W przypadku pneumosklerozy tkanka łączna w płucach rośnie wraz z tworzeniem tkanki bliznowatej. Stwardnienie płuc może być ogniskowe, to znaczy rozprzestrzeniać się w określonym ognisku płuc. Lub rozproszone w obu płucach.
W tkance płucnej zachodzi proces patologiczny. Mianowicie, rozwój zwłóknienia w tkance płucnej. W tym proces zapalny tkanki płucnej. Ten proces można nazwać chronicznym.
W wyniku tych stanów patologicznych występują komplikacje. Te komplikacje obejmują:
W niektórych przypadkach istotne procesy wpływające na płuca i serce. Tak zwane serce płucne. To także trudny proces patologiczny.
Co to jest?
Stwardnienie płuc jest stanem zapalnym w płucach, który powoduje wymianę tkanki płucnej na tkankę łączną. Tkanka łączna prowadzi do nieodwracalnych procesów. W trakcie tych procesów zapalnych zachodzą deformacyjne zmiany w zagęszczeniu oskrzeli i tkanki płucnej.
Płuca różnią się znacznie wielkością. W wyniku zmian wielkości stają się pozbawione powietrza. Przebieg choroby postępuje. Oznacza to, że znacznie zwiększa objawy.
Istnieje kilka etapów pneumosklerozy. Pierwszy typ dotyczy zwłóknienia płuc. Gdy to nastąpi, zmiany w miąższu płuc. Następnie sama pneumoskleroza, po najcięższym procesie patologicznym - zapalenie płuc.
Powody
Jaka jest główna etiologia choroby? Głównymi przyczynami stwardnienia płuc są choroby płuc. Najczęściej stwardnienie płuc jest związane z następującymi stanami patologicznymi:
Tak jak przyczyny choroby mogą być ciała obce oskrzeli. W tym uszkodzenia mechaniczne. Na przykład obrażenia i obrażenia klatki piersiowej. Istnieje również wrodzona patologia płuc.
Ale najczęściej główne przyczyny są w nabytej patologii. W niektórych przypadkach obserwuje się wrodzone nieprawidłowości. Przyczynami może być także przyjmowanie leków, niewydolność serca.
Objawy
W objawach stwardnienia płuc ważna jest zmiana. Na przykład w stwardnieniu ogniskowym proces patologiczny ogranicza się do niewielkich objawów klinicznych. W tym przypadku objawy kliniczne obejmują:
- kaszel;
- nieznaczne wydzielanie wydzieliny oskrzelowej;
- chowanie skrzyni.
Powszechne zwłóknienie płuc charakteryzuje się bardziej znaczącymi objawami. Ponieważ pacjent charakteryzuje się dusznością, sinicą skóry. Duszność obserwuje się zwykle podczas aktywności fizycznej. Ponadto, wraz ze wzrostem objawów, obserwuje się duszność w stanie spoczynku.
Pacjent ma również objawy związane z objawami zewnętrznymi. W tym przypadku jest to kształt palców. Palce mają zwykle postać pałeczek.
Należy zauważyć, że powszechna stwardnienie płuc charakteryzuje się objawami przewlekłego zapalenia oskrzeli. Co w tym przypadku prowadzi do następujących funkcji:
- kaszel;
- ropne wydzielanie plwociny.
Na symptomy pneumosklerozy wielkie znaczenie ma choroba podstawowa. W tym przypadku pacjent odczuwa zwiększone osłabienie, ból w klatce piersiowej. W niektórych przypadkach znaczna utrata masy ciała, zmęczenie.
Występuje deformacja klatki piersiowej, zanik mięśni międzyżebrowych, przemieszczenie serca. Cecha funkcjonalna płuc jest zaburzona. Często wynikiem może być przewlekła niewydolność oddechowa. Powoduje to rozedmę płuc.
Czytaj więcej na stronie internetowej: bolit.info
Obowiązkowa konsultacja ze specjalistą!
Diagnostyka
W diagnozie stwardnienia rozsianego przydziel historię. W tym zbiorze informacji dotyczących rozwoju choroby. W tym możliwe przyczyny pneumosklerozy.
Sprawy w diagnostyce fizykalnego badania włóknienia płuc. Sugeruje to obecność pewnych objawów klinicznych. Ale ta kontrola ma znaczenie tylko w recepcji specjalisty.
Dużą rolę odgrywa słuchanie płuc. Jednocześnie słychać osłabiony oddech. Częstym przypadkiem są mokre i suche rzędy. Bardziej szczegółowa diagnoza metody pozwala na radiografię.
Radiografia ujawnia zmiany patologiczne w tkance płucnej. Jest to ważne w diagnostyce zwłóknienia płuc prowadząc bronchoskopię. Ta technika jest w stanie dokonać dokładniejszej diagnozy, aby określić zmianę.
Metoda CT i MRI płuc jest szeroko stosowana, umożliwiając bardziej szczegółowe badanie patologicznych zjawisk w tkance płucnej. W metodzie diagnostycznej stosowanej do spłukiwania oskrzeli, co pozwala ustalić przyczyny pneumosklerozy. Diagnoza opiera się na zastosowaniu spirometrii.
Spirometria pozwala określić funkcję oddychania zewnętrznego. Jednocześnie stwierdzono zmniejszenie pojemności płuc. Badania laboratoryjne nie pozwalają na ustalenie dokładnej diagnozy.
Rozpoznanie zwłóknienia płuc opiera się również na konsultacji ze specjalistą. Znaczącą rolę odgrywa pulmonolog. Lekarz jest w stanie postawić diagnozę na podstawie przypisanych badań. Również, jeśli istnieje pewien obraz kliniczny.
Zapobieganie
Czy możliwe jest zapobieganie pneumosklerozie? Oczywiście tak. Zapobieganie ma na celu leczenie choroby podstawowej. Która jest chorobą płuc.
Zapobieganie ma również na celu leczenie chorób prowadzących do pneumosklerozy. W tym choroby nieżytowe i choroby zakaźne. Na przykład zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, gruźlica.
W zapobieganiu ma ogromne znaczenie przyjmowanie leków. Leki na leki muszą być stosowane ściśle według schematu, należy skonsultować się ze specjalistą. Niewłaściwe dawkowanie może prowadzić do nieodwracalnych skutków.
Aby zapobiec przedostawaniu się szkodliwych substancji toksycznych do ciała, ważne jest przestrzeganie środków ostrożności. Na przykład w produkcji konieczne jest stosowanie metod ochrony. W tym respiratory, maski i tym podobne.
Jeśli zdarzają się przypadki chorobowości u pracowników produkcyjnych, należy pilnie przenieść ludzi do bardziej łagodnych warunków, bez wpływu szkodliwych substancji. Warunkiem prewencji jest wzmocnienie układu odpornościowego. Ważne jest również wyeliminowanie złych nawyków, zwłaszcza jeśli występuje wrodzona lub wrodzona predyspozycja.
Zapobieganie ma na celu wzmocnienie, ćwiczenia. Metody te mogą nie tylko wzmocnić układ odpornościowy, ale także zapobiec chorobie zakaźnej. W tym zapobiegać przeziębieniom.
Profilaktyka wiąże się również z metodami corocznego badania płuc. Pozwala to nie tylko zapobiegać pneumosklerozie, ale także identyfikować patologię płucną na wczesnym etapie. Badanie lekarskie jest nadal aktualne.
Leczenie
Stwardnienie płuc jest leczone pod nadzorem specjalistów. Specjaliści ci to pulmonolog i terapeuta. Obecność ostrych objawów jest wskazaniem do leczenia szpitalnego. Ważną metodą leczenia stwardnienia rozsianego jest eliminacja przyczyn etiologicznych.
W przypadku wykrycia ogniskowego zwłóknienia płuc terapia nie jest wzmocniona. W przypadku zaostrzeń konieczne jest zastosowanie następujących rodzajów leczenia:
- leki przeciwdrobnoustrojowe;
- środki wykrztuśne;
- leki mukolityczne;
- leki rozszerzające oskrzela.
W przypadku wykrycia niewydolności serca stosuje się glikozydy nasercowe. W tym preparaty potasu, glukokortykoidy. Ostatnie oznacza bardzo istotne w obecności procesu alergicznego.
Powszechnie stosowane są niespecyficzne metody leczenia. W tym fizjoterapia. Masaż, fizjoterapia, tlenoterapia, fizjoterapia mają dobry efekt.
W przypadku rozległego ropienia i marskości, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Ponieważ konserwatywna technika nie wystarczy. Interwencja chirurgiczna ma na celu resekcję dotkniętej chorobą części płuc.
Cięższe postacie zwłóknienia płuc są również leczone za pomocą niektórych technik. Na przykład wykorzystywane są komórki macierzyste. Jeśli deformacja płuc jest najbardziej dotkliwa, konieczne jest przeszczepienie płuc. W przeciwnym razie osiągnięcie efektu jest niemożliwe!
U dorosłych
Stwardnienie płuc u dorosłych jest dość powszechną chorobą. Jego cechy dotyczą nie tylko zmian ogniskowych, ale także bardziej powszechnych opcji. Szczególne znaczenie ma nabyta patologia.
Co dziwne, pneumoskleroza występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Jaki jest powód? Wynika to z faktu, że mężczyźni po pięćdziesięciu latach są najbardziej podatni na stwardnienie płuc. Ponadto przyczyna choroby u starszych mężczyzn jest powiązana:
- gruźlica;
- zapalenie płuc;
- zmniejszona odporność;
- obecność przewlekłej patologii (w tym choroby serca);
- niezdrowy styl życia.
Wszystkie te procesy patologiczne, w ten czy inny sposób, przyczyniają się do występowania pneumosklerozy. Mężczyźni mniej troszczą się o swoje zdrowie. A po pięćdziesięciu latach zaczynają się manifestować różne procesy patologiczne.
Częściej jednak u dorosłych w wyniku nabytej patologii występuje rozlana stwardnienie płuc. W rezultacie powstają następujące komplikacje:
- niewydolność oddechowa;
- rozedma płuc;
- przewlekłe zapalenie oskrzeli.
Kobiety mogą także rozwinąć stwardnienie płuc. Ale powody mogą być zarówno wrodzone, jak i nabyte. Objawy takie same. Ale to zależy od przebiegu procesu patologicznego i charakteru szkody.
Gdy ogniskowe objawy pneumosklerozy są nieistotne. Może objawiać się jako nietrwały kaszel. W tym słabość, zmniejszona wydajność. Ponadto przyczynami choroby u dorosłych mogą być:
- praca w niebezpiecznych branżach;
- urazy i obrażenia klatki piersiowej.
W zatrudnieniu każda osoba przechodzi komisję lekarską. Jeśli historia przewlekłej choroby płuc, należy wykluczyć zatrudnienie w niebezpiecznej produkcji. Ponieważ czasami wyposażenie ochronne jest bezużyteczne, osoba nadal choruje.
Szczególnie trudna jest pneumoskleroza u osób starszych. A atrybut seksualny nie ma znaczenia. Jeśli występują choroby towarzyszące, proces prowadzi do śmiertelności.
U dzieci
Stwardnienie płuc u dzieci jest rzadką chorobą. Jeśli choroba rozwija się u dzieci, może wystąpić w każdym wieku. W tym niemowlęta. Jeśli są niemowlęta, są przypadki niewydolności oddechowej.
U dzieci w starszej kategorii wiekowej występują różne objawy kliniczne. Przypominają manifestację u dorosłych. Te objawy kliniczne obejmują:
Często infekcja łączy się. Co prowadzi do niekorzystnych skutków. W tym śmiertelność tego stanu patologicznego. Przyczyny nie mają wyraźnej etiologii. Istnieją jednak sugestie, że przyczyną pneumosklerozy u dzieci są:
- wrodzona nieprawidłowość;
- choroby katar;
- nie leczone zapalenie oskrzeli.
Bardzo ważne jest, zwłaszcza w dzieciństwie, rozpoczęcie terapii terapeutycznej na wczesnym etapie rozwoju choroby. Rodzice powinni zwracać uwagę na objawy zwłóknienia płuc u dzieci i pilnie szukać pomocy. Diagnoza pneumosklerozy u dzieci nie różni się prawie od diagnozy u dorosłych.
Leczenie u dzieci w większości przypadków sprowadza się do leczenia objawowego. Oznacza to wykluczenie ostrych objawów. Jest to szczególnie ważne w przypadku ostrej rozlanej patologicznej pneumosklerozy.
Prognoza
W przypadku pneumosklerozy rokowanie zależy od wielu okoliczności. Na przykład z lokalizacji procesu patologicznego. Jeśli ogniskowa stwardnienie płuc, rokowanie jest bardziej korzystne. W przypadku rozlanej pneumosklerozy rokowanie jest słabe.
Rokowanie zależy od wieku pacjenta. U osób starszych rokowanie jest słabe. W młodszym wieku możliwe są dobre prognozy.
Przewidywanie zwłóknienia płuc ma ogromne znaczenie w terapii farmakologicznej. Jeśli pacjent jest leczony w szpitalu i przestrzega wszystkich zasad terapii medycznej, rokowanie jest dobre. Jeśli pacjent zajmuje się samoleczeniem, prognoza jest godna ubolewania.
Exodus
W pneumosklerozie wynik zależy od przebiegu pneumosklerozy. W ciężkiej chorobie, której towarzyszą komplikacje, śmierć jest możliwa. Dzięki łatwiejszemu przebiegowi choroby wynik jest korzystny.
Stwardnienie płuc może spowodować rozwój niewydolności oddechowej. Zwłaszcza przy ciężkich deformacjach płuc. Jeśli nie ma powikłań w postaci rozedmy płuc, wynik jest korzystny.
Wynik zależy od choroby podstawowej. Jeśli nie wyeliminujesz choroby podstawowej, istnieje powikłanie. Z kolei komplikacje mogą prowadzić nie tylko do niepełnosprawności, ale także do śmierci.
Długość życia
Im skuteczniejsze jest leczenie w stwardnieniu płuc, tym większa jest długość życia. Stan pacjenta, jego uważny stosunek do zdrowia wpływa również na oczekiwaną długość życia. To niezdrowy styl życia i obniżona odporność prowadzą do obniżenia jakości życia.
Ważne jest, aby postępować nie tylko metodami prewencyjnymi, ale także kompleksowym leczeniem. Obowiązkowo nie należy stosować preparatów leczniczych w sposób niekontrolowany. Ponieważ nie tylko prowadzi to do chorób, ale także pogarsza przebieg patologii.
Oczekiwana długość życia jest wyższa, jeśli pacjent przestrzega zaleceń lekarza. W żadnym wypadku nie można traktować go samodzielnie. To nie tylko skraca żywotność, ale także prowadzi do nieodwracalnych komplikacji!
Pęcherzyca płucna - co to jest?
Patologiczny wzrost tkanki łącznej nazywa się stwardnieniem. Czym jest włóknienie płucne? To rozprzestrzenianie się niedziałającej tkanki w płucach, co prowadzi do powstawania zmian, które nie są w stanie wymieniać gazu. W przypadku drobnych dolegliwości związanych z oddychaniem należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Proces może przebiegać bez objawów. Regeneracja tkanek szybko się rozprzestrzenia, płuca stają się gęstsze i zmieniają strukturę.
Diagnoza pneumosklerozy?
Czym jest włóknienie płucne i jak jest niebezpieczne? Patologia jest często powodowana przez zapalne, dystroficzne procesy w płucach. W rezultacie tkanka płuc jest ściśnięta i pomarszczona, oskrzela są zdeformowane. Ten proces jest nieodwracalny i stale się rozwija. Zaatakowany narząd jest znacznie zmniejszony. Choroba może prowadzić do niepełnosprawności przez całe życie, a nawet śmierci.
Mężczyźni w wieku powyżej 50 lat są chorzy, ale mogą się rozwijać w każdym wieku. Niszczące procesy, akumulacja śluzu, upośledzona wentylacja płuc prowadzi do ogólnego głodu tlenu w organizmie. Brak tlenu prowokuje rozwój innych chorób.
Klasyfikacja stwardnienia płuc
Aby zrozumieć proces zachodzący w płucach, używamy klasyfikacji pneumosklerozy (kod ICD-10: J84) według różnych kryteriów. Leczenie różnych postaci choroby nie różni się. Gdy terapia uwzględnia naturę i ciężkość niewydolności oddechowej.
Zmiany w strukturze tkanki
Zagęszczanie z powodu proliferacji tkanki łącznej.
Początkowy etap, postępujący w stwardnienie.
Silne zmiany tkankowe - deformacja, przerost naczyń włosowatych, oskrzeliki.
Patologia postępuje między segmentami ciała, obserwowanymi z toczniem, twardziną skóry.
Zagęszczanie ścian pęcherzyków z zapaleniem i zapaleniem płuc.
Lokalizacja ognisk wokół oskrzeli spowodowanych ciężkim zapaleniem oskrzeli.
Pogrubienie i deformacja ścian naczyń krwionośnych z zapaleniem naczyń, zastojem krwi.
Utrata elastyczności i wzrost patologii w obszarach podstawnych.
Wzmocnienie struktury tkanek w podstawowych podziałach.
Pojawienie się pojedynczych lub wielu blizn łącznych.
Dotyczy segmentu narządów, spowodowanego zablokowaniem oskrzeli, tętnicy.
Zablokowanie lub zapalenie płuc wpływa na płat płuca.
Lokalizacja ognisk we wszystkich segmentach, jednolite uszkodzenie ciała.
Obecność różnych lokalizacji zmian. Rzadko spotykany.
Dlaczego rozwija się uszkodzenie płuc i jak się rozwija
Rozpoznanie stwardnienia płuc występuje w wyniku chorób układu oddechowego. Określenie przyczyny stwardnienia płuc pomaga opracować mechanizm leczenia i zatrzymać wzrost ognisk.
Przyczyny prowadzące do ogniskowego lub miejscowego wzrostu tkanki:
- choroby śródmiąższowe (uszkodzenia naczyń włosowatych w wyniku zapalenia pęcherzyków płucnych, zapalenia płuc, stwardnienia gruźliczego, sarkoidozy, tocznia rumieniowatego);
- patologie hemodynamiczne (upośledzony przepływ krwi);
- pylica płuc (spowodowana wdychaniem pyłu, który powoduje podrażnienie błony śluzowej, obrzęk płuc);
- choroby oskrzeli (powikłane zapalenie oskrzeli, podczas którego dochodzi do stanu zapalnego błony śluzowej płuc);
- choroby zakaźne (grypa, gronkowiec, mykoplazma, chlamydia, E. coli, pasożyty);
- urazy klatki piersiowej (urazy uszkadzające tkankę płucną);
- wrodzone dolegliwości (mukowiscydoza, wady wrodzone);
- zapalenie opłucnej (zapalenie błony płucnej z powodu urazu, zakażenia);
- choroba zakrzepowo-zatorowa (zamknięcie naczynia zakrzepem krwi);
- stosowanie niektórych leków;
- ciała obce (lokalna stwardnienie płuc może powstać, gdy mały obiekt dostanie się do oskrzeli);
- narażenie na promieniowanie;
- trujące gazy;
- idiopatyczna stwardnienie płuc (z niewyjaśnioną przyczyną).
Objawy choroby
Objawy pneumosklerozy zależą od szybkości rozwoju choroby. Miejscowe procesy często nie powodują jawnych objawów, czasem występuje kaszel ze skąpą plwociną. Choroba często występuje jako część lub konsekwencja innej choroby.
Przy umiarkowanej rozlanej pneumosklerozie, duszności, sinicowym odcieniu skóry, palcach w postaci pałeczek bębnowych, przewlekłym zapaleniu oskrzeli, przylepianiu klatki piersiowej. Dodatkowe funkcje:
- drastyczna utrata wagi;
- słabość;
- zmęczenie;
- bóle w klatce piersiowej;
- obrzęk żyły szyi;
- zwiększone bicie serca.
Nasilenie objawów określa obszar uszkodzenia tkanki płucnej widoczny na zdjęciu rentgenowskim. Ogniska stwardnienia płuc prowadzą do przewlekłej niewydolności oddechowej, zapalenia, rozedmy płuc.
Powikłania dotyczą nie tylko układu oddechowego, ale także serca. Często obserwowane skutki stwardnienia płuc:
- serce płucne (pogrubienie mięśnia sercowego);
- ostre infekcje dróg oddechowych;
- niewydolność oddechowa.
Jak diagnozować stwardnienie płuc?
Jeśli podejrzewasz, że zapalenie płuc jest skierowane do pulmonologa, z metatuberculous i post tubular pneumosclerosis - w oddziale TB. Lekarz zbada pacjenta w celu uzyskania wstępnej diagnozy. Podczas zbierania historii zwróć uwagę na:
- zmniejszanie granic płuc;
- głuchy dźwięk perkusji;
- ciężkie oddychanie;
- zmiany w klatce piersiowej;
- szybki puls i wysokie ciśnienie krwi.
Aby potwierdzić diagnozę, przeprowadź takie instrumentalne badania płuc:
- RTG (pokazuje ściemnianie, przemieszczenie i redukcję narządu, zmiany w układzie płucnym);
- spirografia (rejestruje spadek objętości powietrza i jego prędkość w płucach);
- CTG, MRI (pouczające, ale drogie procesy, pomagają dostrzec drobne zmiany);
- bronchoskopia (za pomocą wkładania aparatu pozwala zobaczyć patologię błony śluzowej).
Ponadto wykonuje się pełny test krwi i moczu, EKG, biochemiczne i immunologiczne badanie krwi, doppler i echokardiogram oraz analizę bakteriologiczną plwociny.
Leczenie pneumosklerozy
Po zidentyfikowaniu objawów i dostarczeniu diagnozy pulmonolog zaleci leczenie. Proces w płucach jest nieodwracalny. Jak leczyć pneumosklerozę? Terapia ma na celu wyeliminowanie przyczyn, zwalczanie niewydolności płuc i zapobieganie powikłaniom.
Niewydolność płuc jest leczona lekami stosującymi leki rozszerzające oskrzela, mukolityki, glikokortykosteroidy, lek Eglonil. Lek można przyjmować tylko za zgodą lekarza. Niewłaściwe stosowanie może spowodować poważne komplikacje. Maski tlenowe pomagają skutecznie przywrócić oddychanie i wykonywać ćwiczenia oddechowe. W ciężkich postaciach choroby wskazana jest hospitalizacja, a nawet przeszczepianie narządów. Po przeszczepie oczekiwana długość życia wzrasta do 5 lat.
Wyeliminuj przyczynę stwardnienia, aby zapobiec proliferacji tkanki patologicznej. W zależności od pierwotnej choroby stosuje się następujące metody terapeutyczne:
- antybiotykoterapia;
- leki na gruźlicę;
- leki przeciwpasożytnicze;
- chirurgiczne usuwanie chorób serca;
- drenaż jamy ropnia;
- cytostatyki i kortykosteroidy.
Zapobieganie stwardnieniu płuc i jego powikłaniom pomaga zapobiegać rozwojowi patologii. W tym celu ważne jest, aby ograniczyć wysiłek fizyczny, przeprowadzić masaż terapeutyczny, trzymać się diety, rzucić palenie, zdiagnozować i leczyć dolegliwości w odpowiednim czasie.
Nowa metoda to terapia komórkami macierzystymi. Co to jest? Wprowadzenie dożylnych komórek macierzystych kieruje je z krwią do chorych narządów, gdzie komórki pomagają w wymianie uszkodzonych tkanek.
W leczeniu rozlanej pneumosklerozy stosuje się środki ludowe o właściwościach absorpcyjnych, antyseptycznych i przeciwbakteryjnych. Ten wywar, napary ziół leczniczych - aloes, eukaliptus, sukcesja, pąki brzozy, szałwia, rumianek, pokrzywa, suszone owoce z dodatkiem miodu.
Czy zapalenie płuc jest zaraźliwe? Pacjent nie jest niebezpieczny dla innych, ponieważ patologia nie jest zakaźna. Choroba może być wywołana przez dowolną chorobę oskrzeli i płuc. Rokowanie przebiegu choroby zależy od tempa postępu zmian. Stwardnienie płuc można przerwać dzięki terminowej diagnostyce i leczeniu. W takim przypadku pacjent musi ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i prowadzić zdrowy tryb życia.
Pylica płuc: przyczyny, objawy i leczenie
Wielu starszych ludzi jest zainteresowanych diagnozowaniem tak rzadkiej choroby: pneumosklerozy płuc - co to jest? Obecnie choroba staje się coraz bardziej powszechna w identyfikowaniu lekarzy, nie tylko u osób starszych, ale także w młodszym pokoleniu.
Czym jest pneumoskleroza? Jest to powikłanie pacjenta na tle innych chorób oskrzelowo-płucnych lub sercowo-naczyniowych.
Stwardnienie płuc jest uważane za proces patologiczny, niewydolność funkcji układu oddechowego, zastępowanie zdrowej tkanki w płucach przez łącznik. Jest to rodzaj komplikacji już postępującej patologii, gdy proces zastępowania miąższu płucnego przez niedziałającą tkankę łączną staje się nieodwracalny. W miarę wzrostu tkanki łącznej płuca ulegają całkowitemu odkształceniu, są ubite i pomarszczone. Patologia prowadzi do zmniejszenia rozmiaru tkanki płucnej, braku wentylacji w płucach.
Najczęściej chorobę rozpoznaje się po badaniu USG u mężczyzn w wieku 50–55 lat. Choroba nieuchronnie prowadzi do niepełnosprawności, a nawet śmierci, jeśli nie podejmiesz środków nadzwyczajnych i nie będziesz szukać pomocy u pulmonologa. W celu ratowania życia konieczne jest pilne przywrócenie funkcji aparatu oddechowego w celu normalizacji oddychania. Pacjent jest hospitalizowany w celu monitorowania stanu pacjenta w klinice.
Stwardnienie płuc według typu
Wraz ze stwardnieniem płuc występuje całkowite lub częściowe zastąpienie miąższu płucnego i naczyń oskrzelowych tkanką łączną. Ponadto jest możliwe:
- przemieszczenie śródpiersia w bok;
- stwardnienie miąższu;
- patologiczne zmiany w płucach;
- przemiana tkanki powietrznej w łącznik.
Od tego, jak bardzo rozprzestrzeniła się pneumoskleroza, rozróżniają między ograniczoną (lokalną, ogniskową) i rozproszoną.
W przypadku ograniczonej stwardnienia płuc, oddzielna część miąższu płucnego jest zagęszczona, jedna z płuc ma zmniejszoną objętość. Przy ograniczonym zwłóknieniu płuc obserwuje się sztywność i spadek jakości wentylacji płuc.
W przypadku ogniskowej pneumosklerozy wygląd tkanki płucnej staje się podobny do surowego mięsa. Mikroskopowo, w procesie diagnostyki, obserwuje się ropienie w płucach, nagromadzenie wysięku włóknistego.
W rozlanej stwardnieniu płuc występuje tylko jedno płuco lub oba z nich, podczas gdy tkanka płuc jest pogrubiona, ich objętość jest zmniejszona, ich struktury są zaburzone i nienormalne.
W zależności od stopnia uszkodzenia struktur płuc, możliwy jest rozwój okołoskrzelowej, okołonaczyniowej lub śródmiąższowej pneumosklerozy.
Zgodnie z etiologią rozwoju, występują dyscirculatory, postnecrotic pneumosclerosis w wyniku zmian dystroficznych i procesów zapalnych w płucach.
Przyczyny rozwoju choroby
Z reguły zwłóknienie płucne jest powikłaniem na tle już istniejącej choroby oskrzelowo-płucnej. Zapalenie płuc, zakażenie gruźlicze lub wirusowe, zapalenie oskrzeli, pylica płuc, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, ziarniniakowatość może to wywołać.
Przyczynami pneumosklerozy mogą być:
- nieleczony proces zapalny w płucach;
- gronkowcowe zapalenie płuc, które może prowadzić do martwicy tkanek miąższu, wzrostu tkanki włóknistej;
- gruźlica na tle bliznowacenia tkanek, powstawania rozedmy płuc i jamy powietrznej;
- przewlekłe zapalenie oskrzeli, które może prowadzić do rozproszonych zmian;
- zapalenie mięśnia sercowego serca, które może prowadzić do rozwoju rozlanej pneumosklerozy;
- zwężenie zastawki mitralnej, prowadzące do upośledzenia hemodynamiki w układzie małego krążka krążenia krwi, niewydolności serca, rozwoju kardiogennej postaci choroby
- blokada tętnicy płucnej;
- zatorowość płucna.
Ponadto chorobę może wywołać:
- silna ekspozycja na promieniowanie prowadzi do rozwoju rozproszonej formy;
- przyjmowanie wielu leków toksycznych lub psychotropowych, które mogą zmniejszyć aktywność immunologiczną organizmu;
- gronkowcowe zapalenie płuc;
- ropień płuc, prowadzący do proliferacji tkanki włóknistej;
- niewydolność lewej komory serca, prowadząca do osocza krwi w pocie w tkance płucnej, rozwój kardiogennej postaci pneumosklerozy.
Niezależnie od etiologii choroby, wentylacja płuc, zdolność do drenażu oskrzeli i krążenie krwi są upośledzone. Pęcherzyki ulegają największemu zniszczeniu i są zmodyfikowane pod względem struktury. Wszystkie funkcjonujące struktury w miąższu płuc są zastępowane przez tkankę łączną. Stan ten zagraża życiu.
Objawy i objawy choroby
Bez diagnostyki trudno jest rozpoznać chorobę, ponieważ objawy kliniczne są podobne do zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc lub gruźlicy płuc. Specyficzne objawy zależą bezpośrednio od postaci choroby, stopnia zastąpienia tkanki w miąższu płuc.
Jeśli jest miejsce, które należy ograniczyć do zwłóknienia płuc, objawy są zwykle niewielkie.
Jeśli wykryta zostanie rozlana stwardnienie płuc, objawy kliniczne są bardziej wyraźne. Pacjent cierpi:
- duszność;
- ból w klatce piersiowej;
- odkrztuszanie plwociny;
- zwiększone zmęczenie;
- pojawienie się sinicy na błonach śluzowych skóry;
- ciężka słabość;
- ataki zawrotów głowy;
- bóle głowy;
- ostra utrata wagi;
- modyfikacje paliczków palców.
Podczas przeprowadzania ultradźwięków dochodzi do deformacji klatki piersiowej. Podczas wykonywania metody osłuchiwania zaobserwowano:
- suchy drobny świszczący oddech w płucach;
- kołatanie serca;
- pusta klatka piersiowa z rozwojem ograniczonego zwłóknienia płuc;
- duszność nawet w spoczynku z rozproszoną postacią choroby;
- rozproszona sinica;
- osłabienie oddychania pęcherzykowego;
- zwiększone płytkie oddychanie podczas rozwoju ropnego rozlanego zwłóknienia płuc.
Patologia nieuchronnie prowadzi do nieprawidłowego funkcjonowania płuc, pogorszenia jakości życia pacjenta, rozwoju niewydolności krążeniowo-oddechowej, a nawet śmierci w przypadku wtórnego zakażenia wirusowego lub bakteryjnego.
Diagnoza choroby
Główną orientacyjną metodą diagnozowania stwardnienia płuc jest prześwietlenie płuc, które może wykryć stopień uszkodzenia oskrzeli, dokładną lokalizację procesu zapalnego. Dodatkowo można dodatkowo przeprowadzić następujące badania:
- MRI;
- tomografia;
- bronchografia;
- badania fizjologiczne nad wykrywaniem wspólnej patologii;
- Promienie rentgenowskie w celu wyjaśnienia diagnozy, określenia zmian w strukturach i naturze zmiany w płucach;
- bronchoskopia;
- spirometria w celu określenia stopnia zwężenia płatów płucnych, naruszenia drożności oskrzeli w oskrzelach.
Możliwe jest pobranie wymazów z oskrzeli w celu zidentyfikowania aktywności rozwoju procesu patologicznego.
Leczenie pneumosklerozy
Leczenie pneumosklerozy powinno się rozpocząć od wyeliminowania procesu zapalnego i pierwotnej choroby, która doprowadziła do rozwoju stwardnienia płuc.
Jeśli choroba jest wywołana zapaleniem płuc lub zapaleniem oskrzeli, leczenie jest lecznicze, z powołaniem leków przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych, wykrztuśnych. Dodatkowo pokazuje terapeutyczne ćwiczenia oddechowe z obciążeniem mięśni płuc, serca.
Pacjentom zaleca się więcej pływania, twardnienie ciała, ćwiczenia oddechowe.
W ciężkich przypadkach, gdy objawy są w pełni widoczne, możliwe jest przeprowadzenie operacji chirurgicznej w celu usunięcia dotkniętej chorobą części płuc.
Głównym celem leczenia jest zatrzymanie przyczyn i czynników, które doprowadziły do choroby, jak również istniejących nieprzyjemnych objawów. W obecności silnego kaszlu przepisywane są leki wykrztuśne i rozszerzające oskrzela. Z zatory w płucach jest drenaż.
Leczenie jest skomplikowane, z mianowaniem diuretyków, glikokortykosteroidów, glikozydów nasercowych z postacią kardiomiopatyczną choroby.
Jeśli ujawni się niewydolność płucna, zostanie pokazane, że przeprowadzają:
- jonoforeza;
- ultradźwięki;
- inductothermy odsłaniając klatkę piersiową;
- promieniowanie ultrafioletowe;
- tlenoterapia w celu nasycenia płuc tlenem.
Jeśli w miąższu płuc obserwuje się ropienie, wówczas można zastosować radykalną metodę chirurgiczną do wycięcia tkanki włóknistej razem z pobliskimi obszarami dotkniętymi chorobą.
W leczeniu stwardnienia rozsianego nie można stosować środków ludowych. Mogą tylko pogorszyć przebieg choroby, wywołać poważne komplikacje.
Pacjentom zaleca się stosowanie gotowanej cebuli, aloesu, miodu, suszonych owoców na pusty żołądek, aby zmniejszyć przekrwienie płuc, pić czerwone wino, wziąć eukaliptus, nalewkę tymiankową.
Zapobieganie
Aby temu zapobiec, ważne jest:
- terminowo leczyć przeziębienia choroby oskrzelowo-pozakaźne i niezakaźne;
- rzucić palenie;
- wyeliminować wszelkie czynniki wytrącające, które mogą prowadzić do rozwoju choroby;
- unikaj kontaktu z toksycznymi lekami podczas pracy w niebezpiecznej produkcji, zmień rodzaj działalności;
- być aktywnym w sporcie;
- przeprowadzać procedury hartowania;
- oddychaj świeżym powietrzem lasu;
- leczyć w czasie ARVI;
- monitorować układ oddechowy;
- wyposażyć ciało w tlen;
- Uzupełnij wszystkie funkcje płuc o istotne elementy.
Jeśli nie leczysz choroby na czas, co może prowadzić do stwardnienia płuc, nie możesz uniknąć:
- zmiany morfologiczne w pęcherzykach;
- pogrubienie płuc i łożyska naczyniowego;
- upośledzona wentylacja płuc;
- rozwój niewydolności krążeniowo-oddechowej, rozedma płuc.
Tylko terminowa diagnoza i leczenie wyeliminują chorobę, osiągną stabilną i przedłużoną remisję. W przypadku rozległych uszkodzeń tkanki płucnej, wymiany miąższu na tkankę łączną i przystąpienia do wtórnej infekcji, wszystko może zakończyć się tylko śmiercią.
Czym jest włóknienie płuc: objawy i leczenie
Stwardnienie płuc jest poważną patologią narządów układu oddechowego, podczas której modyfikowana jest funkcjonująca tkanka płuc, dzięki czemu nie jest w stanie wykonywać swojej głównej pracy. Proces jest nieodwracalny, niemożliwe jest odzyskanie utraconej części płuc za pomocą leków.
Pacjenci często zastanawiają się, czy mogą żyć z podobną diagnozą i co robić, aby stan się nie pogorszył. Aby to zrobić, zrozum pierwotne przyczyny choroby.
Co dzieje się w ciele
Choroba ma wiele przyczyn rozwoju, znaczną część czynników przyczyniających się w historii człowieka. Prawie zawsze pojawienie się stwardnienia płuc ma wpływ na wewnętrzne przewlekłe zakażenie organizmu. Z tego lub innego powodu tkanka płuc zaczyna się deformować, tak że nie może wykonywać swoich podstawowych funkcji.
Pęcherzyki w miejscach porażki nie są wypełnione powietrzem, wymiana gazowa w nich nie występuje. Jeśli patologia rozwija się na nie-rozległym miejscu, chorobie nie towarzyszą poważne objawy. Problemy zaczynają się, gdy duża część tkanki płucnej ulegnie stwardnieniu płuc.
Wiele osób martwi się pytaniem, czy dana osoba ma pneumosklerozę, czy jest zaraźliwa czy nie. Odpowiedź jest prosta: warto się martwić, gdy jest to spowodowane infekcją, sama choroba nie stanowi zagrożenia dla innych.
Klasyfikacja
Istnieje kilka rodzajów tej choroby, w zależności od tego, czy można założyć kolejne rokowanie. Metody nowoczesnej diagnostyki pomogą dokładnie określić, która pneumoskleroza u konkretnego pacjenta. W zależności od postaci choroby wybierana jest najbardziej odpowiednia terapia lekowa.
W zależności od stopnia uszkodzenia:
- Zwłóknienie płuc - podczas niego następuje zmiana miąższu, który pokrywa przestrzeń pozbawioną powietrza. Alveoli są nietknięte.
- Stwardnienie płuc - całkowita wymiana miąższu.
- Pneumokirroza - proces patologiczny wychwytuje wszystkie tkanki płucne wraz z naczyniami i oskrzelami. Opłucna gęstnieje, następuje przesunięcie śródpiersia.
Choroba jest również podzielona według częstości występowania zmiany. Jeśli uszkodzony jest mały obszar, nazywany jest on lokalną stwardnieniem płuc (ogniskowa), gdy duży obszar tkanki wyściółkowej jest zaangażowany w zmiany patologiczne, możemy mówić o formie rozproszonej.
- Ogniskowe zwłóknienie płuc nie powoduje znacznego dyskomfortu dla pacjenta. Dotyczy małej części narządów układu oddechowego. Nie wpływa na procesy wymiany gazu ani na elastyczność tkanki płucnej.
- Rozlana pneumoskleroza jest stanem, w którym dotknięte jest całe płuco, rzadziej oba. Istnieje naruszenie ich wentylacji.
Choroba jest również podzielona w zależności od lokalizacji zmiany i jej przyczyny.
Płucna choroba płuc płuc jest poważną chorobą, która wymaga dożywotniej obserwacji przez pulmonologa. Dlatego nie należy odkładać wizyty u specjalisty.
Przyczyny pneumosklerozy
Zmiany płucno-miażdżycowe w płucach rozwijają się z wielu różnych powodów. Często nie są one na czas wyleczonymi procesami zakaźnymi w organizmie. Ważną rolę odgrywa obecność czynników predysponujących w życiu pacjenta.
Choroby, które mogą powodować wymianę tkanki płucnej:
- przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, niedodma, pęcherzyki płucne, zapalenie opłucnej, aspiracyjne zapalenie płuc i inne problemy związane z układem oddechowym;
- poważne obrażenia klatki piersiowej;
- dziedziczne choroby układu oskrzelowo-płucnego.
Często pneumoskleroza jest wywoływana przez wirusy, infekcje lub grzyby, które były aktywne w płucach przez długi czas, na przykład podczas gruźlicy. Może to być również spowodowane rozedmą płuc.
Czynniki predysponujące
Nawet w obecności powyższych chorób pneumoskleroza nie rozwija się we wszystkich przypadkach. Ważną rolę odgrywają czynniki predysponujące, na które pacjent jest codziennie narażony. Im więcej, tym większe prawdopodobieństwo uszkodzenia miąższu.
Co może wpłynąć na wystąpienie uszkodzenia:
- choroby układu sercowo-naczyniowego;
- palenie, nawet bierne, picie alkoholu;
- zakrzepica płucna;
- promieniowanie jonizujące;
- długotrwałe stosowanie niektórych leków;
- osłabienie odporności;
- genetyczne predyspozycje do chorób płuc.
Pacjent z pulmonologii powinien pamiętać, że pragnienie alkoholu znacząco osłabia układ odpornościowy, dzięki czemu organizm nie jest w stanie w pełni zwalczyć zakażenia. Palenie tytoniu, oprócz szkodliwych skutków, może powodować skurcz oskrzelowo-płucny, co powoduje zaburzenia wymiany gazowej. W 70% przypadków rozwoju odmy opłucnowej można było uniknąć, gdyby osoba nie paliła.
Objawy choroby
Jeśli zmiana jest ogniskowa, pacjent może nie odczuwać objawów choroby. Rozwijają się tylko z rozproszonymi zmianami w tkance płucnej.
Objawy płucnego zwłóknienia płuc:
- Kaszel Początkowo płuca kaszlą, co z czasem wzrasta. Kaszel staje się produktywny, lepka, ropna plwocina zaczyna się rozdzielać.
- Zadyszka. W początkowej fazie choroby pojawia się tylko podczas ćwiczeń. Jednak w miarę postępu obserwuje się go również w fazie spoczynku.
- Sinica i bladość skóry. Zakłócenia mikrokrążenia krwi w tkankach rozwijają się z powodu upośledzonej wymiany gazowej, dzięki czemu skóra na twarzy staje się blada, trójkąt nosowo-wargowy ma niebieskawy kolor.
- Niezdolność do wykonywania pełnych ruchów oddechowych powoduje obrzęk żył szyi.
W miarę postępu choroby pacjent może odczuwać ogólne pogorszenie stanu zdrowia, co jest związane z upośledzeniem wentylacji. W ciężkich postaciach zwłóknienia płucnego obserwuje się wizualnie zwichnięcie śródpiersia, częściowo zapada się klatka piersiowa.
Diagnostyka
Najłatwiej rozpoznać stwardnienie płuc na zdjęciach rentgenowskich, ale lekarz stosuje również metody osłuchiwania i perkusji, bronchografii, CT płuc. Główną rolę w diagnozie odgrywa historia życia pacjenta, obecność chorób towarzyszących. Alarmującym sygnałem jest przystąpienie do kliniki przewlekłego zapalenia oskrzeli lub rozedmy płuc.
Podczas badania pulmonolog zauważa:
- skrócono dźwięk perkusji;
- oddychanie pęcherzykowe może być upośledzone;
- delikatne rzęsy;
- ruchliwość marginesu płucnego jest ograniczona.
Jeśli stwardnienie płuc ulegnie ciężkiemu stadium, w obszarze klatki piersiowej pojawia się zanik mięśni z dalszą deformacją klatki piersiowej i wszystkich znajdujących się w niej narządów.
Często specjalista stosuje metody spirometryczne, które pozwalają mu określić poziom pojemności życiowej płatów płucnych, a także upośledzoną drożność oskrzeli.
RTG
Najważniejszym badaniem, które wpływa na diagnozę i wyznaczenie dalszego leczenia, jest radiografia płuc. Pomaga zidentyfikować stwardnienie płuc na wszystkich etapach rozwoju, a także zobaczyć powiązane choroby (zapalenie oskrzeli, rozedma płuc, gruźlica i inne).
Radiolog widzi obraz deformacji wzoru płucnego, który staje się siatką o zwiększonym kolorze. Sam oddech można zmniejszyć. W dolnych sekcjach widoczne są oznaki płuca komórkowego, co jest konsekwencją zmian w strukturze tkaniny podszewkowej.
Obecność wszystkich powyższych objawów podczas badania wskazuje na włóknienie płucne. W przyszłości pacjent jest przydzielany do terapii podtrzymującej.
Leczenie
W przypadku pogorszenia współistniejących chorób danej osoby, umieszcza się szpital, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie pneumosklerozy płucnej. Etapy procesu pielęgniarstwa obejmują wdrażanie terapii lekowej, a także wspieranie środków zapobiegawczych. Leczenie choroby jest możliwe tylko za pomocą zintegrowanego podejścia, które musi być wdrożone na całe życie.
Leczenie włóknienia płucnego lekami
To, jakich leków należy użyć, może rozwiązać tylko pulmonolog, który obserwuje pacjenta. Nie warto podejmować decyzji o samodzielnym przyjmowaniu leków, ponieważ niewłaściwie dobrana terapia lekowa może pogorszyć sytuację.
Lekarz przepisuje następujące grupy funduszy:
- leki, które pomagają rozrzedzić i wypłukać plwocinę z płuc;
- leki rozszerzające oskrzela;
- witaminy.
Jeśli u pacjenta występuje stwardnienie płuc, mogą być wymagane glikozydy nasercowe, diuretyki lub glikokortykosteroidy. Choroba spowodowana infekcją wymaga antybiotyków lub leków przeciwbakteryjnych.
Inne metody terapii
- Fizjoterapia
Pokazane, jeśli nie zaobserwowano objawów niewydolności płuc. Do leczenia stosuje się jonoforezę lub ultradźwięki, które przeprowadza się z wprowadzeniem leków. Czasami przepisywane są zabiegi termiczne, elektroforeza lub promieniowanie ultrafioletowe.
Jest to terapia tlenowa, która jest w butlach pod ciśnieniem. Pacjent oddycha przez specjalną maskę przez 5-15 minut. Ta metoda pomaga przywrócić metabolizm w tkankach, nasycić każdą komórkę ciała tlenem.
- Medyczna kultura fizyczna
Jest to kompleks pewnych ćwiczeń, w które zaangażowany jest górny tors. Nie mniej użyteczne byłoby wykonywanie ćwiczeń oddechowych.
Operacja jest wskazana w przypadku ciężkich ropnych procesów, jak również rozległej marskości lub zmian włóknistych. Procedura polega na wydaleniu uszkodzonej części płuc lub całego narządu, w niektórych krajach, transplantacji zdrowych tkanek. Według opinii, po takiej operacji pacjent wraca do pełnego życia bez problemów z układem oddechowym.
Im większy wpływ na chorobę, tym bardziej prawdopodobne jest, że powstrzyma ona dalszy postęp. Po wysokiej jakości leczeniu, osoba powinna podjąć środki zapobiegawcze, aby zapobiec nawrotom objawów.
Zapobieganie
Stwardnienie płuc jest niebezpieczne, ponieważ może wpływać na dużą powierzchnię tkanki płucnej. Jest to obarczone poważnymi komplikacjami, które mogą prowadzić do śmierci chorego. Jeśli istnieje predyspozycja genetyczna lub choroba płuc już obecna, przydatne będzie codzienne zapobieganie tej chorobie.
Co można zrobić, aby zapobiec stwardnieniu płuc:
- rzucić palenie, zminimalizować zużycie napojów alkoholowych;
- terminowo leczyć choroby płuc, przeziębienia;
- zmienić pracę związaną z wdychaniem obcych substancji (kurz, gaz, pleśń itp.);
- częściej w celu przewietrzenia pokoju, regularnego przebywania na świeżym powietrzu, chodzenia po lesie lub na morzu, łagodzenia ciała za pomocą ścierania;
- Nie należy przyjmować toksycznych leków bez recepty.
Każdy, kto ukończył 14 lat, musi co roku poddawać się badaniu fluorograficznemu, co pomaga zidentyfikować wszelkie zmiany w strukturze oskrzelowo-płucnej i natychmiast rozpocząć leczenie. Ponadto promieniowanie rentgenowskie jest pokazane w obecności ciągłej duszności lub kaszlu.
Nie powinieneś zaostrzać stanu organizmu przez stały wpływ czynników predysponujących, jeśli masz już chorobę płuc. Taki pacjent musi być obserwowany co sześć miesięcy przez pulmonologa.
Możliwe powikłania i rokowanie
U osób z rozlanym płucnym zwłóknieniem płuc można znacznie zmniejszyć oczekiwaną długość życia. Choroba jest obarczona szybkim rozwojem poważnych powikłań, które prowadzą do śmierci pacjenta. Zmiany ogniskowe są znacznie bardziej narażone na leczenie.
Aby zapobiec deformacji klatki piersiowej z powodu całkowitej wymiany tkanki płucnej, należy skonsultować się z lekarzem na czas, jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w stanie zdrowia.
W przypadku corocznej fluorografii wszystkie patologie narządów układu oddechowego i serca są wyraźnie widoczne, co umożliwia wykrycie miażdżycy we wczesnych stadiach.
Możliwe konsekwencje choroby:
- serce płucne;
- rozedma płuc;
- ropień;
- przewlekła niewydolność oddechowa;
- hipoksemia tętnicza.
Stwardnienie płuc nie rozwija się od zera. W prawie wszystkich przypadkach osoba wie o chorobach, które mogą poprzedzać ten stan. Powinny być leczone w odpowiednim czasie, a także zapobiegać powikłaniom. Przestrzeganie tych prostych zasad pozwoli osobie zawsze oddychać głęboko.
Stwardnienie płuc
Stwardnienie płuc to patologiczne zastąpienie tkanki płucnej tkanką łączną w wyniku procesów zapalnych lub dystroficznych w płucach, któremu towarzyszy naruszenie elastyczności i wymiany gazowej w dotkniętych obszarach. Miejscowe zmiany są bezobjawowe, rozproszone - towarzyszy im postępująca duszność, kaszel, ból w klatce piersiowej, zmęczenie. Radiografia i obliczone / wielospiralne badanie TK płuc, spirografia, biopsja płuc z morfologiczną weryfikacją diagnozy są wykorzystywane do identyfikacji i oceny zmiany. W leczeniu pneumosklerozy, GCS, cytostatyków, leków przeciwwłóknieniowych, terapii tlenowej stosuje się ćwiczenia oddechowe; w razie potrzeby podnosi się kwestię przeszczepu płuc.
Stwardnienie płuc
Stwardnienie płuc jest procesem patologicznym charakteryzującym się zastąpieniem miąższu płucnego przez niedziałającą tkankę łączną. Zwłóknienie płuc zwykle rozwija się w wyniku procesów zapalnych lub dystroficznych w płucach. Proliferacja w płucach tkanki łącznej powoduje deformację oskrzeli, ostre uszczelnienie i marszczenie tkanki płuc. Płuca stają się pozbawione powietrza i kurczą się. Stwardnienie płuc może rozwinąć się w każdym wieku, częściej ta choroba płuc występuje u mężczyzn powyżej 50 roku życia. Ponieważ zmiany sklerotyczne w tkance płucnej są nieodwracalne, choroba postępuje stopniowo, może prowadzić do głębokiej niepełnosprawności, a nawet śmierci pacjenta.
Klasyfikacja stwardnienia płuc
W zależności od stopnia nasilenia wymiany miąższu płucnego przez tkankę łączną wyróżnia się:
- zwłóknienie płuc - tyazhisty ograniczały zmiany miąższu płuc, na przemian z powietrzną tkanką płuc;
- pneumoskleroza (sama pneumoskleroza) - zagęszczenie i zastąpienie miąższu płuc tkanką łączną;
- pneumokiroza jest skrajnym przypadkiem stwardnienia płuc, charakteryzującym się całkowitą wymianą pęcherzyków płucnych, naczyń i oskrzeli z tkanką łączną, konsolidacją opłucnej, przemieszczeniem narządów śródpiersia do dotkniętej chorobą strony.
Pod względem częstości występowania w płucach, pneumoskleroza może być ograniczona (lokalna, ogniskowa) i rozproszona. Ograniczona stwardnienie płuc może być mała i duża ogniskowa. Ograniczona miażdżyca tętnic makroskopowo reprezentuje obszar ściśniętego miąższu płucnego ze zmniejszeniem objętości tej części płuc. Szczególną postacią ogniskowej stwardnienia płuc jest mięsień (stwardnienie pooperacyjne, w którym w środku zapalenia tkanka płuc przypomina surowe mięso pod względem wyglądu i konsystencji). Badanie mikroskopowe płuc można określić za pomocą ropnych ognisk miażdżycy, zwężenia włóknistego, wysięku włóknistego itp.
Rozlana stwardnienie płuc dotyczy całej płuc, a czasem obu płuc. Tkanka płuc jest ubita, objętość płuc jest zmniejszona, ich normalna struktura jest utracona. Ograniczona pneumoskleroza nie wpływa znacząco na funkcję wymiany gazowej i elastyczność płuc. W przypadku rozlanych zmian płucnych ze stwardnieniem płuc obserwuje się obraz sztywnego płuca i zmniejszenie jego wentylacji.
Przeważające zmiany w różnych strukturach płuc odróżniają pęcherzykową, śródmiąższową, okołonaczyniową, okołowierzchołkową i okołoskrzelową pneumosklerozę. Zgodnie z czynnikami etiologicznymi wyróżnia się postnecrotyczne, krążeniowe zwłóknienie płuc, a także stwardnienie tkanki płucnej, powstałe w wyniku procesów zapalnych i dystroficznych.
Przyczyny i mechanizm rozwoju pneumosklerozy
Zwykle zapalenie płuc towarzyszy kursowi lub jest wynikiem niektórych chorób płuc:
- nierozwiązane zakaźne, wirusowe i aspiracyjne zapalenie płuc, gruźlica, grzybice;
- POChP, przewlekłe zapalenie oskrzeli i zapalenie okostnej;
- niedodma płuc, przedłużone masywne zapalenie opłucnej;
- pylica płuc spowodowana wdychaniem gazów przemysłowych i pyłu, urazy radiacyjne;
- pęcherzyki płucne (włóknienie, alergia);
- sarkoidoza płucna;
- ciała obce oskrzelowe;
- urazy i urazy klatki piersiowej i miąższu płucnego;
- dziedziczna choroba płuc.
Rozwój pneumosklerozy może być spowodowany niewystarczającą objętością i skutecznością terapii przeciwzapalnej w przypadku tych chorób.
Stwardnienie płuc może również rozwinąć się w wyniku zaburzeń hemodynamicznych w ogólnoustrojowym krążeniu płucnym (w wyniku zwężenia zastawki dwudzielnej, niewydolności lewej komory serca, zatorowości płucnej), w wyniku promieniowania jonizującego, przyjmowania toksycznych leków pneumotropowych, u pacjentów o zmniejszonej reaktywności immunologicznej.
Stwardnienie płuc po zapaleniu płuc rozwija się w wyniku niepełnego ustąpienia stanu zapalnego w płucach, co prowadzi do wzrostu tkanki bliznowatej i obliteracji światła pęcherzyków płucnych. Zwłaszcza częstość stwardnienia płuc występuje po gronkowcowym zapaleniu płuc, któremu towarzyszy powstawanie martwicy miąższu płucnego i powstawanie ropnia, którego gojeniu towarzyszy wzrost tkanki włóknistej. Pęcherzowa stwardnienie płuc charakteryzuje się proliferacją tkanki łącznej w płucach i rozwojem otrzewnej.
Przewlekłe zapalenie oskrzeli i zapalenie oskrzelików powodują rozwój rozlanego zapalenia oskrzeli i okołobłoniastego. Gdy długotrwałe obecne zapalenie opłucnej w procesie zapalnym obejmuje warstwy powierzchniowe płuc, dochodzi do ucisku wysięku w miąższu i rozwoju pleurogennego zwłóknienia płuc. Zwłóknienie pęcherzyków płucnych i uszkodzenie radiacyjne powodują rozwój rozlanej pneumosklerozy z utworzeniem „płuca komórkowego”. Wraz z objawami niewydolności lewej komory serca, zwężeniem zastawki mitralnej, pojawia się pocenie się płynnej części krwi do tkanki płucnej wraz z dalszym rozwojem kardiogennej stwardnienia płuc.
Mechanizmy rozwoju i formy pneumosklerozy wynikają z jej przyczyn. Jednak naruszenia funkcji wentylacji płuc, zdolności drenażowej oskrzeli, krążenia krwi i limfy w płucach są wspólne dla wszystkich etiologicznych postaci zwłóknienia płuc. Naruszenie struktury i zniszczenie pęcherzyków płucnych prowadzi do zastąpienia struktur morfofunkcjonalnych miąższu płucnego tkanką łączną. Naruszenie limfocytów i krążenie krwi towarzyszące patologii oskrzelowo-płucnej i naczyniowej również przyczyniają się do wystąpienia stwardnienia płuc.
Objawy pneumosklerozy
Ograniczona pneumoskleroza zwykle nie przeszkadza pacjentom, czasami występuje lekki kaszel ze skąpą plwociną. Podczas oglądania z boku zmiany można wykryć cofnięcie klatki piersiowej.
Rozlana stwardnienie płuc jest objawem duszności - początkowo podczas wysiłku fizycznego, a później - w spoczynku. Skóra z cyjanotycznym odcieniem z powodu zmniejszonej wentylacji tkanki pęcherzykowej płuc. Charakterystycznym objawem niewydolności oddechowej w stwardnieniu płuc jest objaw palców Hipokratesa (w postaci pałeczek perkusyjnych). Rozlanej pneumosklerozie towarzyszą objawy przewlekłego zapalenia oskrzeli. Pacjenci obawiają się kaszlu - początkowo rzadkiego, a następnie obsesyjnego z wydzieliną ropnej plwociny. Przebieg pneumosklerozy jest główną chorobą: rozstrzenie oskrzeli, przewlekłe zapalenie płuc. Możliwy ból w klatce piersiowej, osłabienie, utrata masy ciała, zmęczenie.
Często występują oznaki marskości płuc: duża deformacja klatki piersiowej, zanik mięśni międzyżebrowych, przemieszczenie serca, dużych naczyń i tchawicy w kierunku zmiany. W rozproszonych postaciach pneumosklerozy rozwija się nadciśnienie krążenia płucnego i objawy serca płucnego. Nasilenie stwardnienia płuc jest określane przez objętość chorej tkanki płucnej.
Zmiany morfologiczne w pęcherzykach płucnych, oskrzelach i naczyniach krwionośnych w pneumosklerozie prowadzą do upośledzenia wentylacji płuc, hipoksemii tętniczej, zmniejszenia łożyska naczyniowego i są skomplikowane przez rozwój serca płuc, przewlekłą niewydolność oddechową i dodatek zapalnych chorób płuc. Rozedma płuc jest stałym towarzyszem pneumosklerozy.
Diagnoza pneumosklerozy
Dane fizyczne dotyczące stwardnienia płuc zależą od lokalizacji zmian patologicznych. Ostre osłabienie oddychania, wilgotnych i suchych rzęs, dźwięk perkusji jest tępy powyżej dotkniętego obszaru lub rozproszony.
Niezawodna identyfikacja stwardnienia płuc pozwala na radiografię płuc. Radiografia ujawnia zmiany w tkance płucnej z bezobjawową stwardnieniem płuc, ich rozpowszechnieniem, naturą i ciężkością. Aby szczegółowo określić stan obszarów dotkniętych pneumosklerozą, wykonuje się bronchografię, tomografię komputerową płuc i rezonans magnetyczny.
Radiograficzne oznaki stwardnienia płuc są zróżnicowane, ponieważ odzwierciedlają nie tylko zmiany sklerotyczne w płucach, ale także obraz powiązanych chorób: rozedma płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli. Na radiogramach określa się zmniejszenie rozmiaru dotkniętej chorobą części płuc, a także zwiększenie, siatkowanie i zapętlenie wzorca płucnego wzdłuż gałęzi oskrzeli z powodu deformacji ich ścian, stwardnienia i naciekania tkanki okostnej. Często pola płucne niższych podziałów przybierają postać porowatej gąbki („płuco komórkowe”). Na bronchogramach - zbieżność lub odchylenie oskrzeli, ich zwężenie i deformacja, małe oskrzela nie są zdefiniowane.
Bronchoskopia często ujawnia rozstrzenie oskrzeli, objawy przewlekłego zapalenia oskrzeli. Analiza składu komórkowego popłuczyn z oskrzeli umożliwia wyjaśnienie etiologii i stopnia aktywności procesów patologicznych w oskrzelach. W badaniu funkcji układu oddechowego (spirometria, pomiar przepływu szczytowego) wykryto spadek pojemności płuc i drożności oskrzeli (wskaźnik Tiffno). Zmiany we krwi podczas miażdżycy nie są specyficzne.
Leczenie pneumosklerozy
Leczenie pneumosklerozy prowadzi pulmonolog lub terapeuta. Ostre zapalenie w płucach lub rozwój powikłań może być wskazaniem do leczenia szpitalnego w oddziale pulmonologii. W leczeniu stwardnienia rozsianego główny nacisk kładzie się na eliminację czynnika etiologicznego.
Ograniczone formy stwardnienia płuc, które nie przejawiają się klinicznie, nie wymagają aktywnej terapii. Jeśli wystąpi pneumoskleroza z zaostrzeniami procesu zapalnego (częste zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli), zaleca się leki przeciwbakteryjne, wykrztuśne, mukolityczne, rozszerzające oskrzela, w celu poprawy drenażu oskrzeli (płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe) wykonuje się bronchoskopię terapeutyczną. Z objawami niewydolności serca, stosować glikozydy nasercowe i preparaty potasowe, w obecności składnika alergicznego i rozlanej pneumosclerosis - glukokortykoidy.
Dobre wyniki w przypadku pneumosklerozy zapewnia zastosowanie terapii fizycznej i kompleksu sportowego, masaż klatki piersiowej, tlenoterapia i fizjoterapia. Ograniczona stwardnienie płuc, zwłóknienie i marskość wątroby, zniszczenie i ropienie tkanki płucnej wymagają leczenia chirurgicznego (resekcja dotkniętej części płuc). Nową techniką w leczeniu stwardnienia płuc jest użycie komórek macierzystych, które pozwalają przywrócić normalną strukturę płuc i ich funkcję wymiany gazowej. W przypadku dużych zmian rozproszonych jedynym sposobem leczenia jest przeszczep płuc.
Rokowanie i zapobieganie pneumosklerozie
Dalsze przewidywanie zwłóknienia płuc zależy od postępu zmian w płucach i szybkości rozwoju niewydolności oddechowej i serca. Najgorsze opcje dla pneumosklerozy są możliwe dzięki powstaniu „płuca komórkowego” i dodaniu wtórnej infekcji. Podczas powstawania „płuca komórkowego” niewydolność oddechowa staje się cięższa, ciśnienie w tętnicy płucnej wzrasta i rozwija się serce płucne. Rozwój wtórnej infekcji, procesów grzybiczych lub gruźliczych na tle pneumosklerozy często prowadzi do śmierci.
Środki zapobiegające pneumosklerozie obejmują zapobieganie chorobom układu oddechowego, terminowe leczenie przeziębienia, infekcji, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i gruźlicy płuc. Konieczne jest również przestrzeganie środków ostrożności podczas interakcji z substancjami pneumotoksycznymi, przyjmowanie leków pneumotoksycznych. W niebezpiecznych gałęziach przemysłu związanych z wdychaniem gazów i pyłów konieczne jest stosowanie respiratorów, instalowanie wentylacji wyciągowej w kopalniach i miejscach pracy kutrów, szlifierek itp. W przypadku zdiagnozowania u pracownika objawów stwardnienia płuc konieczne jest przeniesienie do innej pracy, która nie jest związana z kontaktem z substancje pneumotoksyczne. Popraw stan pacjentów ze stwardnieniem płuc, zaprzestaniem palenia, twardnieniem i lekkimi ćwiczeniami.