Temperatura ludzkiego ciała nie zawsze może być taka sama. Zmienia się w wyniku procesów chemicznych i fizjologicznych. Rozważenie tymczasowych i niewielkich odchyleń od ogólnie przyjętej normy 36,6 ° C (mierzonej pod pachą) jako oznak upośledzenia zdrowia jest nieprawidłowe. Norma ma jednak swoje granice. Górna granica tego wskaźnika u osoby dorosłej odpowiada ocenie 37,0 ° С, u dziecka - 37,0–37,3 ° С ze względu na niestabilny system termoregulacji. Jeśli dana osoba wzrasta do 37,5 ° C i trwa 3 dni lub dłużej, zarówno bez objawów, jak iz nimi (katar, kaszel, ból głowy, itp.), Jest to powód do skontaktowania się ze specjalistą w celu diagnozy i recepty..
Przyczyny temperatury 37,5 ° C
Wzrost temperatury ciała jest zawsze ochronną reakcją organizmu na niekorzystne procesy, które z nim zachodzą. Powody mogą być bardzo różne. Na przykład u kobiet temperatura 37,5 ° C może być związana ze zmianami hormonalnymi, które występują kilka dni przed miesiączką, podczas ciąży lub w okresie przedmenopauzalnym. W niektórych przypadkach ta reakcja występuje podczas przyjmowania antybiotyków, po zabiegu chirurgicznym, transfuzji krwi, szczepieniach. Niekiedy obserwuje się wzrost temperatury w przypadku alergii, zaburzeń układu nerwowego, zmęczenia, stresu, nagłych zmian stref czasowych, przegrzania itp. W niektórych przypadkach występuje to w przypadku infekcji jelitowej, której zwykle towarzyszą charakterystyczne objawy. Jednak najczęstszą przyczyną wzrostu temperatury ciała do poziomu 37,5 ° C są choroby zakaźne, którym towarzyszą dreszcze, ból gardła, kaszel, katar, bóle mięśni i osłabienie.
Czy temperatura jest niebezpieczna w 37,5 ° C?
Sama temperatura 37,5 ° C nie jest niebezpieczna przy braku pewnych chorób u ludzi. Niemniej jednak ten stan przynosi wiele niedogodności. Jeśli wzrost temperatury zaobserwowano w ciągu 2 dni i był to jeden z objawów ARI i ARVI, to z reguły nie powoduje to poważnych obaw wśród lekarzy. Jeśli występuje stan podgorączkowy (temperatura utrzymuje się dłużej niż 3 dni lub tydzień), konieczna jest wszechstronna diagnoza.
Czy możliwe jest obniżenie temperatury o 37,5 ° C?
Ponieważ podwyższona temperatura ciała jest metodą zwalczania organizmu przeciwko wirusom i bakteriom, w większości przypadków nie zaleca się jego zestrzelenia. To stwierdzenie dotyczy nie tylko dorosłych, ale także dzieci. Z reguły lekarze radzą przy pierwszych oznakach dyskomfortu obserwować leżenie w łóżku, powstrzymywać się od stresu fizycznego i psychicznego, pić więcej, aby złagodzić nieprzyjemne objawy. Jednak w niektórych przypadkach nadal konieczne jest obniżenie temperatury o 37,5 ° C Z reguły dotyczy to osób, które cierpią na taką chorobę, mają predyspozycje do napadów, cierpią na choroby serca i mózgu. Aby zmniejszyć temperaturę ciała, konieczne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych przepisanych przez lekarza prowadzącego.
Temperatura 37,5 ° C u dziecka
Główną przyczyną wzrostu temperatury u dziecka do 37,5 ° C jest zimno. Ten problem jest szczególnie znany rodzicom, których dzieci uczęszczają do przedszkoli lub już poszły do szkoły. W normalnym przebiegu choroby temperatura ta może utrzymywać się przez około 3 dni. Podwyższona temperatura do 2 tygodni jest uważana za alarmujący znak i może wskazywać na obecność w organizmie przewlekłego ośrodka infekcji (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, odmiedniczkowe zapalenie nerek itp.). W niektórych przypadkach dzieci mogą doświadczać zaburzenia systemu termoregulacji na poziomie fizycznym. Dzieje się tak w wyniku skurczu naczyń powierzchniowych w kończynach dolnych i górnych lub z powodu awarii układu hormonalnego. Specjaliści zwykle uważają to za przejaw dystonii wegetatywno-naczyniowej i nazywają się termoneurozą. Warunek ten nie jest uważany za chorobę w czystej postaci, ale nie można również zaliczyć go do normalnych, ponieważ podwyższona temperatura ciała przez długi czas jest stresująca dla rosnącego organizmu.
Dlaczego temperatura 37,5 ° C występuje bez objawów?
Długotrwała niska gorączka, która występuje bez pojawienia się innych objawów, jest znakiem ostrzegawczym. Oznacza to, że tylko lekarz pomoże. Z reguły wzrost temperatury do 37,5 ° C wskazuje na obecność zakaźnej patologii wirusowej lub chorób wywołanych przez bakterie lub grzyby. Przeziębieniom towarzyszą zwykle charakterystyczne objawy. Należy jednak pamiętać, że zapalenie płuc może przebiegać bez wyraźnych objawów. Kaszel w tej chorobie pojawia się, gdy ośrodek zapalny znajduje się w pobliżu oskrzeli. Jeśli tkanka zapalna jest mała i nie dociera do oskrzeli, kaszel może być nieobecny. Jednak osoba może czuć słabość i trudności w oddychaniu. W niektórych przypadkach objawy zatrucia i osłabienia stolca mówią o chorobie.
Co się stanie, jeśli temperatura 37,5 ° C nie przejdzie przez długi czas?
Większość ludzi w tym przypadku pojawia się pytanie: co robić w tej temperaturze? Odpowiedź jest prosta: skontaktuj się ze specjalistą. Niezależne diagnozowanie i rozwiązywanie problemu w domu jest niemożliwe. Odroczenie wizyty u lekarza może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Bardzo ważne jest, aby nie zacząć obniżać temperatury bez zgody specjalisty, ponieważ odciążenie objawu nie rozwiązuje problemu, a jedynie utrudnia znalezienie przyczyny jego wystąpienia. Podczas diagnozy pacjentowi przepisuje się zwykle badania laboratoryjne krwi i moczu, fluorografii, ultradźwięków itp.
RINZA® i RINZASIP® z witaminą C - pomagają w leczeniu przeziębienia
Przeziębienie może złapać cię w najbardziej nieodpowiednim momencie, zakłócić plany i przynieść ci nieprzyjemne objawy. W tym przypadku jest to po prostu niemożliwe bez leków. Wielu specjalistów w pierwszych objawach ARD i ARVI zaleca stosowanie narzędzi, które pomagają złagodzić objawy choroby. Leki te obejmują RINZA® i RINSACIP® z witaminą C. Ich działanie ma na celu złagodzenie objawów przeziębienia. Produkty są dostępne w postaci tabletek RINZA® i proszków do przygotowania doustnego roztworu RINZASIP® z witaminą C. Również w ofercie jest RINSASIP® dla dzieci (stosowany od 6 lat). Mają działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe.
„Temperatura 37 - 37,5 bez wyraźnych objawów - dlaczego tak się dzieje?”
4 komentarze
Problem niewielkiego i przedłużającego się wzrostu temperatury u kobiet jest jednym z najtrudniejszych problemów w klinice chorób wewnętrznych. Istnieje wiele „pułapek”, a oczywiste pominięcia lekarza w komunikowaniu się z pacjentem mogą prowadzić do długiego i kosztownego wyszukiwania diagnostycznego „na ślepo”.
W dzisiejszych czasach obfitość laboratoryjnych i wizualizacyjnych metod diagnostycznych może oczywiście pomóc w znalezieniu przyczyny, ale lepiej jest to zrobić celowo. Musisz zacząć od pewności, że wzrost temperatury do 37 ° C bez objawów klinicznych u kobiety jest oznaką choroby. Już w początkowej fazie rozmowy z pacjentem przemyślany lekarz czasem udaje się ustalić:
- Kobieta nigdy w zasadzie nie mierzyła swojej temperatury. Musisz wiedzieć, że normalna temperatura ciała ma indywidualne wahania, a u zdrowych kobiet może osiągnąć wartości 37, 5 ° C, szczególnie w związku ze zmianami cyklu miesiączkowego;
- Problem można wymyślić - może być uszkodzony termometr, zarówno elektroniczny, jak i rtęć.
Dlatego pomiar temperatury powinien być przeprowadzany przy użyciu co najmniej dwóch termometrów, przez trzy tygodnie lub dłużej, zarówno rano, jak i wieczorem. Tylko przy stabilnym odchyleniu możemy mówić o wzroście temperatury, ale do tej pory nie jest to „gorączka nieznanego pochodzenia”. Co to znaczy? Okazuje się, że żaden wzrost temperatury nie jest oznaką gorączki.
Co oznacza temperatura 37–37,2 ° C: gorączka lub hipertermia?
Co oznacza temperatura podgorączkowa?
Oprócz gorączki może wystąpić hipertermia. Istnieje ogromna różnica między tymi dwoma stanami. Przypomnij sobie:
- Gorączka jest stanem, w którym substancje są uwalniane do krwi, które mają potencjał pirogenny, czyli zwiększają temperaturę.
Są to antygeny drobnoustrojowe i czynniki chorobotwórcze, toksyny pasożytnicze. Dlatego gorączka najczęściej wskazuje na chorobę zakaźną. Ale może również wystąpić w przypadku nie-bakteryjnego, aseptycznego zapalenia, na przykład z zapaleniem korzonków. W tym przypadku mediatorem stanu zapalnego są winne - biogenne aminy uwalniane do krwi.
Dzienne wahania są charakterystyczne dla gorączki, a lekarze rozróżniają ich różne typy - od remisji po gorączkę. Przykładem takiego bezobjawowego wzrostu temperatury jest gruźlica płuc.
- Hipertermia jest przesunięciem wartości zadanej w mózgu, która określa szybkość „spalania” węglowodanów i tłuszczów. Jeśli chcesz - jest to instalacja „prędkości bezczynności” wyższej. Klasycznym przykładem jest nadczynność tarczycy. Zwiększony poziom hormonów tarczycy prowadzi do tego, że na przykład temperatura 37,2 ° C bez objawów u kobiety staje się prawie stała.
Przede wszystkim lekarz ma obowiązek zrozumieć, czy dotyczy to gorączki lub hipertermii. Następnie - powinien „pobudzić” swoją pamięć razem z pacjentem. Nagle pojawia się kluczowy fakt, który może nagle zmienić cały system logiczny?
Przypomnij sobie wszystko
Przede wszystkim należy spróbować przypomnieć sobie, czy temperatura nie poprzedzała wzrostu temperatury lub czy towarzyszyły jej następujące fakty:
- podróżowanie, zwłaszcza w gorących krajach;
- przeniesienie;
- kontakt ze zwierzętami domowymi lub dzikimi;
- korzystanie z nieznanej żywności, napoje krajowe;
- odwiedzanie ogrodów zoologicznych, pastwisk;
- komunikacja z osobami z oczywistymi objawami choroby (bladość, żółtaczka, wyczerpanie, kaszel, krwioplucie;
- przyjmowanie leków, dodatków do żywności;
- stosowanie nowych kosmetyków;
- przyjmowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych;
- zagrożenia zawodowe;
- używanie alkoholu i narkotyków;
- silny stres, depresja;
- zmiana partnera seksualnego.
Jak widać, ta daleko niekompletna lista może być kontynuowana przez długi czas. Każdy z tych punktów może dać „wskazówkę”. Tak więc podróż do Tajlandii obfituje w schistosomatozę, kontakt ze zwierzętami hodowlanymi - brucelozę i tak dalej.
Przyczyny temperatury 37 - 37,5 bez objawów u kobiet
Dlaczego występuje niska temperatura?
Przyczyny temperatury bez objawów są tak zróżnicowane, że łatwiej jest nazwać grupy stanów patologicznych niż pojedynczych chorób. W każdym razie informacje te będą przydatne dla pacjentów, którzy rozważają, co i jak powiedzieć lekarzowi.
Choroby zakaźne i pasożytnicze
Oczywiście, najprawdopodobniej nie będzie mowy o duru brzusznym i salmonellozie, ponieważ zakażenia te ujawniają się bardzo szybko (chociaż istnieje również bezobjawowy przewóz tyfusu). Ale choroby, takie jak syfilis, a nawet z nietypowym układem zapalenia węzłów chłonnych i węzłów chłonnych, mogą powodować gorączkę.
Pasożyty (na przykład karłowate) podczas migracji larw w organizmie powodują gorączkę. Gruźlica, zakażenie wirusem cytomegalii, może również powodować wzrost temperatury.
Okresowy wzrost temperatury i miejscowe ogniska zapalne: przewlekłe zapalenie płuc, zapalenie wsierdzia, zapalenie dróg żółciowych, zakrzepowe zapalenie żył. Na tle zmniejszonej odporności na długotrwałą gorączkę, różne wyrośnięte ropnie ołowiu - ropnie. Wśród nich często u kobiet występuje ropień kieszonki miednicy, jajowodu i Douglasa.
W niektórych przypadkach możliwe jest wystąpienie antywirusowych form wirusowego zapalenia wątroby, którym towarzyszy minimalne zatrucie, ale objawia się wzrostem temperatury. Gorączka jest również charakterystyczna dla zdekompensowanej marskości wątroby, ale w tym przypadku zwykle występują objawy.
Lekarz musi być szczególnie ostrożny, jeśli powiększone węzły chłonne są widoczne na tle gorączki podczas badania (często pacjenci po prostu o tym nie wiedzą) lub nie uważają za konieczne narzekać, ponieważ „nie bolą”. W tym przypadku, biorąc pod uwagę historię, należy zawsze pamiętać o zakażeniu HIV, szczególnie biorąc pod uwagę historię (rozwiązły seks, dożylne zażywanie narkotyków).
W przypadku urazów w przeszłości, zwłaszcza złamań, nie można wykluczyć obecności zapalenia szpiku i po długim pobycie w szpitalu - zapalenie żył i zakrzepicy żylnej w miejscu instalacji stałych cewników (na przykład w szpitalu).
Guzy i nowotwory
Guzy mogą być zwykle bezobjawowe, a gorączka jest jednym z głównych kryteriów diagnostycznych. Najczęściej są to chłoniaki Hodgkina i białaczka limfocytowa, rzadziej hipernefrotyczny rak nerki i rak wątrobowokomórkowy. Może również debiutować ostrą białaczkę i inne nowotwory złośliwe, w tym guzy przerzutowe.
Dane badania ginekologa i mammologa, wyniki histerografii, mammografii i innych metod badawczych są bardzo ważne. Prawie zawsze, jeśli dokładnie zapytasz kobietę, wspominasz o dodatkowych objawach, takich jak lekkie osłabienie.
Układowe choroby tkanki łącznej
W tym przypadku mówimy o chorobach, które są częstsze u kobiet niż u mężczyzn. Są to SLE - toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów i twardzina układowa. W celu ich wykrycia, szczególnie na wczesnym etapie, badania przesiewowe - identyfikacja przeciwciał przeciwjądrowych, komórki LE, przeciwciała przeciwko DNA - zapewniają niezbędną pomoc.
Pozwala to natychmiast rozpocząć ukierunkowane poszukiwania chorób ogólnoustrojowych tkanki łącznej. Wielką pomocą w tym będzie wzmianka o powolnym zapaleniu stawów, uszkodzeniu małych stawów i innych objawach charakterystycznych dla tej patologii.
Obok tych chorób znajduje się grupa układowego zapalenia naczyń - zapalenie naczyń, zakrzepowe zapalenie naczyń, guzkowe zapalenie tętnic. Ważne jest, aby zwracać uwagę na zaburzenia naczyniowe i zmiany w układzie krzepnięcia krwi.
Patologia hormonalna
Z reguły w tym przypadku nie chodzi o gorączkę, ale o wzrost poziomu podstawowej przemiany materii. Najczęściej jest to objaw nadczynności tarczycy lub nadczynności tarczycy. Aby zasugerować taką diagnozę, wskazane jest potwierdzenie takich faktów - pocenie się, chęć spania bez koca, lekki spadek masy ciała i labilność emocjonalna.
- Często rozwija się niestabilność stolca, częstoskurcz i kołatanie serca.
Objawy te, podejmowane samodzielnie, nie mogą przeszkadzać kobiecie, zwłaszcza jeśli chce ona schudnąć, ale ich wspólna obecność pozwoli lekarzowi z ufnością przepisać testy na T3, T4, TSH i przeciwciała na tyreoglobulinę.
Odpowiedź na narkotyki
Często gorączka u kobiet może być związana z długotrwałymi lekami, zwłaszcza antybiotykami beta-laktamowymi. Na przykład obejmują one leki, takie jak wszystkie penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy i monobaktamy. Wszystkie z nich są szeroko stosowane, na przykład w leczeniu chorób zapalnych u kobiet - zapalenia pochwy, zapalenia błony śluzowej macicy, zapalenia przydatków, w przypadku, gdy są one spowodowane przez florę bakteryjną. Czasami podczas zaostrzenia kobieta stosuje antybiotyki jako samoleczenie, co powoduje lekki wzrost temperatury.
W niektórych przypadkach kobiety z chorobami reumatycznymi przyjmują leki cytotoksyczne, leki przeciwdrgawkowe (karbamazepina), leki przeciwpsychotyczne (haloperidol). Mogą również powodować gorączkę. Czasami lek taki jak allopurinol, który jest stosowany w długotrwałej terapii hiperurykemii i kamicy moczowej, również powoduje lekki wzrost temperatury.
Ciąża i poród
Ciąża, a zwłaszcza pierwszy trymestr, to czas intensywnego hormonalnego i immunologicznego przegrupowania kobiecego ciała. W końcu przyszłe dziecko niesie połowę obcego materiału genetycznego pobranego od ojca. I obowiązek kobiecego ciała - aby zapewnić dziecku pełną adopcję i rozwój.
W przypadku, gdy późny wzrost temperatury zaczyna się od nowa, nie jest to już wariant normy, ale objaw, który może zagrażać życiu dziecka. W tym przypadku nie można opóźnić, a zwłaszcza - niezależnie spróbować „obniżyć” temperaturę, a przyjmowanie antybiotyków jest nieodpowiedzialne. Pilna potrzeba skonsultowania się z lekarzem.
Rzadkie przyczyny gorączki
Czasami zdarza się, że gorączka niskiej jakości jest spowodowana rzadkimi przyczynami. Należą do nich na przykład przyczyny psychogenne, hipochondria, histeryczna psychopatia, stres. Znane są historie i bardziej zaskakujące zaburzenia związane z autohipnozą - na przykład pojawienie się u ludzi stygmatów krwawiących.
W innych przypadkach, z przyczynami psychogennymi, temperatura 37 ° C może wystąpić w ciągu dnia, ale w nocy pozostaje normalna.
Oprócz gorączki psychogennej możliwy jest cały szereg chorób - dziedziczne zapalenie mięśni, sarkoidoza. Ich poszukiwania są zazwyczaj dłuższe, ponieważ nie wszyscy lekarze są z nimi zaznajomieni.
Na przykład, jeśli podejrzewasz sarkoidozę, musisz udać się do fthiatra, który leczy tę chorobę autoimmunologiczną, która wcale nie jest związana z gruźlicą.
Co robić w temperaturze - do jakiego lekarza?
Do jakiego lekarza pójść w temperaturze 37?
Ci, którzy uważnie przeczytali przedstawiony materiał, zrozumieją, że wybór „wąskiego specjalisty” jest możliwy tylko wtedy, gdy istnieją jakieś konkretne myśli, które stały się pewne. Może to być specjalista chorób zakaźnych, reumatolog, gastroenterolog lub endokrynolog.
W tym samym przypadku, jeśli nie ma takiej pewności, musisz umówić się na spotkanie z doświadczonym terapeutą. Najczęściej zdarza się, że lekarz (zwłaszcza w klinice stanowej) nie może dać pacjentowi tyle czasu, ile powinien, a pierwsza wizyta ogranicza się do napisania różnych testów.
- Jest to również ważny krok w poszukiwaniu diagnostyki i nie należy go lekceważyć.
Być może jest jedyny wyjątek: jeśli kobieta jest w ciąży, najpierw należy udać się do lokalnego lekarza ginekologa GP w poradni przedporodowej.
Nie będziemy się rozwodzić nad zagadnieniami diagnostyki - powiedzmy, że większość pacjentów, z wyjątkiem badań terapeuty, ginekologa, rutynowych testów, testów na HIV, hemocultury, gruźlicy, poddawanych CT, MRI i wielu metod instrumentalnych „przez zwiększenie złożoności i kosztów”.
Podejścia tego nie można nazwać uzasadnionym: w wyszukiwaniu diagnostycznym konieczne jest potwierdzenie hipotez z faktami, a nie wyszukiwanie losowe.
Wniosek
Podsumowując, należy stwierdzić, że pomimo faktu, iż przytłaczająca liczba przypadków wzrostu temperatury jest spowodowana przyczynami zakaźnymi, około 20% wszystkich przypadków pozostaje nierozwiązanych. Zdaniem ekspertów, w 90% przypadków nieznany (kryptogenny) wzrost temperatury ciała bez objawów u kobiety nigdy się nie powtarza.
Zwykle w tym przypadku mówimy o epizodzie powolnej infekcji, a nawet o gruźlicy, z której pacjent odzyskuje spontanicznie i niezależnie bez leczenia, nie zdając sobie z tego sprawy.
- Większa złożoność i dwuznaczność rodzi pytanie: czy konieczne jest „próbowanie” leczenia takiej niezrozumiałej i niezdiagnozowanej gorączki?
Niektórzy eksperci uważają, że przy stabilnym stanie zdrowia i zachowanym zdrowiu należy ograniczyć się do obserwacji. Inni specjaliści, zwłaszcza w regionach o niekorzystnym położeniu, uważają, że bardziej właściwe jest rozpoczęcie leczenia lekami przeciwgruźliczymi, ponieważ w ten sposób kobiety często chorują na gruźlicę.
Czasami, z celem „testowym”, heparyny o niskiej masie cząsteczkowej są przepisywane na podejrzenie zakrzepicy żylnej, ale warto ostrożnie i ostrożnie podchodzić do terapii niejasnej gorączki hormonami, jeśli podejrzewasz choroby reumatyczne. W końcu najmniejszy błąd w proponowanej diagnozie doprowadzi do zmniejszenia odporności, a jeśli ten proces jest spowodowany infekcją, sytuacja tylko się pogorszy.
Dlaczego temperatura 37-37.5 utrzymuje się bez objawów, przyczyn i co robić
Temperatura ludzkiego ciała jest ważnym wskaźnikiem w diagnozie. Każdy pacjent ma swoje własne normy, mimo że wskaźnik termometru 36,6 stopnia jest uważany za standardowy i naturalny.
Wiele osób nie zwraca uwagi na temperaturę i nawet nie mierzy jej, jeśli nie ma dodatkowych objawów choroby.
Jeśli nadal dbasz o swoje zdrowie i okresowo monitorujesz termometr, powinieneś wiedzieć i wziąć pod uwagę następujące fakty:
- temperatura mierzona jest pod pachą, w ustach i odbytnicy (normy wartości różnią się);
- jeśli w ciągu dnia wartości termometru zmieniają się o pół stopnia, nie jest to patologia;
- minimalna temperatura ciała (poniżej 36 stopni) notowana jest w okresie głębokiego snu;
- wieczorem wartości termometru są wyższe niż rano;
- osoby starsze mają niższą temperaturę, a dzieci do trzeciego roku życia są wyższe niż osoby w średnim wieku.
- Jeśli przez długi czas u dorosłej osoby występuje temperatura 37–37,5 bez objawów, nie powinno być wątpliwości co do ich zdrowia.
Należy zauważyć, że identyfikacja pierwotnej przyczyny jest skomplikowana przez fakt, że nie ma żadnych dodatkowych objawów, a niezależna diagnoza jest tutaj nie do przyjęcia.
Przyczyny naturalne i zewnętrzne
Niektóre białka, zwane pirogenami, powodują wzrost temperatury ciała. Wchodzą do ludzkiego ciała ze środowiska zewnętrznego (pierwotnego) lub są wytwarzane spontanicznie (wtórne).
Białka te wiążą się z podwzgórzem, aktywują układ odpornościowy i wpływają na ogólne samopoczucie osoby.
Po pierwsze, przyczyny, dla których dorosły pacjent ma temperaturę 37 bez objawów, są podzielone na naturalne i zewnętrzne.
- Stany, które nie mają nic wspólnego ze stanami patologicznymi, ale jednocześnie regulują reżim temperaturowy, można przypisać stanom naturalnym. Wzrost wartości termometru występuje podczas stresu, braku równowagi hormonalnej u kobiet, ze względu na stosowanie pewnych leków, ze względu na ustalony styl życia i tak dalej.
- Patologiczne przyczyny hipertermii mogą być różne. Niektóre choroby są pozyskiwane od osób z zewnątrz poprzez infekcję. Inne są prowokowane przez ciało. Również wady wrodzone nie są rzadkością, dzięki czemu wzrasta temperatura ciała.
W każdym razie, z powodów patologicznych, pacjent potrzebuje pomocy lekarza. Każda osoba musi mieć pojęcie o przyczynach, które mogą wywołać hipertermię.
Choroby są najczęstszą przyczyną hipertermii.
Najczęstszą przyczyną, dla której do wieczora temperatura wzrasta o 37 bez objawów, jest każda choroba.
Może być wrodzona lub nabyta, występować w postaci ostrej lub przewlekłej, mieć tymczasowy negatywny wpływ na osobę lub na stałe.
- Infekcje wirusowe układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Wirusy infekują górne lub dolne drogi oddechowe danej osoby. Jednocześnie aktywowane są mechanizmy obronne ciała i następuje gwałtowny skok temperatury do 37,3-37,6 bez objawów. Następnie, po 3-5 dniach, pojawiają się dodatkowe objawy, a lekarz będzie w stanie dokładnie określić przyczynę choroby.
- Znane są również czynniki sprawcze chorób jelit, które są wirusami. Mikroorganizmy zakażają tkanki miękkie i błony śluzowe jamy brzusznej, okres utajony może trwać do tygodnia.
- Procesy zapalne mogą wystąpić bez dodatkowych objawów. Ale najczęściej zdarza się to tylko w pierwszych dniach choroby. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że za kilka dni pacjent będzie miał inne objawy choroby oprócz temperatury.
- Przyczyny bakteryjne są mniej powszechne. Statystyki pokazują, że są na drugim miejscu pod względem popularności po patologiach wirusowych. Często infekcja bakteryjna staje się powikłaniem nieprawidłowo leczonej choroby wirusowej. Bakterie wpływają na układ oddechowy, tkanki, kości, układ moczowy i trawienny.
- Procesy nowotworowe są częstą przyczyną tego, że temperatura 37–37,5 utrzymuje się przez długi czas bez objawów. Często pacjenci tego konkretnego objawu prowadzą do lekarza, gdzie dowiaduje się o swojej rozczarowującej diagnozie.
Patologia układu oddechowego
Jeśli dana osoba ma niską temperaturę i nic innego, oznacza to utajony przebieg infekcji wirusowej lub bakteryjnej.
Często tak się dzieje w znanym ARVI. Gdy temperatura wróci do normy w ciągu 3-5 dni. Po pewnym czasie pacjent może doświadczyć dodatkowych objawów w postaci kaszlu, kataru lub bólów ciała.
Wiadomo, że gruźlica postępuje prawie bez objawów. Temperatura 37,3-37,5 trwa 2 tygodnie lub dłużej, a tę chorobę wykrywa się tylko podczas badania pacjenta ze skargą o przedłużonej temperaturze.
Choroby układu moczowego i narządów płciowych
Utrzymywanie niskiej temperatury przez miesiąc lub dłużej może wynikać z przewlekłego przebiegu chorób takich jak odmiedniczkowe zapalenie nerek lub zapalenie pęcherza moczowego.
Zazwyczaj pojawiają się z dodatkowymi znakami, ale w zależności od wrażliwości pacjenta mogą nie zostać zauważone. Zapalenie pochwy u kobiet i zapalenie gruczołu krokowego u mężczyzn występują z niewielkim wzrostem poziomu termometru.
Zaburzenia trawienia
Długoterminowa niska temperatura ciała bez dodatkowych objawów może dotyczyć zapalenia żołądka, wrzodów, zapalenia wątroby, choroby kamicy żółciowej i innych patologii.
Infekcje jelitowe, zapalenie jelita grubego, a nawet wzdęcia mogą wywołać niewielki wzrost wydajności termometru.
Inne choroby
Temperatura 37,3-37,5 bez objawów u osoby dorosłej może być utrzymywana przez długi czas podczas takich przewlekłych chorób, jak:
Zapaleniu mięśnia sercowego towarzyszy również ten objaw, później dołączają do niego dodatkowe objawy.
Nieznaczny wzrost wartości na termometrze wynika z obrażeń (siniaków, skaleczeń). Nawet zwykły cierń, który jest długi w ludzkim ciele, może wywołać ten objaw.
W przypadku chorób krwi (np. Białaczka) temperatura wzrasta przez pewien czas, po czym wraca do normy. Ten objaw może być spowodowany przez: artrozę, toczeń rumieniowaty, posocznicę, alergie, twardzinę i inne choroby.
Wpływ tła hormonalnego
Odchyleniom i błędom w układzie podwzgórzowo-przysadkowym zawsze towarzyszą nieuzasadnione wahania temperatury.
W ostatnich latach pacjenci coraz częściej zwracają się do specjalistów z dolegliwościami podgorączkowymi. Nie mają jednak żadnych dodatkowych objawów choroby. Powodem może być naruszenie systemu hormonalnego organizmu.
Zaledwie kilkadziesiąt lat temu kobiecy organizm był w dużej mierze temu przypisywany. U pacjentów zaburzeniom towarzyszyły nieregularne miesiączki. Ale w ostatnich dziesięcioleciach dysfunkcje hormonalne są powszechne u mężczyzn.
Poziom termometru może pokazać znak 37–37,5 stopni w ciągu kilku lat. Nie ma żadnych dodatkowych objawów u pacjenta. Poprzedza go uraz głowy, obrzęk, obrzęk mózgu, zapalenie mózgu i inne stany, które mogły wystąpić dawno temu.
Zespół podwzgórza występuje u niektórych osób z dolegliwościami hipertermicznymi - trwałą dysfunkcją aparatu, który reguluje temperaturę ciała.
Praca tarczycy i nadnerczy wpływa również na działanie termometru. Nawet funkcje wątroby i nerek mogą wpływać na ten proces, ponieważ to właśnie te organy są przewodnikami hormonów w ludzkim ciele.
Psychosomatyka
Temperaturę 37–37,2 bez objawów u dorosłych obu płci można zaobserwować z powodów psycho-emocjonalnych. Stałe napięcie nerwowe, stres, zmęczenie, brak snu - to właśnie przyczynia się do pojawienia się tej cechy.
Niewielki wzrost poziomu termometru (do 37,3) obserwuje się u ludzi podczas gniewu, gniewu. Jeśli ostatnio doznałeś poważnego szoku, nie ma nic dziwnego w hipertermii.
Temperatura może również wzrosnąć z radosnych przeżyć emocjonalnych. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę indywidualne cechy organizmu. Niektórzy ludzie doznają wstrząsów bez zmian temperatury, podczas gdy inni doświadczają przekrwienia przy najmniejszym doświadczeniu.
Gorączka u kobiet
Przedstawiciele słabszych wahań temperatury seksualnej występują szczególnie często. W pewnym sensie przyczyny tego mogą być nazywane hormonalnymi. Ale kobiety powinny być przydzielone w oddzielnym bloku.
- Temperatura 37–37,2 we wczesnej ciąży jest normalna i częsta. Zwiększa się z powodu uwalniania dużych ilości progesteronu - hormonu ciąży. Ten stan może utrzymywać się przez długi czas: przez cały pierwszy trymestr. Ważne jest, aby zwracać uwagę na dobre samopoczucie, ponieważ w tym okresie wszystkie choroby będą niebezpieczne. Jeśli nie ma żadnych dodatkowych objawów, a temperatura kobiety w pozycji wynosi 37–37,3 stopni, nie ma się czym martwić.
- W drugiej części cyklu może również wystąpić wzrost temperatury. Wynika to z faktu, że komórka jajowa opuściła jajnik i na jej miejscu uformowało się żółte ciało. Przydziela cały ten sam progesteron, który jest niezbędny do poczęcia. W tym okresie kobiety mogą zauważyć, że poziom termometru pokazuje nieco zawyżone wartości: 36,9–37,1. Po wystąpieniu miesiączki powrócą do normy.
- Wzrost wartości temperatury u pacjentów często występuje po zabiegach chirurgicznych i diagnostycznych. Laparoskopii, histeroskopii, metrosalpingografii, diagnostycznemu łyżeczkowaniu, aborcji, porodowi i innym zabiegom towarzyszy gorączka. W takim przypadku należy postępować zgodnie z zaleceniami medycznymi, które zostały podane pacjentowi po zabiegu. W krótkim czasie wartości termometru powrócą do normy.
- U kobiet karmiących piersią zawsze występuje niewielka gorączka. Jeśli mierzysz go pod pachą, możesz uzyskać wartość 37,2–37,7 stopni. Chodzi o blisko położone gruczoły piersiowe. Uważa się, że wskaźniki te nie mają charakteru informacyjnego, ponieważ pokazują temperaturę mleka matki. Kobiety w okresie laktacji powinny mierzyć je w łokciu.
- U niektórych kobiet w okresie menopauzy hiperemię określa się za pomocą wskaźników 37–37,4 stopni, co nie jest odchyleniem od normy.
Diagnoza i leczenie
Zanim zaczniesz szukać jednej lub więcej przyczyn hipertermii w sobie, musisz upewnić się, że pomiar został przeprowadzony poprawnie. Przy określaniu temperatury ciała należy przestrzegać następujących zasad:
- użyj dobrego termometru (dobrze, jeśli jest to termometr rtęciowy);
- Pomiar w tym samym czasie (nie wcześniej niż pół godziny po posiłkach i wysiłku fizycznym);
- jeśli jest mierzona pod pachą, powinna być czysta i sucha.
Przy ciągłej hipertermii należy skonsultować się z lekarzem. Specjalista przepisze pacjentowi określone rodzaje badań na podstawie historii i towarzyszącego obrazu klinicznego. Podczas diagnozowania musisz przejść następujące studia:
- badanie krwi (ogólne, biochemiczne, dla cukru i krzepnięcia);
- analiza moczu (całkowita, według Nechiporenko, z interpretacją soli);
- badanie ultrasonograficzne otrzewnej (nerka, miednica mała, narządy trawienne);
- badanie serca i naczyń krwionośnych (USG, EKG, Dopler);
- RTG i fluorografia;
- oznaczanie przeciwciał, markerów nowotworowych, patogenów i węższego zakresu manipulacji diagnostycznych (jeśli to konieczne).
Co powinien zrobić pacjent?
Zazwyczaj temperatura podgorączkowa (do 38) nie wymaga przyjmowania leków przeciwgorączkowych. Jednak wszystkie reguły mają swoje wyjątki.
Aby obniżyć temperaturę o ponad 37,5 stopni, konieczne jest dla kobiet w ciąży, osób z chorobami układu nerwowego, pacjentów podatnych na drgawki.
Aby to zrobić, powszechnie stosowane leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. W innych sytuacjach wykonaj następujące kroki:
- przyjąć pozycję poziomą (pomoże to ustabilizować stan emocjonalny i zmniejszyć napięcie);
- prowadzić aromaterapię (olejek z drzewa herbacianego zmieszany z pomarańczą pomoże wyeliminować zaczerwienienie);
- umieść na czole i skroniach szmatkę zamoczoną w wodzie (ocet można dodać w równych proporcjach dla skuteczności);
- pić witaminizowaną herbatę (z borówkami, kalina, maliny).
Jeśli temperatura nadal rośnie, należy szukać pomocy w nagłych wypadkach.