Co oznacza temperatura ciała?

„Normalna” temperatura ciała jest uważana za temperaturę 36,6 ° C, ale w rzeczywistości każda osoba ma swój indywidualny zakres temperatur w średnim zakresie od 35,9 do 37,2 ° C Ta osobista temperatura jest tworzona przez około 14 lat dla dziewcząt i 20 dla chłopców i zależy od wieku, rasy, a nawet. podłoga! Tak, mężczyźni są średnio o pół stopnia „zimniejsi” niż kobiety. Nawiasem mówiąc, w ciągu dnia temperatura każdej absolutnie zdrowej osoby powoduje lekkie wahania w ciągu pół stopnia: rano ciało jest zimniejsze niż wieczorem.

Kiedy pobiec do lekarza?

Odchylenia temperatury ciała od normy, zarówno w górę, jak i w dół, są często okazją do konsultacji z lekarzem.

Bardzo niska temperatura - od 34,9 do 35,2 ° C - mówi o:

  • wyraźny spadek czynności tarczycy (niedoczynność tarczycy)
  • poważne zahamowanie odporności (po przebiegu specjalnej terapii immunosupresyjnej lub po „ciężkich” antybiotykach)
  • skutki promieniowania
  • zmiana krwi
  • ciężki kac (ze względu na specjalne naczynia reakcyjne)

Jak widać z tej listy, każdy z opisanych powodów sugeruje pilną wizytę u lekarza. Nawet kac, jeśli jest tak ciężki, warto leczyć kurkami z kroplomierzami, które pomogą organizmowi szybko pozbyć się toksycznych produktów alkoholowych. Nawiasem mówiąc, odczyty termometru poniżej określonego limitu - to bezpośredni powód pilnego wezwania karetki.

Umiarkowany spadek temperatury - z 35,3 do 35,8 ° C - może wskazywać:

  • zespół chronicznego zmęczenia
  • stan przygnębiony
  • nieprawidłowe działanie wątroby i woreczka żółciowego
  • pierwsze objawy cukrzycy
  • zaburzenia metabolizmu białek

Ogólnie rzecz biorąc, stałe uczucie chłodu, zimne i mokre dłonie i stopy - powód, aby skonsultować się z lekarzem. Jest całkiem możliwe, że nie znajdzie u ciebie żadnych poważnych problemów i zaleci jedynie „poprawę” diety i uczynienie codziennego schematu bardziej racjonalnym, włączając umiarkowaną aktywność fizyczną i wydłużając czas snu. Z drugiej strony istnieje możliwość, że nieprzyjemny chłód, który cię dręczy, jest jednym z pierwszych symptomów strasznej choroby, którą należy teraz leczyć, zanim zdąży się rozwinąć komplikacje i przejść do stadium przewlekłego.

Normalna temperatura - od 35,9 do 36,9 ° C - mówi, że obecnie nie cierpisz na ostre choroby, a procesy termoregulacji są normalne. Jednak nie zawsze jest to normalna temperatura w połączeniu z idealnym porządkiem w ciele. W niektórych przypadkach, przy chorobach przewlekłych lub zmniejszonej odporności, zmiany temperatury mogą nie mieć miejsca i należy o tym pamiętać!

Temperatura umiarkowanie podwyższona (podgorączkowa) - od 37,0 do 37,3 ° C - stanowi granicę między zdrowiem a chorobą. Może wskazywać:

  • zwiększona czynność tarczycy (nadczynność tarczycy)
  • zaostrzenie jakiegokolwiek przewlekłego zapalenia
  • choroby krwi i układu limfatycznego
  • krwawienie wewnętrzne
  • choroby zębów i dziąseł
  • zatrucie pokarmowe

Jednak taka temperatura może mieć zupełnie niezdrowe powody:

  • kąpiel lub sauna, gorąca kąpiel
  • intensywny trening sportowy
  • pikantne jedzenie

W przypadku, gdy nie trenowałeś, nie chodziłeś do łaźni i nie jadłeś kolacji w meksykańskiej restauracji, a temperatura jest nadal nieznacznie podwyższona - powinieneś iść do lekarza i bardzo ważne jest, aby to zrobić bez przyjmowania leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych - najpierw w takiej temperaturze nie ma takiej potrzeby, po drugie leki mogą zatrzeć obraz choroby i uniemożliwić lekarzowi postawienie prawidłowej diagnozy.

Wysoka temperatura - 37,4–40,2 ° C - wskazuje na ostry proces zapalny i potrzebę opieki medycznej. Pytanie, czy w tym przypadku przyjmować leki przeciwgorączkowe, jest rozstrzygane indywidualnie. Powszechnie uważa się, że temperatura do 38 ° C nie może być „zestrzelona” - iw większości przypadków ta opinia jest prawdziwa: białka układu odpornościowego zaczynają działać w pełni w temperaturach powyżej 37,5 ° C, a przeciętna osoba bez poważnych chorób przewlekłych jest w stanie dodatkowa szkoda dla temperatury przenoszenia zdrowia do 38,5 ° C Jednak ludzie z pewnymi chorobami neurologicznymi i psychicznymi powinni być ostrożni: mają wysoką gorączkę, która może powodować drgawki.

Temperatury powyżej 40,3 ° C zagrażają życiu i wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.

Kilka interesujących faktów dotyczących temperatury:

  • Istnieją pokarmy, które obniżają temperaturę ciała o prawie stopień. Są to zielone odmiany agrestu, żółte śliwki i cukier trzcinowy.
  • W 1995 roku naukowcy oficjalnie zarejestrowali najniższą „normalną” temperaturę ciała - wynosiła ona 34,4 ° C w doskonale zdrowym i dobrze czującym 19-letnim Kanadyjczyku.
  • Znani ze swoich niezwykłych odkryć terapeutycznych koreańscy lekarze wymyślili sposób na sezonową depresję jesienno-wiosenną, na którą cierpi wiele osób. Zasugerowali obniżenie temperatury górnej części ciała, jednocześnie zwiększając temperaturę dolnej połowy. W rzeczywistości jest to dobrze znana formuła „Trzymaj stopy w cieple, a głowa jest zimna”, ale lekarze z Korei twierdzą, że można jej użyć do zwiększenia utrzymującego się nastroju zerowego.

Zmierz poprawnie!

Jednak zamiast paniki z powodu temperatury ciała, która nie jest zgodna z normą, powinieneś najpierw rozważyć, czy mierzysz ją prawidłowo? Termometr rtęciowy pod pachą, znany każdemu od dzieciństwa, daje dalekie od najdokładniejszych wyników.

Po pierwsze, termometr jest jeszcze lepszy do nabycia nowoczesnego, elektronicznego, który pozwala na pomiar temperatury z dokładnością do jednej setnej stopnia.

Po drugie, dla dokładności wyniku ważne jest miejsce pomiaru. Pacha jest wygodna, ale niedokładna z powodu dużej liczby gruczołów potowych. Jama ustna jest również wygodna (nie zapomnij tylko o dezynfekcji termometru), ale należy pamiętać, że temperatura jest o około pół stopnia wyższa od temperatury pod pachą, a ponadto, jeśli jadłeś lub piłeś coś gorącego, pół godziny przed pomiarem, paliłeś lub spożywany alkohol, wskazania mogą być fałszywie zawyżone.

Pomiar temperatury w odbytnicy daje jeden z najdokładniejszych wyników, należy wziąć pod uwagę tylko, że temperatura jest o około stopień wyższa niż temperatura pod pachą, ponadto odczyty termometru mogą być fałszywe po treningu sportowym lub kąpieli.

A „mistrzem” w dokładności wyniku jest zewnętrzny kanał słuchowy. Należy tylko pamiętać, że pomiar temperatury w nim wymaga specjalnego termometru i dokładnego przestrzegania niuansów procedury, których naruszenie może prowadzić do błędnych wyników.

Normalna temperatura ciała - 37 °

Normalna temperatura ciała dorosłego w dobrym stanie zdrowia w stanie spoczynku jest zdefiniowana jako 37,0 stopni Celsjusza. Chociaż temperatura mierzona u ludzi może się zmieniać, zdrowe ciało ludzkie może utrzymać ją na dość stabilnym poziomie około 37 ° C.

Wysoka gorączka jest objawem, a nie chorobą. Ciało podnosi temperaturę, aby zwalczyć infekcję, gdy układ odpornościowy odpiera atak.

Normalny zakres temperatury ludzkiego ciała zmienia się w zależności od tempa metabolizmu. Tak więc, im wyższy jest (szybszy), im wyższa jest normalna temperatura ciała, albo im wolniejszy metabolizm, tym niższy poziom temperatury. Innymi czynnikami, które potencjalnie wpływają na pomiary, są pora dnia lub część ciała, w której zostały wykonane. Liczba jest niższa rano, ponieważ ciało jest wypoczęte, a wyższe w nocy po dniu aktywności mięśni i po posiłkach.

Ponadto różni się w różnych częściach ciała. W jamie ustnej i tam, gdzie najwygodniej jest ją zmierzyć, temperatura mieści się w granicach 37,0 ° C. Jest to ogólnie przyjęty standard dla wskaźnika temperatury normalnej. Temperatura pod pachami jest zewnętrznym pomiarem wykonanym w pachach lub między dwoma fałdami skóry na ciele. Jest to najdłuższa i najbardziej niedokładna metoda pomiaru, w której wartość normalna wynosi 36,4 ° C. Temperatura w odbycie jest pomiarem wewnętrznym pobranym w odbycie, który wynosi 37,6 ° C. co również wymaga najmniej czasu. Ale z pewnością nie jest to najwygodniejszy sposób pomiaru temperatury ciała danej osoby.

Pierwsze systematyczne pomiary temperatury ludzkiego ciała przeprowadził niemiecki lekarz Karl Wunderlich. W 1861 roku zmierzył milion zdrowych osobników (wielkość próby wydaje się zbyt duża, aby można było w to uwierzyć). Doniesiono, że średnia wartość wynosiła 37 stopni Celsjusza.

Oczywistym jest, że tylko w Rosji za idealną temperaturę ciała uważa się nierealistycznie dokładną wartość 36,6 ° C. Istnieje nawet sieć aptek o nazwie „36,6”. Jednak w 1992 r. Maccoviac, Wasserman i Levin zmierzyli temperaturę ciała u 65 mężczyzn i 65 kobiet i osiągnęli wartość 36,8 ° C. Poniższa tabela przedstawia wyniki uzyskane przez innych badaczy Sund i Levander:

Temperatura

Temperatura

Zmiany temperatury są częstym towarzyszem choroby. Dlaczego w większości przypadków nie ma potrzeby obniżania temperatury i usuwania ciepła, jeśli to konieczne?

Temperatura ludzkiego ciała: norma, zmiany i choroby objawowe

Co zrobić z podwyższoną temperaturą ciała jest jednym z najczęstszych pytań dla lekarzy ogólnych i pediatrów. Rzeczywiście, gorączka często przeraża pacjentów. Czy jednak podwyższone wartości zawsze powodują panikę? W jakich warunkach utrzymuje się temperatura i pod jakimi chorobami spada? A kiedy naprawdę potrzebujesz leków przeciwgorączkowych? Jaka temperatura powinna być normalna u dzieci i osób starszych? MedAboutMe zajmował się tymi i wieloma innymi kwestiami.

Temperatura ciała dorosłego

Termoregulacja jest odpowiedzialna za temperaturę człowieka - zdolność organizmów ciepłokrwistych do utrzymywania stałej temperatury, zmniejszania lub zwiększania jej w razie potrzeby. Za te procesy odpowiada przede wszystkim podwzgórze. Jednak dziś naukowcy są skłonni wierzyć, że definiowanie pojedynczego centrum termoregulacji jest błędem, ponieważ wiele czynników wpływa na temperaturę ciała człowieka.

W dzieciństwie zmiany temperatury pod najmniejszym wpływem, ale u dorosłych (od 16 do 18 lat) są dość stabilne. Chociaż rzadko również utrzymuje jeden wskaźnik przez cały dzień. Znane zmiany fizjologiczne, które odzwierciedlają rytmy dobowe. Na przykład różnica między normalną temperaturą rano a wieczorem dla zdrowej osoby wynosi 0,5-1,0 ° C. Z tymi rytmami wiąże się charakterystyczny wzrost ciepła w godzinach wieczornych u chorego.

Temperatura może się zmieniać pod wpływem środowiska zewnętrznego, zwiększać się przy wysiłku fizycznym, przyjmować pewne pokarmy (szczególnie często po jedzeniu pikantnych potraw i przejadaniu się), ze stresem, uczuciem strachu, a nawet intensywnej pracy umysłowej.

Jaka temperatura powinna być normalna

Wszyscy dobrze znają wartość 36,6 ° C Jednak jaka temperatura powinna być normalna w rzeczywistości?

Liczba 36,6 ° C pojawiła się w wyniku badań przeprowadzonych przez niemieckiego lekarza Carla Reinholda Wunderlicha w połowie XIX wieku. Następnie wykonał około 1 miliona pomiarów temperatury w pachach u 25 tysięcy pacjentów. A wartość 36,6 ° C była tylko średnią temperatury ciała zdrowej osoby.

Zgodnie z nowoczesnymi standardami norma nie jest określoną liczbą, ale zakresem od 36 ° C do 37,4 ° C Ponadto lekarze zalecają okresowe mierzenie temperatury w zdrowym stanie, aby dokładnie poznać poszczególne wartości normy. Należy pamiętać, że wraz z wiekiem zmienia się temperatura ciała - w dzieciństwie może być dość wysoka, a spadek w starości. Dlatego wskaźnik 36 ° C dla osoby starszej będzie normą, ale dla dziecka może wskazywać na hipotermię i objaw choroby.

Ważne jest również, aby dokładnie rozważyć, w jaki sposób mierzona jest temperatura - wartości pod pachą, odbytnicy lub pod językiem mogą różnić się o 1-1,5 ° C.

Temperatura ciąży

Temperatura jest bardzo zależna od aktywności hormonalnej i dlatego nie jest zaskakujące, że kobiety w ciąży często doświadczają gorączki. Zmiany hormonalne są związane z uderzeniami gorąca podczas menopauzy i wahaniami temperatury podczas miesiączki.

Bardzo ważne dla przyszłych matek jest ścisłe monitorowanie ich stanu, jednocześnie rozumiejąc, że nieznacznie podwyższona lub obniżona temperatura podczas ciąży jest normą dla większości kobiet. Na przykład, jeśli wartości nie przekraczają 37 ° C w pierwszych tygodniach i nie ma innych objawów niedyspozycji, stan można wyjaśnić aktywnością żeńskich hormonów płciowych. W szczególności progesteron.

A jednak, jeśli temperatura podczas ciąży trwa długo, to nawet słabe wskaźniki (37-38 ° C) powinny być powodem konsultacji z lekarzem. W przypadku tego objawu ważne jest, aby go zbadać i przetestować, aby wykluczyć obecność takich zakażeń - wirus cytomegalii, gruźlica, odmiedniczkowe zapalenie nerek, opryszczka, zapalenie wątroby i inne.

Temperatura podczas ciąży może być oznaką powszechnego sezonowego ARVI. Bardzo ważne jest, aby nie leczyć się samemu, ale skontaktować się z lekarzem. Jeśli nie jest prawdopodobne, aby przeziębienie stanowiło zagrożenie dla płodu, grypa może prowadzić do poważnych konsekwencji, nawet poronienia we wczesnych stadiach. W przypadku grypy temperatura wzrasta do 39 ° C

Temperatura dziecka

System termoregulacji u dzieci poniżej 1 roku życia nie został jeszcze ustalony, dlatego temperatura dziecka może się znacząco zmienić przy najmniejszym wpływie. Dotyczy to zwłaszcza niemowląt w pierwszych trzech miesiącach życia. Najczęściej rodzice obawiają się podwyższonych wartości, ale przyczyną temperatury 37-38 ° C mogą być:

  • Zbyt ciepłe ubrania.
  • Płacz
  • Śmiać się
  • Posiłki, w tym karmienie piersią.
  • Kąpiel w wodzie powyżej 34-36 ° C

Po śnie wartości są zazwyczaj niższe, ale przy aktywnych grach temperatura dziecka szybko wzrasta. Dlatego dokonując pomiarów, należy wziąć pod uwagę wszystkie czynniki zewnętrzne, które mogą na nie wpływać.

Jednak zbyt wysoka temperatura (38 ° C i wyższa) może być niebezpieczna dla małych dzieci. Aby skompensować ciepło, organizm zużywa dużo wody, dlatego często obserwuje się odwodnienie. Ponadto ten stan występuje szybciej u dziecka niż u dorosłego. Odwodnienie może stanowić zagrożenie dla zdrowia (często obserwowane jest pogorszenie jego stanu, a następnie ARVI jest powikłane zapaleniem płuc) i życia (z ciężkim odwodnieniem może wystąpić utrata przytomności, a nawet śmierć).

Ponadto niektóre dzieci w wieku do 5 lat mają drgawki gorączkowe - gdy temperatura dziecka wzrasta do 38-39 ° C, zaczynają się mimowolne skurcze mięśni, możliwe jest krótkotrwałe omdlenie. Jeśli przynajmniej raz taki stan został zaobserwowany, w przyszłości, nawet przy niewielkim upale, dziecko musi ubijać temperaturę.

Temperatura ludzka

Normalnie temperatura osoby jest kontrolowana przez układ hormonalny, w szczególności przez podwzgórze i hormony tarczycy (T3 i T4, a także przez hormon TSH, który reguluje ich produkcję). Hormony płciowe wpływają na termoregulację. Niemniej jednak, infekcje pozostają główną przyczyną wzrostu temperatury, a zbyt niska temperatura w większości przypadków jest spowodowana przepracowaniem lub brakiem witamin, mikro i makroelementów.

Stopnie temperatury

Człowiek jest istotą ciepłokrwistą, co oznacza, że ​​ciało może utrzymać stabilną temperaturę niezależnie od czynników środowiskowych. W tym samym czasie, przy silnych mrozach, ogólna temperatura spada, aw upale może wzrosnąć do takiego stopnia, że ​​osoba dostanie udaru cieplnego. Wynika to z faktu, że nasze ciało jest wystarczająco wrażliwe na wahania termiczne - zmiany temperatury tylko o 2-3 stopnie znacząco wpływają na procesy metaboliczne, hemodynamikę i transmisję impulsów wzdłuż komórek nerwowych. W rezultacie ciśnienie może wzrosnąć, mogą wystąpić drgawki i splątanie. Częste objawy niskiej temperatury - letarg, o wartości 30-32 ° C mogą być utratą przytomności; stany szalone.

Rodzaje gorączki

W przypadku większości chorób, które występują wraz ze wzrostem temperatury, charakterystyczne są pewne zakresy wartości. Dlatego często lekarz musi postawić diagnozę nie znając dokładnej wartości, a mianowicie rodzaju gorączki. W medycynie istnieje ich kilka rodzajów:

  • Niska jakość - od 37 ° C do 38 ° C
  • Gorączka - od 38 ° C do 39 ° C
  • Wysoka - ponad 39 ° C
  • Zagrażające życiu - kamień milowy 40,5–41 ° C

Wartości temperatury są oceniane w połączeniu z innymi objawami, ponieważ nie zawsze stopień ciepła odpowiada ciężkości choroby. Na przykład temperaturę podgorączkową obserwuje się w takich niebezpiecznych chorobach jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby, odmiedniczkowe zapalenie nerek i inne. Szczególnie alarmującym objawem jest stan, w którym temperatura wynosi 37–37,5 ° C przez długi czas. Może to wskazywać na zaburzenia endokrynologiczne, a nawet nowotwory złośliwe.

Wahania w normalnej temperaturze ciała

Jak już wspomniano, normalna temperatura u zdrowej osoby może zmieniać się w ciągu dnia, a także pod wpływem pewnych czynników (żywność, aktywność fizyczna itp.). Jednocześnie należy pamiętać, jaka temperatura powinna być w różnym wieku:

  • Dzieci poniżej pierwszego roku życia - temperatura 37-38 ° C można uznać za normę.
  • Do 5 lat - 36,6-37,5 ° C
  • Dojrzewanie - możliwe silne wahania temperatury związane z aktywnością hormonów płciowych. Wartości są stabilizowane u dziewcząt w wieku 13-14 lat, u chłopców różnice można zaobserwować do 18 lat.
  • Dorośli - 36-37,4 ° C
  • Starsi ludzie powyżej 65 lat - do 36,3 ° C Temperatura 37 ° C może być uważana za poważny stan gorączkowy.

U mężczyzn średnia temperatura ciała jest niższa średnio o 0,5 ° C niż u kobiet.

Jak mierzona jest temperatura

Istnieje kilka sposobów pomiaru temperatury ciała. W każdym przypadku pojawią się własne normy wartości. Wśród najpopularniejszych metod są:

  • Osiowo (pod pachą).

Aby uzyskać dokładne wartości, skóra musi być sucha, a sam termometr jest ciasno dociśnięty do ciała. Ta metoda zajmie najwięcej czasu (z termometrem rtęciowym - 7-10 minut), ponieważ skóra musi się nagrzać sama. Norma temperatury pod pachą wynosi 36,2-36,9 ° C

Metoda ta jest najbardziej popularna wśród małych dzieci, jako jedna z najbezpieczniejszych. W tej metodzie lepiej jest używać termometrów elektronicznych z miękką końcówką, czas pomiaru wynosi 1-1,5 minuty. Szybkość wartości wynosi 36,8–37,6 ° C (średnio różni się o 1 ° C od wartości pachowych).

  • Doustne, podjęzykowe (usta, pod językiem).

Nasza metoda nie jest powszechna, chociaż w Europie jest to najczęściej mierzona temperatura u dorosłych. Do pomiaru wystarcza od 1 do 5 minut, w zależności od rodzaju instrumentu. Wartości stopni temperatury są normalne - 36,6-37,2 ° C

Metoda ta służy do pomiaru temperatury dziecka i wymaga specjalnego typu termometru (pomiar bezkontaktowy), więc nie jest zbyt powszechny. Oprócz określenia całkowitej temperatury, metoda pomoże w diagnostyce zapalenia ucha środkowego. Jeśli wystąpi stan zapalny, temperatura w różnych uszach będzie bardzo różna.

Stosuje się go najczęściej do określenia temperatury podstawowej (najniższej temperatury ciała, która jest rejestrowana podczas odpoczynku). Mierzony po śnie wzrost wartości 0,5 ° C wskazuje na początek owulacji.

Rodzaje termometrów

Dzisiaj w aptekach można znaleźć różne rodzaje termometrów do pomiaru temperatury danej osoby. Każdy z nich ma swoje zalety i wady:

  • Termometr rtęciowy (maksymalny).

Jest uważany za jeden z najdokładniejszych typów, a jednocześnie jest niedrogi. Ponadto jest stosowany w szpitalach i klinikach, ponieważ jest łatwo dezynfekowany i może być stosowany przez dużą liczbę osób. Wady to powolny pomiar temperatury i kruchość. Zepsuty termometr jest niebezpieczny dla trujących oparów rtęci. Dlatego dla dzieci dzisiaj jest on używany dość rzadko, nie jest używany do pomiaru metody doustnej.

  • Termometr elektroniczny (cyfrowy).

Najpopularniejsza forma do użytku domowego. Szybko mierzy temperaturę (od 30 sekund do 1,5 minuty), informuje na końcu sygnałem dźwiękowym. Termometry elektroniczne mogą być z miękkimi końcówkami (do pomiaru temperatury w odbycie u dziecka) i twardymi (instrumenty uniwersalne). Jeśli termometr jest używany doodbytniczo lub doustnie, powinien być zindywidualizowany - tylko dla jednej osoby. Wadą takiego termometru są często niedokładne wartości. Dlatego po zakupie należy zmierzyć temperaturę w stanie zdrowym, aby poznać możliwy zakres błędu.

Stosunkowo nowy i drogi rodzaj termometrów. Służy do pomiaru temperatury w sposób bezdotykowy, na przykład w uchu, na czole lub skroni. Szybkość uzyskania wyniku wynosi 2-5 sekund. Dozwolony jest nieznaczny błąd 0,2-0,5 ° C. Znaczącą wadą termometru jest jego ograniczone zastosowanie - nie jest on używany do pomiarów w zwykły sposób (osiowo, doodbytniczo, doustnie). Ponadto każdy model jest zaprojektowany na swój własny sposób (czoło, świątynia, ucho) i nie może być używany w innych strefach.

Stosunkowo niedawno popularne były paski termiczne - elastyczne folie z kryształami, które zmieniają kolor w różnych temperaturach. Aby uzyskać wynik, wystarczy przymocować pasek do czoła i poczekać około 1 minuty. Ta metoda pomiaru nie określa dokładnych stopni temperatury, ale pokazuje tylko wartości „niski”, „normalny”, „wysoki”. Dlatego nie można zastąpić pełnych termometrów.

Objawy gorączki

Zwiększona temperatura ciała jest dobrze odczuwana przez człowieka. Warunkowi temu towarzyszą następujące objawy:

  • Zmęczenie, ogólna słabość.
  • Dreszcze (im więcej gorączki, tym więcej dreszczy).
  • Ból głowy
  • Bóle ciała, zwłaszcza w stawach, mięśniach i palcach.
  • Czuję zimno.
  • Wrażenie ciepła w obszarze gałek ocznych.
  • Suche usta.
  • Zmniejszona lub całkowita utrata apetytu.
  • Kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca.
  • Pot (jeśli organizm może regulować ciepło), sucha skóra (wraz ze wzrostem temperatury).

Różowa i biała gorączka

Wysokie temperatury mogą manifestować się inaczej u dzieci i dorosłych. Zwyczajowo rozróżnia się dwa rodzaje gorączki:

Nazwany tak w zależności od jego charakterystycznych cech - czerwona skóra, jest szczególnie wyraźny z rumieńcem na policzkach i twarzy jako całości. Najczęstszym typem gorączki, w którym organizm jest w stanie zapewnić optymalny transfer ciepła, jest ekspansja naczyń powierzchniowych (w ten sposób chłodzi się krew), aktywuje się pocenie (spadek temperatury skóry). Stan pacjenta jest zwykle stabilny, nie ma znaczących naruszeń ogólnego stanu i samopoczucia.

Dość niebezpieczna forma gorączki, w której procesy termoregulacji zawodzą w organizmie. Skóra w tym przypadku jest biała, a czasem nawet chłodna (szczególnie zimne dłonie i stopy), natomiast pomiar temperatury w odbycie lub ustach pokazuje ciepło. Osoba jest dręczona przez dreszcze, stan znacznie się pogarsza, można zauważyć omdlenia i dezorientację. Biała gorączka rozwija się w przypadku skurczu naczyń krwionośnych pod skórą, w wyniku czego organizm nie może uruchomić mechanizmów chłodzenia. Niebezpiecznym warunkiem jest to, że temperatura znacznie wzrasta w ważnych narządach (mózg, serce, wątroba, nerki itp.) I może wpływać na ich funkcję.

Przyczyny wzrostu temperatury

Termoregulacja jest zapewniona przez układ hormonalny, który uruchamia różne mechanizmy podnoszenia lub obniżania temperatury osoby. I oczywiście zaburzenia w produkcji hormonów lub funkcjonowanie gruczołów niesie ze sobą zaburzenia termoregulacji. Takie manifestacje z reguły są stabilne, a wartości pozostają w podgorączce.

Główną przyczyną podwyższonej temperatury są substancje pirogeny, które są w stanie wpływać na termoregulację. Co więcej, niektóre z nich nie są sprowadzane z zewnątrz przez patogeny, ale są wydzielane przez komórki układu odpornościowego. Takie pirogeny mają na celu zwiększenie skuteczności walki z różnymi stanami zagrażającymi zdrowiu. Temperatura wzrasta w takich przypadkach:

  • Zakażenia - wirusy, bakterie, pierwotniaki i inne.
  • Oparzenia, obrażenia. Z reguły występuje lokalny wzrost temperatury, ale w przypadku dużego miejsca uszkodzenia może występować ogólne ciepło.
  • Reakcje alergiczne. W takich przypadkach układ odpornościowy wytwarza pirogeny w celu zwalczania nieszkodliwych substancji.
  • Warunki uderzeniowe.

ARI i wysoka temperatura

Sezonowe choroby układu oddechowego są najczęstszą przyczyną gorączki. Jednak w zależności od rodzaju zakażenia jego wartości będą różne.

  • Przy standardowym przeziębieniu lub łagodnym ARVI obserwuje się temperaturę podgorączkową, a ponadto stopniowo wzrasta, średnio w ciągu 6-12 godzin. Przy odpowiednim leczeniu gorączka trwa nie dłużej niż 4 dni, po czym zaczyna ustępować lub całkowicie zanikać.
  • Jeśli temperatura gwałtownie wzrasta i przekracza 38 ° C, może to być objaw grypy. W przeciwieństwie do innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, choroba ta wymaga obowiązkowego monitorowania lekarza okręgowego lub pediatry.
  • Jeśli gorączka wznawia się po poprawie lub nie ustępuje 5 dnia od początku choroby, najczęściej wskazuje to na powikłania. Zakażenie bakteryjne dołączyło do początkowej infekcji wirusowej, a temperatura zwykle przekracza 38 ° C. Warunek wymaga pilnego wezwania do lekarza, ponieważ pacjent może potrzebować antybiotykoterapii.

Choroby o temperaturze 37-38 ° C

Temperatura 37-38 ° C jest charakterystyczna dla takich chorób:

  • SARS.
  • Zaostrzenia przewlekłych chorób układu oddechowego. Na przykład zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa, zapalenie migdałków.
  • Gruźlica.
  • Przewlekłe choroby narządów wewnętrznych w okresie zaostrzenia: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia (zapalenie błon serca), odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie kłębuszków nerkowych (zapalenie nerek).
  • Wrzód, zapalenie jelita grubego.
  • Wirusowe zapalenie wątroby (zwykle wirusowe zapalenie wątroby typu B i C).
  • Opryszczka w ostrej fazie.
  • Zaostrzenie łuszczycy.
  • Zakażenie toksoplazmozą.

Ta temperatura jest charakterystyczna dla początkowego stadium zaburzeń czynności tarczycy, ze zwiększoną produkcją hormonów (tyreotoksykoza). Zaburzenia hormonalne podczas menopauzy mogą również powodować łagodną gorączkę. Wartości podgorączkowe można zaobserwować u osób z inwazją robaków.

Choroby o temperaturze 39 ° C i wyższej

Wysoka gorączka towarzyszy chorobom powodującym ciężkie zatrucie. Najczęściej wartości w granicach 39 ° C wskazują na rozwój ostrej infekcji bakteryjnej:

  • Angina
  • Zapalenie płuc.
  • Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
  • Choroby przewodu pokarmowego: salmonelloza, czerwonka, cholera.
  • Sepsa

W tym przypadku wysoka gorączka jest charakterystyczna dla innych infekcji:

  • Grypa.
  • Gorączka krwotoczna, w której nerki są poważnie dotknięte.
  • Ospa wietrzna
  • Odra
  • Zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu.
  • Wirusowe zapalenie wątroby A.

Inne przyczyny wysokiej temperatury

Naruszenia termoregulacji mogą wystąpić bez widocznych chorób. Inną niebezpieczną przyczyną wzrostu temperatury jest niezdolność ciała do zapewnienia odpowiedniego transferu ciepła. Zwykle dzieje się tak podczas długiego pobytu na słońcu w upalnym sezonie lub w zbyt dusznym pokoju. Temperatura dziecka może wzrosnąć, jeśli jest zbyt ciepła do noszenia. Warunkiem jest niebezpieczny udar cieplny, który może być śmiertelny dla osób z chorobami serca i płuc. Przy silnym przegrzaniu, nawet u zdrowych ludzi, narządy, zwłaszcza mózg, są znacząco dotknięte. Również ciepło bez wyraźnego powodu może przejawiać się w emocjonalnych ludziach w okresach stresu i wielkich emocji.

Objawy niskiej gorączki

Niskie temperatury są mniej podatne na ogrzewanie, ale jednocześnie mogą mówić o poważnych problemach zdrowotnych. Wskaźniki chorób i zaburzeń ciała są uważane za wskaźniki poniżej 35,5 ° C dla osoby dorosłej, w podeszłym wieku - poniżej 35 ° C.

Takie stopnie temperatury ciała są uważane za zagrażające życiu:

  • 32,2 ° C - osoba wpadnie w otępienie, istnieje silne zahamowanie.
  • 30-29 ° C - utrata przytomności.
  • Poniżej 26,5 ° C - śmierć jest możliwa.

Niska temperatura charakteryzuje się następującymi objawami:

  • Ogólna słabość, złe samopoczucie.
  • Senność.
  • Może wystąpić drażliwość.
  • Zimne kończyny rozwijają drętwienie palców.
  • Zauważalne są zaburzenia uwagi i problemy z procesami psychicznymi, szybkość reakcji maleje.
  • Ogólne uczucie zimna, drżenie w ciele.

Przyczyny niskiej temperatury

Do głównych przyczyn niskiej temperatury należą:

  • Ogólne osłabienie organizmu spowodowane czynnikami zewnętrznymi i warunkami życia.

Niedożywienie, brak snu, stres i stres emocjonalny mogą wpływać na termoregulację.

  • Zaburzenia układu hormonalnego.

Z reguły związany z niewystarczającą syntezą hormonów.

Najczęstsza przyczyna niskiej temperatury u ludzi. Stan jest niebezpiecznym naruszeniem procesów metabolicznych i odmrożeń kończyn tylko w przypadku silnego spadku temperatury. Z lekkim przechłodzeniem osoby zmniejsza się odporność miejscowa, więc ta lub inna infekcja często rozwija się później.

  • Osłabiony układ odpornościowy.

Obserwowane w okresie zdrowienia, po zabiegu chirurgicznym, mogą wystąpić na tle chemioterapii i radioterapii. Niskie temperatury są również charakterystyczne dla osób z AIDS.

Choroby endokrynologiczne

W procesach termoregulacji hormony odgrywają ważną rolę. W szczególności hormony tarczycy tarczycy - tyroksyna i trójjodotyronina. Wraz ze wzrostem syntezy często obserwuje się gorączkę, ale niedoczynność tarczycy prowadzi do obniżenia ogólnej temperatury. W początkowych etapach jest to często jedyny objaw, dzięki któremu można podejrzewać rozwój choroby.

Stabilny spadek temperatury ciała obserwuje się również w przypadku niewydolności nadnerczy (choroba Addisona). Patologia rozwija się powoli, może nie przejawiać innych objawów przez miesiące lub nawet kilka lat.

Niska hemoglobina we krwi

Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest uważana za jedną z najczęstszych przyczyn niskich temperatur. Charakteryzuje się zmniejszeniem stężenia hemoglobiny we krwi, a to z kolei wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Hemoglobina jest odpowiedzialna za transport tlenu do komórek, a jeśli to nie wystarczy, pojawiają się różne stopnie niedotlenienia.

Człowiek staje się powolny, istnieje ogólna słabość, wobec której procesy metaboliczne zwalniają. Niskie temperatury są wynikiem tych zmian.

Ponadto poziom hemoglobiny może spaść i przy różnych stratach krwi. W szczególności niedokrwistość może rozwinąć się u osób z krwawieniem wewnętrznym. Jeśli znaczna utrata krwi nastąpi w krótkim czasie, objętość krwi krążącej zmniejsza się, a to już wpływa na wymianę ciepła.

Inne przyczyny niskiej temperatury

Wśród niebezpiecznych warunków, które wymagają obowiązkowej konsultacji medycznej i leczenia, możemy odróżnić takie choroby od niskiej temperatury:

  • Choroba radiacyjna
  • Silne upojenie.
  • Pomoce
  • Choroby mózgu, w tym guzy.
  • Wstrząs o dowolnej etiologii (z masywną utratą krwi, reakcjami alergicznymi, urazem i wstrząsem toksycznym).

Jednak najczęściej przyczyną temperatur poniżej 35,5 ° C jest zły styl życia i brak witamin. Ważnym czynnikiem jest więc odżywianie, jeśli to nie wystarczy, to procesy w organizmie spowalniają, w wyniku czego termoregulacja zostanie zakłócona. Dlatego przy różnych surowych dietach, zwłaszcza przy złej diecie (niedobór jodu, witamina C, żelazo), niska temperatura bez innych objawów jest bardzo powszechna. Jeśli osoba zużywa mniej niż 1200 kalorii dziennie, to z pewnością wpłynie na termoregulację.

Inna częsta przyczyna tej temperatury - przepracowanie, stres, brak snu. Jest to szczególnie charakterystyczne dla zespołu przewlekłego zmęczenia. Ciało przechodzi w oszczędny sposób funkcjonowania, procesy metaboliczne zwalniają w organizmie i, oczywiście, znajduje to odzwierciedlenie w przenoszeniu ciepła.

Temperatura i inne objawy

Ponieważ temperatura jest tylko objawem różnych zaburzeń w organizmie, najlepiej rozważyć ją w połączeniu z innymi objawami choroby. Jest to ogólny obraz stanu danej osoby, który może określić, jaka choroba się rozwija i jak jest niebezpieczna.

Wzrost temperatury jest często obserwowany przy różnych dolegliwościach. Istnieją jednak charakterystyczne kombinacje objawów, które występują u pacjentów z określonymi rozpoznaniami.

Temperatura i ból

W przypadku, gdy ból brzucha utrzymuje temperaturę powyżej 37,5 ° C, może to wskazywać na poważne naruszenie przewodu pokarmowego. W szczególności obserwuje się to w przypadku niedrożności jelit. Ponadto połączenie objawów charakterystycznych dla rozwoju zapalenia wyrostka robaczkowego. Dlatego, jeśli ból jest zlokalizowany w prawym nadbrzuszu, trudno jest osobie wyciągnąć nogi do klatki piersiowej, utrata apetytu i zimny pot, natychmiast wezwać karetkę. Powikłaniom zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenia otrzewnej towarzyszy również uporczywe ciepło.

Inne przyczyny połączenia bólu brzucha i temperatury:

  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek.
  • Ostre zapalenie trzustki.
  • Choroby bakteryjne jelit.

Jeśli temperatura wzrośnie na tle bólów głowy, najczęściej mówi się o ogólnym zatruciu ciała i obserwuje się w takich chorobach:

  • Grypa i inne ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych.
  • Angina, szkarłatna gorączka.
  • Zapalenie mózgu
  • Zapalenie opon mózgowych

Ból stawów i mięśni, dyskomfort w gałkach ocznych są objawami temperatur powyżej 39 ° C. W takich warunkach zaleca się przyjmowanie leków przeciwgorączkowych.

Gorączka i biegunka

Podwyższona temperatura na tle biegunki jest wyraźnym objawem infekcji bakteryjnej przewodu pokarmowego. Wśród infekcji jelitowych z takimi objawami:

Przyczyną temperatury na tle biegunki może być ciężkie zatrucie pokarmowe. Połączenie takich objawów jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia, dlatego w takich przypadkach samoleczenie jest niedopuszczalne. Istnieje pilna potrzeba wezwania karetki pogotowia i, jeśli to konieczne, zgody na hospitalizację. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli dziecko jest chore.

Temperatura i biegunka są czynnikami przyczyniającymi się do odwodnienia. A po połączeniu utrata płynów ustrojowych może stać się krytyczna w stosunkowo krótkim czasie. Dlatego też, w przypadku, gdy brak płynu nie może być odpowiednio zrekompensowany za picie (na przykład osoba ma wymioty lub sama biegunka jest wyraźna), pacjent otrzymuje roztwory dożylne w szpitalu. Bez tego odwodnienie może prowadzić do poważnych konsekwencji, uszkodzenia narządów, a nawet śmierci.

Temperatura i nudności

W niektórych przypadkach nudności mogą wystąpić z powodu gorączki. Z powodu intensywnego upału rozwija się osłabienie, zmniejsza się ciśnienie, pojawiają się zawroty głowy, co powoduje łagodne nudności. W tym stanie, jeśli temperatura przekracza 39 ° C, należy ją zestrzelić. Kombinacja objawów może wystąpić w pierwszych dniach grypy i być spowodowana ciężkim zatruciem organizmu.

Jedną z przyczyn nudności i gorączki podczas ciąży jest toksykoza. Ale w tym przypadku wartości powyżej stanu podgorączkowego (do 38 ° C) są rzadko obserwowane.

W przypadku, gdy nudnościom towarzyszą inne zaburzenia przewodu pokarmowego (na przykład ból, biegunka lub odwrotnie, zaparcia), po prostu obniżenie temperatury nie wystarczy. Ta kombinacja objawów może wskazywać na poważne choroby narządów wewnętrznych. Wśród nich są:

  • Wirusowe zapalenie wątroby i inne uszkodzenia wątroby.
  • Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
  • Zapalenie otrzewnej
  • Zapalenie nerek.
  • Ostre zapalenie trzustki.
  • Niedrożność jelit (towarzyszy temu zaparcie).

Ponadto często obserwuje się temperaturę i nudności na tle zatrucia pokarmami, alkoholem lub narkotykami. Jedną z najbardziej niebezpiecznych diagnoz tych objawów jest zapalenie opon mózgowych. Wszystkie te choroby i stany wymagają obowiązkowej konsultacji z lekarzem.

W przypadku wystąpienia wymiotów na tle temperatury bardzo ważne jest skompensowanie utraty płynu. Dzieci z tą kombinacją objawów są najczęściej określane jako leczenie szpitalne.

Ciśnienie i temperatura

Zwiększone ciśnienie krwi jest częstym objawem temperatury. Ciepło wpływa na hemodynamikę - u pacjentów z szybkim biciem serca, a krew zaczyna poruszać się szybciej przez naczynia, rozszerzają się, co może wpływać na ciśnienie krwi. Jednak takie zmiany nie mogą powodować ciężkiego nadciśnienia, często wskaźniki nie przekraczają 140/90 mm Hg. Art., Obserwowany u pacjentów z ciepłem 38,5 ° C i wyższym, przechodzi natychmiast po ustabilizowaniu się temperatury.

W niektórych przypadkach wysoka temperatura, przeciwnie, charakteryzuje się spadkiem ciśnienia. Nie ma potrzeby leczenia tego stanu, ponieważ wskaźniki powracają do normy po ustąpieniu gorączki.

W tym przypadku pacjenci z nadciśnieniem, nawet mała gorączka, mogą zagrozić poważnym konsekwencjom. Dlatego powinni skonsultować się ze swoim lekarzem i, jeśli to konieczne, przyjmować leki przeciwgorączkowe już przy stawkach 37,5 ° C (zwłaszcza w przypadku osób starszych).

Ciśnienie i temperatura są niebezpieczną kombinacją dla pacjentów z takimi chorobami:

  • Choroba niedokrwienna serca. Kardiolodzy zauważają, że ta kombinacja objawów czasami towarzyszy zawałowi mięśnia sercowego. W tym przypadku temperatura nieznacznie wzrasta, może być w ramach wskaźników podgorączkowych.
  • Niewydolność serca.
  • Arytmia.
  • Miażdżyca.
  • Cukrzyca.

W przypadku, gdy niskie ciśnienie i temperatura w zakresie podgorączkowym utrzymują się przez długi czas, może to być oznaką patologii nowotworowych. Jednak nie wszyscy onkolodzy zgadzają się z tym stwierdzeniem, a same objawy powinny być po prostu powodem pełnego badania osoby.

Niskie ciśnienie i niska temperatura - częste połączenie. Takie objawy są szczególnie charakterystyczne dla niskiej hemoglobiny, przewlekłego zmęczenia, utraty krwi i zaburzeń nerwowych.

Temperatura bez innych objawów

Zwiększona lub obniżona temperatura bez objawów charakterystycznych dla ostrych zakażeń powinna być powodem obowiązkowego badania lekarskiego. Naruszenia mogą mówić o takich chorobach:

  • Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.
  • Gruźlica.
  • Nowotwory złośliwe i łagodne.
  • Zawał narządów (martwica tkanek).
  • Zaburzenia krwi.
  • Nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy.
  • Reakcje alergiczne.
  • Reumatoidalne zapalenie stawów na wczesnym etapie.
  • Zaburzenia mózgu, w szczególności podwzgórza.
  • Zaburzenia psychiczne.

Temperatura bez innych objawów występuje również na tle przepracowania, stresu, długotrwałej aktywności fizycznej, przegrzania lub przechłodzenia. Ale w tych przypadkach wskaźniki się stabilizują. Jeśli mówimy o poważnych chorobach, temperatura bez objawów będzie dość stabilna, po normalizacji ponownie z czasem do wzrostu lub upadku. Czasami hipotermia lub przekrwienie występuje u pacjenta przez kilka miesięcy.

Jak obniżyć temperaturę

Podwyższona temperatura może powodować znaczny dyskomfort, aw niektórych przypadkach nawet stanowić zagrożenie dla życia. Dlatego każda osoba musi wiedzieć, co robić w czasie gorączki i jak prawidłowo obniżać temperaturę.

Kiedy obniżyć temperaturę

Nie zawsze, jeśli temperatura wzrosła, musi zostać przywrócona do normalnej. Faktem jest, że z infekcjami i innymi uszkodzeniami ciała sam zaczyna produkować pirogeny, które powodują gorączkę. Wysoka temperatura pomaga układowi odpornościowemu zwalczać antygeny, w szczególności:

  • Aktywowana jest synteza interferonu, białka, które chroni komórki przed wirusami.
  • Aktywowana jest produkcja przeciwciał niszczących antygeny.
  • Proces fagocytozy jest przyspieszany - absorpcja ciał obcych przez komórki fagocytujące.
  • Ruch i apetyt są zredukowane, co oznacza, że ​​organizm może wydawać więcej energii na zwalczanie infekcji.
  • Większość bakterii i wirusów istnieje najlepiej w normalnej temperaturze, która jest charakterystyczna dla ludzkiego ciała. W miarę wzrostu niektóre mikroorganizmy giną.

Dlatego przed podjęciem decyzji o „przyjęciu temperatury” należy pamiętać, że gorączka pomaga ciału odzyskać zdrowie. Istnieją jednak sytuacje, w których ciepło musi zostać usunięte. Wśród nich są:

  • Temperatury powyżej 39 ° C
  • Każda temperatura, w której występuje poważne pogorszenie stanu - nudności, zawroty głowy i tak dalej.
  • Napady gorączkowe u dzieci (każda gorączka powyżej 37 ° C).
  • W obecności towarzyszących diagnoz neurologicznych.
  • Ludzie z chorobami serca i naczyń krwionośnych, z cukrzycą.

Powietrze, wilgotność i inne parametry wewnętrzne

Istnieje wiele sposobów obniżenia temperatury. Ale pierwszym zadaniem zawsze powinna być normalizacja parametrów powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Jest to szczególnie ważne dla dzieci pierwszych lat życia i krytyczne - dla dzieci. Faktem jest, że dziecko jest nadal słabo rozwinięte w systemie pocenia się i dlatego termoregulacja jest przeprowadzana w większym stopniu poprzez oddychanie. Dzieciak wdycha chłodne powietrze, które chłodzi w nich płuca i krew, i wydycha ogrzane. Jeśli pomieszczenie jest zbyt ciepłe, proces ten jest nieefektywny.

Ważna jest również wilgotność powietrza w pomieszczeniu. Faktem jest, że wilgotność wydychanego powietrza zwykle zbliża się do 100%. W temperaturze oddech staje się szybszy, a jeśli pomieszczenie jest zbyt suche, osoba traci wodę poprzez oddychanie. Ponadto wysychają błony śluzowe i rozwija się przekrwienie oskrzeli i płuc.

Dlatego idealnymi parametrami w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent z gorączką, są:

  • Temperatura powietrza - 19-22 ° C
  • Wilgotność - 40-60%.

Leki przeciwgorączkowe

Jeśli potrzebujesz szybko obniżyć temperaturę, możesz użyć środków przeciwgorączkowych. Przyjmuje się je objawowo, co oznacza, że ​​gdy tylko objaw minie lub stanie się mniej wyraźny, leczenie zostanie przerwane. Niedopuszczalne jest stosowanie leków przeciwgorączkowych w całej chorobie w celu zapobiegania.

Jednym z głównych warunków udanego działania leków w tej grupie jest obfite picie.

Aktywnie powołany do dorosłych i dzieci, jest uważany za lek pierwszego rzutu. Jednak ostatnie badania, w szczególności przeprowadzone przez amerykańską organizację FDA, wykazały, że jeśli niekontrolowane spożycie leku paracetamolu może spowodować poważne uszkodzenie wątroby. Paracetamol pomaga dobrze, jeśli temperatura nie przekracza 38 ° C, ale w przypadku silnego ciepła może nie działać.

Jeden z kluczowych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) stosowanych w gorączce. Mianowany dla dorosłych i dzieci.

  • Aspiryna (kwas acetylosalicylowy).

Przez długi czas był głównym lekiem z kategorii NLPZ, ale w ciągu ostatniej dekady udowodniono, że wiąże się z poważnym uszkodzeniem nerek i wątroby (przedawkowanie). Ponadto naukowcy uważają, że przyjmowanie aspiryny u dzieci może powodować rozwój zespołu Ray'a (encefalopatii patogennej), więc w tym momencie lek w pediatrii nie jest stosowany.

Niesteroidowy środek przeciwzapalny ostatniej generacji. Przeciwwskazane u dzieci.

Obecnie praktycznie nie jest stosowany jako środek przeciwgorączkowy, ale może nadal łagodzić gorączkę.

Środki ludowe

Temperaturę można obniżyć za pomocą środków ludowych. Wśród najczęstszych i najprostszych sposobów - wywary z ziół i jagód. Picie dużej ilości wody jest zawsze zalecane w wysokich temperaturach, ponieważ pomaga poprawić pocenie się i zmniejsza ryzyko odwodnienia.

Do najpopularniejszych ziół i jagód używanych do gorączki należą:

  • Maliny, w tym liście.
  • Czarna porzeczka.
  • Rokitnik
  • Borówka brusznica
  • Drzewo lipowe
  • Rumianek.

Aby znormalizować temperaturę pomoże i rozwiązanie hipertoniczne. Przygotowuje się go ze zwykłej przegotowanej wody i soli - dwie łyżeczki soli pobiera się na 1 szklankę płynu. Napój ten pomaga komórkom zatrzymać wodę i jest świetny, jeśli temperatura przejawia się przed wymiotami i biegunką.

Małym dzieciom zaleca się stosowanie lewatyw oczyszczających ze słabym wywarem z rumianku. Woda do płukania powinna być chłodna, nie więcej niż 20 ° C Dawkowanie:

  • Noworodki - nie więcej niż 30 ml.
  • Od 6 miesięcy do 1 roku - 100 ml.
  • Do 3 lat - 200 ml.
  • Do 5 lat - 300 ml.
  • Ponad 6 lat - 0,5 l.

Lód może być również używany do objawów gorączki. Ale musisz go używać bardzo ostrożnie, ponieważ ostre chłodzenie skóry może prowadzić do skurczu naczyń i rozwoju białej gorączki. Lód jest umieszczany w torbie lub umieszczany na kawałku tkaniny i tylko w tej formie jest nakładany na ciało. Dobrą alternatywą może być wycieranie ręcznikiem zamoczonym w zimnej wodzie. W przypadku, gdy obniżenie temperatury jest niemożliwe, leki przeciwgorączkowe nie działają, a środki ludowe nie pomagają, należy pilnie wezwać karetkę.

Jak podnieść temperaturę

Jeśli temperatura ciała spadnie poniżej 35,5 ° C, osoba czuje się słaba i źle się czuje, możesz ją zwiększyć w następujący sposób:

  • Obfity ciepły napój. Dobrze pomaga herbacie z miodem, biodrami.
  • Ciekłe ciepłe zupy i buliony.
  • Ciepłe ubrania.
  • Przykrywając kilka koców, dla większego efektu, możesz użyć podkładki grzewczej.
  • Gorąca kąpiel Można dodać olejki eteryczne z drzew iglastych (jodła, świerk, sosna).
  • Ćwiczenie. Kilka intensywnych ćwiczeń pomoże poprawić krążenie krwi i zwiększyć temperaturę ciała.

W przypadku, gdy temperatura utrzymuje się poniżej 36 ° C przez długi czas, należy skonsultować się z lekarzem. A po ustaleniu przyczyny takiego objawu specjalista przepisze odpowiednie leczenie.

Gdy potrzebna jest pilna opieka medyczna

W niektórych przypadkach wysoka gorączka może być poważnym zagrożeniem dla zdrowia, a następnie bez pomocy lekarzy po prostu nie może tego zrobić. Pierwszą pomoc należy wezwać w takich przypadkach:

  • Temperatura 39,5 ° C i wyższa.
  • Gwałtowny wzrost temperatury i niemożność zniszczenia go za pomocą leków przeciwgorączkowych i innych.
  • Na tle temperatury obserwuje się biegunkę lub wymioty.
  • Gorączce towarzyszą trudności w oddychaniu.
  • W każdej części ciała występuje silny ból.
  • Występują oznaki odwodnienia: suche błony śluzowe, bladość, ciężkie osłabienie, ciemny mocz lub brak oddawania moczu.
  • Zwiększone ciśnienie i temperatura powyżej 38 ° C
  • Gorączce towarzyszy wysypka. Szczególnie niebezpieczna jest czerwona wysypka, która nie zanika z naciskiem - oznaka zakażenia meningokokowego.

Gorączka lub obniżenie temperatury jest ważnym sygnałem dla ciała o chorobach. Ten symptom powinien być zawsze poświęcony należytej uwagi i starać się w pełni zrozumieć jego przyczyny, a nie tylko wyeliminować go za pomocą leków i innych metod. Ale jednocześnie nie powinniśmy zapominać, że normalna temperatura jest indywidualną koncepcją i wcale nie odpowiada dobrze znanemu wskaźnikowi 36,6 ° C

37 czy to normalna temperatura, czy nie

Dla pacjentów

Statystyki

Temperatura 37 jest wysoka. czy normalnie?

Sama nazwa tematu zawiera pytanie, na które odpowiedź na pewno nie zadziała. Jako aksjomat wiemy, że normalna temperatura ludzkiego ciała wynosi 36,6 C. Należy jednak pamiętać, że w ciągu dnia może on wahać się od 35,5 do 37,2 C. Najniższa temperatura jest zwykle obserwowana rano, maksimum - wieczorem.

Tradycyjnie najprostszą przyczyną gorączki są ostre infekcje wirusowe. Łatwo przewidzieć, że im bardziej zdecydujesz się na leczenie, tym szybciej temperatura wróci do pierwotnego poziomu. Cóż, a jeśli nie ma objawów przeziębienia, a stan zdrowia nadal jest zły, powinieneś być ostrożny.

Aby zrozumieć, czy temperatura 37 ° C jest wysoka lub normalna, nawet przy braku jakichkolwiek dolegliwości zdrowotnych, zaleca się przeprowadzenie pełnego badania lekarskiego. Po badaniu lekarskim weźmiesz krew i mocz do rutynowych badań, a także uprawiasz je na obecność różnych drobnoustrojów. Nie powinniśmy zapominać o gruźlicy, której zakażenie wzrasta każdego roku, uderzając w najbardziej zamożne segmenty populacji. Aby to wykluczyć, konieczne jest wykonanie testu plwociny i wykonanie radiogramu płuc. Nawiasem mówiąc, nie zapomnij prześwietlać klatki piersiowej co 2 lata! Problem wirusowego zapalenia wątroby i zakażenia HIV jest obecnie bardzo istotny. Nie warto też ich wyrzucać.

Egzaminy instrumentalne nie zostaną pominięte:
elektrokardiogram, USG serca i brzucha w pełni pokażą stan najważniejszych narządów ciała. Aby wykluczyć przewlekłe zakażenia (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, choroby jamy ustnej), zostaniesz zbadany przez laryngologa i dentystę, a specjalista chorób zakaźnych nie zostanie pozbawiony jego uwagi. Tarczyca może dawać niespodzianki temperaturowe, więc wizyta u endokrynologa i badanie krwi na hormony tarczycy nie będą zbyteczne. Po wykryciu nidus choroby i postawieniu diagnozy, otrzymasz odpowiednią terapię dla tej sytuacji.

Cóż, jeśli lekarze, skrupulatnie badając każdą komórkę ciała, doszli do wniosku, że nie ma zmian patologicznych, możemy tylko przyznać, że temperatura około 37 ° C jest absolutnie normalna. Najprawdopodobniej wynika to ze specyfiki tła hormonalnego, pracy podwzgórza i układu nerwowego, metabolizmu.

Weź to za fakt i żyj tym samym bogatym i satysfakcjonującym życiem!

I pozwól, aby powody pomiaru temperatury były jak najmniejsze!

Temperatura 37 - powoduje

Dobrze wiadomo, że temperatura ciała jest ważnym wskaźnikiem diagnostycznym, a jego podwyższone wartości mogą wskazywać, że w organizmie występują różne procesy patologiczne. Znaczącemu wzrostowi temperatury ciała prawie zawsze towarzyszą inne niepokojące objawy i służy on jako powód do poszukiwania pomocy medycznej. Ale jeśli jest o pół stopnia powyżej normy, to znaczy blisko znaku 37 ° C i nie ma innych zmian w ciele, może to być mylące. Co się stanie, gdy nastąpi nieznaczny wzrost temperatury i czy się o to martwić, należy rozważyć następne.

Fizjologiczne przyczyny podwyższonej temperatury ciała do 37 ° C

Daleko od wszystkich przypadków wzrost temperatury do takiego wskaźnika wskazuje na naruszenie zdrowia. W końcu temperatura 36,6 ° C jest powszechną normą, powszechną dla większości ludzi, ale wciąż daleko od wszystkich. W niektórych przypadkach poszczególne normy temperatury mogą się wahać od 35,5 do 37,5 ° C, co w dużej mierze zależy od konstytucyjnych cech osobowości.

Również znak 37 na termometrze może być wariantem normy:

  • stres emocjonalny;
  • podczas ćwiczeń;
  • będąc w gorącym pokoju;
  • po gęstym posiłku;
  • po przebywaniu w otwartym słońcu.

Przyczyną przedłużającego się wzrostu temperatury do 37 ° C u kobiet, które mogą czasami zmieniać się w ciągu dnia, normalizując wieczorem i rano, jest często zmiana poziomu hormonów związana z cyklem miesiączkowym. Z reguły zjawisko to obserwuje się w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, a wraz z początkiem miesiączki temperatura powraca do normy. W rzadkich przypadkach kobiety doświadczają lekkiej gorączki w pierwszym trymestrze ciąży.

Patologiczne przyczyny temperatury 37 ° C

Niestety, często przyczyną temperatury 37 ° C, stale podwyższonej lub wzrastającej wieczorem, są różne zaburzenia w organizmie o charakterze zakaźnym i niezakaźnym. Wymieniamy niektóre z tych przyczyn, jak również objawy, które w tym przypadku można zauważyć:

  1. Gruźlica jest chorobą o długotrwałej podwyższonej temperaturze ciała, lekarze starają się najpierw wykluczyć. Objawy towarzyszące mogą obejmować: pocenie się, zmęczenie. utrata masy ciała, kaszel, duszność.
  2. Przewlekła toksoplazmoza - charakteryzująca się częstymi bólami głowy, ostrymi zmianami nastroju, bólami mięśni i stawów oraz ogólnym osłabieniem.
  3. Przewlekła bruceloza - towarzyszy jej reumatyzm, nerwoból, zapalenie splotu, zaburzenia wrażliwości, zaburzenia miesiączkowania.
  4. Gorączka reumatyczna (jako powikłanie bólu gardła, zapalenia gardła, szkarlatyny) - można to zaobserwować zapalenie stawów, uszkodzenie serca, pojawienie się rumienia w kształcie pierścienia na skórze itp.
  5. Niedokrwistość z niedoboru żelaza - występuje z takimi objawami jak senność, zawroty głowy, szum w uszach, osłabienie mięśni, bladość i suchość skóry.
  6. Tyreotoksykoza - choroba ta charakteryzuje się również nerwowością, zmęczeniem, poceniem się i przyspieszonym biciem serca.
  7. Zespół dystonii wegetatywnej - charakteryzuje się bólami głowy, zaburzeniami snu, zmęczeniem, chłodzeniem i poceniem kończyn, bólem mięśni i stawów, obrzękiem itp.
  8. „Ogon temperatury” - to zjawisko jest łagodne, obserwowane przez pewien czas po chorobach zakaźnych i zapalnych (zwykle ustępuje w ciągu dwóch miesięcy).

Dlaczego temperatura 37?

Od dzieciństwa uczono nas, że normalna temperatura wynosi 36,6 stopni. Wskaźnik ten jednak często wzrasta do poziomu 37, a nawet 37,5 stopnia. Dlaczego temperatura 37? Czy w takich przypadkach warto mówić o stanie chorobowym organizmu, czy też taką temperaturę można uznać za normę?

Rozważ te pytania bardziej szczegółowo.

Powody wzrostu temperatury do 37 stopni

Temperaturę można podzielić na niższą (poniżej 35,5-36 stopni), umiarkowaną (36-37 stopni) i zwiększoną. Ten ostatni dzieli się na gorączkę, czyli gorączkę (ponad 37,5-38 stopni) i gorączkę (od 37 do 37,5). Wskaźnik 37 stopni, jak widać, nie jest jeszcze uważany za punkt krytyczny, w którym warto go doświadczyć.

Aby utrzymać temperaturę 37 stopni, temperatura może:

  • U kobiet w okresie menopauzy.
  • U noworodków ze względu na wciąż słabo funkcjonujący system termoregulacji ciała; nieco starsze dzieci - podczas ząbkowania.
  • U absolutnie zdrowych ludzi w godzinach wieczornych, po prostu dlatego, że od 16 godzin temperatura ciała nieco wzrasta. Rano wręcz przeciwnie, upada.
  • Po aktywnym wysiłku fizycznym, stres, z powodu przebywania w dusznym suchym pomieszczeniu, na słońcu, po spożyciu gorących posiłków i napojów. U dzieci dodatkowo temperatura może wzrosnąć po płaczu lub płaczu.
  • Być z kobietami w ciąży (zarówno na początku semestru, jak i podczas całej ciąży).
  • U kobiet karmiących piersią zwykle dzieje się to w czasie gorączki mlecznej.
  • U kobiet w dniach cyklu miesiączkowego, po owulacji (od 14 do 25 dni).
  • Jeśli twój termometr „skrybowie”. Aby wyeliminować ten czynnik, należy wykonać pomiary na kilku przyrządach pomiarowych.

Dlatego wielu lekarzy nie postrzega okresowego wzrostu temperatury (do 37,5 stopni) jako powodu do poważnych obaw.

Kiedy muszę udać się do lekarza?

Oczywiście przyczyną podwyższonej temperatury może być choroba. Tak więc następujące choroby mogą powodować temperaturę 37:

  • infekcje;
  • niezakaźne choroby zapalne (na przykład reumatoidalne zapalenie stawów);
  • stan ciała po zabiegu;
  • ciężkie reakcje alergiczne;
  • formacje onkologiczne;
  • porażka przez pasożyty (na przykład robaki);
  • reakcja na przyjmowanie niektórych leków / terapii (na przykład szczepienia);
  • patologie serca i naczyń krwionośnych;
  • przewlekłe choroby narządów wewnętrznych, układ nerwowy.

Ponieważ większość chorób objawia się nie tylko gorączką, ale także innymi objawami, należy zwrócić uwagę na:

  • obecność bólu, złamanie ciała, skurcze;
  • zaczerwienienie skóry, swędzenie i pieczenie, zapalenie błony śluzowej;
  • wysypka;
  • kaszel;
  • nudności i wymioty;
  • letarg i bezsilność;
  • zawroty głowy itp.

Jeśli nie tylko nastąpi wzrost temperatury, ale także pogorszenie stanu zdrowia, pojawienie się któregokolwiek z tych lub innych objawów, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem. Zwróć także uwagę na czas, w którym temperatura osiąga 37 stopni. Jeśli zdarzy się to rano lub rano, należy również udać się do lekarza.

Pierwszą rzeczą, którą powinieneś przepisać, są podstawowe badania krwi i moczu, ewentualnie także kał. W przyszłości, jeśli to konieczne, specjalista skieruje Cię na inne badania, napisze leczenie.

Jeśli mówimy o dziecku, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem bez wystąpienia objawów towarzyszących. Wszystkie procesy w jeszcze niewzmocnionym organizmie przebiegają bardzo szybko, dlatego lepiej jest powtórzyć kilka testów, aby nie dopuścić do rozwoju choroby w okruchach. To samo dotyczy osób starszych, a także osób dorosłych, które nie mają dobrego zdrowia, odporności, chorób przewlekłych.

Kiedy obniżyć temperaturę?

Lekarze nie zalecają ubijania temperatury wcześniej niż osiąga 38–38,5 stopni. Uważa się, że do tego momentu ciało powinno mieć możliwość samodzielnego radzenia sobie z problemem, który spowodował wzrost temperatury.

Jednak w tej zasadzie mogą występować wyjątki (na przykład wzrost temperatury w późnej ciąży, ludzie z chorobami serca, układu nerwowego i ciężka gorączka). Ale w tych przypadkach musisz poczekać, aż termometr pokaże co najmniej 37,5.