Sport i zimno: jak je połączyć?

Osoba, która regularnie uprawia sport, odczuwa fizyczny dyskomfort, odmawiając zwykłego treningu. Czy jest możliwe kontynuowanie zajęć sportowych podczas zimna? Jak łączy się sport i zimno?

Sport i zimno: badania naukowe

American College of Sports Medicine przeprowadził badanie na 50 ochotnikach. Połowę badanych zakażono lekkim szczepem wirusowej infekcji dróg oddechowych. Obserwacje trwały 10 dni. Wszystkie osoby w okresie choroby były zaangażowane w codzienne treningi: niektóre były intensywne (kulturystyka), inne biegały i trenowały na symulatorze. Grupa badana, osoby zakażone wirusem oraz zdrowi uczniowie, którzy byli umiarkowanie zaangażowani w sport, odzyskiwali jednakowo. Grupa osób eksperymentalnych, które intensywnie angażowały się w kulturystykę w okresie choroby, wyzdrowiała powoli i przez długi czas wyzdrowiała.

Wyniki badania są następujące: umiarkowane ćwiczenia (aerobik, bieganie, sprzęt do ćwiczeń, joga itp.) Nie powodują komplikacji.
Badanie to miało przeciwników, których głównym zarzutem było: badani byli zakażeni słabym szczepem wirusa, podczas gdy w rzeczywistych warunkach wirusy miały znacznie bardziej agresywny wpływ na organizm ludzki.

Sport zawodowy: przeciwwskazania

Zawodowi sportowcy stosują zasadę „wyższej szyi”. W przypadkach, gdy choroba jest „oparta” na szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Od dawna wiadomo, że po treningach zatkany nos przechodzi i oddychanie staje się łatwiejsze.

W przypadkach, gdy choroba jest „pod szyją” - nie można uprawiać sportu. Przypadki te obejmują ból mięśni, klatki piersiowej itp.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu jest wzrost temperatury. Trening zawodowy jest również anulowany z powodu następujących objawów: zapalenie, ból, kaszel, trudności w oddychaniu, ciężkość rąk lub nóg, ból mięśni. W takich stanach nawet rozgrzewka i proste ćwiczenia są przeciwwskazane.

Sport i zimno: nieprofesjonaliści

Zawodowi sportowcy są zawsze pod nadzorem wykwalifikowanych lekarzy, którzy dokładnie określą dla nich możliwość / niemożność szkolenia w określonym stanie. Czy można uprawiać sport z zimnem? Jak określić dopuszczalność szkolenia dla amatora, który nie ma możliwości skonsultowania się z lekarzem?

Istnieją dwa przeciwstawne dźwięki naukowe dotyczące sportu amatorskiego.

Opinia 1. Obciążenia sportowe są przeciwwskazane w przypadku jakichkolwiek bolesnych objawów: kichania, kaszlu, łagodnych dolegliwości, przekrwienia błony śluzowej nosa itp.
Opinia 2. Jeśli dana osoba czuje się wystarczająco dobrze i nadal żyje jak zwykle, idzie do pracy lub do szkoły - szkolenie nie jest przeciwwskazane.

Jednocześnie wszyscy lekarze zgadzają się co do bezwzględnych przeciwwskazań do uprawiania sportu z przeziębieniem:

1. Wysoka temperatura Każdy wzrost temperatury wskazuje na procesy zapalne w organizmie. Uprawianie sportu z zapaleniem jest niemożliwe!
2. Grypa. W przypadku grypy organizm znajduje się w skrajnie wyczerpanym stanie - okres powrotu do zdrowia po tej chorobie trwa około 2 miesięcy! Zabrania się grypy w ostrym okresie choroby. Po wyzdrowieniu lekarze zalecają kolejne 2 tygodnie, aby zmniejszyć intensywność treningu. Szczególne niebezpieczeństwo grypy polega na powikłaniach, które mogą prowadzić do pojawienia się przewlekłej choroby serca lub nerek, jeśli nosisz grypę na nogach.
3. Kaszel - klatka piersiowa, intensywny - jest przeciwwskazaniem do uprawiania sportu.
4. Ból stawów, mięśni, bóle kości.
5. Podział. Jeśli ciało jest wyczerpane i wymaga odpoczynku - ładowanie go jest nierozsądne. Jeśli zimno towarzyszy silnemu osłabieniu, zmęczeniu - to powód, aby pominąć trening.

Sport: promocja zdrowia

Dobrze wiadomo: sport o 50% zmniejsza ryzyko przeziębienia, w tym grypy. Lekarze tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny wzmacnia układ odpornościowy i zwiększa poziom leukocytów we krwi, co przyczynia się do walki z patogenami, które przeniknęły do ​​organizmu.

Jakie proste ćwiczenia pomagają uniknąć przeziębienia?

• Codzienny jogging na świeżym powietrzu lub spacery przez 30 minut;
• aerobik co drugi dzień;
• joga
• rozciąganie (rozciąganie);
• tai-bo (aerobik z elementami orientalnej sztuki walki);
• tai chi (powolna gimnastyka chińska, odpowiednia dla każdego wieku);
• aerobik wodny.

W chłodnej porze roku lekarze zalecają przyjmowanie immunostymulantów (na przykład spirytusowych nalewek z echinacei) i kompleksów witaminowo-mineralnych w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

Sport i zimno: rozsądna kombinacja

Jeśli nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do uprawiania sportu, a przeziębienie nie daje poważnych objawów, możesz rozpocząć trening.
Jak to zrobić bez szkody dla zdrowia? Istnieje kilka zasad opracowanych dla sportów zimnych.

Skrócony czas szkolenia.
Zaleca się, aby czas trwania szkolenia skrócił się o 30-50%. Tak więc, podczas normalnego treningu trwającego 1,5 godziny, czas treningu na zimno wyniesie 40-60 minut.

Zmniejszona intensywność treningu.
Podczas choroby intensywność treningu zmniejsza się o 50%. Możesz zmniejszyć liczbę „podejść” do każdego ćwiczenia o 2 razy, połowę czasu spędzonego na każdym symulatorze lub zmniejszyć obciążenie.
Możesz zrobić rozgrzewkę, ćwiczenia aerobowe, biegać po torze, zrobić aerobik krokowy.
Podczas przeziębienia nie wykonuj ćwiczeń siłowych. Naukowcy odkryli, że podczas grypy i zimnych procesów anabolicznych w mięśniach są zmniejszone. Ćwiczenia z powolnym anabolizmem prowadzą do zniszczenia masy mięśniowej.

Zgodność z okresem odzyskiwania.
Po odzyskaniu obciążenie zwiększa się stopniowo. W pierwszym tygodniu intensywność treningu wzrasta do 50-70%, w drugim tygodniu stopniowo - do 75-90%. Ćwiczenia w trybie normalnym rozpoczynają się w trzecim tygodniu po chorobie.
W okresie rekonwalescencji zaleca się przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych.

Odbiór dużej objętości płynu.
Podczas przeziębienia organizm potrzebuje dużej ilości płynów. Podczas treningów zaleca się picie ciepłej wody oczyszczonej co 15 minut.

Pełny odpoczynek.
Dla szybkiego powrotu do zdrowia zalecany jest odpowiedni odpoczynek - po treningu chore ciało będzie potrzebowało odpoczynku i właściwego snu.
Uwaga po treningu.
Po wysiłku fizycznym przez kilka godzin spada odporność. Wskazane jest, aby chronić się przed hipotermią i przebywaniem w zatłoczonych miejscach.

Trening: aspekt moralny

Większość przeziębień to ARVI - infekcje wirusowe. Pacjent podczas ostrego przebiegu choroby uwalnia wirusy podczas kichania, kaszlu, pocenia się.

Trening w sali gimnastycznej stwarza niebezpieczeństwo infekcji dla wszystkich: innych sportowców, trenerów i personelu.

Porady - uprawianie sportu w masce jest raczej sprzeczne - czy jest wystarczająco wygodne? Prawdopodobnie lepiej będzie pominąć lekcje lub pracować w domu podczas ARVI.

Jak połączyć zimno i sport?

Nie ćwicz w podwyższonej temperaturze, ciężkim osłabieniu i bólu.
Skróć czas trwania i intensywność treningu.

Sport i zimno - czy mogę się połączyć?

Jeśli prowadzisz aktywny tryb życia i stale uprawiasz sport, musisz znać różne niuanse. Sport jest dobry dla zdrowia, pozwala poprawić kształt, a także wzmacnia układ odpornościowy, zwiększa funkcje ochronne organizmu. Ale czy można uprawiać sport z zimnem? To pytanie powstaje dla wielu, z wyjątkiem tego, że nie każdy zna odpowiedź na to pytanie.

Opinia lekarzy

Jeśli weźmiemy pod uwagę opinię lekarzy, to eksperci jednoznacznie odpowiedzą na pytanie, czy można uprawiać sport podczas zimna, negatywnie. Faktem jest, że w tym okresie organizm ludzki walczy z patogenem procesu patologicznego, a nadmierne obciążenie może mieć negatywny wpływ.

Wielu ekspertów kategorycznie zabrania swoim pacjentom uczęszczania na siłownie i ćwiczenia. Wierzą, że w tym okresie ciało wymaga pełnego odpoczynku i odpoczynku.

Inni lekarze, przeciwnie, nie podzielają punktu widzenia swoich kolegów, są przekonani, że można uprawiać sport na przeziębienie, ale tylko w lekkim trybie. W tym czasie ludzkie ciało aktywnie walczy z chorobą, a małe szkolenie nie będzie miało negatywnego wpływu. Nie przyniosą jednak korzyści.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że trening na przeziębienie nie ma korzystnego wpływu na proces gojenia. Z tego powodu nie ma potrzeby angażowania się w aktywny wysiłek fizyczny do momentu, gdy ciało nie w pełni się wyzdrowieje.

Co dzieje się w ciele, gdy osoba uprawia sport z zimnem

Kiedy osoba wykonuje treningi, angażuje się w aktywne ćwiczenia przez długi czas, jego ciało po nich może pozostać osłabione przez pewien okres. Wynika to z faktu, że pełne przywrócenie układu mięśniowego może zająć trochę czasu.

Jeśli po aktywnym sporcie, na przykład po bieganiu, skakaniu, ciężkich ćwiczeniach, natychmiast wychodzimy na zewnątrz, można łatwo złapać przeziębienie. Jest to związane ze spadkiem właściwości ochronnych. Z tego powodu zimno i sport nie są kompatybilne.

Podczas patologii nieżytowych w organizmie występuje aktywne uwalnianie hormonu kortyzolu. Substancja ta ma szkodliwy wpływ na strukturę tkanki mięśniowej. Hormon jest wytwarzany w dużych ilościach w patologiach, którym towarzyszy zniszczenie białek i tkanki mięśniowej.

Produkcja kortyzolu wzrasta w następujących warunkach:

• zmęczenie, przepracowanie po wykonaniu aktywnych ćwiczeń;
• uczucie strachu;
• stresujące sytuacje;
• częste poszczenie;
• choroby o innym charakterze.

Ale jeśli weźmiemy pod uwagę odpowiedź na pytanie, czy można uprawiać sport, kiedy jest zimno, warto zauważyć, że ćwiczenia nie są zabronione, ale nie będą miały pozytywnego wpływu na zdrowie.

Działanie hormonu kortyzolu, który jest wytwarzany przez przeziębienie, podczas ćwiczeń nie jest korzystne dla zdrowia. Ta substancja, przeciwnie, tylko pogorszy stan, będzie miała destrukcyjny wpływ na tkankę mięśniową.

Przeciwwskazania do uprawiania sportu z przeziębieniem

Jeśli jesteś sportowcem nieprofesjonalnym, zdecydowanie musisz znać odpowiedź na ważne pytanie - czy można trenować z przeziębieniem? Profesjonaliści zawsze podlegają stałemu nadzorowi doświadczonych lekarzy, którzy decydują, czy powinni trenować.

Istnieją przeciwwskazania, dla których nie należy wykonywać ćwiczeń sportowych:

• Trening podczas zimna nie może być wykonany, jeśli temperatura ciała jest wysoka. Ten stan wskazuje, że organizm ma procesy zapalne. A angażowanie się w sport w procesie zapalnym nie jest pożądane;
• grypa. W tym czasie ciało jest bardzo wyczerpane, a czas powrotu do zdrowia może trwać około dwóch miesięcy. Ponadto, po wyzdrowieniu, nie powinieneś wykonywać ćwiczeń przez kolejne dwa tygodnie. Głównym zagrożeniem grypy jest to, że choroba może powodować poważne powikłania - problemy z sercem, nerkami;
• sport jest przeciwwskazany w przypadku przeziębienia, jeśli występuje kaszel, zwłaszcza jeśli dotyczy on klatki piersiowej. Przy silnym zespole kaszlu lekarze nie powinni wykonywać ćwiczeń;
• Nie należy wykonywać treningu w obecności bólu i bólów stawów, tkanki mięśniowej, kości;
• silny spadek siły. Nie ładuj ciała, jeśli jest wyczerpane, wpłynie negatywnie na ogólny stan.

Sport dla zdrowia

Udowodniono naukowo, że regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko przeziębienia o prawie 50%. Eksperci tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny działa wzmacniająco na układ odpornościowy, zwiększa poziom leukocytów we krwi.

Przeziębienia i ćwiczenia nie są pojęciami pokrewnymi, ale warto zapamiętać listę rodzajów ćwiczeń, które pomogą zapobiec wielu przeziębieniom:

• codziennie biegać rano na świeżym powietrzu, można je zastąpić półgodzinnymi spacerami;
• aerobik. Te treningi powinny być wykonywane 1 raz na 2 dni;
• joga
• ćwiczenia rozciągające mięśnie;
• tai chi. Jest to powolna gimnastyka chińska, która jest odpowiednia dla osób w każdej kategorii wiekowej;
• aerobik wodny.

Zasady połączenia sportu i zimna

Czy można więc robić fitness z zimnem? Jeśli proces patologiczny jest łatwy z natury i nie ma przeciwwskazań, można wykonać ćwiczenia.

Ale warto przestrzegać kilku zasad, które mogą zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym:

• skrócenie czasu wykonywania treningów o prawie 30-50%. Jeśli normalna sesja treningowa trwa 1,5 godziny, to przy zimnej chorobie powinna trwać nie dłużej niż 40-60 minut;
• 50% zmniejszenie intensywności ćwiczeń. Konieczne jest dwukrotne zmniejszenie liczby podejść do każdego treningu;
• Nie jest konieczne wykonywanie treningu siłowego z zimnem;
• Pamiętaj, aby śledzić okres odzyskiwania. Po wyzdrowieniu obciążenie powinno być stopniowe, nie należy natychmiast przeciążać ciała;
• podczas ćwiczeń na zimno warto pić wodę co kwadrans;
• pamiętaj, aby odpocząć normalnie.

Z zimnem możesz uprawiać sport, ale tylko wtedy, gdy nie ma przeciwwskazań. Pamiętaj również o przestrzeganiu powyższych zasad. Pomogą one równomiernie rozłożyć ładunek bez przeciążania ciała.

Dokładnie odpowiedz na pytanie, czy warto uprawiać sport ze specjalistą od zimnej puszki. Lekarze nie zalecają przeciążania ciała podczas choroby, ponieważ może to negatywnie wpłynąć na jego stan. Lepiej jest w tym okresie całkowicie zrezygnować z treningu do pełnego wyzdrowienia.

Czy mogę uprawiać sport z zimnem

„Główny akademik Ioffe udowodnił: brandy i kawa zastąpią sport i zapobieganie” - śpiewał kiedyś Władimir Wysocki. To prawda, że ​​prawdziwe znaczenie tej piosenki leży w zupełnie innych płaszczyznach, ale jeśli weźmiesz to dosłownie, wielki bard miał całkowitą rację: uprawianie sportu znacząco poprawia jakość życia. Każde wychowanie fizyczne jest przydatne dla zdrowego ciała. A jeśli wirus się podkradł? Jak być: pozostawić zwykłe tempo ćwiczeń, zmniejszyć intensywność wysiłku fizycznego lub całkowicie je porzucić?

Sport podczas zimna: przydatny czy niebezpieczny?

Aby zrozumieć problem, zacznijmy od zmian zachodzących w organizmie w okresie choroby.

Jesteś przyzwyczajony do regularnych ćwiczeń, ale pewnego dnia nie jest piękny dzień, wstaniesz z łóżka, czujesz:

• ból głowy;
• posiniaczone, mimo długiego nocnego odpoczynku;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• ból gardła.

Jest jasne: jakiś wirus „wyciekł” do organizmu, a teraz trwa restrukturyzacja układu odpornościowego - wszystkie siły od tego momentu będą kierowane na walkę z „outsiderem”.

Jeśli ciało „czuje”, że wirus nie jest niebezpieczny, nie ma znaczącego pogorszenia samopoczucia:

• temperatura ciała nie wzrasta;
• nie ma ochoty się położyć;
• apetyt się nie zmienia.

Być może w ciągu kilku godzin po rozpoczęciu aktywnej pracy komórek ochronnych staniesz się łatwiejszy. W takich przypadkach mówią: „Rano czułem się źle, a potem„ rozstałem się ”. Wszystko może być ograniczone do lokalnych reakcji: katar, słaby ból gardła, chrypka. Ogólnie rzecz biorąc, organizm funkcjonuje w zwykły sposób, aktywna walka z objawami zachodzi na poziomie lokalnym - tam, gdzie rozpoczął się stan zapalny. Lekarze w takich sytuacjach diagnozują „ostre infekcje dróg oddechowych” lub „ARVI”. Jeśli jest tylko zaczerwienienie gardła i ból gardła, czasami z łagodną gorączką przez jeden dzień, mówią o zapaleniu gardła. Jeśli głos jest nieco „usiadły” i następuje ciągły kaszel - jest to zapalenie krtani. Wszystkie te choroby są powodowane przez wirusy, ale w przeciwieństwie do powszechnego nieporozumienia, nie jest to grypa.

W takim przypadku szkolenie na przeziębienie nie jest zabronione. Istnieje jednak kilka ograniczeń:

1. Nie powinieneś zmuszać się do wykonywania wszystkich ćwiczeń, które wykonujesz w normalnym stanie. Zmniejsz obciążenie do minimum.
2. Zapomnij o czasie w sali z ważeniem. Treningi siłowe, ciężarki, hantle - wszystko to musi zostać przełożone na całkowite wyleczenie.
3. Słuchaj siebie: przy najmniejszym pogorszeniu zdrowia przestań ćwiczyć.

Uprawianie sportu z zimnem nie jest najlepszym sposobem leczenia choroby, ponieważ nie jest to łatwe dla organizmu, wydaje energię na regenerację, a ty wciąż potrzebujesz dodatkowego wysiłku.

Ale jeśli przyzwyczaiłeś się do trybu sportowego, trenujesz przez wiele lat i nie myślisz o życiu bez fitnessu lub porannych joggingów, wtedy możesz ostrożnie kontynuować naukę.

Jakie sporty podczas zimna nie zaszkodzą?

Nie chcę odstępować od zwykłego harmonogramu sportowców, lekarze zalecają, aby przejść do:

• bieganie w spokojnym tempie;
• zajęcia jogi;
• ćwiczenia rozciągające;
• tańczyć

Podczas przeziębienia można nawet „pobudzić” niewielką odporność, kontynuując ćwiczenia, ponieważ przy umiarkowanym obciążeniu aktywuje się krążenie krwi, co oznacza, że ​​produkty rozpadu organizmów chorobotwórczych są szybciej usuwane.

Nie zapominaj: chodzi tylko o łagodne formy choroby, nie powodujące drastycznych zmian w zwykłej codziennej rutynie!

Oddzielnie należy powiedzieć o joggingu. Możesz kontynuować trening, jeśli:

• przestrzegaj „zasady szyi” (to znaczy, jeśli wszystkie objawy wpływają na to, co znajduje się nad szyją: katar, dyskomfort w gardle);
• na ulicy jest temperatura „plus”, co oznacza, że ​​nie ma ryzyka zimnego powietrza z powodu przekrwienia błony śluzowej nosa, co powoduje wzrost choroby;
• skrócić czas pracy do 15-20 minut.

Ogólnie rzecz biorąc, przyciemnianie, jeśli nie odmówiłeś, lepiej jest przenieść się z siłowni lub domu na ulicy - na bieżni. Biegnąc na świeżym powietrzu, pocisz się, a potem możesz przechładzać, a wtedy zimno wzrośnie lub wywoła komplikacje. Jeśli pójdziesz na siłownię, ryzykujesz zainfekowaniem swojego „sportowego kolegi” wirusem. Jest mało prawdopodobne, że będą ci wdzięczni.

Powyższe odnosi się do SARS i ostrych infekcji dróg oddechowych, występujących w łagodnej postaci, bez zwiększania temperatury. A co jeśli pojawi się grypa lub parainflume?

Wirusy grypy są znacznie bardziej niebezpieczne niż wirusy przeziębione. Rozprzestrzeniają się z wielką prędkością, penetrując wszystkie organy i układy. Dlatego początek choroby jest ostry, wyrażony ostrym skokiem temperatury do wartości gorączkowych - 38,5-390С, a nawet wyższy. Kiedy chorujesz na grypę, trudno jest nawet wstać z łóżka, nie tylko wykonywać swoje codzienne obowiązki.

To ważne! Ciało jest w pełni skoncentrowane na walce z wirusem, na nic innego nie ma siły. W tych warunkach zmuszanie się do wykonywania jakiegokolwiek rodzaju ćwiczeń fizycznych jest nie tylko szkodliwe, ale może być nawet śmiertelne! Nie możesz angażować się nie tylko w chorobę, a nawet gdy objawy ustępują.

Nawet niska, niska jakość gorączki - przeciwwskazanie do jakiegokolwiek obciążenia! Klasy rozgrzewają ciało i są już „gorące” od wewnątrz, więc temperatura może gwałtownie wzrosnąć, a dla ciała będzie jeszcze trudniej.

Podczas choroby tłumione są procesy anaboliczne (czyli te, w których syntetyzowane są substancje niezbędne dla organizmu - aminokwasy, monosacharydy, tłuszcze), zmiany metabolizmu. Do krwi uwalniany jest dużo kortyzolu - hormonu stresu, który powoduje destrukcyjne procesy w mięśniach.

Najgorsze, co może się zdarzyć, jeśli zignorujesz porady lekarzy i kontynuujesz trening bez czekania na pełne wyleczenie - powstaną komplikacje. Każdy z nich - „nie jest prezentem”:

• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek);
• zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego).

Są one konsekwencją faktu, że organizm dręczony przez wirusa, zamiast odpoczywać i nabierać siły, jest zmuszony spędzić resztę energii na wykonywaniu ćwiczeń. W rezultacie układ odpornościowy słabnie.

Jeśli nie potrzebujesz takich problemów, zapomnij o sporcie do momentu, gdy lekarz da „dobre”. Pamiętaj, że jak w szkole przez 2 tygodnie po zimnie byli zwolnieni z kultury fizycznej? Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy - daj sobie takie uwolnienie, bądź przywrócony.

Sport jako zapobieganie SARS i innym chorobom wirusowym

Jeśli podczas przeziębienia, korzyści ze szkolenia są bardziej niż wątpliwe, wtedy jako środek zapobiegawczy, ćwiczenia i każdy inny rodzaj aktywności fizycznej są tym, czego potrzebujesz. Dlaczego

Podczas zajęć aktywowany jest metabolizm: wszystkie procesy metaboliczne są bardziej intensywne, co oznacza wzmocnienie odporności.

Ponadto wiele sportów - to także hartowanie. Tak więc, jeśli pływasz, ciało doświadcza wahań temperatury po zanurzeniu w wodzie.

Jeśli biegasz na stadionie lub w parku, stopniowo dostosuj się do zmian temperatury otoczenia. Najważniejsze w tym przypadku jest zapobieganie nagłemu przechłodzeniu. Ran, czy uważasz, że nie ma wystarczająco dużo oddechu? Nigdy nie połykaj zimnego powietrza przez usta! Idź krok, kontynuując oddychanie przez nos, idź w spokojnym tempie. Nie zatrzymuj się, nie pozwól, aby wiatr dostał się pod twoje ubrania.

Doskonała ochrona przed zimnem - pływanie w otwartej wodzie. Minimalne twardnienie występuje nawet w lecie, w upale, a ci, którzy zanurzają się w lodowej otworze zimą, praktycznie nie chorują na choroby wirusowe. Powód: ciało jest przyzwyczajone do ekstremalnych temperatur, dlatego osłabienie sił ochronnych nie występuje w tych momentach, a wirus nie może się w nim „osiedlić”, umiera.

Zwróć uwagę! Konieczne jest rozpoczęcie każdego treningu i hartowania od minimum. Ostre obciążenie nie doprowadzi do zwiększenia odporności, a wręcz przeciwnie do jej osłabienia.

Czy można chodzić z zimnem

Chodzenie i ćwiczenia na świeżym powietrzu jako środki zapobiegawcze to jedno, a próba złagodzenia w okresie, kiedy choroba już Cię wyprzedziła, jest zupełnie inna.

Najlepiej poczekaj, aż stan się poprawi. I chociaż czujesz się chory, po prostu musisz otwierać okno w domu tak często, jak to możliwe. Jeśli na zewnątrz jest zimno, przez te 15 minut, gdy okno jest uchylone, chory powinien przejść do innego pokoju.

Chodzenie z zimnem jest dozwolone pod następującymi warunkami:

• temperatura ciała jest normalna;
• brak słabości, nudności;
• brak silnego kaszlu;
• na zewnątrz nie ma wiatru, nie ma deszczu, nie ma mrozu.

Jednocześnie zmniejsz obciążenie tak bardzo, jak to możliwe: nie biegaj, nie chodź szybko, skróć czas spaceru do 20-30 minut. Jeśli zdiagnozuje się grypę lub ból gardła, a nie prosty ARVI, odłóż chód do pełnego wyzdrowienia. Powód: ciało jest bardzo słabe, a jeśli nawet zamrozisz trochę lub zmokniesz, siły odpornościowe nie poradzą sobie z wirusem lub bakteriami, a już ustępująca choroba może powrócić.

W zdrowym ciele - zdrowy umysł, mówi rosyjskie przysłowie. Zgadzamy się z popularną mądrością: tylko jeśli czujesz się zdrowy i silny fizycznie, możesz cieszyć się wszystkimi dobrodziejstwami życia i pomagać tym, którzy tego potrzebują. Ale rozpoczynając studia, słuchaj sygnałów wysyłanych przez twoje ciało: jeśli wymaga odpoczynku, powinieneś dać mu taką możliwość. Tylko wtedy skorzysta na tym wychowanie fizyczne i sport!

Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

• przepracowanie (po treningu);
• strach;
• stres;
• post;
• zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zaleca się przestrzegania zasady „nad szyją” i trenować na zimno, zastanów się, jaki jest układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

• zapalenie wątroby;
• zaburzenia hormonalne;
• astma;
• gruźlica;
• ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

• bieganie po torze;
• krok aerobik;
• medytacja;
• rozciąganie;
• zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

• Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
• Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
• Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
• Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie prawidłowego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport z zimnem: czy jest dobry czy niebezpieczny dla zdrowia? Czy można uprawiać sport z zimnem? A jakie mogą być konsekwencje tego pozornie użytecznego przedsięwzięcia na pierwszy rzut oka?

Kiedy fitness i sport stały się tak integralną częścią twojego życia, że ​​nawet jedno pominięcie zajęć powoduje, że masz wyrzuty sumienia, a potem o przepustkę na tydzień, a nawet więcej, to na ogół przerażające myśleć! Ale co, jeśli zachorujesz: czy warto kontynuować regularne treningi, czy lepiej jest położyć się w domu bez wysiłku fizycznego?

Każda aktywność fizyczna zawsze ma pozytywny wpływ na nasze ogólne samopoczucie i pomaga naszemu organizmowi być bardziej odpornym na niekorzystne objawy środowiska. Ale jak się okazuje, nie zawsze! Są chwile, kiedy lepiej jest wykluczyć jakikolwiek wysiłek fizyczny na ciele, a jednym z tych momentów jest zimno.

Większość ludzi, 2-4 razy w roku, cierpi z powodu przeziębienia, a trend ostatnich lat pokazuje, że kondycja staje się coraz bardziej z roku na rok, więc ten temat, z mojego punktu widzenia, jest bardzo istotny.

Był czas, kiedy pytanie „czy można ćwiczyć z zimnem?” Byłem bardzo zainteresowany osobiście. A potem postanowiłem dowiedzieć się wszystkiego z tym związanego i uzyskać najbardziej szczegółową odpowiedź na moje pytanie. Teraz podzielę się tą wiedzą z tobą.

Kiedy zdecydowałeś się pójść na siłownię, uprawiać aerobik lub zacząć biegać, twoim głównym motywem przewodnim był oczywiście cel, aby ZOSTAĆ ATRAKCYJNYM: stracić na wadze, budować mięśnie, pompować pośladki itp. Ale w podświadomości wszyscy mamy inny ważny cel - być zdrowym. Być może nie wszyscy myślą o tym, gdy zaczynają uprawiać jeden lub inny sport, ale niekoniecznie jest to najważniejsze w naszych umysłach. Do czego więc zmierzam? Zajęcia sportowe z zimnem zaczynają działać na nasze ciało w zupełnie przeciwnym kierunku niż nasz ukryty cel „być zdrowym” i oczywistym - „być bardziej atrakcyjnym”. Teraz wyjaśnię, dlaczego tak się dzieje?

Co dzieje się z naszymi ciałami, kiedy zachorujemy i nadal uprawiamy sport?

Badania naukowców wykazały, że po intensywnych ćwiczeniach fizycznych ciało ludzkie znajduje się w nieco osłabionym stanie, dlatego nie zaleca się natychmiastowego wychodzenia zimą na zimno lub w miejscach masowych zgromadzeń ludzi. Mówimy więc tylko o normalnym stanie, gdy osoba jest całkowicie zdrowa i nie skarży się na swoje zdrowie. A kiedy ktoś już podniósł wirusa, jego odporność jest w zupełnie innym stanie, kolejność jest poważniejsza niż zwykle po treningu.

Każda choroba nieżytowa zmniejsza procesy anaboliczne w naszym organizmie, w tym mięśnie, i zwiększa produkcję hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy tkankę mięśniową.

Trochę teorii.

Kortyzol jest hormonem katabolicznym, który rozkłada białka, w tym białka mięśniowe, a także powoduje wzrost stężenia glukozy i tłuszczu we krwi. Jego produkcja jest aktywowana, gdy ciało doświadcza przepracowania, stresu, strachu, postu, ćwiczeń i choroby. Jego głównym zadaniem, co dziwne, jest pomoc naszemu ciału, a mianowicie: mobilizacja składników odżywczych i składników odżywczych. Tak więc białka rozpadają się na aminokwasy, a glikogen - na glukozę. Daje to organizmowi dodatkowy materiał budowlany do regeneracji w okresie ujemnym, który jest dla niego chorobą.

Dlatego zadając sobie lub swojemu trenerowi pytanie, czy możesz uprawiać sport z zimnem, pomyśl o działaniu kortyzolu, a odpowiedź natychmiast stanie się oczywista. Uprawianie sportu z zimnem nie ma sensu! Trening jest nie tylko pozbawiony pozytywnego wpływu na ciało, ale także przyczynia się do zniszczenia własnych mięśni.

Ale to nie jest najgorsza rzecz, która może się zdarzyć podczas aktywnych sportów podczas choroby.

W Internecie można znaleźć różne artykuły, które powtarzają zasadę „ponad szyją”. Stwierdza, co następuje: jeśli objawy choroby są powyżej szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Naukowcy z całego świata mają odmienne zdanie na ten temat.

Ludzki układ limfatyczny jest reprezentowany przez specjalne naczynia włosowate wypełnione limfą i węzłami chłonnymi. Limfa jest płynem, który pomaga tkankom usuwać szkodliwe produkty rozkładu i metabolizm, różne toksyny i bakterie; a węzły chłonne są zbiorem komórek odpornościowych. U osoby, która jest całkowicie zdrowa, węzły chłonne nie są widoczne, ale kiedy są powiększone i mogą być odczuwalne na szyi, sygnalizuje to pewne patologiczne procesy w organizmie.

Jeśli proces zapalny występuje w głowie lub szyi (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, ból zęba), drobnoustroje dostają się do węzłów chłonnych, gdzie zaczyna się aktywna walka leukocytów z tymi drobnoustrojami, z której węzły chłonne mogą się powiększać. W ten sposób tworzą barierę dla rozprzestrzeniania się niebezpiecznych infekcji w całym organizmie.

Tak więc, dla wszystkich znanych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, węzły chłonne mogą rosnąć i nadal być bolesne, gdy są na nie naciskane. Sugeruje to, że odporność człowieka walczy z infekcją, która weszła. A jeśli w tym czasie pójdziesz na swoją ulubioną siłownię i wykonasz pełne ćwiczenie, wtedy infekcja, która była w węzłach chłonnych i nie rozprzestrzeniła się po całym ciele, wraz z krwią „pójdzie na podróż” i „przywróci porządek” we wszystkich układach narządów. A to z pewnością doprowadzi do komplikacji, być może nawet bardzo poważnych. Tak więc, jak widać, zasada „nad szyją” jest kompletnym nonsensem! Sport z przeziębieniem jest kategorycznie przeciwwskazany, zwłaszcza jeśli zauważysz wzrost liczby węzłów chłonnych. Połóż się na kilka dni w domu, lepiej dla ciebie niż leżeć kolejny miesiąc w szpitalu z różnego rodzaju komplikacjami.

Uwaga na grypę!

Czy można uprawiać sport, gdy masz grypę? To pytanie będzie taką samą kategoryczną odpowiedzią - NIE! Grypa jest rodzajem ARVI, ale tylko z jeszcze poważniejszymi konsekwencjami i komplikacjami. Grypa jest trudniejsza, powoduje letarg i wysoką gorączkę. W temperaturze sport jest ogólnie przeciwwskazany, w przeciwnym razie może prowadzić do powikłań w sercu, nerkach i płucach. Więc bądź ostrożny, jeśli czujesz choćby najmniejsze oznaki grypy, przerwij zajęcia i odwiedź lepiej niż lekarz. W tym przypadku będzie bardziej przydatny niż twój ulubiony trener.

Po ustąpieniu choroby po 3-4 dniach można rozpocząć regularne treningi. Pamiętaj jednak, że musisz stopniowo zwiększać obciążenie, a nie od razu wbiegać do „puli głowy” i wyczerpywać swoje ciało ciężkim treningiem. Aby odzyskać całe ciało, zajmie to co najmniej tydzień więcej, więc oszczędzając własną siłę, pomagasz swojemu ciału wejść w zwykły tryb aktywności fizycznej i treningu.

Mam nadzieję, że ten artykuł udzielił odpowiedzi na pytanie, czy można robić fitness z zimnem. Życzę Ci uprawiania sportu dla zdrowia i nigdy nie zachoruj!

Z tobą był twój trener, Janelia Skrypnyk!

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.