Tabletki Vilprafen

Vilprafen jest szeroko stosowany w leczeniu chorób bakteryjnych i grzybiczych.

Lek należy do grupy makrolidów - antybiotyków, podobnych w działaniu do penicylin. Ma działanie bakteriostatyczne, aw dużych dawkach działanie bakteriobójcze. Prawie całkowicie metabolizowany w organizmie, a jego pozostałości i metabolity są wydalane z moczem.

Na tej stronie znajdziesz wszystkie informacje o Vilprafen: kompletne instrukcje użycia tego leku, średnie ceny w aptekach, kompletne i niepełne analogi leku, a także opinie osób, które już używały Vilprafen. Chcesz zostawić swoją opinię? Napisz w komentarzach.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Grupa antybiotyków makrolidowych.

Warunki sprzedaży aptek

Jest wydawany na receptę.

Ile kosztuje Vilprafen? Średnia cena w aptekach wynosi 600 rubli.

Uwolnij formę i kompozycję

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

• składnik aktywny: josamycyna - 500 mg,
• substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, polisorbat 80, koloidalny tlenek krzemu, karboksymetyloceluloza sodowa, stearynian magnezu, hydroksypropylometyloceluloza, Macrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu, wodorotlenek glinu, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry.

Efekt farmakologiczny

Działanie bakteriobójcze substancji czynnej leku wynika z faktu, że jozamycyna jest zdolna do wiązania się z dużą podjednostką błony rybosomalnej (50S), nie pozwala na utrwalenie transportującego RNA, a także blokuje translokację peptydów centrum A (rodzaj mutacji, której towarzyszy przegrupowanie chromosomalne wpływające na właściwości komórki) i hamuje wewnątrzkomórkową produkcję białek z aminokwasów.

Spektrum działania jozamycyny zawarte w Vilprafen jest dość szerokie.

Substancja wykazuje aktywność przeciwko Gram-dodatnim mikroorganizmom tlenowym, w tym:

1. Wydalany przez organizm podczas procesów zapalnych peptokoków;
2. Peptostreptokokk, które wywołują rozwój mieszanych infekcji;
3. Gronkowiec;
4. Czynnik powodujący wąglika - laseczki wąglika;
5. Bakterie z rodzaju Corynebacterium, które są czynnikami sprawczymi błonicy;
6. Clostridium perfringens - czynniki powodujące gangrenę gazową i toksykoinfekcje ludzkie;
7. Streptococcus.

Wilprafen jest także aktywny przeciwko drobnoustrojom gram-ujemnym, w tym:

1. Hemophilus, przyczyna zakażeń hemofilnych, w tym ropne zapalenie opon mózgowych, ostre zapalenie płuc, zapalenie osierdzia, posocznica itp.;
2. Neusseria, które są czynnikami wywołującymi choroby takie jak rzeżączka i zapalenie opon mózgowych;
3. Niektóre odmiany shigelli, prowokujące rozwój czerwonki;
4. Bakteryjne fragilis, które są czynnikami sprawczymi chorób ropno-zakaźnych, rozwijających się po urazach, interwencjach chirurgicznych, niedoborach odporności itp.;

Ponadto jozamycyna wykazuje aktywność przeciwko różnym pasożytom wewnątrzkomórkowym: chlamydiom, legionelli, mykoplazmom, ureaplazmom.

Wskazania do użycia

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen jest przepisywany w leczeniu następujących chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na jozamycynę:

1. Psittacosis;
2. Krztusiec;
3. Zakażenia w okulistyce (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie powiek);
4. Zakażenia w stomatologii (zapalenie osierdzia, zapalenie pęcherzyków płucnych, zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia i ropień pęcherzykowy);
5. Oparzenia i rany (w tym pooperacyjne);
6. Rzeżączka, ziarniniak chłonny weneryczny, kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
7. Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie krtani, paratonsillitis i zapalenie ucha środkowego;
8. Zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym pozaszpitalne zapalenie płuc, ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli (zaostrzenia);
9. Szkarłatna gorączka (Vilprafen jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki penicylinowe);
10. Błonica (w terapii skojarzonej z antytoksyną błonicy);
11. Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych (zapalenie szyjki macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej i zapalenie najądrza spowodowane przez mykoplazmy i / lub chlamydię);
12. Zakażenia tkanek miękkich i skóry (furunculosis, furuncle, wąglik, trądzik, ropień, zapalenie mieszków włosowych, róży, zapalenie węzłów chłonnych, przestępca, zapalenie naczyń chłonnych i ropowica);
13. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe wywołane przez Helicobacter pylori, w tym przewlekłe zapalenie żołądka i wrzód trawienny oraz 12 wrzodów dwunastnicy.

Przeciwwskazania

Lek jest przeciwwskazany w ciężkich naruszeń wątroby lub w obecności nadwrażliwości na lek.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Lek nie jest przepisywany kobietom w ciąży, jeśli występują poważne naruszenia wątroby, wrażliwość na składniki.

Instrukcje użytkowania

Instrukcje użytkowania wskazują, że zalecana dawka dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat wynosi 1-2 g w 2-3 dawkach. Zalecana początkowa dawka wynosi 1 g.

1. W leczeniu trądziku różowatego - 500 mg 2 razy / dobę przez 10-15 dni.
2. W leczeniu ropnego zapalenia skóry - 500 mg 2 razy / dobę przez 10 dni.
3. W leczeniu chlamydii układu moczowo-płciowego - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
4. W leczeniu przewlekłego zapalenia przyzębia, z tworzeniem się ropnia kości przyzębia - 500 mg 2 razy / dobę przez 12-14 dni.
5. W przypadku trądziku zwykłego i kulistego (konglobatowego), 500 mg 2 razy / dobę jest przepisywane przez pierwsze 2-4 tygodnie, następnie 500 mg 1 raz / dzień jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni.

Tabletki należy połykać bez żucia, z niewielką ilością płynu, między posiłkami. Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami WHO dotyczącymi stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 14 lat zaleca się przepisywanie leku w zawiesinie. Dawka dobowa wynosi 30-50 mg / kg masy ciała, podzielona na 3 dawki. U noworodków i dzieci w wieku poniżej 3 miesięcy dawkę należy dobrać zgodnie z dokładną masą ciała dziecka.

Przed użyciem wstrząsnąć fiolką z zawiesiną.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

1. Alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.
2. Przewód pokarmowy: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rzadkie występowanie stanu zapalnego w jelitach.
3. Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka.

Przedawkowanie

W odniesieniu do funduszy do tej pory nie zgłoszono żadnych przypadków przedawkowania. W przypadku przedawkowania po zażyciu leku należy założyć, że działania niepożądane są nasilone, należy zastosować leczenie objawowe.

Specjalne instrukcje

1. U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.
2. Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.
3. Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Interakcja z narkotykami

1. Vilprafen hamuje eliminację ksantyn, które mogą wywołać rozwój zatrucia.
2. Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania wilczarza z innymi antybiotykami. Może to zmniejszyć ich skuteczność.
3. Jednoczesne stosowanie antybiotyku z cyklosporyną może prowadzić do zwiększenia stężenia tego ostatniego, dlatego jego poziom należy monitorować w trakcie leczenia.
4. Przyjęcie vilprafena może zmniejszyć skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych, dlatego w celu uniknięcia niechcianej ciąży zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.
5. Skojarzone stosowanie wilprafenu z lekami przeciwhistaminowymi, w tym astemizolem i terfenadyną, zwiększa stężenie tego ostatniego, co może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń rytmu serca, zagrażających życiu.

Recenzje

Zebraliśmy kilka opinii o leku Vilprafen:

1. Masza. Zdał egzamin w czasie ciąży, zdał testy i okazało się, że mam ureaplazmozę. Lekarz przepisał mi „Vilprafen” + leki na dysbiozę. Bardzo się martwiłem, czy mogą być w czasie ciąży, ale przekonała mnie, że są dość łagodne, ale jednocześnie skuteczne. Przeszedł pełny kurs, nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych. Ale najważniejsza rzecz, która pomogła! Zanotowałem te tabletki, ponieważ przeczytałem, że mają dość szerokie spektrum działania i za przystępną cenę.
2. Artem. Użył tego antybiotyku po raz pierwszy w tym roku, kiedy zachorował. Bolało mnie gardło i bolała mnie głowa. Moja mama poleciła ten lek. Lekarz przepisał ten lek przez rok, kiedy miała silne bóle gardła i leczyła ją przez ponad dwa miesiące. Co mogę powiedzieć o leku? Tak, nie wiem, to pomogło mi lub innym zestawem leków, których użyłem. Lecz wyleczyłem moją chorobę przez dziesięć dni, ponieważ zacząłem brać ten antybiotyk. Brak alergii i zaburzeń w jelitach, nie miałem wysypki. Urządzenie jest dobrze przeniesione. Niezadowolony z ceny leku, w naszym mieście kosztuje około czterysta rubli!

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Przed użyciem analogów skonsultuj się z lekarzem.

Warunki przechowywania i trwałość

Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni.

Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Vilprafen

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, podłużną, dwuwypukłą, z ryzykiem po obu stronach.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg, polisorbat 80 - 5 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg, karmeloza sodowa - 10 mg, stearynian magnezu - 5 mg, metyloceluloza - 0,12825 mg, glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg, talk - 2,0513 mg, ditlenek tytanu - 0,641 mg, wodorotlenek glinu - 0,641 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry - 1,15385 mg.

10 szt. - blistry aluminium / PVC (1) - opakowania kartonowe.

Grupa antybiotyków makrolidowych. Ma działanie bakteriostatyczne dzięki hamowaniu syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Wysoce aktywny przeciwko mikroorganizmom wewnątrzkomórkowym: Chlamydia trachomatis i Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila; przeciwko Gram-dodatnim bakteriom tlenowym: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes i Streptococcus pneumoniae (pneumococcus), Corynebacterium diphtheriae; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis; przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym: Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens.

Josamycyna jest także aktywna przeciwko Treponema pallidum.

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Z_max osiąga się w ciągu 1-2 godzin po podaniu. 45 minut po podaniu dawki 1 g średnie stężenie jozamycyny w osoczu wynosi 2,41 mg / l.

Wiązanie z białkami osocza nie przekracza 15%.

Stan równowagi osiąga się po 2-4 dniach regularnego przyjmowania.

Josamycyna jest dobrze rozmieszczona w organizmie i gromadzi się w różnych tkankach: w płucach, tkance limfatycznej migdałków podniebiennych, narządach układu moczowego, skórze i tkankach miękkich. Szczególnie wysokie stężenia występują w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie jozamycyny w ludzkich leukocytach wielojądrzastych, monocytach i makrofagach pęcherzykowych jest około 20 razy wyższe niż w innych komórkach ciała.

Jozamycyna ulega biotransformacji w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów.

Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem jest mniejsze niż 20%.

Ze strony układu pokarmowego: rzadko - brak apetytu, nudności, zgaga, wymioty, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego; w niektórych przypadkach - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka.

Inne: w niektórych przypadkach zależna od dawki przejściowa utrata słuchu.

Antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny (należy unikać jednoczesnego stosowania jozamycyny z penicylinami i cefalosporynami).

Przy jednoczesnym stosowaniu josamycyny z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Josamycyna spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Jozamycyna spowalnia wydalanie terfenadyny lub astemizolu, co zwiększa ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia z jednoczesnym stosowaniem makrolidów i alkaloidów sporyszu. Podczas przyjmowania jozamycyny występuje 1 przypadek nietolerancji ergotaminy.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i cyklosporyny może zwiększyć stężenie cyklosporyny w osoczu krwi aż do nefrotoksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

W rzadkich przypadkach leczenia makrolidem antykoncepcyjne działanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające.

Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.

Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Stosowanie w okresie ciąży i laktacji jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka.

W leczeniu makrolidów i jednoczesnym stosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych należy dodatkowo stosować niehormonalne środki antykoncepcyjne.

Vilprafen

Vilprafen: instrukcje użytkowania i recenzje

Nazwa łacińska: Wilprafen

Kod ATX: J01FA07

Składnik aktywny: josamycyna (josamycyna)

Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)

Aktualizacja opisu i zdjęcia: 26.07.2018

Ceny w aptekach: od 484 rubli.

Vilprafen to antybiotyk z grupy makrolidów o działaniu bakteriobójczym.

Uwolnij formę i kompozycję

Vilprafen produkowany w postaci tabletek powlekanych - dwuwypukłe, podłużne, prawie białe lub białe, z ryzykiem po obu stronach (10 sztuk w blistrach, 1 blister w kartonowym pudełku).

Skład 1 tabletki zawiera substancję czynną jozamycynę w ilości 500 mg.

Składniki pomocnicze w 1 tabletce: polisorbat 80 - 5 mg; stearynian magnezu - 5 mg; celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg; koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg; Karmeloza sodowa - 10 mg.

Skład powłoki: glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg; metyloceluloza - 0,12825 mg; dwutlenek tytanu - 0,641 mg; talk - 2,0513 mg; kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,155385 mg; wodorotlenek glinu - 0,641 mg.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika

Mechanizm działania josamycyny polega na zapobieganiu produkcji białka w komórce drobnoustroju, co tłumaczy się odwracalnym wiązaniem z podjednostką 50S rybosomu. Zazwyczaj w stężeniach terapeutycznych dla aktywnego składnika leku charakteryzuje się działaniem bakteriostatycznym, co prowadzi do zahamowania wzrostu i rozmnażania się bakterii. Jeśli powstają wysokie stężenia jozamycyny w ognisku zapalnym, obserwuje się objawy działania bakteriobójczego.

Josamycyna działa przeciwko następującym mikroorganizmom:

• Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. (w tym wrażliwe na metycylinę szczepy Staphylococcus aureus), Peptostreptococcus spp., Streptococcus spp. (w tym Streptococcus pneumonia i Streptococcus pyogenes), Peptococcus spp., Corynebacterium diphtheriae, Clostridium spp., Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, Propionibacterium acnes;
• Bakterie Gram-ujemne :. Campylobacter jejuni, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Helicobacter pylori, Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Legionella spp Brucella spp Bordetella spp.,.
• inne: Borrelia burgdorferi, Bacteroides fragilis (wrażliwość josamycyny może być zmienna), Treponema pallidum, Chlamydia spp. (w tym Chlamydia trachomatis), Ureaplasma spp., Mycoplasma spp. (w tym Mycoplasma genitalium, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae), Chlamydophila spp. (w tym Chlamydophila pneumoniae).

Enterobakterie są zwykle odporne na jozamycynę, więc jej stosowanie ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego (GIT). Składnik aktywny wykazuje również aktywność w zdiagnozowanej oporności na erytromycynę i pozostałe 14- i 15-członowe makrolidy. Przypadki oporności na jozamycynę są rzadsze niż w 14- i 15-członowych makrolidach.

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym, jozamycyna jest wchłaniana z przewodu pokarmowego z dużą prędkością, przyjmowanie pokarmu nie zmienia jej biodostępności. Maksymalne stężenie substancji w osoczu osiąga się w ciągu 1 godziny po podaniu. Podczas przyjmowania leku Vilprafen w dawce 1 g, maksymalny poziom substancji czynnej w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Stopień wiązania josamycyny z białkami osocza wynosi około 15%. Związek jest dobrze rozproszony w tkankach i narządach (z wyłączeniem mózgu), a jego stężenia często przekraczają osocze i zachowują skuteczność terapeutyczną przez długi czas. Szczególnie wysokie stężenia jozamycyny są wykrywane w płynie łzowym, ślinie, potem, migdałkach i płucach. Jego zawartość w plwocinie przekracza zawartość w osoczu 8-9 razy.

Josamycyna pokonuje barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Związek jest metabolizowany w wątrobie, tworząc metabolity o mniejszej aktywności farmakologicznej. Josamycyna jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania wynosi 1-2 godziny, ale wskaźnik ten może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Stopień wydalania leku z moczem nie przekracza 10%.

Wskazania do użycia

Tabletki Vilprafen 500 mg są przepisywane w leczeniu chorób zakaźnych i zapalnych wywołanych przez mikroorganizmy wrażliwe na działanie substancji czynnej (josamycyna):

• Zakażenia dolnych dróg oddechowych - ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli i płuc, papuzica, zapalenie płuc, w tym postać nietypowa;
• Zakażenia górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych - zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie przyusznic, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie krtani;
• Zakażenia jamy ustnej - choroba przyzębia i zapalenie dziąseł;
• Szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);
• Błonica (oprócz terapii antytoksyną błonicy);
• Zakażenia narządów płciowych i dróg moczowych - zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka; z nadwrażliwością na penicylinę - ziarniniak chłonny weneryczny, kiła;
• Mykoplazma (w tym ureaplazma), zakażenia chlamydiowe i mieszane narządów płciowych i dróg moczowych;
• Zakażenia tkanek miękkich i skóry - zapalenie węzłów chłonnych, zapalenie naczyń chłonnych, czyraki, ropne zapalenie skóry, trądzik, wąglik, róży (z nadwrażliwością na penicylinę).

Przeciwwskazania

• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
• Nadwrażliwość na składniki leku i inne antybiotyki makrolidowe.

Pielęgniarki i kobiety w ciąży mogą przyjmować wilkrafen tylko w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla zdrowia matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu lub dziecka.

Instrukcja użytkowania Vilprafen: metoda i dawkowanie

Vilprafen przyjmuje się doustnie między posiłkami. Tabletkę należy połykać w całości i popić niewielką ilością wody.

Dla młodzieży w wieku 14 lat i dorosłych zalecana dawka dobowa wynosi 1-2 g wilczarza, który należy podzielić na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka wynosi 1 g.

W przypadku węgorzy sferycznych i pospolitych, w ciągu pierwszych 2-4 tygodni, przepisuje się 0,5 g jozamycyny 2 razy dziennie, a następnie przez 2 miesiące częstotliwość stosowania zmniejsza się do 0,5 g jozamycyny 1 raz dziennie (jako leczenie podtrzymujące).

Czas trwania leczenia jest zwykle ustalany przez lekarza. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania leków antybiotykowych, czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedną dawkę wilprafenu, dawkę należy natychmiast przyjąć. W przypadku, gdy nadszedł czas na następną dawkę, nie należy zwiększać dawki.

Przerwa w terapii lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Efekty uboczne

Podczas odbioru Vilprafen mogą rozwinąć się zaburzenia różnych systemów organizmu:

• Przewód pokarmowy: rzadko - zgaga, nudności, utrata apetytu, biegunka i wymioty. W ciężkiej uporczywej biegunce należy pamiętać o możliwości wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażającego życiu) z powodu antybiotyku;
• Aparaty słuchowe: w rzadkich przypadkach - zależne od dawki przejściowe uszkodzenie słuchu;
• Drogi żółciowe i wątroba: w niektórych przypadkach - przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, czasami połączone z żółtaczką i naruszeniem wypływu żółci;
• Reakcje nadwrażliwości: w niektórych przypadkach - reakcje alergiczne skóry (na przykład pokrzywka).

Przedawkowanie

Dzisiaj informacje o specyficznych objawach przedawkowania Vilprafen są praktycznie nieobecne. W tym przypadku warto założyć wzrost nasilenia działań niepożądanych leków, głównie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

Wraz z rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego Vilprafen należy odwołać i przepisać odpowiednie leczenie. Stosowanie leków zmniejszających ruchliwość jelit jest przeciwwskazane.

Pacjenci z niewydolnością nerek muszą dostosować schemat dawkowania zgodnie z wartościami klirensu kreatyniny (CK).

Zgodnie z instrukcjami Vilprafen nie jest przepisywany wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Konieczne jest rozważenie możliwości krzyżowej oporności na różne antybiotyki z grupy makrolidów.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów silnikowych i złożone mechanizmy

Ustalono, że korzystanie z Vilprafen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i wykonywania potencjalnie niebezpiecznych rodzajów pracy związanych ze zwiększoną koncentracją i szybkością reakcji.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Podczas ciąży i podczas karmienia piersią lek można przepisać, jeśli korzyści z jego stosowania dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka. Lekarz powinien ocenić możliwe konsekwencje zażywania tego leku i dopiero po tym przepisać przebieg leczenia.

Biuro WHO Europe zaleca Vilprafen jako lek do leczenia zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Podczas leczenia jozamycyną, w połączeniu z zastosowaniem hormonalnych metod antykoncepcji, należy stosować dodatkową ochronę w postaci niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Interakcja z narkotykami

Należy unikać jednoczesnego stosowania wilczarza z cefalosporynami i penicylinami.

W połączeniu z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Vilprafen spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną możliwe jest zwiększenie jej stężenia w osoczu krwi do poziomu nefrotoksycznego.

Istnieją doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia w połączeniu z połączonym stosowaniem alkaloidów sporyszu antybiotyków i leków makrolidowych.

Vilprafen spowalnia eliminację astemizolu lub terfenadyny, co zwiększa ryzyko wystąpienia arytmii zagrażających życiu.

Przy jednoczesnym stosowaniu z digoksyną możliwe jest zwiększenie poziomu tego ostatniego w osoczu.

Przy jednoczesnym stosowaniu leku z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi konieczne jest dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Analogi

Analogiem Vilprafen jest Vilprafen Solutab.

Warunki przechowywania

Przechowywać w ciemnym miejscu, niedostępnym dla dzieci w temperaturze do 25 ° C

Okres ważności - 4 lata.

Warunki sprzedaży aptek

Recepta.

Vilprafen Recenzje

Według opinii Vilprafen jest dość skutecznym lekiem, ale ryzyko działań niepożądanych podczas leczenia jest dość wysokie. Pacjenci ze zdiagnozowaną chlamydią i ureaplazmozą informują, że w ciągu kilku dni po rozpoczęciu stosowania leku objawy choroby znikają bez śladu. Istnieją doniesienia o takich skutkach ubocznych Vilprafen, jak zaburzenia przewodu pokarmowego i wysypki alergiczne, które są stosunkowo częste.

Wielu pacjentów poleca lek jako skuteczne narzędzie do leczenia zatok i innych chorób zakaźnych. Często jest przepisywany dzieciom, których leczenie daje dobre wyniki, ale czasami rodzice skarżą się na objawy dysbiozy.

Cena Vilprafen w aptekach

Średnio cena 500 mg wilprafenu w aptekach wynosi 515–596 rubli (10 tabletek w opakowaniu).

Vilprafen: instrukcje użytkowania

Lek Vilprofen jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania należącym do grupy makrolidów. Składniki aktywne szkodliwego działania leku na większość patogenów.

Postać uwalniania i skład leku

Lek Vilprafen jest dostępny w postaci tabletek do podawania doustnego w kartoniku w blistrach po 10 sztuk. Każda tabletka jest pokryta warstwą białego koloru i ma poziome nacięcie po jednej stronie.

Głównym składnikiem aktywnym leku jest jozamycyna w dawce 500 mg, a także szereg składników pomocniczych: stearynian magnezu, talk, celuloza mikrokrystaliczna, dwutlenek tytanu, makrogol, wodorotlenek glinu.

Właściwości farmakologiczne leku

Tabletki Vilprafen są przepisywane do spożycia z różnymi zakażeniami bakteryjnymi. Aktywny składnik leku ma szkodliwy wpływ na patogeny procesu zakaźnego, hamując syntezę białka przez bakterie. Jozamycyna ma zdolność gromadzenia się w ognisku zmiany chorobowej, dlatego lek ma silne działanie bakteriobójcze. Lek jest wysoce skuteczny przeciwko Gram-dodatnim (paciorkowcom, gronkowcom, pneumokokom) i Gram-ujemnym mikroorganizmom (Helicobacter pylori), jak również niektórym beztlenowcom (Clostridia, peptokokkam, peptostreptoktokkam). Lek ten ma szkodliwy wpływ na ureaplazmę, chlamydię i może być przepisywany do zintegrowanego leczenia tych patologii w ginekologii i wenerologii.

Po zażyciu pigułki w aktywne składniki aktywne są szybko wchłaniane przez błony przewodu pokarmowego do wspólnego krwiobiegu. Maksymalne stężenie jozamycyny w surowicy obserwuje się kilka godzin po przyjęciu leku. Najwyższe stężenie leku można wykryć u pacjenta w płynach biologicznych - potu, ślinie, wydzielinie z pochwy, nasieniu, płynie łzowym, żółci.

Wskazania do użycia

Lek ten jest przepisywany pacjentom w celu leczenia takich stanów patologicznych:

• Zakaźne procesy zapalne narządów układu oddechowego: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie błony śluzowej krtani, ropień paratonsillar jako część złożonej terapii, zapalenie oskrzeli;
• Procesy zakaźno-zapalne jamy ustnej: choroba przyzębia, zapalenie dziąseł, topnik, zapobieganie rozwojowi procesów zapalnych po ekstrakcji zęba lub chirurgiczne usunięcie torbieli;
• Procesy zapalne skóry i tłuszczu podskórnego: czyraki, pęcherzyki, trądzik, ropne zapalenie skóry, ropnie i krosty, róży, wąglik, zapalenie węzłów chłonnych, limfogranulomatoza;
• Procesy zapalne i zakaźne narządów moczowo-płciowych: zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn, zapalenie przydatków, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie szyjki macicy w wyniku nieudanych zabiegów ginekologicznych, aborcja septyczna, zapobieganie rozwojowi zakażeń bakteryjnych po interwencji chirurgicznej narządów miednicy, drżenie, chlamydia, ureaplazmoza.

Przeciwwskazania

Lek Vilprafen jest przeciwwskazany u pacjentów z następującymi warunkami:

• Indywidualna nietolerancja na składniki leku;
• Niewydolność wątroby;
• Ciąża i okres karmienia piersią;
• Obecne w przeszłości poważne reakcje alergiczne na leki z grupy makrolidów.

Dawkowanie i podawanie

Tabletkę Vilprafen należy przyjmować doustnie, bez żucia, z wystarczającą ilością wody. Lek jest zwykle przepisywany po posiłku lub pół godziny przed posiłkiem.

Dawka leku i czas trwania leczenia są wybierane przez lekarza indywidualnie dla każdego pacjenta. Zależy to bezpośrednio od diagnozy, ciężkości przebiegu procesu zakaźnego, obecności powikłań, indywidualnej tolerancji, wieku, masy ciała.

Zgodnie z instrukcjami dotyczącymi przygotowania, maksymalna dawka dobowa dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1-2 g, która jest podzielona na kilka dawek. W początkowych etapach procesu zapalnego, pod warunkiem, że nie występują komplikacje dla dorosłych, podaję 1 tabletkę wilczarza 2 razy dziennie. Czas trwania leczenia różnych chorób będzie się różnił, ale lek należy przyjmować co najmniej 5 dni, przez maksymalnie 2 tygodnie. W przypadku braku oczekiwanego efektu i poprawy, pacjent musi koniecznie skonsultować się z lekarzem w celu wyjaśnienia diagnozy i adekwatności leczenia. Nawet jeśli pacjent czuje się znacznie lepiej, ale przebieg leczenia nie jest jeszcze zakończony, w żadnym przypadku nie można samodzielnie anulować leku! W tym przypadku proces zapalny ponownie przejawi się z większą siłą, a patogeny będą już niewrażliwe na jozamycynę, a następnie lekarz będzie musiał wybrać nowy środek, silniejszy i w wyższej dawce.

Stosowanie leku podczas ciąży i karmienia piersią

Leki z grupy makrolidów nie są przepisywane do leczenia kobiet podczas porodu. Aktywne składniki leku mogą swobodnie przenikać przez barierę łożyskową, wywołując poważne uszkodzenia płodu.

Tabletki Vilprafen w okresie laktacji są przeciwwskazane do stosowania. Jeśli to konieczne, kurs leczenia tym lekiem powinien zostać przerwany przez kobietę lub skonsultować się z lekarzem, aby wybrać alternatywne leczenie.

Efekty uboczne

Przy prawidłowym stosowaniu leku i dokładnym przestrzeganiu dawki wskazanej w instrukcji Vilprafen jest dobrze tolerowany przez pacjentów, ale w niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, bóle brzucha, nadmierne ślinienie, zgaga, wymioty, nieposkromiona biegunka, rozwój zapalenia w jelitach w rzadkich przypadkach;
• Ze strony wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzadko naruszenie wypływu żółci i funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego, z powodu którego u pacjentów rozwinęła się żółtaczka;
• Reakcje alergiczne skóry: pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy, w bardzo rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.

Przedawkowanie narkotyków

W medycynie nie ma przypadków przedawkowania u pacjentów z prawidłowym leczeniem. Wraz ze znacznym wzrostem zalecanej dawki w instrukcjach u pacjentów rozwijają się powikłania narządów przewodu pokarmowego - silne wymioty, nudności, powiększenie wątroby, biegunka. W rzadkich przypadkach rozwój niewydolności wątroby.

Interakcja leku z innymi lekami

Należy unikać jednoczesnego podawania tabletek Vilprafen z antybiotykami z grupy penicylin lub cefalosporyn, ponieważ może to prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby, niewydolności wątroby, biegunki i odwodnienia. W ciężkich przypadkach u pacjentów rozwinęła się śpiączka.

Przy jednoczesnym stosowaniu antybiotyków z grupy makrolidów z ksantynami pacjent rozwija zatrucie organizmu.

Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena na pacjenta podczas leczenia lekami przeciwhistaminowymi, prawdopodobny jest rozwój poważnych zaburzeń serca, w szczególności zaburzeń rytmu serca.

Przy jednoczesnym stosowaniu tabletek Vilprafen z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, ich działanie może zostać zmniejszone, a pacjentów należy ostrzec o tym. W okresie leczenia antybiotykami lekarze zalecają dalsze stosowanie barierowych środków antykoncepcyjnych.

Specjalne instrukcje

Pacjenci w podeszłym wieku, a także pacjenci z ciężkimi zaburzeniami wątroby i nerek, lek ten powinien być przepisywany ze szczególną ostrożnością. W okresie leczenia konieczne jest ciągłe monitorowanie ogólnego stanu zdrowia pacjenta i obrazu klinicznego krwi.

Analogi Vilprafena

Analogi leku Vilprafen, podobne w swoim działaniu terapeutycznym, obejmują następujące środki:

• Erytromycyna;
• Azytromycyna;
• Summamed;
• Klarytromycyna;
• Roksybid;
• Odrodzony.

Warunki uwalniania leku

Lek Vilprafen wydawany w aptekach bez recepty od lekarza. Tabletki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, unikając ekspozycji na światło słoneczne na opakowaniu. Optymalna temperatura przechowywania nie przekracza 25 stopni. Okres trwałości tabletek wynosi 3 lata od daty produkcji, pod koniec tego okresu niewykorzystany lek należy wyrzucić.

Cena tabletek 500 mg

Średni koszt leku Vilprafen w aptekach w Moskwie wynosi 490-550 rubli za opakowanie.

Vilprafen: instrukcje użytkowania, analogi leku

Vilprafen to lek przeciwbakteryjny, który reprezentuje grupę makrolidów. Nadaje się do leczenia chorób zakaźnych skóry, dróg oddechowych i układu moczowo-płciowego, a także wykazuje wysoką skuteczność w eliminacji zakażeń zębów. Aktywnym składnikiem leku jest jozamycyna.

Forma uwalniania, skład i opakowanie

Vilprafen to antybiotyk makrolidowy wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Na zewnątrz są podłużne i obustronnie wypukłe, w kolorze białym, istnieje ryzyko po obu stronach. Opakowania kartonowe zawierają jeden blister, każdy zawiera dziesięć tabletek.

Jedna tabletka antybakteryjna zawiera pięćset miligramów substancji czynnej jozamycyna. Składniki pomocnicze obejmują stearynian magnezu, koloidalny dwutlenek krzemu, sól sodową karmelozy, polisorbat i celulozę mikrokrystaliczną. Powłoka tabletek jest wykonana z talku, dwutlenku tytanu, metylocelulozy, kopolimeru kwasu metakrylowego i jego estrów, wodorotlenku glinu.

Co jest używane

Vilprafen to grupa antybiotyków, które mogą być przyjmowane wyłącznie przez lekarza prowadzącego.

Tabletki 500 miligramów są przepisywane do skutecznego i jakościowego leczenia chorób zapalnych i zakaźnych, które są wywoływane przez patogenne mikroorganizmy, które są wrażliwe na aktywny składnik jozamycynę.

Lek jest stosowany w następujących przypadkach:

• zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie okrężnicy;
• krztusiec, zapalenie płuc, papuzica, ostre zapalenie oskrzeli, zapalenie oskrzeli;
• zapalenie dziąseł, zapalenie przyzębia;
• obecność błonicy lub gorączki szkarłatnej;
• zapalenie cewki moczowej, rzeżączka, zapalenie gruczołu krokowego;
• syfilis, weneryczny limfogranuloma;
• zakażenia chlamydiami i mykoplazmami układu moczowo-płciowego;
• trądzik, róży, ropne zapalenie skóry i czyraki, zapalenie naczyń chłonnych i zapalenie węzłów chłonnych.

Ważne jest, aby pamiętać, że leczenie Vilprafen jest przepisywane wyłącznie przez lekarza prowadzącego, w takich przypadkach nie można samoleczenia.

Działanie farmakologiczne

Jest to makrolidowy lek przeciwbakteryjny, który ma silne działanie bakteriostatyczne dzięki hamowaniu produkcji białek przez bakterie. Gdy wystarczająco wysokie stężenie substancji czynnej gromadzi się w obszarze ogniska zapalnego, obserwuje się działanie bakteriobójcze.

Po podaniu doustnym następuje dość szybkie wchłanianie z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi obserwuje się po kilku godzinach.

Substancja czynna jozamycyna doskonale penetruje błony, może gromadzić się w migdałkach podniebiennych, tkankach limfatycznych i płucnych, ślinie, łzach i potu, narządach układu moczowo-płciowego. Metabolizm występuje w wątrobie, lek jest wydalany z moczem i żółcią. Obserwowana aktywność przeciw bakteriom Gram-ujemnym i Gram-dodatnim, mikroorganizmom wewnątrzkomórkowym.

Instrukcje użytkowania

Biorąc pod uwagę, że Vilprafen jest antybiotykiem, samoleczenie jest niedopuszczalne, najpierw musisz skonsultować się z lekarzem. Optymalne dzienne spożycie dla młodzieży powyżej czternastego roku życia i dorosłych wynosi jeden lub dwa gramy trzy razy dziennie.

W przypadku chlamydii zażywaj 500 mg dwa razy dziennie przez dwa tygodnie, podczas gdy ropne zapalenie skóry przyjmuj 500 mg dwa razy dziennie przez co najmniej dziesięć dni.

Aby pozbyć się przewlekłego zapalenia przyzębia, przebieg leczenia wynosi dwa tygodnie, dawka wynosi pięćset miligramów dwa razy dziennie. W obecności kulistego trądziku pospolitego leczenie trwa dwa tygodnie, dwa razy dziennie, jedną tabletkę, a następnie kolejne osiem tygodni, 500 mg raz na dobę.

Tabletki są połykane w całości, popijane niewielką ilością wody, wszystko odbywa się między głównymi posiłkami. Często czas trwania kursu leczenia ustalany jest indywidualnie przez lekarza. Przebieg leczenia w obecności zakażenia paciorkowcami nie powinien być krótszy niż dziesięć dni.

Być może zainteresuje Cię artykuł o właściwościach leczniczych i niebezpieczeństwach związanych z grzybem Veselka.

Tutaj dowiesz się o leczeniu przewlekłego zapalenia migdałków w domu.

Vilprafen Solutab

Charakterystyczną cechą leku jest to, że jedna tabletka zawiera 1000 miligramów substancji czynnej. Optymalna dawka dzienna dla dorosłych pacjentów wynosi od 1,5 do 2 gramów, ale w ciężkich sytuacjach może być zwiększona do trzech. Ważne jest, aby wiedzieć, że dzienna dawka jest podzielona na dwie lub trzy dawki w równym odstępie czasu.

Dzieci można podawać od piątego roku życia trzy razy dziennie po 40-50 mg na 1 kg wagi. Istnieją dwa sposoby zastosowania: można połknąć pigułkę w całości i wypić ją z wodą lub wstępnie rozpuścić w dwudziestu mililitrach czystej wody, dokładnie mieszając przed jej przyjęciem. Czas trwania leczenia określa lekarz.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Wśród głównych przeciwwskazań do otrzymywania można zauważyć nadwrażliwość na substancje antybiotykowe, ostrą dysfunkcję dróg żółciowych i wątroby. Vilprafen jest w stanie sprowokować rozwój następujących skutków ubocznych:

• biegunka;
• wymioty i nudności;
• zespół dyspeptyczny;
• brak apetytu i reakcja alergiczna w postaci świądu, pokrzywki;
• zapalenie jamy ustnej i ból brzucha;
• zaparcie;
• zapalenie okrężnicy pseudomembranowe;
• pęcherzowe zapalenie skóry, żółtaczka i zapalenie wątroby;
• rozerwanie wątroby;
• rumień, wstrząs anafilaktyczny, martwica naskórka.

Aplikacja dla dzieci

Jeśli chodzi o niemowlęta i dzieci poniżej czternastego roku życia, antybiotyk Vilprafen jest przepisywany jako zawiesina. Optymalna dawka dzienna wynosi 30-50 miligramów na kilogram masy ciała, musi być podzielona na trzy dawki. W leczeniu dzieci poniżej trzeciego miesiąca życia dawkowanie dobiera się bardzo ściśle i precyzyjnie. Przed użyciem wstrząsnąć zawartość butelki.

Stosować w czasie ciąży

W niektórych przypadkach Vilprafen jest przepisywany nawet podczas laktacji i ciąży, jeśli korzyść dla kobiety jest wyższa niż ryzyko dla płodu. Lekarz prowadzący musi koniecznie ważyć wszystko, aby przepisać najbardziej optymalny i skuteczny przebieg terapii. Nadaje się do szybkiego leczenia chlamydii u kobiet w ciąży.

Specjalne instrukcje

Na tle rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego lek odstawia się i przepisuje się leczenie objawowe. Surowo przeciwwskazane jest stosowanie leków w celu zmniejszenia ruchliwości jelit. Pacjenci z niewydolnością nerek, ważne jest dokładne dostosowanie dawki, biorąc pod uwagę znaczenie klirensu kreatyny.

Biorąc pod uwagę instrukcje użytkowania, zabronione jest przepisywanie tego leku wcześniakom. Stosowanie u noworodków jest ściśle kontrolowane przez lekarza, uważnie monitoruj pracę wątroby. Ważne jest rozważenie ryzyka oporności krzyżowej na różne grupy leków przeciwbakteryjnych.

Interakcja z narkotykami

Nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania tego antybiotyku z penicyliną i cefalosporyną. Jednoczesne podawanie z linomycyną jest obarczone zmniejszeniem skuteczności obu produktów. Vilprafen zmniejsza tempo ewakuacji Theofillina. Stosowanie z cyklosporyną może zwiększać stężenie we krwi do działania nefrotoksycznego.

Spowalnia proces usuwania Terfenadyny i Astemizolu, co może zwiększać ryzyko śmiertelnej arytmii. Stosowanie digoksyny zwiększa poziom tego ostatniego we krwi. Jeśli istnieje antykoncepcja hormonalna, należy zastosować inną formę ochrony.

Analogi

Głównym analogiem tego leku jest Viluprafen Solutab.

Cena narkotyków

Vilprafen można kupić w dowolnej aptece w cenie 520-600 rubli za dziesięć tabletek.

Recenzje

Lekarz przepisał Vilprafen w leczeniu ropnego zapalenia skóry. Chciałbym zauważyć pozytywny wynik, ale w przewodzie pokarmowym panuje dyskomfort.

Valeria, 35 lat, Tula

Vilprafen to wystarczająco silny antybiotyk, który pomógł mi pożegnać się z zapaleniem cewki moczowej w możliwie najkrótszym czasie. Wszystkie objawy chorobotwórcze zniknęły, ogólny stan zdrowia został znormalizowany.

Kirill, 25 lat, Petersburg

Instrukcje dotyczące stosowania leków, analogów, recenzji

Instrukcje z pills.rf

Menu główne

Tylko najbardziej aktualne oficjalne instrukcje dotyczące stosowania leków! Instrukcje dotyczące leków na naszej stronie są publikowane w niezmienionej formie, w której są dołączone do leków.

Tabletki Vilprafen®

MEDYCYNY WCZEŚNIEJSZYCH WAKACJI SĄ DOPUSZCZONE DO PACJENTA TYLKO PRZEZ LEKARZA. NINIEJSZA INSTRUKCJA TYLKO DLA PRACOWNIKÓW MEDYCZNYCH.

INSTRUKCJE dotyczące stosowania leku do użytku medycznego Tabletki powlekane Vilprafen® 500 mg

Międzynarodowa nazwa ogólna: Josamycyna
Tabletki w postaci dawek powlekane

Kompozycja 1 tabletki
Składniki aktywne
Josamycyna - 500 mg

Składniki pomocnicze do masy tabletki 640 mg
celuloza mikrokrystaliczna - 101,0 mg, polisorbat 80 - 5,0 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 14,0 mg, karmeloza sodowa - 10,0 mg, stearynian magnezu - 5,0 mg, metyloceluloza - 0,12825 mg, glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg, talk - 2,0513 mg, dwutlenek tytanu - 0,641 mg, wodorotlenek glinu - 0,641 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estrów - 1,15385 mg

Opis
Tabletki powlekane białymi lub prawie białymi, podłużne, dwuwypukłe, stwarzające ryzyko po obu stronach.

Grupa farmakoterapeutyczna: antybiotyk, makrolid.
Kod ATC: J01FA07

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika.
Lek antybakteryjny z grupy makrolidów. Mechanizm działania jest związany z upośledzoną syntezą białek w komórce drobnoustroju ze względu na odwracalne wiązanie z podjednostką 50S rybosomu. W stężeniach terapeutycznych z reguły ma działanie bakteriostatyczne, spowalniające wzrost i rozmnażanie się bakterii. Podczas tworzenia wysokiej koncentracji stanu zapalnego ognisko ma działanie bakteriobójcze.
Josamycyna jest aktywna przeciwko bakteriom Gram-dodatnim (Staphylococcus spp., W tym szczepom Staphylococcus aureus wrażliwym na metycylinę), Streptococcus spp., W tym Streptocansa, Legionella spp., Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Helicobacter pylori, Campylobacter jejuni), wrażliwość Bacteroides fragilis może być zmienna), Chlamydia spp., W tym C. trachomatis, Chlamydophila spp. w tym Chlamydophila pneumoniae (wcześniej nazywany Chlamydia pneumoniae), Mycoplasma spp., Incl. Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma spp., Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi.

Z reguły nie jest aktywny przeciwko enterobakteriom, dlatego ma niewielki wpływ na mikroflorę przewodu pokarmowego. Pozostaje aktywny w oporności na erytromycynę i inne 14- i 15-członowe makrolidy. Odporność na josamycynę jest mniej powszechna niż 14 i 15-członowych makrolidów.

Farmakokinetyka.
Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego, przyjmowanie pokarmu nie wpływa na biodostępność. Maksymalne stężenie jozamycyny w osoczu osiąga się 1 godzinę po podaniu. Przy przyjmowaniu w dawce 1 g maksymalne stężenie w osoczu wynosi 2-3 μg / ml. Około 15% jozamycyny wiąże się z białkami osocza, Josamycyna jest dobrze rozproszona w narządach i tkankach (z wyjątkiem mózgu), tworząc stężenia przekraczające osocze i pozostające na poziomie terapeutycznym przez długi czas. Jozamycyna wytwarza szczególnie wysokie stężenia w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie w plwocinie przekracza stężenie w osoczu 8-9 razy. Przechodzi przez barierę łożyskową, jest podawany w mleku matki. Jozamycyna jest metabolizowana w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów i jest wydalana głównie z żółcią. Okres półtrwania leku wynosi 1-2 godziny, ale może być wydłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, Wydalanie leku przez nerki nie przekracza 10%.

Wskazania do użycia

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek:
Zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych:
zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie otrzewnej, zapalenie krtani, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, błonica (oprócz leczenia toksoidem błoniczym), szkarłatna gorączka (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę).
Infekcje dolnych dróg oddechowych:
ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc, w tym wywołane przez atypowe patogeny, krztusiec, papuzicę.
Zakażenia w stomatologii:
zapalenie dziąseł, zapalenie osierdzia, zapalenie przyzębia, zapalenie pęcherzyków płucnych, ropień pęcherzykowy.
Infekcje w okulistyce:
zapalenie powiek, zapalenie pęcherza moczowego
Zakażenia skóry i tkanek miękkich:
zapalenie mieszków włosowych, czyraki, furunculosis, ropień, wąglik, róży, trądzik, zapalenie naczyń chłonnych, zapalenie węzłów chłonnych, ropowica, przestępca, rana (w tym pooperacyjna) i infekcje oparzeniowe.
Zakażenia układu moczowo-płciowego:
zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez chlamydię i / lub mykoplazmy, rzeżączkę, kiłę (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę), ziarniniak chłonny weneryczny.

Choroby przewodu pokarmowego związane z H. pylori
Wrzód trawienny i wrzód dwunastnicy, przewlekłe zapalenie żołądka itp.

Przeciwwskazania

- nadwrażliwość na josamycynę i inne składniki leku
- nadwrażliwość na inne makrolidy;
- ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
- dzieci o wadze poniżej 10 kg.

Ciąża i laktacja

Stosować w czasie ciąży i podczas karmienia piersią po przeprowadzeniu oceny medycznej korzyści / ryzyka. Europejskie Biuro WHO zaleca jozamycynę jako lek z wyboru w leczeniu zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży.

Dawkowanie i podawanie

Zalecana dzienna dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi od 1 do 2 g jozamycyny, standardowa dawka 500 mg x 3 p na dobę. Dzienna dawka powinna być podzielona na 2-3 dawki. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 g dziennie.
Zazwyczaj czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza, w zakresie od 5 do 21 dni w zależności od rodzaju i ciężkości zakażenia. Zgodnie z zaleceniami WHO czas trwania leczenia paciorkowcowego zapalenia migdałków powinien wynosić co najmniej 10 dni.
W schematach leczenia antybakteryjnego jozamycyna jest przepisywana w dawce 1 g 2 razy dziennie przez 7-14 dni w połączeniu z innymi lekami w standardowych dawkach (famotydyna 40 mg / dzień lub ranitydyna 150 mg 2 p / dzień + jozamycyna 1 g 2 p / dzień + metronidazol 500 mg 2 p / dzień, omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 p / dobę + amoksycylina 1 g 2 p / dobę + josamycyna 1 g 2 p / dobę, omeprazol 20 mg (lub lanzoprazol 30 mg lub pantoprazol 40 mg lub esomeprazol 20 mg lub rabeprazol 20 mg) 2 p / dobę + amoksycylina 1 g 2 p / dzień + josamycyna 1 g 2 p / dzień + bizmut tri-potasowy dicitrate 240 mg 2 p / dzień; famotydyna 40 mg / dzień + furazolidon 100 mg 2 p / dzień + josamycyna 1 g 2 p / dzień + tri-potas bizmutu 240 mg 2 p / dzień).

W obecności zaniku błony śluzowej żołądka z achlorhydrią, potwierdzoną pH-metryką: Amoksycylina 1 g 2 p / dzień + josamycyna 1 g 2 p / dzień + cytrynian bizmutu trikaliye 240 mg 2 p / dzień.

W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisywanie jozamycyny w dawce 500 mg dwa razy na dobę przez pierwsze 2-4 tygodnie, a następnie 500 mg josamycyny raz dziennie jako leczenie wspomagające przez 8 tygodni.

Efekty uboczne

Niepożądane reakcje są wymienione według częstotliwości ich rejestracji zgodnie z następującą gradacją: bardzo często: od> 1/10, często: od> 1/100 do 1/1000 do 1/10 000 do