Czy dozwolone jest uprawianie sportu z zimnem

Jeśli osoba regularnie uprawia sport, rzadko cierpi na przeziębienie. Tłumaczy to fakt, że ćwiczenia wzmacnia układ odpornościowy i poprawia metabolizm. Ale to nie znaczy, że sportowiec nie może chorować na ORZ. Tu powstaje pytanie, czy można uprawiać sport z zimnem? Eksperci zalecają, aby nie nosić zimna na nogach i powstrzymywać się od wysiłku fizycznego, ponieważ ciało jest bardzo osłabione.

Sport - zapobieganie chorobom

Teraz wiele osób uprawia różne sporty. Niektórzy wolą chodzić na siłownię, podczas gdy inni uprawiają fitness. Taka aktywność fizyczna może znacznie zmniejszyć częstość występowania. Silni fizycznie ludzie, jeśli zachorują, to bardzo łatwo pojawiają się w nich zimne patologie.

Przy stałym wysiłku fizycznym na ciele jest taki pozytywny efekt:

• Odporność jest wzmocniona.
• Wzmocnienie aparatu motorycznego.
• Układ sercowo-naczyniowy jest aktywowany.
• Zapobiega rozwojowi takich niebezpiecznych chorób, jak cukrzyca i astma.

Jeśli osoba trenuje codziennie, jego podatność na choroby zakaźne maleje. Osoba, która dużo chodzi, jeździ na rowerze, pływa i uprawia gimnastykę, bardzo rzadko choruje. Tylko pół godziny treningu na siłowni co drugi dzień zmniejsza ryzyko zachorowania o prawie 50%. Można to wytłumaczyć faktem, że podczas aktywnego wysiłku fizycznego we krwi zwiększa się liczba leukocytów, co ma szkodliwy wpływ na patogeny różnych infekcji.

Najbardziej skutecznymi środkami zapobiegawczymi przeciwko chorobom układu oddechowego są sport i hartowanie.

Czy sport może prowadzić do choroby?

Ale nie we wszystkich przypadkach sport przyczynia się do poprawy odporności i zmniejszenia zachorowalności. Czasami regularne chodzenie na siłownię lub fitness prowadzi do zwiększonej zachorowalności. Dzieje się tak, gdy osoba jest zajęta i zasoby ciała są wyczerpane. Silnie aktywna aktywność fizyczna prowadzi do tego, że poziom leukocytów we krwi zmniejsza się, ale zwiększa się ilość kortyzolu. Wszystko to przyczynia się do tego, że człowiek zaczyna boleć często i bardzo ciężko.

Zgodnie z wynikami badań stwierdzono, że natychmiast po aktywnym wysiłku fizycznym odporność ludzka jest znacznie zmniejszona, warunek ten obserwuje się przez kilka godzin. Dlatego wielu ekspertów radzi unikać miejsc zatłoczonych zaraz po treningu. Pozwoli to uniknąć infekcji.

Po treningu na siłowni nie można natychmiast wyjść, szczególnie w zimnej porze roku. Jeśli ktoś jest spocony, to po najmniejszym przeciągu może zachorować.

Trening podczas przeziębienia

Jeśli ktoś nie przeładował się wyczerpującymi treningami i nie poszedł do zatłoczonych miejsc zaraz po siłowni, ale zachorował, oznacza to, że mówimy o jakimś agresywnym wirusie. Takie wirusy działają źle nawet na silny układ odpornościowy. Czy można uprawiać sport z zimnem i kaszlem?

Kilka lat temu lekarze nie radzili przeciążać ciała podczas choroby, ponieważ jest już za słaba. Dziś niektórzy eksperci twierdzą, że można uprawiać sport podczas choroby, ale takie działania powinny być bardzo umiarkowane. Kontynuuj chodzenie na siłownię lub fitness może być tylko wtedy, gdy choroba postępuje bez wysokiej temperatury.

Wszyscy specjaliści są zgodni, że trening fizyczny podczas przeziębienia powinien być umiarkowany. Z zimnem w organizmie metabolizm jest zaburzony, a wszystkie procesy anaboliczne w tkance mięśniowej spowalniają. Jednocześnie wzrasta poziom kortyzolu we krwi, specjalnego hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Dlatego nadmierny trening podczas przeziębienia wcale nie ma sensu.

Umiarkowany wysiłek podczas choroby układu oddechowego nie zaszkodzi, ale nie przyspieszy powrotu do zdrowia.

Sport z grypą

Jeśli ze słabym kaszlem i katarem można uprawiać sport umiarkowanie, a następnie grypą, należy porzucić aktywność fizyczną. Grypa jest bardzo trudna i często powoduje komplikacje. Grypie zawsze towarzyszą takie objawy:

• Zwiększona temperatura ciała, która czasami osiąga poziomy krytyczne.
• Gorączka i dreszcze.
• Wielka słabość.
• Ból gardła i katar.

Wysoka temperatura ciała - najważniejsze przeciwwskazanie do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Jeśli przeładujesz ciało w temperaturze 37,5 ° C, istnieje duże ryzyko poważnych powikłań. Najczęściej powikłania grypy wpływają na serce, nerki i płuca.

Grypy nie można nosić na nogach. Bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących leżenia w łóżku aż do całkowitego wyleczenia.

Dość często grypa na nogach niesie młodych ludzi. Jeśli więc osoba ma choroby przewlekłe, ryzyko powikłań znacznie wzrasta. Dlatego, kiedy pierwsze objawy choroby danej osoby powinny zostać porzucone.

Kiedy możesz wznowić zajęcia po grypie

Nie można aktywnie uprawiać sportu podczas przeziębienia, ale nie oznacza to, że pacjent powinien leżeć w łóżku od rana do wieczora. Ścisłe leżenie w łóżku jest wskazane tylko w najbardziej ostrym okresie choroby, gdy występuje wysoka gorączka i silna słabość. Ten stan trwa zwykle nie dłużej niż 5 dni, ale jeśli grypa doprowadziła do komplikacji, ostry okres może trwać do 10 dni.

Ale nawet przy wysokiej temperaturze osoba nie powinna stale leżeć w łóżku. Od czasu do czasu musisz wstać i powoli chodzić po pokoju. Okno powinno być lekko otwarte.

Jeśli podczas ćwiczeń pacjent ma zawroty głowy lub silne osłabienie, należy natychmiast iść do łóżka!

Począwszy od piątego dnia, osoba z przeziębieniem powinna wykonywać ćwiczenia rano, tylko ćwiczenia powinny być bardzo proste, aby nie prowadziły do ​​zmęczenia. Wystarczy usiąść kilka razy i wykonywać ruchy rękami i nogami. Jest to konieczne, aby rozproszyć krew i aktywować pracę narządów i układów.

Po tygodniu po ustąpieniu wszystkich objawów choroby, możesz wznowić uprawianie sportu. Odnawianie aktywności fizycznej powinno następować stopniowo, tak aby organizm miał czas, aby przyzwyczaić się do obciążeń. Podczas sesji musisz kontrolować tętno i częstość oddechów.

Przy przeziębieniach przydatne jest nadmuchiwanie balonów. Poprawia funkcjonowanie narządów oddechowych.

Reżim podczas choroby

Wielu sportowców podczas przeziębienia boi się przybrać na wadze i stracić kształt. Dlatego tak ważne jest, aby jeść w tym czasie. Konieczne jest przestrzeganie takich zaleceń:

• Musisz jeść trochę mniej niż w dni treningowe. Najważniejsze, aby utrzymać tryb picia.
• W pierwszych dniach choroby pacjent powinien spać jak najwięcej. Wielu ekspertów uważa, że ​​leczenie snu.
• Podczas choroby nie należy spędzać dużo czasu za telewizorem, komputerem lub telefonem.

Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być często emitowane. Ponadto ważne jest utrzymanie optymalnej wilgotności.

Uprawianie sportu, jeśli twoje gardło jest złe, nie powinieneś. Ćwiczenia w tym przypadku nie przyniosą korzyści, ale mogą pogorszyć stan. Lepiej jest odczekać ostry okres choroby, a następnie wznowić trening. Każde ćwiczenie w podwyższonej temperaturze ciała jest surowo zabronione.

Czy mogę trenować podczas mojej choroby?

Odpowiedź na to pytanie wydaje się oczywista: jeśli jesteś chory, to wszystkie siły ciała powinny zostać wysłane, aby zwalczyć infekcję. Jednak dla wielu osób trening jest głęboko zakorzenionym nawykiem, więc muszą wiedzieć, czy mogą kontynuować uprawianie sportu w trakcie choroby, nie wyrządzając sobie krzywdy.

Jeśli chodzi o jakąkolwiek poważną chorobę, oczywiście trenuj niemożliwą. Podobne pytanie zwykle pojawia się, gdy osoba, na przykład, ma przeziębienie - nieprzyjemny, ale nie tak niebezpieczny stan.

Trening na zimno: „zasada szyi”

Chociaż nie było zbyt wielu badań na ten temat, wielu naukowców, według Thomasa Weidnera z Uniwersytetu. Ball, stosuj się do sprawdzonego postulatu, zwanego także „regułą szyi”. Jego istotą jest to, że pacjenci mogą zwykle spokojnie ćwiczyć, jeśli wszystkie objawy są „ponad szyją”: na przykład katar, kichanie, ból gardła.

Ale w obecności objawów „pod szyją” (np. Ból mięśni lub kaszel w klatce piersiowej), a także w przypadku gorączki, lepiej jest zachować ostrożność.

Trening: z zimnem, bez zimna

Pod koniec lat 90. sam Weidner przeprowadził kilka niezwykłych badań, infekując ochotników rhinowirusem (powszechnie nazywanym zwykłym przeziębieniem), był jedną z niewielu prób zbadania tego problemu w ramach kontrolowanego eksperymentu.

Weidner najpierw zainfekował 45 ochotników; Następnego wieczoru zaczęło boleć gardło, a wszystkie pełnowartościowe zimne objawy pojawiły się trzeciego dnia eksperymentu. U szczytu choroby badani przeszli serię testów na bieżni. Porównując ich wyniki z wynikami grupy kontrolnej, której członkowie nie byli zainfekowani wirusem, naukowiec, ku jego zaskoczeniu, nie znalazł żadnych różnic. Wszystkie wskaźniki (wyniki biegu, funkcjonowanie płuc i inne reakcje fizjologiczne) były identyczne. Innymi słowy, jeśli złapiesz przeziębienie, nie wpłynie to na twoje osiągnięcia sportowe.

Za drugim razem Weidner zaraził 50 ochotników, podzielił ich na 2 grupy i zmusił pierwszego do wykonywania ćwiczeń fizycznych przez 40 minut co drugi dzień z taką intensywnością, że częstość tętna wynosiła 70% maksymalnej dopuszczalnej, a druga - dawała chory spokój.

Nie było różnic w nasileniu przebiegu lub czasu trwania choroby między dwiema grupami; jednak według subiektywnych odczuć ci, którzy byli poddawani wysiłkowi fizycznemu, czuli się trochę lepiej.

„Chociaż eksperymenty prowadzę już od jakiegoś czasu, nikt jeszcze nie podjął żadnych badań, które obaliłyby ich wyniki” - mówi Weidner. (Nie jest to jednak zaskakujące: nie jest łatwo rekrutować grupę ochotników, którzy chcą być zarażeni przez zimno!)

Istnieje wiele odrębnych dowodów na poparcie twierdzenia Weidnera, że ​​łatwe ćwiczenia podczas przeziębienia poprawiają samopoczucie pacjenta. Wyjaśnia się to na różne sposoby: oczyszczając drogi oddechowe, poprawiając krążenie krwi lub po prostu doświadczając pozytywnych emocji.

Do tej pory ustalono, że umiarkowane ćwiczenia pobudzają układ odpornościowy, a jedno badanie wykazało nawet, że jednorazowy 45-minutowy wyścig na bieżni pomógł organizmowi myszy poradzić sobie z wirusem. Wydaje się więc, że aktywność fizyczna podczas choroby może być rzeczywiście korzystna. Albo przynajmniej uprawianie sportu podczas przeziębienia z pewnością nie pogarsza stanu pacjenta.

Jak trenować z chorobą: infografiki z Precision Nutrition

Dobrze znany projekt, oparty na danych naukowych, zmienił zalecenia naukowców dotyczące szkolenia w zakresie infografiki. Przetłumaczyliśmy najważniejsze ilustracje dla Ciebie.

Zalecane czynności, gdy czujesz się lekko źle lub masz przeziębienie: chodzenie, bieganie, pływanie, jazda na rowerze, qigong, taiji, joga. Działania niezalecane: ciężka siła, trening wytrzymałościowy, HIIT, sprint, sporty zespołowe, zajęcia w ekstremalnych temperaturach.

Krótki intensywny trening nie będzie korzystny, jest korzystniejszy dla odporności - trening o średnim czasie trwania (40-50 minut) i niskiej lub średniej intensywności pogarsza stan i ma zły wpływ na odporność - przedłużony trening z dużym obciążeniem.

Jak trenować (i trenować w ogóle) przez 1-4 dni zimna:

Pierwszy dzień choroby. Z objawami: ból gardła, kaszel, smark - zaleca się trenować z małą intensywnością. Jeśli występują następujące objawy: ból głowy i ból stawów, dreszcze, biegunka, wymioty - nie zaleca się angażowania.

Drugi dzień choroby. Jeśli dreszcze nie pojawiły się, a objawy „nad szyją” nie uległy pogorszeniu - zaleca się lekki trening trwający 30–45 minut bez ważenia, w pomieszczeniu, puls do 150 uderzeń / min. Jeśli występuje gorączka, kaszel nasila się, biegunka lub wymioty - ćwiczenia nie są zalecane.

Trzeci dzień choroby. W przypadku braku dreszczy i pogorszenia wcześniejszych objawów - możliwe jest przeprowadzenie treningu o średniej intensywności 45-60 minut, puls do 150 uderzeń / min Jeśli objawy negatywne (biegunka, wymioty, dreszcze) nadal pozostają lub nasilają się - nie ćwicz i skonsultuj się z lekarzem.

Czwarty dzień Objawy choroby ustępują - zrób sobie przerwę na lekcje na jeden dzień, a następnie powróć do nich. Jeśli objawy 4 dnia nie zmniejszyły się i pojawiły się nowe, skonsultuj się z lekarzem.

Uważamy, że ważne jest, aby dodać od redakcji Zozhnika: jeśli zarażiłeś się infekcją wirusową, nadal nie spiesz się, aby studiować w miejscach, gdzie zbierają się zdrowi ludzie, aby nie przekazywać dalej „pałeczki” choroby - załaduj się w samotności (i umiarkowanie!)

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport i zimno. Czy można uprawiać sport z zimnem?

Sport z zimnem: czy jest dobry czy niebezpieczny dla zdrowia? Czy można uprawiać sport z zimnem? A jakie mogą być konsekwencje tego pozornie użytecznego przedsięwzięcia na pierwszy rzut oka?

Kiedy fitness i sport stały się tak integralną częścią twojego życia, że ​​nawet jedno pominięcie zajęć powoduje, że masz wyrzuty sumienia, a potem o przepustkę na tydzień, a nawet więcej, to na ogół przerażające myśleć! Ale co, jeśli zachorujesz: czy warto kontynuować regularne treningi, czy lepiej jest położyć się w domu bez wysiłku fizycznego?

Każda aktywność fizyczna zawsze ma pozytywny wpływ na nasze ogólne samopoczucie i pomaga naszemu organizmowi być bardziej odpornym na niekorzystne objawy środowiska. Ale jak się okazuje, nie zawsze! Są chwile, kiedy lepiej jest wykluczyć jakikolwiek wysiłek fizyczny na ciele, a jednym z tych momentów jest zimno.

Większość ludzi, 2-4 razy w roku, cierpi z powodu przeziębienia, a trend ostatnich lat pokazuje, że kondycja staje się coraz bardziej z roku na rok, więc ten temat, z mojego punktu widzenia, jest bardzo istotny.

Był czas, kiedy pytanie „czy można ćwiczyć z zimnem?” Byłem bardzo zainteresowany osobiście. A potem postanowiłem dowiedzieć się wszystkiego z tym związanego i uzyskać najbardziej szczegółową odpowiedź na moje pytanie. Teraz podzielę się tą wiedzą z tobą.

Kiedy zdecydowałeś się pójść na siłownię, uprawiać aerobik lub zacząć biegać, twoim głównym motywem przewodnim był oczywiście cel, aby ZOSTAĆ ATRAKCYJNYM: stracić na wadze, budować mięśnie, pompować pośladki itp. Ale w podświadomości wszyscy mamy inny ważny cel - być zdrowym. Być może nie wszyscy myślą o tym, gdy zaczynają uprawiać jeden lub inny sport, ale niekoniecznie jest to najważniejsze w naszych umysłach. Do czego więc zmierzam? Zajęcia sportowe z zimnem zaczynają działać na nasze ciało w zupełnie przeciwnym kierunku niż nasz ukryty cel „być zdrowym” i oczywistym - „być bardziej atrakcyjnym”. Teraz wyjaśnię, dlaczego tak się dzieje?

Co dzieje się z naszymi ciałami, kiedy zachorujemy i nadal uprawiamy sport?

Badania naukowców wykazały, że po intensywnych ćwiczeniach fizycznych ciało ludzkie znajduje się w nieco osłabionym stanie, dlatego nie zaleca się natychmiastowego wychodzenia zimą na zimno lub w miejscach masowych zgromadzeń ludzi. Mówimy więc tylko o normalnym stanie, gdy osoba jest całkowicie zdrowa i nie skarży się na swoje zdrowie. A kiedy ktoś już podniósł wirusa, jego odporność jest w zupełnie innym stanie, kolejność jest poważniejsza niż zwykle po treningu.

Każda choroba nieżytowa zmniejsza procesy anaboliczne w naszym organizmie, w tym mięśnie, i zwiększa produkcję hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy tkankę mięśniową.

Trochę teorii.

Kortyzol jest hormonem katabolicznym, który rozkłada białka, w tym białka mięśniowe, a także powoduje wzrost stężenia glukozy i tłuszczu we krwi. Jego produkcja jest aktywowana, gdy ciało doświadcza przepracowania, stresu, strachu, postu, ćwiczeń i choroby. Jego głównym zadaniem, co dziwne, jest pomoc naszemu ciału, a mianowicie: mobilizacja składników odżywczych i składników odżywczych. Tak więc białka rozpadają się na aminokwasy, a glikogen - na glukozę. Daje to organizmowi dodatkowy materiał budowlany do regeneracji w okresie ujemnym, który jest dla niego chorobą.

Dlatego zadając sobie lub swojemu trenerowi pytanie, czy możesz uprawiać sport z zimnem, pomyśl o działaniu kortyzolu, a odpowiedź natychmiast stanie się oczywista. Uprawianie sportu z zimnem nie ma sensu! Trening jest nie tylko pozbawiony pozytywnego wpływu na ciało, ale także przyczynia się do zniszczenia własnych mięśni.

Ale to nie jest najgorsza rzecz, która może się zdarzyć podczas aktywnych sportów podczas choroby.

W Internecie można znaleźć różne artykuły, które powtarzają zasadę „ponad szyją”. Stwierdza, co następuje: jeśli objawy choroby są powyżej szyi (katar, ból gardła), możesz to zrobić. Naukowcy z całego świata mają odmienne zdanie na ten temat.

Ludzki układ limfatyczny jest reprezentowany przez specjalne naczynia włosowate wypełnione limfą i węzłami chłonnymi. Limfa jest płynem, który pomaga tkankom usuwać szkodliwe produkty rozkładu i metabolizm, różne toksyny i bakterie; a węzły chłonne są zbiorem komórek odpornościowych. U osoby, która jest całkowicie zdrowa, węzły chłonne nie są widoczne, ale kiedy są powiększone i mogą być odczuwalne na szyi, sygnalizuje to pewne patologiczne procesy w organizmie.

Jeśli proces zapalny występuje w głowie lub szyi (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, ból zęba), drobnoustroje dostają się do węzłów chłonnych, gdzie zaczyna się aktywna walka leukocytów z tymi drobnoustrojami, z której węzły chłonne mogą się powiększać. W ten sposób tworzą barierę dla rozprzestrzeniania się niebezpiecznych infekcji w całym organizmie.

Tak więc, dla wszystkich znanych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego, węzły chłonne mogą rosnąć i nadal być bolesne, gdy są na nie naciskane. Sugeruje to, że odporność człowieka walczy z infekcją, która weszła. A jeśli w tym czasie pójdziesz na swoją ulubioną siłownię i wykonasz pełne ćwiczenie, wtedy infekcja, która była w węzłach chłonnych i nie rozprzestrzeniła się po całym ciele, wraz z krwią „pójdzie na podróż” i „przywróci porządek” we wszystkich układach narządów. A to z pewnością doprowadzi do komplikacji, być może nawet bardzo poważnych. Tak więc, jak widać, zasada „nad szyją” jest kompletnym nonsensem! Sport z przeziębieniem jest kategorycznie przeciwwskazany, zwłaszcza jeśli zauważysz wzrost liczby węzłów chłonnych. Połóż się na kilka dni w domu, lepiej dla ciebie niż leżeć kolejny miesiąc w szpitalu z różnego rodzaju komplikacjami.

Uwaga na grypę!

Czy można uprawiać sport, gdy masz grypę? To pytanie będzie taką samą kategoryczną odpowiedzią - NIE! Grypa jest rodzajem ARVI, ale tylko z jeszcze poważniejszymi konsekwencjami i komplikacjami. Grypa jest trudniejsza, powoduje letarg i wysoką gorączkę. W temperaturze sport jest ogólnie przeciwwskazany, w przeciwnym razie może prowadzić do powikłań w sercu, nerkach i płucach. Więc bądź ostrożny, jeśli czujesz choćby najmniejsze oznaki grypy, przerwij zajęcia i odwiedź lepiej niż lekarz. W tym przypadku będzie bardziej przydatny niż twój ulubiony trener.

Po ustąpieniu choroby po 3-4 dniach można rozpocząć regularne treningi. Pamiętaj jednak, że musisz stopniowo zwiększać obciążenie, a nie od razu wbiegać do „puli głowy” i wyczerpywać swoje ciało ciężkim treningiem. Aby odzyskać całe ciało, zajmie to co najmniej tydzień więcej, więc oszczędzając własną siłę, pomagasz swojemu ciału wejść w zwykły tryb aktywności fizycznej i treningu.

Mam nadzieję, że ten artykuł udzielił odpowiedzi na pytanie, czy można robić fitness z zimnem. Życzę Ci uprawiania sportu dla zdrowia i nigdy nie zachoruj!

Z tobą był twój trener, Janelia Skrypnyk!

OtVirus.ru

Grypa, zapalenie zatok, ból gardła

Czy można uprawiać sport z zimnem?

Taka powszechna choroba, jak zimny i katar, często nas zaskakuje. Jeszcze wczoraj byłeś zdrowym, pełnym siły i energii człowiekiem, ale dzisiaj czujesz lekką niedyspozycję i przekrwienie nosa.

Jeśli jesteś zawodowym sportowcem lub entuzjastą fitnessu, zainteresuje Cię kolejne pytanie - czy można uprawiać sport z zimnem i innymi objawami ARVI.

Czy rozsądnie jest pójść na siłownię, gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, czy lepiej pominąć trening? W treści tego artykułu dowiesz się o przypadkach, w których sport może być korzystny lub szkodliwy dla twojego ciała.

Badania naukowe

Niedawno sieć ma informacje, że znane amerykańskie kolegium prowadziło badania w dziedzinie medycyny sportowej. Sądząc po wynikach tego badania naukowego, lekki wysiłek fizyczny z łagodnymi objawami ostrych infekcji układu oddechowego lub przeziębienia nie powoduje żadnej szkody dla zdrowia.

Ale naukowcy z tego college'u nie radzą angażować się w sporty twarde, ponieważ takie treningi mogą długo opóźniać proces zdrowienia pacjenta. Należy zauważyć, że ten eksperyment naukowy został przeprowadzony pod nadzorem lekarzy, którzy dokładnie wiedzieli, na jaki wirus zarażona grupa ludzi została zarażona.

W warunkach życia codziennego nie możemy dokładnie określić, jaki objaw choroby stanowi katar - banalna ostra infekcja wirusowa układu oddechowego lub grypa. Dlatego też, gdy będziesz uprawiać sport, myśląc, że masz łagodne przeziębienie i rzeczywiście, mając grypę, przebieg choroby może być poważnie skomplikowany.

Niektóre informacje teoretyczne

Każda choroba, czy to ARVI, czy przeziębienie, wpływa negatywnie na nasz organizm, zmniejszając procesy anaboliczne i zwiększając produkcję hormonów katabolicznych, w szczególności kortyzolu.

Substancja ta ma wiele właściwości, które działają niszcząco na wszystkie struktury białkowe organizmu, w tym białka mięśniowe. Kortyzol prowadzi również do zwiększenia stężenia glukozy we krwi i odkładania się tłuszczu.

Wśród przyczyn aktywacji produkcji tego hormonu można znaleźć stres, ostre infekcje wirusowe dróg oddechowych i inne przeziębienia, głód, zmęczenie, strach, ćwiczenia. Co zaskakujące, głównym zadaniem kortyzolu jest wspomaganie organizmu w zwalczaniu stresu lub infekcji poprzez mobilizację wszystkich zasobów odżywczych.

Ponieważ w wyniku rozpadu cząsteczek białka powstają aminokwasy, a glikogenu, glukozy, nasz organizm otrzymuje dodatkowe materiały budowlane, których potrzebuje do przywrócenia uszkodzonych komórek.

Wydaje się, że oczywista jest odpowiedź na pytanie, czy jest możliwe i konieczne uprawianie sportu z zimnem lub przeziębieniem. Takie szkolenie jest pozbawione jakiegokolwiek znaczenia, ponieważ nie tylko nie będzie miało żadnego pozytywnego efektu, ale również zniszczy twoją własną tkankę mięśniową.

Jakie sporty możesz zrobić

Jeśli jesteś właścicielem silnej odporności, niewielka aktywność fizyczna może nawet pomóc w walce z chorobą. Jedyne pytanie brzmi: jak właściwie uprawiać sport, jeśli masz objawy przeziębienia.

Takie lekkie ćwiczenia jak joga są często bardzo przydatne i pomagają wyeliminować pierwsze oznaki ARVI. Jak wspomniano wcześniej, długotrwałe i forsowne ćwiczenia oraz związane z tym zmęczenie są przyczyną wzrostu poziomu kortyzolu. Dlatego w tym przypadku ćwiczenia powinny być umiarkowane lub lekkie.

Jeśli czujesz się niezadowalający po wysiłku fizycznym podczas SARS lub przeziębienia, jesteś bardzo zmęczony, wtedy może być konieczne spowolnienie treningu lub lekkie ćwiczenia.

Regularne ćwiczenia mogą rzeczywiście pomóc w zapobieganiu chorobom i poprawić układ odpornościowy. Ale w tym przypadku ważne jest, aby nie przesadzać.

Co oznacza zasada „wyższej szyi”?

Zniszczenie ich własnych mięśni nie jest najgorszym wynikiem aktywnego wysiłku fizycznego w okresie choroby. W Internecie można znaleźć różne artykuły na temat tzw. Reguły „ponad szyją”. Wśród wielu sportowców istnieje przekonanie, że w przypadku, gdy objawy choroby są zlokalizowane powyżej szyi (ból i ból gardła, katar), dozwolone jest uprawianie sportu.

Naukowcy z całego świata udowodnili błędność tego stwierdzenia. Faktem jest, że ludzki układ limfatyczny składa się z węzłów chłonnych i specjalnych naczyń włosowatych wypełnionych płynem limfatycznym lub limfą. Płyn ten pełni w naszym organizmie specjalną funkcję - usuwa substancje toksyczne, szkodliwe bakterie, a także produkty przemiany materii i próchnicy. Węzły chłonne to zbiór wielu komórek odpornościowych.

Wraz z rozwojem procesu patologicznego w szyi i głowie, formacje te powiększają się, stają się bolesne, ponieważ to w nich leukocyty walczą ze szkodliwymi mikroorganizmami. W ten sposób powstaje niewidzialna bariera, która zapobiega rozprzestrzenianiu się infekcji na inne narządy i układy organizmu.

A jeśli w tym okresie nadal ryzykujesz, że odwiedzisz swoją ulubioną siłownię, wtedy niebezpieczna infekcja, zawarta w węzłach chłonnych, wraz z krwiobiegiem szybko rozprzestrzeni się po całym ciele - a to z kolei z pewnością doprowadzi do rozwoju poważnych komplikacji.

To ważne! Kategorycznie zabrania się uprawiania ciężkich sportów z objawami ARVI lub grypy, ponieważ w tym przypadku ćwiczenia nie są tak korzystne, jak szkodliwe, ponieważ drenują już osłabione ciało pacjenta.

Jak połączyć sport i zimno

Jeśli chorobie nie towarzyszą poważne objawy, możesz wznowić trening. Ale aby pójść na siłownię, nie zaszkodzi osłabionemu ciału, musisz znać pewne zasady.

• Czas trwania szkolenia powinien zostać skrócony o co najmniej 30%. Tak więc, jeśli Twój zwykły trening trwa 1,5-2 godziny, to z objawami ARVI jego czas trwania wynosi od 45 do 60 minut.
• Również w okresie choroby zaleca się zmniejszenie intensywności aktywności fizycznej o 50%. Można to osiągnąć poprzez skrócenie czasu pracy każdego symulatora o połowę lub zmniejszenie o połowę liczby „podejść” dla każdego ćwiczenia.
• W przypadku przeziębienia, ARVI lub grypy organizm potrzebuje dużej ilości płynu. Dlatego uprawiając sport podczas choroby, konieczne jest picie oczyszczonej ciepłej wody co 15-20 minut.
• W okresie zdrowienia, po wyzdrowieniu, konieczne jest stopniowe zwiększanie intensywności treningu. W pierwszym tygodniu aktywność fizyczną można zwiększyć do 65-70%, w drugim - do 85-90%, a dopiero w trzecim tygodniu można trenować w zwykły sposób.
• W celu szybszego powrotu do zdrowia chore i osłabione ciało potrzebuje odpowiedniego odpoczynku i odpoczynku.

Czy można uprawiać sport z zimnem lub przeziębieniem, to zależy od Ciebie. Jeśli jesteś pewny swoich umiejętności i wiesz, jak właściwie dawkować ładunek, sport może nawet pomóc Ci szybciej wrócić do zdrowia. W każdym razie musisz wiedzieć o ryzyku powikłań choroby. Pamiętaj, że twoje zdrowie jest w twoich rękach!

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

• Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
• Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
• Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
• Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
• Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
• Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

• Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
• Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
• Nie przepracuj się
• Weź glutaminę
• Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
• Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
• Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.

Czy mogę trenować na zimno?

Sezon chorób wirusowych rzadko mija bez przymusowych przerw w treningu. Ten problem w taki czy inny sposób wyprzedza prawie każdego sportowca. Opinie lekarzy na temat tego wyniku są różne: ktoś twierdzi, że jakakolwiek aktywność fizyczna jest bezwzględnie przeciwwskazana dla pacjenta, a ktoś wierzy, że lekkie treningi nie zaszkodzą przebiegowi choroby, a nawet nie pomogą w szybszym powrocie do zdrowia. Dzisiaj postaramy się ustalić, czy wskazane jest przeprowadzenie treningu na przeziębienia i jak szybko odzyskać zdrowie po chorobie.

Czy mogę trenować na zimno?

Jeśli twoja odporność jest słaba, a ty znalazłeś infekcję wirusową, jest to poważny stres dla ciała. Wszystkie jego zasoby pójdą na pokonanie infekcji i powrót do normalnej wydajności. Trening siłowy jest również stresujący dla organizmu, więc trudniej będzie go odzyskać w warunkach ciągłego treningu.

Powstaje zatem pytanie: czy w ogóle trzeba trenować na zimno? Jeśli czujesz się dobrze, a objawy nie są tak poważne, stan jest stabilny, bez temperatury, to kilka lekkich treningów o długości 30-40 minut nie zaszkodzi. Podczas uprawiania sportu występuje obfite pocenie się, dzięki któremu można zmniejszyć podwyższoną temperaturę ciała. Ponadto, wraz z potem, z organizmu wydobywają się wolne rodniki, które spowalniają przebieg choroby. Jeśli jednak z powodu choroby zdecydujesz się pominąć 3-4 treningi, nic strasznego się nie wydarzy. Wręcz przeciwnie, twoje mięśnie będą odpowiednio wypoczęte, a dalsze treningi będą jeszcze bardziej produktywne.

Jeśli nadal zdecydujesz się pójść na siłownię, z wszystkimi objawami przeziębienia, postępuj zgodnie z następującymi prostymi zasadami:

1. Pij co najmniej 1,5 litra wody na trening, aby nie zakłócać równowagi woda-sól;
2. Odpoczynek do pełnego powrotu do zdrowia między seriami, aby zmniejszyć obciążenie układu sercowo-naczyniowego;
3. Ogranicz kontakt z innymi sportowcami, aby nie rozprzestrzeniać infekcji w całej sali;
4. Zaangażuj się w izolowaną odzież, abyś nie zaczął drżeć z powodu zmian temperatury ciała;
5. Intensywność treningu powinna być poniżej średniej. Świadomie wykonuj 3-4 powtórzenia mniej w każdym podejściu niż zwykle.

Szkolenie w zakresie poważnych chorób ARVI

Jeśli objawy choroby są poważniejsze, każda aktywność fizyczna jest przeciwwskazana. Lepiej odłożyć podróż na siłownię do pełnego wyzdrowienia, ponieważ ryzykujesz:

1. Powikłania narządów wewnętrznych;
2. Znacznie gorszy stan zdrowia;
3. Zarażaj innych odwiedzających.

Nie ma potrzeby angażowania się w samooszukiwanie się. Nawet jeśli po zażyciu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych znormalizujesz swój stan i poczujesz się mniej lub bardziej energicznie, nie oznacza to, że nadszedł czas, aby przejść do treningu. Kiedy skończysz trening, efekt działania leku ustąpi i poczujesz się znacznie gorzej niż przed treningiem. Jeśli zauważysz objawy grypy lub ARVI, najpierw poczekaj na pełne wyzdrowienie, a dopiero potem zacznij opracowywać strategię powrotu do trybu sportowego.

Klasy podczas odzyskiwania

Jeśli uważasz, że twoje mięśnie utraciły ton w trakcie choroby, nie powinieneś natychmiast rozpoczynać intensywnych treningów z dużymi ciężarami. Jeśli przerwa trwała 1-2 tygodnie, najpierw zaleca się trenowanie systemu całego ciała, czyli załadowanie wszystkich grup mięśni w jednym treningu. W ramach tego schematu sportowiec wykonuje jedno ćwiczenie w 2-3 zestawach na mięsień. Preferowane są podstawowe ruchy, w których dobrze czujesz pracę mięśni. Możesz kierować się tymi samymi zasadami, ale angażuj się w formie treningu obwodowego, więc intensywność treningu będzie wyższa.

Szorstka wersja treningu dla wszystkich grup mięśniowych w okresie zdrowienia po chorobie jest następująca: