Vilprafen

Tabletki powlekane białą lub prawie białą, podłużną, dwuwypukłą, z ryzykiem po obu stronach.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna - 101 mg, polisorbat 80 - 5 mg, koloidalny dwutlenek krzemu - 14 mg, karmeloza sodowa - 10 mg, stearynian magnezu - 5 mg, metyloceluloza - 0,12825 mg, glikol polietylenowy 6000 - 0,3846 mg, talk - 2,0513 mg, ditlenek tytanu - 0,641 mg, wodorotlenek glinu - 0,641 mg, kopolimer kwasu metakrylowego i jego estry - 1,15385 mg.

10 szt. - blistry aluminium / PVC (1) - opakowania kartonowe.

Grupa antybiotyków makrolidowych. Ma działanie bakteriostatyczne dzięki hamowaniu syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Wysoce aktywny przeciwko mikroorganizmom wewnątrzkomórkowym: Chlamydia trachomatis i Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila; przeciwko Gram-dodatnim bakteriom tlenowym: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes i Streptococcus pneumoniae (pneumococcus), Corynebacterium diphtheriae; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis; przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym: Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens.

Josamycyna jest także aktywna przeciwko Treponema pallidum.

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Zmax osiąga się w ciągu 1-2 godzin po podaniu. 45 minut po podaniu dawki 1 g średnie stężenie jozamycyny w osoczu wynosi 2,41 mg / l.

Wiązanie z białkami osocza nie przekracza 15%.

Stan równowagi osiąga się po 2-4 dniach regularnego przyjmowania.

Josamycyna jest dobrze rozmieszczona w organizmie i gromadzi się w różnych tkankach: w płucach, tkance limfatycznej migdałków podniebiennych, narządach układu moczowego, skórze i tkankach miękkich. Szczególnie wysokie stężenia występują w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach. Stężenie jozamycyny w ludzkich leukocytach wielojądrzastych, monocytach i makrofagach pęcherzykowych jest około 20 razy wyższe niż w innych komórkach ciała.

Jozamycyna ulega biotransformacji w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów.

Wydalane głównie z żółcią, wydalanie z moczem jest mniejsze niż 20%.

Ze strony układu pokarmowego: rzadko - brak apetytu, nudności, zgaga, wymioty, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego; w niektórych przypadkach - zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Reakcje alergiczne: rzadko - pokrzywka.

Inne: w niektórych przypadkach zależna od dawki przejściowa utrata słuchu.

Antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny (należy unikać jednoczesnego stosowania jozamycyny z penicylinami i cefalosporynami).

Przy jednoczesnym stosowaniu josamycyny z linkomycyną może zmniejszyć skuteczność obu leków.

Josamycyna spowalnia eliminację teofiliny w mniejszym stopniu niż inne antybiotyki makrolidowe.

Jozamycyna spowalnia wydalanie terfenadyny lub astemizolu, co zwiększa ryzyko zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Istnieją oddzielne doniesienia o zwiększonym działaniu zwężającym naczynia z jednoczesnym stosowaniem makrolidów i alkaloidów sporyszu. Podczas przyjmowania jozamycyny występuje 1 przypadek nietolerancji ergotaminy.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i cyklosporyny może zwiększyć stężenie cyklosporyny w osoczu krwi aż do nefrotoksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu jozamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

W rzadkich przypadkach leczenia makrolidem antykoncepcyjne działanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające.

Jeśli rozwija się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, należy wycofać josamycynę i przepisać odpowiednie leczenie. Leki, które zmniejszają ruchliwość jelit, są przeciwwskazane.

U pacjentów z niewydolnością nerek wymagana jest korekta schematu dawkowania zgodnie z wartościami CC.

Josamycyna nie jest przepisywana wcześniakom. W przypadku stosowania u noworodków należy monitorować czynność wątroby.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie chemicznymi antybiotykami związanymi ze strukturą chemiczną mogą być również odporne na jozamycynę).

Stosowanie w okresie ciąży i laktacji jest możliwe tylko w przypadkach, gdy zamierzone korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub dziecka.

W leczeniu makrolidów i jednoczesnym stosowaniu hormonalnych środków antykoncepcyjnych należy dodatkowo stosować niehormonalne środki antykoncepcyjne.

Vilprafen

Opis od 14 maja 2014 r

  • Nazwa łacińska: Wilprafen
  • Kod ATC: J01FA07
  • Składnik aktywny: Josamycyna (Josamycyna)
  • Producent: Yamanouchi Pharma dla Heinrich Mack Nachf. (Niemcy)

Skład

Skład Wilprafena jest następujący:

  • jedna tabletka zawiera 500 mg josamycyny;
  • zawiesina (10 ml) zawiera 300 mg josamycyny.

Ponadto Vilprafen zawiera składniki pomocnicze: celulozę mikrokrystaliczną, metylocelulozę, polisorbat 80, bezwodną krzemionkę koloidalną, karboksymetylocelulozę sodową, stearynian magnezu, talk, dwutlenek tytanu (E171), makrogol 6000, poli (metakrylan etakrylatemetylowy), 3) glikol polipropylenowy, jod, 3, 3, poli (metakrylan etylenu), jod, 3, 3, poli (metakrylan etylenu), jod, 3, 3, poli (metakrylan etylenu), 3, 3, poli (metakrylan etakrylanu metylu), 3, 3, poli (metakrylan etakrylanu metylu), 3, 3, poli (metakrylan etakrylatemetylu), 3, 3)

Formularz wydania

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek powlekanych. Blister zawiera 10 takich tabletek. Pakowanie pakowane jest w kartonowe opakowanie. Ile tabletek w opakowaniu, tyle w opakowaniu.

Ponadto lek jest dostępny w postaci zawiesiny. Zawarte w butelkach z ciemnego szkła, 100 ml w butelce. Zestaw zawiera kubek miarowy. Zawiesina w butelce znajduje się w kartonowym pudełku.

Świeży są również produkowane z tym aktywnym składnikiem.

Działanie farmakologiczne

Narzędziem jest antybiotyk należący do grupy makrolidów. Ciało ma działanie bakteriostatyczne, które powstaje w wyniku hamowania syntezy białek przez bakterie. Jeśli celem procesu zapalnego jest wysokie stężenie leku, ma ono wyraźne działanie bakteriobójcze.

Wysoką aktywność substancji czynnej odnotowuje się w odniesieniu do wielu mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych: Chlamydia pneumonuae, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae, Legionella pneumophila, Ureaplasma urealyticum. Lek wpływa również na Gram-dodatnie bakterie tlenowe: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pneumoniae (pneumokoki). Odnotowuje się wpływ na bakterie tlenowe Gram-ujemne Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis, Neisseria meningitidis, a także na niektóre bakterie beztlenowe Peptostreptococcus, Clostridium perfringens, Peptococcus.

Odnotowano aktywność Vilprafen w odniesieniu do Treponema pallidum.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Po podaniu doustnym odnotowuje się szybką absorpcję substancji z przewodu pokarmowego. Najwyższe stężenie leku osiąga się 1-2 godziny po spożyciu. Po 45 minutach od przyjęcia leku w dawce 1 g średnie stężenie jozamycyny w osoczu wynosi 2,41 mg / l.

Substancja czynna jest związana z białkami krwi o nie więcej niż 15%. Jeśli lek jest przyjmowany w odstępach 12 godzin, wystarczające stężenie jozamycyny utrzymuje się przez cały dzień. Po 2-4 dniach zostaje osiągnięta równowaga jego zawartości.

Josamycyna jest w stanie łatwo przenikać przez błony. Gromadzi się w tkance limfatycznej, płucnej, migdałkach podniebiennych, narządach moczowych, jak również w tkankach miękkich.

Najwyższe stężenie leku obserwuje się w migdałkach, ślinie, płucach, potem, łzach.

Biotransformacja jozamycyny zachodzi w wątrobie, w wyniku czego przekształca się ona w mniej aktywne metabolity.

Z organizmu wydalana jest głównie żółć, z moczem mniej niż 20% substancji jest wydalane.

Wskazania do użycia

Przed rozpoczęciem leczenia należy zawsze skonsultować się z lekarzem i przeczytać podsumowanie, które opisuje, co spowodowało pigułki.

Wskazania do użycia są następujące:

  • Choroby zakaźne, prowokujące procesy zapalne spowodowane drobnoustrojami o wysokiej wrażliwości na lek.
  • Choroby zakaźne górnych dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (stosowane w dusznicy bolesnej, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków, zapaleniu zatok, zapaleniu krtani, zapaleniu ucha środkowego).
  • Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie płuc, ostre zapalenie oskrzeli, koklusz, zapalenie oskrzeli).
  • Zakażenia jamy ustnej (z chorobą przyzębia, zapaleniem dziąseł).
  • Zakażenia skóry i tkanek miękkich (z czyrakami, ropne zapalenie skóry, zapalenie węzłów chłonnych itp.)
  • Zakażenia narządów moczowych (z chlamydiami, ureaplazmą, rzeżączką, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego itp.)
  • Jest on stosowany w leczeniu błonicy oprócz terapii antytoksyną błonicy.
  • Osoby z nadwrażliwością na penicylinę przepisywane są na szkarłatną gorączkę.

Przeciwwskazania

Nie możesz wziąć tego narzędzia w następujących przypadkach:

  • w przypadku nadwrażliwości na antybiotyki makrolidowe;
  • z poważnymi naruszeniami wątroby.

Efekty uboczne

Podczas leczenia tym lekiem odnotowano następujące skutki uboczne:

  • W funkcjach układu pokarmowego: objawy nudności, zgagi, wymioty, biegunka są rzadko obserwowane. W ciężkiej uporczywej biegunce może rozwinąć się ciężkie rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy z powodu wpływu na organizm antybiotyków.
  • Reakcje nadwrażliwości rzadko rozwijają się: reakcje alergiczne są bardzo rzadko obserwowane na skórze.
  • W funkcji wątroby i dróg żółciowych: czasami występuje przejściowy wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, któremu może towarzyszyć naruszenie odpływu żółci, a następnie żółtaczka.
  • Rzadko obserwowano zależną od dawki utratę słuchu.

Instrukcja użytkowania vilprafen (metoda i dawkowanie)

Antybiotyk przyjmuje się w następujący sposób. Dorośli i nastolatki, którzy już skończyli 14 lat, biorą 1-2 g leku w dwóch lub trzech dawkach. Zaleca się rozpoczęcie od dawki 1 g.

Podczas leczenia chlamydii należy przyjmować 500 mg dwa razy na dobę przez 12-14 dni. Terapia trądzikiem różowatym obejmuje przyjmowanie 1000 mg leku, który należy podzielić na dwie dawki dziennie. Zabieg trwa 10 dni.

Dawkę, w której tabletki należy przyjmować w przypadku wielu innych chorób, określa wyłącznie lekarz prowadzący, biorąc pod uwagę indywidualne cechy przebiegu choroby. Ale zasadniczo przebieg leczenia trwa co najmniej 10 dni.

Instrukcja Vilprafen Solyub przewiduje, że lek można przyjmować na różne sposoby: można wziąć pigułkę ze szklanką wody lub przed rozpuszczeniem w 20 ml wody. Zawiesinę, która powstała po rozpuszczeniu tabletki, należy dokładnie wymieszać.

Tabletki Vilprafen należy połykać w całości. Często pacjenci są zainteresowani tym, jak przyjmować, przed lub po posiłku. Instrukcje wskazują, że tabletki należy połykać między posiłkami.

Przedawkowanie

Do tej pory nie ma danych dotyczących przedawkowania i objawów zatrucia lekami. Jeśli wystąpi przedawkowanie, pojawienie się tych objawów, które są opisane jako skutki uboczne leku.

Interakcja

Mówiąc o interakcji z innymi lekami, należy pamiętać, że Vilprafen jest antybiotykiem. Przed użyciem jakiegokolwiek leku konieczne jest ustalenie, czy jest to antybiotyk, czy nie.

Jeśli Vilprafen jest podawany jednocześnie z lekami przeciwhistaminowymi zawierającymi terfenadynę lub astemizol, czasami proces wydalania tych substancji spowalnia, co ostatecznie prowadzi do manifestacji zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Wraz z jednoczesnym powołaniem Vilprafena z alkaloidami sporyszu można zwiększyć zwężenie naczyń. Dlatego w takim przypadku konieczna jest staranna kontrola stanu pacjenta.

Jednoczesne przyjmowanie jozamycyny i cyklosporyny powoduje wzrost poziomu cyklosporyny w osoczu krwi. We krwi obserwuje się także stężenie cyklosporyny w nefrotoksyce. Przy takim leczeniu konieczne jest zapewnienie ciągłego monitorowania stężenia cyklosporyny w osoczu.

Jeśli jednocześnie przyjmujesz Vilprafen i Digoxin, możesz zwiększyć poziom digoksyny w osoczu krwi.

Podczas przyjmowania leku Vilprafen z hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi może zmniejszyć efekt tego ostatniego. W takiej sytuacji zaleca się stosowanie dodatkowych niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Warunki sprzedaży

Wdrożone tylko na receptę.

Warunki przechowywania

Odnosi się do listy B. Lek należy przechowywać w ciemnym miejscu w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C Lek należy chronić przed dziećmi.

Okres trwałości

Vilprafen można przechowywać przez 4 lata.

Specjalne instrukcje

Osoby z niewydolnością nerek powinny wziąć pod uwagę wyniki badań laboratoryjnych podczas leczenia.

Konieczne jest uwzględnienie możliwości odporności na różne makrolidy antybiotyków.

Analogi

Analogi Wilprafen 500 mg, zawierające ten sam składnik aktywny, nie są sprzedawane w aptekach. Co może zastąpić ten lek, powinno ustalić tylko lekarz. Substytut jest wybierany z uwzględnieniem indywidualnych cech przebiegu choroby.

Analogi leku są lekami należącymi do grupy makrolidów. Ta grupa obejmuje erytromycynę, klarytromycynę, azytromycynę, roksytromycynę, spiramycynę. Cena analogów może być zarówno wyższa, jak i niższa niż koszt Vilprafena. Analogi Wilprafen Solutab podobne.

Często pacjenci są zainteresowani tym, jak Vilprafen różni się od Solyub Vilprafen. Jaka jest różnica tych leków ze względu na ich formę uwalniania. Vilprafen to konwencjonalna tabletka powlekana. Vilprafen Solutab to rozpuszczalne pigułki o słodkim smaku i owocowym aromacie. Można je przyjmować w postaci tabletek lub w zawiesinie.

Synonimy

Josamycyna

Dla dzieci

Vilprafen dla dzieci poniżej 14 roku życia jest używany jako zawieszenie. Wilgotność 1000 mg Solutab można rozpuścić w wodzie w celu przygotowania zawiesiny. Jeśli leczenie farmakologiczne jest przepisywane dzieciom, dawka jest następująca: 30-50 mg na 1 kg masy ciała dzieli się na trzy dawki. Zawieszenie dla dzieci w wieku do trzech miesięcy jest dawkowane zgodnie z dokładną wagą dziecka. Dlaczego tabletki są używane i czy powinny być stosowane do leczenia, należy sprawdzić u lekarza.

Z alkoholem

Jeśli alkohol i Vilprafen zostaną połączone, w rezultacie osoba może doświadczyć różnych zaburzeń w pracy układu pokarmowego. Alkohol i antybiotyki w połączeniu mogą powodować przejaw działania hepatotoksycznego. Ponadto taka kombinacja może być czynnikiem wyjściowym dla rozwoju marskości wątroby. Nawet raz nie powinieneś łączyć Vilprafen z alkoholem, ponieważ w połączeniu z alkoholem recenzje wskazują, że samopoczucie danej osoby może się pogorszyć.

Z antybiotykami

Nie przepisuj josamycyny jednocześnie z antybiotykami bakteriostatycznymi, ponieważ ich działanie bakteriobójcze może się zmniejszyć.

Nie łącz Vilprafen z linkomycyną, ponieważ skuteczność obu leków spada.

Podczas ciąży i laktacji

Vilprafen 500 mg i Wilprafen Solutab w czasie ciąży i laktacji mogą być przepisywane po dokładnym zbadaniu przez lekarza ryzyka i korzyści takiego leczenia. Lekarz waży, jakie konsekwencje są możliwe po zastosowaniu tego leku, a dopiero potem przepisuje przebieg leczenia. Podczas ciąży Vilprafen może być stosowany w leczeniu chlamydii. Jeśli jednak w trakcie takiego leczenia odnotowane zostaną działania niepożądane podczas ciąży, o których mówi instrukcja, konieczne jest przerwanie leczenia. Oceniając odbiór Vilprafen w czasie ciąży, opinie przyszłych matek różnią się: od pozytywnych do tych, w których pojawia się efekt uboczny.

Vilprafen Recenzje

Przeglądy leku i jego wpływ na organizm wskazują, że lek ma skuteczny efekt, ale czasami występuje manifestacja działań niepożądanych. Przeglądy w chlamydiach, a także w leczeniu ureplazmy sugerują, że objawy choroby znikają w ciągu kilku dni. Jako efekt uboczny wymienia się zaburzenia trawienia i reakcje alergiczne na skórze.

Istnieją pozytywne recenzje Vilprofen Solyutab z zapaleniem stawów i innymi chorobami zakaźnymi. Dla dzieci przepisuj lek tak często, jego skuteczność potwierdza doświadczenie. Czasami w recenzjach czasami pojawia się pytanie, że po kursie leczenia tym lekiem dziecko rozwija dysbakteriozę.

Cena Vilprafen, gdzie kupić

Tabletki można kupić w dowolnej aptece na receptę. Cena Wilprafen 500 mg to średnio 560-620 rubli. Antybiotyk na Ukrainie można kupić już od 300 UAH. Koszt Vilprafen może się różnić w zależności od punktu sprzedaży. Ile wynosi 500 mg Vilprofen w Doniecku lub w jakimkolwiek innym mieście można znaleźć na stronach sieci aptek.

Cena Vilprafen Solutab 1000 mg to średnio 640-680 rubli. Cena leku na Ukrainie (Charków i inne miasta) wynosi od 260 UAH. na 10 tabletek.

Instrukcje użytkowania Vilprafen i Vilprafen Solutab

Nazwa łacińska: Wilprafen
Kod ATC: J01FA07
Składnik aktywny: Josamycyna
Producent:
Astellas Pharma Europe B.V., Holandia
Yamanouchi Pharma S.p.A., Włochy, Niemcy
Warunek wydania apteki: recepta

Vilprafen to nowoczesny antybiotyk przeciwbakteryjny i antybakteryjny o ogólnoustrojowym zastosowaniu z minimalnymi przeciwwskazaniami. Należy do grupy makrolidów. Zastosowanie leku Vilprafen jest przeznaczone do leczenia szerokiego zakresu reakcji zapalnych i chorób zakaźnych. Może być stosowany przeciwko zakażeniom chlamydiami i niektórymi mykoplazmami.

Antybiotyk jest skuteczny przeciwko infekcjom bakteryjnym i jest często przepisywany w przypadku wymiany środków penicylinowych.

Wskazania do użycia

Antybiotyk można stosować przeciwko bakteriom wrażliwym na jego substancję czynną, jozamycynę. Większość z nich to choroby o charakterze zakaźno-zapalnym.

Przypadki, w których stosuje się antybiotyk:

  • Leczy zakażone górne i dolne drogi oddechowe i laryngologiczne: przepisywane na zapalenie migdałków, zapalenie zatok i zapalenie oskrzeli o różnej etiologii, zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok o różnych formach, zapalenie ucha, z pozaszpitalnym zapaleniem płuc, w tym nietypowe
  • Do leczenia błonicy z antytoksynami błonicy
  • W przypadku nietolerancji na leki penicylinowe
  • W leczeniu kokluszu i szkarłatnej gorączki
  • Z psittacosis
  • W leczeniu chorób zakaźnych zębów: stosowane w zapaleniu dziąseł, zapaleniu osierdzia, zapaleniu przyzębia, pęcherzykach płucnych, ropniach
  • Choroby okulistyczne: z zapaleniem powiek, zapaleniem worka pod oczami
  • Szeroki zakres zmian tkanek miękkich i skóry: ropnie, trądzik, zapalenie mieszków włosowych, furunculosis. Jest również przepisywany na wąglika, róży, trądzik, uszkodzenia węzłów chłonnych, flegmę, przestępcę
  • Może być stosowany w procesach zakaźnych po urazach, operacjach, oparzeniach
  • W przypadku zakażenia układu moczowo-płciowego: w leczeniu zapalenia cewki moczowej, zapalenia szyjki macicy, zapalenia najądrza, prostaty o różnej postaci, z chorobami wywołanymi przez chlamydię, mykoplazmę
  • Limfogranulomy o charakterze wenerycznym, jak również rzeżączka, syfilis z nietolerancją na leki penicylinowe
  • Leczy zaburzenia przewodu pokarmowego spowodowane przez bakterie typu Helicobacter pylori: z wrzodami i zapaleniem żołądka.

Właściwości lecznicze

Antybiotyk ma działanie ściśle związane z wpływem na wewnątrzkomórkową strukturę bakterii, wpływa na procesy życiowe bakterii i zakłóca syntezę ich komórek.

Aktywny składnik - josamycyna - wpływa na następujące rodzaje bakterii:

  • Gram-dodatnie: paciorkowce, bakterie cynamonowe, mykoplazma, gronkowiec, legionella, peptokokki, peptostreptokokki. A także do Listeria monocytogenes, Propionibacterium acnes, Bacillus anthracis, Clostridium spp
  • Zabija i hamuje działanie meningokoków, gonokoków, bakterii hemofilnych, Helicobacter
  • Bakterie wewnątrzkomórkowe: mykoplazma, ureaplazma, treponema, chlamydia.

Antybiotyk nie jest aktywny przeciwko enterobakteriom, a zatem jego wpływ na mikroflorę i błonę śluzową przewodu pokarmowego jest słaby. Lek jest skuteczny, gdy jednoczesne oporne reakcje organizmu na leki erytromycyny i inne makrolidy. Oporne reakcje na jozamycynę są rzadsze niż w przypadku niektórych makrolidów.

Wchłanianie, metabolizm, wydalanie

Josamycyna charakteryzuje się szybkim wchłanianiem. Poziom biodostępności prawie się nie zmienia, przyjmując go jednocześnie z pokarmem. Maksymalna ilość krwi powstaje po 1 godzinie po spożyciu. Część josamycyny, a mianowicie 15%, jest związana z ciałkami białkowymi osocza. Antybiotyk jest głęboko i szybko rozprowadzany przez tkanki narządów (z wyjątkiem mózgu).

Przyjmując antybiotyk, uważa się, że ma dobry poziom penetracji błony. Aby uzyskać stałą koncentrację w ciągu dnia, możesz pić lek z 12-godzinną przerwą. Stabilną ilość uzyskuje się po 2–4 dniach regularnego stosowania. Jozamycyna rozkłada się w wątrobie na mniej aktywne substancje metabolizmu i przechodzi głównie z żółcią, produkcja moczu jest mniejsza niż 20%.

Zawieszenie Vilprafen

Antybiotyk w postaci zawiesiny, często stosowany u dzieci, zawiera następujące składniki:

  • 10 ml - 320,4 mg substancji czynnej propionian jozamycyny (odpowiada 300 mg jozamycyny)
  • W roli składników pomocniczych, sacharozy, metylocelulozy w różnych postaciach, trioleinianu sorbitanu, cytrynianu sodu, chlorku cetylopirydyny, środka przeciwpieniącego ze składnikami silikonowymi, aromatami i esencjami smakowymi, stosuje się oczyszczoną wodę.
  • Ciecz jest gęsta, biała, o zapachu owoców, bez osadu
  • Butelki z ciemnego szkła o pojemności 100 ml.

Dawkowanie i podawanie

Kubek miarowy do zawieszania napoju.

W przypadku dawki 1 g konieczne jest wypicie około 33 ml zawiesiny (na tej podstawie, że 10 ml zawiera 300 mg josamycyny).

Piersi i małe dzieci, najlepiej pić zawiesinę trzy razy dziennie, dawka jest następująca (30-50 mg / kg masy ciała):

  • Od 3 miesięcy do 1 roku, waga 5,5-10 kg - pić od 2,5 do 5 ml
  • Od 1 roku do 6 lat, waga 10-21 kg - 5-10 ml
  • 6-14 lat, waga od 21 kg - 10-15 ml.

Aby określić, ile zawiesiny wypić, jest miarka. Użyj narzędzia między posiłkami.

Tabletki Vilprafen

Średnia cena: 550 rub

  • 500 mg josamycyny
  • Mała ilość talku, celulozy, krzemionki koloidalnej, polisorbatu, stearynianu magnezu, makrogolu, tlenków tytanu i glinu, dyspersja metakrylanu metylu.

Vilprafen 500 - zwykłe tabletki:

  • Białe lub żółte, podłużne, z zagrożeniami z dwóch stron
  • 10 szt. w 1 blistrze.

Rozpuszczalne tabletki Vilprafen Solutab

Średnia cena: 650 rub

Te rozpuszczalne tabletki są często przepisywane dzieciom, jeśli potrzebują zastąpić zawiesinę.

Vilprafen Solutab - tabletki rozpuszczalne:

  • Vilprafen Solutab 1000 - biały lub żółtawy podłużny, z oznaczeniem „IOSA” i „1000” po przeciwnych stronach, kreska po jednej stronie
  • Mają słodkawy smak z owocowym aromatem.
  • 5 zakładka. w 2 blistrach w kartonowym opakowaniu.

Tabletki Vilprafen Solutab (rozpuszczalne) zawierają:

  • Josamycin Propionate 1067, 66 mg (co odpowiada 1000 mg josamycyny);
  • Celuloza, hyproloza, dokuzat sodu, aspartam, krzemionka, aromat truskawkowy, stearynian magnezu.

Metoda stosowania tabletek prostych i rozpuszczalnych

Narzędzie najlepiej przyjmować między posiłkami. Są rozpuszczone w szklance wody. Regularne tabletki są przyjmowane bez żucia niewielką ilością wody.

Osobom dorosłym i pacjentom od 14 lat zaleca się przyjmowanie dziennej dawki od 1 do 2 g na 2 lub 3 razy. Zwykły schemat wynosi 500 mg dwa lub trzy razy dziennie. W razie potrzeby dawkę zwiększa się do 3 g dziennie.

Jeśli przepisano 1 g, lek należy przyjmować w następujących postaciach:

  • 2 zakładka. na 500 mg
  • 1 tabletka rozpuszczalna 1000 mg (lub dwie połówki po 500 mg)

Podobnie można obliczyć, ile wypić tabletek lub zawiesin dla każdej postaci leku, gdy przepisuje się dawki 2 lub więcej gramów.

Standardowy przebieg leczenia wynosi od 5 do 21 dni.

Antybiotyk należy przyjmować w przypadku wszystkich następujących chorób: 500 mg dwa razy dziennie po posiłkach lub przed następującymi kursami:

  • Zgodnie z receptą WHO, leczenie zakażeń paciorkowcami - przebieg 10 dni
  • Z kuracją antyheliobakteryjną w ciągu 7-14 dni wraz z przepisanymi dawkami innych leków
  • Chlamydia moczowo-płciowa - 12-14 dni
  • Trądzik różowaty 10-15 dni
  • Pyoderma - 10 dni
  • Przewlekłe zapalenie przyzębia i tworzenie się ropnia tkanek - 12-14 dni
  • Trądzik o różnej etiologii. Dawkowanie: przyjmować 500 mg dwa razy dziennie przez pierwsze 14-28 dni, następnie 500 mg dziennie, jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni
  • W przypadku chorób zatok i dróg oddechowych - 10 dni.

Kiedy ureaplasma - pić 500 mg trzy razy lub dwa razy 1000 mg dziennie (Vilprafen Solyutab), z trwałą naturą choroby weź antybiotyk po dwugodzinnych przerwach. Przeczytaj więcej o przyjmowaniu leku w artykule: Vilprafen z ureaplazmą.

Metronidazol, środki przeciwgrzybicze są również stosowane razem z nim. Kurs trwa 10 dni. W przypadku słabej odporności, leki immunostymulujące (Cycloferon, Neovir) są przyjmowane w dawkach zalecanych przez lekarza. W procesie przyjmowania leków kobiety są dodatkowo przepisywane na czopki dopochwowe.

W przypadku chlamydii lek jest stosowany w złożonej terapii z 2 mg dziennie (pić 4 razy 500 mg lub dwa razy 1000 mg) w tym samym czasie, jeśli przepisano, Rovamycin, Tetracycline, Clindamycin. Przypisz również specjalne świece. Kurs trwa 7–10 dni lub ile lekarz przepisze.

Rozpuszczalne tabletki dla dzieci można rozcieńczyć w szklance wody, zasady przyjmowania i dawkowania, a także w zawiesinie i tabletkach konwencjonalnych.

Przeciwwskazania

Istnieją takie przeciwwskazania:

  • Wrażliwość na josamycynę i składniki leku
  • Alergia na inne makrolidy
  • Zaburzenia wątroby, proces żółciowy
  • Wcześniactwo dzieci (masa ciała poniżej 10 kg).

Przyjmowanie antybiotyków wpływa na układ odpornościowy, zwężenie naczyń, więc miesiączka może być upośledzona.

Środki ostrożności

Wilprafen i alkohol nie są łączone, nie ma zgodności. Po zażyciu leku i alkoholu, co jest niezwykle niepożądane, dochodzi do naruszenia funkcji układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha.

Jeśli systematycznie pijecie Viluprafen Solutab lub Vilprafen i alkohol, to z czasem wywołuje to toksyczny efekt, w wyniku którego rozwija się marskość wątroby.

Przy utrzymującej się biegunce może rozwinąć się rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek lepiej przeprowadzić terapię po testach i określić poziom kreatyniny.

Nie obserwuje się wpływu na ostrość reakcji i uwagi, można prowadzić samochód i pracować ze sprzętem.

Podczas ciąży i karmienia piersią

Gdy ciążę można przepisać po wykryciu zakażenia chlamydiami. W terapii stosuje się inne antybiotyki, w tym czopki. Vilprafen podczas ciąży i laktacji jest dozwolony, ale tylko wtedy, gdy przepisują go lekarze, z oceną stanu pacjenta i możliwego ryzyka. Jednocześnie bierze się pod uwagę, że jozamycyna przenika przez barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Karmienie piersią jest zatrzymywane na czas trwania leczenia.

Interakcje między lekami

Zgodność z lekami:

  • Po zażyciu antybiotyków bakteriobójczych (penicylina, cefalosporyna) - zmniejszenie efektu
  • Po zażyciu linkomycyny efekt obydwu jest zmniejszony.
  • Odstawienie teofiliny zwalnia (ryzyko zatrucia)
  • Wydalanie leków przeciwalergicznych z astemizolem lub terfenadyną jest spowolnione, w wyniku czego może rozwinąć się arytmia
  • Zarodniki alkoholu - zwężenie naczyń krwionośnych
  • Cyklosporyny - zwiększają ich poziom we krwi, są obfitujące w zatrucie nerek
  • Efekt działania środków antykoncepcyjnych jest ograniczony, potrzebna jest dodatkowa antykoncepcja niehormonalna.
  • Digoksyna - zwiększa poziom tego ostatniego we krwi
  • W przypadku przepisania innych makrolidów możliwa jest oporność krzyżowa.

Efekty uboczne

Dla Vilprafena charakterystyczna mała lista działań niepożądanych:

  • Przewód pokarmowy: dyskomfort, nudności. Rzadziej: wymioty, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zaparcia, słaby apetyt, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
  • Wątroba, sposoby na żółć. Rzadko: zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka
  • Alergie. Rzadko: pokrzywka, opuchlizna, reakcje anafilaktoidalne, zapalenie skóry, rumień
  • Krótkotrwała zależna od dawki utrata słuchu (rzadko)
  • Niezwykle rzadko - plamica.

Przedawkowanie

Informacje o skutkach przedawkowania nie są dostępne. Przyjmuje się, że objawy przedawkowania nie są niebezpieczne dla zdrowia. Hipotetycznie możliwe wystąpienie naruszenia przewodu pokarmowego, przy zastosowaniu standardowych środków: przerwanie leczenia, leczenie objawowe.

Warunki przechowywania

  • Niedostępne dla dzieci zaciemnione miejsce
  • Do +25 ° С
  • Jak długo to trwa: zawieszenie - 3 lata, tabletki - 4 lata.

Zawiesinę z otwartej fiolki można stosować przez 4 tygodnie.

Analogi

Vilprafen (Vilprafen Solyutab) - jeden z niewielu leków z jozamycyną, ale można go zastąpić analogami z inną substancją czynną o identycznym działaniu.

Erytromycyna

Synthesis SA, Rosja
Cena: maść 15 g - 32 ruble, maść do oczu - 10 g - 38 rubli, tabletki 250 mg (20 szt.) - 91 rubli, liofilizat do roztworu 100 mg - 20 rubli.

Substancją czynną jest erytromycyna. Tabletki w dawkach 100, 200, 250 lub 500 mg w 10 lub 5 tabletkach, 1–6 blistrów. Maść i maść do oczu - 10 000 jednostek substancji czynnej Liofilizat do sporządzania roztworu, fiolka zawiera 100 mg erytromycyny.

Plusy:

  • Skuteczny zamiennik w przystępnej cenie.
  • Niewiele skutków ubocznych
  • Wygodna forma maści.

Wady:

  • Mniej skuteczny niż Vilprafen
  • Niektóre działania niepożądane są bardziej wyraźne (biegunka, przyspieszona funkcja ewakuacji jelita, zapalenie trzustki, arytmia).

Klarytromycyna

OZONE, VERTEX CJSC, Rosja lub Replekfarm A.D., Macedonia.
Cena: 14 kapsułek, 250 mg - 167 rubli, 7 tabletek. 500 mg - 211 rubli, 10 sztuk. - 330 rubli; 10 szt. 250 mg - 95 rub.

Składnik aktywny: klarytromycyna. Białe kapsułki, otoczka żelatynowa, wewnątrz - proszek lub gęsta masa 250 lub 500 mg. Na 7, 10 lub 14 sztuk. w 1, 2, 3 lub 4 blistrach, a także w puszkach polimerowych po 14 sztuk. Tabletki z żółtą powłoką 250 lub 500 mg w 5 szt. w 1 lub 2 blistrach.

Plusy:

  • Lepiej pochłonięty i pochłonięty
  • Jest w 90% związany z białkami osocza, co czyni go skutecznym.

Wady:

  • Wyraźniejszy wpływ na układ nerwowy (bezsenność, dezorientacja)
  • Rozwój oporności bakterii.

Spiramycyna-Vero

Veropharm SA, Rosja
Cena: 10 tab., 3 mln IU - 210 rubli.

Składnik aktywny: spiramycyna. Tabletki 1,5 miliona lub 3 miliony jm. Granulki do zawiesin dla dzieci - 0,375; 0,75; 1,5 miliona jm w saszetkach Sucha substancja do infuzji, 1 fl. - 1,5 mln IU.

Plusy:

  • Skutecznie pomaga w chorobach układu oddechowego
  • Jakość jak najbliżej Vilprafen, jeden z najpopularniejszych środków, jeśli chcesz go wymienić.

Wady:

  • Niektóre skutki uboczne są bardziej wyraźne.
  • Wolniej
  • Mniej skuteczny dla kobiet w ciąży.

Wilprafen ® (Wilprafen ®)

Aktywny składnik:

Treść

Grupa farmakologiczna

Obrazy 3D

Skład i forma uwalniania

w blistrze 10 szt.; w pudełku 1 blister.

Opis postaci dawkowania

Tabletki w foliowej okładce w białym kolorze, podłużny kształt z nacięciami na środkowych i wypukłych krawędziach.

Charakterystyczny

Antybiotyk makrolidowy.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika

Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych; Działanie bakteriostatyczne jozamycyny, jak również innych antybiotyków makrolidowych, jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Dzhozschik, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori), a także przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym (Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens).

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko i całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego. Cmax jozamycyna w surowicy osiągana jest w ciągu 1–4 godzin po zażyciu wampiryny. Około 15% josamycyny wiąże się z białkami osocza. Szczególnie wysokie stężenia substancji znajdują się w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach.

Jozamycyna jest metabolizowana w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów i jest wydalana głównie z żółcią. Wydalanie leku w moczu - mniej niż 20%.

Wskazania do stosowania Wilprafen ®

Ostre i przewlekłe zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek, na przykład:

Zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych:

zapalenie migdałków i zapalenie okrężnicy;

błonica (oprócz leczenia antytoksyną błonicy), jak również szkarłatna gorączka w przypadku nadwrażliwości na penicylinę.

Infekcje dolnych dróg oddechowych:

zapalenie płuc (w tym postać nietypowa);

Zakażenia skóry i tkanek miękkich:

róży (ze zwiększoną wrażliwością na penicylinę);

Zakażenia układu moczowo-płciowego:

kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);

Chlamydia, mykoplazma (w tym Ureaplasma) i infekcje mieszane.

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe;

ciężka nieprawidłowa czynność wątroby.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego: rzadko - utrata apetytu, nudności, zgaga, wymioty i biegunka. W przypadku utrzymującej się ciężkiej biegunki należy pamiętać o możliwości wystąpienia zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego spowodowanego antybiotykami.

Reakcje nadwrażliwości: w bardzo rzadkich przypadkach możliwe są reakcje alergiczne skóry (np. Pokrzywka).

Ze strony wątroby i dróg żółciowych: w niektórych przypadkach wystąpił przemijający wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, w rzadkich przypadkach towarzyszyło naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Aparaty słuchowe: W rzadkich przypadkach zgłaszano zależne od dawki przejściowe upośledzenie słuchu.

Interakcja

Wilprafen / inne antybiotyki. Ponieważ antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny, należy unikać jednoczesnego podawania jozamycyny z tego typu antybiotykami. Josamycyny nie należy podawać razem z linkomycyną, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.

Vilprafen / xanthines. Niektórzy przedstawiciele antybiotyków makrolidowych spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do możliwej toksyczności. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na uwalnianie teofiliny niż inne antybiotyki makrolidowe.

Vilprafen / leki przeciwhistaminowe. Po jednoczesnym podaniu josamycyny i preparatów przeciwhistaminowych zawierających terfenadynę lub astemizol można zaobserwować opóźnienie wydalania terfenadyny i astemizolu, co z kolei może prowadzić do rozwoju zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Wilprafen / alkaloidy sporyszu. Istnieją pojedyncze doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych. Był jeden przypadek pacjenta, który nie tolerował ergotaminy podczas przyjmowania jozamycyny.

Dlatego jednoczesnemu stosowaniu jozamycyny i ergotaminy powinno towarzyszyć odpowiednie monitorowanie pacjentów.

Vilprafen / cyklosporyna. Wspólne mianowanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować wzrost stężenia cyklosporyny w osoczu i tworzenie nefrotoksycznego stężenia cyklosporyny we krwi. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.

Vilprafen / digoxin. Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Vilprafen / hormonalne środki antykoncepcyjne. W rzadkich przypadkach działanie antykoncepcyjne hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające podczas leczenia makrolidami. W takim przypadku zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, połykanie w całości, popijając niewielką ilością wody. Zalecana dzienna dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1 do 2 g jozamycyny. Dzienna dawka powinna być podzielona na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka to 1 g josamycyny. W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisanie jozamycyny w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2–4 tygodnie, a następnie - 500 mg josamytionu 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni. Aby osiągnąć optymalne stężenie w surowicy, należy przyjmować pojedyncze dawki między posiłkami.

Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedno przyjęcie, należy natychmiast przyjąć dawkę leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować „zapomnianej” dawki, ale powrócić do zwykłego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki.

Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Przedawkowanie

Do tej pory nie ma danych na temat specyficznych objawów zatrucia. W przypadku przedawkowania należy założyć objawy opisane w części „Działania niepożądane”, szczególnie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie należy przeprowadzić z uwzględnieniem wyników odpowiednich badań laboratoryjnych.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi przez strukturę chemiczną mogą być również oporne na jozamycynę).

Chociaż nie ma informacji o działaniu embriotoksycznym, Vilprafen ® powinien być przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym dopiero po dokładnej ocenie stosunku ryzyka do korzyści leczenia.

Warunki przechowywania leku Vilprafen ®

Chronić przed dziećmi.

Okres ważności leku Vilprafen ®

Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.

Wilprafen ® (Wilprafen ®)

Aktywny składnik:

Treść

Grupa farmakologiczna

Obrazy 3D

Skład i forma uwalniania

w blistrze 10 szt.; w pudełku 1 blister.

Opis postaci dawkowania

Tabletki w foliowej okładce w białym kolorze, podłużny kształt z nacięciami na środkowych i wypukłych krawędziach.

Charakterystyczny

Antybiotyk makrolidowy.

Działanie farmakologiczne

Farmakodynamika

Lek jest stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych; Działanie bakteriostatyczne jozamycyny, jak również innych antybiotyków makrolidowych, jest spowodowane hamowaniem syntezy białek przez bakterie. Podczas tworzenia w ognisku zapalenia wysokich stężeń ma działanie bakteriobójcze.

Dzhozschik, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori), a także przeciwko niektórym bakteriom beztlenowym (Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens).

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym jozamycyna jest szybko i całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego. Cmax jozamycyna w surowicy osiągana jest w ciągu 1–4 godzin po zażyciu wampiryny. Około 15% josamycyny wiąże się z białkami osocza. Szczególnie wysokie stężenia substancji znajdują się w płucach, migdałkach, ślinie, potem i łzach.

Jozamycyna jest metabolizowana w wątrobie do mniej aktywnych metabolitów i jest wydalana głównie z żółcią. Wydalanie leku w moczu - mniej niż 20%.

Wskazania do stosowania Wilprafen ®

Ostre i przewlekłe zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na lek, na przykład:

Zakażenia górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych:

zapalenie migdałków i zapalenie okrężnicy;

błonica (oprócz leczenia antytoksyną błonicy), jak również szkarłatna gorączka w przypadku nadwrażliwości na penicylinę.

Infekcje dolnych dróg oddechowych:

zapalenie płuc (w tym postać nietypowa);

Zakażenia skóry i tkanek miękkich:

róży (ze zwiększoną wrażliwością na penicylinę);

Zakażenia układu moczowo-płciowego:

kiła (w przypadku nadwrażliwości na penicylinę);

Chlamydia, mykoplazma (w tym Ureaplasma) i infekcje mieszane.

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na antybiotyki makrolidowe;

ciężka nieprawidłowa czynność wątroby.

Efekty uboczne

Ze strony przewodu pokarmowego: rzadko - utrata apetytu, nudności, zgaga, wymioty i biegunka. W przypadku utrzymującej się ciężkiej biegunki należy pamiętać o możliwości wystąpienia zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego spowodowanego antybiotykami.

Reakcje nadwrażliwości: w bardzo rzadkich przypadkach możliwe są reakcje alergiczne skóry (np. Pokrzywka).

Ze strony wątroby i dróg żółciowych: w niektórych przypadkach wystąpił przemijający wzrost aktywności enzymów wątrobowych w osoczu krwi, w rzadkich przypadkach towarzyszyło naruszenie odpływu żółci i żółtaczki.

Aparaty słuchowe: W rzadkich przypadkach zgłaszano zależne od dawki przejściowe upośledzenie słuchu.

Interakcja

Wilprafen / inne antybiotyki. Ponieważ antybiotyki bakteriostatyczne mogą zmniejszać działanie bakteriobójcze innych antybiotyków, takich jak penicyliny i cefalosporyny, należy unikać jednoczesnego podawania jozamycyny z tego typu antybiotykami. Josamycyny nie należy podawać razem z linkomycyną, ponieważ być może wzajemne zmniejszenie ich skuteczności.

Vilprafen / xanthines. Niektórzy przedstawiciele antybiotyków makrolidowych spowalniają eliminację ksantyn (teofiliny), co może prowadzić do możliwej toksyczności. Badania kliniczne i eksperymentalne wskazują, że jozamycyna ma mniejszy wpływ na uwalnianie teofiliny niż inne antybiotyki makrolidowe.

Vilprafen / leki przeciwhistaminowe. Po jednoczesnym podaniu josamycyny i preparatów przeciwhistaminowych zawierających terfenadynę lub astemizol można zaobserwować opóźnienie wydalania terfenadyny i astemizolu, co z kolei może prowadzić do rozwoju zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Wilprafen / alkaloidy sporyszu. Istnieją pojedyncze doniesienia o zwiększonym zwężeniu naczyń po jednoczesnym podawaniu alkaloidów sporyszu i antybiotyków makrolidowych. Był jeden przypadek pacjenta, który nie tolerował ergotaminy podczas przyjmowania jozamycyny.

Dlatego jednoczesnemu stosowaniu jozamycyny i ergotaminy powinno towarzyszyć odpowiednie monitorowanie pacjentów.

Vilprafen / cyklosporyna. Wspólne mianowanie jozamycyny i cyklosporyny może powodować wzrost stężenia cyklosporyny w osoczu i tworzenie nefrotoksycznego stężenia cyklosporyny we krwi. Stężenie cyklosporyny w osoczu powinno być regularnie monitorowane.

Vilprafen / digoxin. Wraz ze wspólnym mianowaniem josamycyny i digoksyny może zwiększyć poziom tego ostatniego w osoczu krwi.

Vilprafen / hormonalne środki antykoncepcyjne. W rzadkich przypadkach działanie antykoncepcyjne hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być niewystarczające podczas leczenia makrolidami. W takim przypadku zaleca się dodatkowo stosowanie niehormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, połykanie w całości, popijając niewielką ilością wody. Zalecana dzienna dawka dla dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 14 lat wynosi 1 do 2 g jozamycyny. Dzienna dawka powinna być podzielona na 2-3 dawki. Początkowa zalecana dawka to 1 g josamycyny. W przypadku trądziku pospolitego i sferycznego zaleca się przepisanie jozamycyny w dawce 500 mg 2 razy dziennie przez pierwsze 2–4 tygodnie, a następnie - 500 mg josamytionu 1 raz dziennie jako leczenie podtrzymujące przez 8 tygodni. Aby osiągnąć optymalne stężenie w surowicy, należy przyjmować pojedyncze dawki między posiłkami.

Zwykle czas trwania leczenia określa lekarz. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie stosowania antybiotyków czas trwania leczenia zakażeń paciorkowcami powinien wynosić co najmniej 10 dni.

Jeśli pominięto jedno przyjęcie, należy natychmiast przyjąć dawkę leku. Jeśli jednak należy przyjąć kolejną dawkę, nie należy przyjmować „zapomnianej” dawki, ale powrócić do zwykłego schematu leczenia. Nie należy przyjmować podwójnej dawki.

Przerwa w leczeniu lub przedwczesne odstawienie leku zmniejsza prawdopodobieństwo powodzenia leczenia.

Przedawkowanie

Do tej pory nie ma danych na temat specyficznych objawów zatrucia. W przypadku przedawkowania należy założyć objawy opisane w części „Działania niepożądane”, szczególnie z przewodu pokarmowego.

Specjalne instrukcje

U pacjentów z niewydolnością nerek leczenie należy przeprowadzić z uwzględnieniem wyników odpowiednich badań laboratoryjnych.

Należy rozważyć możliwość krzyżowej oporności na różne antybiotyki makrolidowe (na przykład mikroorganizmy oporne na leczenie antybiotykami związanymi przez strukturę chemiczną mogą być również oporne na jozamycynę).

Chociaż nie ma informacji o działaniu embriotoksycznym, Vilprafen ® powinien być przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym dopiero po dokładnej ocenie stosunku ryzyka do korzyści leczenia.

Warunki przechowywania leku Vilprafen ®

Chronić przed dziećmi.

Okres ważności leku Vilprafen ®

Nie używać po upływie daty ważności wydrukowanej na opakowaniu.