W tym artykule możesz przeczytać instrukcje dotyczące stosowania leku Reaferon. Przedstawiono opinie odwiedzających witrynę - konsumentów tego leku, a także opinie lekarzy specjalistów na temat stosowania Reaferon w ich praktyce. Duża prośba o bardziej aktywne dodawanie opinii na temat leku: lek pomógł lub nie pomógł pozbyć się choroby, jakie powikłania i skutki uboczne zaobserwowano, być może nie stwierdzone przez producenta w adnotacji. Analogi Reaferon w obecności dostępnych analogów strukturalnych. Stosować w leczeniu opryszczki, zapalenia wątroby i innych chorób wirusowych i nowotworów u dorosłych, dzieci, a także w czasie ciąży i laktacji.
IFN - interferon. Jest to wysoce oczyszczone sterylne białko zawierające 165 aminokwasów. Jest identyczny z ludzkim leukocytowym interferonem alfa-2a. Ma działanie przeciwwirusowe, przeciwnowotworowe i immunomodulujące. Możliwe, że mechanizm aktywności przeciwwirusowej i przeciwnowotworowej jest związany ze zmianami w syntezie RNA, DNA i białek. Hamuje replikację wirusa w komórkach zakażonych wirusem. Zwiększa aktywność fagocytarną makrofagów i zwiększa specyficzne działanie cytotoksyczne limfocytów na komórki docelowe.
Reaferon EC Lipint jest lekiem przeciwwirusowym i immunomodulującym, jest ludzkim rekombinowanym interferonem alfa-2b, zamkniętym w liposomach i liofilizowanym.
Skład
Substancje pomocnicze interferonu Alfa 2a + (Reaferon EC).
Substancje pomocnicze interferonu alfa 2b + (Reaferon Lipint).
Rekombinowane ludzkie interferon alfa 2b + substancje pomocnicze (Reaferon EC Lipint).
Farmakokinetyka
Po podaniu domięśniowym maksymalne stężenie interferonu alfa-2a odnotowuje się po 3,8 h. Po podaniu podskórnym maksymalne stężenie osiąga się po 7,3 h. Vd po podaniu dożylnym na tle stężenia równowagi wynosi średnio 0,4 l / kg. Interferon alfa-2a jest szybko metabolizowany w nerkach iw mniejszym stopniu w wątrobie. Wydalane głównie przez nerki.
Wskazania
Nowotwory układu limfatycznego i układu krwionośnego:
- białaczka włochatokomórkowa;
- szpiczak;
- skórny chłoniak z komórek T;
- przewlekła białaczka szpikowa;
- trombocytoza w chorobach mieloproliferacyjnych;
- chłoniak nieziarniczy o niskim stopniu złośliwości.
- Mięsak Kaposiego u pacjentów z AIDS bez historii zakażeń oportunistycznych;
- zaawansowany rak nerkowokomórkowy;
- czerniak z przerzutami;
- czerniak po resekcji chirurgicznej (grubość guza powyżej 1,5 mm) przy braku węzłów chłonnych i przerzutów odległych.
- przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B u dorosłych z markerami replikacji wirusa (dodatnie pod względem HBV-DNA, polimerazy DNA, HBeAg);
- przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu C u dorosłych z przeciwciałami przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C lub HCV RNA w surowicy i zwiększoną aktywnością AlAT bez objawów dekompensacji czynności wątroby (klasa A Child-Pugh);
- brodawki narządów płciowych;
- choroby wywoływane przez wirusy Herpes simplex typu 1 i 2 oraz Varicella zoster (w tym wirusy proste i półpasiec, nawracająca opryszczka twarzy, narządów płciowych, opryszczkowe zapalenie dziąseł i zapalenie jamy ustnej);
- zapobieganie i leczenie grypy i ostrych zakażeń układu oddechowego u dorosłych i dzieci;
- kleszczowe zapalenie mózgu.
Choroby atopowe, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek, astma oskrzelowa podczas immunoterapii swoistej.
Zakażenie chlamydiami układu moczowo-płciowego u dorosłych.
Formy wydania
Liofilizowany proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i miejscowego stosowania 0,5, 1, 3 i 5 milionów jm (Reaferon EC) (zastrzyki w ampułkach do wstrzykiwań).
Kapsułki 500 000 IU (Reaferon Lipint).
Liofilizat do sporządzania zawiesin do podawania doustnego 250 tys. I 500 tys. IU (Reaferon EC Lipint).
Inne postacie dawkowania, czy to świece, czy tabletki, w momencie opisu leku w książce telefonicznej nie są rejestrowane.
Instrukcje użytkowania i schemat dawkowania
Ujęcia Reaferon z UE
Domięśniowo (w środku lub pod środkiem zmiany), podspojówkowe, miejscowe. Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B - 1 milion jm domięśniowo 2 razy dziennie przez 5-6 dni (kurs - 15 milionów jm); przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B - 1 milion jm domięśniowo 2 razy w tygodniu przez 1-2 miesiące; przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B i D (z objawami marskości wątroby) - 250-500 tysięcy IU dziennie w / m 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc; białaczka włochatokomórkowa - 3-6 mln jm dziennie przez 2 miesiące (kurs - 420-600 mln jm); rak nerki - 3 miliony jm dziennie przez 10 dni (kurs - 120–300 milionów jm); Zrąbowe zapalenie rogówki i zapalenie rogówki i jądra - podspojówkowo, 60 tys. IU każdy w objętości 0,5 ml dziennie (kurs - 15-25 wstrzyknięć).
Kapsułki Reaferon Lipint
Lek przyjmuje się doustnie, 30 minut przed posiłkami.
W leczeniu grypy i ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego: 500 000 jm (1 kapsułka) 2 razy dziennie przez 5 dni.
Zapobieganie grypie i ARVI: 500 000 IU (1 kapsułka) dziennie, 2 razy w tygodniu przez miesiąc.
Jeśli połykanie jest trudne, kapsułki delikatnie otwiera się i zawartość pobiera się z niewielką ilością wody.
Zawieszenie Reaferon EU Lipint
Lek jest przeznaczony do podawania doustnego. Bezpośrednio przed użyciem dodać 1-2 ml destylowanej lub schłodzonej przegotowanej wody do zawartości fiolki. Podczas wytrząsania przez 1 do 5 minut powinna powstać jednorodna zawiesina.
W ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B lek przyjmuje się 30 minut przed posiłkiem zgodnie z następującym schematem: 1 milion jm przepisuje się dorosłym i dzieciom w wieku szkolnym 2 razy dziennie przez 10 dni; dzieci w wieku przedszkolnym (od 3 do 7 lat) - 500 tys. jm raz dziennie przez 10 dni lub po dalszych biochemicznych badaniach krwi przez dłuższy czas (aż do całkowitego wyleczenia).
W przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B w aktywnej i nieaktywnej postaci replikacyjnej, jak również w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B związanym z kłębuszkowym zapaleniem nerek, lek jest przyjmowany 30 minut przed posiłkami zgodnie z następującym schematem: 1 milion jm 2 razy dziennie przepisuje się dorosłym i dzieciom w wieku szkolnym 10 dni, a następnie przejdź do wprowadzenia 1 raz na noc co drugi dzień przez 1 miesiąc; dzieci w wieku przedszkolnym (od 3 do 7 lat) - 500 tys. IU, 2 razy dziennie przez 10 dni, a następnie przechodzą na wprowadzenie 500 tys. IU 1 raz na noc co drugi dzień przez 1 miesiąc.
Podczas przeprowadzania swoistej immunoterapii lek przyjmuje się rano, 30 minut po jedzeniu, zgodnie z następującym schematem: w przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek, dorosłym przepisuje się 500 tysięcy jm na dobę przez 10 dni (dawka kursu - 5 milionów ME); z astmą atopową u dorosłych - 500 tys. jm raz dziennie przez 10 dni, a następnie 500 tys. jm co drugi dzień przez 20 dni. Całkowity czas trwania leczenia wynosi 30 dni.
W celu zapobiegania grypie i ostrej chorobie układu oddechowego należy przyjmować lek 30 minut przed posiłkami; osobom dorosłym i dzieciom powyżej 15 roku życia przepisuje się 500 000 jm dwa razy w tygodniu przez 1 miesiąc podczas wzrostu zachorowalności; dzieci od 3 do 15 lat - 250 tys. IU 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc podczas wzrostu zachorowalności. W leczeniu grypy i ostrych infekcji dróg oddechowych u dorosłych i dzieci powyżej 15 lat - 500 tys. IU, 2 razy dziennie przez 3 dni; dzieci od 3 do 15 lat - 250 tys. IU 2 razy dziennie przez 3 dni.
W przypadku złożonej terapii zakażeń układu moczowo-płciowego, dorosłym przepisuje się 500 tysięcy jm 2 razy dziennie przez 10 dni.
Efekty uboczne
- letarg;
- gorączka;
- dreszcze;
- bóle mięśni;
- ból głowy;
- ból stawów;
- zwiększona potliwość;
- zawroty głowy;
- zaburzenia widzenia;
- depresja;
- zamieszanie;
- nerwowość;
- niepokój;
- zaburzenia snu;
- drżenie;
- ciężka senność;
- drgawki;
- zaburzenia krążenia mózgowego;
- retinopatia niedokrwienna;
- utrata apetytu;
- nudności, wymioty;
- biegunka;
- utrata masy ciała;
- wzdęcia;
- zgaga;
- nawrót wrzodu trawiennego i krwawienie z przewodu pokarmowego;
- zmiany ciśnienia krwi;
- obrzęk;
- sinica;
- arytmia;
- uczucie bicia serca;
- ból w klatce piersiowej;
- duszność;
- kaszel;
- obrzęk płuc;
- objawy przewlekłej niewydolności serca;
- nagłe zatrzymanie akcji serca;
- zawał mięśnia sercowego;
- zwiększony poziom mocznika, kreatyniny i kwasu moczowego w osoczu krwi;
- małopłytkowość, zmniejszenie stężenia hemoglobiny i hematokrytu;
- wysypka;
- swędzenie;
- łysienie;
- sucha skóra i błony śluzowe;
- nieżyt nosa;
- krwawienie z nosa;
- idiosynkrazyjne leki interferonowe.
Przeciwwskazania
- ciężka choroba serca (w tym w historii);
- ciężkie zaburzenie czynności nerek;
- ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
- ciężkie zaburzenia krwi zarodkowej szpiku;
- drgawki i / lub dysfunkcja ośrodkowego układu nerwowego;
- przewlekłe zapalenie wątroby z ciężką dekompensacją lub marskością wątroby;
- przewlekłe zapalenie wątroby u pacjentów otrzymujących lub ostatnio leczonych lekami immunosupresyjnymi (z wyjątkiem krótkotrwałego leczenia steroidami);
- pacjenci z przewlekłą białaczką szpikową (jeśli pacjent ma krewnego podobnego do HLA i będzie miał lub może mieć alogeniczny przeszczep szpiku kostnego w najbliższej przyszłości);
- nadwrażliwość na rekombinowany interferon alfa-2a;
- ciężkie choroby alergiczne;
- ciąża
Stosować w czasie ciąży i laktacji
Lek jest przeciwwskazany w ciąży.
Nie wiadomo, czy interferon alfa-2b przenika do mleka kobiecego. Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.
Kobiety w wieku rozrodczym w trakcie leczenia powinny stosować niezawodne środki antykoncepcyjne.
Specjalne instrukcje
Jednoczesne stosowanie z lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy, należy unikać leków immunosupresyjnych (w tym glikokortykosteroidów (GCS) do stosowania ogólnoustrojowego).
Podczas stosowania leku alkohol nie jest zalecany.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątrobą, hematopoezą szpiku kostnego, z tendencją do prób samobójczych.
U pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego możliwa jest arytmia. Jeśli arytmia nie zostanie zmniejszona lub zwiększona, dawkę należy zmniejszyć o 2 razy lub przerwać leczenie.
W okresie leczenia konieczna jest kontrola stanu neurologicznego i psychicznego.
W przypadku wyraźnego zahamowania hematopoezy szpiku kostnego konieczne jest regularne badanie składu krwi obwodowej.
Wpływ na zdolność kierowania transportem motorycznym i mechanizmy kontroli
W zależności od schematu dawkowania i indywidualnej wrażliwości pacjenta interferon alfa-2a może wpływać na szybkość reakcji, zdolność do potencjalnie niebezpiecznych czynności, w tym prowadzenia pojazdów, pracy z maszynami i mechanizmami.
Interakcja z narkotykami
Interferon alfa-2b jest w stanie zmniejszyć aktywność izoenzymów cytochromu P450 iw konsekwencji, przy jednoczesnym stosowaniu, wpływa na metabolizm cymetydyny, fenytoiny, dipirydamolu, teofiliny, diazepamu, propranololu, warfaryny i niektórych cytostatyków.
Lek może nasilać działanie neurotoksyczne, mielotoksyczne lub kardiotoksyczne leków podawanych wcześniej lub jednocześnie z nim.
Analogi leku Reaferon
Analogi strukturalne substancji czynnej:
- Altevir;
- Alfarona;
- Viferon;
- Grippferon;
- Ludzki rekombinant interferonu alfa-2b;
- Interal;
- Interferal;
- Intron A;
- Infagel;
- Lifferon;
- Reaferon UE;
- IFN EU Lipint;
- IFN Lipint;
- Roferon A;
- Eberon alfa R.
IFN-EU: instrukcje użytkowania
Skład
Jedna fiolka zawiera 500 000 ME, 1 000 000 ME, 3 000 000 ME lub 5 000 000 IU ludzkiego rekombinanta interferonu alfa-2b. Substancje pomocnicze: albumina dawcy ludzkiego - 4,5 mg, chlorek sodu - od 8,09 do 9,07 mg, wodorofosforan sodu do dekahydratu - od 2,74 do 3,82 mg, dihydrat diwodorofosforanu sodu - od 0,37 do 0, 58 mg.
Opis
Jest to proszek lub porowata masa biała.
Wskazania do użycia
IFN-EU jest stosowany w złożonej terapii u dorosłych:
- w ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B, umiarkowanych i ciężkich postaciach na początku okresu żółtaczkowego do 5 dnia żółtaczki (w późniejszym czasie, podawanie leku jest mniej skuteczne; lek nie jest skuteczny w rozwoju śpiączki wątrobowej i choroby cholestatycznej);
- z ostrym przedłużonym zapaleniem wątroby typu B i C, przewlekłym czynnym zapaleniem wątroby typu B, C i D bez oznak marskości wątroby i z objawami marskości wątroby;
- w wirusowym (grypa, adenowirusowe, enterowirusowe, opryszczkowe, parytityczne), wirusowo-bakteryjne i mykoplazmatyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Stosowanie leku jest najbardziej skuteczne w pierwszych 4 dniach choroby;
- z wirusowym zapaleniem spojówek, zapaleniem rogówki i spojówki, zapaleniem rogówki, keratouvéitą;
- w przypadku raka nerki w stadium IV, białaczka włochatokomórkowa, złośliwe chłoniaki skóry (grzybica grzybicza, pierwotna stłuczka), mięsak Kaposiego, raki podstawnokomórkowe i płaskonabłonkowe, rogowiaki kolczystokomórkowe, przewlekła białaczka szpikowa, histeocytoza-X, mieloza podleukowa, uczucie, uczucia, oczna białaczka szpikowa, uczucie, uczucie, oczna białaczka szpikowa
- ze stwardnieniem rozsianym.
IFN-EU jest stosowany w leczeniu dzieci.
- w ostrej białaczce limfoblastycznej w okresie remisji po zakończeniu chemioterapii indukcyjnej (4-5 miesięcy remisji);
- z brodawczakami układu oddechowego krtani, począwszy od dnia po usunięciu brodawczaków.
Przeciwwskazania
- w ciężkich postaciach chorób alergicznych;
Dawkowanie i podawanie
Lek podaje się domięśniowo, do ogniska lub do zmiany, podspojówkowo lub lokalnie. Bezpośrednio przed użyciem zawartość ampułki rozpuszcza się w wodzie do wstrzykiwań (w 1 ml - z domięśniowym podaniem i do nidusu, w 5 ml - z podspojówkowym i miejscowym podawaniem). Roztwór leku powinien być klarowny, bez obcych wtrąceń. Czas rozpuszczania powinien wynosić od 2 do 4 minut.
W ostrym zapaleniu wątroby 1 ME LLC LLC podaje się 2 razy dziennie przez 56 dni, następnie dawkę zmniejsza się do 1 ME LLC LLC dziennie i podaje przez kolejne 5 dni. Jeśli to konieczne (po dalszych biochemicznych badaniach krwi), leczenie można kontynuować dla 1 OOO ME LLC 2 razy w tygodniu przez 2 tygodnie. Dawka kursu wynosi 15 000 000-21 LLC LLC ME.
W przypadku ostrego długotrwałego i przewlekłego aktywnego zapalenia wątroby typu B z wyłączeniem zakażenia delta i braku objawów marskości, lek podaje się w 1 OOO ME LLC 2 razy w tygodniu przez 1-2 miesiące. Jeśli nie ma żadnego efektu, leczenie należy przedłużyć do 3-6 miesięcy lub, po zakończeniu 1-2 miesięcznego leczenia, wydać 2-3 podobne kursy w odstępie 1-6 miesięcy.
W ostrym, przewlekłym i przewlekle aktywnym wirusowym zapaleniu wątroby typu C bez objawów marskości, lek podaje się 3 ME ME ME 3 razy w tygodniu przez 6-8 miesięcy. W przypadku braku efektu leczenie przedłuża się do 12 miesięcy. Powtarzające się leczenie po 3-6 miesiącach.
W przypadku przewlekłego czynnego wirusowego zapalenia wątroby typu D bez oznak pyrrr-dyenopathy podaje się 500 LLC - 1 OOO ME LLC dziennie 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc. Powtarzające się leczenie po 1-6 miesiącach.
W przypadku przewlekłego aktywnego zapalenia wątroby typu B i D z objawami marskości, lek podaje się w 250 000 - 500 000 ME dziennie 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc. Jeśli pojawią się oznaki dekompensacji, powtarzają podobne kursy w odstępach co najmniej 2 miesięcy.
W przypadku raka nerki lek jest stosowany w dawce 3 000 000 ME dziennie przez 10 dni. Powtarzane kursy leczenia (3-9 lub więcej) są przeprowadzane w odstępach 3 tygodni. Całkowita ilość leku waha się od 120 000 000 ME do 300 000 000 ME i więcej.
W przypadku białaczki włochatokomórkowej lek podaje się codziennie w ilości 3 000 000 - 6 000 000 ME w ciągu 2 miesięcy. Po normalizacji hemogramu dzienna dawka leku zmniejsza się do 1.000.000-2.000.000 ME. Następnie zaleca się leczenie podtrzymujące dla 3.000.000 ME 2 razy w tygodniu przez 6-7 tygodni. Całkowita ilość leku wynosi 420 000 000 - 600 000 000 IU lub więcej.
W ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci z remisją po zakończeniu chemioterapii indukcyjnej (po 4-5 miesiącach remisji) lek podaje się w 1.000.000 jm raz w tygodniu przez 6 miesięcy, następnie 1 raz na 2 tygodnie przez 24 miesiące. Jednocześnie wykonywana jest chemioterapia podtrzymująca.
W przewlekłej białaczce szpikowej lek podaje się 3 000 000 jm dziennie lub 6 000 000 jm co drugi dzień. Czas trwania leczenia od 10 tygodni do 6 miesięcy.
Podczas histocytozy-X lek podaje się 3 000 000 IU dziennie przez 1 miesiąc. Powtarzane kursy w odstępach 1-2 miesięcy przez 1-3 lata.
W mielozie podleukowej i trombocytopenii zasadniczej, w celu skorygowania hipertrofocytozy, lek podaje się w 1.000.000 jm dziennie lub po 1 dniu przez 20 dni.
W przypadku złośliwych chłoniaków i mięsaka Kaposiego lek podaje się 3 000 000 jm na dobę przez 10 dni w połączeniu z cytostatykami (prospidyną, cyklofosfamidem) i glikokortykosteroidami. W stadium guza grzybicy i retikulosarcomatozy wskazane jest naprzemienne podawanie domięśniowe leku w ilości 3 000 000 jm i dootrzewnowe - 2 000 000 jm przez 10 dni.
U pacjentów z erytrodermicznym stadium grzybicy grzybiczej, gdy temperatura wzrasta powyżej 39 ° C i w przypadku pogorszenia procesu, wprowadzenie leku należy przerwać. Przy niewystarczającym efekcie terapeutycznym po 10-14 dniach przepisywany jest drugi cykl leczenia. Po osiągnięciu efektu klinicznego przepisuje się leczenie podtrzymujące na 3 000 000 ME raz w tygodniu przez 6-7 tygodni.
W przypadku młodzieńczej brodawczaka oddechowego krtani lek podaje się w 100 000 - 150 000 ME na kg masy ciała dziennie przez 45-50 dni, a następnie w tej samej dawce 3 razy w tygodniu przez 1 miesiąc. Drugi i trzeci kurs odbywają się w odstępie 2-6 miesięcy.
W stwardnieniu rozsianym lek jest przepisywany przez 1 000 000 ME w zespole piramidowym 3 razy dziennie, aw zespole móżdżku 1–2 razy dziennie przez 10 dni, a następnie podaje się 1 000 000 ME raz w tygodniu przez 5-6 miesięcy. Całkowita ilość leku wynosi 50 000 000 - 60 000 000 ME.
U osób z wysoką odpowiedzią pirogenną (39 ° C i powyżej) do podawania leku zaleca się jednoczesne stosowanie indometacyny.
W przypadku raka podstawnokomórkowego i raka płaskonabłonkowego, rogowiak kolczystokomórkowy, preparat wstrzykuje się pod uszkodzenie w 1 ME LLC 1 raz dziennie przez 10 dni każdego dnia. W przypadku wyraźnych miejscowych reakcji zapalnych wprowadzenie pod zmianę przeprowadza się w ciągu 1-2 dni. Pod koniec kursu, jeśli to konieczne, przeprowadź kriokontrolę.
W przypadku zrębu rogówki i zapalenia rogówki i jądra, wstrzyknięcia podspojówkowe leku są przepisywane w dawce 60 OOO ME w objętości 0,5 ml dziennie lub co drugi dzień, w zależności od ciężkości procesu. Iniekcje wykonuje się w znieczuleniu miejscowym za pomocą 0,5% roztworu dikainy. Przebieg leczenia wynosi od 15 do 25 wstrzyknięć.
Do stosowania miejscowego zawartość ampułki leku rozpuszcza się w 5,0 ml 0,9% roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. W przypadku przechowywania roztworu preparatu konieczne jest, zgodnie z zasadami aseptyki i antyseptyki, przeniesienie zawartości ampułki do sterylnej fiolki i przechowywanie roztworu w lodówce w temperaturze 4-10 ° C nie dłużej niż 12 godzin.
Gdy zapalenie spojówek i powierzchowne zapalenie rogówki na spojówce chorego oka powoduje 2 krople roztworu 6-8 razy dziennie. W miarę zanikania zapalenia liczba wkropleń jest zmniejszana do 3-4. Przebieg leczenia wynosi 2 tygodnie.
Efekty uboczne
Podawanie pozajelitowe leku może powodować dreszcze, gorączkę, zmęczenie, wysypki skórne i świąd, a także leuko- i małopłytkowość, w przypadku tych ostatnich badania krwi należy wykonywać 2-3 razy w tygodniu. Z zastrzykiem okołogałkowym miejscowa reakcja zapalna. Te działania niepożądane zwykle nie stanowią przeszkody w dalszym stosowaniu leku.
W przypadku miejscowego stosowania leku na błonę śluzową oka możliwe są zakażenia spojówki, przekrwienie błony śluzowej oka, izolowane pęcherzyki i obrzęk spojówki dolnego łuku.
W przypadku wyraźnych miejscowych i ogólnych działań niepożądanych lek należy odstawić.
Interakcja z innymi lekami
Interferon alfa-2b jest w stanie zmniejszyć aktywność cytochromów P-450, a zatem wpływa na metabolizm cymetydyny, fenytoiny, kuranty, teofiliny, diazepamu, propranololu, warfaryny, niektórych cytostatyków. Może zwiększać neurotoksyczne, mielotoksyczne lub kardiotoksyczne działanie leków podawanych wcześniej lub jednocześnie z nimi. Należy unikać jednoczesnego stosowania leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy, leków immunosupresyjnych (w tym doustnych i pozajelitowych postaci kortykosteroidów).
W leczeniu chorób zakaźnych, zapalnych i wirusowych lek można stosować w terapii skojarzonej z lekami przeciwbakteryjnymi, glukokortykoidami i lekami przeciwwirusowymi (rybawiryna, zydowudyna itp.).
Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia.
Formularz wydania
W ampułkach 500 LLC ME lub LLC LLC ME lub LLC LLC ME, lub LLC LLC ME;
5 ampułek w opakowaniu komórkowym; 1 lub 2 opakowania komórkowe w pudełku kartonowym. W każdym opakowaniu znajdują się instrukcje użytkowania i wertykulator ampułki. Jeśli ampułki mają pierścień pęknięcia lub punkt przerwania, wertykulator nie jest wkładany do opakowania.
Warunki przechowywania
Do transportu i przechowywania zgodnie z wymaganiami SP 3.3.2.1248-03 w ciemnym miejscu i poza zasięgiem dzieci w temperaturze nie wyższej niż 8 ° C.
Chronić przed dziećmi.
Okres trwałości
Używanie przeterminowanego leku nie podlega.
Instrukcje użytkowania i wpływ leku Reaferon
Reaferon jest sterylnym, identycznym z ludzkim białkiem interferonu leukocytów (alfa-2b), który zawiera 165 aminokwasów. Jest to silny środek immunomodulujący, przeciwnowotworowy i przeciwwirusowy stosowany w chorobach nowotworowych i wirusowych.
Skład i formy zwolnienia
Lek składa się z białka, reprezentującego liofilizowany i interferon alfa-2b zamknięty w liposomach w postaci proszku, który jest stosowany do przygotowania roztworów lub zastrzyków. Liofilizat jest dostępny w następującej formie:
- Reaferon-EU Lipint 250 i 500 tys. ME Przeznaczony jest do przygotowywania zawiesin z kolejnym spożyciem;
- Reaferon Lipint w kapsułkach 500 tys. IU;
- IFN-EU w ampułkach do nakłuwania 0,5; 1; 3 lub 5 milionów IU.
Szklane ampułki są dostępne w ilości pięciu lub dziesięciu, a fiolki zamknięte gumowymi korkami, 5 sztuk Reaferon-EU. Instrukcje użycia i amplifikator są dołączone do każdej paczki leków.
Wskazania i przeciwwskazania
Lek jest stosowany w złożonym leczeniu dorosłych i dzieci. Jest przepisywany przez lekarzy dla guzów litych, onkologii, infekcji, nowotworów układu krwiotwórczego i limfy, chorób atopowych i skórnych:
- zapalenie wątroby typu B, C, D;
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych: mykoplazma, wirusowo-bakteryjna, wirusowa;
- zapalenie rogówki;
- zapalenie spojówek wywołane przez wirusy;
- rak nerki w czwartym stadium;
- chłoniaki skóry (złośliwe);
- rak skóry;
- mięsak kaposowy;
- białaczka włochatokomórkowa;
- rogowiak kolczystokomórkowy;
- brodawczakowatość krtani;
- stwardnienie rozsiane;
- kleszczowe zapalenie mózgu;
- zakażenie chlamydiami układu moczowo-płciowego.
Czasami do leczenia nieletnich należy również stosować IFN. Instrukcja zawiera takie wskazania do przyjęcia jako brodawczakowatość krtani (po usunięciu nowotworów) i okres po remisji białaczki.
Lek jest rzadko stosowany w leczeniu pacjentów pediatrycznych lub nieletnich (tylko na receptę i pod nadzorem lekarza), a także jest niezgodny z laktacją - w trakcie karmienia piersią konieczne jest anulowanie. Poważne przeciwwskazania obejmują następujące czynniki:
- choroba serca;
- zakłócenie czynności wątroby i nerek;
- drgawki i padaczka;
- tendencja do depresji i samobójstw, a także naruszenia funkcji ośrodkowego układu nerwowego;
- białaczka szpikowa;
- nadwrażliwość na interferon (rekombinowany);
- ciężkie alergie;
- ciąża;
- marskość wątroby.
Ponadto nie zaleca się stosowania leku Reaferon, jeśli pacjent otrzymuje leki immunosupresyjne (z wyjątkiem krótkiego leczenia steroidami).
Instrukcje użytkowania
Lek jest przepisywany różnymi metodami podawania: podskórnie, domięśniowo lub miejscowo. Przed zastosowaniem Reaferon rozpuszcza się go w wodzie do wstrzykiwań, tak aby gotowy produkt był przezroczysty, bez koloru i opadów. Czas przygotowania leku trwa około trzech minut. Dawkowanie leku zależy od celu terapeutycznego leku.
- Wirusowe zapalenie wątroby typu B. Wyznaczono 1 milion jm dwa razy dziennie domięśniowo. Przebieg leczenia wynosi 5-6 dni. Przez następne 5 dni wielość leku zmniejsza się do jednego razu. W leczeniu przewlekłych postaci wirusowego zapalenia wątroby typu B wskazane dawkowanie podaje się dwa razy w tygodniu przez 1-2 miesiące.
- Wirusowe zapalenie wątroby typu C. Trzy miliony jm co drugi dzień. Przebieg terapii od sześciu miesięcy do roku.
- Białaczka limfoblastyczna. Po czterech miesiącach umorzenia w wysokości 1 miliona IU tygodniowej stawki sześciu miesięcy.
- Złośliwe chłoniaki i mięsak. Przydziel trzy miliony jm raz dziennie, czas trwania leczenia trwa do 10 dni. Na etapie nowotworu zaleca się naprzemienne podawanie leku do mięśni (3 miliony jm) za pomocą śródokręgowego (2 miliony jm) również 10 dni.
- Białaczka szpikowa. Wprowadź trzy miliony jm dziennie lub sześć milionów jm w odstępie dziennym. Czas trwania leczenia jest ustalany przez lekarza i waha się od 10 tygodni do sześciu miesięcy.
- Brodawczakowatość. 100−150 tysięcy IU na kilogram wagi. Stosuje się go codziennie od 45 do 50 dni, a następnie częstotliwość podawania zmniejsza się do trzech razy w tygodniu (miesiąc).
- Rak płaskonabłonkowy i podstawnokomórkowy. Przy 1 milionie IU dziennie przez 10 dni okołogniskowych (pod zmianą).
Podczas stosowania miejscowego Reaferon w leczeniu powierzchownego zapalenia rogówki i zapalenia spojówek, roztwór stosuje się do wewnętrznego kącika oka 6–8 razy dziennie (2 krople). Po usunięciu zapalenia liczba zabiegów zostaje zredukowana do trzech razy. Gotowy produkt jest przechowywany w lodówce nie dłużej niż 12 godzin.
Dodatkowe informacje
Podczas terapii możliwe są odchylenia parametrów laboratoryjnych od normy. Aby temu zapobiec, zaleca się powtórzenie klinicznych badań krwi dwa razy w miesiącu, biochemiczne - jeden. Przed rozpoczęciem leczenia produktem Reaferon należy zbadać inne cechy tego leku.
- Lek jest przechowywany w warunkach niskiej wilgotności i temperatury (od +4 do +10 ° C).
- W przypadku podwyższonej temperatury ciała pacjenta (od 39 ° C) lek stosuje się jednocześnie z indometacyną.
- Z jasnym wyrazem skutków ubocznych, wykorzystanie funduszy jest anulowane.
- W okresie stosowania Reaferona powinien powstrzymać się od niebezpiecznych działań, które wymagają szybkiej reakcji i zwiększonej koncentracji uwagi.
- Nie bierz jednocześnie leków i alkoholu.
- Interferon jest dostępny w aptekach tylko na receptę.
Przy długotrwałym stosowaniu leku u pacjentów z naruszeniem narządów wzroku. W takim przypadku wymagane jest natychmiastowe sprawdzenie i konsultacja z okulistą. Możliwe są zmiany w sferze mentalnej, w tym rozwój depresji i wymaga nadzoru psychiatry podczas całego przebiegu leczenia.
Interakcja z innymi lekami
Reaferon jest w stanie zwiększyć kardiotoksyczne, mielotoksyczne, neurotoksyczne działanie leków. Ponadto zmniejsza aktywne działanie izoenzymów cytochromu, a zatem wpływa na metabolizm następujących leków:
- kuratila;
- cymetydyna;
- teofilina;
- fenytoina;
- propanolol;
- diazelam;
- indywidualne cytostatyki.
Podczas leczenia zaleca się wykluczenie stosowania leków immunosupresyjnych i środków, które mogą hamować ośrodkowy układ nerwowy. Przy jednoczesnym stosowaniu Reaferon i teofiliny ważne jest, aby kontrolować stężenie tego ostatniego we krwi, dostosowując jego dawkę - interferon wpływa na metabolizm oksydacyjny.
Analogi oznaczają
Koszt leku waha się od 500 do 2200 rubli, ale interferon można również kupić po niższej cenie niż Reaferon - pod względem skuteczności analogi w szerokim zakresie nie są gorsze od leków wysokiej jakości. Po uzgodnieniu z lekarzem prowadzącym liofilizat zastępuje się takimi środkami:
- Avonex;
- Rekoferon;
- Betaferon;
- Viferon;
- Blokada;
- Roferon-A;
- Grippferon;
- Infagel;
- Altevir;
- Ingaron (IFN Gamma);
- Interferal
W niektórych przypadkach Reaferon, wytwarzany w postaci proszku, jest niewygodny w użyciu, dlatego jego koszt nie jest jedynym powodem, dla którego pacjenci szukają i wybierają podobne narzędzie. Wśród analogów leku znajdują się różne postacie dawkowania leków: świece, krople, maści i żele, tabletki, roztwory, kapsułki.
Opinie pacjentów
Lekarze zauważają, że dzięki zastosowaniu Reaferon pozytywną dynamikę leczenia obserwuje się w 95% przypadków. Eksperci zauważają, że podczas używania leku ważne jest, aby wziąć pod uwagę jego cechy i dokładnie przestudiować instrukcje. Przeglądy pacjentów wskazują również, że Reaferon jest skuteczny w leczeniu chorób i rzadko wywołuje skutki uboczne.
Należy zauważyć, że liofilizat jest wysoce skuteczny przeciwko zapaleniu wątroby, chorobom wirusowym i nieznośnym skutkom ubocznym wykrytym podczas leczenia patologicznych nowotworów.
Skuteczność odbioru wśród dorosłych pacjentów i dzieci jest możliwa tylko przy prawidłowym stosowaniu leku: transport, przechowywanie i stosowanie leku zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Zauważyłem, że negatywna reakcja organizmu na lek wiąże się z nieprzestrzeganiem reżimu temperaturowego przechowywania leku. Kiedy zostawiam Reaferon tylko w lodówce, efekty uboczne nie pojawiają się.
Doskonałe narzędzie, lepsze niż środki przeciwwirusowe, które próbowałem. Stosuję Reaferon podczas wybuchów masowej choroby ARVI lub ORZ i nie choruję. A jeśli nadal jesteś zarażony, lek pomaga szybciej wyzdrowieć.
Świece z Reaferon
Składniki: rekombinowany alfa dwa beta interferon, kwas askorbinowy (witamina C) i octan tokoferolu (witamina E), które zwiększają efekt interferonu 14 razy, 2,0 g bazy tłuszczowej, 0,05 g fitoprotein.
Świece czynnościowe: w leczeniu różnych chorób zakaźnych i zapalnych: ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, posocznica; Specyficzne zakażenie wewnątrzmaciczne: Chlamydia, opryszczka, cytomegalia, kandydoza trzewna, mykoplazmoza; W terapii złożonej: ostre i przewlekłe zapalenie wątroby typu B, C, D, marskość wątroby w połączeniu z wymianą osocza i hemosorpcją; W kompleksowej terapii: Jako środek immunomodulujący i przeciwwirusowy u kobiet w ciąży z zakażeniem układu moczowo-płciowego (chlamydia, opryszczka narządów płciowych, zakażenie wirusem cytomegalii, ureaplazmoza, trichomanioza, bakteryjne zapalenie pochwy, nawracająca kandydoza pochwy, mykoplazmoza, brodawczakowatość).
Wskazania do stosowania: Stosuj świece z Reaferon do chorób wirusowych i nowotworowych.
Lek jest skuteczny w wirusowym zapaleniu wątroby (zapalenie tkanki wątroby spowodowane przez wirus). Zalecany osobom dorosłym w leczeniu ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu B. Lek jest najbardziej skuteczny na początku okresu żółtaczki przed piątym dniem choroby.
W przypadku rozwiniętej śpiączki wątrobowej (całkowita utrata przytomności z powodu skrajnego stopnia niewydolności wątroby) i cholestatycznego przebiegu zapalenia wątroby (zapalenie tkanki wątroby związane ze stagnacją żółci), lek jest nieskuteczny.
Reaferon stosuje się w wirusowym zapaleniu spojówek (zapalenie błony zewnętrznej oka wywołane przez wirus), zapaleniu rogówki i spojówki (połączone zapalenie rogówki i błony zewnętrznej oka), zapaleniu rogówki (zapalenie rogówki), łagodzeniu (zapalenie naczyniówki gałki ocznej), a także białaczce włosowej i komórkowej (rak) krew, w której źródłem procesu nowotworowego są leukocyty o specyficznej / podobnej do włosów strukturze), przewlekła białaczka szpikowa (rak krwi), rak nerki.
Istnieją również dowody na stosowanie reaferonu w złożonej terapii stwardnienia rozsianego (choroba ogólnoustrojowa błon komórek nerwowych mózgu i rdzenia kręgowego).
Metoda aplikacji: Świece są wkładane do odbytnicy lub do pochwy zgodnie z zaleceniami lekarza.
Przeciwwskazania: Nie zidentyfikowano przeciwwskazań. Bezpieczny. Nie ma działania drażniącego i alergicznego.
REAFERON-EU
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i miejscowego stosowania w postaci proszku lub porowatej masy o białym kolorze, higroskopijny; po rozcieńczeniu tworzy się bezbarwny przezroczysty lub lekko opalizujący roztwór.
Substancje pomocnicze: albumina, roztwór do infuzji 10% - 4,5 mg, chlorek sodu - 9,07 mg, wodorofosforan sodu dodekahydrat - 2,74 mg, dwuwodny diwodorofosforan sodu - 0,37 mg.
500000 IU - ampułki (5) - opakowania konturowe (1) - opakowania kartonowe.
500000 IU - ampułki (5) - opakowania konturowe (2) - opakowania kartonowe.
500000 IU - butelki (5) - opakowania konturowe (1) - opakowania kartonowe.
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i miejscowego stosowania w postaci proszku lub porowatej masy o białym kolorze, higroskopijny; po rozcieńczeniu tworzy się bezbarwny przezroczysty lub lekko opalizujący roztwór.
Substancje pomocnicze: albumina, roztwór do infuzji 10% - 4,5 mg, chlorek sodu - 8,96 mg, wodorofosforan sodu dodekahydrat - 2,86 mg, diwodorofosforan sodu dihydrat - 0,4 mg.
ampułki (5) - wyprofilowane pakiety komórek (1) - opakowania kartonowe.
ampułki (5) - opakowania konturowe (2) - opakowania kartonowe.
fiolki (5) - wyprofilowane pakiety komórek (1) - opakowania kartonowe.
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i miejscowego stosowania w postaci proszku lub porowatej masy o białym kolorze, higroskopijny; po rozcieńczeniu tworzy się bezbarwny przezroczysty lub lekko opalizujący roztwór.
Substancje pomocnicze: albumina, roztwór do infuzji 10% - 4,5 mg, chlorek sodu - 8,52 mg, wodorofosforan sodu dodekahydrat - 3,34 mg, dwuwodny diwodorofosforan sodu - 0,49 mg.
3000000 ME - ampułki (5) - opakowania konturowe (1) - opakowania kartonowe.
3000000 ME - ampułki (5) - opakowania konturowe (2) - opakowania kartonowe.
3000000 ME - butelki (5) - opakowania konturowe (1) - opakowania kartonowe.
Liofilizat do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i miejscowego stosowania w postaci proszku lub porowatej masy o białym kolorze, higroskopijny; po rozcieńczeniu tworzy się bezbarwny przezroczysty lub lekko opalizujący roztwór.
Substancje pomocnicze: albumina, roztwór do infuzji 10% - 4,5 mg, chlorek sodu - 8,09 mg, wodorofosforan sodu dodekahydrat - 3,82 mg, dwuwodny wodorofosforan sodu - 0,58 mg.
5000000 ME - ampułki (5) - opakowania konturowe (1) - pakuje karton.
5000000 ME - ampułki (5) - opakowania konturowe (2) - opakowania kartonowe.
5000000 ME - butelki (5) - opakowania konturowe (1) - opakowania kartonowe.
Lek ma działanie przeciwwirusowe, przeciwnowotworowe, immunomodulujące.
Ludzki rekombinant interferonu alfa-2b, który jest w trakcie przygotowywania substancji czynnej, jest syntetyzowany przez komórki bakteryjne szczepu Escherichia coli SG-20050 / pIF16. W aparacie genetycznym, do którego wstawiony jest ludzki gen interferonu alfa-2b. Jest to białko zawierające 165 aminokwasów i jest identyczne pod względem właściwości i właściwości z ludzkim interferonem leukocytowym alfa-2b.
Przeciwwirusowe działanie interferonu alfa-2b przejawia się podczas rozmnażania wirusa poprzez aktywne włączanie komórek w procesy metaboliczne. Interferon, oddziałując ze specyficznymi receptorami na powierzchni komórki, inicjuje szereg zmian wewnątrzkomórkowych, w tym syntezę specyficznych cytokin i enzymów (syntetaza 2-5-adepilata i kinaza białkowa), która hamuje tworzenie białka wirusowego i wirusowego kwasu rybonukleinowego w komórce. Działanie immunomodulujące interferonu alfa-2b objawia się wzrostem aktywności fagocytarnej makrofagów, zwiększeniem swoistego działania cytotoksycznego limfocytów na komórki docelowe, zmianą ilościowego i jakościowego składu wydzielanych cytokin. zmiany w funkcjonalnej aktywności komórek odpornościowych, zmiany w produkcji i wydzielaniu białek wewnątrzkomórkowych. Działanie przeciwnowotworowe leku jest realizowane przez hamowanie proliferacji komórek nowotworowych i syntezę niektórych onkogenów, prowadząc do zahamowania wzrostu guza.
Zmax interferon alfa-2b z pozajelitowym podawaniem leku obserwuje się po 2-4 godzinach 20-24 godziny po podaniu, rekombinowany interferon alfa-2b nie jest wykrywany w surowicy krwi. Zawartość interferonu alfa-2b w surowicy zależy bezpośrednio od dawki leku i częstotliwości podawania.
Metabolizm jest przeprowadzany w wątrobie, częściowo wydalany w postaci niezmienionej, głównie przez nerki.
Dorośli w kompleksowej terapii:
- ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B - umiarkowane i ciężkie postacie na początku okresu żółtaczki do 5 dnia żółtaczki (w późniejszych okresach podawanie leku jest mniej skuteczne; lek nie jest skuteczny w rozwoju śpiączki wątrobowej i
choroba cholestatyczna);
- ostre przedłużone zapalenie wątroby typu B i C, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby typu B i C, przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B z czynnikiem delta, bez oznak marskości wątroby oraz z objawami marskości wątroby;
- stadium IV raka nerki, białaczka włochatokomórkowa, złośliwe chłoniaki skóry (grzybica grzybicza, pierwotna siatkówka, retikulosarcomatoza), mięsak Kaposiego,
rak podstawnokomórkowy i płaskonabłonkowy skóry, rogowiak kolczystokomórkowy, przewlekła białaczka szpikowa, histiocytoza z komórek Langerhansa, mieloza podleukowa,
nadpłytkowość samoistna;
- wirusowe zapalenie spojówek, zapalenie rogówki i spojówek, zapalenie rogówki, keratoiridotsiklit, keratouveveita.
W leczeniu dzieci od 1 roku:
- Z ostrą białaczką limfoblastyczną w okresie remisji po zakończeniu chemioterapii indukcyjnej (4-5 miesięcy remisji);
- z brodawczakami układu oddechowego krtani, począwszy od dnia po usunięciu brodawczaków.
- nadwrażliwość na lek;
- ciężkie formy chorób alergicznych;
- ciężkie choroby układu sercowo-naczyniowego: niewydolność serca w fazie dekompensacji, niedawny zawał mięśnia sercowego, wyraźne zaburzenia rytmu serca;
- ciężka niewydolność nerek i / lub wątroby, w tym spowodowana obecnością przerzutów, przewlekłego zapalenia wątroby z nagromadzoną marskością wątroby, autoimmunologicznym zapaleniem wątroby;
- padaczka i inne dysfunkcje ośrodkowego układu nerwowego, choroby i zaburzenia psychiczne u dzieci i młodzieży;
- historia choroby autoimmunologicznej;
- stosowanie leków immunosupresyjnych po przeszczepie;
- choroby tarczycy, które nie podlegają kontroli za pomocą ogólnie przyjętych metod terapeutycznych;
- QA poniżej 50 ml / min (przy podawaniu w połączeniu z rybawiryną),
w przypadku stosowania w połączeniu z rybawiryną należy również wziąć pod uwagę przeciwwskazania wskazane w instrukcjach stosowania rybawiryny;
- stosowanie dla mężczyzn, których partnerzy są w ciąży;
- okres ciąży i karmienia piersią.
- niewydolność nerek i / lub wątroby, ciężka mielosupresja.
- zaburzenia psychiczne, zwłaszcza wyrażona depresja, myśli samobójcze i próby wywiadu.
- pacjenci z łuszczycą, sarkoidozą.
Lek stosuje się w / m, p / k, w trzonie lub pod zmianą, podświadomie i lokalnie. Bezpośrednio przed użyciem zawartość ampułki lub fiolki rozpuszcza się w wodzie d / i lub 0,9% roztworze chlorku sodu (w 1 ml we wstrzyknięciu domięśniowym, wstrzyknięciu podskórnym i do ogniska, w 5 ml podskórnie i miejscowo). Roztwór leku powinien być bezbarwny, przezroczysty lub o słabej opalescencji, bez osadu i zanieczyszczeń. Czas rozpuszczania powinien wynosić około 3 minut.
Wprowadzenie V / m i s / c
W ostrym wirusowym zapaleniu wątroby podaje się 1 milion ME 2 razy dziennie przez 5-6 dni, a następnie dawkę zmniejsza się do 1 miliona jm / dobę i podaje przez kolejne 5 dni. Jeśli to konieczne (po kontroli biochemicznych badań krwi), leczenie można kontynuować na 1 milion ME 2 razy w tygodniu przez 2 tygodnie. Dawka kursu wynosi 15-21 milionów ja.
W przypadku ostrego przewlekłego i przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B, z wyłączeniem czynnika delta i braku objawów marskości wątroby, lek podaje się w 1 milionie jm, 2 razy w tygodniu przez 1-2 miesiące. Jeśli nie ma żadnego efektu, leczenie należy przedłużyć do 3-6 miesięcy lub, po zakończeniu 1-2 miesięcznego leczenia, wydać 2-3 podobne kursy w odstępie 1-6 miesięcy.
W przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B z czynnikiem delta bez objawów marskości, lek podaje się 500 000 - 1 milion ME / dzień, 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc. Powtarzające się leczenie po 1-6 miesiącach.
W przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby typu B z czynnikiem delta i objawami marskości, lek podaje się w 250-500 tys. IU / dzień, 2 razy w tygodniu przez 1 miesiąc. Jeśli pojawią się oznaki dekompensacji, powtarzają podobne kursy w odstępach co najmniej 2 miesięcy.
W ostrym przewlekłym i przewlekłym czynnym zapaleniu wątroby typu C bez objawów marskości, lek podaje się 3 milionom ME 3 razy w tygodniu przez 6-8 miesięcy. W przypadku braku efektu leczenia przedłużyć do 12 miesięcy. Powtarzające się leczenie po 3-6 miesiącach.
W przypadku raka nerki lek stosuje się 3 miliony razy dziennie przez 10 dni. Powtarzane kursy leczenia (3-9 lub więcej) są przeprowadzane w odstępach 3 tygodni. Całkowita ilość leku waha się od 120 milionów ME do 300 milionów ME i więcej.
W przypadku białaczki włochatokomórkowej lek podaje się codziennie przez 3-6 milionów ME w ciągu 2 miesięcy. Po normalizacji analizy klinicznej krwi, dzienna dawka leku zmniejsza się do 1-2 milionów ME. Następnie zalecana jest terapia podtrzymująca dla 3 milionów ME 2 razy w tygodniu przez 6-7 tygodni. Całkowita ilość leku wynosi 420-600 milionów ME i więcej.
W ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci z remisją po zakończeniu chemioterapii indukcyjnej (4-5 miesięcy remisji) - 1 milion ME1 raz w tygodniu przez 6 miesięcy, następnie 1 raz co 2 tygodnie przez 24 miesiące. Jednocześnie wykonywana jest chemioterapia podtrzymująca.
W złośliwych chłoniakach i mięsaku Kaposiego lek podaje się w dawce 3 milionów ME dziennie / dziennie przez 10 dni w połączeniu z cytostatykami (chlorek prosidiya, cyklofosfamid) i GCS. W stadium guza grzybicy, pierwotnej siateczki i retikulosarcomatozy wskazane jest naprzemienne podawanie domięśniowe leku o 3 miliony ME i wewnątrzgałkowe - 2 miliony ME przez 10 dni.
U pacjentów z erytrodermicznym stadium grzybicy grzybiczej, gdy temperatura wzrasta powyżej 39 ° C, aw przypadku pogorszenia procesu, podawanie leku należy przerwać. Przy niewystarczającym efekcie terapeutycznym po 10-14 dniach przepisywany jest drugi cykl leczenia. Po osiągnięciu efektu klinicznego, leczenie podtrzymujące jest przepisywane na 3 miliony ME raz w tygodniu przez 6-7 tygodni.
W przewlekłej białaczce szpikowej lek podaje się w ilości 3 milionów ME dziennie lub 6 milionów ME w wyniku lenistwa. Czas trwania leczenia od 10 tygodni do 6 miesięcy.
Gdy histiocytoza z komórek Langerhansa, lek jest wstrzykiwany w 3 milionach ME dziennie przez 1 miesiąc. Powtarzane kursy w odstępach 1-2 miesięcy przez 1-3 lata.
W przypadku mielozy sublepkemicznej i nadpłytkowości samoistnej w celu korekty gynertrombocytozy, 1 mln ME każdego dnia lub po 1 dniu przez 20 dni.
W przypadku brodawczaka oddechowego krtani lek podaje się w ilości 100-150 tysięcy ME na kilogram masy ciała dziennie przez 45-50 dni, a następnie w tej samej dawce 3 razy na pedał przez 1 miesiąc. Drugi i trzeci kurs odbywają się w odstępie 2-6 miesięcy.
U osób z wysoką reakcją pirogenną (39 ° C i wyższą) do podawania leku zaleca się jednoczesne stosowanie paracetamolu lub indometacyny.
W przypadku raka podstawnokomórkowego i raka kolczystokomórkowego, rogowiak kolczystokomórkowy, lek podaje się jako chorobę 1 miliona ME codziennie przez 10 dni. W przypadku wyraźnych miejscowych reakcji zapalnych wprowadzenie pod zmianę przeprowadza się w ciągu 1-2 dni. Pod koniec kursu, jeśli to konieczne, przeprowadź kriokontrolę.
W przypadku zrębu rogówki i zapalenia rogówki i jądra, wstrzyknięcia podspojówkowe leku są przepisywane w dawce 60 tys. IU w objętości 0,5 ml na dobę lub co drugi dzień, w zależności od ciężkości procesu. Iniekcje wykonuje się w znieczuleniu miejscowym za pomocą 0,5% roztworu dikainy. Przebieg leczenia wynosi od 15 do 25 wstrzyknięć.
Do lokalnego stosowania zawartość ampułki leku rozpuszcza się w 5,0 ml 0,9% chlorku sodu d / roztworu. W przypadku przechowywania roztworu preparatu konieczne jest, zgodnie z zasadami aseptyki i antyseptyki, przeniesienie zawartości ampułki do sterylnej fiolki i przechowywanie roztworu w lodówce w temperaturze 4-10 ° C nie dłużej niż 12 godzin.
W przypadku zapalenia spojówek i powierzchownego zapalenia rogówki, 2 krople roztworu nanosi się 6-8 razy dziennie na spojówkę chorego oka. W miarę zanikania stanu zapalnego liczba instalacji zmniejsza się do 3 do 4. Przebieg leczenia wynosi 2 tygodnie.
Częstość niepożądanych reakcji podawana jest zgodnie z klasyfikacją BOZ: „bardzo często” - 1/10, „często” - ponad 1/100, ale mniej niż 1/10, „rzadko” - ponad 1/1000, ale mniej niż 1/100. „Rzadko” - ponad 1/10000, ale mniej niż 1/1000 i „bardzo rzadko” z wystąpieniami mniejszymi niż 1/10000, w tym pojedyncze wiadomości.
Podczas stosowania leku Reaferon-EC (w badaniach klinicznych i poza badaniami klinicznymi) obserwowano następujące działania niepożądane:
Często, gdy występuje pozajelitowe podawanie leku, obserwuje się zespół grypopodobny (dreszcze, gorączka, osłabienie, zmęczenie, zmęczenie, bóle mięśniowe, bóle stawów, bóle głowy), częściowo ustępowany przez paracetamolum, indometacynę. Z reguły zespół grypopodobny manifestuje się na początku leczenia i zmniejsza się z kontynuacją.
Od układu sercowo-naczyniowego: rzadko - arytmia, przemijająca odwracalna kardiomiopatia; bardzo rzadko - niedociśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego.
Ze strony układu pokarmowego: rzadko - suchość w ustach, nudności, ból brzucha, niestrawność, utrata apetytu, utrata masy ciała, wymioty, biegunka; bardzo rzadko - zapalenie trzustki, hepatotoksyczność.
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: rzadko - drażliwość, nerwowość, depresja, osłabienie, bezsenność, lęk, zaburzenia zdolności koncentracji, myśli samobójcze, agresywność; bardzo rzadko - neuropatia, psychoza.
Ze strony skóry: rzadko - wydalanie i swędzenie skóry. nadmierne pocenie się, wypadanie włosów. Wraz z wprowadzeniem zmiany chorobowej lub zmiany rzadko - miejscowej reakcji zapalnej. Te działania niepożądane zwykle nie stanowią przeszkody w dalszym stosowaniu leku.
Ze strony układu hormonalnego: na tle długotrwałego stosowania leku możliwe są zmiany po stronie tarczycy. Bardzo rzadko - cukrzyca.
Ze wskaźników laboratoryjnych: podczas stosowania leku możliwe są odchylenia od normy wskaźników laboratoryjnych, które objawiają się leukopenią, limfopenią, małopłytkowością, niedokrwistością, zwiększoną aktywnością aminotransferazy alaninowej, fosfatazą alkaliczną, stężeniem kreatyniny, mocznikiem. Z reguły zmiany te są zwykle niewielkie, bezobjawowe i odwracalne.
Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - rabdomioliza, skurcze nóg, ból pleców, zapalenie mięśni, bóle mięśni.
Ze strony układu oddechowego: rzadko - zapalenie gardła, kaszel, duszność, zapalenie płuc.
Ze strony układu moczowego: bardzo rzadko - niewydolność nerek.
Ze strony układu odpornościowego: rzadko - patologia autoimmunologiczna (zapalenie naczyń, reumatoidalne zapalenie stawów, zespół toczniopodobny); bardzo rzadko - sarkoidoza, apgioneurotyczny obrzęk alergiczny, anafilaksja, obrzęk twarzy.
Po stronie narządów wzroku: przy miejscowym podaniu leku na błonę śluzową oka możliwe są przekrwienie, izolowane pęcherzyki, obrzęk spojówki dolnego łuku. Rzadko, krwotoki siatkówki, ogniskowe zmiany dna oka, zakrzepica tętnic i żył siatkówki, zmniejszona ostrość widzenia, zapalenie nerwu wzrokowego, obrzęk nerwu wzrokowego.
Ze strony słuchu: rzadko - utrata słuchu.
W przypadku wyraźnych miejscowych i ogólnych działań niepożądanych lek należy odstawić.
Obserwowano przypadki przedawkowania. Biorąc pod uwagę, że substancją czynną jest interferon alfa-2b, przedawkowanie może zwiększyć nasilenie zależnych od dawki działań niepożądanych.
Leczenie: odstawienie leku; w razie potrzeby przeprowadza się leczenie objawowe.
Interferon alfa-2b jest w stanie zmniejszyć aktywność izoenzymów cytochromu P450, a zatem wpływa na metabolizm cymetydyny, fenytoiny, curantilu, teofiliny. diazepam, propranolol, warfaryna. niektóre cytostatyki. Może zwiększać neurotoksyczne, mielotoksyczne lub kardiotoksyczne działanie leków podawanych wcześniej lub jednocześnie z nimi. Należy unikać jednoczesnego podawania z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy. leki immunosupresyjne (w tym doustne i pozajelitowe postacie kortykosteroidów).
Interferony mogą wpływać na procesy metaboliczne utleniania. Należy to wziąć pod uwagę przy jednoczesnym stosowaniu z lekami metabolizowanymi przez utlenianie (w tym z pochodnymi ksantyny - aminofiliną i teofiliną). Przy jednoczesnym stosowaniu Reaferon-EC z teofiliną konieczne jest kontrolowanie stężenia teofiliny w surowicy i, jeśli to konieczne, dostosowanie schematu dawkowania.
W przypadku skojarzonego stosowania Reaferon-EC i hydroksymocznika częstość występowania zapalenia naczyń skórnych może wzrosnąć.
Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia.
W celu szybkiego wykrycia odchyleń od normy parametrów laboratoryjnych, które mogą wystąpić podczas terapii, ogólne kliniczne badania krwi należy powtarzać co 2 tygodnie, a biochemiczne badania krwi - co 4 tygodnie.
Przez zmniejszenie liczby płytek do mniej niż 50 x 109 / l. bezwzględna liczba neutrofili mniejsza niż 0,75 × 109 / l jest zalecana tymczasowa redukcja dawki 2 razy i powtórzenie analizy po 1-2 tygodniach. Jeśli zmiany utrzymują się, zaleca się przerwanie leczenia.
Ze zmniejszeniem liczby płytek do mniej niż 25 x 109 / l, bezwzględna liczba neutrofili mniejsza niż 0,50 x 10 9 / l, leczenie zaleca się przerwać.
W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości typu natychmiastowego (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, anafilaksja) lek jest anulowany i przepisywana jest odpowiednia terapia medyczna. Przejściowa wysypka skórna nie wymaga przerwania terapii.
W przypadku wystąpienia objawów nieprawidłowej czynności wątroby pacjentów należy uważnie monitorować. Wraz z postępem objawów, podawanie leku należy przerwać.
W przypadku łagodnych i umiarkowanych zaburzeń czynności nerek należy dokładnie monitorować ich stan funkcjonalny.
Ostrożnie przepisywany pacjentom z ciężkimi przewlekłymi chorobami, takimi jak POChP, cukrzyca z tendencją do kwasicy ketonowej, u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia, ciężką mielosupresją. U pacjentów otrzymujących długotrwale IFN-EU w rzadkich przypadkach obserwuje się zapalenie płuc i zapalenie płuc. Terminowe anulowanie interferonu alfa i wyznaczenie terapii glikokortykosteroidami przyczyniają się do złagodzenia zespołów płucnych.
U pacjentów z chorobami tarczycy, przed rozpoczęciem leczenia, konieczne jest określenie stężenia hormonu z tarczycą, zaleca się monitorowanie jego poziomu co najmniej 1 raz w ciągu 6 miesięcy. W przypadku wystąpienia dysfunkcji tarczycy lub pogorszenia przebiegu istniejących chorób, które nie podlegają odpowiedniej korekcji medycznej, należy przerwać podawanie leku.
W przypadku zmian w sferze mentalnej i / lub ośrodkowym układzie nerwowym, w tym w rozwoju depresji, zaleca się monitorowanie psychiatry w okresie leczenia, jak również w ciągu 6 miesięcy po jego zakończeniu. Zaburzenia te są zazwyczaj szybko odwracalne po zaprzestaniu terapii, ale w niektórych przypadkach ich całkowite rozwinięcie trwa do 3 tygodni. Jeśli objawy zaburzeń psychicznych nie ustępują lub nie nasilają się, pojawiają się myśli samobójcze lub agresywne zachowania skierowane na inne osoby, zaleca się przerwanie leczenia produktem Reaferon-EU i skonsultowanie się z psychiatrą. Myśli i próby samobójcze występują częściej u dzieci, głównie młodzieży (2,4%) niż u dorosłych (1%). Jeśli terapia za pomocą interferonu alfa-2b jest uznawana za niezbędną u dorosłych pacjentów z poważnymi zaburzeniami psychicznymi (w tym historią), należy ją rozpocząć tylko wtedy, gdy zostanie przeprowadzone odpowiednie indywidualne badanie przesiewowe i leczenie zaburzeń psychicznych. Stosowanie interferonu alfa-2b u dzieci i młodzieży z poważnymi zaburzeniami psychicznymi (w tym historią) jest przeciwwskazane.
Przy długotrwałym stosowaniu, zwykle po kilku miesiącach leczenia, możliwe naruszenia narządu wzroku. Zaleca się przeprowadzenie badania okulistycznego przed rozpoczęciem leczenia. Jeśli narzekasz na jakiekolwiek uszkodzenie okulistyczne, konieczna jest natychmiastowa konsultacja z okulistą. Pacjenci z chorobami, w których mogą występować zmiany w siatkówce, na przykład cukrzyca lub nadciśnienie, muszą przejść badanie okulistyczne co najmniej 1 raz w ciągu 6 miesięcy. W przypadku wystąpienia lub nasilenia zaburzeń widzenia należy rozważyć przerwanie leczenia produktem Reaferon-EC.
U pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących lek w dużych dawkach, możliwe zaburzenia świadomości, śpiączka, drgawki, encefalopatia. W przypadku rozwoju takich zaburzeń i nieskuteczności zmniejszania dawki leczenie należy przerwać.
Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego i / lub postępującymi chorobami onkologicznymi wymagają uważnego monitorowania i monitorowania EKG. Wraz z rozwojem niedociśnienia tętniczego zaleca się zapewnienie odpowiedniego nawodnienia i odpowiedniej terapii.
U pacjentów po przeszczepie (na przykład nerki lub szpiku kostnego) immunosukcja lekowa może być mniej skuteczna, ponieważ interferon działa stymulująco na układ odpornościowy.
Przy długotrwałym stosowaniu lek interferon alfa może powodować pojawienie się przeciwciał przeciwko interferonowi u osób. Z reguły miana przeciwciał są niskie, ich wygląd nie zmniejsza skuteczności leczenia.
Ostrożnie przepisywany pacjentom z predyspozycjami do chorób autoimmunologicznych. Gdy pojawią się objawy choroby autoimmunologicznej, należy przeprowadzić dokładne badanie i ocenić możliwość kontynuowania leczenia interferonem. Rzadko terapia interferonem alfa jest związana z występowaniem lub zaostrzeniem łuszczycy, sarkoidozy.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów
W okresie stosowania leku u pacjentów odczuwających zmęczenie, senność lub dezorientację konieczne jest powstrzymanie się od podejmowania potencjalnie niebezpiecznych czynności, które wymagają zwiększonej koncentracji uwagi i szybkości reakcji psychomotorycznych.
Lek jest przeciwwskazany do stosowania podczas ciąży i podczas karmienia piersią.