Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Vero-klarytromycyna
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
CLABAX
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Clarbact
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Klarytromycyna Protekh
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Clarithromycin-Verte
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Klacid
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Klacid CP
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Clerimed
Nazwa międzynarodowa: klarytromycyna (klarytromycyna)
Postać dawkowania: granulki do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, kapsułki, liofilizat do sporządzania roztworów do infuzji, proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego, tabletki powlekane, tabletki tabletek powlekanych o przedłużonym działaniu
Działanie farmakologiczne: Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum działania. Narusza syntezę białek mikroorganizmów (wiąże się z podjednostką 50S błony.
Wskazania: Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Aktywny składnik „Klarytromycyna” (Klarytromycyna) - Lista leków i leków
Opis substancji czynnej
Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Biały lub prawie biały krystaliczny proszek, rozpuszczalny w acetonie, słabo rozpuszczalny w metanolu, etanolu, acetonitrylu i praktycznie nierozpuszczalny w wodzie. Masa cząsteczkowa 747,96.
IUPAC
Formuła brutto
Interakcja z innymi aktywnymi składnikami
Należy zachować ostrożność na tle leków metabolizowanych w wątrobie (zaleca się pomiar ich stężenia we krwi). Zmodyfikowane uwalnianie klarytromycyny jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml / min), takim pacjentom przepisuje się klarytromycynę o szybkim uwalnianiu w tabletkach. Konieczne jest rozważenie możliwości rozwoju oporności krzyżowej między klarytromycyną i innymi antybiotykami makrolidowymi, linkomycyną i klindamycyną. Przy długotrwałym lub wielokrotnym stosowaniu leku może rozwinąć się nadkażenie (wzrost niewrażliwych bakterii i grzybów). W przypadku ciężkiej, przedłużającej się biegunki, która może wskazywać na rozwój rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Wyszukiwanie narkotyków
Preparaty z substancją czynną „klarytromycyna” (klarytromycyna):
- A
- B
- W
- R
- D
- E
- F
- H
- I
- Do
- L
- M
- H
- Oh
- F
- R
- Z
- T
- Mieć
- F
- X
- C
- H
- Sh
- U
- Uh
- Jestem
- A
- B
- C
- D
- E
- F
- G
- H
- Ja
- J
- K
- L
- M
- N
- O
- P
- P
- R
- S
- T
- U
- V
- W
- X
- Y
- Z
- A
- Arvicin (tabletki doustne)
- Arvicin Retard (tabletki doustne)
- B
- Lornetki (tabletki doustne)
- Do
- Klabaks (Granulki do wytwarzania zawiesin do podawania doustnego)
- CLABAX (tabletki doustne)
- Klabaks OD (tabletki doustne)
- Clarithromycin (Capsule)
- Klarytromycyna (tabletki doustne)
- Klarytromycyna (substancja w proszku)
- Claritrosin (tabletki doustne)
- Claricin (tabletki doustne)
- Klacid (proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego)
- Klacid (tabletki doustne)
- Oh
- Ornistate (tabletki doustne)
- Z
- Seidon Sanovell (Granulki do przygotowania zawiesin do podawania doustnego)
- Seydon-Sanovell (tabletki doustne)
- CP-Claren (tabletki)
- F
- Fromilid (Granulki do przygotowania zawiesin do podawania doustnego)
- Fromilid (tabletki doustne)
- Fromilid Uno (tabletki doustne)
- X
- Helitrix (tabletki doustne)
- Uh
- Ecozetrin (tabletki doustne)
Uwaga! Informacje przedstawione w niniejszym przewodniku dotyczącym leków są przeznaczone dla lekarzy i nie powinny stanowić podstawy do samodzielnego leczenia. Opisy leków podaje się w celu zapoznania się z nimi i nie są przeznaczone do wyznaczenia leczenia bez udziału lekarza. Istnieją przeciwwskazania. Pacjenci potrzebują fachowej porady!
Katalog leków jest przeznaczony wyłącznie do celów informacyjnych. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z adnotacją producenta. Nie należy samoleczyć; Zanim zaczniesz zażywać leki, powinieneś skontaktować się z lekarzem. EUROLAB nie ponosi odpowiedzialności za konsekwencje wynikające z wykorzystania informacji zamieszczonych na portalu. Wszelkie informacje na stronie nie zastępują porady lekarza i nie mogą służyć jako gwarancja pozytywnego wpływu leków.
Klarytromycyna
Tabletki o przedłużonym działaniu, powlekane żółtym kolorem, podłużne, dwuwypukłe; na wycięciu koloru białego lub prawie białego.
Substancje pomocnicze: hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza) 6 cPs - 13,57 mg, hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza 100 cPs) - 266,48 mg, laktoza jednowodna - 176,36 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 4,84 mg, stearynian magnezu - 7,75 mg.
Skład powłoki powłoki: preferowany wodnik HSP BPP314073 żółty (Aquarius Preferred HSP BPP314073 żółty) - 19 mg (hypromeloza (hydroksypropylometyloceluloza 6 cPz) - 5,225 mg, kopowidon - 3,99 mg, polidekstroza - 2,66 mg, makrogol 3350 (glikol polietylenowy 3350)))) triglicerydy o średnim łańcuchu - 0,57 mg, dwutlenek tytanu - 3,665 mg, barwnik z żółtym lakierem chinolinowym - 1,064 mg, żółty tlenek żółtego barwnika żelaza - 0,019 mg, lakier niebieski z aluminium (jezioro FDC Blue No. 1 Aluminium (11-13%) - 0,002 mg).
7 sztuk - Konturowane pakiety komórek (aluminium / PVC) (1) - opakowania kartonowe.
7 sztuk - Konturowane pakiety komórek (aluminium / PVC) (2) - opakowania kartonowe.
7 sztuk - rury polimerowe (1) - opakowania kartonowe.
14 szt. - rury polimerowe (1) - opakowania kartonowe.
Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów, oddziałując z podjednostką rybosomalną 50S bakterii. Działa głównie bakteriostatycznie i bakteriobójczo.
Aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich: Streptococcus spp., Staphylococcus spp., Listeria monocytogenes, Corynebacterium spp.; Bakterie Gram-ujemne: Helicobacter pylori, Haemophilus influenzae, Haemophilus ducreyi, Moraxella catarrhalis, Bordetella pertussis, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Borrelia burgdorferi; bakterie beztlenowe: Eubacterium spp., Peptococcus spp., Propionibacterium spp., Clostridium perfringens, Bacteroides melaninogenicus; mikroorganizmy wewnątrzkomórkowe: Legionella pneumophila, Chlamydia trachomatis, Chlamydophila pneumoniae, Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma pneumoniae.
Aktywny także z Toxoplasma gondii, Mycobacterium spp. (z wyjątkiem Mycobacterium tuberculosis).
Po spożyciu klarytromycyna jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego. Jedzenie spowalnia wchłanianie, ale nie wpływa na biodostępność substancji czynnej.
Klarytromycyna przenika dobrze do płynów biologicznych i tkanek organizmu, gdzie osiąga stężenie 10 razy wyższe niż w osoczu.
Około 20% klarytromycyny jest natychmiast metabolizowane, tworząc główny metabolit 14-hydrochloridromycyny.
W dawce 250 mg T1/2 wynosi 3-4 godziny, przy dawce 500 mg - 5-7 godzin.
Wydalany z moczem w postaci niezmienionej iw postaci metabolitów.
Historia wydłużonego odstępu QT, komorowych zaburzeń rytmu serca lub częstoskurczu komorowego piruetu; hipokaliemia (ryzyko wydłużonego odstępu QT); ciężka niewydolność wątroby, występująca jednocześnie z niewydolnością nerek; żółtaczka cholestatyczna / zapalenie wątroby w wywiadzie, opracowane przy użyciu klarytromycyny; porfiria; I trymestr ciąży; okres laktacji (karmienie piersią); jednoczesne podawanie klarytromycyny z astemizolem, cyzaprydem, pimozydem, terfenadyną; alkaloidy sporyszu, takie jak ergotamina, dihydroergotamina; z doustnym midazolamem; z inhibitorami reduktazy HMG-CoA (statynami), które są w znacznym stopniu metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 (lowastatyna, symwastatyna), z kolchicyną; z tikagrelorem lub ranolazyną; Nadwrażliwość na klarytromycynę i inne makrolidy.
Indywidualny. W przypadku spożycia dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat pojedyncza dawka wynosi 0,25-1 g, częstość podawania wynosi 2 razy dziennie.
Dla dzieci poniżej 12 roku życia dawka dobowa wynosi 7,5-15 mg / kg / dobę w 2 dawkach.
U dzieci klarytromycynę należy stosować w odpowiedniej postaci dawkowania dla tej kategorii pacjentów.
Czas trwania leczenia zależy od dowodów.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (QC mniejsza niż 30 ml / min lub stężenie kreatyniny w surowicy powyżej 3,3 mg / dL) powinni być zmniejszeni o 2 razy lub dwukrotnie więcej niż między dawkami.
Maksymalna dawka dzienna: dla dorosłych - 2 g, dla dzieci - 1 g.
Ze strony układu pokarmowego: często - biegunka, wymioty, niestrawność, nudności, ból brzucha; rzadko - zapalenie przełyku, choroba refluksowa przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, prowokacja, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, wzdęcie brzucha, zaparcie, suchość w ustach, odbijanie, wzdęcia, zwiększone stężenie bilirubiny we krwi, zwiększona aktywność AlAT, ACT, GGT, alkaliczne, LDH, cholestaza, zapalenie wątroby w tym cholestatyczne i wątrobowokomórkowe; częstotliwość jest nieznana - ostre zapalenie trzustki, przebarwienie języka i zębów, niewydolność wątroby, żółtaczka cholestatyczna.
Reakcje alergiczne: często - wysypka; rzadko - reakcja anafilaktoidalna, nadwrażliwość, pęcherzowe zapalenie skóry, świąd, pokrzywka, wysypka plamkowo-grudkowa; nieznana częstość - reakcja anafilaktyczna, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, wysypka z eozynofilią i objawy ogólnoustrojowe (zespół DRESS).
Ze strony układu nerwowego: często - ból głowy, bezsenność; rzadko - utrata przytomności, dyskineza, zawroty głowy, senność, drżenie, niepokój, drażliwość; częstotliwość jest nieznana - drgawki, zaburzenia psychotyczne, splątanie, depersonalizacja, depresja, dezorientacja, omamy, koszmarne sny, parestezje, mania.
Ze strony skóry: często - intensywne pocenie się; częstotliwość nieznana - trądzik, krwotok.
Z organów zmysłów: często - zaburzenia smaku, perwersja smaku; rzadko - zawroty głowy, utrata słuchu, dzwonienie w uszach; częstotliwość jest nieznana - głuchota, wiek, parosmia, anosmia.
Od układu sercowo-naczyniowego: często - rozszerzenie naczyń; rzadko - zatrzymanie akcji serca, migotanie przedsionków, wydłużenie odstępu QT na EKG, ekstrasystolię, trzepotanie przedsionków; częstotliwość jest nieznana - częstoskurcz komorowy, w tym jak „piruet”.
Ze strony układu moczowego: rzadko - zwiększanie stężenia kreatyniny, przebarwienie moczu; częstotliwość jest nieznana - niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
Ze strony metabolizmu i odżywiania: rzadko - anoreksja, utrata apetytu, zwiększenie stężenia mocznika, zmiany proporcji albuminy-globuliny.
Ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: rzadko - skurcz mięśni, sztywność mięśniowo-szkieletowa, bóle mięśni; częstotliwość jest nieznana - rabdomioliza, miopatia.
Ze strony układu oddechowego: rzadko - astma, krwawienie z nosa, zatorowość płucna.
Z układu krwiotwórczego: rzadko - leukopenia, neutropenia, eozynofilia, trombocytemia; częstotliwość jest nieznana - agranulocytoza, małopłytkowość.
Ze strony układu krzepnięcia krwi: rzadko - wzrost wartości MHO, wydłużenie czasu protrombinowego.
Choroby zakaźne i pasożytnicze: rzadko - zapalenie tkanki łącznej, kandydoza, zapalenie żołądka i jelit, zakażenia wtórne (w tym pochwy); częstotliwość jest nieznana - rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, róża.
Miejscowe reakcje: bardzo często - zapalenie żyły w miejscu wstrzyknięcia, często - ból w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie w miejscu wstrzyknięcia.
Ze strony całego ciała: rzadko - złe samopoczucie, hipertermia, osłabienie, ból w klatce piersiowej, dreszcze, zmęczenie.
Klarytromycyna hamuje aktywność izoenzymu CYP3A4, co prowadzi do wolniejszego metabolizmu astemizolu przy jednoczesnym stosowaniu. W konsekwencji zwiększa się odstęp QT i zwiększa ryzyko rozwoju komorowych zaburzeń rytmu typu „piruet”.
Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub symwastatyną jest przeciwwskazane ze względu na fakt, że statyny te są w znacznym stopniu metabolizowane przez izoenzym CYP3A4, a łączne stosowanie z klarytromycyną zwiększa ich stężenia w surowicy, co prowadzi do zwiększonego ryzyka miopatii, w tym rabdomiolizy. Zgłaszano przypadki rabdomiolizy u pacjentów przyjmujących klarytromycynę razem z tymi lekami. Jeśli konieczne jest stosowanie klarytromycyny, należy przerwać leczenie lowastatyną lub symwastatyną na czas trwania leczenia.
Klarytromycynę należy stosować ostrożnie w połączeniu z innymi statynami. Zaleca się stosowanie statyn, które nie są zależne od metabolizmu izoenzymów CYP3A (na przykład fluwastatyny). Jeśli jest to konieczne, zaleca się przyjmowanie najniższej dawki statyn. Rozwój objawów przedmiotowych i podmiotowych miopatii należy monitorować. Przy jednoczesnym stosowaniu z atorwastatyną stężenie atorwastatyny w osoczu krwi wzrasta umiarkowanie, wzrasta ryzyko miopatii.
Leki indukujące CYP3A (na przykład ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca) mogą wywoływać metabolizm klarytromycyny, co może prowadzić do subterapeutycznego stężenia klarytromycyny i zmniejszenia jej skuteczności. Konieczne jest kontrolowanie stężenia induktora CYP3A w osoczu, które może wzrosnąć z powodu hamowania CYP3A przez klarytromycynę.
W połączeniu z ryfabutyną, stężenie ryfabutyny w osoczu krwi wzrasta, wzrasta ryzyko zapalenia błony naczyniowej, stężenie klarytromycyny w osoczu krwi zmniejsza się.
W połączeniu z klarytromycyną możliwe jest zwiększenie stężenia fenytoiny, karbamazepiny, kwasu walproinowego w osoczu.
Silne induktory izoenzymów cytochromu P450, takie jak efawirenz, newirapina, ryfampicyna, ryfabutynę ryfapentyna stanie przyspieszyć metabolizm klarytromycyny, a tym samym obniżenie stężenia klarytromycyny w osoczu i zmniejszenia efektu terapeutycznego i jednocześnie zwiększenia stężenia 14-OH-klarytromycyny - metabolit, który jest również aktywny mikrobiologicznie. Ponieważ aktywność mikrobiologiczna klarytromycyny i 14-OH-klarytromycyny różni się w zależności od różnych bakterii, efekt terapeutyczny można zmniejszyć dzięki łącznemu stosowaniu klarytromycyny i induktorów enzymów.
Stężenie klarytromycyny w osoczu zmniejsza się po zastosowaniu etrawiryny, podczas gdy stężenie aktywnego metabolitu 14-OH klarytromycyny wzrasta. Ponieważ 14-OH-klarytromycyna wykazuje niską aktywność przeciw infekcjom MAC, ogólna aktywność przeciwko ich patogenom może ulec zmianie, dlatego należy rozważyć alternatywne leczenie w leczeniu MAC.
Badanie farmakokinetyczne wykazało, że jednoczesne podawanie rytonawiru w dawce 200 mg co 8 godzin i klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin powodowało wyraźne zahamowanie metabolizmu klarytromycyny. Przy jednoczesnym podawaniu rytonawiru Cmax klarytromycyna wzrosła o 31%, Cmin wzrosła o 182%, a AUC o 77%, podczas gdy stężenie jego metabolitu 14-OH-klarytromycyny znacznie się zmniejszyło. Rytonawiru nie należy przyjmować razem z klarytromycyną w dawkach przekraczających 1 g / dobę.
Klarytromycyna, atazanawir, sakwinawir są substratami i inhibitorami CYP3A, co determinuje ich dwukierunkową interakcję. Podczas przyjmowania sakwinawiru z rytonawirem należy wziąć pod uwagę potencjalny wpływ rytonawiru na klarytromycynę.
Przy jednoczesnym stosowaniu z zydowudyną nieznacznie zmniejsza biodostępność zydowudyny.
Kolchicyna jest substratem zarówno CYP3A, jak i P-glikoproteiny. Wiadomo, że klarytromycyna i inne makrolidy są inhibitorami CYP3A i glikoproteiny P. Podczas jednoczesnego podawania z klarytromycyną i kolchicyną, hamowanie glikoproteiny P i / lub CYP3A może prowadzić do zwiększenia działania kolchicyny. Należy monitorować rozwój objawów klinicznych zatrucia kolchicyną. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki zatrucia kolchicyną przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny, częściej u pacjentów w podeszłym wieku. Niektóre opisane przypadki wystąpiły u pacjentów z niewydolnością nerek. Niektóre przypadki zostały zgłoszone jako śmiertelne. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i kolchicyny jest przeciwwskazane.
Po łącznym zastosowaniu midazolamu i klarytromycyny (doustnie, 500 mg 2 razy / dobę) odnotowano wzrost AUC midazolamu: 2,7 razy po podaniu midazolamu i / v oraz 7 razy po podaniu doustnym. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z midazolamem do stosowania doustnego jest przeciwwskazane. Jeśli wraz z klarytromycyną jest stosowany w / w postaci midazolamu, stan pacjenta powinien być uważnie monitorowany w celu ewentualnego dostosowania dawki. Te same środki ostrożności należy stosować w przypadku innych benzodiazepin metabolizowanych przez CYP3A, w tym triazolamu i alprazolamu. W przypadku benzodiazepin, których eliminacja nie zależy od CYP3A (temazepam, nitrazepam, lorazepam), klinicznie istotne interakcje z klarytromycyną są mało prawdopodobne.
Połączone stosowanie klarytromycyny i triazolamu może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, taki jak senność i dezorientacja. W przypadku tej kombinacji zaleca się monitorowanie w celu monitorowania objawów zaburzeń OUN.
Przy jednoczesnym stosowaniu warfaryny może zwiększyć działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i zwiększyć ryzyko krwawienia.
Zakłada się, że digoksyna jest substratem dla glikoproteiny P. Wiadomo, że klarytromycyna hamuje glikoproteinę P. Przy jednoczesnym stosowaniu digoksyny może wystąpić znaczące zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu krwi i ryzyko zatrucia glikozydami.
Występowanie częstoskurczu komorowego, takiego jak „piruet”, jest możliwe dzięki łącznemu stosowaniu klarytromycyny i chinidyny lub disopiramidu. Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny z tymi lekami, monitorowanie EKG należy regularnie monitorować pod kątem wydłużenia odstępu QT, a stężenia tych leków w surowicy również powinny być monitorowane. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki hipoglikemii podczas jednoczesnego podawania klarytromycyny i disopiramidu. Konieczne jest kontrolowanie stężenia glukozy we krwi podczas stosowania klarytromycyny i disopiramidu. Uważa się, że możliwe jest zwiększenie stężenia disopiramidu w osoczu krwi z powodu zahamowania jego metabolizmu w wątrobie pod wpływem klarytromycyny.
Jednoczesne podawanie flukonazolu w dawce 200 mg na dobę i klarytromycyny w dawce 500 mg 2 razy / dobę spowodowało wzrost średniej wartości minimalnego stężenia równowagowego klarytromycyny (Cmin) i AUC odpowiednio o 33% i 18%. Jednocześnie, wspólne podawanie nie wpływało znacząco na średnie stężenie równowagi aktywnego metabolitu 14-OH-klarytromycyny. Nie jest wymagana dawka korygująca klarytromycyny w przypadku jednoczesnego stosowania flukonazolu.
Klarytromycyna i itrakonazol są substratami i inhibitorami CYP3A, które określają ich dwukierunkową interakcję. Klarytromycyna może zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu, podczas gdy itrakonazol może zwiększać stężenie klarytromycyny w osoczu.
Przy jednoczesnym stosowaniu z metyloprednizolonem zmniejsza się klirens metyloprednizolonu; z prednizonem - opisane przypadki rozwoju ostrej manii i psychozy.
Przy jednoczesnym stosowaniu z omeprazolem stężenie omeprazolu znacznie wzrasta, a stężenie klarytromycyny w osoczu krwi nieznacznie wzrasta; w przypadku lanzoprazolu możliwe jest zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej i / lub pojawienie się ciemnego zabarwienia języka.
Przy jednoczesnym stosowaniu sertraliny - teoretycznie niemożliwe jest wykluczenie rozwoju zespołu serotoninowego; z teofiliną - możliwe jest zwiększenie stężenia teofiliny w osoczu krwi.
Przy jednoczesnym stosowaniu z terfenadyną możliwe jest spowolnienie tempa metabolizmu terfenadyny i zwiększenie jej stężenia w osoczu, co może prowadzić do zwiększenia odstępu QT i zwiększonego ryzyka komorowych zaburzeń rytmu typu „piruet”.
Hamowanie aktywności izoenzymu CYP3A4 pod wpływem klarytromycyny prowadzi do wolniejszego metabolizmu cyzaprydu z ich jednoczesnym stosowaniem. W wyniku tego zwiększa się stężenie cyzaprydu w osoczu, a ryzyko wystąpienia zagrażającego życiu rytmu serca, w tym komorowych zaburzeń rytmu piruetów, wzrasta.
Głównym metabolizmem tolterodyny jest CYP2D6. Jednak w części populacji pozbawionej CYP2D6 metabolizm zachodzi z udziałem CYP3A. W tej populacji supresja CYP3A prowadzi do znacznie wyższych stężeń tolterodyny w surowicy. Dlatego u pacjentów z niskim poziomem metabolizmu za pośrednictwem CYP2D6 może być konieczne zmniejszenie dawki tolterodyny w obecności inhibitorów CYP3A, takich jak klarytromycyna.
W połączeniu z klarytromycyną i doustnymi środkami hipoglikemicznymi (na przykład pochodnymi sulfonylomocznika) i / lub insuliną może wystąpić ciężka hipoglikemia. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny z niektórymi lekami hipoglikemizującymi (na przykład nateglinidem, pioglitazonem, repaglinidem i rozyglitazonem) może prowadzić do hamowania izoenzymów CYP3A przez klarytromycynę, co może prowadzić do rozwoju hipoglikemii. Uważa się, że przy stosowaniu z tolbutamidem istnieje prawdopodobieństwo hipoglikemii.
Przy jednoczesnym stosowaniu z fluoksetyną opisał przypadek działania toksycznego z powodu działania fluoksetyny.
Podczas jednoczesnego przyjmowania klarytromycyny z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami, należy uważnie monitorować funkcje przedsionków i aparatów słuchowych, zarówno podczas terapii, jak i po jej zakończeniu.
Przy jednoczesnym stosowaniu z cyklosporyną, stężenie cyklosporyny w osoczu krwi wzrasta, istnieje ryzyko zwiększenia skutków ubocznych.
W przypadku jednoczesnego stosowania z ergotaminą, dihydroergotaminą opisano przypadki nasilenia działań niepożądanych ergotaminy i dihydroergotaminy. Badania po wprowadzeniu do obrotu wykazują, że połączone stosowanie klarytromycyny z ergotaminą lub dihydroergotaminą może mieć następujące skutki związane z ostrym zatruciem lekami z grupy ergotaminy: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym OUN. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i alkaloidów sporyszu jest przeciwwskazane.
Każdy z tych inhibitorów PDE jest metabolizowany, przynajmniej częściowo, z udziałem CYP3A. Jednocześnie klarytromycyna jest w stanie hamować CYP3A. Połączone stosowanie klarytromycyny z syldenafilem, tadalafilem lub wardenafilem może prowadzić do zwiększenia działania hamującego na PDE. W przypadku tych kombinacji należy rozważyć możliwość zmniejszenia dawki syldenafilu, tadalafilu i wardenafilu.
Przy jednoczesnym stosowaniu klarytromycyny i blokerów kanału wapniowego, które są metabolizowane przez izoenzym CYP3A4 (na przykład werapamil, amlodypina, diltiazem), należy zachować ostrożność, ponieważ istnieje ryzyko niedociśnienia tętniczego. Stężenie klarytromycyny w osoczu, a także blokerów kanału wapniowego, może wzrosnąć przy jednoczesnym stosowaniu. Możliwe jest niedociśnienie, bradyarytmia i laktacydoza przy jednoczesnym podawaniu klarytromycyny i werapamilu.
Środki ostrożności powinny stosować klarytromycynę u pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością nerek; umiarkowana i ciężka niewydolność wątroby, z chorobą wieńcową, ciężką niewydolnością serca, hipomagnezemią, ciężką bradykardią (mniej niż 50 uderzeń / min); jednocześnie z benzodiazepinami, takimi jak alprazolam, triazolam, midazolam do podawania dożylnego; jednocześnie z innymi lekami ototoksycznymi, zwłaszcza aminoglikozydami; równocześnie z leków, które są metabolizowane izoenzymów CYP3A (włącznie z karbamazepiny, cilostazol, cyklosporyna, dizopiramid, metyloprednizolon, omeprazol, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, chinidyna, ryfabutynę, sildenafil, takrolimus, winblastyna, równocześnie induktory CYP3A4 (w tym ryfampicyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, ziele dziurawca), jednocześnie ze statynami, których metabolizm nie zależy od izoenzymu CYP3A (w tym fluwastatyny), jednocześnie z blokerami wolnych kanałów wapniowych, które są metabolizowane przez izoenzym towarzysz CYP3A4 (w tym werapamil, amlodypinę, diltiazem), jednocześnie z przeciwarytmicznych klasy I a (chinidyna, prokainamid) i klasa III (dofetylid, amiodaron, sotalol).
Między antybiotykami makrolidowymi obserwuje się oporność krzyżową.
Leczenie antybiotykami zmienia normalną florę jelit, dlatego możliwy jest rozwój nadkażenia wywołanego przez oporne mikroorganizmy.
Należy pamiętać, że ciężka uporczywa biegunka może być spowodowana rozwojem rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego.
Czas protrombinowy należy okresowo monitorować u pacjentów otrzymujących klarytromycynę jednocześnie z warfaryną lub innymi doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi.
Stosowanie w pierwszym trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.
Stosowanie w trymestrze ciąży II i III jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Jeśli to konieczne, stosowanie w okresie karmienia piersią powinno przerwać karmienie piersią.
Klarytromycyna (klarytromycyna)
Treść
Wzór strukturalny
Rosyjska nazwa
Łacińska nazwa substancji Klarytromycyna
Nazwa chemiczna
Formuła brutto
Grupa farmakologiczna substancji Klarytromycyna
Klasyfikacja nosologiczna (ICD-10)
Kod CAS
Substancje charakterystyczne Klarytromycyna
Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy.
Biały lub prawie biały krystaliczny proszek, rozpuszczalny w acetonie, słabo rozpuszczalny w metanolu, etanolu, acetonitrylu i praktycznie nierozpuszczalny w wodzie. Masa cząsteczkowa 747,96.
Farmakologia
Wiąże się z rybosomalną podjednostką 50S komórki drobnoustrojów i hamuje syntezę białek.
Gdy spożycie jest szybko wchłaniane z przewodu pokarmowego, dostępność biologiczna u zdrowych ochotników wynosi około 50%. Pokarm spowalnia wchłanianie bez znaczącego wpływu na biodostępność. U dorosłych biodostępność zawiesiny doustnej i tabletek jest podobna. U zdrowych ochotników Tmax po przyjęciu na pusty żołądek osiąga się w ciągu 2-3 godzin, w połączeniu z białkami osocza. Około 20% pobranej dawki jest natychmiast utleniane w wątrobie, tworząc główny metabolit 14-hydroksyloarytromycyny (14-OH klarytromycyny), który wykazuje wyraźną aktywność przeciwdrobnoustrojową przeciwko Haemophilus influenzae. Biotransformacja jest katalizowana przez enzymy kompleksu cytochromu P450. Stabilne stężenia klarytromycyny i jej głównego metabolitu są osiągane w ciągu 2-3 dni. Podczas przyjmowania 250 mg klarytromycyny co 12 godzinmax klarytromycyna w stanie równowagi wynosi około 1–2 µg / ml, Cmax 14-OH klarytromycyna - 0,6–0,7 µg / ml; przy przyjmowaniu 500 mg co 12 godzinmax klarytromycyna - 2–3 µg / ml, co 8 godzin - 3–4 µg / ml, dla 14-OH klarytromycyny Cmax w dawce 500 mg co 8–12 godzin, do 1 μg / ml. Klarytromycyna i 14-OH klarytromycyna wnikają dobrze do płynów ustrojowych i tkanek, w tym w płucach, skórze, tkankach miękkich, tworząc stężenia 10 razy wyższe niż poziom w surowicy krwi. Wielkość dystrybucji - 243–266 l. T1/2 klarytromycyna przy przyjmowaniu 250 mg co 12 godzin - 3-4 godziny, 14-OH klarytromycyna - 5-6 godzin; przyjmując 500 mg co 8–12 godzin, wartości T1/2 klarytromycyna i jej główny metabolit zwiększają się odpowiednio do 5-7 godzin i 7-9 godzin. Wydalany przez nerki i kał. Po wydaleniu z moczem: w postaci niezmienionej - 20–30% (przy przyjmowaniu tabletek 250 i 500 mg 2 razy dziennie) lub 40% (przy przyjmowaniu 250 mg w postaci zawiesiny 2 razy dziennie); 14-OH klarytromycyna wynosi 10 i 15% dawek 250 i 500 mg przyjmowanych w moczu, stosowanych odpowiednio 2 razy dziennie. Około 4% dawki 250 mg jest wydalane z kałem.
Starość U pacjentów w podeszłym wieku (65–81 lat), którzy otrzymywali 500 mg klarytromycyny co 12 godzin, w równowadze Cmax a AUC klarytromycyny i 14-OH klarytromycyny były podwyższone w porównaniu z AUC młodych zdrowych ochotników. Dostosowanie dawki klarytromycyny u osób w podeszłym wieku nie jest wymagane, z wyjątkiem przypadków ciężkiej niewydolności nerek.
Zaburzenia czynności wątroby. Przy zaburzeniach czynności wątroby, równowagowe stężenia klarytromycyny nie różniły się od tych u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby, podczas gdy równowagowe stężenia 14-OH klarytromycyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby były znacznie niższe. W przypadku upośledzenia czynności wątroby, zmniejszenie eliminacji leków w postaci 14-OH klarytromycyny jest częściowo kompensowane przez zwiększenie eliminacji klarytromycyny przez nerki, w wyniku czego stężenie równowagi klarytromycyny zmienia się nieznacznie i nie jest wymagane dostosowanie dawki.
Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek stężenie klarytromycyny w osoczu, T1/2, Cmax i Cmin, AUC klarytromycyna i wzrost 14-OH klarytromycyny. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (z kreatyniną Cl poniżej 30 ml / min) może być konieczne dostosowanie dawki.
Aktywny wobec wielu mikroorganizmów, w tym wewnątrzkomórkowe (Mycoplasma pneumoniae, Legionella pneumophila, Chlamydia trachomatis i Chlamydia pneumoniae, Ureaplasma urealyticum), gram-dodatnie - Staphylococcus spp., Streptococcus spp. (w tym oktan), Helicobacter pylori), niektóre beztlenowce (Eubacterium spp., Peptococcus spp., Propionibacterium spp., Clostridium perfringens, Bacteroides melaninogenicus), Toxoplasma gondii, Mycoplasma pneumoniae, mykobacterium, Ichappers, Icn itd.
Przy podawaniu zwierzętom obserwowano hepatotoksyczność (w tym u szczurów i małp w dawkach do dwukrotności maksymalnej dawki dobowej dla ludzi, obliczonych w mg / m2, i u psów w dawkach porównywalnych do tego). Zwyrodnienie kanalików nerkowych wystąpiło u szczurów, małp i psów w dawkach (w przeliczeniu na mg / m 2) przekraczających MRDC odpowiednio 2, 8 i 12 razy. Zanik jąder obserwowano u szczurów w dawkach (w mg / m2) przekraczających MRDC 7 razy, u psów 3 razy, u małp 8 razy. Zmętnienie rogówki obserwowano przy dawkach (w mg / m2) wyższych niż MRDC 12 razy u małp i 8 razy u psów. Zmniejszenie limfoidalne obserwowano u psów z dawkami (w mg / m 2) wyższymi niż 3 razy mRDC i u małp 2 razy.
Te działania niepożądane nie były obserwowane podczas badań klinicznych klarytromycyny.
Nie wykryto mutagennego działania klarytromycyny w wielu testach in vitro (test z użyciem Salmonelli / mikrosomów ssaków, test dominujących śmiertelnych u myszy, test mikrojądrowy u myszy itp.). Przeprowadzając test in vitro na aberracje chromosomowe, w jednym przypadku uzyskano słaby wynik dodatni, w drugim - ujemny. Wynik testu Amesa dla metabolitów klarytromycyny był ujemny.
W doświadczeniach na samcach i samicach szczurów leczonych codziennie klarytromycyną w dawkach do 160 mg / kg / dzień (1,3 razy więcej niż MRDC, w mg / m2), nie miało to niekorzystnego wpływu na cykl rujowy, płodność, poród, liczbę i żywotność potomstwa. Poziom w osoczu u szczurów po podaniu dawek 150 mg / kg / dobę był 2 razy wyższy niż poziom w surowicy u ludzi.
Badania na małpach wykazały, że przyjmując dawki 150 mg / kg / dobę, stężenia w osoczu były 3 razy większe niż obserwowane u ludzi. Po spożyciu klarytromycyny w dawkach 150 mg / kg / dobę (2,4 razy więcej niż mRDC, w mg / m2) zaobserwowano śmierć zarodków, co tłumaczy się wyraźnym toksycznym działaniem tej wysokiej dawki klarytromycyny na organizm kobiety.
U królików z dożylnym wstrzyknięciem klarytromycyny w dawce 33 mg / m 2 (17 razy większej niż mRDC) śmierć płodu była prenatalna.
Nie przeprowadzono długoterminowych badań na zwierzętach w celu oceny potencjalnego działania rakotwórczego klarytromycyny.
W czterech badaniach teratogenność u szczurów (u trzech klarytromycyna była podawana doustnie, w jednym wprowadzono dożylnie w dawkach do 160 mg / kg / dobę podczas rozwoju głównych narządów) oraz w dwóch badaniach na królikach po spożyciu w dawkach do 125 mg / kg / dzień (około 2 razy więcej niż MRDCH, w mg / m2) lub dożylnie w dawkach 30 mg / kg / dzień od 6 do 18 dnia ciąży, teratogenne działanie klarytromycyny nie zostało wykryte. Dwa dodatkowe badania na innej linii szczurów leczonych klarytromycyną doustnie w przybliżeniu w tych samych dawkach i podobnych warunkach wykazały niską częstość występowania wad sercowo-naczyniowych w dawkach 150 mg / kg / dobę, uzyskanych od 6 do 15 dzień ciąży. Poziomy osocza po podaniu klarytromycyny w dawce 150 mg / kg / dobę były 2 razy większe niż obserwowane u ludzi. Rozwój ust wilka obserwowano przy podawaniu szczurom w dawkach 500-1000 mg / kg / dzień od 6 do 15 dnia ciąży. U małp doustne podawanie klarytromycyny w dawce 70 mg / kg / dobę (w przybliżeniu równej MRDR w mg / m2) wykazało opóźnienie w rozwoju płodu (przy stężeniu w osoczu 2 razy wyższym niż u ludzi).
Stosowanie substancji Klarytromycyna
Zakażenia bakteryjne wywołane przez wrażliwe mikroorganizmy: zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie zatok), dolne drogi oddechowe (zapalenie oskrzeli, w tym zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc, atypowe zapalenie płuc), skóra i tkanki miękkie (zapalenie mieszków włosowych, furunculosis, liszajec, infekcja rany), zapalenie ucha środkowego; wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy (eradykacja Helicobacter pylori jako część terapii skojarzonej), mykobakterioza (w tym atypowa, w połączeniu z etambutolem i ryfabutyną), chlamydia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość (w tym na erytromycynę i inne makrolidy), porfirię, jednoczesne stosowanie cyzaprydu, pimozydu, astemizolu, terfenadyny (patrz „Interakcja”).
Ograniczenia w korzystaniu z
Niewydolność nerek i (lub) wątroby, noworodki i dzieci do 6 miesięcy (bezpieczeństwo stosowania nie zostało ustalone).
Stosować w czasie ciąży i laktacji
W ciąży jest to możliwe tylko w przypadkach, gdy oczekiwany efekt terapii przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu przy braku alternatywnej, odpowiedniej terapii (nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży). Jeśli ciąża wystąpi w okresie leczenia klarytromycyną, należy ostrzec pacjenta o możliwym ryzyku dla płodu.
Kategoria działania na płód FDA - C.
W czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią (klarytromycyna i jej aktywny metabolit przenikają do mleka matki, nie ustalono bezpieczeństwa karmienia piersią).
Działania niepożądane klarytromycyny
Z układu nerwowego i narządów zmysłów: ból głowy, zawroty głowy, lęk, strach, bezsenność, koszmary nocne, szum w uszach, zmiany smaku; rzadko - dezorientacja, halucynacje, psychoza, depersonalizacja, dezorientacja; w rzadkich przypadkach - utrata słuchu, przejście po zniesieniu narkotyków; istnieją doniesienia o rzadkich przypadkach parestezji.
Ze strony przewodu pokarmowego: zaburzenia czynności przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, ból żołądka / dyskomfort w jamie brzusznej, biegunka), zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, żółtaczka cholestatyczna; rzadko, rzekomobłoniaste zapalenie jelit; istnieją doniesienia o rzadkich przypadkach zapalenia wątroby; w wyjątkowych przypadkach obserwowano niewydolność wątroby.
Od układu sercowo-naczyniowego i krwi (hematopoeza, hemostaza): rzadko - małopłytkowość (niezwykłe krwawienie, krwotok), leukopenia; niezwykle rzadko - wydłużenie odstępu QT, arytmia komorowa, w tym napadowy częstoskurcz komorowy, trzepotanie / migotanie komór.
Ze strony układu moczowo-płciowego: występują rzadkie przypadki zwiększonego stężenia kreatyniny w surowicy, rozwoju śródmiąższowego zapalenia nerek i niewydolności nerek.
Reakcje alergiczne: wysypka skórna, świąd, złośliwy wysiękowy rumień (zespół Stevensa-Johnsona), reakcje anafilaktoidalne.
Inne: rozwój oporności drobnoustrojów; w rzadkich przypadkach hipoglikemia (podczas leczenia doustnymi środkami hipoglikemicznymi i insuliną).
Interakcja
W przypadku jednoczesnego stosowania z cyzaprydem, pimozydem, astemizolem, terfenadyną, odstęp QT może być wydłużony, mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca (napadowy częstoskurcz komorowy, migotanie komór, migotanie komór). Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i ergotaminy lub dihydroergotaminy powodowało ostre zatrucie ergotaminą u niektórych pacjentów, objawiające się skurczem naczyń obwodowych i dysestezją. Klarytromycyna zwiększa stężenie we krwi (wzmacnia działanie) leków metabolizowanych w wątrobie przy udziale cytochromu P450: warfaryny i innych pośrednich leków przeciwzakrzepowych (istnieją oddzielne doniesienia po wprowadzeniu do obrotu, że w przypadku skojarzenia z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi klarytromycyna może nasilać ich działanie, w przypadku skojarzonego stosowania należy uważnie monitorować PV), karbamazepinę, teofilinę, astemizol, cyzapryd, triazolam, midazolam, cyklosporynę, digoksynę, fenytoinę, alkaloidy sporyszu i inne (przy jednoczesnym stosowaniu zaleca się zmierzenie ich stężenia we krwi). Przy jednoczesnym stosowaniu inhibitorów reduktazy HMG-CoA (lowastatyny, symwastatyny) możliwa jest ostra martwica mięśni szkieletowych. Klarytromycyna zmniejsza klirens triazolamu (zwiększa jego działanie farmakologiczne wraz z rozwojem senności i dezorientacji).
Przy jednoczesnym podawaniu doustnym klarytromycyny i zydowudyny u dorosłych pacjentów zakażonych HIV, stężenie równowagi zydowudyny zmniejszyło się. Otrzymując 500 mg klarytromycyny dwa razy na dobę, AUC zydowudyny w stanie równowagi zmniejszyło się średnio o 12% (n = 4). Indywidualne wartości wahały się od spadku o 34% do wzrostu o 14%. Ograniczone dane uzyskane od 24 pacjentów, którzy przyjmowali klarytromycynę przez 2-4 godziny przed przyjęciem zydowudyny, wskazują, że stężenie równowagi zydowudyny (Cmax ) zwiększono około 2 razy, bez zmiany AUC. Jednoczesne stosowanie klarytromycyny i didanozyny u 12 pacjentów zakażonych HIV nie prowadziło do statystycznie istotnych zmian w farmakokinetyce didanozyny.
Przy jednoczesnym podawaniu klarytromycyny i rytonawiru (n = 22), zwiększono AUC klarytromycyny (o 77%) i AUC 14-OH klarytromycyny (o 100%). Pod tym względem klarytromycynę można stosować w zwykłych dawkach (ale nie powyżej 1 g / dobę) u pacjentów z prawidłową czynnością nerek otrzymujących rytonawir. Jednak u pacjentów z niewydolnością nerek dawka klarytromycyny z kreatyniną Cl wynosi 30–60 ml / min o 50%, mniej niż 30 ml / min - o 75%.
Jednoczesne stosowanie 200 mg flukonazolu na dobę i 500 mg klarytromycyny 2 razy dziennie u 21 zdrowych ochotników spowodowało wzrost równowagi Cmin i AUC klarytromycyny odpowiednio o 33 i 18%, podczas gdy stężenie równowagi 14-OH klarytromycyny nie zmieniło się.
Może wystąpić oporność krzyżowa między klarytromycyną i innymi antybiotykami makrolidowymi, a także linkosamidy (linkomycyna i klindamycyna).
Przy dziennym spożyciu 500 mg klarytromycyny co 8 godzin w połączeniu z omeprazolem w dawce 40 mg u zdrowych ochotników, parametry farmakokinetyczne omeprazolu zwiększały się w równowadze: stężenie w osoczu (Cmax ) - 30%, AUC 0–24 - o 89%, T1/2 - 34%. PH w żołądku przez 24 godziny wynosiło 5,2, gdy przyjmowano jeden omeprazol i 5,5, gdy omeprazol przyjmowano razem z klarytromycyną. W przypadku jednoczesnego zwiększenia stężenia klarytromycyny i jej aktywnego metabolitu w osoczu - dla klarytromycyny: Cmax - 10%, Cmin - 27%, AUC 0–8 - o 15%, dla 14-OH klarytromycyny: Cmax - 45%, Cmin - 57% AUC 0–8 - 45%; Stężenia klarytromycyny w tkankach i błonie śluzowej żołądka, podczas jednoczesnego ich przyjmowania, były również zwiększone.
Połączone stosowanie klarytromycyny i ranitydyny cytrynianu bizmutu doprowadziło do zwiększenia stężenia ranitydyny w osoczu (o 57%), bizmutu (o 48%) i 14-OH klarytromycyny (o 31%), efekty te nie były klinicznie istotne.
Przedawkowanie
Objawy: nieprawidłowe funkcje przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha), ból głowy, splątanie.
Leczenie: płukanie żołądka, leczenie objawowe. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są skuteczne.
Środki ostrożności dotyczące substancji Klarytromycyna
Należy zachować ostrożność na tle leków metabolizowanych w wątrobie (zaleca się pomiar ich stężenia we krwi).
Zmodyfikowane uwalnianie klarytromycyny jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml / min), takim pacjentom przepisuje się klarytromycynę o szybkim uwalnianiu w tabletkach.
Konieczne jest rozważenie możliwości rozwoju oporności krzyżowej między klarytromycyną i innymi antybiotykami makrolidowymi, linkomycyną i klindamycyną. Przy długotrwałym lub wielokrotnym stosowaniu leku może rozwinąć się nadkażenie (wzrost niewrażliwych bakterii i grzybów). W przypadku ciężkiej, przedłużającej się biegunki, która może wskazywać na rozwój rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Klarytromycyna (Klacid)
Istnieją przeciwwskazania. Przed rozpoczęciem skonsultuj się z lekarzem.
Nazwy handlowe za granicą (za granicą) - Abbotic, Biaxin, Biclar, Binoclar, Celex, Centromicina, Clacee, Claribid, Claripen, Clarem, Claridar, Clariwin, Crixan, Claritt, Clarac, Clarihexal, Clarisol, Claticol, Hamun, Helicicus, Clarac, Clarihexal, Clarisol, Clatic, Hamun, Helicus, Clarist, Clatic, Hamun, Helicus, Clarist, Claric, Hamun, Helicus, Clarist, Claric, Clarunxal, Klaram, Klaricid, Klarmyn, Kofron, Lagur, Lekoklar, Mabicrol, Maclar, Mavid, Monocid, Naxy, Resclar, Urclar, Vikrol, Zeclar.
Nie antybiotyki są tutaj.
Zadaj pytanie lub zostaw opinię na temat leku (nie zapomnij podać nazwy leku w tekście wiadomości) tutaj.
Leki zawierające klarytromycynę (klarytromycyna, kod ATC (ATC) J01FA09):
Klacid (original Clarithromycin) - oficjalne instrukcje użytkowania. Lek jest receptą, informacje są przeznaczone tylko dla pracowników służby zdrowia!
Grupa kliniczno-farmakologiczna:
Grupa antybiotyków makrolidowych
Działanie farmakologiczne
Półsyntetyczny antybiotyk makrolidowy. Ma działanie antybakteryjne, oddziałuje z podjednostką rybosomalną 50S bakterii i hamuje syntezę białek w komórce drobnoustrojów.
Klarytromycyna wykazała wysoką aktywność in vitro wobec standardowych i izolowanych kultur bakteryjnych. Wysoce skuteczny przeciwko wielu tlenowym i beztlenowym mikroorganizmom gram-dodatnim i gram-ujemnym. Badania in vitro potwierdzają wysoką skuteczność klarytromycyny przeciwko Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae i Helicobacter (Campylobacter) pylori.
Lek jest także aktywny przeciwko tlenowym drobnoustrojom gram-dodatnim: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainftuenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila; Inne mikroorganizmy, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis, Mycobacterium tuberculosis leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae Mycobacterium fortuitum Mycobacterium avium complex (MAC): Mycobacterium avium Mycobacterium intracellulare.
Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp., A także inne bakterie Gram-ujemne, które nie rozkładają laktozy, są niewrażliwe na klarytromycynę.
Wytwarzanie β-laktamazy nie wpływa na aktywność klarytromycyny. Większość szczepów gronkowców opornych na metycylinę i oksacylinę jest również oporna na klarytromycynę.
Wrażliwość Helicobacter pylori na klarytromycynę badano na izolatach Helicobacter pylori izolowanych od 104 pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekiem. Szczepy Helicobacter pylori oporne na klarytromycynę izolowano u 4 pacjentów, szczepy o pośredniej oporności u 2 pacjentów i izolaty Helicobacter pylori u pozostałych 98 pacjentów były wrażliwe na klarytromycynę.
Klarytromycyna ma działanie in vitro na większość szczepów następujących mikroorganizmów (jednak bezpieczeństwo i skuteczność stosowania klarytromycyny w praktyce klinicznej nie zostało potwierdzone przez badania kliniczne i praktyczne znaczenie pozostaje niejasne): tlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Streptococcus agalactiae, paciorkowce (grupy C, F, G), Streptococcus group Viridans; tlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bordetella pertussis, Pasteurella multocida; beztlenowe drobnoustroje gram-dodatnie: Сlostridium perfringens, Peptococcus niger, Propionibacterium acnes; beztlenowe drobnoustroje gram-ujemne: Bacteroides melaninogenicus; Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum, Campylobacter jejuni.
Głównym metabolitem klarytromycyny w organizmie człowieka jest aktywny mikrobiologicznie metabolit 14-hydroksyloarytromycyna. Aktywność mikrobiologiczna metabolitu jest taka sama jak pierwotnej substancji lub 1-2 razy słabsza w stosunku do większości mikroorganizmów. Wyjątkiem jest Haemophilus influenzae, dla którego wydajność metabolitu jest 2 razy wyższa. Substancja macierzysta i jej główny metabolit mają działanie addycyjne lub synergistyczne na Haemophilus influenzae in vitro i in vivo, w zależności od kultury bakterii.
Metody ilościowe, które wymagają pomiaru średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmów, zapewniają najdokładniejsze szacunki wrażliwości bakterii na środki przeciwbakteryjne. Jedna z zalecanych procedur czułości wykorzystuje dyski impregnowane 15 µg klarytromycyny (test dyfuzji Kirby-Bauera); Wyniki testu interpretuje się w zależności od średnicy strefy zahamowania wzrostu mikroorganizmu i wartości minimalnego stężenia hamującego (MPC) klarytromycyny. Wartość IPC określa się metodą rozcieńczania pożywki lub dyfuzji do agaru. Badania laboratoryjne dają jeden z trzech wyników: 1) „oporny” - możemy założyć, że zakażenie nie jest podatne na leczenie tym lekiem; 2) „wrażliwy na czynniki średnie” - efekt terapeutyczny jest niejednoznaczny i być może zwiększenie dawki może prowadzić do wrażliwości; 3) „wrażliwy” - można uznać, że zakażenie można leczyć klarytromycyną.
Farmakokinetyka
Pierwsze dane dotyczące farmakokinetyki uzyskano podczas badania tabletek klarytromycyny.
Biodostępność i farmakokinetykę zawiesiny klarytromycyny badano u zdrowych dorosłych i dzieci.
Odsysanie i dystrybucja
Biodostępność zawiesiny przyjmowana raz u dorosłych była równoważna biodostępności tabletek (w tej samej dawce) lub nieznacznie przekroczona. Spożycie pokarmu nieco opóźniło wchłanianie zawiesiny klarytromycyny, ale nie wpłynęło na ogólną biodostępność leku.
Podczas przyjmowania zawiesiny dla niemowląt (po jedzeniu) Cmax, AUC klarytromycyny wynosiło odpowiednio 0,95 µg / ml, 6,5 µg × h / ml.
Przy zastosowaniu zawiesiny klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin u dorosłych, poziomy równowagi we krwi zostały praktycznie osiągnięte przez przyjęcie piątej dawki. Parametry farmakokinetyczne były następujące: odpowiednio Cmax 1,98 μg / ml, AUC 11,5 μg x h / ml i Tmax 2,8 godziny dla klarytromycyny i 0,67, 5,33, 2,9 dla 14-hydroksyloarytromycyny.
U zdrowych osób stężenia w surowicy osiągnęły szczyt w ciągu 2 godzin po spożyciu. Cssmax 14-hydroksyarytromycyna wynosi około 0,6 µg / ml. Po wyznaczeniu klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin, Cssmax 14-hydroksyarytromycyna jest nieco wyższa (do 1 μg / ml). Podczas stosowania obu dawek metabolit Cssmax jest zwykle osiągany w ciągu 2-3 dni.
W badaniach in vitro wiązanie klarytromycyny z białkami osocza wynosiło średnio około 70% w klinicznie istotnych stężeniach od 0,45 do 4,5 μg / ml.
Metabolizm i wydalanie
Klarytromycyna jest metabolizowana w wątrobie pod wpływem izoenzymu CYP3A, tworząc mikrobiologicznie aktywny metabolit 14-hydroksyloarytromycynę.
Klarytromycyna T1 / 2 podczas przyjmowania zawiesiny dla niemowląt (po jedzeniu) wynosiła 3,7 h. Przy stosowaniu zawiesiny klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin u dorosłych, T1 / 2 wynosiła 3,2 godziny dla klarytromycyny i 4,9 dla 14-hydroksyarytromycyny.
U zdrowych osób z klarytromycyną: w dawce 250 mg co 12 godzin T1 / 2 14-hydroksyloarytromycyny wynosi 12 godzin; w dawce 500 mg co 12 godzin T1 / 2 14-hydroksykarytromycyny wynosi około 7 godzin.
Podczas stosowania klarytromycyny w dawce 250 mg co 12 godzin, około 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Podczas stosowania klarytromycyny w dawce 500 mg co 12 godzin, około 30% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Klirens nerkowy klarytromycyny nie zależy znacząco od dawki i zbliża się do normalnego współczynnika filtracji kłębuszkowej. Głównym metabolitem występującym w moczu jest 14-hydroksyloarytromycyna, która stanowi 10–15% dawki (250 mg lub 500 mg co 12 godzin).
Klarytromycyna i jej metabolit są dobrze rozmieszczone w tkankach i płynach ustrojowych. Stężenia tkanek są zwykle kilka razy wyższe niż w surowicy.
U dzieci wymagających doustnego leczenia antybiotykami klarytromycyna charakteryzuje się wysoką biodostępnością. Profil jego farmakokinetyki był podobny do profilu dorosłych, którzy przyjmowali tę samą zawiesinę. Lek jest szybko i dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Pokarm nieco opóźnia wchłanianie klarytromycyny, bez znaczącego wpływu na jej biodostępność lub właściwości farmakokinetyczne.
Równowagowe parametry farmakokinetyczne klarytromycyny osiągane po 5 dniach (dawka 9) były następujące: Cmax - 4,6 μg / ml, AUC - 15,7 μg x h / ml i Tmax - 2,8 godziny; odpowiednie wartości dla 14-hydroksyloarytromycyny wynosiły odpowiednio 1,64 μg / ml, 6,69 μg x h / ml i 2,7 godziny. Obliczone T1 / 2 klarytromycyny i jej metabolitu wynoszą odpowiednio 2,2 i 4,3 godziny.
Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych
Pacjenci w podeszłym wieku, którzy ponownie otrzymywali klarytromycynę w dawce 500 mg w badaniu porównawczym, wykazali wzrost poziomu leku w osoczu i wolniejszą eliminację w porównaniu z tymi u młodych zdrowych osób. Jednak różnice między obiema grupami nie ujawniły się, gdy dokonano zmiany klirensu kreatyniny. Zmiany farmakokinetyki klarytromycyny odzwierciedlają czynność nerek, a nie wiek pacjenta.
U pacjentów z zapaleniem ucha środkowego 2,5 godziny po podaniu piątej dawki (7,5 mg / kg 2) średnie stężenia klarytromycyny i 14-hydroksyloarytromycyny w uchu środkowym wynosiły 2,53 i 1,27 µg / g. Stężenia leku i jego metabolitu były 2-krotnie wyższe niż w surowicy.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby klarytromycyna Css nie różni się od u zdrowych osób, podczas gdy poziom metabolitu był niższy. Zmniejszenie powstawania 14-hydroksyloarytromycyny zostało częściowo zrównoważone przez zwiększenie klirensu nerkowego klarytromycyny w porównaniu z klirensem u zdrowych ludzi.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, którzy otrzymywali lek doustnie w dawce 500 mg, powtarzane stężenia w osoczu, T1 / 2, Cmax, Cmin i AUC klarytromycyny i metabolitu były wyższe niż u osób zdrowych. Odchylenia tych parametrów korelowały ze stopniem niewydolności nerek: z wyraźniejszym upośledzeniem czynności nerek różnice były bardziej znaczące.
U dorosłych pacjentów z zakażeniem HIV, którzy otrzymywali lek w zwykłych dawkach, Css klarytromycyna i jej metabolit były podobne do tych u zdrowych ludzi. Jednak przy stosowaniu klarytromycyny w wyższych dawkach, które mogą być wymagane w leczeniu zakażeń prątkami, stężenie antybiotyku może znacznie przekraczać zwykłe stężenie.
U dzieci z zakażeniem HIV, które otrzymywały klarytromycynę w dawce 15-30 mg / kg / 2 dawki, wartości równowagi Cmax zwykle wahały się od 8 do 20 μg / ml. Jednak u dzieci z zakażeniem HIV, które otrzymały zawiesinę klarytromycyny w dawce 30 µg / kg / w 2 dawkach, Cmax osiągnęło 23 µg / ml. Podczas stosowania leku w wyższych dawkach obserwowano wydłużenie T1 / 2 w porównaniu z wydłużeniem u zdrowych osób, które otrzymywały klarytromycynę w zwykłych dawkach. Wzrost stężenia w osoczu i czas trwania T1 / 2 w wyznaczaniu klarytromycyny w wyższych dawkach jest zgodny ze znaną nieliniowością farmakokinetyki leku.
Wskazania do stosowania leku CLACID®
- infekcje dolnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc);
- zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie zatok);
- zapalenie ucha
- infekcje skóry i tkanek miękkich (zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej, róży);
- częste zakażenia prątkami wywołane przez Mycobacterium avium i Mycobacterium intracellulare;
- zlokalizowane zakażenia prątkami wywołane przez Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum i Mycobacterium kansasii;
- eradykacja Helicobacter pylori i zmniejszenie częstości nawrotów wrzodu dwunastnicy;
- zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji spowodowanej przez kompleks Mycobacterium avium (MAC) u pacjentów zakażonych HIV z liczbą limfocytów CD4 (limfocytów T pomocniczych T) nie większą niż 100 na 1 mm3;
- zakażenia zębopochodne.
Schemat dawkowania do podawania doustnego:
Lek jest przyjmowany doustnie, niezależnie od posiłku.
Zazwyczaj dorosłym przepisuje się 250 mg 2 razy dziennie. W cięższych przypadkach dawkę zwiększa się do 500 mg 2 razy dziennie. Zazwyczaj czas trwania leczenia wynosi od 5-6 do 14 dni.
Klacid® CP (przedłużone uwalnianie) przepisuje się 500 mg (1 tabletka) 1 raz dziennie. W ciężkich zakażeniach dawkę zwiększa się do 1 g (2 tabletki) 1 raz na dobę.
Zazwyczaj czas trwania leczenia wynosi 5-14 dni. Wyjątkiem jest pozaszpitalne zapalenie płuc i zapalenie zatok, które wymagają leczenia przez 6-14 dni.
Tabletki Klacid® CP należy przyjmować z jedzeniem, połykać w całości, nie łamać i nie żuć.
Połowa zwykłej dawki klarytromycyny, tj. 250 mg raz na dobę lub, w przypadku cięższych zakażeń, 250 mg dwa razy na dobę. Leczenie takich pacjentów trwa nie dłużej niż 14 dni.
W przypadku zakażeń prątkami 500 mg przepisuje się 2 razy dziennie.
W przypadku częstych zakażeń wywołanych przez MAC, pacjenci z AIDS powinni kontynuować leczenie do czasu uzyskania klinicznych i mikrobiologicznych dowodów na jego korzyści. Klarytromycynę należy przepisywać w połączeniu z innymi środkami przeciwbakteryjnymi.
W chorobach zakaźnych wywołanych przez prątki, z wyjątkiem gruźlicy, czas trwania leczenia określa lekarz.
W celu zapobiegania zakażeniom MAC zalecana dawka klarytromycyny u dorosłych wynosi 500 mg 2 razy na dobę.
W przypadku zakażeń zębopochodnych dawka klarytromycyny wynosi 250 mg 2 razy dziennie przez 5 dni.
W celu zwalczania Helicobacter pylori:
Leczenie skojarzone z trzema lekami:
- klarytromycyna 500 mg dwa razy dziennie + lanzoprazol 30 mg 2 dni + amoksycylina 1000 mg 2 razy dziennie przez 10 dni;
- klarytromycyna 500 mg 2 razy dziennie + omeprazol 20 mg na dobę + amoksycylina 1000 mg 2 razy dziennie przez 7-10 dni.
Leczenie skojarzone z dwoma lekami:
- klarytromycyna 500 mg 3 razy dziennie + omeprazol 40 mg na dobę przez 14 dni, przy czym omeprazol podaje się przez następne 14 dni w dawce 20-40 mg / dobę;
- klarytromycyna 500 mg 3 razy dziennie + lanzoprazol 60 mg na dobę przez 14 dni. Do całkowitego wygojenia się wrzodu może wymagać dodatkowego zmniejszenia kwasowości soku żołądkowego.
Proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego:
Gotową zawiesinę należy przyjmować doustnie, niezależnie od posiłku (z mlekiem).
Aby przygotować zawiesinę w butelce granulatu, stopniowo dodaj wodę do kreski, a następnie potrząśnij butelką. Gotową zawiesinę można przechowywać przez 14 dni w temperaturze pokojowej.
Zawiesina 60 ml: w 5 ml - 125 mg klarytromycyny; Zawiesina 100 ml: w 5 ml - 250 mg klarytromycyny.
Zalecana dzienna dawka zawiesiny klarytromycyny dla zakażeń bez prątków u dzieci wynosi 7,5 mg / kg 2 razy na dobę. Maksymalna dawka wynosi 500 mg 2 razy dziennie. Zazwyczaj czas trwania leczenia wynosi 5-7 dni, w zależności od patogenu i ciężkości stanu pacjenta. Przed każdym użyciem należy dobrze wstrząsnąć butelką z lekiem.
Zalecane dawki leku u dzieci, z uwzględnieniem masy ciała.
Dawki podaje się w standardowych łyżeczkach (5 ml) 2 razy dziennie.