Trening na przeziębienie: czy można uprawiać sport, gdy jesteś chory i na co cierpisz

Grypa

Dla wielu ludzi sport jest ważną częścią ich życia. A jeśli dana osoba ma przeziębienie, które nawet zdrowy styl życia często nie zapewnia, to pytanie, czy można uprawiać sport podczas przeziębienia, będzie dla niego istotne. Spróbujmy dowiedzieć się, czy w tym okresie dozwolone są treningi.

Czy możliwe jest uprawianie sportu, gdy jesteś chory: opinia lekarzy

Eksperci twierdzą, że podczas nieżytów i innych chorób lepiej jest powstrzymać się od aktywności fizycznej, ponieważ organizm zmaga się z patogenami w tym czasie, a dodatkowe obciążenie mięśni może tylko pogorszyć sytuację. Lekarze zwykle zabraniają pacjentom uczęszczania na siłownię do pełnego powrotu do zdrowia, w przeciwnym razie leczenie będzie opóźnione na długi czas.

Ale są specjaliści, którzy nie podzielają tego punktu widzenia i twierdzą, że uprawianie sportu z zimnem jest dozwolone, ale w ramach lekkiego programu. Ciało zwalcza patogeny, które wywołują chorobę, a lekkie ładunki nie zaszkodzą. Nie przyniosą one jednak korzyści i dlatego większość lekarzy zgadza się, że lepiej jest poczekać do pełnego wyzdrowienia.

Choroba i aktywność fizyczna: co dzieje się w organizmie

Jeśli ktoś uprawia sport, to po treningu jego ciało jest osłabione na jakiś czas. Wynika to z faktu, że układ mięśniowy potrzebuje czasu na regenerację. Jeśli pójdziesz na zimno bezpośrednio po wysiłku, istnieje znaczne ryzyko przeziębienia.

Z przeziębieniem w organizmie wytwarza się duża ilość hormonu kortyzolu, który ma destrukcyjny wpływ na tkanki mięśniowe i włókna.

W dużych ilościach substancja ta jest wytwarzana w obecności takich czynników, jak zmęczenie (w tym po wysiłku), stres, niepokój, głód i choroby.

Ten sam hormon ma użyteczną funkcję, która ma przyciągać składniki odżywcze. W przypadku choroby organizm potrzebuje materiału budowlanego, jakim jest glikogen i aminokwasy. Kortyzol bierze udział w rozkładzie białek na aminokwasy, a glukozy w glikogenie. W tym przypadku ciało przechowuje materiały budowlane, które będą musiały odzyskać.

Jednym z głównych powodów, dla których nie możesz uprawiać sportu po chorobie jest to, że zajęcia w tym czasie nie będą miały żadnej pozytywnej dynamiki. Sport często pogarsza stan pacjenta. Ponadto aktywne działanie kortyzolu nie wpłynie pozytywnie na organizm prostego sportowca i może jedynie przyczynić się do zniszczenia masy mięśniowej.

Wychowuj sportowców, którzy nie myślą o sobie bez treningu, uważa się, że możesz uprawiać sport, gdy jesteś chory, postępując zgodnie z tak zwaną zasadą „nad szyją”. Jego istotą jest to, że jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją, ćwiczenia są dozwolone. Oznacza to, że jeśli osoba ma ból gardła, głowę, zęby, wypchany nos, migdałki są zaognione, zajęcia są dozwolone. Nie wiadomo, skąd wzięła się ta reguła, jednak według ekspertów przestrzeganie jej może wywołać niebezpieczne komplikacje.

Aby zrozumieć, dlaczego jest to niewłaściwe podejście, musisz trochę zrozumieć, czym jest układ limfatyczny. Składa się z węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i innych szkodliwych składników z organizmu. W normalnym ludzkim stanie węzły chłonne są niedostrzegalne, jednak gdy wirus przytłoczy ciało, ich rozmiar wzrasta.

Jeśli węzły chłonne są powiększone, oznacza to, że procesy patologiczne w ludzkim ciele są aktywne, a jego białe krwinki aktywnie zwalczają drobnoustroje. Dlatego w rzeczywistości dochodzi do wzrostu węzłów chłonnych - wydają się one tworzyć barierę dla wirusów, zapobiegając ich rozprzestrzenianiu się w organizmie.

Jeśli ćwiczenia podczas przeziębienia są testowane z objawami takimi jak zatkany nos, kaszel, ból głowy, zakażenie może rozprzestrzeniać się na całe ciało. Faktem jest, że podczas wykonywania ćwiczeń węzły chłonne nie stworzą bariery ochronnej, co jest doskonałym warunkiem rozprzestrzeniania się wirusa we wszystkich narządach i układach.

I to jest ważny argument, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas choroby. Lepiej jest zakończyć leczenie (zazwyczaj wymagany jest na to tydzień), a następnie zacząć angażować się w zdrowe ciało, zamiast torturować siebie i prowadzić nieproduktywne treningi, co może również powodować komplikacje.

Sport podczas choroby w temperaturze

Często przeziębieniu towarzyszy wysoka gorączka, a jego szybkość zależy od złożoności choroby. Najczęstsza temperatura wynosi 38,5-39 stopni. Osoba w tym przypadku, nawet z wielkim pragnieniem, nie będzie mogła uprawiać sportu, ponieważ w tej temperaturze ciało jest słabe i słabe. Istnieje również silny chłód i tak wysoka temperatura wymaga ubijania.

Jeśli chodzi o temperaturę 37 stopni, jest ona bardziej niebezpieczna niż 38 i 39, ponieważ nie można jej pokonać. Trening z tym wskaźnikiem jest również niedozwolony.

Warto też powiedzieć trochę o tym, czy możliwe jest uprawianie sportu u pacjentów z gruźlicą. W niektórych przypadkach obciążenie nie tylko nie jest zabronione, ale także zalecane. Ważne jest jednak, aby zrozumieć, że głównym kryterium w tym przypadku będzie dobre samopoczucie.

W okresach zaostrzenia choroby lepiej ograniczyć się do łagodnej, leczonej gimnastyczki, podczas gdy aktywny trening można rozpocząć dopiero po stabilizacji, a lepiej po całkowitym wyzdrowieniu. Zaleca się wybieranie spokojnych zajęć, takich jak spacery, jogging i tak dalej.

Pamiętaj, że aż do całkowitego wyzdrowienia, pacjenci z gruźlicą w żadnym przypadku nie mogą podnosić ciężarów i uciekać się do innych podobnych obciążeń, a także pracować nad budowaniem masy mięśniowej. Głównym zadaniem ładunków w tym przypadku jest maksymalne utrzymanie zdrowia wszystkich narządów i układów oraz wzmocnienie organizmu w celu zwalczania choroby.

Jak odzyskać szybciej

Jeśli podczas przeziębienia występuje niewielka niedyspozycja, ale nie chcesz anulować lekcji, ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami. Po pierwsze, obciążenie należy zmniejszyć o połowę. Czas treningu powinien zostać skrócony do czterdziestu minut. Również podczas treningu należy pić wystarczająco dużo płynów. Ale woda nie powinna być zimna, aby nie powodować dodatkowych komplikacji.

Jeśli chcesz szybciej wyzdrowieć, lepiej wybrać takie ćwiczenia, jak powolny bieg, aerobik stopniowy, medytacje, ćwiczenia rozciągające.

Ćwiczenia takie jak kucanie, wyciskanie na ławce, martwy ciąg i inne ćwiczenia, które wymagają dużego obciążenia i podnoszenia ciężarów. Jeśli podczas aktywności poczujesz pogorszenie, przerwij ćwiczenia i skonsultuj się z lekarzem.

Jeśli już wyzdrowiałeś (zwykle trwa to około tygodnia z przeziębieniem), możesz zacząć ćwiczyć i rozpocząć trening.

Najpierw jednak rozważ te punkty:

  • Eksperci nie zalecają wykonywania ciężkich ćwiczeń natychmiast po odzyskaniu - unikaj dużych ciężarów i dużych odległości z obciążeniami kardio.
  • Zacznij od lekkich ćwiczeń, ponieważ ciało po chorobie nie jest w pełni dojrzałe - trwa to 7-10 dni.
  • Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, nie ładuj go zbyt mocno, a także popraw odporność i pij witaminy. Jeśli przesadzisz, może to negatywnie wpłynąć na twoje zdrowie.
  • Po 1-2 tygodniach od odzyskania możesz wrócić do poprzednich ładunków. Ale rób to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Sport dla prewencji

Jeśli osoba regularnie uprawia sport, zwykle nie jest podatna na częste przeziębienia - jeśli się zdarzają, to postępują w łagodnej formie. Wynika to z faktu, że sport pomaga wzmocnić układ odpornościowy, a także układ mięśniowo-szkieletowy i układ sercowo-naczyniowy.

W przypadku zapobiegania zimnem doskonałym rozwiązaniem byłoby regularne bieganie przez 30 minut. Osoba, która regularnie biegnie, nawet jeśli zachoruje, wyzdrowieje raczej szybko i bez komplikacji.

Również w celu zapobiegania częstym przeziębieniom, oprócz regularnych ćwiczeń, zaleca się także uspokojenie, właściwe odżywianie, rezygnację ze złych nawyków.

Sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia w bardzo rzadkich przypadkach, na przykład, jeśli dana osoba nie odpoczywa, a ciało się zużywa lub, na przykład, jeśli ciało jest przechłodzone. Unikaj również płynu, który jest zbyt zimny podczas sesji.

Dlatego każdy decyduje, czy uprawiać sport. Ale w każdym razie pamiętaj, że jeśli masz przeziębienie, musisz dać organizmowi wyzdrowienie. Odpowiedź na pytanie, czy możesz uprawiać sport, gdy masz przeziębienie i przeziębienie, można ustalić indywidualnie. Aby jednak nie wyrządzić sobie krzywdy, lepiej odroczyć poważne obciążenia, a po pełnym wyzdrowieniu powrócić do zwykłego reżimu treningowego.

Czy mogę trenować podczas mojej choroby?

Odpowiedź na to pytanie wydaje się oczywista: jeśli jesteś chory, to wszystkie siły ciała powinny zostać wysłane, aby zwalczyć infekcję. Jednak dla wielu osób trening jest głęboko zakorzenionym nawykiem, więc muszą wiedzieć, czy mogą kontynuować uprawianie sportu w trakcie choroby, nie wyrządzając sobie krzywdy.

Jeśli chodzi o jakąkolwiek poważną chorobę, oczywiście trenuj niemożliwą. Podobne pytanie zwykle pojawia się, gdy osoba, na przykład, ma przeziębienie - nieprzyjemny, ale nie tak niebezpieczny stan.

Trening na zimno: „zasada szyi”

Chociaż nie było zbyt wielu badań na ten temat, wielu naukowców, według Thomasa Weidnera z Uniwersytetu. Ball, stosuj się do sprawdzonego postulatu, zwanego także „regułą szyi”. Jego istotą jest to, że pacjenci mogą zwykle spokojnie ćwiczyć, jeśli wszystkie objawy są „ponad szyją”: na przykład katar, kichanie, ból gardła.

Ale w obecności objawów „pod szyją” (np. Ból mięśni lub kaszel w klatce piersiowej), a także w przypadku gorączki, lepiej jest zachować ostrożność.

Trening: z zimnem, bez zimna

Pod koniec lat 90. sam Weidner przeprowadził kilka niezwykłych badań, infekując ochotników rhinowirusem (powszechnie nazywanym zwykłym przeziębieniem), był jedną z niewielu prób zbadania tego problemu w ramach kontrolowanego eksperymentu.

Weidner najpierw zainfekował 45 ochotników; Następnego wieczoru zaczęło boleć gardło, a wszystkie pełnowartościowe zimne objawy pojawiły się trzeciego dnia eksperymentu. U szczytu choroby badani przeszli serię testów na bieżni. Porównując ich wyniki z wynikami grupy kontrolnej, której członkowie nie byli zainfekowani wirusem, naukowiec, ku jego zaskoczeniu, nie znalazł żadnych różnic. Wszystkie wskaźniki (wyniki biegu, funkcjonowanie płuc i inne reakcje fizjologiczne) były identyczne. Innymi słowy, jeśli złapiesz przeziębienie, nie wpłynie to na twoje osiągnięcia sportowe.

Za drugim razem Weidner zaraził 50 ochotników, podzielił ich na 2 grupy i zmusił pierwszego do wykonywania ćwiczeń fizycznych przez 40 minut co drugi dzień z taką intensywnością, że częstość tętna wynosiła 70% maksymalnej dopuszczalnej, a druga - dawała chory spokój.

Nie było różnic w nasileniu przebiegu lub czasu trwania choroby między dwiema grupami; jednak według subiektywnych odczuć ci, którzy byli poddawani wysiłkowi fizycznemu, czuli się trochę lepiej.

„Chociaż eksperymenty prowadzę już od jakiegoś czasu, nikt jeszcze nie podjął żadnych badań, które obaliłyby ich wyniki” - mówi Weidner. (Nie jest to jednak zaskakujące: nie jest łatwo rekrutować grupę ochotników, którzy chcą być zarażeni przez zimno!)

Istnieje wiele odrębnych dowodów na poparcie twierdzenia Weidnera, że ​​łatwe ćwiczenia podczas przeziębienia poprawiają samopoczucie pacjenta. Wyjaśnia się to na różne sposoby: oczyszczając drogi oddechowe, poprawiając krążenie krwi lub po prostu doświadczając pozytywnych emocji.

Do tej pory ustalono, że umiarkowane ćwiczenia pobudzają układ odpornościowy, a jedno badanie wykazało nawet, że jednorazowy 45-minutowy wyścig na bieżni pomógł organizmowi myszy poradzić sobie z wirusem. Wydaje się więc, że aktywność fizyczna podczas choroby może być rzeczywiście korzystna. Albo przynajmniej uprawianie sportu podczas przeziębienia z pewnością nie pogarsza stanu pacjenta.

Jak trenować z chorobą: infografiki z Precision Nutrition

Dobrze znany projekt, oparty na danych naukowych, zmienił zalecenia naukowców dotyczące szkolenia w zakresie infografiki. Przetłumaczyliśmy najważniejsze ilustracje dla Ciebie.

Zalecane czynności, gdy czujesz się lekko źle lub masz przeziębienie: chodzenie, bieganie, pływanie, jazda na rowerze, qigong, taiji, joga. Działania niezalecane: ciężka siła, trening wytrzymałościowy, HIIT, sprint, sporty zespołowe, zajęcia w ekstremalnych temperaturach.

Krótki intensywny trening nie będzie korzystny, jest korzystniejszy dla odporności - trening o średnim czasie trwania (40-50 minut) i niskiej lub średniej intensywności pogarsza stan i ma zły wpływ na odporność - przedłużony trening z dużym obciążeniem.

Jak trenować (i trenować w ogóle) przez 1-4 dni zimna:

Pierwszy dzień choroby. Z objawami: ból gardła, kaszel, smark - zaleca się trenować z małą intensywnością. Jeśli występują następujące objawy: ból głowy i ból stawów, dreszcze, biegunka, wymioty - nie zaleca się angażowania.

Drugi dzień choroby. Jeśli dreszcze nie pojawiły się, a objawy „nad szyją” nie uległy pogorszeniu - zaleca się lekki trening trwający 30–45 minut bez ważenia, w pomieszczeniu, puls do 150 uderzeń / min. Jeśli występuje gorączka, kaszel nasila się, biegunka lub wymioty - ćwiczenia nie są zalecane.

Trzeci dzień choroby. W przypadku braku dreszczy i pogorszenia wcześniejszych objawów - możliwe jest przeprowadzenie treningu o średniej intensywności 45-60 minut, puls do 150 uderzeń / min Jeśli objawy negatywne (biegunka, wymioty, dreszcze) nadal pozostają lub nasilają się - nie ćwicz i skonsultuj się z lekarzem.

Czwarty dzień Objawy choroby ustępują - zrób sobie przerwę na lekcje na jeden dzień, a następnie powróć do nich. Jeśli objawy 4 dnia nie zmniejszyły się i pojawiły się nowe, skonsultuj się z lekarzem.

Uważamy, że ważne jest, aby dodać od redakcji Zozhnika: jeśli zarażiłeś się infekcją wirusową, nadal nie spiesz się, aby studiować w miejscach, gdzie zbierają się zdrowi ludzie, aby nie przekazywać dalej „pałeczki” choroby - załaduj się w samotności (i umiarkowanie!)

Trening siłowy podczas zimna

Każdy, kto uprawia sport, a nawet kulturystykę, w obliczu przeziębienia, które czasami występuje w najbardziej nieodpowiednim momencie. Chociaż trudno sobie wyobrazić „właściwy moment” dla choroby. W końcu nigdy tego nie planujemy.

A więc, jeśli nadal jesteś chory lub po prostu przeziębiony, czy warto udać się do hali? Trening na przeziębienie nie jest najlepszym rozwiązaniem, chociaż wiele zależy od zakresu choroby.

Jeśli właśnie zacząłeś chorować, przy pierwszych objawach przeziębienia powinieneś natychmiast zmienić intensywność i wagę roboczą. Jeśli zmniejszysz swoją wagę roboczą o 50%, nie wpłynie to negatywnie na wzrost mięśni, wtedy zaoszczędzisz energię na walkę z chorobą. W niektórych przypadkach warto zrezygnować z treningu. Tutaj wiele zależy nie tylko od objawów, ale także od tego, jak znosisz choroby wirusowe. Osobiście cierpię ciężko, więc wykluczam trening na zimno. Lepiej poczekać dzień lub dwa, a następnie, po ustąpieniu objawów, idź na siłownię. Będzie o wiele gorzej, jeśli nie dasz ciału przezwyciężyć choroby, wydałeś całą energię w sali i jeszcze bardziej zachorujesz, po czym będziesz musiał opuścić salę przynajmniej na tydzień. Nawet schudnąć podczas choroby.

Badania

Naukowcy z American College of Sports Medicine wykazali, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

W trakcie badania przetestowano około 50 ochotników, których listę sporządzili ochotnicy, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Obie grupy badanych poddano codziennym obciążeniom: bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Na zakończenie badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki wyzdrowienia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały gorsze wskaźniki regeneracji.

Krytyka badania

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Wniosek

Oczywiście zimno i sport nie są kompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Jak leczyć przeziębienie?

Środki mające na celu przyczynę i patogenezę choroby:

  • Pij więcej płynów - do 3 litrów dziennie. Udowodniono, że intensywne picie przyspiesza regenerację.
  • Spożywaj surową cebulę i czosnek. Rośliny te zawierają lotną produkcję, która niszczy elementy chorobotwórcze.
  • Weź witaminę C w dawce 1000 - 2000 mg dziennie.
  • Weź złożone witaminy. Do zniszczenia prawie wszystkich wirusów oddechowych wysoce skuteczny lek Cycloferon (ma wysoki koszt). Popularny lek Arbidol (umiarkowany koszt) ma znacznie niższą skuteczność. Lek Anaferon - jak wykazały badania, jest generalnie nieskuteczny. Leki te należy stosować dopiero od pierwszego dnia choroby.
  • Przepłukać gardło rotokanem (niski koszt) - wyciąg z rumianku, nagietka i krwawnika. Nalewka oczyszcza śluz i tłumi stany zapalne.
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, weź wykrztuśny - ACC lub Ambrobene (Ambroxol)
  • Aktywność fizyczna i sport na przeziębienie (zwłaszcza w aktywnej fazie choroby) nie są pożądane.

Środki eliminujące objawy:

  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy).
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i znieczulenia (Travisil, Strepsils itp.)
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, użyj syropów Glikodin lub Tussin +
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton

Jak zapobiec rozwojowi przeziębienia i wzmocnić układ odpornościowy?

  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
  • Nie przepracuj się
  • Weź glutaminę
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
  • Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
  • Ćwicz hartowanie

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy mogę trenować na grypę lub przeziębienie?

Grypa czy przeziębienie?

Teraz jest pora roku, w której złapanie przeziębienia lub wirusa grypy nie jest trudne. A ci z nas, którzy ciężko pracują na siłowni, wiedzą, że nie ma nic gorszego niż brak treningu z powodu choroby. Wskaźniki mocy opuszczają, przeciwciała atakują białka, powodując nienawistny katabolizm (zniszczenie mięśni), a nawet po chorobie pierwsze treningi są bardzo trudne. Dlatego nauczmy się definiować dla siebie to, co „podniósłeś”, abyś mógł rozpocząć leczenie i wkrótce powrócić do treningu!

Wyjaśnienie - nie wszyscy ludzie mogą doświadczyć symptomów opisanych poniżej:

Czy mogę trenować?

Zazwyczaj zwykłe przeziębienie nie pokonuje nas tak, jak grypa. I często treningi w zimnym okresie są bezpieczne (jeśli możesz „słuchać” swojego ciała).

Ale jeśli zdecydujesz się na trening podczas przeziębienia, powinieneś wyraźnie kontrolować następujące niuanse:

  • Aktywność fizyczna prowadzi do zwiększenia bicia serca - ale wiele leków na zimno robi to samo. Dlatego „mieszanka” ćwiczeń i wszelkiego rodzaju TheraFlu i Coldrexes może nadmiernie obciążyć serce. Możesz też bardzo szybko powalić oddech i trudniej będzie ci odzyskać siły między seriami.
  • Jeśli masz astmę i masz przeziębienie, upewnij się, że skontaktujesz się z lekarzem przed pójściem na siłownię. Ćwiczenia mogą powodować kaszel i trudności w oddychaniu.
  • Jeśli masz gorączkę lub dreszcze wraz z zimnem, ćwiczenia spowodują duży stres. Więc poczekaj kilka dni i upewnij się, że będzie łatwiej.
  • Oczywiście nie ma sensu mówić, że podczas treningu na grypę trzeba będzie odroczyć do całkowitego wyzdrowienia!
  • Oprócz powyższego, spróbuj zminimalizować obciążenie centralnego układu nerwowego - zmniejsz wagę roboczą o 20 - 30%, wykonaj więcej lekkiego treningu cardio (chodzenie, jogging).

Obroń się przed chorobami

Lepiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć. Osobiście mam kilka sprawdzonych metod ochrony przed przeziębieniem, które były testowane od lat:

  1. Stale przyjmuj złożone witaminy.
  2. BCAA - zwłaszcza Leucyna - są najlepszym stymulantem układu odpornościowego, więc nie zapominaj o nich.
  3. Jeśli twoje ciało „mówi”, że jesteś na skraju choroby, natychmiast udaj się do sauny na podczerwień. Musisz spędzić tam 20 minut, pijąc dużo wody lub nie gorącej herbaty, a następnie budząc się przez kolejne 20 minut po wyłączeniu ciepła, aby „wyschnąć” i ostudzić.

Znalazłeś błąd w artykule? Wybierz ją za pomocą myszy i naciśnij Ctrl + Enter. I naprawimy to!

Czy mogę trenować na zimno?

Sezon chorób wirusowych rzadko mija bez przymusowych przerw w treningu. Ten problem w taki czy inny sposób wyprzedza prawie każdego sportowca. Opinie lekarzy na temat tego wyniku są różne: ktoś twierdzi, że jakakolwiek aktywność fizyczna jest bezwzględnie przeciwwskazana dla pacjenta, a ktoś wierzy, że lekkie treningi nie zaszkodzą przebiegowi choroby, a nawet nie pomogą w szybszym powrocie do zdrowia. Dzisiaj postaramy się ustalić, czy wskazane jest przeprowadzenie treningu na przeziębienia i jak szybko odzyskać zdrowie po chorobie.

Czy mogę trenować na zimno?

Jeśli twoja odporność jest słaba, a ty znalazłeś infekcję wirusową, jest to poważny stres dla ciała. Wszystkie jego zasoby pójdą na pokonanie infekcji i powrót do normalnej wydajności. Trening siłowy jest również stresujący dla organizmu, więc trudniej będzie go odzyskać w warunkach ciągłego treningu.

Powstaje zatem pytanie: czy w ogóle trzeba trenować na zimno? Jeśli czujesz się dobrze, a objawy nie są tak poważne, stan jest stabilny, bez temperatury, to kilka lekkich treningów o długości 30-40 minut nie zaszkodzi. Podczas uprawiania sportu występuje obfite pocenie się, dzięki któremu można zmniejszyć podwyższoną temperaturę ciała. Ponadto, wraz z potem, z organizmu wydobywają się wolne rodniki, które spowalniają przebieg choroby. Jeśli jednak z powodu choroby zdecydujesz się pominąć 3-4 treningi, nic strasznego się nie wydarzy. Wręcz przeciwnie, twoje mięśnie będą odpowiednio wypoczęte, a dalsze treningi będą jeszcze bardziej produktywne.

Jeśli nadal zdecydujesz się pójść na siłownię, z wszystkimi objawami przeziębienia, postępuj zgodnie z następującymi prostymi zasadami:

  1. Pij co najmniej 1,5 litra wody na trening, aby nie zakłócać równowagi woda-sól;
  2. Odpoczynek do pełnego powrotu do zdrowia między seriami, aby zmniejszyć obciążenie układu sercowo-naczyniowego;
  3. Ogranicz kontakt z innymi sportowcami, aby nie rozprzestrzeniać infekcji w całej sali;
  4. Zaangażuj się w izolowaną odzież, abyś nie zaczął drżeć z powodu zmian temperatury ciała;
  5. Intensywność treningu powinna być poniżej średniej. Świadomie wykonuj 3-4 powtórzenia mniej w każdym podejściu niż zwykle.

Szkolenie w zakresie poważnych chorób ARVI

Jeśli objawy choroby są poważniejsze, każda aktywność fizyczna jest przeciwwskazana. Lepiej odłożyć podróż na siłownię do pełnego wyzdrowienia, ponieważ ryzykujesz:

  1. Powikłania narządów wewnętrznych;
  2. Znacznie gorszy stan zdrowia;
  3. Zarażaj innych odwiedzających.

Nie ma potrzeby angażowania się w samooszukiwanie się. Nawet jeśli po zażyciu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych znormalizujesz swój stan i poczujesz się mniej lub bardziej energicznie, nie oznacza to, że nadszedł czas, aby przejść do treningu. Kiedy skończysz trening, efekt działania leku ustąpi i poczujesz się znacznie gorzej niż przed treningiem. Jeśli zauważysz objawy grypy lub ARVI, najpierw poczekaj na pełne wyzdrowienie, a dopiero potem zacznij opracowywać strategię powrotu do trybu sportowego.

Klasy podczas odzyskiwania

Jeśli uważasz, że twoje mięśnie utraciły ton w trakcie choroby, nie powinieneś natychmiast rozpoczynać intensywnych treningów z dużymi ciężarami. Jeśli przerwa trwała 1-2 tygodnie, najpierw zaleca się trenowanie systemu całego ciała, czyli załadowanie wszystkich grup mięśni w jednym treningu. W ramach tego schematu sportowiec wykonuje jedno ćwiczenie w 2-3 zestawach na mięsień. Preferowane są podstawowe ruchy, w których dobrze czujesz pracę mięśni. Możesz kierować się tymi samymi zasadami, ale angażuj się w formie treningu obwodowego, więc intensywność treningu będzie wyższa.

Szorstka wersja treningu dla wszystkich grup mięśniowych w okresie zdrowienia po chorobie jest następująca:

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
  • Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
  • Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
  • Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
  • Nie przepracuj się
  • Weź glutaminę
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
  • Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
  • Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.

Sport i zimno - czy mogę się połączyć?

Jeśli prowadzisz aktywny tryb życia i stale uprawiasz sport, musisz znać różne niuanse. Sport jest dobry dla zdrowia, pozwala poprawić kształt, a także wzmacnia układ odpornościowy, zwiększa funkcje ochronne organizmu. Ale czy można uprawiać sport z zimnem? To pytanie powstaje dla wielu, z wyjątkiem tego, że nie każdy zna odpowiedź na to pytanie.

Opinia lekarzy

Jeśli weźmiemy pod uwagę opinię lekarzy, to eksperci jednoznacznie odpowiedzą na pytanie, czy można uprawiać sport podczas zimna, negatywnie. Faktem jest, że w tym okresie organizm ludzki walczy z patogenem procesu patologicznego, a nadmierne obciążenie może mieć negatywny wpływ.

Wielu ekspertów kategorycznie zabrania swoim pacjentom uczęszczania na siłownie i ćwiczenia. Wierzą, że w tym okresie ciało wymaga pełnego odpoczynku i odpoczynku.

Inni lekarze, przeciwnie, nie podzielają punktu widzenia swoich kolegów, są przekonani, że można uprawiać sport na przeziębienie, ale tylko w lekkim trybie. W tym czasie ludzkie ciało aktywnie walczy z chorobą, a małe szkolenie nie będzie miało negatywnego wpływu. Nie przyniosą jednak korzyści.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że trening na przeziębienie nie ma korzystnego wpływu na proces gojenia. Z tego powodu nie ma potrzeby angażowania się w aktywny wysiłek fizyczny do momentu, gdy ciało nie w pełni się wyzdrowieje.

Co dzieje się w ciele, gdy osoba uprawia sport z zimnem

Kiedy osoba wykonuje treningi, angażuje się w aktywne ćwiczenia przez długi czas, jego ciało po nich może pozostać osłabione przez pewien okres. Wynika to z faktu, że pełne przywrócenie układu mięśniowego może zająć trochę czasu.

Jeśli po aktywnym sporcie, na przykład po bieganiu, skakaniu, ciężkich ćwiczeniach, natychmiast wychodzimy na zewnątrz, można łatwo złapać przeziębienie. Jest to związane ze spadkiem właściwości ochronnych. Z tego powodu zimno i sport nie są kompatybilne.

Podczas patologii nieżytowych w organizmie występuje aktywne uwalnianie hormonu kortyzolu. Substancja ta ma szkodliwy wpływ na strukturę tkanki mięśniowej. Hormon jest wytwarzany w dużych ilościach w patologiach, którym towarzyszy zniszczenie białek i tkanki mięśniowej.

Produkcja kortyzolu wzrasta w następujących warunkach:

  • zmęczenie, przepracowanie po wykonaniu aktywnych ćwiczeń;
  • uczucie strachu;
  • stresujące sytuacje;
  • częste poszczenie;
  • choroby o innym charakterze.

Ale jeśli weźmiemy pod uwagę odpowiedź na pytanie, czy można uprawiać sport, kiedy jest zimno, warto zauważyć, że ćwiczenia nie są zabronione, ale nie będą miały pozytywnego wpływu na zdrowie.

Działanie hormonu kortyzolu, który jest wytwarzany przez przeziębienie, podczas ćwiczeń nie jest korzystne dla zdrowia. Ta substancja, przeciwnie, tylko pogorszy stan, będzie miała destrukcyjny wpływ na tkankę mięśniową.

Przeciwwskazania do uprawiania sportu z przeziębieniem

Jeśli jesteś sportowcem nieprofesjonalnym, zdecydowanie musisz znać odpowiedź na ważne pytanie - czy można trenować z przeziębieniem? Profesjonaliści zawsze podlegają stałemu nadzorowi doświadczonych lekarzy, którzy decydują, czy powinni trenować.

Istnieją przeciwwskazania, dla których nie należy wykonywać ćwiczeń sportowych:

  • Trening podczas zimna nie może być wykonany, jeśli temperatura ciała jest wysoka. Ten stan wskazuje, że organizm ma procesy zapalne. A angażowanie się w sport w procesie zapalnym nie jest pożądane;
  • grypa. W tym czasie ciało jest bardzo wyczerpane, a czas powrotu do zdrowia może trwać około dwóch miesięcy. Ponadto, po wyzdrowieniu, nie powinieneś wykonywać ćwiczeń przez kolejne dwa tygodnie. Głównym zagrożeniem grypy jest to, że choroba może powodować poważne powikłania - problemy z sercem, nerkami;
  • sport jest przeciwwskazany w przypadku przeziębienia, jeśli występuje kaszel, zwłaszcza jeśli dotyczy on klatki piersiowej. Przy silnym zespole kaszlu lekarze nie powinni wykonywać ćwiczeń;
  • Nie należy wykonywać treningu w obecności bólu i bólów stawów, tkanki mięśniowej, kości;
  • silny spadek siły. Nie ładuj ciała, jeśli jest wyczerpane, wpłynie negatywnie na ogólny stan.

Sport dla zdrowia

Udowodniono naukowo, że regularne ćwiczenia mogą zmniejszyć ryzyko przeziębienia o prawie 50%. Eksperci tłumaczą to faktem, że wysiłek fizyczny działa wzmacniająco na układ odpornościowy, zwiększa poziom leukocytów we krwi.

Przeziębienia i ćwiczenia nie są pojęciami pokrewnymi, ale warto zapamiętać listę rodzajów ćwiczeń, które pomogą zapobiec wielu przeziębieniom:

  • codziennie biegać rano na świeżym powietrzu, można je zastąpić półgodzinnymi spacerami;
  • aerobik. Te treningi powinny być wykonywane 1 raz na 2 dni;
  • joga
  • ćwiczenia rozciągające mięśnie;
  • tai chi. Jest to powolna gimnastyka chińska, która jest odpowiednia dla osób w każdej kategorii wiekowej;
  • aerobik wodny.

Zasady połączenia sportu i zimna

Czy można więc robić fitness z zimnem? Jeśli proces patologiczny jest łatwy z natury i nie ma przeciwwskazań, można wykonać ćwiczenia.

Ale warto przestrzegać kilku zasad, które mogą zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym:

  • skrócenie czasu wykonywania treningów o prawie 30-50%. Jeśli normalna sesja treningowa trwa 1,5 godziny, to przy zimnej chorobie powinna trwać nie dłużej niż 40-60 minut;
  • 50% zmniejszenie intensywności ćwiczeń. Konieczne jest dwukrotne zmniejszenie liczby podejść do każdego treningu;
  • Nie jest konieczne wykonywanie treningu siłowego z zimnem;
  • Pamiętaj, aby śledzić okres odzyskiwania. Po wyzdrowieniu obciążenie powinno być stopniowe, nie należy natychmiast przeciążać ciała;
  • podczas ćwiczeń na zimno warto pić wodę co kwadrans;
  • pamiętaj, aby odpocząć normalnie.

Z zimnem możesz uprawiać sport, ale tylko wtedy, gdy nie ma przeciwwskazań. Pamiętaj również o przestrzeganiu powyższych zasad. Pomogą one równomiernie rozłożyć ładunek bez przeciążania ciała.

Dokładnie odpowiedz na pytanie, czy warto uprawiać sport ze specjalistą od zimnej puszki. Lekarze nie zalecają przeciążania ciała podczas choroby, ponieważ może to negatywnie wpłynąć na jego stan. Lepiej jest w tym okresie całkowicie zrezygnować z treningu do pełnego wyzdrowienia.