Tamiflu ® (Tamiflu ®)

Opis od 02.11.2015

• Nazwa łacińska: Tamiflu
• Kod ATC: J05AH02
• Składnik aktywny: Oseltamivir (Oseltamyvir)
• Producent: GmbH, Catalent Germany Schorndorf (Niemcy), Ltd. F.Hoffmann-La Roche (Szwajcaria)

Skład

Jedna kapsułka Tamiflu zawiera 30, 45 lub 75 mg substancji czynnej oseltamiwir (fosforan oseltamiwiru) + skrobię, kroskarmelozę sodową, stearylofumaran sodu, żelatynę, dwutlenek tytanu, barwniki czarnego tlenku żelaza, czerwony i żółty, Pvidone K30, talk.

Jedna fiolka leku zawiera 30 mg substancji czynnej fosforan oseltamiwiru + dwutlenek tytanu, gumę ksantanową, sacharynę sodową, sorbitol, cytrynian monosodowy, permasil Tutti-Frutti. Po przygotowaniu zawiesiny zawartość oseltamiwiru wynosi 12 mg na mililitr.

Formularz wydania

Lek jest uwalniany w postaci kapsułek żelatynowych w blistrach po 10 kapsułek, w kartonowym pakiecie jednego blistra. Kapsułki są solidne, nieprzezroczyste. Kapsułka ma szarą obudowę z napisem „ROCHE” i jasnożółtą czapkę z napisem „30 mg”, „45 mg” lub „75 mg”. Napisy są wykonane z jasnoniebieskiego atramentu. Wewnątrz każdej tabletki znajduje się biały i jasnożółty drobny proszek.

Środki w postaci proszku do przygotowywania zawiesin produkowanych w lekkich butelkach o pojemności 30 gramów. Zestaw zawiera plastikowy adapter i strzykawkę dozującą z miarką. Zestaw jest w kartonowych opakowaniach z przegrodą. Proszek jest biały lub lekko żółtawy, ma specyficzny przyjemny owocowy zapach i smak. Proszek duży, granulowany. Po zmieszaniu z wodą tworzy się nieprzezroczysta zawiesina koloru białego lub żółtego.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Oseltamiwir jest prolekiem. Jeden z jego aktywnych metabolitów, karboksylan oseltamiwiru, jest selektywnym inhibitorem neuraminidazy grypy A i B. Jest to enzym, który aktywuje uwalnianie wirusów z zainfekowanych komórek, odpowiada za rozmnażanie i rozprzestrzenianie się szkodliwych czynników w całym organizmie, szczególnie w nabłonku dróg oddechowych.

Istnieją procesy tłumienia replikacji wirusów i zmniejszania ich patogenności. Zmniejsza się również aktywność wydalania i dystrybucji czynników z organizmu nosiciela choroby.

Lek ułatwia przebieg choroby, skraca czas choroby, zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań, takich jak zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, zapalenie ucha lub zapalenie płuc. Według badań klinicznych z udziałem dzieci w wieku do 12 lat, czas trwania choroby zmniejsza się o 2 dni.

Przy stosowaniu profilaktycznym u pacjentów, którzy mają kontakt z zakażonymi pacjentami, członkowie rodziny pacjenta rzadziej otrzymują grypę o 92%.

Warto zauważyć, że narzędzie nie wpływa na intensywność walki organizmu z chorobą, przeciwciała są wytwarzane normalnie. Nie stwierdzono klinicznie istotnych przypadków oporności na leki.

Fosforan oseltamiwiru jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany do przewodu pokarmowego, gdzie w wyniku działania esteraz jelitowych i wątrobowych jest przekształcany w aktywny metabolit. Wykrycie aktywnego metabolitu w osoczu krwi staje się możliwe w ciągu pół godziny po podaniu. Metabolit osiąga maksymalne stężenie w ciągu 2-3 godzin. Metabolit osocza jest 20 razy większy niż metabolit oseltamiwiru.

Wskaźniki farmakokinetyczne oznaczają, że nie zależy od spożycia żywności.

Substancję czynną można znaleźć w błonie śluzowej nosa i oskrzeli, w płucach, tchawicy i uchu środkowym.

Stopień wiązania metabolitu z białkami w osoczu krwi wynosi do 3%, podczas gdy prolek wiąże prawie połowę białek, ale nie wpływa na żadne parametry farmakodynamiczne.

Lek jest usuwany (i jego aktywny metabolit) przez nerki i z kałem (w niewielkim stopniu). Okres półtrwania wynosi około pięciu do dziesięciu godzin.

Osoby cierpiące na ciężką chorobę nerek mogą mieć trudności z usuwaniem leku z organizmu, AUC będzie odwrotnie proporcjonalne do stopnia uszkodzenia narządu. W przypadku patologii wątrobowej takie wzorce nie były obserwowane.

U pacjentów w podeszłym wieku dostosowanie dawki leku nie jest wymagane.

U dzieci w wieku poniżej 12 lat przyspiesza się metabolizm leku, lek jest prawie 2 razy szybciej wydalany z organizmu. W związku z tym wymagana korekta dziennej dawki.

Wskazania do użycia

Lek jest przepisywany w celu zapobiegania i leczenia grypy

W leczeniu grypy lek może być stosowany przez osoby od jednego roku. W przypadku pandemii grypy możliwe jest stosowanie leku u dzieci w wieku 6-12 miesięcy.

Lek wykazał największą skuteczność w przypadku podawania w ciągu dwóch dni po zakażeniu i pierwszych objawów.

Ponadto, Tamiflu może być stosowany jako środek profilaktyczny po kontakcie z zakażonymi osobami w epidemiach i pandemiach u osób starszych niż jeden rok.

Należy zauważyć, że przyjmowanie leku nie zastępuje szczepienia przeciwko wirusowi grypy. Przed użyciem narzędzia, zwłaszcza u dzieci w wieku od 6 do 12 miesięcy, należy skonsultować się z lekarzem.

Przeciwwskazania

• jeśli jesteś uczulony na którykolwiek z jego składników;
• dzieci poniżej 6 miesiąca życia;
• z przewlekłą niewydolnością nerek, z kreatyniną Cl poniżej 10 ml na minutę.

Należy zachować ostrożność u kobiet w ciąży i karmiących piersią, dzieci od 6 do 12 miesięcy.

Efekty uboczne

Podczas przyjmowania leku najczęściej objawia się: nudności, wymioty i ból głowy, zwłaszcza we wczesnych dniach.

Obserwowano dorosłe grupy pacjentów i młodzieży:

Dzieci mogą doświadczyć następujących działań niepożądanych:

W okresie po rejestracji zidentyfikowano przypadki następujących działań niepożądanych (rzadko manifestowane, nie ustalono, czy są one związane z przyjmowaniem leku):

Instrukcje użytkowania Tamiflu (metoda i dawkowanie)

Lek można przyjmować z posiłkami lub niezależnie od posiłku. U niektórych pacjentów lek jest lepiej wchłaniany, jeśli pije się go z jedzeniem.

Standardową dawkę 75 mg na dobę można podzielić na 2 części, jedną kapsułkę 30 mg i jedną 45 mg.

Lepiej rozpocząć leczenie w pierwszych dniach choroby, natychmiast po pojawieniu się pierwszych objawów.

Instrukcje dotyczące stosowania kapsułek Tamiflu do leczenia grypy

Dorośli i dzieci od 13 roku życia przyjmują 75 mg 2 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 5 dni.

Tamiflu dla dzieci od 1 do 12 lat zaleca się wyznaczyć w ilości od 60 do 150 mg na dobę, podzielonej na 2 dawki. Przebieg leczenia wynosi 5 dni.

Dawkowanie zależy w znacznym stopniu od wagi dziecka:

• o wadze do 15 kg - 60 mg dziennie;
• o wadze od 15 do 23 kg - 90 mg;
• dzieci o masie ciała od 23 do 40 - 120 mg dziennie;
• o masie powyżej 40 mg - 150 mg.

Dla dzieci w wieku od sześciu miesięcy do roku przepisuje się 3 mg na kg masy ciała, 2 razy dziennie. Przebieg leczenia jest taki sam jak w innych kategoriach wiekowych.

Instrukcje dotyczące kapsułek do zapobiegania

Zaleca się przyjmowanie leku jako środka profilaktycznego w ciągu 2 dni po kontakcie z pacjentem.

Z reguły należy przyjmować jedną kapsułkę 75 mg 1 raz dziennie przez 10 dni.

Podczas epidemii można pić 75 mg, 1 raz dziennie przez 1,5 miesiąca.

Tamiflu dla dzieci poniżej 12 lat jest przepisywany jako profilaktyka w zależności od wagi:

• do 15 kg - 30 mg dziennie;
• od 15 do 23 kg - 45 mg dziennie;
• od 23 do 40 kg - 60 mg;
• więcej niż 40 mg - 75 mg na dobę.

Czas otrzymania środków wynosi 10 dni.

Jeśli pacjent ma problemy z połknięciem kapsułki lub wygląda na niezdatny do spożycia, zawartość tabletki można wlać do łyżeczki. Następnie dodaj do pojemnika syrop czekoladowy, cukier, miód, mleko skondensowane lub inny produkt, który może ukryć nieprzyjemny smak proszku. Przygotowany produkt należy spożyć natychmiast po wymieszaniu.

Instrukcje przygotowania zawiesin

• Delikatnie wymieszaj zawartość fiolki, aby równomiernie rozprowadzić proszek na dnie.
• Następnie wlej 52 ml wody do miarki (do odpowiedniego znaku).
• Dodaj odmierzoną ilość wody do fiolki, zamknij ją i dobrze wstrząśnij przez co najmniej 15 sekund.
• Zdejmij nasadkę z butelki i włóż adapter do szyi.
• Dobrze zamknij butelkę. Upewnij się, że adapter jest prawidłowo ustawiony.

Na etykiecie należy określić termin użycia przygotowanego leku. Przed przyjęciem zawiesiny fiolkę należy dobrze wstrząsnąć. Zmierz wymaganą ilość leku za pomocą strzykawki pomiarowej.

U pacjentów z uszkodzeniem nerek z kreatyniną Cl 10-30 ml na minutę, dawkę zmniejsza się do 75 mg raz na dobę. Maksymalny czas przyjęcia - 5 dni. W przypadku podawania profilaktycznego dawkę zmniejsza się do 75 mg co drugi dzień lub 30 mg zawiesiny każdego dnia.

Bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 6 miesięcy i osób cierpiących na choroby wątroby nie zostało ustalone.

Jeśli masz kapsułkę 75 mg i musisz podać pacjentowi mniejszą ilość oseltamiwiru:

• Wlać zawartość jednej kapsułki do małego suchego pojemnika.
• Odmierzyć za pomocą strzykawki z podziałką 5 ml wody i dodać do proszku. Dobrze wymieszać
• Jeśli wymagana jest dawka: 30 mg należy pobrać 2 ml mieszaniny, jeśli 45 - 3 ml, jeśli 60 - 4 ml.
• Wstrzyknąć zawartość strzykawki do innego pojemnika.
• Wymieszać zawartość drugiego pojemnika ze słodzikiem (cukier, miód, sok, jogurt), wymieszać i podać pacjentowi.
• Jeśli nie można było pobrać całej zawartości drugiego pojemnika na raz, można dodać wodę i podać pacjentowi napój z uzyskanym roztworem.

Przedawkowanie

Nie zgłoszono przypadków przedawkowania.

Mogą wystąpić nudności, zawroty głowy i wymioty. W przypadku przedawkowania konieczne jest zaprzestanie przyjmowania funduszy i leczenie objawowe.

Podczas przyjmowania do grama leku obserwowano tylko nudności i wymioty.

Interakcja

Interakcja lekowa z reguły nie występuje.

Gdy lek jest łączony z probenecydem (lub innym środkiem blokującym wydzielanie kanalikowe), AUC aktywnego metabolitu zwiększa się około 2 razy, ale nie jest konieczne dostosowywanie dawki środka przeciwwirusowego.

Warunki sprzedaży

Warunki przechowywania

Lek należy przechowywać poza zasięgiem dzieci.

Kapsułki przechowują w normalnej wilgotności, w temperaturze nie wyższej niż 25 stopni.

Proszek do zawieszania jest przechowywany w temperaturze od 15 do 25 stopni.

Przygotowana zawiesina może być przechowywana w ciemnym miejscu w temperaturze od 2 do 8 stopni (17 dni) lub od 15 do 25 stopni (10 dni).

Okres trwałości

5 lat dla kapsułek, 2 lata dla proszku, 10 do 17 dni dla przygotowanej zawiesiny.

Specjalne instrukcje

U dzieci i młodzieży, pacjentów z grypą i przyjmujących Tamiflu zdarzały się przypadki drgawek i majaczenia. Nie znaleziono jednak bezpośredniego związku między zaburzeniami psychoneurotycznymi a przyjmowaniem leków (wyniki trzech niezależnych badań epidemiologicznych na dużą skalę). Objawy te wystąpiły u dzieci, które nie przyjmowały tego leku.

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek zaleca się dostosowanie dawki dziennej po konsultacji ze specjalistą.

Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u osób z obniżoną odpornością.

Przyjmowanie Tamiflu nie zastępuje corocznej szczepionki przeciw grypie. Lek chroni przed chorobą tylko w momencie przyjęcia.

Nie wiadomo, jak skuteczny jest lek przeciwko innym chorobom (z wyjątkiem wirusów grypy A i B).

Analogi Tamiflu

Strukturalne analogi leku w tej chwili nie istnieją. Bliskie, ale nieco gorsze pod względem wydajności analogi Relenz, Floustol, Oseltamivir i Arbidol nie są wystarczająco zbadane.

Podczas ciąży i laktacji

Podczas badania na ssakach zwierzęcych okazało się, że oseltamiwir przenika do mleka matki. Aktywny składnik i jego aktywny metabolit stwierdzono u kobiet karmiących piersią w stężeniach subterapeutycznych. Przed użyciem leku w okresie laktacji należy skonsultować się ze specjalistą.

Kobiety w ciąży mogą przyjmować lek po ocenie stosunku uszkodzenia płodu / korzyści do matki (po konsultacji z lekarzem).

Recenzje Tamiflu

O leku najlepiej reagują:

• „... eleganckie pigułki na zimno”;
• „... pijesz i nie chorujesz”;
• „... kiedy zachorowałem, zacząłem dawać mojemu mężowi i dzieciom - wyzdrowiały po 3 dniach”.

Z działań niepożądanych najczęściej narzekają nudności i luźne stolce (głównie u dzieci).

Recenzje Tamiflu dla dzieci są dobre. Niektórzy piją lek w profilaktyce przed wysłaniem dziecka do szkoły lub przedszkola.

Cena Tamiflu gdzie kupić

Koszt 10 kapsułek dawki leku 75 mg wynosi około 1200 rubli.

Cena Tamiflu w aptekach w postaci proszku do sporządzania zawiesin - 1198 rubli za butelkę 30 gramów.

Tamiflu

Dzisiaj w sprzedaży

Forma uwalniania, skład i opakowanie

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar nr 4, korpus i czapka jasnożółta, nieprzezroczyste; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „30 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład otoczki kapsułki: żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelaza żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład atramentu do drukowania na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar nr 4, korpus i czapka szara, nieprzezroczyste; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „45 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład otoczki kapsułki: żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład atramentu do drukowania na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar nr 2, nieprzezroczyste, szare ciało, jasnożółta czapka; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „75 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład korpusu kapsułki: żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład czapki kapsułki: żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelaza żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład atramentu do drukowania na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Proszek do sporządzania zawiesin do podawania doustnego od koloru białego do jasnożółtego, drobnoziarnisty, o owocowym zapachu; dozwolone jest zbijanie; po rekonstytucji tworzy nieprzezroczystą zawiesinę od białej do jasnożółtej.

Substancje pomocnicze: sorbitol, dwutlenek tytanu, benzoesan sodu, guma ksantanowa, dihydrocytan sodu, sacharynian sodu, Permasil 11900-31 środek smakowy Tutti Frutti.

* przygotowana zawiesina zawiera oseltamiwir 12 mg / ml

30 g - butelki ze szkła lekkiego (1) w komplecie z plastikowym adapterem, plastikową strzykawką dozującą i miarką - pakuje tekturę.

Grupa kliniczno-farmakologiczna

Działanie farmakologiczne

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit karboksylan oseltamiwiru (OC) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo powstałych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się wirusa na ciało.

Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. Badania klinicznych izolatów wirusa grypy wykazały, że stężenie OC jest niezbędne do hamowania neuraminidazy o 50% (IC₅₀) wynosi 0,1–1,3 nM dla wirusa grypy A i 2,6 nM dla wirusa grypy B. Według opublikowanych badań, średnie wartości IC₅₀ dla wirusa grypy B jest nieco wyższy i wynosi 8,5 nM.

Skuteczność kliniczna Tamiflu® została wykazana w badaniach nad eksperymentalną grypą u ludzi oraz w badaniach fazy III zakażenia grypą, które pojawiły się w warunkach naturalnych. W przeprowadzonych badaniach Tamiflu® nie wpływał na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na podanie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Naturalne badania infekcji grypy

W badaniach klinicznych III fazy prowadzonych na półkuli północnej w latach 1997–1998 podczas zakażenia grypą sezonową pacjenci zaczęli otrzymywać Tamiflu® nie później niż 40 godzin po pierwszych objawach zakażenia grypą. 97% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 3% pacjentów z wirusem grypy B. Tamiflu® znacząco skrócił okres objawów klinicznych zakażenia grypą (przez 32 godziny). U pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem grypy, którzy przyjmowali Tamiflu®, nasilenie choroby, wyrażone jako pole pod krzywą dla indeksu skumulowanych objawów, było o 38% mniejsze w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali placebo. Ponadto u młodych pacjentów bez chorób współistniejących Tamiflu® zmniejszył o około 50% częstość występowania powikłań grypy, wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). W tych badaniach klinicznych fazy III uzyskano wyraźne dowody skuteczności leku w odniesieniu do drugorzędnych kryteriów skuteczności związanych z aktywnością przeciwwirusową: Tamiflu® spowodował zarówno skrócenie czasu wydalania wirusa, jak i zmniejszenie powierzchni pod krzywą „miana czasu wirusowego”.

Dane uzyskane w badaniu dotyczącym leczenia Tamiflu® u pacjentów w średnim i podeszłym wieku pokazują, że przyjmowaniu Tamiflu® w dawce 75 mg 2 razy / dobę przez 5 dni towarzyszyło klinicznie istotne zmniejszenie mediany okresu klinicznych objawów zakażenia grypą, podobne do tego u dorosłych pacjentów młodsze jednak różnice nie osiągnęły istotności statystycznej. W innym badaniu pacjenci z grypą w wieku powyżej 13 lat, u których jednocześnie występowały przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego i / lub układu oddechowego, otrzymywali Tamiflu® w tym samym schemacie dawkowania lub placebo. Nie było różnic w medianie okresu przed zmniejszeniem objawów klinicznych zakażenia grypą w grupach Tamiflu® i placebo, jednak okres wzrostu temperatury podczas przyjmowania Tamiflu® zmniejszył się o około 1 dzień. Odsetek pacjentów uwalniających wirusa w dniach 2 i 4 stał się znacznie mniejszy. Profil bezpieczeństwa Tamiflu® u pacjentów z grupy ryzyka nie różnił się od profilu w populacji ogólnej pacjentów dorosłych.

Leczenie grypy u dzieci

Dzieci w wieku 1-12 lat (średnia wieku 5,3 lat), które miały gorączkę (≥37,8 ° C) i jeden z objawów układu oddechowego (kaszel lub nieżyt nosa) podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji, miały podwójnie ślepą placebo kontrolowane badanie. 67% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 33% pacjentów z wirusem grypy B. Lek Tamiflu® (przyjmowany nie później niż 48 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą) znacząco skrócił czas trwania choroby (o 35,8 godziny) w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako czas na zaprzestanie kaszlu, przekrwienie błony śluzowej nosa, zanik gorączki i powrót do normalnej aktywności. W grupie dzieci, które otrzymały Tamiflu®, częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego zmniejszyła się o 40% w porównaniu z grupą placebo. Powrót do normalnej aktywności nastąpił prawie 2 dni wcześniej u dzieci, które otrzymały Tamiflu®, w porównaniu z grupą placebo.

Inne badanie dotyczyło dzieci w wieku 6–12 lat cierpiących na astmę oskrzelową; 53,6% pacjentów miało zakażenie grypą potwierdzone serologicznie i / lub w hodowli. Mediana czasu trwania choroby w grupie pacjentów leczonych preparatem Tamiflu® nie zmniejszyła się znacząco. Ale przez ostatnie 6 dni terapii Tamiflu®, wymuszona objętość wydechowa w ciągu 1 sekundy (FEV₁) wzrosła o 10,8% w porównaniu z 4,7% u pacjentów otrzymujących placebo (p = 0,0148).

Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży

Profilaktyczna skuteczność Tamiflu® w naturalnych zakażeniach grypą A i B została udowodniona w 3 oddzielnych badaniach klinicznych III fazy.

W badaniu III fazy dorośli i młodzież, którzy mieli kontakt z chorym członkiem rodziny, zaczęli przyjmować Tamiflu® przez dwa dni po wystąpieniu objawów grypy u członków rodziny i kontynuowali leczenie przez 7 dni, co znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy w kontaktach. 92%.

W podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem nieszczepionych i ogólnie zdrowych dorosłych w wieku 18–65 lat, przyjmowanie Tamiflu® podczas epidemii grypy znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy (o 76%). Uczestnicy tego badania przyjmowali lek przez 42 dni.

W podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu pacjentów w podeszłym wieku i starczych w domach opieki, z których 80% zostało zaszczepionych przed sezonem, gdy przeprowadzono badanie, Tamiflu® znacząco zmniejszył częstość występowania grypy o 92%. W tym samym badaniu Tamiflu® znacząco (o 86%) zmniejszył częstość powikłań grypy: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok. Uczestnicy tego badania przyjmowali lek przez 42 dni.

We wszystkich trzech badaniach klinicznych około 1% pacjentów zachorowało na grypę Tamiflu®.

W tych badaniach klinicznych Tamiflu® znacznie zmniejszył częstotliwość uwalniania wirusa i uniemożliwił przeniesienie wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Zapobieganie grypie u dzieci

Skuteczność profilaktyczną Tamiflu® w naturalnym zakażeniu grypą wykazano w badaniu u dzieci w wieku od 1 do 12 lat po kontakcie z chorym członkiem rodziny lub osobą ze stałego środowiska. Głównym parametrem skuteczności w tym badaniu była częstość laboratoryjnie potwierdzonych zakażeń grypą. W badaniu dzieci, które otrzymywały Tamiflu® (proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego) w dawce 30-75 mg 1 raz na dobę przez 10 dni i początkowo nie uwalniały wirusa, częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy spadła do 4% (2/47 ) w porównaniu z 21% (15/70) w grupie placebo.

Podczas przyjmowania leku Tamiflu® w celu profilaktyki poekspozycyjnej (7 dni), zapobiegania kontaktowi w rodzinie (10 dni) i zapobieganiu sezonowemu (42 dni), nie stwierdzono przypadków lekooporności.

Ryzyko lekooporności przy stosowaniu w leczeniu grypy zostało szeroko zbadane. Według wszystkich sponsorowanych przez Roche badań klinicznych nad leczeniem zakażenia grypą podczas przyjmowania Tamiflu® u dorosłych pacjentów / młodzieży, oporność na oseltamiwir stwierdzono w 0,32% przypadków (4/1245) przy użyciu fenotypowania i 0,4% przypadków (5/1245) przy użyciu fenotypowania i genotypowanie oraz u dzieci od 1 roku do 12 lat odpowiednio w 4,1% (19/464) i 5,4% (25/464) przypadków. Wszyscy pacjenci mieli tymczasowy przewóz wirusa odpornego na OK. Nie wpłynęło to na eliminację wirusa i nie spowodowało pogorszenia stanu klinicznego.

W badaniach in vitro lub w literaturze znaleziono kilka różnych mutacji specyficznych dla podtypu wirusów neuraminidazy. Stopień odczulenia zależał od rodzaju mutacji, więc przy mutacji I222V w N1 czułość zmniejszyła się o 2 razy, a przy R292K w N2 - o 30 000 razy. Nie wykryto mutacji, które zmniejszałyby czułość wirusa grypy B neuraminidazy in vitro.

U pacjentów leczonych oseltamiwirem, zarejestrowane mutacje N1 neuraminidazy (w tym wirusy H5N1), prowadzące do oporności / zmniejszonej wrażliwości na TC, to H274Y, N294S (1 przypadek), E119V (1 przypadek), R292K (1 przypadek) i mutacje neuraminidazy N2 - N294S (1 przypadek) i SASG245-248del (1 przypadek). W jednym przypadku wykryto mutację G402S wirusa grypy B, co spowodowało 4-krotny spadek czułości, aw jednym przypadku mutację D198N z 10-krotnym zmniejszeniem czułości u dziecka z niedoborem odporności.

Wirusy o opornym genotypie neuraminidazy różnią się w różnym stopniu odpornością na naturalny szczep. Wirusy z mutacją R292K w N2 u zwierząt (myszy i fretki) są znacznie bardziej zakaźne, patogenne i zaraźliwe niż wirusy z mutacją E119V w N2 i D198N w B i różnią się nieco od szczepu typu dzikiego. Wirusy z mutacją H274Y w N1 i N294S w N2 zajmują pozycję pośrednią.

U pacjentów, którzy nie otrzymywali oseltamiwiru, stwierdzono mutacje wirusa grypy A / H1N1 występujące w warunkach naturalnych, które miały zmniejszoną wrażliwość na lek in vitro. Stopień zmniejszenia wrażliwości na oseltamiwir i częstość występowania takich wirusów może się różnić w zależności od pory roku i regionu.

Wyniki badań przedklinicznych

Dane przedkliniczne uzyskane na podstawie standardowych badań dotyczących bezpieczeństwa farmakologicznego, genotoksyczności i toksyczności przewlekłej nie wykazały żadnego szczególnego zagrożenia dla ludzi.

Rakotwórczość: Wyniki trzech badań dotyczących wykrywania potencjalnego działania rakotwórczego (dwa 2-letnie badania na szczurach i myszach dotyczące oseltamiwiru i jedno 6-miesięczne badanie transgenicznych myszy Tg: AC dla aktywnego metabolitu) były negatywne.

Mutagenność: standardowe testy genotoksyczne na oseltamiwir i aktywny metabolit były negatywne.

Wpływ na płodność: oseltamiwir w dawce 1500 mg / kg / dobę nie wpływał na funkcję generatywną u samców i samic szczurów.

Teratogenność: w badaniach nad teratogennością oseltamiwiru w dawce do 1500 mg / kg / dobę (u szczurów) i do 500 mg / kg / dobę (u królików) nie stwierdzono wpływu na rozwój zarodka i płodu. W badaniach dotyczących okresów rozwoju przedporodowego i poporodowego u szczurów po wprowadzeniu oseltamiwiru w dawce 1500 mg / kg / dobę zaobserwowano wzrost okresu porodu: limit bezpieczeństwa między narażeniem dla ludzi a maksymalną dawką nieskuteczną u szczurów (500 mg / kg / dzień) dla oseltamiwir jest 480 razy większy, a jego aktywny metabolit - 44 razy. Narażenie u płodu wynosiło 15-20% u matki.

Inne: oseltamiwir i aktywny metabolit przenikają do mleka karmiących szczurów.

U około 50% badanych świnek morskich, gdy substancję czynną oseltamiwir podawano w maksymalnych dawkach, zaobserwowano uczulenie skóry w postaci rumienia. Ujawniono również odwracalne podrażnienie oczu u królików.

Podczas gdy fosforan oseltamiwiru w bardzo wysokich pojedynczych dawkach doustnych (657 mg / kg i więcej) nie dotykał dorosłych szczurów, dawki te miały toksyczny wpływ na niedojrzałe 7-dniowe szczury szczurów, w tym doprowadziło do śmierci zwierząt. Nie obserwowano działań niepożądanych w przypadku długotrwałego podawania w dawce 500 mg / kg / dobę od 7 do 21 dni okresu poporodowego.

Farmakokinetyka

Fosforan oseltamiwiru jest łatwo wchłaniany z przewodu pokarmowego i jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz wątrobowych i jelitowych. Stężenie aktywnego metabolitu w osoczu określa się w ciągu 30 minut, czas do osiągnięcia C_max wynosi 2-3 godziny, a ponad 20 razy stężenie proleku. Co najmniej 75% wchłoniętej dawki wchodzi do krążenia ogólnego w postaci aktywnego metabolitu, mniej niż 5% w postaci pierwotnego leku. Stężenia w osoczu obu proleków i aktywnego metabolitu są proporcjonalne do dawki i nie zależą od przyjmowania pokarmu.

V_ss aktywny metabolit - 23 l.

Zgodnie z badaniami na zwierzętach, po spożyciu fosforanu oseltamiwiru, jego aktywny metabolit stwierdzono we wszystkich głównych ogniskach zakażenia (płuca, popłuczyny oskrzelowe, błona śluzowa nosa, ucho środkowe i tchawica) w stężeniach zapewniających działanie przeciwwirusowe.

Metabolit wiążący się z białkami osocza wynosi 3%. Wiązanie proleków z białkami osocza wynosi 42%, co nie wystarcza do wywołania znaczących interakcji leku.

Fosforan oseltamiwiru jest silnie przekształcany w aktywny metabolit przez działanie esteraz, które są głównie w wątrobie. Ani fosforan oseltamiwiru, ani aktywny metabolit nie są substratami ani inhibitorami izoenzymów cytochromu P450.

Wydalany (> 90%) jako aktywny metabolit głównie przez nerki. Aktywny metabolit nie jest dalej przekształcany i jest wydalany przez nerki (> 99%) przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie kanalikowe. Klirens nerkowy (18,8 l / h) przekracza wskaźnik filtracji kłębuszkowej (7,5 l / h), co wskazuje, że lek jest również wydalany przez wydzielanie kanalikowe. Mniej niż 20% podanego leku jest wydalane przez jelita. T_1/2 aktywny metabolit wynosi 6-10 godzin

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Pacjenci z uszkodzeniem nerek

Podczas stosowania Tamiflu® (100 mg 2 razy / dobę przez 5 dni) u pacjentów z różnym stopniem uszkodzenia nerek, AUC jest odwrotnie proporcjonalny do zmniejszenia czynności nerek.

Leczenie. Pacjenci z QC większym niż 30 ml / min dostosowanie dawki nie są wymagane. U pacjentów z CK od 10 do 30 ml / min dawkę Tamiflu® należy zmniejszyć do 75 mg 1 raz na dobę przez 5 dni. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów poddawanych stałej hemodializie lub przewlekłej dializie otrzewnowej o końcowym stadium przewlekłej niewydolności nerek oraz u pacjentów z CC ≤ 10 ml / min.

Zapobieganie. Pacjenci z QC większym niż 30 ml / min dostosowanie dawki nie są wymagane. U pacjentów z CC od 10 do 30 ml / min zaleca się zmniejszenie dawki Tamiflu ® do 75 mg co drugi dzień; lub kapsułki 30 mg na dobę lub 30 mg zawiesiny na dobę. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów poddawanych stałej hemodializie lub przewlekłej dializie otrzewnowej o końcowym stadium przewlekłej niewydolności nerek oraz u pacjentów z CC ≤ 10 ml / min.

Pacjenci z uszkodzeniem wątroby

Dane uzyskane w badaniach in vitro i na zwierzętach dotyczące braku znaczącego wzrostu AUC fosforanu oseltamiwiru w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach czynności wątroby potwierdzono w badaniach klinicznych. Nie badano bezpieczeństwa i farmakokinetyki fosforanu oseltamiwiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Pacjenci w podeszłym wieku i starcze

U pacjentów w podeszłym wieku i w starszym wieku (65-78 lat) ekspozycja aktywnego metabolitu w stanie równowagi jest o 25-35% wyższa niż u młodszych pacjentów, gdy przepisuje się podobne dawki Tamiflu®. T_1/2 lek u pacjentów w podeszłym wieku i starczych nie różnił się znacząco od leku u pacjentów młodszych. Biorąc pod uwagę dane dotyczące narażenia na lek i jego tolerancji u pacjentów w podeszłym wieku i starszych, dostosowanie dawki nie jest wymagane w leczeniu i zapobieganiu grypie.

Farmakokinetykę leku Tamiflu® badano u dzieci w wieku od 1 do 16 lat w badaniu farmakokinetycznym z pojedynczą dawką leku oraz w badaniu klinicznym dotyczącym wielokrotnego stosowania leku u niewielkiej liczby dzieci w wieku 3-12 lat. U małych dzieci eliminacja proleku i aktywnego metabolitu występuje szybciej niż u dorosłych, co prowadzi do niższego AUC w stosunku do konkretnej dawki. Przyjmowanie leku w dawce 2 mg / kg zapewnia taką samą AUC dla karboksylanu oseltamiwiru, co osiąga się u dorosłych po pojedynczej dawce kapsułki z 75 mg leku (co odpowiada około 1 mg / kg). Farmakokinetyka oseltamiwiru u dzieci w wieku powyżej 12 lat jest taka sama jak u dorosłych.

Wskazania do stosowania leku

- leczenie grypy u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 1 roku;

- zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat, które są w grupach o podwyższonym ryzyku zakażenia wirusem (w jednostkach wojskowych i dużych zespołach produkcyjnych, u osłabionych pacjentów);

- zapobieganie grypie u dzieci w wieku powyżej 1 roku.

Schemat dawkowania

Lek przyjmuje się doustnie, podczas posiłków lub niezależnie od posiłku. Tolerancja leku może ulec poprawie, jeśli jest przyjmowany z posiłkami.

Dorośli, nastolatki lub dzieci, które nie mogą połknąć kapsułki, mogą również otrzymać leczenie Tamiflu® w postaci proszku do przygotowania zawiesiny doustnej.

W przypadkach, w których Tamiflu® w postaci proszku nie jest dostępny do sporządzania zawiesiny doustnej lub występują oznaki starzenia się kapsułek, należy otworzyć kapsułkę i wlać jej zawartość do niewielkiej ilości (maks. 1 łyżeczka) odpowiedniego słodzonego produktu spożywczego (syrop czekoladowy z cukier normalny lub bezcukrowy, miód, jasny brązowy cukier lub cukier stołowy, rozpuszczony w wodzie, słodki deser, słodzone mleko skondensowane, mus jabłkowy lub jogurt), aby ukryć gorzki smak, Mieszankę należy dokładnie wymieszać i podać pacjentowi jako całości. Połykać mieszaninę natychmiast po przygotowaniu.

Standardowy schemat dawkowania

Lek należy rozpocząć nie później niż 2 dni od wystąpienia objawów grypy.

Dorosłym i młodzieży w wieku 12 lat i starszym przepisuje się po 75 mg (1 kapsułka 75 mg lub 1 kapsułka 30 mg + 1 kapsułka 45 mg lub zawiesina) 2 razy na dobę przez 5 dni. Zwiększenie dawki większej niż 150 mg / dobę nie zwiększa efektu.

Dzieciom w wieku 8 lat lub starszym lub o masie ciała powyżej 40 kg, które mogą połknąć kapsułki, można również podać Tamiflu® w postaci kapsułek 75 mg (1 kapsułka 75 mg lub 1 kapsułka 30 mg + 1 kapsułka 45 mg) 2 razy dziennie

Dzieci w wieku 1 lat i powyżej Zalecany proszek do sporządzania zawiesiny do podawania doustnego lub kapsułki 30 mg i 45 mg (dla dzieci powyżej 2 lat).

Zalecany schemat dawkowania Tamiflu® w postaci kapsułek 30 mg i 35 mg lub wstępnie przygotowanej zawiesiny przedstawiono w tabeli.

TAMIFLU

Twarde kapsułki żelatynowe, rozmiar №2, szare ciało, nieprzezroczyste, czapka jasnożółta, nieprzezroczysta; z napisem „ROCHE” (na obudowie) i „75 mg” (na wieczku) w kolorze jasnoniebieskim; zawartość kapsułek jest białym lub żółtawym białym proszkiem.

Substancje pomocnicze: wstępnie żelowana skrobia, Povidone K30, kroskarmeloza sodowa, talk, stearylowy fumaran sodu.

Skład otoczki kapsułki: obudowa - żelatyna, barwnik czarny tlenek żelaza (E172), dwutlenek tytanu (E171); cap - żelatyna, barwnik czerwony tlenek żelaza (E172), barwnik żelazowy żółty tlenek (E172), dwutlenek tytanu (E171).
Skład atramentu do drukowania na kapsułce: etanol, szelak, butanol, dwutlenek tytanu (E171), lakier aluminiowy na bazie indygokarminy, denaturowany etanol (alkohol metylowany).

10 szt. - pęcherze (1) - pakuje karton.

Uwaga: po 5 latach przechowywania leku mogą wystąpić oznaki starzenia się kapsułek, co może prowadzić do ich zwiększonej kruchości lub innych zaburzeń fizycznych, które nie wpływają na skuteczność lub bezpieczeństwo leku.

Lek przeciwwirusowy. Fosforan oseltamiwiru jest prolekiem, jego aktywny metabolit (karboksylan oseltamiwiru, OK) jest skutecznym i selektywnym inhibitorem wirusów neuraminidazy grypy A i B - enzymem, który katalizuje proces uwalniania nowo utworzonych cząstek wirusa z zainfekowanych komórek, ich penetracji do komórek nabłonkowych dróg oddechowych i dalszego rozprzestrzeniania się. wirus w organizmie.

Hamuje wzrost wirusa grypy in vitro i hamuje replikację wirusa i jego patogenność in vivo, zmniejsza wydzielanie wirusów grypy A i B z organizmu. OK stężenie wymagane do zahamowania neuraminidazy o 50% (IC₅₀) wynosi 0,1–1,3 nM dla wirusa grypy A i 2,6 nM dla wirusa grypy B. Mediana wartości IC₅₀ dla wirusa grypy B jest nieco wyższy i wynosi 8,5 nM.

W przeprowadzonych badaniach preparat Tamiflu nie wpływał na powstawanie przeciwciał przeciw grypie, w tym. na wytwarzanie przeciwciał w odpowiedzi na wprowadzenie inaktywowanej szczepionki przeciw grypie.

Naturalne badania infekcji grypy

W badaniach klinicznych przeprowadzonych podczas zakażenia grypą sezonową pacjenci zaczęli otrzymywać Tamiflu nie później niż 40 godzin po pierwszych objawach zakażenia grypą. 97% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 3% pacjentów z wirusem grypy B. Tamiflu znacznie skrócił okres objawów klinicznych zakażenia grypą (przez 32 godziny). U pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem grypy, którzy przyjmowali Tamiflu, nasilenie choroby, wyrażone jako pole pod krzywą dla indeksu skumulowanych objawów, było o 38% mniejsze w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymali placebo. Ponadto u młodych pacjentów bez chorób współistniejących Tamiflu zmniejszyło o około 50% częstość powikłań grypy, wymagających stosowania antybiotyków (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego). Uzyskano wyraźne dowody skuteczności leku w odniesieniu do drugorzędnych kryteriów skuteczności związanych z aktywnością przeciwwirusową: Tamiflu spowodował zarówno skrócenie czasu wydalania wirusa, jak i zmniejszenie powierzchni pod krzywą „miana czasu wirusowego”.

Dane uzyskane w badaniu dotyczącym leczenia Tamiflu u pacjentów w podeszłym wieku i w podeszłym wieku pokazują, że przyjmowaniu Tamiflu w dawce 75 mg 2 razy / dobę przez 5 dni towarzyszyło klinicznie istotne zmniejszenie mediany okresu objawów klinicznych zakażenia grypą, podobne do tego u dorosłych pacjentów wiek, jednak różnice nie osiągnęły istotności statystycznej. W innym badaniu pacjenci z grypą w wieku powyżej 13 lat, u których jednocześnie występowały przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego i / lub układu oddechowego, otrzymywali Tamiflu w takim samym schemacie dawkowania lub placebo. Nie było różnic w medianie okresu przed zmniejszeniem objawów klinicznych zakażenia grypą w grupach Tamiflu i placebo, jednak okres wzrostu temperatury podczas przyjmowania Tamiflu zmniejszył się o około 1 dzień. Odsetek pacjentów uwalniających wirusa w 2. i 4. dniu stał się znacznie mniejszy. Profil bezpieczeństwa preparatu Tamiflu u pacjentów z grupy ryzyka nie różnił się od profilu w populacji ogólnej pacjentów dorosłych.

Leczenie grypy u dzieci

Dzieci w wieku 1-12 lat (średnia wieku 5,3 lat), które miały gorączkę (≥37,8 ° C) i jeden z objawów układu oddechowego (kaszel lub nieżyt nosa) podczas krążenia wirusa grypy wśród populacji, miały podwójnie ślepą placebo kontrolowane badanie. 67% pacjentów było zakażonych wirusem grypy A i 33% pacjentów z wirusem grypy B. Lek Tamiflu (gdy został przyjęty nie później niż 48 godzin po pojawieniu się pierwszych objawów zakażenia grypą) znacząco zmniejszył czas trwania choroby (o 35,8 godziny) w porównaniu z placebo. Czas trwania choroby zdefiniowano jako czas na zaprzestanie kaszlu, przekrwienie błony śluzowej nosa, zanik gorączki i powrót do normalnej aktywności. W grupie dzieci otrzymujących Tamiflu częstość występowania ostrego zapalenia ucha środkowego zmniejszyła się o 40% w porównaniu z grupą placebo. Powrót do normalnej aktywności nastąpił prawie 2 dni wcześniej u dzieci, które otrzymały Tamiflu, w porównaniu z grupą placebo.

Inne badanie dotyczyło dzieci w wieku 6–12 lat cierpiących na astmę oskrzelową; 53,6% pacjentów miało zakażenie grypą potwierdzone serologicznie i / lub w hodowli. Mediana czasu trwania choroby w grupie pacjentów leczonych preparatem Tamiflu nie zmniejszyła się znacząco. Ale przez ostatnie 6 dni terapii Tamiflu, wymuszona objętość wydechowa w ciągu 1 sekundy (FEV₁) wzrosła o 10,8% w porównaniu z 4,7% u pacjentów otrzymujących placebo (p = 0,0148).

Zapobieganie grypie u dorosłych i młodzieży

Profilaktyczna skuteczność Tamiflu w naturalnych zakażeniach grypą A i B została udowodniona w 3 oddzielnych badaniach klinicznych III fazy. Około 1% pacjentów zachorowało po otrzymaniu grypy Tamiflu, Tamiflu również znacząco zmniejszyło częstotliwość wydalania wirusa z dróg oddechowych i zapobiegło przeniesieniu wirusa z jednego członka rodziny na drugiego.

Dorośli i młodzież, którzy mieli kontakt z chorym członkiem rodziny, zaczęli przyjmować Tamiflu w ciągu dwóch dni po wystąpieniu objawów grypy u członków rodziny i kontynuowali leczenie przez 7 dni, co znacznie zmniejszyło częstość zachorowań na grypę, kontaktując się z ludźmi o 92%.

U nieszczepionych i ogólnie zdrowych dorosłych w wieku 18–65 lat przyjmowanie Tamiflu podczas epidemii grypy znacznie zmniejszyło częstość występowania grypy (o 76%). Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.

Osoby starsze i starsze, które były w domach opieki, z których 80% zostało zaszczepione przed sezonem, kiedy przeprowadzono badanie, Tamiflu znacząco zmniejszyły częstość występowania grypy o 92%. W tym samym badaniu Tamiflu znacząco (o 86%) zmniejszał częstość powikłań grypy: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie zatok. Pacjenci przyjmowali lek przez 42 dni.

Zapobieganie grypie u dzieci

Profilaktyczną skuteczność Tamiflu w naturalnym zakażeniu grypą wykazano w badaniu dzieci w wieku od 1 do 12 lat po kontakcie z chorym członkiem rodziny lub osobą ze stałego środowiska. Głównym parametrem skuteczności była częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie infekcji grypy. U dzieci, które otrzymały Tamiflu / proszek w celu przygotowania zawiesiny do podawania doustnego / w dawce 30 do 75 mg 1 raz na dobę przez 10 dni i początkowo nie uwolniły wirusa, częstotliwość potwierdzonej laboratoryjnie grypy spadła do 4% (2/47) w porównaniu z 21% (15/70) w grupie placebo.

Zapobieganie grypie u osób z obniżoną odpornością

U osób z obniżoną odpornością z zakażeniem grypą sezonową i przy braku uwalniania wirusa, początkowo profilaktyczne stosowanie Tamiflu zmniejszyło częstość potwierdzonych laboratoryjnie zakażeń grypą, czemu towarzyszyły objawy kliniczne, do 0,4% (1/232) w porównaniu z 3% (7/231) grupa placebo. Potwierdzone laboratoryjnie zakażenie grypą, któremu towarzyszyły objawy kliniczne, rozpoznano, gdy temperatura w jamie ustnej była wyższa niż 37,2 ° C, kaszel i / lub ostry nieżyt nosa (wszystkie zarejestrowane tego samego dnia podczas przyjmowania leku / placebo), a także wynik pozytywny reakcja łańcuchowa polimerazy transkryptazy na RNA wirusa grypy.

Ryzyko wirusów grypy o zmniejszonej wrażliwości lub oporności na lek badano w badaniach klinicznych sponsorowanych przez Roche. U wszystkich pacjentów z wirusem opornym na OK nosiciel miał charakter tymczasowy, nie wpływał na eliminację wirusa i nie powodował pogorszenia stanu klinicznego.