

Antybiotyki penicylinowe charakteryzują się niską toksycznością, rozszerzonym spektrum działania. Antybiotyki penicylinowe mają działanie bakteriobójcze na większość szczepów Gram-dodatnich bakterii Gram-ujemnych, pałeczek Pseudomonas.

Seria penicylin

Wpływ leków z listy antybiotyków penicylinowych zależy od ich zdolności do spowodowania śmierci patogennej mikroflory. Penicyliny działają bakteriobójczo, oddziałując z enzymami bakteryjnymi, zakłócając syntezę ściany bakteryjnej.

Cele dla penicylin to hodowla komórek bakteryjnych. Dla ludzi antybiotyki penicylinowe są bezpieczne, ponieważ błony komórek ludzkich nie zawierają peptydoglikanu bakteryjnego.

Klasyfikacja

Zgodnie z metodą produkcji i właściwościami istnieją dwie główne grupy antybiotyków penicylinowych:

  • naturalny - odkryty w 1928 r. przez Fleminga;
  • półsyntetyczny - stworzony po raz pierwszy w 1957 roku, kiedy wyizolowano aktywny rdzeń antybiotyku 6-AIC.

Szereg naturalnych penicylin pochodzących z mikrogrybu Penicillum nie jest oporny na bakteryjne enzymy penicylinazowe. Z tego powodu spektrum aktywności serii naturalnych penicylin jest zawężone w porównaniu z grupą leków półsyntetycznych.

Klasyfikacja penicyliny:

  • naturalny;
    • fenoksymetylopenicylina - Osp i analogi;
    • benzatyna benzylopenicylina - Retarpen;
    • penicylina benzylowa - penicylina prokainowa;
  • półsyntetyczny;
    • aminopenicyliny - amoksycyliny, ampicyliny;
    • antystaphylococcus;
    • anty-pseudomonas;
      • karboksypenicyliny;
      • ureidopenitsillin;
    • chroniony inhibitorem;
    • połączone.

Pod wpływem powszechnego stosowania antybiotyków bakterie nauczyły się wytwarzać enzymy beta-laktamazowe, które niszczą penicyliny w żołądku.

Aby przezwyciężyć zdolność bakterii wytwarzających beta-laktamazy do niszczenia antybiotyków, stworzyli kombinację środków chronionych przed inhibitorami.

Widmo działania

Naturalne penicyliny są aktywne przeciwko bakteriom:

  • Gram-dodatnie - Staphylococcus, Streptococcus, Pneumococcus, Listeria, Bacillus;
  • Gram-ujemne - meningokoki, gonokoki, Haemophilus ducreyi - powodujące miękką chancre, Pasteurella multocida - powodujące pasturelozę;
  • beztlenowce - Clostridia, Fusobacteria, Actinomycetes;
  • krętek - leptospira, borrelia, blade krętki.

Spektrum działania półsyntetycznych penicylin jest szersze niż w przypadku naturalnych.

Półsyntetyczne grupy antybiotyków z listy serii penicylin są klasyfikowane według spektrum działania, jak:

  • nie jest aktywny dla pseudomonas aeruginosa;
  • leki przeciw pestycydom.

Wskazania

Jako leki pierwszego rzutu w leczeniu zakażeń bakteryjnych stosuje się antybiotyki z serii penicylin w leczeniu:

  • choroby układu oddechowego - zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli;
  • Choroby laryngologiczne - zapalenie ucha, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków gardłowych, szkarłatna;
  • choroby układu moczowego - zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek
  • rzeżączka, kiła;
  • infekcje skóry;
  • zapalenie kości i szpiku;
  • noworodki noworodki;
  • zmiany bakteryjne błon śluzowych, tkanki łącznej;
  • leptospiroza, promienica;
  • zapalenie opon mózgowych.

Naturalne penicyliny

Naturalne benzylopenicyliny są niszczone przez beta-laktamazy i sok żołądkowy. Preparaty z tej grupy są produkowane jako leki do wstrzykiwań:

  • przedłużone działanie - analogi o nazwach Bicillins ponumerowanych 1 i 5, sól nowokainy benzylopenicyliny;
  • krótko działające sole sodowe, potasowe benzylopenicyliny.

Przedłużone wydzielanie do krwi podczas podawania domięśniowo depot postaci penicylin, które są powoli uwalniane z mięśni do krwi po wstrzyknięciu:

  • Bicelliny 1 i 5 - są wyznaczane 1 raz dziennie;
  • Sól nowokainowa penicyliny benzylowej - 2 - 3 p. / Dzień.

Aminopenicyliny

Antybiotyki z listy aminopenicylin są skuteczne przeciwko większości zakażeń wywołanych przez bakterie Enterobacteriaceae, Helicobacter pylori, hemophilus bacillus i inne nazwy, głównie bakterie Gram-ujemne.

Lista antybiotyków aminopenicylin z serii penicylin obejmuje leki:

  • seria ampicylin;
    • Trihydrat ampicyliny;
    • Ampicylina;
  • amoksycylina;
    • Flemoxine Solutab;
    • Ospamox;
    • Amosin;
    • Ecobol.

Aktywność antybiotyków z listy ampicylin i amoksycylin, widma działania leków z tych grup penicylin są podobne.

Antybiotyki z ampicyliną mają słabszy wpływ na pneumokoki, jednak aktywność Ampicyliny i jej analogów o nazwach Ampicillin Akos, Ampicillin Trihydrate jest wyższa w stosunku do Shigella.

Antybiotyki grupy są przepisywane:

  • ampicyliny - wewnątrz tabletek i zastrzyków w / m, in / in;
  • Amoksycyliny - do podawania doustnego.

Amoksycylina jest skuteczna przeciwko Pseudomonas aeruginosa, ale niektórzy członkowie grupy są niszczeni przez penicylinazy bakteryjne. Penicyliny z grupy antybiotyków ampicylinowych są oporne na enzymy penicylinazowe.

Penicyliny antystaphylococcus

Grupa penicylin przeciw gronkowcom obejmuje antybiotyki o nazwach:

Leki są odporne na penicylinazy gronkowcowe, które niszczą inne antybiotyki penicylinowe. Najbardziej znanym z tej grupy jest antyacetylokokowy lek Oxacillin.

Penicyliny o działaniu przeciwzmarszczkowym

Antybiotyki z tej grupy mają duże spektrum działania niż aminopenicyliny, są skuteczne przeciwko Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa), co powoduje ciężkie zapalenie pęcherza, ropne zapalenie migdałków i infekcje skóry.

Grupa penicylin przeciw panicilli obejmuje:

  • karboksypenicyliny - leki;
    • Carbecine;
    • Pyopen;
    • Disodowa karbenicylina;
    • Timentyna;
  • grupa ureidopenicylin;
    • Securopen;
    • Azlin;
    • Baypen;
    • pikillina piperacyliny.

Karbenicylina jest dostępna tylko w postaci proszku dla / m, w / w zastrzyku. Antybiotyki z tej grupy są przepisywane dorosłym.

Timentyna jest przepisywana w ciężkich zakażeniach układu moczowo-płciowego, oddechowego. Azlotsylina i jej analogi są przepisywane w zastrzykach z ropnymi stanami septycznymi:

  • zapalenie otrzewnej;
  • septyczne zapalenie wsierdzia;
  • sepsa;
  • ropień płuc;
  • ciężkie zakażenia dróg moczowych.

Piperacylina jest przepisywana głównie w zakażeniach Klebsiella.

Inhibitorowe, połączone środki

Penicyliny chronione przed inhibitorami to połączone leki, w tym antybiotyk i substancja blokująca aktywność bakteryjnej beta-laktamazy.

Jako inhibitory beta-laktamazy, których jest około 500 gatunków, należą:

  • kwas klawulanowy;
  • tazobaktam;
  • sulbaktam.

Do leczenia infekcji dróg oddechowych, dróg moczowych stosuje się głównie antybiotyki zabezpieczone penicyliną o następujących nazwach:

  • amoksycylina + klawunat;
    • Augmentin;
    • Amoxiclav;
    • Amoksyl;
  • ampicylina + sulbaktam - Unazin.

Od infekcji występujących na tle osłabionej odporności, przepisz:

  • tikarcylina + klawunian - timentyna;
  • piperacylina + tazobaktam - Tazotsin.

Połączone leki o działaniu przeciwbakteryjnym obejmują środek przeciwbakteryjny Ampioks i jego analog Ampiox sodu, w tym ampicylinę + oksacylinę.

Ampioks jest dostępny w postaci tabletek i postaci proszku do wstrzykiwań. Ampioks jest stosowany w leczeniu dzieci i dorosłych z powodu ciężkiej sepsy, septycznego zapalenia wsierdzia, zakażenia poporodowego.

Penicyliny dla dorosłych

Lista półsyntetycznych penicylin, które są szeroko stosowane w bólach gardła, zapaleniu ucha, zapaleniu gardła, zapaleniu zatok, zapaleniu płuc, obejmuje leki w pigułkach i zastrzykach:

  • Hikontsil;
  • Ospamox;
  • Amoxiclav;
  • Amoxicar;
  • Ampicylina;
  • Augmentin;
  • Flemoxine Solutab;
  • Amoxiclav;
  • Piperacylina;
  • Ticarcillin;

W przypadku ropnego, przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, zapalenia błony śluzowej macicy, zapalenia jajowodu, przepisuje się penicyliny kobietom:

  • Augmentin;
  • Amoxiclav;
  • Ampicylina + sulbaktam;
  • Medoclav;
  • Piperacylina + tazobaktam;
  • Tikarcylina z klawulanianem.

Penicyliny nie są stosowane przeciwko zapaleniu gruczołu krokowego, ponieważ nie wnikają do tkanki gruczołu krokowego.

Jeśli pacjent jest uczulony na penicyliny, pokrzywka i wstrząs anafilaktyczny są możliwe w przypadku leczenia cefalosporynami.

Aby uniknąć reakcji alergicznej, na antybiotyki makrolidowe przepisywane są alergie na antybiotyki beta-laktamowe, którymi są penicyliny i cefalosporyny.

Zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet w ciąży leczyć:

  • Ampicylina;
  • Amoksycylina + klawulanian;
  • Tikarcylina + klawulanian;
  • Oksacylina - z zakażeniem gronkowcowym.

Lista antybiotyków nie penicylinowych, które lekarz może przepisać z powodu bólu gardła, zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc podczas ciąży, obejmuje leki:

Penicyliny do leczenia dzieci

Penicyliny są niskotoksycznymi antybiotykami, dlatego często są przepisywane dzieciom z chorobami zakaźnymi.

W leczeniu dzieci pierwszeństwo mają penicyliny chronione przed inhibitorami przeznaczone do spożycia.

Antybiotyki penicylinowe do leczenia dzieci obejmują amoksycylinę i jej analogi, Augmentin, Amoxiclav, Flemoxin i Flemoklav Solyutab.

Stosowana w leczeniu dzieci i form antybiotyku Solutab nie z serii penicylin, lista zawiera analogi o nazwach:

  • Vilprafen Solutab;
  • Unidox Solutab.

Leki w postaci dyspergowalnych tabletek solutab działają nie mniej skutecznie niż zastrzyki i powodują mniej dziecinny żal i łzy podczas procesu leczenia. Przeczytaj o antybiotykach w postaci dyspergowalnych tabletek musujących na stronie „Antybiotyk Solyutab”.

Od urodzenia lek Ospamox i szereg jego analogów, wytwarzanych w rozpuszczalnych tabletkach, granulkach i proszku do sporządzania zawiesiny, stosuje się w leczeniu dzieci. Wyznaczenie dawki powoduje, że lekarz opiera się na wieku i wadze dziecka.

U dzieci penicyliny mogą gromadzić się w organizmie z powodu niedojrzałości układu moczowego lub choroby nerek. Zwiększone stężenie antybiotyku we krwi działa toksycznie na komórki nerwowe, co objawia się drgawkami.

Gdy pojawią się te objawy, leczenie zostaje przerwane, a antybiotyk z serii penicylin jest zastępowany przez dziecko z innej grupy.

Przeciwwskazania, skutki uboczne penicylin

Przeciwwskazania do stosowania penicyliny obejmują alergie na penicyliny i cefalosporyny. Jeśli w trakcie leczenia pojawi się wysypka, świąd, należy przerwać przyjmowanie leków i skonsultować się z lekarzem.

Alergie na penicyliny mogą objawiać się obrzękiem naczynioruchowym, anafilaksją.

Lista działań niepożądanych w penicylinach jest niewielka. Główną negatywną manifestacją jest tłumienie korzystnej mikroflory jelitowej.

Biegunka, kandydoza, wysypka skórna - to główne skutki uboczne stosowania penicyliny. Rzadziej skutki uboczne tej serii leków objawiają się:

  • nudności, wymioty;
  • ból głowy;
  • rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
  • obrzęk.

Stosowanie niektórych grup penicylin - benzylopenicylin, karbenicylin, może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej z początkiem hiperkaliemii lub hipernatremii, co zwiększa ryzyko zawału serca, wysokiego ciśnienia krwi.

Szersza lista niepożądanych reakcji w oksacylinie i analogach:

  • zaburzenie leukocytów - niska hemoglobina, zmniejszone neutrofile;
  • z nerek u dzieci - pojawienie się krwi w moczu;
  • gorączka, wymioty, nudności.

Aby zapobiec rozwojowi działań niepożądanych, należy postępować zgodnie z instrukcjami użycia, przyjmować lek w dawce zaleconej przez lekarza.

Więcej informacji na temat każdej grupy antybiotyków penicylinowych można znaleźć w rubryce „Preparaty”.