Ma wysoką temperaturę przez długi czas.

Zwykle podwyższona temperatura utrzymuje się do 3 dni. Ale co zrobić, jeśli wysokie wartości termometru utrzymują się przez dłuższy czas? Najczęściej, jeśli podczas przeziębienia temperatura nie spada w tym okresie, mówimy o komplikacji bakteryjnej SARS. Jego konsekwencje mogą być o wiele bardziej niszczące niż normalna infekcja wirusowa. Sprawdźmy, jakie są główne komplikacje ARVI?

Zapalenie ucha

Jest to inny rodzaj zapalenia w przewodzie słuchowym. Najczęściej zapalenie ucha środkowego oznacza zapalenie ucha środkowego. Objawem jest ból i uczucie, jak gdyby strzelał w niego. Najbardziej narażoną populacją są dzieci.

Ropne powikłania

Drugim rodzajem powikłania jest zapalenie zatok. Jest to zapalenie zatok przynosowych. Jedną z najbardziej znanych odmian zapalenia zatok jest zapalenie zatok. Wśród najczęstszych objawów tej choroby może być ból twarzy i ropny wydzielina z nosa. Ponadto ich liczba może być dość duża. Ponadto, często występuje bardzo zły ból głowy z zapaleniem stawów. Nieleczony może zakończyć się zapaleniem opon mózgowych.

Drugim rodzajem ropnych powikłań jest ból gardła lub ropne zapalenie migdałków. Te części naszego gardła stanowią zbiór tkanki limfoidalnej. Jeśli staną się zapalone, cios może przejść przez cały układ odpornościowy. Ból gardła jest poważną chorobą. Dlatego, jeśli masz podejrzenie wystąpienia tej choroby, wymagana jest konsultacja z terapeutą.

Zapalenie płuc

Ta choroba, popularnie nazywana zapaleniem płuc. W zasadzie ta nazwa jest poprawna. W końcu wpływa na pęcherzyki płucne - małe pęcherzyki płucne, których głównym zadaniem jest przenoszenie tlenu do układu krążenia. W konsekwencji ich porażka może doprowadzić do głodu tlenu całego organizmu, a nawet śmierci. I nawet jeśli niezależnie doświadczasz tej choroby, objętość płuc jest znacznie zmniejszona. Dlatego bardzo ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w sprawie tej choroby.

Dlaczego ważne jest, aby odwiedzić lekarza?

Żadnych z tych komplikacji nie można wyleczyć samodzielnie. Pamiętaj, aby skontaktować się z lekarzem. Konsekwencje komplikacji są znacznie poważniejsze niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. A jeśli temperatura utrzymuje się dłużej niż trzy dni - jest to okazja, aby skonsultować się z lekarzem. A jeśli to nie pomoże lekowi przeciwgorączkowemu - to tym bardziej. Tylko ty jesteś odpowiedzialny za swoje zdrowie.

Najskuteczniejszymi lekami przeciw ARVI, które należy podjąć w celu uniknięcia powikłań, są niesteroidowe leki przeciwzapalne. Ale analginum, paracetamol (chociaż taki też jest) i aspiryna nie powinny być stosowane ze względu na dużą toksyczność.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Udostępnij post „Wysoka temperatura, co robić”

Gorączka bez objawów u dorosłych

Kiedy dorosły ma gorączkę bez objawów, zawsze jest to niepokojące, ponieważ temperatura, jako jedna z reakcji organizmu, nie powstaje od zera. Jednak brak jakichkolwiek objawów jest przerażający, ponieważ niemożliwe jest natychmiastowe określenie przyczyny tego stanu.

Optymalnym wskaźnikiem temperatury normalnych procesów w ludzkim ciele jest 36,6 ° C Jednak zdarzają się sytuacje, w których temperatura wzrasta bez powodu.

Z jednej strony dla niektórych osób jest to norma: są ludzie, którzy mają zawsze 36, a są tacy, którzy mają normalną - 37,4 ° C Z drugiej strony, jeśli osoba normalnie ma normalną temperaturę 36,6 ° C, to wysoka temperatura bez objawów u osoby dorosłej oznacza jakiekolwiek zakłócenie.

Dlaczego występuje wysoka gorączka?

We wszystkich innych sytuacjach wzrost temperatury ciała powyżej normy wskazuje, że organizm próbuje coś zwalczyć. W większości przypadków są to obce czynniki w organizmie - bakterie, wirusy, pierwotniaki lub konsekwencje działania fizycznego na organizm (oparzenia, odmrożenia, ciało obce). W podwyższonych temperaturach istnienie środków w organizmie staje się trudne, infekcje, na przykład, umierają w temperaturze około 38 ° C.

Wszystkie gorączki są podzielone na trzy grupy:

Niska jakość gorączki, w której temperatura wzrasta z 37 do 38 stopni;
Gorączka gorączkowa - temperatura wzrasta z 38 do 39 stopni;
Gorączka gorączkowa - wzrost temperatury do 40 stopni i powyżej.

Ale każdy organizm, jak mechanizm, nie jest doskonały i może się załamać. W przypadku temperatury obserwujemy to, gdy organizm reaguje gwałtownie na różne infekcje z powodu indywidualnych cech układu odpornościowego, a temperatura wzrasta zbyt wysoko, dla większości ludzi jest to 38,5 C.

Przyczyny gorączki u dorosłych bez objawów

Gorączkę lub gorączkę obserwuje się w prawie wszystkich ostrych chorobach zakaźnych, a także podczas zaostrzenia niektórych chorób przewlekłych. W przypadku braku objawów nieżytowych lekarze mogą określić przyczynę wysokich wskaźników temperatury ciała pacjenta, izolując patogen bezpośrednio z lokalnego źródła zakażenia lub z krwi.

Znacznie trudniej jest określić przyczynę temperatury bez objawów przeziębienia, jeśli choroba pojawiła się w wyniku ekspozycji na organizm warunkowo patogennych drobnoustrojów (bakterii, grzybów, mykoplazmy) - jednocześnie zmniejszając ogólną lub miejscową odporność. Następnie konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego badania laboratoryjnego nie tylko krwi, ale także moczu, żółci, plwociny i śluzu.

Przyczyny temperatury bez objawów mogą być związane z następującymi chorobami:

Choroby endokrynologiczne, na przykład nadczynność tarczycy;
Zapalenia ogólnoustrojowe: choroba Crohna, reumatyzm, zapalenie wielostawowe, guzkowe zapalenie okołostawowe i inne;
Choroby onkologiczne: nowotwory żołądka, wątroby, nerek, oskrzeli lub płuc, chłoniak, białaczka;
Choroby o etiologii grzybiczej, pasożytniczej lub wirusowej: kiła, toksoplazmoza, kandydoza, malaria;
Choroby zakaźne: zakażenie HIV, borelioza, nawracający i tyfus, gruźlica;
Choroby zapalne pochodzenia bakteryjnego: posocznica, zapalenie macicy, zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie opon mózgowych, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie płuc, zapalenie wsierdzia itp.

We wszystkich sytuacjach wzrost temperatury bez zimnych objawów sugeruje, że organizm próbuje sobie z tym poradzić. Na przykład tzw. Gorączka podgorączkowa, której często towarzyszy niedokrwistość - niski poziom hemoglobiny we krwi.

Czy powinienem obniżyć temperaturę?

Uważa się, że wzrost temperatury jest korzystnym czynnikiem wskazującym na odporność organizmu na destrukcyjne wpływy. Kiedy odczytujesz termometr do 38,5 ° C, nie powinieneś panikować.

Jeśli zaobserwuje się jego wzrost, warto obniżyć temperaturę za pomocą leków przeciwgorączkowych - Paracetamol, Aspiryna... można również stosować NLPZ - Ibuprofen, Nurofen. Nurofen dziecięcy w postaci słodkiego syropu najlepiej nadaje się dla dzieci, ale nie można podawać aspiryny dziecku.

W temperaturze 42 ° C zachodzą nieodwracalne zmiany w korze mózgowej i możliwy jest zgon. Ale to się rzadko zdarza.

Temperatura 37 bez objawów: możliwe przyczyny

Katar, gorączka, ból gardła są powszechnymi zjawiskami przeziębienia. Ale co zrobić, jeśli temperatura utrzymuje się 37 bez objawów? Z jakich powodów powstaje i jak sobie z tym poradzić, zobaczmy.

Przyczyny gorączki bez widocznych objawów:

Początek ciąży (u kobiet);
Osłabienie odporności;
Obecność jakiejkolwiek powolnej infekcji w organizmie;
Przedwczesny stan;
Zubożenie rezerw ludzkich energii;
Ogólne zmęczenie, depresja lub stan po stresie;
Choroby przenoszone drogą płciową (kiła, AIDS itp.)

Zasadniczo temperatura 37 osób bez objawów u osoby dorosłej wynika z faktu, że istnieje jakiś powód, który spowodował ten stan, ale nie do końca przezwyciężył obronę osoby.

Temperatura 38 bez objawów: możliwe przyczyny

Temperatura 38 bez objawów może wystąpić dość często. A przyczyny tej temperatury nie zawsze są takie same. Ta temperatura może sygnalizować, że rozpoczyna się zapalenie migdałków lub pęcherzykowe zapalenie pęcherzyka (z dusznicą bolesną, temperatura nieznacznie wzrasta).

Jeśli temperatura jest wyższa niż 38 stopni bez objawów trwa 3 lub więcej dni, może to być manifestacja:

Reumatyzm;
Atak serca;
Zapalenie nerek (charakteryzuje się silnym kłującym bólem w dolnej części pleców);
Dystonia naczyniowa, której towarzyszy nieregularne ciśnienie krwi;
Zapalenie płuc.

Najbardziej nieprzyjemnym zespołem jest utrzymywanie gorączki przez kilka tygodni lub nawet miesięcy. Jest to najprawdopodobniej:

Znak rozwoju w ciele guza;
Poważne zaburzenia endokrynologiczne;
Białaczka;
Rozproszone zmiany w wątrobie lub płucach.

Jedyną rzeczą, która łączy wszystkie te przypadki, jest to, że w każdym przypadku wzrost temperatury jest spowodowany oporem ciała, co oznacza, że układ odpornościowy walczy.

Temperatura 39 bez objawów: możliwe przyczyny

Jeśli temperatura 39 bez objawów u dorosłego nie wystąpi po raz pierwszy, to jest to wyraźny znak patologicznego spadku odporności i rozwoju przewlekłego procesu zapalnego. Zjawisku temu może towarzyszyć utrata przytomności, drgawki gorączkowe, trudności w oddychaniu lub jego dalszy wzrost. W takim przypadku należy skontaktować się z placówką medyczną.

Wysoka temperatura ciała 39-39.5 ° bez widocznych objawów może sygnalizować następujące choroby:

ARVI;
Obecność procesu nowotworowego;
Rozwój dusznicy bolesnej;
Objawy reakcji alergicznej;
Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek;
Objaw zespołu podwzgórza;
Obecność wirusowego zapalenia wsierdzia;
Pojawienie się zakażenia meningokokowego.

Wyjaśnienie przyczyn wzrostu temperatury do 39 ° C u dorosłych jest trudnym zadaniem nawet dla doświadczonych specjalistów, ponieważ w celu określenia przyczyny konieczne jest wyizolowanie patogenu z krwi lub źródła zakażenia.

Co robić

Przede wszystkim idź do recepcji do swojego terapeuty. Bardzo często po prostu nie jesteśmy w stanie zauważyć tych lub innych objawów, a lekarz może łatwo je zidentyfikować i zdiagnozować chorobę. Konieczne jest również zaliczenie testów, które pomogą zidentyfikować wiele chorób, które nie manifestują się zewnętrznie. Czasami lekarz może przepisać plwocinę, mocz lub krew, zdjęcie rentgenowskie lub USG.

Nie zaleca się nadużywania febrifuge. Usuwając objaw, możesz odroczyć badanie na długi czas i rozpocząć chorobę, która oczywiście jest szkodliwa dla zdrowia.

Jeśli temperatura jest bardzo wysoka, warto zadzwonić po brygadę pogotowia ratunkowego, aby personel medyczny mógł udzielić pomocy w nagłych wypadkach i zdecydować o kwestii hospitalizacji. W każdym razie wysoka gorączka jest „wołaniem” ciała o pomoc i należy na to zwrócić uwagę.

Dziecko ma wysoką gorączkę przez długi czas - przyczyny i co robić?

Jeśli temperatura jest wysoka

Najczęstszą przyczyną wysokiej temperatury u dziecka jest ARVI. Przy typowym przebiegu choroby gorączka powinna się zmniejszać 4-go dnia i normalizować 7-go. Jeśli trwa to długo, należy szukać przyczyn nie w zwykłych nosorożcach i adenowirusach. Aby znaleźć tę przyczynę, należy dokładnie przyjrzeć się związanym z nią objawom. W niektórych przypadkach poddaje się poważnemu badaniu diagnostycznemu. Tylko wtedy, gdy zrozumiesz, dlaczego dziecko ma długą temperaturę, będzie jasne, co robić.

Dlaczego ciepło się trzyma?

Ale najpierw musisz wyjaśnić pojęcie „wysokiej temperatury”. Za wysoką gorączkę uważa się 39-40 ℃. Jest to niebezpieczny stan, w którym należy zażywać lek przeciwgorączkowy - Paracetamol lub Ibuprofen. Jeśli nie wysiądziesz w ciągu pół godziny poniżej 39, musisz zadzwonić po karetkę. Najprawdopodobniej:

dziecko otrzyma zastrzyk triady - analgin z difenhydraminą i no-spa,
lub hospitalizowany, jeśli przyczyna ciepła, która trwa długo, wymaga opieki w nagłych wypadkach.

Znajdź pediatrę

Tak więc taki stan w zasadzie nie może wytrzymać przez długi czas. Jeśli temperatura nie zostanie obniżona, nastąpi poważne odwodnienie, zaburzenia metaboliczne. Problemu tego nie rozwiązują warunki domowe rodziców, ale w szpitalu lekarze resuscytacyjni.

Kiedy mówią o wysokiej temperaturze, częściej oznaczają gorączkę 39-40, ale gorączkową 38-39 lub nawet gorączkową 37-38. Takie wartości same w sobie nie są niebezpieczne, jeśli dziecko pije dużo i nie przegrzewa się, znajduje się w pomieszczeniu z wilgotnym i umiarkowanie ciepłym powietrzem. Niebezpiecznymi przyczynami mogą być takie temperatury.

Dlaczego dziecko ma gorączkę, jeśli dobrze się czuje?

Wielu rodziców doświadczyło takiej sytuacji. Jak działać w tym samym czasie, słynny pediatra Komarovsky wyjaśnia w swoich książkach i programach. Skupia się na trzech punktach:

kiedy dziecko ma gorączkę i nic więcej, musisz zadzwonić do lekarza i przeprowadzić odpowiednią diagnozę;
dziecko musi stale otrzymywać ciepły, ale nie gorący napój;
W pomieszczeniu, którego potrzebujesz, aby stworzyć komfortowe środowisko - temperatura wynosi 18-20, a wilgotność wynosi od 50 do 70%.

Przyczyn takiego stanu może być kilka bez oznak przeziębienia lub innych oczywistych objawów patologicznych.

Thermoeurosis

Charakterystyczną cechą tej choroby jest długotrwała temperatura z relatywnie normalnym stanem zdrowia dziecka, w której gorączka o niskiej złośliwości jest reakcją na każdy stresujący stan.

Patologia jest związana ze zmianami w centrum termoregulacji, która znajduje się głęboko w mózgu, w podwzgórzu. Niektórzy lekarze uważają termoneurozę za rodzaj dystonii wegetatywno-naczyniowej.

W przypadku tej choroby temperatura nie wzrasta, jak w przypadku przeziębienia - zwykle jest wyższa w ciągu dnia i zmniejsza się wieczorem. U dzieci powyżej 12. roku życia stosuje się test aspiryny w celu wyjaśnienia rozpoznania.

W leczeniu termoneurozy stosuje się następujące grupy leków:

kojące nalewki ziołowe: waleriana, głóg, serdecznik;
leki poprawiające krążenie mózgowe: glicyna, cerebrolizyna, piracetam;
Witaminy C. Grupa B, PP, kwas foliowy i inne środki wzmacniające.

Wzrost gorączki lub konstytucyjny

Związane z okresami szybkiego rozwoju organizmu. Temperatura dziecka nie wzrasta o więcej niż 38. Częściej u nastolatków. Bardziej znaczący wzrost obserwuje się podczas stresu fizycznego i psychicznego. Twoje ręce są zimne.

Traktuj ten stan z preparatami tonizującymi i uspokajającymi.

Inne powody

Gorączka neurogenna. Dzięki temu ciepło nie pozostaje w tyle przez długi czas i utrzymuje się nawet po zastosowaniu leków przeciwgorączkowych. Jest to związane z chorobami mózgu: wodogłowiem, migreną, padaczką, zapaleniem opon mózgowych, guzami i torbielami, zapaleniem mózgu, urazem.
Efekt uboczny niektórych leków. W niektórych przypadkach następujące leki zwiększają temperaturę u dziecka:
- kwas salicylowy (aspiryna) i inne salicylany;
- interleukiny;
- Amfoterycyna B;
- interferony.
Początkowe etapy odmiedniczkowego zapalenia nerek. Bardzo ważne jest zidentyfikowanie tej choroby, która jest niebezpieczna dla dzieci, na wczesnym etapie, kiedy można ją szybko wyleczyć. Dlatego przy długotrwałej gorączce Lboi bez wyraźnego źródła infekcji konieczne jest wykonanie analizy moczu.
Zakażenie oportunistyczne. Ta choroba jest spowodowana przez drobnoustroje, które nie są chorobotwórcze dla większości ludzi. Oznacza to, że te patogeny znajdują się w ciele każdego dziecka, ale choroba jest wywoływana tylko u niektórych dzieci ze słabą lub nietypową odpornością. Identyfikacja takiej choroby jest trudna. Mogą to być bardzo poważne uszkodzenia płuc, układu moczowego, a nawet mózgu. Dlatego, jeśli dziecko ma wysoką gorączkę przez długi czas, warto zwrócić się do lekarza chorób zakaźnych u dzieci i poddać się testom na zakażenia oportunistyczne.

Kiedy masz bolesne objawy w wysokiej temperaturze?

Wraz z pojawieniem się nawet łagodnych objawów wskazujących na stan zapalny, łatwiej jest określić przyczynę wysokiej temperatury u dziecka, która trwa długo i nie gubi się. Ale nawet jeśli diagnoza jest jasna, nie należy samoleczyć. Wezwanie pediatry, z pewnymi objawami i karetką, może potwierdzić twoje przypuszczenia lub nie. W każdym razie jest to bezpieczniejsze dla dziecka niż samodzielne próby radzenia sobie przez rodziców z chorobą.

Temperatura wynosi 38 ° C: co robić?

Długotrwały wzrost temperatury ciała w granicach 38,0 ° C nazywany jest gorączką podgorączkową i jest obserwowany w procesach zapalnych o niskiej intensywności wywołanych przez bakterie, wirusy, pasożyty i niektóre zaburzenia hormonalne. Niebezpiecznie jest próbować rozwiązać ten problem bez udziału lekarza: nawet nieszkodliwa ARVI może spowodować zapalenie ucha, zapalenie płuc i inne powikłania bakteryjne. Rozumiemy, czy konieczne jest obniżenie temperatury 38 ° C i jak nie zaszkodzić sobie w procesie leczenia.

Dlaczego wzrasta temperatura?

W przeciwieństwie do hipertermii, gdy temperatura ciała wzrasta z powodu przegrzania i upośledzonej termoregulacji, gorączka jest całkowicie naturalnym, choć patologicznym procesem. Jest to spowodowane przez pirogeny pochodzenia endogennego (wewnętrznego) i egzogennego (zewnętrznego). Egzogenne pirogeny obejmują wszystkie zakaźne patogeny (wirusy, bakterie, pasożyty), które stymulują komórki układu odpornościowego (makrofagi, monocyty, limfocyty B i T) do wytwarzania wewnętrznych pirogenów przez toksyczne produkty ich żywotnej aktywności.

Wraz ze wzrostem temperatury, nasze ciało zamienia się w pole bitwy odporności z czynnikiem sprawczym choroby, a przyjmowanie leków przeciwgorączkowych może zapobiec „siłom dobra”, które przejawiają się w całej swojej chwale. W przypadku chorób wirusowych (grypa, ARVI) „całe piękno” leży w interferonach - białkach, które sprawiają, że komórki są odporne na wirusa, a układ odpornościowy jest stymulowany do neutralizacji zakażenia. Zwykle występuje 3-7 dni po wystąpieniu pierwszych objawów.

Syntetyczny interferon i jego induktory, które są obecnie sprzedawane w aptekach w celu „leczenia” SARS i grypy, powinny stymulować produkcję własnego interferonu. Ale ich skuteczność nie została udowodniona, aw krajach poza byłym ZSRR nie są one używane jako lekarstwo.

Warto zauważyć, że czasami czynniki psychogenne mogą być przyczyną utrzymującej się gorączki: silny stres emocjonalny, przeciążenie, obawy. Jest to szczególnie widoczne u osób z zaburzeniem hipochondrycznym, które tak bardzo martwią się o swoje zdrowie, że zaczynają odczuwać prawdziwe objawy fizyczne. W tym przypadku najlepszą opcją byłoby skontaktowanie się z psychoterapeutą.

Podwzgórze i hormony tarczycy są odpowiedzialne za regulację temperatury ciała, dlatego utrzymująca się niska gorączka może być objawem nadczynności tarczycy (nadczynności tarczycy) i niektórych innych chorób endokrynologicznych. Jednocześnie pacjenci zwykle skarżą się na nerwowość, zaburzenia rytmu serca, nadmierną potliwość i utratę wagi na tle normalnego lub zwiększonego apetytu.

Znacznie rzadszymi przyczynami uporczywego wzrostu temperatury do 38 ° C są nowotwory i choroby autoimmunologiczne.

Temperatura 38 ° C - czy to niebezpieczne?

Niski stopień gorączki można tymczasowo wyeliminować za pomocą leków przeciwgorączkowych, ale choroba, która spowodowała, może wkrótce przypomnieć sobie o nowej sile. Dlatego, zauważając uporczywą gorączkę, należy skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista może wyraźnie zdiagnozować chorobę i zalecić odpowiednie leczenie.

Temperatura 38 ° C może być objawem każdej choroby zakaźnej. Najczęstszymi przyczynami są grypa i ARVI, ból gardła, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, ogniskowe zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit. W bardziej poważnych procesach zapalnych temperatura zwykle wzrasta do gorączkowej (do 39 ° C), pirytowej (do 41 ° C) i hiperpirytu (powyżej 41 ° C). To ostatnie jest zagrożeniem dla życia i wymaga natychmiastowej pomocy medycznej jako nagłego wypadku.

Temperatury powyżej 41 ° C zagrażają życiu i wymagają natychmiastowej pomocy medycznej w nagłych wypadkach.

Powiązane objawy:

Jak obniżyć temperaturę do 38 ° C

Ludzie cierpią na gorączkę na różne sposoby: ktoś bardzo cierpi z powodu „dzieci” 37,2 ° C, a ktoś nie musi wykonywać prac domowych w 39,0 ° C Dlatego nie ma jednej odpowiedzi na pytanie „czy konieczne jest obniżenie temperatury”. Skup się na swoim samopoczuciu. Ogólnie rzecz biorąc, zalecenia dotyczące starannego leczenia zakażeń sezonowych są istotne dla wszystkich:

Jeśli zdecydujesz się obniżyć temperaturę, wybierz paracetamol lub ibuprofen. Przestrzegać dawkowania określonego w instrukcji: przekroczenie normy grozi nudnościami, sennością, bólem głowy, dusznością i innymi problemami, że całkowicie osłabione ciało jest całkowicie bezużyteczne. Warto zauważyć, że paracetamol dobrze obniża temperaturę tylko przy zakażeniach wirusowych (ARVI). Jeśli lek przeciwgorączkowy nie zadziałał, a temperatura wynosi 38, nie należy odkładać wizyty u lekarza: istnieje ryzyko powikłań bakteryjnych.

To ważne! W przypadku infekcji wirusowych dzieciom nie można podawać aspiryny ze względu na wysokie ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby i mózgu (zespół Ray'a).

Pozwól swojemu ciału stracić ciepło. Nie, nie musisz wychodzić na balkon i wlewać zimnej wody. Wręcz przeciwnie, nie będziemy mogli się ubierać ciepło. Ale pokój musi być dobrze wentylowany, aby temperatura w nim nie przekraczała 18-20 stopni. Twoje ciało wyda ciepło, aby ogrzać powietrze, którym oddychasz, a temperatura spadnie. Regularnie organizuj wentylację, a także czyszczenie na mokro.

Inną sprawdzoną metodą skutecznego obniżania temperatury podgorączkowej jest obfity ciepły napój (herbata malinowa, herbata z dzikiej róży, ciepła woda mineralna, herbata ziołowa). Będziesz się pocił, chodzisz do toalety co 3 godziny, a temperatura spadnie. Jeśli nie ma potu i nie ma potrzeby oddawania moczu, może to oznaczać odwodnienie.

Herbata malinowa jest uważana za najlepsze lekarstwo na przeziębienie i gorączkę, ponieważ stymuluje pocenie się. Ale aby przypadkowo nie uzyskać odwodnienia, wypij szklankę ciepłej wody.

Niebezpiecznie jest pokonać temperaturę kompresami z lodu i wilgotnymi arkuszami. Takie procedury mogą prowadzić do skurczu naczyń krwionośnych, gdy skóra staje się zimna, a temperatura wewnątrz organizmu wzrasta. Lekarze stosują fizyczne metody chłodzenia w gorączce (temperatura powyżej 41 ° C) dopiero po wyeliminowaniu skurczu naczyń za pomocą specjalnych leków.

Jak długo może utrzymywać się temperatura 38?

W przypadku grypy i ARVI temperatura 38 ° C zwykle nie trwa dłużej niż 7 dni. W tym czasie układ odpornościowy wytwarza wystarczającą ilość interferonu, aby zatrzymać infekcję wirusową. Jeśli temperatura utrzymuje się dłużej niż tydzień, oznacza to obecność bakteryjnych powikłań grypy lub osłabienie po wirusie (osłabienie). W każdym razie nie da się tego zrobić bez konsultacji z terapeutą i testowania.

W żadnym przypadku nie można ignorować ani samodzielnie leczyć wzrostu liczby węzłów chłonnych, zwiększonego kaszlu, pojawienia się ropnej lub spienionej plwociny, intensywnego bólu w jakiejkolwiek części ciała, obfitych wymiotów, biegunki, drgawek, omdlenia, dezorientacji. W połączeniu ze zwiększoną temperaturą ciała objawy te mogą wskazywać na zagrażające życiu choroby.

Statystyki pokazują, że przytłaczająca liczba zgonów z powodu powikłań grypy wiąże się z niewłaściwym leczeniem infekcji, opóźnionym leczeniem lekarza, próbami stoickiego cierpienia choroby na nogach i zagłuszania objawów pigułkami. Pamiętaj o tym w sezonie epidemii i nie naruszaj wymagań specjalisty.

Dlaczego gorączka pozostaje? 13 powodów do zmartwień

Wszyscy wiemy, że normalna temperatura ciała wynosi 36,6 ° C Dlatego, jeśli termometr pokazuje pół stopnia, a nawet więcej niż norma, jest czas, aby zacząć się denerwować. Czy to nie jest tego warte?

Naszym ekspertem jest Kandydat Nauk Medycznych, neuropatolog Marina Alexandrova.

Jeśli masz pewność, że termometr nie jest uszkodzony, muszą istnieć inne przyczyny wzrostu temperatury. Rozważ najbardziej prawdopodobne opcje. Niektóre nie powinny powodować niepokoju, ale inne mogą się martwić.

W porządku

Masz środek cyklu menstruacyjnego (oczywiście, jeśli jesteś kobietą). Dla wielu przedstawicieli słabszej płci temperatura zwykle wzrasta nieznacznie podczas owulacji i normalizuje się wraz z początkiem miesiączki. Powróć do pomiarów w ciągu 2-3 dni.

Jest wieczór. Okazuje się, że wahania temperatury u wielu osób mogą wystąpić w ciągu jednego dnia. Rano, zaraz po przebudzeniu, temperatura jest minimalna, a wieczorem zazwyczaj wzrasta o pół stopnia. Idź spać i spróbuj zmierzyć temperaturę rano.

Niedawno uprawiałeś sport, tańczyłeś. Intensywna fizycznie i emocjonalnie aktywność zwiększa krążenie krwi i prowadzi do ogrzewania ciała. Uspokój się, odpocznij przez godzinę, a następnie ponownie umieść termometr pod pachą.

Trochę się przegrzewasz. Na przykład po prostu wziąłeś kąpiel (wodę lub słońce). A może użyli gorących lub mocnych napojów lub po prostu ubierali się zbyt ciepło? Pozwól swojemu ciału ostygnąć: usiądź w cieniu, przewietrz pomieszczenie, usuń nadmiar ubrań, pij napoje bezalkoholowe. Jak? Znowu 36,6? I martwisz się!

Doświadczyłeś silnego stresu. Istnieje nawet specjalny termin - temperatura psychogeniczna. Jeśli w życiu wydarzyło się coś bardzo nieprzyjemnego, a może w domu lub w pracy, rozwinęła się niekorzystna atmosfera, która sprawia, że ciągle się denerwujesz, być może jest to powód, który „rozgrzewa” cię od środka. Gorączce psychogennej częściej towarzyszą objawy, takie jak ogólne złe samopoczucie, duszność i zawroty głowy.

Niska jakość gorączki to twoja norma. Są ludzie, dla których normalna wartość znaku na termometrze nie wynosi 36,6, ale 37 ° C lub nawet nieco wyższa. Z reguły odnosi się to do astenicznych chłopców i dziewcząt, którzy oprócz swojej pełnej wdzięku konstytucji posiadają również delikatną organizację umysłową. Poznać siebie? Wtedy możesz rozsądnie uważać się za „gorącą rzecz”.

Czas odwiedzić lekarza!

Jeśli nie masz żadnej z powyższych okoliczności, a jednocześnie pomiary wykonane tym samym termometrem pokazują wartości przeszacowane przez kilka dni io różnych porach dnia, lepiej jest dowiedzieć się, z czym to może być związane. Niska jakość gorączki może towarzyszyć takim chorobom i stanom jak:

Gruźlica. W obecnej niepokojącej sytuacji związanej z występowaniem gruźlicy nie będzie zbędne wykonywanie fluorografii. Zwłaszcza, że to badanie jest obowiązkowe i powinno być przeprowadzone dla wszystkich osób powyżej 15 roku życia. To jedyny sposób na niezawodne kontrolowanie tej niebezpiecznej choroby.

Tyreotoksykoza. Oprócz podwyższonej temperatury najczęściej notuje się nerwowość i niestabilność emocjonalną, pocenie się i kołatanie serca, zmęczenie i osłabienie oraz utratę wagi na tle normalnego lub nawet zwiększonego apetytu. Aby zdiagnozować nadczynność tarczycy, wystarczy określić poziom hormonu stymulującego tarczycę we krwi. Jego spadek wskazuje na nadmiar hormonów tarczycy w organizmie.

Niedokrwistość z niedoboru żelaza. Często niedobór żelaza występuje z powodu ukrytego krwawienia, niewielkiego, ale trwałego. Często są one spowodowane ciężką miesiączką (zwłaszcza z mięśniakami macicy), a także wrzodami żołądka lub dwunastnicy, nowotworami żołądka lub jelit. Dlatego konieczne jest poszukiwanie przyczyny niedokrwistości.

Objawy obejmują osłabienie, omdlenia, bladą skórę, senność, wypadanie włosów, łamliwe paznokcie. Aby potwierdzić obecność niedokrwistości, można wykonać badanie krwi na hemoglobinę.

Przewlekłe choroby zakaźne lub autoimmunologiczne, a także nowotwory złośliwe. Z reguły w obecności organicznej przyczyny stanu podgorączkowego wzrost temperatury łączy się z innymi charakterystycznymi objawami: bólem w różnych częściach ciała, utratą masy ciała, letargiem, zwiększonym zmęczeniem, poceniem się. Podczas badania dotykowego można znaleźć powiększenie śledziony lub węzłów chłonnych.

Zazwyczaj określenie przyczyn temperatury podgorączkowej rozpoczyna się od ogólnej i biochemicznej analizy moczu i krwi, prześwietlenia płuc, ultradźwięków narządów wewnętrznych. Następnie, jeśli to konieczne, dołącz do bardziej szczegółowych badań - na przykład badań krwi na obecność czynnika reumatoidalnego lub hormonów tarczycy. W obecności bólu nieznanego pochodzenia, a zwłaszcza nagłej utraty wagi, konieczna jest konsultacja z onkologiem.

Obecność przewlekłego zakażenia (na przykład zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie przydatków, a nawet próchnica). W praktyce ta przyczyna podwyższonej temperatury jest rzadka, ale jeśli istnieje źródło infekcji, należy ją leczyć. W końcu zatruwa całe ciało.

Termoneuroza. Lekarze uważają ten stan za przejaw zespołu dystonii wegetatywnej. Wraz z temperaturą podgorączkową mogą wystąpić uczucie braku powietrza, zwiększone zmęczenie, pocenie się kończyn, ataki nieuzasadnionego strachu. I chociaż nie jest to choroba w czystej postaci, nadal nie jest normą.

Dlatego ten warunek musi być traktowany. Aby znormalizować obwodowe napięcie naczyniowe, neurolodzy zalecają masaż i akupunkturę. Przydatny jasny tryb dnia, odpowiedni sen, chodzenie na świeżym powietrzu, regularne hartowanie, sport (zwłaszcza pływanie). Często leczenie psychoterapeutyczne zapewnia stały pozytywny efekt.

Temperatura w ARVI: co się dzieje, ile się odbywa, czy musisz zestrzelić?

Nieznacznie podwyższona lub wysoka temperatura w ostrych infekcjach wirusowych układu oddechowego jest ochronną reakcją organizmu, mającą na celu zniszczenie wirusów. Jego występowanie jest znakiem, że odporność zwalcza infekcję, czyli w większości przypadków gorączkę można nazwać zjawiskiem pozytywnym. Istnieją jednak pewne niuanse, które musisz znać.

Przyczyny i objawy ARVI

Ostra infekcja wirusowa układu oddechowego (ARVI) - choroba zapalna dróg oddechowych - powoduje ponad 300 rodzajów wirusów. Najczęściej są to patogeny:

adenowirus;
rinowirus;
syncytialny wirus oddechowy;
wirus paragrypy (charakteryzujący się łagodniejszym przebiegiem niż grypa);
wirus grypy.

Te patogeny są wirusami pneumotropowymi. Bez ich wejścia w ciało ludzkie rozwój ARVI jest niemożliwy. W przeciwnym razie mówimy o przeziębieniu lub innej chorobie, ale nie infekcji wirusowej.

Źródłem wirusa jest osoba zakażona, rzadko zwierzę (dla niektórych szczepów). Możesz się zarazić kroplami unoszącymi się w powietrzu, uściskami dłoni, uściskami, pocałunkami i przedmiotami gospodarstwa domowego. Dziecko często zaraża się, gdy nosiciele wirusa go całują, po czym ociera policzek dłonią i wciąga go do ust.

Objawy ARVI są następujące:

katar, przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie;
ból i ból gardła;
zaczerwienienie gardła;
gorączka;
bóle mięśni i stawów;
ból głowy;
obrzęk węzłów chłonnych;
łzawienie, ból oczu;
zatrucie;
słabość

Czasami z ARVI obserwuje się tylko temperaturę, bez żadnych innych objawów. Może to wskazywać na określony typ patogenu. Na przykład, wirus syncytium nabłonka oddechowego, który w większości przypadków nie powoduje nieżytu nosa lub wirusa paragrypy: charakteryzuje się objawami oddechowymi w postaci ochrypłego głosu i kaszlu.

W przypadku grypy występuje również temperatura bez przeziębienia: zamiast tego pojawiają się suche usta i gardło z kaszlem. Dzięki nieszkodliwemu ORVI temperatura jest często utrzymywana między 37 a 38,5 stopni. To wystarczy, aby zwalczyć wirusa. Grypa z reguły jest bardziej ostra: temperatura jest wyższa - około 39 stopni. Jednak tego objawu nie można uznać za różnicowy. Lekarze mówią tylko o typowym ostrym wzroście temperatury do 39-40 stopni i braku zimna jako możliwych objawów grypy. Bez badań laboratoryjnych niemożliwe jest postawienie dokładnej diagnozy.

Jeśli gorączka bez objawów kataru (katar, kaszel, chrypka, ból gardła) trwa dłużej niż trzy dni, warto podejrzewać nie innego ARVI, ale inną chorobę. Przede wszystkim gruźlica, zapalenie płuc lub zapalenie w innych narządach, prawdopodobnie odległych od nosogardzieli.

Ponadto ostre infekcje wirusowe układu oddechowego należy odróżnić od odry, błonicy, dusznicy bolesnej i szkarłatnej. Diagnostyka nie jest trudna dla kompetentnego lekarza, ale wykracza poza możliwości zwykłej osoby. Dlatego w przypadku podejrzeń, że nie jest to tylko ostra infekcja wirusowa układu oddechowego, a mianowicie grypa, warto wezwać lekarza.

Podsumowując Należy zachować ostrożność, jeśli pacjent:

wysoka temperatura od 39 stopni;
niewydolność oddechowa (trudności w oddychaniu, niebieski trójkąt nosowo-wargowy);
gwiżdże podczas oddychania;
objawy zatrucia (nudności, wymioty, biegunka) - mogą wskazywać na rotawirus (szczegóły na temat infekcji jelitowej można przeczytać tutaj);
ciężkie zapalenie migdałków - charakterystyczne dla zapalenia migdałków i mononukleozy;
wzrost temperatury kilka tygodni po niezabezpieczonym stosunku z nowym partnerem, kontakt z pacjentem z zapaleniem wątroby, wstrzyknięcie dożylne niesterylną strzykawką może wskazywać na zakażenie HIV lub zapalenie wątroby: objawy zakażenia po okresie inkubacji są podobne do objawów ORVI.

Dlaczego temperatura wzrasta podczas infekcji wirusowej

W początkowej fazie choroby wirusy, które przedostają się do ludzkiego ciała, namnażają się w „bramce wejściowej zakażenia”: w nosie, gardle i krtani. Dlatego pojawiają się objawy ze strony układu oddechowego - katar lub suchy nos, łaskotanie, ból gardła, suchy kaszel. Na tym etapie temperatura ciała jest normalna.

Po tym jak wirus dostanie się do krwiobiegu i uwolni toksyny (produkty jego żywotnej aktywności), powodując zatrucie u ludzi. Przejawia się w postaci dreszczy, bólów i bólów ciała. W tym momencie następuje aktywacja odporności, która wytwarza przeciwciała i wywołuje zjawisko gorączki z ARVI. Odporność ogrzewa ciało, tworząc wirusy w nieznośnych warunkach. Maksymalna produkcja substancji antywirusowych przez organizm ludzki jest osiągnięta w temperaturze 38,5 stopni Celsjusza. Jeśli temperatura wzrośnie powyżej tego znaku, nie przyniesie to więcej korzyści w zwalczaniu infekcji, ale może zaszkodzić osobie.

W wyniku działania odporności w ciągu 2-3 dni umierają drobnoustroje, a drogi oddechowe są czyszczone za pomocą zimnego i mokrego kaszlu z plwociną. Jeśli wszystko poszło zgodnie z takim scenariuszem, oznacza to odpowiednią reakcję organizmu. W tym przypadku przebieg choroby ma korzystne rokowanie, jeśli infekcja bakteryjna nie dołączy do niego.

Temperatury z ARVI

Temperatura podczas infekcji wirusowej zatrzymuje się w szerokim zakresie wartości. Przy słabym przebiegu choroby jest niski i wzrasta do liczby podgorączkowych 37–37,9, a trzeciego dnia zaczyna ustępować. Objawy nieżytowe w łagodnych chorobach są bardzo rozwinięte.

Z umiarkowanym stopniem nasilenia choroby wskaźnik skacze do 38–38,9 stopni. W tym przypadku organizm jest trudniejszy do poradzenia sobie z infekcją, więc temperatura bez odpowiedniej terapii objawowej może trwać przez długi czas. Wzrasta również ryzyko powikłań, ale zagrażająca życiu niewydolność oddechowa zwykle się nie pojawia.

Jeśli w SARS temperatura wynosi 39 stopni i więcej, oznacza to ciężką postać (prawdopodobnie z powodu wirusa grypy), a także prawdopodobne wstąpienie zakażenia bakteryjnego (jeśli taka gorączka pojawiła się dwa do trzech dni po wystąpieniu choroby). W ciężkiej postaci choroby istnieje wysokie ryzyko powikłań, w szczególności niewydolności oddechowej, zaburzeń serca i objawów neurologicznych. Wymagane, aby zadzwonić do lekarza.

Temperatura, jaką dana osoba będzie miała przy SARS, zależy również od siły odpowiedzi immunologicznej. Jeśli odporność jest osłabiona lub występują patologie, wówczas odpowiedź zostanie usunięta: choroba może przebiegać bez gorączki lub z łagodnymi niskimi ocenami 37–37,2 stopnia.

Przeczytaj więcej o tym, co to znaczy temperatura podgorączkowa z SARS, możesz przeczytać w oddzielnym artykule.

Jeśli odporność jest bardzo silna i może poradzić sobie z wirusem bez temperatury, to również nie wzrasta lub nieznacznie wzrośnie. Zwykle z doskonałą odpornością obserwuje się wymazany przebieg choroby. Nie jest to jednak możliwe, gdy do organizmu dostanie się wiele patogenów, na przykład wirus grypy. Silna odporność najprawdopodobniej zareaguje na to wysoką gorączką.

Ponadto, wysoka temperatura (39-40 stopni) przy ostrych infekcjach wirusowych układu oddechowego, gdy czynnikiem sprawczym nie jest grypa lub wirus paragrypy, występuje częściej u dzieci. Ich odporność i termoregulacja nie zostały jeszcze w pełni ukształtowane. Dlatego ciało reaguje ostro na te patologiczne procesy, które u dorosłego spowodowałyby jedynie niewielkie odchylenia w termometrze.

Objawy temperatury u dzieci z SARS to osobny artykuł na naszej stronie internetowej. Tam możesz szczegółowo zbadać problem.

Jak bardzo utrzymuje się temperatura SARS

Ile dni utrzymuje się temperatura ARVI zależy od następujących czynników:

siła odpowiedzi immunologicznej;
stan początkowy ciała, obecność w nim równoległych procesów zapalnych;
rodzaj i siła patogenu;
czas rozpoczął się lub nie rozpoczął leczenia.

Zwykle z normalną odpornością i odpowiednim leczeniem gorączka z większością patogenów ARVI zmniejsza się w ciągu 2-5 dni. Ale może być opóźnione nawet dłużej, jeśli leczenie nie zostanie przeprowadzone lub zostanie przeprowadzone nieprawidłowo, lub jeśli pojawiły się komplikacje. Jednak w przypadku grypy termometr wykazuje wysokie wartości przez 5-7 dni, z adenowirusem - 7 dni, z paragrypy - 1-2 tygodnie.

Czy muszę obniżyć temperaturę za pomocą SARS?

W przypadku infekcji wirusowej nie zaleca się obniżania temperatury, jeśli nie przekracza ona 38,5 stopnia. Zjawisko to ma na celu zniszczenie patogenów - ciało nie powinno przeszkadzać. Eliminując ciepło, eliminujesz ważny czynnik w walce z zarazkami.

Jeśli jednak wartości na termometrze przekroczą 38,5 stopnia, możemy bezpiecznie obniżyć temperaturę. Wynika to z ryzyka wystąpienia drgawek, zwłaszcza u dzieci. W przypadku, gdy pacjent miał już drgawki na podstawie podwyższonej temperatury, odrzucają ją, zaczynając od 38 lub nawet 37,5 stopnia.

Paracetamol, ibuprofen i inne leki przeciwgorączkowe mogą być stosowane do obniżenia ciepła w ARVI. Weź jedną dawkę leku, która powinna działać w ciągu około godziny. W tym okresie, jeśli gorączka jest silna, można złagodzić stan, pocierając duże węzły chłonne roztworem octu i wody.

Warto wiedzieć o jeszcze jednej funkcji. Im silniejsze działanie toksyczne toksyn wydzielanych przez wirusy, tym wyższa temperatura. Dlatego w celu zmniejszenia go można zmniejszyć toksyczne obciążenie. Odbywa się to za pomocą lewatywy z ciepłej przegotowanej wody z jadalną solą. Jak wykonać lewatywę w celu obniżenia temperatury i dlaczego nie można używać czystej wody, przeczytaj w osobnym artykule. Jeśli leki przeciwgorączkowe łagodzą gorączkę ze względu na sztuczny wpływ na centrum termoregulacji, wówczas lewatywa oczyszczająca zmniejsza toksykozę z produktów odpadowych wirusów, zapewniając tym samym efekt terapeutyczny.

Dlaczego temperatura po ARVI

Jeśli po ORVI temperatura wynosi 37 lub jest nieco wyższa, nie należy panikować. Może to być zjawisko resztkowe, gdy termoregulacja nie miała czasu na powrót do normalnego stanu. Lekarze nazywają to ogonem po SARS. Może trwać tydzień i może towarzyszyć osobie przez 1-2 miesiące. Wszystko zależy od ciężkości początkowej choroby i od indywidualnych cech organizmu.

Jeśli istnieje podejrzenie, że ciało nie wróciło do normy, na przykład cierpią na resztkowe objawy (katar, kaszel itp.), Zaleca się wykonanie badań krwi i moczu. Pokażą, czy infekcja wirusowa lub bakteryjna pozostaje w organizmie.

Jeśli nieznacznie podwyższona temperatura po ARVI jest normalna, ponieważ najprawdopodobniej jest ona powiązana z ogonem temperatury, to temperatura powtarzająca się po ARVI, gdy wskaźniki po raz pierwszy powróciły do normy, a następnie ponownie wzrosły, wskazuje na nawrót, ponowne zakażenie lub pojawienie się komplikacji. Przede wszystkim mówimy o takich komplikacjach, jak rozwój infekcji bakteryjnej na tle osłabionej odporności. Takie zjawisko jest zwykle charakterystyczne dla czwartego lub piątego dnia choroby infekcji wirusowej, ale może wystąpić później.

Konsekwencje i powikłania infekcji wirusowej

Wśród powikłań i konsekwencji ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego są następujące:

odwodnienie;
dławienie się (szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci, dlatego ich oddech jest stale monitorowany i podejmowane są pilne środki, jeśli jest to trudne);
problemy z pracą serca i mózgu z powodu wysokiej gorączki;
zapalenie mięśnia sercowego;
wstrząs toksyczny i alergiczny;
drgawki;
rozwój infekcji bakteryjnej (objawiającej się dławicą, zapaleniem ucha, zapaleniem zatok, zapaleniem oskrzeli lub zapaleniem płuc);
inne powikłania płucne;
zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu;
zapalenie nerwu;
obrzęk mózgu;
przewlekłe zapalenie zatok i zapalenie zatok (stan może utrzymywać się przez miesiące i obniżyć jakość życia ludzkiego);
tymczasowe zmniejszenie odporności;
wyczerpanie sił ciała;
słabość, zmęczenie;
śmierć (taki wynik jest prawdopodobnie związany z grypą).

Osobno opowiedz o powikłaniach bakteryjnych, ponieważ są najczęstsze. Jest coś takiego jak profilaktyczne antybiotyki dla ARVI. Logika takiej terapii prewencyjnej polega na tym, że gdy wirus jest osłabiony przez wirus w ludzkim ciele, bakterie są aktywowane, powodując różne patologie (zapalenie ucha, zapalenie zatok, zapalenie migdałków itp.). Jednak antybiotyki stosowane w celu zapobiegania powikłaniom bakteryjnym często prowadzą do katastrofalnego wyniku - zapalenia płuc. Faktem jest, że antybiotyk, nawet o najszerszym spektrum działania, nie jest w stanie poradzić sobie z absolutnie wszystkimi bakteriami, które żyją w ludzkim ciele: zabija tylko część. W rezultacie te bakterie, których nie działał, utraciwszy konkurentów, zaczynają się aktywnie proliferować, powodując zapalenie płuc.

Zabieg SARS z temperaturą

Aby zmniejszyć ryzyko powikłań bakteryjnych, należy najpierw odpowiednio leczyć infekcję wirusową. Leczenie obejmuje następujące środki.

Ścisły odpoczynek w łóżku do całkowitego wyleczenia. U dorosłych powikłania i przedłużony przebieg zapalenia często występują na tle choroby nieleczonej lub związanej z nogą.
Brak przeciągów, hipotermii i przegrzania. Idealna temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosi +18 stopni Celsjusza. Wilgotność powinna być wysoka. Konieczne jest zapewnienie dobrej cyrkulacji świeżego powietrza, od czasu do czasu wietrzenie pomieszczenia.
W celu zniszczenia wirusów i bakterii wydzielanych przez pacjenta, pomieszczenie jest okresowo kwarcowe do woli. Ludzie, zwierzęta i rośliny domowe w czasie obróbki kwarcu w pokoju nie powinny być. Oglądanie lampy kwarcowej bez specjalnych okularów jest niemożliwe.
Bielizna pościelowa, jeśli pacjent się poci, należy regularnie zmieniać na umyte i suche.
Pokazywanie obfitego ciepłego napoju. Doskonałe herbaty ziołowe, maliny i inne napoje owocowe jagodowe, woda miodowa.
Dieta na czas choroby powinna być ułatwiona, żywność - tylko do woli. Dobrze jest wykluczyć z diety produkty mięsne, pikantne, tłuste, zbyt słone, pikantne, marynowane i wszystko, co zawiera konserwanty.
Przyjmowanie leków przeciwgorączkowych według wskazań, jeśli gorączka wzrosła lub pacjent nie toleruje umiarkowanej gorączki.
Witamina C może być przyjmowana, chociaż jej skuteczność w zapobieganiu i leczeniu ARVI nie została udowodniona.
Nie ma konkretnych przeciwwirusowych substancji chemicznych przeciwko większości patogenów oVRI, a antybiotyki nie mają na nie wpływu. Wiele szczepów grypy jest leczonych specjalnymi lekami, które tylko lekarz może przepisać i otrzymać.
Leki mające na celu zwiększenie aktywności przeciwwirusowej organizmu, na przykład Anaferon, nie mają udowodnionej skuteczności. Ponadto wielu lekarzy uważa, że ich stosowanie może w przyszłości powodować choroby autoimmunologiczne.
Zapalone gardło spłukać bulionami kory dębu i szałwii, roztworem soli sodowej (można dodać kroplę jodu). Zaleca się również ssanie tabletek przeciwzapalnych lub stosowanie sprayów antyseptycznych.
Katar i przekrwienie błony śluzowej nosa są eliminowane za pomocą sprayów i kropli. Skuteczne leki na bazie roślin cyklamenu, które leczą nawet zaawansowane zapalenie zatok. Nadal popularne rozwiązania soli morskiej. Przed wypłukaniem nosa roztworami leczniczymi, jeśli jest on wypchany, można spuścić środki zwężające naczynia.
Wdychanie ziół i olejków eterycznych jest wskazane dla dróg oddechowych.
Leki przeciwhistaminowe i leki obkurczające są stosowane w przypadku silnego kataru lub obrzęku błon śluzowych, który zakłóca połykanie i oddychanie.
Środki przeciwbólowe są wskazane w przypadku ciężkich bólów głowy. Mają także działanie przeciwzapalne w ramach terapii objawowej.

Przeczytaj także w oddzielnym artykule o przypadkach SARS bez gorączki.

Temperatura

Wysoka gorączka jest typowym objawem w wielu chorobach. Właśnie przez skupienie się na temperaturze często określamy, czy dana osoba jest chora, czy nie. Nie jest to jednak całkowicie poprawne, ponieważ temperatura jest tylko objawem choroby, a nie samą chorobą. Dlatego obniżenie temperatury nie oznacza powrotu do zdrowia. Konieczne jest nie tylko radzenie sobie z wysoką gorączką, ale także ustalenie, która choroba ją spowodowała i jej leczenie. A do tego musisz skonsultować się z lekarzem.

Oznaki wysokiej temperatury

Następujące objawy (objawy) mogą wskazywać, że temperatura wzrasta:

uczucie osłabienia, nagłe zmęczenie, ogólne bolesne warunki;
dreszcze (lekkie dreszcze w lekko podwyższonej temperaturze i ciężkie w wysokich);
sucha skóra i usta;
ból głowy, bóle ciała;
utrata apetytu;
pocenie się („rzuca się w pocie”);
arytmia

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, nie będzie nie na miejscu, aby postawić sobie termometr

Co jest uważane za wysoką temperaturę?

Za normalną temperaturę uważa się zwykle 36,6 ° C Ale w rzeczywistości temperatura w dość szerokim zakresie jest normalna.

W ciągu dnia temperatura ciała ulega znacznym wahaniom. Najniższą temperaturę obserwuje się rano, zaraz po przebudzeniu; maksimum - wieczorem, pod koniec dnia. Różnica może wynosić około 0,5 ° C Ćwiczenia, stres, zwykłe jedzenie, picie alkoholu, przebywanie w wannie lub na plaży mogą podnieść temperaturę. U kobiet wahania temperatury są również związane z owulacją. Kilka dni przed owulacją temperatura maleje, a kiedy następuje owulacja, wzrasta.

Przeciętnie uważa się, że normalna temperatura wynosi od 35 ° do 37 ° C. U dzieci poniżej 3 lat temperatury do 37,5 ° C są również uważane za wariant normy. To ważne, gdzie mierzysz temperaturę. Orientacja przy 36,6 ° C jest możliwa, jeśli umieścisz termometr pod pachą. Jeśli termometr jest trzymany w ustach (temperatura jamy ustnej), wtedy temperatura będzie normalna przy 0,5 ° C powyżej (36,8-37,3 ° C). Aby uzyskać wartości normalne podczas pomiaru temperatury w odbytnicy (temperatura w odbycie), konieczne będzie dodanie kolejnego pół stopnia (norma wynosi 37,3–37,7 ° C). Jeśli polegasz na pomiarze temperatury w pachach, podwyższona temperatura to temperatura w zakresie 37-38 ° C, wysoka - powyżej 38 ° C.

Problemem jest albo temperatura, która wzrasta powyżej 38 ° C, albo temperatura do 38 ° C, która utrzymuje się przez długi czas (gorączka niskiej jakości).

Kiedy wzrost temperatury jest niebezpieczny?

Wysoka temperatura ciała jest niezaprzeczalnym znakiem, że w organizmie rozwija się każdy proces patologiczny, zwykle zapalny. Im wyższa temperatura, tym szybciej wzrasta lub trwa dłużej, tym poważniejszy może być problem, który ją spowodował. Dlatego ciepło się boi.

Tymczasem wzrost temperatury w większości przypadków jest ochronną reakcją na przenikanie infekcji. W wysokich temperaturach zmniejsza się aktywność patogennych mikroorganizmów, a przeciwnie, mechanizmy obronne organizmu nasilają się: metabolizm przyspiesza, krążenie krwi, przeciwciała są uwalniane szybciej. Ale zwiększa obciążenie wielu narządów i układów: sercowo-naczyniowego, oddechowego. Wysokie temperatury hamują układ nerwowy, prowadząc do odwodnienia. Być może wystąpienie zaburzeń krążenia w narządach wewnętrznych (poprzez zwiększenie lepkości i krzepnięcia krwi). Dlatego wysoka temperatura, która trwa długo, może być niebezpieczna sama w sobie. Niebezpieczna jest także bardzo wysoka temperatura (powyżej 41 ° C).

Czy konieczne jest obniżenie temperatury, czy nie?

Pośpiech, aby obniżyć temperaturę, nie jest tego wart. Przede wszystkim pacjent musi zostać zbadany przez lekarza. Powinien być zgodny z zaleceniami lekarza: jeśli radzi obniżyć temperaturę, konieczne jest zestrzelenie. Lekarz podejmuje decyzje na podstawie ogólnego obrazu choroby i oceny stanu pacjenta, tzn. Zalecenia są zawsze indywidualne.

Jeśli jednak pacjent jest trudny do tolerowania temperatury, a temperatura jest wysoka (39 ° C lub wyższa), to może on otrzymać lek przeciwgorączkowy, ściśle przestrzegając instrukcji na opakowaniu. Należy rozumieć, że zmagasz się z objawem, a nie chorobą.

Prawidłowy przebieg leczenia polega na określeniu przyczyny wysokiej temperatury i wykonaniu zestawu środków mających na celu leczenie choroby, która spowodowała jego wzrost.

Przyczyny wysokiej temperatury

Każdy proces zapalny może powodować wzrost temperatury. Charakter zapalenia może być różny - bakteryjny, wirusowy, grzybowy. W większości przypadków temperatura ma charakter towarzyszącego objawu: na przykład, z zapaleniem ucha, boli ucho („drgania”), a temperatura jest podwyższona...

Temperatura zwraca szczególną uwagę, gdy nie obserwuje się innych objawów. Temperatura na tle standardowych znaków SARS jest zwykła, ale tylko jedna przerażenie wysokotemperaturowe.

Choroby, w których wysoka gorączka może wystąpić bez innych objawów:

SARS i grypa. Grypa, aw niektórych przypadkach inne ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych mogą zacząć się od nagłego wzrostu temperatury. W tym przypadku zjawiska katar zaczynają się nieco później (wieczorem lub następnego dnia);

ból gardła Wraz z temperaturą zazwyczaj występuje ból gardła podczas połykania. Ból gardła raczej szybko wzrasta, więc nie sposób nie zauważyć;

ospa wietrzna (ospa wietrzna). Zazwyczaj początek ospy wietrznej to wysoka temperatura. Charakterystyczne wysypki mogą pojawić się tylko w 2-3 dni choroby;

ropień (nagromadzenie ropy w powierzchniowych tkankach lub narządach wewnętrznych). Podczas ropnia temperatura „unosi się”: szczyty temperatury mogą być przeplatane z normalną temperaturą w ciągu dnia (w przeciwieństwie do wykresu temperatury typowego dla „zwykłej” choroby zakaźnej - gdy najniższa temperatura jest obserwowana po porannym przebudzeniu i rośnie wieczorem);

zapalenia układu moczowo-płciowego (odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych) zwykle objawiają się wysoką gorączką i bólem w projekcji nerek. Ale w niektórych przypadkach ból może być nieobecny;

zapalenie wyrostka robaczkowego - może również przebiegać bez bólu;

zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu (zapalenie opon mózgowych pochodzenia zakaźnego). W tym przypadku wysokiej gorączce towarzyszy silny ból głowy, nudności i zaburzenia widzenia. Charakterystycznym objawem jest napięcie mięśni szyi (nie można obniżyć podbródka do klatki piersiowej);

gorączka krwotoczna (zwykle zakażenie występuje, gdy ukąszenie dzikich zwierząt, takich jak myszy nornikowe). Ma także swoje charakterystyczne objawy - zmniejszenie (do zaprzestania) oddawania moczu, pojawienie się krwotoków podskórnych (wyraźne zaczerwienienie skóry, wysypka), ból mięśni.

Podwyższoną temperaturę (do 37,5-38 ° C) bez żadnych innych wyraźnych objawów można zaobserwować w przypadku:

reakcja alergiczna (może to manifestować indywidualną nietolerancję na leki).

Również wraz ze wzrostem temperatury występują następujące choroby:

zapalenie płuc (zapalenie płuc). Zapalenie płuc jest częstą przyczyną wysokiej gorączki. Jednocześnie zwykle obserwuje się ból w klatce piersiowej, duszność, kaszel;

choroby zakaźne przewodu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit). Tutaj temperatura jest objawem ubocznym. Główne dolegliwości: ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty;

wirusowe zapalenie wątroby typu A, które charakteryzuje się pojawieniem się żółtaczkowego zabarwienia skóry i białek oczu;

przewlekłe choroby układu moczowego (przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego), u kobiet - przewlekłe zapalenie jajnika. Wraz z niską gorączką mogą wystąpić bóle brzucha i zaburzenia moczu;

przewlekłe zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie wsierdzia. W tym przypadku zwykłym objawem jest ból w okolicy serca;

choroby autoimmunologiczne (reumatyzm, toczeń rumieniowaty układowy itp.).

To oczywiście nie jest pełna lista chorób, które mogą powodować wzrost temperatury.

Wysoka temperatura u dziecka

Dziecko nie powie, że ma wysoką temperaturę. Nawet stosunkowo duże dzieci, w tym uczniowie szkół podstawowych, z reguły nie mogą prawidłowo ocenić swojego samopoczucia. Dlatego rodzice muszą uważnie monitorować stan dziecka. Możesz podejrzewać wzrost temperatury z następujących powodów:

dziecko staje się nagle ospałe lub odwrotnie, niespokojne i kapryśne;
jest spragniony (prosi o picie przez cały czas);
błony śluzowe stają się suche (suche usta, język);
jasny rumieniec lub, przeciwnie, niezwykła bladość;
oczy rumienią się lub błyszczą;
dziecko się poci;
przyspiesza puls i oddychanie. Normalne tętno wynosi 100-130 uderzeń na minutę we śnie i 140-160 podczas snu. Przez dwa lata częstotliwość jest zmniejszana do 100-140 uderzeń na minutę. Normalna częstość oddechów zależy również od wieku, dla dwumiesięcznego dziecka wynosi 35-48 oddechów na minutę, dla wieku od jednego do trzech 28-35 oddechów.

Do pomiaru temperatury ciała w jamie pachowej lub pachwinowej może być termometr rtęciowy (najdokładniej pokazuje temperaturę), elektronicznie tylko odbytniczy. Temperaturę odbytniczą można zmierzyć tylko u małego dziecka (do 4-5 miesięcy), starsze dzieci sprzeciwiają się procedurze, ponieważ jest to nieprzyjemne. Do pomiaru temperatury w odbycie końcówka termometru jest rozmazana kremem dla dzieci, stopy dziecka rosną, jak gdyby zostało wyprane. Końcówka termometru jest wkładana do odbytnicy na głębokość 2 cm.

Nie powinniśmy zapominać, że u dzieci poniżej 1 roku temperatura jest uważana za temperaturę do 37,5 ° C, a nawet do 3 lat temperatura taka nie zawsze oznacza, że dziecko jest chore. Nie można zmierzyć temperatury, gdy dziecko jest bardzo zmartwione, płacze, lub jest mocno owinięte - temperatura w tych przypadkach będzie prawdopodobnie wyższa. Gorąca kąpiel lub zbyt wysoka temperatura w pomieszczeniu może również podnieść temperaturę ciała.

U małych dzieci temperatury mogą wzrosnąć do 38,3 ° C z przyczyn innych niż choroby, takie jak:

przegrzanie (z powodu nadmiernego owinięcia, wystawienia na bezpośrednie działanie promieni słonecznych lub naruszenia reżimu picia), zwłaszcza przed 3 miesiącem życia;
krzyk;
zaparcie (jeśli dziecko jest napięte, temperatura może wzrosnąć);
ząbkowanie (jedna z najczęstszych przyczyn).

Jeśli nie wydaje się, aby temperatura była spowodowana przez jeden z tych powodów, utrzymuje się i nie ustępuje, lub tym bardziej, że wzrasta, konieczne jest natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem. W temperaturach powyżej 38 ° C należy skonsultować się z lekarzem.

Co robić w podwyższonych temperaturach

Gdy temperatura wzrasta, pacjent ma chłód, jest zimno. Chcę się ubrać tak ciepło, jak to możliwe, owinąć się kocem, a to jest naturalne. Ale gdy tylko temperatura wzrośnie, a pacjent się rozgrzeje, należy zachować ostrożność, aby uniknąć nadmiernego przegrzania: należy zmienić ubranie (lub zmienić chore dziecko) w lekkich bawełnianych ubraniach. Możesz ukryć arkusze.

Zaleca się odpoczynek w łóżku, ale jeśli dziecko pomimo temperatury jest aktywne, nie jest konieczne zmuszanie go do spania siłą, chociaż konieczne jest utrzymanie go przed nadmierną aktywnością, która jest w stanie podnieść temperaturę jeszcze bardziej.

Powietrze w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent, powinno być świeże i chłodne. Pomieszczenie musi być wentylowane, usuwając pacjenta na czas wietrzenia do innego pomieszczenia.

W wysokich temperaturach musisz pić więcej. Możesz pić trochę, ale ciągle. Doskonałe są napoje owocowe, kompoty, rozcieńczone soki, herbata z cytryną, zielona herbata.

Nie powinieneś brać prysznica ani kąpieli. Można przetrzeć wodą w temperaturze pokojowej lub octem (9% roztwór octu rozcieńczony wodą w stosunku 1: 1). Małe dzieci ocierają ocet nie jest zalecane. Wycieranie zimną wodą lub alkoholem może prowadzić do zwiększonej gorączki.

Leki przeciwgorączkowe powinny być przyjmowane na polecenie lekarza, ściśle według instrukcji.

W niektórych przypadkach w wysokich temperaturach należy zadzwonić po karetkę:

jeśli wymioty występują na tle temperatury;
jeśli temperaturze towarzyszy wysypka;
z drgawkami gorączkowymi i innymi ciężkimi stanami;
jeśli w temperaturze powyżej 38,5 ° C obserwuje się ból głowy, letarg, senność;
jeśli temperatura nadal rośnie lub nie ustępuje, pomimo stosowania leków przeciwgorączkowych;
w temperaturach powyżej 39,5 ° C