Notatnik ftyzjologii - gruźlica

Wszystko, co chcesz wiedzieć o gruźlicy

Gruźlica płuc - co to jest

I.S. Gelberg, S.B. Wilk

Gruźlica jest kliniczną postacią gruźlicy, w której istnieje zaokrąglona edukacja w płucach. Jest to ognisko produktywne z martwicą skroniową o średnicy większej niż 1 cm, wytyczoną z otaczającej tkanki płucnej przez kapsułkę tkanki łącznej. Z ogólnej liczby pacjentów z gruźlicą u pacjentów z gruźlicą dróg oddechowych wynosi 5-8%. Gruźlica odnosi się głównie do wtórnej gruźlicy, chociaż rzadko występuje u dzieci i młodzieży.

Gruźliczaki mogą powstawać z okrągłych nacieków, rzadziej - innych postaci naciekającej gruźlicy, gdy rozdziela się ogniskowe zapalenie, a miejsce (-a) masywnych mas są ograniczone przez torebkę tkanki łącznej. Gruźlica może powstać z dużych zlewających się ognisk z kazeiną w ogniskowej gruźlicy, gdy są one ograniczone przez wspólną torebkę tkanki łącznej. Takie gruźlice często mają nieregularny kształt. Mogą też być jaskiniami wypełnionymi masywnymi masami przy zamknięciu oskrzeli opróżniającej tę jaskinię.

W przypadku poważnego miejscowego uczulenia proces reakcji zapalnej wokół ogniska zachodzi konsekwentnie wraz z nekrotyzacją i oddzielaniem tkanki łącznej, która jest powtarzana kilka razy. Taka gruźlica nazywana jest warstwową (naprzemiennie sekcje kazeiny z kapsułką) w przeciwieństwie do jednorodnej. W tym samym czasie przypadek pojedynczy może być wykryty jako pojedynczy ognisko - pojedyncza gruźlica lub kilka ognisk (ognisk) ze wspólną kapsułką - zlepieńcem gruźliczym.

Tkanka płucna jest zubożona w naczynia krwionośne w obszarze, w którym znajduje się tuberculoma, z powodu ich spustoszenia. W rezultacie leki chemioterapeutyczne najwyraźniej słabo wnikają do gruźlicy, zwłaszcza że nie ma w nich również naczyń krwionośnych. Zgodnie z klasyfikacją zaproponowaną przez M.M. Averbach, istnieje kilka wariantów gruźlicy: typ naciekowo-płucny, kastomia (termin sugeruje LK Bogush) oraz wypełniona lub zablokowana jama.

Wraz z tworzeniem się gruźlicy oporność organizmu zmniejsza się w sposób nieostry, mniej niż w przypadku niektórych innych postaci gruźlicy, co pozwala na rozwój reakcji produkcyjnej i wytyczenie obszaru martwiczego, zwykle za pomocą dwuwarstwowej kapsułki tkanki łącznej. Zmiany w otaczającej tkance płucnej u wszystkich gatunków są łagodne. Mogą to być zmiany włókniste, stare zmiany chorobowe i zaostrzenie procesu - świeże ogniska wysiewu oskrzeli. Częste specyficzne uszkodzenia oskrzeli. W samym tuberculoma można wykryć miejsca rozpadu.

Ta forma gruźlicy charakteryzuje się niewielkimi objawami klinicznymi. W większości przypadków pacjenci nie mają żadnych skarg. Wygląd pacjenta pozostaje niezmieniony, podczas badania fizycznego nie stwierdza się żadnych nieprawidłowości we krwi - także bez znaczących zmian, biuro w plwocinie częściej nie jest wykrywane. Tacy pacjenci są wykrywani za pomocą profilaktycznej fluorografii. Rzadziej pacjenci mają łagodne objawy specyficznego zatrucia w postaci nieregularnej temperatury podgorączkowej, umiarkowanego pocenia się, niedyspozycji, utraty apetytu i tym podobnych. W obecności dużego gruźlicy może zostać ujawnione skrócenie dźwięku perkusyjnego, aw przypadku rozpadu okazjonalne wilgotne rzędy.

Tak więc główne znaczenie w diagnozie tej klinicznej postaci gruźlicy ma badanie rentgenowskie. Tuberculoma charakteryzuje się zaokrąglonym lub owalnym cieniem. Z konglomeratem tuberculoma - cieniem o nieregularnym kształcie. Lokalizacja jest najczęściej w pierwszym i drugim segmencie górnego płata, a także w 6 i 10 segmencie dolnego płata. Inne lokalizacje są rzadkie i bardziej charakterystyczne dla zaokrąglonych cieni o innej genezie (rak obwodowy, łagodne guzy itp.). Kontury są zazwyczaj jasne, mogą być nierówne. Włóknista „ścieżka” do korzenia płuc jest charakterystyczna. Cień tuberculoma jest często niejednorodny, może być w nim lub wokół gęstych lub zwapnionych ognisk, obszarów zagęszczania o mniejszej lub większej intensywności.

Guzkowce są podzielone według wielkości na małe (do 2 cm), średnie (2-4 cm) i duże (ponad 4 cm), pojedyncze lub wielokrotne. Czasami istnieje strefa rozkładu, która często znajduje się na obrzeżach formacji - ekscentryczna. Otaczające obszary płuc, jak wskazano, często nie są nienaruszone. MBT wykrywano rzadko, bardziej w obecności rozkładu. Identyfikacja pacjentów ze zwiększoną wrażliwością na tuberkulinę, aż do hiperergii, według testu Mantoux z 2 TU PPD-L, ma pewną wartość diagnostyczną.

Przebieg gruźlicy dzieli się na stabilny (często na wiele lat), regresywny i progresywny. W przypadku regresji w warunkach terapii przeciwbakteryjnej i patogenetycznej, gruźlica może zmniejszyć się do wielkości ogniska lub masywne masy są odrzucane z utworzeniem cienkościennej wnęki z jej późniejszym bliznowaceniem. Postęp jest również związany z próchnicą, tworzeniem jamy, dalszym wysiewem oskrzeli. Duże gruźlice są bardziej podatne na postęp. Według I.R. Dorozhkova i in. z gruźlicą (w próbkach materiału) formy L MBT wykryto w 91,4%, a bakteryjne - 24,6%. W 33% formy L niestabilny, odwrócony do normalnego. Formy L zachowują się podczas leczenia przez okres do jednego roku lub dłużej, więc leczenie powinno być długie.

Diagnostyka różnicowa gruźlicy jest wykonywana z zaokrąglonymi (sferycznymi) formacjami w jamie klatki piersiowej: rakiem obwodowym, łagodnymi guzami, wypełnionymi torbielami (echinococcus), aspergilloma itp.

W leczeniu, wraz z terapią antybakteryjną, która sama w sobie rzadko prowadzi do eliminacji gruźlicy, środki stymulujące są stosowane w celu wywołania reakcji ogniskowej z rozluźnieniem tkanek, zwiększonym regionalnym krążeniem krwi i krążeniem limfatycznym, a tym samym zwiększeniem stężenia leków przeciwbakteryjnych w obszarze dotkniętym chorobą. USG ma takie właściwości, w szczególności tuberkulinę. Zastosowanie ultradźwięków może znacznie poprawić skuteczność leczenia. W przypadku rozpadu gruźlicy, jej dużych rozmiarów i tendencji do wzrostu, wydalania bakterii i braku terapii przeciwbakteryjnej (3-4 miesiące), wskazane jest leczenie chirurgiczne w postaci ograniczonych resekcji płuc lub złuszczania tuberculoma wraz z kapsułką.

Czy zakażenie płuc jest zaraźliwe?

Gruźlica jest nie tylko jedną z najczęstszych chorób ludzkości, ale także jedną z najbardziej zróżnicowanych, ponieważ może nie tylko wpływać na prawie wszystkie ludzkie organy i tkanki, ale także tworzyć ogniska różnego rodzaju stanów zapalnych.

Co to jest gruźlica płuc?

Gruźlica płuc jest jednym z rodzajów gruźlicy płuc, podobnie jak w przypadku formacji nowotworowych. Zwykle gruźlica rozwija się jako zapalenie typu zimnego w określonych zmianach chorobowych, które są izolowane ze zdrowej tkanki przez osłonkę komórek łącznych. Takie kapsułki są nazywane tuberculomas i powstają w wyniku hiper-chirurgicznej reakcji organizmu na patogen. W swoich pałeczkach stopniowo niszczą komórki płuc, tworząc coś w rodzaju cysty. Rozmiar tuberculoma może być różny, od mikroskopijnego do tylko ogromnego, a zgodnie z naturą edukacji może mieć 2 formy:

1. Samotna, zwana ogniskiem krowio-nekrotycznym, która jest jednowarstwową kapsułką z wewnątrz (ropną) masą. Jednocześnie ropa może wypełnić ją całkowicie lub znajdować się między wieloma warstwami pojawiającymi się w procesie wzrostu nowotworu składającego się z tkanki łącznej.
2. Konglomerat - składa się z kilku ognisk zapalenia lub mniejszej, blisko siebie położonej gruźlicy, którą ciało wyizolowało w jedną kapsułkę.

Najczęściej rozwój gruźlicy rozpoczyna się u pacjentów z ogniskową postacią gruźlicy i występuje prawie asymptomatycznie właśnie ze względu na ostrożną izolację ostrości od reszty narządu. Pierwsze objawy pacjenta zauważają dopiero po pęknięciu kapsułki i zniszczeniu pobliskich tkanek. Aby zrozumieć, czy gruźlica jest zaraźliwa, musisz zrozumieć przyczyny jej wystąpienia i proces rozwoju.

Przyczyny gruźlicy

Gruźlica powstaje, gdy organizm jest nadmiernie nadwrażliwy na prątki, które są czynnikiem wywołującym gruźlicę, a zatem jego przyczyną jest zakażenie biura i rozwój procesu zapalnego w tkankach płuc z późniejszą ewolucją. Ponieważ różne typy i przejawy gruźlicy wywołują ten sam typ drobnoustrojów, sposoby zakażenia gruźlicą są takie same jak w przypadku innych typów: od chorego przez unoszące się w powietrzu kropelki lub pył unoszący się w powietrzu, przez środki gospodarstwa domowego itp. To ten typ choroby tłumaczy się obecnością nadwrażliwości pacjenta i skłonnością do alergii.

Patogeneza

Powszechna choroba z powstawaniem gruźlicy występuje w następujących etapach:

1. Infekcja.
2. Rozwój stanu zapalnego w płucach.
3. Izolacja tego paleniska jest osłoną tkanki łącznej od reszty narządu.
4. Stopniowy wzrost gruźlicy z postępem choroby i uwolnieniem patogenu do pobliskich tkanek lub powstaniem konglomeratu.
5. Fuzja ropnych mas osłony ochronnej i rozprzestrzenianie się infekcji przez płuca.
6. Uszkodzenie pobliskich tkanek wraz z rozwojem nowej kapsułki lub zakażeniem całego narządu.
7. W drugim przypadku powstawanie wielu ubytków - pustki w płucach, powstałe w wyniku zniszczenia przegrody pęcherzykowej przez prątki.
8. Jeśli zaczniesz prawidłowo leczyć gruźlicę, ubytki się zagoją, a inaczej - całkowite uszkodzenie narządu ze skutkiem śmiertelnym, co we współczesnej medycynie jest praktycznie niedozwolone.

Ponadto przebieg choroby może rozwinąć się w trzech scenariuszach:

1. Postępuje, gdy stan zapalny rozwija się wokół nowotworu z rozpadem jego skorupy z zakażeniem otaczających tkanek lub całego narządu.
2. Stabilny, w którym pacjent może chorować przez wiele lat, a rozmiar gruźlicy nie zmieni się lub nie będzie powoli wzrastał w okresach zaostrzenia, z późniejszym powrotem do granic.
3. Regresowanie, które charakteryzuje się zmniejszeniem gruźlicy przy zjawisku resztkowym w postaci pola włóknistego - bliznowatego nowotworu z komórek łącznych, które w przeciwieństwie do mas ropnych nie rozpuszczają się.

Charakterystyczne jest, że w 80% przypadków normalne centrum zapalne odradza się w tuberculoma tylko z wtórnym zakażeniem, z nieodpowiednim leczeniem lub brakiem gruźlicy. W dwudziestu procentach zaburzenia metaboliczne, nadwrażliwość i skłonność do reakcji alergicznych, a także cukrzyca mogą wpływać na jej powstawanie bezpośrednio po zakażeniu.

Czy to zarażenie czy nie?

Gruźlica nie jest chorobą niezależną, ale tylko jedną z form zapalenia płuc w gruźlicy, a zatem odpowiedź na pytanie, czy gruźlica płuc jest zaraźliwa, oczywiście, tak, ponieważ gruźlica jest wysoce epidemiologicznie niebezpieczną chorobą.

Jednak gruźlica płuc jest zaraźliwa dopiero po przełamaniu kapsułki ochronnej i rozprzestrzenianiu się infekcji na zdrowe tkanki narządu lub podczas zaostrzenia, w którym czynnik sprawczy może wykroczyć poza granice ochrony. W innych przypadkach układ odpornościowy wyraźnie ogranicza zmianę i zabija wszystkie pałeczki, które dostają się do krwi.

Nie zapominajmy również, że nawet przy zamkniętej formie przebiegu gruźlicy prawdopodobieństwo zakażenia, choć kilkakrotnie mniejsze, nadal nie jest równe zeru absolutnemu. Możesz przekazać infekcję przez krew, od matki do dziecka z karmieniem piersią lub podczas ciąży, a także po bezobjawowym przejściu choroby do postaci otwartej, a zatem gruźlica płuc jest zaraźliwa dla innych nawet na początkowych etapach, chociaż potencjalnie.

Metody leczenia

Metody leczenia gruźlicy są reprezentowane przez terapię lekową i chirurgię, których wybór zależy od wielkości edukacji. Jeśli średnica jest mniejsza niż 2 cm, można zrezygnować z prostej terapii przeciwgrzybiczej, jak następuje:

1. Przyjmowanie pyrazinamidu, izoniazydu, entabutolu i ryfampicyny lub innych leków, wybranych na jednej z czterech głównych grup antybiotyków przeciwgrzybiczych, w ciągu pierwszych 2 miesięcy.
2. Sześciomiesięczne spożycie dwóch rodzajów tuberkulostatyków w połączeniu z izoniazydem.
3. Wraz z głównym leczeniem, terapia przeciwzapalna i immunostymulująca może być przepisana w drugiej połowie choroby.

Operacja jest pokazana w następujących przypadkach:

1. Zbyt duży rozmiar większy niż 2–3 cm.
2. Tendencja do wzrostu.
3. Odporność na chemioterapię.
4. Duża liczba ognisk.

Podczas zabiegu gruźlica jest usuwana wraz z częścią płuc, o wymaganym rozmiarze lub nawet z całym płatem, a następnie przepisywana jest ta sama terapia lekowa. Po usunięciu lub prawidłowym leczeniu u 95% pacjent jest całkowicie wyleczony, a pod jego nieobecność choroba staje się aktywna w formie otwartej.

Jak się chronić?

Aby chronić się przed gruźlicą, musisz znać i stosować podstawowe metody zapobiegania gruźlicy:

• utrzymać swoją odporność;
• utrzymywać higienę;
• wykluczyć ścisłą komunikację z zarażonymi ludźmi;
• nie używaj rzeczy chorych;
• nie używać nieprzetestowanych produktów mlecznych z inwentarza żywego zakażonego gruźlicą;
• poddać się badaniom profilaktycznym w odpowiednim czasie za pomocą próbek tuberkulinowych w celu penetracji MBT do organizmu w celu podjęcia środków w czasie, tak aby nie mieli czasu na wywołanie choroby.

Podsumowując wszystkie powyższe: gruźlica płuc jest zaraźliwa lub nie zależy od stadium gruźlicy, ponieważ na wczesnych etapach edukacji praktycznie nie jest niebezpieczna dla innych (istnieje ryzyko, ale jest stosunkowo mała), a kiedy otwiera się lub rozszerza z kolejnym przełomem, wpływa na to, jak inne zdrowe organy, jak również inne osoby. Jednocześnie to nie sam tuberculoma jest przenoszony, ale gruźlica, której specyficzna forma rozwoju zależy od indywidualnych cech organizmu.

Gruźlica płuc u ludzi - co to jest?

Tuberculoma płuc, co to jest? Doktor phthisiatrician odpowie na to pytanie. Wielu pacjentów cierpiących na gruźlicę ma do czynienia z rozpoznaniem gruźlicy płuc, nie wiedząc, co to jest, jak się pojawia, jakie są objawy i przyczyny choroby. Jest to choroba występująca u osób cierpiących na gruźlicę płuc. Charakteryzuje się wyglądem zamkniętych ognisk kłączowych, o wystarczająco dużym kształcie.

Co to jest gruźlica płuc?

Gruźlica jednego lub dwóch płuc, występująca w postaci ogniskowej lub naciekowo-pneumonicznej, staje się podstawą formacji. Czasami gruźlica płuc występuje z powodu wypełnienia jaskini kazeiną, co staje się możliwe dzięki występowaniu gruźlicy jamistej.
Możliwe jest wykrycie ognisk choroby za pomocą zdjęcia rentgenowskiego, na którym okrągłe formy z wyraźnymi konturami będą wyraźnie widoczne. To dla niego i możesz dowiedzieć się, że w płucach jest taka edukacja, że ​​musisz walczyć.

Przyczynami powstawania gruźlicy płuc są bakterie należące do rodzaju odpornego na kwas myco.

Są patogenne i przejawiają zjadliwość, na którą wpływają czynniki zewnętrzne i wewnętrzne. Wszystko zależy od tego, jak wysoki jest poziom ochrony ciała i jak układ odpornościowy radzi sobie z bakteriami.

Gdy dochodzi do uszkodzenia płuc, rozwija się stan zapalny. Powoduje pojawienie się granulek i różnych pagórków, które same mogą się rozpaść.

Ludzka infekcja następuje drogą powietrzną, przez którą mykobakterie po raz pierwszy wchodzą do organizmu. Czasami są w stanie przeniknąć przez przewód pokarmowy, kontaktowy lub transplantacyjny. Zakażenie następuje z powodu tego, że w narządach oddechowych dochodzi do naruszenia śluzu ochronnego, który obserwuje się w ostrym zapaleniu gardła, tchawicy, oskrzeli.

Substancje toksyczne pozwalają bakteriom przenikać dalej do pęcherzyków płucnych i oskrzelików, powodując rozwój gruźlicy lub gruźlicy. Metoda żywieniowa jest również dość powszechna, gdy z powodu chorób jelitowych jej ściany ulegają zakażeniu, przez które wchodzą drobnoustroje.

Mykobakterie namnażają się bardzo powoli, więc infekcja następuje stopniowo, podczas gdy węzły chłonne mogą przedostać się do węzłów chłonnych i rozprzestrzeniać się stamtąd w całym ciele. Tak rozwija się pierwotna mykobakteremia. Ze względu na brak odporności patogen przenika dalej, a liczba zarazków znacznie wzrasta.

Gdy w płucach pojawiają się formacje gruźlicy, są one kilku typów:

One z kolei są jednorodne i warstwowe.

Procesy, które niekorzystnie wpływają na układ odpornościowy i go tłumią, mogą znacząco zmienić tło hormonów w organizmie. W rezultacie tubulkulema w płucach zaczyna aktywnie postępować i przenosić się do innych postaci choroby. Obejmują one:

• przypadkowe zapalenie płuc;
• gruźlica jamista;
• gruźlica włóknisto-jamista.

W przypadku przypadkowego zapalenia płuc nie obserwuje się naciekania okołogałkowego, same ogniska nie zanikają, ale zmiany dotyczą tkanek. Mogą stać się gęste, a zmiany nie wykazują aktywności.
W regresywnym rozwoju gruźliczaków mogą pojawić się masywne masy, które następnie stają się gęste, rozpadają się na oddzielne fragmenty i zmniejsza się wielkość gruźlicy.

Jest to tworzenie włóknistego nidusa lub ograniczonego zwłóknienia płuc. Charakterystyczne dla choroby i odrzucenie kału, po którym występuje bardzo cienka jama.

Gruźlica występuje w trzech głównych obszarach:

• postępowy;
• stacjonarny;
• regresywny.

Zazwyczaj taki obraz kliniczny zależy od objawów choroby i ogólnego stanu pacjenta.

Jakie są objawy choroby

Objawy, w których zachodzi ekspresja gruźlicy płuc, są izolowane, dlatego większość pacjentów nie wykazuje widocznych oznak uszkodzenia płuc. Często dochodzi do nieokreślenia lub przewlekłego przebiegu, a zaostrzenie występuje z powodu różnych czynników.

Następnie powstają konkretne sztuczki, a stan zainfekowany staje się powolny, słaby, pragnienie jedzenia zanika, temperatura nieznacznie wzrasta do 37,8. Charakterystyczne są następujące objawy:

• utrata masy ciała;
• czułość klatki piersiowej;
• duszność;
• suchy kaszel;
• krew może pojawić się podczas odkrztuszania;
• u dzieci często boli w klatce piersiowej.

Takie znaki sygnalizują, że należy pilnie skonsultować się z lekarzem, ponieważ choroba staje się niebezpieczna dla człowieka i jest zaraźliwa dla innych.

Jak leczyć gruźlicę płuc

Leczenie i zapobieganie. Przede wszystkim konieczne jest poddanie się badaniu fizycznemu, aby zrozumieć, jak duży jest tuberculoma, gdzie się znajduje i ile gruźlicy przeniknęło do płuc. Ale z tego rodzaju diagnozą nie można dostrzec patologii, ponieważ świszczący oddech można usłyszeć, gdy dochodzi do masywnej epidemii i zmiany naciekowe rozprzestrzeniają się przez tkankę płuc.
Konieczne jest przepisanie przejścia badania krwi, chociaż nawet przy ciężkich zaostrzeniach, ESR i leukocetoza wykazują umiarkowane działanie. Pomimo tego, że plwocina jest również testowana do analizy, niemożliwe jest znalezienie w niej prątków.

Czasami można je znaleźć, jeśli infekcja przejęła również oskrzela, w laboratorium określa się, czym jest gruźlica, jaka jest jej natura i struktura. Oddzielnie przeprowadzano testy Mantoux, które wyróżnia wyraźny charakter hiperaliczny.
Ponadto konieczne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, aby zrozumieć na podstawie zdjęć, czy choroba jest zaraźliwa, jakie powinno być leczenie i czy konieczna jest operacja usunięcia gruźlicy.
Egzaminy są zwykle przeprowadzane przez fiatów, lekarzy pediatrów i pulmonologów.
Leczenie gruźlicy odbywa się metodami chirurgicznymi i antybakteryjnymi, chociaż wiele osób obawia się operacji. Leki słabo penetrują formację, więc leki są przepisywane tylko dla małych gruźliczaków. W przypadku dużych rozmiarów przepisywana jest tylko operacja, aby późniejsze leczenie miało wpływ.

Niektórzy fisiatrzy nie chcą operować i wolą być leczeni lekami. Lecz leczenie za pomocą tabletek i specjalnych środków przed operacyjną interwencją jest przepisywane w bardzo rzadkich przypadkach. Należy potwierdzić klinicznie, że zaostrza się i obserwuje się zatrucie.

Konieczne jest leczenie kilkoma lekami przeciwbakteryjnymi w celu wyeliminowania zapalenia, które nie ustępuje samoistnie. Dopiero potem należy przeprowadzić operację chirurgicznego usunięcia gruźlicy.
Gruźlica płuc, podobnie jak gruźlica, wymaga zapobiegania, ponieważ zdarzenie jest związane z warunkami społeczno-ekonomicznymi konkretnej osoby lub rodziny. Aby to zrobić, należy przeprowadzić profilaktykę: trzeba poddawać się regularnym kontrolom, wykonywać szczepienia, szczepić zwierzęta.

Gruźlica płuc - diagnoza i leczenie

Gruźliczak płucny jest proliferacją związku martwiczego w tkance płucnej, która jest oddzielana od zdrowej tkanki przez włóknistą kapsułkę. Gruźlica (także gruźlica) jest niebezpieczna, ponieważ w pierwszych etapach nie towarzyszą jej wyraźne objawy, dlatego osoba nie zwraca się o pomoc medyczną w odpowiednim czasie.

Często choroba jest wykrywana podczas rutynowego badania - fluorografii.

Różnica między gruźlicą a gruźlicą polega na tym, że pierwsza choroba jest niezależną postacią drugiej.

Przyczyny

Główne przyczyny patogenów zakaźnych na błonach śluzowych układu płucnego. Gruźlica płucna rośnie po nieskutecznym leczeniu pierwotnych objawów CD (otwarta gruźlica). W 20% przypadków choroba jest diagnozowana u pacjenta po raz pierwszy, pozostałe sytuacje kliniczne to powtarzające się skierowanie do fisiologa.

Ten typ gruźlicy występuje w następujących etapach:

• przepastny;
• infiltracyjny;
• ogniskowy;
• rozpowszechniane;
• BK węzły chłonne wewnątrz klatki piersiowej.

Zakaźne uszkodzenie układu oddechowego nie jest kompletne bez wpływu czynników wyzwalających na ciało. Większość przypadków klinicznych obejmuje wiele czynników przyczyniających się do choroby.

• złe nawyki;
• osłabienie odporności;
• obecność przewlekłych chorób bakteryjnych;
• cukrzyca i inne zaburzenia metaboliczne;
• brak właściwej terapii pierwotnej gruźlicy;
• życie w niekorzystnych warunkach;
• złe odżywianie.

Pacjenci z gruźlicą płuc są niebezpieczni dla innych, ponieważ istnieje ryzyko pęknięcia guza i wystąpienia otwartej postaci CD. W tym przypadku staje się zaraźliwa. Osoby ze zdiagnozowaną chorobą są hospitalizowane w celu intensywnego leczenia.

Klasyfikacja

Gruźlica płuc jest klasyfikowana zgodnie z rodzajem nowotworu, a także ciężkości choroby. Same narośla są małe (nie więcej niż 2 cm), średnie (średnica waha się między 4-6 cm) i duże (ponad 6 cm).

W zależności od struktury gruźlicy dzieli się ją na:

• naciekowo-płucne - skrawki serowate na przemian z ziarniniakami nabłonkowymi, cienką włóknistą torebką;
• samotny jednorodny - ma martwicze jądro z dwuwarstwową kapsułką;
• samotne warstwowe - obszary kruche naprzemienne włókna włókniste;
• konglomerat - kilka kłączowych wzrostów jest zamkniętych w jednym nowotworze.

Choroba jest również klasyfikowana według ciężkości. Od tego zależy taktyka dalszego leczenia i wynik dla pacjenta. Przebieg kliniczny gruźlicy płuc dzieli się na:

1. Stabilny - podczas diagnozy nie ma oznak poprawy lub pogorszenia.
2. Progresywny - kapsułka jest zepsuta, a cała jej zawartość rozprowadza zdrowe części układu oskrzelowo-płucnego.
3. Regresowanie - zachodzi hialinizacja nowotworów włóknistych.

Jest też prawdziwy tuberculoma i false. Druga opcja jest rozwijana podczas procedur osuszania oskrzeli.

Symptomatologia

W większości przypadków klinicznych choroba płuc jest bezobjawowa lub objawy są tak niewielkie, że osoba nie zwraca na nie uwagi.

Pogorszenie obserwuje się w trakcie postępującego przebiegu, gdy zawartość kapsułki wybucha, powodując zatrucie ciała i odpowiadające mu oznaki.

• poważne zmęczenie ciała;
• pocenie się w spoczynku;
• brak apetytu, drastyczna utrata wagi;
• ból z boku zmiany podczas ruchów oddechowych;
• gorączka.

Oddzielnie należy zauważyć kaszel. W przypadku bezobjawowego przepływu będzie rzadki, suchy i nieproduktywny. Jeśli postępuje gruźlica, obserwuje się wzmocnienie kaszlu poprzez oddzielenie dużej ilości plwociny z smugami krwi. Wtedy staje się zaraźliwa dla innych.

Diagnostyka

Najczęstszą gruźlicę płuc diagnozuje się na badaniach profilaktycznych. W niektórych przypadkach badania przeprowadza się po tym, jak pacjent skarży się na ból płuc i krwioplucie.

Badanie jest najbardziej wiarygodne w diagnozowaniu wszystkich patologii układu oskrzelowo-płucnego. Zdjęcie można odróżnić tuberculoma poprawny zaokrąglony kształt, o dowolnej średnicy. Nowotwór ma wyraźne granice, jednorodną strukturę. Jeśli choroba jest w ostrej fazie, kontury kapsułki będą rozmyte.

Nie jest to diagnoza o stuprocentowej skuteczności, ponieważ może dać różne wyniki. W niektórych przypadkach test będzie pozytywny. Ale jeśli pacjent przeszedł chemioterapię, badanie wykaże wynik fałszywie ujemny.

1. Metody badań laboratoryjnych

Zmiany będą obserwowane w badaniach krwi przy pęknięciu kapsułki i zatruciu organizmu. Jednak na tym etapie rzadko można zidentyfikować prątki w popłuczynach z oskrzeli.

Jeśli podejrzewasz wzrost nowotworu w narządach układu oddechowego, konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej. Specjalista wyklucza raka płuc, hamartoma (łagodny nowotwór), torbiel echinokokową. Rozróżnij tuberculoma za pomocą:

• bronchoskopia;
• tomografia komputerowa;
• biopsje tkanek;
• torakoskopia.

Po otrzymaniu wszystkich wyników badań lekarz gruźlicy przepisuje odpowiednie leczenie w szpitalu. Sukces terapii zależy od ciężkości patologii, a także od jej wczesnego wykrycia.

Leczenie

Terapia tuberkuliną może być konserwatywna i operacyjna. Na wybór taktyki dalszego leczenia ma wpływ stopień nasilenia i obecność towarzyszących objawów. Leki są stosowane, jeśli wzrost waha się w granicach 2 cm, ale nie więcej.

Terapia lekowa składa się z dwóch etapów:

1. Przez pierwsze 2 miesiące stosuje się jednocześnie cztery leki przeciwgruźlicze (etambutol, ryfampicyna, pirazynamid, izoniazyd). Następnie monitorowana jest skuteczność leczenia.
2. Następnie, ponad pół roku, pozostają tylko 2 leki. Aby gruźlica mogła szybciej się rozwiązywać, na tym etapie przepisuje się terapię przeciwzapalną.

Interwencja chirurgiczna

Usuwanie gruźlicy wykonuje się w kilku przypadkach. Decyzję o interwencji chirurgicznej podejmuje lekarz po zbadaniu historii pacjenta, wszystkich wyników jego badań i obecności innych powiązanych czynników.

Po wykonaniu operacji:

• nowotwór przekracza rozmiar 2 cm;
• odnotowano brak efektu terapeutycznego chemioterapii przez pół roku;
• obserwuje się postęp choroby;
• istnieje kilka zamkniętych ognisk.

Nawrót choroby po usunięciu gruźlicy jest niezwykle rzadki i stanowi nie więcej niż 10% wszystkich przypadków klinicznych.

W zależności od ciężkości choroby wybiera się rodzaj interwencji chirurgicznej. Może to być:

• resekcja segmentowa - podczas operacji usuwany jest dotknięty segment płucny;
• lobektomia - wycina się cały płat dotkniętego chorobą narządu (tylko 5 płatów na 2 płuca).

Lobektomia jest praktykowana z tą chorobą znacznie rzadziej, ponieważ eksperci zawsze starają się oszczędzić maksimum zdrowych tkanek. Chemioterapia jest obowiązkowym i końcowym etapem leczenia chirurgicznego.

Na wybór lekarzy na korzyść jednej lub innej metody interwencji wpływa nie tylko wielkość wykrytego nowotworu, ale także to, czy uszkodzenie pobliskich obszarów narządu spowodowane jest pęknięciem kapsułki.

Medycyna ludowa

Pacjenci muszą zrozumieć, że leczenie gruźlicy płuc środkami ludowymi jest a priori niemożliwe. Nie ma magicznego zestawu ziół, które przyczynią się do resorpcji tkanki włóknistej. Jednak, aby wesprzeć ciało gruźliczakiem płucnym, nadal warto leczyć środkami ludowymi.

Środki przygotowane w domu, pomagają poprawić odporność, normalizować metabolizm, w niektórych przypadkach służą nawet jako lekki lek znieczulający i środek bakteriobójczy.

Numer przepisu 1

• sok z aloesu;
• kochanie

Możesz wziąć agawę i oczyścić miazgę z kilku niższych liści na własną rękę lub użyć gotowego produktu. Wymieszaj sok w równych proporcjach z produktem pszczelarskim. Jeśli miód jest gęsty, warto go podgrzać na łaźni parowej. Lek należy przyjmować dwa razy dziennie przed posiłkami, jedną łyżkę stołową.

Przepis numer 2

• jedna cebula.

Drobno posiekaj lub zetrzyj jedną wcześniej oczyszczoną cebulę. Wdychaj opary przez 5-10 minut. Cebula to naturalny fitontsidom, więc korzeń pomaga organizmowi zwalczać bakterie i zapobiega powikłaniom.

Przepis numer 3

• łyżka sproszkowanej trawy pszennej;
• 200 ml mleka krowiego.

Gotuj korzeń w mleku przez kilka minut. Następnie płyn należy ostrożnie opróżnić i natychmiast wypić bulion. Na dzień należy pić 600 ml, czyli 3 filiżanki.

Komplikacje

Konsekwencje po jednorazowym przeniesieniu TVS mogą rozwijać się całkowicie u każdego pacjenta. Nie wpływa na to sukces poprzedniego leczenia, stylu życia i innych powiązanych czynników.

Powikłania po BC:

• krwotok płucny;
• spontaniczna odma opłucnowa;
• niedodma;
• przetoka oskrzelowa;
• zmiany zwłóknieniowe w tkance płucnej.

Jeśli osoba po udanym wyzdrowieniu z choroby nadal zaniedbuje swoje zdrowie, nawrót gruźlicy jest możliwy w 90% przypadków. Gdy pacjent jest wyleczony i spełnia wszystkie zalecenia profilaktyczne lekarza, ryzyko zaostrzeń zmniejsza się do 10%.

Zapobieganie

Po wyzdrowieniu osoba powinna przeprowadzić dokładne zapobieganie powikłaniom. Wszystkie działania mają na celu poprawę zdrowia, poprawę odporności i odporności organizmu na infekcje penetrujące.

Co możesz zrobić sam:

• zrezygnować ze złych nawyków (palenie, używanie alkoholu i narkotyków);
• prowadzić aktywny tryb życia, uprawiać sport;
• przeprowadzać regularne spacery po parku leśnym;
• nie przyjmować przepisywanych przez siebie antybiotyków, hormonów;
• unikać kontaktu z osobowościami aspołecznymi;
• uczyć się i stale wykonywać ćwiczenia oddechowe;
• być regularnie monitorowany przez fisiologa;
• Aby przejść badanie fluorograficzne na czas.

Wykonanie wszystkich zaleceń lekarza znacznie zmniejszy ryzyko ewentualnego nawrotu choroby. Gruźlica płuc jest niebezpieczną chorobą, którą można wyleczyć tylko za pomocą najsilniejszych leków i zgodnie z zaleceniami lekarza. Na szczęście wczesne wykrycie patologii gwarantuje osobie pełne wyzdrowienie.

Czy gruźlica płuc jest skażona

To, czy gruźlica płuc jest skażona, zależy od postaci choroby. Gruźlica jest jedną z form klinicznych gruźlicy płuc. Termin tuberculoma oznacza obecność Mycobacterium tuberculosis w ciele pacjenta.

Mycobacterium prowokuje pojawienie się kapsułkowanego ogniska kału w tkance płucnej o średnicy większej niż 10 mm. Może być pojedynczy i wielokrotny.

Przyczyny gruźlicy płuc

Co to jest gruźlica płuc i jak to jest niebezpieczne? Według cech zewnętrznych tuberculoma jest podobny do łagodnego nowotworu. Ostrość patologiczna z czynnikiem sprawczym - mycobacterium tuberculosis - jest oddzielana od zdrowej tkanki płucnej przez kapsułkę, która ma dwie warstwy, co pozwala chorobie przez długi czas nie zachowywać się w formie utajonej.

Zasadniczo gruźlica powstaje u pacjentów z gruźlicą płuc, głównie w postaci ogniskowej. W rzadkich sytuacjach klinicznych może tworzyć się w naciekowej gruźlicy lub z powodu zablokowania oskrzeli w jamistej postaci gruźlicy płucnej.

Taki przebieg gruźlicy jest spowodowany hiperegiczną reakcją pacjenta na przenikającą infekcję. Prowadzi to do tego, że organizm stara się ogniskować ostrość, tworząc zdrowe kapsułki gruźlicy ze zdrowej tkanki, aby zapobiec pojawieniu się objawów gruźlicy płuc.

• Samotna gruźlica lub martwica ogniskowa pojedyncza to pojedyncza jednostka z kapsułą składającą się z dwóch warstw. Wypełniony jest jednorodnymi masami masywnymi - jednorodną formą lub kilkoma warstwami, pomiędzy którymi zdefiniowane są warstwy tkanki łącznej - forma warstwowa. Formy laminowane w przewlekłym przebiegu, który charakteryzuje się zmianą okresów zaostrzenia i remisji.
• Zlepiona jednorodna forma, która składa się z kilku sąsiednich ognisk, które są otoczone pojedynczą kapsułą.

Obejrzyj film

Przebieg procesu patologicznego

Formacja patologiczna przez długi czas może nie przejawiać się klinicznie, ale pod wpływem czynników prowokujących następuje okres stopniowego wzrostu wielkości gruźlicy. Prowokuje to topnienie zawartości kapsułki i rozprzestrzenianie się nacieku zapalnego w płucach.

Gdy rozprzestrzeniają się wzdłuż drzewa oskrzelowego, często obserwuje się powstawanie ubytków i pojawienie się wyraźnych objawów klinicznych gruźlicy i zatrucia.

Wraz z uwolnieniem zawartości gruźlicy w oskrzelach możliwe jest bliznowacenie.

Patologia może występować w różnych opcjach klinicznych:

• Postępujący przebieg charakteryzuje się pojawieniem się ogniskowego zapalenia wokół gruźlicy. Jednocześnie odnotowuje się rozpad tkanek tworzących gruźlicę, co prowadzi do powstania jamy, rozsiewu tkanek zlokalizowanych z patologicznym skupieniem.
• Przy stabilnym kursie przez wiele lat wykonane badanie rentgenowskie nie wskazuje na zmiany wielkości formacji. Ale jednocześnie w niektórych przypadkach klinicznych możliwe jest pojawienie się objawów klinicznych zatrucia ciała pacjenta.

Towarzyszy temu wzrost formacji patologicznej w rozmiarze, kaszel z plwociną zmieszany z krwią. W miarę ustępowania zaostrzenia kliniczne objawy patologii znikają, a wielkość gruźlicy zmniejsza się.

Ciekawe informacje na temat filmu

Co czytać

• ➤ Co to jest wola koloidalna z proliferacją nabłonka?
• ➤ Jakie operacje są stosowane w chorobie Parkinsona!
• Is Co to jest mózgowa encefalopatia układu krążenia i w jakim wieku występuje?
• ➤ Jakie są pierwsze objawy reumatoidalnego zapalenia stawów palców?

Objawy choroby

Przeważnie objawy choroby są praktycznie nieobecne, ponieważ ognisko zakażenia jest izolowane. A ponieważ kurs jest przewlekły, to ze zmianą okresu remisji z pewnością wystąpi okres zaostrzenia.

Mogą temu towarzyszyć następujące objawy:

• pojawienie się ogólnej słabości i niedyspozycji;
• utrata apetytu;
• temperatura ciała wzrasta;
• utrata masy ciała;
• pojawienie się bólu w klatce piersiowej;
• najpierw pojawia się suchy kaszel, na przemian z mokrym kaszlem, w którym krew może zostać wykryta w wypływie plwociny.

Rozpoznanie kliniczne choroby

Podczas prowadzenia działań diagnostycznych główną rolę w diagnozie odgrywa badanie rentgenowskie. W tym samym czasie na zdjęciu radiologicznym stwierdzono podcieniowanie ograniczone ciemnienie.

Najczęściej gruźlica rozwija się w segmentach 1, 2 i 6 płuc. Pod względem wielkości formacje są małe do 2 cm, średnie do 2-4 cm, duże ponad 4 cm, są również pojedyncze i wielokrotne.

Forma samotna charakteryzuje się okrągłym i regularnym kształtem. Formę konglomeratu określa nieregularny kształt i policykliczny kontur zewnętrzny. W obecności zaniku na radiogramie określa się jama, która jest ekscentryczna i ma inny kształt.

Z wysoką aktywnością procesu patologicznego i pojawieniem się mas oskrzelowych w oskrzeli, istnieje zagłębienie z pobliskim oskrzelem. Kontury są zawsze wyraźne, ale podczas zaostrzenia odnotowuje się ich rozmycie i nowe ogniska gruźlicy w tkance płucnej.

Podczas badania fizykalnego przeprowadzanego przez lekarza podczas remisji rzadko wykrywa się patologię. W okresie zaostrzeń o wysokiej aktywności osłuchiwanie płuc w obszarze uszkodzenia obejmuje suche lub wilgotne rzędy.

W przypadku laboratoryjnych badań krwi:

• wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów,
• zmniejszenie liczby limfocytów,
• wzrost liczby leukocytów.

Przeprowadzone badania z użyciem bronchoskopu są uznawane za najbardziej pouczającą metodę diagnostyczną dla tej postaci gruźlicy.
Rzadko stosuje się torakotomię lub nakłucie klatki piersiowej w celu potwierdzenia diagnozy.

Do celów diagnostycznych stosuje się test tuberkulinowy, pacjenci prawie zawsze mają reakcję hipergeryczną.

Leczenie zachowawcze choroby

Po wykryciu gruźlicy pacjent jest hospitalizowany w placówce leczenia gruźlicy, gdzie pacjent przechodzi leczenie. Leczenie gruźlicy płucnej przeprowadza się w 2 fazach - intensywnej i podtrzymującej.

Podczas intensywnej fazy, która trwa 2 miesiące, przepisuje się pacjentom następujące leki przeciwgruźlicze:

Dawkowanie leków dobiera się indywidualnie.

W fazie podtrzymywania, która może trwać od 4 do 6 miesięcy w zależności od przebiegu klinicznego, pacjentom przepisuje się 2 leki przeciwgruźlicze:

• izoniazyd i ryfampicyna;
• izoniazyd i etambutol.

Wraz z powolnym rozwojem efektu terapeutycznego przeprowadzanego konkretnego leczenia, pacjentom przepisuje się leki przeciwzapalne i procedury fizjoterapeutyczne.

• ➤ Kiedy pojawia się drganie ręki w młodym wieku?
• ➤ Na jakiej patologii bierze się ekstrakt z piołunu?
• ➤ Jak stosuje się nalewkę Aralia do łuszczycy?
• ➤ Jak zrobić nalewkę z aloesu i miodu do leczenia stawów!

Leczenie chirurgiczne gruźlicy

Aby wyeliminować gruźlicę, można zastosować operację, podczas której segment lub segmenty dotknięte procesem patologicznym są usuwane.

W ciężkich przypadkach płat płuca musi zostać usunięty.

Po zabiegu pacjentowi przepisywany jest kurs specyficznej terapii przeciwgruźliczej przez okres do 12 miesięcy.

Gruźliczak płucny w stadium próchnicy

Gruźlica płuc jest objawem klinicznym gruźlicy. Przypomina guz, wyizolowany z płuc przez specjalną kapsułkę. W większości przypadków choroba jest stale przewlekła, a zatem objawy są ukryte. Ostry, to znaczy postępowy etap może być wywołany przez niekorzystne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne. Postępujący przebieg objawia się jako rozpad gruźlicy.

Proces zapalny rozprzestrzenia się na wszystkie płuca, masa oskrzelowa (dotknięta) jest uwalniana do oskrzeli. Rozwija się zespół bólowy. Zatrucie organizmu wyraża się w złym samopoczuciu, utracie apetytu, pacjent szybko traci wagę. Oprócz tych objawów rozwija się silny kaszel, któremu towarzyszy flegma i krwioplucie. Podczas badania lekarz wykrywa świszczący oddech w płucach. Mycobacterium tuberculosis jest wykrywany w plwocinie. W badaniu krwi wykryto gwałtowny spadek liczby limfocytów i przyspieszoną sedymentację erytrocytów.

To zakaźne zapalenie w ciele prowadzi do wielu formacji. To z kolei prowokuje rozpad komórek narządów. Wejście mycobacterium tuberculoma do organizmu i szybkość, z jaką choroba zaczyna się rozwijać, zależy od ochronnych sił odpornościowych osoby. Zdrowe ciało może poradzić sobie z niebezpiecznymi bakteriami i kaszleć je przez śluz.

Zaburzenia układu odpornościowego powodują opóźnienie bakterii w narządach oddechowych, powodując tym samym infekcję. Gruźlica na etapie rozkładu jest zaraźliwa dla innych. Może to nastąpić poprzez bezpośredni kontakt z pacjentem, przez powietrze i żywność, a także od matki do noworodka.

Jeśli terapia medyczna jest prowadzona przedwcześnie lub nieodpowiednio, to w zaniedbanej formie postępująca gruźlica może spowodować śmierć pacjenta. Wykrycie choroby wymaga natychmiastowej izolacji chorego. Jest to ważne zarówno dla niego, jak i dla innych.

Domowe leczenie środkami ludowymi

Zatrzymanie procesu patologicznego w gruźlicy płuc, zwłaszcza na etapie rozpadu, jest możliwe tylko przy kardynalnych metodach leczenia medycznego i chirurgicznego. Stosowanie środków ludowych pomaga poprawić ogólny stan, oczyszczając płuca i zmniejszając rozmiary guzów.

Zalety łączenia terapii lekowej i środków ludowych:

• masy śluzowe i plwocina opuszczają płuca znacznie bardziej efektywnie;
• poprawia metabolizm;
• zwiększa obronę immunologiczną organizmu;
• promuje eliminację substancji toksycznych.

Przed użyciem jakichkolwiek środków ludowych należy skonsultować się z pulmonologiem. Lekarz może obiektywnie ocenić złożoność choroby i doradzić najlepsze metody leczenia.

Najczęstsze środki tradycyjnej medycyny to:

1. Korzystanie z Kalanchoe. Roślina rozdrobniona w maszynce do mięsa miesza się w równych proporcjach z naturalnym miodem. Jedna łyżka stołowa dwa razy dziennie pomaga poprawić ogólne leczenie.
2. Kwas z glistnika. Jego preparat oparty jest na zakwasie w wodzie i cukrze, glistniku i śmietanie. Wystarczy wypić ten kwas chlebowy 2-3 łyki podczas lunchu.
3. Propolis. Niektórzy pacjenci uważają to za naturalne. Inni rozważają bardziej skuteczne nalewki na alkohol lub wódkę. Uzdrowiciele radzą stosować przepisy z dodatkiem ziół leczniczych, takich jak rumianek, piołun, ziele dziurawca, ostropest plamisty.
4. Północny mech Roślina jest napełniana wrzącą wodą i podawana przez co najmniej dwie godziny. Weź 30 minut przed każdym posiłkiem. Jedna łyżka stołowa wystarczy na 500 litrów przegotowanej wody. Dozwolone jest spożywanie tego środka z naturalnym miodem.

Ważne jest, aby pamiętać, że środki ludowe są metodami pomocniczymi i regenerującymi. Główne leczenie i wybór najbardziej optymalnych metod leży wyłącznie w gestii lekarza prowadzącego.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Gruźlica płuc w fazie rozpadu charakteryzuje się silnym zatruciem organizmu. Rozwija się niewydolność oddechowa, osłabiona zostaje odporność. Obraz kliniczny choroby na pierwszy rzut oka przypomina ostrą postać zapalenia płuc. Substancje toksyczne zaczynają przenikać do krwiobiegu. Pacjent szybko traci wagę, staje się bardzo blady. Skóra staje się niebieskawa.

Oprócz wyżej wymienionych objawów, konsekwencjami gruźlicy w stadium rozpadu może być rozprzestrzenianie się procesu zakaźnego na wszystkie organy, bez wyjątku. Temperatura ciała pacjenta wzrasta, plwocina jest uwalniana z krwi. Znacznemu spadkowi wydajności towarzyszy silne pocenie się. Choroba jest bardzo niebezpieczna i ignorowanie tych objawów może prowadzić do powstania raka lub śmierci. Wraz z ostrym przebiegiem choroby nasilają się inne choroby przewlekłe.

Aktywne leczenie choroby reprezentuje konserwatywna taktyka. Jest to specjalna terapia, która blokuje rozprzestrzenianie się infekcji w całym organizmie i eliminuje dotknięte ogniska, bezpośrednio na płuca. W sytuacji, gdy terapia nie pomaga, wymagana jest operacja. Dotknięta część płuc jest usuwana. Po operacjach chirurgicznych nadal musisz przejść kurs chemioterapii. Takie leczenie pomoże zapobiec zakażeniu krwi lub ją zneutralizować, jeśli krew jest już dotknięta.

Zapobieganie tej patologii i rokowaniu

Podstawową zasadą terapii medycznej jest przepisywanie leków przeciwbakteryjnych. Kronika historyczna opisuje masowe wybuchy epidemii, zamieniając się w ciężkie formy gruźlicy, w których ludzie umierali w tysiącach. Było to jednak przed stworzeniem syntetycznych leków przeciwgruźliczych. Jedna tradycyjna medycyna była po prostu bezsilna.

Obecnie nawet operacje są przepisywane w wyjątkowo trudnych przypadkach. Jeśli dotknięte jest jedno spektrum płuc lub średnica zmienionej choroby jest większa niż 2 cm, pacjent z diagnozą może być leczony w specjalistycznej klinice przez kilka miesięcy. O pozytywnej dynamice można mówić tylko dzięki ulepszonym badaniom krwi i zmniejszeniu źródła infekcji na podstawie dyfrakcji rentgenowskiej.

Gruźlica, jako forma gruźlicy płuc, jest uznawana za chorobę społeczną. Według statystyk, choroby tego rodzaju najczęściej dotykają osoby prowadzące antyspołeczny styl życia. Istnieje bezpośredni związek między gruźlicą a warunkami życia zarażonych ludzi. Wiadomo również, że męska połowa populacji choruje trzy razy częściej niż kobieta. Grupę ryzyka stanowią młodzi ludzie poniżej 39-40 lat.

Podstawowe środki zapobiegawcze:

• środki antyepidemiologiczne;
• wczesna diagnoza choroby i terminowe leczenie w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się infekcji;
• okresowe badania lekarskie przez wąskich specjalistów;
• terminowe szczepienie niemowląt;
• poprawa warunków życia już zakażonych pacjentów;
• terapia profilaktyczna osób mających kontakt z pacjentami, pulmonologiem i specjalistą od gruźlicy.

Gruźlica płuc: niebezpieczeństwo i co to jest?

Dla wielu osób z gruźlicą pojawia się pytanie: gruźlica płuc - co to jest? Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy zbadać formy tej formacji, objawy manifestacji i metody leczenia.

Ogólne informacje o chorobie

Gruźlica płuc jest kliniczną postacią gruźlicy, która łączy kumulacyjne ogniska różnego pochodzenia, o rozmiarze ponad centymetra. Formacje te charakteryzują się długotrwałym rozwojem, któremu towarzyszy niski symptom. Ten typ patologicznego zaburzenia jest dość rzadki i stanowi 4-6% wykrytych przypadków gruźlicy.

Wraz z rozwojem patogenezy w organizmie ujawnia się duży skupienie kazeiny. To skupienie powstaje w jednej postaci, ale zdarzają się przypadki powstawania wielu gruźlicy.

Patogeny mogą mieć różną genezę i mogą powstawać z ogniskowej, naciekowej lub rozsianej gruźlicy.

Ponadto gruźlicę można utworzyć wypełniając jamę masywnymi masami podczas obliteracji oskrzeli drenującej. Ta forma edukacji płucnej nazywa się pseudotuberculoma.

Charakterystyczną cechą tej postaci rozwijającej się patologii jest przedłużający się przebieg choroby i tworzenie się cienkiej kapsułki składającej się z komórek tkanki łącznej. Tworzenie kapsułek zachodzi wokół dużych ognisk lub grupy małych ognisk kału i nacieków. Istnieją gruźliczaki o okrągłej lub owalnej konfiguracji. Czasami oprócz zaokrąglonych lub owalnych kształtów mogą występować formacje o nieregularnym kształcie.

Formy patogenezy w tkance płucnej

Powstała patogeneza w procesie rozwoju klinicznej postaci gruźlicy może mieć inne pochodzenie i strukturę. Istnieją cztery rodzaje struktur formacji, które powstają w procesie rozwoju choroby:

• naciekające zapalenie płuc;
• samotny;
• warstwowy;
• konglomerat.

Paturacja, która ma strukturę naciekowo-pneumoniczną, jest wynikiem procesu odwrotnego rozwoju gruźlicy naciekowej, charakteryzującego się utworzeniem ograniczonej kapsułki włóknistej, która otacza miejsca kału.

Patologia, która ma pojedynczą strukturę, ma jednorodną strukturę, która ujawnia pozostałości poprzednich struktur wyrostków zębodołowych i kału. Struktura jest otoczona włóknistą kapsułką.

Koncentryczne umieszczenie masywnej masy jest charakterystyczne dla nasycenia warstwowej struktury, warstwy tej masy na przemian z utworzonymi włóknistymi włóknami. Taka struktura gruźlicy mówi o falistym rozwoju choroby, gdy proces gojenia występuje na przemian z procesem progresji choroby.

Nowotwór o strukturze konglomeratu charakteryzuje się tworzeniem kilku ognisk, które są połączone pojedynczą kapsułką włóknistą.

Kapsułka guza ma dwie warstwy: wewnętrzną, która sąsiaduje z chorobą serowatą i składa się z granulowanych gruźlicy z komórkami nabłonkowymi i dużymi, a zewnętrzną z włókien włóknistych.

Konieczne jest osobne rozważenie postaci nowotworu, który pojawia się, gdy jaskinia jest wypełniona, w której kazeina gromadzi się z powodu występowania drenażowego oskrzeli. Definicja takich guzów w organizmie jest przeprowadzana tylko przez badanie histologiczne.

Gojenie łatania następuje w wyniku procesu hialinizacji włóknistej kapsułki i jej marginalnego zwapnienia. W procesie progresji kazeina topi się, rozpada się i jest uwalniana przez osuszający oskrzela, co prowokuje tworzenie się wgłębienia w kształcie sierpa.

Postęp w rozwoju patogenezy może wywołać występowanie guzowatej postaci zapalenia płuc i rozsianych lub włóknisto-jamistych form gruźlicy.

Obraz kliniczny progresji nowotworów

Obraz kliniczny postępu w procesie rozwoju patogenezy jest bardzo ograniczony i zależy wyłącznie od rodzaju nowotworu i przebiegu choroby. Nowotwory o stabilnym przebiegu są bezobjawowe i nie podlegają dużym zmianom.

W sprzyjających warunkach istnieje duże prawdopodobieństwo regresji nowotworu. W procesie regresji zmniejsza się wielkość formacji, jej zagęszczenie i zwapnienie.

W przypadku progresji nowotworu kapsułka rozluźnia się, a masywne masy topnieją. W procesie wydalania kazeiny przez osuszający oskrzela obserwuje się rozprzestrzenianie oskrzeli wraz z tworzeniem jamy rozpadu. Na tym etapie rozwoju choroby obserwuje się objawy, takie jak kaszel, plwocina, aw niektórych przypadkach można zaobserwować krwioplucie.

W procesie postępu choroby następuje zmiana wyników badań laboratoryjnych. We krwi występuje niewielki wzrost leukocytozy i przyspieszony ESR. W trakcie przeprowadzania testów w plwocinie możliwe jest wykrycie biura.

Reakcja tuberkulinowa ma dodatnią szybkość, aż do wystąpienia reakcji hiperge- gicznej.

Obraz uzyskany podczas badania rentgenowskiego zależy całkowicie od rodzaju i fazy rozwoju patologii. W fazie stabilizacji wynik badania wygląda jak cień ogniskowy, który ma okrągły lub owalny kształt, który ma wyraźne i równe kontury. W przypadku rozwoju konglomeratowej formy formacji obserwuje się faliste krawędzie. Strukturę edukacji określa się najczęściej jako jednorodną, ​​jednak w niektórych przypadkach definiuje się obszary zagęszczenia i zwapnienia. Badanie rentgenowskie obrazu wokół cienia patogenezy ujawnia powstawanie włóknistej natury i obszarów zagęszczenia.

W przypadku zaostrzenia gruźlicy zwiększa się rozmiar, co znajduje odzwierciedlenie w nieostre krawędzie formacji, które określa się na zdjęciu rentgenowskim. Ponadto na zdjęciu ujawniają się nowe ogniska i wzmocnienie otaczającego wzorca płucnego.

Tuberkuloma płucna i jej leczenie

Leczenie gruźlicy płuc wymaga przeprowadzenia w warunkach apteczki gruźlicy za pomocą terapii przeciwbakteryjnej. Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych może spowolnić i zatrzymać postęp choroby, ale lek powinien być krótkotrwały. Najskuteczniejszym sposobem leczenia gruźlicy płuc jest operacja. Głównym rodzajem leczenia chirurgicznego jest segmentowa resekcja narządu, w rzadkich przypadkach stosowana jest lobektomia. W okresie pooperacyjnym chemioterapię przepisuje się na 12 miesięcy. Kursy profilaktyczne prowadzone są przez 2 lata po zabiegu.

Dobry pozytywny wpływ na przebieg choroby ma zastosowanie w procesie leczenia nietradycyjnych metod i metod medycyny tradycyjnej. Najbardziej znanymi środkami ludowymi stosowanymi w leczeniu są następujące przepisy:

1. 50 g mleka zmieszanego z jedną kroplą smoły. Powstałą mieszaninę pije się raz dziennie rano przed posiłkami przez 7 dni. Po tym okresie dawka smoły wynosi 2 krople. Tę kompozycję przyjmuje się również przez cały tydzień, a następnie dawkę zwiększa się co tydzień, aż do osiągnięcia 10 kropli smoły na 50 gramów mleka. Po osiągnięciu maksymalnego stężenia powinieneś zrobić przerwę 14 dni, po której musisz powtórzyć kurs ponownie. Zaleca się przeprowadzenie 2 kursów.
2. Do przygotowania bulionu używa się 0,5 kg miodu i szklankę trawy ze świeżo zebraną trawą. Po wymieszaniu składników gotowanie odbywa się w glinianym garnku na małym ogniu. Po ugotowaniu bulion należy przefiltrować. Odbiór odbywa się na 1 łyżce stołowej 3 razy dziennie przed posiłkami. Akceptacja wywaru przyspiesza regenerację.

Przed rozpoczęciem leczenia środkami ludowymi należy zawsze skonsultować się z lekarzem.