Przygotowania do grypy i ORVI dla dzieci

Jesień to nie tylko „cudowny czas”, ale także czas nieżytów i chorób wirusowych. Jak wybrać lekarstwo na grypę i ARVI wśród szerokiej gamy reklamowanych produktów, aby był skuteczny i bezpieczny? Spójrzmy na pełną listę leków przeciwwirusowych na grypę dziecięcą i zobaczmy, co jest najskuteczniejszym lekiem na przeziębienie.

Jakie są leki stosowane w leczeniu grypy

Preparaty do leczenia grypy można podzielić na dwie grupy:

1. Działanie etiologiczne - leki, które bezpośrednio niszczą wirusa grypy w organizmie lub pomagają zmniejszyć jego rozmnażanie.

2. Działanie objawowe - leki zmniejszające objawy grypy (leki przeciwgorączkowe, krople do nosa ze środkami przeciwskurczowymi, picie ciężkie, tynki gorczycowe itp.).

Dlatego też, jeśli osoba ma pierwsze objawy grypy, lek o działaniu etiologicznym pomoże wyleczyć chorobę, a leczenie objawowe może jedynie złagodzić stan pacjenta.

Leki przeciwwirusowe na grypę

Leki te mają działanie terapeutyczne tylko wtedy, gdy osoba ma wirusa grypy. Nie są w stanie wyleczyć innych ostrych chorób wirusowych układu oddechowego (ARVI).

Efekt terapeutyczny osiąga się przyjmując lek od pierwszych dni wystąpienia objawów choroby, takich jak:

• bóle stawów;

• gorączka itp.

Lista leków na grypę

Wymieniamy kilka leków, które mają ukierunkowany wpływ na wirus grypy, takie leki nie będą skuteczne w przypadku innych rodzajów przeziębień o charakterze niewirusowym.

Rimantadyna

Jest to nie tylko środek leczniczy, ale także dobry profilaktycznie przeciwko wirusowi grypy.

Wydanie formularza. Tabletki, 50 mg.

Koszt budżetu na leki.

Cel Dzieci w wieku jednego roku i starsze oraz dorośli.
Obecnie Rimantadine dla dzieci jest w sprzedaży. Jest produkowany jako syrop Orvirem.

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

Nie ma działania terapeutycznego w leczeniu innych ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego.

Działanie farmakologiczne. Najbardziej skuteczny, gdy przyjmowany jest pierwszego dnia wystąpienia objawów grypy. Wchodząc do ciała, zadaje „punktowy cios” wirusowi, zakłócając jego reprodukcję. Stymuluje układ odpornościowy, pomaga zwiększyć syntezę interferonu.

Reżim remantadyny. Lek jest przyjmowany na pełny żołądek.

- pierwszy dzień –2 tabletki (100 mg) po śniadaniu, lunchu i kolacji;

- drugi dzień - 2 tabletki (100 mg) po śniadaniu i kolacji;

- trzeci dzień - 2 tabletki (100 mg) po śniadaniu i kolacji;

- Czwarty dzień - 2 tabletki po śniadaniu.

Dzieci poniżej 10 roku życia: przebieg leczenia wynosi pięć dni. Konieczne jest obliczenie dawki. W dniu powinno wynosić 5 mg na 1 kg masy ciała dziecka. Lek należy przyjmować dwa do trzech razy dziennie.

Środki zapobiegawcze: przyjmować lek jedną tabletkę dziennie (50 mg) przez dwa tygodnie.

• ból w żołądku;

• ból głowy;

Tamiflu

Fosforan Tamiflu lub oseltamiwir należy do grupy leków przeciwwirusowych. Aktywny przeciwko wirusom grypy A i grypie B. Jest doskonałym środkiem zapobiegania grypie.

Aby osiągnąć szybki efekt terapeutyczny, lek należy zażyć w ciągu 48 godzin od wystąpienia choroby.

Wydanie formularza. Tabletki, kapsułki (30 mg; 45 mg; 75 mg), proszek do rekonstytucji zawiesiny.

- dzieci od 1 roku życia;

- kategoria osób dorosłych.

Jest stosowany w leczeniu i profilaktyce chorób, takich jak:

• wirusy grypy typu A i typu B;

• środki profilaktyczne w celu uniknięcia zakażenia grypą u dzieci i dorosłych.

Działanie farmakologiczne. Pochłania z przewodu pokarmowego, wchodzi do układu krążenia. Aktywnym metabolitem leku jest karboksylan oseltamiwiru, pod wpływem którego następuje zahamowanie syntezy wirusa neuraminidazy i zatrzymanie możliwości uwalniania nowych składników wirusa z zaatakowanych komórek. W konsekwencji wykluczona jest dalsza reprodukcja wirusa.

Schemat Tamiflu. Lek jest przyjmowany po posiłkach.

- 1 kapsułka (75 mg) dwa razy na dobę.

Dla dzieci zawiesina (proszek rozcieńczony w stosunku 12 mg: 1 ml):

- od 1 roku do 3 lat - 30 mg dwa razy dziennie;

- od 3 lat do 6 lat - 45 mg dwa razy dziennie;

- od 7 lat do 12 lat - 60 mg dwa razy dziennie.

Czas trwania leczenia wynosi pięć dni.

- Jeśli dziecko ma kontakt z chorym, konieczne jest przygotowanie zawiesiny terapeutycznej (dawki wskazane powyżej) i picie go raz dziennie. Przebieg przyjęcia wynosi dziesięć dni;

- dzieci powyżej 12 lat i dorośli - 1 tabletka (5 mg) raz na dobę przez sześć tygodni.

• ból w żołądku;

Relenza

Zanamivir - składnik aktywny.

Wydanie formularza. Proszek do procedury inhalacji (butelka zawiera 5 rotadiskovów i 4 komórki). Składniki leku obejmują Diskhaler (inhalator). Pojedyncza dawka - 5 mg.

Cel Dzieci w wieku pięciu lat i starsze oraz dorośli.

Dotyczy: Leczenia i zapobiegania wirusom grypy typu A i typu B.

Działanie farmakologiczne. Aktywnie tłumi infekcje wirusowe, przyczynia się do ich całkowitego zniszczenia.

• podczas leczenia - dwie procedury dwa razy dziennie przez pięć dni;

• zapobieganie - dwie procedury raz dziennie przez dziesięć dni do jednego miesiąca.

Rzadko obserwuje się skutki uboczne:

Lek terapeutyczny Relenza jest stosowany tylko przez inhalację!

Lista leków przeciwko grypie i SARS

Te środki zaradcze nie tylko wpływają na infekcje wirusowe, ale także wpływają produktywnie na wzrost interferonu przez organizm ludzki.
Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, lek ten jest przeciwwskazany u dzieci poniżej trzeciego roku życia.

Amiksin

Tiloron jest aktywnym składnikiem leku Amixin.

Wydanie formularza. Tabletki na 125 mg (dla dorosłych), na 60 mg (dla dzieci).

- dla dorosłych w leczeniu i profilaktyce chorób wirusowych;

- Dzieci w wieku 7 lat i starsze wyłącznie do leczenia. W celach profilaktycznych lek nie jest przepisywany.

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

- wirusy grypy A i B;

Działanie farmakologiczne. Lek niszczy wirusy, pozbawia je możliwości dalszej reprodukcji. Zwiększa produktywność interferonu w organizmie człowieka.

Dla dorosłych: w pierwszych dwóch dniach leczenia zażywać 1 tabletkę (125 mg) raz na dobę. Następnie zażywaj 1 tabletkę co drugi dzień przez 7 do 10 dni.

Dla dzieci: w pierwszych dwóch dniach - 1 tabletka (60 mg) raz na dobę. Następnie - na tablecie raz na przemian co drugi dzień. Przebieg leczenia wynosi sześć dni.

Środki zapobiegawcze: do przyjęcia kwalifikują się tylko osoby powyżej 18 roku życia. Jedna tabletka (125 mg) raz w tygodniu przez sześć tygodni.

• zaburzenia przewodu pokarmowego;

Cycloferon

Lek o połączonym działaniu: przeciwwirusowy, immunostymulujący. Aktywnym składnikiem jest octan akrylonu Meglumin.

Wydanie formularza. Tabletki, maść, rozwiązania dla / m i / we wstępie.

- roztwór do wstrzykiwań domięśniowych dla dzieci od czterech lat i starszych;

- maść tylko dla dorosłych;

- tabletki (150 mg) dla dzieci.

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

Reżim: raz dziennie przed posiłkami.

Dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat: 3-4 tabletki.

• od 4 lat do 6 lat na jednej tabletce;

• od 7 lat do 11 lat, dwie tabletki.

Lek jest stosowany przez dwa dni w sposób ciągły, w kolejnych przyjęciach - w ciągu jednego dnia, a następnie - raz na trzy dni.

• manifestacja reakcji alergicznej;

• naruszenia przewodu pokarmowego.

Arbidol

Arbidol ma nazwę rodzajową Umifenovir. Najbardziej popularny lek przeciwwirusowy.

Wydanie formularza. Kapsułki (100 mg) i tabletki (50 mg).

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

• wirusy grypy A i B;

• złożone środki terapeutyczne w leczeniu różnych chorób.

- zapobiega przedostawaniu się wirusa do błony komórki docelowej;

- przyczynia się do produkcji własnego interferonu w organizmie.

Schemat odbioru. Lek należy przyjmować przed posiłkami, co 6 godzin.

Dla dorosłych: dwie kapsułki cztery razy dziennie.

• od 3 lat do 6 lat - jedna tabletka (50 mg) cztery razy dziennie;

• od 6 lat do 12 lat - jedna kapsułka (100 mg) cztery razy dziennie;

• od 12 lat - dwie kapsułki (200 mg) cztery razy dziennie.

Zapobieganie: dawkowanie zgodnie z grupą wiekową - raz dziennie przez 14 dni.

Efekty uboczne są bardzo rzadkie:

manifestacja reakcji alergicznej.

Isoprinosine

Lek przeciwwirusowy, lek immunomodulujący, inna nazwa Groprinosin jest pochodną inozyny nikozydowej (pranobeks inozyny).

Wydanie formularza. Tabletki (500 mg).

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

• kompleksowe leczenie różnych chorób.

Działanie farmakologiczne. Walka z wirusami, zakłócanie syntezy wirusa RNA, niszczy je, zapobiega dalszej reprodukcji w organizmie człowieka. Nie tylko stymuluje produkcję limfocytów, ale także znacząco wpływa na wzrost ich aktywności.

- dwie tabletki do czterech razy dziennie. Przebieg leczenia od 5 dni do 14 dni.

Dla dzieci od 3 lat:

Dawka jest obliczana w stosunku 50 mg na kg dziennie.
50 mg / kg należy podzielić na 3-4 porcje.

Przebieg leczenia waha się od pięciu do dziesięciu dni.

• bóle stawów;

Lek nie jest stosowany do celów profilaktycznych.

Panavir

Ziołowe przygotowanie działania przeciwwirusowego.

- czopki (doodbytnicze, dopochwowe);

- żel do stosowania miejscowego;

- spray (inlayt, intim).

Działanie farmakologiczne. Niszczy wirusy i pozbawia ich możliwości dystrybucji i reprodukcji. Endogenny interferon indukcyjny.

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

• wirusy grypy i SARS;

• wirus cytomegalii itp.

Użyj w leczeniu:

- w / w rozwiązaniu może wkraczać dzieci w wieku powyżej 12 lat;

- w leczeniu świec stosowanych u pacjentów w wieku 18 lat i starszych;

- Doustny spray inlay jest dopuszczony do stosowania u dzieci w każdym wieku i dorosłych.

Schemat zapobiegania i leczenia:

dwa wstrzyknięcia do ust dwa razy dziennie. Kurs trwa pięć dni.

Ingavirin

Immunomodulujący i przeciwwirusowy lek na grypę i ARVI.

Lek jest skuteczny, gdy jest przyjmowany wcześnie, dlatego lek należy przyjmować nie później niż 36 godzin od początku wystąpienia objawów.

Wydanie formularza. Kapsułki, 90 mg dla dorosłych i 30 mg dla dzieci.

Jest stosowany w leczeniu chorób takich jak:

• wirusy grypy B;

• wirus grypy A (w tym H1N1);

Działanie farmakologiczne. W zależności od składu chemicznego lek jest analogiem naturalnej substancji uwalnianej z tkanek nerwowych mięczaka morskiego.
Zamyka dostęp wirusa do komórki i narusza jego reprodukcję, działa jako induktor endogennego interferonu.

- jedna kapsułka (90 mg) raz na dobę. Czas trwania leczenia od pięciu dni do siedmiu dni.

Dla dzieci (powyżej 13 lat):

- dwie kapsułki (30 mg) raz na dobę. Przebieg leczenia wynosi od pięciu dni do siedmiu dni.

Środki zapobiegawcze dotyczą tylko osób dorosłych w wieku 18 lat i starszych.

Aby zapobiec stosowaniu jednej kapsułki raz na dobę przez siedem dni.

Efekty uboczne są bardzo rzadkie:

• manifestacja reakcji alergicznej.

Najlepsze lekarstwo na grypę i przeziębienie

Stosowanie leków należy rozpocząć dopiero po konsultacji z lekarzem lub pediatrą. Nie zaleca się samokontroli. Najskuteczniejszym lekarstwem na grypę jest profilaktyka i szczepionka przeciw grypie, ale jeśli przejawiają się objawy choroby, wówczas zażywanie leków przeciwwirusowych w pierwszych dniach choroby pomoże odzyskać szybciej i łatwiej będzie przenieść infekcję wirusową.

Aby zapobiec grypie, konieczne jest przestrzeganie zdrowego stylu życia, hartowanie ciała, spożywanie pokarmów zawierających witaminy.
Aby uniknąć zakażenia infekcją wirusową, konieczne jest nie odwiedzanie zatłoczonych miejsc podczas epidemii grypy, a kursy profilaktyczne powinny być prowadzone z lekami przeciwwirusowymi.

Leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci

Wśród wszystkich chorób dziecięcych najczęstsze są ostre infekcje dróg oddechowych.

Tylko w pierwszym roku życia dziecko otrzymuje średnio 8 razy. Od jednego do pięciu lat częstotliwość chorób pozostaje dość duża, ponieważ odporność dopiero zaczyna się rozwijać. Niektóre dzieci nadal chorują co najmniej 6–12 razy w roku w ciągu najbliższych kilku lat.

Choroby układu oddechowego same w sobie nie są tak niebezpieczne, jak choroby powstające w trakcie ich przebiegu - patologia oskrzelowo-płucna, zapalenie ucha środkowego, zapalenie migdałków, opóźnienie rozwoju fizycznego i psychomotorycznego. Dlatego leczenie ostrych infekcji dróg oddechowych u dzieci jest priorytetem dla ich rodziców, chociaż w tym celu należy najpierw upewnić się, że choroba jest obecna.

Oznaki choroby

Aby zrozumieć, że dziecko ma ostrą infekcję dróg oddechowych, jest to możliwe według następujących kryteriów:

• brak apetytu;
• zły sen i niepokój;
• katar i kichanie;
• kaszel i ból gardła;
• wzrost temperatury.

Oczywiście nie warto ryzykować, niezależnie diagnozując dziecko. Ale po udaniu się do lekarza, który potwierdzi, że jest to rzeczywiście ostra choroba układu oddechowego, należy rozpocząć leczenie.

Leczenie narkotyków

Przepisuj leki, dzięki którym możesz pozbyć się ostrych infekcji dróg oddechowych u dzieci, powinien być tylko lekarz, który wcześniej zbadał dziecko i zapoznał się z jego objawami i stanem. Z reguły terapeuci przepisują następujące leki dla dzieci z ostrymi infekcjami dróg oddechowych:

• leki przeciwgorączkowe, takie jak paracetamol i ibuprofen. Małe dzieci lepiej oddają je w postaci świec, starszych - w postaci syropów. Temperatura powinna być obniżona tylko wtedy, gdy wzrośnie powyżej 38 stopni;
• leki zwężające naczynia. Zastosuj z przeziębienia i przyjdź w postaci kropli lub aerozoli;
• leki homeopatyczne, takie jak Anaferona i Aflubina;
• leki przeciwhistaminowe zapobiegające alergiom;
• interferony, które działają szybciej niż większość innych leków i najczęściej występują w postaci kropli lub czopków;
• immunomodulatory, które pomagają pokonać chorobę, zwiększając odporność dziecka.

Środki ludowe

Stosując leki przepisane przez lekarza do leczenia ostrych infekcji dróg oddechowych u dzieci, leczenie można uzupełnić środkami ludowymi, które nie przeszkadzają i najprawdopodobniej będą miały lepszy efekt niż niektóre leki. Na przykład, gdy temperatura ciała wynosi tylko nieco ponad 38 stopni, dżem malinowy i herbata na gałązkach malinowych mogą być bardziej niezawodne niż jakikolwiek środek przeciwgorączkowy. Ponadto, oprócz normalizacji reżimu temperaturowego ciała, maliny zapewnią organizmowi dziecka więcej witamin, w tym najbardziej potrzebną - witaminę C.

Ból gardła, który wywołuje stan zapalny z silnego kaszlu, należy spłukać sodą i solą rozpuszczoną w ciepłej wodzie (łyżeczka na szklankę) i dodać 3 krople jodu. I możesz przestać kaszleć na chwilę przy pomocy małego kawałka masła lub zmielonych jagód kaliny.

W trakcie choroby dziecko powinno pić jak najwięcej ciepłej cieczy. W ciągu dnia może to być herbata z cytryną (a kawałek tego owocu można również spożywać lub ssać, zabijając patogeny kwasem cytrynowym). A w nocy zaleca się używanie mleka z miodem - choć warto być ostrożnym z tym drugim, ponieważ jest to także silny alergen.

Metody niemedyczne

Oprócz przyjmowania narkotyków pomoc w walce z ARD pomoże:

• właściwa dieta, z której konieczne jest usuwanie płynnych produktów spożywczych, dodawanie puree ziemniaczanego i zup (jeszcze lepiej - buliony). Ponadto dieta podczas leczenia wyklucza potrawy smażone, zamiast których lepiej jest podawać jedzenie na parze;
• prawidłowy tryb, w tym cicha rozrywka i odpoczynek w łóżku;
• zdrowa atmosfera w pomieszczeniu: umiarkowanie ciepłe powietrze (20–22 stopnie), normalna wilgotność (w granicach 40–60%), wietrzenie 2-3 razy dziennie.

W przypadku braku temperatury dziecko może wykonać rozgrzewający kompres na noc. W tym celu nałóż cienką warstwę miodu na kawałek materiału i nałóż go na klatkę piersiową i plecy. A w temperaturze nie zaszkodzi trzeć stóp roztworem alkoholu, pamiętaj, aby założyć ciepłe skarpety na dziecko i dobrze owinąć kocem.

Ból gardła łagodzi kompresy. Aby to zrobić, zwilżyć alkohol wacikiem, owinąć go szmatką lub szalikiem i położyć na gardle. W podwyższonych temperaturach u dziecka przed zrobieniem kompresu wata jest suszona.

W przypadku ostrej choroby układu oddechowego można pozbyć się przeziębienia, podskakując nogami w gorącej wodzie. W tym celu najpierw zbiera się ciepłą ciecz w basenie, a następnie stopniowo dodaje się wrzącą wodę, aż temperatura osiągnie 40–42 stopni. Jeśli nogi staną się czerwone, nalewamy je zimną wodą. Po zabiegu dziecko wkłada się do skarpet i kładzie na łóżku. Nie szybuj nogami, jeśli temperatura ciała przekracza 38 stopni.

Kiedy dzieci zaczynają się regenerować, powinny chodzić po ulicach. Świeże powietrze w tym przypadku działa nie gorzej niż leki.

Zapobieganie chorobom

Każdy może zachorować na ARI. 100% ochrona przed nim jest niemożliwa - nic nie stoi jednak na przeszkodzie, abyś wcześniej go wzmocnił. W celu zapobiegania ostrym zakażeniom dróg oddechowych zaleca się dzieci:

• być zaszczepionym przeciwko przeziębieniom;
• uprawiać sport i hartować;
• przyjmować witaminy, substancje immunostymulujące i minerały z pierwiastkami śladowymi;
• jeść dobrze, nie usuwając z diety czosnku i cebuli (w rozsądnych ilościach) i nie zapominając o herbacie z echinaceą, cytrusami i sezonowymi warzywami i owocami;
• unikać przebywania w miejscach o dużej koncentracji ludzi w okresach chorób sezonowych (zwykle luty i marzec) lub, jeśli nie jest to możliwe, nosić bandaż z gazy bawełnianej. Małe dzieci w tym czasie, jeśli to możliwe, lepiej nie uczęszczać do przedszkoli, które mogą być nosicielami ostrych infekcji dróg oddechowych i innych chorób.

Prawidłowe podejście do zapobiegania ostrym infekcjom dróg oddechowych zmniejszy prawdopodobieństwo choroby. W niektórych przypadkach zmniejszy to również potrzebę leczenia.

Instrukcje dotyczące stosowania leków, analogów, recenzji

Instrukcje z pills.rf

Menu główne

Tylko najbardziej aktualne oficjalne instrukcje dotyczące stosowania leków! Instrukcje dotyczące leków na naszej stronie są publikowane w niezmienionej formie, w której są dołączone do leków.

Leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci

MEDYCYNY WCZEŚNIEJSZYCH WAKACJI SĄ DOPUSZCZONE DO PACJENTA TYLKO PRZEZ LEKARZA. NINIEJSZA INSTRUKCJA TYLKO DLA PRACOWNIKÓW MEDYCZNYCH.

Ostre choroby układu oddechowego (w skrócie ORZ) to ogromna liczba infekcji, które powodują uszkodzenie dróg oddechowych, mają wiele wspólnego w patogenezie i drogach transmisji, a dotyczy to głównie infekcji przenoszonych drogą powietrzną, chociaż gra kontaktowa (transmisja przez brudne ręce) gra duża rola. Termin ARD nazywany jest ostrymi nieswoistymi zakażeniami, niezależnie od ich lokalizacji w drogach oddechowych - od nieżytu nosa do zapalenia płuc. Jednakże, ponieważ kliniczne rozpoznanie ostrej choroby układu oddechowego wymaga rozszyfrowania: musi istnieć wskazanie albo uszkodzenia narządu (zapalenie ucha, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła itp.), Dla którego znane jest spektrum patogenów, albo możliwa etiologia choroby (wirusowe, bakteryjne ostre drogi oddechowe). Ponieważ do 90% ostrych zakażeń układu oddechowego jest spowodowanych przez wirusy układu oddechowego i grypy przy braku oznak zakażenia bakteryjnego, lekarz ma prawo postawić diagnozę ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego (w skrócie ORVI) i przepisać leczenie przeciwwirusowe.

Małe dzieci cierpią z powodu 5–8 ostrych infekcji dróg oddechowych rocznie, jeśli mieszkają w wiosce, aw miastach występuje 10–12 zakażeń rocznie, a to nie jest limit. Nawet jeśli nie zabierzesz dziecka do przedszkola, chroniąc go przed różnymi wirusami, nadal będzie chorował sam, ale już w szkole podstawowej. Jeśli jednak złościsz dzieci i jeśli to możliwe, chronisz je przed źródłami zakażenia, w pełni karmionymi i leczonymi w odpowiednim czasie chorobami (przewlekłe zapalenie migdałków, alergie), w stosunku do których bardziej prawdopodobny jest rozwój ARD, możesz zmniejszyć liczbę epizodów choroby i dotkliwość ich wystąpienia do minimum. Jednocześnie należy chronić chore dzieci i nadmiar środków terapeutycznych - właśnie ARD jest często powodem przepisywania nieuzasadnionego leczenia i najczęstszą przyczyną skutków ubocznych leków u dzieci.

Wirusy i bakterie powodujące ARD

Widmo patogenów jest dość szerokie. Infekcje wirusowe prowadzące do ostrych zakażeń układu oddechowego (ARVI): wirus grypy, paragrypy, adenowirusy, wirus syncytium nabłonka oddechowego, koronawirus.
Bakterie rzadziej powodują ORZ: gronkowce, paciorkowce, beztlenowce, pneumokoki, pałeczki hemofilne i inne.

Leki przeciwwirusowe do leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego

Łatwość większości epizodów ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego, ograniczona do 1-3 dni gorączkowych i zespołu nieżytowego (czerwone gardło, kaszel) do 1-2 tygodni, nie uzasadnia podawania tabletek dziecku. Tak, a nowoczesne leki przeciwwirusowe często nie dają wyraźnego efektu. Ale w cięższych przypadkach, zwłaszcza w przypadku grypy, środki przeciwwirusowe powinny być stosowane szerzej niż jest to obecnie uważane za właściwe.

Każdy lek przeciwwirusowy powinien być stosowany w ciągu pierwszych 24–36 godzin choroby. Przy późnym użyciu efekt jest zminimalizowany.

Głównym środkiem przeciw grypie, działającym również na wiele innych wirusów, jest rymantadyna, która hamuje rozmnażanie wszystkich szczepów grypy typu A. Ostatnio rimantadyna była stosowana bardzo rzadko, ale powrót wirusa grypy A, już zmutowany, otwiera szerokie horyzonty w stosowaniu tego leku, szczególnie wśród młodzi ludzie, którzy wcześniej nie doświadczyli tego typu wirusa. Rimantadyna hamuje również reprodukcję wirusów syncytium oddechowego (MS) i wirusów paragrypy, co czyni go skutecznym w zakażeniu PC i paragrypy. Zalecany jest 5-dniowy kurs w dawce 1,5 mg / kg / dobę w 2 dawkach dla dzieci w wieku 3–7 lat; 50 mg 2 razy dla dzieci w wieku 7-10 lat - 3 razy dziennie - ponad 10 lat. W leczeniu małych dzieci rimantadyna jest stosowana w postaci algirem (0,2% syropu): u dzieci w wieku 1-3 lat, 10 ml; 3–7 lat - 15 ml: 1 dzień 3 razy, 2–3 dni 2 razy, 4 dzień 1 raz dziennie. Skuteczność rymantadyny zwiększa się po podaniu doustnym leku no-shpa (drotaveriny) w dawce 0,02–0,04 g - u dzieci w wieku 4–6 lat i 0,04–0,1 g - u pacjentów w wieku 7–12 lat, szczególnie z naruszeniem wymiany ciepła (zimne kończyny, marmurkowatość skóry).

Arbidol ma podobne działanie przeciwwirusowe. Hamuje fuzję błony lipidowej wirusów grypy z błoną komórek nabłonkowych. Arbidol jest także induktorem interferonu. Ten nisko toksyczny lek może być również przepisywany w przypadku umiarkowanie ciężkich ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego od 2 lat: dzieci w wieku 2–6 lat, 50 mg na dawkę, w wieku 6–12 lat 100 mg, w wieku powyżej 12 lat - 200 mg na dawkę 4 razy dziennie. Zarówno rymantadyna, jak i arbidol zmniejszają okres gorączki średnio o 1 dzień zarówno w przypadku grypy A2, infekcji mieszanych i ARVI innych niż grypa.

W leczeniu grypy wywołanej zarówno przez wirusy typu A, jak i typu B, inhibitory neuraminidazy oseltamiwir (tamiflu) i zanamiwir (relenza) mają wyraźny efekt terapeutyczny. Leki te, przyjmowane wcześnie, skracają czas trwania gorączki o 24–36 h. Leki te są również zalecane w zapobieganiu ostrym infekcjom wirusowym układu oddechowego, ale mają niewielkie doświadczenie z dziećmi (w wieku od 12 lat) w Rosji i praktycznie nie piszą o nich w podręcznikach z ostatnich lat. Preparat Relenza stosuje się w postaci proszku do inhalacji (w Stanach Zjednoczonych od 7 lat) - 2 inhalacje (po 5 mg) dziennie w odstępie co najmniej 2 godzin (pierwszego dnia) i 12 godzin (od 2 do 5 dnia) leczenie). Tamiflu (kapsułki 75 mg i zawiesina 12 mg / ml) u dorosłych i dzieci w wieku od 12 lat, stosuj 75 mg raz na dobę przez 5 dni (w USA, dawki dla dzieci w wieku 1-12 lat: ważące do 15 kg - 30 mg 2 razy dziennie, 15–23 kg - 45 mg 2 razy dziennie, 23–40 kg - 60 mg 2 razy dziennie). Tamiflu jest jedynym lekiem, na który ptasia grypa H5N1 jest wrażliwa, a obecnie wiele krajów oszczędza na epidemię, która wydaje się ograniczać jego stosowanie w stosunkowo niewielkiej produkcji (Hoffman-La Roche, Szwajcaria, produkuje 7 milionów dawek Tamiflu). rok).

Część aktywności przeciwwirusowej stosuje się miejscowo (w nosie, w oczach) leki Florenal 0,5%, maść oksolinowa 1–2%, bonafton, lokferon i tym podobne. Są one pokazane na przykład z infekcją adenowirusem. Chociaż ich wpływ jest trudny do oceny, niska toksyczność uzasadnia stosowanie tych produktów u dzieci.

Interferony i ich induktory posiadają uniwersalne właściwości przeciwwirusowe, hamujące replikację zarówno RNA, jak i DNA, jednocześnie stymulując odpowiedzi immunologiczne pacjenta. Wczesne stosowanie interferonu może, jeśli nie przerwać przebiegu zakażenia, złagodzić jego objawy. Jednak nie są one tak bezpieczne dla dzieci, jak wcześniej sądzono.

Natywny leukocytowy interferon α (1000 IU / ml - 4–6 razy dziennie w nosie w całkowitej dawce 2 ml w ciągu 1-2 dni choroby) jest mniej skuteczny niż preparaty rekombinowanego interferonu. Spośród tych ostatnich obiecujące jest stosowanie interferonu α-2β (10 000 IU / ml) z zagęszczaczami; podawany jest w postaci kropli do nosa - 5 dni, dla dzieci do roku - 1 kropla 5 razy dziennie (pojedyncza dawka 1000 jm, dawka dzienna - 5000 jm), dla dzieci od 1 do 3 lat 2 krople 3-4 razy dziennie (pojedyncza dawka 2000 IU dziennie - 6000–8000 IU), od 3 do 14 lat - dwie krople 4–5 razy dziennie (pojedyncza dawka - 2000 IU dziennie - 8000–10 000 IU). Podawanie pozajelitowe preparatów interferonu, praktykowane na przykład w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby, nie jest uzasadnione w znacznej większości zakażeń układu oddechowego. Jednak wiele prac wykazało skuteczność grypy i ARVI w czopkach doodbytniczych Viferon - interferon α-2β + witaminy E i C. Viferon-1 (150 000 IU) stosuje się u dzieci w wieku poniżej 6 lat, Viferon-2 (500 000 IU) u dzieci starszych 7 lat - są przepisywane 2-3 razy dziennie przez 5 dni. Viferon jest również stosowany profilaktycznie u często chorych dzieci.
Laferon - proszek interferonu α-2β - jest stosowany w postaci kropli do nosa, a u dzieci powyżej 12 lat wstrzykuje się domięśniowo w dawkach 1-3 milionów jm.

Oprócz arbidolu stosuje się wiele leków jako induktorów interferonu. Dzieciom w wieku powyżej 7 lat można już podawać tabletki Amixin (Tilorone) - są przyjmowane doustnie po jedzeniu z pierwszymi objawami ostrych infekcji dróg oddechowych lub grypy, 60 mg raz na dobę w 1., 2. i 4. dniu od rozpoczęcia leczenia.

Anaferon dla dzieci to homeopatyczna dawka oczyszczonych powinowactwa przeciwciał na interferon α, stosowana jest 1 tabletka co 30 minut przez 2 godziny, a następnie 3 razy dziennie, ale jak dotąd niewiele jest przekonujących dowodów na jej skuteczność.

Rybawiryna (rybamidil, wirusazol) jest dość toksycznym lekiem przeciwwirusowym, który można przepisać w ostateczności. Początkowo był stosowany w Stanach Zjednoczonych do leczenia pacjentów z zakażeniem wirusowym zapaleniem oskrzelików PC u najcięższych pacjentów z niekorzystnym przedchorobowym tłem (przedwczesny, z dysplazją oskrzelowo-płucną). Lek stosuje się w tym celu w postaci stałych (do 18 godzin dziennie) inhalacji przez specjalny inhalator w dawce 20 mg / kg / dobę. W krajach europejskich z ARVI rybawiryna praktycznie nie jest stosowana ze względu na wysokie koszty i skutki uboczne. Okazało się, że lek ten jest również aktywny przeciwko wirusom grypy, paragrypie, opryszczce, adenowirusom, a także koronawirusowi - czynnikowi wywołującemu ciężki ostry zespół oddechowy (SARS). Zgadzam się, jeśli chodzi o zagrożenie życia dziecka, należy rozważyć potencjalne ryzyko i zamierzone korzyści. W przypadku ciężkiej grypy u młodzieży w wieku powyżej 12 lat rybawirynę stosuje się doustnie w dawce 10 mg / kg / dobę przez 5–7 dni. Gdy SARS rybawiryna jest podawana dożylnie.

Aprotyniny - contycal, gordox itd., A także amben, są w stanie hamować procesy proteolityczne zachodzące podczas syntezy polipeptydów wirusowych, jak również fuzję wirusów z błonami komórkowymi. Leki te mogą być stosowane w ciężkich infekcjach układu oddechowego o wysokiej aktywności zapalnej, zwykle z objawami DIC (jak inhibitory fibrynolizy) i zaburzeniami mikrokrążenia. Ambien jest częścią gąbek hemostatycznych. Contrycal stosuje się w dawce 500–1000 U / kg / dobę. Olifen i błąd stosowany u dorosłych, które są częścią preparatów tej grupy, nie zostały jeszcze przetestowane u dzieci.

U dzieci z ostrymi zakażeniami wirusowymi układu oddechowego często konieczne jest leczenie pierwotnego zakażenia wirusem opryszczki, który występuje w postaci ciężkiego zapalenia jamy ustnej. Dzieci z atopowym zapaleniem skóry często rozwijają wyprysk Kaposiego - zakażenie wirusem opryszczki dotkniętej skóry, również trudne. U starszych dzieci ARVI jest najczęstszą przyczyną reaktywacji wirusów opryszczki w postaci specyficznych wysypek na wargach, skrzydłach nosa, rzadziej na narządach płciowych. Ta infekcja dobrze reaguje na leczenie acyklowirem - jest stosowana w dawce 20 mg / kg / dobę w 4 dawkach podzielonych, w ciężkich przypadkach, do 80 mg / kg / dobę lub dożylnie w dawce 30–60 mg / kg / dobę. Valacyklowir nie wymaga podawania frakcyjnego, jego dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat wynosi 500 mg 2 razy na dobę.

W leczeniu ostrych zakażeń wirusowych dróg oddechowych w praktyce istnieje znacznie większa liczba produktów, w tym produktów pochodzenia roślinnego (adaptogeny, suplementy diety, nalewki itp.). Jeśli chodzi o skuteczność przytłaczającej większości z nich, nie ma danych, ale często muszą radzić sobie z efektami ubocznymi.

Środki przeciwbakteryjne do leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego

Bakteryjne ostre infekcje dróg oddechowych u dzieci, podobnie jak u dorosłych, są stosunkowo nieliczne, ale stanowią największe zagrożenie pod względem rozwoju poważnych powikłań.

Rozpoznanie bakteryjnych ostrych zakażeń układu oddechowego przy łóżku bardzo chorego dziecka stwarza duże trudności ze względu na podobieństwo wielu objawów z objawami ostrych zakażeń wirusowych układu oddechowego (gorączka, katar, kaszel, ból gardła), a szybkie metody diagnozy etiologicznej nie są dostępne w praktyce. Tak, a wykrycie patogenu drobnoustrojowego w materiale dróg oddechowych nie wskazuje jeszcze, że to on spowodował proces patologiczny, ponieważ większość chorób bakteryjnych jest powodowana przez patogeny, które stale rosną w drogach oddechowych.

W tych warunkach lekarz przy pierwszym badaniu dziecka jest skłonny przeceniać potencjalną rolę flory bakteryjnej i częściej niż to konieczne stosować antybiotyki. W Rosji do 50–60% dzieci z ARVI ma nierozsądnie przepisane antybiotyki. Ten sam trend jest typowy dla innych krajów - do 80% przypadków. W Chinach 97% dzieci z ostrymi infekcjami dróg oddechowych, które ubiegały się o opiekę medyczną, otrzymuje antybiotyki. W wirusowej etiologii choroby antybiotyki są co najmniej bezużyteczne, a nawet szkodliwe, ponieważ naruszają biocenozę dróg oddechowych, a tym samym przyczyniają się do zasiedlenia ich niezwykłej, często jelitowej flory.

Antybiotyki u dzieci z ARVI częściej niż w chorobach bakteryjnych powodują skutki uboczne. Podczas procesów bakteryjnych w organizmie dochodzi do potężnego uwolnienia wielu mediatorów (na przykład cyklicznego monofosforanu adenozyny), co zapobiega manifestacji objawów alergicznych. W przypadku infekcji wirusowych nie występuje, więc reakcje alergiczne są wdrażane znacznie częściej.

Innym niebezpieczeństwem nadmiernego stosowania antybiotyków jest rozprzestrzenianie się opornych na leki szczepów bakterii pneumotropowych, odnotowanych w wielu krajach na całym świecie. Jest oczywiste, że nieuzasadnione stosowanie antybiotyków prowadzi do niepotrzebnych kosztów leczenia.

Nie powinniśmy ignorować wpływu antybiotyków na powstawanie układu odpornościowego dziecka. Dominacja odpowiedzi immunologicznej pomocnika typu 2 (Th-2) u noworodka jest gorsza od bardziej dojrzałej odpowiedzi T pomocnika typu 1 (Th-1), głównie pod wpływem stymulacji endotoksynami i innymi produktami pochodzenia bakteryjnego. Taka stymulacja zachodzi zarówno podczas infekcji bakteryjnej, jak i ostrej infekcji wirusowej układu oddechowego, ponieważ infekcji wirusowej towarzyszy zwiększona (aczkolwiek nieinwazyjna) reprodukcja flory pneumotropowej. Naturalnie stosowanie antybiotyków osłabia lub nawet hamuje tę stymulację, co z kolei przyczynia się do utrzymania orientacji odpowiedzi immunologicznej Th-2, co zwiększa ryzyko wystąpienia objawów alergicznych i zmniejsza intensywność ochrony przeciwinfekcyjnej organizmu dziecka.

Wskazania do leczenia przeciwbakteryjnego ostrych infekcji dróg oddechowych

Zalecenia stowarzyszeń zawodowych pediatrów w większości krajów podkreślają znaczenie unikania stosowania środków przeciwbakteryjnych u dzieci z niepowikłaną infekcją wirusową układu oddechowego.

Zalecenia Amerykańskiej Akademii Pediatrii podkreślają, że antybiotyki nie są stosowane nie tylko w przypadku niepowikłanego ARVI, ale śluzowo-ropny nieżyt nosa nie jest wskazaniem do przepisywania antybiotyków, jeśli trwa krócej niż 10-14 dni. Francuski konsensus zezwala na stosowanie antybiotyków ARVI tylko u dzieci z nawracającym zapaleniem ucha środkowego w historii, u niemowląt w wieku poniżej 6 miesięcy, jeśli uczęszczają one do przedszkola i w obecności niedoboru odporności.
Zalecenia Związku Pediatrów Rosji wskazały, że w niepowikłanych ostrych infekcjach wirusowych układu oddechowego, w większości przypadków nie pokazano ogólnoustrojowych antybiotyków.

Kwestia przepisywania antybiotyków u dziecka z ARVI pojawia się, jeśli ma on w przeszłości nawracające zapalenie ucha środkowego, niekorzystne tło przedchorobowe (ciężka hipotrofia, wrodzone wady rozwojowe) lub jeśli występują kliniczne objawy niedoboru odporności. Poniżej przedstawiono objawy zakażenia bakteryjnego wymagające leczenia przeciwbakteryjnego:

- procesy ropne (zapalenie zatok z obrzękiem twarzy lub orbity, zapalenie węzłów chłonnych z wahaniami, ropień paratonsillar, zstępujące zapalenie krtani i tchawicy);
- ostre zapalenie migdałków z paciorkowcem siewnym grupa A;
- beztlenowy ból gardła - zwykle wrzodziejący, o zgniłym zapachu;
- ostre zapalenie ucha środkowego potwierdzone otoskopią lub ropieniem;
- zapalenie zatok - utrzymując zmiany kliniczne i radiologiczne w zatokach po 10-14 dniach od wystąpienia SARS;
- mykoplazmoza oddechowa i chlamydia;
- zapalenie płuc.

Częściej niż te oczywiste zmiany, pediatra widzi tylko pośrednie objawy prawdopodobnej infekcji bakteryjnej, wśród których utrzymująca się temperatura gorączki (3 dni lub więcej), najczęściej zadyszka w przypadku braku niedrożności (częstość oddechów powyżej 60 na 1 minutę u dzieci w wieku 0–2 miesięcy, ponad 50 na 1 min w wieku 3–12 miesięcy i ponad 40 na dzieci w wieku 1-3 lat), asymetria danych osłuchowych w płucach. Takie objawy powodują przepisanie antybiotyku, który, jeśli diagnoza nie zostanie potwierdzona podczas kolejnego badania, należy natychmiast anulować.

Do rozpoczęcia leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego bakteriami należy użyć małego zestawu antybiotyków. W przypadku zapalenia ucha i zatok, amoksycylinę podaje się doustnie przez 45–90 mg / kg / dobę w celu stłumienia głównych patogenów - pneumokoków i prątków hemofilnych. U dzieci, które niedawno otrzymywały antybiotyki, stosuje się amoksycylinę / klawulanian 45 mg / kg / dobę, co hamuje wzrost haemophilus bacillus i moraccella, które prawdopodobnie są stabilne u tych pacjentów.

Ostre zapalenie migdałków wymaga diagnostyki różnicowej między bólem gardła adenowirusowego, mononukleozą zakaźną i paciorkowcowym zapaleniem migdałków. Kaszel i zespół katar są charakterystyczne dla dławicy wirusowej, braku kaszlu dla zespołu paciorkowców i zmian krwi w mononukleozie. Antybiotyki (penicylina fa, cefaleksyna, cefadroksyl) są wskazane w paciorkowcowym zapaleniu migdałków; stosowanie amoksycyliny jest niepożądane, ponieważ z mononukleozą może powodować toksyczne wysypki. Chociaż adenowirusowe zapalenie migdałków nie wymaga przepisania antybiotyku, obecność wyraźnej leukocytozy (15-25 x 109 / l) i wzrost poziomu białka C-reaktywnego uzasadniają ich stosowanie w wielu przypadkach.

Zapalenie oskrzeli jest zwykle chorobą wirusową, która nie wymaga leczenia przeciwbakteryjnego. Wyjątkiem jest zapalenie oskrzeli wywołane przez mykoplazmy, gdy są one ujawnione, pokazane jest stosowanie makrolidów (azytromycyna, midekamycyna itp.). Cechami klinicznymi mykoplazmalnego zapalenia oskrzeli są:

- wiek (przedszkolny i starszy);
- wysoka temperatura bez ciężkiej toksykozy;
- obfitość świszczącego trzeszczenia (podobnie jak zapalenie oskrzelików u niemowląt);
- asymetria świszczącego oddechu;
- miękki „suchy” katar górnych dróg oddechowych;
- przekrwienie spojówek („suche zapalenie spojówek”);
- miejscowe wzmocnienie wzoru oskrzelowo-naczyniowego na radiogramie.

Wybór środków przeciwbakteryjnych do rozpoczęcia leczenia pozaszpitalnego zapalenia płuc również nie jest zbyt duży, ponieważ większość „typowego” zapalenia płuc jest spowodowana przez pneumokoki lub hemofilne pałeczki (pierwsze miesiące życia są wyjątkiem, gdy gronkowcem i florą jelitową może być czynnik sprawczy), podczas gdy „atypowe” formy można leczyć makrolidy. Wybór wyjściowego antybiotyku dla zapalenia płuc określa się na podstawie prawdopodobnego czynnika wywołującego chorobę.

W typowym zapaleniu płuc (gorączka, z ogniskiem lub jednorodnym naciekiem) użyj:

1-6 miesięcy (najbardziej prawdopodobnymi patogenami są E. coli, gronkowiec) - amoksycylina / klawulanian doustnie, dożylnie; cefuroksym, ceftriakson lub cefazolina + aminoglikozyd dożylnie, domięśniowo;
6 miesięcy - 18 lat: nie ciężkie (najbardziej prawdopodobne czynniki sprawcze - pneumokoki, H. influenzae) - amoksycylina w środku; ciężkie (najbardziej prawdopodobne patogeny to pneumokoki, u dzieci poniżej 5 lat - H. influenzae typu b) - cefuroksym, ceftriakson lub cefazolina + aminoglikozyd dożylnie, domięśniowo.

Kiedy nietypowe (z niejednorodnym naciekiem) zapalenie płuc:

1-6 miesięcy (najbardziej prawdopodobnymi patogenami są C. trachomatis, U. urealyticum, rzadko P. carinii) - makrolid, doustna azytromycyna, ko-trimoksazol;
6 miesięcy - 15 lat (najbardziej prawdopodobne patogeny to M. pneumoniae, C. pneumoniae) - wewnątrz makrolid, azytromycyna, doksycyklina (ponad 12 lat).

Patogenetyczne leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego

Metody te obejmują interwencje stosowane w ostrym zapaleniu krtani i obturacyjnym zapaleniu oskrzeli.

Ostre zapalenie krtani, zad to stany, które wymagają oceny stopnia zwężenia, na podstawie intensywności skurczów wdechowych klatki piersiowej, częstości tętna i oddychania. Zad 3. stopnia wymaga pilnej intubacji, zad 1. i 2. stopnia leczy się zachowawczo. Antybiotyki nie są podawane pacjentowi z zapaleniem krtani, zgodnie ze światowym konsensusem, najskuteczniejsza jest domięśniowa iniekcja deksametazonu 0,6 mg / kg, która hamuje postęp zwężenia. Dalsze leczenie kontynuuje się wziewnymi steroidami (dawkowanymi lub przez nebulizator - pulmicort) w połączeniu ze środkami przeciwskurczowymi (salbutamol, berotok, berodual w inhalacji).

Zwężenie krtani może być spowodowane zapaleniem nagłośni (w jego etiologii główna rola należy do H. influenzae typu b) - charakteryzuje się wysoką temperaturą i zwiększonym zwężeniem w pozycji leżącej; przepisanie antybiotyku (cefuroksym, ceftriakson) w tym przypadku jest obowiązkowe.

W przypadku zapalenia oskrzelików i obturacyjnego zapalenia oskrzeli często obserwuje się trudności z oddychaniem i duszność wydechową, a także atak astmy na tle ARVI. Ponieważ zakażenie bakteryjne w takich przypadkach jest rzadkie, przepisywanie antybiotyków nie jest uzasadnione. Leczenie - wdychanie sympatykomimetyków (u małych dzieci jest lepsze w połączeniu z bromkiem ipratropium) i stosowanie steroidów w przypadkach opornych - umożliwia radzenie sobie z niedrożnością w ciągu 1-3 dni.

Objawowe leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego

ARI jest najczęstszą przyczyną stosowania leków, w szczególności środków objawowych, które zajmują większość półek aptecznych. Ważne jest jednak, aby być jasnym, że sama obecność objawu nie powinna być podstawą interwencji, konieczne jest przede wszystkim oszacowanie, w jakim stopniu ten objaw zaburza aktywność życiową i czy leczenie nie będzie bardziej niebezpieczne niż objaw.

Leki zmniejszające temperaturę ostrych zakażeń układu oddechowego

Wzrost temperatury ciała towarzyszy większości ostrych infekcji układu oddechowego i jest reakcją obronną, tak że zmniejszenie jego poziomu za pomocą środków przeciwgorączkowych jest uzasadnione tylko w pewnych sytuacjach. Niestety, wielu rodziców i lekarzy uważa gorączkę za najbardziej niebezpieczną manifestację choroby i ma tendencję do normalizowania temperatury za wszelką cenę. Leki przeciwgorączkowe otrzymują 95% dzieci z SARS, w tym 92% dzieci z niską gorączką. Taka taktyka nie może być uważana za racjonalną, ponieważ gorączka jako składnik reakcji zapalnej organizmu na infekcję jest w dużej mierze ochronna.

Leki przeciwgorączkowe nie wpływają na przyczynę gorączki i nie skracają jej czasu trwania, ale wydłużają okres izolacji wirusa w przypadku ARD. W większości zakażeń temperatura ciała rzadko przekracza 39,5 °. Taka temperatura nie kryje żadnego zagrożenia dla dziecka starszego niż 2-3 miesiące; Zazwyczaj, aby poprawić samopoczucie, wystarczy obniżyć je o 1–1,5 °.

Wskazania do obniżenia temperatury:

- Wcześniej zdrowe dzieci w wieku powyżej 3 miesięcy - w temperaturze powyżej 39,0 ° - 39,5 ° i / lub z dyskomfortem, bólami mięśni i bólami głowy.
- Dzieci z historią drgawek gorączkowych, z ciężkimi chorobami serca i płuc oraz od 0 do 3 miesięcy życia - w temperaturze powyżej 38 ° –38,5 °.

Paracetamol jest najbezpieczniejszym lekiem przeciwgorączkowym dla dzieci, jego pojedyncza dawka wynosi 15 mg / kg, codziennie 60 mg / kg. Ibuprofen (5–10 mg / kg na dawkę) często powoduje działania niepożądane (o podobnym działaniu przeciwgorączkowym), zaleca się go stosować w przypadkach, gdy wymagane jest działanie przeciwzapalne (bóle stawów, bóle mięśni itp.).

U dzieci z ostrymi infekcjami dróg oddechowych nie stosuje się: kwas acetylosalicylowy (aspiryna) - z powodu rozwoju zespołu Ray'a, sodu metamizolu (analgin) wewnątrz (niebezpieczeństwo agranulocytozy i stanu zapaści), amidopyrine, antypiryny, fenacetyny.

Nimesulid jest hepatotoksyczny; Niestety, formy dla dzieci są zarejestrowane w Rosji, chociaż nie są używane w żadnym innym miejscu na świecie.

Leczenie nieżytu nosa z ostrymi infekcjami dróg oddechowych

Leczenie nieżytu nosa kroplami zwężającymi naczynia krwionośne poprawia oddychanie przez nos tylko w pierwszych 1-2 dniach choroby, przy dłuższym stosowaniu, może nasilić nieżyt nosa, a także powodować działania niepożądane. W młodym wieku, ze względu na bolesność zabiegu, stosuje się tylko 0,01% i 0,025% roztworów. Wygodne (po 6 latach) aerozole do nosa, pozwalające na niższą dawkę równomiernie rozprowadzić lek (do przenoszenia, wibronocyl). Ale najskuteczniej oczyszcza nos i nosogardziel, szczególnie z gęstym wysiękiem, solą fizjologiczną (lub jej analogami, w tym roztworem soli przygotowanym w domu: dodaj sól do 1/2 szklanki wody przy końcówce noża) - 2-3 pipety do każdego nozdrza 3-4 razy dziennie w pozycji leżącej z głową zwisającą i opuszczoną. Doustnie stosowane środki na nieżyt nosa, zawierające sympatykomimetyki (fenylefryna, fenylopropanoloamina, pseudoefedryna) są stosowane po 12 latach, od 6 lat Fervex jest przepisywany dzieciom, które nie zawierają tych składników. Leki antyhistaminowe, w tym druga generacja, są skuteczne w alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa, WHO nie zaleca stosowania ostrych zakażeń układu oddechowego.

Leczenie kaszlu w ostrych infekcjach układu oddechowego

Wskazaniem do wyznaczenia leków przeciwkaszlowych (centralne działanie nie narkotyczne - glaucyna, butamirat, okseladin) jest tylko suchy kaszel, który zwykle szybko staje się wilgotny z zapaleniem oskrzeli. Leki wykrztuśne (ich działanie stymulujące kaszel jest podobne do wymiotów) mają wątpliwą skuteczność i mogą powodować wymioty u małych dzieci, jak również reakcje alergiczne, nawet anafilaksję. Ich cel jest bardziej hołdem dla tradycji niż konieczności, drogie fundusze z tej grupy nie mają przewagi nad zwykłymi środkami galenowymi, a WHO ogólnie zaleca ograniczenie jej do „domowych środków”.

Spośród mukolitów, acetylocysteina jest najbardziej aktywna, ale w ostrym zapaleniu oskrzeli u dzieci praktycznie nie ma potrzeby jej stosowania; Karbocysteina jest przepisywana na zapalenie oskrzeli - na podstawie jej korzystnego wpływu na klirens śluzowo-rzęskowy. Ambroksol z gęstą plwociną jest stosowany zarówno wewnątrz, jak i podczas inhalacji. Inhalacje aerozolowe mukolitów stosuje się w przewlekłym zapaleniu oskrzeli; Inhalacje aerozolowe wody, soli fizjologicznej itp. Nie są pokazane w przypadku ostrych infekcji dróg oddechowych.

Przy długotrwałym kaszlu (koklusz, uporczywe zapalenie tchawicy) wskazane są leki przeciwzapalne: wziewne steroidy, fenspiryd (erespal). Zmiękczające pastylki do ssania i spraye gardłowe zwykle zawierają środki antyseptyczne, są stosowane od 6 lat; Od 30 miesiąca stosuje się miejscowy antybiotyk Fyuzafyunzhin wytwarzany w aerozolu (bioparox) i stosowany zarówno donosowo, jak i doustnie.

Tynki musztardowe, banki, palące się tynki, które są nadal popularne w Rosji z zapaleniem oskrzeli, nie powinny być stosowane u dzieci; z ARD rzadko wskazuje na fizjoterapię.

Niespodzianka jest spowodowana popularnością halochamberów, których pobyt ma na celu „wdychanie oparów soli”, jak w kopalni soli. Ale w kopalni soli pacjent nie jest dotknięty solą (która w ogóle nie jest związana z substancjami lotnymi), ale czystym powietrzem, wolnym od kurzu i innych alergenów; ponadto nie ma 15 minut, ale dużo więcej. Leczenie w halochomorze nie pojawia się w konsensusie dotyczącym astmy, niemniej jednak wiele klinik wydaje ogromne sumy pieniędzy na ich budowę, a sztuczne jaskinie solne, które nie mają najmniejszego związku z medycyną, są poszukiwane. Dziecko może tylko podrażnić oczy i nic więcej.

Środki wskazane w tej sekcji, z kilkoma wyjątkami, nie mogą być uznane za obowiązkowe w przypadku ARVI. Ponadto często mamy do czynienia z działaniami niepożądanymi wynikającymi z takiego leczenia.

Dlatego zasadą powinno być minimalizowanie obciążenia lekami w przypadkach łagodnego ARVI.

Problem ostrych infekcji układu oddechowego w dzieciństwie pozostaje istotny nie tylko ze względu na ich częstość występowania, ale także ze względu na konieczność rewizji i optymalizacji taktyki leczenia. Zgromadzone dane pokazują, że podejścia dominujące w praktyce pediatrów przynajmniej nie przyczyniają się do rozwoju układu odpornościowego dziecka, więc zmiana taktyki powinna mieć na celu przede wszystkim modyfikację aktywności terapeutycznej, w szczególności w ograniczaniu przypadków nieuzasadnionego przepisywania leków przeciwbakteryjnych i przeciwgorączkowych.

ARI u dzieci: objawy i leczenie

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Rozpoznanie ostrych zakażeń układu oddechowego jest dobrze znane każdej matce, ponieważ u dzieci poniżej 10 lat może wystąpić około 6-7 razy w roku. Ostre infekcje dróg oddechowych lub ostre choroby układu oddechowego to zespół chorób powodujących różne typy wirusów (paragrypy, adenowirusa, rinowirusa). Kiedyś dzieciom przepisywano antybiotyki do leczenia, ale dziś podejście do leczenia infekcji układu oddechowego znacznie się zmieniło i niektóre choroby można wyleczyć nawet bez stosowania leków.

ARI u dzieci: objawy i leczenie

ORZ, ARVI czy zimno?

Aby zapewnić dziecku odpowiednią terapię, gdy pojawią się pierwsze objawy, należy najpierw prawidłowo określić chorobę. Istnieją znaczne różnice między ARD a zwykłym przeziębieniem: zwykłe przeziębienie powstaje z powodu hipotermii ciała, a przyczynami ARD są wirusy i bakterie obecne w otaczającej atmosferze.

Objawy przeziębienia są zwykle mniej wyraźne, rozwijają się dość powoli i nie nasilają się, a infekcje układu oddechowego (zwłaszcza parainfluenza) są szybkie: od momentu zakażenia do pierwszych objawów może to potrwać 1-2 dni, a czasami kilka godzin.

Jeśli chodzi o SARS i ostre infekcje dróg oddechowych, w pierwszym przypadku choroba jest wywoływana przez wirusy, aw drugim - przez bakterie, ale nawet lekarze często używają tych pojęć jako synonimów.

Jak odróżnić grypę od przeziębienia i ARVI

W każdym razie nie zaleca się samodzielnego diagnozowania i przepisywania leczenia dziecku, ponieważ w niektórych przypadkach (na przykład w przypadku bólu gardła lub zakażeń bakteryjnych) stosowanie antybiotyków i innych silnych leków jest uzasadnione, a czasami są po prostu bezużyteczne.

Objawy ARI

Zazwyczaj okres inkubacji ARD trwa do 5 dni, po czym pojawiają się następujące objawy:

• nieżyt nosa (czysty kolor), przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie;
• kaszel, chrypka i ból gardła;
• wzrost temperatury ciała do 38-39 stopni;
• ból głowy, bóle mięśni, bóle uszu;
• drażliwość, senność lub, odwrotnie, nadmierna aktywność;
• brak apetytu;
• ogólne złe samopoczucie.

Najbardziej nieprzyjemne i ciężkie objawy ARD występują w ciągu pierwszych kilku dni, gdy wirus aktywnie replikuje, a układ odpornościowy nie zapewnia jeszcze odpowiedniej odpowiedzi.

U dzieci w wieku 5 lat i starszych choroba trwa około tygodnia, a dzieci chorują przez 10-14 dni. Jeśli ostrej chorobie układu oddechowego towarzyszy silny kaszel, może on trwać około 3 tygodni po wyzdrowieniu.

Ogólne zalecenia dotyczące leczenia ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci

Głównym zadaniem rodziców w leczeniu chorób układu oddechowego u dziecka jest nie tylko pomóc mu poradzić sobie z chorobą, ale także nie zaszkodzić ciału. Niestety wielu rodziców w tym przypadku wybiera niewłaściwą taktykę, w wyniku której choroba jest opóźniona lub skomplikowana. Jakie kroki nie są zalecane w leczeniu ostrych zakażeń układu oddechowego u dziecka?

Ostre infekcje dróg oddechowych

1. Nie powinieneś obniżać temperatury poniżej 38-38,5. Dla niemowląt do 2 miesięcy dopuszczalny próg temperatury wynosi 38 stopni, u dzieci powyżej 2 miesięcy - 38,5. Gorączka oznacza, że ​​organizm aktywnie walczy z patogenami choroby, więc rodzice, którzy spieszą się, aby zmniejszyć gorączkę, pozbawiają ciało dziecka naturalnych mechanizmów obronnych i umożliwiają wirusom aktywną reprodukcję. Wyjątkiem są dzieci cierpiące na drgawki w wysokiej temperaturze, a także pacjenci z wadami wewnątrzmacicznymi ośrodkowego układu nerwowego i serca, zaburzeniami metabolizmu, krążenia krwi i innymi chorobami wrodzonymi. W takich przypadkach należy natychmiast zestrzelić temperaturę.
2. Nie używaj leków przeciwgorączkowych bez powodu. Leki przeciwgorączkowe mogą być stosowane do 4 razy dziennie, ale zaleca się to tylko wtedy, gdy temperatura wzrośnie powyżej dopuszczalnych limitów. Zakazane leki to także złożone leki do leczenia grypy, takie jak Coldrex i Fervex. W rzeczywistości są mieszaniną paracetamolu ze składnikami przeciwhistaminowymi i witaminą C i mogą jedynie rozmazać ogólny obraz choroby i maskować powikłania.
3. Nie wkładaj rozgrzewających okładów w temperaturze. Rozgrzewające kompresy i maści mogą być stosowane tylko pod nieobecność gorączki, w przeciwnym razie tylko pogorszą chorobę, a nawet doprowadzą do rozwoju niedrożności - niebezpiecznego stanu, który może prowadzić do niewydolności oddechowej. Nie zaleca się używania popularnych okładów i wycierania octu i alkoholu - nawet w małych dawkach substancje te mogą powodować zatrucie lub zatrucie.
4. Nie podawaj dziecku antybiotyków bez odpowiednich wizyt. Zażywanie antybiotyków jest kluczowym krokiem, więc lekarz musi podjąć decyzję po przeprowadzeniu badań i testów. Takie leki są dobre przeciwko bakteriom, ale są bezsilne wobec wirusów. Ponadto, wraz ze szkodliwymi mikroorganizmami, antybiotyki niszczą użyteczną mikroflorę i zmniejszają obronę immunologiczną.
5. Nie należy ubierać dziecka w zbyt ciepłe ubrania. Wielu rodziców uważa, że ​​dodatkowa hipotermia w przypadku ostrych infekcji dróg oddechowych tylko pogorszy chorobę, ale przegrzanie nie przyniesie niczego dobrego. Najlepszą opcją jest przestronne, lekkie ubranie w kilku warstwach i cienki koc (jeśli dziecko nosi pieluchy, lepiej je usunąć, mocz tworzy efekt cieplarniany, co również prowadzi do przegrzania). W ten sposób ciało swobodnie traci ciepło i niezależnie reguluje temperaturę.
6. Nie zmuszaj dziecka do jedzenia ani kładzenia się. Nie ignoruj ​​wymagań ciała dziecka podczas choroby. Większość dzieci w takich okresach odmawia jedzenia, co jest absolutnie normalnym zjawiskiem, ponieważ cała energia ma na celu zwalczanie choroby. Odpoczynek w łóżku jest pokazywany tylko w ciężkich przypadkach, więc nie jest konieczne zmuszanie dziecka do ciągłego leżenia w łóżku - sam się położy, jeśli poczuje się źle.

Główne czynniki sprawcze ostrych zakażeń układu oddechowego u dzieci

Pierwsze działania dorosłych powinny mieć na celu stworzenie atmosfery wokół dziecka, przyczyniając się do walki organizmu z wirusami.

1. Zdrowa atmosfera. Najmniej korzystnym środowiskiem dla bakterii i wirusów jest wilgotne, chłodne powietrze (temperatura - 20-21 stopni, wilgotność - 50-70%). Ponadto w takiej atmosferze w drogach oddechowych dziecka nie gromadzi się śluz, co znacznie ułatwia jego samopoczucie. W związku z tym w pomieszczeniu, w którym znajduje się dziecko, należy stworzyć odpowiednią temperaturę i wilgotność - regularnie wentylować pomieszczenie i powiesić mokre szmaty na bateriach.
2. Pij dużo wody. W przypadku chorób nieżytowych i wirusowych organizm aktywnie traci płyn, dlatego pacjent musi być podlewany często i obficie. Picie powinno być niegazowane i w przybliżeniu odpowiadać temperaturze ciała - to znaczy nie powinno być zbyt gorące, ale nie zimne. Jeśli dziecko ma oznaki odwodnienia (suchy język, rzadkie oddawanie moczu), powinieneś podać mu sól fizjologiczną: „Regidron”, „Humana Electrolyte” itp.
3. Płukanie nosa. Opłukać nos w przypadku ostrej choroby układu oddechowego należy stosować tak często, jak to możliwe, stosując leki z wodą morską (Humer, Aquamaris, Marimer), normalny roztwór soli lub samodzielnie przygotowany roztwór soli morskiej (łyżeczka do dwóch szklanek wody). Dobrze osuszają błonę śluzową nosa, zmywają patogenne mikroorganizmy i rozrzedzają śluz.

Jak umyć nos dziecku

Jeśli te proste zasady są przestrzegane, leczenie ostrych zakażeń układu oddechowego zajmie nie więcej niż 5-6 dni. Jeśli objawy utrzymują się lub nasilają, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Leki medyczne na ostre infekcje dróg oddechowych u dziecka

Leki przeciwwirusowe

Leki, które aktywują produkcję interferonu i przyczyniają się do niszczenia wirusów, przyniosą znacznie więcej korzyści i mniej szkód, ale tutaj jest kilka niuansów. Ciało przyzwyczaja się do środków przeciwwirusowych znacznie szybciej niż inne leki, więc nie należy ich używać bez szczególnej potrzeby lub jako środek zapobiegawczy (z wyjątkiem wielu leków dozwolonych do stosowania profilaktycznego). Leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu ostrych zakażeń układu oddechowego dzielą się na dwie grupy: środki o przedłużonym działaniu i środki mające na celu zwalczanie zakażeń układu oddechowego. Wybierz konkretny lek powinien być oparty na wieku dziecka i charakterystyce choroby.