Nazwy niektórych antybiotyków ampicylinowych

Seria leków zawierających ampicylinę, antybiotyki, nazwy mogą być różne, ale właściwości są takie same. Znajomość tych funkcji jest podstawą skutecznego leczenia.

Co to są antybiotyki?

Antybiotyki to grupa naturalnych lub półsyntetycznych leków, które mogą zabijać drobnoustroje lub zatrzymywać ich rozmnażanie. Produkowane są na dwa sposoby: naturalny i syntetyczny. Naturalnie, antybiotyki są ekstrahowane z kolonii grzybów i bakterii, tkanek pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego przez ekstrakcję. W metodzie syntetycznej oryginalna cząsteczka w celu poprawy jakości antybiotyku poddawana jest specjalnym przemianom chemicznym.

W tej chwili znana masa różnych rodzajów antybiotyków, obdarzonych różnymi właściwościami. Poszczególne cechy i efekty terapeutyczne leku wynikają przede wszystkim z jego struktury chemicznej. Przeanalizujmy dzisiaj grupę popularnych antybiotyków - grupę penicylin.

Penicyliny są produkowane z kolonii pleśni Penicillium. Od nazwy grzyba i otrzymał nazwę antybiotyków.

Główny efekt penicylin wiąże się z ich zdolnością do hamowania rozwoju i rozmnażania się bakterii, hamując tworzenie ich ściany komórkowej. Większość gatunków bakterii jest bardzo podatna na penicylinę podczas aktywnego etapu hodowli. Jest to objaw bakteriobójczego działania penicylin.

Podstawową cechą penicylin jest zdolność przenikania do komórki i oddziaływania na znajdujące się w niej patogeny. Jednocześnie antybiotyki penicylinowe wykazują wysoką selektywność działania przeciwbakteryjnego. Działanie leków jest skierowane wyłącznie na bakterie, a nie na ludzkie ciało.

Wady penicylin można przypisać ich wczesnej eliminacji z organizmu i wytwarzaniu oporności przez bakterie.

W naturalny sposób antybiotyki penicylinowe są uzyskiwane bezpośrednio z kolonii grzybów. Szczególnie popularnymi penicylinami otrzymywanymi w naturalny sposób są fenoksymetylopenicylina i benzylopenicylina. Półsyntetyczne penicyliny są wytwarzane przez chemiczną transformację biosyntetycznych penicylin.

Obecnie istnieje znaczna liczba półsyntetycznych penicylin. Najbardziej popularna jest ampicylina.

Zawiera preparaty ampicyliny

Ampicylina jest jednym z najpopularniejszych i stosunkowo tanich leków typu penicylinowego, istnieje wiele nazw handlowych leków zawierających ampicylinę, w tym Ampicillin-Pharmex, Ampirex, Ampicillin-AKOS, trihydrat ampicyliny, sól sodowa ampicyliny i inne. Jest to lek półsyntetyczny o szerokim spektrum działania, stosowany w chorobach wywołanych mieszaną infekcją. Na przykład ampicylina może być przepisywana na zapalenie migdałków.

Dusznica lub ostre zapalenie migdałków jest ostrą postacią choroby, mającą pochodzenie bakteryjne. Gdy ból gardła pojawia się ból gardła, towarzyszy wzrost temperatury, dreszcze, obrzęk i tkliwość węzłów chłonnych. Z reguły choroba jest pobudzana przez bakterie paciorkowcowe lub gronkowcowe, a także ich kombinację. Dlatego stosowanie ampicyliny w anginie ma sens.

Ampicylina na ból gardła jest często przepisywana przez lekarzy z powodu małej liczby przypadków chorób wywołanych przez szczepy oporne na lek. Po pełnym przebiegu leczenia wszystkie patogeny znikają.

Ampicylina jest przepisywana w przypadku chorób zakaźnych dróg oddechowych spowodowanych przez wędkę Pfeifera, na przykład zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc, które są trudne do wyleczenia innymi antybiotykami.

Ampicylina jest z powodzeniem stosowana w leczeniu zakażeń tkanek miękkich i układu pokarmowego dorosłych i dzieci spowodowanych Salmonellą, pałeczkami jelitowymi i czerwonkowymi, zapaleniem opłucnej, posocznicą i innymi chorobami.

Ponadto lek ma wysoką skuteczność w leczeniu zakażeń układu moczowego, na przykład zapalenia pęcherza i rzeżączki, ze względu na jego wydalanie z moczem w wysoce stężonej i niezmienionej postaci.

Ampicylina dla dorosłych i dzieci

Ampicylina jest przyjmowana doustnie co 4-6 godzin (około godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku) w określonej dawce dla dorosłych i dzieci. Tak więc, na przykład, w przypadku bólu gardła, najczęściej przyjmuje się 4-krotny odbiór. Maksymalna dawka leku w ciężkich przypadkach zakażenia może zostać przekroczona przez lekarza.

Ampicylina dla dzieci, w tym ból gardła, jest przepisywana na 1 kilogram wagi. Stosowanie leku dla dzieci poniżej 1 miesiąca jest zabronione.

Czas trwania leczenia ampicyliną, w tym dławicą, zależy od przebiegu choroby i może wynosić od 5 dni do 3 tygodni.

Z reguły ampicylina jest dobrze tolerowana, ale czasami może wystąpić odbijanie, nudności lub wymioty. Reakcje alergiczne i zjawiska dysbakteriozy są prawdopodobne u osób ze zwiększoną podatnością na penicylinę. Z dużą ostrożnością ampicylina jest przepisywana pacjentom z patologiami wątroby i niewydolnością nerek.

Ampicylina nie ulega zniszczeniu i nie traci aktywności w żołądku, jest dobrze wchłaniana, osiągając maksymalne stężenie we krwi 2 godziny po podaniu. Z ciała, jak już wspomniano, lek jest wydalany z moczem.

Ważną zaletą preparatów ampicyliny, wśród innych antybiotyków typu penicyliny, jest ich aktywność przeciwko bakteriom opornym na biosyntetyczne penicyliny. Jest to bardzo silny lek przyjmowany ściśle według zaleceń lekarza.

Lista wszystkich antybiotyków penicylinowych i bogactwo danych na ich temat

Zwyczajowe leki antybakteryjne dziś niespełna sto lat temu dokonały prawdziwej rewolucji w medycynie. Ludzkość otrzymała potężną broń do walki z infekcjami, wcześniej uważaną za śmiertelną.

Pierwszymi były penicyliny antybiotykowe, które uratowały wiele tysięcy istnień ludzkich podczas II wojny światowej i są aktualne we współczesnej praktyce medycznej. Rozpoczęła się era antybiotykoterapii i dzięki nim uzyskano wszystkie inne leki przeciwbakteryjne.

Antybiotyki penicylinowe: lista leków, krótki opis i analogi

Ta sekcja zawiera pełną listę aktualnie istotnych leków przeciwdrobnoustrojowych. Oprócz właściwości podstawowych związków podano wszystkie nazwy handlowe i analogi.

Podane informacje mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią przewodnika po działaniach. Wszystkie wizyty są wykonywane wyłącznie przez lekarza, a terapia jest pod jego kontrolą.

Pomimo niskiej toksyczności penicylin, ich niekontrolowane stosowanie prowadzi do poważnych konsekwencji: powstawania oporności w patogenie i przejścia choroby w postać przewlekłą, trudną do wyleczenia. Z tego powodu większość szczepów bakterii chorobotwórczych jest dziś odporna na ABP pierwszej generacji.

Użycie antybiotykoterapii powinno być dokładnie tym lekiem, który został wyznaczony przez specjalistę. Niezależne próby znalezienia taniego analogu i oszczędzania mogą prowadzić do pogorszenia jakości.

Na przykład dawka substancji czynnej w leku generycznym może się różnić w górę lub w dół, co niekorzystnie wpłynie na przebieg leczenia.

Gdy konieczna jest wymiana leku ze względu na ostry niedobór finansów, konieczne jest zwrócenie się do lekarza, ponieważ tylko specjalista będzie w stanie wybrać najlepszą opcję.

Penicyliny: definicja i właściwości

Ten składnik strukturalny ma decydujące znaczenie w leczeniu bakteryjnych chorób zakaźnych: zapobiega wytwarzaniu przez bakterie specjalnego biopolimeru peptydoglikanu niezbędnego do budowy ściany komórkowej. W rezultacie błona nie może się uformować, a mikroorganizm umiera. Nie ma destrukcyjnego wpływu na komórki ludzkie i zwierzęce z tego powodu, że nie zawierają peptydoglikanu.

Preparaty medyczne oparte na produktach grzybów pleśniowych są szeroko stosowane we wszystkich dziedzinach medycyny ze względu na następujące właściwości:

• Wysoka biodostępność - leki są szybko wchłaniane i rozprzestrzeniają się przez tkanki. Osłabienie bariery krew-mózg podczas zapalenia wyściółki mózgu również przyczynia się do przenikania do płynu mózgowo-rdzeniowego.
• Rozległe spektrum antybakteryjne. W przeciwieństwie do preparatów chemicznych pierwszej generacji, nowoczesne penicyliny są skuteczne przeciwko ogromnej większości bakterii Gram-ujemnych i pozytywnych. Są również odporne na penicylinazę i kwaśne środowisko żołądka.
• Najniższa toksyczność wśród wszystkich PUPZ. Dopuszcza się ich stosowanie nawet w czasie ciąży, a prawidłowy odbiór (zgodnie z zaleceniami lekarza i zgodnie z instrukcją) prawie całkowicie eliminuje rozwój skutków ubocznych.

W procesie badań i eksperymentów uzyskano wiele preparatów medycznych o różnych właściwościach. Na przykład, gdy należy się do wspólnej serii, penicylina i ampicylina nie są takie same. Wszystkie penicyliny ABP są dobrze kompatybilne z większością innych leków. Jeśli chodzi o kompleksową terapię innymi lekami przeciwbakteryjnymi, wspólne stosowanie ze środkami bakteriostatycznymi osłabia skuteczność penicylin.

Klasyfikacja

Dokładne badanie właściwości pierwszego antybiotyku wykazało jego niedoskonałość. Pomimo dość szerokiego spektrum działania przeciwbakteryjnego i niskiej toksyczności, naturalna penicylina okazała się wrażliwa na specjalny niszczący enzym (penicylinazę) wytwarzany przez niektóre bakterie. Ponadto całkowicie stracił swoje właściwości w kwaśnym środowisku żołądka, dlatego był stosowany wyłącznie w postaci zastrzyków. W poszukiwaniu bardziej skutecznych i stabilnych związków stworzono różne leki półsyntetyczne.

Do tej pory antybiotyki penicylinowe, których pełną listę podano poniżej, podzielono na 4 główne grupy.

Biosyntetyczny

Produkowany przez grzyby pleśniowe Penicillium notatum i Penicillium chrysogenum, benzylopenicylina jest kwasem o strukturze molekularnej. Do celów medycznych łączy się chemicznie z sodem lub potasem, tworząc sole. Otrzymane związki stosuje się do wytwarzania roztworów do iniekcji, które są szybko wchłaniane.

Efekt terapeutyczny obserwuje się w ciągu 10-15 minut po podaniu, ale trwa on nie dłużej niż 4 godziny, co wymaga częstych powtarzanych wstrzyknięć do tkanki mięśniowej (w szczególnych przypadkach sól sodowa może być podawana dożylnie).

Leki te wnikają dobrze do płuc i błon śluzowych oraz do płynów mózgowo-rdzeniowych i maziowych, mięśnia sercowego i kości - w mniejszym stopniu. Jednak w stanach zapalnych opon mózgowo-rdzeniowych zwiększa się przepuszczalność bariery krew-mózg, co umożliwia skuteczne wyleczenie.

Aby przedłużyć działanie leku, naturalna benzylopenicylina łączy się z nowokainą i innymi substancjami. Otrzymane sole (Novocainic, Bitsillin-1, 3 i 5) po wstrzyknięciu domięśniowym tworzą depot leku w miejscu wstrzyknięcia, skąd substancja czynna wnika do krwi w sposób ciągły iz małą prędkością. Ta właściwość pozwala zmniejszyć liczbę wstrzyknięć do 2 razy dziennie, przy jednoczesnym zachowaniu efektu terapeutycznego soli potasu i sodu.

Leki te są stosowane w długotrwałym leczeniu antybiotykami przewlekłego reumatyzmu, kiły, ogniskowej infekcji paciorkowcowej.
Fenoksymetylopenicylina jest inną postacią benzylopenicyliny przeznaczoną do leczenia umiarkowanych chorób zakaźnych. Różni się od opisanej powyżej odporności na kwas chlorowodorowy soku żołądkowego.

Ta jakość pozwala uwolnić lek w postaci tabletek do stosowania doustnego (4 do 6 razy dziennie). Większość patogennych bakterii, z wyjątkiem krętków, jest odporna na biosyntetyczne penicyliny.

Półsyntetyczne antystafilokoki

Naturalna penicylina benzylowa jest nieaktywna w stosunku do szczepów gronkowców wytwarzających penicylinazę (enzym ten niszczy pierścień beta-laktamowy substancji czynnej).

Przez długi czas penicyliny nie stosowano do leczenia zakażenia gronkowcowego, podczas gdy w 1957 r. Na jej podstawie nie syntetyzowano oksacyliny. Hamuje aktywność beta-laktamazy, ale jest nieskuteczny wobec chorób wywołanych przez szczepy wrażliwe na benzylopenicylinę. Ta grupa obejmuje również kloksacylinę, dikloksacylinę, metycylinę i inne, które prawie nie są stosowane we współczesnej praktyce medycznej ze względu na zwiększoną toksyczność.

Antybiotyki z grupy penicylin w tabletkach o szerokim spektrum działania

Obejmuje to dwie podgrupy środków przeciwdrobnoustrojowych przeznaczonych do stosowania doustnego i wykazujących działanie bakteriobójcze przeciwko większości patogennych mikroorganizmów (zarówno gram +, jak i gram-).

Aminopenicyliny

W porównaniu z poprzednimi grupami związki te mają dwie istotne zalety. Po pierwsze, są one aktywne w odniesieniu do szerszego zakresu patogenów, a po drugie, są wytwarzane w postaci tabletek, co znacznie ułatwia stosowanie. Wady obejmują wrażliwość na beta-laktamazę, to znaczy aminopenicyliny (ampicylina i amoksycylina) nie nadają się do leczenia zakażeń gronkowcowych.

Jednak w połączeniu z oksacyliną (Ampioks) stają się odporne.

Leki są dobrze wchłaniane i działają przez długi czas, co zmniejsza częstotliwość ich stosowania do 2-3 razy po 24 godzinach.

Główne wskazania do stosowania to:

Powszechnym działaniem niepożądanym aminopenicylin jest charakterystyczna wysypka niealergiczna, która znika natychmiast po odstawieniu.

Antyseksualny

Reprezentują oddzielną serię antybiotyków penicylinowych, od których nazwa staje się jasna. Aktywność przeciwbakteryjna jest podobna do aminopenicylin (z wyjątkiem pseudomonad) i jest wyraźna w odniesieniu do pałeczki cyjanowej.

W zależności od stopnia efektywności dzielą się na:

• Karboksypenicyliny, których znaczenie kliniczne ostatnio spadło. Karbenicylina, która stała się pierwszą z tej podgrupy, jest również skuteczna przeciwko białkowej oporności na ampicylinę. Obecnie prawie wszystkie szczepy są odporne na karboksypenicyliny.
• Ureidopenicyliny są bardziej skuteczne w stosunku do Pseudomonas aeruginosa, mogą być również przepisywane na stany zapalne wywołane przez Klebsiella. Najbardziej skuteczne są piperacylina i azlocylina, z których tylko ta ostatnia pozostaje istotna w praktyce medycznej.

Do tej pory ogromna większość szczepów Pseudomonas aeruginosa jest odporna na karboksypenicyliny i ureidopenicyliny. Z tego powodu ich znaczenie kliniczne jest ograniczone.

Kombinacja chroniona przed inhibitorami

Antybiotyki z grupy ampicylin, wysoce aktywne w stosunku do większości organizmów powodujących choroby, są niszczone przez bakterie tworzące penicylinę. Ponieważ działanie bakteriobójcze oksacyliny na nie oporne jest znacznie słabsze niż działanie ampicyliny i amoksycyliny, syntetyzowano leki złożone.

W połączeniu z sulbaktamem, klawulanianem i tazobaktamem antybiotyki otrzymują drugi pierścień beta-laktamowy, a zatem odporność na beta-laktamazy. Ponadto inhibitory mają swoje własne działanie przeciwbakteryjne, wzmacniając główny składnik aktywny.

Leki chronione przed inhibitorami skutecznie leczą ciężkie zakażenia szpitalne, których szczepy są oporne na większość leków.

Penicyliny w praktyce medycznej

Szeroki zakres działań i dobra tolerancja pacjentów sprawiły, że penicylina jest najlepszym sposobem leczenia chorób zakaźnych. Na początku ery leków przeciwbakteryjnych, benzylopenicylina i jej sole były lekami z wyboru, ale obecnie większość patogenów jest na nie odporna. Niemniej jednak nowoczesne półsyntetyczne antybiotyki penicylinowe w tabletkach, zastrzykach i innych postaciach dawkowania zajmują jedno z wiodących miejsc w terapii antybiotykowej w różnych dziedzinach medycyny.

Pulmonologia i otolaryngologia

Odkrywca zauważył również szczególną skuteczność penicyliny przeciwko patogenom układu oddechowego, więc lek jest najczęściej stosowany w tej dziedzinie. Prawie wszystkie z nich mają szkodliwy wpływ na bakterie powodujące zapalenie zatok, zapalenie opon mózgowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i inne choroby dolnych i górnych dróg oddechowych.

Środki chronione przed inhibitorami leczą nawet szczególnie niebezpieczne i uporczywe zakażenia szpitalne.

Wenerologia

Krętki są jednym z niewielu mikroorganizmów, które zachowały wrażliwość na benzylopenicylinę i jej pochodne. Penicyliny benzylowe są również skuteczne w odniesieniu do gonokoków, co umożliwia skuteczne leczenie kiły i rzeżączki przy minimalnym negatywnym wpływie na ciało pacjenta.

Gastroenterologia

Zapalenia jelit wywołane przez patogenną mikroflorę dobrze reagują na leczenie lekami kwasoodpornymi.

Szczególnie ważne są aminopenicyliny, które są częścią złożonej eradykacji Helicobacter.

Ginekologia

W praktyce położniczej i ginekologicznej wiele preparatów penicylinowych z listy stosuje się zarówno do leczenia infekcji bakteryjnych kobiecego układu rozrodczego, jak i do zapobiegania infekcji noworodka.

Okulistyka

Tutaj antybiotyki penicylinowe zajmują również godne miejsce: zapalenie rogówki, ropnie, gonokokowe zapalenie spojówek i inne choroby oczu leczy się kroplami do oczu, maściami i roztworami do wstrzykiwań.

Urologia

Choroby układu moczowego, mające pochodzenie bakteryjne, dobrze reagują na leczenie tylko lekami chronionymi przed inhibitorami. Pozostałe podgrupy są nieskuteczne, ponieważ szczepy patogenów są na nie bardzo odporne.

Penicyliny są stosowane w prawie wszystkich dziedzinach medycyny do zapalenia wywołanego przez patogenne mikroorganizmy, a nie tylko do leczenia. Na przykład w praktyce chirurgicznej są oni wyznaczeni do zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.

Cechy terapii

Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi w ogóle, a zwłaszcza penicylinami, należy wykonywać wyłącznie na receptę.

Pomimo minimalnej toksyczności samego leku, jego niewłaściwe użycie poważnie uszkadza organizm. Aby antybiotykoterapia doprowadziła do wyzdrowienia, należy postępować zgodnie z zaleceniami medycznymi i znać cechy leku.

Wskazania

Zakres penicyliny i różnych preparatów opartych na niej w medycynie wynika z aktywności substancji w odniesieniu do określonych patogenów. Działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze objawia się w odniesieniu do:

• Bakterie Gram-dodatnie - gonokoki i meningokoki;
• Gram-ujemne - różne gronkowce, paciorkowce i pneumokoki, błonica, pseudomonas i pałeczki wąglika, proteus;
• Actinomycetes i krętki.

Niska toksyczność i szerokie spektrum działania sprawia, że ​​grupy antybiotyków penicylinowych optymalnego leczenia zapalenia gardła, zapalenie płuc (oba centralny i płata), szkarlatyna, błonica, zapalenie opon mózgowych, zatrucie krwi, posocznica, zapalenie opłucnej Pius, zapalenie szpiku zarówno ostrych jak i przewlekłych postaci, bakteryjne zapalenie wsierdzia, różne ropne zakażenia skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich, róży, wąglika, rzeżączki, promienicy, kiły, choroby, a także chorób oczu i chorób laryngologicznych.

Przeciwwskazania

Wśród ścisłych przeciwwskazań jest tylko indywidualna nietolerancja na benzylopenicylinę i inne leki w tej grupie. Niedopuszczalne jest również podawanie leków endolyumbalnoe (wstrzyknięcie do rdzenia kręgowego) pacjentom ze zdiagnozowaną padaczką.

Podczas ciąży antybiotykoterapię preparatami penicylinowymi należy traktować ze szczególną ostrożnością. Pomimo faktu, że mają minimalne działanie teratogenne, konieczne jest przepisywanie tabletek i zastrzyków tylko w razie pilnej potrzeby, oceniając stopień ryzyka dla płodu i najbardziej ciąży.

Ponieważ penicylina i jej pochodne swobodnie przenikają z krwiobiegu do mleka matki, wskazane jest, aby odmówić karmienia piersią podczas terapii. Lek może wywołać ciężką reakcję alergiczną u niemowląt, nawet przy pierwszym użyciu. Aby laktacja nie ustała, mleko należy regularnie dekantować.

Efekty uboczne

Wśród innych środków przeciwbakteryjnych penicyliny wyróżniają się niską toksycznością.

Niepożądane skutki spożycia obejmują:

• Reakcje alergiczne. Najczęściej objawia się wysypką skórną, świądem, pokrzywką, gorączką i obrzękiem. Niezwykle rzadko w ciężkich przypadkach możliwy jest wstrząs anafilaktyczny, wymagający natychmiastowego podania antidotum (adrenaliny).
• Dysbakterioza. Nierównowaga naturalnej mikroflory prowadzi do zaburzeń trawienia (wzdęcia, wzdęcia, zaparcia, biegunka, ból brzucha) i rozwoju kandydozy. W tym drugim przypadku dotyczy to błon śluzowych jamy ustnej (u dzieci) lub pochwy.
• Reakcje neurotoksyczne. Negatywny wpływ penicyliny na ośrodkowy układ nerwowy objawia się zwiększoną pobudliwością odruchową, nudnościami i kneblowaniem, skurczami, a czasami śpiączką.

Aby zapobiec rozwojowi dysbakteriozy i uniknąć alergii, pomożesz w odpowiednim czasie medycznemu wsparciu organizmu. Wskazane jest łączenie antybiotykoterapii z użyciem pre- i probiotyków, a także odczulaczy (jeśli wrażliwość wzrasta).

Antybiotyki penicylinowe dla dzieci: cechy stosowania

Pigułki i zastrzyki dla dzieci należy przepisywać ostrożnie, biorąc pod uwagę możliwą negatywną reakcję, a wybór konkretnego leku podchodził do niego celowo.

W pierwszych latach życia penicylina benzylowa jest stosowana w przypadku posocznicy, zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowych, zapalenia ucha. W leczeniu zakażeń układu oddechowego, bólów gardła, zapalenia oskrzeli i zapalenia zatok, najbezpieczniejsze antybiotyki są wybierane z listy: Amoxicillin, Augmentin, Amoxiclav.

Ciało dziecka jest znacznie bardziej wrażliwe na narkotyki niż dorosły. Dlatego należy dokładnie monitorować stan dziecka (penicylina jest eliminowana powoli, gromadząc się, może powodować drgawki), a także podejmować środki zapobiegawcze. Te ostatnie obejmują stosowanie pre- i probiotyków w celu ochrony mikroflory jelitowej, diety i pełnego wzmocnienia układu odpornościowego.

Informacje historyczne

Odkrycie, które dokonało prawdziwej rewolucji medycznej na początku XX wieku, zostało dokonane przez przypadek. Trzeba powiedzieć, że antybakteryjne właściwości grzybów pleśniowych zostały zauważone przez ludzi w głębokiej starożytności.

Alexander Fleming - odkrywca penicyliny

Egipcjanie, na przykład nawet 2500 lat temu, leczyli zapalne rany kompresami spleśniałego chleba, ale naukowcy zajęli się teoretyczną stroną tego pytania dopiero w XIX wieku. Europejscy i rosyjscy naukowcy i lekarze, badając antybiotykę (zdolność niektórych mikroorganizmów do niszczenia innych), próbowali czerpać z niej praktyczne korzyści.

Alexander Fleming, brytyjski mikrobiolog, który 28 września, 28 września, znalazł pleśń na płytkach Petriego z koloniami, udało się. Jej spory, które spadły na uprawy z powodu zaniedbania pracowników laboratoryjnych, wykiełkowały i zniszczyły bakterie chorobotwórcze. Zainteresowany Fleming dokładnie przestudiował to zjawisko i wyizolował substancję bakteriobójczą zwaną penicyliną. Przez wiele lat odkrywca pracował nad chemicznie czystym, trwałym związkiem odpowiednim do leczenia ludzi, ale inni go wymyślili.

W 1941 roku Ernst Chain i Howard Florey byli w stanie usunąć zanieczyszczenia z penicyliny i przeprowadzili badania kliniczne z Flemingiem. Wyniki były tak skuteczne, że w 43 roku USA zorganizowały masową produkcję leku, który uratował wiele setek tysięcy ludzi nawet podczas wojny. Zalety Fleminga, Cheneya i Flory przed ludzkością zostały ocenione w 1945 roku: odkrywca i twórcy stali się laureatami Nagrody Nobla.

Następnie początkowy preparat chemiczny był stale ulepszany. W ten sposób pojawiły się nowoczesne penicyliny, odporne na kwaśne środowisko żołądka, odporne na penicylinazę i bardziej skuteczne.

Na naszej stronie możesz zapoznać się z większością grup antybiotyków, kompletnymi listami leków, klasyfikacjami, historią i innymi ważnymi informacjami. Aby to zrobić, utwórz sekcję „Klasyfikacja” w górnym menu witryny.

Traktujemy wątrobę

Leczenie, objawy, leki

Ampicylina, do której należy grupa antybiotyków

Antybiotyki penicylinowe to kilka rodzajów leków podzielonych na grupy. W medycynie produkty stosuje się do leczenia różnych chorób pochodzenia zakaźnego i bakteryjnego. Leki mają minimalną liczbę przeciwwskazań i są nadal stosowane w leczeniu różnych pacjentów.

Historia odkrycia

Kiedyś Alexander Fleming w swoim laboratorium badał patogeny. Stworzył pożywkę i wyhodował gronkowca. Naukowiec nie miał specjalnej czystości, po prostu złożył zlewki, stożki i zapomniał je umyć.

Kiedy Fleming ponownie potrzebował naczyń, odkrył, że jest pokryty pleśnią. Naukowiec postanowił sprawdzić zgadywanie i zbadał jeden ze zbiorników pod mikroskopem. Zauważył, że tam, gdzie jest pleśń, nie ma gronkowca.

Alexander Fleming kontynuował badania, zaczął badać wpływ pleśni na patogenne mikroorganizmy i odkrył, że grzyb w sposób destrukcyjny wpływa na błony bakterii i prowadzi do ich śmierci. Opinia publiczna nie była sceptyczna wobec badań.

Odkrycie pomogło uratować wiele istnień ludzkich. Ludzkość uwolniła się od chorób, które wcześniej wywołały panikę wśród ludności. Oczywiście, nowoczesne leki mają względne podobieństwo do leków, które były używane pod koniec XIX wieku. Ale istota leków, ich działanie zmieniło się nie tak drastycznie.

Antybiotyki penicylinowe były w stanie dokonać rewolucji w medycynie. Ale radość odkrycia nie trwała długo. Okazało się, że mikroorganizmy chorobotwórcze, bakterie mogą się mutować. Są modyfikowane i stają się niewrażliwe na leki. Doprowadziło to do tego, że antybiotyki, takie jak penicylina, uległy znacznym zmianom.

Naukowcy niemal przez cały XX wiek „walczyli” z mikroorganizmami i bakteriami, próbując stworzyć idealny lek. Wysiłki nie poszły na marne, ale takie ulepszenia doprowadziły do ​​tego, że antybiotyki znacznie się zmieniły.

Nowa generacja leków jest droższa, szybsza, ma wiele przeciwwskazań. Jeśli mówimy o preparatach otrzymanych z formy, mają one kilka wad:

• Słabo strawiony. Sok żołądkowy wpływa w sposób szczególny na grzyba, zmniejsza jego skuteczność, co niewątpliwie wpływa na wynik leczenia.
• Antybiotyki penicylinowe są lekami pochodzenia naturalnego, dlatego nie mają szerokiego spektrum działania.
• Leki są szybko wydalane z organizmu, około 3-4 godziny po wstrzyknięciu.

Ważne: Leki te nie mają praktycznie żadnych przeciwwskazań. Nie zaleca się przyjmowania ich w obecności indywidualnej nietolerancji na antybiotyki, a także w przypadku reakcji alergicznej.

Nowoczesne środki przeciwbakteryjne znacznie różnią się od wielu penicylin. Oprócz tego, że dziś łatwo jest kupić leki tej klasy, w tabletkach ich odmian jest mnóstwo. Zrozumienie przygotowań pomoże w klasyfikacji, ogólnie przyjętym podziale na grupy.

Antybiotyki: klasyfikacja

Antybiotyki z grupy penicylin są warunkowo podzielone na:

Wszystkie leki na bazie pleśni są naturalnie występującymi antybiotykami. Obecnie takie leki praktycznie nie są stosowane w medycynie. Powodem jest to, że patogenne mikroorganizmy są na nie odporne. Oznacza to, że antybiotyk nie działa we właściwy sposób na bakterie, aby osiągnąć pożądany efekt w leczeniu, uzyskuje się tylko po wprowadzeniu wysokiej dawki leku. Do tej grupy należą: penicylina benzylowa i Bitsillin.

Leki są dostępne w postaci proszku do wstrzykiwań. Skutecznie wpływają na: mikroorganizmy beztlenowe, bakterie Gram-dodatnie, ziarniaki itd. Ponieważ leki mają naturalne pochodzenie, nie mogą pochwalić się długotrwałym działaniem, często otrzymują zastrzyki co 3-4 godziny. Pozwala to nie zmniejszać stężenia środka przeciwbakteryjnego we krwi.

Antybiotyki penicylinowe pochodzenia półsyntetycznego są wynikiem modyfikacji preparatów z grzybów pleśniowych. Leki należące do tej grupy były w stanie nadawać pewne właściwości, w pierwszej kolejności stały się niewrażliwe na medium kwaśne. Co pozwoliło produkować antybiotyki w tabletkach.

A także były leki, które wpływały na gronkowce. Ta klasa leków różni się od naturalnych antybiotyków. Ale poprawa znacząco wpłynęła na jakość leków. Są słabo wchłaniane, nie mają tak szerokiego zakresu działania, mają przeciwwskazania.

Leki półsyntetyczne można podzielić na:

• Izoksazolpenicyliny są grupą leków, które wpływają na gronkowce, na przykład nazwy następujących leków: Oxacillin, Nafcillin.
• Aminopenicyliny - ta grupa obejmuje kilka leków. Wyróżniają się szerokim zakresem działania, ale są znacznie słabsze w stosunku do naturalnych antybiotyków. Ale mogą walczyć z dużą liczbą infekcji. Fundusze z tej grupy pozostają dłużej we krwi. Takie antybiotyki są często stosowane w leczeniu różnych chorób, na przykład 2 bardzo dobrze znanych leków: Ampicylina i Amoksycylina.

Uwaga! Lista leków jest dość duża, mają szereg wskazań i przeciwwskazań. Z tego powodu przed rozpoczęciem przyjmowania antybiotyków należy skonsultować się z lekarzem.

Wskazania i przeciwwskazania do przyjmowania leków

Antybiotyki należące do grupy penicylin są przepisywane przez lekarza. Zaleca się przyjmowanie leków w obecności:

1. Choroby zakaźne lub bakteryjne (zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych itp.).
2. Infekcje dróg oddechowych.
3. Choroby zapalnej i bakteryjnej natury układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek).
4. Choroby skóry różnego pochodzenia (róży, spowodowane przez gronkowca).
5. Zakażenia jelitowe i wiele innych chorób o charakterze zakaźnym, bakteryjnym lub zapalnym.

Odniesienie: Antybiotyki są przepisywane na rozległe oparzenia i głębokie rany, postrzał lub rany noża.

W niektórych przypadkach przyjmowanie leków pomaga ratować życie danej osobie. Ale nie przepisujcie sobie takich leków, ponieważ może to prowadzić do rozwoju uzależnienia.

Jakie są przeciwwskazania do stosowania leków:

• Nie należy przyjmować leków w czasie ciąży lub laktacji. Leki mogą wpływać na wzrost i rozwój dziecka. Może zmienić jakość mleka i jego cechy smakowe. Istnieje szereg leków zatwierdzonych warunkowo do leczenia kobiet w ciąży, ale lekarz musi przepisać taki antybiotyk. Ponieważ tylko lekarz może określić dopuszczalną dawkę i czas trwania leczenia.
• Stosowanie w leczeniu antybiotyków z grup naturalnych i syntetycznych penicylin nie jest zalecane w leczeniu dzieci. Przygotowania tych klas mogą mieć toksyczny wpływ na ciało dziecka. Z tego powodu leki przepisywane z ostrożnością, określające optymalną dawkę.
• Nie używaj leków bez wskazań. Używaj narkotyków przez długi czas.

Przeciwwskazania te można uznać za względne. Ponieważ antybiotyki w tabletkach lub w postaci zastrzyków są nadal stosowane w leczeniu dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Bezpośrednie przeciwwskazania do stosowania antybiotyków:

1. Indywidualna nietolerancja na leki tej klasy.
2. Tendencja do różnego rodzaju reakcji alergicznych.

Uwaga! Głównym efektem ubocznym leczenia jest długotrwała biegunka i kandydoza. Są one związane z faktem, że leki mają wpływ nie tylko na patogeny, ale także na korzystną mikroflorę.

Zakres antybiotyków penicylinowych charakteryzuje się niewielką liczbą przeciwwskazań. Z tego powodu leki tej klasy są przepisywane bardzo często. Pomagają szybko poradzić sobie z chorobą i powrócić do normalnego rytmu życia.

Leki ostatniej generacji mają szeroki zakres działań. Takie antybiotyki nie muszą być przyjmowane przez długi czas, są dobrze wchłaniane i przy odpowiedniej terapii mogą „postawić osobę na nogi” w ciągu 3-5 dni.

Lista leków przepisywanych pacjentom przez lekarzy

Pytanie, które antybiotyki są lepsze? można uznać za retoryczne. Istnieje wiele leków, które lekarze przepisują częściej niż inni. W większości przypadków nazwy leków są dobrze znane ogółowi społeczeństwa. Ale wciąż warto poznać listę leków:

1. Sumamed to lek stosowany w leczeniu chorób zakaźnych górnych dróg oddechowych. Aktywnym składnikiem jest erytromycyna. Lek nie jest stosowany w leczeniu pacjentów z ostrą lub przewlekłą niewydolnością nerek, nie jest wskazany dla dzieci poniżej 6 miesięcy. Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatu Sumamed jest nadal indywidualna nietolerancja na antybiotyk.
2. Oksacylina - jest dostępna w postaci proszku. Proszek jest rozcieńczany, a po zastosowaniu roztworu do wstrzyknięć domięśniowych. Główne wskazanie do stosowania leku należy uznać za zakażenie wrażliwe na ten lek. Przeciwwskazania do stosowania oksacyliny należy uznać za nadwrażliwość.
3. Amoksycylina należy do wielu syntetycznych antybiotyków. Lek jest dość dobrze znany, przepisywany jest na dusznicę bolesną, zapalenie oskrzeli i inne infekcje dróg oddechowych. Amoksycylinę można przyjmować na odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie nerek) i inne choroby układu moczowo-płciowego. Antybiotyk nie jest przepisywany dzieciom poniżej 3 lat. Bezpośrednie przeciwwskazanie jest również uważane za nietolerancję leku.
4. Ampicylina - pełna nazwa leku: trihydrat ampicyliny. Wskazania do stosowania leku należy uznać za choroby zakaźne dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc). Antybiotyk jest wydalany z organizmu przez nerki i wątrobę, dlatego Ampicylina nie jest przepisywana osobom z ostrą niewydolnością wątroby. Może być stosowany do leczenia dzieci.
5. Amoxiclav - lek o złożonej kompozycji. Należy do najnowszej generacji antybiotyków. Amoxiclav stosuje się w leczeniu chorób zakaźnych układu oddechowego, układu moczowego. A także w ginekologii. Przeciwwskazania do stosowania leku należy uznać za nadwrażliwość, żółtaczkę, mononukleozę itp.

Lista lub lista antybiotyków penicylinowych dostępnych w postaci proszku:

1. Sól benzylopenicylowa Novocainic jest naturalnym antybiotykiem. Wskazania do stosowania leku można uznać za poważne choroby zakaźne, w tym kiła wrodzona, ropnie o różnej etiologii, tężec, wąglik i zapalenie płuc. Lek nie ma prawie żadnych przeciwwskazań, ale we współczesnej medycynie jest stosowany bardzo rzadko.
2. Ampicylina jest stosowana w leczeniu następujących chorób zakaźnych: posocznicy (zatrucie krwi), kokluszu, zapalenia wsierdzia, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli. Ampicylina nie jest stosowana w leczeniu dzieci, osób z ciężką niewydolnością nerek. Ciążę można również uznać za bezpośrednie przeciwwskazanie do stosowania tego antybiotyku.
3. Ospamox jest przepisywany w leczeniu chorób układu moczowo-płciowego, ginekologicznych i innych infekcji. Mianowany w okresie pooperacyjnym, jeśli ryzyko zapalenia jest wysokie. Antybiotyk nie jest przewidziany do ciężkich chorób zakaźnych przewodu pokarmowego, w obecności indywidualnej nietolerancji na lek.

Ważne: lek, zwany antybiotykiem, powinien działać antybakteryjnie na organizm. Wszystkie leki działające na wirusy nie mają związku z antybiotykami.

Ceny leków

Sumamed - koszt waha się od 300 do 500 rubli.

Tabletki amoksycyliny - cena wynosi około 159 rubli. za opakowanie.

Trihydrat ampicyliny - koszt tabletek -20-20 rubli.

Ampicylina w postaci proszku, przeznaczona do iniekcji - 170 rubli.

Oksacylina - średnia cena leku waha się od 40 do 60 rubli.

Amoxiclav - koszt 120 rubli.

Ospamox - cena waha się od 65 do 100 rubli.

Sól benzylopenicylowa Nowokainowa - 50 rub.

Penicylina benzylowa - 30 rubli.

Antybiotyki dla dziecka

Preparaty na bazie penicyliny (pleśni) do leczenia dzieci są stosowane tylko wtedy, gdy są wskazane.

Najczęściej młodzi pacjenci są przepisywani przez lekarzy:

• Amoxiclav można przypisać noworodkowi, a także niemowlęciu w wieku poniżej 3 miesięcy. Dawkowanie oblicza się według schematu, w oparciu o stan dziecka, jego wagę i nasilenie objawów.
• Oksatsillin - odbiór środków finansowych odbywa się pod nadzorem lekarza, może zostać przydzielony noworodkowi, jeśli istnieją dowody. Terapia antybakteryjna prowadzona jest pod nadzorem lekarza.
• Ospamox - lekarz oblicza dawkę dla dzieci. Określa się ją według schematu (30–60 mg podzielone przez kg wagi i liczbę dawek na dzień).

Uwaga! Prowadzenie antybiotykoterapii u dzieci ma swoje własne niuanse. Z tego powodu nie ma potrzeby przepisywania takich leków dziecku. Istnieje ryzyko pomyłki z dawką i poważnego uszczerbku na zdrowiu dziecka.

Antybiotyki związane z penicyliną mają dobrą skuteczność. Zostały odkryte pod koniec XIX wieku, znalazły szerokie zastosowanie w medycynie. Pomimo faktu, że patogenne mikroorganizmy często mutują, leki z tej klasy są nadal poszukiwane.

Antybiotyki z ampicyliną

Ampicylina jest zawarta w grupie antybiotyków penicylinowych. Stosowany w leczeniu niektórych zakażeń, które są charakterystyczne dla pochodzenia bakteryjnego. Lek jest szeroko stosowany ze względu na jego skuteczność.

Można kupić w następujących postaciach: tabletki, granulki, roztwór. W tabletce substancją czynną jest trihydrat ampicyliny.

Dodatkowymi składnikami są stearynian wapnia, talk, skrobia (ziemniak). Tabletki w opakowaniu mogą zawierać różne ilości (10, 20, 24).

Wewnątrz opakowania może znajdować się inna liczba kapsułek (10, 20).

Proszek, umieszczony wewnątrz słoików ze szkła pomarańczowego, ma specyficzny aromat (wyczuwalne są nuty wanilii).

Różne kraje produkują lek:

• Niemcy „Sanavita Gesundheitsmittel”.
• Rosja „Kraspharma”, „Sintez OAO”, „DalHimFarm”.
• Republika Białorusi „Fabryka Narkotyków Borysowskich”.

Często stosowany w leczeniu przeziębienia:

• zapalenie płuc;
• ból gardła;
• zapalenie oskrzeli;
• ropnie płuc.

Przepisywane także w leczeniu innych stanów zapalnych:

• zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• infekcje ucha (zapalenie ucha środkowego);
• zapalenie otrzewnej;
• sepsa;
• zapalenie zatok;
• infekcje jelitowe;
• zakażenia pooperacyjne;
• zakażenia dróg moczowych wywołane przez Proteus, enterokoki, E. coli.

Wysoka aktywność leku w leczeniu rzeżączki,

Jak leczyć Ampicillin różne choroby, zobacz w naszym filmie:

Lek jest bardzo skuteczny. Ale jego wadą jest duża lista przeciwwskazań:

• niewydolność wątroby;
• astma oskrzelowa;
• mononukleoza zakaźna;
• katar sienny;
• indywidualna nietolerancja;
• białaczka limfocytowa;
• choroby alergiczne;
• nieprawidłowa czynność wątroby.

Ma następujące działania: antybakteryjne, bakteriobójcze. Pokazuje takie działania:

• przeszkoda w tworzeniu wiązań peptydowych;
• zdolne do zakłócania późnych etapów wytwarzania peptydoglikanu ściany komórkowej u bakterii rozszczepialnych;
• prowokuje lizę bakterii.

Pokazuje aktywność takim bakteriom:

Przed użyciem pacjent musi przejść test na wrażliwość mikroflory, która wywołała chorobę na ten lek. Używane wewnątrz.

Dawka jest różna dla pacjentów w różnych grupach wiekowych:

• dorośli są zalecani 0,5 g na raz;
• dorośli dziennie są dozwolone 2 - 3 g;
• Zaleca się wykonywanie 4 dawek dziennie;
• dzieci są wypisywane 100 mg / kg;
• Dzienna dawka dziecka powinna być podzielona na 4-6 dawek.

Dorośli otrzymują zastrzyki od 250 do 500 mg (domięśniowo, dożylnie), lek należy stosować co 4 do 6 godzin. Dla dzieci oblicza się dawkę na dawkę 25-50 mg / kg.

Czas trwania kursu zależy od ciężkości choroby, skuteczności leku w obecności czynnika zakaźnego.

Stosowanie tego leku może powodować różne skutki uboczne. Pojawiają się w:

• małopłytkowość;
• drżenie;
• leukopenia;
• ból głowy;
• niedokrwistość;
• drgawki;
• neutropenia;
• agranulocytoza.

Przekroczenie dopuszczalnej dawki w leczeniu jakiejkolwiek choroby może wywołać objawy takich objawów toksycznego działania na ośrodkowy układ nerwowy:

• naruszenie równowagi wodno-elektrolitowej;
• wymioty;
• biegunka;
• nudności

Jak przyjmować antybiotyki bez konsekwencji:

Stosowanie dla kobiet w ciąży jest dozwolone. Ma zdolność odróżniania się od mleka matki (stężenie w mleku jest bardzo niskie). W czasie terapii możesz przerwać karmienie piersią.

Dzieci od pierwszego miesiąca możesz zastosować zawieszenie. Jest przygotowywany z przegotowanej wody, granulek leku zawartego w fiolce. Ta zawiesina jest przechowywana przez 2 tygodnie, temperatura powinna być w temperaturze pokojowej. Można wytwarzać środki o różnej zawartości substancji czynnej (125, 259 mg). Dawki oblicza się w następujący sposób:

• dzieciom poniżej 1 roku życia zaleca się 100 mg / kg masy ciała (dawka dzienna);
• 1 rok - 4 lata. Przepisuje się 100-150 mg / kg;
• powyżej 4 lat. Rozładowanie 1 - 2 g / kg.

Dokładne dane dotyczące interakcji z alkoholem nie są. Zakłada się, że alkohol może się zwiększyć, powodować działania niepożądane. Prem alkohol może wpływać na zawartość substancji czynnej w tkankach (w celu zmniejszenia ich liczby). To znacznie wpłynie na skuteczność terapii.

Alkohol obniża produkcję kwasu glukuronowego. Ale to właśnie wiąże substancje toksyczne, metabolity leków.

Oceny leków

Ampicylina, uwalniana w postaci tabletek, jest bardzo skuteczna w leczeniu różnych infekcji. Jest bardzo popularny ze względu na jego dostępność, aktywność wobec wielu bakterii. Pacjenci wolą, ponieważ nie ma zaburzonej czynności wątroby pod jej wpływem.

Eksperci często korzystają z pomocy tabletek, kapsułek, granulek, zastrzyków. Lekarze zalecają, aby dzieci rzadko podawały ten lek. Może wywołać fluorozę (defekt w szkliwie zębów). Po podaniu doustnym często powoduje dysbakteriozę.

Koszt waha się od 28 do 65 rubli. Cena zależy od dawki, producenta, formy uwalniania.

Składniki aktywne pokrywają się z następującymi lekami:

• „Trihydrat ampicyliny”.
• „Sól sodowa ampicyliny”.

Zgodnie z kodem ATC poziomu 4 zaobserwowano zbieżność z takimi środkami:

Najtańsze to:

• Ampicylina Zdrowie (11,75 rubli).
• Gramox-D (19,68 rubli).

Jest ich wiele:

Oprócz tych synonimów można także znaleźć inne w aptekach. Jest ich wiele.

Przydatność do 3 lat. Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Przechowywanie powinno być ciemne, niedostępne dla dzieci. Zaleca się utrzymywanie leku w temperaturze do 300 ° C.

Ampicylina należy do półsyntetycznych leków przeciwbakteryjnych grupy beta-laktamowej. Ma wysoką aktywność bakteriobójczą i szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego. Stosuje się go zarówno pozajelitowo (w postaci zastrzyku), jak i doustnie (tabletki i zawiesiny ampicyliny).

W medycynie stosuje się trzy formy tego antybiotyku - amoksycylinę, amoksycylinę w postaci trihydratu lub soli sodowej. Istnieje również lek chroniony przed inhibitorami - amoksycylina + sulbaktam.

Narzędzie ma dobrą stabilność w środowisku kwaśnym i jest szybko absorbowane w przewodzie pokarmowym, ale jego biodostępność zależy od przyjmowania pokarmu. Podczas spożywania ampicyliny po posiłku jej wchłanialność jest dwa razy mniejsza niż przy przyjmowaniu na pusty żołądek.

Antybiotyk jest dobrze gromadzony i rozprowadzany w narządach i płynach ustrojowych. Po zażyciu tabletek Ampicillin, maksymalne stężenie Wed-we we krwi określa się po dwóch godzinach. Przez kolejne dwie godziny zmniejsza się połowa osiągniętego Cmax. W związku z tym zaleca się podzielenie dziennej dawki na cztery do sześciu dawek w równych odstępach czasu.

W przypadku stosowania trihydratu ampicyliny specyficzne działanie farmakologiczne nie kumuluje się przy wielokrotnym podawaniu (brak efektu kumulacji), więc lek może być stosowany przez długi czas w dużych dawkach (przy maksymalnej granicy wieku).

Od ciała wydalane przez nerki w postaci niezmienionej, podczas gdy w moczu tworzą wysokie stężenia terapeutyczne. Ponadto jest wydalany w znacznych ilościach z żółcią.

Mechanizm działania antybiotyku wynika z jego zdolności do hamowania wzrostu i rozwoju mikroorganizmów z powodu naruszenia syntezy ściany mikrobiologicznej. Naruszenie późnych etapów syntezy prowadzi do lizy bakterii.

Pacjenci są często pytani: jaka jest różnica między ampicyliną a inną penicyliną - amoksycyliną? W rzeczywistości amoksycylinę można nazwać analogiem ampicyliny nowej generacji, ponieważ jest to jej ulepszona wersja. Amoksycylina ma wysoką odporność na kwasy, jej biodostępność nie zależy od przyjmowania pokarmu i utrzymuje stężenie terapeutyczne w ognisku zapalnym na dłużej. Jest także bardziej skuteczny przeciwko gronkowcom i paciorkowcom, dlatego ampicylina na dusznicę bolesną jest mniej skuteczna niż amoksycylina.

Amoksycylina, podobnie jak jej poprzednik, jest niestabilna wobec inaktywacji przez bakteryjne beta-laktamazy.

Do podawania doustnego (tabletki i zawiesiny ampicyliny) należy stosować ampicylinę w postaci trihydratu. Dodatkowo w tabeli. można wskazać obecność skrobi, talku i stearynianu wapnia.

Substancje słodzące, aromaty, barwniki spożywcze, zagęszczacze i stabilizatory można dodawać do zawiesin jako dodatkowe składniki. Zawiesina ampicyliny jest zalecana dla małych dzieci.

Przepisując pozajelitowo antybiotyk (zastrzyki), stosuje się sól sodową amoksycyliny.

Czytaj dalej: Jak przyjmować probiotyki podczas przyjmowania antybiotyków i które są lepsze

Lek jest dostępny w postaci:

• tabletki 0,25 g substancji czynnej;
• zawiesiny zawierające 250 mg antybiotyku w pięciu mililitrach;
• liofilizat do wytwarzania iniekcji p-ra 2 gramy (ampicylina w ampułkach);
• postać chroniona inhibitorem (ampicylina z sulbaktamem) dla i / m i / we wstępie.

Bezwzględną przewagę ampicyliny nad innymi antybiotykami można przypisać jej niskim kosztom.

Zdjęcie Ampicylina 250 mg

Tabletki 0,25 miligrama (20 sztuk w opakowaniu) wyprodukowane przez białoruską kampanię „Belmedpreparaty” będą kosztować kupującego 25 rubli.

Koszt podobnych tabletów firmy „Moskhimpharmpreparaty Russia” wynosi około 30 rubli.

Tabletki Ampicillin Odnowienie rosyjskiej firmy farmaceutycznej „Update PFC” wynosi - 55 rubli.

Syrop zawierający 0,25 miligramów antybiotyku w 5 mililitrach kampanii serbskiej Hemofarm kosztuje około 130 rubli.

Lek chroniony przez inhibitor (Sultasin) rosyjskiej kampanii „Synthesis AKOMP” kosztuje około 40 rubli za butelkę (1 gram apicyliny + 0,5 grama sulbaktamu).

Rp: Tab. Ampicillini 0,5
D.t.d. №20.
S. Jedna tabletka co sześć godzin.

Antybiotyk jest aktywny przeciwko:

• Patogeny Gram-ujemne (Escherichia coli, Salmonella, meningococcus, gonococcus, indole-ujemne Proteus, niektóre Shigella, hemophilus bacilli);
• enterokoki i listeria.

Jest mało aktywny wobec gronkowców i paciorkowców. Zniszczone przez bakteryjne penicylinazy.

Nie jest skuteczny, jeśli choroba jest spowodowana przez pyjocyjaninę, Klebsiella, ząbkowanie, gronkowiec odporny na penicylinę.

Ampicylina jest stosowana w zakażeniach bakteryjnych z lokalizacją w:

• VDP, NDH (górne i dolne drogi oddechowe) i narządy laryngologiczne;
• wydalanie nerek i moczu. sposoby (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie miedniczki, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, w tym etiologia gonokokowa);
• woreczek żółciowy i wydalanie z żółcią. sposoby (zapalenie dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego),
• powłoki i PZhK;
• układ mięśniowo-szkieletowy;
• Przewód pokarmowy (dur brzuszny i paratyfusowy, infekcje jelitowe i przewóz salmonelli).

Jest również przepisywany w przypadku zakażeń chlamydiami u kobiet w ciąży, w przypadkach gdy pacjent ma uczulenie na makrolidy, zakażenia wewnątrzbrzuszne, zapalenie opon mózgowych, rzeżączkę, zapalenie wsierdzia, listeriozę i pasteryzację.

Ampicylina na ból gardła jest stosowana, jeśli pacjent nie był wcześniej leczony penicylinami lub upłynął ponad rok od ostatniej dawki (jeśli istnieją przeciwwskazania do innych antybiotyków).

Czytaj dalej: Trzy grupy antybiotyków dla dorosłych chorób laryngologicznych

Instrukcja stosowania ampicyliny 250 mg zawiera limit wiekowy (do 6 lat) stosowania tabletek dla dzieci.

Ostrożnie, gdy jest to absolutnie konieczne, lek jest przepisywany astmatykom, alergiom i pacjentom z krwawieniem z żołądka (w historii). Ampicylina w czasie ciąży jest przepisywana zgodnie ze ścisłymi wskazaniami, z reguły w chlamydiach, jeśli pacjent jest uczulony na makrolidy.

Dla dzieci o masie ciała poniżej 20 kilogramów przepisywany jest antybiotyk w ilości 12,5–25 ml / kg co sześć godzin. Jeśli masa dziecka jest większa niż dwadzieścia kilogramów, zaleca się stosowanie od 50 do 100 mg na kilogram masy dziennie. Dzienna dawka podzielona jest na cztery do sześciu dawek.

Ampicylina dla noworodków nie jest zalecana. Może być stosowany do ekstremalnych wskazań za zgodą rodziców. W razie potrzeby zaleca się stosowanie formy chronionej przed inhibitorami. Instrukcje dotyczące sulbaktamu ampicyliny (Sultasin), zawierają informacje na temat dopuszczalności mianowania tego leku noworodkom.

Standardowa pojedyncza dawka dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 14 lat wynosi od 0,25 do 0,5 grama. Dziennie zabierają od dwóch do trzech gramów.

Przy stosowaniu zawiesiny dzienna (maksymalna) dawka dla dorosłych wynosi cztery gramy.

Ampicylina musi być spożywana pół godziny przed lub 2 godziny po posiłku.

• choroby zakaźne moczu. sposoby biorą 0,5 g Wed-wah co osiem godzin;
• dur brzuszny i paratyfus - od jednego do dwóch gramów cztery razy dziennie. Czas trwania leczenia ostrej choroby wynosi 14 dni. W przypadku bacilli nośnik trwa od czterech tygodni do trzech miesięcy;
• ampicylinę na dusznicę bolesną u dorosłych stosuje się w dawce 0,25-0,5 g co sześć godzin;
• nieskomplikowana rzeżączka - raz 2 g antybiotyku z 1 gramem probenecydu (zaleca się, aby kobiety wzięły podwójny kurs);
• zapalenie płuc - 0,5 g co sześć godzin.

W ciężkich przypadkach choroby przepisana dawka może zostać zwiększona.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek dostosowują dawki zgodnie z klirensem kreatyniny. Jeśli to konieczne, dzienna dawka leku jest zmniejszona lub odstęp między lekami jest wydłużony.

Pozajelitowo dzieci przepisuje się od pięćdziesięciu do stu miligramów na kg masy ciała dziennie. Dzienna dawka jest podzielona na cztery wstrzyknięcia.

Standardowa pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi od 0,25 do 0,5 grama. Częstotliwość podawania - 4 razy dziennie.

W ciężkich przypadkach choroby przepisana dawka może zostać zwiększona.

Środek jest wstrzykiwany domięśniowo, jak również dożylnie, strumieniem (powoli) lub kroplówką.

Główne niekorzystne skutki stosowania antybiotyków są związane z alergią na beta-laktam, zaburzeniami dyspeptycznymi i dysbiozą jelitową. Często rozwijają się pleśniawki śluzówki. Rzadziej możliwe są zmiany w smaku, suchości w ustach, zapaleniu jamy ustnej, zapaleniu języka, zaburzeniach czynności wątroby, zapaleniu jelit i rzekomobłoniastym zapaleniu jelita grubego, zmianach we krwi obwodowej, bólach głowy, drgawkach, śródmiąższowym zapaleniu nerek itp. Do podawania dożylnego zapalenie żył jest możliwe w miejscu wstrzyknięcia.

Czytaj dalej: Pleśniawki po antybiotykach: jak leczyć i jak leczyć

Ampicylina dla kobiet w ciąży może być stosowana pod nadzorem lekarza. Z reguły jest przepisywany na chlamydię, pacjentów z alergią na makrolidy. Ampicylina podczas wczesnej ciąży jest zalecana do stosowania wyłącznie pod ścisłymi wskazaniami. Przepisując kobietom karmiącym piersią, należy tymczasowo przerwać karmienie piersią, ponieważ antybiotyk przenika do mleka.

Ampicylina i alkohol nie są kompatybilne, ponieważ zwiększa się toksyczne obciążenie wątroby i wzrasta ryzyko rozwoju toksycznego zapalenia wątroby. Ponadto napoje alkoholowe niszczą działanie antybiotyku, zwiększając prawdopodobieństwo nasilenia choroby. Ponadto możliwe jest toksyczne uszkodzenie układu nerwowego i ostre zatrucie organizmu, spowodowane nagromadzeniem produktów przemiany materii alkoholu i ampicyliny.

Lek może być produkowany pod nazwami handlowymi:

• Ampik;
• Zetsil;
• Upsampi;
• Campicylina;
• Mescillin;
• Apo-Ampi;
• Ampen;
• Semycylina;
• Penbrityna;
• Penodil;
• Dekapen;
• Pentzarcin;
• Roscillin;
• Ampirex;
• Amfazja.

Postać chroniąca przed inhibitorami (ampicylina + sulbaktam) wydawana jest pod nazwą:

Trihydrat ampicyliny ma dobre opinie pacjentów i lekarzy. Jest skuteczny w zakażeniach bakteryjnych związanych z wrażliwą florą, dobrze tolerowany przez pacjentów i niedrogi. Główne działania niepożądane są związane z reakcjami alergicznymi, zaburzeniami przewodu pokarmowego i zaburzeniami dyspeptycznymi.

Przygotowane instrukcje
choroby zakaźne lekarz Chernenko A. L.

Czytaj dalej: Co robić z biegunką po antybiotykach dla dorosłych

Masz jakieś pytania? Uzyskaj teraz bezpłatną konsultację z lekarzem!

Naciśnięcie przycisku doprowadzi do specjalnej strony naszej witryny z formularzem zwrotnym ze specjalistą o profilu, który Cię interesuje.

Bezpłatna konsultacja lekarska

Należy pamiętać, że przed zakupem Ampicillin należy dokładnie zapoznać się z instrukcjami użycia, metodami stosowania i dawkowania, a także innymi przydatnymi informacjami na temat Ampicillin. Na stronie internetowej „Encyclopedia of Diseases” znajdziesz wszystkie niezbędne informacje: instrukcje właściwego stosowania, zalecane dawkowanie, przeciwwskazania, a także opinie pacjentów, którzy już stosowali ten lek.

Tabletki ampicyliny: 1 tabletka zawiera ampicylinę (w postaci trihydratu) 250 mg;
10, 20, 24 szt. w opakowaniu.

Ampicylina w proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań:
1 butelka zawiera ampicylinę (w postaci soli sodowej) 0,25, 0,5, 1 lub 2 g;
1 butelka w kartonowym pudełku.

Ampicylina w proszku do sporządzania zawiesiny doustnej:
5 ml przygotowanej zawiesiny zawiera ampicylinę (w postaci soli sodowej) 250 mg;
1 butelka - 5 g w kartonie.

Wchłanianie po podaniu doustnym - szybka, wysoka, biodostępność - 40%.

Jest równomiernie rozprowadzany w narządach i tkankach ciała, występujących w stężeniach terapeutycznych w płynach opłucnowych, otrzewnowych, owodniowych i maziowych, płynie mózgowo-rdzeniowym, zawartości pęcherzy, moczu (wysokie stężenia), błonie śluzowej jelit, kościach, woreczku żółciowym, płucach, tkankach żeńskich narządów płciowych, żółci, w wydzielinach oskrzelowych (w ropnej wydzielinie oskrzelowej słaba akumulacja), zatokach przynosowych, płynie ucha środkowego, ślinie, tkankach płodowych.

Słaba penetracja bariery krew-mózg (przepuszczalność wzrasta z zapaleniem).

Wydalane głównie przez nerki (70-80%), aw moczu są bardzo wysokie stężenia niezmienionego antybiotyku; częściowo z żółcią, u matek karmiących, z mlekiem.

Nie kumulowane. Usunięto przez hemodializę.

Ampicylina jest antybiotykiem z grupy półsyntetycznych penicylin o szerokim spektrum działania, które ma działanie bakteriobójcze poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii.

Aktywny wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych: Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów produkujących penicylinazę), Streptococcus spp. (w tym Enterococcus spp.), Listeria monocytogenes; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussis, niektóre szczepy Haemophilus influenzae.

Zniszczony przez działanie penicylinazy. Odporny na kwas.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę, w tym:

- zakażenia dróg oddechowych (w tym zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc);

- zakażenia górnych dróg oddechowych (w tym zapalenie migdałków);

- zakażenia dróg żółciowych (w tym zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych);

- zakażenia dróg moczowych (w tym zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego);

- zakażenia przewodu pokarmowego (w tym salmonelloza);

- zakażenia skóry i tkanek miękkich;

- posocznica, septyczne zapalenie wsierdzia;

Ustaw indywidualnie w zależności od ciężkości, lokalizacji zakażenia i wrażliwości patogenu.

Po podaniu doustnym pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna 1-3 g. Maksymalna dawka dzienna wynosi 4 g.

Dla dzieci lek jest przepisywany w dziennej dawce 50-100 mg / kg, dla dzieci o masie ciała do 20 kg - 12,5-25 mg / kg.

Dzienna dawka jest podzielona na 4 dawki. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zakażenia i skuteczności leczenia.

Tabletki są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku.

Aby przygotować zawiesinę w butelce z proszkiem, dodaj 62 ml wody destylowanej. Gotową zawiesinę dozuje się specjalną łyżką, mającą 2 etykiety: dolna odpowiada 2,5 ml (125 mg), górna - 5 ml (250 mg). Zawiesinę należy spłukać wodą.

W przypadku podawania pozajelitowego (w / m, w / w strumieniu lub w / w kroplówce) pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna - 1-3 g; w ciężkich zakażeniach dawkę dobową można zwiększyć do 10 g lub więcej.

Noworodki stosują lek w dawce dziennej 100 mg / kg, dzieci w innych grupach wiekowych - 50 mg / kg. W ciężkich zakażeniach wskazane dawki można podwoić.

Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć w odstępie 4-6 godzin Czas trwania wstrzyknięcia / m - 7-14 dni. Czas trwania w / w aplikacji 5-7 dni, po którym następuje przejście (jeśli to konieczne) do wprowadzenia / m.

Roztwór do iniekcji i / m przygotowuje się przez dodanie do zawartości fiolki 2 ml wody do iniekcji.

W przypadku iniekcji dożylnej pojedynczą dawkę leku (nie więcej niż 2 g) rozpuszcza się w 5-10 ml wody do wstrzykiwań lub izotonicznym roztworze chlorku sodu i wstrzykuje powoli przez 3-5 minut (1-2 g przez 10-15 minut). W przypadku pojedynczej dawki większej niż 2 g lek podaje się w / w kroplówce. W tym celu pojedynczą dawkę leku (2-4 g) rozpuszcza się w 7,5-15 ml wody do iniekcji, a następnie otrzymany roztwór dodaje się do 125-250 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub 5-10% roztworu glukozy i wstrzykuje z prędkością 60-80 kropli. / min Gdy kroplówka IV jest podawana dzieciom, 5-10% roztwór glukozy jest stosowany jako rozpuszczalnik (30-50 ml w zależności od wieku).

Roztwory stosuje się natychmiast po przygotowaniu.

• Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy; w rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.

• Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, dysbakterioza jelitowa, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych.

• Ze strony układu krwionośnego: niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza.

• Efekty spowodowane działaniem chemioterapii: kandydoza jamy ustnej, kandydoza pochwy.

- nadwrażliwość na antybiotyki penicylinowe i inne antybiotyki beta-laktamowe;

- ciężkie zaburzenia czynności wątroby (do stosowania pozajelitowego).

Możliwe jest stosowanie leku w okresie ciąży, jeśli jest to wskazane w przypadkach, w których korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Ampicylina przenika do mleka kobiecego w niskich stężeniach. Jeśli to konieczne, stosowanie leku w okresie laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.

Z ostrożnością i na tle jednoczesnego stosowania środków odczulających, lek powinien być przepisywany na astmę oskrzelową, katar sienny i inne choroby alergiczne.

W procesie stosowania Ampicyliny konieczne jest systematyczne monitorowanie czynności nerek, wątroby i krwi obwodowej.

Gdy lek niewydolności wątroby należy stosować tylko pod kontrolą wątroby.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają schematu dawkowania korekcyjnego, w zależności od CC.

Podczas stosowania leku w dużych dawkach u pacjentów z niewydolnością nerek możliwy jest toksyczny wpływ na OUN.

Podczas stosowania leku do leczenia posocznicy możliwa jest reakcja bakteriolizy (reakcja Jarisha-Herxheimera).

Jeśli wystąpią reakcje alergiczne podczas stosowania ampicyliny, należy przerwać stosowanie leku i zalecić leczenie odczulające.

U osłabionych pacjentów, przy długotrwałym stosowaniu leku, może wystąpić nadkażenie wywołane przez mikroorganizmy oporne na ampicylinę.

W celu zapobiegania rozwojowi kandydozy należy jednocześnie stosować nystatynę lub leworynę jednocześnie z ampicyliną, a także witaminami B i C.

Objawia się toksyczny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek).

Probenecyd stosowany jednocześnie z ampicyliną zmniejsza wydzielanie kanalikowe ampicyliny, w wyniku czego wzrasta jej stężenie w osoczu krwi i wzrasta ryzyko działania toksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu ampicyliny z allopurynolem zwiększa prawdopodobieństwo wysypki skórnej.

Przy jednoczesnym stosowaniu z ampicyliną skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogen zmniejsza się.

Przy jednoczesnym stosowaniu z ampicyliną zwiększa skuteczność antykoagulantów i antybiotyków, aminoglikozydów.

Analogi strukturalne leku według substancji czynnej: Ampicillin AMP-KID; Ampicillin AMP-Forte; Ampicillin Innotech; Ampicylina sodowa; Ampicillin-AKOS; Ampicillin-Ferein; Ampicylina Sodu; Sterylna sól sodowa ampicyliny; Trihydrat ampicyliny; Zetsil; Penodil; Pentreksyl; Standacillin.

Przechowywać w suchym, ciemnym miejscu; tabletki i proszek do sporządzania zawiesiny - w temperaturze od 15 do 25 ° C, proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań - w temperaturze nie wyższej niż 20 ° C

Okres ważności - 2 lata. Przygotowaną zawiesinę należy przechowywać w lodówce lub w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 dni. Przygotowane rozwiązania dla / m i / we wprowadzeniu pamięci nie mogą być.

Chcemy zwrócić szczególną uwagę, aby opis leku Ampicillin był prezentowany wyłącznie w celach informacyjnych! Aby uzyskać bardziej dokładne i szczegółowe informacje na temat leku Ampicillin, prosimy o kontakt tylko z adnotacją producenta! Nie samolecz się! Przed użyciem leku należy koniecznie skonsultować się z lekarzem!

Ampicylina jest niedrogim półsyntetycznym antybiotykiem z grupy penicylin. Ma bardzo szeroki zakres efektów. Lek ma właściwości antybakteryjne. Hamuje syntezę ścian komórkowych bakterii. Doskonale radzi sobie z bakteriami Gram-dodatnimi lub Gram-ujemnymi. Jest jednak całkowicie bezużyteczny wobec bakterii wytwarzających penicylinazę. Lek jest odporny na kwas, więc nie ulega zniszczeniu w żołądku i jest całkowicie wchłaniany przez organizm. Szczytowe stężenie w organizmie występuje 2 godziny po zażyciu leku. Lek jest dostarczany na rynek w trzech postaciach: proszek do sporządzania zawiesiny, proszek do wstrzykiwań, tabletki. Warunki przechowywania sugerują suche miejsce niedostępne dla światła słonecznego. Proszek do sporządzania zawiesiny lub tabletek należy przechowywać w temperaturze w zakresie 15-25 stopni Celsjusza. Proszek do przygotowania zastrzyków należy przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej 20 stopni Celsjusza. Przygotowaną zawiesinę można przechowywać w lodówce lub w temperaturze pokojowej przez około 8 dni. Roztwór do wstrzykiwań należy nanosić natychmiast po przygotowaniu, ich dalsze przechowywanie jest niemożliwe.

Ten antybiotyk radzi sobie z wieloma bakteriami podatnymi na ampicylinę. Lek pomaga w leczeniu chorób:

• układ oddechowy (zapalenie oskrzeli - zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc - zapalenie płuc, ropień w płucach - zapalenie ropnia i inne);
• zapalenie migdałków (zapalenie migdałków - zapalenie elementów pierścienia limfatycznego gardła, często migdałków, paciorkowców lub gronkowców);
• drogi żółciowe (zapalenie pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych i inne);
• drogi moczowe (zapalenie miedniczki nerkowej, układ kanalikowy w nerkach, pęcherz moczowy i inne);
• układy przewodu pokarmowego (salmonelloza);
• ginekologiczny;
• oddziaływanie na skórę lub tkankę miękką;
• rzeżączka;
• bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
• zapalenie wsierdzia;
• reumatyzm;
• i inni.

Dawkowanie jest zawsze ustalane tylko przez lekarza prowadzącego po określeniu ciężkości choroby, pozycji zakażenia i indywidualnych reakcji pacjenta na lek. Jeśli lek jest przepisywany w leczeniu bakterii Gram-dodatnich, ampicylina jest zwykle pobierana około pół grama co sześć godzin. Jeśli gram-ujemne lub w przypadku enterokoków wywołanych przez chorobę, od trzech do sześciu gramów na dzień dzieli się na 6 dawek.

W przypadku dzieci lek powinien otrzymywać dzienną dawkę na kilogram od 60 do 90 mg. Jeśli waga dziecka jest mniejsza niż 20 kg - należy liczyć dzienną dawkę 25 mg na kilogram.

Lek przyjmuje się w 4 dawkach. Czas trwania kursu jest ustalany przez lekarza i może ulec zmianie, jeśli stan pacjenta ulegnie zmianie.

Zaleca się przyjmowanie tabletek po pół godzinie po jedzeniu.

Przy podawaniu dożylnym lub domięśniowym ustalana jest pojedyncza dawka w zakresie od 0,25 do 0,5 g, dzienne spożycie od jednego do trzech gramów. Jeśli stan pacjenta jest ciężki - możesz zwiększyć dzienne spożycie do 9 g lub nawet więcej tylko po zaleceniu lekarza.

Nie należy przyjmować leku dla osób uczulonych na penicylinę lub inne składniki leku. Niemożliwe jest również przyjmowanie dożylnie i domięśniowo pacjentów cierpiących na ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Lek może powodować objawy alergiczne w postaci świądu, wysypki, obrzęku naczynioruchowego i innych. Rzadko - może powodować anafilaksję.

Przyjmowanie leku może zakłócić przewód pokarmowy i spowodować biegunkę, nudności, zapalenie języka, wymioty, zapalenie jamy ustnej, dysbiozę w jelicie, zwiększenie aktywności aminotransferaz.

Lek może wpływać na tworzenie krwi, tym samym zmniejszając stężenie hemoglobiny we krwi, zmniejszając liczbę leukocytów we krwi, zmniejszając liczbę płytek krwi.

Może prowadzić do rozwoju grzybów Candida (kandydozy) w jamie ustnej i pochwie.

Konieczne jest ostrożne przyjmowanie leku podczas przyjmowania go razem z lekami odczulającymi na astmę oskrzelową, alergie lub katar sienny.

Jeśli zażywasz Ampicillin przez długi czas, powinieneś regularnie monitorować pracę nerek i wątroby. Konieczne jest także ciągłe monitorowanie zmian we krwi obwodowej.

Podczas przyjmowania pacjentów z niewydolnością nerek, dużymi dawkami leku, może wystąpić silne działanie toksyczne na ośrodkowy układ nerwowy.

Podczas leczenia sepsy lek może wywołać reakcję Herxheimera.

U słabych pacjentów podczas przyjmowania leku może rozwinąć się nadkażenie, które może być oporne na antybiotyki.

Rozsądnie jest przyjmować razem z grupą Ampicillin witaminy C i B, jak również leworynę lub nystatynę, jako prewencyjną kandydozę.

Brobenekid zwiększa ryzyko działania toksycznego ampicyliny.

Allopurinol zwiększa ryzyko wysypki skórnej.

Lek zmniejsza działanie środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny.

Poprawia właściwości antykoagulantów i innych antybiotyków.

Pamiętaj, że samoleczenie może zaszkodzić Twojemu zdrowiu. Bądź ostrożny. Artykuł powstał w celu zapoznania się z właściwościami ampicyliny. Błogosławię cię!

Co to są antybiotyki?

Antybiotyki to grupa naturalnych lub półsyntetycznych leków, które mogą zabijać drobnoustroje lub zatrzymywać ich rozmnażanie. Produkowane są na dwa sposoby: naturalny i syntetyczny. Naturalnie, antybiotyki są ekstrahowane z kolonii grzybów i bakterii, tkanek pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego przez ekstrakcję. W metodzie syntetycznej oryginalna cząsteczka w celu poprawy jakości antybiotyku poddawana jest specjalnym przemianom chemicznym.

W tej chwili znana masa różnych rodzajów antybiotyków, obdarzonych różnymi właściwościami. Poszczególne cechy i efekty terapeutyczne leku wynikają przede wszystkim z jego struktury chemicznej. Przyjrzyjmy się grupie popularnych antybiotyków, grupie penicylin.

Penicyliny są produkowane z kolonii pleśni Penicillium. Od nazwy grzyba i otrzymał nazwę antybiotyków.

Główny efekt penicylin wiąże się z ich zdolnością do hamowania rozwoju i rozmnażania się bakterii, hamując tworzenie ich ściany komórkowej. Większość gatunków bakterii jest bardzo podatna na penicylinę podczas aktywnego etapu hodowli. Jest to objaw bakteriobójczego działania penicylin.

Podstawową cechą penicylin jest zdolność przenikania do komórki i oddziaływania na znajdujące się w niej patogeny. Jednocześnie antybiotyki penicylinowe wykazują wysoką selektywność działania przeciwbakteryjnego. Działanie leków jest skierowane wyłącznie na bakterie, a nie na ludzkie ciało.

Wady penicylin można przypisać ich wczesnej eliminacji z organizmu i wytwarzaniu oporności przez bakterie.

W naturalny sposób antybiotyki penicylinowe są uzyskiwane bezpośrednio z kolonii grzybów. Szczególnie popularnymi penicylinami otrzymywanymi w naturalny sposób są fenoksymetylopenicylina i benzylopenicylina. Półsyntetyczne penicyliny są wytwarzane przez chemiczną transformację biosyntetycznych penicylin.

Obecnie istnieje znaczna liczba półsyntetycznych penicylin. Najbardziej popularna jest ampicylina.

Ampicylina jest jednym z najpopularniejszych i stosunkowo tanich leków typu penicylinowego, istnieje wiele nazw handlowych leków zawierających ampicylinę, w tym Ampicillin-Pharmex, Ampirex, Ampicillin-AKOS, trihydrat ampicyliny, sól sodowa ampicyliny i inne. Jest to lek półsyntetyczny o szerokim spektrum działania, stosowany w chorobach wywołanych mieszaną infekcją. Na przykład ampicylina może być przepisywana na zapalenie migdałków.

Dusznica lub ostre zapalenie migdałków jest ostrą postacią choroby, mającą pochodzenie bakteryjne. Gdy ból gardła pojawia się ból gardła, towarzyszy wzrost temperatury, dreszcze, obrzęk i tkliwość węzłów chłonnych. Z reguły choroba jest pobudzana przez bakterie paciorkowcowe lub gronkowcowe, a także ich kombinację. Dlatego stosowanie ampicyliny w anginie ma sens.

Ampicylina na ból gardła jest często przepisywana przez lekarzy z powodu małej liczby przypadków chorób wywołanych przez szczepy oporne na lek. Po pełnym przebiegu leczenia wszystkie patogeny znikają.

Ampicylina jest przepisywana w przypadku chorób zakaźnych dróg oddechowych spowodowanych przez wędkę Pfeifera, na przykład zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc, które są trudne do wyleczenia innymi antybiotykami.

Ampicylina jest z powodzeniem stosowana w leczeniu zakażeń tkanek miękkich i układu pokarmowego dorosłych i dzieci spowodowanych Salmonellą, pałeczkami jelitowymi i czerwonkowymi, zapaleniem opłucnej, posocznicą i innymi chorobami.

Ponadto lek ma wysoką skuteczność w leczeniu zakażeń układu moczowego, na przykład zapalenia pęcherza i rzeżączki, ze względu na jego wydalanie z moczem w wysoce stężonej i niezmienionej postaci.

Ampicylina jest przyjmowana doustnie co 4-6 godzin (około godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku) w określonej dawce dla dorosłych i dzieci. Tak więc, na przykład, w przypadku bólu gardła, najczęściej przyjmuje się 4-krotny odbiór. Maksymalna dawka leku w ciężkich przypadkach zakażenia może zostać przekroczona przez lekarza.

Ampicylina dla dzieci, w tym ból gardła, jest przepisywana na 1 kilogram wagi. Stosowanie leku dla dzieci poniżej 1 miesiąca jest zabronione.

Czas trwania leczenia ampicyliną, w tym dławicą, zależy od przebiegu choroby i może wynosić od 5 dni do 3 tygodni.

Z reguły ampicylina jest dobrze tolerowana, ale czasami może wystąpić odbijanie, nudności lub wymioty. Reakcje alergiczne i zjawiska dysbakteriozy są prawdopodobne u osób ze zwiększoną podatnością na penicylinę. Z dużą ostrożnością ampicylina jest przepisywana pacjentom z patologiami wątroby i niewydolnością nerek.

Ampicylina nie ulega zniszczeniu i nie traci aktywności w żołądku, jest dobrze wchłaniana, osiągając maksymalne stężenie we krwi 2 godziny po podaniu. Z ciała, jak już wspomniano, lek jest wydalany z moczem.

Ważną zaletą preparatów ampicyliny, wśród innych antybiotyków typu penicyliny, jest ich aktywność przeciwko bakteriom opornym na biosyntetyczne penicyliny. Jest to bardzo silny lek przyjmowany ściśle według zaleceń lekarza.