Ludzka infekcja

Cześć wszystkim, z tobą Olga Ryshkova. Lekarze przepisują antybiotyki do leczenia chorób wywoływanych przez bakterie, takie jak niektóre infekcje dróg oddechowych, infekcje skóry i zakażone rany. Leki te blokują procesy życiowe bakterii, zabijają je lub zatrzymują ich rozmnażanie. Pomaga naszemu naturalnemu układowi odpornościowemu zwalczać infekcje.

Różne antybiotyki działają inaczej przeciwko bakteriom. Na przykład penicylina niszczy ściany komórkowe bakterii, a erytromycyna zatrzymuje budowę białka w bakteriach.

Właściwe stosowanie antybiotyków jest ważne dla terminowego leczenia różnych zakażeń, ale mogą one mieć skutki uboczne, które powodują inne tymczasowe problemy zdrowotne. Niektóre z nich mogą nawet powodować poważniejsze choroby. Jakie szkody wywierają na organizm ludzki antybiotyki (tj. Leki przeciwbakteryjne)?

Oto 10 efektów antybiotyków na dzieci i dorosłych.

1. Biegunka i zaparcia.

Są to dwa typowe skutki uboczne stosowania antybiotyków. Leki przeciwbakteryjne nie rozumieją, które bakterie są złe, które są dobre i zakłócają równowagę flory jelitowej, zabijając niezbędne mikroorganizmy wraz z chorobami zakaźnymi. Prowadzi to do biegunki lub zaparć związanych z antybiotykami. Wśród nich są cefalosporyny, klindamycyna, penicylina i fluorochinolony.

Stosowanie probiotyków jest skuteczne w zapobieganiu i leczeniu biegunki i zaparć związanych z antybiotykami. Aby zapobiec lub leczyć ten efekt uboczny, dodaj do swojej diety jogurt probiotyczny, kefir, kapustę.

2. Nudności i wymioty.

Biorąc antybiotyki, takie jak penicylina i metronidazol, wiele osób doświadcza nudności i wymiotów. Objawy te występują, gdy leki przeciwbakteryjne zabijają niektóre dobre bakterie, które żyją w jelitach. Występują wzdęcia, nudności i wymioty, które są zwykle łagodne i przemijające. W takim przypadku można jeść probiotyczny jogurt i pić herbatę imbirową.

3. Infekcje grzybicze pochwy.

Grzyb Candida i inne mikroorganizmy żyjące w kobiecej pochwie są nieszkodliwe, jeśli są naturalnie zrównoważone. Antybiotyki, takie jak klindamycyna i tetracyklina, stosowane w leczeniu zakażeń, zmieniają naturalną równowagę w kierunku rosnących grzybów, zabijając pożyteczne bakterie. Prowadzi to do rozwoju zakażenia grzybiczego. Objawy są obfite, białe wydzieliny z pochwy, pieczenie i swędzenie. W celu leczenia lekarz przepisuje leki przeciwgrzybicze.

4. Reakcje alergiczne.

Niektórzy ludzie są uczuleni na antybiotyki, takie jak penicylina i cefalosporyny. Reakcje alergiczne mogą obejmować objawy takie jak pokrzywka, wysypka skórna, świąd, obrzęk, duszność, świszczący oddech, katar, gorączka i anafilaksja.

Ponadto badania pokazują związek między szkodliwym działaniem antybiotyków na płód w czasie ciąży lub w dzieciństwie a późniejszą astmą. Zminimalizuj stosowanie antybiotyków i trzymaj się z dala od tych, na które jesteś uczulony. Zgłaszaj działania niepożądane swojemu lekarzowi, aby mógł zastąpić lek.

5. Osłabienie odporności.

Przyjazne bakterie w przewodzie pokarmowym stanowią istotną część odporności organizmu. Leki przeciwbakteryjne bezkrytycznie zabijają pożyteczne i szkodliwe bakterie, a ich długotrwałe stosowanie znacznie zmniejsza skuteczność układu odpornościowego, zwiększając tym samym ryzyko rozwoju wtórnych zakażeń bakteryjnych. Lepiej jest włączyć do swojej diety produkty o właściwościach antybiotykowych, takich jak imbir, jogurt, oregano, grejpfrut, kurkuma i czosnek.

6. Ryzyko raka.

Nadmierne stosowanie antybiotyków może powodować stres oksydacyjny i zwiększa ryzyko rozwoju niektórych rodzajów nowotworów - okrężnicy, piersi, wątroby. Pamiętaj, że antybiotyki nie leczą zakażeń wirusowych (grypa, ARVI, opryszczka) i nie przyjmują ich, chyba że jest to absolutnie konieczne.

7. Uszkodzenie funkcji nerek.

Niektóre leki przeciwbakteryjne, takie jak metycylina, wankomycyna, sulfonamidy, gentamycyna, fluorochinolony, gatifloksacyna, lewofloksacyna, moksyfloksacyna, streptomycyna mogą być szkodliwe dla nerek. Badania wykazały zwiększone ryzyko ostrego uszkodzenia nerek u mężczyzn przyjmujących fluorochinolony.

Nerki usuwają zbędne substancje, regulują równowagę wody i minerałów we krwi, nawet niewielkie ich uszkodzenia mogą powodować poważne problemy. Jeśli masz patologię nerek, poinformuj o tym swojego lekarza, aby poprawić leczenie. A jeśli zauważysz zmiany w oddawaniu moczu, obrzęk, nudności i wymioty podczas przyjmowania antybiotyków, skonsultuj się z lekarzem.

8. Infekcje dróg moczowych.

Antybiotyki stosowane w leczeniu niektórych chorób mogą powodować zakażenia dróg moczowych (ZUM), zwłaszcza u dzieci. Często niszczą pożyteczne bakterie, które żyją w pobliżu cewki moczowej i promują wzrost niebezpiecznych mikroorganizmów w drogach moczowych i pęcherzu moczowym. ZUM można zapobiegać, stosując zasady higieny osobistej.

9. Choroby ucha wewnętrznego.

Wszyscy członkowie rodziny antybiotyków aminoglikozydowych są toksyczni dla ucha wewnętrznego, gdzie lek może przedostać się przez układ krążenia lub przez dyfuzję od ucha środkowego do ucha wewnętrznego. Podczas stosowania aminoglikozydów u osób zażywających narkotyki istnieje większe ryzyko ototoksyczności. Objawy ototoksyczności - częściowa lub głęboka utrata słuchu, zawroty głowy i szumy uszne (czasowe lub stałe).

10. Zmniejszenie skuteczności tabletek antykoncepcyjnych.

Jeśli zażywasz tabletki w celu zapobiegania ciąży, ryfampicyna i podobne leki mogą zmniejszyć ich skuteczność. Potwierdzają to badania. Jeśli zażywasz antybiotyki, jeśli potrzebujesz antykoncepcji, poproś swojego ginekologa o zaproponowanie innych metod antykoncepcji, takich jak zastrzyki progestagenowe, urządzenia wewnątrzmaciczne.

Jak przyjmować antybiotyki bez szkody dla zdrowia.

• Pamiętaj, że skutki uboczne różnią się od różnych ludzi i różnych antybiotyków.
• Pij dużo wody podczas przyjmowania leków przeciwbakteryjnych, aby uniknąć odwodnienia.
• Unikaj alkoholu i kofeiny.
• Unikaj pikantnych potraw, przełącz się na miękką dietę.
• Nie należy przyjmować leku bez recepty.
• Ukończ cały cykl leczenia, aby organizm otrzymał odpowiednią dawkę.
• Nigdy nie bierz pozostałych leków po zakończeniu leczenia.
• Nie należy przyjmować antybiotyków przepisanych innej osobie. Twoje bakterie zakaźne mogą różnić się od tych, dla których zalecono lek.
• Nie naciskaj lekarza, aby podawał ci antybiotyki w celu szybkiego powrotu do zdrowia. Zamiast tego zapytaj o techniki łagodzenia objawów.
• Do zwalczania infekcji używaj naturalnych produktów antybiotykowych, takich jak imbir, jogurt, miód, oregano, grejpfrut, kurkuma, czosnek.

Jeśli artykuł wydawał ci się przydatny, udostępniaj go znajomym w sieciach społecznościowych.

Skutki antybiotyków

Antybiotyki to leki przepisywane w ciężkich przypadkach chorób wywoływanych przez mikroorganizmy bakteryjne. Mogą pomóc uniknąć powikłań bólu gardła, zapalenia ucha, zapalenia płuc, ropnych procesów zakaźnych. Są one stosowane, gdy ludzki układ odpornościowy nie radzi sobie z patogenem. Ale konsekwencje samodzielnego przyjmowania antybiotyków stają się czasem przyczyną zażywania narkotyków.

Niekorzystne reakcje na antybiotyki

Działania niepożądane to zaburzenia ciała spowodowane przyjmowaniem leku. Antybiotyki często powodują nieprawidłowe działanie różnych układów narządów. Z reguły ich negatywny wpływ znika po zakończeniu przyjmowania, ale czasami organizm potrzebuje pomocy w wyzdrowieniu. Istnieją nisko toksyczne grupy antybiotyków, takie jak penicyliny i silne leki. Ale stopień ich wpływu zależy również od ludzkiego ciała.

Negatywny wpływ antybiotyku będzie minimalny, jeśli zastosujesz się do zaleceń lekarza i będziesz postępował zgodnie z instrukcjami dotyczącymi leku. Lekarz określi optymalną dawkę, czas i sposób przyjmowania leku. Możesz pomóc organizmowi uniknąć skutków ubocznych, przestrzegając następujących zasad dotyczących stosowania antybiotyków:

• przyjmować lek regularnie, w wyznaczonym czasie;
• wziąć pigułkę z przegotowaną lub mineralną wodą;
• Nie jedz tłustych i smażonych potraw, napojów alkoholowych, trzymaj się lekkiej diety.

Zaburzenia trawienia i jego konsekwencje

Antybiotykom mogą towarzyszyć negatywne reakcje z narządów przewodu pokarmowego: wzdęcia, zaparcia, biegunka, nudności. Te działania niepożądane są wspólne dla wielu leków o szerokim spektrum działania. Są one spowodowane drażniącym działaniem leku na śluzową powierzchnię narządów trawiennych. Takie zaburzenia występują po zażyciu antybiotyków w postaci tabletek lub kapsułek. Można ich uniknąć, jeśli zażywasz lek po posiłku lub w postaci zastrzyków.

Pod koniec leczenia antybiotykami praca układu pokarmowego najczęściej normalizuje się. Jeśli tak się nie stało, oznacza to, że mikroflora jelitowa została zaburzona. Ten stan nazywany jest dysbiozą. Wynika to z faktu, że wiele antybiotyków ma przygnębiający wpływ nie tylko na patogenne mikroorganizmy, ale także na naturalnych mieszkańców jelita, niezbędnych do jego normalnego funkcjonowania. Z czasem dysbioza przechodzi niezależnie. Szybsze odzyskiwanie normalnej mikroflory organizmu pomoże specjalnym preparatom - probiotykom. Czasami lekarz przepisuje je razem z antybiotykiem.

Oprócz dyskomfortu z układu pokarmowego, dysbakterioza może mieć poważniejsze konsekwencje dla organizmu. To właśnie w jelicie podczas normalnej pracy mikroorganizmów syntetyzowane są ważne witaminy i parahormony: kwas foliowy, biotyna, witaminy B i K, serotonina. Dlatego dysbioza często rozwija awitaminozę, która negatywnie wpływa na pracę różnych narządów i układów. Tak więc niedobór witaminy K powoduje krwawienie z nosa, zapalenie przyzębia, krwotoki podskórne. Aby tego uniknąć, podczas terapii antybiotykowej przyjmuje się kompleksy multiwitaminowe.

Alergia

Przed przepisaniem antybiotyku lekarz musi sprawdzić u pacjenta obecność reakcji alergicznych na leki. Zdarza się jednak, że pacjent nie był świadomy odporności konkretnego leku. Każdy antybiotyk może powodować alergie, ale najczęściej jest spowodowany przez cefalosporyny i penicyliny. Objawy alergii pojawiają się od 2 dni do 2 tygodni po rozpoczęciu terapii antybiotykowej. Główne to:

Najbardziej niebezpieczne dla pacjenta są takie objawy alergii, jak wstrząs anafilaktyczny (powoduje zadławienie), niedokrwistość hemolityczna (zniszczenie erytrocytów - elementy krwi zaangażowane w metabolizm tlenu), zespół Stevensa-Johnsona (skóra i błony śluzowe są pokryte pęcherzami). Warunki te mogą być śmiertelne. Dlatego w przypadku jakichkolwiek reakcji alergicznych przepisany lek jest zastępowany przez środek z innej grupy antybiotyków.

Kandydoza

Przyjmowanie antybiotyków może zakłócić mikroflorę nie tylko w jelitach. Grzyby z rodzaju Candida są naturalnymi mieszkańcami śluzowej powierzchni pochwy i jamy ustnej. W małych ilościach nie powodują dyskomfortu. Wzrost ich populacji jest ograniczony przez pożyteczne bakterie, które również zamieszkują te błony śluzowe. Ale jeśli umierają bakterie, zwiększa się liczba organizmów grzybowych i rozwija się kandydoza choroby lub pleśniawka.

Objawy kandydozy to swędzenie w okolicy narządów płciowych, białe tandetne wydzieliny, nieprzyjemny zapach, ból podczas oddawania moczu i stosunek płciowy. Jeśli pleśniawki pojawią się w ustach, pojawia się jako biała patyna na języku, policzkach i dziąsłach. Kandydoza rozwija się podczas i po zażyciu antybiotyków. Do leczenia należy stosować lokalne leki przeciwgrzybicze, a także środki immunostymulujące.

Intoksykacja narządów wewnętrznych

Antybiotyki niekorzystnie wpływają na pracę wielu narządów. Dzieje się tak zarówno z powodu toksycznych właściwości samego leku, jak iz powodu zatrucia ciała cząstkami zniszczonych komórek bakteryjnych. Po kuracji antybiotykowej najbardziej cierpią wątroba i nerki. Naruszenie ich pracy objawia się następującymi objawami:

• ból lędźwiowy;
• pragnienie;
• zmiana ilości moczu w górę lub w dół;
• badanie krwi pokazuje przeszacowane wartości mocznika i kreatyniny;
• gorączka;
• żółtaczka;
• słabość i utrata apetytu;
• ciemny kolor moczu, bezbarwny kał.

Niektóre leki przeciwbakteryjne szczególnie negatywnie wpływają na pracę układu nerwowego. Po ich zażyciu może to zaszkodzić i zawroty głowy, występują zaburzenia snu. Najpoważniejsze konsekwencje to uszkodzenie nerwów: aparat słuchowy, wzrokowy, przedsionkowy.

Co powinienem zrobić po zażyciu antybiotyków?

Po zakończeniu leczenia antybiotykami konieczne jest przywrócenie mikroflory jelitowej. To nie tylko wyeliminuje dyskomfort, ale także normalizuje metabolizm witamin i stan odporności. W tym celu należy przyjmować probiotyki - biologiczne suplementy zawierające korzystne mikroorganizmy (bifidobakterie i bakterie kwasu mlekowego). Przykładami takich leków są Linex, Bifiform, Acipol, Hilak Forte.

Aby probiotyczne pożyteczne bakterie skolonizowały jelita, konieczne jest dostosowanie diety. Każdego dnia należy jeść pokarmy bogate w błonnik, świeże warzywa i owoce, a także produkty mleczne. Probiotyki można przyjmować przez długi czas, nie zaszkodzą ciału. Bardziej efektywne jest ich stosowanie po zakończeniu kuracji antybiotykowej przez kilka tygodni. Niektóre leki zawierają korzystne bakterie, na które antybiotyk nie ma wpływu. Można je przyjmować podczas głównego leczenia, na przykład, gdy jest ono długie lub występują już naruszenia układu pokarmowego.

Akceptacja antybiotyków, których konsekwencje są bardzo nieprzyjemne dla ciała, powinna być kontrolowana przez specjalistę. Wtedy szkoda dla tej kategorii leków będzie minimalna.

Dostępne na skutki antybiotyków i skutków ubocznych.

Antybiotyki to „ciężka artyleria” współczesnej medycyny, która pomaga radzić sobie z najbardziej złożonymi i niebezpiecznymi zakażeniami o charakterze bakteryjnym. Leki przeciwdrobnoustrojowe są przepisywane do miejscowych i uogólnionych stanów zapalnych, gdy układ odpornościowy organizmu sam nie jest w stanie pokonać choroby.

Jednak stosowaniu silnych leków prawie zawsze towarzyszy objaw skutków ubocznych o różnym nasileniu. Niektóre z nich znikają po odstawieniu leku, podczas gdy inne wymagają dokładnego leczenia, często ponownie za pomocą leków przeciwbakteryjnych.

Skutki uboczne antybiotyków

Są takie negatywne zjawiska ze względu na różnorodne toksyczne działanie leków na organizm. Stopień nasilenia i odwracalności zależy bezpośrednio od stanu zdrowia pacjenta oraz od charakterystyki farmakodynamiki i farmakokinetyki samego leku. Środki przeciwbakteryjne są podzielone na kilka grup, z których niektóre są mniej niebezpieczne z punktu widzenia skutków ubocznych, podczas gdy inne mogą poważnie uszkodzić. Najczęściej rozwijają się:

• Niestrawność - różne zaburzenia trawienia związane z negatywnym wpływem leków na narządy wewnętrzne i mikroflorę jelitową (na przykład zaparcia lub biegunka po antybiotykach).
• Naruszenia aktywności nerwowej ze względu na toksyczność leku w stosunku do ośrodkowego układu nerwowego.
• Reakcje alergiczne są logicznym wynikiem nadwrażliwości na składniki leku. Ciężkość waha się od małych wysypek skórnych do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego.
• Superinfekcja jest dość częstym zjawiskiem ze względu na zmianę równowagi naturalnej mikroflory i zmniejszenie odporności.
• Brak wątroby lub nerek rozwija się z powodu tego, że organy te zajmują się przetwarzaniem i wydalaniem wszystkich związków chemicznych. Przebieg terapii antybiotykowej czasami powoduje dla nich nieuzasadnione obciążenie.

Tak, jeśli ściśle przestrzegasz zasad i schematu przyjmowania leków, nie stosuj samoleczenia, dodatkowo przyjmuj kompleksy witaminowe i probiotyki. Z reguły te proste środki przyspieszają regenerację i chronią organizm przed negatywnymi skutkami leków.

Możliwe skutki przyjmowania antybiotyków

Są bardzo różnorodne, a czasami nawet doświadczony lekarz nie jest w stanie przewidzieć, jak ciało pacjenta zareaguje na dany lek. Z reguły ogólnie zdrowi ludzie, którzy chorują rzadko i mają silną odporność, znacznie rzadziej skarżą się na skutki uboczne.

Jeśli obrona jest osłabiona, szczególnie przez częste stosowanie antybiotyków, reakcja może być bardzo silna. Zagrożone są również dzieci, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany, osoby starsze, jak również osoby z chorobami przewlekłymi w historii. Jakie są konsekwencje antybiotykoterapii?

Zapalenie jamy ustnej po antybiotykach

Ta choroba, która znacznie pogarsza jakość życia, jest zapaleniem błon śluzowych jamy ustnej wraz z rozwojem zaczerwienienia, obrzęku i pojawienia się wrzodów. Środki przeciwbakteryjne, zwłaszcza przyjmowane przez długi czas, zmieniają skład naturalnej mikroflory w ustach i niekorzystnie wpływają na stan układu odpornościowego. W rezultacie błona śluzowa staje się bardzo podatna na patogenne mikroorganizmy: grzyby, wirusy i bakterie, bez napotykania przeszkód, zaczynają się aktywnie proliferować, powodując stan zapalny i owrzodzenie, zwłaszcza u małych dzieci.

Chorobie towarzyszy silny ból w procesie mówienia lub jedzenia, swędzenie i pieczenie, a także wzrost temperatury.

Warunek ten wymaga natychmiastowego leczenia w postaci środków grzybobójczych, przeciwbakteryjnych lub przeciwwirusowych, a także terapii objawowej w celu zmniejszenia obrzęku i bólu. Tylko lekarz prowadzący może wybrać odpowiednie leki, a samoleczenie w tym przypadku tylko pogorszy stan.

Pojawienie się nalotu na język

Jak wiecie, stan tego ciała często pozwala ocenić wszelkie naruszenia w ciele. Zwykle jest różowy, wilgotny, bez pęknięć, ale następujące zmiany mogą powodować procesy patologiczne:

• Biała płytka na języku po zażyciu antybiotyków wskazuje na brak równowagi naturalnej mikroflory i rozmnażanie grzyba z rodzaju Candida. Kandydozie jamy ustnej towarzyszy swędzenie, pieczenie, podczas mechanicznego usuwania białawych osadów, krwawienia śluzowe. Leczenie w tym przypadku odbywa się za pomocą preparatów grzybobójczych przyjmowanych doustnie (flukonazol, leki na bazie nystatyny), witamin i leczenia jamy ustnej środkami antyseptycznymi.
• Brązowy język po spożyciu antybiotyków sygnalizuje dysfunkcję wątroby lub układu pokarmowego jako całości. Kwitnienie tego koloru jest konsekwencją zapalenia wątroby, zapalenia pęcherzyka żółciowego, wrzodu trawiennego, zapalenia jelita grubego i dysbiozy. Uruchamianie kandydozy może również powodować ciemnienie. Leczenie przepisuje się zgodnie z analizami i wynikami badania lekarskiego.
• Pojawienie się czarnej płytki na języku jest najczęściej konsekwencją rozmnażania się patogennej mikroflory, zwykle grzybowej. Jest leczony doustnym podawaniem leków przeciwgrzybiczych i miejscowym stosowaniem środków antyseptycznych. Czernienie może również wskazywać na wysoki poziom zatrucia lub dodanie wtórnej infekcji w postaci bólu gardła.
• Czerwony język podczas przyjmowania antybiotyków, zwłaszcza jeśli zaczerwienienie jest zlokalizowane na krawędziach iw środku - oznaka reakcji alergicznej. W tym przypadku często towarzyszą mu inne charakterystyczne objawy zewnętrzne (wysypka na skórze, obrzęk, swędzenie). Wyeliminowany przez zniesienie leku lub zastąpienie go mniej toksycznym.

Tylko specjalista może wiarygodnie określić przyczynę zjawiska i zalecić odpowiednią terapię.

Superinfekcja

Termin ten odnosi się do wzrostu liczby opornych patogenów na tle antybiotykoterapii innej infekcji. Nadkażenie po antybiotykach jest dość powszechnym zjawiskiem, ponieważ stosowany lek niszczy drobnoustroje bez rozróżniania, zakłócając równowagę mikroflory. W rezultacie niektóre grupy patogenów, które nie są wrażliwe na stosowane leki i nie są powstrzymywane przez korzystne bakterie symbiotyczne, zaczynają się aktywnie proliferować - w tym przypadku zachodzi endogenna superinfekcja (taka jak kandydoza).

Jeśli organizm jest osłabiony przez antybiotykoterapię, jest atakowany z zewnątrz, mówimy o egzogennej superinfekcji, która jest zwykle nazywana komplikacją. Leczenie przeprowadza się zgodnie z wynikami baccosev stosując środki przeciwbakteryjne odpowiednie do diagnozy.

Wypadanie włosów po antybiotykach

Należy pamiętać, że leki przeciwbakteryjne nie wpływają bezpośrednio na stan sierści. Jednakże, przypadki łysienia przeciwko lub po antybiotykoterapii są czasami rejestrowane, co pozwala ocenić obecność połączenia pośredniczącego.

Pośrednimi przyczynami wypadania włosów mogą być:

• ogólny stan stresu organizmu w okresie choroby, który jest charakterystyczny nie tylko dla zakażeń bakteryjnych;
• dysbakterioza i związany z nią niedobór witamin i zmniejszona odporność, w wyniku czego mieszki włosowe nie otrzymują wystarczającego odżywiania i umierają;
• nadkażenie (np. zakażenie grzybicze), które dotyka skórę głowy u kobiet, mężczyzn i dzieci.

Terapia wspomagająca może pomóc w zapobieganiu łysieniu dzięki leczeniu antybiotykiem. Zaleca się przyjmowanie kompleksów witaminowych, ponieważ dysbioza prowadzi do niedoboru witamin z grupy B syntetyzowanych w jelitach, a także pre- i probiotyków.

Zaburzenia stolca: co robić z zaparciami po antybiotykach

Jednym z najczęstszych skutków ubocznych przyjmowania ABP jest biegunka związana z antybiotykami - konsekwencja podrażnienia ścian jelita składników leku. Zwykle nie jest zbyt wyraźny i szybko mija po ukończeniu kursu. Jednak na tle długotrwałego stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania często rozwija się dysbakterioza - śmierć pożytecznych bakterii w jelicie i brak równowagi mikroflory. W rezultacie procesy trawienia są zakłócane, masy kałowe skraplają się, gromadzą się w świetle i występują zaparcia.

Jeśli stosujesz odpowiednią dietę i otrzymujesz probiotyki, szybko mija, ale jeśli defekacja jest nadal trudna 5-7 dni po zakończeniu leczenia, możliwe są poważne powikłania po zażyciu antybiotyków. Warunek ten wymaga wizyty u lekarza w celu zdiagnozowania przyczyny i podjęcia odpowiednich działań. Właściwe odżywianie, zarówno podczas, jak i po leczeniu ALD, pomoże zapobiec problemom trawiennym i zapobiegnie zaparciom.

Dieta powinna składać się głównie z warzyw, owoców, produktów mlecznych, chudego mięsa. „Ciężkie” smażone, słone i pikantne potrawy, a także źródła szybkich węglowodanów powinny być czasowo wyłączone. Ponadto wymagane są obfite picie i przyjmowanie probiotyków.

Absolutorium po antybiotykach u kobiet

Uczciwa płeć często skarży się na pojawienie się różnych wydzielin po antybiotykoterapii. Zjawisko to jest spowodowane dysbiozą, która dotyka nie tylko jelita, ale także pochwę, w której znajduje się jego własna naturalna mikroflora. Najczęściej środki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania wywołują kandydozę, czemu towarzyszy dyskomfort w okolicy narządów płciowych i charakterystyczne tandetne wydzieliny białego koloru. W tym przypadku ginekolog przepisuje doustne preparaty typu Flukonazol lub czopki (tabletki) do stosowania miejscowego.

Powierz swoim pracownikom służby zdrowia! Umów się na wizytę, aby zobaczyć najlepszego lekarza w swoim mieście już teraz!

Skutki przyjmowania antybiotyków u kobiet nie ograniczają się wyłącznie do kandydozy, ponieważ można aktywować inne patogeny. Prawdopodobnie rozwój zapalenia jelita grubego, gardnerelozy, ureaplazmozy i innych zapalenia pochwy. Jeśli po zażyciu leków przeciwdrobnoustrojowych pojawiają się jakiekolwiek patologiczne wydzieliny o nietypowym kolorze (są one zwykle przezroczyste), z nieprzyjemnym zapachem lub bez, jak również swędzenie, pieczenie i ból, należy natychmiast skontaktować się z ginekologiem. Lekarz przepisze badanie bakteriologiczne i odpowiednie leczenie.

Inne efekty

Mogą występować inne działania niepożądane antybiotyków jako reakcja różnych układów organizmu. Często pacjenci skarżą się na bóle głowy, problemy ze snem, nerwowość, depresję, co wiąże się z negatywnym wpływem leków na układ nerwowy. Szczególnie niebezpieczny ototoksyczny ABP (na przykład aminoglikozydy), niekorzystnie wpływający na lek przedsionkowy i nerwy słuchowe.

Często występują reakcje alergiczne o różnym nasileniu, zwłaszcza gdy samoleczenie lub nieuwaga lekarza. Nie powinniśmy zapominać o teratogennym działaniu niektórych antybiotyków na płód, co wymaga szczególnie ostrożnego podejścia do leczenia zakażeń bakteryjnych u kobiet w ciąży. W przypadku stosowania fluorochinolonów prawdopodobne jest uszkodzenie tkanki łącznej (ścięgien), które również należy wziąć pod uwagę podczas przepisywania. Czasami rozwijają się także zaburzenia czynności nerek i wątroby w wyniku zwiększonego obciążenia tych narządów podczas terapii.

Jeśli antybiotyki nie pomagają

Zdarza się, że środki przeciwdrobnoustrojowe są bezsilne wobec infekcji. Z czym można się połączyć? Istnieje kilka prawdopodobnych powodów, z których każdy wymaga odrębnego rozpatrzenia:

• Oporność to odporność patogenu na lek. Związany z niewłaściwym doborem leku iz tworzeniem uzależnienia. Oznacza to, że przy częstym stosowaniu tych samych leków patogeny stają się odporne. Aby wyleczyć taką infekcję, musisz stworzyć punkty zwrotne, aby zidentyfikować konkretny szczep.
• Samoleczenie jest najczęstszą przyczyną, ponieważ bez specjalnego wykształcenia i dostępu do narzędzi diagnostycznych niemożliwe jest wybranie odpowiedniego leku. Oprócz braku efektu terapeutycznego taka „niezależność” obfituje w nadkażenie i komplikacje.
• Niekompetencja lekarza - niestety tak się dzieje. Wynika to z braku wykształcenia lub nieuwagi - jeden wynik: antybiotyk nie pomógł, choroba postępuje. W takim przypadku musisz skontaktować się z innym specjalistą.

Dziś nie da się obejść bez leczenia antybiotykami, ale można zmniejszyć ryzyko ich szkodliwego wpływu na organizm. Aby to zrobić, powinieneś skonsultować się z kompetentnym lekarzem w celu uzyskania porady, nie samoleczenia, ściśle przestrzegać instrukcji. Ważny jest również zdrowy styl życia i dieta w okresie antybiotykoterapii. Ponadto probiotyki, specjalne preparaty żywego kwasu mlekowego i bifidobakterii, pomogą w utrzymaniu organizmu.

ARTYKUŁY ZDROWOTNE

wszystkie materiały są sprawdzane przez ekspertów

Biorąc antybiotyki. Prawda i mity

Większość z nas szuka pomocy w walce z antybiotykami podczas choroby, często bez konsultacji z lekarzem. Zdolność antybiotyków do skutecznego leczenia wielu chorób i skutecznego zabijania infekcji jest dla nas tak przyjemna, że ​​zaczynamy je przyjmować zawsze, gdy istnieje zagrożenie dla zdrowia.

To ostatecznie może prowadzić do niezbyt korzystnych konsekwencji. Rozumiemy więc prawdziwe fakty i mity na temat przyjmowania antybiotyków, które pomogą nam kompetentnie dbać o nasze zdrowie.

Mit nr 1. Wszystkie leki przeciwbakteryjne są antybiotykami.

W literaturze medycznej termin „antybiotyk” jest często stosowany w odniesieniu do wszystkich środków przeciwdrobnoustrojowych, ale prawdziwymi antybiotykami są tylko leki utworzone przez mikroorganizmy lub uzyskane metodami półsyntetycznymi.

Mit numer 2. Czy antybiotyki są przyjmowane tylko w przypadku poważnych chorób?

Nie możesz obejść się bez antybiotyków, jeśli mówimy o poważnym zagrożeniu dla zdrowia, a nawet życia ludzkiego, a mianowicie:

• choroby górnych dróg oddechowych (stanik, zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc) i narządy laryngologiczne (zapalenie ucha);

• zakaźne zapalenia zlokalizowane w zamkniętych jamach (zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie szpiku, ropień, ropowica);
• po operacji - aby zapobiec wystąpieniu infekcji;
• zakażenie płuc mykoplazmą, jersinioza, chlamydia i niektóre inne zakażenia układu moczowo-płciowego.

Odmowa przyjęcia antybiotyków w przypadkach, w których są one naprawdę wymagane, ma poważne konsekwencje nawet po przejściu aktywnego etapu choroby:

- po bólu gardła może wystąpić uszkodzenie serca (reumatyzm, zapalenie mięśnia sercowego) i nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek);

- po ostrych chorobach (zapalenie płuc, zapalenie stawów itp.) tworzą się przewlekłe powolne choroby (przewlekłe zapalenie płuc, przewlekłe zapalenie stawów, przewlekłe zakażenie dróg moczowych).

Niektóre znacznie pogarszające się życie chorób przewlekłych są leczone wyłącznie za pomocą antybiotyków. Są to: zakażenie płuc mykoplazmą, jersinioza, chlamydia i niektóre inne zakażenia układu moczowo-płciowego.

Mit nr 3. Antybiotyk jest zły i zły dla organizmu.

Wiele osób odmawia przyjmowania antybiotyków przepisanych przez lekarza, nawet w ciężkim stanie. Pomimo faktu, że niektóre antybiotyki mają skutki uboczne, istnieją leki, których celem, równolegle z antybiotykami jako osłoną, mogą znacznie zmniejszyć ryzyko powikłań, takich jak alergie lub dysbioza. Uzależnienie od antybiotyków nie powstaje. I oczywiście trudno jest ocenić zagrożenia związane z antybiotykami, jeśli chodzi o ratowanie życia.

Mit nr 4. Antybiotyk zawsze działa, więc pomoże teraz.

Ten sam antybiotyk może nie pomóc w dokładnie tych samych chorobach u tej samej osoby. Bakterie szybko dostosowują się do antybiotyku i po ponownym mianowaniu nie mogą być dla nich problemem. Antybiotyk, który pomógł w pneumokokowym zapaleniu płuc w zeszłym roku, może nie działać z pneumokokowym zapaleniem płuc w przypadku nawracającej choroby.

Aby dowiedzieć się dokładnie, które antybiotyki są wrażliwe na patogen, konieczne jest podanie plwociny lub innych wydzielin z chorego organu, przesłanie go do laboratorium w celu przeprowadzenia analizy bakteriologicznej z inokulacją w celu wykrycia wrażliwości na antybiotyki. Lekarz musi przepisać to badanie. Analizę przeprowadza się przez pięć dni, podczas których nadal trzeba przepisać antybiotyk, aby uniknąć powikłań w przebiegu choroby. Jeśli stan pacjenta nie poprawi się w ciągu pierwszych dwóch lub trzech dni po rozpoczęciu pierwszego antybiotyku, lek należy natychmiast zmienić.

Pamiętaj: ważne jest, aby przyjmować antybiotyki wyraźnie zgodnie z zaleceniami lekarza - w określonych dawkach io określonej porze dnia. Aby mieć zawsze pod ręką leki, możesz umieścić je w wygodnym i kompaktowym pudełku na pigułki - dzięki czemu zawsze możesz pić antybiotyki na czas, bez względu na to, gdzie jesteś.

Mit nr 5. Antybiotyk można przyjmować bez próby.

Alergie mogą wystąpić na każdym antybiotyku. Jego przejawy są różne:

• szok
• wzrost temperatury (można to szybko sprawdzić za pomocą wysokiej jakości termometru, który zapewnia dokładne odczyty cyfrowe),
• obrzęk węzłów chłonnych i śledziony,
• ból stawów
• obrzęk,
• wysypka.

Aby sprawdzić, czy masz nietolerancję na konkretny lek, musisz wykonać test. Jeśli antybiotyk znajduje się w ampułce, lekarz wykonuje test. To „zdarzenie” to śródskórne wstrzyknięcie do ręki 0,1 ml antybiotyku. Jeśli po 5 minutach na skórze wystąpi zaczerwienienie większe niż 5 mm, jest to alergia, a następnie nie można użyć antybiotyku - trzeba szukać zamiennika. W przypadku tabletek próbka stanowi 1/4 części z pojedynczej dawki. Jeśli 30 minut po zażyciu pigułki zaczniesz czuć się źle lub skóra stanie się pokryta wysypką, najprawdopodobniej jesteś uczulony na lek.

Mit numer 6. Możesz sam zafundować sobie antybiotyki.

Samoleczenie antybiotykami jest obarczone nieskutecznością z powodu złego wyboru leku, rozwoju działań niepożądanych z powodu niedokładnego dawkowania i braku odpowiedniej osłony, rozwoju oporności drobnoustrojów na antybiotyk z powodu przedwczesnego odstawienia leku.

Identyfikacja drobnoustroju i badanie jego wrażliwości na antybiotyki pomaga wybrać odpowiedni lek, ale nie zawsze jest to możliwe. Nawet jeśli znany jest czynnik sprawczy i jego wrażliwość na antybiotyki, należy wybrać lek, który dociera do ciała drobnoustroju. Dawka leku zależy od wieku i powiązanych chorób i nie zawsze odpowiada zalecanemu w streszczeniu, ponieważ zalecenia te są zaprojektowane dla średnich, a nie indywidualnych parametrów. Aby zawsze przyjmować lek prawidłowo zgodnie z zaleconą dawką, zaopatrz się w małe pudełko kieszonkowe na tabletki z funkcją cięcia (takie pudełko jest zwykle wyposażone w ostrze ze stali nierdzewnej, aby precyzyjnie i szybko przeciąć dowolny lek).

Mit nr 7. Czas przyjmowania antybiotyku może być krótki.

Właściwie dobrany czas trwania leczenia antybiotykiem jest ważny. Średnio wynosi 5-7 dni, ale bardzo często pacjenci przestają przyjmować antybiotyk po 1-2 dniach leczenia, gdy tylko poczują się lepiej.

Samo ciało nie może sobie poradzić, infekcja stanie się powolna, dojdzie do uszkodzeń serca, nerek itp. W wyniku przedwczesnego anulowania antybiotyku mogą pojawić się również oporne szczepy bakterii. Z drugiej strony, jeśli antybiotyk jest przyjmowany niepotrzebnie przez długi czas, pomimo jego braku, wzrasta ryzyko rozwoju dysbakteriozy lub alergii.

Mit numer 8. Po zażyciu antybiotyku zawsze pojawia się dysbakterioza.

Pojawia się, ale nie zawsze. Większość nowoczesnych antybiotyków jest pozbawiona tego efektu ubocznego. Na przykład rzadko powodują cefazoliny, chloramfenikol, penicylinę, fluorochinolony, erytromycynę, azytromycynę, roksytromycynę i midekamitynę, ale często ampicylina, biseptol, amoksycylina, gentamycyna. Dlatego, jeśli nie chcesz leczyć jelita po zakończeniu przyjmowania antybiotyku, zapytaj lekarza nawet przy wyborze środka do przepisania leku bez takich skutków ubocznych.

Mit nr 10. Stosowanie antybiotyków w ciąży jest zabronione.

Prawdą jest, że nie wszystkie antybiotyki mogą być przyjmowane przez kobiety w ciąży. Na przykład tetracyklina, chloramfenikol, doksycyklina, fluorochinolony, biseptol są absolutnie przeciwwskazane u kobiet w ciąży, ponieważ powodować zaburzenia rozwoju płodu. Uważaj na penicylinę i metronidazol. W każdym razie w kwestii przyjmowania wszystkich leków w tym okresie należy skontaktować się z ginekologiem położnikiem.

Tak więc złe antybiotyki się nie zdarzają - zdarza się, że są oni mianowani „bez pracy” i „poza miejscem” przez niekompetentnych lekarzy lub pewnych siebie pacjentów i ich „życzliwych” asystentów.

Nadmierne stosowanie antybiotyków: co może powodować

Leczenie zakażeń antybiotykami jest niewątpliwie jednym z największych osiągnięć medycyny, ale wymaga to bardzo ostrożnego i odpowiedzialnego podejścia.

Niestety, antybiotyki są często stosowane nadmiernie, nie dla zamierzonego celu, nie tylko dla pacjentów z samoleczeniem, ale także - niestety - dla lekarzy. Prawdopodobnie musiałeś poradzić sobie z powołaniem antybiotyków na objawy przeziębienia, grypy i ostrych infekcji dróg oddechowych.

Tymczasem stosowanie antybiotyków nie pomoże w infekcji wirusowej, ich działanie skierowane jest na bakterie. Objawy infekcji wirusowych i bakteryjnych częściowo się pokrywają, więc diagnoza może być trudna. Uważa się, że niektóre zapalenie ucha, ciężkie zapalenie zatok, ból gardła, zapalenie dróg moczowych, zapalenie rany i skóry powodują bakterie, a wirusy są odpowiedzialne za przeziębienie, grypę, większość zapalenia ucha, ostre choroby układu oddechowego, zapalenie oskrzeli, wirusowe zapalenie żołądka i jelit, które w codziennym życiu nazywa się grypą żołądkową lub jelitową..

Jeśli często używasz antybiotyków do innych celów, stają się one nieskuteczne, ponieważ z czasem bakterie obecne w organizmie mutują i rozwijają się opornie, tj. szczep odporny na antybiotyki. To samo dzieje się, gdy lek jest niewłaściwie stosowany, gdy pacjent nie ukończy kursu, odczuwając poprawę w drugim lub trzecim dniu podawania. Antybiotyk nie oczyścił całkowicie organizmu z infekcji, a pozostałe bakterie mutują w sposób opisany powyżej. Osoba staje się nosicielem takiej opornej infekcji, rozprzestrzenia ją, ale antybiotyki pierwszej generacji nie pomagają chorym i zwiększa się ryzyko powikłań, a nawet śmierci. Ironią losu jest to, że antybiotyki, jako rewolucyjny przełom w walce z infekcjami, stają się twórcami nowych infekcji, które wymagają nowych, jeszcze silniejszych antybiotyków. Takie błędne koło zostało przewidziane przez Alexandra Fleminga, który w 1928 r. Odkrył pierwszy antybiotyk, penicylinę. W swoich wykładach wielokrotnie ostrzegał przed stosowaniem tych silnych leków bez ugruntowanej diagnozy.

Jednak rozwój szczepów bakteryjnych o wysokiej oporności nie jest jedyną nieprzyjemną konsekwencją nadmiernego stosowania antybiotyków. Innym bardzo częstym powikłaniem terapii antybiotykowej jest dysbioza. Antybiotyki o szerokim spektrum działania (amoksycylina, doksycyklina, lewomycetyna itp.) Są bardzo skuteczne przeciwko wielu infekcjom, ale zabijają także korzystną mikroflorę jelitową, od której zależy nasz przewód pokarmowy, naszą odporność i wszystkie procesy metaboliczne naszego organizmu. Nie jest przypadkiem, że we współczesnej literaturze medycznej jelito jest nazywane drugim mózgiem: jego rola w funkcjonowaniu wszystkich narządów i układów, w tym centralnego układu nerwowego, jest trudna do przecenienia. I to jest kolejny poważny powód, aby nie przepisywać antybiotyków bez diagnozy, co zdecydowanie wskazuje na ich absolutną konieczność.

Pierwszymi objawami dysbakteriozy są biegunka lub zaparcia (często przerywane), nadmierne tworzenie się gazów w jelitach i wzdęcia. W przypadku braku korzystnej flory, w jelicie rozwijają się bakterie chorobotwórcze i drożdże, powodując procesy gnilne i fermentacyjne. W tym przypadku pacjent zaczyna łaknąć słodyczy i mąki, ponieważ patogeny wymagają pożywienia i żywią się cukrami i skrobią. Stopniowo pojawiają się inne objawy, tak poważne, że problemy jelitowe wydają się być drobnymi przykrościami w tle. Często pacjent zwraca się do neurologa, skarżąc się na chroniczne zmęczenie, migreny, depresję, bez powiązania ich z zaburzeniami jelitowymi. Jego układ odpornościowy jest osłabiony, cierpi na częste przeziębienia, przeciwko którym, ponownie, bardzo prawdopodobne jest przepisywanie antybiotyków. Skończyliśmy więc na kolejnym błędnym kole.

Ale to nie wszystko.

Oto kilka nowych wiadomości. Dr Martin Blaser, profesor mikrobiologii w Langon Medical Center na Uniwersytecie Nowojorskim, w swoim artykule opublikowanym w sierpniowym numerze czasopisma Nature przedstawia nieoczekiwaną hipotezę. Uważa, że ​​zmiana mikroflory ludzkiego ciała w wyniku nadmiernego stosowania antybiotyków pociąga za sobą nie tylko alergie, zespół jelita drażliwego, astmę i refluks żołądkowo-przełykowy, ale także powoduje otyłość. Ale najważniejsze, jego zdaniem, nie wszystkie mikroorganizmy, które traktowaliśmy jako patogeny, są wyłącznie patogenami.

Ludzkie jelito jest siedliskiem miliardów bakterii, ale ile wiemy o ukrytym przed nami ekosystemie?

Weź Helibacter pylori, znany czynnik sprawczy przewlekłego zapalenia żołądka, wrzodów i prawdopodobnie raka żołądka. Wielu lekarzy, odkrywszy te bakterie w przewodzie pokarmowym pacjenta, natychmiast przepisuje antybiotyki, nawet jeśli w tej chwili pacjent nie skarży się na objawy tych chorób. Dr Blazer uważa, że ​​jeśli Helibacter żyje w ludzkim ciele przez dziesiątki tysięcy lat, to dla takiej symbiozy muszą istnieć dobre powody. Jego laboratorium przeprowadziło szereg badań, z których wynika, że ​​po pozbyciu się bakterii Helibacter żołądek zachowuje się zupełnie inaczej.

Po jedzeniu poziom greliny, hormonu głodu wydzielanego przez żołądek, powinien spaść. Co zaskakujące, u pacjentów, którzy pozbyli się Helibacter, poziom greliny we krwi po jedzeniu pozostał stabilny, a zatem dał mózgowi sygnał do dalszego jedzenia. Ponadto, myszy w eksperymencie Blazer po dawkach antybiotyków porównywalnych do dawek podawanych dzieciom z zapaleniem ucha i bólem gardła (które są dość wystarczające, aby zabić wszystkich Helibacter pylori nie u jednego pacjenta), spowodowały wzrost masy ciała nawet bez zmiany diety. Rzeczywiście, rolnicy już dawno zaczęli podawać antybiotyki zwierzętom hodowanym na mięso, właśnie dlatego, że zauważyli, że przyczyniają się do zwiększenia masy ciała bez zwiększania spożycia kalorii.

Wyniki eksperymentów Blazera są powiązane z faktami ujawnionymi przez Petera Turnbau, genetyka z Harvard University i dr Jeffreya Gordona, gastroenterologa z Washington University. Odkryli, że proporcje różnych rodzajów bakterii w jelitach zarówno myszy, jak i osób cierpiących na otyłość znacznie różniły się od odpowiednich wskaźników grupy kontrolnej, odpowiednio, myszy i osób o normalnej masie ciała. Zmiana równowagi różnych bakterii w mikroflorze jelitowej w wyniku stosowania antybiotyków, zdaniem naukowców, zwiększa ryzyko otyłości dla pacjenta.

Epidemiolog z Uniwersytetu Nowojorskiego Yu Chen ustalił odwrotną korelację między obecnością Helibacter pylori w przewodzie pokarmowym a chorobami takimi jak astma, katar sienny i reakcje alergiczne skóry. Zniszczenie tych bakterii zwiększa ryzyko rozwoju chorób, takich jak refluks żołądkowy, co samo w sobie jest związane z astmą i zapaleniem przełyku.

Dr Barry Marshall, profesor biologii klinicznej na Uniwersytecie Zachodniej Australii w Perth, który otrzymał 2005 Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za odkrycie bakterii Helibacter pylori i ich rolę w rozwoju zapalenia żołądka i choroby wrzodowej, zareagował dość spokojnie. „Jeszcze nikogo nie zabiłem, dając moim pacjentom antybiotyki przeciwko Helibacter pylori, ale jest wiele przypadków, kiedy ludzie byli zabijani pod nieobecność antybiotyków Helibacter”, powiedział. Jednocześnie zgodził się, że w krajach rozwiniętych antybiotyki są stosowane nadmiernie i nawet sugerowały, że w przyszłości detoksyfikowany szczep Helibacter pylori może być stosowany do leczenia pacjentów z astmą i otyłością.

Praca Martina Blazera jest uznawana za wyjątkowo ważny Narodowy Instytut Zdrowia Stanów Zjednoczonych, który dostarczył mu dotacji na kontynuację badań nad rolą symbiozy ludzkiego ciała z różnymi mikroorganizmami. Wyniki tego badania mogą uczynić nową rewolucję w medycynie.

W międzyczasie spróbujmy sformułować kilka zasad dotyczących stosowania antybiotyków.