Stwardnienie płuc

W przypadku pneumosklerozy tkanka łączna w płucach rośnie wraz z tworzeniem tkanki bliznowatej. Stwardnienie płuc może być ogniskowe, to znaczy rozprzestrzeniać się w określonym ognisku płuc. Lub rozproszone w obu płucach.

W tkance płucnej zachodzi proces patologiczny. Mianowicie, rozwój zwłóknienia w tkance płucnej. W tym proces zapalny tkanki płucnej. Ten proces można nazwać chronicznym.

W wyniku tych stanów patologicznych występują komplikacje. Te komplikacje obejmują:

W niektórych przypadkach istotne procesy wpływające na płuca i serce. Tak zwane serce płucne. To także trudny proces patologiczny.

Co to jest?

Stwardnienie płuc jest stanem zapalnym w płucach, który powoduje wymianę tkanki płucnej na tkankę łączną. Tkanka łączna prowadzi do nieodwracalnych procesów. W trakcie tych procesów zapalnych zachodzą deformacyjne zmiany w zagęszczeniu oskrzeli i tkanki płucnej.

Płuca różnią się znacznie wielkością. W wyniku zmian wielkości stają się pozbawione powietrza. Przebieg choroby postępuje. Oznacza to, że znacznie zwiększa objawy.

Istnieje kilka etapów pneumosklerozy. Pierwszy typ dotyczy zwłóknienia płuc. Gdy to nastąpi, zmiany w miąższu płuc. Następnie sama pneumoskleroza, po najcięższym procesie patologicznym - zapalenie płuc.

Powody

Jaka jest główna etiologia choroby? Głównymi przyczynami stwardnienia płuc są choroby płuc. Najczęściej stwardnienie płuc jest związane z następującymi stanami patologicznymi:

Tak jak przyczyny choroby mogą być ciała obce oskrzeli. W tym uszkodzenia mechaniczne. Na przykład obrażenia i obrażenia klatki piersiowej. Istnieje również wrodzona patologia płuc.

Ale najczęściej główne przyczyny są w nabytej patologii. W niektórych przypadkach obserwuje się wrodzone nieprawidłowości. Przyczynami może być także przyjmowanie leków, niewydolność serca.

Objawy

W objawach stwardnienia płuc ważna jest zmiana. Na przykład w stwardnieniu ogniskowym proces patologiczny ogranicza się do niewielkich objawów klinicznych. W tym przypadku objawy kliniczne obejmują:

  • kaszel;
  • nieznaczne wydzielanie wydzieliny oskrzelowej;
  • chowanie skrzyni.

Powszechne zwłóknienie płuc charakteryzuje się bardziej znaczącymi objawami. Ponieważ pacjent charakteryzuje się dusznością, sinicą skóry. Duszność obserwuje się zwykle podczas aktywności fizycznej. Ponadto, wraz ze wzrostem objawów, obserwuje się duszność w stanie spoczynku.

Pacjent ma również objawy związane z objawami zewnętrznymi. W tym przypadku jest to kształt palców. Palce mają zwykle postać pałeczek.

Należy zauważyć, że powszechna stwardnienie płuc charakteryzuje się objawami przewlekłego zapalenia oskrzeli. Co w tym przypadku prowadzi do następujących funkcji:

  • kaszel;
  • ropne wydzielanie plwociny.

Na symptomy pneumosklerozy wielkie znaczenie ma choroba podstawowa. W tym przypadku pacjent odczuwa zwiększone osłabienie, ból w klatce piersiowej. W niektórych przypadkach znaczna utrata masy ciała, zmęczenie.

Występuje deformacja klatki piersiowej, zanik mięśni międzyżebrowych, przemieszczenie serca. Cecha funkcjonalna płuc jest zaburzona. Często wynikiem może być przewlekła niewydolność oddechowa. Powoduje to rozedmę płuc.

Czytaj więcej na stronie internetowej: bolit.info

Obowiązkowa konsultacja ze specjalistą!

Diagnostyka

W diagnozie stwardnienia rozsianego przydziel historię. W tym zbiorze informacji dotyczących rozwoju choroby. W tym możliwe przyczyny pneumosklerozy.

Sprawy w diagnostyce fizykalnego badania włóknienia płuc. Sugeruje to obecność pewnych objawów klinicznych. Ale ta kontrola ma znaczenie tylko w recepcji specjalisty.

Dużą rolę odgrywa słuchanie płuc. Jednocześnie słychać osłabiony oddech. Częstym przypadkiem są mokre i suche rzędy. Bardziej szczegółowa diagnoza metody pozwala na radiografię.

Radiografia ujawnia zmiany patologiczne w tkance płucnej. Jest to ważne w diagnostyce zwłóknienia płuc prowadząc bronchoskopię. Ta technika jest w stanie dokonać dokładniejszej diagnozy, aby określić zmianę.

Metoda CT i MRI płuc jest szeroko stosowana, umożliwiając bardziej szczegółowe badanie patologicznych zjawisk w tkance płucnej. W metodzie diagnostycznej stosowanej do spłukiwania oskrzeli, co pozwala ustalić przyczyny pneumosklerozy. Diagnoza opiera się na zastosowaniu spirometrii.

Spirometria pozwala określić funkcję oddychania zewnętrznego. Jednocześnie stwierdzono zmniejszenie pojemności płuc. Badania laboratoryjne nie pozwalają na ustalenie dokładnej diagnozy.

Rozpoznanie zwłóknienia płuc opiera się również na konsultacji ze specjalistą. Znaczącą rolę odgrywa pulmonolog. Lekarz jest w stanie postawić diagnozę na podstawie przypisanych badań. Również, jeśli istnieje pewien obraz kliniczny.

Zapobieganie

Czy możliwe jest zapobieganie pneumosklerozie? Oczywiście tak. Zapobieganie ma na celu leczenie choroby podstawowej. Która jest chorobą płuc.

Zapobieganie ma również na celu leczenie chorób prowadzących do pneumosklerozy. W tym choroby nieżytowe i choroby zakaźne. Na przykład zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, gruźlica.

W zapobieganiu ma ogromne znaczenie przyjmowanie leków. Leki na leki muszą być stosowane ściśle według schematu, należy skonsultować się ze specjalistą. Niewłaściwe dawkowanie może prowadzić do nieodwracalnych skutków.

Aby zapobiec przedostawaniu się szkodliwych substancji toksycznych do ciała, ważne jest przestrzeganie środków ostrożności. Na przykład w produkcji konieczne jest stosowanie metod ochrony. W tym respiratory, maski i tym podobne.

Jeśli zdarzają się przypadki chorobowości u pracowników produkcyjnych, należy pilnie przenieść ludzi do bardziej łagodnych warunków, bez wpływu szkodliwych substancji. Warunkiem prewencji jest wzmocnienie układu odpornościowego. Ważne jest również wyeliminowanie złych nawyków, zwłaszcza jeśli występuje wrodzona lub wrodzona predyspozycja.

Zapobieganie ma na celu wzmocnienie, ćwiczenia. Metody te mogą nie tylko wzmocnić układ odpornościowy, ale także zapobiec chorobie zakaźnej. W tym zapobiegać przeziębieniom.

Profilaktyka wiąże się również z metodami corocznego badania płuc. Pozwala to nie tylko zapobiegać pneumosklerozie, ale także identyfikować patologię płucną na wczesnym etapie. Badanie lekarskie jest nadal aktualne.

Leczenie

Stwardnienie płuc jest leczone pod nadzorem specjalistów. Specjaliści ci to pulmonolog i terapeuta. Obecność ostrych objawów jest wskazaniem do leczenia szpitalnego. Ważną metodą leczenia stwardnienia rozsianego jest eliminacja przyczyn etiologicznych.

W przypadku wykrycia ogniskowego zwłóknienia płuc terapia nie jest wzmocniona. W przypadku zaostrzeń konieczne jest zastosowanie następujących rodzajów leczenia:

  • leki przeciwdrobnoustrojowe;
  • środki wykrztuśne;
  • leki mukolityczne;
  • leki rozszerzające oskrzela.

W przypadku wykrycia niewydolności serca stosuje się glikozydy nasercowe. W tym preparaty potasu, glukokortykoidy. Ostatnie oznacza bardzo istotne w obecności procesu alergicznego.

Powszechnie stosowane są niespecyficzne metody leczenia. W tym fizjoterapia. Masaż, fizjoterapia, tlenoterapia, fizjoterapia mają dobry efekt.

W przypadku rozległego ropienia i marskości, konieczna jest interwencja chirurgiczna. Ponieważ konserwatywna technika nie wystarczy. Interwencja chirurgiczna ma na celu resekcję dotkniętej chorobą części płuc.

Cięższe postacie zwłóknienia płuc są również leczone za pomocą niektórych technik. Na przykład wykorzystywane są komórki macierzyste. Jeśli deformacja płuc jest najbardziej dotkliwa, konieczne jest przeszczepienie płuc. W przeciwnym razie osiągnięcie efektu jest niemożliwe!

U dorosłych

Stwardnienie płuc u dorosłych jest dość powszechną chorobą. Jego cechy dotyczą nie tylko zmian ogniskowych, ale także bardziej powszechnych opcji. Szczególne znaczenie ma nabyta patologia.

Co dziwne, pneumoskleroza występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Jaki jest powód? Wynika to z faktu, że mężczyźni po pięćdziesięciu latach są najbardziej podatni na stwardnienie płuc. Ponadto przyczyna choroby u starszych mężczyzn jest powiązana:

  • gruźlica;
  • zapalenie płuc;
  • zmniejszona odporność;
  • obecność przewlekłej patologii (w tym choroby serca);
  • niezdrowy styl życia.

Wszystkie te procesy patologiczne, w ten czy inny sposób, przyczyniają się do występowania pneumosklerozy. Mężczyźni mniej troszczą się o swoje zdrowie. A po pięćdziesięciu latach zaczynają się manifestować różne procesy patologiczne.

Częściej jednak u dorosłych w wyniku nabytej patologii występuje rozlana stwardnienie płuc. W rezultacie powstają następujące komplikacje:

  • niewydolność oddechowa;
  • rozedma płuc;
  • przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Kobiety mogą także rozwinąć stwardnienie płuc. Ale powody mogą być zarówno wrodzone, jak i nabyte. Objawy takie same. Ale to zależy od przebiegu procesu patologicznego i charakteru szkody.

Gdy ogniskowe objawy pneumosklerozy są nieistotne. Może objawiać się jako nietrwały kaszel. W tym słabość, zmniejszona wydajność. Ponadto przyczynami choroby u dorosłych mogą być:

  • praca w niebezpiecznych branżach;
  • urazy i obrażenia klatki piersiowej.

W zatrudnieniu każda osoba przechodzi komisję lekarską. Jeśli historia przewlekłej choroby płuc, należy wykluczyć zatrudnienie w niebezpiecznej produkcji. Ponieważ czasami wyposażenie ochronne jest bezużyteczne, osoba nadal choruje.

Szczególnie trudna jest pneumoskleroza u osób starszych. A atrybut seksualny nie ma znaczenia. Jeśli występują choroby towarzyszące, proces prowadzi do śmiertelności.

U dzieci

Stwardnienie płuc u dzieci jest rzadką chorobą. Jeśli choroba rozwija się u dzieci, może wystąpić w każdym wieku. W tym niemowlęta. Jeśli są niemowlęta, są przypadki niewydolności oddechowej.

U dzieci w starszej kategorii wiekowej występują różne objawy kliniczne. Przypominają manifestację u dorosłych. Te objawy kliniczne obejmują:

Często infekcja łączy się. Co prowadzi do niekorzystnych skutków. W tym śmiertelność tego stanu patologicznego. Przyczyny nie mają wyraźnej etiologii. Istnieją jednak sugestie, że przyczyną pneumosklerozy u dzieci są:

  • wrodzona nieprawidłowość;
  • choroby katar;
  • nie leczone zapalenie oskrzeli.

Bardzo ważne jest, zwłaszcza w dzieciństwie, rozpoczęcie terapii terapeutycznej na wczesnym etapie rozwoju choroby. Rodzice powinni zwracać uwagę na objawy zwłóknienia płuc u dzieci i pilnie szukać pomocy. Diagnoza pneumosklerozy u dzieci nie różni się prawie od diagnozy u dorosłych.

Leczenie u dzieci w większości przypadków sprowadza się do leczenia objawowego. Oznacza to wykluczenie ostrych objawów. Jest to szczególnie ważne w przypadku ostrej rozlanej patologicznej pneumosklerozy.

Prognoza

W przypadku pneumosklerozy rokowanie zależy od wielu okoliczności. Na przykład z lokalizacji procesu patologicznego. Jeśli ogniskowa stwardnienie płuc, rokowanie jest bardziej korzystne. W przypadku rozlanej pneumosklerozy rokowanie jest słabe.

Rokowanie zależy od wieku pacjenta. U osób starszych rokowanie jest słabe. W młodszym wieku możliwe są dobre prognozy.

Przewidywanie zwłóknienia płuc ma ogromne znaczenie w terapii farmakologicznej. Jeśli pacjent jest leczony w szpitalu i przestrzega wszystkich zasad terapii medycznej, rokowanie jest dobre. Jeśli pacjent zajmuje się samoleczeniem, prognoza jest godna ubolewania.

Exodus

W pneumosklerozie wynik zależy od przebiegu pneumosklerozy. W ciężkiej chorobie, której towarzyszą komplikacje, śmierć jest możliwa. Dzięki łatwiejszemu przebiegowi choroby wynik jest korzystny.

Stwardnienie płuc może spowodować rozwój niewydolności oddechowej. Zwłaszcza przy ciężkich deformacjach płuc. Jeśli nie ma powikłań w postaci rozedmy płuc, wynik jest korzystny.

Wynik zależy od choroby podstawowej. Jeśli nie wyeliminujesz choroby podstawowej, istnieje powikłanie. Z kolei komplikacje mogą prowadzić nie tylko do niepełnosprawności, ale także do śmierci.

Długość życia

Im skuteczniejsze jest leczenie w stwardnieniu płuc, tym większa jest długość życia. Stan pacjenta, jego uważny stosunek do zdrowia wpływa również na oczekiwaną długość życia. To niezdrowy styl życia i obniżona odporność prowadzą do obniżenia jakości życia.

Ważne jest, aby postępować nie tylko metodami prewencyjnymi, ale także kompleksowym leczeniem. Obowiązkowo nie należy stosować preparatów leczniczych w sposób niekontrolowany. Ponieważ nie tylko prowadzi to do chorób, ale także pogarsza przebieg patologii.

Oczekiwana długość życia jest wyższa, jeśli pacjent przestrzega zaleceń lekarza. W żadnym wypadku nie można traktować go samodzielnie. To nie tylko skraca żywotność, ale także prowadzi do nieodwracalnych komplikacji!

Pęcherzycowe zapalenie płuc u osób w podeszłym wieku: objawy i leczenie choroby

Stwardnienie płuc jest chorobą, która występuje w wyniku wymiany tkanki łącznej płuc.

Choroba ta może wystąpić u osób w różnym wieku, ale najczęściej problem ten dotykają osoby starsze.

Obecnie zwłóknienie płuc nie jest rzadką chorobą. Ponad połowa przypadków patologii płuc kończy się wraz z rozwojem tej choroby.

Stwardnienie płuc u osób starszych nie może być nazwane osobną chorobą, ponieważ jego pojawienie się jest wynikiem powikłania lub przebiegu niektórych chorób płuc.

Przyczyny rozwoju choroby na starość

Stwardnienie płuc u osób starszych jest spowodowane naruszeniem elastyczności tkanki płucnej.

Gdy tkanka zostanie wymieniona, płuca są znacznie trudniejsze do skurczenia, wymiana gazowa jest zakłócona, w wyniku czego same płuca stopniowo zmniejszają się i deformują z powodu niedoboru tlenu.

U osób starszych choroba ta jest konsekwencją chorób płuc i naturalnego starzenia się organizmu.

Rozwój włóknienia płucnego

Wiadomo, że w miarę dojrzewania organizmu układ odpornościowy jest znacznie trudniejszy w radzeniu sobie z różnymi chorobami i dolegliwościami, dlatego częściej pojawiają się różne komplikacje.

Pylica płuc jest konsekwencją przebiegu następujących chorób płuc.

Stwardnienie płucne u osób starszych może również wystąpić z powodu:

  1. Wdychanie gazów przemysłowych.
  2. Chemioterapia na raka.
  3. Kontakt z oskrzelami obcego obiektu.
  4. Nadużycie palenia.

Najczęściej problem ten napotykają ludzie mieszkający na obszarach o niekorzystnych warunkach środowiskowych, tj. W miastach z dużą liczbą przedsiębiorstw i fabryk emitujących wiele gazów i oparów przemysłowych do atmosfery.

Objawy włóknienia płucnego u osób starszych

Klasyfikacja chorób

Lekarze klasyfikują stwardnienie płuc według następujących kryteriów:

  • Zmiany strukturalne w płucach.
  • Stopień rozpowszechnienia procesu patologicznego.
  • Miejsce porażki.

Symptomatologia

Głównym objawem miażdżycy jest ból w klatce piersiowej. Wraz z bólem ludziom towarzyszy ciężka duszność.

Sekret szybkiego pozbycia się hemoroidów od dr Lavrentieva K.S.

Ten lek powinien wypróbować każdego, kto ma do czynienia z hemoroidami! Dowiedz się więcej.

W początkowej fazie rozwoju choroby nie jest ona bardzo wyraźna, ale po krótkim czasie staje się stałym towarzyszem chorej starszej osoby.

Ludzie mówią, że duszność jest obecna nawet podczas odpoczynku w pozycji leżącej lub spania.

Trwały silny kaszel jest jednym z objawów włóknienia płuc

U osób z tą chorobą często obserwuje się zaczerwienienie skóry i błon śluzowych.

Sytuacja ta wynika ze wzrostu poziomu hemoglobiny we krwi, który z jakiegoś powodu nie wiąże się z tlenem.

  1. Ogólna słabość.
  2. Zmęczenie.
  3. Częsty ból głowy.
  4. Zawroty głowy.
  5. Niewielka deformacja klatki piersiowej.
  6. Powiększone żyły na szyi.
  7. Tachykardia.
  8. Ból mięśniowy.
  9. Obrzęk obwodowy w całym ciele.

Ludzie z podobnym problemem szybko tracą na wadze. Jednym z objawów choroby jest także zmiana, a raczej przerzedzenie paliczków palców kończyn górnych.

Rozlana pneumoskleroza u osób w podeszłym wieku jest ostrą postacią choroby, w której dwa płuca są dotknięte jednocześnie.

Ta forma charakteryzuje się takimi objawami jak:

  • Suchy, łzawy kaszel.
  • Ciężka i uporczywa duszność.
  • Bolący ból w klatce piersiowej.
  • Trudności z oddychaniem powietrzem.
  • Ogólna słabość.

Głównym towarzyszem stwardnienia płuc jest przedłużający się kaszel z ropną plwociną.

Diagnoza patologii

Aby zdiagnozować tę chorobę, zastosuj metody takie jak:

  1. RTG.
  2. Bronchoskopia.
  3. Spirografia
  4. CT płuc.
  5. MRI
  6. EKG
  7. Sonografia dopplerowska.

Diagnoza włóknienia płucnego

Ponadto pacjent musi przejść testy, takie jak:

  • Ogólne badanie krwi.
  • Biochemiczna analiza krwi.
  • Analiza moczu.
  • Immunologiczna analiza moczu.

Leczenie zwłóknienia płucnego u osób starszych

Leczenie pneumosklerozy płucnej jest konieczne natychmiast po dokładnej diagnozie.

Leczenie choroby odbywa się tylko w placówce medycznej w szpitalu oddziału pulmonologii.

Medicamentous

W leczeniu chorób często stosowane leki, takie jak:

  1. Leki rozszerzające oskrzela.
  2. Leki wykrztuśne.
  3. Glukokortykosteroidy.

Leczenie pneumosklerozy jest niemożliwe bez antybiotyków. Często lekarze przepisują środki przeciwbakteryjne, takie jak: Augmentin lub Oletetrin.

Rzadziej przepisywany jest „Susamed” lub „Digran”.

Lek Beclason do inhalacji z włóknieniem płucnym

Jeśli dana osoba ma kaszel, podstawą schematu leczenia są leki wykrztuśne, takie jak:

Glukokortykosteroidy są hormonalnymi lekami przeciwzapalnymi.

Lista najpopularniejszych glikokortykosteroidów:

Glukokortykosteroidy są przyjmowane przez bardzo długi okres (od sześciu miesięcy do roku).

Warto jednak pamiętać, że leki z tej grupy nie mogą być przyjmowane w dużych ilościach, ponieważ mogą prowokować starzenie się kolagenu, a to z kolei doprowadzi do szybszego rozwoju choroby. Ponadto pacjentom zaleca się wykonywanie inhalacji enzymami.

Jedną z konsekwencji zmniejszenia elastyczności tkanki płucnej jest upośledzenie krążenia krwi lub niewydolność serca, dlatego zaleca się przyjmowanie glikozydów nasercowych lub leków potasowych:

Fizjoterapia

W przypadku pneumosklerozy stosuje się następujące procedury fizjoterapeutyczne.

Fizjoterapia wysiłkowa pomaga poprawić funkcje oddechowe i rozszerzyć klatkę piersiową.

Zestaw ćwiczeń do leczenia włóknienia płuc

Początkowo ćwiczenia należy wykonywać 15 minut dziennie. Po tygodniu można stopniowo zwiększać czas.

Wniosek

Trzeba bardzo poważnie potraktować tę chorobę, ponieważ nie można zatrzymać procesu wymiany tkanek.

Jeśli cała tkanka płucna zostanie zastąpiona tkanką łączną, wówczas osoba nie będzie mogła normalnie oddychać i będzie śmiertelna.

Dlatego też lekarze zdecydowanie zalecają, aby przy pierwszych objawach stwardnienia płuc u osób w podeszłym wieku zwrócić się o pomoc do pulmonologa, który pomoże ustalić oddech i nieco zatrzymać przebieg choroby za pomocą odpowiednio dobranego schematu leczenia.

Oczekiwana długość życia w pneumosklerozie zależy tylko od ciężkości choroby i pragnienia osoby, która ma być leczona.

Jeśli leczenie nie zostanie zapewnione osobie, prędzej czy później pacjent stanie przed takim problemem zdrowotnym jak niewydolność serca.

Jeśli zaczniesz leczenie na wczesnym etapie i wysłuchasz wszystkich zaleceń lekarzy, osoba będzie żyła bardzo długo.

Warto pamiętać, że leczenie miażdżycy oznacza całkowite zaprzestanie palenia i utrzymanie zdrowego stylu życia.

Ponadto pacjent powinien częściej chodzić na świeżym powietrzu, głównie odwiedzając wybrzeże lub las.

Stwardnienie płuc w płucach - co to jest, jaka jest choroba i jak ją leczyć?

Badając zwłóknienie płuc, co to jest, rokowanie i leczenie choroby, lekarze stwierdzili, że ważne jest wczesne zdiagnozowanie choroby. Nowoczesne metody dostępu do sprzętu dla chorego, terminowe leczenie, zabiegi fizyczne i interwencje chirurgiczne pomagają zatrzymać chorobę i przywrócić pacjenta do normalnego życia.

Jak rozwija się stwardnienie płuc i jak jest niebezpieczne?

Stwardnienie płucne jest procesem patologicznym zachodzącym w tkankach płuc. Gdy jest zdrowy, miąższ płucny zaczyna być zastępowany przez tkankę łączną, niezdolną do podtrzymania funkcji oddechowych narządu. Pojawienie się tkanki łącznej w dużych ilościach prowadzi do marszczenia tkanek płuc, zmniejszenia ich wielkości i zmian patologicznych w oskrzelach. Po pokonaniu dużej powierzchni płuc funkcjonalność narządu jest zaburzona, co prowadzi do problemów z oddychaniem.

W tej chorobie niemożliwe jest zwrócenie elastyczności i funkcjonalności tkanki płucnej. Procesy zachodzące w włóknieniu płuc są nieodwracalne. Wysiłki lekarzy badających zwłóknienie płuc, co to jest i jak je leczyć, są bardziej skoncentrowane na powstrzymaniu rozwoju choroby. W tym celu usuwa się dotkniętą część narządu. Zgodnie z zaleceniami lekarza po operacji pacjent może powrócić do zwykłego życia i obowiązków.

Stwardnienie płuc - przyczyny

Badając pneumosklerozę płuc, co to jest i jak ją leczyć, lekarze starają się ustalić przyczyny prowadzące do tego stanu. Do głównych przyczyn chorób należą:

  • patologie płucne (zakrzepica płucna, grzybica, zapalenie płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, zapalenie opłucnej);
  • choroby serca i naczyń krwionośnych;
  • alkoholizm;
  • aktywne i bierne palenie;
  • promieniowanie jonizujące;
  • praca związana z wdychaniem gazów i pyłów;
  • skutki uboczne niektórych leków;
  • urazy klatki piersiowej.

Stwardnienie płuc u osób starszych i osób w wieku przedemerytalnym rozwija się częściej niż u osób poniżej 50 roku życia. Wiąże się to ze zmniejszeniem funkcji immunologicznych organizmu, żużlowaniem narządów, pogorszeniem procesów metabolicznych. Stwardnienie płuc rozwijające się w tym wieku może natychmiast pokryć duży obszar i doprowadzić do gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia. Z tego powodu ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przy pierwszych objawach tej choroby w celu diagnozy i leczenia.

Stwardnienie płuc - objawy

W początkowej fazie choroby pacjent może nie wiedzieć o swojej chorobie, ponieważ objawy ujawnią się w niewielkim stopniu. Wraz ze wzrostem obszaru zmiany chorobowej zwiększają się objawy pneumosklerozy. Kompleks objawów choroby obejmuje:

  1. Kaszel Początkowo pacjent będzie miał lekki kaszel, który stopniowo zamienia się w kaszel z plwociną.
  2. Zadyszka. Po pierwsze, ten objaw odnotowuje się podczas ćwiczeń fizycznych. Przy rozległych zmianach pojawia się duszność i spoczynek.
  3. Zawroty głowy, zmęczenie, bóle głowy. Brak tlenu prowadzi do pojawienia się zespołu astenicznego.
  4. Blada lub niebieskawa skóra. Ten objaw zależy od rozległości zmiany, prowadzącej do zakłócenia dostaw tlenu do organizmu.
  5. Deformacja klatki piersiowej, jej upadek.

Ogniskowa stwardnienie płuc

Ogniskowa lub lokalna stwardnienie płuc obejmuje niewielką część płuc. Miąższ płucny z tego typu chorobą jest zmniejszony, tak jakby wysychał i był zagęszczony. W przypadku ogniskowej pneumosklerozy pacjent może nie odczuwać objawów. Zdrowa część płuc kompensuje zaatakowany obszar, więc organizm nadal otrzymuje wystarczającą ilość tlenu. Jeśli zmiana jest duża, pacjent może odczuwać kaszel z lepką i ropną plwociną.

Rozlana pneumoskleroza

Rozproszone zwłóknienie płucne obejmuje cały narząd. Czasami może rozprzestrzeniać się jednocześnie na dwa płuca. W tym typie choroby tkanka płuc zmienia swoją strukturę i traci elastyczność, płuca są zmniejszone. Z tego powodu zmniejsza się funkcjonalność narządu, co prowadzi do pogorszenia pracy całego organizmu. Brak tlenu zmniejsza wydajność pacjenta, prowadzi do bólu w różnych narządach, zaostrzenia chorób przewlekłych.

Stwardnienie płuc - diagnoza

Wyniki danych diagnostycznych będą zależeć od stopnia uszkodzenia płuc. Podczas słuchania ponad obszarem lokalizacji zwłóknienia płuc wykrywane jest osłabienie oddechu i świszczący oddech. Zewnętrznie można wykryć klatkę piersiową. Do diagnozy stwardnienia płuc stosuje się następujące metody:

  1. RTG. Stwardnienie płuc na promieniach rentgenowskich można wykryć nawet w fazie bezobjawowej. Używając migawki, możesz określić zasięg zmiany i charakter choroby.
  2. Bronchoskopia. Stwardnienie płuc w tego typu diagnozie definiuje się jako przewlekłe zapalenie oskrzeli. Pomaga ujawnić moc procesów patologicznych.
  3. Pykfloumetriya, spirometria. W obecności zwłóknienia płuc ten typ badania będzie wskazywał na zmniejszenie pojemności płuc i zmniejszenie drożności oskrzeli.
  4. MRI i CT płuc. Te rodzaje diagnostyki pomagają uzyskać szczegółowe informacje na temat patologii układu oddechowego i zidentyfikować trudną do zakorzenienia radykalną stwardnienie płuc.

Stwardnienie płuc - leczenie

Badając pneumosklerozę płuc, co to jest i jak ją zdiagnozować, lekarze zwracają szczególną uwagę na walkę z chorobą. Jeśli u pacjenta rozpoznano zwłóknienie płucne, leczenie powinno być wszechstronne. Obejmuje:

  • leczenie lekami farmaceutycznymi: antybiotykami, lekami rozszerzającymi oskrzela, lekami przeciwzapalnymi, wykrztuśnymi, mukolitycznymi;
  • fizjoterapia: elektroforeza, induktometria, procedury ultradźwiękowe;
  • terapia komórkami macierzystymi - innowacyjna metoda leczenia;
  • terapia tlenowa w celu utrzymania składu tlenu w organizmie;
  • Terapia wysiłkowa, w tym ćwiczenia pływackie i oddechowe.

Leczenie pneumosklerozy - leki

Leczenie pneumosklerozy obejmuje następujące grupy leków:

  1. Antybiotyki. Potrzebny, aby złagodzić stan zapalny, zwłaszcza z pojawieniem się procesów ropnych. Takie antybiotyki są skuteczne w pneumosklerozie: Oletretrina w połączeniu z sulfapirydazyną, azytromycyną, amoksycyliną, cyprofloksacyną.
  2. Środki wykrztuśne. Używany do zmiękczania plwociny i jej usuwania z organizmu: bromheksyna, acetylocysteina, ambroheksal.
  3. Leki na serce. Używane, gdy występuje niewydolność serca z powodu problemów z oddychaniem. W takim przypadku przepisywane są następujące leki: Corvalol, Digoxin, Celanin, Asparkam, Panangin.
  4. Leki przeciwhistaminowe. Mianowany w obecności reakcji alergicznej. Następujące leki są skuteczne w tej chorobie: Suprastin, Tavegil.

Fizjoterapia w pneumosklerozie

Procedury fizjoterapii pomagają przyspieszyć regenerację i zatrzymać proces zapalny. W przypadku pneumosklerozy stosuje się następujące metody fizjoterapii:

  • elektroforeza z dodatkiem jodu w celu poprawy separacji śluzu;
  • inhalacje: w przypadku pneumosklerozy można stosować inhalacje ultradźwiękowe, olejowe, powietrzne, parowe i wilgotne;
  • napromieniowanie lampą sollux lub ultrafioletową;
  • procedura ultrasonograficzna z dodatkiem nowokainy;
  • jonoforeza z dodatkiem nowokainy lub chlorku wapnia;
  • induktometria w celu poprawy funkcji oddechowych.

Leczenie pneumosklerozy środków ludowych

Leczenie zwłóknienia płucnego środkami ludowymi może być częścią złożonej terapii, ale nie może go zastąpić. Poniższe receptury ludowe są skuteczne w przypadku pneumosklerozy.

Przepis na Aloe Tincture

  • Liście aloesu - 5 sztuk;
  • miód - 2 łyżki. l.;
  • domowe wino - 2 szklanki.

Przygotowanie i użytkowanie

  1. Liście aloesu należy kroić, myć i wkładać do lodówki na jeden dzień.
  2. Posiekaj liście maszynką do mięsa.
  3. Miód jest dodawany do aloesowej papki.
  4. Dodaj wino i wszystko wymieszaj.
  5. Wlać nalewkę do szklanego pojemnika i umieścić w lodówce.
  6. Pij 20 minut przed posiłkiem trzy razy dziennie i 1 łyżkę. l

Przepis na rosół cebulowy

  • żarówki - 2 sztuki;
  • cukier - 2 łyżki. l.;
  • woda - 2 filiżanki.

Przygotowanie i użytkowanie

  1. Żarówki są obrane i pocięte.
  2. Syrop jest zrobiony z cukru i wody.
  3. Cebulę umieszcza się w syropie i gotuje do uzyskania wyraźnego koloru.
  4. Pij 10 razy dziennie i 1 łyżka. l

Leczenie komórek macierzystych zwłóknienia płuc

Nowatorską metodą odpowiedzi na pytanie, jak leczyć stwardnienie płuc, było leczenie komórek macierzystych. Ta metoda leczenia sprawdziła się w początkowej fazie choroby, ale może również pomóc w rozpoznaniu umiarkowanego zwłóknienia płuc. Istota metody polega na umieszczeniu komórek macierzystych we krwi pacjenta. Gdy dostaną się do płuc, komórki te odnajdą dotknięte obszary i zastąpią w nich chore komórki, przywracając tkankę płucną. Obecnie metoda ta jest droga i jest stosowana w ograniczonej liczbie klinik.

Stwardnienie płuc - operacja

Osoby, u których zdiagnozowano pneumosklerozę płucną, ważne jest, aby wiedzieć, czym jest choroba i czy można ją wyleczyć. Choroba stwardnienia płuc w większości przypadków jest leczona środkami farmaceutycznymi i zabiegami fizycznymi. Czasami lekarze podejmują decyzję o potrzebie operacji. W takim przypadku należy usunąć część zaatakowanego płuca lub całego narządu, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby. Operacja pozwala pacjentowi wrócić do normalnego życia. W takich przypadkach można przepisać operację:

  • porażka dużego obszaru płuc;
  • procesy ropne;
  • marskość, zwłóknienie lub rozedma płuc.

Jedzenie z pneumosklerozą

Jeśli u osoby zdiagnozowano zwłóknienie płuc, powinien ponownie rozważyć swój styl życia i odżywianie. Chociaż niewłaściwe i niezrównoważone odżywianie nie jest bezpośrednią przyczyną zwłóknienia płuc, wpływa ono na ogólny stan zdrowia. Zadaniem żywienia w zwłóknieniu płuc jest utrzymanie silnej odporności i ogólnego napięcia ciała.

Należy przestrzegać następujących dobrze znanych zasad:

  1. Dieta powinna być zrównoważona, aby organizm otrzymał wszystkie niezbędne substancje, białka, tłuszcze i węglowodany w odpowiedniej proporcji.
  2. Menu powinno zawierać dużą liczbę produktów spożywczych zawierających witaminy, warzywa i owoce.
  3. Należy zadbać o różnorodność produktów spożywczych w menu, aby wszystkie niezbędne pierwiastki śladowe były dostarczane z jedzeniem.
  4. Aby zwiększyć obronę organizmu, zaleca się stosowanie miodu, cytryn, kiwi, bułgarskiej papryki, imbiru, kapusty kiszonej, czosnku, rzodkwi, dzikiej róży, różnych jagód.

Płuca płucna - oczekiwana długość życia

Podstawowa stwardnienie płuc dotyczy chorób, które prowadzą do nieodwracalnych konsekwencji. Tkanka płucna zmienia swoją strukturę na bardziej gęstą, po czym nie może wrócić do swojego pierwotnego stanu. Jeśli choroba ma charakter ogniskowy i nie jest powikłana rozedmą płuc, wówczas rokowanie dla pneumosklerozy może być korzystne. Przy odpowiednim leczeniu i ciągłym zapobieganiu powikłaniom pacjent może kontynuować zwykłe życie.

Słaba odporność, złe nawyki, rozległa ostrość lub rozlana zmiana, choroby współistniejące, niewłaściwe leczenie może spowodować pogorszenie stanu pacjenta i skrócenie życia do kilku lat. To, jak dokładnie pacjent ze stwardnieniem płuc może żyć dokładnie, będzie zależało od ciężkości choroby, szybkości jej rozwoju i ogólnego stanu zdrowia.

Pylica płuc: przyczyny, objawy i leczenie

Wielu starszych ludzi jest zainteresowanych diagnozowaniem tak rzadkiej choroby: pneumosklerozy płuc - co to jest? Obecnie choroba staje się coraz bardziej powszechna w identyfikowaniu lekarzy, nie tylko u osób starszych, ale także w młodszym pokoleniu.

Czym jest pneumoskleroza? Jest to powikłanie pacjenta na tle innych chorób oskrzelowo-płucnych lub sercowo-naczyniowych.

Stwardnienie płuc jest uważane za proces patologiczny, niewydolność funkcji układu oddechowego, zastępowanie zdrowej tkanki w płucach przez łącznik. Jest to rodzaj komplikacji już postępującej patologii, gdy proces zastępowania miąższu płucnego przez niedziałającą tkankę łączną staje się nieodwracalny. W miarę wzrostu tkanki łącznej płuca ulegają całkowitemu odkształceniu, są ubite i pomarszczone. Patologia prowadzi do zmniejszenia rozmiaru tkanki płucnej, braku wentylacji w płucach.

Najczęściej chorobę rozpoznaje się po badaniu USG u mężczyzn w wieku 50–55 lat. Choroba nieuchronnie prowadzi do niepełnosprawności, a nawet śmierci, jeśli nie podejmiesz środków nadzwyczajnych i nie będziesz szukać pomocy u pulmonologa. W celu ratowania życia konieczne jest pilne przywrócenie funkcji aparatu oddechowego w celu normalizacji oddychania. Pacjent jest hospitalizowany w celu monitorowania stanu pacjenta w klinice.

Stwardnienie płuc według typu

Wraz ze stwardnieniem płuc występuje całkowite lub częściowe zastąpienie miąższu płucnego i naczyń oskrzelowych tkanką łączną. Ponadto jest możliwe:

  • przemieszczenie śródpiersia w bok;
  • stwardnienie miąższu;
  • patologiczne zmiany w płucach;
  • przemiana tkanki powietrznej w łącznik.

Od tego, jak bardzo rozprzestrzeniła się pneumoskleroza, rozróżniają między ograniczoną (lokalną, ogniskową) i rozproszoną.

W przypadku ograniczonej stwardnienia płuc, oddzielna część miąższu płucnego jest zagęszczona, jedna z płuc ma zmniejszoną objętość. Przy ograniczonym zwłóknieniu płuc obserwuje się sztywność i spadek jakości wentylacji płuc.

W przypadku ogniskowej pneumosklerozy wygląd tkanki płucnej staje się podobny do surowego mięsa. Mikroskopowo, w procesie diagnostyki, obserwuje się ropienie w płucach, nagromadzenie wysięku włóknistego.

W rozlanej stwardnieniu płuc występuje tylko jedno płuco lub oba z nich, podczas gdy tkanka płuc jest pogrubiona, ich objętość jest zmniejszona, ich struktury są zaburzone i nienormalne.

W zależności od stopnia uszkodzenia struktur płuc, możliwy jest rozwój okołoskrzelowej, okołonaczyniowej lub śródmiąższowej pneumosklerozy.

Zgodnie z etiologią rozwoju, występują dyscirculatory, postnecrotic pneumosclerosis w wyniku zmian dystroficznych i procesów zapalnych w płucach.

Przyczyny rozwoju choroby

Z reguły zwłóknienie płucne jest powikłaniem na tle już istniejącej choroby oskrzelowo-płucnej. Zapalenie płuc, zakażenie gruźlicze lub wirusowe, zapalenie oskrzeli, pylica płuc, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, ziarniniakowatość może to wywołać.

Przyczynami pneumosklerozy mogą być:

  • nieleczony proces zapalny w płucach;
  • gronkowcowe zapalenie płuc, które może prowadzić do martwicy tkanek miąższu, wzrostu tkanki włóknistej;
  • gruźlica na tle bliznowacenia tkanek, powstawania rozedmy płuc i jamy powietrznej;
  • przewlekłe zapalenie oskrzeli, które może prowadzić do rozproszonych zmian;
  • zapalenie mięśnia sercowego serca, które może prowadzić do rozwoju rozlanej pneumosklerozy;
  • zwężenie zastawki mitralnej, prowadzące do upośledzenia hemodynamiki w układzie małego krążka krążenia krwi, niewydolności serca, rozwoju kardiogennej postaci choroby
  • blokada tętnicy płucnej;
  • zatorowość płucna.

Ponadto chorobę może wywołać:

  • silna ekspozycja na promieniowanie prowadzi do rozwoju rozproszonej formy;
  • przyjmowanie wielu leków toksycznych lub psychotropowych, które mogą zmniejszyć aktywność immunologiczną organizmu;
  • gronkowcowe zapalenie płuc;
  • ropień płuc, prowadzący do proliferacji tkanki włóknistej;
  • niewydolność lewej komory serca, prowadząca do osocza krwi w pocie w tkance płucnej, rozwój kardiogennej postaci pneumosklerozy.

Niezależnie od etiologii choroby, wentylacja płuc, zdolność do drenażu oskrzeli i krążenie krwi są upośledzone. Pęcherzyki ulegają największemu zniszczeniu i są zmodyfikowane pod względem struktury. Wszystkie funkcjonujące struktury w miąższu płuc są zastępowane przez tkankę łączną. Stan ten zagraża życiu.

Objawy i objawy choroby

Bez diagnostyki trudno jest rozpoznać chorobę, ponieważ objawy kliniczne są podobne do zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc lub gruźlicy płuc. Specyficzne objawy zależą bezpośrednio od postaci choroby, stopnia zastąpienia tkanki w miąższu płuc.

Jeśli jest miejsce, które należy ograniczyć do zwłóknienia płuc, objawy są zwykle niewielkie.

Jeśli wykryta zostanie rozlana stwardnienie płuc, objawy kliniczne są bardziej wyraźne. Pacjent cierpi:

  • duszność;
  • ból w klatce piersiowej;
  • odkrztuszanie plwociny;
  • zwiększone zmęczenie;
  • pojawienie się sinicy na błonach śluzowych skóry;
  • ciężka słabość;
  • ataki zawrotów głowy;
  • bóle głowy;
  • ostra utrata wagi;
  • modyfikacje paliczków palców.

Podczas przeprowadzania ultradźwięków dochodzi do deformacji klatki piersiowej. Podczas wykonywania metody osłuchiwania zaobserwowano:

  • suchy drobny świszczący oddech w płucach;
  • kołatanie serca;
  • pusta klatka piersiowa z rozwojem ograniczonego zwłóknienia płuc;
  • duszność nawet w spoczynku z rozproszoną postacią choroby;
  • rozproszona sinica;
  • osłabienie oddychania pęcherzykowego;
  • zwiększone płytkie oddychanie podczas rozwoju ropnego rozlanego zwłóknienia płuc.

Patologia nieuchronnie prowadzi do nieprawidłowego funkcjonowania płuc, pogorszenia jakości życia pacjenta, rozwoju niewydolności krążeniowo-oddechowej, a nawet śmierci w przypadku wtórnego zakażenia wirusowego lub bakteryjnego.

Diagnoza choroby

Główną orientacyjną metodą diagnozowania stwardnienia płuc jest prześwietlenie płuc, które może wykryć stopień uszkodzenia oskrzeli, dokładną lokalizację procesu zapalnego. Dodatkowo można dodatkowo przeprowadzić następujące badania:

  • MRI;
  • tomografia;
  • bronchografia;
  • badania fizjologiczne nad wykrywaniem wspólnej patologii;
  • Promienie rentgenowskie w celu wyjaśnienia diagnozy, określenia zmian w strukturach i naturze zmiany w płucach;
  • bronchoskopia;
  • spirometria w celu określenia stopnia zwężenia płatów płucnych, naruszenia drożności oskrzeli w oskrzelach.

Możliwe jest pobranie wymazów z oskrzeli w celu zidentyfikowania aktywności rozwoju procesu patologicznego.

Leczenie pneumosklerozy

Leczenie pneumosklerozy powinno się rozpocząć od wyeliminowania procesu zapalnego i pierwotnej choroby, która doprowadziła do rozwoju stwardnienia płuc.

Jeśli choroba jest wywołana zapaleniem płuc lub zapaleniem oskrzeli, leczenie jest lecznicze, z powołaniem leków przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych, wykrztuśnych. Dodatkowo pokazuje terapeutyczne ćwiczenia oddechowe z obciążeniem mięśni płuc, serca.

Pacjentom zaleca się więcej pływania, twardnienie ciała, ćwiczenia oddechowe.

W ciężkich przypadkach, gdy objawy są w pełni widoczne, możliwe jest przeprowadzenie operacji chirurgicznej w celu usunięcia dotkniętej chorobą części płuc.

Głównym celem leczenia jest zatrzymanie przyczyn i czynników, które doprowadziły do ​​choroby, jak również istniejących nieprzyjemnych objawów. W obecności silnego kaszlu przepisywane są leki wykrztuśne i rozszerzające oskrzela. Z zatory w płucach jest drenaż.

Leczenie jest skomplikowane, z mianowaniem diuretyków, glikokortykosteroidów, glikozydów nasercowych z postacią kardiomiopatyczną choroby.

Jeśli ujawni się niewydolność płucna, zostanie pokazane, że przeprowadzają:

  • jonoforeza;
  • ultradźwięki;
  • inductothermy odsłaniając klatkę piersiową;
  • promieniowanie ultrafioletowe;
  • tlenoterapia w celu nasycenia płuc tlenem.

Jeśli w miąższu płuc obserwuje się ropienie, wówczas można zastosować radykalną metodę chirurgiczną do wycięcia tkanki włóknistej razem z pobliskimi obszarami dotkniętymi chorobą.

W leczeniu stwardnienia rozsianego nie można stosować środków ludowych. Mogą tylko pogorszyć przebieg choroby, wywołać poważne komplikacje.

Pacjentom zaleca się stosowanie gotowanej cebuli, aloesu, miodu, suszonych owoców na pusty żołądek, aby zmniejszyć przekrwienie płuc, pić czerwone wino, wziąć eukaliptus, nalewkę tymiankową.

Zapobieganie

Aby temu zapobiec, ważne jest:

  • terminowo leczyć przeziębienia choroby oskrzelowo-pozakaźne i niezakaźne;
  • rzucić palenie;
  • wyeliminować wszelkie czynniki wytrącające, które mogą prowadzić do rozwoju choroby;
  • unikaj kontaktu z toksycznymi lekami podczas pracy w niebezpiecznej produkcji, zmień rodzaj działalności;
  • być aktywnym w sporcie;
  • przeprowadzać procedury hartowania;
  • oddychaj świeżym powietrzem lasu;
  • leczyć w czasie ARVI;
  • monitorować układ oddechowy;
  • wyposażyć ciało w tlen;
  • Uzupełnij wszystkie funkcje płuc o istotne elementy.

Jeśli nie leczysz choroby na czas, co może prowadzić do stwardnienia płuc, nie możesz uniknąć:

  • zmiany morfologiczne w pęcherzykach;
  • pogrubienie płuc i łożyska naczyniowego;
  • upośledzona wentylacja płuc;
  • rozwój niewydolności krążeniowo-oddechowej, rozedma płuc.

Tylko terminowa diagnoza i leczenie wyeliminują chorobę, osiągną stabilną i przedłużoną remisję. W przypadku rozległych uszkodzeń tkanki płucnej, wymiany miąższu na tkankę łączną i przystąpienia do wtórnej infekcji, wszystko może zakończyć się tylko śmiercią.

Stwardnienie płuc: przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie

Stwardnienie płuc (zwłóknienie płuc, stwardnienie płuc) jest przewlekłą chorobą płuc, której towarzyszy proliferacja tkanki łącznej w płucach, z powodu wystąpienia procesu dystroficznego lub zapalnego. Dzieje się to lokalnie i rozproszone. Towarzyszy temu spadek elastyczności tkanek i osłabiona funkcja wymiany gazu. Gdy to nastąpi, deformacja oskrzeli, płuco jest zwarte i ostro zmniejszone. W zależności od obszaru dotkniętego chorobą, stwardnienie płuc dzieli się na pęcherzykowe, okołonaczyniowe, śródmiąższowe, okołowierzchołkowe i oskrzelowe.

Najczęściej pneumoskleroza występuje u osób starszych, czasami u dzieci, w wyniku kokluszu, odry lub zapalenia oskrzeli.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju lokalnej stwardnienia płuc obejmują:

  • naruszenie hemodynamiki - niewydolność serca lewej komory, zwężenie zastawki dwudzielnej, zakrzepica zatorowa płuc;
  • zapalenie płuc (wywołane przez mykoplazmę, legonellę, pneumocysty itp.) wynikające z aspiracji ciał obcych, gruźlicy, grzybic, paragonimiaz, kiły;
  • konsekwencja chorób zawodowych spowodowanych działaniem na ciało brudu, pyłu, uwalniania substancji toksycznych;
  • wdychanie gazów chemicznych i aspirujących płynów;
  • z pęcherzykami płucnymi, chorobami rozlanymi, ziarniniakowatością;
  • choroby dziedziczne i genetyczne;
  • promieniowanie jonizujące;
  • leki o toksycznych działaniach pneumotropowych, takie jak pochodne nitrofuranu, ganglioblokatory, cytostatyki;
  • przedłużony refluks żołądkowo-przełykowy i aspiracja treści żołądkowej;
  • konsekwencja allotransplantacji szpiku kostnego.

Rozproszona stwardnienie oskrzelowe i okołobłoniaste jest spowodowane zapaleniem oskrzeli lub zapaleniem oskrzelików.

Miejscowa stwardnienie płuc nie objawia się klinicznie. Jeśli chodzi o rozlaną stwardnienie płuc, jedynym objawem jest postępująca duszność (początkowo tylko po wysiłku, z czasem w spoczynku), której towarzyszy suchy i uporczywy kaszel z niewielką ilością ropnej plwociny. Bóle w klatce piersiowej, utrata masy ciała są charakterystyczne, pacjenci są zaburzeni przez osłabienie i zwiększone zmęczenie. Niekiedy obserwuje się sinicę z powodu upośledzonej dyfuzji tlenu i hipowentylacji pęcherzyków płucnych. Jednym z ważnych znaków jest charakterystyczna konfiguracja palców w postaci pałeczek (tzw. „Palce Hipokratesa”). Objawy choroby są bardzo podobne do objawów rozedmy płuc.

Konsekwencją stwardnienia płuc może być serce płucne, zwiększone ciśnienie w tętnicy płucnej, niewydolność oddechowa. Śmierć może wystąpić z chwilą pojawienia się wtórnej infekcji, grzybicy, twardziny, tocznia rumieniowatego układowego, gruźlicy.

Najczęściej pneumoskleroza jest wykrywana przypadkowo podczas rutynowego badania rentgenowskiego, głównie u osób zagrożonych. Może to być spowodowane badaniem klinicznym lub badaniem innych chorób. Dlatego główne metody diagnostyczne to badanie rentgenowskie, a ostatnio tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Badanie rentgenowskie zapewnia dość obiektywny obraz zmian sklerotycznych, pomaga określić stopień uszkodzenia tkanki płucnej, rozróżnić zmiany bliznowate i naciekowe oraz różnicować stwardnienie płuc od zmian nowotworowych. Pacjentów przypisuje się do radiografii ogólnej w projekcjach bezpośrednich i bocznych, radiografii ukierunkowanej i CT. Na zdjęciu rentgenowskim wyraźnie zaznaczono zaciemniony obszar o nierównych krawędziach pokrywających się z granicami zmian patologicznych. Zmiany włókniste mają także wyraźne objawy. Tkanka łączna ma zwiększoną objętość, obserwuje się komórkowość, co jest szczególnie widoczne w projekcji bocznej.

Osłuchiwanie ujawnia trzeszczenie (chrupnięcie) na wysokości inhalacji z powodu zajęcia małych oskrzeli i oskrzelików w procesie patologicznym. Przy daleko posuniętym procesie - dźwięk przypomina skrzypienie, jak podczas pocieranie korka.

Ocenę oddychania zewnętrznego przeprowadza się za pomocą pneumotachografii i spirografii. Pneumotachografia nie jest zalecana.

W przypadku podejrzenia stwardnienia rozsianego konieczna jest konsultacja z pulmonologiem. Chociaż obecnie nie ma skutecznego leczenia pneumosklerozy.

W lokalnej postaci leczenia nie jest w ogóle zapewniona, z wyjątkiem przypadku destrukcyjnej choroby zapalnej płuc, co jest bardzo trudne.

W zasadzie w przypadku pneumosklerozy konieczne jest leczenie nie skutku, ale przyczyny. Ponieważ główną przyczyną pneumosklerozy jest przewlekła patologia płuc lub oskrzeli, zaleca się preparaty hormonalne. Należą do nich leki Pulmicort, seretide, symbicort i bronchodilator Erespal, ACC, bronholitin, bronchikum, bromhexin, mukaltin. Pacjenci ze zwłóknieniem płuc, cierpiący na choroby sercowo-naczyniowe, prowadzący do przekrwienia płuc, muszą stosować leki moczopędne i leki przeciwnadciśnieniowe. W przypadku kaszlu z plwociną zaleca się stosowanie jodku potasu.

Podawanie leku może również obejmować podawanie małych dawek glikokortykosteroidów (prednizon, deksametazon). Duża dawka tych leków może tylko pogorszyć stan pacjenta. Leczenie długoterminowe - co najmniej rok. Jednocześnie z glikokortykosteroidami przepisywano penicylaminę, a także leki potasowe, hormony anaboliczne, angioprotektory, witaminy E, B6.

W postaci rozproszonej, która pojawia się, gdy jest narażona na kurz i brud na ciele, przede wszystkim konieczne jest wyeliminowanie niekorzystnych czynników. Pacjenci wskazywali na leczenie niewydolności oddechowej za pomocą fizykoterapii, masażu klatki piersiowej.

Dobrym efektem w leczeniu stwardnienia płuc jest terapia tlenowa, czyli terapia tlenowa. Ostatnio opracowano metodę leczenia komórek macierzystych, za pomocą której przywracana jest struktura płuc i jej funkcje wymiany gazowej.

Metody leczenia chirurgicznego są rzadko stosowane i tylko w przypadkach zniszczenia, w przypadku marskości, zwłóknienia, ropień i polegają na resekcji dotkniętej chorobą części płuc.

Leczenie środków ludowych jest podobne do leczenia zapalenia oskrzeli i przewlekłego zapalenia płuc.

Zapobieganie stwardnieniu płuc ma ogromne znaczenie i ma na celu właściwe leczenie i monitorowanie chorób, które mogą prowadzić do stwardnienia płuc, takich jak zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, niewydolność serca. Osoby, które miały zapalenie płuc, powinny być przez rok obserwowane przez lekarza. W przypadku zaostrzeń przewlekłego zapalenia oskrzeli przepisuje się tetracyklinę z nystatyną, oletetryną i lewomycetyną. W przypadku ryzyka zawodowego związanego z pracą w niebezpiecznych warunkach, zaleca się przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i stosowanie sprzętu ochronnego podczas pracy ze środkami pneumotoksycznymi. Inne metody zapobiegania obejmują stwardnienie ciała, ćwiczenia fizykoterapii, ćwiczenia oddechowe, chodzenie na świeżym powietrzu, prawidłowe odżywianie, rzucenie palenia i alkohol. Jeśli jest taka możliwość - odpocznij w wyspecjalizowanych ośrodkach.