Jak działa operacja usuwania migdałków u dzieci, czy to boli?

Znaczna liczba rodziców ma do czynienia ze wzrostem gruczolaka u dziecka. Usunięcie migdałków u dzieci budzi obawy, ponieważ każda operacja w tym wieku obfituje w komplikacje, ale w niektórych przypadkach nie ma innego wyjścia.

Co to są migdałki i ich przyczyny u dzieci?

W jamie ustnej i nosogardzieli znajduje się 6 migdałków, z których każdy pełni funkcję ochronną, zapobiegając przedostawaniu się czynników zakaźnych do organizmu. Częste przeziębienia mogą prowadzić do zmniejszenia tej funkcji i jednoczesnego wzrostu migdałków. Adenoidy to proliferacja pojedynczego ciała migdałowatego zlokalizowanego w nosogardzieli.

Rozpoznanie tej patologii bez użycia specjalnych zwierciadeł nie jest możliwe, ale ma specyficzne objawy, dzięki którym choroba jest trudna do zauważenia.

Objawy choroby

Aby zidentyfikować wzrost migdałków gardłowych, wystarczy zwrócić uwagę na zdrowie dziecka.

Do głównych objawów należą:

1. Zmiana głosu. Dziecko zaczyna nosowo, głos staje się niezdrowy.
2. Przekrwienie nosa. Ze względu na wzrost ciała migdałowatego, przepływ powietrza jest spowolniony, dziecku trudno jest oddychać przez nos.
3. Katar Jeden z powikłań prowadzących do nieżytu nosa i zapalenia zatok.
4. Zmniejszony słuch. Rozszerzająca się tkanka limfoidalna może częściowo blokować rurkę słuchową, powodując objawy zapalenia ucha.
5. Zaburzenia snu Dziecko śpi źle i niespokojnie, rano staje się niezwykle kapryśne i zirytowane. Możliwe ataki uduszenia i chrapania spowodowane cofnięciem korzenia języka.
6. Przewlekła hipoksja. Samo dziecko może nie rozpoznać tego objawu, ale będzie stały brak tlenu z boku, co prowadzi do problemów z apetytem, ​​a czasami z niedokrwistością.
7. Zmiana twarzy. Jeśli proces patologiczny trwa długo, mogą wystąpić zaburzenia w rozwoju tkanki kostnej twarzy, zmiany okluzji. Jeśli leczenie rozpoczyna się na czas, zmiany te są odwracalne, ale w zaawansowanych przypadkach konsekwencje pozostają na całe życie.
8. Zapalenie gruczołu krokowego Jeśli organizm jest narażony na infekcję w miarę wzrostu tkanki, może rozwinąć się zapalenie gruczołowe. Temperatura ciała wzrasta, węzły chłonne powiększają się.

Metody usuwania migdałków gardłowych

Potrzeba operacji zależy od stopnia zaniedbania choroby i indywidualnych wskaźników, które może ocenić specjalista. Jeśli problem zostanie zauważony na czas, możliwe jest przepisanie leczenia zachowawczego za pomocą leków.

Leki

Jeśli migdałki pokrywają się tylko z niewielką częścią vomeru, a oddychanie dziecka jest nieco trudne, często jest to dość konserwatywna metoda leczenia. Na zalecenie lekarza przyjmowane są immunomodulatory, mycie i płukanie roztworem soli fizjologicznej. Jeśli te środki nie wystarczą, przepisywane są antybiotyki (cefalosporyny, makrolidy).

Równolegle z przyjmowaniem leków przeprowadza się płukanie wodą morską, roztworami sody lub „Furacilin”.

Przez operację

Jeśli choroba ma drugi lub trzeci stopień ciężkości, skorzystaj z interwencji chirurgicznej. Warianty metod zostaną omówione poniżej, wybór zależy od stopnia choroby, wybranej kliniki i indywidualnej sytuacji.

Metody ludowe

Najlepszym z tradycyjnych sposobów radzenia sobie z adenoidami we wczesnych stadiach choroby jest mycie za pomocą roztworów soli fizjologicznej, które są łatwe do przygotowania. 1 szklanka ciepłej przegotowanej wody bierze 1 łyżeczka. sól lub 0,5 łyżeczki. sól morska. Roztwór jest dokładnie wymieszany, aby kryształy soli nie uszkodziły błony śluzowej gardła. Do mycia można użyć aspiratora, pipety lub strzykawki.

Inną sprawdzoną metodą jest zaszczepienie w nosie świeżo wyciśniętego soku z aloesu lub kalanchoe. W celu ułatwienia stosowania, bawełny turund można moczyć w soku i wstrzykiwać przez 10–15 minut do kanałów nosowych.

Po wskazaniu operacji

Potrzeba operacji zależy od stopnia choroby, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować patologię w czasie. Niezwłocznie po odkryciu wzrostu migdałków gardłowych należy koniecznie skonsultować się z lekarzem, który może z całą pewnością stwierdzić, czy należy je usunąć iw jakim wieku można zastosować określoną metodę. Być może specjalista zaleci interwencję laserową, w której dziecko nie zostanie zranione, a prawdopodobieństwo ponownego rozwoju choroby będzie niskie.

Jeśli mówimy o drugim stopniu choroby (adenoidy nakładają się na 2/3 otwieracza), decyzja o potrzebie interwencji chirurgicznej jest podejmowana w zależności od stanu pacjenta. W trzecim stopniu, migdałki są koniecznie usuwane, ponieważ zamykają prawie całkowicie komorę i nie pozwalają dziecku normalnie oddychać nosem. W tym przypadku stale oddycha przez usta, co łatwo zauważyć na wysychających i pękających wargach.

To ważne! Gdy u dziecka wykryty zostanie wzrost migdałków, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się, czy należy je usunąć.

Jeśli rodzice martwią się o wiek, w którym można wykonać taką operację i czy jest to bolesne, specjalista pomoże w tym. Teraz robią to najmniejsze dzieci, w tym nowoczesne urządzenia laserowe.

Ważne jest, aby wyjaśnić, jak usuwa się migdałki w wybranej klinice, ponieważ klasyczna metoda interwencji jest dziś uważana za przestarzałą. W przypadku nieżytu nosa, drogi nosowe są wstępnie myte, aby zapewnić zakończenie zabiegu przy minimalnym dyskomfortie dla dziecka.

Przygotowanie do operacji

Przed operacją przeprowadza się pełne badanie, które obejmuje badanie pediatry, badania krwi i moczu, koagulogram i EKG. W przeddzień operacji powinieneś odmówić jedzenia od godziny 18, rano nie możesz nawet pić wody.

Istnieją 3 bezwzględne przeciwwskazania do zabiegu:

• nieprawidłowości naczyń gardłowych;
• rak;
• zaburzenia krwawienia.

Operacja nie jest wykonywana w ciągu jednego miesiąca po szczepieniu oraz w okresie ostrych chorób zakaźnych, niezależnie od tego, czy choroba wystąpiła latem czy zimą. Wybór rodzaju znieczulenia zależy od tego, jak długo trwa operacja.

Rodzaj znieczulenia zależy nie tylko od indywidualnego obrazu choroby, ale także od wieku pacjenta. Operację w znieczuleniu ogólnym wykonuje się u dzieci w wieku poniżej 7 lat. Nowoczesne leki wysokiej jakości są nietoksyczne i nie powodują komplikacji nawet w dzieciństwie.

Typem znieczulenia ogólnego jest znieczulenie dotchawicze, które wprowadza rurkę dotchawiczą, która zapewnia bezpieczny i pełny dostęp do migdałków. Główną wadą tej metody jest to, że po znieczuleniu dziecko odzyskuje dłużej i czuje się trochę gorzej.

Operację w znieczuleniu miejscowym wykonuje się u dzieci powyżej 7 lat. Środek znieczulający jest rozpylany do nosogardzieli, lek uspokajający jest wstrzykiwany domięśniowo, a roztwór znieczulający o niskim stężeniu jest wstrzykiwany bezpośrednio do tkanki gruczołowej. Podczas operacji dziecko jest przytomne, dlatego procedura jest szybsza.

Metody chirurgicznego usuwania migdałków gardłowych

W sumie istnieje 5 sposobów usuwania adenoidów:

1. Klasyczna metoda chirurgiczna. Adenoidy usuwa się skalpelem w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Teraz to cięcie jest rzadko używane, ponieważ jest jednym z najbardziej traumatycznych i bolesnych.
2. Metoda fal radiowych. W tym przypadku stosuje się specjalne urządzenie, które działa na migdałki falami radiowymi i wyklucza stan zapalny ze wzrostem przy minimalnym ryzyku utraty krwi.
3. Laseroterapia Ta metoda jest jedną z najnowocześniejszych i najskuteczniejszych, dlatego preferuje ją wiele klinik. W tym przypadku skalpel jest zastępowany wiązką laserową, a operacja odbywa się tak delikatnie, jak to możliwe, bez uszkadzania psychiki dziecka.
4. Endoskopia. Usuwanie adenoidów za pomocą endoskopii lub adenoidektomii za pomocą golarki jest najbezpieczniejsze i najbardziej niezawodne. Taka operacja jest wykonywana w pełnym znieczuleniu przy minimalnej utracie krwi. Często metoda ta jest łączona z terapią laserową i leczeniem falami radiowymi. Ta kombinacja pozwala na najdokładniejsze leczenie operowanego obszaru, co praktycznie eliminuje prawdopodobieństwo nawrotu.
5. Metoda zimnej plazmy. Jest uważany za najbardziej postępowy sposób zwalczania adenoidów. Są usuwane przez kauteryzację zimną plazmą, procedura jest praktycznie bezbolesna i zajmuje nie więcej niż 10 minut.

Klasyczna obsługa

Tradycyjna metoda wycinania migdałków to krótka operacja, w której adenoidy są usuwane za pomocą specjalnego skalpela, który nie zajmuje więcej niż 2-5 minut. Jego główną wadą jest to, że lekarz nie widzi leczonego obszaru, więc może przypadkowo uszkodzić zdrowe tkanki lub całkowicie nie usunąć zarośniętych migdałków, co doprowadzi do nawrotu.

Adenotomia zimnej plazmy

Metoda usuwania zimnej plazmy w Rosji jest stosowana od ponad 15 lat. Odpowiednio przeprowadzona nie powoduje komplikacji i utraty krwi, pozwala usunąć nawet adenoidy wrastające w okolicę nosa. Wybierając tę ​​metodę interwencji, należy starannie rozważyć profesjonalizm lekarza, ponieważ nieudolne działania mogą spowodować uszkodzenie zdrowej tkanki i powikłania.

Endoskopowa adenomektomia

Sprzęt endoskopowy pozwala uniknąć błędu medycznego, który najprawdopodobniej występuje w klasycznym wycinaniu migdałków gardłowych. Endoskop jest wprowadzany do kanału nosowego i pozwala kontrolować operację.

Sposoby usuwania migdałków u dzieci: jak odbywa się operacja w znieczuleniu miejscowym i ogólnym, jakie metody są stosowane?

Adenoidy są nazywane patologicznie powiększonymi migdałkami u dzieci (najczęściej obserwowane w wieku od trzech do siedmiu lat). Ta dolegliwość powstaje naturalnie po wcześniejszych chorobach górnych dróg oddechowych (odra, szkarlata, grypa) i może prowadzić do upośledzenia słuchu, opóźnienia rozwoju intelektualnego, niedokrwistości, a nawet zmian wyglądu (kształt twarzy). Diagnoza wymaga starannego i terminowego leczenia otolaryngologa, który przeprowadza diagnozę. Na podstawie uzyskanych danych wydaje werdykt: adenoidy można wyleczyć lub trzeba je usunąć. Często rodzice zadają sobie pytanie: jak działa ta operacja? Kiedy dokładnie warto usunąć migdałki gardłowe?

Czy istnieje potrzeba usunięcia migdałków?

Istnieją przypadki, w których operacja nie jest konieczna. Choroba ma trzy etapy rozwoju. 1 stopień, co do zasady, nie koliduje ze zwykłym życiem osoby: dziecko oddycha swobodnie, problemy pojawiają się tylko podczas snu z powodu napływu krwi żylnej. Sytuacja może być naprawiona za pomocą leków.

Kolejna rzecz - 2 i 3 etapy. Dzieci zaczynają oddychać przez usta przez cały czas i chrapią we śnie, gdy migdałki zamykają choanse (tył nosa) (zalecamy przeczytanie: co zrobić, jeśli dziecko nie oddycha i jak pomóc?). Szkodzi całemu ciału. Konieczne jest skonsultowanie się z ekspertami: otolaryngologiem, dentystą, alergologiem, immunologiem, aby leczenie było jak najbardziej skuteczne. Ważne jest, aby robić wszystko na czas, ponieważ choroba niekorzystnie wpływa na ogólny stan zdrowia i wygląd dziecka.

Wskazania do operacji

Obecność migdałków w stanie zapalnym nie jest powodem do przecinania migdałków w nosie. Konieczne jest poddanie się dokładnemu badaniu, a dopiero potem lekarz zdecyduje o potrzebie operacji.

Wskazania do usuwania migdałków gardłowych

Wymieniamy więc główne wskazania do interwencji chirurgicznej, gdy wykonuje się usuwanie migdałków u dzieci:

1. ORZ i ARVI. Śluz, który chroni organizm przed stanem zapalnym i rozmnażaniem się drobnoustrojów, napotyka przeszkodę w postaci migdałków, dzięki czemu jama nosowa staje się sprzyjającym środowiskiem dla pojawienia się infekcji.
2. Zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie tchawicy - choroby układu oddechowego. Dostają ropę, wpływając na błonę śluzową, w wyniku czego rozpoczyna się proces zapalny.
3. Powtarzające się zapalenie ucha. Ciało migdałowate powiększa się i zakłóca normalne funkcjonowanie ucha środkowego.
4. Kaszel adenoidalny. Pojawia się, gdy zakończenia nerwowe gardła i nosogardzieli są podrażnione, a jeśli oskrzeli nie ma stanu zapalnego, nie jest to oznaką przeziębienia, ale migdałków. Po zabiegu kaszel zostaje wyeliminowany.
5. Zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli.
6. Tworzenie złego ugryzienia.
7. Słabe wyniki leczenia tradycyjnego.
8. Bóle głowy, chrapanie, trudności w oddychaniu iw rezultacie zaburzenia snu.
9. Upośledzenie słuchu. Adenoidy nie pozwalają na przenikanie powietrza do ucha środkowego, dzięki czemu błona bębenkowa traci swoją mobilność.
10. Naruszenia aktywności mowy - kolejne wskazanie do usunięcia.

Przygotowanie do działania i testowania

Przed operacją wycięcia adenoidów u dziecka, dziecko zostanie zmuszone do przejścia serii testów. Rodzice muszą znaleźć placówkę medyczną w mieście, gdzie mogą być bezpiecznie usunięci. Dziecko w szpitalu będzie musiało przejść:

1. badanie krwi na krzepnięcie;
2. analiza moczu;
3. kał na obecność robaków;
4. krew na zapalenie wątroby typu B i C;
5. ogólne i biochemiczne badania krwi.

Wyniki powyższych analiz są ważne przez dziesięć dni, dlatego należy wcześniej obliczyć godzinę i datę operacji. Ważną rolę odgrywa rodzaj znieczulenia: znieczulenie ogólne wymaga EKG i analizy poziomu elektrolitów. Po 14 latach do tej listy dodaje się fluorografię i certyfikat braku syfilisu.

Po wykonaniu testów musisz przyjść do pediatry i uzyskać certyfikat stwierdzający, że dziecko nie miało kontaktu z pacjentami zakaźnymi. Należy pamiętać, że okres ważności wynosi trzy dni. Powinieneś mieć ze sobą polisę, SNILS, akt urodzenia dziecka. Dorosły opiekun musi mieć paszport, prześwietlenie, syfilis i świadectwo szczepienia dzieci.

Pierwsze dni obejmują przygotowanie do operacji, podczas której lekarze podają leki na lepsze krzepnięcie krwi. Środki antyseptyczne są stosowane do leczenia gardła (z reguły stosuje się „Miramistin”).

Dzień przed operacją dieta dziecka powinna być lekka, bez szkodliwych pokarmów. Krew pobierana jest od niego rano (jedzenie nie może być spożywane wcześniej, można pić tylko wodę, aby uniknąć odwodnienia). Oczywiście ważne jest również wsparcie psychologiczne: wyjaśnij dziecku, dlaczego konieczna jest operacja i uspokój go.

Poniżej znajduje się film, który omawia kwestię usuwania: spójrz na to, aby uchronić się przed podnieceniem i, jeśli to konieczne, wyjaśnij dziecku, że wszystko nie jest takie straszne.

Użycie znieczulenia

W jaki sposób wykonywana jest operacja - w znieczuleniu lub bez stosowania sedacji? Zawsze był przedmiotem kontrowersji. Znieczulenie ogólne jest silnym stresem, nawet dla osoby dorosłej, a jeszcze bardziej dla dziecka. Niemniej jednak lekarze oferują nowe i łagodne sposoby znieczulenia. W końcu preferowane będzie znieczulenie ogólne: uratuje ono dziecko przed negatywnymi wspomnieniami i da lekarzowi możliwość pracy bez rozproszenia uwagi. Obowiązuje również znieczulenie miejscowe.

Zalety i wady znieczulenia miejscowego

Ten rodzaj znieczulenia jest najczęściej oferowany starszym dzieciom, ponieważ rozwinęły one samokontrolę i samokontrolę. Dodatkowo, próg bólu dziecka, jego indywidualne cechy są brane pod uwagę. Lekarze wstrzykują środki uspokajające w przypadku, gdy dziecko boi się widoku krwi lub jest po prostu przerażone tym procesem. Niewątpliwe zalety znieczulenia miejscowego:

1. stosunkowo niska cena w porównaniu z innymi rodzajami znieczulenia;
2. żadnych skutków ubocznych po zabiegu.

Wadą jest to, że nigdy nie wiesz, jak dziecko zareaguje na operację, ponieważ staje przed tym po raz pierwszy. Mając spokojny charakter, dziecko wciąż może wpadać w panikę.

Jak wycina się powiększone narządy? Przerośnięta tkanka jest zamrożona za pomocą Lidocaine lub Ultracain. Praktycznie nie będzie żadnych bolesnych doznań, ale, jak wspomniano powyżej, istnieje ryzyko, że dziecko nie będzie w stanie wytrzymać testu z psychologicznego punktu widzenia.

Zalety i możliwe zagrożenia dla znieczulenia ogólnego

Trudno w to uwierzyć, ale wcześniej takie operacje były wykonywane bez znieczulenia. Teraz oczywiście lekarze zalecają rodzicom znieczulenie ogólne (dotchawicze). W Europie był używany przez bardzo długi czas z kilku powodów:

1. zmniejszy to obciążenie psychiczne małego pacjenta;
2. zapewnić lekarzowi warunki niezbędne do odpowiedniej operacji.

Metody usuwania

Jak usunąć adenoidy u dzieci? Konwencjonalna metoda usuwania - adenotomia - nie jest jedyną opcją. Dzisiaj istnieje duży wybór metod usuwania. Ludzie operowani są przy użyciu mikrodebrydera, metoda fal radiowych, stosowana jest adenotomia laserowa... Rozważmy bardziej szczegółowo metody usuwania adenoidów.

Klasyczne usuwanie bez użycia środków znieczulających

W klasycznej wersji wycięcie tkanki jest dość szybkie. Rodzice często są zainteresowani tym, jak długo trwa procedura. Cały proces usuwania trwa nie dłużej niż dziesięć minut. Dziecko jest odprowadzane do biura, siada lub kładzie się na przygotowanym wcześniej miejscu (czasem stoi).

Młodsze dzieci otrzymują środek uspokajający, a do nosa wlewa się środek znieczulający. Następnie zakrzywiony przedmiot jest wkładany do jamy ustnej - adenotom. Nóż jest popychany w kierunku miękkiego podniebienia, a niepożądana tkanina zostaje odcięta. Krwawienie po tych manipulacjach jest nieznaczne. Dziecko zostaje zabrane na oddział, aby mógł położyć się i odejść od działania narkotyków.

Zaletą tej metody jest szybkie działanie lekarza i możliwość natychmiastowego powrotu małego pacjenta do „aktywnego” życia. Minus - lekarz nie widzi jamy ustnej całkowicie i może zrobić coś złego.

Usunięcie endoskopowe

Usunięcie endoskopowe jest stosowane, jeśli tkanka ponownie rośnie po usunięciu. Do ust wkładana jest specjalna kamera, która nadaje obraz na ekran monitora, a lekarz widzi pełny obraz. Operacja u dzieci jest zwykle przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym. Endoskopowe usunięcie zapobiega możliwości nawrotu.

Adenotomia laserowa

Koagulacja (wiązka stała) jest wybierana z dużą ilością tkanki, a odparowanie (usuwanie adenoidów warstwa po warstwie) - z małą. Operacja lasera nie powoduje bólu, nie wymaga hospitalizacji, tkanka po procesie jest szybko przywracana. Ryzyko powikłań jest niewielkie.

Adenotomia golarki (wycięcie)

Aby wyciąć tkankę, lekarz wprowadza zakrzywiony skalpel lub instrument do golenia przez kanały nosowe. Turundy są wstawiane po operacji. Zaletami tej metody są: lekarz obserwuje wyciętą tkankę, krwawienie jest minimalne lub całkowicie nieobecne, powikłania występują rzadko. To „klasyczna” wersja pozbywania się adenoidów.

Metoda fal radiowych

W tym przypadku operacja jest wykonywana przy użyciu aparatu Surgitron. Posiada specjalną dyszę (adenote fal radiowych). Adenoid jest odcinany jednym ruchem, podczas gdy naczynia są kauteryzowane, aby nie było krwawienia. To nowoczesna, zaawansowana technicznie metoda. Okres odzyskiwania po takiej operacji jest bardzo mały.

Powikłania po operacji i wyzdrowieniu

Najczęstszym powikłaniem po wycięciu migdałków jest krwawienie. Z reguły obserwuje się to w ciągu kilku godzin po ostatniej operacji. Jeśli krew dostanie się do rurki słuchowej, istnieje ryzyko zapalenia ucha. Możliwość wystąpienia konsekwencji zależy od profesjonalizmu i uwagi lekarza.

W rzadkich przypadkach temperatura ciała pacjenta wzrasta, ale nie trwa długo. Między innymi może wystąpić ponowny wzrost roślinności gruczołowej, ale można tego uniknąć, jeśli wybierzesz metodę znieczulenia i usuwania z odpowiedzialnością.

Okres pooperacyjny u dzieci zwykle przebiega bez dyskomfortu. Obrzęk może powodować problemy z oddychaniem, ale można go usunąć za pomocą kropli do nosa.

Przeciwwskazania do usuwania migdałków gardłowych

Operacja usuwania adenoidów nie jest dostępna dla wszystkich. Jest przeciwwskazany w gruźlicy, ciężkich zakażeniach zakaźnych, niewyrównanej postaci cukrzycy. Zabronione jest również prowadzenie go u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego i takimi chorobami jak niskie krzepnięcie krwi. Wiek pacjenta może być przeszkodą: niepożądane jest nawet trzy lata operacji. Wreszcie, operacja nie jest wykonywana w pierwszym miesiącu po każdym szczepieniu.

Jak usunąć adenoidy u dzieci - odpowiedzi na najważniejsze pytania rodziców

Dość często słyszymy od innych o takiej nieprzyjemnej chorobie jak migdałki u dzieci. Co to jest i jak niebezpieczne dla zdrowia dziecka? W naszym artykule opiszemy, jak usunąć adenoidy u dzieci, w najszybszy, bezbolesny sposób.

Ogólne informacje

Adenoidy, a dokładniej wegetacje gruczołowe - jest to nadmierny wzrost wielkości migdałka nosowo-gardłowego, prowadzący do wielu niepożądanych powikłań. Migdałek nosowo-gardłowy jest jednym z sześciu migdałków, tworząc tzw. Pierścień gardłowy limfatyczny Waldeyer-Pirogov. Ta akumulacja tkanki limfatycznej jest pierwszą barierą ochronną, którą można znaleźć w każdym zakaźnym czynniku wchodzącym do ciała przez jamę ustną.

To ważne! Dla dzieci, zwłaszcza dzieci w wieku przedszkolnym (od 1 do 3 lat), które często próbują spróbować nieznanych przedmiotów smaku - tego mechanizmu ochronnego nie można przecenić.

Zwykle żaden zakaźny czynnik nie może prześlizgnąć się przez gęsty pierścień Waldeyera-Pirogowa. Zakażenie jest wchłaniane przez migdałki, gdzie trwa proces fagocytozy i jej ostatecznego zniszczenia. Migdały w tym czasie nieznacznie zwiększają rozmiar, ale później powracają do normalnego rozmiaru.

Ponadto, przy częstych powtarzających się atakach czynników zakaźnych, kompensacyjny wzrost migdałków zwiększa się w celu szybszego radzenia sobie z napływem infekcji. Niestety, czasami przerost tkanki limfatycznej migdałków wykracza poza wszystkie granice, a migdałek nosowo-gardłowy nie jest wyjątkiem.

Przyczyny choroby gruczołowej

Jak wspomniano powyżej, stymulują one rozwój migdałków u dzieci, częste epizody chorób górnych dróg oddechowych o różnej etiologii, choroby zakaźne dzieci (odra, różyczka, ślinianka przyuszna). Kluczem do tego jest zmniejszenie ogólnej odporności dziecka:

• brak witamin w organizmie;
• naruszenie diety i odpoczynku;
• przedłużony pobyt dziecka w warunkach krytycznych spadków temperatury (przechłodzenie i przegrzanie są równie niebezpieczne);
• i oczywiście nie przestrzega podstawowych zasad higieny dziecka.

Należy również wziąć pod uwagę jakość powietrza, którym oddycha dziecko. Zanieczyszczone szkodliwymi zanieczyszczeniami przemysłowymi, a nawet banalnym powietrzem z kurzu domowego, przyczynia się do rozwoju reakcji alergicznych, aw rezultacie - adenoidów.

To ważne! Nie można też wykluczyć obciążonej dziedziczności. Jeśli rodzice dziecka mieli w przeszłości migdałki, najprawdopodobniej dotknie to również dziecko.

Adenoidy na zdjęciach dzieci

Objawy migdałków gardłowych u dzieci

Ze względu na cechy anatomiczne nawet niewielki przerost migdałka nosowo-gardłowego powoduje przeszkodę w prawidłowym krążeniu powietrza w drogach oddechowych i odpowiednią pracę systemu drenażu nosowo-gardłowego. Wreszcie, rozpoznanie migdałków gardłowych może być wykonane przez lekarza laryngologa po badaniu z użyciem specjalnego lustra. Obnaża stopień wzrostu (tylko trzy stopnie, przeczytaj szczegółowo o adenoidach 2 stopnie u dzieci w naszym artykule) i na tej podstawie oferuje dalsze leczenie. Można jednak podejrzewać migdałki gardłowe u dziecka za pomocą objawów pośrednich.

Utrudnianie oddychania przez nos

Ze względu na to, że dziecku trudniej jest oddychać przez nos z powodu migdałków, dzieci przechodzą do oddychania przez usta. Dziecko śpi z otwartymi ustami, pojawia się chrapanie, zakłóca głosowanie i mowa ustna. Jeśli rodzice przez długi czas nie zwracają na to uwagi, w końcu mogą nie zauważyć, jak ich dziecko nie wymawia całej liczby liter, a to nie jest łatwe do naprawienia, nawet przy pomocy logopedów.

Powietrze wdychane przez nos jest ogrzewane, nawilżane, czyszczone - to jest fizjologiczne. Podczas oddychania przez usta dziecko traci te zalety i oddycha powietrzem „złej jakości”, co nie może wpłynąć na jego zdrowie i rozwój.

Zmniejszone spożycie tlenu do organizmu ma również szkodliwy wpływ na młode ciało. Zmniejsza się tolerancja dziecka na stres psychiczny i fizyczny, a normalny rozwój i funkcjonowanie wszystkich narządów i układów jest również zaburzone.

To ważne! Dla dziecka cierpiącego na migdałki przez długi czas, typowe jest naruszenie zgryzu i normalny wzrost kości części twarzowej czaszki.

Utrata słuchu

Przerostany migdałek zamyka pobliskie otwory gardłowe trąbki Eustachiusza, co radykalnie zmniejsza słuch dziecka.

Różne choroby

Na tle choroby gruczołowej występują przewlekłe, ciężkie do leczenia choroby, zapalenie zatok i zapalenie gardła.

Naruszenie układu drenażowego nosogardzieli, jest przyczyną stagnacji wydzielanego płynu w zatokach, występuje obrzęk błony śluzowej nosogardzieli, co stanowi korzystne warunki dla rozmnażania się drobnoustrojów chorobotwórczych.

Kaszel

W przypadku kaszlu gruczolakowatego charakteryzuje się brakiem jakichkolwiek zmian w oskrzelach lub płucach. Przyczyną kaszlu jest podrażnienie zakończeń nerwowych z adenoidami, co często wprowadza w błąd zarówno rodziców, jak i lekarzy.

Usuwanie starych migdałków gardłowych

Czy powinienem usunąć adenoidy - leczenie

Możliwe jest leczenie adenoidów zachowawczo lub operacyjnie, w zależności od sytuacji. Jak leczyć migdałki bez operacji można uzyskać po konsultacji z lekarzem. W niektórych przypadkach można zastosować olej Tui lub Lymphomyosot w przypadku migdałków, ale najlepszą metodą leczenia jest lekarz laryngologiczny na podstawie stopnia przerostu migdałków i ogólnego stanu dziecka. Oczywiście, im mniejszy stopień wegetacji migdałków, tym bardziej równowaga przechyla się w kierunku leczenia zachowawczego.

To ważne! W leczeniu adenoidów środki ludowe można znaleźć w naszym artykule.

Struktura leczenia zachowawczego obejmuje mycie roztworami antyseptycznymi, tonikiem, terapiami immunostymulującymi i szereg innych skutecznych metod. Jednak każde dziecko wymaga indywidualnego podejścia. Dość często stan zdrowia dziecka nie koreluje ze stopniem przerostu migdałka nosowo-gardłowego, a pierwszy stopień przerostu wymaga jedynie adenotomii.

Gdzie mogę usunąć

Wybór miejsca na adenotomię pozostaje z rodzicami i zasadniczo nie ma znaczenia. Operacja jest minimalnie inwazyjna i często przeprowadzana jest w przychodniach, ale warunki szpitala nie są wykluczone. Może to być szpital publiczny lub prywatna klinika. Chociaż jakość opieki, nowoczesny sprzęt i obecność profesjonalistów w personelu niewątpliwie wpływają na końcowy wynik operacji.

Jak usunąć adenoidy

Adenoidy można usunąć zarówno przez usta, jak i przez nos. Najlepszy dostęp do operacji będzie oferował lekarz w zależności od rodzaju zabiegu. Dla dziecka obie metody są równoważne.

Metody usuwania

Obecnie medycyna ma kilka rodzajów adenotomii.

1. Klasyczny: pod kontrolą wzroku, używając adenotomu z gardłowym lustrem.
2. Endoskopowe: przy użyciu mikrodebridera.
3. Zimna plazma: zastosowanie zimnej plazmy zapewnia minimalną utratę krwi.
4. Fala radiowa: wykorzystanie fal radiowych do zniszczenia migdałków gardłowych.

Znieczulenie miejscowe lub ogólne

Dość trudne pytanie, które często zadają rodzice. Na pewno nie da się tutaj odpowiedzieć. Każda metoda ma swoje przeciwwskazania, które lekarz poinformuje, ale w skrócie można to opisać w następujący sposób.

Laserowe usuwanie adenoidów

1. Wybierając znieczulenie miejscowe, minimalizujesz toksyczne działanie leków farmakologicznych i ogólnie wykonujesz usługi dla ciała dziecka. Niestety, psychicznej traumy bezstronnej procedury, której nie można uniknąć.
2. Wybierając znieczulenie ogólne, ułatwiasz pracę lekarzom, ratujesz dziecko przed bolesnymi wspomnieniami i oszczędzasz swoją psychikę. Jednak dla ciała będzie to znacznie bardziej namacalny wpływ.

W jakim wieku można usunąć migdałki?

Fizjologicznie ciało migdałowate osiąga maksymalną wielkość w wieku 7-10 lat. W przyszłości następuje jego inwolucja i stopniowy spadek. Na tej podstawie czasami zaleca się rodzicom poczekać na taktykę, co jest niedopuszczalne w przypadku komplikacji. W takich przypadkach jedynym prawidłowym rozwiązaniem - adenotomia.

4 najbezpieczniejsze metody chirurgiczne do usuwania migdałków gardłowych u dzieci

Wielu rodziców napotyka na wzrost gruczolaka, ale niewielu rozumie, co oznacza ten termin. Jeszcze więcej pytań do matek i ojców pojawia się, gdy lekarz zaleca usunięcie migdałków. Oczywiście każda operacja w dzieciństwie jest poważnym testem dla ciała dziecka i dla układu nerwowego rodziców. Lecz czasami leczenie chirurgiczne jest jedynym właściwym wyborem.

Ostateczna decyzja - zaakceptowanie operacji lub kontynuacja leczenia zachowawczego - podejmowana jest przez rodziców. Muszą zrozumieć, z czym mają do czynienia, czego mogą oczekiwać od operacji i kiedy mogą zostać opóźnione, i kiedy powinni natychmiast udać się do lekarza. Zwłaszcza, że ​​istnieją wyraźne wskazówki dotyczące operacji.

Czym są adenoidy

W jamie ustnej i nosogardzieli znajdują się skupiska tkanki limfatycznej - migdałki. Pierścień limfatyczny gardła składa się z 6 migdałków, których główną funkcją jest ochrona. Migdałki znajdujące się na drodze wdychanego powietrza chronią organizm przed wejściem czynników zakaźnych.

Zdarza się, że częste przeziębienia prowadzą do zmniejszenia funkcji tkanki limfoidalnej, a samo ciało migdałowate rośnie. Najbardziej znanymi migdałkami są palatyny, a ich zapalenie nazywa się zapaleniem migdałków lub bólem gardła. Do wykrywania powiększonych migdałków podniebiennych nie są potrzebne specjalne badania. Aby postawić diagnozę, pediatra musi po prostu zajrzeć do ust dziecka.

Sytuacja z migdałkami jest bardziej skomplikowana, ponieważ migdałki są proliferacją pojedynczego ciała migdałowatego, które znajduje się w nosogardzieli. Widzenie stanu patologicznego migdałka gardłowego bez specjalnych luster jest niemożliwe. Ale objawy migdałków są bardzo specyficzne, rodzice sami mogą podejrzewać chorobę.

Jak rozpoznać migdałki u dzieci?

Zgadywanie wzrostu migdałków gardłowych jest łatwe, wystarczy zwracać uwagę na dziecko i znać główne objawy migdałków gardłowych u dzieci.

Powiększone ciało migdałowate zapobiega swobodnemu przepływowi powietrza, dziecko staje się trudne do oddychania przez nos. Zator może wystąpić na tle kataru, obfitego wydzieliny surowiczej lub bez objawów katar.

Choroba prowadzi do pogorszenia błony śluzowej nosa, łuków podniebiennych i konchy. Często występuje nieżyt nosa, zapalenie zatok, które jest trudne do wyleczenia.

Niedostateczne zaopatrzenie w tlen wpływa na jakość snu, dziecko nie śpi dobrze, a koszmary często na niego cierpią. Rano dziecko budzi się zirytowane i nastrojowe, ogólny stan dziecka jest zaburzony. Chrapanie, zmiany w oddychaniu, ataki uduszenia związane z cofaniem się korzenia języka.

Często rodzice zwracają uwagę na zmianę głosu dziecka, dziecko zaczyna nosowo.

Przerośnięta tkanka limfoidalna zamyka otwór rurki słuchowej, pogarsza się słuch dziecka. Ból ucha, objawy zapalenia ucha.

W przypadku zakaźności na zarośniętej tkance występuje zapalenie gruczołowe. Zapalenie migdałków prowadzi do wzrostu temperatury ciała, zwiększenia liczby węzłów chłonnych i zatrucia.

Przy długim procesie rozwój tkanki kostnej twarzy jest osłabiony, dolna szczęka jest wydłużona, okluzja jest osłabiona. Dziecko przyzwyczaja się do uchylania ust, jest twarz „adenoidalna”. Gdy leczenie rozpocznie się na czas, zmiany te można odwrócić. Jeśli leczenie nie zostanie przepisane na czas, dziecko pozostanie na zawsze z konsekwencjami adenoidów.

Dziecko jest stale w warunkach braku tlenu, co znajduje odzwierciedlenie w ogólnym stanie i samopoczuciu dziecka. Często dzieci mają niedokrwistość, problemy z apetytem.

• Pogorszenie ogólnego stanu dziecka.

Stały brak tlenu objawia się zmęczeniem, młodsze dzieci spowalniają tempo rozwoju.

Stopnie migdałków u dzieci

Badając dziecko, lekarz wskazuje, w jaki sposób migdałek gardłowy jest powiększony i wskazuje stopień adenoidów w diagnozie.

Migdałki gardłowe są umiarkowanie powiększone, w ciągu dnia dziecko nie odczuwa dyskomfortu. Pierwsze objawy pojawiają się w nocy, gdy występują oznaki niewydolności oddechowej.

Ciało migdałowate jest znacznie powiększone, pokrywając 2/3 wysokości kanałów nosowych. Objawy nasilenia choroby, zaburzenia oddychania w dzień iw nocy, pojawia się chrapanie. Dziecko często uchyla usta.

Powiększona formacja zamyka prawie całkowicie przepływ powietrza do nosogardzieli. Dziecko oddycha otwartymi ustami, powietrze wchodzi tylko przez jamę ustną.

Czy operacja jest konieczna?

Znaczny wzrost migdałków prowadzi do poważnych powikłań, które wpływają na zdrowie i jakość życia dziecka. Ale czy usunąć adenoidy dziecka czy poradzić sobie z leczeniem zachowawczym?

Na całym świecie istnieją wyraźne wskazania do usuwania migdałków gardłowych u dzieci.

Wskazania do usuwania migdałków u dzieci są następujące.

• Trudne oddychanie przez nos.
• Zaburzenia snu, zmiany w oddychaniu w nocy, duszność, chrapanie.
• Upośledzenie słuchu, powtarzające się epizody zapalenia ucha.
• Zapalenie zatok, częste zaostrzenia choroby.
• Zmiana kości czaszki twarzy, twarz typu „adenoid”.

Podejmując decyzję o usunięciu migdałków gardłowych u dziecka, zwróć uwagę na oddech dziecka. Jeśli dziecko ma epizody duszności, opóźnienie interwencji staje się niebezpieczne dla zdrowia.

Otolaryngolog pomoże Ci wybrać właściwe leczenie, biorąc pod uwagę wiek dziecka, jego stan kliniczny i badanie wzrokowe migdałków gardłowych. Badając migdałki i podejmując decyzję o usunięciu migdałków u dziecka, lekarz ocenia stan migdałków gardłowych.

Jeśli podczas badania migdałków lekarz zwraca uwagę na obrzęk, obecność ropy i śluzu, objawy zapalenia, operację należy odroczyć. Powrót do tego problemu następuje po zniknięciu objawów zapalenia.

Kiedy najlepiej usunąć adenoidy u dziecka?

Aby osiągnąć dobre wyniki, należy starannie wybrać czas usunięcia adenoidów w nosie dziecka. Ta operacja jest przeprowadzana zgodnie z planem, co oznacza, że ​​musisz wybrać czas, w którym dziecko nie jest chore. Nie zgadzaj się na interwencję, jeśli okruchy wykazują oznaki nieżytu nosa, zaostrzenie chorób przewlekłych.

Ponieważ dzieci są chore przez długi czas, trudno jest wybrać odpowiedni moment na operację. Często okres absolutnego zdrowia dziecka przypada na miesiące letnie.

W jakim wieku dzieci usuwają migdałki?

Skuteczność operacji zależy w znacznym stopniu od wieku dziecka. Nie ma potrzeby przeprowadzania operacji u dziecka w wieku poniżej 2 lat, ponieważ migdałek gardłowy zawiera tkankę limfoidalną, która tworzy obronę immunologiczną organizmu.

Migdał nosowo-gardłowy osiąga maksymalny rozmiar w wieku od 3 do 7 lat. W tym wieku możliwe są powtarzające się epizody choroby.

U dzieci w wieku powyżej 7 lat aktywność tkanki limfatycznej jest znacznie zmniejszona, a ryzyko nawrotu choroby jest zmniejszone.

Leczenie migdałków gardłowych u dzieci

Jedną z przyczyn pojawienia się migdałków są infekcje pochodzenia bakteryjnego i wirusowego. Właściwe racjonalne leczenie infekcji układu oddechowego przyczynia się do odwrotnego rozwoju powiększonego migdałka. Jeśli dziecko jest chore przez długi czas i często, ciało migdałowate po prostu nie ma czasu na powrót do normalnej wielkości.

Do leczenia migdałków gardłowych należy podchodzić w sposób złożony. Lekarze zalecają przyjmowanie leków w połączeniu z fizjoterapią. Często wyznaczane krople zwężające naczynia, płukanie nosa, środki przeciwbakteryjne. Z procedur fizjoterapii zalecono UFO, UHF, elektroforezę.

W przypadku zapalenia gruczolakowatego o etiologii alergicznej stosowanie leków przeciwhistaminowych ma dobry wynik. Z pomocą leków przeciwalergicznych zmniejsza się obrzęk, ciało migdałowate nabiera normalnych rozmiarów.

Jeśli migdałki znacznie wzrosły i zakłócały normalne życie, kwestia chirurgicznego leczenia choroby. Tak jak w przypadku każdej operacji, istnieją pewne przeciwwskazania do usunięcia migdałków gardłowych (adenotomia).

Przeciwwskazania do adenotomii

• Choroby zakaźne.

Ostre zapalenie gruczołowe, zapalenie migdałków, nieżyt nosa lub zaostrzenie jakiejkolwiek choroby przewlekłej wymagają opóźnienia operacji.

• Epidemie chorób zakaźnych.

Nie należy przeprowadzać operacji pośród chorób zakaźnych, grypy. Wskazane jest, aby poczekać na lepszy czas na procedurę.

• Mniej niż 1 miesiąc po szczepieniu.

W przypadku adenotomii lepiej jest wybrać czas, w którym ciało dziecka jest gotowe w pełni oprzeć się zwiększonemu obciążeniu układu odpornościowego. Okres po szczepieniu nie jest najlepszym czasem na jakąkolwiek interwencję chirurgiczną.

Każda złośliwa choroba, zwłaszcza choroba krwi, jest poważnym przeciwwskazaniem do leczenia chirurgicznego.

Konieczne jest odroczenie interwencji, jeśli dziecko ma jakiekolwiek objawy alergii.

Sposoby usuwania migdałków gardłowych u dzieci

Przy wyborze leczenia chirurgicznego rodzice powinni zdecydować o sposobie usunięcia tkanki limfatycznej. Obecnie oprócz tradycyjnej chirurgii istnieją inne sposoby interwencji w celu usunięcia migdałków gardłowych. Otolaryngolog może być w stanie pomóc w wyborze, który zasugeruje dziecku najlepszy sposób.

Klasyczna obsługa

Taka operacja odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym. Lekarz chwyta zarośniętą tkankę specjalnym skalpelem w kształcie pierścienia i odcina go. Czas trwania interwencji jest niewielki - do 10 minut, ale wady tej metody są oczywiste.

Wady metody:

• wycięcie występuje prawie ślepo, dlatego wymaga wysokiej dokładności i profesjonalizmu lekarza prowadzącego;
• wyraźny zespół bólowy;
• ryzyko krwawienia;
• Ponieważ operacja jest znieczulana w znieczuleniu miejscowym, ryzyko urazu psychicznego jest wysokie.

Metoda Plus:

• niska cena, metoda jest dostępna dla absolutnie każdego w każdym wieku.

Endoskopowe usunięcie migdałków gardłowych u dzieci

Usunięcie migdałków u dzieci za pomocą endoskopu jest nowoczesną metodą, która skutecznie eliminuje problem.

Zalety tej metody są następujące.

Podczas interwencji dziecko śpi i nie odczuwa bólu, szybko zapomina o operacji. Nowoczesne metody znieczulenia mają krótką akcję, po kilku godzinach nie ma śladu znieczulenia.

Podczas zabiegu lekarz ma możliwość monitorowania interwencji, eliminacji krwawiących tkanek. Ryzyko niepełnego usunięcia migdałków zmniejsza się, zmniejsza się częstotliwość nawrotów, ponowne wzrosty.

• Szybki wypis ze szpitala.

W przypadku braku powikłań dziecko jest wypisywane do domu 3-5 dni po zabiegu.

Wady:

• wysokie koszty eksploatacji.

Laserowe usuwanie adenoidów

Do tej operacji używa się specjalnego skalpela laserowego. Pod wpływem skalpela tkanka jest ogrzewana i niszczona.

Korzyści są następujące.

Nawet małe wzrosty można usunąć.

Laser ma właściwości dezynfekujące, niszczy drobnoustroje chorobotwórcze, co zapobiega powikłaniom zakaźnym.

• Minimalne ryzyko krwawienia.

Laser natychmiast „zamyka” naczynia w miejscu nacięcia, nie są potrzebne dodatkowe środki, aby zapobiec krwawieniu.

Promień lasera natychmiast niszczy komórki nerwowe w miejscu nacięcia, więc nie ma wyraźnego bólu.

Po dniu dziecko może rozpocząć swoje zwykłe czynności, a po 2-4 tygodniach następuje całkowite wyleczenie migdałków.

Wady:

• Jeśli wzrost jest znaczący, leczenie laserem może nie wystarczyć. W takich przypadkach odwołano się do klasycznego lub endoskopowego usunięcia;
• koszt działania.

Krioterapia migdałków gardłowych u dzieci

Krioterapia, czyli usuwanie migdałków z ciekłym azotem, jest nowoczesnym, praktycznie bezbolesnym sposobem pozbycia się niewielkich wzrostów. Operacja u dzieci jest prosta. W pozycji siedzącej do ust dziecka wkłada się specjalną rurkę i usuwa się z niej migdałki.

Zalety tej metody są następujące.

Ciekły azot zamraża komórki nerwowe i zatyka naczynia krwionośne, dzięki czemu dzieci mogą łatwo przejść operację.

• Krótki czas trwania procedury.

Czas trwania ekspozycji na ciekły azot przez 2-3 sekundy, operacja jest powtarzana kilka razy w odstępie 1-2 minut.

Po manipulacji lekarz bada błonę śluzową dziecka i uwalnia ją do domu. Całkowite wyleczenie migdałków trwa 2-4 tygodnie.

Wady:

• niemożność obsługi dużych adenoidów;
• koszt działania.

Okres przywracania

Jak szybko dziecko wróci do normy po operacji zależy od rodzaju operacji, wielkości migdałków i odporności organizmu na dziecko. Wszyscy pacjenci otrzymują zalecenia, dzięki którym proces gojenia jest szybszy.

Zalecenia po operacji są następujące.

Jeśli operacja jest wykonywana klasycznie lub endoskopowo, musisz być w łóżku pierwszego dnia po zabiegu. Chodzenie jest dozwolone kilka dni po operacji, a chodzenie do przedszkola lub szkoły jest co najmniej tydzień później. Ogranicz aktywność fizyczną na 2 tygodnie po interwencji.

Nie zapomnij o codziennym czyszczeniu zębów 2 razy dziennie. Aby uzupełnić higienę jamy ustnej i gardła, należy po posiłku opłukać roztworem dezynfekującym. Mycie kanałów nosowych solą fizjologiczną jest dozwolone 2-3 dni po interwencji.

• Unikaj ekstremalnych temperatur.

Jeśli operacja miała miejsce w zimnej porze roku, należy unikać przedłużonego pobytu dziecka w zimnie. Zabronione inhalacje termiczne, odwiedzanie basenów, saun, łaźni.

Konieczne jest unikanie produktów, które mogą zranić delikatną błonę śluzową po zabiegu. Zaleca się przyjmowanie wyłącznie płynnych, miękkich potraw w postaci ciepła. Doskonale nie łagodne zupy, płatki, warzywa na parze. Niektórzy eksperci zalecają jeść zimne jedzenie, lody w 2-3 dni po zabiegu. Przyczynia się to do szybkiego gojenia się ran.

Wniosek

Adenoidy - bardzo częsta choroba wśród często chorych dzieci. Pytanie, czy usunąć adenoidy i jak najlepiej to zrobić, pojawia się u wielu rodziców. O tym, czy konieczne jest leczenie chirurgiczne, czy też nie można stosować leków, decyduje indywidualnie każdy otolaryngolog.

Czasami opóźnienie interwencji prowadzi do poważnych konsekwencji, może być niebezpieczne dla życia okruchów. Terminowe usunięcie migdałków u dzieci gwarantuje zdrowie i bezpieczeństwo.

Czy muszę usunąć adenoidy? Jak to zrobić?

Dla niektórych dzieci cierpiących na przerost gruczolaka, często chorych i źle oddychających, lekarze laryngolodzy zalecają operację usunięcia ich. Same roślinności gruczołowe, a także proces ich usuwania powodują kontrowersje wśród rodziców i specjalistów. Przede wszystkim, czy konieczne jest usunięcie tkanki migdałków, czy może się zmniejszyć, ponieważ jest to jeden z narządów ciała, który pełni funkcję odpornościową. Jak trudna i niebezpieczna jest operacja, czy przyniesie więcej szkody niż pożytku? Istnieje wiele pytań dotyczących tej operacji, spróbujmy je bardziej szczegółowo zrozumieć.

Usuwanie roślinności: adenotomia w dzieciństwie

Adenotomia (ponieważ usuwanie migdałków nazywane jest suchym językiem medycznym) jest procedurą dość bezpieczną w dzisiejszych czasach. Wykonywany jest w przychodni lub szpitalu dziennym, czyli po interwencji w ciągu kilku godzin mały pacjent z rodzicami może już iść do domu.

W niektórych przypadkach pokazywana jest wstępna hospitalizacja w celu przygotowania dziecka do interwencji i trzymania go, a następnie obserwowania postępu rekonwalescencji.

Ważne jest, aby wiedzieć, że w przypadku każdego rodzaju operacji należy przejść wstępne pełne badanie, należy przejść wiele testów w celu oceny ogólnego stanu dziecka, zmniejszając ryzyko możliwych powikłań i niekorzystnych wyników zarówno podczas, jak i po interwencji.

Czy konieczne jest usunięcie adenoidów?

Dla rodziców i lekarzy - jednym z najtrudniejszych pytań, ale w celu określenia możliwości leczenia zachowawczego lub chirurgicznego nie powinni być rodzice lub doradcy z boku oraz lekarz laryngologiczny, który wcześniej przeprowadza pełne i kompleksowe badanie dziecka. Jeśli wzrost osiągnie 2-3 stopnie, w tym przypadku zostanie pokazana operacja, szczególnie w trzecim stopniu. Lecz nawet po wycięciu roślin gruczolakowatych leczenie nie zostanie zakończone i ważne jest, aby kontynuować konserwatywne środki zapobiegające nawrotom (tj. Ponownemu wzrostowi migdałków gardłowych).

Ważne jest, aby zrozumieć, że czasami konieczne jest usunięcie migdałków gardłowych nawet w pierwszym stopniu, jeśli objawy kliniczne są wyraźne lub pojawiają się powikłania stanowiące realne zagrożenie dla zdrowia małego pacjenta.

Kiedy muszę usunąć adenoidy?

Istnieje wiele wskazań do zabiegu chirurgicznego mających na celu usunięcie migdałków gardłowych u dzieci. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje podział na dwie grupy:

• bezwzględne odczyty, jeśli są dostępne, wymagana jest najszybsza możliwa interwencja, bez adenotomii problem nie zostanie rozwiązany i będzie się pogarszał.
• krewny, w którym usunięcie jest tymczasowo możliwe i odroczone, z powodu panujących chorób lub warunków zewnętrznych, do leczenia zachowawczego.

Wśród absolutnych świadectw nazywa się wyrażane zaburzenia oddechowe, które prowadzą do ciężkiego niedotlenienia (niedobór tlenu wszystkich komórek ciała). Ponadto adenotomia jest wskazana w przypadku trudnych płynących lub często pojawiających się zmian zakaźnych w górnych drogach oddechowych. Konieczne jest interweniowanie w upośledzeniu słuchu, które występuje okresowo, a tym bardziej - stale dostępne. Wymieniono również wskazania do zabiegu - postępujący wzrost migdałków gardłowych, wzrost ich wielkości, podczas gdy nie ma wpływu na interwencje lekowe lub inne efekty terapeutyczne.

Pokazuje również zastosowanie chirurgii w wykrywaniu adenoidów po raz pierwszy u młodzieży i dorosłych (mają one wysokie prawdopodobieństwo postępu i praktycznie nie ma samoleczenia).

Przeciwwskazania do adenotomii u dzieci

Istnieje wiele sytuacji, patologii i warunków, w których zabrania się koncentracji na migdałkach gardłowych. Zatem obejmuje to poważne zaburzenia krwi i problemy z krzepnięciem krwi, które tworzą wysokie ryzyko krwawienia podczas zabiegu, a następnie po jego zakończeniu. Tkanka adenoidowa jest bogata w naczynia krwionośne i zwiększa się ryzyko krwawienia. Ważne jest, aby w okolicznościach, w których konieczne jest wykonanie operacji, najpierw przeprowadzić korektę zaburzeń w systemie hemostazy - przetoczyć składniki krwi, osocze lub czynniki indywidualne, a następnie rozważyć podejście do operacji i możliwość jej ogólnej realizacji.

Zabrania się wykonywania operacji w przypadku ostrego zapalenia (zimna) w okolicy nosa lub jamy ustnej, górnych dróg oddechowych lub jakichkolwiek innych części ciała i narządów.

Cel interwencji po ostrych stanach (w tym ARVI) jest pokazany nie wcześniej niż 1-2 miesiące po zniknięciu wszystkich klinicznych i laboratoryjnych zmian wskaźników związanych z zakażeniami.

Niemożliwe jest przeprowadzenie interwencji w obecności jakichkolwiek guzów atakujących obszar nosogardzieli, dopóki ich natura nie zostanie ujawniona i nie zostanie przeprowadzone szczegółowe badanie dziecka.

Ponadto odmawia się operacji, jeśli dziecko jest poważnie wyczerpane lub dramatycznie osłabione, potrzebuje środków rehabilitacyjnych lub promocji zdrowia.

Jak usunąć adenoidy: techniki

Jeśli podjęta zostanie decyzja o operacji, ważne jest również, aby zdecydować o sposobie usunięcia tych roślinności adenoidalnej. Istnieje zarówno tradycyjna korekcja operacyjna - adenotomia (klasyczna interwencja chirurgiczna), jak i różne techniki małoinwazyjne z wykorzystaniem nowoczesnych instrumentów i technik. Obejmują one:

• Interwencja endoskopowa
• Laserowe usuwanie roślinności
• Zastosowanie ciekłego azotu - kriochirurgia
• Wzrosty kobaltu adenoidalnego.

Każda z metod ma swoje zalety, pewne zalety w porównaniu z innymi i znaczące wady, które ograniczają jej użycie w pewnych sytuacjach.

Klasyczna adenotomia (operacja)

Podobna metoda w swoim czasie, u zarania wynalazków i przez wiele lat, aż została ulepszona i zmodernizowana, przerażona dzieci i rodzice. Klasyczna adentia jest operacją chirurgiczną, w której migdałki usuwa się za pomocą znieczulenia miejscowego, gdy pacjent jest przytomny, dlatego widzi i pamięta to, co się dzieje, lub w znieczuleniu ogólnym - wyłączając świadomość.

Chociaż znieczulenie miejscowe jest bardziej preferowane przez lekarzy, podczas zabiegu istnieje mniejsze ryzyko dotyczące leków znieczulających, dla dzieci tak krwawa interwencja, gdy są przytomne, każdy widzi i czuje - silny uraz psychiczny. Użycie znieczulenia miejscowego u dziecka pociąga za sobą zawinięcie w sterylne prześcieradła z mocnym przymocowaniem nóg rękoma, aby nie wspiął się na chirurga i nie przeszkadzał. Następnie kładzie się na kolanach asystenta lekarza, który mocno trzyma głowę dziecka, lekko go odrzucając. Po znieczuleniu obszaru manipulacji miejscowymi środkami znieczulającymi, lekarz naprawia język dziecka metalową szpatułką i przez wprowadzenie specjalnego urządzenia (nazywanego adenotomią) odcina przyrosty gruczołowe. W miejscu zabiegu powstaje krwawiąca rana, po zatrzymaniu krwi dziecko obserwuje się przez co najmniej 4 godziny. Jeśli wszystko poszło dobrze, nie ma komplikacji, dziecko jest wysyłane do domu. Chociaż technika ta wydaje się prosta, niewielu dzieci zgodzi się usiedzieć spokojnie i nie krzyczeć, gdy wejdą do ich ust strasznymi narzędziami i będą związane.

Często coraz częściej uciekają się do manipulacji w znieczuleniu ogólnym lub sedacji. Wykazano to w ciężkim lęku, jeśli dziecko ma pewne patologie, w których stres i lęk są niebezpieczne. W przypadku tego rodzaju interwencji dziecko jest wcześniej umieszczane w szpitalu, pozostaje tam przez co najmniej 2-3 dni po operacji.

Hospitalizacja i pobyt w szpitalu są wymagane w obecności dużych roślin adentoidowych, jeśli istnieje ryzyko powikłań i krwawienia, jak również inne wskazania.

Endoskopowe usunięcie migdałków gardłowych

Współcześni lekarze, gdy tylko jest to możliwe, starają się stosować najbezpieczniejsze metody eliminacji roślinności gruczołowej, w tym przy ścisłej kontroli wzrokowej. Przeprowadzaj takie interwencje za pomocą znieczulenia ogólnego (wprowadzenie do znieczulenia). Mały pacjent będzie spał na czas interwencji, nic nie czuje, a potem nie będzie pamiętał. Po wprowadzeniu do znieczulenia i umieszczeniu na stole operacyjnym, endoskop wprowadza się przez usta, dzięki czemu manipulacja jest wizualnie kontrolowana, a następnie krew z uszkodzonych naczyń zostaje zatrzymana. W szpitalu dzieci mają do 3-5 dni, jeśli okres pooperacyjny przebiega sprawnie, są wypisywane pod nadzorem lekarza domowego.

Niewątpliwą zaletą takiej manipulacji jest to, że jest ona przeprowadzana tak dokładnie, jak to możliwe, w porównaniu z klasycznym adenotomem. Zmniejsza to ryzyko pozostawienia kawałków tkanki gruczołowej, które mogą zacząć ponownie rosnąć, co grozi powtórzeniem. Wadą tej metody jest rozważenie potrzeby znieczulenia - i jest to zawsze ryzyko, plus metoda płatna i potrzeba przygotowania i spędzenia trochę czasu w szpitalu.

Usuwanie rozrostu lasera

Dzięki tej metodzie usuwania roślin adenoidowych stosuje się wycięcie laserowe (wiązka laserowa o wysokim intensywnym promieniowaniu zastępuje skalpel). Tkanka adenoidalna jest aktywnie i szybko ogrzewana, faza ciekła wewnątrz komórek jest odparowywana, co prowadzi do aktywnego niszczenia roślin.

Jedną z niewątpliwych zalet tej metody jest jej wysoka dokładność, nawet najmniejsze obszary rosnącej tkanki gruczołowej można całkowicie wyeliminować za pomocą wiązki laserowej. Ponadto utrata krwi jest minimalna, wszystkie naczynia włosowate w obszarze uszkodzenia są natychmiast spawane z powodu wysokich temperatur. Wiązka laserowa dezynfekuje obszar uderzenia, prawie zawsze są bakterie w obszarze leczonych roślin gruczołowych, są całkowicie zabijane. Efekt ten jest również bezbolesny, promień lasera natychmiast niszczy zakończenia nerwowe w miejscu jego uderzenia, więc ból w obszarze leczenia jest minimalny, ale znieczulenie miejscowe jest nadal używane podczas procedury

Po interwencji dzieci szybko wracają do zdrowia, mogą powrócić do zwykłych czynności dzień po interwencji, a tkanki leczone laserem goją się około trzech tygodni.

Takie operacje mają wady. W obecności wyraźnej roślinności gruczołowej leczenie laserem może być nieskuteczne. Następnie wykonuje się klasyczną operację lub wybiera się usunięcie endoskopowe, a następnie błony śluzowe kauteryzuje się laserem w okolicy rany, aby zatrzymać krew i zapobiec nawrotom.

Kriodestrukcja przyrostów gruczołowych

Metoda leczenia określana jest również jako nowoczesna, ale jej efekt będzie występował w obecności niewielkich rozmiarów roślinności gruczołowej. Główną istotą zabiegu jest wpływ na tkankę gruczołową cienkim strumieniem ciekłego azotu zamrażającego i niszczącego chore tkanki. Bezkrwawa interwencja, brak uczucia bólu z powodu zamarzania zakończeń nerwowych znajdujących się w miejscu uderzenia.

Procedura jest przeprowadzana w klinikach, dziecko siedzi na krześle, aby przechylić głowę, a następnie wkładki lekarza, wykonując kontrolę wzrokową, cienką rurkę, która dostarcza ciekły azot w sposób kropkowany, nie więcej niż 2-3 sekundy, który jest dokładnie ukierunkowany na obszar proliferacji migdałków. Powtarza się to do trzech razy, zachowując odstęp kilku minut. Następnie, po wykonaniu zabiegu, lekarz aktywnie wizualnie bada leczony obszar małymi lusterkami. Jeśli wszystko zostanie całkowicie przetworzone, dziecko może wrócić do domu, a leczenie trwa do 4 tygodni.

Metoda kodowania adenoidów

Ta metoda odnosi się do najnowocześniejszych metod bezkrwawej adenotomii. Opiera się na wykorzystaniu cięć elektrodami w roztworze soli. W strefach kontaktu z nim aktywuje podział tkanek na poziomie molekularnym, ale zdrowe sąsiadujące tkanki nie są uszkodzone. Zastosuj go za pomocą znieczulenia miejscowego lub znieczulenia ogólnego, przeprowadzanego pod kontrolą wzrokową endoskopu, elektrodę wstrzykuje się przez kanały nosowe. Po tym, jak lekarz wizualnie zidentyfikuje migdałki, kosztem specjalnej rurki wzrostowej, roztwór jest traktowany roztworem, uwalniając prąd, który usuwa roślinność.

Główną zaletą jest wysoka dokładność ekspozycji bez uszkadzania zdrowej tkanki, nie ma krwi i skuteczność usuwania jest wysoka. Procedura pozwala na wyeliminowanie zarówno małych roślin, jak i większych, nie ma bólu, ponieważ zakończenia nerwowe narośli podczas kobaltowania są zniszczone, nie ma bólu w okresie pooperacyjnym.

Konsekwencje adenotomii, powikłania

Główne przewidywania podczas zabiegu zależą od nasilenia narośli i stopnia zaburzeń oddychania przez nos. Gdy te adenoidy znajdują się w pierwszym stopniu, jeśli nie występują zaburzenia oddechowe, nie stwierdza się postępu patologii, szanse na zniknięcie roślinności gruczołowej są wysokie (lub nie będą się ujawniać przez resztę życia).

W przypadku dużych migdałków, jeśli nie przeprowadzisz w pełni leczenia w odpowiednim czasie, możliwe jest powstawanie różnego rodzaju powikłań. Należą do nich zapalenie gruczołowe (zapalenie zapalne w roślinach, które przyjmuje przewlekły przebieg), rozprzestrzenianie się procesu do migdałków lub jamy ucha. Powikłania pooperacyjne są możliwe, jeśli usunięcie jest wadliwe.

Powikłania po usunięciu migdałków u dzieci

Obecnie prawdopodobieństwo skomplikowanej adentii jest niskie, co przypisuje się zastosowaniu nowoczesnych urządzeń technologicznych, które mają niewielki efekt traumatyczny. Przyczyny powikłań mogą być problemami, które powstają podczas samej interwencji lub są związane z nieprzestrzeganiem zaleceń lekarskich, niekompletnym usunięciem chorej tkanki limfoidalnej lub naruszeniem techniki operacyjnej. Wśród komplikacji są:

• Ryzyko krwawienia, którego przyczyną może być uszkodzenie dużych pni naczyniowych w polu operacyjnym, naruszenie systemu krzepnięcia. Szczególnie niebezpieczny będzie pierwszy dzień po zabiegu, w tym czasie każde uderzenie w pole operacyjne może być zagrożone krwawieniem. Ten stan jest niebezpieczną aspiracją krwi do światła dróg oddechowych. Na pierwszy znak takiej komplikacji potrzebujesz karetki lub wizyty u lekarza (gdy dziecko jest w szpitalu).
• zakażenie pola pooperacyjnego. Może się to zdarzyć, jeśli nie przestrzega się zasad higieny lub dziecko nie otrzymuje antybiotyków przepisanych przez lekarza, nie wykonuje procedury płukania roztworami dezynfekującymi. Jednym z pierwszych objawów będzie zaczerwienienie z obrzękiem tkanek, co prowadzi do bolesności rany. W przypadku braku leczenia, ponieważ zmniejsza się ochronna funkcja uszkodzonych tkanek, infekcja może się rozprzestrzeniać.
• nawrót wegetatywnych gruczolaków, ich ponowny wzrost, który jest związany z niepełnym usunięciem podczas operacji. Pozostałe części tkanki limfoidalnej mogą ponownie zwiększyć swój rozmiar, czasami osiągając znaczną ilość.

Operacja jest zawsze połączona z aktywną identyfikacją przyczyn wzrostu adenoidów i ich eliminacją, aby nie doprowadzić do ponownego wystąpienia procesu.

Opieka po operacji gruczołowej

Natychmiast po interwencji, gdy usunięto roślinność gruczołową, niezależnie od wybranej metody, dziecko i rodzice otrzymują szczegółowe instrukcje dotyczące stylu życia, sposobu jedzenia i opieki nad polem operacyjnym po interwencji, aż do całkowitego wyleczenia. Pozwoli to znacznie zmniejszyć ryzyko komplikacji i problemów związanych z interwencją.

Czas powrotu do zdrowia pooperacyjnego i ciężkość stanu chorobowego wraz z nim określają:

• Rodzaj operacji. Po klasycznej operacji powrót do zdrowia potrwa dłużej, podczas gdy po metodach endoskopowych i minimalnie inwazyjnych tkanka odzyska szybciej.
• ogólny stan dziecka. Jeśli jest to osłabione i często chore dziecko, regeneracja jego tkanek będzie przebiegać wolniej, a normalizacja jego ogólnego stanu nastąpi później.
• wiek dziecka. U niemowląt procesy naprawy tkanek są szybsze i bardziej aktywne niż u dorosłych, więc okres powrotu do zdrowia będzie krótszy.
• nasilenie roślinności. Jeśli były to przyrosty gruczołowe pierwszego stopnia, powrót do normalnego życia jest możliwy od następnego dnia, natomiast przy rozległych wzrostach okres rehabilitacji może trwać kilka tygodni.

Zalecenia po adenotomii dla dzieci

Po usunięciu migdałków ważne jest respektowanie reżimu dnia i odpoczynku. W przypadku klasycznej adentii lub interwencji endoskopowej pokazywane są pierwsze dni leżenia w łóżku, w kolejnych dniach, w zależności od ogólnego stanu, można chodzić na świeżym powietrzu, a do przedszkola lub szkoły można powrócić nie wcześniej niż tydzień później. W przypadku innych metod usuwania migdałków należy obserwować spadek aktywności fizycznej i reżim restrykcyjny w ciągu pierwszych trzech dni.

Ważne jest przestrzeganie zasad higieny, aby okres odzyskiwania przebiegał jak najsprawniej. Ważne jest, aby myć zęby dwa razy dziennie, myjąc usta i płucząc je środkami dezynfekującymi i solnymi. Należy to zrobić w ciągu dwóch tygodni po klasycznym zabiegu chirurgicznym lub w ciągu tygodnia po jakichkolwiek minimalnie inwazyjnych technikach.

Potrzebna jest regularna pielęgnacja jamy nosowej, od drugiego dnia po operacji należy opłukać nos roztworami soli lub wodą morską, ale trzeba delikatnie wydmuchać nos, aby tkanki w okolicy rany nie zostały uszkodzone i nie było krwawienia.

Nie dopuszczaj do hipotermii i przegrzania dziecka przez co najmniej dwa tygodnie, tak aby nie było hipotermii błon śluzowych i zmniejszonej odporności, zwiększając ryzyko przeziębienia. Zabrania się odwiedzania saun i łaźni, solariów, zabiegów parowych.

Żywienie dietetyczne po zabiegu

Biorąc pod uwagę obecność urazu w nosogardzieli, dziecko po raz pierwszy potrzebuje korekty żywieniowej, aby zmniejszyć ryzyko powikłań. Oznacza to odrzucenie żywności lub produktów, tak aby nie spowodować uszkodzenia śluzu, rannego przez interwencję. Na tle interwencji zmniejszają się ochronne właściwości nabłonka, dlatego ważne jest, aby najpierw oszczędzić błonę śluzową pod wpływem pikantnego, gęstego pokarmu, który ma drażniące właściwości.

Czas trwania diety zależy od rodzaju interwencji - w wersji klasycznej jest to 2 tygodnie, przy minimalnie inwazyjnej - tydzień. Pierwszego dnia przepisuje się wyłącznie płynny pokarm w postaci ciepła - lekkie buliony, z napojów kissel, kompot. Wraz z poprawą zalecono rozszerzenie diety. Wyjątki od dwóch tygodni są uzależnione od zimnych potraw i napojów, bardzo gorących napojów i posiłków, a także świeżych jagód, warzyw, grubej i twardej żywności. Zakazane przez pierwsze 2 tygodnie słodyczy, stymulują wzrost flory bakteryjnej.

Alyona Paretskaya, pediatra, recenzent medyczny

Łącznie 2 002 odsłon, dziś 1 odsłon