Dowiedz się o nowoczesnej klasyfikacji antybiotyków według grupy parametrów

Zgodnie z koncepcją chorób zakaźnych implikuje reakcję organizmu na obecność patogennych mikroorganizmów lub inwazję narządów i tkanek, objawiającą się reakcją zapalną. Do leczenia stosuje się środki przeciwdrobnoustrojowe selektywnie działające na te drobnoustroje w celu ich zwalczania.

Mikroorganizmy, które prowadzą do chorób zakaźnych i zapalnych w organizmie człowieka, dzielą się na:

  • bakterie (prawdziwe bakterie, riketsja i chlamydia, mykoplazma);
  • grzyby;
  • wirusy;
  • najprostszy.

Dlatego środki przeciwbakteryjne dzieli się na:

  • antybakteryjny;
  • przeciwwirusowy;
  • przeciwgrzybicze;
  • przeciwpierwotniak.

Ważne jest, aby pamiętać, że pojedynczy lek może mieć kilka rodzajów aktywności.

Na przykład Nitroksolina, prep. z wyraźnym działaniem przeciwbakteryjnym i umiarkowanym przeciwgrzybiczym - zwanym antybiotykiem. Różnica między takim środkiem a „czystym” środkiem przeciwgrzybiczym polega na tym, że nitroksolina ma ograniczoną aktywność w stosunku do niektórych gatunków Candida, ale ma wyraźny wpływ na bakterie, że środek przeciwgrzybiczy w ogóle nie wpływa.

Czym są antybiotyki, w jakim celu są stosowane?

W latach 50. XX wieku Fleming, Chain i Flory otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii za odkrycie penicyliny. To wydarzenie stało się prawdziwą rewolucją w farmakologii, całkowicie przestawiając podstawowe podejścia do leczenia infekcji i znacząco zwiększając szanse pacjenta na pełne i szybkie wyzdrowienie.

Wraz z pojawieniem się leków przeciwbakteryjnych wiele chorób powodujących epidemie, które wcześniej spustoszyły całe kraje (plaga, tyfus, cholera), zmieniło się z „wyroku śmierci” w „chorobę, którą można skutecznie leczyć” i obecnie prawie nigdy nie występuje.

Antybiotyki to substancje pochodzenia biologicznego lub sztucznego, zdolne do selektywnego hamowania aktywności życiowej mikroorganizmów.

Oznacza to, że cechą charakterystyczną ich działania jest to, że oddziałują one tylko na komórkę prokariotyczną, nie uszkadzając komórek ciała. Wynika to z faktu, że w ludzkich tkankach nie ma docelowego receptora dla ich działania.

Leki przeciwbakteryjne są przepisywane na choroby zakaźne i zapalne wywołane przez bakteryjną etiologię patogenu lub na ciężkie infekcje wirusowe w celu stłumienia wtórnej flory.
Wybierając odpowiednią terapię przeciwdrobnoustrojową, należy wziąć pod uwagę nie tylko chorobę podstawową i wrażliwość drobnoustrojów chorobotwórczych, ale także wiek pacjenta, ciążę, indywidualną nietolerancję na składniki leku, choroby współistniejące i stosowanie preparatów, które nie są łączone z zalecanymi lekami.
Ważne jest również, aby pamiętać, że w przypadku braku efektu klinicznego terapii w ciągu 72 godzin dokonuje się zmiany medium medycznego, biorąc pod uwagę możliwą oporność krzyżową.

W przypadku ciężkich zakażeń lub w celu leczenia empirycznego nieokreślonym patogenem zaleca się połączenie różnych rodzajów antybiotyków, biorąc pod uwagę ich zgodność.

Zgodnie z wpływem na drobnoustroje chorobotwórcze istnieją:

  • bakteriostatyczny - hamująca aktywność życiowa, wzrost i reprodukcja bakterii;
  • antybiotyki bakteriobójcze są substancjami, które całkowicie niszczą patogen, w wyniku nieodwracalnego wiązania się z celem komórkowym.

Jednak taki podział jest raczej arbitralny, ponieważ wiele z nich jest antybiotykami. może wykazywać inną aktywność, w zależności od przepisanej dawki i czasu stosowania.

Jeśli pacjent niedawno użył środka przeciwdrobnoustrojowego, należy unikać jego wielokrotnego stosowania przez co najmniej sześć miesięcy, aby zapobiec występowaniu flory odpornej na antybiotyki.

Jak rozwija się oporność na leki?

Najczęściej obserwowaną opornością jest mutacja mikroorganizmu, której towarzyszy modyfikacja celu wewnątrz komórek, na którą wpływają odmiany antybiotyków.

Aktywny składnik przepisanej substancji przenika do komórki bakteryjnej, jednak nie może komunikować się z wymaganym celem, ponieważ naruszona jest zasada wiązania typu „klucz-zamek”. W związku z tym mechanizm hamowania aktywności lub zniszczenia czynnika patologicznego nie jest aktywowany.

Inną skuteczną metodą ochrony przed lekami jest synteza enzymów przez bakterie, które niszczą główne struktury antibes. Ten typ oporności często występuje w przypadku beta-laktamów, ze względu na produkcję flory beta-laktamazy.

Znacznie mniej powszechny jest wzrost oporności, ze względu na zmniejszenie przepuszczalności błony komórkowej, to znaczy lek przenika w zbyt małych dawkach, aby mieć klinicznie znaczący wpływ.

Jako środek zapobiegawczy dla rozwoju flory lekoopornej konieczne jest również uwzględnienie minimalnego stężenia supresji, wyrażającego ilościową ocenę stopnia i spektrum działania, a także zależność od czasu i koncentracji. we krwi.

Dla czynników zależnych od dawki (aminoglikozydy, metronidazol) charakterystyczne jest uzależnienie skuteczności działania od stężenia. we krwi i ogniskach procesu zakaźno-zapalnego.

Leki, w zależności od czasu, wymagają powtarzanych wstrzyknięć w ciągu dnia, aby utrzymać skuteczny koncentrat terapeutyczny. w ciele (wszystkie beta-laktamy, makrolidy).

Klasyfikacja antybiotyków za pomocą mechanizmu działania

  • leki hamujące syntezę ściany komórkowej bakterii (antybiotyki penicylinowe, wszystkie pokolenia cefalosporyn, wankomycyna);
  • komórki niszczące normalną organizację na poziomie molekularnym i uniemożliwiające normalne funkcjonowanie zbiornika membranowego. komórki (polimyksyna);
  • Wed-va, przyczyniając się do tłumienia syntezy białek, hamując powstawanie kwasów nukleinowych i hamując syntezę białek na poziomie rybosomalnym (leki Chloramfenikol, wiele tetracyklin, makrolidy, linkomycyna, aminoglikozydy);
  • inhibitor kwasy rybonukleinowe - polimerazy itp. (ryfampicyna, chinole, nitroimidazole);
  • hamowanie procesów syntezy folanów (sulfonamidy, diaminopirydy).

Klasyfikacja antybiotyków według struktury chemicznej i pochodzenia

1. Naturalne - produkty odpadowe bakterii, grzybów, promieniowców:

  • Gramicydyny;
  • Polimyksyna;
  • Erytromycyna;
  • Tetracyklina;
  • Penicyliny benzylowe;
  • Cefalosporyny itp.

2. Semisynthetic - pochodne naturalnych anty.:

  • Oksacylina;
  • Ampicylina;
  • Gentamycyna;
  • Ryfampicyna itp.

3. Syntetyczny, czyli uzyskany w wyniku syntezy chemicznej:

Antybiotyk Klacid

Wiele chorób zakaźnych, zwłaszcza tych z poważnymi powikłaniami, leczy się ogólnoustrojowymi antybiotykami. Istnieje wiele różnych rodzajów antybiotyków, podzielonych na grupy, które mają inną strukturę chemiczną i wpływają na ludzkie ciało i mikroby w różny sposób. Zastanów się, do której grupy antybiotyków należy lek Klacid, dla których chorób jest zalecany i który ma przeciwwskazania.

Skład, forma uwalniania i właściwości antybiotyku Klacid

Główną substancją leku Klacid jest półsyntetyczny związek klarytromycyna, należący do antybiotyków makrolidowych. Ta grupa antybiotyków o szerokim spektrum działania jest uważana za jedną z najmniej toksycznych. Ponadto Klacid jest jednym z najbezpieczniejszych antybiotyków, ponieważ nie tłumi ludzkiego układu odpornościowego, jak to ma miejsce podczas leczenia wieloma innymi środkami przeciwbakteryjnymi.

Substancja klarytromycyna, gdy wchodzi do organizmu ludzkiego, szybko penetruje zaatakowane tkanki i komórki i zapewnia wysokie stężenia w tkankach. Ponadto antybiotyk ten jest w stanie przeniknąć do komórki bakteryjnej, jak również do komórek organizmu. Jest to ważne w leczeniu chorób powodowanych przez patogeny wewnątrzkomórkowe. W tym samym czasie są dość wysokie stężenia leku wewnątrz komórek, które pozostają przez optymalny czas.

Oprócz działania przeciwbakteryjnego, które polega na hamowaniu syntezy białek w komórce drobnoustrojów, Klacid wykazuje właściwości przeciwzapalne i immunomodulujące.

Główne formy wydania Klacidy to:

  • proszek do sporządzania roztworu do infekcji dożylnych;
  • tabletki doustne w skorupce.

Lek jest aktywny przeciwko następującym mikroorganizmom:

  • bakterie Gram-dodatnie (gronkowce, paciorkowce, listeria itp.);
  • Bakterie Gram-ujemne (pałeczki hemophilus, gonokoki, legionella, pasteurella, helicobacter pylori, campylobacter, branhamella, koklusz, itp.);
  • mikroorganizmy beztlenowe (fragilis bacteroids, clostridia, peptococci, peptostreptokokki, bakterie trądzikowe propionebe itp.);
  • inne mikroorganizmy (chlamydia, mykoplazma, ureaplasma, borrelia, mykobakterie itp.).

Enterobakterie, Pseudomonas aeruginosa i inne drobnoustroje Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, nie są wrażliwe na ten antybiotyk.

Wskazania do stosowania leków Klacid

Najczęściej antybiotyk Klacid jest przepisywany do infekcji dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok itp.). Może być również stosowany w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych i zakażeń zębopochodnych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie miazgi, zapalenie przyzębia itp.). Inne wskazania leku to:

  • choroba wrzodowa;
  • zakażenia przenoszone drogą płciową;
  • infekcje tkanek miękkich, skóry (róży, zapalenia mieszków włosowych itp.) itp.

Dozowanie Klacidu

Zgodnie z instrukcją stosowania antybiotyk Klacid należy przyjmować bez żucia, niezależnie od posiłku. Standardowa dawka wynosi 250 mg dwa razy dziennie. Czas trwania leczenia wynosi 5-14 dni. W niektórych przypadkach leczenie farmakologiczne łączy się z przyjmowaniem antybiotyków innych grup.

Przeciwwskazania do otrzymania Klacidy:

  • ciężkie zaburzenia wątroby i nerek;
  • choroba porfirynowa;
  • ciąża, laktacja;
  • specjalna wrażliwość na leki makrolidowe.

Zabrania się łączenia leczenia z przyjmowaniem niektórych leków, w tym:

INSTRUKCJA ZACISKOWA

Wskazania:
- zakażenie górnych dróg oddechowych (zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego);
- infekcje dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc);
- choroby zakaźne skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, róży);

Przeciwwskazania:
Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe lub inne składniki leku. Ciężka niewydolność nerek. Okres laktacji.

Efekty uboczne:
Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, biegunka, ostre zapalenie trzustki, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, suchość w jamie ustnej, zakażenie grzybicze błony śluzowej jamy ustnej, przebarwienie języka i zębów, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
Od strony ośrodkowego układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, lęk, bezsenność, lęk, sny, szum w uszach, splątanie, dezorientacja, omamy, psychoza i depersonalizacja, drgawki;
Od układu sercowo-naczyniowego: częstoskurcz komorowy i migotanie komór, wydłużenie odstępu QT;
Reakcje alergiczne: pokrzywka, wysypka skórna, w rzadkich przypadkach - wstrząs anafilaktyczny i zespół Stevensa-Johnsona;
Od strony krwi: leukopenia, małopłytkowość;

Właściwości farmakologiczne:
Klacid należy do grupy półsyntetycznych antybiotyków makrolidowych. Substancja czynna leku - Klarytromycyna.
Ma działanie przeciwbakteryjne poprzez hamowanie syntezy białek bakteryjnych poprzez oddziaływanie z podjednostką rybosomu 50S. Ze względu na to, że tabletki są jednorodną masą krystaliczną, substancja czynna leku jest uwalniana przez cały czas przejścia przez przewód żołądkowo-jelitowy.
Klarytromycyna wykazała najwyższą aktywność podczas przechodzenia testów medycznych poza żywym organizmem, zarówno przeciwko izolowanym kulturom bakterii, jak i przeciwko standardowym kulturom. Wykazano, że jest wysoce skuteczny w chorobie legionistów, skutecznie działa na zapalenie płuc w etiologii mykoplazmatycznej.
Enterobacteria, Pseudomonas aeruginosa, jak również wszystkie inne bakterie Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, nie są wrażliwe na klarytromycynę.
Przeciwbakteryjne działanie klarytromycyny ma działanie przeciw gronkowcom złocistym, pneumokokom, paciorkowcom grupy A, patogenom listeriozy, zakażeniom hemofilicznym, zapaleniu płuc, rzeżączce, pneumoklamidozie, chlamydozie, trądowi, sporotrychozie i róży.
Beta-laktamaza nie niszczy klarytromycyny. Patogeny, które nie są wrażliwe na metycylinę i oksacylinę, są odporne na działanie klarytromycyny.
W odniesieniu do następujących drobnoustrojów, klarytromycyna ma pozytywny wpływ (jednak nie przeprowadzono badań klinicznych w celu potwierdzenia bezpieczeństwa i skuteczności): paciorkowce z grupy B, C, F, G, zielone paciorkowce, koklusz, czynnik powodujący pasteryzację ptaków, czynnik powodujący toksyczne zakażenia człowieka, peptococcus, patogen trądzikowy, czynnik przyczynowy borelliozy, czynnika wywołującego syfilis, czynnik sprawczy zapalenia jelit.
Głównym produktem metabolicznym klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywna 14-hydroksyloarytromycyna, która ma aktywność mikrobiologiczną. Jego aktywność jest niewiele mniejsza niż aktywność pierwotnej substancji, ale w odniesieniu do aktywności N. influenzae jest 2 razy wyższa.
Wszystkie reakcje chemiczne zachodzą z klarytromycyną w wątrobie. Przy stałym przyjmowaniu leków nie zaobserwowano jego wzmocnienia, co nie wpłynęło na ludzki metabolizm.
Klarytromycyna jest dobrze związana z białkami krwi, a nadmiar leku w komunikacji z ciałem pogarsza się. Optymalna proporcja leku i jego metabolitu (produktu rozpadu) wynosi 1,3 μg / ml / 0,48 μg / ml, Taka równowaga występuje przy przyjmowaniu 1 tabletki kwasu klarownego na dzień. Stężenie leku i jego metabolitu w organizmie zmniejsza się o połowę odpowiednio po 5,3 i 7,7 godzinach. W przypadku poważnych zakażeń dawka leku jest zwiększona i wynosi 2 tabletki dziennie podczas posiłków, w związku z tym optymalny stosunek klarytromycyny i jej metabolitu wynosi 2,4 µg / ml / 0,67 µg / ml. a okres półtrwania ciała odpowiednio wzrósł do 5,8 i 8,9 godziny.
Maksymalne stężenie osiąga się w ciągu 6 godzin. Im wyższa dawka leku, tym więcej czasu potrzeba na jego usunięcie z organizmu, podczas gdy poziom metabolitu (14-hydroksyarytromycyny) nie wzrasta jednocześnie ze wzrostem dawki klarytromycyny. Im wyższa dawka, tym mniej tworzy się 14-hydroksyloarytromycyna.
Lek jest wydalany z moczem (40% dawki) i przez jelita (30% dawki).

Dawkowanie i podawanie:
Dorośli wyznaczają na 1 tabletkę klarytromycyny o przedłużonym działaniu 500 mg. raz dziennie z posiłkami.
W przypadku cięższej infekcji dawkę zwiększa się do 1000 mg. raz dziennie.
Tabletki Klatsida o przedłużonym działaniu nie mogą zostać złamane lub przeżute, należy je połykać w całości.

Formularz wydania:
Na 5, 7, 10 lub 14 tabletkach w blistrze z polichlorku winylu i folii aluminiowej. 1 lub 2 blistry w pudełku.

Interakcja z innymi lekami:
Wraz z jednoczesnym mianowaniem klarytromycyny z teofiliną, karbamazepiną, astemizolem, alkaloidami sporyszu, triazolamem, midazolamem, cyklosporyną, obserwuje się wzrost zawartości osocza w tej ostatniej. Jednoczesne podawanie klarytromycyny i terfenadyny doprowadziło do 2-3-krotnego zwiększenia stężenia kwaśnego metabolitu terfenadyny w surowicy krwi, a także pojawienia się zmian w elektrokardiogramie, którym nie towarzyszyły klinicznie istotne objawy. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z cyzaprydem, pimozydem, może prowadzić do wydłużenia odstępu QT i arytmii serca. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny z chinidyną lub disopiramidem mogą wystąpić migotanie / trzepotanie komór. Konieczna kontrola poziomu tych leków we krwi podczas leczenia klarytromycyną. Podczas przyjmowania klarytromycyny jednocześnie z digoksyną stężenie digoksyny w surowicy krwi może wzrosnąć, co wymaga w takich przypadkach kontroli nad jej poziomem. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i ryfambutyny lub ryfampicyny stężenie klarytromycyny w surowicy krwi zmniejsza się (ponad 50%). Przy jednoczesnym stosowaniu z klarytromycyną zwiększa się działanie warfaryny. Dlatego u pacjentów przyjmujących warfarynę konieczne jest monitorowanie czasu protrombinowego. Podczas przyjmowania inhibitorów reduktazy klarytromycyny i HMG-CoA, na przykład lowastatyny lub symwastatyny, rabdomioliza była bardzo rzadko obserwowana. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny w tabletkach i zydowudyny u pacjentów zakażonych HIV może spowodować zmniejszenie stałych poziomów zydowudyny we krwi. Jednak ta interakcja nie jest obserwowana u dzieci zakażonych HIV z jednoczesnym stosowaniem klarytromycyny w zawiesinie z zydowudyną lub dideoksyną.


Uwaga! Przed użyciem leku CLACID należy skonsultować się z lekarzem.
Instrukcja jest tylko w celach informacyjnych.

CLACIDE ® (KLACID)

® (KLACID) "title =" CLACIDE ® (KLACID) "style =" margin-right: 20px "/>

Tabletki powlekane, żółte, owalne.

Substancje pomocnicze: sól sodowa kroskarmelozy, celuloza mikrokrystaliczna, wstępnie żelowana skrobia, dwutlenek krzemu, powidon, kwas stearynowy, stearynian magnezu, talk, żółcień chinolinowa E 104.

Skład powłoki: hypromeloza, hyproloza, glikol propylenowy, monooleinian sorbitanu, dwutlenek tytanu, kwas sorbinowy, wanilina, żółcień chinolinowa E 104.

7 sztuk - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
14 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.

Tabletki pokryte jasnożółtym kolorem, owalne.

Substancje pomocnicze: kroskarmeloza, celuloza mikrokrystaliczna, dwutlenek krzemu, powidon, kwas stearynowy, stearynian magnezu, talk.

Skład powłoki: hypromeloza, hydroksypropyloceluloza, glikol propylenowy, monooleinian sorbitanu, dwutlenek tytanu, kwas sorbinowy, wanilina, żółcień chinolinowa E 104.

7 sztuk - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
14 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.

Grupa kliniczno-farmakologiczna: grupa antybiotyków makrolidowych

Nr rejestracji:

  • tab., pokr. skorupa, 250 mg: 7, 10 lub 14 sztuk. - P nr 072722/02, 12.22.06
  • tab., pokr. skorupa, 500 mg: 7, 10 lub 14 sztuk. - LS-000679, 08.26.05

    Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Ma działanie antybakteryjne, oddziałuje z podjednostką rybosomalną 50S bakterii i hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów.

    Klarytromycyna wykazała wysoką aktywność in vitro wobec standardowych i izolowanych kultur bakteryjnych. Wysoce skuteczny przeciwko wielu tlenowym i beztlenowym mikroorganizmom gram-dodatnim i gram-ujemnym. Badania in vitro potwierdzają wysoką skuteczność klarytromycyny przeciwko Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae i Helicobacter pylori.

    Lek jest także aktywny przeciwko tlenowym drobnoustrojom gram-dodatnim: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainftuenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila; Inne mikroorganizmy, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis, Mycobacterium tuberculosis leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae Mycobacterium fortuitum Mycobacterium avium complex (MAC): Mycobacterium avium Mycobacferium intracellulare.

    Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp., A także inne bakterie Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, są niewrażliwe na klarytromycynę.

    Wytwarzanie β-laktamazy nie wpływa na aktywność klarytromycyny. Większość szczepów gronkowców opornych na metycylinę i oksacylinę jest również oporna na klarytromycynę.

    Wrażliwość Helicobacter pylori na klarytromycynę badano na izolatach H. pylori wyizolowanych od 104 pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekiem. U 4 pacjentów wyizolowano szczepy H. pylori oporne na klarytromycynę, u 2 szczepów o pośredniej oporności, u pozostałych 98 pacjentów izolaty H. pylori były wrażliwe na klarytromycynę.

    Klarytromycyna ma działanie in vitro na większość szczepów następujących mikroorganizmów (jednak bezpieczeństwo i skuteczność stosowania klarytromycyny w praktyce klinicznej nie zostało potwierdzone przez badania kliniczne i praktyczne znaczenie pozostaje niejasne): tlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Streptococcus agalactiae, paciorkowce (grupy C, F, G), Streptococcus group Viridans; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bordeteila pertussis, Pasteurella multocida; beztlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Сlostridium perfringens, Peptococcus niger, Propionibacterium acnes; beztlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bacteroides melaninogenicus; Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum, Campylobacter jejuni.

    Głównym metabolitem klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywny mikrobiologicznie metabolit 14-hydroksyloarytromycyna. Aktywność mikrobiologiczna metabolitu jest taka sama jak pierwotnej substancji lub 1-2 razy słabsza w stosunku do większości mikroorganizmów. Wyjątkiem jest Haemophilus influenzae, dla którego wydajność metabolitu jest 2 razy wyższa. Substancja macierzysta i jej główny metabolit mają działanie addycyjne lub synergistyczne na Haemophilus influenzae in vitro i in vivo, w zależności od kultury bakterii.

    Odsysanie i dystrybucja

    Po spożyciu klarytromycyna jest szybko i aktywnie wchłaniana. Całkowita biodostępność wynosi 50%. Przy wielokrotnych dawkach kumulacji leku nie wykryto, a charakter metabolizmu w organizmie ludzkim nie zmienił się. Jedzenie bezpośrednio przed zażyciem leku zwiększyło biodostępność leku średnio o 25%.

    Podczas przyjmowania Klacida w dawce 250 mg 2 razy / dobę Cmax Klarytromycyna i 14-hydroksyloarytromycyna w osoczu były osiągane w ciągu 2-3 dni i wynosiły odpowiednio 1 μg / ml i 0,6 μg / ml.

    Podczas przyjmowania Klacida w dawce 500 mg 2 razy / dobę Cmax Klarytromycynę i 14-hydroksyloarytromycynę osiągnięto po przyjęciu piątej dawki i średnio odpowiednio 2,7–2,9 µg / ml i 0,83–0,88 µg / ml.

    Klarytromycyna wiąże się z białkami osocza w 70% w stężeniu od 0,45 do 4,5 µg / ml. Przy stężeniu 45 μg / ml stopień wiązania zmniejsza się do 41%, prawdopodobnie w wyniku nasycenia miejsc wiązania. Obserwuje się to tylko przy stężeniach wielokrotnie wyższych niż terapeutyczne.

    Klarytromycyna i 14-hydroksyloarytromycyna są dobrze rozmieszczone we wszystkich tkankach i płynach ustrojowych. Po doustnym podaniu klarytromycyny jej zawartość w płynie mózgowo-rdzeniowym pozostaje niska (przy normalnej przepuszczalności BBB 1-2% poziomu w surowicy krwi). Zawartość w tkankach jest zwykle kilkakrotnie większa niż w surowicy.

    Przykłady stężeń tkanek i surowicy po przyjęciu leku doustnie w dawce 250 mg co 12 godzin przedstawiono w tabeli:

    Klacid - instrukcja, aplikacja, recenzje

    Klacid to antybiotyk o szerokim spektrum działania stosowany w leczeniu chorób zakaźnych dróg oddechowych i tkanek miękkich.

    Działanie farmakologiczne

    Klacid należy do grupy antybiotyków makrolidowych o działaniu antybakteryjnym.

    Lek jest skuteczny przeciwko pneumokokom, Staphylococcus aureus zelenyaschy Streptococcus patogenów listeriozy, grupa Streptococcus A, B, C, F, G, zakażenie pałeczkami, zapalenie płuc, pnevmohlamidoza, Sporotrychoza, peptokokki, Chlamydia, rzeżączki, trąd, żyta, jak również chorobę legionistów i zapalenie płuc w etiologii mykoplazm. Klacid ma pozytywny wpływ na patogeny kokluszu, pasty ptaków, toksykozę u ludzi, trądzik, boreliozę, syfilis i zapalenie jelit.

    Klacid nie jest skuteczny w leczeniu enterobakterii, Pseudomonas aeruginosa i wszystkich innych bakterii Gram-ujemnych, które nie rozkładają laktozy.

    Substancja czynna, klarytromocyna, jest uwalniana w czasie, gdy przechodzi przez cały przewód pokarmowy, ponieważ tabletki są krystaliczną jednorodną masą.

    Formularz wydania

    Klacid produkowany w postaci:

    • Żółte owalne tabletki powlekane 250 mg i 500 mg (Klacid 500 lub Klacid CP), zawierające odpowiednio 250 mg i 500 mg substancji czynnej klarytromycyny. Substancje pomocnicze - żółcień chinolinowa, kroskarmeloza sodowa, wstępnie żelatynizowana skrobia, celuloza mikrokrystaliczna, kwas stearynowy, dwutlenek krzemu, talk, stearynian magnezu, powidon. 7-42 tabletek w opakowaniu;
    • Biały granulowany z proszkiem o smaku owocowym do przygotowywania zawiesin, który po dodaniu wody tworzy nieprzezroczystą zawiesinę Klacid. 5 ml zawiera 125 mg lub 250 mg substancji czynnej. W ciemnych plastikowych butelkach, odpowiednio 60 ml i 100 ml, za pomocą strzykawki lub łyżeczki dozującej. Substancje pomocnicze - powidon K90, karbomer, olej rycynowy, ftalan hypromelozy, maltodekstryna, dwutlenek krzemu, sacharoza, guma ksantanowa, sorbinian potasu, ditlenek tytanu, bezwodny kwas cytrynowy, aromat owocowy.

    Wskazania do stosowania Klacida

    Zgodnie z instrukcjami Klacid jest używany do:

    • Częste zakażenia prątkami wywołujące Mycobacterium intracellulare i Mycobacterium avium;
    • Zapalenie ucha środkowego;
    • Zakażenia dolnych dróg oddechowych - zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
    • Zakażenia skóry i tkanek miękkich - zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, róży;
    • Zakażenia górnych dróg oddechowych - zapalenie wielonaczyniowe, zapalenie gardła, zapalenie jednokosmówkowe;
    • Miejscowe zakażenia prątkami wywołane przez Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium chelonae i Mycobacterium kansasii;
    • Eradykacja Helicobacter pylori i zmniejszenie częstości nawrotów wrzodu dwunastnicy;
    • Zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji spowodowanej przez kompleks Mycobacterium avium (MAC);
    • Infekcje odontogenne.

    Przeciwwskazania

    Zgodnie z instrukcjami Klacid jest przeciwwskazany w:

    • Ciężka nieprawidłowa czynność wątroby;
    • Ciężka niewydolność nerek;
    • Porfiria;
    • Jednoczesne stosowanie z pimozydem, cyzaprydem, dihydroergotaminą, astemizolem, terfenadyną, ergotaminą;
    • Ciąża podczas laktacji;
    • Nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe.

    Dzieci do 3 lat zgodnie z instrukcjami Klacid nie są przepisywane w postaci tabletek.

    Instrukcja użytkowania Klacida

    Zazwyczaj lek stosuje się na 1 tabletce Klacida 500 dziennie, niezależnie od posiłku. W ciężkich przypadkach dawkę można podwoić. Tabletek z kwasami nie należy łamać ani żuć. Czas trwania leczenia wynosi zazwyczaj od 6 dni do dwóch tygodni.

    W zależności od choroby stosuje się Klacid:

    • Z zakażeniem prątkami - 1 tabletka Klacida 500 dwa razy dziennie;
    • W leczeniu zakażeń zębopochodnych - 250 mg leku 2 razy dziennie przez 5 dni;
    • W zapobieganiu zakażeniom MAC, 1 tabletka Clcide CP dwa razy dziennie;
    • W celu zniszczenia bakterii H. pylori w chorobie wrzodowej dwunastnicy przez 7–14 dni - 1 tabletka Klacidu 500 2 razy dziennie, w połączeniu z lanzoprazolem i amoksycyliną lub przez 7 dni - 1 tabletka CLcide CP dwa razy dziennie jednocześnie z lanzoprazolem i metronidazolem.

    Efekty uboczne

    Chociaż opinie na temat Klacidu są zwykle dobrze tolerowane, ból brzucha, komorowe zaburzenia rytmu, któremu towarzyszy częstoskurcz komorowy, nudności, zapalenie trzustki, biegunka, wymioty, przebarwienia języka i zębów, zapalenie jamy ustnej, ból brzucha, kandydoza jamy ustnej, stan zapalny język, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

    Zaburzenia czynności wątroby i wątrobowokomórkowe zapalenie wątroby z żółtaczką są rzadkie i odwracalne.

    Ponadto recenzje Klacidy mogą powodować zawroty głowy, przemijające bóle głowy, lęk i koszmary senne, bezsenność, szumy uszne, depersonalizację, halucynacje i psychozę, drgawki, strach, dezorientację. Zgodnie z recenzjami Klacidu, efekty te rozwijają się znacznie rzadziej, jeśli leczenie odbywa się w spokojnej atmosferze.

    W niektórych przypadkach podczas stosowania Klacida obserwuje się świąd, pokrzywkę, anafilaksję, zaczerwienienie skóry, zespół Stevensa-Johnsona.

    Przy jednoczesnym stosowaniu Klacidy z innymi lekami konieczne jest zachowanie ostrożności.

    Warunki przechowywania

    Klacid jest klasyfikowany jako lista leków B. i recept. Okres ważności - 3 lata.

    Zestaw pierwszej pomocy domowej

    Klacid - antybiotyk makrolidowy

    Nazwa leku: CLACID® (KLACID)

    Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
    KFG: antybiotyk makrolidowy
    Właściciel reg. ID: ABBOTT S.P.A. (Włochy)

    FORMA DAWKOWANIA, SKŁAD I OPAKOWANIE:

    Tabletki powlekane, żółte, owalne.

    1 zakładka. klarytromycyna 250 mg

    Substancje pomocnicze: sól sodowa kroskarmelozy, celuloza mikrokrystaliczna, wstępnie żelowana skrobia, dwutlenek krzemu, powidon, kwas stearynowy, stearynian magnezu, talk, żółcień chinolinowa (E104).

    Skład powłoki: hypromeloza, hyproloza, glikol propylenowy, monooleinian sorbitanu, dwutlenek tytanu, kwas sorbinowy, wanilina, żółcień chinolinowa (E104).

    7 sztuk - pęcherze (1) - pakuje karton.

    Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Ma działanie antybakteryjne, oddziałuje z podjednostką rybosomalną 50S bakterii i hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów.

    Klarytromycyna wykazała wysoką aktywność in vitro wobec standardowych i izolowanych kultur bakteryjnych. Wysoce skuteczny przeciwko wielu tlenowym i beztlenowym mikroorganizmom gram-dodatnim i gram-ujemnym. Badania in vitro potwierdzają wysoką skuteczność klarytromycyny przeciwko Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae i Helicobacter (Campylobacter) pylori.

    Lek jest także aktywny przeciwko tlenowym drobnoustrojom gram-dodatnim: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainftuenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila; Inne mikroorganizmy, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis, Mycobacterium tuberculosis leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae Mycobacterium fortuitum Mycobacterium avium complex (MAC): Mycobacterium avium Mycobacterium intracellulare.

    Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp., A także inne bakterie Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, są niewrażliwe na klarytromycynę.

    Wytwarzanie β-laktamazy nie wpływa na aktywność klarytromycyny. Większość szczepów gronkowców opornych na metycylinę i oksacylinę jest również oporna na klarytromycynę.

    Wrażliwość Helicobacter pylori na klarytromycynę badano na izolatach Helicobacter pylori izolowanych od 104 pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekiem. Szczepy Helicobacter pylori oporne na klarytromycynę izolowano u 4 pacjentów, szczepy o pośredniej oporności u 2 pacjentów i izolaty Helicobacter pylori u pozostałych 98 pacjentów były wrażliwe na klarytromycynę.

    Klarytromycyna ma działanie in vitro na większość szczepów następujących mikroorganizmów (jednak bezpieczeństwo i skuteczność stosowania klarytromycyny w praktyce klinicznej nie zostało potwierdzone przez badania kliniczne i praktyczne znaczenie pozostaje niejasne): tlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Streptococcus agalactiae, paciorkowce (grupy C, F, G), Streptococcus group Viridans; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bordetella pertussis, Pasteurella multocida; beztlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Сlostridium perfringens, Peptococcus niger, Propionibacterium acnes; beztlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bacteroides melaninogenicus; Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum, Campylobacter jejuni.

    Głównym metabolitem klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywny mikrobiologicznie metabolit 14-hydroksyloarytromycyna. Aktywność mikrobiologiczna metabolitu jest taka sama jak pierwotnej substancji lub 1-2 razy słabsza w stosunku do większości mikroorganizmów. Wyjątkiem jest Haemophilus influenzae, dla którego wydajność metabolitu jest 2 razy wyższa. Substancja macierzysta i jej główny metabolit mają działanie addycyjne lub synergistyczne na Haemophilus influenzae in vitro i in vivo, w zależności od kultury bakterii.

    Metody ilościowe, które wymagają pomiaru średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmów, zapewniają najdokładniejsze szacunki wrażliwości bakterii na środki przeciwbakteryjne. Jedna z zalecanych procedur czułości wykorzystuje dyski impregnowane 15 µg klarytromycyny (test dyfuzji Kirby-Bauera); Wyniki testu interpretuje się w zależności od średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmu i wartości minimalnego stężenia hamującego (MPC) klarytromycyny. Wartość IPC określa się metodą rozcieńczania pożywki lub dyfuzji do agaru. Badania laboratoryjne dają jeden z trzech wyników: 1) „oporny” - możemy założyć, że zakażenie nie jest podatne na leczenie tym lekiem; 2) „wrażliwy na czynniki średnie” - efekt terapeutyczny jest niejednoznaczny i być może zwiększenie dawki może prowadzić do wrażliwości; 3) „wrażliwy” - można uznać, że zakażenie można leczyć klarytromycyną.

    Pierwsze dane dotyczące farmakokinetyki uzyskano podczas badania tabletek klarytromycyny.

    Biodostępność i farmakokinetykę zawiesiny klarytromycyny badano u zdrowych dorosłych i dzieci.

    Odsysanie i dystrybucja

    Biodostępność zawiesiny przyjmowana raz u dorosłych była równoważna biodostępności tabletek (w tej samej dawce) lub nieznacznie przekroczona. Spożycie pokarmu nieco opóźniło wchłanianie zawiesiny klarytromycyny, ale nie wpłynęło na ogólną biodostępność leku.

    Podczas przyjmowania zawiesiny dla niemowląt (po posiłkach) Cmax, AUC klarytromycyny wynosiło odpowiednio 0,95 µg / ml, 6,5 µg x h / ml.

    Przy zastosowaniu zawiesiny klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin u dorosłych, poziomy równowagi we krwi zostały praktycznie osiągnięte przez przyjęcie piątej dawki. Parametry farmakokinetyki były następujące: Cmax 1,98 µg / ml, AUC 11,5 µg x h / ml i Tmax 2,8 h dla klarytromycyny i 0,67, 5,33, 2,9 odpowiednio dla 14-hydroksyarytromycyny.

    U zdrowych osób stężenia w surowicy osiągnęły szczyt w ciągu 2 godzin po spożyciu. Css Maksymalna 14-hydroksyloarytromycyna wynosi około 0,6 µg / ml. Przepisując klarytromycynę w dawce 500 mg co 12 godzinss maksymalnie 14-hydroksyloarytromycyna jest nieco wyższa (do 1 μg / ml). Podczas stosowania obu dawek Css Maksymalny metabolit zwykle osiąga się w ciągu 2-3 dni.

    W badaniach in vitro wiązanie klarytromycyny z białkami osocza wynosiło średnio około 70% w klinicznie istotnych stężeniach od 0,45 do 4,5 μg / ml.

    Metabolizm i wydalanie

    Klarytromycyna jest metabolizowana w wątrobie pod wpływem izoenzymu CYP3A, tworząc mikrobiologicznie aktywny metabolit 14-hydroksyloarytromycynę.

    T1/2 klarytromycyna podczas przyjmowania zawiesiny u dzieci (po jedzeniu) wynosiła 3,7 godziny, podczas stosowania zawiesiny klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin u dorosłych T1/2 wynosił 3,2 godziny dla klarytromycyny i 4,9 dla 14-hydroksyloarytromycyny.

    U zdrowych osób z klarytromycyną: w dawce 250 mg co 12 h T1/2 14-hydroksylarytromycyna wynosi 12 godzin; w dawce 500 mg co 12 h T1/2 14-hydroksylarytromycyna wynosi około 7 godzin.

    Podczas stosowania klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin, około 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Podczas stosowania klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin, około 30% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Klirens nerkowy klarytromycyny nie zależy znacząco od dawki i zbliża się do normalnego współczynnika filtracji kłębuszkowej. Głównym metabolitem występującym w moczu jest 14-hydroksyloarytromycyna, która stanowi 10–15% dawki (250 mg lub 500 mg co 12 godzin).

    Klarytromycyna i jej metabolit są dobrze rozmieszczone w tkankach i płynach ustrojowych. Stężenia tkanek są zwykle kilka razy wyższe niż w surowicy.

    Przykłady stężeń tkanek i surowicy po przyjęciu leku w dawce 250 mg co 12 godzin przedstawiono w tabeli:

    Antybiotyk Klacid: stosować dla małych i dużych

    Praktycznie dla wszystkich odpowiedzialnych rodziców najważniejszą rzeczą w życiu jest zdrowie ich własnego dziecka. Dlatego nierzadko wywołują przedwczesną panikę w przypadku poszukiwania pomocy medycznej i otrzymania recepty od pediatry jako części nieznanego leku. Klacid jest jednym z nowych leków przepisywanych dzieciom w przypadku procesów zapalnych w organizmie, które niszczą różne patogeny.

    Przy zakupie tego leku w aptece wiele osób interesuje się przede wszystkim instrukcjami użycia. Większość z nich chce wiedzieć, czy lek jest naprawdę bezpieczny dla dziecka i jakich skutków ubocznych należy się spodziewać w okresie jego stosowania.

    Recenzja Klacid.
    Prawdopodobnie wielu rodziców więcej niż raz natknęło się na lek „Erytromycyna”. W czasie przeszłym nie było analogów leków tak powszechnych jak obecnie. Po części współczesnym analogiem tego leku jest Klacid - jest to zawiesina, podawana w dawkach 125 i 250 mg. To narzędzie jest uważane za rodzaj nowego leku przeciwbakteryjnego, który należy do wielu tak zwanych makrolidów.

    Bez zagłębiania się w skład chemiczny warto zauważyć, że makrolidy należą do najbezpieczniejszych antybiotyków o najniższej zawartości substancji toksycznych. Czy to naprawdę dotyczy medycyny, którą rozważamy? Cała złożoność leczenia erytromycyną była w jego bardzo gorzkim, nieprzyjemnym smaku, w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu terapeutycznego, przepisano mu przyjmowanie leku przez cały dzień co najmniej cztery razy i zalecono leczenie przez co najmniej pięć dni.
    Pediatrzy przepisują dzieciom Klacid, kierując się faktem, że zawierają składniki o działaniu przeciwzapalnym i nie mają przypadków negatywnych, co do zasady przejawiają skutki uboczne. Pomimo całej skuteczności leku, istnieją pewne niuanse, które przeczą jego pozytywnym cechom, o których w instrukcji nie mówi się ani słowa. Ale to nie jest powód po przeczytaniu tej propozycji, aby podnieść panikę, a nawet wyrzucić lek. Konieczne jest uporządkowanie kilku ważnych pytań dotyczących Klacida, dlaczego często przypisuje się je dzieciom, czy takie leki istnieją i jakie są ich pozytywne lub negatywne strony?

    Kiedy mianowany jest Klacid?
    Najczęstszymi chorobami, dla których ta zawiesina leku 125 lub 250 mg jest zwykle przepisywana, są:
    - zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie krtani i inne zakażenia górnych dróg oddechowych;
    - zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, a także zakażenia dolnych dróg oddechowych;
    - koklusz;
    - ostre zapalenie ucha środkowego
    - zakażenia przenoszone drogą płciową;
    - zapalenie spojówek: gonorrheal lub chlamydia
    - wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy;
    - choroby zakaźne skóry lub tkanek miękkich.
    W oparciu o powyższe choroby jasne jest, że wszystkim może towarzyszyć poważne i niebezpieczne komplikacje dla chorego. Powaga tych chorób motywuje pediatrę do przyjęcia większej odpowiedzialności za ich zwalczanie.

    Mity i fakty dotyczące Klacidy.
    Zanim przejdziemy do przeglądu naszego leku, pomyśl o penicylinie. Od czasów Związku Radzieckiego zdarzały się ciche przypadki śmierci pacjentów cierpiących na zapalenie płuc w wyniku wstrząsu anafilaktycznego, który pojawia się podczas stosowania tego leku rynkowego. Zwróciliśmy uwagę na ten fakt w związku z postami na wielu forach tematycznych, na których podekscytowane matki piszą o osobistej praktyce leczenia dzieci Klacidem. Możesz znaleźć wiadomości, w których napisano, że po każdym leczeniu dziecko zaczyna płakać długo i ciężko. Jest to prawda, a reakcja ta jest spowodowana przez dziecko, ponieważ natychmiast po zażyciu leku w gardle występuje nieprzyjemne uczucie pieczenia, które stopniowo wzrasta wraz ze wzrostem odstępu czasu po zażyciu leku. Jednak uczucie pieczenia jest dość znośne i osiągając najwyższy szczyt, stopniowo ustępuje, ale proces ten nie może być wyjaśniony dzieciom, więc musisz go uspokoić.

    Ale wciąż, dlaczego pediatrzy przepisują dokładnie Klacid 125 lub 250 mg chorym dzieciom, a nie innym istniejącym analogom. Wynika to z faktu, że często patogeny są chlamydiami i, jako tytuł, mikroplazmą. Tylko ten antybiotyk może przeniknąć przez skorupę drobnoustrojów i zniszczyć go. Podobnie jak w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego i innych procesów zapalnych organizmu, w tym zapalenia płuc, stosowanie takiego leku z takimi diagnozami nie byłoby najlepszym rozwiązaniem, tylko w indywidualnych przypadkach, w celu zachowania życia i zdrowia dziecka, można wybrać Klatsida. Przy tym wyborze należy pamiętać, że w praktyce leczenia jest „złote prawo trzech dni”, co oznacza, że ​​jeśli przepisany lek nie przyniesie poprawy samopoczucia przez trzy dni, zastosowany kurs musi zostać zmieniony.

    Jest jeszcze jedna ciekawa prawda o Klacidzie, informacje, których nie znajdziesz w więcej niż jednej instrukcji. W prawie 99% przypadków mikroorganizmy wpływające na proces chorobowy gromadzą się w oskrzelach i płucach, a składniki składowe Klacidy również gromadzą się w tych miejscach, tylko w 88%. Mówiąc najprościej, powietrze, które pacjent wydycha, również ma na nie wpływ. Należy wyjaśnić, że Klacid nie niszczy całkowicie organizmów chorobotwórczych, ale tylko zapobiega ich dalszemu rozmnażaniu, co jest dobre dla gojenia. Mikroorganizmy, zneutralizowane przez Klacida, nie stanowią już zagrożenia dla ciała dziecka, a zatem jego układ odpornościowy przestaje na nie reagować.

    Po ukończeniu kursu lek pozostaje w organizmie przez długi czas i nadal pełni swoją bezpośrednią funkcję, a mianowicie uniemożliwia namnażanie się organizmów wytwarzających choroby.
    Skutki uboczne makrolidów z powikłaniami.

    Pomimo faktu, że Klacid 250 należy do tej grupy najmniej niebezpiecznych antybiotyków, skutki uboczne ego mogą być silnie zaznaczone. Odmowa przyjęcia leku nie wchodzi w grę, ponieważ każdy lek ma wiele skutków ubocznych, które przejawiają się w takiej czy innej formie. Całkowity brak działań niepożądanych może wskazywać, że lek nie powinien być nazywany lekiem. I zwróć uwagę, ten niuans dotyczy nie tylko antybiotyków, ale także wszystkich leków, nawet tych homeopatycznych i fitoterapeutycznych.

    Nie musisz obawiać się skutków ubocznych Klacidy, ale pamiętaj, jakie działania podjąć, jeśli nagle spotkasz ich manifestację. Następnie opisujemy, według rodziców, najbardziej „niebezpieczne” przypadki działań niepożądanych.

    Podrażnienia żołądkowo-jelitowe
    Dziecko skarży się na ból w żołądku, nudności i, w rzadkich przypadkach, wymioty. Rozwiązanie tego problemu może być jedyną opcją - zastąpić lek podobnym antybiotykiem. Nie może pokonać silniejszego niż ten antybiotyk, ale w znacznie mniejszej dawce, która odciąży przewód pokarmowy dziecka od podrażnienia.

    Choroba wątroby - Żółtaczka lecznicza
    Mogą pojawić się nieprzyjemne odczucia i ból w okolicy wątroby ze względu na fakt, że pełni ona czynną funkcję oczyszczania i bierze udział w wycofaniu wszystkich składników leku z leczonego ciała dziecka. Czasami występuje podrażnienie dróg żółciowych, które mogą być ostrymi bólami, i ostatecznie kończy się żółtaczką. Jeśli w pierwszym przykładzie zdarzy się bolesne bez skomplikowanych konsekwencji, w drugim przypadku wszystko jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia w ogóle. Przy najmniejszym podejrzeniu konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie leczenia Klacidem i natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem.

    Ciężki ból głowy i utrata słuchu
    Powyżej, w artykule opisaliśmy diagnozy, w których Klacid ma 250 mg
    Czasami pediatra decyduje się leczyć je z powodu ostrego zapalenia ucha środkowego, w którym to przypadku skutkiem ubocznym może być utrata słuchu. Problem polega na tym, że substancje składowe w dużym stopniu wpływają na ludzki układ nerwowy, prowokując w ten sposób uwalnianie adrenaliny do krwi. Stan jest skomplikowany ze względu na stałe stężenie leku w punktach zapalenia i jego negatywny efekt uboczny na zainfekowane obszary ciała.
    Rozwiązanie tego pytania będzie podobną odpowiedzią - zaprzestań używania leku i natychmiast skonsultuj się z lekarzem.

    Alergia na ciało.
    W najlepszym razie może pojawić się pokrzywka w bardziej niebezpiecznym wariancie, obrzęk naczynioruchowy, który rozprzestrzeni się podczas przyjmowania leku.
    Zaleca się również natychmiastowe przerwanie leczenia lekiem Klacid i skontaktowanie się z lekarzem. Biorąc pod uwagę fakt, że lek znacznie spowalnia proces usuwania leków histaminowych z krwiobiegu, leki przeciwalergiczne należy przyjmować wyłącznie na receptę lekarza.

    Dysbioza jelitowa.
    Bez względu na to, ilu lekarzy przekonuje swoich pacjentów, że Klacid nie ma wpływu na mikroflorę jelitową, nie należy w to wierzyć, ponieważ wszystkie antybiotyki, bez względu na to, do jakiej grupy należą, niszczą niezbędne bakterie trawienne.

    Aby rozwiązać ten problem, wypij Linex lub inny lek, który przywraca mikroflorę jelitową, po konsultacji z lekarzem na temat częstotliwości i dawki.

    Jakiej wiedzy powinien przestrzegać pediatra przepisując pacjentowi Klacid?
    Jeśli na receptę wydaną dziecku jest Klacid, lekarz musi znać następujące informacje na temat zdrowia pacjenta:

    - niewydolność nerek. Wszystkie, bez wyjątku, antybiotyki są eliminowane z organizmu leczonej osoby, wyłącznie przez nerki, ale jeśli występują problemy z ich funkcjonowaniem, wówczas składniki leku w organizmie stopniowo gromadzą się, a przedawkowanie tego leku może nastąpić tak szybko, jak to możliwe;

    - Choroby wątroby i dróg żółciowych. Jeśli twoje dziecko jest przepisane na takie choroby Klacid, nie można uniknąć nowej diagnozy, żółtaczka jest gwarantowana;

    - arytmia. Jak już wiemy, Klacid wywołuje duże uwalnianie adrenaliny do krwi, więc w 99% przypadków obserwuje się arytmię podczas stosowania. Stopień skurczu mięśnia sercowego może wynosić do 120 uderzeń na minutę, niezależnie od wieku dziecka;

    - niepokój, zaburzenia snu. Duża dawka adrenaliny, która dostaje się do krwioobiegu, tylko komplikuje sytuację.
    - Alergie, astma. Dzięki systematycznemu stosowaniu leków antyhistaminowych przez dziecko stosowanie tego antybiotyku może zagrozić przedawkowaniu.

    Ile Klacid jest silnym środkiem i czy powinien zostać zastąpiony analogami?
    Kupując Klacid w aptece, 250 mg lub 125 mg, farmaceuta poprosi Cię o wskazanie, jak silny antybiotyk został przepisany Twojemu dziecku, i istnieje szansa, że ​​może zaoferować jakiekolwiek analogi. Jaką wiedzę powinien mieć rodzic, aby odrzucić rekomendację niekompetentnego sprzedawcy narkotyków? Początkowo należy pamiętać, że rolę odgrywa nie głośna nazwa nowego super mocnego antybiotyku, ale przede wszystkim dawka przyjmowanej zawiesiny.

    Logiczne wnioski farmaceuty są prymitywne przed wolą: jeśli dawki antybiotyków są czterokrotnie wyższe od siebie, to w pierwszym wariancie użyłeś bardzo silnego leku. A co naprawdę muszą wiedzieć rodzice o Clacida? Zawieszenie jest bardzo odporne na mikroflorę żołądka. Jest doskonale wchłaniany do krwiobiegu i doskonale spełnia swoją funkcję w organizmie. Oznacza to, że możliwe jest przepisanie go w mniejszych dawkach, które nie wpływają na pracę przewodu pokarmowego i nie podrażniają wyściółki jelitowej.

    Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do przepisanych leków, powinieneś skonsultować się tylko z lekarzem, aw przypadku działań niepożądanych, jeśli to możliwe, poszukaj ich odpowiedników. Jeśli mówimy o substytutach, dowiedzmy się, które analogi są godne współzawodnictwa z naszym lekiem? Tak więc możliwe jest zastąpienie Klacidum klarytromycyną. W swoim składzie i właściwościach leczniczych jest najbardziej podobny do Klacidu. Ogólnie rzecz biorąc, analogi tego leku mieszczą się w dziesięciu tytułach. Stopień wymienności jest określany bezpośrednio przez pediatrę, koncentrując się na historii choroby.

    Poprawność przygotowania zawiesin
    W celu prawidłowego rozcieńczenia zawiesiny należy wlać odpowiednią ilość wody do butelki z granulkami do wymaganego poziomu. Dobrze wstrząśnij.
    W razie potrzeby dopuszcza się dodatkowe dodawanie wody, tylko ściśle do znaku, nie więcej. Przed każdym przyjęciem butelkę z lekiem należy wstrząsnąć.

    Dawkowanie i podawanie
    W aptekach Klacid jest sprzedawany jako zawiesina, dawka wynosi 125 i 250 mg każda. Oznacza to, że fiolka 60 mg zawiera 125 mg klarytromycyny, substancji czynnej, a fiolka 100 mg zawiera 250 mg. Klacid przypisuje się dzieciom zgodnie z ich chorobą, opracowano specjalny schemat leczenia dla dzieci z AIDS.

    Dzienne dawki dla zakażeń bez prątków
    Dawka leku nie powinna przekraczać 7,5 mg na dzień na 1 kg dziecka.
    Najlepiej stosować go dwa razy dziennie - rano i wieczorem, przed osiągnięciem maksymalnej dawki - 500 mg. Okres stosowania jest regulowany w zależności od patogenu i złożoności choroby, zwykle od pięciu do dziesięciu dni. 250 mg Klacidu można przyjmować z mlekiem i, ogólnie rzecz biorąc, w żaden sposób nie łączy się go z posiłkami.
    Dopuszczalne dawki dla niewydolności nerek
    Dla dzieci, których poziom kreatyny wynosi poniżej 30 ml / minutę, dawka antybiotyku zmniejsza się o połowę, w takich przypadkach leczenie zostanie opóźnione o 14 dni.

    Dawkowanie leku dla dzieci zakażonych AIDS
    Dzieciom zarażonym AIDS przypisuje się dzienną dawkę leku w ilości od 15 do 30 mg na 1 kg masy ciała. Czas trwania kursu trwa do pozytywnego wyniku.

    Szybkość działania leku na zakażenia prątkami
    W przypadku infekcji mykobakteryjnych dzieci przepisują lek od 15 do 30 mg na dobę i stosują go do widocznej skuteczności leku.

    Pierwsze objawy przedawkowania
    Przede wszystkim pojawiają się zaburzenia żołądkowo-jelitowe, mogą wystąpić niebezpieczne konsekwencje, takie jak: hipokaliemia, zachowania paranoidalne, zmiana stanu psychicznego, hipoksemia.
    Zaleca się usunięcie pacjenta z przedawkowania w szpitalu, wykonując następujące czynności:
    - stosowanie węgla aktywowanego 1 tabletka - na kg masy ciała
    - prowadzenie terapii objawowej;
    - hemodializa;
    - dializa otrzewnowa

    Choroby - wynik działań niepożądanych Klacidy 250

    Dolegliwości żołądkowo-jelitowe:
    - zapalenie języka;
    - zapalenie jamy ustnej;
    - pleśniawki doustne;
    - przebarwienia zębów
    - zmień kolor języka
    - zapalenie wątroby
    - zapalenie trzustki
    - ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

    Układ sercowo-naczyniowy
    - częstoskurcz komorowy

    Układ nerwowy
    - koszmary nocne;