Polipy w nosie - czy to niebezpieczne? Objawy i usuwanie polipów

Polypy w nosie - problem powszechny wśród dzieci i wśród dorosłych. Te łagodne wzrosty pochodzą z błony śluzowej przewodów nosowych i mogą mieć inny kształt. Dziś patologia ta zajmuje drugie miejsce pod względem częstości wizyt u otolaryngologa w celu uzyskania pomocy medycznej, ustępując jedynie różnego rodzaju zapaleniom zatok.

Na początku formowania polipy nie powodują dyskomfortu i pozostają niezauważone, dopóki ich wielkość nie stanie się znacząca i nie podrażnią błon śluzowych i nie zakłócą normalnego oddychania przez nos i zapachu. Według lekarzy najskuteczniejszym sposobem pozbycia się polipów jest ich usunięcie. Jeśli jednak edukacja nie osiągnęła dużego rozmiaru, możesz spróbować poradzić sobie z nią samodzielnie, bez uciekania się do operacji.

Przyczyny edukacji

Przyczyny pojawienia się polipów w nosie nie są jeszcze znane. Jest bardziej prawdopodobne, że rozwój choroby jest wywołany przez kilka czynników przyczynowych jednocześnie.

Głównym mechanizmem powstawania polipów jest zwiększenie liczby gruczołów wydzielniczych. W doświadczeniach wykazano, że gdy uszkodzona jest górna warstwa śluzówki (nabłonek), wypada jej pęknięcie, obrzęk i naciek, warstwa śluzówki środkowej lub właściwa śluzówka. W rezultacie wybrzusza się przez dziurę w nabłonku. A jeśli nabłonek nie w pełni wyzdrowieje, wówczas z właściwego śluzu tworzy się polip, a na nim rosną gruczoły wytwarzające śluz.

Do głównych czynników ryzyka, dlaczego dana osoba może tworzyć polipy w kanałach nosowych, należą:

1. Alergiczny nieżyt nosa. Ku naszemu żalowi, każdego roku lekarze-alergicy coraz częściej diagnozują „alergię”. Wynika to ze złych warunków środowiskowych, niewłaściwej diety, stylu życia. Najczęściej na kurz, zarówno domowy, jak i uliczny, pojawia się reakcja alergiczna na pyłki roślin, zwłaszcza wiosną i latem, na sierść zwierzęcą, na niektóre szczególne substancje chemiczne. A jeśli reakcja alergiczna ma charakter tymczasowy i ma charakter jednorazowy (na przykład zmarła tylko osoba), nie ma szczególnego ryzyka wystąpienia polipów. Ale jeśli czynnik drażniący jest stale obecny w powietrzu, błona śluzowa ostatecznie rośnie i pogrubia się w wyniku ciągłego pęcznienia.
2. Zapalenie zatok przynosowych, takich jak zapalenie zatok. Podczas tej choroby człowiek nie tylko źle się czuje, ale także silnie zaczyna nosowo. Mianowicie, ten nosa wskazuje na silny obrzęk błony śluzowej, to znaczy, że zachodzi proces niszczenia komórek i wchodzenia do nich bakterii.
3. Przeziębienia, podczas których występuje katar. Nie mówimy tu o przeziębieniu raz w roku, ale o trwałym, bolesnym stanie.
4. Przenikanie do organizmu patogennych bakterii i mikroorganizmów, które powodują katar o różnych etiologiach.
5. Krzywizna przegrody nosowej, która może być wrodzona lub nabyta. Najczęściej przegroda nosowa jest wygięta w wyniku urazu nosa, zwłaszcza w złamaniach. Jeśli kanały nosowe są zakrzywione, to powietrze w nich nie idzie zgodnie z wymaganiami ciała. Z tego powodu tkanka łączna stopniowo rośnie, a polipy zaczynają się formować.
6. Reakcja układu odpornościowego. Układ odpornościowy każdej osoby działa w szczególny sposób. W niektórych reakcja na bodziec i prowokator to jedna, a druga jest zupełnie odwrotnie. Na przykład u niektórych osób błona śluzowa nosa, po spożyciu przez wirusy i bakterie, zaczyna natychmiast zagęszczać się, przyczyniając się do tworzenia polipów.
7. Dziedziczność. Wielu lekarzy zauważa, że ​​często występuje skłonność do tworzenia polipów w nosie. Nie oznacza to, że powinny pojawić się koniecznie. Proces wystawiania się na negatywne czynniki będzie znacznie szybszy. A jeśli osoba, która nie ma genetycznej predyspozycji do wzrostu polipów, może uciec ze wszystkim, to ten, którego rodzice (babcie i dziadkowie) cierpią z powodu problemu, z pewnością stanie się jej następnym właścicielem.

Śluzówka, aby stale wykonywać swoje funkcje, w pewnym momencie po prostu zaczyna się zwiększać, to znaczy próbować zrobić wszystko, zwiększając obszar. W rezultacie intensywny wzrost może spowodować pojawienie się polipów. Zwłaszcza jeśli czynnik drażniący jest stale obecny w powietrzu.

Etapy rozwoju i typy

Na podstawie miejsca występowania polipowatość może być:

1. Antrochoanalus, powstający z zatok szczękowych. Częściej w dzieciństwie i znajduje się z jednej strony.
2. Emoidalne, rozwijające się z błony śluzowej sitowej. Wpływa na obie strony przegrody nosowej na tkance sieciowej głównie dorosłych.
3. Bardzo często pojawia się polip choanalny wyrastający z „kieszonek” szczęki, a także polip antohormanalny. Typ hoanala rozwija się z torbieli retencyjnej.

Polipy nosa, ze względu na ich rozmiar i zmiany, które wywołują, są podzielone na trzy etapy:

1. Pierwszy. Pojawiają się polipy, wypełniając tylko niewielką część przestrzeni nosowej i nie powodując niepotrzebnego dyskomfortu.
2. Drugi. Guzy rosną szybko, rozszerzają się, pokrywają znaczną część jamy nosowej, co utrudnia oddychanie osobie.
3. Po trzecie. Formacje całkowicie blokują drogi oddechowe, a osoba źle oddycha nosem, węch jest stracony. W rezultacie narządy i komórki nie mają tlenu, ponieważ jego pobieranie przez usta nie wystarczy.

Wzrosty w nosie zwykle nie przeszkadzają pacjentowi - nie swędzą, nie bolą, nie krwawią. Objawy patologii zależą od tego, który z powyższych etapów rozwoju obserwuje się u ludzi.

Objawy i zdjęcia

Częściej choroba występuje w postaci przewlekłego nieżytu nosa i można zauważyć kilka dodatkowych objawów.

Polipy w nosie mają następujące objawy:

1. Zakłócenie zapachu, czasami znika całkowicie;
2. Zapalenie zatok (zapalenie zatok, zapalenie sitowe);
3. Osoba ma ataki coryzy wraz z kichaniem, smarkami biegnącymi od nosa, śluzowatym, śluzowo-ropnym. W większości przypadków katar pojawia się na kurzu, pyłku i innych alergenach;
4. Przekrwienie nosa. Stopień przekrwienia zależy od liczby i stopnia proliferacji polipów. Szybko rosną i mogą całkowicie zablokować drogi nosowe, powodując ich całkowitą niedrożność;
5. Bóle głowy o różnym nasileniu występują z powodu rozwoju ropnych powikłań polipowatości, niedostatecznego zaopatrzenia mózgu w tlen;
6. Ból twarzy lub ucisk, który wzrasta wraz z zimnem.
7. Ludzie skarżą się na zły stan ogólny, zaburzenia snu, ciężkość głowy, utratę zdolności umysłowych i pamięciowych;
8. Jeśli polipy zaczęły rosnąć w nosogardzieli, wydzielina może płynąć w dół gardła.

Jeśli polipy są nieregularne, obolałe i krwawią, pilna potrzeba poszukiwania pomocy medycznej, może to być nowotwór złośliwy.

Jakie są niebezpieczne polipy w nosie?

Ryzyko proliferacji błony śluzowej nosa to przede wszystkim rozwój powikłań. Gdy naturalny oddech nosa nie jest niczym utrudniony, następuje nawilżenie i ocieplenie powietrza wpływającego do płuc. Ponadto usuwane są z niego cząsteczki kurzu, które pozostają na błonie śluzowej, a następnie są naturalnie wydalane. Polipy nie pozwalają na swobodny przepływ powietrza wzdłuż drogi nosowej, co zmusza osobę do oddychania przez usta.

W rezultacie powietrze nie ma czasu na właściwe rozgrzanie, co prowokuje takie choroby, jak:

W wyniku naruszenia naturalnej komunikacji między zatokami nosowymi pacjent cierpi na przewlekłe zapalenie zatok.

Im większy wzrost, tym bardziej wywiera on nacisk na naczynia krwionośne tkanki nosowo-gardłowej, powodując tym samym zapalenie migdałków i tworzenie migdałków, wzrost migdałków z objawami bólu gardła. Również upośledzone krążenie krwi może prowadzić do rozwoju przewlekłej kliniki zapalenia migdałków. W odniesieniu do naruszeń rurki słuchowej, zwiększone ciśnienie na niej prowadzi do rozwoju zapalenia ucha lub eustachitis.

Jak leczyć?

Główne leki stosowane do pozbycia się polipowatego zapalenia zatok:

1. Antybiotyki (ceftriakson). Przypisz, jeśli polipy w nosie są wynikiem zapalenia zatok.
2. Środki antyalergiczne (Loratadin). Często polipy są wynikiem alergii, więc musisz zidentyfikować patogen, unikać kontaktu z nim i jednocześnie przyjmować leki przeciwalergiczne.
3. Miejscowe steroidy (mometazon, flutikazon) w wysokich dawkach. Znacząco zmniejsza rozmiar polipów w nosie, ale są one przepisywane tylko w poważnych przypadkach, ponieważ mają wiele działań niepożądanych.
4. Immunoterapia (Ribomunil). Stosuje się go, jeśli polipy są spowodowane obniżeniem odporności, leki przyczyniają się do powstawania nowych przeciwciał.
5. Stabilizatory błony komórek tucznych (kromoglikan sodu, ketotifen). Hamują uwalnianie histaminy, prowokując aktywną pracę dróg oddechowych, obrzęk błony śluzowej nosa i alergie.
6. Wyłączenie produktów zawierających salicylany, a także niektórych barwników spożywczych, zniesienie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Lekarz przepisuje tę metodę leczenia indywidualnej nietolerancji na aspirynę.

Jeśli pacjent ma poważny etap rozwoju polipowatego zapalenia zatok lub leczenia farmakologicznego nie przyniósł pożądanego efektu, konieczne jest zastosowanie środków operacyjnych. Istnieją cztery rodzaje usuwania polipów, różniące się czasem trwania okresu regeneracji i całkowitą chorobowością jamy nosowej. O nich zostaną omówione szczegółowo poniżej.

Niemożliwe jest chirurgiczne usunięcie polipów z nosa:

• z zaostrzeniem astmy oskrzelowej, obturacyjnego zapalenia oskrzeli, alergicznego nieżytu nosa;
• w sezonie zapylania u osób uczulonych na pyłki;
• w niewydolności serca, choroba niedokrwienna serca;
• w ostrych chorobach zakaźnych;
• z poważnymi chorobami narządów wewnętrznych.

Niepożądana operacja również w przypadku przeziębienia, nawet niewielkiej niedyspozycji, podwyższonego ciśnienia krwi - wszystko to może wpływać zarówno na przebieg samej interwencji chirurgicznej, jak i na przebieg okresu regeneracji.

Operacja endoskopowa

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Endoskop z kamerą jest wkładany przez nozdrze do jamy nosowej. Obraz jest wyświetlany na ekranie komputera. Pozwala to dokładnie określić rozmiar i liczbę polipów i wyeliminować je bez uderzania w ważne struktury nosa. Za pomocą sprzętu endoskopowego usuwa się wszystkie zmienione tkanki i wykonuje korektę struktur nosa. Dzięki tej metodzie leczenia nie pozostają traumatyczne blizny i blizny.

Po operacji pojawia się uczucie dyskomfortu, które mija dość szybko. Pacjent odczuwa znaczną ulgę w oddychaniu. Przez 2-3 dni możliwa jest wypływ krwi lub śluzu (nie ropny). Po dniu pacjent zostaje wypisany do domu, a po 3 dniach może pójść do pracy. W okresie pooperacyjnym krople oleju Pinosol są przepisywane 3 razy dziennie przez 5 dni. Następnie spryskaj „Nazonex”.

Polipotomia

Polipotomia to operacja, która pozwala pozbyć się polipów za pomocą pętli tnącej lub haczyka Lange. Jego zaletą jest to, że w jednej procedurze można pozbyć się licznych polipów.

W dniu operacji musisz powstrzymać się od jedzenia. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. 2 ml 1% roztworu nowokainy wstrzykuje się w obszar polipa. Pętla jest wkładana przez nozdrze i łapany jest w nią polip. Stopniowo światło pętli zwęża się wokół nogi polipa i odcina. Haczyk Lange jest używany, gdy konieczne jest usunięcie polipa pochodzącego z labiryntu sitowego. Czas trwania procedury od 45 minut do godziny.

Podczas operacji pacjent siedzi na krześle i trzyma umywalkę w kształcie nerki. Jego głowa pokryta jest sterylnym prześcieradłem. Po operacji powierzchnia śluzówki jest dezynfekowana. Jeśli to konieczne, nos tamponu. Turundy impregnowane wazeliną są wkładane do nosa i mocowane za pomocą procy. Po tej procedurze nie ma blizn, a krwawienie jest zwykle bardzo niewielkie.

Po operacji pacjent pozostaje w szpitalu przez kilka dni. Wymazy usuwa się następnego dnia i wysmarowuje maścią syntomycynową. Zgodnie z zaleceniami lekarza pacjent myje nos. Po 5-7 dniach lekarz przepisuje pacjentowi dom. Pełny okres odzyskiwania trwa od 10 do 20 dni.

Laserowe usuwanie polipów

Procedura ta może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych, tzn. Nie ma potrzeby udawania się do szpitala. Tego dnia lepiej nie jeść. Pacjent jest wstrzykiwany w obszar leku znieczulającego polip. Endoskop z kamerą i sprzętem laserowym wprowadza się do jamy nosowej. Za pomocą wiązki laserowej lekarz ogrzewa komórki, które tworzą polip i odparowują. Podczas operacji laser jest szczelnie zamknięty, a krwawienie nie występuje. Również podczas tej procedury możliwość zakażenia jest całkowicie wykluczona. Jest to najmniej traumatyczna procedura, odpowiednia dla osób cierpiących na astmę i dzieci.

Po operacji pacjent musi przyjść do lekarza na kilka dni, aby monitorować stan błony śluzowej. Nie zaleca się picia alkoholu, chodzenia do kąpieli i uprawiania sportu. Może to spowodować krwawienie. Często przepisywane są specjalne aerozole, aby zapobiec ponownemu pojawieniu się polipów.

Usuwanie przez golarkę

Jeden z rodzajów chirurgii endoskopowej, kiedy lekarz widzi wszystko, co dzieje się na ekranie monitora iw pełni kontroluje sytuację. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym.

Golarka lub mikrodebrider usuwa polipy tak dokładnie, jak to możliwe, do zdrowej tkanki. W pewnym sensie miażdży guzy i ssie je. Operacja ma niewielki wpływ i pozwala utrzymać zdrową błonę śluzową. Ryzyko krwawienia jest minimalne. W razie potrzeby lekarz może skorygować wszystkie anatomiczne wady nosa i usunąć polipy wewnątrz zatok. Jest to jedyna metoda, po której praktycznie nie ma powtarzających się polipów.

Po zabiegu pacjent pozostaje w szpitalu przez 3-5 dni. W tym okresie zaleca się płukanie solą fizjologiczną w celu usunięcia pozostałości tkanek i antybiotyków, aby zapobiec wtórnym infekcjom. Lokalnie przepisywane steroidy do zapobiegania ponownej proliferacji tkanki łącznej.

Zapobieganie

Istnieje prewencja pierwotna i wtórna polipowatości w nosie:

1. Profilaktyka pierwotna polega na utrzymaniu zdrowego stylu życia, odpowiedniego i terminowego leczenia patologii narządów laryngologicznych, zwłaszcza chorób jamy nosowej.
2. Profilaktyka wtórna jest ograniczona do leczenia choroby podstawowej (na przykład astmy oskrzelowej).

Oczywiście polipy nosa są nieprzyjemną chorobą, która również poważnie pogarsza jakość życia, ale jest uleczalna. Głównym zadaniem jest dbanie o zdrowie, słuchanie dobrego samopoczucia i konsultowanie się z lekarzem po pojawieniu się pierwszych oznak kłopotów.

Objawy polipowatości nosa

Łagodne nowotwory błony śluzowej nosa są najczęstszym powikłaniem przewlekłego nieżytu nosa. Według statystyk od 2 do 4% całkowitej populacji planety koliduje z nimi. Ten problem może nie być odczuwany przez długi czas z powodu jakichkolwiek objawów, ponieważ jest dość trudny do zdiagnozowania. Jednak w końcowych etapach objawy polipów w nosie są dość wyraźne, najczęściej można się ich pozbyć tylko za pomocą interwencji chirurgicznej.

Treść artykułu

Dlaczego tworzą się guzy?

Nauka nie znalazła jeszcze wyraźnego powodu pojawienia się łagodnych nowotworów, ale zna mechanizm proliferacji polipów. Gdy organizmy chorobotwórcze często mnożą się w górnych drogach oddechowych, błona śluzowa reaguje na nie katarem, więc usuwa chorobotwórczą mikroflorę z organizmu i chroni ją przed infekcją.

Jeśli jednak nie leczysz przeziębienia lub stałego kontaktu z alergenami powodującymi nadmierne wydzielanie błon śluzowych, zacznie się ono zmniejszać. Aby wykonywać swoje funkcje, komórki zawierają naturalną ochronę, zaczynają rosnąć. Tkanka zastępcza - to polipy nosa. Mogą mieć inny kształt i rozmiar od kilku milimetrów do 4 cm. W zależności od lokalizacji, często dzieli się guzy na:

• Emoidalne - najczęściej spotykane u dorosłych pacjentów, charakterystyczną cechą tych guzów jest to, że opierają się na śluzówce sitowej nosa i wpływają tylko na dwie jego boki.
• Antro-stawy - występują głównie u dzieci, znajdują się na zatokach szczękowych, a najczęściej tylko z jednej strony.
• Hoanalnye - najrzadszy gatunek, w miejscu rozmieszczenia jest podobny do polipów antohormalnych, ale jego cechą jest to, że przyczyną rozwoju jest torbiel siatkówki.

Cechy nowotworów

Polipy w nosie mogą mieć bardzo różne objawy, ale kiedy się pojawiają, pacjent może w ogóle nic nie czuć. Wynika to z cech struktury guza. W pierwszych etapach są one raczej małe i niewidoczne gołym okiem, zwłaszcza jeśli rosną w zatokach przynosowych. Są to małe, bezbolesne wyrostki. Są miękkie w dotyku, podobne do galaretki, mogą się łatwo poruszać, nie krwawią i nie powodują dyskomfortu pacjenta na początku rozwoju naruszenia.

Jednak później polipowatość nosa powoduje nieprzyjemne objawy. Chociaż guzy pozostają niewrażliwe, mogą krwawić, zwłaszcza jeśli rozmiar jest dość duży.

Ropne i krwawe wydzieliny z nosa są również wyraźnym objawem choroby, nieustannie przeszkadzają pacjentowi, nie pomagają żadne spraye i krople do nosa. Szczególnie czujni na ich samopoczucie powinny być osoby podatne na pojawienie się polipów, ta kategoria obejmuje pacjentów z takimi chorobami:

• astma oskrzelowa;
• regularne choroby zakaźne;
• przewlekłe procesy zapalne w zatokach przynosowych (zapalenie stawów, zapalenie zatok);
• krzywoliniowa przegroda nosowa;
• alergia;
• grzybicze zapalenie zatok;
• mukowiscydoza;
• nietolerancja osobista na alkohol i aspirynę;
• muscovis - złożona choroba genetyczna;
• przewlekły nieżyt nosa;
• Zespół Younga lub Churga-Strossa.

Oznaki choroby

Polipy nosa zaczynają przeszkadzać pacjentowi od samego początku rozwoju naruszenia, ale jak określić ich obecność, nawet o tym nie myślimy. Powodem tego zjawiska jest dobre maskowanie choroby, może to być banalne zimno.

Stałe przekrwienie błony śluzowej nosa nie przeszkadza szczególnie pacjentowi, stosuje skurcz naczyń krwionośnych, a nawet początkowo odczuwa ulgę. Łagodny, ale uporczywy katar jest pierwszym objawem choroby.

Istnieją również inne objawy polipów nosa, które przyjrzymy się bardziej szczegółowo.

1. Zaburzenia oddychania Polip powoduje ciągły katar, z powodu zatkanego nosa, osoba jest zmuszona oddychać przez usta. Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ suche i nieczyste powietrze dostaje się do płuc. Obecne w nim alergeny mogą pogorszyć stan pacjenta, brak wilgoci prowadzi do wysuszenia błon śluzowych oskrzeli, co powoduje bolesny suchy kaszel.
2. Anosmia - utrata zapachu. Może to być całkowite lub częściowe, gdy rozwijają się polipy nosa. Wynika to z faktu, że w nowotworze praca receptorów, które postrzegają zapachy, jest zakłócona. Czasami trudno jest przywrócić dawną czułość nawet po specjalnej operacji.
3. Kichanie Jest to naturalna obrona organizmu, która jest aktywowana, gdy ciała obce dostaną się do górnych dróg oddechowych. Duży polip może podrażnić rzęski błony śluzowej, postrzega je jako ciało obce i próbuje usunąć je z ciała za pomocą kichania.
4. Wypełnienie nosa. Katar w pierwszym stadium polipowatości nie różni się od zimna, z wyjątkiem tego, że pacjent cały czas się martwi. Później w śluzu pojawia się domieszka ropy, a nawet krwi, co wskazuje na pojawienie się wtórnych infekcji, które będą trudne do wyleczenia.
5. Ból głowy Duży nowotwór może ściskać zakończenia nerwowe, co prowadzi do stałego bólu głowy. Ten objaw może również powodować głód tlenu, ponieważ komórki ciała nie mogą normalnie otrzymywać powietrza przez nos.
6. Ból wokół oczu. Szczególnie często objaw ten objawia się w polipach przedramienia. Ponieważ guzy są zlokalizowane w zatokach przynosowych, mogą wywierać nacisk na oczy, szczególnie wyraźny dyskomfort wyrażany przy naciskaniu skóry. Kiedy choroba jest zaniedbywana, mogą istnieć trudności z poruszaniem się przez wieki.
7. Wrażenie ciała obcego. Pacjent może odczuwać duży polip, jeśli wejdzie w kontakt ze zdrowymi częściami błony śluzowej. Jest to nieco podobne do obecności wysuszonego śluzu w nosie, ale mechaniczne czyszczenie nie daje żadnej ulgi.
8. Utrata smaku. Powiększony nowotwór może wpływać nie tylko na zmysł węchu, ale także na kubki smakowe. Wynika to z naruszenia funkcji receptorów w przerośniętej tkance śluzowej.
9. Problemy ze słuchem. Duży polip może częściowo lub całkowicie zablokować wejście, które prowadzi z nosogardzieli do rurki słuchowej. Prowadzi to do utraty słuchu lub całkowitej utraty słuchu.
10. Problemy z mową. U małych dzieci polipy mogą powodować zaburzenia rozwoju mowy. Jeśli choroba występuje u osoby dorosłej, w głosie pojawia się głos donosowy, pacjent ciągle mówi „w nosie”.
11. Snore Podczas snu polip może częściowo lub całkowicie zablokować kanał nosowy, co powoduje pojawienie się charakterystycznych dźwięków podczas inhalacji i wydechu. W niektórych przypadkach możliwe jest nawet krótkotrwałe zaprzestanie oddychania pacjenta we śnie (bezdech senny).
12. Ciągle otwieraj dolną szczękę. Gdy polip staje się coraz bardziej, nie tylko utrudnia to, ale uniemożliwia oddychanie przez nos. Prowadzi to do tego, że osoba jest zmuszona oddychać przez usta, ponieważ jego dolna szczęka stale zwisa.
13. Modyfikacja czaszki i uzębienia twarzy. Najczęściej takie poważne objawy występują u dzieci, ponieważ ich kości wciąż się tworzą. Ciągle otwarte usta prowadzą do tego, że fałdy nosowo-wargowe wygładzają się, ugryzienie jest złamane, a czasem nawet dochodzi do nieprawidłowego rozwoju klatki piersiowej.
14. Zmęczenie. W obecności polipa oddychanie jest zakłócone, a co za tym idzie, zaopatrzenie wszystkich komórek w tlen. Prowadzi to do niewystarczającej zdolności mózgu i mięśni do pracy, człowiek nie może normalnie angażować się w jakąkolwiek aktywność umysłową lub fizyczną.
15. Zaburzenia apetytu i trawienia. Apetyt znika z powodu braku wrażeń smakowych i zapachów, także z powodu chronicznego zmęczenia. Zaburzenia trawienia obserwuje się najczęściej przy łączeniu zakażeń wtórnych, ponieważ drobnoustroje chorobotwórcze mogą przenikać do przewodu pokarmowego.

Gdzie iść

Po znalezieniu przynajmniej jednego z objawów natychmiast udaj się na wizytę do otolaryngologa. Jest to specjalista zajmujący się diagnozowaniem i leczeniem wszystkich chorób ucha, nosa i gardła. Przy pomocy endoskopii i rinoskopii pacjent jest badany, metody te pozwalają na wizualną ocenę obrazu.

Ponadto lekarz przepisze dodatkowe testy, mogą to być testy alergiczne, badanie krwi, test na mukowiscydozę (genetyczne predyspozycje do pojawienia się torbieli).

Rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa, a także rentgenologia, należą do metod sprzętowych stosowanych do wykrywania problemów. Te pomiary diagnostyczne pomagają lekarzowi ustalić rozmiar, liczbę i lokalizację nowotworów, nawet jeśli nie są one widoczne za pomocą badania zewnętrznego.

Po ocenie wszystkich czynników i zbadaniu obrazu klinicznego ENT wybiera metodę eliminacji problemu.

Prognozy

W zależności od wybranej przez lekarza metody leczenia i charakterystyki pacjenta, polipy mogą zniknąć na zawsze lub na długi czas. Najczęściej występuje nawrót. Może to być spowodowane indywidualnymi predyspozycjami i błędną diagnozą.

Jeśli terapia miała na celu nie tylko eliminację guzów, ale także leczenie chorób, które doprowadziły do ​​ich pojawienia się, ryzyko ponownego pojawienia się guzów jest minimalne.

Aby skonsolidować wyniki uzyskane w wyniku leczenia, lekarze zalecają pacjentom poddanie się kuracji lekami homeopatycznymi lub stosowanie środków ludowych, aby zapobiec nawrotowi choroby. Ponadto pacjent musi całkowicie chronić się przed chorobami, które mogą powodować przerost błony śluzowej. Aby to zrobić, postępuj zgodnie z następującymi zasadami:

• utrzymać lokalną odporność, często chodzić na świeżym powietrzu;
• witalizować dietę;
• jedz więcej zbóż, roślin strączkowych, zbóż;
• przyjmuj pokarmy, które są dobre dla odporności, takie jak miód, mleko itp.;
• unikaj hipotermii, zawsze dobrze się ubieraj w chłodnej porze roku;
• nie chodź do zatłoczonych miejsc podczas epidemii;
• nie kontaktować się z pacjentami, aby się nie zarazić;
• chronić się przed negatywnymi skutkami alergenów;
• zrezygnować ze złych nawyków;
• w pełni się zrelaksować;
• uprawiać sport, jest dobrze hartowany.

Możliwe komplikacje

Jeśli nie przestrzegasz wszystkich tych zasad i nie zdążysz na badania profilaktyczne laryngologii, polipy mogą powodować poważne komplikacje. Jest to nabywanie nowych chorób współistniejących oraz dodanie ciężkich zakażeń i innych zaburzeń, a nawet śmierci.

Późne leczenie guzów może prowadzić do następujących konsekwencji:

• zapalenie gardła;
• zapalenie krtani;
• zapalenie tchawicy;
• zapalenie krtani i tchawicy;
• zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc;
• zapalenie zatok;
• zapalenie migdałków gardłowych;
• ból gardła;
• przewlekłe zapalenie migdałków;
• zapalenie ucha środkowego;
• Eustachitis;
• zwiększone ryzyko udaru z powodu tworzenia się skrzepów krwi w żyłach;
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zakażenie błon i płynów otaczających rdzeń kręgowy i mózg).

Podsumuj

Obecność polipów w nosie jest dość trudna do rozpoznania na wczesnych etapach, ale jest całkiem możliwe, jeśli dobrze jest śledzić zmiany w organizmie. Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy choroby, musisz udać się do lekarza i przejść leczenie, w przeciwnym razie mogą wystąpić bardzo poważne komplikacje.

W klinice laryngologicznej poddajesz się badaniom profilaktycznym na czas i nie ignorujesz pomocy medycznej w przypadku chorób, co pomoże zachować zdrowie.

Polipy w nosie - przyczyny, pierwsze oznaki i objawy. Polipy w nosie - metody leczenia polipów, zapobieganie powikłaniom

Polipy są łagodnymi guzami przerośniętej tkanki nabłonkowej. W nosie mają wygląd grochu, grzybów lub winogron, ich rozmiary są różne.

Według statystyk polipy w nosie (polipy, polipy nosa) występują u 1 do 5% populacji planety. Występuje we wszystkich grupach wiekowych (zarówno dzieci, jak i dorosłych), mężczyźni częściej cierpią: są podatni na polipy nosa około 4 razy więcej. Chociaż dane te są sprzeczne, a według niektórych danych polipy w nosie, przeciwnie, częściej występują u kobiet 2 razy niż u mężczyzn.

Polipy w nosie - znaki

Tworzenie polipów w nosie jest rodzajem reakcji kompensacyjnej organizmu w odpowiedzi na przeziębienia i inne zakaźne choroby nosa.

Komórki nabłonkowe błony śluzowej nosa czasami nie radzą sobie z patogenem. Leukocyty są aktywowane, co niszczy patogeny, ale ich liczba często nie wystarcza do zwalczania infekcji.

Organizm próbuje zwiększyć powierzchnię tkanki nabłonkowej, aby skutecznie zwalczać infekcję - w wyniku jej wzrostu pojawiają się polipy:

• ruchome, bezbolesne narośle o kształcie okrągłym lub owalnym;

• średnica od kilku milimetrów do kilku centymetrów;

• przypominają groch lub grono;

• o gładkiej powierzchni;

Lokalizacja rozróżnia:

1. Polipy przeciwzakrzepowe - znajdują się w zatokach szczękowych, rosną od górnej szczęki do nosogardzieli. Głównie u dzieci ze względu na małe przejście z zatok szczękowych do jamy nosowej.

2. Etmoidalne - rosną w zatokach tkanki sinusoidalnej, głównie u dorosłych, gdy są badane przez laryngologa - lekarza z rozszerzaniem, są wyraźnie widoczne.

U dzieci, głównie w wieku przedszkolnym, z niską i osłabioną odpornością, gdy układ odpornościowy jest słaby, tkanki ciała same zwalczają infekcję. W rezultacie powstają polipy.

Polipy nosowe - przyczyny

Podczas diagnozowania polipów w nosie przyczyny ich pojawienia się są związane z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej. Do jego wyglądu prowadzi:

• choroby zakaźne przeziębienia, które występują z uszkodzeniem błony śluzowej nosa - nieżyt nosa (nieżyt nosa);

• przewlekły nieżyt nosa bez odpowiedniego leczenia, które jest spowodowane miejscowym zakażeniem lub niedoborem odporności;

• przewlekłe zapalenie zatok przynosowych (PPN) (zapalenie stawów, zapalenie zatok, zapalenie jelita grubego, zapalenie zatok przynosowych);

• alergiczny nieżyt nosa (głównie w dzieciństwie);

• niektóre choroby, które również mają składnik alergiczny (astma oskrzelowa, nietolerancja aspiryny, mukowiscydoza itp.);

• skrzywienie przegrody nosowej, wynikające głównie z urazu, który w wyniku rozwijających się trudności w oddychaniu prowadzi do kompensacyjnego rozwoju polipów nosa;

• niewłaściwa dieta, która powoduje powstawanie zwiększonej ilości śluzu w nosie, co stwarza korzystne warunki dla rozwoju zakażenia, a później - polipów;

• predyspozycje genetyczne - udowodniono, że polipy są dziedziczone (z mukowiscydozą).

Polipy w nosie - pierwsze objawy

Jeśli w nosie są polipy, pierwsze objawy zależą od wielu czynników, w tym od rozmiaru i rozległości zmian. W przypadku małych polipów mogą nie występować objawy kliniczne.

W zależności od wielkości formacji w nosie, istnieją trzy etapy polipów:

Etap I - polip lekko pokrywa się z jamą nosową.

Etap II - znaczna część jamy nosowej jest zablokowana.

Etap III - cały kanał nosowy jest zamknięty polipem.

Po osiągnięciu dużych polipów w nosie pojawiają się pierwsze objawy:

• przekrwienie błony śluzowej nosa, utrudnione oddychanie przez nos - jest to spowodowane tym, że przerośnięte formacje polipowe blokują część kanału nosowego, a także ściskają naczynia krwionośne błony śluzowej nosa;

• katar, śluz lub śluz - ropny wydzielina z nosa: są to objawy wtórnej infekcji, która dołączyła i gruczoły ciężko pracują;

• kichanie, które tłumaczy się wzrostem polipa, który w procesie wzrostu dotyka i podrażnia rzęski błony śluzowej, które postrzegają ją jako obcy przedmiot, kichanie jest ochronną reakcją ciała przed wpadnięciem do jamy nosowej, a następnie ciał obcych, nie przynosi ulgi w tych przypadkach;

• hypoosmia, anosmia (zmniejszenie lub brak zapachu): gdy tkanka łączna rośnie w polipie, występuje zaburzenie w funkcjonowaniu receptorów wyczuwających zapachy - powietrze przestaje wpływać do tej części nosa, w której występuje rozpoznanie zapachu;

• ból głowy jest wynikiem niedotlenienia, rozwijającego się z powodu upośledzonego oddychania przez nos i niedostatecznego dostarczania tlenu do mózgu, jak również z obecnością zapalenia zatok lub zapalenia zatok czołowych, które są często przewlekłym, okresowo zaostrzającym się procesem w obecności polipów;

• naruszenie donosowego głosu;

W przypadku polipów w nosie, pierwszymi objawami u dzieci mogą być częste zapalenie gruczołowe i zapalenie migdałków.

Charakterystyczny jest również wygląd pacjenta, zwłaszcza dziecka:

• stale otwarte usta;

• wygładzanie fałdów nosowo-wargowych;

• zmiana kształtu twarzy i uzębienia;

• oddychanie przez usta.

W obecności co najmniej jednego - dwóch z tych objawów należy skontaktować się z dzieckiem do lekarza.

Polypas w nosie - leczenie

Jeśli diagnoza zostanie zweryfikowana, polipy znajdują się w nosie, ich leczenie zależy od przyczyny, która spowodowała ich powstanie. W przypadku małych polipów zaleca się leczenie terapeutyczne.

W przypadku alergicznego nieżytu nosa należy zidentyfikować przyczynę, a następnie w leczeniu stosuje się leki przeciwhistaminowe (Loratadin, Cetrin itp.).

Jeśli proces zapalny (zapalenie zatok, zapalenie czołowe lub inne) występuje w polipach w nosie, leczenie polega na przepisaniu leków przeciwbakteryjnych (Macropen, Ceftriakson itp.).

W przypadku polipów nosa spowodowanych nietolerancją aspiryny, jagody, które mają salicylany (truskawki, agrest, wiśnie, porzeczki) są wyłączone z użycia, a niesteroidowe leki przeciwzapalne (zawierają salicyny) są również niedopuszczalne.

Miejscowe steroidy (flutikazon, beklometazon itp.) Stosuje się do leczenia, dotykając wyłącznie błony śluzowej nosa. Zmniejszają polipy, zapalenie i obrzęk błony śluzowej nosa, ale w wysokich dawkach mają skutki uboczne.

Stosuje się również kromoglikany - stabilizatory błony komórek tucznych (sól sodowa kromoglikanu, ketotifen itp.), Które mają działanie przeciwhistaminowe i zapobiegają uwalnianiu histaminy z komórek tucznych.

Immunoterapia - ostatnio stała się powszechna. Takie leki jak Ribomunil są stosowane - przyczynia się do aktywacji odporności humoralnej i komórkowej, zawiera antygeny bakteryjne i niespecyficzne immunomodulatory, aktywuje syntezę specyficznych przeciwciał przeciwko paciorkowcom, które zwiększają odporność.

Gdy pacjent jest leczony w późnym stadium, możliwe jest jedynie leczenie chirurgiczne: konieczna jest operacja usunięcia polipów.

Operacja jest przeprowadzana z pewnymi wskazaniami:

• niemożność oddychania przez nos ze względu na jego pełne przekrwienie;

• ostry spadek zapachu i smaku;

• częste ataki skurczu oskrzeli lub występowanie astmy oskrzelowej;

• S-kształtna krzywizna wysokiego stopnia przegrody nosowej nosa;

• wypływ krwi, czasami z nieprzyjemnym zapachem.

Oprócz chirurgii endoskopowej istnieje laserowa metoda usuwania polipów. Jest przeprowadzana w trybie ambulatoryjnym. Pozytywny punkt leczenia laserem: zatoki nosowe nie są otwierane, a tkanka polipowa nie jest usuwana. Należy jednak pamiętać, że istnieją pewne przeciwwskazania do leczenia laserem:

• zapalenie oskrzeli z elementem obturacyjnym;

• sezonowość kwitnienia niektórych roślin, które mogą powodować alergiczny nieżyt nosa.

Nos Polyps - Zapobieganie

Jeśli polipy w nosie są identyfikowane i operowane, profilaktyka polega na badaniu specjalisty laryngologa dwa razy w roku, aby uniknąć nawrotu choroby.

Możliwe jest zapobieżenie chorobie lub jej nawrotowi, stosując się do następujących zasad:

1. Unikać kontaktu z substancjami drażniącymi (kurz, dym tytoniowy, różne chemikalia).

2. Stale monitoruj wilgotność powietrza w pomieszczeniu - pomoże to zwilżyć drogi oddechowe i uniknąć stanów zapalnych.

3. Przestrzegać higieny osobistej i dokładnie umyć ręce.

Dzięki terminowemu leczeniu lekarza można uniknąć wielu chorób, w tym powstawania polipów.

Polipy w nosie: nowoczesne podejście do problemu

Ponieważ katar jest głównym objawem choroby, choroba jest często nazywana polipowym nieżytem nosa, polipowym nieżytem nosa. Występuje częściej u dorosłych, choroba osiąga szczyt po 50 latach.

Połowa osób z polipami cierpi na przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych, choroby układu oskrzelowo-płucnego, guzy innych narządów. Należy zauważyć, że polipy u dzieci są znacznie mniej powszechne, zazwyczaj ich wygląd jest dziedziczny.

Polipy mogą występować w zatokach szczękowych iw labiryncie sitowym (sitowisku). Haymor częściej przejmuje się jedną ręką i jest wykrywany u dzieci. Ethmoidal polipy pojawiają się po obu stronach, bardziej charakterystyczne dla dorosłych.

Dlaczego się pojawiają

Przyczyny pojawienia się polipów w nosie nie są jeszcze znane. Jest bardziej prawdopodobne, że rozwój choroby jest wywołany przez kilka czynników przyczynowych jednocześnie.

Głównym mechanizmem powstawania polipów jest zwiększenie liczby gruczołów wydzielniczych. W doświadczeniach wykazano, że gdy uszkodzona jest górna warstwa śluzówki (nabłonek), wypada jej pęknięcie, obrzęk i naciek, warstwa śluzówki środkowej lub właściwa śluzówka.

W rezultacie wybrzusza się przez dziurę w nabłonku. A jeśli nabłonek nie w pełni wyzdrowieje, wówczas z właściwego śluzu tworzy się polip, a na nim rosną gruczoły wytwarzające śluz.

Możliwe przyczyny

1. Wzrost we krwi eozynofili, który obserwuje się w alergiach, alergiczne zapalenie zatok przynosowych. Choroba często występuje u pacjentów z alergicznym nieżytem nosa, alergiczną, zakaźną i atopową astmą oskrzelową.
2. Jedna z hipotez mówi, że polipy nosa pojawiają się z powodu grzybów w otaczającym powietrzu. Grzyby dostają się do nosa, po czym eozynofile są wysyłane do błony śluzowej w celu zniszczenia patogennych grzybów. W rezultacie eozynofile wytwarzają toksyczne białka, które uszkadzają błonę śluzową, powodują przewlekłe zapalenie, obrzęk i wzrost polipów.
3. Niektórzy badacze nie wykluczają roli infekcji bakteryjnej.
4. Stymulacja układu odpornościowego przez gronkowce.
5. Wtórny niedobór odporności.
6. Zaburzenia anatomiczne kompleksu osteomeatalnego (przednia część środkowej małżowiny nosowej).
7. Być może polip nosa dziecka jest wynikiem częstej infekcji wirusowej.
8. Możliwe, że pojawiają się one w odpowiedzi na nietolerancję niesteroidowych leków przeciwzapalnych (Ibufen, Paracetamol, Ketorolac itp.)
9. Nierównowaga autonomicznego układu nerwowego (dystonia wegetatywno-naczyniowa, migrena itp.).

Polipy, które pojawiają się w nosie, nie mają nic wspólnego z polipami macicy, okrężnicą. Jednakże zaobserwowano, że są one częściej spotykane u ludzi, którzy mają takie dziedziczne choroby układu oddechowego, jak mukowiscydoza, cm młody mężczyzna, cmag kartageny, choroba utrwalonych rzęsek błony śluzowej.

Objawy

Częściej choroba występuje w postaci przewlekłego nieżytu nosa i można zauważyć kilka dodatkowych objawów.

Polipy w objawach nosa:

• Przekrwienie nosa. Stopień przekrwienia zależy od liczby i stopnia proliferacji polipów. Szybko rosną i mogą całkowicie zablokować drogi nosowe, powodując ich całkowitą niedrożność;
• Osoba ma ataki coryzy wraz z kichaniem, smarkami biegnącymi od nosa, śluzowatym, śluzowo-ropnym. W większości przypadków katar pojawia się na kurzu, pyłku i innych alergenach;
• Jeśli polipy zaczęły rosnąć w nosogardzieli, wydzielina może płynąć w dół gardła;
• Zakłócenie zapachu, czasami znika całkowicie;
• Zapalenie zatok (zapalenie zatok, zapalenie sitowe);
• Bóle głowy o różnym nasileniu występują z powodu rozwoju ropnych powikłań polipowatości, niedostatecznego zaopatrzenia mózgu w tlen;
• Ból twarzy lub ucisk, który wzrasta wraz z zimnem.
• Ludzie skarżą się na zły stan ogólny, zaburzenia snu, ciężkość głowy, utratę zdolności umysłowych i zdolności do przechowywania.

Uwaga: jeśli polipy mają nieregularny kształt, ból i krwawienie, pilną potrzebę poszukiwania pomocy medycznej, może to być nowotwór złośliwy.

Diagnostyka

W celu zdiagnozowania lekarz bada dolegliwości pacjenta, bada nos w lusterkach nosowych, przeprowadza endoskopię nosa, bada funkcje oddechowe i węchowe. Polipy wyglądają jak opuchnięte plamy koloru bladego lub bladego różu, prawie nieczułe, częściej spotykane po obu stronach środkowego kanału nosowego.

Choroba jest powszechna, dlatego często podczas badania rozpoznanie zapalenia zatok, zapalenia zatok przynosowych, zapalenia zatok czołowych i zapalenia klinowego jest jednocześnie potwierdzone. Wszyscy pacjenci, u których polipy zostały wykryte po raz pierwszy, oraz ci, którzy wymagają leczenia chirurgicznego, poddawani są tomografii komputerowej (CT). Działa z kilku stron.

Jak leczyć

Biorąc pod uwagę, że przyczyny choroby są liczne i słabo poznane, podejście do leczenia jest bardzo zróżnicowane u różnych pacjentów - jeden wystarczy do leczenia kroplami i tabletkami do nosa, drugi wymaga leczenia chirurgicznego i terapeutycznego, a trzeci to tylko operacja.

Zasady leczenia:

• Wyeliminuj polipy i katar.
• Przywróć oddech przez nos i zapach.
• Zapobiegaj nawrotom.

Najpierw musisz wyeliminować czynniki, które stymulują wzrost polipów. Dlatego należy unikać kontaktu z pyłkami, grzybami, domowymi, leczniczymi i zawodowymi alergenami, wykluczać żywność zawierającą wiele barwników i aromatów z żywności, unikać aspiryny i pokarmów bogatych w salicylany - pomidory, jabłka, maliny, truskawki, pomarańcze, winogrona, porzeczki.

Konieczne jest leczenie infekcji nosa i zatok przynosowych.

Leki

Leki, których skuteczność nie budzi wątpliwości, co wielokrotnie potwierdzały badania kliniczne - glikokortykosteroidy. Jest to jedyny lek, który może spowolnić wzrost polipów, przedłużyć remisję w przypadku polipowego nieżytu nosa, polipowego zapalenia zatok.

Leki wyraźnie i skutecznie łagodzą stany zapalne i reakcje układu odpornościowego, zmniejszają obrzęk błony śluzowej, wrażliwość nosa na mediatory alergicznego zapalenia i bodźce fizyczne.

1. Krople. Początkowy etap polipowatości nosa bez ciężkiego przekrwienia błony śluzowej nosa leczy się za pomocą glikokortykosteroidów donosowych w postaci kropli i sprayu:
   • Baconase;
   • Nasobek;
   • Tafen;
   • Nazacort;
   • Sintaris;
   • Fliksonaze;
   • Nasonex.

Krople muszą koniecznie być stosowane w okresie pooperacyjnym po usunięciu polipów, ale dopiero po zakończeniu procesu gojenia lub prawie całkowicie, ponieważ hormony spowalniają gojenie się tkanek, pobudzają krwawienie, tworzenie się strupów.