Jak leczyć zakażenie rotawirusem w domu?

Zapalenie gardła

Zakażenie rotawirusem, dla którego inną nazwą jest „grypa jelitowa” lub rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit, jest ostrą chorobą zakaźną wywoływaną przez rotawirus RNA.

Choroba rotawirusowa rocznie w postaci setek tysięcy ognisk jest rejestrowana na całym świecie. Prawie 25 milionów osób cierpi na tę chorobę rocznie, z 600-900 tysiącami przypadków kończących się śmiercią, co stanowi prawie jedną czwartą wszystkich zgonów występujących w chorobach z zespołem biegunki.

W naszym kraju rocznie odnotowuje się około 2 milionów przypadków ostrych zakażeń jelitowych, z czego około 15% to rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit. Jednocześnie u 90% dzieci we krwi można wykryć przeciwciała anty-rotawirusowe, co tylko potwierdza szerokie rozprzestrzenianie się choroby.

Co to jest?

Zakażenie rotawirusem jest chorobą zakaźną wywoływaną przez rotawirusa. Jest to najczęstsza przyczyna biegunki u dzieci. Charakterystyczne dla tej choroby są ostry początek, umiarkowane objawy zapalenia żołądka i jelit lub zapalenia jelit, częste połączenie zespołów jelitowych i oddechowych w początkowym okresie choroby. Zakażenie rotawirusem jest często błędnie określane jako „grypa jelitowa”, chociaż rotawirus nie ma nic wspólnego z wirusami grypy.

Czynnik sprawczy

Czynnikiem wywołującym tę chorobę zakaźną jest rotawirus, który należy do rodziny Reowirusów. Nazwa tego wirusa była spowodowana znacznym zewnętrznym podobieństwem do koła, które w tłumaczeniu na łacinę brzmi jak firma. Istnieje 8 różnych typów rotawirusów, ale najczęściej wykrywanymi gatunkami są rotawirus A, który w 90% przypadków jest wydalany u ludzi w miarę rozwoju choroby.

Informacja genetyczna jest reprezentowana przez genom zawierający cząsteczkę kwasu rybonukleinowego składającą się z 2 nici otoczonych kapsydem, który jest płaszczem białkowym zawierającym 3 warstwy. Na zewnątrz wirus nie ma ochronnej kapsułki, która często nazywana jest superkapitałem. Wirus osiąga średnicę od 65 do 75 nanometrów, jest dobrze odporny na niskie temperatury, co potwierdza fakt, że zachowuje swoje właściwości podczas wielokrotnego zamrażania. Ale gdy gotuje się, a także gdy jest narażony na alkohol, natychmiast umiera. Zauważyła również jego stabilność w środowisku wodnym dzięki zastosowaniu związków chloru.

Jak jest przesyłany?

Rotawirus nie jest na nic nazywany chorobą „brudnych rąk” (jak również Botkin). Ta infekcja jest przenoszona głównie przez usta i przez skażone produkty. Można go przekazywać przez bliski kontakt (pocałunki) i przy użyciu zwykłych naczyń. Nie jest przenoszony podczas uścisków dłoni (jeśli umyjesz ręce dokładnie po nich i jeśli dziecko nie weźmie palców w usta).

W ostrym okresie choroby wirus jest zawarty w wydzielinie śluzowej. Dlatego możesz ją otrzymać, gdy kaszlesz i kichasz chorego.

Patogeneza

W przypadku zakażenia rotawirusem w ludzkim ciele występuje standardowy cykl replikacji wirionów. Patogen mnoży się w komórkach nabłonkowych górnego jelita, które umierają w dużych ilościach. Są one zastępowane „pilnie” przez niedojrzały nabłonek, który nie może wchłonąć wody. W rezultacie następuje utrata płynu i elektrolitów.

Jednak biegunka osmotyczna jest główną przyczyną obfitej biegunki i odwodnienia: duża ilość niepodzielonych cukrów gromadzi się w jelicie, ponieważ komórki są niedojrzałe. W wyniku działania pompy osmotycznej woda jest intensywnie „wypompowywana” do światła jelita. Co ciekawe, niewiele osób zdaje sobie sprawę, że naruszenie takie jak biegunka jest tym samym, co piękna suknia godowa ptaka lub motyla: ptak przyciąga partnera, co zwiększa szanse na rozmnażanie, a obfita biegunka dramatycznie zwiększa szansę rozprzestrzeniania się wirusa na dużym obszarze, co prowadzi do reprodukcji i dobrobytu gatunku.

Po infekcji odzyskanie jelit zazwyczaj kończy się o 5-8 tygodni, z wyjątkiem wtórnej dysbakteriozy, którą należy skorygować.

Okres inkubacji

Czas trwania okresu inkubacji może wynosić od 1 do 5 dni.

Objawy rotawirusa u dziecka

Ostry początek choroby iz reguły łagodny przebieg jest charakterystyczny dla rotawirusa. Pierwszymi objawami zakażenia rotawirusem u dzieci są:

  • zmniejszony apetyt;
  • ogólne pogorszenie i słabość;
  • ostry skurczowy ból brzucha;
  • wymioty (do 3-4 razy dziennie, w tym nawet na pusty żołądek rano);
  • wzrost całkowitej temperatury ciała (do 39 ° C).

Wkrótce pacjent rozwija ostrą biegunkę. Żółte wodniste stolce są obfite, bez domieszki krwi, o ostrym kwaśnym zapachu. W wyniku ciężkiej biegunki rozwija się ostre odwodnienie (odwodnienie) organizmu, które może stanowić zagrożenie dla życia pacjenta. Objawami krytycznego odwodnienia podczas zakażenia rotawirusem są splątanie lub utrata przytomności, a także drgawki.

Inne objawy kliniczne, które mogą zostać zidentyfikowane podczas badania, obejmują:

  • zaczerwienienie spojówki oka;
  • przekrwienie łuków podniebiennych i gardła.

Drugiego dnia z reguły występuje senność z powodu ogólnego osłabienia ciała.

Objawy kliniczne obserwuje się przez 4-7 dni, po których ustępują jasne oznaki zakażenia rotawirusem i następuje pełne wyzdrowienie z utworzeniem dość stabilnej odporności na wirusa.

Objawy zakażenia rotawirusem u dorosłych

Dorośli również cierpią na rotawirozę, ale niektórzy mogą odczuwać objawy jako zwykłe zaburzenie trawienne (mówią: „coś nie zostało zjedzone”). Nudności i wymioty zwykle nie przeszkadzają, może wystąpić ogólne osłabienie, zmniejszony apetyt, gorączka i luźne stolce, ale nie na długo.

Zakażenie rotawirusem u dorosłych jest często bezobjawowe. Pomimo zużycia objawów pacjent cały czas jest zaraźliwy.

Lżejszy przebieg zakażenia rotawirusem u dorosłych tłumaczy się nie tylko silniejszą odpornością, ale także większą zdolnością adaptacyjną przewodu pokarmowego do takich wstrząsów. Zwykle, jeśli w rodzinie lub zespole jest zarażona osoba, to w ciągu 3-5 dni inni również będą chorować na przemian. Zapobieganie infekcji u nosiciela infekcji jest możliwe tylko w przypadku aktywnego układu odpornościowego.

Niebezpieczne objawy

Istnieje grupa „niepokojących” symptomów dla dzieci i dorosłych, których pojawienie się wymaga natychmiastowej pomocy medycznej. Wskazują na ciężką infekcję i wymagają leczenia szpitalnego.

Szczególnie ważne jest kontrolowanie występowania tych objawów u chorego dziecka, ponieważ nie może tego zrobić samodzielnie.

  1. Zwiększona biegunka do 10 razy dziennie lub powtarzające się wymioty (więcej niż 7 epizodów dziennie) - aktywne wyjście płynu podczas zakażenia rotawirusem znacznie zwiększa zatrucie organizmu toksynami. W tym przypadku pacjent jest hospitalizowany w zakaźnym szpitalu, gdzie utracona objętość płynu i elektrolitów jest wypełniona kroplomierzami.
  2. Pojawienie się czerwonej krwi w stolcu lub czarne zabarwienie kału (z jasnym odcieniem i nieprzyjemnym zapachem) jest niezwykle niekorzystnym objawem, który wskazuje, że krwawienie jelitowe się otworzyło. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z zespołem pogotowia lub udać się do szpitala / szpitala chorób zakaźnych.
  3. Pojawienie się wysypki na ciele - małe (do 5 mm) i rzadkie czerwone plamy, które pojawiły się podczas choroby, są bardzo charakterystyczne dla duru brzusznego i duru brzusznego. W niektórych przypadkach te patologie mogą być maskowane jako normalne zakażenie rotawirusem.
  4. Ciężki ból brzucha - przy typowym przebiegu ból brzucha nie jest praktycznie wyrażony. Znaczny wzrost bólu może wskazywać na uszkodzenie ściany jelita.

Diagnostyka

Konieczne jest odróżnienie zakażenia rotawirusem od zatrucia pokarmowego, cholery, salmonellozy, jersiniozy. W tym celu przeprowadzana jest diagnostyka różnicowa.

Diagnoza jest dokonywana na podstawie danych klinicznych z pozytywnymi wynikami badań laboratoryjnych. Wymagany jest coprogram. Po zakażeniu rotawirusem w kale wykrywa się antygenowe zakażenie rotawirusem.

Także krew jest pobierana do ogólnej analizy. Przeciwciała znajdują się w surowicy krwi (ale tylko po wyzdrowieniu).

Komplikacje

Ciężkie powikłania u pacjenta z zakażeniem rotawirusem, nie. Należy jednak pamiętać, że przy włączaniu się do zakażenia bakteryjnego przebieg choroby jest poważniejszy, obraz kliniczny i objawy mogą się różnić, a podejścia do leczenia tego typu chorób są również różne. U osób z osłabioną odpornością, a także u osób zakażonych HIV może rozwinąć się krwotoczne zapalenie żołądka i jelit oraz martwicze zapalenie jelit.

Leczenie zakażenia rotawirusem

Zakażenie rotawirusem może wykazywać inny przebieg choroby, ale całe leczenie składa się z 2 działań - rehydracji i zmniejszenia aktywności wirusa. Często leczenie rotawirusa u dorosłych lub dzieci może wymagać podawania leków przeciwgorączkowych. Ten lek należy przyjmować w temperaturze wyższej niż 38,5 ° C i nie stosować kwasu acetylosalicylowego (aspiryny).

W celu uniknięcia rozwoju odwodnienia konieczna jest terapia nawadniająca. Pacjentom zaleca się picie wody, a korzystnie roztworów soli (rehydronu lub roztworu chlorku sodu, przygotowanych w ilości 1 łyżeczki soli na 1 litr wody). Płyn należy przyjmować w małych porcjach nie większych niż 50 ml co pół godziny. Dożylne podawanie płynu może być wymagane tylko w przypadku bardzo ciężkiego przebiegu choroby ze zwiększonym zatruciem organizmu.

Schemat leczenia zależy od ciężkości choroby, wieku i lokalizacji pacjenta, ale zawsze obejmuje leki przeciwwirusowe i intensywne picie. Przepisano także środki absorbujące, które zmniejszają zatrucie organizmu. Leczenie może odbywać się zarówno w domu, jak iw szpitalu.

Dieta

Terapia powinna rozpocząć się od prawidłowego odżywiania. Starsze dzieci i dorośli powinni być wykluczeni z ich diety:

  1. Wszelkie produkty roślinne (jagody; warzywa; owoce, w tym suszone);
  2. Wyroby piekarnicze i mączne;
  3. Potrawy tłuste, słone, pikantne, smażone;
  4. Mleko pełne;
  5. Rosoły.

Według ostatnich badań cała ta żywność wzmacnia pracę jelit, dlatego biegunka utrzyma się nieco dłużej. Na czas choroby zaleca się jeść gotowane, lekko solone kaszki, w małych, ale częstych porcjach.

Leczenie narkotyków

Leczenie w domu wymaga leczenia lekarzy. Zgodnie z receptą lekarską stosuje się takie grupy leków:

  1. Leki przeciwwirusowe - „Kagocel”, „Tsitovir”.
  2. Enzymy poprawiające trawienie - „Pangrol”, „Creon”.
  3. Leki przeciwbiegunkowe - Enterol, Loperamid, Imodium.
  4. Pre- i probiotyki - Linex, Bifiform, Acipol, Bifidumbacterin, Hilak Forte,
  5. Leki przeciwgorączkowe - „Ibuklin”, „Paracetamol”, „Nurofen”. Aby obniżyć temperaturę małych dzieci, możesz użyć świeczek doodbytniczych „Cefecon”, wycierając słabym roztworem wódki lub octu.
  6. Detoksykację organizmu przeprowadza się za pomocą sorbentów Polysorb, węgla aktywnego, roztworów nawadniających Regidron i Gastrolit. Przy lekkim odwodnieniu roztwory są przyjmowane doustnie. Są pijani co 10 minut. Aby przywrócić utracony płyn pokazano obfite picie wody, napojów owocowych, herbaty. Ciężkie postacie choroby są leczone w szpitalu przez dożylne podawanie roztworów koloidalnych.
  7. Antybiotyki są wskazane do wtórnego zakażenia jelit bakteriami - Enterofuril, Alpha Normix. Używaj ich ostrożnie, aby nie wywoływać dysbiozy.
  8. Do łagodzenia skurczów i bólu brzucha - „No-shpa”, „Spazmalgon”.
  9. Leki na zgagę - Reni, Maalox, wymioty - Motilium.

Surowo zabrania się podawania leków przeciwbiegunkowych zarażonej osobie bez recepty. Ponadto w przypadku braku bezpośrednich wskazań nie należy przyjmować antybiotyków. Nie wpływają na wirusa, ale mogą uszkodzić mikroflorę jelitową. Są przepisywane tylko z oczywistym lub zdiagnozowanym przystąpieniem zakażenia bakteryjnego.

Zapobieganie

Niespecyficzna profilaktyka polega na przestrzeganiu norm sanitarnych i higienicznych (mycie rąk, używanie tylko przegotowanej wody do picia), czyszczenie i chlorowanie wody z kranu.

Ponieważ poprawa warunków sanitarnych nie zmniejsza rozpowszechnienia zakażenia rotawirusem, a liczba hospitalizacji pozostaje wysoka pomimo stosowania doustnych środków nawadniających, szczepienie jest najważniejszym obszarem opieki zdrowotnej. W przypadku specyficznej profilaktyki zakażenia rotawirusem wywołanego przez rotawirus A, obecnie istnieją dwie szczepionki, które przeszły próby kliniczne: Rotarix (firma GlaxoSmithKline i GlaxoSmithKline Rotary i Merck and Co. Oba są przyjmowane doustnie i zawierają osłabiony żywy wirus.

Szczepionki rotawirusowe są licencjonowane w ponad 100 krajach na całym świecie, ale tylko 17 krajów wprowadziło rutynowe szczepienia. Po wprowadzeniu rutynowych szczepień w Stanach Zjednoczonych w 2006 r. Częstość występowania rotawirusowego zapalenia żołądka i jelit „szybko i znacząco” zmniejszyła się, pomimo stosunkowo niskiego zasięgu w porównaniu z immunizacją dzieci z innych chorób. Badania kliniczne szczepionki Rotarix w Republice Południowej Afryki i Malawi wykazały, że szczepionka znacząco zmniejsza nasilenie biegunki wywołanej rotawirusem i jest zdolna do zapobiegania infekcji. W 2012 r. Przegląd Cochrane Collaboration zawierający 41 badań klinicznych z udziałem 186 263 uczestników potwierdził skuteczność szczepionek Rotarix i RotaTech. Opracowywane są również inne szczepionki.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca włączenie szczepionek rotawirusowych do krajowych programów szczepień. W krajach stosujących się do tego zalecenia częstość i ciężkość zakażenia rotawirusem znacznie się zmniejszyła.

Zakażenie rotawirusem: objawy i leczenie

Wielu naszych czytelników pyta o objawy i leczenie zakażenia rotawirusem, to będzie nasz artykuł. Rotawirusy to grupa zakażeń wirusowych, które najczęściej powodują grypę jelitową u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 2 lat. Wirusy atakują nie tylko dzieci, ale także dorosłych, u których choroba zazwyczaj występuje w łagodnej postaci z zatartymi objawami. Choroba wywołana przez rotawirus jest zakaźna. Grypa jelitowa jest przenoszona przez zakażoną żywność (najczęściej mleczarską), przy użyciu metody kontaktu z gospodarstwem domowym (za pomocą brudnych rąk), i jest informacja o przenoszeniu zakażenia rotawirusem podczas kaszlu i kichania.

Częstość występowania zakażeń rotawirusem jest sezonowa, przy czym największa liczba przypadków występuje od listopada do kwietnia.

Objawy zakażenia rotawirusem

W trakcie choroby wyróżnia się okres inkubacji do 5 dni, ostry okres 3–7 dni i okres regeneracji (4–5 dni).

Początek choroby jest zwykle ostry, charakteryzuje się gwałtownym wzrostem temperatury, powtarzającymi się wymiotami, bólami skurczowymi i dudnieniem w żołądku, i może rozwinąć się biegunka. Charakter stolca pomaga zdiagnozować zakażenie rotawirusem. W pierwszym dniu choroby stolec ma płynny żółty kolor, w kolejnych dniach stolec staje się szaro-żółtą, podobną do gliny konsystencją. Oprócz objawów jelitowych choroby, pacjenci cierpią na katar, łaskotanie i ból gardła, kaszel.

Powyższe objawy występują częściej u dzieci. U dorosłych objawy rotawirusa są często podobne do zwykłej niestrawności. Być może spadek apetytu, luźne stolce, gorączka, która utrzymuje się przez krótki czas. Zakażenie rotawirusem u dorosłych jest często bezobjawowe, jednak są zakaźne dla innych. Jeśli w zespole lub rodzinie jest chora osoba, ludzie wokół niego zaczynają chorować.

Objawy zakażenia rotawirusem mogą być bardzo podobne do objawów innych chorób zakaźnych (salmonelloza, cholera), dlatego gdy się pojawiają, zwłaszcza u małych dzieci, należy wezwać lekarza. W żadnym przypadku dziecko nie powinno otrzymywać środków przeciwbólowych przed skonsultowaniem się z lekarzem, ponieważ może to maskować objawy poważniejszych chorób.

Leczenie

Specyficzne leki, których działanie ma na celu zniszczenie rotawirusów, nie istnieją. Środki terapeutyczne mają na celu zwalczanie objawów choroby.

Jeśli pacjenci mają zmniejszony apetyt, nie należy zmuszać ich do jedzenia, możesz zaoferować picie domowej galaretki z jagód lub rosołu z kurczaka. Żywność i napoje powinny być spożywane w małych porcjach, aby nie wywołać ataku wymiotów. Nie można jeść żadnych produktów mlecznych, ponieważ są one dobrym podłożem do rozprzestrzeniania się bakterii chorobotwórczych.

W celu uniknięcia rozwoju odwodnienia konieczna jest terapia nawadniająca. Pacjentom zaleca się picie wody, a korzystnie roztworów soli (rehydronu lub roztworu chlorku sodu, przygotowanych w ilości 1 łyżeczki soli na 1 litr wody). Płyn należy przyjmować w małych porcjach nie większych niż 50 ml co pół godziny. Dożylne podawanie płynu może być wymagane tylko w przypadku bardzo ciężkiego przebiegu choroby ze zwiększonym zatruciem organizmu.

Odbiór sorbentów (Enterosgel, węgiel aktywny, Smekta) jest niezbędny do usuwania toksyn z jelit.

W celu zapobiegania infekcji bakteryjnej i jej leczenia przepisano leki przeciwbiegunkowe, takie jak Enterofuril lub Enterol. W celu skorygowania zaburzeń trawienia można przepisać preparaty enzymatyczne (Mezim, pankreatyna).

Zmniejszenie temperatury poniżej 38 ° C przy zakażeniu rotawirusem powinno być tylko wtedy, gdy jest słabo tolerowane, ponieważ rotawirusy umierają w tej temperaturze. Aby zmniejszyć temperaturę u dzieci, lepiej stosować leki w postaci czopków (Cefecon) lub syropów (Panadol, Nurofen). Oprócz stosowania leków możliwe jest stosowanie metod fizycznych w celu obniżenia temperatury (wycieranie, usuwanie - więcej szczegółów w naszym artykule Jak obniżyć temperaturę bez leków →).

Wraz z pojawieniem się apetytu, pacjenci są przepisywani leki do przywrócenia mikroflory jelitowej: Linex, Baktisubtil, Atsipol, Bifiform (przeczytaj także nasz artykuł na temat probiotyków i ich przeznaczenia →).

Zapobieganie zakażeniu rotawirusem

Do chwili obecnej opracowano specjalne szczepionki przeciwko zakażeniu rotawirusem zawierające osłabiony wirus. Są przyjmowane doustnie.

Profilaktyka niespecyficzna polega na przestrzeganiu zasad higieny osobistej (mycie rąk po przejściu do toalety i miejsc publicznych, przed jedzeniem), a także zasad postępowania z żywnością i wodą. Warzywa i owoce należy dokładnie umyć, aw okresie epidemii zaleca się zalanie wrzątkiem. Jedz tylko przegotowaną wodę. Szczególną uwagę należy zwrócić na jakość produktów mlecznych, nie można jeść produktów wątpliwego pochodzenia i wygasły.

Z którym lekarzem się skontaktować

Jeśli pojawią się objawy infekcji jelitowej, należy skonsultować się ze specjalistą chorób zakaźnych. Dla łatwiejszego przebiegu choroby możliwe jest leczenie przez lekarza ogólnego, gastroenterologa i pediatrę. W okresie rekonwalescencji nie zaleca się konsultacji z dietetykiem.

Zakażenie rotawirusem u dzieci i dorosłych: sposób leczenia, dieta

Rotawirus, wchodząc do organizmu ludzkiego, powoduje proces zakaźny, który charakteryzuje się wysoką zaraźliwością, krótkim okresem inkubacji i ostrym przebiegiem. Zakażenie rotawirusem definiuje się jako rotawirus (rotawiroza), grypa jelitowa, rotawirusowe zapalenie żołądka i jelit.

Choroba zwykle rozwija się u dzieci. Wynika to z osłabionego układu odpornościowego, który nie jest przystosowany do choroby. U dorosłych patologia występuje znacznie rzadziej i występuje łatwiej. Ich kwasowość żołądkowa jest znacznie wyższa. Zakażenie rotawirusa dorosłego przejawia się w banalnym zaburzeniu jelit, czasem z całkowitym brakiem objawów klinicznych.

Zakażenie rotawirusem objawia się w trzech głównych zespołach: zatruciu, oddychaniu i dyspeptyce. Okres objawów klinicznych trwa tydzień, po którym pacjent odzyskuje zdrowie. W ciężkich przypadkach u pacjentów rozwija się odwodnienie.

Etiologia i epidemiologia

Czynnikiem wywołującym chorobę jest rotawirus - cząstka o mikroskopijnym rozmiarze, pokryta trójwarstwową powłoką i mająca kształt koła. Przetłumaczone z języka łacińskiego „firma” oznacza koło. Wirion składa się z muszli i rdzenia zawierającego dwuniciowy RNA i białka.

Rotawirusy są odporne na czynniki środowiskowe. Drobnoustroje nie umierają pod wpływem niskich temperatur, eteru, chloru, formaldehydu, ultradźwięków. W szpitalu jedynym środkiem dezynfekującym dla nich jest etanol. Wirusy tracą swoje właściwości patogenne podczas długotrwałego gotowania lub traktowania alkaliami i kwasami.

Istnieje dziewięć typów rotawirusów, które są niebezpieczne dla ludzi. Chorzy wydalają patogeny do środowiska zewnętrznego z kałem i śliną. Zdrowi nosiciele wirusa często stają się źródłem infekcji. Głównym mechanizmem przenoszenia zakażenia rotawirusowego jest kałowo-doustny, który jest realizowany przez drogi pokarmowe, wodę i kontakt codzienny poprzez brudne ręce, skażoną żywność, wodę, zabawki, przedmioty gospodarstwa domowego. W rzadszych przypadkach zakażenie następuje przez unoszące się w powietrzu kropelki, patogen jest przenoszony przez kichanie, całowanie lub kaszel.

Pacjent jest niebezpieczny dla tych w pierwszych 5 dniach choroby i pozostaje zakaźny przez cały ostry okres patologii.

Dla rotawirusa charakteryzuje się wzrostem zapadalności w okresie jesienno-zimowym. Występują zarówno sporadyczne przypadki choroby, jak i epidemie epidemii, które często zbiegają się w czasie z epidemiami grypy. Rotawirusy są wszechobecne, ale większość przypadków choroby jest rejestrowana w krajach o słabo rozwiniętej medycynie i niskiej kulturze sanitarnej populacji. Małe dzieci, które chorują na rotawirusy, umierają w tych krajach.

Rotawirusy często powodują zakażenia szpitalne, zwłaszcza w szpitalach pediatrycznych, wydziale patologii noworodków i ośrodkach dla noworodków.

Czynniki przyczyniające się do zakażenia wewnątrzmacicznego rotawirusami: zimna pora roku, przedłużony pobyt w szpitalu, przeludnienie na oddziałach. Nosiciele wirusów są często umieszczani przez personel medyczny.

Patogeneza

Wirusy penetrują ludzkie ciało, docierają do jelita cienkiego i zaczynają aktywnie proliferować w enterocytach - komórkach nabłonka powierzchniowego. Drobnoustroje wywierają swój patogenny efekt, co prowadzi do zniszczenia dojrzałych komórek jelitowych i zastąpienia ich uszkodzonymi i niezróżnicowanymi. Procesy rozszczepiania, wchłaniania i biosyntezy niektórych enzymów są osłabione. Pośrednie produkty metaboliczne z jelita cienkiego wchodzą do jelita grubego, wzrasta ciśnienie osmotyczne i rozwija się biegunka.

Patologiczne objawy rotawirusa:

  • Obrzęk i obrzęk jelita cienkiego,
  • Wygląd gładkich obszarów na jego powierzchni,
  • Dystrofia enterocytów i błon śluzowych,
  • Skrócenie kosmków,
  • Obecność wirusów w komórkach jelitowych.

Objawy

Okres inkubacji to czas od momentu zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów klinicznych. Z chorobą rotawirusową jest krótkotrwała i zwykle trwa 1-2 dni. Ostry okres wynosi 4 dni, a rekonwalescencja trwa tydzień. Tak więc czas trwania choroby wynosi średnio 12-14 dni.

Objawy zakażenia rotawirusem:

  1. Gorączka,
  2. Nieposkromione wymioty,
  3. Powtarzające się wodniste stolce o ostrym kwaśnym zapachu,
  4. Samo-spastyczny ból brzucha lub towarzyszące mu wypróżnienia,
  5. Wybrzuszenia i dudnienia, słyszane z daleka,
  6. Złe samopoczucie, letarg, utrata apetytu,
  7. Barwne i suche błony śluzowe,
  8. Raid na język
  9. Objawy nieżytu nosa,
  10. Obrzęk gardła, ból gardła,
  11. Zapalenie migdałków,
  12. Suchy słaby kaszel
  13. Zapalenie spojówek,
  14. Powiększone węzły chłonne szyjne.

Zapalenie błony śluzowej nosa, migdałków, gardła, krtani obserwuje się u 70% pacjentów z ratowirusem. Objawy narządów oddechowych Kataru są zwykle łagodne lub niewielkie. Pacjenci znajdują przyćmione zaczerwienienie śluzu nieba, migdałków, łuków. Tylna ściana gardła staje się ziarnista, luźna i obrzękła. U małych dzieci może rozwinąć się zapalenie ucha, zapalenie nosogardzieli lub zapalenie gardła i tchawicy.

Ciężkie zakażenie rotawirusem objawia objawy odwodnienia, zagrażające życiu pacjenta:

  • Słabe pragnienie
  • Gęsta, źle płynąca krew
  • Niskie ciśnienie krwi
  • Tachykardia
  • Skurcz i wiotkość skóry,
  • Suche błony śluzowe,
  • Zatopione oczy, spiczasty nos,
  • Utrata masy ciała u dzieci,
  • Bez łez
  • Przedłużony brak oddawania moczu,
  • Mała ilość ciemnego moczu.

Skomplikowane formy zakażenia rotawirusem zwykle występują w:

  1. Noworodki i niemowlęta,
  2. Osoby starsze
  3. Pacjenci z przewlekłą patologią nerek, serca, jelit.

Cechy zakażenia rotawirusem u dzieci

Ciało każdego dziecka napotyka rotawirusa w pierwszym roku życia. W tym czasie przeciwciała matki przestają chronić dziecko, a jego własny układ odpornościowy zaczyna działać. Często infekcja dzieci ma miejsce w przedszkolu.

Cechy zakażenia rotawirusem u dzieci w pierwszym roku życia:

  • Ciężkie zatrucie
  • Zespół oddechowy,
  • Nieposkromione wymioty,
  • Ciężkie zaburzenia jelitowe,
  • Odwodnienie ciała.

Choroba rozwija się ostro. Na tle całkowitego dobrego samopoczucia temperatura dziecka wzrasta, apetyt znika, następuje załamanie. Objawy zapalenia żołądka i jelit często poprzedzają objawy nieżytowego zapalenia dróg oddechowych - katar, ból gardła i przekrwienie tylnej ściany gardła. Z powodu tej infekcji dziecko jest mylone z przeziębieniem lub grypą. Potem są wymioty i biegunka z typowym stolcem: najpierw żółte odchody o konsystencji płynnej, a później - szare i gliniaste.

Ranne chore dzieci źle się czują: są ospałe i kapryśne, odczuwają mdłości i wymioty na pusty żołądek. Po jedzeniu wymioty powtarza się wiele razy. Wymioty zawierają niestrawione jedzenie. W ciągu dnia temperatura stopniowo wzrasta, a wieczorem dochodzi do wysokiej liczby - 39-40 stopni. Obniżenie go jest bardzo trudne. Dziecko zatacza się przez cały ostry okres. Ból brzucha towarzyszy dudnienie i biegunka. Dzieci stają się płaczliwe i senne, tracą na wadze, nie chcą jeść.

Właściwe i terminowe leczenie choroby prowadzi do pełnego wyzdrowienia dziecka.

Istnieje kilka form tej patologii u dzieci:

  1. Łatwe - ogólny stan dziecka pozostaje zadowalający, temperatura nieznacznie wzrasta, stolec o konsystencji pasty do 3 razy dziennie.
  2. Średnia - gorączka do 38 stopni, objawy przeziębienia, dudnienie i wzdęcia, wodniste stolce do 10 razy dziennie.
  3. Ciężkie - rzadko występuje, zatrucie, gorączka, rzadkie oddawanie moczu, powtarzające się wymioty, skurcze brzucha, objawy przeziębienia, spienione stolce ponad 10 razy dziennie. Ta forma wymaga pilnej hospitalizacji pacjenta.

Gorączka, wymioty i biegunka u dzieci to objawy wymagające natychmiastowego leczenia specjalisty.

Cechy choroby u dorosłych

Rotawirus u dorosłych przebiega spokojnie, bez ciężkiego zatrucia. Często osoby o aktywnie działającej odporności i wysokiej kwasowości soku żołądkowego nie mają żadnych objawów. Niektórzy pacjenci przyjmują klinikę patologii na rozstrój jelita.

Objawy zakażenia rotawirusem u dorosłych:

  • Złe samopoczucie,
  • Stan podgorączkowy
  • Nudności
  • Ból w nadbrzuszu,
  • Biegunka,
  • Objawy nieżytu nosa,
  • Nieznaczny kaszel.

Osoby z chorobą bezobjawową są zakaźne. Zainfekowana osoba z rodziny lub zespołu jest zagrożeniem dla innych. W ciągu 5 dni zakażenie jest przenoszone na zmianę.

Osoby starsze i ludzie osłabieni przez chroniczne patologie, stresy i inne niekorzystne czynniki, choroby rotawirusowe są trudne do przyjęcia.

Zakażenie jest wystarczająco niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Wynika to ze szkodliwego wpływu odwodnienia na płód. Skurcze jelit i wzdęcia często powodują odruchowy skurcz mięśni macicy, który stanowi zagrożenie dla przedwczesnego porodu lub poronienia.

Konsekwencje patologii rotawirusa:

  1. Dołączanie wtórnej infekcji bakteryjnej,
  2. Śmiertelne odwodnienie
  3. Naruszenie narządów wewnętrznych, zwłaszcza serca i nerek.

W przypadku braku odpowiednio dobranego leczenia aktywuje się florę bakteryjną jelit i rozwijają się poważne powikłania, które pogarszają przebieg choroby podstawowej.

Głównym zagrożeniem dla pacjenta z rotawirusem jest odwodnienie spowodowane nieposkromionymi wymiotami i biegunką.

Diagnostyka

Rozpoznanie zakażenia rotawirusem opiera się na badaniu dolegliwości pacjentów, objawów choroby, wyników badań laboratoryjnych.

Testy rotawirusowe:

  • Coprogram
  • Immunochromatografia
  • PCR,
  • Test immunoenzymatyczny,
  • Wykrywanie rotawirusów w hodowli komórkowej,
  • Reakcja pasywnej hemaglutynacji, dopełniacza wiążącego, neutralizacji,
  • Immunofluorescencja
  • Mikroskopia elektronowa,
  • Elektroforeza żelowa.

Ogólnie rzecz biorąc, analiza krwi u pacjentów z ciężkimi postaciami leukocytozy i wzrostem szybkości sedymentacji erytrocytów oraz w analizie moczu - białkomocz, erytrocyturia, leukocyturia, cylindry.

Kał u pacjentów z rotawirusem jest obfity, pienisty, z kawałkami niestrawionego jedzenia i kwaśnym ostrym zapachem. Oznaki zapalenia w kale - leukocyty, śluz i czerwone krwinki mogą być nieobecne.

Immunochromatografia umożliwia wykrywanie zawartości niektórych substancji w materiale biologicznym pacjenta. Do analizy potrzebne są paski wskaźnikowe, panele, pałeczki i całe systemy testowe, które umożliwiają szybkie badanie. Do diagnozowania zakażenia rotawirusem za pomocą testu rotacyjnego, który umożliwia wykrycie rotawirusów w kale pacjenta. Zalety tej metody to 15 minut, a niezawodność to prawie 100%.

Różnicowanie zakażenia rotawirusem powinno być związane z zatruciem pokarmowym. Te patologie mają podobną klinikę, ale także pewne różnice. W przypadku rotawirusa charakterystyczne są objawy kataru górnych dróg oddechowych i sezonowość jesienno-zimowa. Cechy te nie są charakterystyczne dla zatruć toksynami pokarmowymi.

Leczenie

Środki terapeutyczne tej choroby mają na celu:

  1. Normalizacja równowagi wodno-elektrolitowej,
  2. Detoksykacja organizmu
  3. Eliminacja objawów choroby,
  4. Zapobieganie wtórnemu zakażeniu bakteryjnemu,
  5. Odzyskiwanie układu sercowo-naczyniowego i nerek.

Hospitalizowany u pacjentów szpitalnych z ciężkimi objawami odwodnienia i dzieci z ciężkimi postaciami zakażenia rotawirusem.

Moc

Aby zmniejszyć objawy zapalenia żołądka i jelit oraz zapobiec ewentualnemu odwodnieniu, wszyscy pacjenci muszą stosować dietę wolną od nabiału i oszczędzającą.

Podstawowe zasady żywienia pacjentów z chorobą rotawirusową:

  • Umiarkowane odżywianie;
  • Stosowanie płynnych i lekkich potraw;
  • Wykluczenie z diety produktów mlecznych;
  • Jedzenie potraw gotowanych i parowych - kissels, płynna owsianka, bulion warzywny i puree, zupy dietetyczne, ziemniaki, pieczone jabłka, suchy chleb;
  • Zastosowanie dużych ilości płynu w postaci wody, bulionu ryżowego, uzvary, „Regidron”;
  • Niedozwolone i słodkie potrawy, napoje gazowane, soki, surowe warzywa i owoce, fasola, mięso.

Odżywianie chorych dzieci poniżej pierwszego roku życia zasługuje na szczególną uwagę. Niemowlęta karmione laktacją powinny być wyłącznie mieszaninami i płatkami bez laktozy oraz w małych porcjach.

Karmienie piersią jest zabronione. Eksperci radzą, aby zmniejszyć ilość spożywanego mleka i okresowo podawać dziecku wodę lub herbatę.

Starsze dzieci nie powinny jeść produktów kwasu mlekowego, ponieważ, podobnie jak mleko, stanowią doskonałą pożywkę dla rozwoju szkodliwych bakterii. Jeśli dziecko nie chce jeść, nie zmuszaj go. Przydatne jest picie w środku choroby bulionu, kurczaka lub bulionu warzywnego, wody ryżowej. Aby nie wywoływać wymiotów, należy jeść i pić w małych porcjach z przerwami.

Dieta po zakażeniu rotawirusem to niska laktoza, która pozwala błonie śluzowej przewodu pokarmowego odzyskać i normalizować procesy enzymatyczne.

Śledź go w ciągu sześciu miesięcy po zakażeniu. Konieczne jest spożywanie produktów mlecznych z frakcją i porzuceniem, tłustych, konserwowanych, smażonych potraw, słodyczy, herbaty i kawy.

Leczenie objawowe i patogenetyczne

  1. Leki przeciwwirusowe - „Kagocel”, „Tsitovir”.
  2. Detoksykację organizmu przeprowadza się za pomocą sorbentów Polysorb, węgla aktywnego, roztworów nawadniających Regidron i Gastrolit. Przy lekkim odwodnieniu roztwory są przyjmowane doustnie. Są pijani co 10 minut. Aby przywrócić utracony płyn pokazano obfite picie wody, napojów owocowych, herbaty. Ciężkie postacie choroby są leczone w szpitalu przez dożylne podawanie roztworów koloidalnych - „Reopoliglukina”, „Enterodeza”. Stopień odzyskania utraconego płynu zależy od danych klinicznych.
  3. Leki przeciwbiegunkowe - Enterol, Loperamid, Imodium.
  4. Antybiotyki są wskazane do wtórnego zakażenia jelit bakteriami - Enterofuril, Alpha Normix. Używaj ich ostrożnie, aby nie wywoływać dysbiozy.
  5. Enzymy poprawiające trawienie - „Pangrol”, „Creon”.
  6. Pre- i probiotyki - Linex, Bifiform, Acipol, Bifidumbacterin, Hilak Forte,
  7. Leki przeciwgorączkowe - „Ibuklin”, „Paracetamol”, „Nurofen”. Aby obniżyć temperaturę małych dzieci, możesz użyć świeczek doodbytniczych „Cefecon”, wycierając słabym roztworem wódki lub octu.
  8. Do łagodzenia skurczów i bólu brzucha - „No-shpa”, „Spazmalgon”.
  9. Leki na nudności - metoklopramid.
  10. Leki na zgagę - Reni, Maalox, wymioty - Motilium.

Zapobieganie

Specjalna profilaktyka

Szczepienie zapobiegawcze jest skutecznym lekiem przeciw rotawirusom. Obecnie opracowywane i aktywnie wykorzystywane 2 rodzaje sprawdzonych szczepionek przeznaczonych do podawania doustnego. Szczepienie pozwala 80% chronić dziecko przed zakażeniem. Jest on przeprowadzany zgodnie z krajowym harmonogramem szczepień, ale tylko na wniosek rodziców i za opłatą.

Szczepienia przeciwko zakażeniu rotawirusem są aktywnie praktykowane w Europie i Ameryce. W Rosji ochrona dzieci w ten sposób nie jest jeszcze możliwa.

Zakażenie rotawirusem

Zwiększona gorączka, nudności, wymioty i osłabienie stolca są często związane z zatruciem lub rozwojem bakteryjnej infekcji jelitowej. Dlatego pierwsza pomoc jest z reguły ograniczona do stosowania antybiotyków. Ale niewiele osób wie, że takie objawy występują w przypadku rotawirusa.

Co to jest niebezpieczny rotawirus? Czym jest zakażenie rotawirusem, jak się rozwija? Jak objawia się choroba i kto najczęściej choruje? A co najważniejsze, jakie są sposoby leczenia i zapobiegania tej infekcji, które nie są powszechnie rozumiane?

Co to jest rotawirus

Ten patogen nie jest związany z wirusem grypy i podobnymi infekcjami, ale pierwsze objawy i ostry początek przypominają takie dolegliwości. Dlatego inną znaną nazwą zakażenia rotawirusem jest „grypa jelitowa”. Co pomaga rotawirusom zarażać każdego dnia coraz więcej osób?

  1. Rotawirus jest odporny na działanie środkami dezynfekującymi, nie umiera przy niskich wartościach pH i pod wpływem nawet najsilniejszych skoncentrowanych detergentów.
  2. Rotawirus do siedmiu miesięcy zachowuje swoją aktywność w kale.
  3. Dzieci poniżej szóstego roku życia są podatne na rotawirusy, ale zakażenie jest często trudniejsze u niemowląt w pierwszych latach życia.
  4. Nie ma krajów, w których ludzie są bardziej podatni na rozwój choroby, jest to powszechne wszędzie.
  5. Znaczna część zakażenia rotawirusem u dzieci jest rejestrowana w okresie jesienno-zimowym. Ale rotawirus dobrze namnaża się o każdej porze roku, więc pojedyncze przypadki zakażenia występują w innym czasie.
  6. Wirus jest przenoszony z człowieka na człowieka, chociaż w rodzinie występują gatunki, które powodują podobne choroby u zwierząt.

Szybki, przypominający błyskawicę rozwój zakażenia rotawirusem, brak w 100% skutecznych metod leczenia, uszkodzenia układu oddechowego i pokarmowego są głównymi cechami wyróżniającymi chorobę.

Jak rozprzestrzenia się rotawirus i co wpływa

Nie ma ani jednego miejsca na ziemi, gdzie występuje ta infekcja. Rotawirus jest powszechny we wszystkich częściach świata na równi. Opór w środowisku zewnętrznym pomaga mikroorganizmowi osiedlać się przez długi czas w miejscach, w których żyją ludzie.

W jaki sposób zakażenie rotawirusem przenosi się z osoby na osobę? Ścieżka przenoszenia pokarmu (przez brudne ręce), która w medycynie nazywana jest również kałem-ustnym. Od pacjenta lub nosiciela rotawirus jest przenoszony na zdrową osobę za pośrednictwem zainfekowanych obiektów. Jeszcze jedna droga transmisji nie jest wykluczona - w powietrzu.

Dzieci są zazwyczaj narażone na działanie rotawirusa do sześciu lat. Jednak większa liczba zakażonych jest obserwowana w okresie do 24 miesięcy. Od sześciu miesięcy do 12 miesięcy utrzymuje się odporność bierna matki, więc w tym czasie dziecko choruje rzadziej. Przed okresem szkolnym dzieci prawie zawsze mają czas na wzmocnienie swojej odporności. W starszych grupach wiekowych trudniej jest zarażać się rotawirusem, chociaż często tak się dzieje.

Czy możliwe jest ponowne złapanie rotawirusa? - tak, ponieważ odporność na ten mikroorganizm, choć wytworzona, ale nie na całe życie. Dokładniej, zaledwie kilka miesięcy dziecko pod ochroną komórek układu odpornościowego. W wieku pięciu lat każda osoba cierpi na chorobę w różnych formach.

W jaki sposób infekcja różni się od podobnych procesów?

  1. Wchodząc do jamy ustnej, rotawirus nie stara się pozostać na zawsze w błonach śluzowych górnych dróg oddechowych i pędzi dalej wzdłuż przewodu pokarmowego.
  2. Żołądek jest mniej dotknięty, tutaj choroba objawia się tylko zapaleniem.
  3. Komórki lub kosmki jelita cienkiego są bardziej podatne na zmiany, rotawirus lubi tu rozmnażać się i uszkadzać struktury komórkowe.
  4. W kosmkach dwunastnicy rotawirus aktywnie mnoży się i powoduje śmierć komórek nabłonkowych.

Tropizm lub miłość wirusa do komórek nabłonkowych (komórek nabłonkowych) w początkowej części komórek jelita cienkiego powoduje uszkodzenie ciała dziecka.

Objawy zakażenia rotawirusem

Choroba w większości przypadków przebiega szybko, bez długotrwałych konsekwencji. Okres inkubacji dla zakażenia rotawirusem wynosi kilka dni i trwa od 15 godzin do 3-5 dni. Choroba zaczyna się nagle na tle całkowitego dobrego samopoczucia.

Jakie są objawy zakażenia rotawirusem?

  1. W ponad połowie dzieci choroba zaczyna się od wymiotów. Zasadniczo jest to pojedynczy objaw, który po pierwszym dniu już nie przeszkadza.
  2. Prawie co trzecia osoba ma gorączkę do liczby podgorączkowej, ale w większości przypadków może być nieobecna, podczas gdy dziecko odczuwa dreszcze.
  3. Następnie lub równocześnie z pierwszymi objawami rozwija się zrelaksowane krzesło. Pożądanie do toalety jest powtarzane, nagłe i częste, z łagodnymi postaciami choroby, dziecko odwiedza toaletę tylko 1-2 razy dziennie, aw ciężkich przypadkach do 8 razy dziennie.
  4. Typowym objawem zakażenia rotawirusem jest płynne, wodniste i często pieniące się wydzielanie, którego kolor może zmieniać się od białego do żółto-zielonego.
  5. Dudnienie w brzuchu i ból w okolicy pępkowej, choroba przypomina zatrucie pokarmowe.
  6. Na tle wszystkich powyższych symptomów łączą się zjawiska katar: ból gardła, jego zaczerwienienie, katar - często choroba zaczyna się od nich.
  7. Objawy zatrucia pojawiają się i stale rosną: osłabienie, ból głowy.
  8. Ciężka utrata płynów prowadzi do duszności, uporczywej gorączki, zaburzeń jelit, braku oddawania moczu u dziecka i innych objawów.
  9. Na tle ciężkiego przebiegu choroby dziecko może stracić przytomność.

Objawy zakażenia rotawirusem po tygodniu zaczynają stopniowo ustępować. Ile dni trwa infekcja rotawirusem u dzieci? - Okres inkubacji trwa do pięciu dni, ostry trwa nie dłużej niż tydzień, etap powrotu do zdrowia następuje w ciągu trzech dni. Średnio przy korzystnym przebiegu procesu rotawirus zakaża dziecko przez 5–7 dni.

Po 3-5 dniach infekcja rozprzestrzenia się na wszystkich członków rodziny i najbliższe otoczenie. Zakażenie rotawirusem stanowi około 40% wszystkich wirusowych biegunek w dzieciństwie. Oznacza to, że prawie co drugi przypadek rozluźnienia krzesła i „zatrucia” spada na rozwój tej dolegliwości.

Rotawirus u dorosłych

Dorośli rzadziej chorują na rotawirusy, ponieważ ich systemy obronne są już bardziej zaawansowane, a odporność miejscowa jest lepiej rozwinięta.

Jakie są szczególne cechy zakażenia rotawirusem u dorosłych?

  1. Dla dorosłych charakteryzujących się łagodnym przebiegiem choroby.
  2. Często zakażenie rotawirusem występuje bez typowych typowych objawów klinicznych u dzieci, więc przebieg zakażenia u dorosłych przypomina zwykłe zaburzenie jelitowe.
  3. W niektórych przypadkach początek choroby jest bardziej podobny do zakażenia układu oddechowego, ponieważ postępuje z lekką niedyspozycją, bólem gardła, katarem i kaszlem.
  4. U starszych dzieci i dorosłych choroba postępuje w krótszym czasie, nie zawsze są wymioty i powtarzająca się biegunka, więc leczenie często nie jest wymagane.

Rotawirus podczas ciąży

Oddzielnie należy wspomnieć o zakażeniu rotawirusem podczas ciąży. Jak łatwa jest choroba i jak się kończy, zależy od odporności matki i ilości wirusa w ciele kobiety w ciąży. Przy łatwym przebiegu choroby nie ma potrzeby hospitalizacji kobiety, ale musisz uważniej obserwować dziecko.

Zakażenie o umiarkowanym nasileniu i ciężkim przebiegu może być skomplikowane przez upośledzenie rozwoju dziecka. Jednym z najbardziej nieprzyjemnych momentów jest wysokie prawdopodobieństwo poronienia we wczesnym okresie. W trzecim trymestrze ciąży poród przedwczesny może rozpocząć się z powodu ciężkich skurczów jelit.

Ryzyko infekcji podczas porodu polega na tym, że objawy zakażenia rotawirusem są często ukryte za łagodną toksyką - komplikuje to terminową diagnozę i leczenie.

Jak rotawirus nie mylić z innymi podobnymi chorobami

Nudności, wymioty i gorączka są typowymi i częstymi objawami wielu zakażeń i innych tymczasowych ostrych stanów. Jak nie pomylić się i szybko postawić prawidłową diagnozę? Od tego zależą taktyki leczenia. Konieczne jest jak najszybsze przeprowadzenie diagnostyki różnicowej.

  1. Pomaga zbierać historię choroby. Szybki początek gorączki, ból gardła, kaszel i dreszcze, wymioty i powtarzająca się biegunka często przemawiają za zakażeniem rotawirusem.
  2. Jak odróżnić zatrucie od zakażenia rotawirusem? Dla rotawirusa charakteryzuje się sezonowością, dodatkiem objawów nieżytowych i wymiotami, przechodzącymi przez cały dzień. Choroba w większości przypadków trwa 5 dni, a większość dzieci jest chora. Często łagodna infekcja, po 3-5 dniach, dotyka dorosłych.
  3. Testy ogólne pokażą jedynie obecność infekcji w organizmie, ale nie ma wyraźnych oznak obecności rotawirusa. Dlatego też specjalne testy na zakażenie rotawirusem lub dodatkowe metody badawcze pomagają w diagnostyce: ELISA i hodowle bakteryjne, wzrost przeciwciał komórek wirusowych we krwi również odgrywa rolę w diagnozie.

Proces ustalania przyczyn rozwoju objawów trwa długo lub jest zbyt kosztowny. W przypadku rotawirusa diagnoza nie jest aktualna, a infekcja kończy się zbyt szybko. Dlatego leczenie musi się rozpocząć czasami objawowe.

Wpływ rotawirusa

Według WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) coroczne zakażenie rotawirusem zajmuje życie od 500 do 900 tysięcy osób. Na czele tej listy znajdują się dzieci, a tryb przekazywania informacji przyczynia się do rozprzestrzeniania się infekcji w przedszkolach i domach dziecka.

Konsekwencje zakażenia rotawirusem są następujące:

  • najbardziej niebezpieczną konsekwencją jest śmierć, która występuje w 3,5% przypadków;
  • ciężka choroba prowadzi do odwodnienia organizmu, do uszkodzenia innych układów narządów: układu sercowo-naczyniowego i nerwowego, jeśli dziecko straci 10–15% płynu z masy ciała przed ukończeniem jednego roku, może to być śmiertelne;
  • podczas ciąży umiarkowane i ciężkie zakażenie rotawirusem może prowadzić do samoistnego poronienia.

Zakażenie rotawirusem nie należy do najniebezpieczniejszych dolegliwości na ziemi, ale niektóre z jego konsekwencji powodują, że myślimy o prewencji na czas.

Zapobieganie rotawirusom

Zapobieganie rotawirusowi rozpoczyna się w rodzinie. To podstawowe zasady higieny.

  1. Mycie rąk po spacerze na ulicy i przed jedzeniem.
  2. Pożądane jest, aby każdy w rodzinie miał własny ręcznik.
  3. Pij wodę lepiej zagotowaną.
  4. Nie jedz niemytych warzyw i owoców.
  5. Jeśli w rodzinie jest osoba z pacjentem z rotawirusem, konieczne jest odizolowanie go w oddzielnym pokoju na tydzień, częste wietrzenie pokoju.

Ile osób jest zaraźliwych po rotawirusie? Możliwe jest zakażenie całego okresu aktywnej manifestacji choroby i po niej, ponieważ mikroorganizm uwalniany do środowiska utrzymuje się przez długi czas na powierzchniach. Niebezpieczeństwo to nosiciele wirusów i dzieci z łagodną bezobjawową infekcją. Jednocześnie wirus jest aktywnie uwalniany do środowiska i nadal infekuje ludzi.

Inne rodzaje profilaktyki

Pomimo łagodnego i stosunkowo korzystnego przebiegu ostrego zakażenia rotawirusem, konsekwencje mogą być nieprzewidywalne. Duży odsetek zgonów i zachorowań na całym świecie doprowadził do konieczności opracowania skuteczniejszych metod zapobiegania rotawirusom.

Zaledwie kilka lat temu opracowano żywą szczepionkę rotawirusową. Dziś jest na liście obowiązkowych w ponad 30 krajach na całym świecie, ale obecnie jest używany w prawie 70 krajach. W Rosji taka ochrona jest nadal testowana, ale w Moskwie dzieci z pierwszych sześciu miesięcy życia zostały już zaszczepione.

W krajach, w których szczepienia są obowiązkowe, możliwe było zmniejszenie częstości występowania zakażeń o ponad 80%. I to dopiero w pierwszych latach szczepienia dzieci!

Szczepienie rotawirusowe jest podawane w pierwszych tygodniach życia. Obecnie stosuje się dwa rodzaje szczepionek, które są dostępne w postaci kropli i są podawane przez usta:

Oba leki zmniejszają częstość występowania w krajach, w których podano szczepionki rotawirusowe. Ponadto zmniejszają liczbę powikłań związanych z infekcją. We wszystkich krajach nie przeprowadza się szczepień, ponieważ leki wciąż przechodzą próby kliniczne.

Leczenie rotawirusem

Istnieje kilka ważnych punktów w leczeniu zakażeń rotawirusem, bez których nie można poprawić stanu osoby.

  1. Leczenie zakażenia rotawirusem rozpoczyna się od zastąpienia utraty płynu. Głównymi objawami są wymioty i biegunka. Te dwa przejawy determinują nie tylko typowy obraz kliniczny choroby, ale także taktykę leczenia. Po pierwsze, terapia polega na pomocy ciału w związku z odwodnieniem. Przy łagodnym przebiegu zakażenia rotawirusem wystarczy zakupić w aptece mieszaniny lub roztwory, aby skompensować utratę płynów. Może to być „Regidron”, „Hydrovit” i ich analogi. Takie roztwory można przygotować w domu - cukier i sól dodaje się jedną łyżkę do 200 ml przegotowanej wody. W cięższych przypadkach osoba musi być hospitalizowana na oddziale chorób zakaźnych, aby zminimalizować komplikacje.
  2. W czasach nagłego wzrostu temperatury konieczne jest stosowanie środków przeciwgorączkowych. Dzieci w wieku niemowlęcym przepisują świece, w starszych grupach używa się tabletek. W przypadku niskiej temperatury nie przepisuje się nie więcej niż 37,5 ° C takich leków.
  3. Jak leczyć zakażenie rotawirusem u dziecka? Nie ma specyficznej terapii przeciwko rotawirusowi, więc prawie niemożliwe jest zapobieganie rozwojowi infekcji. Leczenie jest zawsze objawowe. Przypisz roztwory wodne, pomóż probiotykom i adsorbentom jelitowym w normalizacji pracy jelita, ponieważ mikroorganizm niszczy kosmki jelita cienkiego, co utrudnia wchłanianie i trawienie pokarmu.
  4. Czy antybiotyki pomagają w zakażeniu rotawirusem? Leki przeciwbakteryjne nie są przepisywane podczas rozwoju jakiejkolwiek infekcji wirusowej. Są nieskuteczne, ponieważ nie-bakterie powodują „grypę jelitową”. Antybiotyki są przepisywane do rozmnażania rotawirusa tylko wtedy, gdy dołączy do nich zakażenie bakteryjne. Gdy zajdzie taka potrzeba - określi lekarz.
  5. Jakie są cechy leczenia zakażenia rotawirusem u dorosłych? Dorośli mają więcej szczęścia, ich choroba jest łagodna, więc leczenie prawie nigdy nie jest potrzebne. Ale w przypadku wyraźnego osłabienia odporności rotawirus powoduje poważne zmiany w organizmie, a objawy są bardziej zróżnicowane - nie ograniczając się do osłabienia, wymiotów i jednorazowego rozluźnienia stolca. W tym przypadku leczenie przeprowadza się jak w leczeniu ciężkich zakażeń.

Rotawirus od momentu wejścia do ludzkiego ciała musi przejść pełny cykl reprodukcji, a nie tylko narządy trawienne, ale także inne systemy. Wpływ na rotawirusy w którymkolwiek z okresów choroby jest niemożliwy. Nie ma skutecznych leków przeciwwirusowych, które pomagają w zakażeniu rotawirusem. W większości przypadków musisz poradzić sobie tylko z konsekwencjami negatywnego wpływu wirusa na organizm ludzki.

Odżywianie dla zakażenia rotawirusem

Dieta - integralna część procesu leczenia z rozwojem zakażenia rotawirusem. Podczas rozwoju choroby i po wyzdrowieniu dieta dziecka ulega pewnym zmianom. Dzieje się tak, ponieważ rotawirus infekuje kosmki jelit. Ponadto prowadzi do zapalenia gruczołów trawiennych, trawienie pokarmu jest zaburzone, co prowadzi do procesów fermentacyjnych w jelicie. Zapalone gruczoły trawienne nie wytwarzają wystarczającej ilości laktazy i sacharazy (enzymy do rozkładu węglowodanów), więc poprzednia dieta powoduje jedynie rozluźnienie stolca.

Jak nakarmić dziecko zakażeniem rotawirusem? - łatwiej powiedzieć, że nie możesz dać dziecku.

  1. Na początku choroby odżywianie jest często ograniczone. Przy każdej infekcji wirusowej dziecko nie chce jeść. W tym okresie trzeba dawać dużo do picia płynów.
  2. Gdy choroba postępuje w łagodnej postaci - ciężkie pokarmy są ograniczone w diecie, produkty mleczne są tymczasowo wyłączone.
  3. Jeśli dziecko jest karmione piersią przez okres reprodukcji rotawirusa w organizmie, lepiej jest przenieść dziecko do mieszanin o niskiej laktozie.
  4. Dieta po zakażeniu rotawirusem polega na ograniczeniu surowych owoców i warzyw do normalizacji zdrowia, całkowitej eliminacji pikantnych potraw dla starszych dzieci. Żywność powinna być gotowana, duszona lub gotowana na parze. Wyroby cukiernicze są ograniczone do minimum. Jeśli chodzi o napoje, lepiej preferować duszone owoce na suszonych owocach.

Często zadawane pytania dotyczące rotawirusa

  1. Czy może istnieć rotawirus bez biegunki? To jest prawie niemożliwe. Rozluźnienie stolca jest jednym z najczęstszych i wyróżniających się objawów zakażenia rotawirusem. Tylko bezobjawowa infekcja wirusowa, gdy nie ma objawów choroby, nie może powodować biegunki.
  2. Czy rotawirus może być bez temperatury? Dzieje się tak w ponad 60% przypadków. Tylko jedna trzecia wszystkich zakażeń rotawirusem występuje wraz ze wzrostem temperatury ciała.
  3. Jak nie uzyskać rotawirusa? Nieswoista profilaktyka nie zawsze jest skuteczna. Mycie rąk, chlorowanie wody wodociągowej i jej gotowanie nie działają, jeśli dzieci używają tych samych zabawek z zakażonym dzieckiem. Obecnie najlepszą metodą zapobiegania jest szczepienie dziecka w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Cała reszta tylko przez jakiś czas zapobiega rozwojowi infekcji.

Rotawirus to niezwykły mikroorganizm. Choroba spowodowana przez niego może być łagodna, ale z niebezpiecznymi konsekwencjami. Płynie szybko i korzystnie, ale jego przejawy nie mogą zostać zredukowane. Jest to kategoria chorób, których leczenie należy powierzyć specjaliście.