Krztusiec jest uważany za chorobę wieku dziecięcego, a ponadto jest bardzo niebezpieczny dla dzieci poniżej 2 roku życia. Jednak dorosła populacja nie jest odporna na zakażenie: prawdopodobieństwo zarażenia przez osobę dorosłą w rodzinie z chorym dzieckiem wynosi około 30%.
Mechanizm transmisji
Czynnikiem wywołującym krztusiec jest bakteria Gram-ujemna Bordetella pertussis. Ten mikroorganizm szybko umiera w środowisku: w ciągu godziny pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego i na zimno w dosłownie kilka minut. Dlatego kokluszowe zakażenie występuje tylko wtedy, gdy wchodzi w kontakt z pacjentem lub nosicielem choroby.
Krztusiec nie jest możliwy do przejścia przez artykuły gospodarstwa domowego, chusteczki do nosa, zabawki.
Największą podatność na bakterie chorobotwórcze obserwuje się u dzieci w wieku od 1 do 7 lat. Zakażenie występuje podczas rozmowy z pacjentem lub kichania lub kaszlu zarażonej osoby.
Ważne jest, jak daleko dana osoba jest od źródła zakażenia - bakterie chorobotwórcze nie są przenoszone więcej niż 2-3 metry. Najbardziej niebezpieczni pacjenci w pierwszych 7 dniach spazmatycznego kaszlu. Prawdopodobieństwo zakażenia wynosi 98-100%.
Pałeczka krztuśca dostaje się do ciała przez nosogardziel i krtań. Po osadzeniu się na błonie śluzowej mikroorganizm zaczyna wytwarzać toksyny, które wywołują zapalenie małych oskrzelików.
Charakterystycznym objawem kokluszu jest napadowy kaszel. Mechanizm jego występowania jest dość skomplikowany. Zatruciu krztuścem krztuścowym towarzyszy uwalnianie określonych substancji: mediatorów zapalnych. Kaszel ma objawy astmy oskrzelowej i alergii, ponieważ jest suchy i ma skurcze.
Z ogólnej liczby przypadków 95% stanowią dzieci. Niedojrzałość błon śluzowych dróg oddechowych u dziecka wyjaśnia częstość infekcji krztuścem. Przedłużone intensywne ataki kaszlu u niemowląt mają negatywny wpływ na pełną wentylację płuc, funkcje oddechowe. U dzieci w wieku poniżej 2 lat krztusiec może spowodować krótkie przerwanie oddychania.
Istnieją 3 formy kokluszu:
- Typowa - choroba rozwija się zgodnie ze scenariuszem klasycznym;
- Nietypowy - pacjent jest okresowo zmartwiony tylko spazmatycznym kaszlem bez innych objawów klinicznych;
- Przewóz, gdy osoba nie jest chora, ale rozprzestrzenia bakterie krztuśca.
Dorośli zwykle mają koklusz w postaci utajonej, bez typowych objawów choroby. Pacjenci często są diagnozowani błędnie, więc leczenie jest bezskuteczne. U ludzi, którzy byli chorzy, odporność na krztuśc jest ustalana na całe życie Sezonowość jest związana z chorobą: szczyt zapadalności przypada na listopad i grudzień.
Okres inkubacji
W sumie krztusiec trwa około 4 miesięcy, w tym wszystkie etapy. Choroba rozwija się w okresach, z których pierwszym jest: inkubacja. Jest to okres, w którym czynnik wywołujący zakażenie już wszedł do ciała, ale na zewnątrz nic się nie objawia.
Okres inkubacji kokluszu trwa od 6 do 14 dni.
Najczęściej okres inkubacji obejmuje okres 5 dni. W tym czasie bakterie chorobotwórcze są skolonizowane na powierzchni błon śluzowych. Po okresie inkubacji następują 3 etapy kokluszu:
Prodromal (catarrhal). Pojawiają się pierwsze znaki ostrzegawcze, które sygnalizują początek choroby:
- ból gardła;
- kaszel;
- lekki suchy kaszel;
- gorączka niskiej jakości;
- słabość;
- czasami katar.
W tym stanie pacjent może przebywać od 7 do 14 dni, co jest główną cechą tego okresu: obsesyjny kaszel częściej w nocy i wieczorem, który stopniowo wzrasta. Bezskutecznie leczenie lekami na suchy kaszel w fazie nieżytowej.
Spazmatyczny etap kaszlu. Wysokość kokluszu, który trwa od 3 do 6 tygodni. Zaczyna się po 2-3 tygodniach od początku pierwszych objawów zakażenia. Ataki kaszlu pojawiają się nagle, drżenia podążają za sobą niemal nieprzerwanie. Konwulsyjne pchnięcia kaszlem zastępują oddechy gwizdkiem (jak wrona koguta), a następnie znowu kaszel i wdychanie. W jednym ataku kaszlu krztuśącego cykl można powtórzyć do 15 razy.
Wygląd pacjenta również się zmienia:
- skóra twarzy staje się niebieska lub czerwona;
- naczynia krwionośne puchną na głowie;
- żyły na szyi;
- z powodu braku tlenu gałki oczne puchną;
- łzy płyną obficie.
Krztusiecowi kaszel często towarzyszy mimowolne oddawanie moczu. Ataki są bardzo intensywne, trwają dłużej niż godzinę w nocy, często kończą się wymiotami. Stan pacjenta jest ciężki: zaburzenia snu, utrata apetytu, zadyszka. Twarz staje się opuchnięta, powieki opuchnięte, skóra twarzy blada.
Dzieci, które miały szczepienie DPT cierpią na krztusiec w zużytej postaci. Szczepienie zmniejsza intensywność objawów krztuśca: kaszel nie jest intensywny, ale przedłuża się, kaszel może prześladować dziecko przez ponad miesiąc.
Dziecko z kokluszem nie powinno uczęszczać do ośrodków opieki nad dziećmi przez co najmniej 5 dni, jeśli jest leczone lekami przeciwbakteryjnymi. Dzieci, które nie przyjmują antybiotyków, muszą pozostawać w kwarantannie przez co najmniej 3 tygodnie.
Dorosły lub dziecko, które cierpi na nietypową formę choroby (bez gorączki i kataru) są również nosicielami kokluszu. Pacjent jest uważany za zaraźliwego od 1 dnia do 25 dnia choroby.
Diagnoza Komplikacje
Istnieją 3 formy choroby zakaźnej, w zależności od nasilenia:
- ogólny stan pacjenta jest zadowalający, ataki kaszlu powtarzają się nie więcej niż 15 razy dziennie, nie obserwuje się wymiotów;
- przy umiarkowanie ciężkim krztuścu liczba ataków wzrasta do 25, prawie każdy atak kończy się wymiotami, utratą apetytu i ogólnym osłabieniem;
- do 50 ataków kaszlu dziennie jest charakterystycznych dla ciężkiego krztuśca, rozwijają się napady padaczkowe, sinica skóry twarzy i poważne upośledzenie funkcji oddechowych.
Po ciężkim przebiegu choroby powikłania pojawiają się w drogach oddechowych. Powikłania związane z przystąpieniem do wtórnej infekcji bakteryjnej. Najczęściej pojawiają się u niemowląt i osób starszych:
- zapalenie oskrzeli;
- fałszywy zad;
- zapalenie płuc;
- zapalenie oskrzelików;
- krwawienie z nosa;
- zapalenie tchawicy i oskrzeli;
- zapalenie opłucnej.
Ciężkie powikłanie kokluszu - encefalopatia. W wyniku niedoboru tlenu w mózgu z powodu konwulsyjnego kaszlu zaburza się ukrwienie. Jednocześnie są konwulsje, zmieszana świadomość.
Skutkiem częstego skurczowego kaszlu może być przepuklina pachwinowa lub pępkowa, wypadnięcie odbytnicy. Czasami ciężki kurs krztuśca prowadzi do rozwoju ropnego zapalenia ucha środkowego i astmy oskrzelowej.
Diagnoza zwykle nie powoduje trudności, jeśli pacjent miał ostatnio kontakt z zakażonym kokluszem. Pacjenci z podejrzeniem krztuśca muszą przejść:
- kliniczne badanie krwi;
- analiza moczu;
- śluz bakposev z tyłu gardła.
Wyniki analizy różdżki krztuśca mają długie oczekiwanie: 5-7 dni. Konieczne jest jednak odróżnienie choroby, na przykład od zakażenia adenowirusem lub wirusowego zapalenia płuc, ponieważ podejście do leczenia tych chorób jest inne.
Ważne jest, czy pacjent jest zaszczepiony przeciwko kokluszowi. Dziecko w wieku poniżej 14 lat z kaszlem, który miał kontakt z kokluszem, niezależnie od tego, czy zostało zaszczepione, czy nie, powinno być odizolowane od społeczeństwa. Taki pacjent musi być dwukrotnie poddany testom na krztusiec. Jeśli oba razy wynik będzie negatywny, dziecko zostanie przyjęte do zespołu dzieci.
Choroba jest leczona ambulatoryjnie, z wyjątkiem dzieci w pierwszych miesiącach życia, pacjentów z ciężkim kokluszem, z konwulsjami i zatrzymaniem oddechu. Pacjenci są hospitalizowani z takimi objawami.
Leczenie
Głównym celem terapii jest złagodzenie stanu pacjenta i zmniejszenie intensywności ataków kaszlu. Zadanie komplikuje fakt, że standardowe leki przeciwkaszlowe nie wpływają na kaszel krztuścowy.
W tym celu stosuje się środki przeciwskurczowe, ponieważ występowanie sesji kaszlu jest związane z ogniskiem pobudzenia mózgu. Dzieciom przepisuje się leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym:
Dorośli powinni przyjmować Relanium lub Seduksen. Kojący oznacza, że musisz przyjmować 2 razy dziennie w nocy (dla dzieci i przed snem). Lekarze nie powinni stosować Dimedrolu w leczeniu krztuśca. Lek ten wysusza błony śluzowe, dlatego wywołuje zwiększony kaszel.
Aby rozcieńczyć lepką plwocinę, konieczne jest przyjmowanie preparatów kombinowanych o działaniu wykrztuśnym i mukolitycznym. Wśród nich są:
- Ascoril (dozwolone dla dzieci od 3 lat);
- Mukodin (dla dorosłych i dzieci powyżej 2 lat);
- Suprima-Broncho (może być podany dzieciom po 3 latach);
- Vilprafen (przeciwwskazane dla dzieci poniżej 14 lat).
Terapia antybakteryjna w okresie spazmatycznego kaszlu nie ma sensu. Wskazane jest zniszczenie kokluszowych pałeczek kaszlowych na etapie katar, zanim choroba wzrośnie, bakterie opuszczają organizm, pozostawiając w nim toksyny.
Jeśli krztusiec zostanie zdiagnozowany w pierwszych 10 dniach choroby, można przepisać antybiotyki z grupy cefalosporyn (Cefix, Cefazolin), makrolidów (Sumamed) lub penicylin z kwasem klawulanowym (Amoxiclav, Flemoklav).
Tryb dnia pacjenta jest bardzo ważny. Jeśli państwo na to pozwala, wskazane jest spędzanie czasu na świeżym powietrzu, krótkich 20-minutowych spacerów. Jeśli pacjent nie ma wystarczającej siły, aby chodzić, konieczne jest regularne wietrzenie pomieszczenia. Pomieszczenie powinno być chłodne (+ 20 ° C), wilgotność - nie mniej niż 50%.
Aby zrekompensować brak tlenu, pacjenci mogą oferować procedury tlenoterapii: powietrze jest dostarczane pacjentowi przez specjalną maskę. Aby poprawić krążenie krwi w naczyniach mózgowych, przepisywane są leki nootropowe.
W ciężkich przypadkach choroby pomocne będzie podawanie glikokortykosteroidów przez 2-3 dni choroby - leki zwiększają odstępy między atakami i zmniejszają intensywność drżenia kaszlu. W okresie rehabilitacji kompleksy witaminowe są przydzielane dorosłym i dzieciom, w tym pierwiastki śladowe, minerały i witaminy z grupy B i C.
Pośród kokluszu nie można krzyczeć, złościć się, skarcić chorych, ponieważ każdy uraz psycho-emocjonalny może doprowadzić do napadu kaszlu.
Procentowy wzrost liczby dzieci z kokluszem spowodowany niskimi szczepieniami wśród populacji. Ale szczepionka profilaktyczna pomaga chronić dziecko (aw przyszłości także dorosłego) przed poważnymi skutkami kokluszu. Osoby zaszczepione chorują lub są łagodne lub wcale nie chorują.
Krztusiec u dorosłych - objawy, diagnoza, leczenie lekami i środkami ludowymi, profilaktyka
Przez długi czas koklusz uważano za chorobę dziecięcą. Ale przez ostatnie 5-7 lat dorosłe populacje są coraz bardziej narażone na infekcje górnych dróg oddechowych. Sama choroba nie jest tak niebezpieczna jak powikłania po niej. W rzadkich przypadkach śmierć jest możliwa, gdy ciało jest słabe i występuje wtórne zakażenie bakteryjne. Diagnoza jest skomplikowana przez objawy podobne do SARS, niechęć osoby do pójścia do lekarza z powodu zwykłego kaszlu. Wiedząc, jak leczyć koklusz i zapobiegać jego rozwojowi, można zapobiec konsekwencjom dla zdrowia.
Ogólna charakterystyka kokluszu
Czynnikiem wywołującym zakażenie krztuścem jest bordatella pertussis lub bakteria Borde-Zhang. Umiera pod wpływem wysokich temperatur, promieni ultrafioletowych i środków dezynfekujących. Źródłem zakażenia jest osoba w końcowym etapie okresu inkubacji. Choroba jest przenoszona z nośnika tylko przez unoszące się w powietrzu krople. W takim przypadku styk musi znajdować się w odległości co najmniej 2 metrów.
Zarażona osoba lub nosiciel podczas kichania, mówienia, kaszlu kropi kropelki śliny, w której znajduje się bakteria. Następnie patogen wchodzi do błony śluzowej krtani zdrowej osoby, która wnika głębiej z każdym oddechem. Toksyna wytwarzana przez bakterię działa na błonę śluzową górnych dróg oddechowych. Rezultatem jest podrażnienie receptorów oskrzelowych.
Przy niepowikłanym kokluszu zmiany w narządach wewnętrznych są minimalne. Tłumaczy to fakt, że bakterie chorobotwórcze rozmnażają się tylko w błonie śluzowej górnych dróg oddechowych. Środki bakteryjne nie przenikają do krwioobiegu, ale sytuacja może się dramatycznie pogorszyć, jeśli dojdzie do wtórnego zakażenia bakteryjnego. Patogenne czynniki pałeczek krztuśca wywołują reakcje alergiczne, co prowadzi do długiego, bolesnego kaszlu.
Objawy krztuśca u dorosłych
Utajony okres infekcji trwa od 3 do 14 dni. Istnieją 3 etapy kokluszu:
- Catarrhal Pojawiają się kaszel, katar, kichanie - wszystkie oznaki przeziębienia. Temperatura ciała może nieznacznie wzrosnąć.
- Napadowy. Napady skurczowego kaszlu obserwuje się wraz z pojawieniem się wydzieliny śluzowej. W tym przypadku twarz staje się fioletowa, w płucach pojawia się charakterystyczny gwizdek.
- Rekonwalescencja Kaszel przestaje być spazmatyczny, poprawia się ogólne samopoczucie. Nadchodzi okres zdrowienia.
Począwszy od stadiów choroby koklusz u dorosłych charakteryzuje się częstymi objawami zakażenia. Obejmują one:
- napadowy kaszel;
- łzawienie, kichanie;
- ból gardła i ból gardła;
- przekrwienie błony śluzowej nosa;
- zaburzenia snu;
- spadek wydajności pracy.
Diagnoza krztuśca
Objawy zakaźnego kaszlu w pierwszym etapie są podobne do przeziębienia lub grypy, co utrudnia diagnozowanie kokluszu. Nawet doświadczeni lekarze rozpoznają chorobę dopiero w drugim etapie jej rozwoju. Aby wykluczyć zapalenie płuc, gruźlicę, wyznacz radiografię płuc. Zwiększenie poziomu leukocytów i limfocytów w analizie krwi nie potwierdza rozwoju kokluszu, tylko dowodzi obecności infekcji w organizmie.
Skutecznymi sposobami określenia przyczyny skurczowego kaszlu są wymazy z nosa i hodowla plwociny. Ten ostatni obejmuje badanie laboratoryjne, w którym pacjent kaszle na specjalnej płytce pokrytej pożywką. Umieszcza się go w termostacie i po pewnym czasie obserwuje się pojawienie się kolonii bakterii krztuśca, co potwierdza pierwotną diagnozę.
Leczenie krztuśca u dorosłych
Leczenie zakaźnego kaszlu bez powikłań można prowadzić ambulatoryjnie zgodnie z planem ustalonym przez lekarza. Leczenie kokluszu wymaga zintegrowanego podejścia, które obejmuje leki, środki ludowe i przestrzeganie wspólnych zasad. Te ostatnie obejmują:
- izolacja pacjenta od innych;
- codzienne mycie na mokro i wentylacja pokoju z osobą zakażoną;
- wykluczenie czynników prowokujących bolesny kaszel (palenie, spaliny, wiatr).
Farmakoterapia
Leczenie zakażenia górnych dróg oddechowych obejmuje stosowanie antybiotyków. Efektywny okres leczenia farmakologicznego to pierwsze 14 dni. Po 3 tygodniach nie zaleca się stosowania antybiotyków w przypadku kokluszu, ponieważ same bakterie giną, a kaszel trwa po działaniu toksyny wytwarzanej przez bordetellę. Krztusiec u łagodnych dorosłych leczy się Ampicyliną, Flemoksyną, Tetracykliną. Skuteczny odbiór makrolidów:
- Azytromycyna;
- Erytromycyna;
- Klarytromycyna.
Średnie i ciężkie postacie choroby wymagają dodatkowego leczenia. Antybiotyki do krztuśca u dorosłych są uzupełniane cefalosporynami - Ceftriaxone, Zinnat. Aby złagodzić obrzęk krtani, zaleca się preparaty hormonalne dla grupy kortykosteroidów - Prednisolone, Kenacort. Aby złagodzić kaszel, leki przeciwkaszlowe - Ascoril. Kompleksowe leczenie kokluszu polega na stosowaniu środków wykrztuśnych, środków rozcieńczających flegmy - ambroksolu, bromheksyny.
Antybiotyki do krztuśca u dorosłych, wielu lekarzy uzupełnia leki homeopatyczne. Nie wpływają na bakterię Borde-Zhang, ale pomagają złagodzić objawy, skracają czas trwania choroby. Leki homeopatyczne na krztusiec to:
Środki ludowe
Zastosowanie tradycyjnej medycyny w leczeniu krztuśca przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia. Najbardziej znanym lekiem są nasiona słonecznika. Nasiona w ilości 3 łyżki. łyżki należy myć i suszyć w piekarniku. Potem drobno walił. 300 ml wody wymieszać z łyżką miodu i wlać ten proszek z nasion. Gotuj mieszaninę aż do zmniejszenia objętości o połowę. Następnie ostudzić i odcedzić wywar, wziąć 5-6 razy kilka łyków na przyjęcie.
Przepisy na leczenie zakaźnego kaszlu nie wystarczą. Obejmują one:
- 2 łyżki. łyżki mielonego czosnku należy zalać 100 g roztopionego masła. Schłodzona mieszanina powinna pocierać stopy. Następnie powinieneś nosić ciepłe skarpety na nogach.
- Olej z jodły i kamfory należy wymieszać 1: 1 z octem. W otrzymanym roztworze zwilż serwetkę bawełnianą, zrób kompres w obszarze oskrzeli pacjenta, zawiń go w ciepły koc.
- 100 ml oleju roślinnego należy wymieszać z 5 mielonymi ząbkami czosnku. Mieszaninę należy gotować przez 5-7 minut, ostudzić i spożywać co 3 godziny łyżeczkę przez 3 dni.
Krztusiec podczas ciąży
Nieprzyjemna choroba nie omija strony i kobiet w ciąży. Rozwój objawów krztuśca występuje stopniowo wraz ze wzrostem do 2-3 tygodni. Zakażenie może wywołać patologie rozwojowe płodu:
- choroby sercowo-naczyniowe;
- utrata słuchu, wrodzona głuchota;
- nieprawidłowy rozwój układu moczowo-płciowego i trawiennego;
- zaburzenia widzenia (zaćma);
- uszkodzenie układu kostnego;
- zespół krwotoczny;
- naruszenie centralnego układu nerwowego.
We wczesnych stadiach ciąży, zwłaszcza w pierwszych 8 tygodniach, koklusz stanowi największe zagrożenie. Ryzyko nieprawidłowości u nienarodzonego dziecka wynosi prawie 100%. Może to prowadzić do poronienia lub narodzin martwego dziecka. W takich sytuacjach lekarze zalecają aborcję. Wraz ze wzrostem tego okresu ryzyko możliwych patologii zmniejsza się. Jeśli kobieta, która spodziewa się dziecka, ma kontakt z chorym krztuścem, konieczne jest przeprowadzanie regularnych badań w celu monitorowania stanu.
Leczenie krztuśca u kobiet w ciąży przeprowadza się przy użyciu łagodnych antybiotyków (Sumamed), środków przeciwkaszlowych pochodzenia roślinnego (Mukaltin) i tradycyjnych metod leczenia, które są dopuszczalne w tej sytuacji. Dziecko urodzone przez zakażoną matkę w wieku 1 miesiąca powinno otrzymywać leczenie azytromycyną. Ten antybiotyk ma najmniejszą listę działań niepożądanych.
Możliwe jest również stosowanie środków ludowych u kobiet w ciąży. Domowe przepisy na koklusz:
- 1 g mumii należy rozpuścić w 5 łyżkach. łyżki ciepłej wody. Należy przyjmować 1 raz dziennie przez 20 minut przed posiłkami przez 10 dni.
- Funt pokruszonej cebuli należy wymieszać z 500 g miodu i wlać 400 g wody. Gotować na małym ogniu przez około 2 godziny. Następnie schłodzić, wziąć kilka razy dziennie, 5 h. Łyżki naraz.
- Wymieszaj 3 łyżeczki pączków sosny z 2 łyżeczkami babki lancetowatej i podbiału. Mieszanina zalać 600 g wrzącej wody, nalegać na godzinę. 3 łyżeczki trzy razy dziennie.
Powikłania krztuśca u dorosłych
W przypadku późnego leczenia po odroczonej infekcji występują negatywne skutki zdrowotne. Obejmują one:
- patologia mózgu - drgawki, utrata przytomności;
- zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc jako wtórne zakażenie;
- krwotok, przepuklina pępkowa z powodu silnego kaszlu;
- niewydolność serca i płuc z powodu stałej niewydolności oddechowej;
- śmierć z powodu osłabionej odporności i ciężkiego rozwoju choroby.
Komplikacji można uniknąć, jeśli zdiagnozujesz koklusz u dorosłych na czas i rozpoczniesz niezbędne leczenie. Ważne jest, aby zapobiec przejściu choroby do stadium końcowego. Aby to zrobić, skontaktuj się ze specjalistą na pierwszym objawie niedyspozycji, wyraźnie postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza.
Zapobieganie
Ze względu na to, że koklusz jest przenoszony przez kropelki unoszące się w powietrzu, należy unikać kontaktu z zakażonymi ludźmi. Zgodność z tą prostą zasadą komplikuje fakt, że w okresie inkubacji choroba objawia się jako banalne przeziębienie, sam pacjent nie może podejrzewać, że w organizmie znajduje się ośrodek zapalny. Według statystyk, kontakt z ryzykiem możliwego zarażenia kokluszem wynosi 96%.
Najbardziej rozsądnym i skutecznym sposobem zapobiegania chorobie u dorosłych jest szczepienie. Począwszy od dzieciństwa konieczne jest trzykrotne wprowadzenie surowicy przeciw krztuścowi. Jest częścią DTP - kompleksowego szczepienia przeciw kokluszowi, błonicy i tężcowi. Dorosłe populacje są szczepione. Polega na wprowadzeniu immunoglobuliny, która zawiera przeciwciała przeciwko tej chorobie.
Krztusiec. Przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie choroby
Witryna zawiera podstawowe informacje. Odpowiednia diagnoza i leczenie choroby są możliwe pod nadzorem sumiennego lekarza.
Krztusiec - ostra choroba zakaźna przenoszona przez kropelki unoszące się w powietrzu i charakteryzująca się długim przebiegiem z obecnością określonych etapów.
Nazwa patologii pochodzi od francuskiego słowa coqueluche, co oznacza silny napadowy kaszel. Istotnie, głównym objawem choroby są bolesne ataki kaszlu (tzw. Repryza), które występują na tle względnie zadowalającego ogólnego stanu pacjenta.
Niektóre statystyki
Koklusz jest powszechny wszędzie, ale w miastach diagnoza ta pojawia się częściej niż na obszarach wiejskich. Wynika to z wielu powodów: większego zatłoczenia ludności w dużych obszarach metropolitalnych, nieprzyjaznego dla środowiska powietrza miejskiego i bardziej dokładnej diagnostyki (w miastach i wsiach, często wymazywane formy nie są diagnozowane z powodu mniejszych podejrzeń epidemiologicznych).
Podobnie jak w przypadku innych zakażeń układu oddechowego, krztusiec charakteryzuje się sezonowością zachorowalności ze wzrostem częstości zarejestrowanych zakażeń w okresach przejściowych (jesień-zima i wiosna-lato).
Dane epidemiologiczne wskazują na obecność osobliwych mini-epidemii krztuśca, które występują co trzy do czterech lat.
Ogólnie rzecz biorąc, częstość występowania kokluszu na świecie jest dość wysoka: każdego roku choruje nawet 10 milionów osób, podczas gdy u 600 tysięcy pacjentów infekcja kończy się tragicznie. W okresie przedszkolnym w ZSRR około 600 000 osób chorowało rocznie, a około 5 000 zmarło (śmiertelność wynosiła średnio ponad 8%). Śmiertelność z powodu krztuśca była najwyższa wśród dzieci w pierwszym roku życia (co drugie dziecko zmarło).
Dzisiaj, dzięki powszechnym długoterminowym szczepieniom, częstość występowania kokluszu w cywilizowanych krajach gwałtownie spadła. Należy jednak zauważyć, że szczepionka przeciwko krztuścowi nie zapewnia odporności na infekcję para-krztuścową, która jest przenoszona podobnie i klinicznie jak łagodna forma krztuśca.
W ostatnich latach częstość występowania kokluszu wśród młodzieży wzrosła, lekarze wyjaśniają te liczby jako ogólny spadek odporności, naruszanie zasad szczepień dzieci, a także wzrost liczby przypadków, w których rodzice odmawiają szczepień.
Czynnik wywołujący krztuśc i transmisję
Krztusiec odnosi się do zakażeń przenoszonych drogą powietrzną od osoby chorej do osoby zdrowej. Czynnikiem wywołującym koklusz jest różdżka krztuśca Bordet-Zhang (bordetella), nazwana na cześć naukowców, którzy ją odkryli.
Różdżka krztuśca Bordeta-Zhanga ma „krewnego” - parakoklyusha bordetella, który powoduje tzw. Parakoklyusha - chorobę, której klinika powtarza krztusiec, który jest łagodny.
Bordetella niestabilna w środowisku zewnętrznym i szybko umiera pod wpływem wysokich i niskich temperatur, promieniowania ultrafioletowego, suszenia. Na przykład otwarte światło słoneczne niszczy bakterie w ciągu jednej godziny, a chłodzenie w kilka sekund.
Dlatego chusteczki do nosa, artykuły gospodarstwa domowego, zabawki dla dzieci itp. nie stanowią zagrożenia epidemiologicznego jako czynniki transmisyjne. Nie jest również przeprowadzana specjalna obróbka sanitarna pomieszczeń, w których przebywał pacjent.
Przeniesienie zakażenia następuje zwykle poprzez bezpośredni kontakt z pacjentem (pozostawanie bliżej niż 1,5 - 2 m od pacjenta). Najczęściej dochodzi do wdychania cząsteczek śluzu uwięzionych w powietrzu podczas kaszlu, ale patogen może zostać uwolniony do środowiska i podczas kichania, mówienia itp.
Maksymalnym zagrożeniem na płaszczyźnie epidemiologicznej jest pacjent w pierwszym tygodniu spazmatycznego kaszlu (w tym okresie czynnik powodujący koklusz jest izolowany od 90 do 100% pacjentów). W przyszłości niebezpieczeństwo jest zmniejszone (w drugim tygodniu bordetella około 60% pacjentów jest izolowanych, w trzecim - 30%, w czwartym - 10%). Ogólnie infekcja jest możliwa poprzez kontakt z chorym krztuścem od ostatnich dni okresu inkubacji do 5-6 tygodnia choroby.
W przypadku krztuśca stwierdza się również bakteriozę, czyli stan, w którym osoba uwalnia niebezpieczne bakterie do środowiska i nie odczuwa żadnych objawów choroby. Ale bakteriocarz z kokluszem jest krótkotrwały i nie ma specjalnego znaczenia dla rozprzestrzeniania się choroby. Największym niebezpieczeństwem są lekkie i wymazane formy kokluszu, gdy okresowo kaszel dziecka lub dorosłego pozostaje w zespole.
Krztusiec - choroba, którą zwykle przypisuje się tzw. Infekcjom dziecięcym. Udział dzieci wśród kokluszu wynosi około 95-97%. Największą podatność na zakażenie obserwuje się w wieku od 1 do 7 lat.
Jednak dorośli nie są również odporni na rozwój kokluszu. Według niektórych danych prawdopodobieństwo zakażenia u dorosłych w rodzinie chorego dziecka może osiągnąć 30%.
Jednocześnie u dorosłych choroba częściej występuje w postaci wymazanej. Często tacy pacjenci są błędnie diagnozowani z przewlekłym zapaleniem oskrzeli i są bezskutecznie leczeni z powodu nieistniejącej choroby. Dlatego lekarze zalecają długotrwały kaszel, szczególnie w przypadkach, w których przy bolesnych atakach dochodzi do zwrócenia uwagi na sytuację epidemiologiczną - czy był kontakt z dzieckiem długo kaszlącym.
U pacjentów, którzy mieli krztusiec, ustala się odporność na całe życie. Jednakże, podobnie jak w przypadku szczepień, odporność na krztusiec nie wyklucza choroby z paracauteous pertussis, który nie jest klinicznie odróżnialny od łagodnej postaci kokluszu.
Mechanizm rozwoju kokluszu
Górne drogi oddechowe stają się bramą infekcji kokluszu. Pałeczki krztuśca kolonizują błonę śluzową krtani, tchawicy i oskrzeli, temu zapobiegają immunoglobuliny klasy A wydzielane przez nabłonek - hamują przyleganie bakterii i przyczyniają się do ich wczesnego usunięcia z organizmu.
Niedojrzałość funkcjonalna błon śluzowych górnych dróg oddechowych u małych dzieci prowadzi do tego, że koklusz dotyka głównie tej grupy wiekowej populacji. Zakażenie jest szczególnie ciężkie u dzieci w pierwszych dwóch latach życia.
Po przyłączeniu do nabłonka bakterie zaczynają wydzielać specjalne substancje - toksyny, które powodują reakcję zapalną. Najczęściej dotyczy to małych oskrzeli i oskrzelików. Patogen nie przenika do wnętrza komórek, dlatego zmiany patologiczne ulegają minimalnej ekspresji - występuje nadmiar i obrzęk powierzchniowych warstw nabłonka, czasami złuszczanie i śmierć pojedynczych komórek. Przy dołączaniu do wtórnej infekcji może rozwinąć się nadżerka.
Po śmierci i zniszczeniu bakterii na powierzchni błony śluzowej dostaje się toksyna krztuśca, co prowadzi do rozwoju skurczowego kaszlu.
Mechanizm specyficznego kaszlu z krztuścem jest dość skomplikowany. Po pierwsze, drżenia kaszlu są związane z bezpośrednim podrażnieniem receptorów nabłonka toksynami krztuśca, a następnie składnik alergiczny jest związany z uwalnianiem określonych substancji - mediatorów zapalnych. Powstaje skurcz oskrzeli i oskrzelików, więc kaszel zaczyna przypominać kliniczny obraz astmatycznego zapalenia oskrzeli.
Później, z powodu ciągłego podrażnienia nerwu błędnego, w ośrodkowym układzie nerwowym rozwija się ośrodek zastoju w rejonie ośrodka oddechowego, a kaszel przybiera specyficzny napadowy charakter.
To obecność centralnego mechanizmu, który powoduje kaszel pasuje, gdy jest wystawiony na wiele różnych bodźców układu nerwowego (jasne światło, głośny dźwięk, silne napięcie emocjonalne itp.).
Podniecenie nerwowe z ogniska zastoinowego może rozprzestrzenić się na sąsiednie ośrodki w rdzeniu przedłużonym - wymioty (w takich przypadkach ataki konwulsyjnego kaszlu kończą się w bolesnych wymiotach), naczynioruchowe (kaszel prowadzi do wahań ciśnienia krwi, zwiększona częstość akcji serca itp.), A także na innych strukturach podkorowych z rozwojem napadów przypominających padaczkę.
U bardzo małych dzieci pobudzenie może rozprzestrzeniać się na ośrodek oddechowy wraz z rozwojem różnych zaburzeń rytmu oddechowego, w tym bezdechu (zatrzymanie oddechu).
Silne, długotrwałe, powtarzające się epizody kaszlu prowadzą do wzrostu ciśnienia w naczyniach głowy i szyi. W rezultacie obrzęk i sinica twarzy, krwotoki w spojówce oczu. W ciężkich przypadkach krwotok może wystąpić w tkance mózgowej.
Objawy krztuśca
Okresy kliniczne kokluszu
Klinicznie, w trakcie krztuśca, rozróżnia się następujące okresy:
- inkubacja;
- kaszel katar;
- kaszel spazmatyczny;
- uprawnienia;
- rekonwalescencja (odbudowa).
Okres nieżytowy zaczyna się stopniowo, tak że pierwszego dnia choroby z reguły nie można ustalić. Występuje suchy kaszel lub kaszel, możliwe jest katar z niewielkim lepkim wydzielaniem śluzu. U małych dzieci zjawiska nieżytowe są bardziej wyraźne, tak że początek choroby może przypominać ARVI z obfitym wydzielaniem z nosa.
Stopniowo u pacjentów pojawia się wzrost kaszlu, drażliwość i niepokój, ale ogólny stan pozostaje całkiem zadowalający.
Okres skurczowego kaszlu rozpoczyna się od drugiego tygodnia po pojawieniu się pierwszych objawów infekcji i trwa zwykle 3-4 tygodnie. W tym okresie charakterystyczny jest napadowy kaszel. Starsze dzieci mogą opowiedzieć o pojawieniu się prekursorów ataku, takich jak ból gardła, uczucie ucisku w klatce piersiowej, uczucie strachu lub lęku.
Charakterystyczny kaszel
Ataki mogą wystąpić o każdej porze dnia, ale najczęściej są zakłócane w nocy. Każdy taki atak składa się z krótkich, ale silnych wstrząsów kaszlu, naprzemiennie z drgawkami - powtórzeniami. Wdech towarzyszy świszczący dźwięk, gdy powietrze z siłą przechodzi przez spastyczną zwężoną głośnię.
Atak kończy się odkrztuszeniem charakterystycznej, lepkiej, przezroczystej plwociny. Pojawienie się wymiotów, niewydolności oddechowej i kołatania serca, rozwój drgawek wskazują na ciężkość choroby.
Podczas ataku twarz dziecka pęcznieje, w ciężkich przypadkach, nabierając niebieskawego zabarwienia, żyły szyi puchną, oczy wypełniają się krwią, pojawiają się łzy i ślinienie się. Cecha charakterystyczna: język wystaje na zewnątrz do granicy, tak że jego końcówka jest wygięta do góry, podczas gdy z reguły uzębienie języka jest uszkodzone na siekaczach żuchwy. W przypadku silnego ataku możliwe jest mimowolne oddawanie moczu i wydzielanie kału.
Powikłania uporczywego kaszlu
W przypadku braku powikłań stan dziecka między atakami jest zadowalający - dzieci bawią się aktywnie, nie narzekają na apetyt, temperatura ciała pozostaje normalna. Jednak z czasem rozwija się obrzęk twarzy i biaława plama na obolałym języku, który jest uszkadzany przez zęby uzdy języka - specyficzny znak kokluszu.
Ponadto możliwe są krwotoki pod spojówką, często występuje tendencja do krwawienia z nosa.
Rozdzielczość sceniczna
Stopniowo choroba przechodzi w etap rozwiązania. Ataki kaszlu występują rzadziej i stopniowo tracą swoistość. Jednak osłabienie, kaszel, drażliwość utrzymują się przez długi czas (okres rozdzielczości wynosi od dwóch tygodni do dwóch miesięcy).
Okres powrotu do zdrowia może trwać do sześciu miesięcy. W tym okresie charakteryzuje się zmęczeniem i zaburzeniami emocjonalnymi (nastroje, pobudliwość, nerwowość). Znaczny spadek odporności prowadzi do zwiększonej podatności na ostre infekcje dróg oddechowych, wobec których może nieoczekiwanie wznowić bolesny suchy kaszel.
Kryteria ciężkości krztuśca
Występują łagodne, umiarkowane i ciężkie formy typowego kokluszu.
Łagodne ataki kaszlu nie występują częściej niż 10-15 razy dziennie, podczas gdy liczba drżenia kaszlu jest niewielka (3-5). Wymioty po kaszlu z reguły nie występują, ogólny stan dziecka jest całkiem zadowalający.
Przy umiarkowanym krztuścu liczba ataków może osiągnąć 20-25 dziennie. Ataki mają średni czas trwania (do 10 wstrząsów na kaszel). Każdy atak kończy się wymiotami. W takich przypadkach zespół asteniczny (ogólne osłabienie, drażliwość, utrata apetytu) rozwija się dość szybko.
W ciężkich przypadkach liczba ataków kaszlu osiąga 40-50 lub więcej dziennie. Ataki trwają przez długi czas, występują z ogólną sinicą (skóra staje się niebieskawa) i ciężkimi zaburzeniami oddychania, często dochodzi do napadów.
W ciężkim krztuścu często pojawiają się powikłania.
Powikłania kokluszu
Przy silnych, długotrwałych napadach kaszlu, dopływ tlenu do mózgu jest znacząco zaburzony - jest to spowodowane zarówno skurczem oskrzeli, jak i zaburzeniami rytmu oddechowego, a także upośledzonym przepływem krwi w naczyniach głowy i szyi. Wynikiem niedotlenienia może być uszkodzenie mózgu, takie jak encefalopatia, objawowy zespół drgawkowy i oznaki podrażnienia opon mózgowych. W ciężkich przypadkach krwotoki występują w mózgu.
Ponadto silny kaszel na tle skurczu oskrzeli i oskrzelików może prowadzić do naruszenia napełniania płuc powietrzem, tak że w niektórych obszarach występuje rozedma płuc (wzdęcia), aw innych - niedodma (zapadnięcie się tkanki płucnej). W ciężkich przypadkach rozwija się odma opłucnowa (nagromadzenie gazu w jamie opłucnej z powodu pęknięcia tkanki płucnej) i rozedma podskórna (przenikanie powietrza z jamy opłucnej do tkanki podskórnej szyi i górnej połowy ciała).
Atakom z powodu kaszlu towarzyszy wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, dlatego w przypadku silnego krztuśca, przepukliny pępkowej lub pachwinowej może wystąpić wypadanie odbytnicy.
Wśród zakażeń wtórnych najczęściej występują zapalenie płuc i ropne zapalenie ucha (zapalenie ucha środkowego).
Czasami rozwijają się procesy autoimmunologiczne spowodowane długotrwałym zapaleniem z wyraźnym składnikiem alergicznym. Odnotowano przypadki przejścia krztuśca w astmatyczne zapalenie oskrzeli i astmę oskrzelową.
Nietypowe formy kokluszu
Nietypowe formy kokluszu - poronione i wymazane, są z reguły obserwowane u pacjentów dorosłych i / lub szczepionych.
Po wymazaniu nie rozwija się charakterystyczny kaszel, tak więc objawem choroby jest uporczywy suchy kaszel, nie eliminowany przez konwencjonalne środki przeciwkaszlowe. Taki kaszel może trwać przez tygodnie lub nawet miesiące, ale nie towarzyszy mu pogorszenie ogólnego stanu pacjenta.
Postać aborcyjna charakteryzuje się nieoczekiwanym ustąpieniem choroby 1-2 dni po wystąpieniu pierwszych kokluszowych ataków kokluszu.
Krztusiec u pacjentów z różnych grup wiekowych
Charakterystyczny obraz kliniczny kokluszu rozwija się z reguły u dzieci powyżej pierwszego roku życia i młodzieży. Dorośli cierpią z powodu kokluszu w postaci wymazanej.
U dzieci w pierwszym roku życia krztusiec jest szczególnie trudny i często komplikuje go rozwój wtórnego zapalenia płuc.
Jednocześnie okresy obrazu klinicznego mają różny czas trwania: okres inkubacji jest skrócony do 5 dni, a okres nieżytowy do jednego tygodnia. Jednocześnie okres kaszlu spazmatycznego jest znacznie dłuższy - do dwóch lub trzech miesięcy.
Ponadto podczas ataków spazmatycznego kaszlu u niemowląt nie ma repryzji, atak kaszlu często kończy się chwilowym zaprzestaniem oddychania i drgawkowym dopasowaniem.
Diagnoza krztuśca
Konsultacje lekarskie
Na spotkanie z lekarzem lub pediatrą.
W recepcji lekarz dowie się o twoich dolegliwościach, może być zainteresowany tym, czy wystąpił kontakt z pacjentami z kaszlem (zwłaszcza z kokluszem), lub kto został zaszczepiony na krztusiec. Konieczne może być przeprowadzenie słyszenia płuc i pełnej morfologii krwi. Aby diagnoza stała się bardziej autentyczna, lekarz wyśle cię do lekarza laryngologa lub lekarza chorób zakaźnych.
W recepcji u lekarza laryngologa
Lekarze będą zainteresowani stanem krtani i gardła śluzowego. Aby to zrobić, lekarz zbada za pomocą specjalnego lustra odbijającego lub błony śluzowej krtani latarki.
Objawami kokluszu podczas kontroli będzie obrzęk błony śluzowej, obecność w nich krwotoków, lekki wysięk śluzowo-ropny.
W recepcji lekarza chorób zakaźnych
Lekarz usłyszy twoje skargi. Może być zainteresowany możliwymi kontaktami z pacjentami, którzy kaszlą i krztuszą się. Zwykle ostateczna diagnoza jest dokonywana zgodnie z wynikami badań laboratoryjnych, na które wyśle cię lekarz chorób zakaźnych.
Diagnostyka laboratoryjna kokluszu
Ogólne badanie krwi
Rozpoznaje wspólne objawy zapalenia w orgizmie.
- Zwiększono liczbę leukocytów
- Poziom limfocytów wzrósł
- ESR jest normalny
Materiał jest pobierany na kilka sposobów: podczas kaszlu rozproszona plwocina jest zbierana i umieszczana na pożywce.
Inną metodą jest wymaz z gardła. Produkowany rano na czczo lub 2-3 godziny po posiłku.
Zebrany materiał umieszcza się w specjalnej pożywce. Jednak wynik będzie musiał długo czekać, 5-7 dni.
Analizy serologiczne
Bezpośrednia reakcja hemaglutynacji (RPHA), pośrednia reakcja hemaglutynacji (RNA) Ta metoda badania krwi pozwala na wykrycie przeciwciał dla patogenu krztuśca. Wynik może być pozytywny (potwierdzenie diagnozy Koklush) i negatywny (wyjątek).
ELISA (test immunoenzymatyczny) Teraz są szybkie testy do identyfikacji metody ELISA do diagnozowania kokluszu. Wynik może być pozytywny (potwierdzenie diagnozy Koklush) i negatywny (wyjątek)
PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) Pozwala zidentyfikować patogen w ciągu kilku dni. Wynik może być pozytywny (potwierdzenie diagnozy Koklush) i negatywny (wyjątek).
Leczenie krztuśca
Czy pacjent potrzebuje odpoczynku w łóżku z kokluszem?
W przypadku łagodnej choroby pacjent nie ma wskazań do leżenia w łóżku z kokluszem. Przeciwnie, pacjent potrzebuje częstych spacerów na świeżym powietrzu, podczas których pożądane jest unikanie hałaśliwych, bogatych w bodźce miejsc. Ponieważ wilgotne powietrze pomaga zmniejszyć częstotliwość ataków, w miarę możliwości lepiej chodzić z dzieckiem w pobliżu wody.
Kaszel jest łatwiejszy do przenoszenia w zimnie, dlatego często należy przewietrzyć pomieszczenie, aby zapobiec wysuszeniu i przegrzaniu powietrza (najlepiej, aby temperatura w pokoju pacjenta nie była wyższa niż 18-20 stopni Celsjusza). Zaleca się stosowanie nawilżaczy. Aby dziecko nie zamarzło, lepiej jest go nosić cieplej.
Zabawki, puzzle i inne nieagresywne gry planszowe są używane jako przeszkoda.
Ponadto należy poświęcić wystarczającą uwagę żywieniu pacjenta. Zaleca się, aby niemowlęta karmione piersią zwiększały liczbę karmienia poprzez zmniejszenie ilości pokarmu przyjmowanego jednocześnie. Starszym dzieciom zaleca się obfity napój alkaliczny (soki, napoje owocowe, herbata, mleko, alkaliczna woda mineralna).
Kiedy potrzebne jest leczenie szpitalne?
Jakie leki i fizjoterapia są stosowane do kokluszu?
Badania nad okresem spazmatycznym pokazują, że indukowane przez narkotyki zabijanie zakażenia krztuścem jest niepraktyczne, ponieważ do tego czasu bordetella jest niezależnie wymywana z organizmu, a epizody kaszlu są związane z zastoinowym ogniskiem pobudzenia w mózgu.
Dlatego antybiotyki są przepisywane tylko w okresie nieżytowym. Ampicylina i makrolidy (erytromycyna, azytromycyna) są dość skuteczne, tetracykliny mogą być przepisywane dzieciom w wieku powyżej 12 lat. Te środki przeciwbakteryjne są przyjmowane w średnich dawkach w krótkich cyklach.
Standardowe leki protivokashlevye z atakami kokluszu nieskuteczne. Aby zmniejszyć aktywność skupienia pobudzenia w mózgu, przepisywane są leki psychotropowe - leki przeciwpsychotyczne (aminazyna lub droperidol w dawkach wiekowych). Ponieważ leki te działają kojąco, najlepiej przyjmować je przed snem w dzień lub w nocy. W tym samym celu można użyć środka uspokajającego (Relanium - domięśniowo lub doustnie w dawce wiekowej).
W łagodnych postaciach kokluszu leki przeciwhistaminowe są przepisywane na kaszel - pipolfen i suprastin, które działają przeciwalergicznie i uspokajająco. Difenhydraminy nie stosuje się, ponieważ lek ten powoduje suche błony śluzowe i może przyczyniać się do poprawy kaszlu.
W ciężkich postaciach kokluszu z wyraźnym składnikiem alergicznym niektórzy klinicyści zauważyli znaczącą poprawę w stosowaniu glikokortykosteroidów (prednizon).
Wszystkie powyższe fundusze są pobierane przed zanikiem skurczowych ataków kaszlu (zwykle 7-10 dni).
Ponadto, w celu upłynnienia lepkiej plwociny, stosuje się inhalacje enzymów proteolitycznych - muopsyny i chymotrypsyny - oraz w ciężkich epizodach kaszlu w celu zapobiegania hipoksji ośrodkowego układu nerwowego, leków poprawiających krążenie krwi w mózgu (pentoksyfilina, winprotsetina).
Aby poprawić wydzielanie plwociny, pokazano masaż i ćwiczenia oddechowe. W okresach rozdzielczości i rekonwalescencji przepisywane są kursy wzmacniające fizjoterapię i terapię witaminową.
Tradycyjne metody leczenia kokluszu
W medycynie ludowej krztusiec jest tradycyjnie stosowany w leczeniu liści babki lancetowatej. Dobrze znana roślina ma wyraźne działanie wykrztuśne i przeciwzapalne. Aby zapobiec kaszlowi i upłynnieniu plwociny, przygotowują napój z młodych liści babki wypełnionej wrzącą wodą z miodem.
Zaleca się również, aby ludowi zielarze pozbyli się ataków bolesnego kaszlu przy pomocy zwykłej cebuli. Aby to zrobić, łuski z 10 cebuli należy gotować w litrze wody, aż połowa płynu się zagotuje, a następnie wylać i przefiltrować. Pij pół szklanki trzy razy dziennie po posiłkach.
Do upłynnienia plwociny z kokluszem stosuje się również napar z fioletowego tricoloru: 100 g trawy zalej 200 g wrzącej wody i pozostaw na pół godziny. Następnie sączy się i bierze 100 g dwa razy dziennie.
Krztusiec u dorosłych: objawy, leczenie i możliwe powikłania
Nazwa choroby pochodzi od francuskiego słowa oznaczającego „koguta”, ponieważ kaszel z kokluszem przypomina dźwięki koguta. Krztusiec jest chorobą zakaźną. Jest to trudne, któremu towarzyszą ataki silnego kaszlu, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Niebezpieczeństwo polega na tym, że trudno jest go zdiagnozować, a jeśli zostanie źle potraktowany, możliwe są poważne komplikacje.
Ogólna charakterystyka choroby
Krztusiec: opis i rodzaje chorób zakaźnych
Bordatella pertussis - te bakterie wywołują krztusiec. Ta choroba jest wysoce zaraźliwa. Prawie 100% osób, które mają kontakt z zarażonymi ludźmi, choruje. Wcześniej koklusz był uważany za chorobę wieku dziecięcego, ale w ostatnich latach liczba przypadków wśród młodzieży i dorosłych wzrosła, a choroba w każdym wieku jest raczej trudna.
Okres inkubacji jest dość mały, od 2 do 14 dni. Choroba przenoszona jest przez kropelki unoszące się w powietrzu. Cały okres choroby trwa około sześciu tygodni i dzieli się na 3 okresy. Szczepienie nie jest w stanie całkowicie ochronić organizmu, a po tym, jak doznał bólu, osoba może ponownie się zarazić. Według statystyk, we wszystkich przypadkach około 5% to dorośli.
Krztusiec jest dwojakiego rodzaju: nietypowy i nieudany.
W przypadku atypowego kokluszu epizody kaszlu występują rzadziej, nie powodują szczególnych trudności, temperatura ciała jest prawie normalna. Poronienie krztuśca charakteryzuje się ostrym rozwojem. Po pierwsze, pacjent czuje ból gardła, który zamienia się w napady kaszlu, prawdopodobnie bez ostrych skurczów. Po 2-5 dniach objawy mogą ustąpić same.
Koklusz to poważna choroba. Jeśli nie rozpozna go na czas, może zmienić się w zapalenie płuc, które jest śmiertelne.
Objawy kokluszu u dorosłych
Kokluszowi towarzyszą bardzo silne ataki kaszlu. W dniu ich liczba może osiągnąć 15. W sumie choroba przebiega w trzech etapach:
- Na pierwszym (nieżyt) kokluszu nie różni się od zwykłego przeziębienia. Katar, suchy kaszel może spowodować wzrost temperatury ciała. Jeśli czas nie zapewnia właściwego leczenia, choroba przechodzi do następnego etapu.
- Drugi etap nazywa się napadowym. Tutaj kaszel staje się napadowy. Zakażenie rozwija się aktywnie w płucach, w wyniku czego następuje nagromadzenie śluzu (plwociny). Pacjent może odczuwać od 5 do 15 nacisków spazmatycznego kaszlu. Oddychanie jest trudne, oddechowi towarzyszy charakterystyczny gwizdek (powtórka) z powodu skurczu głośni w krtani. W tym okresie lekarz może już prawidłowo rozpoznać krztusiec tylko dla takich ataków kaszlu.
- Trzeci etap - powrót do zdrowia, następuje w czwartym tygodniu po wyzdrowieniu. Tutaj kaszlowi mogą towarzyszyć wymioty, stają się bardzo ciężkie, a nawet częstsze. Napadowy kaszel może dręczyć pacjenta przez kolejny miesiąc.
Na tej podstawie można wyróżnić następujące objawy kokluszu:
- Ogólne pogorszenie stanu zdrowia, katar, gorączka nie są wyższe niż 38,5 stopnia.
- Silny skurczowy kaszel, który początkowo może być suchy, a wraz z dalszym rozwojem choroby staje się bardzo silny z obfitym wydzielaniem czystego śluzu z płuc.
- Podczas epizodów kaszlu mogą wystąpić krwawienia z nosa i wymioty. Twarz i oczy pacjenta zaczerwieniają się.
W ciągu trzech tygodni pacjent może zarazić innych, będąc nosicielem wirusa. Ogólnie objawy choroby na pierwszym etapie przypominają przeziębienie, a następnie można je pomylić z gruźlicą, zapaleniem oskrzeli lub zapaleniem płuc.
Leczenie
Metoda leczenia choroby
Jeśli zauważysz, kto ma objawy kokluszu, a mianowicie przedłużający się ciężki kaszel spazmatyczny, którego ataki mogą wystąpić kilka razy dziennie, natychmiast powinieneś skonsultować się z lekarzem.
Najpierw musisz wykonać serię testów, aby dokonać dokładnej diagnozy. Lekarz może podejrzewać: ARVI, zapalenie oskrzeli, gruźlicę, zapalenie płuc, koklusz. Przepisano badania krwi, plwociny i śluzu nosa, radiogramy płuc.
Jeśli zostanie potwierdzone podejrzenie kokluszu, krew może zwykle wykryć zwiększoną zawartość leukocytów i limfocytów, a szybkość sedymentacji erytrocytów wzrasta. W wydzielinach śluzowych znajduje się życiodajne środowisko, w którym bakterie namnażają się. Zdjęcie rentgenowskie pokazuje, że drzewo płucne jest powiększone, wzór płuc jest wyraźny i składa się z komórek i pól siatki.
Po badaniu lekarz przepisuje leczenie w domu, nie przeprowadza się hospitalizacji dorosłych. Jeśli choroba jest stosunkowo łagodna, to znaczy nie ma wielu skurczów i bardzo ciężkiego kaszlu, przepisuje się antybiotyki.
Z różdżką krztuśca walcz z pomocą:
Leki przepisywane do antybiotykoterapii:
- Azytromycyna
- Erytromycyna
- Klarytromycyna
Jeśli choroba jest ciężka, nie można pomóc tylko antybiotykom. U pacjentów z nadreaktywnością dróg oddechowych mogą wystąpić skurcze oskrzeli, dlatego można im przepisać leki przeciw astmie, które zwalczają skurcze i obrzęk dróg oddechowych, a także leki przeciwhistaminowe.
W przypadku ciężkiego zapalenia dróg oddechowych i gardła lekarz przepisze środki hormonalne z grupy kortykosteroidów, które również zapobiegają atakom astmy i łagodzą obrzęk.
Krztusiec boryka się z narkotykami, takimi jak:
- Sulfir
- Belladonna
- Rosyanka (Drosera)
- Pulsatilla
- Akonit
W celu złagodzenia kaszlu przepisuje się leki przeciwkaszlowe, wykrztuśne i przerzedzenie plwociny.
Więcej informacji o kokluszu można znaleźć w filmie.
Tradycyjna medycyna może również przyspieszyć powrót do zdrowia. Polecam, na przykład:
- Użyj soku z pokrzywy, pijąc 3 razy dziennie po łyżeczce.
- Syrop cebulowy jest skuteczny, do przygotowania którego sok z cebuli i miód są mieszane w tej samej proporcji, a następnie syrop ten wypija się pół łyżeczki wieczorem przed snem.
- Bardzo skutecznym narzędziem, co dziwne, jest spalony cukier. Jest rozcieńczany wodą, tworząc syrop i przyjmowany 4 razy dziennie, jedna łyżeczka do herbaty.
Podczas leczenia należy stale przewietrzać pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent. Zalecana wzbogacona odżywcza żywność. Reszta rodziny musi być odizolowana, zwłaszcza dzieci, ponieważ ryzyko infekcji jest bardzo wysokie. Pacjent nie powinien przechładzać się, należy nawilżać powietrze w pomieszczeniu i regularnie przeprowadzać czyszczenie na mokro. Krztusiec należy leczyć w odpowiednim czasie, nie zaniedbując żadnych środków.
Możliwe komplikacje
Jak już wspomniano, późne i niewłaściwe leczenie kokluszu ma poważne konsekwencje, z których najbardziej niebezpieczne są:
- Zapalenie płuc
- Zaburzenia czynności oddechowej
- Niewydolność serca
- Zapalenie oskrzelików
- Ostre zapalenie krtani i tchawicy
Należy zauważyć, że konsekwencje dla dzieci są bardziej niebezpieczne. Spośród 50 milionów zainfekowanych rocznie około 300 tysięcy z nich umiera. Większość z nich to dzieci poniżej 1 roku życia.
Bardzo rzadkim, ale możliwym powikłaniem jest encefalopatia.
Kiedy rozwija się w mózgu, wywołując drgawki, które z kolei mogą być śmiertelne, a jeśli nie, to pozostawić osobę głuchą lub wywołać padaczkę.
Mimo to większość zgonów ma miejsce w krajach rozwijających się, gdzie warunki życia są gorsze, higiena jest mniej uważana, infekcje mnożą się, a miejscowi lekarze nie mogą ich skutecznie leczyć. W krajach rozwiniętych śmiertelność wynosi 0,04% wszystkich przypadków. Nie panikuj: teraz istnieją skuteczne metody radzenia sobie z tą chorobą. Jeśli leczenie rozpocznie się na czas, nie będzie żadnych komplikacji, a choroba ustąpi bez konsekwencji.
Krztusiec podczas ciąży
Niebezpieczeństwo krztuśca w czasie ciąży dla płodu
Podczas ciąży zakażenie kokluszem przyszłej matki jest bardzo niebezpieczne. W pierwszym trymestrze ciąży powstają wszystkie najważniejsze narządy i układy organizmu, dlatego choroba może prowadzić do następujących konsekwencji:
- Upośledzenie wzroku, częściowa lub całkowita utrata
- Upośledzenie słuchu, całkowita utrata słuchu
- Niewłaściwy rozwój układu moczowo-płciowego
- Naruszenie rozwoju układu sercowo-naczyniowego, różne anomalie
- Niewłaściwy rozwój masy mięśniowej i szkieletu
- Zaburzenia rozwoju przewodu pokarmowego, anomalie narządów
- Niewystarczający rozwój i anomalie w ośrodkowym układzie nerwowym
Głównymi objawami kokluszu u ciężarnej kobiety jest wzrost węzłów chłonnych, kaszel, który stopniowo się nasila, pojawienie się plwociny, katar. Mniej powszechne są czerwone plamy wysypki, które mogą dosłownie rozprzestrzenić się w całym ciele w ciągu zaledwie kilku godzin.
Jeśli przyszła mama zachoruje na krztusiec, zwiększa się ryzyko poronienia i nieprawidłowego rozwoju płodu.
W pierwszych 8 tygodniach ciąży, po zakażeniu krztuścem, płód rozwija się nieprawidłowo z prawdopodobieństwem 100%. W późniejszych okresach zmniejsza się, ale niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie konsekwencji.
Zakażenie kokluszem może prowadzić do poronienia, więc lekarze mogą nawet skorzystać z aborcji. Gdy kobieta w ciąży wchodzi w kontakt z osobą zakażoną, należy natychmiast zebrać wszystkie testy, aby wyeliminować ryzyko zakażenia i rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie, jeśli jest to konieczne. Dlatego ważne jest, aby zaplanować ciążę i stały nadzór lekarski, tak aby w nagłej sytuacji uzyskać natychmiastową pomoc i odpowiednie leczenie.
Zapobieganie
Chociaż krztusiec jest bardzo zaraźliwą chorobą, w dzisiejszych czasach istnieją sposoby, które mogą pomóc ci uniknąć zakażenia. Najbezpieczniejszym sposobem jest szczepienie. Szczepienia są trzy razy w odstępie półtora miesiąca dla dzieci, począwszy od trzech miesięcy życia. Wielokrotne ponowne szczepienie przeprowadza się w 18. miesiącu życia. Po tym okresie odporność na chorobę rozwija się przez 3-5 lat.
Należy pamiętać, że szczepionka nie może w pełni chronić przed chorobą. Pomoże to tylko przenieść to lepiej na łatwym etapie. Odporna odporność jest wytwarzana, jeśli ktoś miał krztusiec. Ale ponowne zakażenie jest możliwe wraz ze zmniejszeniem odporności.
Szczepionkami stosowanymi przeciwko kokluszowi są DTP (Rosja) i Infanrix (Belgia). Leki te nie są jedynymi, ale najczęściej stosowanymi. Różnią się rodzajem komponentu krztuśca. W pierwszym przypadku jest to cała komórka, aw drugim jest wolna od komórek. Drugi rodzaj szczepionki jest droższy. Lekarze twierdzą, że zastąpienie szczepionek nie odgrywa specjalnej roli i nie zmniejsza skuteczności. Szczepionka DPT jest uniwersalna, ponieważ jest stosowana w celu zapobiegania krztuścowi, błonicy i tężcowi. Dzięki niej organizm wytwarza przeciwciała wrażliwe na antygeny wszystkich komórek bakteryjnych.
Zazwyczaj dorośli nie są szczepieni z kilku powodów.
- Po pierwsze, nie jest to konieczne, ponieważ odporność rozwinięta po szczepieniu w dzieciństwie pomoże poradzić sobie z infekcją.
- Po drugie, często zdarza się, że osoba w trakcie swojego życia cierpi na łagodną formę kokluszu, uważanego za przeziębienie. W rezultacie rozwija odporność na chorobę.
Jeśli ktoś z twojej rodziny ma krztusiec, ważne jest, aby nie kontaktować się z pacjentem. Krztusiec jest przenoszony wyłącznie przez kropelki unoszące się w powietrzu, a najbardziej zakaźna osoba znajduje się w pierwszym stadium choroby. Dlatego staraj się zapewnić jego całkowitą izolację. Elementy używane przez daną osobę nie są niebezpieczne.
Kwarantanna trwa od 14 do 25 dni, w zależności od przebiegu choroby.
Regularnie przewietrz pokój. Grupą ryzyka są dzieci w wieku 6-7 lat. Jeśli w rodzinie jest bardzo małe dziecko, pacjent może zostać hospitalizowany, ale w ogóle go nie wydaje, więc musisz sam podjąć odpowiednie środki. Krztusiec jest bardzo niebezpieczną chorobą. Ważne jest, aby wiedzieć o tym w jak największym stopniu, aby podjąć niezbędne środki przeciwko zakażeniu w odpowiednim czasie, aby rozpoznać chorobę na początkowym etapie i uniknąć komplikacji, z którymi boryka się krztusiec.