Adenoidy są nazywane patologicznie powiększonymi migdałkami u dzieci (najczęściej obserwowane w wieku od trzech do siedmiu lat). Ta dolegliwość powstaje naturalnie po wcześniejszych chorobach górnych dróg oddechowych (odra, szkarlata, grypa) i może prowadzić do upośledzenia słuchu, opóźnienia rozwoju intelektualnego, niedokrwistości, a nawet zmian wyglądu (kształt twarzy). Diagnoza wymaga starannego i terminowego leczenia otolaryngologa, który przeprowadza diagnozę. Na podstawie uzyskanych danych wydaje werdykt: adenoidy można wyleczyć lub trzeba je usunąć. Często rodzice zadają sobie pytanie: jak działa ta operacja? Kiedy dokładnie warto usunąć migdałki gardłowe?
Czy istnieje potrzeba usunięcia migdałków?
Istnieją przypadki, w których operacja nie jest konieczna. Choroba ma trzy etapy rozwoju. 1 stopień, co do zasady, nie koliduje ze zwykłym życiem osoby: dziecko oddycha swobodnie, problemy pojawiają się tylko podczas snu z powodu napływu krwi żylnej. Sytuacja może być naprawiona za pomocą leków.
Kolejna rzecz - 2 i 3 etapy. Dzieci zaczynają oddychać przez usta przez cały czas i chrapią we śnie, gdy migdałki zamykają choanse (tył nosa) (zalecamy przeczytanie: co zrobić, jeśli dziecko nie oddycha i jak pomóc?). Szkodzi całemu ciału. Konieczne jest skonsultowanie się z ekspertami: otolaryngologiem, dentystą, alergologiem, immunologiem, aby leczenie było jak najbardziej skuteczne. Ważne jest, aby robić wszystko na czas, ponieważ choroba niekorzystnie wpływa na ogólny stan zdrowia i wygląd dziecka.
Wskazania do operacji
Obecność migdałków w stanie zapalnym nie jest powodem do przecinania migdałków w nosie. Konieczne jest poddanie się dokładnemu badaniu, a dopiero potem lekarz zdecyduje o potrzebie operacji.
Wskazania do usuwania migdałków gardłowych
Wymieniamy więc główne wskazania do interwencji chirurgicznej, gdy wykonuje się usuwanie migdałków u dzieci:
- ORZ i ARVI. Śluz, który chroni organizm przed stanem zapalnym i rozmnażaniem się drobnoustrojów, napotyka przeszkodę w postaci migdałków, dzięki czemu jama nosowa staje się sprzyjającym środowiskiem dla pojawienia się infekcji.
- Zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie tchawicy - choroby układu oddechowego. Dostają ropę, wpływając na błonę śluzową, w wyniku czego rozpoczyna się proces zapalny.
- Powtarzające się zapalenie ucha. Ciało migdałowate powiększa się i zakłóca normalne funkcjonowanie ucha środkowego.
- Kaszel adenoidalny. Pojawia się, gdy zakończenia nerwowe gardła i nosogardzieli są podrażnione, a jeśli oskrzeli nie ma stanu zapalnego, nie jest to oznaką przeziębienia, ale migdałków. Po zabiegu kaszel zostaje wyeliminowany.
- Zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli.
- Tworzenie złego ugryzienia.
- Słabe wyniki leczenia tradycyjnego.
- Bóle głowy, chrapanie, trudności w oddychaniu iw rezultacie zaburzenia snu.
- Upośledzenie słuchu. Adenoidy nie pozwalają na przenikanie powietrza do ucha środkowego, dzięki czemu błona bębenkowa traci swoją mobilność.
- Naruszenia aktywności mowy - kolejne wskazanie do usunięcia.
Przygotowanie do działania i testowania
Przed operacją wycięcia adenoidów u dziecka, dziecko zostanie zmuszone do przejścia serii testów. Rodzice muszą znaleźć placówkę medyczną w mieście, gdzie mogą być bezpiecznie usunięci. Dziecko w szpitalu będzie musiało przejść:
- badanie krwi na krzepnięcie;
- analiza moczu;
- kał na obecność robaków;
- krew na zapalenie wątroby typu B i C;
- ogólne i biochemiczne badania krwi.
Wyniki powyższych analiz są ważne przez dziesięć dni, dlatego należy wcześniej obliczyć godzinę i datę operacji. Ważną rolę odgrywa rodzaj znieczulenia: znieczulenie ogólne wymaga EKG i analizy poziomu elektrolitów. Po 14 latach do tej listy dodaje się fluorografię i certyfikat braku syfilisu.
Po wykonaniu testów musisz przyjść do pediatry i uzyskać certyfikat stwierdzający, że dziecko nie miało kontaktu z pacjentami zakaźnymi. Należy pamiętać, że okres ważności wynosi trzy dni. Powinieneś mieć ze sobą polisę, SNILS, akt urodzenia dziecka. Dorosły opiekun musi mieć paszport, prześwietlenie, syfilis i świadectwo szczepienia dzieci.
Pierwsze dni obejmują przygotowanie do operacji, podczas której lekarze podają leki na lepsze krzepnięcie krwi. Środki antyseptyczne są stosowane do leczenia gardła (z reguły stosuje się „Miramistin”).
Dzień przed operacją dieta dziecka powinna być lekka, bez szkodliwych pokarmów. Krew pobierana jest od niego rano (jedzenie nie może być spożywane wcześniej, można pić tylko wodę, aby uniknąć odwodnienia). Oczywiście ważne jest również wsparcie psychologiczne: wyjaśnij dziecku, dlaczego konieczna jest operacja i uspokój go.
Poniżej znajduje się film, który omawia kwestię usuwania: spójrz na to, aby uchronić się przed podnieceniem i, jeśli to konieczne, wyjaśnij dziecku, że wszystko nie jest takie straszne.
Użycie znieczulenia
W jaki sposób wykonywana jest operacja - w znieczuleniu lub bez stosowania sedacji? Zawsze był przedmiotem kontrowersji. Znieczulenie ogólne jest silnym stresem, nawet dla osoby dorosłej, a jeszcze bardziej dla dziecka. Niemniej jednak lekarze oferują nowe i łagodne sposoby znieczulenia. W końcu preferowane będzie znieczulenie ogólne: uratuje ono dziecko przed negatywnymi wspomnieniami i da lekarzowi możliwość pracy bez rozproszenia uwagi. Obowiązuje również znieczulenie miejscowe.
Zalety i wady znieczulenia miejscowego
Ten rodzaj znieczulenia jest najczęściej oferowany starszym dzieciom, ponieważ rozwinęły one samokontrolę i samokontrolę. Dodatkowo, próg bólu dziecka, jego indywidualne cechy są brane pod uwagę. Lekarze wstrzykują środki uspokajające w przypadku, gdy dziecko boi się widoku krwi lub jest po prostu przerażone tym procesem. Niewątpliwe zalety znieczulenia miejscowego:
- stosunkowo niska cena w porównaniu z innymi rodzajami znieczulenia;
- żadnych skutków ubocznych po zabiegu.
Wadą jest to, że nigdy nie wiesz, jak dziecko zareaguje na operację, ponieważ staje przed tym po raz pierwszy. Mając spokojny charakter, dziecko wciąż może wpadać w panikę.
Jak wycina się powiększone narządy? Przerośnięta tkanka jest zamrożona za pomocą Lidocaine lub Ultracain. Praktycznie nie będzie żadnych bolesnych doznań, ale, jak wspomniano powyżej, istnieje ryzyko, że dziecko nie będzie w stanie wytrzymać testu z psychologicznego punktu widzenia.
Zalety i możliwe zagrożenia dla znieczulenia ogólnego
Trudno w to uwierzyć, ale wcześniej takie operacje były wykonywane bez znieczulenia. Teraz oczywiście lekarze zalecają rodzicom znieczulenie ogólne (dotchawicze). W Europie był używany przez bardzo długi czas z kilku powodów:
- zmniejszy to obciążenie psychiczne małego pacjenta;
- zapewnić lekarzowi warunki niezbędne do odpowiedniej operacji.
Metody usuwania
Jak usunąć adenoidy u dzieci? Konwencjonalna metoda usuwania - adenotomia - nie jest jedyną opcją. Dzisiaj istnieje duży wybór metod usuwania. Ludzie operowani są przy użyciu mikrodebrydera, metoda fal radiowych, stosowana jest adenotomia laserowa... Rozważmy bardziej szczegółowo metody usuwania adenoidów.
Klasyczne usuwanie bez użycia środków znieczulających
W klasycznej wersji wycięcie tkanki jest dość szybkie. Rodzice często są zainteresowani tym, jak długo trwa procedura. Cały proces usuwania trwa nie dłużej niż dziesięć minut. Dziecko jest odprowadzane do biura, siada lub kładzie się na przygotowanym wcześniej miejscu (czasem stoi).
Młodsze dzieci otrzymują środek uspokajający, a do nosa wlewa się środek znieczulający. Następnie zakrzywiony przedmiot jest wkładany do jamy ustnej - adenotom. Nóż jest popychany w kierunku miękkiego podniebienia, a niepożądana tkanina zostaje odcięta. Krwawienie po tych manipulacjach jest nieznaczne. Dziecko zostaje zabrane na oddział, aby mógł położyć się i odejść od działania narkotyków.
Zaletą tej metody jest szybkie działanie lekarza i możliwość natychmiastowego powrotu małego pacjenta do „aktywnego” życia. Minus - lekarz nie widzi jamy ustnej całkowicie i może zrobić coś złego.
Usunięcie endoskopowe
Usunięcie endoskopowe jest stosowane, jeśli tkanka ponownie rośnie po usunięciu. Do ust wkładana jest specjalna kamera, która nadaje obraz na ekran monitora, a lekarz widzi pełny obraz. Operacja u dzieci jest zwykle przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym. Endoskopowe usunięcie zapobiega możliwości nawrotu.
Adenotomia laserowa
Koagulacja (wiązka stała) jest wybierana z dużą ilością tkanki, a odparowanie (usuwanie adenoidów warstwa po warstwie) - z małą. Operacja lasera nie powoduje bólu, nie wymaga hospitalizacji, tkanka po procesie jest szybko przywracana. Ryzyko powikłań jest niewielkie.
Adenotomia golarki (wycięcie)
Aby wyciąć tkankę, lekarz wprowadza zakrzywiony skalpel lub instrument do golenia przez kanały nosowe. Turundy są wstawiane po operacji. Zaletami tej metody są: lekarz obserwuje wyciętą tkankę, krwawienie jest minimalne lub całkowicie nieobecne, powikłania występują rzadko. To „klasyczna” wersja pozbywania się adenoidów.
Metoda fal radiowych
W tym przypadku operacja jest wykonywana przy użyciu aparatu Surgitron. Posiada specjalną dyszę (adenote fal radiowych). Adenoid jest odcinany jednym ruchem, podczas gdy naczynia są kauteryzowane, aby nie było krwawienia. To nowoczesna, zaawansowana technicznie metoda. Okres odzyskiwania po takiej operacji jest bardzo mały.
Powikłania po operacji i wyzdrowieniu
Najczęstszym powikłaniem po wycięciu migdałków jest krwawienie. Z reguły obserwuje się to w ciągu kilku godzin po ostatniej operacji. Jeśli krew dostanie się do rurki słuchowej, istnieje ryzyko zapalenia ucha. Możliwość wystąpienia konsekwencji zależy od profesjonalizmu i uwagi lekarza.
W rzadkich przypadkach temperatura ciała pacjenta wzrasta, ale nie trwa długo. Między innymi może wystąpić ponowny wzrost roślinności gruczołowej, ale można tego uniknąć, jeśli wybierzesz metodę znieczulenia i usuwania z odpowiedzialnością.
Okres pooperacyjny u dzieci zwykle przebiega bez dyskomfortu. Obrzęk może powodować problemy z oddychaniem, ale można go usunąć za pomocą kropli do nosa.
Przeciwwskazania do usuwania migdałków gardłowych
Operacja usuwania adenoidów nie jest dostępna dla wszystkich. Jest przeciwwskazany w gruźlicy, ciężkich zakażeniach zakaźnych, niewyrównanej postaci cukrzycy. Zabronione jest również prowadzenie go u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego i takimi chorobami jak niskie krzepnięcie krwi. Wiek pacjenta może być przeszkodą: niepożądane jest nawet trzy lata operacji. Wreszcie, operacja nie jest wykonywana w pierwszym miesiącu po każdym szczepieniu.
4 najbezpieczniejsze metody chirurgiczne do usuwania migdałków gardłowych u dzieci
Wielu rodziców napotyka na wzrost gruczolaka, ale niewielu rozumie, co oznacza ten termin. Jeszcze więcej pytań do matek i ojców pojawia się, gdy lekarz zaleca usunięcie migdałków. Oczywiście każda operacja w dzieciństwie jest poważnym testem dla ciała dziecka i dla układu nerwowego rodziców. Lecz czasami leczenie chirurgiczne jest jedynym właściwym wyborem.
Ostateczna decyzja - zaakceptowanie operacji lub kontynuacja leczenia zachowawczego - podejmowana jest przez rodziców. Muszą zrozumieć, z czym mają do czynienia, czego mogą oczekiwać od operacji i kiedy mogą zostać opóźnione, i kiedy powinni natychmiast udać się do lekarza. Zwłaszcza, że istnieją wyraźne wskazówki dotyczące operacji.
Czym są adenoidy
W jamie ustnej i nosogardzieli znajdują się skupiska tkanki limfatycznej - migdałki. Pierścień limfatyczny gardła składa się z 6 migdałków, których główną funkcją jest ochrona. Migdałki znajdujące się na drodze wdychanego powietrza chronią organizm przed wejściem czynników zakaźnych.
Zdarza się, że częste przeziębienia prowadzą do zmniejszenia funkcji tkanki limfoidalnej, a samo ciało migdałowate rośnie. Najbardziej znanymi migdałkami są palatyny, a ich zapalenie nazywa się zapaleniem migdałków lub bólem gardła. Do wykrywania powiększonych migdałków podniebiennych nie są potrzebne specjalne badania. Aby postawić diagnozę, pediatra musi po prostu zajrzeć do ust dziecka.
Sytuacja z migdałkami jest bardziej skomplikowana, ponieważ migdałki są proliferacją pojedynczego ciała migdałowatego, które znajduje się w nosogardzieli. Widzenie stanu patologicznego migdałka gardłowego bez specjalnych luster jest niemożliwe. Ale objawy migdałków są bardzo specyficzne, rodzice sami mogą podejrzewać chorobę.
Jak rozpoznać migdałki u dzieci?
Zgadywanie wzrostu migdałków gardłowych jest łatwe, wystarczy zwracać uwagę na dziecko i znać główne objawy migdałków gardłowych u dzieci.
Powiększone ciało migdałowate zapobiega swobodnemu przepływowi powietrza, dziecko staje się trudne do oddychania przez nos. Zator może wystąpić na tle kataru, obfitego wydzieliny surowiczej lub bez objawów katar.
Choroba prowadzi do pogorszenia błony śluzowej nosa, łuków podniebiennych i konchy. Często występuje nieżyt nosa, zapalenie zatok, które jest trudne do wyleczenia.
Niedostateczne zaopatrzenie w tlen wpływa na jakość snu, dziecko nie śpi dobrze, a koszmary często na niego cierpią. Rano dziecko budzi się zirytowane i nastrojowe, ogólny stan dziecka jest zaburzony. Chrapanie, zmiany w oddychaniu, ataki uduszenia związane z cofaniem się korzenia języka.
Często rodzice zwracają uwagę na zmianę głosu dziecka, dziecko zaczyna nosowo.
Przerośnięta tkanka limfoidalna zamyka otwór rurki słuchowej, pogarsza się słuch dziecka. Ból ucha, objawy zapalenia ucha.
W przypadku zakaźności na zarośniętej tkance występuje zapalenie gruczołowe. Zapalenie migdałków prowadzi do wzrostu temperatury ciała, zwiększenia liczby węzłów chłonnych i zatrucia.
Przy długim procesie rozwój tkanki kostnej twarzy jest osłabiony, dolna szczęka jest wydłużona, okluzja jest osłabiona. Dziecko przyzwyczaja się do uchylania ust, jest twarz „adenoidalna”. Gdy leczenie rozpocznie się na czas, zmiany te można odwrócić. Jeśli leczenie nie zostanie przepisane na czas, dziecko pozostanie na zawsze z konsekwencjami adenoidów.
Dziecko jest stale w warunkach braku tlenu, co znajduje odzwierciedlenie w ogólnym stanie i samopoczuciu dziecka. Często dzieci mają niedokrwistość, problemy z apetytem.
- Pogorszenie ogólnego stanu dziecka.
Stały brak tlenu objawia się zmęczeniem, młodsze dzieci spowalniają tempo rozwoju.
Stopnie migdałków u dzieci
Badając dziecko, lekarz wskazuje, w jaki sposób migdałek gardłowy jest powiększony i wskazuje stopień adenoidów w diagnozie.
Migdałki gardłowe są umiarkowanie powiększone, w ciągu dnia dziecko nie odczuwa dyskomfortu. Pierwsze objawy pojawiają się w nocy, gdy występują oznaki niewydolności oddechowej.
Ciało migdałowate jest znacznie powiększone, pokrywając 2/3 wysokości kanałów nosowych. Objawy nasilenia choroby, zaburzenia oddychania w dzień iw nocy, pojawia się chrapanie. Dziecko często uchyla usta.
Powiększona formacja zamyka prawie całkowicie przepływ powietrza do nosogardzieli. Dziecko oddycha otwartymi ustami, powietrze wchodzi tylko przez jamę ustną.
Czy operacja jest konieczna?
Znaczny wzrost migdałków prowadzi do poważnych powikłań, które wpływają na zdrowie i jakość życia dziecka. Ale czy usunąć adenoidy dziecka czy poradzić sobie z leczeniem zachowawczym?
Na całym świecie istnieją wyraźne wskazania do usuwania migdałków gardłowych u dzieci.
Wskazania do usuwania migdałków u dzieci są następujące.
- Trudne oddychanie przez nos.
- Zaburzenia snu, zmiany w oddychaniu w nocy, duszność, chrapanie.
- Upośledzenie słuchu, powtarzające się epizody zapalenia ucha.
- Zapalenie zatok, częste zaostrzenia choroby.
- Zmiana kości czaszki twarzy, twarz typu „adenoid”.
Podejmując decyzję o usunięciu migdałków gardłowych u dziecka, zwróć uwagę na oddech dziecka. Jeśli dziecko ma epizody duszności, opóźnienie interwencji staje się niebezpieczne dla zdrowia.
Otolaryngolog pomoże Ci wybrać właściwe leczenie, biorąc pod uwagę wiek dziecka, jego stan kliniczny i badanie wzrokowe migdałków gardłowych. Badając migdałki i podejmując decyzję o usunięciu migdałków u dziecka, lekarz ocenia stan migdałków gardłowych.
Jeśli podczas badania migdałków lekarz zwraca uwagę na obrzęk, obecność ropy i śluzu, objawy zapalenia, operację należy odroczyć. Powrót do tego problemu następuje po zniknięciu objawów zapalenia.
Kiedy najlepiej usunąć adenoidy u dziecka?
Aby osiągnąć dobre wyniki, należy starannie wybrać czas usunięcia adenoidów w nosie dziecka. Ta operacja jest przeprowadzana zgodnie z planem, co oznacza, że musisz wybrać czas, w którym dziecko nie jest chore. Nie zgadzaj się na interwencję, jeśli okruchy wykazują oznaki nieżytu nosa, zaostrzenie chorób przewlekłych.
Ponieważ dzieci są chore przez długi czas, trudno jest wybrać odpowiedni moment na operację. Często okres absolutnego zdrowia dziecka przypada na miesiące letnie.
W jakim wieku dzieci usuwają migdałki?
Skuteczność operacji zależy w znacznym stopniu od wieku dziecka. Nie ma potrzeby przeprowadzania operacji u dziecka w wieku poniżej 2 lat, ponieważ migdałek gardłowy zawiera tkankę limfoidalną, która tworzy obronę immunologiczną organizmu.
Migdał nosowo-gardłowy osiąga maksymalny rozmiar w wieku od 3 do 7 lat. W tym wieku możliwe są powtarzające się epizody choroby.
U dzieci w wieku powyżej 7 lat aktywność tkanki limfatycznej jest znacznie zmniejszona, a ryzyko nawrotu choroby jest zmniejszone.
Leczenie migdałków gardłowych u dzieci
Jedną z przyczyn pojawienia się migdałków są infekcje pochodzenia bakteryjnego i wirusowego. Właściwe racjonalne leczenie infekcji układu oddechowego przyczynia się do odwrotnego rozwoju powiększonego migdałka. Jeśli dziecko jest chore przez długi czas i często, ciało migdałowate po prostu nie ma czasu na powrót do normalnej wielkości.
Do leczenia migdałków gardłowych należy podchodzić w sposób złożony. Lekarze zalecają przyjmowanie leków w połączeniu z fizjoterapią. Często wyznaczane krople zwężające naczynia, płukanie nosa, środki przeciwbakteryjne. Z procedur fizjoterapii zalecono UFO, UHF, elektroforezę.
W przypadku zapalenia gruczolakowatego o etiologii alergicznej stosowanie leków przeciwhistaminowych ma dobry wynik. Z pomocą leków przeciwalergicznych zmniejsza się obrzęk, ciało migdałowate nabiera normalnych rozmiarów.
Jeśli migdałki znacznie wzrosły i zakłócały normalne życie, kwestia chirurgicznego leczenia choroby. Tak jak w przypadku każdej operacji, istnieją pewne przeciwwskazania do usunięcia migdałków gardłowych (adenotomia).
Przeciwwskazania do adenotomii
- Choroby zakaźne.
Ostre zapalenie gruczołowe, zapalenie migdałków, nieżyt nosa lub zaostrzenie jakiejkolwiek choroby przewlekłej wymagają opóźnienia operacji.
- Epidemie chorób zakaźnych.
Nie należy przeprowadzać operacji pośród chorób zakaźnych, grypy. Wskazane jest, aby poczekać na lepszy czas na procedurę.
- Mniej niż 1 miesiąc po szczepieniu.
W przypadku adenotomii lepiej jest wybrać czas, w którym ciało dziecka jest gotowe w pełni oprzeć się zwiększonemu obciążeniu układu odpornościowego. Okres po szczepieniu nie jest najlepszym czasem na jakąkolwiek interwencję chirurgiczną.
Każda złośliwa choroba, zwłaszcza choroba krwi, jest poważnym przeciwwskazaniem do leczenia chirurgicznego.
Konieczne jest odroczenie interwencji, jeśli dziecko ma jakiekolwiek objawy alergii.
Sposoby usuwania migdałków gardłowych u dzieci
Przy wyborze leczenia chirurgicznego rodzice powinni zdecydować o sposobie usunięcia tkanki limfatycznej. Obecnie oprócz tradycyjnej chirurgii istnieją inne sposoby interwencji w celu usunięcia migdałków gardłowych. Otolaryngolog może być w stanie pomóc w wyborze, który zasugeruje dziecku najlepszy sposób.
Klasyczna obsługa
Taka operacja odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym. Lekarz chwyta zarośniętą tkankę specjalnym skalpelem w kształcie pierścienia i odcina go. Czas trwania interwencji jest niewielki - do 10 minut, ale wady tej metody są oczywiste.
Wady metody:
- wycięcie występuje prawie ślepo, dlatego wymaga wysokiej dokładności i profesjonalizmu lekarza prowadzącego;
- wyraźny zespół bólowy;
- ryzyko krwawienia;
- Ponieważ operacja jest znieczulana w znieczuleniu miejscowym, ryzyko urazu psychicznego jest wysokie.
Metoda Plus:
- niska cena, metoda jest dostępna dla absolutnie każdego w każdym wieku.
Endoskopowe usunięcie migdałków gardłowych u dzieci
Usunięcie migdałków u dzieci za pomocą endoskopu jest nowoczesną metodą, która skutecznie eliminuje problem.
Zalety tej metody są następujące.
Podczas interwencji dziecko śpi i nie odczuwa bólu, szybko zapomina o operacji. Nowoczesne metody znieczulenia mają krótką akcję, po kilku godzinach nie ma śladu znieczulenia.
Podczas zabiegu lekarz ma możliwość monitorowania interwencji, eliminacji krwawiących tkanek. Ryzyko niepełnego usunięcia migdałków zmniejsza się, zmniejsza się częstotliwość nawrotów, ponowne wzrosty.
- Szybki wypis ze szpitala.
W przypadku braku powikłań dziecko jest wypisywane do domu 3-5 dni po zabiegu.
Wady:
- wysokie koszty eksploatacji.
Laserowe usuwanie adenoidów
Do tej operacji używa się specjalnego skalpela laserowego. Pod wpływem skalpela tkanka jest ogrzewana i niszczona.
Korzyści są następujące.
Nawet małe wzrosty można usunąć.
Laser ma właściwości dezynfekujące, niszczy drobnoustroje chorobotwórcze, co zapobiega powikłaniom zakaźnym.
- Minimalne ryzyko krwawienia.
Laser natychmiast „zamyka” naczynia w miejscu nacięcia, nie są potrzebne dodatkowe środki, aby zapobiec krwawieniu.
Promień lasera natychmiast niszczy komórki nerwowe w miejscu nacięcia, więc nie ma wyraźnego bólu.
Po dniu dziecko może rozpocząć swoje zwykłe czynności, a po 2-4 tygodniach następuje całkowite wyleczenie migdałków.
Wady:
- Jeśli wzrost jest znaczący, leczenie laserem może nie wystarczyć. W takich przypadkach odwołano się do klasycznego lub endoskopowego usunięcia;
- koszt działania.
Krioterapia migdałków gardłowych u dzieci
Krioterapia, czyli usuwanie migdałków z ciekłym azotem, jest nowoczesnym, praktycznie bezbolesnym sposobem pozbycia się niewielkich wzrostów. Operacja u dzieci jest prosta. W pozycji siedzącej do ust dziecka wkłada się specjalną rurkę i usuwa się z niej migdałki.
Zalety tej metody są następujące.
Ciekły azot zamraża komórki nerwowe i zatyka naczynia krwionośne, dzięki czemu dzieci mogą łatwo przejść operację.
- Krótki czas trwania procedury.
Czas trwania ekspozycji na ciekły azot przez 2-3 sekundy, operacja jest powtarzana kilka razy w odstępie 1-2 minut.
Po manipulacji lekarz bada błonę śluzową dziecka i uwalnia ją do domu. Całkowite wyleczenie migdałków trwa 2-4 tygodnie.
Wady:
- niemożność obsługi dużych adenoidów;
- koszt działania.
Okres przywracania
Jak szybko dziecko wróci do normy po operacji zależy od rodzaju operacji, wielkości migdałków i odporności organizmu na dziecko. Wszyscy pacjenci otrzymują zalecenia, dzięki którym proces gojenia jest szybszy.
Zalecenia po operacji są następujące.
Jeśli operacja jest wykonywana klasycznie lub endoskopowo, musisz być w łóżku pierwszego dnia po zabiegu. Chodzenie jest dozwolone kilka dni po operacji, a chodzenie do przedszkola lub szkoły jest co najmniej tydzień później. Ogranicz aktywność fizyczną na 2 tygodnie po interwencji.
Nie zapomnij o codziennym czyszczeniu zębów 2 razy dziennie. Aby uzupełnić higienę jamy ustnej i gardła, należy po posiłku opłukać roztworem dezynfekującym. Mycie kanałów nosowych solą fizjologiczną jest dozwolone 2-3 dni po interwencji.
- Unikaj ekstremalnych temperatur.
Jeśli operacja miała miejsce w zimnej porze roku, należy unikać przedłużonego pobytu dziecka w zimnie. Zabronione inhalacje termiczne, odwiedzanie basenów, saun, łaźni.
Konieczne jest unikanie produktów, które mogą zranić delikatną błonę śluzową po zabiegu. Zaleca się przyjmowanie wyłącznie płynnych, miękkich potraw w postaci ciepła. Doskonale nie łagodne zupy, płatki, warzywa na parze. Niektórzy eksperci zalecają jeść zimne jedzenie, lody w 2-3 dni po zabiegu. Przyczynia się to do szybkiego gojenia się ran.
Wniosek
Adenoidy - bardzo częsta choroba wśród często chorych dzieci. Pytanie, czy usunąć adenoidy i jak najlepiej to zrobić, pojawia się u wielu rodziców. O tym, czy konieczne jest leczenie chirurgiczne, czy też nie można stosować leków, decyduje indywidualnie każdy otolaryngolog.
Czasami opóźnienie interwencji prowadzi do poważnych konsekwencji, może być niebezpieczne dla życia okruchów. Terminowe usunięcie migdałków u dzieci gwarantuje zdrowie i bezpieczeństwo.
Usuwanie adenoidów (operacja adenotomii): wskazania, metody, przewodzenie, okres pooperacyjny
Adenotomia jest jedną z najczęstszych interwencji chirurgicznych w praktyce laryngologicznej, która nie traci na znaczeniu nawet po pojawieniu się wielu innych metod leczenia patologii. Operacja eliminuje objawy zapalenia gruczołowego, zapobiega niebezpiecznym skutkom choroby i znacząco poprawia jakość życia pacjentów.
Często adenotomia jest wykonywana w dzieciństwie, dominującym wiekiem pacjentów są małe dzieci w wieku 3 lat i dzieci w wieku przedszkolnym. To właśnie w tym wieku odpowiada za najczęstsze zapalenie gruczołowe, ponieważ dziecko aktywnie kontaktuje się ze środowiskiem zewnętrznym i innymi ludźmi, spotyka się z nowymi zakażeniami i rozwija na nie odporność.
Migdałek gardłowy jest częścią pierścienia limfatycznego Valdeyera-Pirogova, który ma zapobiegać przedostawaniu się infekcji poniżej gardła. Funkcja ochronna może przekształcić się w poważną patologię, gdy tkanka limfatyczna zaczyna rosnąć nieproporcjonalnie więcej niż jest to wymagane dla odporności miejscowej.
Powiększone ciało migdałowate tworzy mechaniczną przeszkodę w gardle, która objawia się niewydolnością oddechową, a także służy jako wylęgarnia ciągłej reprodukcji różnych drobnoustrojów. Początkowe stopnie zapalenia gruczołowego są leczone zachowawczo, chociaż objawy choroby już istnieją. Brak efektu terapii i postęp patologii prowadzi pacjentów do chirurga.
Wskazania do usuwania migdałków gardłowych
Sam wzrost migdałków gardłowych nie jest przyczyną operacji. Specjaliści zrobią wszystko, aby pomóc pacjentowi w konserwatywny sposób, ponieważ operacja jest urazem i pewnym ryzykiem. Zdarza się jednak, że bez niego nie da się tego zrobić, a następnie ENT waży wszystkie za i przeciw, rozmawia z rodzicami, jeśli chodzi o małego pacjenta, i ustala datę interwencji.
Wielu rodziców wie, że pierścień limfatyczny gardła jest najważniejszą barierą infekcji, więc obawiają się, że po operacji dziecko straci tę ochronę i będzie chorować częściej. Lekarze wyjaśniają im, że nienaturalnie przerośnięta tkanka limfatyczna nie tylko nie spełnia swojej bezpośredniej roli, ale także utrzymuje przewlekły stan zapalny, zapobiega prawidłowemu wzrostowi i rozwojowi dziecka, stwarza ryzyko niebezpiecznych komplikacji, dlatego w takich przypadkach nie może się wahać ani opóźniać, a jedynym sposobem na uratowanie dziecko z cierpieniem będzie operacją.
Wskazania do adenotomii to:
- Adenoidy 3 stopnie;
- Częste nawracające infekcje dróg oddechowych, słabo podatne na leczenie zachowawcze i powodujące progresję zapalenia gruczołowego;
- Nawracające zapalenie ucha i utrata słuchu w jednym lub obu uszach;
- Zakłócenie mowy i rozwoju fizycznego dziecka;
- Skrócenie oddechu z bezdechem nocnym;
- Zmiana zgryzu i tworzenie się specyficznej „adenoidalnej” twarzy.
Głównym powodem interwencji jest trzeci stopień zapalenia gruczołowego, polegający na trudnościach w oddychaniu przez nos i stale pogarszających się zakażeniach górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych. U małego dziecka upośledzony jest prawidłowy rozwój fizyczny, twarz nabiera charakterystycznych cech, które później praktycznie nie da się poprawić. Oprócz cierpienia fizycznego pacjent doświadcza niepokoju psycho-emocjonalnego, braku snu z powodu niemożliwości normalnego oddychania, cierpi na rozwój intelektualny.
Głównymi objawami ciężkiego zapalenia gruczołu krokowego są trudności w oddychaniu przez nos i częste infekcje górnych dróg oddechowych. Dziecko oddycha przez usta, powodując, że skóra warg staje się sucha i popękana, a twarz staje się opuchnięta i wyciągnięta. Ciągle otwarte usta przyciągają uwagę, a nocą rodzice z niepokojem słyszą, jak trudno jest dziecku oddychać. Możliwe są epizody nocnego oddychania, gdy ciało migdałowate całkowicie zakrywa drogi oddechowe swoją objętością.
Ważne jest, aby operacja usunięcia migdałków była przeprowadzona przed pojawieniem się nieodwracalnych zmian i poważnych powikłań pozornie małego problemu ograniczonego do gardła. Opóźnione leczenie, a ponadto jego brak może powodować niepełnosprawność, dlatego niedopuszczalne jest ignorowanie patologii.
Najlepszy wiek dla adenotomii u dzieci wynosi 3-7 lat. Nieuzasadnione opóźnienie operacji prowadzi do poważnych konsekwencji:
- Trwała utrata słuchu;
- Przewlekłe zapalenie ucha środkowego;
- Zmiana szkieletu twarzy;
- Problemy stomatologiczne - niewłaściwy zgryz, próchnica, naruszenie wyrzynania zębów stałych;
- Astma oskrzelowa;
- Glomerulopatii.
Adenotomię, choć znacznie rzadziej, wykonuje się również u dorosłych pacjentów. Powodem może być:
- Nocne chrapanie i niewydolność oddechowa we śnie;
- Częste infekcje dróg oddechowych ze zdiagnozowanym zapaleniem gruczołowym;
- Nawracające zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego.
Określono także przeciwwskazania do usunięcia migdałków gardłowych. Wśród nich są:
- Wiek do dwóch lat;
- Ostra patologia zakaźna (grypa, ospa wietrzna, infekcje jelitowe itp.) Aż do całkowitego wyleczenia;
- Wrodzone wady szkieletu twarzy i anomalie struktury naczyń krwionośnych;
- Szczepienia przeprowadzono mniej niż miesiąc temu;
- Nowotwory złośliwe;
- Ciężkie zaburzenia krwawienia.
Przygotowanie do operacji
Kiedy pytanie o konieczność zabiegu zostanie rozwiązane, pacjent lub jego rodzice zaczynają szukać odpowiedniego szpitala. Trudności w selekcji zwykle nie pojawiają się, ponieważ chirurgiczne usuwanie migdałków odbywa się we wszystkich oddziałach laryngologicznych szpitali publicznych. Interwencja nie jest wielką sprawą, ale chirurg musi być wystarczająco wykwalifikowany i doświadczony, szczególnie podczas pracy z małymi dziećmi.
Przygotowanie do chirurgii adenoidalnej obejmuje standardowe testy laboratoryjne - ogólne i biochemiczne dla krwi, krzepnięcia, badania grupowe i rezusowe, analizę moczu, krew dla HIV, syfilis i zapalenie wątroby. Dorosły pacjent otrzymuje EKG, dzieci bada lekarz pediatra, który wraz z otolaryngologiem decyduje o bezpieczeństwie operacji.
Adenotomia może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych, ale najczęściej hospitalizacja nie jest wymagana. W przeddzień operacji pacjentowi wolno zjeść obiad nie mniej niż 12 godzin przed interwencją, po czym jedzenie i picie są całkowicie wykluczone, ponieważ znieczulenie może być ogólne, a dziecko może wymiotować na tle znieczulenia. U pacjentek operacja nie jest zalecana podczas miesiączki ze względu na ryzyko krwawienia.
Funkcje znieczulenia
Metoda znieczulenia jest jednym z najważniejszych i najważniejszych etapów leczenia, zależy od wieku pacjenta. Jeśli mówimy o dziecku poniżej siedmiu lat, wskazane jest znieczulenie ogólne, starsze dzieci i dorośli poddają się adenotomii w znieczuleniu miejscowym, chociaż w każdym przypadku lekarz jest indywidualnie odpowiedni.
Operacja w znieczuleniu ogólnym dla małego dziecka ma ważną zaletę: brak stresu operacyjnego, jak w przypadku, gdy dziecko widzi wszystko, co dzieje się na sali operacyjnej, nawet bez odczuwania bólu. Anestezjolog wybiera leki do znieczulenia indywidualnie, ale większość nowoczesnych leków jest bezpieczna, mało toksyczna, a znieczulenie jest podobne do normalnego snu. Obecnie esmerone, dormicum, diprivan itp. Są używane w pediatrii.
Inne zalety znieczulenia ogólnego obejmują mniejsze ryzyko krwawienia, bardziej ostrożne działania lekarza, które nie są zaburzone przez niespokojne dziecko, możliwość dokładnego zbadania tylnej ściany gardła przed i po usunięciu migdałka.
Znieczulenie ogólne jest preferowane u dzieci w wieku 3–4 lat, u których efekt obecności na operacji może spowodować wielki strach i niepokój. W przypadku starszych pacjentów, którzy nie osiągnęli jeszcze wieku siedmiu lat, łatwiej jest zgodzić się, wyjaśnić i uspokoić, dlatego dzieciom w wieku przedszkolnym można również podać znieczulenie miejscowe.
Jeśli planowane jest znieczulenie miejscowe, wstępnie wprowadza się lek uspokajający, a nosogardzieli nawadnia się roztworem lidokainy, aby dalsze wstrzyknięcie środka znieczulającego nie było bolesne. Aby osiągnąć dobry poziom ulgi w bólu, stosuje się lidokainę lub nowokainę, którą wstrzykuje się bezpośrednio w okolicę migdałków. Zaletą tego znieczulenia jest brak okresu „wyjścia” ze znieczulenia i toksycznego działania leków.
W przypadku znieczulenia miejscowego pacjent jest świadomy, widzi i słyszy wszystko, więc strach i zmartwienia nie są rzadkością nawet u dorosłych. Aby zminimalizować stres, lekarz przed adenotomią szczegółowo informuje pacjenta o nadchodzącej operacji i stara się go uspokoić, w miarę możliwości, zwłaszcza jeśli jest to dziecko. Ze strony rodziców wsparcie psychologiczne i uwaga również nie mają większego znaczenia, ponieważ pomogą w przeniesieniu operacji tak spokojnie, jak to możliwe.
Do tej pory oprócz klasycznej adenotomii opracowano inne metody usuwania migdałków gardłowych z wykorzystaniem czynników fizycznych - lasera, koblacji, koagulacji fal radiowych. Zastosowanie technik endoskopowych sprawia, że leczenie jest bardziej skuteczne i bezpieczne.
Klasyczna operacja adenoidowa
Adenotomię klasyczną wykonuje się za pomocą specjalnego narzędzia - adenotomu Beckmanna. Pacjent z reguły siedzi i adenotom jest wprowadzany do jamy ustnej do ciała migdałowatego na miękkie podniebienie, które podnosi się przez gardłowe zwierciadło. Adenoidy muszą całkowicie wejść w pierścień adenotomiczny, po czym są wycinane jednym szybkim ruchem ręki chirurga i wyjmowane przez usta. Krwawienie zatrzymuje się samoistnie lub naczynia koagulują. W przypadku ciężkiego krwawienia obszar operacji jest leczony środkami hemostatycznymi.
Operacja jest zwykle wykonywana w znieczuleniu miejscowym i trwa kilka minut. Dzieci, którym podano środek uspokajający i które są przygotowane na zabieg przez rodziców i lekarza, dobrze go tolerują, dlatego wielu ekspertów preferuje znieczulenie miejscowe.
Po usunięciu migdałka dziecko jest wysyłane na oddział z jednym z rodziców, a jeśli okres pooperacyjny jest korzystny, można pozwolić mu wrócić do domu tego samego dnia.
Inne wady to możliwy ból podczas manipulacji, a także większe ryzyko niebezpiecznych powikłań - penetracja usuniętych tkanek do dróg oddechowych, powikłania infekcyjne (zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych), urazy dolnej szczęki, patologia narządów słuchu. Nie można zignorować psychologicznej traumy, którą można wyrządzić dziecku. Ustalono, że dzieci mogą zwiększać poziom lęku, rozwijać nerwice, dlatego większość lekarzy zgadza się co do celowości znieczulenia ogólnego.
Adenotomia endoskopowa
Endoskopowe usunięcie migdałków to jedna z najnowocześniejszych i najbardziej obiecujących metod leczenia patologii. Zastosowanie technologii endoskopowej pozwala dokładnie zbadać obszar gardła, bezpiecznie i radykalnie usunąć migdałek gardłowy.
Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Endoskop wprowadza się przez jeden z przewodów nosowych, chirurg bada ścianę gardła, po czym adenotom, kleszcze, mikrodebryd i laser są używane do wycięcia tkanki gruczołowej. Niektórzy specjaliści uzupełniają kontrolę endoskopową wzrokiem, wprowadzając lustro krtaniowe przez jamę ustną.
Endoskopia pozwala w pełni usunąć przerośniętą tkankę limfatyczną, aw przypadku nawrotu jest po prostu niezbędna. Endoskopowe usunięcie migdałków jest szczególnie widoczne, gdy wzrost nie występuje w świetle gardła, ale na jego powierzchni. Operacja jest dłuższa niż klasyczna adenotomia, ale także dokładniejsza, ponieważ chirurg działa dokładnie. Wycięta tkanka jest częściej usuwana przez kanał nosowy wolny od endoskopu, ale jest również możliwa przez jamę ustną.
Wariant endoskopowego usuwania migdałków to technika golenia, gdy tkankę wycina się za pomocą specjalnego urządzenia - golarki (mikrodebrydu). To urządzenie jest mikrozestawem z obrotową głowicą, umieszczoną w pustej rurce. Ostrze tnące odcina przerośniętą tkankę, miażdży je, a następnie ciało migdałowe jest zasysane do specjalnego pojemnika z aspiratorem, co eliminuje ryzyko jego dostania się do dróg oddechowych.
Zaletą sprzętu do golenia jest niska inwazyjność, tzn. Zdrowa tkanka gardła nie jest uszkodzona, ryzyko krwawienia jest minimalne, nie ma blizn, a kontrola endoskopowa umożliwia całkowite wycięcie ciała migdałowatego, zapobiegając nawrotowi. Metoda jest uważana za jedną z najnowocześniejszych i najbardziej skutecznych.
Ograniczeniem w usuwaniu ciała migdałowatego przez mikrodebryda mogą być zbyt wąskie kanały nosowe u małego dziecka, przez które niemożliwe jest wprowadzenie instrumentów. Ponadto nie każdy szpital może sobie pozwolić na niezbędny kosztowny sprzęt, więc prywatne kliniki często oferują tę metodę.
Wideo: adenotomia endoskopowa
Wykorzystanie energii fizycznej w leczeniu zapalenia gruczołowego
Najczęstszymi metodami wycięcia migdałków gardłowych za pomocą energii fizycznej są użycie lasera, fal radiowych i elektrokoagulacji.
Laserowe usuwanie adenoidów obejmuje ekspozycję tkanki na tkankę, co powoduje lokalny wzrost temperatury, odparowanie wody z komórek (odparowanie) i zniszczenie przerostowych wzrostów. Metodzie nie towarzyszy krwawienie, to jest jej plus, ale są też istotne wady:
- Niezdolność do kontrolowania głębokości ekspozycji, z powodu której istnieje ryzyko uszkodzenia zdrowej tkanki;
- Operacja jest długa;
- Potrzeba odpowiedniego sprzętu i wysoko wykwalifikowanego personelu.
Leczenie falami radiowymi przeprowadza aparat Surgitron. Migdałki gardłowe są usuwane przez dyszę, która generuje fale radiowe, a jednocześnie koagulują naczynia. Niewątpliwą zaletą tej metody jest niskie prawdopodobieństwo krwawienia i mała utrata krwi podczas operacji.
Koagulatory plazmy i systemy kobaltowe są również używane przez niektóre kliniki. Metody te mogą znacznie zmniejszyć ból występujący w okresie pooperacyjnym, a także prawie bezkrwawe, dlatego są wskazane u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi.
Kobalt jest efektem „zimnej” plazmy, gdy tkanki są niszczone lub koagulowane bez oparzeń. Zalety - wysoka dokładność i wydajność, bezpieczeństwo, krótki okres regeneracji. Wśród wad są wysokie koszty wyposażenia i szkolenia chirurgów, nawroty zapalenia gruczołowego, prawdopodobieństwo zmian bliznowatych w tkankach gardła.
Jak widać, istnieje wiele sposobów pozbycia się migdałków gardłowych, a wybór konkretnego nie jest łatwym zadaniem. Każdy pacjent potrzebuje indywidualnego podejścia, biorąc pod uwagę wiek, cechy anatomiczne struktury gardła i nosa, tło psycho-emocjonalne, choroby współistniejące.
Okres pooperacyjny
Z reguły okres pooperacyjny jest łagodny, powikłania można uznać za rzadkość przy odpowiednio dobranej technice operacyjnej. Pierwszego dnia możliwy jest wzrost temperatury, który jest odbierany przez zwykłe leki przeciwgorączkowe - paracetamol, ibufen.
Niektóre dzieci skarżą się na ból gardła i trudności w oddychaniu przez nos, spowodowane obrzękiem błon śluzowych i urazem podczas operacji. Objawy te nie wymagają specjalnego leczenia (z wyjątkiem kropli do nosa) i zanikają w ciągu pierwszych kilku dni.
Przez pierwsze 2 godziny pacjent nie je, a następne 7-10 dni stosuje się do diety, ponieważ odżywianie odgrywa znaczącą rolę w regeneracji tkanek nosogardzieli. Kilka dni po operacji zaleca się miękkie, puree, puree ziemniaczane, owsiankę. Dziecko może otrzymać specjalną karmę dla niemowląt, która nie spowoduje uszkodzenia śluzówki gardła. Pod koniec pierwszego tygodnia menu rozszerza się, można dodać makaron, jajecznicę, suflety z mięsa i ryb. Ważne jest, aby jedzenie nie było stałe, zbyt gorące lub zimne, składające się z dużych kawałków.
W okresie pooperacyjnym zdecydowanie zaleca się napoje gazowane, skoncentrowany sok lub kompot, krakersy, twarde herbatniki, przyprawy, słone i pikantne potrawy, które zwiększają miejscowe krążenie krwi z ryzykiem krwawienia i mogą uszkodzić błonę śluzową gardła.
Istnieją zalecenia dotyczące schematu, który rodzice powinni stosować podczas leczenia dzieci:
- kąpiel, sauna, gorąca kąpiel są wyłączone z całego okresu regeneracji (do miesiąca);
- uprawianie sportu - nie wcześniej niż za miesiąc, podczas gdy zwykła aktywność pozostaje na zwykłym poziomie;
- pożądane jest, aby chronić pacjenta przed kontaktem z potencjalnymi nosicielami infekcji dróg oddechowych, dziecko nie jest zabierane do ogrodu lub szkoły na około 2 tygodnie.
Terapia lekowa w okresie pooperacyjnym nie jest konieczna, pokazane są tylko krople do nosa, zwężające naczynia krwionośne i mające miejscowy efekt dezynfekujący (protargol, ksylina), ale zawsze pod nadzorem lekarza.
Wielu rodziców stoi przed faktem, że po leczeniu dziecko nadal oddycha przez usta, z przyzwyczajenia, ponieważ nic nie przeszkadza w oddychaniu przez nos. Ten problem jest zwalczany przez specjalne ćwiczenia oddechowe.
Powikłania obejmują krwawienie, ropne procesy w gardle, ostre zapalenie ucha i nawroty zapalenia gruczołowego. Wystarczające znieczulenie, kontrola endoskopowa i ochrona antybiotykowa umożliwiają zminimalizowanie ryzyka powikłań w przypadku dowolnej opcji operacji.
Przeglądy pacjentów lub rodziców dzieci, które przeszły chirurgiczne leczenie zapalenia gruczołu krokowego, są przeważnie pozytywne, ponieważ już pierwszego dnia po operacji obserwuje się znaczną poprawę w oddychaniu przez nos, a powrót do zdrowia następuje dość szybko.
Negatywne wrażenia można kojarzyć nie tyle z samą operacją, co z metodą znieczulenia. Po znieczuleniu ogólnym dzieci mogą być niespokojne, wymioty, zawroty głowy i inne nieprzyjemne objawy „wycofania się” ze znieczulenia nie są wykluczone. Objawy te znikają jednak wieczorem pierwszego dnia po operacji, a następnie dziecko odzyskuje zdrowie tak szybko, jak po znieczuleniu miejscowym.
Większość pacjentów otrzymuje bezpłatne leczenie w szpitalach publicznych, gdzie znajdują się zarówno specjaliści, jak i sprzęt do leczenia. Operacje na zasadach komercyjnych są oferowane przez wiele prywatnych klinik, a wybór pomiędzy nimi zależy wyłącznie od wypłacalności pacjenta. Cena leczenia zależy nie tylko od kwalifikacji chirurga, ale także od komfortu pobytu w klinice.
Koszt płatnej adenotomii jest bardzo zróżnicowany - średnio od 15-30 do 150-200 tysięcy rubli w poszczególnych klinikach. Jednocześnie rodzice i pacjenci dorośli powinni wiedzieć, że płatne leczenie nie zawsze jest najlepsze. Głównym warunkiem powodzenia operacji jest doświadczony chirurg, który wybierze najlepszy rodzaj operacji.
Prawidłowo dobrana metoda operacji jest kluczem do skutecznego leczenia i korzystnego przebiegu okresu pooperacyjnego, dlatego głównym zadaniem pacjenta (lub jego rodziców) jest powierzenie swojego zdrowia kompetentnemu lekarzowi, który nie będzie dążył do osobistych interesów finansowych przy wyborze kosztownej metody działania, ale woli bezpieczny dla pacjenta.
Usuwanie migdałków u dzieci: cechy operacji
W większości przypadków adenotomię wykonuje się w poradni ambulatoryjnej, głównie rano. Sama operacja trwa nie dłużej niż 10 minut, po czym mały pacjent musi pozostać pod nadzorem lekarskim przez około 5 godzin, a następnie, jeśli nie ma komplikacji, może wrócić do domu. Rzadko wymagana jest hospitalizacja dziecka w szpitalu, jeśli występują skutki uboczne znieczulenia lub krwawienia.
Kiedy leczenie konserwatywne jest bezsilne?
Wielu rodziców odkłada operację, próbując znaleźć alternatywę w leczeniu zachowawczym. Do tej pory istnieje wiele sposobów leczenia narkotyków, ale, jak pokazuje praktyka, rzadko przynoszą one pozytywne rezultaty. Trudne przypadki wymagają chirurgicznego usunięcia migdałków gardłowych. Po adenotomii unika się wielu problemów zdrowotnych.
Decyzję o leczeniu chirurgicznym podejmuje się z następującymi objawami i patologiami:
- dziecko ma poważnie zaburzone oddychanie przez nos - praktycznie nie oddycha przez nos;
- dziecko wącha i silnie chrapa podczas snu, dochodzi do napadów bezdechu - wstrzymując oddech do 10 sekund, co powoduje rozwój stałego niedotlenienia podczas snu;
- niewyraźna i mowa nosowa;
- utrata słuchu pojawia się z powodu nagromadzenia śluzu i procesu zapalnego w uchu środkowym - wysiękowe zapalenie ucha;
- dziecko jest chore i często występują często zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
- przerośnięte migdałki powodują rozwój anomalii szczękowo-twarzowych.
Narkotyki i receptury ludowe nie są w stanie pozbyć się migdałków, przerośnięta tkanka migdałków nigdzie nie idzie, wręcz przeciwnie - w przypadku braku leczenia chirurgicznego będzie rosła jeszcze mocniej. Dlatego operacja migdałków gardłowych u dzieci jest koniecznością.
Przeciwwskazania do operacji
Czasami adenotomia może uszkodzić ciało.
Operacja nie jest wykonywana w następujących przypadkach:
- zaburzenia krwi;
- alergia w ostrej fazie;
- astma oskrzelowa;
- choroby zakaźne ostrego przebiegu - ARVI, grypa, infekcja jelitowa itp.;
- choroby serca i naczyń krwionośnych;
- wiek do 2 lat;
- wrodzone nieprawidłowości struktury części twarzowej czaszki (na przykład rozszczep wargi);
- pierwszy miesiąc po szczepieniu;
- choroby onkologiczne.
Cechy operacji
Wszystkie zmartwione matki i ojcowie, których dzieci mają adenotomię, są zainteresowani tym, jak idzie operacja na migdałki u dzieci. Operacja odbywa się za pomocą znieczulenia - lokalnego lub ogólnego.
W pierwszym przypadku błona śluzowa operowanego obszaru jest leczona środkiem znieczulającym, a środek uspokajający jest wstrzykiwany domięśniowo. W drugim przypadku stosuje się znieczulenie ogólne: dziecko zanurza się w sen lekowy, podczas którego nie odczuwa bólu i nie widzi, co się dzieje.
Jak operacja dla migdałków u dzieci zależy od wyposażenia kliniki i cech patologii u małego pacjenta.
Sposoby usuwania migdałków gardłowych u dzieci:
- Klasyczna adenotomia jest najczęstszą metodą. Operację usunięcia migdałków w dzieciństwie przeprowadza się za pomocą adenotopu - stalowej pętli o ostrej krawędzi. Procedura trwa kilka minut, technika jest prosta, ale ma znaczący minus - adenoidy są usuwane dotykowo, nie ma obserwacji wzrokowej, istnieje możliwość częściowego uszkodzenia pobliskich tkanek i narządów.
- Adenotomia aspiracyjna. W tym przypadku adenoidy są usuwane nie przez pętlę, ale przez pustą rurkę, na której końcu znajduje się zasysanie próżniowe. Minus jest taki sam - lekarz nie widzi postępu operacji, dlatego istnieje ryzyko, że wyrządzi krzywdę innemu organowi.
- Adenotomia endoskopowa. Operacja usuwania adenoidów w tym przypadku odbywa się za pomocą endoskopu - urządzenia, które pozwala wizualnie monitorować działania chirurga.
- Adenotomia laserowa. Laserowe usuwanie adenoidów ma kilka zalet - minimalna utrata krwi i zmniejszone ryzyko urazu podczas operacji.
- Elektrokoagulacja. Adenoidy usuwają pętlę, która była wystawiona na działanie ciepła.
Jak bolesna jest operacja?
Adenotomię wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Na przykład na zachodzie każda operacja na narządach laryngologicznych jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Ten rodzaj znieczulenia jest również praktykowany w naszych szpitalach, ponieważ nie powoduje urazów u dzieci. Usunięcie migdałków u dzieci w znieczuleniu ogólnym ma znaczny minus - ryzyko powikłań po zabiegu.
W innych przypadkach adenotomię wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Za pomocą środka znieczulającego przetwarzane są błony śluzowe, a procedura jest prawie bezbolesna. Ale w znieczuleniu miejscowym jest kolejny minus - dziecko jest świadome i obserwuje cały proces operacyjny.
Manipulacje personelu medycznego, rodzaj krwi i narzędzia chirurgiczne powodują stres u wielu dzieci. Aby zminimalizować jego skutki, dziecko może otrzymać środek uspokajający.
Czasami adenotomia jest wykonywana bez użycia znieczulenia, jeśli dziecko ma przeciwwskazania do znieczulenia miejscowego i ogólnego. Z punktu widzenia fizjologii nie ma w tym nic krytycznego, ponieważ w tkance gruczołowej nie ma zakończeń nerwowych, a ból nie powinien być zbyt duży. Mimo to lepiej jest chronić dziecko przed stresem, jak to tylko możliwe, i znieczulać obszar operacyjny znieczuleniem miejscowym.
Czy operacja jest niebezpieczna?
Adenotomia u dzieci może mieć następujące skutki:
- Powikłania po usunięciu migdałków u dzieci. Czasami przebieg operacji jest skomplikowany lub kończy się intensywnym krwawieniem, aspiracją narządów oddechowych, urazami nieba i powikłaniami znieczulenia ogólnego.
- Ograniczona ochrona immunologiczna o tymczasowym charakterze. Po adenotomii większość dzieci zapomina, jakie są częste choroby nieżytowe, naprawdę rzadziej chorują. Ale czasami sytuacja staje się odwrotna - dziecko zaczyna boleć częściej na tle zmniejszonej odporności. Jest to zjawisko przejściowe, po kilku miesiącach odporność wraca do normy.
- Przystąpienie wtórnej infekcji. Natychmiast po adenotomii, powierzchnia rany pooperacyjnej pozostaje w nosogardzieli, która może ulec wtórnemu zakażeniu, zwłaszcza jeśli siła układu odpornościowego jest zmniejszona. Dlatego po operacji usunięcia migdałków u dzieci należy obserwować tryb domowy i przez pewien czas ograniczać kontakt dziecka z rówieśnikami.
Okres przywracania
Natychmiast po operacji usunięcia migdałków dziecko otrzymuje lody. Schłodzony przysmak przyczynia się do zwężenia naczyń krwionośnych.
Ból i dyskomfort podczas połykania będą nękać dziecko przez kilka kolejnych dni. Aby zmniejszyć ból, lekarz przepisuje środki znieczulające i przeciwbólowe podczas okresu rehabilitacji.
Po operacji usunięcia migdałków u dzieci mogą wystąpić wymioty krwi. Wynika to zwykle z faktu, że podczas operacji dziecko połknęło krew. Ta sama sytuacja może mieć miejsce w przypadku krzesła.
Pierwszego dnia po zabiegu temperatura ciała może wzrosnąć do 38 ° C. Nie zaleca się w tym przypadku stosowania leków przeciwgorączkowych z kwasem acetylosalicylowym, ponieważ substancja ta może powodować krwawienie.
W okresie zdrowienia lekarz może przepisać leki zwężające naczynia i ściągające leki donosowe.
W ciągu tygodnia zabronione jest przebywanie pod otwartym słońcem, zwiedzanie łaźni i gorąca kąpiel. W ciągu miesiąca po operacji usunięcia migdałków u dzieci nie zaleca się pływania w basenie lub stawie.
Przez 2-3 tygodnie dziecko powinno być w domu, jest zwolnione z obowiązku uczęszczania do przedszkola lub szkoły. Nie możesz angażować się w aktywność fizyczną w ciągu miesiąca.
Lekarz może przepisać oszczędną dietę, która wyklucza żywność, która podrażnia błony śluzowe: są to dania gorące, twarde, słone i pikantne. Jednocześnie żywność powinna być wzmocniona i bogata w kalorie.
Okresowi pooperacyjnemu po usunięciu migdałków u dzieci towarzyszyć będzie przekrwienie błony śluzowej nosa i przekrwienie błony śluzowej nosa. Podobne znaki przechodzą niezależnie w niektórych dniach.
Miesiąc później lekarz laryngologiczny powinien zbadać dziecko i określić skuteczność wykonanej adenotomii. Jak pokazuje praktyka, dla większości dzieci udoskonalenia stają się widoczne po tygodniu od operacji usunięcia migdałków.
Czy istnieje gwarancja, że operacja trwale odciąży adenoidy?
Nawroty adenoidów nie są rzadkością po operacji.
Powody ponownego wzrostu migdałków to:
- Niekompletne usunięcie tkanki gruczołowej, które powstało w wyniku nieprawidłowej interwencji chirurgicznej. Jeśli nawet niewielki fragment nieprawidłowych komórek pozostaje po adenotomii, migdałki mogą pojawić się ponownie. W takim przypadku możliwe jest wykluczenie nawrotu adenotomii w dobrej klinice u doświadczonego specjalisty lub w znieczuleniu ogólnym, podczas którego dziecko nie będzie w stanie zapobiec doktorowi uchwyceniu adenotopii podstawą. Należy zauważyć, że po przeprowadzeniu znieczulenia ogólnego częstość nawrotów migdałków zmniejsza się do 30%.
- Wczesna operacja. Adenotomię można oczywiście wykonać u dzieci powyżej 3 lat, oczywiście jeśli nie ma pilnych wskazań do zabiegu.
- Choroby alergiczne u dziecka mogą również powodować nawrót gruczolaka.
- Indywidualne cechy organizmu, ze względu na genetykę.
Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że nieuzasadnione obawy rodziców przed wykonaniem adenotomii dla dziecka są najprawdopodobniej spowodowane nieprzyjemnymi osobistymi wspomnieniami z dzieciństwa lub przerażającymi historiami znajomych o tej procedurze.
Tak, kilkadziesiąt lat temu operację przeprowadzono bez użycia jakiejkolwiek metody znieczulenia, a samej operacji towarzyszyła duża utrata krwi. Obecnie jednak operacja usuwania migdałków u dzieci jest wykonywana jakościowo i bezboleśnie.