Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc to choroba charakteryzująca się uszkodzeniem tkanki płucnej. Istnieje kilka rodzajów zapalenia płuc, ale wszystkie wymagają zintegrowanego podejścia do leczenia. Niezbędne leki i zabiegi fizjoterapeutyczne przepisuje lekarz. Personel pielęgniarski monitoruje recepty lekarskie i zapewnia pacjentowi najlepsze warunki do powrotu do zdrowia.

Przypadki wymagające interwencji personelu pielęgniarskiego

Najczęściej zapalenie płuc wymaga hospitalizacji pacjenta. Ale w niektórych przypadkach, gdy choroba jest łagodna, leczenie można przeprowadzić w domu. Następnie musisz regularnie odwiedzać pacjenta przez pielęgniarkę. Ta opcja jest dopuszczalna dla nastolatków i dorosłych. Oprócz wieku i ciężkości choroby ważny jest ogólny stan zdrowia i obecność chorób współistniejących. Leczenie pod nadzorem pielęgniarki jest wskazane w następujących przypadkach zapalenia płuc:

  • ogniskowa - jeśli opieki nie można zorganizować w domu lub u małych dzieci;
  • krupowy lub płatowy - zapalenie obejmuje cały płat płucny, podczas gdy pacjent jest w ciężkim stanie;
  • śródmiąższowe - zapalenie prowadzi do niewydolności oddechowej.

Etapy opieki pielęgniarskiej nad zapaleniem płuc

Proces pielęgnacji zapalenia płuc jest wykonywany etapami. To jedyny sposób, aby zapewnić jak najdokładniejszą opiekę nad zdrowiem pacjenta.

Historia bierze

Pierwszym etapem jest zebranie informacji o zapaleniu płuc pacjenta. Ustalone cechy choroby, czas jej trwania, leki, które zostały użyte do leczenia. Siostra przeprowadza badanie i wstępne badanie pacjenta: mierzy temperaturę ciała i ciśnienie, wykonuje uderzenia i osłuchiwanie układu oddechowego. Następujące objawy są alarmujące:

  • gorączka i dreszcze;
  • kaszel;
  • brązowa plwocina;
  • duszność, ból za mostkiem, kołatanie serca;
  • bladość skóry, niebieski trójkąt nosowo-wargowy;
  • letarg, utrata apetytu;
  • oddychanie jest płytkie i jęczy, mogą być wilgotne rzędy;
  • dodatkowe mięśnie biorą udział w ruchach oddechowych.

Do obowiązków siostry należy również zapisanie wyników poprzedniego badania: badanie krwi (ESR, liczba limfocytów) i zdjęcie rentgenowskie płuc (zwróć uwagę, która część jest dotknięta).

Ocena stanu

Na podstawie zebranych danych pielęgniarka ocenia stan pacjenta: identyfikuje problemy pacjenta i ich możliwe przyczyny. To determinuje jego dalsze działania. Zapalenie płuc może powodować następujące problemy u pacjenta:

  • zatrucie ciała - wyraża się gorączką, zawrotami głowy, osłabieniem, niestrawnością;
  • rozwój niewydolności oddechowej - tachykardia, duszność, ból w klatce piersiowej;
  • Zaburzenia neurologiczne - zaburzenia snu, lęk spowodowany czasową niepełnosprawnością i brak jasnego zrozumienia choroby.

Jeśli nie zwracasz wystarczającej uwagi na istniejące problemy, mogą one prowadzić do poważniejszych powikłań: ostrej niewydolności sercowo-naczyniowej i oddechowej, przewlekłej postaci choroby.

Na podstawie wyników analizy pielęgniarka sporządza plan opieki nad pacjentem. Podczas manipulacji medycznych ocenia ich skuteczność i, jeśli to konieczne, koryguje plan leczenia.

Przygotowanie i wdrożenie planu leczenia

Na podstawie danych uzyskanych po pierwszych dwóch etapach siostra sporządza szczegółowy plan interwencji. Jego ogólnym celem jest poprawa stanu pacjenta i zapobieganie rozwojowi komplikacji. Konkretne cele zależą od problemów pacjenta. Może to być:

  • ulga z duszności, ból w klatce piersiowej;
  • normalizacja temperatury ciała;
  • zakwestionować produktywny kaszel.

Dla każdej pozycji w planie wskazane są metody jej realizacji i ramy czasowe osiągnięć. Pielęgniarka ocenia stan pacjenta w czasie. Monitoruje zewnętrzne objawy choroby, wyniki badań, charakter przebiegu zapalenia płuc. W razie potrzeby pielęgniarka zwraca uwagę lekarza prowadzącego na zmiany stanu zdrowia pacjenta.

Ocena skuteczności terapii

Jeśli leczenie zostanie wybrane prawidłowo, a siostra zapewni odpowiednią opiekę pacjentowi, powrót do zdrowia następuje po 2 tygodniach. Jeśli tak się nie stanie, wymagana jest regulacja planu leczenia zapalenia płuc. Leki są wybierane przez lekarza, a pielęgniarka może jedynie zmienić dietę i aktywność pacjenta.

Po wypisie osoba powinna być monitorowana przez terapeutę w społeczności, aby uniknąć nawrotu choroby. Przywrócenie ciała po zapaleniu płuc następuje w ciągu roku. W szpitalu pielęgniarka wyjaśnia pacjentowi, że po wypisie potrzebuje dobrego odżywiania, umiarkowanej aktywności fizycznej, odmowy złych nawyków i przestrzegania zasad pracy i odpoczynku. Jeśli dziecko chorowało na zapalenie płuc, rodzice i miejscowy pediatra powinni zadbać o cechy jego powrotu do zdrowia po chorobie.

Główne obowiązki personelu pielęgniarskiego w zakresie zapalenia płuc

Siostra jest odpowiedzialna za monitorowanie schematu dziennego pacjenta, higieny, leków, wykonywania zabiegów fizjoterapii, zmiany stanu podczas leczenia i aktywnego odwiedzania pacjenta przez lekarza.

Siostra zapewnia, że ​​pacjent jest w sprzyjających warunkach. Sala szpitalna powinna być regularnie wentylowana. Konieczne jest, aby powietrze było ciepłe, ale wilgotne i świeże. Pacjenci z zapaleniem płuc powinni obserwować odpoczynek w łóżku. Pielęgniarka powinna nauczyć pacjenta rozluźnienia mięśni i odpoczynku. Jeśli dana osoba jest w ciężkim stanie i nie może samodzielnie zmienić pozycji ciała, to jest to odpowiedzialność personelu medycznego. U pacjentów z zapaleniem płuc głowa powinna być w stanie podwyższonym. Pielęgniarka osiąga to, regulując łóżko lub umieszczając poduszki.

Opieka pielęgniarska obejmuje zapewnienie higieny pacjenta. Każdego dnia siostra jest myta ciepłą wodą i myje się po toalecie. Utrzymuje również pościel i ubrania pacjenta w czystości. Aby pacjent nie miał zapalenia w jamie ustnej, jest on przetwarzany za pomocą słabego roztworu sody. Z pojawieniem się opryszczkowych wykwitów na ustach lub w nosie, należy stosować maść cynkową.

Procedury medyczne wykonywane przez siostrę z zapaleniem płuc obejmują:

  1. Zastrzyki, infuzje.
  2. Działania na gorączkę - pocieranie zimną wodą, obfity ciepły napój, chłodne powietrze w pokoju.
  3. Drenaż postawy w przypadkach, gdy plwocina nie porusza się dobrze.
  4. Oczyszczanie ust pacjenta z plwociny, jeśli nie może tego zrobić samodzielnie.
  5. Ustawianie lewatywy na zaparcia, łączenie z pisuarem.
  6. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza: tynki musztardowe, banki, okłady.

Ponadto pielęgniarka zapewnia, że ​​pacjent przyjmuje leki przepisane przez lekarza: antybiotyki, środki mukolityczne, leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i inne. W przypadku nieprawidłowości w układzie sercowo-naczyniowym możliwe są wstrzyknięcia glikozydów nasercowych i glikokortykosteroidów.

W celu wyzdrowienia pacjent musi przestrzegać diety. Siostra zapewnia, że ​​pacjent pije wystarczającą ilość płynu - do 3 litrów dziennie. Może to być czysta woda, naturalny sok, sok, herbata z cytryną, bulionowe biodra. Musisz jeść często, ale stopniowo. Preferowane są bulion, gotowane mięso z kurczaka, ryby, warzywa, produkty mleczne. Jeśli pacjent nie ma apetytu, ilość pokarmu można zmniejszyć, zwiększając objętość płynu.

Ważnym miejscem w leczeniu zapalenia płuc jest gimnastyka oddechowa. Siostra uczy pacjenta specjalnych ćwiczeń i kontroluje ich realizację. Gimnastyka powinna być ćwiczona dwa razy dziennie. Gdy pacjent odzyskuje siły, zwiększa aktywność fizyczną: ćwiczenia i fizykoterapię.

Pomoc pielęgniarska jest niezbędna dla pacjentów obłożnie chorych. Ale pacjenci, którzy są w stanie zadbać o siebie, potrzebują opieki pielęgniarskiej. Pod kontrolą lekarzy choroba jest znacznie szybsza i łatwiejsza.

Proces pielęgnacji ostrego zapalenia płuc

Wprowadzenie 3
1. Etiologia ………………………………………………………………………. 4
2. Obraz kliniczny …………………………………………………………….6
3. Diagnoza ……………………………………………………………………… 8
4. Leczenie …………………………………………………………………………… 11
5. Proces pielęgniarski w ostrym zapaleniu płuc ………………………….13
6. Algorytm działania pielęgniarki w opiece nad pacjentem. 17
7. Obserwacja ambulatoryjna. 18
Wniosek …………………………………………………………………….…. 19
Literatura ……………………………………………………………………. …….20

Wprowadzenie
Ostre zapalenie płuc jest chorobą zapalną płuc zdiagnozowaną przez zespół zaburzeń oddechowych i dane fizyczne w obecności zmian ogniskowych lub naciekowych na radiogramie, z udziałem wszystkich elementów strukturalnych tkanki płucnej z obowiązkowym uszkodzeniem pęcherzyków płucnych i rozwojem wysięku zapalnego w nich. Większość osób z zapaleniem płuc to osoby starsze i starsze oraz dzieci. Zgodnie z umową międzynarodową do klasyfikacji wprowadza się dodatkowe cechy zapalenia płuc:
1 - nabyte przez społeczność (podstawową);
- szpitalne zapalenie płuc;
- zapalenie płuc u pacjentów z niedoborem odporności.
2 - według etiologii (pneumokoki, gronkowce)
3 - według lokalizacji (lobar, segmental, focal).
4 - w przypadku powikłań (zapalenie opłucnej, ropień, zakaźny wstrząs toksyczny)
5 - grawitacyjnie.
Zapalenie szpitalne (szpitalne) wywołane jest przez autogenną florę, której oporność na antybiotyki zależy od wcześniejszej terapii lub krążenia w szpitalu, zwykle opornych szczepów mikroorganizmów lub mykoplazm. Z reguły rozwijają się na tle infekcji wirusowej układu oddechowego. Najczęstszym problemem zdrowotnym jest pozaszpitalne zapalenie płuc, które wiąże się z wysoką zachorowalnością i śmiertelnością, a także wysokimi bezpośrednimi i pośrednimi kosztami leczenia tej choroby.
Zapalenie płuc należy do najczęstszych chorób zakaźnych u ludzi. Choroba pozaszpitalnego zapalenia płuc waha się od 2 do 15 przypadków na 1000 osób rocznie. Wskaźnik ten jest znacznie wyższy u pacjentów w podeszłym wieku: 25-44 przypadków na 1000 osób rocznie u pacjentów w wieku powyżej 70 lat i do 68-110 przypadków na 1000 osób rocznie u pacjentów w podeszłym wieku w domach dla osób niepełnosprawnych, domach opieki.
1. Etiologia
Mikrobiologiczna identyfikacja patogenu jest możliwa tylko w 40-60% przypadków całego zapalenia płuc.
W pozaszpitalnym zapaleniu płuc najczęstszymi patogenami są pneumokoki, paciorkowce, są one główną przyczyną pozaszpitalnego zapalenia płuc u pacjentów z łagodnym i ciężkim zapaleniem płuc (około 20%). Drugie miejsce wśród przyczyn pozaszpitalnego zapalenia płuc zajmują „atypowe” mikroorganizmy - mykoplazma, wirus grypy, chlamydia, legionella, paciorkowce itp.
W szpitalnym zapaleniu płuc najczęstszymi patogenami są: gronkowce, Klebsiella, E. coli, beztlenowce, wirusy, grzyby chorobotwórcze itp.
Rola mikroorganizmów beztlenowych w genezie pozaszpitalnego zapalenia płuc jest niewielka, ale znacznie wzrasta wraz z aspiracyjnym zapaleniem płuc - do 50% wszystkich przyczyn. Infekcje wirusowe stanowią 5–15% całego pozaszpitalnego zapalenia płuc, przy czym najważniejszym jest wirus grypy, mniej wirusów paragrypy, adenowirusów i wirusów syncytium nabłonka oddechowego. Wirusowe zapalenie płuc występuje sezonowo, głównie jesienią i zimą.
Czynnikami predysponującymi do rozwoju ostrego zapalenia płuc są różne czynniki chemiczne i fizyczne, które zmniejszają mechanizmy obronne organizmu (hipotermia, naruszenie funkcji drenażowej oskrzeli, infekcje wirusowe dróg oddechowych, alkohol, uraz, niedotlenienie, zaburzenia odżywiania).
Forma zapalenia płuc zależy od zjadliwości patogenu, poziomu odporności swoistej i charakterystyki reaktywności organizmu.
Krupowe (płatowe) zapalenie płuc. Wnikając w obszary tkanki płucnej, mikroorganizmy uwalniają toksyny, które naruszają przepuszczalność naczyń. W pęcherzykach płucnych dochodzi do eksplozji fibryny i krwinek.
W zapaleniu krupowym i ogniskowym zapalenie hiperegiczne rozwija się w całym segmencie lub płacie (powoduje jednorodne przyciemnienie obrazu i skrócenie dźwięku perkusyjnego z osłabionym oddychaniem i brakiem świszczącego oddechu). W przypadku mniej reaktywnych form ogniska zapalenia wychwytują obszary wokółoskrzelowe - zapalenie oskrzeli i płuc (powoduje obfitość drobnych pęcherzyków na dotkniętym obszarze z niejednorodnością ciemniejącego obszaru na zdjęciu).

2. Obraz kliniczny
Początek choroby jest zwykle ostry. Występuje ogólne złe samopoczucie, silny ból głowy, często - dreszcze, wzrost temperatury ciała do dużej liczby (stała gorączka).
W klatce piersiowej występują bóle, które nasilają się przez kaszel i głęboki oddech. Pojawia się suchy kaszel, później - z oddzieleniem niewielkiej ilości lepkiego, rdzawego koloru śluzowej plwociny, duszności.
Już pierwszego dnia można zaznaczać przekrwienie policzków, a po dotkniętej stronie często dochodzi do erupcji typu opryszczki. Perkusja płuc ujawnia tępy lub matowy dźwięk perkusji. Podczas osłuchiwania oddech jest początkowo osłabiony, słychać trzeszczenie, a następnie staje się oskrzelowy. Rozproszone suche i mokre rzędy mogą być słyszane na etapie autoryzacji. Gdy proces zapalny rozprzestrzenia się do opłucnej, słychać szum opłucnowy.
Ogólne zaburzenia w zapaleniu płuc są stałe, U większości pacjentów utrzymuje się uporczywy gorączka, ale drgawki na początku choroby występują rzadziej niż w przypadku ARVI. Stałe pobudzenie lub osłabienie, anoreksja, zaburzenia snu. Częstoskurcz, centralizacja krążenia krwi są częste, w ciężkich przypadkach - ciężkie zaburzenia mikrokrążenia z towarzyszącą kwasicą metaboliczną; w zapaleniu płuc wywołanym przez Gram-ujemną florę rozwija się rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe, chociaż u większości pacjentów występują objawy nadkrzepliwości.
Ze względu na to, że cały płat płuc jest wyłączony z oddychania i rozwija się niedotlenienie, cierpią wszystkie systemy organizmu. Pojawiają się objawy; tachykardia, głuchota serca, języka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, warg, zaparcia, skąpomocz.
W sprzyjających warunkach kryzys zaczyna się 7–8 dnia choroby. W tym okresie może wystąpić ostra niewydolność serca, spadek ciśnienia krwi. Powinieneś mieć gotowy kordiaminę, kamforę, kofeinę, adrenalinę, aby zwiększyć ciśnienie krwi, a także tlen. Po kryzysie stan pacjenta zaczyna się poprawiać.
W 2. lub 3. dniu od rozpoczęcia terapii antybiotykowej temperatura ciała może spaść. Przy korzystnym kursie resorpcja wysięku kończy się pod koniec 3-4 tygodnia. Jednak może wystąpić przedłużony przebieg z niepełną resorpcją, tworzenie ognisk pneumosklerozy.
Powikłania: ostry niedobór sercowo-naczyniowy; zakaźny wstrząs toksyczny; wysiękowe zapalenie opłucnej; zapalenie osierdzia; ropień płuc; niewydolność oddechowa.

3. Diagnostyka
Leukocytozę neutrofilową obserwuje się we krwi, ESR jest zwykle zwiększony.
W badaniach moczu podczas okresu gorączkowego odnotowuje się umiarkowany białkomocz, cylindrurię, izolowane krwinki czerwone.
Na zdjęciu rentgenowskim - jednorodne (jednorodne) ciemnienie płata lub odcinka płuca.
RTG klatki piersiowej jest „złotym standardem” w diagnostyce zapalenia płuc. Zespół zagęszczenia płata (gęste jednorodne nacieki) z bronchogramami powietrznymi jest charakterystyczny dla pneumonii wywołanych przez „typowe” bakterie. Obustronne nacieki podstawne śródmiąższowe występują częściej w zapaleniu płuc wywołanym przez „nietypowe” mikroorganizmy. Jednak zdjęcie rentgenowskie, jak również dane kliniczne, nie pozwalają na wiarygodne ustalenie etiologii zapalenia płuc.
Niezależnie od rodzaju patogenu najczęściej proces zapalny wpływa na dolne płaty płuc. Przy pneumokokowym zapaleniu płuc, powikłanym bakteriemią, częściej obserwuje się zajęcie kilku płatów płuc i obecność wysięku opłucnowego. Typowymi objawami radiologicznymi w gronkowcowym zapaleniu płuc są zmiany o wielu zmianach, tworzenie ropnia i spontaniczna odma opłucnowa.
Rzadko radiografia klatki piersiowej u pacjentów z zapaleniem płuc może dawać wyniki fałszywie ujemne: z odwodnieniem pacjentów, neutropenią, pneumocystycznym zapaleniem płuc i we wczesnych stadiach choroby (do 24 godzin od początku choroby). W trudnych przypadkach możliwa jest tomografia komputerowa klatki piersiowej, ponieważ ta metoda jest bardziej czuła.
Rozwiązanie zmian radiologicznych w zapaleniu płuc zwykle pozostaje w tyle za poprawą obrazu klinicznego. Poprawa obrazu rentgenowskiego występuje wolniej u pacjentów w podeszłym wieku, u palaczy.
Całkowita morfologia jest rutynowym testem diagnostycznym u pacjentów z zapaleniem płuc. Liczba leukocytów we krwi powyżej 15 • 109 / l jest silnym argumentem na rzecz bakteryjnego charakteru zapalenia płuc (zwykle pneumokoków), chociaż niższe wartości nie wykluczają charakteru bakteryjnego.
Niektóre testy biochemiczne (mocznik, glukoza, elektrolity, markery czynności wątroby) są zwykle przeprowadzane w celu oceny ciężkości choroby i identyfikacji chorób współistniejących (niewydolność nerek lub wątroby).
Wszystkim pacjentom z zapaleniem płuc hospitalizowanym w szpitalu zaleca się wykonanie posiewu krwi (pobieranie krwi przeprowadza się z dwóch miejsc przed rozpoczęciem leczenia przeciwbakteryjnego).
Badanie plwociny
Próbkę plwociny otrzymaną z głębokim kaszlem i spełniającą następujące kryteria uważa się za odpowiednią do analizy: mniej niż 10 komórek nabłonkowych i ponad 25 neutrofili w polu widzenia (mały wzrost), badanie plwociny należy wykonać nie później niż 2 godziny po jego otrzymaniu).
Ogniska nieżytowego i włóknistego zapalenia rozpuszczają się w ciągu 2-4 tygodni, segmentalnie i niszcząco - w ciągu 4-6 tygodni, ale pełne przywrócenie czynnościowego przepływu krwi płucnej następuje 4-6 tygodni później niż normalizacja obrazu rentgenowskiego.
W przypadku szybko rozpoczętego leczenia zapalenia płuc nie utrzymuje się uporczywe naruszenie stanu ogólnego, ale jeśli nie przeprowadzono leczenia, obserwuje się długi okres osłabienia. Przy odpowiednim leczeniu praktycznie nie ma zagrożenia chronizacją tego procesu, chociaż u dzieci, które uległy zniszczeniu w tkance płucnej przed 4 rokiem życia, w dotkniętym obszarze mogą wystąpić naruszenia przepływu krwi w stadium I-II podczas normalnej funkcji oddechowej i pełnego zdrowia.
Aby określić możliwą etiologię choroby, ważne jest, aby wziąć pod uwagę wiek pacjenta, miejsce rozwoju choroby i wcześniejsze leczenie przeciwbakteryjne.

4. Leczenie
Pacjenci z zapaleniem płata lobarnego powinni być hospitalizowani. Pomieszczenie powinno być dobrze wentylowane i wystarczająco ciepłe. Jedzenie powinno być półpłynne, pożywne, obfite napoje są przydatne: soki owocowe, herbata, sok żurawinowy, wody mineralne, tabela nr 15.
Od pierwszych godzin choroby przepisano antybiotyki. W razie potrzeby przepisz leki sercowo-naczyniowe. Główne zasady antybiotykoterapii to wczesne leczenie, uwzględnienie rodzaju patogenu i jego wrażliwości na lek, zastosowanie optymalnego rytmu podawania, zapewniającego niezbędne stężenie w zmianie chorobowej. W pozaszpitalnym zapaleniu płuc lekami z wyboru są penicyliny, makrolidy i cefalosporyny. Droga podania i dawka zależy od ciężkości zapalenia płuc.
W szpitalnym zapaleniu płuc penicyliny z kwasem klawulanowym, cefalosporyny 3. generacji, fluorochinolony, aminoglikozydy itp. W leczeniu nieznanej etiologii przepisano leczenie skojarzone (dwóch lub trzech antybiotyków).
Przy przewlekłym zapaleniu płuc przepisywane są leki immunomodulujące: interferon, nukleinian sodu. Zastosuj hemodez, reopolyglukine, plazmę do walki z zatruciem. Wraz z rozwojem niewydolności oddechowej, parcia na kaszel, ewakuacji śluzu i ropy podczas bronchoskopii konieczne jest wdychanie mieszaniny tlenu i powietrza w stosunku 1: 1. Ulepszone niedrożność oskrzeli uzyskuje oskrzela Termin (aminofilina), leki wykrztuśne (mukaltin bromheksyna, jodek potasu) w celu przyspieszenia resorpcję procesu zapalnego, poprawa funkcji spustowy jest przypisać fizjoterapii: alkalia inhalacji, środki rozszerzające oskrzela, środki wykrztuśne, elektroforeza hlo¬rida wapnia, kwas askorbinowy, itd. W razie potrzeby przepisuje się tynki musztardowe.
Zastosowanie kompleksowego leczenia prowadzi w przeważającej większości przypadków do powrotu do zdrowia pacjenta i przywrócenia zdolności do pracy.
Rokowanie jest niekorzystne dla zapalenia płuc w przebiegu grypy z przebiegiem hipertoksycznym, gronkowcowym zapaleniem płuc z ropniem, którego śmiertelność sięga 20-30%.
Skomplikowane formy są zwykle określane jako zapalenie płuc, powikłane zapaleniem opłucnej i zniszczeniem, jak również procesy ogniskowe i drenażowe, w których prawdopodobne jest zniszczenie (erozja granic między ogniskami, hiperleukocytoza, zachowanie gorączki przy odpowiednim leczeniu). Pneumokokowe zapalenie płuc może być powikłane przez metapneumoniczne zapalenie opłucnej, które ma charakter immunopatologiczny (wysięk surowiczo-włóknisty z niską cytozą, wzrost ESR, 7-9-dniowa gorączka bez zarazków).

5. Proces pielęgniarski w ostrym zapaleniu płuc
Etap I Ankieta pielęgniarska
Pielęgniarka nawiązuje relację ufności z pacjentem i stwierdza dolegliwości: suchy kaszel, ból w klatce piersiowej podczas oddychania, trudności w oddychaniu, gorączkę i dreszcze. Wyjaśnia się okoliczności wystąpienia choroby (hipotermia, grypa), która jest dniem choroby, jaka była temperatura ciała, jakie leki były stosowane.
Podczas badania pielęgniarka zwraca uwagę na wygląd pacjenta (płytkie oddychanie, jednostronny rumieniec, udział skrzydełek nosa w oddychaniu). Mierzy temperaturę ciała (podwyższoną lub stałą gorączkę), określa NPV (25-35 na minutę) przez badanie dotykowe, tętno (tachykardia) i mierzy ciśnienie krwi.
Etap II. Zidentyfikuj problemy pacjenta
- brak świadomości choroby;
- bóle w klatce piersiowej podczas oddychania;
- nieproduktywny (później mokry) kaszel;
- brak apetytu, zaparcia;
- ból serca (z zapaleniem płata płucnego);
- zaburzenia snu;
- niepokój związany z niezdolnością do pracy.
Możliwe diagnozy pielęgniarskie:
• naruszenie potrzeby oddychania - duszność wdechowa lub mieszana z powodu odłączenia płata lub części płuc od aktu oddychania;
• ból w klatce piersiowej podczas oddychania i kaszlu - dowody zaangażowania w proces zapalny opłucnej;
• gorączka stałego typu lub nietypowa;
• suchy kaszel - wynik podrażnienia opłucnej;
• mokry kaszel - sposób na usunięcie plwociny z oskrzeli.
Wraz z realizacją interwencji pielęgniarskich siostra medyczna ocenia ich skuteczność. Jeśli cel nie zostanie osiągnięty w wyznaczonym czasie, sporządzany jest kolejny plan interwencji pielęgniarskich.
U pacjenta z osłabieniem, zmniejszenie duszności i zaprzestanie kaszlu może być opóźnione. W tym przypadku pielęgniarka uczy pacjenta gimnastyki oddechowej i stara się wykonywać ją codziennie, 2 razy dziennie.
Jeśli pacjent nie może samodzielnie wykasnąć plwociny, pielęgniarka za pomocą szpatułki, owinięta serwetką zwilżoną środkiem dezynfekującym, wyciera usta, usuwa plwocinę lub używa puszki do ssania plwociny.
Jeśli pacjent ma objawy ostrej niewydolności sercowo-naczyniowej (bladość skóry, zimny pot i nitkowaty szybki puls), pielęgniarka informuje lekarza i przygotowuje k poziaminę, strofantynę, prednizon do podawania pozajelitowego.
Jeśli pacjent nie ma stolca dłużej niż 48 godzin, pielęgniarka planuje lewatywę oczyszczającą. Nowe problemy wymagają nowego planu interwencji pielęgniarskich.
Aby zapobiec uszkodzeniu jamy ustnej, błona śluzowa jest traktowana 2% roztworem sody lub słabym roztworem nadmanganianu potasu. Pokazano obfity napój: sok żurawinowy, sok, wodę mineralną, herbatę z cytryną.
Kiedy pojawia się w kącikach ust, na krawędziach nosa, opryszczkowa wysypka wytwarza leczenie alkoholowym roztworem błękitu metylenowego lub maści cynkowej.
O każdej porze roku przeprowadzana jest dokładna wentylacja - wietrzenie pomieszczeń. Sprawia, że ​​pielęgnacja skóry, zmiana łóżka i bielizny. Po obniżeniu temperatury ciała kontrolowana jest gimnastyka oddechowa pacjenta.

Etap III. Planowanie interwencji pielęgniarskich.
Cele interwencji pielęgniarskich


Plan interwencji pielęgniarskiej

W ciągu dnia skrócenie oddechu znacznie się zmniejszy 1. Daj pacjentowi wygodną, ​​uniesioną pozycję
w suchym łóżku.
2. Zapewnij świeże powietrze.
3. Podawać wilgotny tlen (po 2%
roztwór wodorowęglanu infuzji) zgodnie z zaleceniem lekarza
co godzinę za 5

10 minut.
4. Monitoruj stan ogólny pacjenta, kolor
skóra, wzory oddychania

Po 2-3 godzinach pacjent nie odczuwa bólu w klatce piersiowej podczas oddychania i kaszlu. Wygodne jest ułożenie pacjenta po stronie pacjenta w pozycji podniesionej (odczucie bólu zmniejszy się).
2. Zapewnij pacjentowi całkowity spokój, ucząc go
rozluźnienie mięśni we wczesnych dniach choroby.
3. Wraz ze spadkiem temperatury ciała zastosuj
okrągłe tynki musztardowe.
4. Zgodnie z zaleceniami lekarza zastosuj środki przeciwbólowe w środku
lub pozajelitowo (analgin, baralgin, tramal itp.)
aw pierwszych dniach leków przeciwkaszlowych - codeinter, libexin)

Temperatura ciała będzie się stopniowo zmniejszać, nie powodując powikłań 1. Na wysokości gorączki, wykonaj mokre przeciekanie
skóra z roztworem wody z dodatkiem alkoholu,
zimny balsam na czole.
2 Zapewnij wentylację i ekspozycję w pomieszczeniu.
pacjent.
3, nałóż pęcherzyki lodu na projekcję dużych
naczynia przez międzywarstwy tkanek.
4, Przygotuj się do wstrzyknięcia domięśniowego 2 ml
50% roztwór dipyronu i 1 ml 1% roztworu
Dimedrol (wpisz na receptę).
5- Wprowadzić leki przeciwbakteryjne w czasie ściśle przepisanym przez lekarza.
6. Regularnie mierz ciśnienie krwi, monitoruj tętno,
oddech pacjenta, na jego wygląd.
7. Organizuj ułamkowe posiłki w małych porcjach i
pij dużo płynów (jeśli zalecił to lekarz).
8. Stale monitoruj stan psychiczny
pacjent - wydatek indywidualny (możliwa psychoza)

Suchy kaszel przez 3 dni przechodzi w mokry z wolnym odkrztuszaniem plwociny 1, Daj pacjentowi ciepły napój alkaliczny.
2. Zgodnie z receptą lekarza
tynk musztardowy, dostawa funduszy lasokashlevyh
(Bromheksyna łagodzi kaszel i sprzyja
wydzielina z plwociny - 4 tabletki (0,004 g)
3-4 razy dziennie).
3- Gdy pojawi się mokry kaszel, wykonaj masaż klatki piersiowej.
4. Trenować pacjenta w ćwiczeniach oddechowych.
5. Na receptę lekarza stosować wykrztuśne,
środki mukolityczne (mukaltina, ambroksol, acetylocysteina) i
środek rozszerzający oskrzela (aminofilina) oznacza

6. Algorytm działań pielęgniarki w opiece nad chorymi
z gorączką
Skargi pacjenta
I okres
1. Dreszcze.
2. Ból głowy
3. Złe samopoczucie
II okres
1. Ból głowy.
2. Zawroty głowy.
3. Suche usta.
4. Oliguria.
5. Opóźniony stolec.
III okres
Liza
1. Umiarkowana słabość.
Kryzys
1. Ciężka słabość.
2. Pocenie się.
3. Możliwy ból w sercu. Dane z inspekcji
I okres
1. Szybki wzrost temperatury.
2. Sinica warg, kończyn.
II okres
1. Obrzęk skóry.
2. Możliwe urojenia, halucynacje.
3. Nagość języka.
4. Suche spierzchnięte usta.
III okres
Liza
1. Nieznaczny pot
Kryzys
1. Szybki spadek temperatury (w ciągu kilku godzin).
2. Obfite pocenie się.
3. Chłodzenie kończyn.
4. Sinica.
5. Zmniejszenie ciśnienia krwi.
6. Tachykardia, mały puls.
I okres.
1. Zapewnij ciepłe pomieszczenie i łóżko.
2. Gorąca herbata.
3. Gdy dreszcze - przykryj kocem, przymocuj podkładkę grzewczą do kończyn i dolnej części pleców.
II okres.
1. Przewietrzyć pokój.
2. Obfity napój.
3. Nad głową - opakowanie lodu (przez 20 minut, po 15 minutach można powtórzyć)
4. Obserwacja tętna, ciśnienia krwi, funkcji fizjologicznych.
5. Ustanowienie stanowiska pielęgniarskiego.
III okres.
1. Aby wytrzeć ciało.
2. Z lękiem przed upadkiem (80/50 mm. Rtęć) przygotuj kofeinę, kordiaminę.
3. Zapewnij obfite picie.
4. Przykryj kocem, przymocuj podkładkę grzewczą do stóp.
7. Obserwacja ambulatoryjna
• Nadzór przez 6 miesięcy.
• Wizyta u lekarza po 1,3, 6 miesiącach
• Standardowe badania laboratoryjne - instrumentalne: pełna morfologia krwi, biochemiczne badanie krwi według wskazań, radiografia klatki piersiowej.
• Środki terapeutyczne i zapobiegawcze: codzienne poranne ćwiczenia, ćwiczenia oddechowe, masaż, w razie potrzeby fizjoterapia, wzmacnianie leków.
Częstotliwość obserwacji i ilość środków rehabilitacyjnych zależą od wieku pacjenta, ciężkości zapalenia płuc i efektów resztkowych, z którymi pacjent został wypisany ze szpitala.
Czasami w przypadku długotrwałego ostrego zapalenia płuc, zwłaszcza u wyniszczonych pacjentów, następuje nawrót zapalenia płuc: po normalizacji temperatury i dodatniej dynamice rentgenowskiej ponownie pojawia się gorączka, kaszel pogarsza się, a objawy infiltracji rosną. Takie nawroty można obserwować w zakresie od tygodnia do kilku miesięcy od początku choroby.
W obecności oskrzeli całkowite wyleczenie jest niemożliwe, ale możliwe jest zatrzymanie postępu procesu, osiągnięcie dłuższych remisji, poprawa czynności płuc i układu sercowo-naczyniowego.
Posiłki na zestawie produktów, kalorie powinny być odpowiednie dla wieku. Z ciężkim zatruciem przepisano terapię żywieniową z obniżeniem kalorii, ograniczeniem substancji ekstrakcyjnych, z dokładniejszą obróbką produktów. Do detoksykacji zaleca się dodatkowe picie (5% roztwór glukozy, doustne, borjomi, soki, napoje owocowe).

Wniosek
Choroby układu oddechowego zajmują jedno z wiodących miejsc w strukturze zachorowań. Ostre zapalenie płuc wśród przyczyn śmiertelności niemowląt na wielu terytoriach Rosji jest najczęstszą przyczyną śmierci.
Zapobieganie ostremu zapaleniu płuc to rehabilitacja ognisk przewlekłej infekcji, stwardnienie ciała, unikanie hipotermii. Zapalenie płuc jest najbardziej podatne na dzieci i osoby starsze, palaczy cierpiących na choroby przewlekłe, niedobory odporności, stale kontaktujących się z ptakami i gryzoniami.
Eksperci WHO przewidują wdrożenie tych zaleceń.
Tak więc ostre zapalenie płuc jest poważnym testem nie tylko dla pacjenta, ale także dla personelu medycznego, którego pomyślny wynik jest zdeterminowany terminowością diagnozy początku choroby, odpowiednim leczeniem i uważną opieką i opieką nad pacjentem.
Rokowanie ostrego zapalenia płuc jest ogólnie korzystne. Wyjątkiem mogą być pacjenci w podeszłym wieku i w starszym wieku, pacjenci z przewlekłymi chorobami oskrzeli i płuc, choroby sercowo-naczyniowe i hormonalne, alkoholicy, a także dzieci poniżej piątego roku życia. Osoby te najczęściej mają komplikacje, które często determinują wynik choroby.
W celu zapobiegania szpitalnemu zapaleniu płuc, hospitalizacja pacjentów z ostrymi zakażeniami wirusowymi układu oddechowego jest wskazana w pudełkowym oddziale.

1. Zakażenia wewnątrzszpitalne / wyd. R.P.Venzela. - M.: Medicine, 2003 - 156 str.
2. Davlitsova K.E. Podstawy pielęgniarstwa. Pierwsza pomoc medyczna: podręcznik - M.: Forum: Infa - M, 2004.-286с.
3. Podstawy pielęgniarstwa: Tutorial / Weber V. R., Czuwakow G. I., Lapotnikow V. A., i in. - Moskwa: Medycyna, 2001.-216 p.
4. Katalog lekarza ogólnego. W 2 tomach. / Ed. Vorobyova N.S. –M.: Wydawnictwo Eksmo, 2005.- 410с.
5. Smolev E.V. Pielęgniarstwo w terapii. - Rostov nie dotyczy: Phoenix, 2007–115s.

Proces pielęgniarski dotyczący abstrakcyjnego zapalenia płuc jest bezpłatny

Proces pielęgnacji ostrego zapalenia płuc

5. Proces pielęgnacji ostrego zapalenia płuc ………………………….13

6. Algorytm działania pielęgniarki na opiekę nad pacjentem. 17

7. Obserwacja ambulatoryjna. 18

Ostre zapalenie płuc jest zapalną chorobą płuc zdiagnozowaną z zespołem zaburzeń oddechowych i danych fizycznych w obecności zmian ogniskowych lub naciekowych na radiogramie, z udziałem wszystkich elementów strukturalnych tkanki płucnej z obowiązkową zmianą pęcherzyków i rozwojem wysięku zapalnego w nich. Częściej zapalenie płuc występuje u osób starszych w podeszłym wieku iu dzieci. Zgodnie z umową międzynarodową do klasyfikacji wprowadza się dodatkowe cechy zapalenia płuc:

- zapalenie płuc u pacjentów z niedoborem odporności.

2 - według etiologii (pneumokoki, gronkowce)

3 - według lokalizacji (lobar, segmental, focal).

4 - w przypadku powikłań (zapalenie opłucnej, ropień, zakaźny wstrząs toksyczny)

Zapalenie szpitalne (szpitalne) jest spowodowane albo przez autogenną florę, odporność na którą kantibiotyki zależą od wcześniejszej terapii, albo przez krążenie wewnątrzpacjentów, zwykle opornych szczepów mikroorganizmów lub mykoplazm. Z reguły rozwijają się na tle infekcji wirusowej układu oddechowego. Pozaszpitalne zapalenie płuc jest głównym problemem zdrowia publicznego, co wiąże się z wysoką zachorowalnością i śmiertelnością, a także wysokimi bezpośrednimi pośrednimi kosztami leczenia tej choroby.

Zapalenie płuc jest jedną z najczęstszych chorób zakaźnych u ludzi, częstość występowania pozaszpitalnego zapalenia płuc wynosi od 2 do 15 przypadków na 1000 osób rocznie. Wskaźnik ten jest znacznie wyższy u pacjentów w podeszłym wieku: 25-44 przypadków na 1000 osób rocznie u pacjentów w wieku powyżej 70 lat i do 68-110 przypadków na 1000 osób rocznie u pacjentów w podeszłym wieku przebywających w domach dla osób niepełnosprawnych, domach opieki.

Rozmiar pliku: 95 Kb
Typ pliku: doc (Mime Type: application / msword)

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Przykład gotowego eseju na temat: Medycyna

Treść

1. Ogólna charakterystyka zapalenia płuc 4

2.1 Etapy procesu pielęgniarskiego 7

2.2. Pielęgnuj pacjentów z zapaleniem płuc 12

Odniesienia 16

Fragment tekstu

Celem pracy jest badanie procesu pielęgniarskiego w zapaleniu płuc.

1. podać ogólną charakterystykę zapalenia płuc;

2. przedstawić etapy procesu pielęgniarskiego;

3. zidentyfikować główne składniki opieki ogólnej dla pacjentów z zapaleniem płuc.

Referencje

1. Valchuk EA, Pecevich G. Y. Pielęgniarstwo w Republice Białoruś: Status i perspektywy // Pielęgniarka medyczna na przełomie XXI wieku: sob. naukowy działa Grodno, 2002. str. 137–139.

2. Choroby wewnętrzne. W 2 t. / Ed. A.I. Martynova, N.A. Mukhina, V.S. Moiseev, A.S. Galyavicha. M.: GEOTAR-Med, 2004. V. 1. 522p.

3. Guraek-Yuzvik I. Wartość diagnozy pielęgniarskiej w teorii i praktyce pielęgniarskiej // Pielęgniarka na przełomie XXI wieku: sob. naukowy działa Grodno, 2002. str. 156−157.

4. Kuleshov L.I. Podstawy pielęgniarstwa: teoria i praktyka. Za 2 godziny Część 1. / Ed. L.I. Kuleshova, E.V.Pustovetova. Rostov n / D: Phoenix, 2008. 477s.

5. Makolkin V.I., Ovcharenko SI. Choroby wewnętrzne: samouczek. M.: Wydawnictwo OAO „Medycyna”, 2005. 592 p.

6. Obukhovets, T.P. Pielęgniarstwo w terapii z kursem podstawowej opieki zdrowotnej.

Warsztat Rostov nie dotyczy: Phoenix, 2008. 416s.

7. Tylko V.T. Proces pielęgnacji nowoczesnych technologii, // Pielęgniarka - № 2, -2002.- str. 36−39.

Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Ogólna charakterystyka ostrego zapalenia płuc. Analiza przyczyn, prezentacji klinicznej, leczenia i zapobiegania zapaleniu płuc typu lobarnego. Przyczyny, prezentacja kliniczna, leczenie i zapobieganie ogniskowemu zapaleniu płuc. Charakterystyka etapów procesu pielęgnacji w zapaleniu płuc.

Wysyłanie dobrej pracy w bazie wiedzy jest proste. Użyj poniższego formularza.

Studenci, doktoranci, młodzi naukowcy, którzy wykorzystują bazę wiedzy w swoich badaniach i pracy, będą ci bardzo wdzięczni.

Wysłany dalej http://www.allbest.ru/

Oddział AmIZhT - FEGUPS w Svobodny

Wydziałowy SPO - Szkoła Medyczna

Wydział Studiów Zaawansowanych

Cykl: „Pielęgniarstwo w terapii”

Oddział AmIZhT - FEGUPS w Svobodny

Wydziałowy SPO - Svobodnenskoy Medical School

Wydział Studiów Zaawansowanych

Recenzja kreatywna

___________________________________________________________

__________________________________________________________

Zakres prac: wydrukowane arkusze ogółem _________________________

Ujawnienie tematu ____________________________________________

Wykorzystanie danych literaturowych _________________________

__________________________________________________________

__________________________________________________________

Ogólny wniosek dotyczący pracy: _________________________________

__________________________________________________________

__________________________________________________________

__________________________________________________________

Zalecenia: ________________________________________________

_________________________________________________________

Imię i nazwisko recenzenta: ______________________________________________

__________________________________________________________

Stanowisko: _______________________________________________

Ocena: ___________________________________________________

1. Krupowe zapalenie płuc: przyczyny, obraz kliniczny, leczenie i zapobieganie

2. Ogniskowe zapalenie płuc: przyczyny, prezentacja kliniczna, leczenie i zapobieganie

3. Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Zapalenie płuc jest ostrym zapaleniem płuc, które występuje samo lub jako powikłanie innych chorób, łącząc grupę zapalnych (zazwyczaj zakaźnych) procesów o różnej etiologii i patogenezie, zlokalizowanych w oskrzelikach, pęcherzykach i rozprzestrzeniających się na tkankę śródmiąższową z udziałem układu naczyniowego płuc.

Ostre zapalenie płuc zajmuje znaczące miejsce wśród wszystkich chorób narządów wewnętrznych. Sezon ma pewien wpływ na zapadalność na zapalenie płuc: jego częstotliwość wzrasta w styczniu - marcu i spada w kwietniu - październiku. Zachorowalność wzrasta również podczas wybuchów grypy i sezonowych zakażeń wirusowych układu oddechowego. Mężczyźni częściej chorują; u dzieci i na starość zapalenie płuc jest szczególnie trudne.

W rozwoju zapalenia płuc główną rolę odgrywa infekcja: bakteryjna, wirusowa, rzadziej grzybowa. W zależności od częstości tego procesu, rozróżnia się zapalenie płuc, uszkodzenie, które jest płatem lub zapalenie płuc i uderzające ograniczone pole (zrazik), jest ogniskowe lub zapalenie oskrzeli. Ogniska zapalenia mogą być pojedyncze lub wielokrotne; być może ich połączenie (drenujące zapalenie płuc); mogą być zlokalizowane jednocześnie i w różnych częściach obu płuc, głównie w dolnych sekcjach.

1. Krupowe zapalenie płuc: przyczyny, obraz kliniczny, leczenie i zapobieganie

Krupowe zapalenie płuc jest ostrym procesem zapalnym, który wpływa na cały płat płuc lub dużą jego część; charakteryzują się pewnymi cyklicznymi zmianami patologicznymi i fazowym przebiegiem klinicznym.

Ostatnio zapalenie płuc w typowej postaci jest rzadkie, ale nadal ma przebieg kliniczny.

Czynnikiem sprawczym jest najczęściej określony pneumokok (Frenkel - Vekselbaum), rzadziej inna flora bakteryjna: różdżka Friedlandera, paciorkowce, gronkowce itp.

Najczęściej zrazikowe zapalenie płuc cierpi na osłabione osoby narażone na różnego rodzaju szkodliwe skutki. Niewydolność serca z upośledzonym krążeniem krwi w małym kręgu, ostre i przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych, beri-beri itp., Są czynnikami przyczyniającymi się do jego rozwoju. Jako predysponujące momenty o dużym znaczeniu są gwałtowne wahania temperatury powietrza otoczenia, hipotermia.

Typowy obraz zapalenia płata lobarnego charakteryzuje się ostrym początkiem: wspaniały chłód, silny ból głowy, wzrost temperatury ciała do 39–40 ° C. Już podczas chłodu lub krótko po nim ból w klatce piersiowej, nasilony przez wdychanie i kaszel, zaczyna przeszkadzać. Zazwyczaj, ale nie zawsze, taki ból jest zlokalizowany w dolnych sekcjach. Należy szczególnie pamiętać, że ból nie zawsze odpowiada procesowi lokalizacji. Czasami z zapaleniem płuc o niższym płacie ból występuje w brzuchu, symulując ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, atak kamicy żółciowej lub kolki nerkowej. Łączy się wczesna duszność. Kaszel na początku wyschnięcia, a po 1-2 dniach pojawia się krwawa („zardzewiała”) plwocina.

Podczas ogólnej kontroli na tym etapie - na etapie początku choroby - występuje przekrwienie policzków (rumieniec), wyraźniejsze po dotkniętej stronie; dość często na ustach i skrzydłach nosa można zauważyć wysypki - opryszczka. Podczas oddychania występuje opóźnienie w dotkniętej połowie klatki piersiowej, słychać osłabione pęcherzykowe oddychanie i tak zwany początkowy trzeszczenie. Dźwięk perkusji nad dotkniętym płatem ma barwę bębenkową, ponieważ pęcherzyki mają jednocześnie powietrze i ciecz.

W drugim etapie, w fazie rozwoju choroby, pęcherzyki wypełnia się wysiękiem i skoagulowaną fibryną, w wyniku czego pogrubia się płuco. Od tego momentu zwiększa się otępienie dotkniętej chorobą części płuc, a podczas osłuchiwania dochodzi do oddychania oskrzelowego. Ogólny stan pacjenta jest ciężki, co tłumaczy się nie tylko wielkością części płuc niezwiązanej z oddychaniem, ale także wyraźnymi zjawiskami zatrucia. Obserwowane szybkie, płytkie oddychanie (do 30-40 na minutę), bicie serca (100-200 na minutę), ciśnienie krwi może się zmniejszyć. Apetyt pacjenta zmniejsza się lub znika z powodu wysokiej temperatury ciała i ogólnego ciężkiego stanu. Język jest suchy i pokryty szarym kwiatem. Jelito funkcjonuje leniwie, zwykle zaparcia.

System nerwowy cierpi: sen jest zaburzony, w ciężkich przypadkach mogą wystąpić omamy i urojenia, zwłaszcza u osób z alkoholizmem. Pacjent doświadcza strachu, pragnienia gdzieś ucieczki, może wyskoczyć przez okno. Pracownicy dyżurni powinni uważnie monitorować takich pacjentów.

Po kryzysie stan pacjenta poprawia się, zaczyna szybko się regenerować. Rozpoczyna się ostatni etap przepływu lobarnego zapalenia płuc - etap rozdzielczości. Ilość plwociny wzrasta. Wysięk jest upłynniony, powietrze zaczyna ponownie przenikać do pęcherzyków płucnych, w wyniku czego zmniejsza się tępość dźwięku perkusyjnego, pojawia się odcień błony bębenkowej. Oddech oskrzelowy słabnie, trzeszczenie zaczyna się ponownie słyszeć. Jeśli opłucna jest zaangażowana w ten proces (u 1/4 pacjentów), słychać hałas tarcia opłucnej. Zapalenie opłucnej z lobarnym zapaleniem płuc leczonym antybiotykami jest łatwiejsze, nie prowadzi do procesów ropnych. Powikłania zapalenia płata lobarskiego są obecnie rzadko obserwowane, chociaż nie wyklucza się rozwoju zapalenia mięśnia sercowego, ogniskowego zapalenia nerek i zapalenia opon mózgowych w ciężkim przebiegu choroby.

Ta sama ocena jest obserwowana w zmianach radiograficznych w płucach: po pierwsze, wzmocnienie wzorca płucnego, następnie pojawienie się ciemnych ognisk, które łączą się, a powstały cień zwykle odpowiada płatowi płucnemu. Przywrócenie normalnej przejrzystości płuc następuje stopniowo i trwa do 2-3 tygodni.

Pacjenci z zapaleniem płata lobarnego powinni być hospitalizowani. Przypisz ścisły odpoczynek w łóżku. Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być wentylowane i być ciepłe. Pacjentowi pokazano oszczędną dietę z wystarczającą ilością witamin. Jedzenie powinno być półpłynne, odżywcze. W pierwszych dniach choroby, gdy zapewniona jest ścisła obserwacja personelu dyżurnego dla pacjenta, jest on karmiony. Nakarm pacjenta potrzebą nieco częściej niż zwykle. Pij dużo napojów: sok żurawinowy, soki owocowe, herbata z cytryną, woda mineralna.

Od pierwszych godzin choroby pacjent otrzymuje antybiotykoterapię antybiotykami lub sulfonamidami; przepisać środki naczyniowe: kofeinę, kamforę; w niewydolności serca - strofantyna, leki naparstnicy.

Spośród antybiotyków przede wszystkim wskazana jest benzylopenicylina. Lek podaje się domięśniowo w dawce dobowej 2 000 000–3 000 000 IU w 4-6 dawkach. Skuteczne są półsyntetyczne penicyliny: ampicylina, oksacylina, ampioks; z nietolerancją penicyliny - leki z grupy cefalosporyn (kefzol, ceporin, itp., 2 g dziennie w 2 dawkach podzielonych).

Od leków sulfonamidowych lepiej przepisać środki przedłużone (sulfadimetoksyna) lub kombinowane (Biseptol). Spadek temperatury ciała do normy nie jest powodem do anulowania terapii antybiotykowej. Wymagana jest kontrola radiologiczna.

Terapia tlenowa ma pozytywny wpływ dzięki specjalnej masce, namiotowi tlenowemu. Spośród leków objawowych, kodeina jest stosowana do silnego kaszlu na początku choroby, a leki wykrztuśne (termopsja, ipecacuan, obfite picie zasadowe itp.) Podczas ustępowania zapalenia płuc. Dobrze działają tynki i słoiki gorczycy. Aby uniknąć podrażnień po puszkach i tynkach musztardowych, należy wytrzeć skórę do sucha i wykonać lekki masaż.

Konieczne jest stałe monitorowanie pacjenta w pierwszych dwóch okresach choroby. Aby zapobiec uszkodzeniu jamy ustnej, dziąsła, błony śluzowe podniebienia, policzków i języka należy czyścić 2% roztworem wodorowęglanu sodu lub słabym roztworem nadmanganianu potasu. Kiedy pojawiają się w kącikach ust, na skrzydłach nosa erupcji opryszczkowych, obszary te powinny być rozmazane maścią cynkową. Ważne jest monitorowanie aktywności jelit; z zaparciami zastosuj lewatywę oczyszczającą. Od momentu spadku temperatury ciała pacjent powinien uprawiać gimnastykę oddechową. W pierwszych dniach swojego działania metodolog zajmuje się pacjentem na oddziale. Właściwe leczenie prowadzi do całkowitego wyzdrowienia. W przypadku późnego leczenia i nieprzestrzegania zaleceń przez pacjenta, może rozwinąć się ropień płuc.

Środki profilaktyczne obejmują stwardnienie ciała, racjonalną kulturę fizyczną. Należy unikać przechłodzenia, obserwować higienę pracy, zwłaszcza w przedsiębiorstwach przemysłu stalowego i chemicznego. Nadzór kliniczny nad pacjentami odbywa się w ciągu roku.

2. Ogniskowe zapalenie płuc: przyczyny, prezentacja kliniczna, leczenie i zapobieganie

Termin „ogniskowe zapalenie płuc” jednoczy formy zapalenia płuc o różnym pochodzeniu i objawach klinicznych, których cechą charakterystyczną jest zaangażowanie w proces zapalny pewnych części płuc w obrębie segmentu, płatka lub acini. Bardzo często ogniskowe zapalenie płuc zaczyna się od zmian oskrzelowych, co umożliwiło nazwanie go zapaleniem oskrzeli.

Ogniskowe zapalenie płuc może występować jako niezależna choroba (pierwotne zapalenie płuc) lub rozwijać się na tle różnych procesów patologicznych (wtórne zapalenie płuc). Obecnie częściej niż zad.

Jako czynnik sprawczy oskrzeli może być najbardziej zróżnicowana flora bakteryjna. W stosunkowo dużym odsetku przypadków ostre ogniskowe zapalenie płuc jest wywoływane przez wirusy (zapalenie płuc z grypą, ornitozę). Często przyczyną zapalenia płuc jest połączenie wirusów i bakterii. Rosnące znaczenie w występowaniu ogniskowego zapalenia płuc nabierają mykoplazmy (środki filtrujące, które nie należą do bakterii lub wirusów) i grzyby (Candida, Aspergella itp.).

W ostatnich latach Legionella została wyizolowana jako czynnik wywołujący zapalenie płuc w tak zwanej chorobie legionistów; przyczyną śmierci pacjentów z AIDS jest najczęściej zapalenie płuc wywołane przez najprostsze - pneumocysty.

Ogniskowe zapalenie płuc występuje częściej u osób cierpiących na inne ostre lub przewlekłe choroby, w tym nowotwory i cukrzycę, u pacjentów, którzy przeszli operację, uraz. Ze względu na przedłużone wymuszone położenie pacjenta na plecach (w przypadku złamań kończyn dolnych, zawału mięśnia sercowego, udaru), z powodu upośledzonej wentylacji płuc i zastoju, mogą rozwinąć się hipostatyczne (zastoinowe) zapalenie płuc.

Często na tle przewlekłych chorób płuc (przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli itp.) Występuje ogniskowe zapalenie płuc. Znaczącą rolę odgrywa blokada przez śluzowe lub ropne korki małych oskrzeli, po której następuje rozwój niedodmy w tkance płucnej, co prowadzi do ogniskowego zapalenia płuc.

Często ogniskowe zapalenie płuc jest poprzedzone stanem nieżytowym górnych dróg oddechowych: zakażenie, które rozprzestrzenia się na odcinki dolnych dróg oddechowych prowadzi do zapalenia oskrzeli.

Początek choroby nie może zostać ustalony. W typowych przypadkach, zwłaszcza u młodych ludzi, choroba zaczyna się ostro: temperatura ciała wzrasta do 38–38,5 ° C, pojawia się lub zwiększa kaszel z niewielką ilością plwociny; możliwe duszności. Gorączka jest zwykle krótkotrwała (2-4 dni), ma zły charakter.

Dane z badania fizykalnego klatki piersiowej zależą od lokalizacji ogniska. Z centralnym położeniem paleniska lub małych peryferyjnych palenisk nie obserwuje się znaczących zmian w drżeniu głosu i skracaniu dźwięku perkusyjnego. Jeśli zmiana zlokalizowana jest powierzchownie, w odpowiadającej części klatki piersiowej słychać bardziej sztywne oddychanie i wilgotny drobny bąbelkowy świszczący oddech. W przypadku towarzyszącego zapalenia oskrzeli słychać suche rzęski. Zmiany w innych narządach są zwykle nieobecne. We krwi zwykle występuje leukocytoza o umiarkowanym nasileniu z przesunięciem kłutym, czasem (szczególnie w przypadku zakażenia wirusowego) obserwuje się leukopenię.

Obraz radiologiczny w ogniskowym zapaleniu płuc może być różny. Z reguły istnieją wyraźne ogniska zaciemnienia (rys. 15), często wielokrotne. Przy ograniczonym niewielkim ogniskowym zapaleniu płuc mogą nie wystąpić wyraźne zmiany; zauważono tylko zmianę wzorca płucnego.

Przebieg ogniskowego zapalenia płuc i jego wyniki są bardzo zróżnicowane i zależą od wielu warunków, wśród których istotna jest natura patogenu, a także dla wtórnego zapalenia płuc, natury choroby, przeciwko której się rozwija. Ogniskowe zapalenie płuc zwykle przebiega dłużej i ospale niż krupowy. W ostatnich latach, szczególnie często przedłużający się przebieg ostrego zapalenia płuc. W zapaleniu płuc wywołanym przez gronkowce, rozwój takich powikłań, jak tworzenie ropnia, jest możliwy.

W leczeniu ogniskowego zapalenia płuc należy przestrzegać tych samych zasad, jak w leczeniu krupiastego zapalenia płuc. Wybór patogenu i określenie wrażliwości na niego szerokiej gamy antybiotyków odgrywają większą rolę niż przy krupowym zapaleniu płuc w wyborze terapii antybiotykowej. W związku z zapaleniem płuc wywołanym przez mykoplazmy skuteczna jest erytromycyna lub tetracyklina. Zapalenie płuc w chorobie legionicznej można leczyć erytromycyną lub ryfampicyną.

Przede wszystkim potrzebujemy zapobiegania grypie, zapaleniu oskrzeli; prowadzenie działań, które zwiększają ogólną odporność organizmu. Zapobieganie hipostatycznemu zapaleniu płuc to ostrożna opieka nad pacjentami cierpiącymi na poważne choroby terapeutyczne i chirurgiczne, którzy znajdują się w pozycji biernej.

3. Proces pielęgnacji zapalenia płuc

Proces pielęgnacji jest jedną z podstawowych i integralnych koncepcji nowoczesnych modeli pielęgniarskich.

Proces pielęgniarski obejmuje omawianie z pacjentem i / lub jego krewnymi wszystkich możliwych problemów (pacjent nawet nie podejrzewa, że ​​niektóre z nich istnieją), pomoc w ich rozwiązaniu w ramach kompetencji pielęgniarskiej.

Proces pielęgniarski składa się z 5 etapów:

egzamin pielęgniarski (zbieranie informacji o pacjencie);

diagnostyka pielęgniarska (identyfikacja potrzeb);

wyznaczanie celów i planowanie opieki;

wdrożenie planu opieki;

ocena i korekta opieki, jeśli to konieczne.

Ocena stanu ogólnego i funkcji życiowych: świadomość, oddychanie (tachypnea), krążenie krwi.

Ocena wizualna może ujawnić:

- bladość skóry;

- opóźnienie dotkniętej klatki piersiowej w akcie oddychania.

Badanie pulsu, osłuchiwanie serca, liczenie częstości akcji serca (tachykardia).

Pomiar ciśnienia krwi (może wystąpić niedociśnienie).

Badanie płuc może ujawnić:

- skrócenie (stępienie) dźwięku uderzeniowego w dotkniętym obszarze płuc;

- zwiększone oskrzela i drżenie głosu;

- osłuchiwanie - osłabienie oddechu na ograniczonym obszarze, miejscowe słuchanie oddechu oskrzelowego, delikatne rzęsy pęcherzykowe lub trzeszczenie wdechowe.

Pomiar temperatury (gorączka charakterystyczna> 38 ° C).

Zbieramy informacje o przyjmowanych lekach.

Diagnozowanie lub identyfikowanie problemów pacjenta: gorączka, ból głowy, dreszcze, ból w klatce piersiowej, kaszel, plwocina, duszność, pocenie się, słaby sen, słaby apetyt.

Na etapie przedszpitalnym: spadek temperatury, odpoczynek w łóżku, obfity napój.

Planowanie interwencji pielęgniarskich.

1. Upewnij się, że pacjent przestrzega przepisanego schematu.

2. W podwyższonych temperaturach - dbać o pacjentów z gorączką.

3. Dokładnie i terminowo wyznacz lekarza.

4. Monitoruj częstotliwość i charakter oddechu, tętna i ciśnienia krwi.

5. Monitoruj liczbę i charakter plwociny.

6. Postępuj zgodnie z regularną zmianą bielizny.

7. Monitoruj jakość i dietę pacjenta.

8. Trenuj pacjenta w ćwiczeniach oddechowych i drenażowych.

Motywacja: ułatwienie stanu pacjenta i skuteczne leczenie.

Realizacja interwencji pielęgniarskich zgodnie z planem.

Cel: 1. Wsparcie psychologiczne pacjenta.

2. Zapobieganie i kontrola powikłań.

3. Tryb, dieta, wykonanie wszystkich wizyt u lekarza.

Na piątym etapie procesu pielęgniarskiego pielęgniarka ocenia skuteczność interwencji pielęgniarskich i stopień osiągnięcia wyznaczonego celu, aw razie potrzeby dokonuje korekt.

Pielęgniarka informuje pacjenta o wyniku oceny: musi wiedzieć, jak skutecznie poradził sobie z zadaniem.

Ocena jest przeprowadzana przez siostrę w sposób ciągły, indywidualnie. Jeśli problem zostanie rozwiązany, siostra musi w sposób wiarygodny potwierdzić historię pielęgniarstwa. Jeśli cel nie zostanie osiągnięty, powinieneś znaleźć przyczyny niepowodzenia i dokonać niezbędnych zmian w planie opieki pielęgniarskiej. W poszukiwaniu błędu konieczne jest ponowne przeanalizowanie wszystkich działań pielęgniarki.

1. Podręcznik „Choroby wewnętrzne” N.I. Fedyukovich 2000.

2. I.A.Berezhnovna „Nurse Handbook” 2005.

3. V.I. Makolkin, S.I.Ovcharenko, N.N.Semenkov „Choroby wewnętrzne”

4. V.I.Makolkin, S.I.Ovcharenko, N.N.Semenkov „Pielęgniarstwo w terapii” 2002.

Wysłany na Allbest.ru

Podobne dokumenty

Ogólna charakterystyka i główne cechy kliniczne zapalenia płata lobarskiego, ewolucja podejść do jego leczenia i aktualne trendy. Opracowanie schematu mianowania antybiotyków w każdym przypadku. Metody i sposoby zapobiegania tej chorobie.

streszczenie [16,1 K], dodane 26.04.2010

Definicja zapalenia płuc i jego główne przyczyny. Schematyczna struktura wirusa grypy. Obraz kliniczny zapalenia płuc. Cechy kliniczne u osób starszych. Główne powikłania zapalenia płuc to zapalenie opłucnej, obrzęk płuc, ropień płuc i zaburzenia oddechowe.

prezentacja [814,6 K], dodana 10/08/2013

Definicja zapalenia płuc jako ostrej choroby zakaźnej, głównie o etiologii bakteryjnej, charakteryzującej się zmianami ogniskowymi. Rozpowszechnienie zapalenia płuc, jego klasyfikacja. Segmentowa struktura płuc, przyczyny zapalenia płuc.

prezentacja [4,0 M], dodana 07.08.2013

Rozwój zapalenia płuc Friedlandera. Tworzenie mikroflory bakteryjnej, wirusowej lub grzybowej w tkance płucnej. Obraz kliniczny gronkowcowego zapalenia płuc pochodzenia krwiotwórczego. Leczenie gruźlicy. Prowadzenie antybiotykoterapii etiotropowej.

prezentacja [1,5 M], dodano 29.04.2015

Etiologia i patogeneza pozaszpitalnego zapalenia płuc. Sposoby zanieczyszczenia płuc przez chorobotwórczą florę. Kryteria kliniczne zapalenia płuc u noworodka. Kryteria stopnia niewydolności oddechowej. Leczenie ostrego zapalenia płuc, wskazania do hospitalizacji.

prezentacja [20,3 M], dodana 27.02.2016

Cechy leczenia zapalenia płuc u osób starszych. Antybakteryjna terapia empiryczna, ogólne podejścia. Wybór leku do leczenia empirycznego. Przyczyny śmiertelności u pacjentów powyżej 65 roku życia, a także czynniki predysponujące do rozwoju zapalenia płuc.

Badanie [630,1 K], dodano 12/06/2012

Pojęcie zapalenia płuc, czynniki przyczyniające się do jego rozwoju, sposoby przenikania infekcji do organizmu ludzkiego i patogeneza. Krupowe i ogniskowe zapalenie płuc, ich klinika i zespoły. Etiologia choroby i historia zapomnienia o pneumokokach; przyczyny wysokiej śmiertelności.

prezentacja [224,0 K], dodana 06.02.2014

Ogólne informacje o objawach, etiologii i patogenezie pozaszpitalnego zapalenia płuc. Cechy diagnozy i rodzaje chorób. Analiza porównawcza nowoczesnych leków zalecanych w leczeniu zapalenia płuc u dzieci i młodzieży.

praca semestralna [47,7 K], dodana 23.03.2014

Zapalenie płuc jako uszkodzenie płuc, jego rodzaje i mechanizmy występowania, warunki wstępne i czynniki rozwoju procesów chorobotwórczych. Ogólne cechy i cechy leczenia zapalenia płuc z grypą, hipostazą i aspiracją, benzynowe zapalenie płuc.

streszczenie [17,1 K], dodane 26.04.2010

Pojęcie, klasyfikacja i kliniczne objawy zapalenia płuc. Czynniki ryzyka zapalenia płuc. Metody diagnozowania choroby. Zasady leczenia, rehabilitacji i podstawowe metody zapobiegania zapaleniu płuc. Opis stosowanych leków.

streszczenie [32,7 K], dodane 06/08/2011