Dziecko Ampicylina

W przypadku infekcji bakteryjnych ważne jest, aby wybrać skuteczny zabieg, który zniszczy zarazki i pomoże w szybszym powrocie do zdrowia. Jeden z pierwszych leków przeciwbakteryjnych zaczął stosować antybiotyki penicylinowe. Ampicylina jest nadal popularna wśród nich. Kiedy jest przepisywany dzieciom i jak podawać ten lek w dzieciństwie?

Formularz wydania

1. W tabletkach zawartość substancji czynnej wynosi 250 mg. Takie białe płaskie tabletki są sprzedawane w opakowaniach po 10 lub 20 sztuk.
2. W proszku lub granulkach, z których przygotowuje się zawiesinę. Ta postać ampicyliny jest wlewana do szklanych fiolek. Jedno opakowanie zawiera 40 g białych lub żółtawych granulek, a po rozcieńczeniu wodą tworzy się 100 ml zawiesiny. Zawartość substancji czynnej w 5 ml przygotowanego syropu wynosi 250 mg. Również uwolnić lek o stężeniu ampicyliny 125 mg na 5 mililitrów zawiesiny.
3. W proszku, który jest przeznaczony do domięśniowego lub dożylnego podawania leku. Jest pakowany w szklane butelki, które często są dołączane do ampułek z rozpuszczalnikiem. Jedno opakowanie takiego białego proszku do wstrzykiwań zawiera od 1 do 10 butelek, a substancja czynna w jednej butelce może być w ilości 250, 500, 1000 lub 2000 mg.

Skład

• Aktywnym składnikiem tabletek ampicyliny jest trihydrat ampicyliny. Dodatkowo, stearynian magnezu lub wapnia, skrobia i talk są obecne w postaci tabletki leku.
• Granulki, z których przygotowuje się zawiesinę ampicyliny, również zawierają składnik aktywny w postaci trihydratu. Z dodatkowych substancji w tej postaci antybiotyku mogą być obecne benzoesan sodu, PVP, guma guar, aromaty, sacharoza, simetikon, wanilina, sacharynian sodu i inne związki.
• Proszek przeznaczony do wstrzykiwań, oprócz ampicyliny w postaci soli sodowej, nie zawiera innych składników.

Zasada działania

Lek należy do półsyntetycznych leków przeciwbakteryjnych z grupy penicylin. Nie zapada się po dostaniu się do żołądka, ale raczej bardzo dobrze się wchłania. Zakres działania leku jest szeroki, ponieważ ampicylina wykazuje działanie bakteriobójcze przeciwko takim patogenom:

• Staphylococcus (z wyjątkiem gatunków opornych na penicylinę).
• Salmonella.
• Clostridium.
• Gonococcus
• Proteus.
• Streptococcus
• Kokluszowe kije.
• Escherichia.
• Pneumokoki
• Enterococcus
• Różdżka hemofiliczna.
• Shigella.
• Meningokok.
• Wąglik Bacillus.
• Listeria
• Yersinia i inni.

Ampicylina: instrukcje użytkowania

Skład

Działanie farmakologiczne

Farmakokinetyka

Wskazania do użycia

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość (w tym na inne penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy), mononukleoza zakaźna, białaczka limfocytowa, niewydolność wątroby, choroby przewodu pokarmowego w historii (zwłaszcza zapalenie jelita grubego związane ze stosowaniem antybiotyków), okres laktacji, dzieciństwo 1 miesiąc).

Z ostrożnością. Astma oskrzelowa, katar sienny i inne choroby alergiczne, niewydolność nerek, krwawienie w wywiadzie, ciąża.

Dawkowanie i podawanie

Wewnątrz, dorośli - 250 mg 4 razy dziennie przez 0,5-1 godziny przed posiłkami z małą ilością wody; w razie potrzeby zwiększyć dawkę do 3000 mg / dobę.

Zakażenia przewodu pokarmowego i narządów układu moczowo-płciowego: 500 mg 4 razy dziennie.

Gdy gonokokowe zapalenie cewki moczowej - wewnątrz 3500 mg raz lub i / m 500 mg 2 razy w ciągu jednego dnia.

Dzieci starsze niż 4 lata wyznaczają 1000-2000 mg / dzień; do 1 roku - w ilości 100 mg / kg; 1-4 lata - 100-150 mg / kg; noworodek od 1 miesiąca - 150 mg / kg.

Dzienna dawka jest podzielona na 4-6 przyjęć. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby (od 5-10 dni do 2-3 tygodni, a dla procesów przewlekłych - w ciągu kilku miesięcy).

Efekty uboczne

Reakcje alergiczne: możliwe - świąd i złuszczanie skóry, pokrzywka, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk, rzadko - gorączka, bóle stawów, eozynofilia, wysypka rumieniowa i plamkowo-grudkowa, złuszczające zapalenie skóry, wielopostaciowa wysiękowa rumień; reakcje, podobne do choroby posurowiczej, w rzadkich przypadkach - wstrząs anafilaktyczny, niealergiczna wysypka ampicyliny, mogą zniknąć bez odstawienia leku.

Ze strony układu pokarmowego: dysbakterioza, zapalenie jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, suchość w ustach, zmiana smaku, ból brzucha, wymioty, nudności, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.

Od strony ośrodkowego układu nerwowego: ból głowy, drżenie, drgawki (przy terapii wysokodawkowej).

Wskaźniki laboratoryjne: leukopenia, neutropenia, małopłytkowość, agranulocytoza, niedokrwistość.

Inne: śródmiąższowe zapalenie nerek, nefropatia, nadkażenie (zwłaszcza u pacjentów z chorobami przewlekłymi lub zmniejszoną opornością organizmu), kandydoza pochwy.

Przedawkowanie

Objawy: toksyczny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością nerek), nudności, wymioty, biegunka, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej (w wyniku wymiotów i biegunki).

Leczenie: płukanie żołądka, węgiel aktywny, środki przeczyszczające z solą fizjologiczną, leki na utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej i leczenie objawowe. Wydalany przez hemodializę.

Interakcja z innymi lekami

Środki ostrożności

W trakcie leczenia konieczne jest monitorowanie stanu funkcji narządów krwiotwórczych, wątroby i nerek. Rozwój superinfekcji jest możliwy dzięki wzrostowi niewrażliwej na nią mikroflory, co wymaga odpowiedniej zmiany w terapii przeciwbakteryjnej. W przypadku przepisania pacjentom z sepsą może wystąpić reakcja bakteriolizy (reakcja Jarisha-Herxheimera). U pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny możliwe są krzyżowe reakcje alergiczne z innymi antybiotykami beta-laktamowymi. W leczeniu łagodnej biegunki na tle przebiegu leczenia należy unikać leków przeciwbiegunkowych zmniejszających motorykę jelit; można stosować leki przeciwbiegunkowe zawierające kaolin lub atapulgit, wskazane jest odstawienie leku. W przypadku ciężkiej biegunki należy skonsultować się z lekarzem. Leczenie należy kontynuować przez kolejne 48-72 godziny po ustąpieniu objawów klinicznych choroby.

Ampicylina

Tabletki w białym kolorze, forma płasko-cylindryczna z aspektem i ryzykowne.

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, stearynian magnezu, talk, poliwinylopirolidon, tween-80.
10 szt. - Pakiety komórek konturowych (1) - opakowania kartonowe.
10 szt. - bezkontenerowe opakowanie konturowe (1) - opakowania kartonowe.

Proszek do przygotowania zawiesin do odbioru w kolorze białym o żółtawym odcieniu, o specyficznym zapachu; gotowana biała zawiesina o żółtawym odcieniu.

Substancje pomocnicze: poliwinylopirolidon, kwaśny glutaminian sodu 1-woda, fosforan sodu dipodstawiony lub fosforan disodowy bezwodny, trilon B, dekstroza, wanilina, aromatyczna esencja spożywcza (malina), cukier rafinowany lub cukier rafinowany.
60 g (5 g składnika aktywnego) - butelki (1) w komplecie z łyżką dozującą - pakuje tekturę.

Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań koloru białego, higroskopijny.

Fiolki po 10 ml (1) - pakuje karton.
Butelki 10 ml (10) - pakuje tekturę.
Butelki po 10 ml (50) - pudełka kartonowe.

Proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań koloru białego, higroskopijny.

Butelki po 10 lub 20 ml (1) - opakowania kartonowe.
Butelki po 10 lub 20 ml (10) - opakowania kartonowe.
Butelki 10 lub 20 ml (50) - pudełka kartonowe.

Antybiotyk z grupy półsyntetycznych penicylin o szerokim spektrum działania. Ma działanie bakteriobójcze dzięki tłumieniu syntezy ściany komórkowej bakterii.

Aktywny wobec Gram-dodatnich bakterii tlenowych: Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów produkujących penicylinazę), Streptococcus spp. (w tym Enterococcus spp.), Listeria monocytogenes; Gram-ujemne bakterie tlenowe: Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Bordetella pertussis, niektóre szczepy Haemophilus influenzae.

Zniszczony przez działanie penicylinazy. Odporny na kwas.

Po spożyciu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego, nie rozkładając się w kwaśnym środowisku żołądka. Po podaniu pozajelitowym (w / m / in) znajduje się w osoczu w wysokich stężeniach.

Wnika dobrze do tkanek i płynów biologicznych organizmu, znajduje się w stężeniach terapeutycznych w płynach opłucnowych, otrzewnowych i maziowych. Wnika w barierę łożyskową. Wnika słabo w barierę krew-mózg, jednak z zapaleniem błon mózgowych przepuszczalność BBB dramatycznie wzrasta.

30% ampicyliny jest metabolizowane w wątrobie.

T_1/2 - 1-1,5 h. Wydalane głównie z moczem, aw moczu są bardzo wysokie stężenia niezmienionego leku. Częściowo wydalony z żółcią.

Przy wielokrotnych wstrzyknięciach nie gromadzi się.

Choroby zakaźne i zapalne wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na ampicylinę, w tym:

- zakażenia dróg oddechowych (w tym zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropień płuc);

—Zakażenia górnych dróg oddechowych (w tym zapalenie migdałków);

- zakażenia dróg żółciowych (w tym zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych);

- zakażenia dróg moczowych (w tym zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego);

- zakażenia przewodu pokarmowego (w tym nosiciela salmonello);

—Zakażenie skóry i tkanek miękkich;

- posocznica, septyczne zapalenie wsierdzia;

- zwiększona wrażliwość na antybiotyki penicylinowe i inne antybiotyki beta-laktamowe;

- ciężkie zaburzenia czynności wątroby (do stosowania pozajelitowego).

Ustaw indywidualnie w zależności od ciężkości, lokalizacji zakażenia i wrażliwości patogenu.

Po podaniu doustnym pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna 1-3 g. Maksymalna dawka dzienna wynosi 4 g.

Dla dzieci lek jest przepisywany w dziennej dawce 50-100 mg / kg, dla dzieci o masie ciała do 20 kg - 12,5-25 mg / kg.

Dzienna dawka jest podzielona na 4 dawki. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości zakażenia i skuteczności leczenia.

Tabletki są przyjmowane doustnie, niezależnie od posiłku.

Aby przygotować zawiesinę w butelce z proszkiem, dodaj 62 ml wody destylowanej. Gotową zawiesinę dozuje się specjalną łyżką, mającą 2 etykiety: dolna odpowiada 2,5 ml (125 mg), górna - 5 ml (250 mg). Zawiesinę należy spłukać wodą.

W przypadku podawania pozajelitowego (w / m, w / w strumieniu lub w / w kroplówce) pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250-500 mg, dawka dzienna - 1-3 g; w ciężkich zakażeniach dawkę dobową można zwiększyć do 10 g lub więcej.

Noworodki stosują lek w dawce dziennej 100 mg / kg, dzieci w innych grupach wiekowych - 50 mg / kg. W ciężkich zakażeniach wskazane dawki można podwoić.

Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 wstrzyknięć w odstępie 4-6 godzin Czas trwania wstrzyknięcia / m - 7-14 dni. Czas trwania w / w aplikacji 5-7 dni, po którym następuje przejście (jeśli to konieczne) do wprowadzenia / m.

Roztwór do iniekcji i / m przygotowuje się przez dodanie do zawartości fiolki 2 ml wody do iniekcji.

W przypadku iniekcji dożylnej pojedynczą dawkę leku (nie więcej niż 2 g) rozpuszcza się w 5-10 ml wody do wstrzykiwań lub izotonicznym roztworze chlorku sodu i wstrzykuje powoli przez 3-5 minut (1-2 g przez 10-15 minut). W przypadku pojedynczej dawki większej niż 2 g lek podaje się w / w kroplówce. W tym celu pojedynczą dawkę leku (2-4 g) rozpuszcza się w 7,5-15 ml wody do iniekcji, a następnie otrzymany roztwór dodaje się do 125-250 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu lub 5-10% roztworu glukozy i wstrzykuje z prędkością 60-80 kropli. / min Gdy kroplówka IV jest podawana dzieciom, 5-10% roztwór glukozy jest stosowany jako rozpuszczalnik (30-50 ml w zależności od wieku).

Roztwory stosuje się natychmiast po przygotowaniu.

Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy; w rzadkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny.

Ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, zapalenie języka, zapalenie jamy ustnej, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy, dysbioza jelit, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych.

Z układu krwiotwórczego: niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza.

Skutki działania chemioterapeutycznego: kandydoza jamy ustnej, kandydoza pochwy.

Probenecyd z jednoczesnym stosowaniem z Ampicillin-AKOS zmniejsza wydzielanie kanalikowe ampicyliny, w wyniku czego wzrasta jej stężenie w osoczu krwi i wzrasta ryzyko działania toksycznego.

Przy jednoczesnym stosowaniu Ampicillin-AKOS z allopurinolem zwiększa prawdopodobieństwo wysypki skórnej.

Przy jednoczesnym stosowaniu z ampicyliną-AKOS zmniejsza skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny.

Przy jednoczesnym stosowaniu z Ampicillin-AKOS zwiększa skuteczność antykoagulantów i antybiotyków aminoglikozydowych.

Z ostrożnością i na tle jednoczesnego stosowania środków odczulających, lek powinien być przepisywany na astmę oskrzelową, katar sienny i inne choroby alergiczne.

W procesie stosowania Ampicillin-AKOS konieczne jest systematyczne monitorowanie czynności nerek, wątroby i obrazu krwi obwodowej.

Gdy lek niewydolności wątroby należy stosować tylko pod kontrolą wątroby.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają schematu dawkowania korekcyjnego, w zależności od CC.

Podczas stosowania leku w dużych dawkach u pacjentów z niewydolnością nerek możliwy jest toksyczny wpływ na OUN.

Podczas stosowania leku do leczenia posocznicy możliwa jest reakcja bakteriolizy (reakcja Jarisha-Herxheimera).

Jeśli wystąpią reakcje alergiczne podczas stosowania Ampicillin-AKOS, lek należy odstawić i zalecić leczenie odczulające.

U osłabionych pacjentów, przy długotrwałym stosowaniu leku, może wystąpić nadkażenie wywołane przez mikroorganizmy oporne na ampicylinę.

W celu zapobiegania rozwojowi kandydozy jednocześnie z Ampicillin-AKOS należy wyznaczyć nystatynę lub leworynę, a także witaminy B i C.

Możliwe jest stosowanie leku w okresie ciąży, jeśli jest to wskazane w przypadkach, w których korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu.

Ampicylina przenika do mleka kobiecego w niskich stężeniach. Jeśli to konieczne, stosowanie leku w okresie laktacji powinno decydować o zakończeniu karmienia piersią.

Lek podaje się dzieciom w dawce dziennej 50-100 mg / kg, dla dzieci o masie ciała do 20 kg - 12,5-25 mg / kg. Pozajelitowo dla noworodków, lek jest przepisywany w dawce dziennej 100 mg / kg, dla dzieci z innych grup wiekowych - 50 mg / kg. W ciężkich zakażeniach wskazane dawki można podwoić.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek wymagają schematu dawkowania korekcyjnego, w zależności od CC.

Podczas stosowania leku w dużych dawkach u pacjentów z niewydolnością nerek możliwy jest toksyczny wpływ na OUN.

Lista B. Lek należy przechowywać w suchym, ciemnym miejscu; tabletki i proszek do sporządzania zawiesiny - w temperaturze od 15 ° do 25 ° C, proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań - w temperaturze nie wyższej niż 20 ° C Okres ważności tabletek, proszku do sporządzania zawiesiny i proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań wynosi 2 lata.

Przygotowaną zawiesinę należy przechowywać w lodówce lub w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 dni. Przygotowane rozwiązania dla / m i / we wprowadzeniu pamięci nie mogą być.

Ampicylina w chorobach zakaźnych u dzieci

Ampicylina jest półsyntetycznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Dostępne w postaci tabletek i proszku do wstrzykiwań.

Zastosuj ampicylinę należy stosować ostrożnie, ponieważ lek może powodować poważne zaburzenia w wątrobie i nerkach. Nieprawidłowo dobrana dawka leku przyczynia się do rozwoju tolerancji (niewrażliwości) na lek w chorobotwórczych mikroorganizmach. To niezwykle komplikuje dalsze leczenie i wybór odpowiedniego antybiotyku.

Skład

Aktywnym składnikiem jest trihydrat ampicyliny. Skład tabletek zawiera również dodatkowe substancje, które przyczyniają się do jego szybkiej i lepszej strawności: stearynian magnezu, skrobia, talk. Roztwór do iniekcji składa się wyłącznie ze składnika aktywnego.

Wskazania

Ampicylina jest przepisywana dzieciom jako środek terapeutyczny dla:

• Infekcje ucha;
• Zakaźne uszkodzenia gardła i nosa;
• Zakażenie płuc i oskrzeli;
• Choroby zakaźne dróg moczowych;
• Zakażenia ginekologiczne;
• Zakaźne uszkodzenia układu pokarmowego;
• Zapalenie opon mózgowych;
• Zatrucie krwi;
• Posocznica;
• Szkarłatna gorączka;
• Infekcje skóry;
• Erysipelas;
• Rzeżączka i syfilis;
• Profilaktyka pooperacyjna.

Instrukcje i dawkowanie

Ampicylina jest przepisywana dzieciom od drugiego miesiąca życia. Przyjmowanie leku w młodszym wieku może niekorzystnie wpływać na rozwój aparatu słuchowego dziecka. Przed leczeniem wykonuje się badanie moczu na obecność bakterii i ich wrażliwość na antybiotyki. Zgodnie z wynikami, wybrana strategia leczenia jest dostosowywana. Ponieważ lek ma kilka postaci dawkowania, instrukcje stosowania ampicyliny różnią się od siebie.

Pigułki

Tabletki ampicyliny zawierają 250 miligramów substancji czynnej. Dzienna dawka jest obliczana w miligramach na kilogram masy ciała, w zależności od wieku dziecka, ciężkości choroby i rodzaju patogenu.

Przybliżone dawki leku są następujące:

• W przypadku dzieci do jednego roku ilość składnika aktywnego oblicza się na podstawie jego masy - 100 miligramów na kilogram wagi;
• W przypadku dzieci w wieku od jednego do czterech lat dawka wzrasta do 150 miligramów na kilogram;
• Jeśli dziecko ma więcej niż cztery lata, jego dzienna dawka leku waha się od jednego do dwóch tysięcy miligramów dziennie.

Dzienna dawka leku jest podzielona na trzy lub cztery dawki. Tabletki ampicyliny są przyjmowane doustnie, popijane niewielką ilością wody, przed lub po posiłku.

Jeśli po trzech dniach od rozpoczęcia leczenia lekiem pacjent nie wykazuje pozytywnego trendu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. On albo anuluje lek, albo dostosuje przebieg leczenia.

Zastrzyki

Lek do wstrzykiwań jest proszkiem: jedna butelka zawiera 250, 500 miligramów, 1 lub 2 gramy składnika aktywnego. Ampicylina do wstrzykiwań jest przepisywana w następujących przypadkach:

• W przypadku poważnego stanu pacjenta;
• Z naruszeniem wchłaniania przewodu pokarmowego;
• W leczeniu chorób zakaźnych przewodu pokarmowego;
• Z krytycznie wysoką gorączką.

Iniekcje można wykonywać dożylnie i domięśniowo.

Dzienna dawka dla noworodka wynosi 100 miligramów na kilogram masy ciała, dla starszych dzieci - 150 miligramów na kilogram.

Dzienna dawka jest podzielona na kilka zastrzyków, zwykle od czterech do sześciu. Między nimi musi być co najmniej cztery godziny. Czas trwania leczenia zależy od rodzaju wstrzyknięcia: po domięśniowym podaniu leku wynosi od siedmiu do czternastu dni, dożylnie - od pięciu do siedmiu dni.

Przeciwwskazania

Podobnie jak wszystkie leki, penicylina ma wiele przeciwwskazań:

• Nietolerancja leku;
• Mononukleoza zakaźna;
• Niewydolność wątroby;
• Choroby układu pokarmowego spowodowane stosowaniem antybiotyków;
• Białaczka limfocytowa.

Jeśli dziecko miało krwawienie, astmę, problemy z nerkami, wówczas lek jest stosowany tylko w ostateczności.

Odnosząc się do interakcji z lekami, należy zauważyć, że przyjmując lek wraz z sulfonamidami obarczonymi całkowitym brakiem efektu terapeutycznego obu grup leków.

Efekty uboczne

Wykorzystaniu tego antybiotyku może towarzyszyć wiele skutków ubocznych:

Analogi

Analogi ampicyliny to:

• Amoxil DT: dostępny w postaci tabletek 500 mg;
• Amoksycylina: dostępna w różnych postaciach dawkowania o różnej zawartości składnika aktywnego;
• Ammofos: tabletki 375, 500 i 750 miligramów;
• В-Moks: kapsułki o różnej masie i stężeniu głównej substancji;
• Graximol: Dostępny w postaci proszku i kapsułek.

Tabletki ampicyliny są dostępne w opakowaniach po 10 i 20 sztuk. Jego cena waha się od 16 do 70 rubli. Ampicylina do wstrzykiwań znajduje się w fiolkach po 0,5 i 1 gramie. W opakowaniu jest 10 butelek. Cena: od 14 rubli.

Oceń ten artykuł: 8 Proszę ocenić artykuł

Teraz artykuł pozostawił liczbę recenzji: 8, średnia ocena: 4,63 z 5

Ampicylina: instrukcje użytkowania dla dzieci, wskazania i analogi leku

Jednym z antybiotyków z grupy penicylin jest Ampicylina. Lek jest stosowany w leczeniu chorób zakaźnych i bakteryjnych. Aktywnie przeciwstawia się patogennej mikroflorze, zakłócając syntezę ścian bakteryjnych. Lek przyjmuje się doustnie lub pozajelitowo (w postaci zastrzyku). Przed użyciem ważne jest przestudiowanie instrukcji dołączonej do preparatu.

Postać uwalniania i skład leku

Dla ułatwienia stosowania Ampicylina jest dostępna w różnych formach. Informacje są przedstawione w tabeli.

Głównym składnikiem aktywnym w każdej postaci dawkowania jest ampicylina. Lekarz przepisuje najbardziej odpowiedni rodzaj leku w oparciu o charakterystykę choroby i wiek małego pacjenta. Dla niektórych dzieci lepiej stosować zastrzyki dla innych - tabletki. W każdym przypadku potrzebne jest indywidualne podejście. Doświadczony pediatra będzie w stanie doradzić najlepszą opcję.

Wskazania do przyjmowania dzieci Ampicillin

Młodym pacjentom przepisuje się ten lek w następujących przypadkach:

• zapalenie ucha środkowego;
• ból gardła, zapalenie krtani i inne choroby zakaźne nosa i gardła;
• choroby układu moczowego (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie miedniczki, odmiedniczkowe zapalenie nerek);
• zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie płuc oskrzeli, zapalenie opłucnej;
• zakażenie narządów trawiennych (salmonelloza, dur brzuszny);
• zatrucie krwi;
• uszkodzenie wsierdzia;
• zapalenie opon mózgowych;
• szkarłatna gorączka;
• zakażenia ginekologiczne;
• reumatyzm;
• posocznica;
• infekcje skóry;
• różyczki;
• rzeżączka.

Przeciwwskazania do otrzymania

Nie przepisuj tego leku dzieciom w wieku poniżej 30 dni iw obecności:

• nietolerancja antybiotyków beta-laktamowych;
• alergie na składniki leku;
• choroba wątroby i nerek;
• Choroby Filatova, białaczka, białaczka limfocytowa, HIV i zapalenie jelita grubego spowodowane przez stosowanie antybiotyków.

Dawkowanie i podawanie

Dawka ampicyliny i sposób jej stosowania zależą od stadium rozwoju choroby, rodzaju drobnoustrojów wywołujących chorobę i miejsca, w którym nastąpiło zakażenie. Ze względu na nietoksyczność leku i brak zdolności do gromadzenia się w organizmie, lek może być używany przez długi czas. Dzieci leczy się dzieląc dzienną dawkę na kilka dawek. Częstotliwość zależy od formy używanego leku.

Tabletki ampicyliny

Zgodnie z instrukcjami lek w tabletkach jest przeciwwskazany u dzieci do 6 lat. Pacjenci w wieku powyżej 6 lat otrzymują tabletkę pół godziny przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku. Dopuszczalna dawka dobowa wynosi 100 mg / kg. Ten wskaźnik jest podzielony na cztery do sześciu przyjęć.

Leczenie może trwać średnio od jednego do kilku tygodni. Maksymalny czas przyjęcia jest obliczany w miesiącach. Pacjentom w wieku 14 lat i starszym dziennie wolno stosować nie więcej niż 4 gramy leku (0,25 grama na raz).

Zastrzyki z ampicyliny

Ampicylina pozajelitowa jest stosowana w zastrzykach. Czasami lek podaje się w strumieniach i kroplach, ale najczęściej stosuje się podawanie domięśniowe i dożylne. Pacjentom od 14 lat przypisuje się pojedynczą dawkę 250-500 mg. Dawka dziennie wynosi 1-3 g. W przypadku poważnych infekcji wzrasta do 10 g.

Niemowlęta do jednego roku życia otrzymują 100 mg / kg / dzień od 1 roku życia - 50 mg na funt wagi dziecka. Częstotliwość podawania wynosi od czterech do sześciu razy dziennie. Pomiędzy wstrzyknięciami należy wytrzymać przerwę 4-6 godzin. Terapia trwa 1-2 tygodnie.

Dożylne podawanie leku trwa zwykle tydzień, domięśniowo - 1-2 tygodnie. W celu wstrzyknięcia domięśniowego proszku w fiolce, wlać 2 ml wody do wstrzykiwań. Aby przygotować roztwór, który będzie podawany dożylnie, 2 g leku należy rozpuścić w 5-10 ml wody lub soli fizjologicznej, a następnie ostrożnie i powoli wstrzyknąć pacjentowi.

Jeśli zalecana pojedyncza dawka jest większa niż 2 gramy, lek jest wstrzykiwany przez zakraplacz. Dawkę miesza się z 7,5-15 ml wody lub roztworu glukozy. Przygotowana mieszanina jest używana natychmiast po przygotowaniu.

Skutki uboczne leku

W praktyce medycznej zdarzały się przypadki, gdy Ampicylina powodowała skutki uboczne. To głównie różne reakcje alergiczne.

Najczęstsze działania niepożądane to:

• obrzęk naczynioruchowy;
• wysypka skórna z towarzyszącym świądem;
• zapalenie oczu;
• rumień wielopostaciowy;
• nieżyt nosa;
• gorączkowe zapalenie skóry;
• pokrzywka.

Możliwe są również efekty uboczne:

• ze strony układu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, zwiększone tworzenie się gazu);
• ból głowy;
• bóle stawów;
• anafilaksja;
• gorączka;
• zapalenie jamy ustnej;
• niedokrwistość i inne problemy z układem krążenia;
• zaburzenia wątroby;
• zapalenie jelita grubego;
• zapalenie języka;
• zapalenie żyły (po podaniu dożylnym).

Jeśli organizm zareaguje na lek reakcją alergiczną, lekarz anuluje leczenie i przepisze środki zmniejszające wrażliwość, które zmniejszają wrażliwość organizmu dziecka na alergen i leki przeciwhistaminowe. Jeśli dziecko doznało wstrząsu anafilaktycznego, należy natychmiast wezwać karetkę.

W przypadku przedawkowania umyć brzuch dziecka i podać węgiel aktywny, w zależności od masy ciała. Możesz użyć soli przeczyszczających, leków do utrzymania równowagi wodno-elektrolitowej i terapii objawowej.

Analogi i cena

Leki podobne do ampicyliny:

• Tabletki Amoxil DT;
• Amoksycylina (ma różne formy uwalniania o różnej zawartości głównej substancji) (więcej szczegółów w artykule: instrukcje stosowania zawiesiny „Amoksycylina” dla dzieci);
• Tabletki Ammophos;
• Kapsułki B-Moks;
• Graximol w granulkach lub kapsułkach.

Koszt ampicyliny zależy od postaci dawki, marży sprzedawcy firmy, a także od sposobu zakupu. Na stronach internetowych lek kosztuje nieco mniej niż w aptekach konwencjonalnych.

Ampicylina

Opis na dzień 30 marca 2016 r

• Nazwa łacińska: Ampicillin
• Kod ATX: J01CA01
• Składnik aktywny: Ampicylina
• Producent: Sanavita Gesundheitsmittel (Niemcy), BELUPO d.d. (Republika Chorwacji), Sintez OAO (Rosja), Kraspharma (Rosja), Abolmed OOO (Rosja), Dalkhimpharm (Rosja), Aktualizacja PFC (Rosja), Borisov Medical Preparations Plant (Republika Białorusi)

Skład

W 1 tabletce trihydratu ampicyliny 0,25 g. Skrobia ziemniaczana, talk, kroskarmeloza sodowa, stearynian wapnia, jako substancje pomocnicze.

W 1 kapsułce trihydratu ampicyliny 0,25 g. Skrobia ziemniaczana i cukier puder.

5 ml zawiesiny trihydratu ampicyliny 12,5 gi 0,25 g. Cukier, środek aromatyzujący.

W 1 fiolce sól sodowa ampicyliny 0,25 g, 0,5 g, 1 gi 2 g.

Formularz wydania

Tabletki, kapsułki, proszek do wstrzykiwań, granulki do sporządzania zawiesiny.

Działanie farmakologiczne

Antybakteryjny.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Farmakodynamika

Półsyntetyczny antybiotyk penicylinowy, bakteriobójczy. Mechanizm działania jest związany z hamowaniem syntezy błony komórkowej dzielących się mikroorganizmów: zakłóca w niej wiązania peptydowe, co prowadzi do zmniejszenia odporności komórki bakteryjnej i lizy. Odporny na kwas. Jest aktywny wobec Gram-dodatnich (gronkowców, paciorkowców) i Gram-ujemnych mikroorganizmów (Klebsiell zapalenie płuc, Proteus, Salmonella, Shigella, E. coli, pałeczki grypy).

Jest interesujący jako lek do leczenia ropnych zakażeń chirurgicznych, zakażeń dróg moczowych, zapalenia dróg żółciowych i zapalenia pęcherzyka żółciowego. Skuteczny w leczeniu zakażeń bakteryjnych dróg oddechowych (pozaszpitalne zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie wsierdzia (w połączeniu z gentamycyną), infekcje jelitowe (shigelloza)

Jest niszczony przez penicylinazę, a zatem nieskuteczny wobec gronkowców tworzących penicylinę. Próbowano „chronić” antybiotyk przed jego zniszczeniem przez enzymy bakteryjne. Penicyliny „chronione” to kombinacje z inhibitorami enzymów: Ampicillin + Sulbactam (Unazin, Sultasin i inne). Sulbaktam nie ma działania przeciwbakteryjnego, ale hamuje beta-laktamazę, dlatego w tym połączeniu antybiotyk działa również na oporne szczepy mikroorganizmów.

Farmakokinetyka

Absorpcja jest szybka, biodostępność - 40%. Maksymalne stężenie we krwi określa się po 2 godzinach, wiąże białka do 20%. W stężeniach terapeutycznych występuje w płynach opłucnowych i maziowych, zawartości pęcherzy, wysokich stężeniach w moczu, woreczku żółciowym, płucach, narządach płciowych, żółci, wydzielinach oskrzelowych, kościach, zatokach przynosowych, uchu środkowym, ślinie.

Wydalany przez nerki (70-80%), częściowo z żółcią i mlekiem matki. W moczu wykrywane są wysokie stężenia antybiotyku. Nie kumuluje się przy wielokrotnym użyciu.

Wskazania do użycia

• zapalenie stawów, zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli, ropień, zapalenie płuc;
• zakażenie dróg moczowych;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zapalenie dróg żółciowych;
• rzeżączka, zapalenie szyjki macicy;
• chlamydia u kobiet w ciąży;
• róży, liszajec, zakażone dermatozy;
• szkarłatna gorączka;
• pasteurellosis, listerioza;
• salmonelloza i jej przewóz, dur brzuszny, czerwonka;
• zapalenie otrzewnej;
• zapalenie wsierdzia;
• zapalenie opon mózgowych;
• posocznica.

Przeciwwskazania

• białaczka limfocytowa;
• mononukleoza zakaźna;
• nadwrażliwość na penicyliny;
• zapalenie jelita grubego związane z przyjmowaniem antybiotyków;
• nieprawidłowa czynność wątroby (do podawania domięśniowego);
• wiek do 1 miesiąca.

Efekty uboczne

• świąd, łuszczenie się skóry;
• nieżyt nosa, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy;
• rzadko, wysypka plamkowo-grudkowa, gorączka, zapalenie skóry, rumień i wstrząs anafilaktyczny;
• dysbioza, zapalenie błony śluzowej żołądka, zmiana smaku, suchość w ustach, ból brzucha, nudności, biegunka, wymioty;
• zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit;
• pobudzenie, agresywność, lęk, depresja, drgawki;
• leukopenia, małopłytkowość, agranulocytoza;
• zapalenie nerek, nefropatia;
• kandydoza pochwy.

Instrukcja użycia Ampicillin (metoda i dawkowanie)

Tabletki ampicyliny, instrukcje użytkowania

Lek w tabletkach lub kapsułkach przyjmuje się doustnie. Dawkowanie dla dorosłych - 250-500 mg (w zależności od ciężkości choroby) 1 godzina przed posiłkiem 4 razy dziennie.

Z infekcjami dróg moczowych 500 mg 4 razy dziennie. W przypadku gonokokowego zapalenia cewki moczowej przepisuje się go raz na 3,5 g. Ampicylina w tabletkach może być przyjmowana przez dorosłych w maksymalnej dziennej dawce 4 g. Zaleca się, aby dzieci były przepisywane jako zawiesina, co zostanie wskazane poniżej.

Ampicylina / tabletki sulbaktamu zawierają dwie części ampicyliny w standardowej dawce i jedną część sulbaktamu. Sposób użycia i dawkowanie są takie same.

Ampicillin Injections, instrukcje użytkowania

Po przygotowaniu roztworu wprowadza się w / m lub / in. Podczas wykonywania wstrzyknięć domięśniowych, dodać 2 ml roztworu Novocain, wody do wstrzykiwań lub lidokainy do zawartości fiolki. W przypadku podawania dożylnego pojedynczą dawkę rozpuszcza się w 10 ml roztworu izotonicznego lub glukozy. Z pojedynczą dawką ponad 2 g wstrzykniętego kroplówki, do tego do powstałego roztworu antybiotyku dodać 250 ml roztworu izotonicznego i wstrzyknąć 60 kropli na minutę.

Przy umiarkowanych zakażeniach u dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 20 kg - domięśniowo 250 - 500 mg 4 razy dziennie, w cięższych przypadkach - 1 do 2 g 4 razy dziennie. Z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych - 14 g / dzień, podzielony na 6–8 podań.
Dla dzieci o masie ciała do 20 kg dawka wynosi 12,5 - 25 mg / kg na dobę, ponad 20 kg - 50-100 mg / kg na dobę. W przypadku zapalenia opon mózgowych noworodki o wadze do 2 kg podaje się dożylnie w dawce 25 mg na kg masy ciała co 12 godzin przez cały pierwszy tydzień, a następnie 50 mg na kg masy ciała co 8 godzin.

Przedawkowanie

Objawy manifestujące się: nudności, wymioty, pobudzenie, drgawki.

Leczenie polega na myciu żołądka, przyjmowaniu sorbentów, środków przeczyszczających i terapii objawowej. Wyświetlane podczas hemodializy.

Interakcja

Środki bakteriostatyczne (makrolidy, chloramfenikol, sulfonamidy, linkozamidy, tetracykliny) mają działanie antagonistyczne, antybiotyki bakteriobójcze (aminoglikozydy, wankomycyna, cefalosporyny, ryfampicyna) działanie synergistyczne.

Leki zobojętniające i środki przeczyszczające, przyjmowanie pokarmu zmniejsza wchłanianie i zwiększa jego kwas askorbinowy.

Wzmacnia działanie antykoagulantów, zmniejsza skuteczność środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny.

Diuretyki, allopurinol, fenylobutazon, oksyfenbutazon, NLPZ, zwiększają stężenie substancji czynnej ze względu na zmniejszenie wydzielania kanalikowego.

Jednoczesne stosowanie allopurynolu powoduje ryzyko wysypki skórnej.

Wzmacnia wchłanianie digoksyny. Zwiększa toksyczność metotreksatu.

Warunki sprzedaży

Warunki przechowywania

W temperaturze nie wyższej niż 30 ° C

Okres trwałości

Ampicylina dla dzieci

Zawieszenie dla dzieci jest przeznaczone do przyjęcia od miesiąca życia. W celu przygotowania, gotowaną wodę dodaje się do znaku w butelce z granulkami i wstrząsa, przechowuje w temperaturze pokojowej przez 2 tygodnie. Przed użyciem dobrze wstrząśnij. Zwróć uwagę na dawkowanie - istnieją zawiesiny o zawartości substancji czynnej 125 mg i 250 mg. Jeśli zastosujemy ostatnią opcję, w 1 pełnej łyżce pomiarowej (5 ml zawiesiny) będzie 250 mg substancji czynnej, dolna etykieta łyżki odpowiada 125 mg.

Dawkowanie u dzieci z łagodną infekcją: do 1 roku - w dawce 100 mg / kg masy ciała na dobę, od 1 do 4 lat - 100-150 mg / kg masy ciała na dobę, powyżej 4 lat - 1-2 g dziennie. Wymaganą dawkę należy podać w 4 lub 6 przyjęciach.

Ampicylina podczas ciąży

Zgodnie z zeznaniami ampicyliny podczas ciąży można zastosować. Ponieważ substancja czynna jest wydalana w niskich stężeniach z mlekiem matki karmiącej, karmienie piersią zostaje czasowo przerwane podczas leczenia.

Ampicylina i alkohol

Instrukcja dotycząca tego, czy alkohol i ampicylina są połączone, nie wspomina o niczym. Jednak po zastanowieniu można stwierdzić, że spożycie alkoholu może powodować lub nasilać działania niepożądane, zmniejszać zawartość substancji czynnej w tkankach i skuteczność terapii antybiotykowej.
Wynika to z faktu, że podczas przyjmowania alkoholu system aktywacji cytochromu P450 jest zakłócany (jest indukowany), a enzymy innych cytochromów niezbędnych do metabolizmu leków są tłumione. Zmniejsza również produkcję kwasu glukuronowego, który jest niezbędny do wiązania substancji toksycznych i metabolitów leków.

Analogi ampicyliny

Analogi z jednym składnikiem aktywnym: Pentrexil, Penodil, Zetsil, Standatsillin.

Recenzje Ampicillin

Co sprawia, że ​​tabletki Ampicillin? Jest to antybiotyk z grupy penicylin, więc jest stosowany w różnych zakażeniach, w tym, nie stracił na znaczeniu w leczeniu shigellozy. Ampicylina jest obecnie szeroko stosowana, przede wszystkim dlatego, że jest dostępna dla przytłaczającej większości pacjentów, praktycznie nie powoduje zaburzeń czynności wątroby (częstotliwość poniżej 0,1%, w porównaniu z Cefotaksymem 8% i aminiglikodydami - 15%). W praktyce medycznej kapsułki i tabletki ampicyliny stosuje się w postaci trihydratu po 250 mg każdy, jak również granulatu do wytwarzania zawiesin. Trzeba powiedzieć, że doustne postacie tego leku mają niską biodostępność - tylko 40%. Jako lek do podawania domięśniowego, jest skuteczny w leczeniu wielu zakażeń, ale jako lek do podawania doustnego w większości przypadków jest gorszy od Amoksycyliny, której zaletą jest lepsza i stabilniejsza absorpcja, brak wpływu na przyjmowanie pokarmu, a także mniejsza liczba zastosowań. Ponadto doustne podawanie tego leku może powodować dysbiozę, podczas gdy amoksycylina nieznacznie tłumi florę. Częste stosowanie leku u dzieci (co 4 miesiące) może prowadzić do fluorozy - wady szkliwa zębów.

Recenzje ampicyliny w większości związane z jej zastosowaniem w bólach gardła i zatok, w ciężkich przypadkach, którym podano zastrzyki „czystej” ampicyliny lub jej kombinacji z sulbaktamem - Ampisulbin, Sultasin lub Oanazin.

Wskazania do stosowania obejmują wyznaczenie do infekcji ucha, gardła, zatok, zapalenia pęcherza i odmiedniczkowego zapalenia nerek. Wybór tego leku w odmiedniczkowym zapaleniu nerek tłumaczy się brakiem nefrotoksyczności, wpływem na E. coli (główną przyczyną zakażeń dróg moczowych) i możliwością wydalania z moczem w stężeniach terapeutycznych.

W przypadku niepowikłanego odmiedniczkowego zapalenia nerek rozpoczęto leczenie ampicyliną. W przypadku braku efektu, fluorochinolony lub cefalosporyny dodawano po 2-3 dniach. Tylko niektórzy pacjenci mieli nudności, wymioty, rozstrój stolca, wysypkę i świąd podczas leczenia.

Cena Ampicillin, gdzie kupić

Możesz kupić ten lek w Moskwie w wielu aptekach.

Cena tabletek ampicyliny 250 mg numer 20 waha się od 16 rubli. do 21 rubli Jedna butelka Ampicyliny w proszku 500 mg soli sodowej kosztuje 7-9 rubli.

Aby kupić lek, będziesz potrzebować recepty po łacinie, wydanej przez lekarza.

Ampicylina

Lek Ampicillin Trihydrate należy do grupy antybiotyków o szerokim spektrum działania i jest półsyntetyczną penicyliną. Jego działanie ma na celu tłumienie syntezy ścian komórkowych mikroorganizmów, lek jest aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Stosowanie Ampicyliny jest bardzo szerokie, najczęściej jest przepisywane w przypadku zakażeń mieszanych. Tabletki ampicyliny przyjmowane doustnie i penetrują krew przez przewód pokarmowy. Lek ma wysokie stężenie we wszystkich narządach i tkankach, a także ma zdolność wchłaniania przez barierę z łożyska. Wydalany głównie z moczem i żółcią, mniej przez metabolizm wątroby. Głównym składnikiem aktywnym jest trihydrat ampicyliny.

Z wyglądu Ampicylina jest proszkiem drobnych białych kryształów o gorzkim smaku. Jest odporny na środowisko kwaśne, słabo rozpuszczalny w wodzie i nierozpuszczalny w alkoholu. Lek otrzymuje się przez acylowanie kwasu 6-aminopenicylanowego kwasem aminofenylooctowym. Lek jest dobrze wchłaniany do krwi po spożyciu i nie ulega zniszczeniu w kwaśnym środowisku żołądka.

Lek jest wytwarzany w postaci tabletek, kapsułek, proszku do sporządzania roztworu, w postaci granulek do sporządzania zawiesiny, w postaci liofilizatu do sporządzania roztworu (do podawania dożylnego i domięśniowego).

Aplikacja Ampicillin

Wskazaniami do stosowania ampicyliny są infekcje bakteryjne, które występują z powodu wrażliwej mikroflory:

• Choroby gardła i nosogardzieli (ból gardła itp.);
• Zakażenia tkanek miękkich, które powstały po operacji i skóra;
• Ropień płuc;
• Choroby dróg moczowych wywołane przez Escherichia coli i nerki (zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie miedniczki);
• Sepsa;
• Choroby przewodu pokarmowego (dur brzuszny, salmonelloza, czerwonka);
• Chlamydia u kobiet w ciąży;
• Zapalenie płuc;
• Zapalenie oskrzeli;
• Zapalenie opon mózgowych;
• Posocznica bakteryjna;
• Zapalenie otrzewnej;
• Listerioza;
• Naruszenia układu mięśniowo-szkieletowego;
• Zapalenie wsierdzia;
• Zakażenia dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych);
• Rzeżączka

Instrukcje dotyczące ampicyliny

Dawkowanie leku może być przepisane tylko przez lekarza po diagnozie, zależy to od ciężkości choroby i rodzaju zakażenia. Dawka tabletek ampicyliny wynosi 250-500 mg na raz dla dorosłych pacjentów, dawka dobowa nie powinna przekraczać 3 g. Ampicylina dla dzieci, których waga jest mniejsza niż 20 kg, 12,5-25 mg na 1 kg dziennie, dla dzieci o wadze więcej niż 20 kg - 50-100 mg na 1 kg. Dzienna dawka ampicyliny jest zazwyczaj podzielona na 4 dawki. Możesz pić pigułki w dowolnym momencie, niezależnie od posiłków.

Aby przygotować zawiesinę, należy dodać 62 ml wody destylowanej do fiolki z preparatem. Gotowy roztwór jest spłukiwany dużą ilością wody. Jeśli lek jest wstrzykiwany pozajelitowo, pojedyncza dawka powinna wynosić 250-500 mg, a codziennie - 1-3 g. Jeśli choroba jest ciężka, dawkę dzienną można zwiększyć do 10 g. W zawiesinie Ampicylina dzieci przepisuje się w dawce 100 mg na 1 kg masy ciała. Jeśli zakażenie jest ciężkie, dawkę można podwoić. Domięśniowy cykl leczenia wynosi 1-2 tygodnie, a dożylnie - 5-7 dni, wówczas konieczne jest przejście na podawanie domięśniowe leku. Aby przygotować roztwór, należy dodać do fiolki z proszkiem 2 ml płynu do wstrzykiwań. Do podawania dożylnego 2 g leku należy rozpuścić w 5-10 ml płynu do wstrzykiwań i wstrzykiwać powoli przez 5 minut. Jeśli dawka leku przekracza 2 g, należy podawać trójwodzian ampicyliny w kroplówce.

Skutki uboczne, przeciwwskazania

Instrukcje dotyczące ampicyliny obejmują następujące przeciwwskazania:

• Niewydolność wątroby;
• Nadwrażliwość na trihydrat ampicyliny;
• Przewlekłe choroby przewodu pokarmowego;
• Białaczka limfocytowa;
• Nie podawać ampicyliny dzieciom do 1 miesiąca;
• Okres laktacji;
• Mononukleoza zakaźna.

Bardzo ostrożnie i wyłącznie pod nadzorem lekarza można przyjmować trójwodzian ampicyliny na astmę oskrzelową, krwawienie, katar sienny. W czasie ciąży lek można przyjmować tylko na receptę iw przypadku, gdy wpływ leczenia na przyszłą matkę przewyższa możliwe ryzyko dla płodu. W okresie leczenia należy przerwać karmienie piersią.

Instrukcje dotyczące ampicyliny obejmują następujące działania niepożądane:

• Alergia: łuszczenie, świąd, pokrzywka, zapalenie spojówek, nieżyt nosa, zapalenie skóry;
• Zapalenie żołądka, dysbioza, ból brzucha, wymioty, biegunka, nudności, suchość w ustach;
• Migrena, nerwowość, depresja, drgawki;
• Kandydoza, zapalenie nerek.

W przypadku przedawkowania wymioty, biegunka, nudności. Wyświetla lek poprzez hemodializę. Jako lek należy pić dużo płynów, aby uniknąć odwodnienia.

Przed rozpoczęciem leczenia tabletkami ampicyliny lub w jakiejkolwiek innej postaci lekarz musi ustalić, które bakterie spowodowały rozwój choroby i dowiedzieć się, jaka jest ich wrażliwość na ampicylinę. Możesz rozpocząć terapię i uzyskać wszystkie niezbędne wyniki, ale po jej dostosowaniu należy uwzględnić nowe dane. Jeśli przebieg leczenia, konieczne jest monitorowanie stanu narządów wątroby, nerek i układu krążenia.

Ampicylina dla dzieci z infekcjami płuc lepiej jest przepisywać jako zawiesinę. Osoby z nadwrażliwością w grupie penicylin mogą doświadczać alergii podczas stosowania innych antybiotyków beta-laktamowych. Jeśli u pacjenta wystąpiła biegunka podczas stosowania ampicyliny, nie należy stosować zwykłych leków przeciwbiegunkowych, które zmniejszają ruchliwość jelit. Lepiej jest stosować leki zawierające kaolino lub atapulgity, należy także zrezygnować z przyjmowania antybiotyków. Po przejściu wszystkich objawów choroby należy przyjmować lek przez kolejne 2-3 dni.

Ampicylina - instrukcje użytkowania dla dorosłych i dzieci

Antybiotyk Ampicylina jest lekiem z beta-laktamazy z grupy penicylin, która ma szerokie spektrum działania i jest niszczona przez penicylinazę. Aktywnym składnikiem jego kompozycji jest ampicylina, która wykazuje działanie antybakteryjne. Lek jest produkowany przez krajowe i zagraniczne firmy farmaceutyczne. Przeczytaj jego instrukcje.

Skład i forma uwalniania

Ampicylina (Ampicylina) jest reprezentowana przez format tabletek (kapsułek), granulek do przygotowania zawiesin i proszku do rekonstytucji. Ich skład i rodzaj opakowania:

Proszek do zawieszenia

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

Biało-żółty proszek, otrzymana zawiesina w kolorze biało-żółtym

Biały higroskopijny proszek

Granulowany biało-żółty proszek o smaku owocowym

Stężenie trihydratu ampicyliny, mg

250 do 5 ml zawiesiny

1000 lub 2000 na 1 butelce

250 do 5 ml zawiesiny

Tween-80, skrobia ziemniaczana, poliwinylopirolidon, talk, stearynian magnezu, kroskarmeloza sodowa

Cukier puder lub cukier rafinowany, poliwinylopirolidon, aromatyczna jadalna esencja malinowa, glutaminian sodu, kwaśna woda, wanilina, dipodstawiony fosforan sodu lub bezwodny fosforan disodowy, dekstroza, Trilon B

Passiflora, smaki truskawkowe i jabłkowe, sacharynian sodu, guma guar, sacharoza, benzoesan sodu, symetykon

Pakiety po 10 sztuk.

Butelki 60 gz łyżką dozującą

Butelki na 10 lub 20 ml, na 1, 10, 50 sztuk.

Butelki 40 gz łyżką pomiarową

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Antybiotyk ampicyliny jest przedstawicielem półsyntetycznych penicylin, wykazuje działanie bakteriobójcze poprzez hamowanie budowy ścian komórek bakteryjnych (Klebsiella, paciorkowce, gronkowce, salmonellozy, pasteryzmy). Aktywny składnik jest niszczony przez enzym penicylinazę, odporny na kwasy. Narzędzie nie kumuluje się z wielokrotnym administrowaniem. Lek jest dobrze wchłaniany, nie zapada się w środowisku kwaśnym, osiąga wysokie stężenia w osoczu krwi.

Składnik aktywny przenika przez tkanki i biologiczne (otrzewnowe, opłucnowe, maziowe) płyny ustrojowe przez barierę łożyskową. Kiedy zapalenie błon substancji mózgowej znajduje się wewnątrz. Trzecia dawka ampicyliny jest metabolizowana w wątrobie, okres półtrwania wynosi 1-1,5 godziny. Pozostałości są wydalane z moczem i żółcią.

Wskazania do stosowania Ampicillin

Ampicylina może być stosowana w chorobach zakaźnych i zapalnych. Instrukcje użytkowania podkreślają dowody:

• ropień płuc, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków;
• zapalenie dróg żółciowych, zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• zapalenie opon mózgowych;
• zapalenie ucha środkowego;
• zapalenie zatok;
• zapalenie miedniczki, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• przewoźnik salmonello;
• zakażenia ginekologiczne;
• różyczki;
• czerwonka;
• zapalenie cewki moczowej;
• zapalenie gardła;
• zapalenie zatok;
• listerioza;
• chlamydia;
• shigellosis;
• zapalenie wsierdzia;
• szkarłatna gorączka;
• rzeżączka;
• reumatyzm.

Dawkowanie i administracja

W każdym opakowaniu leku załączono instrukcje stosowania ampicyliny, które różnią się w zależności od formy uwalniania leku. Zatem tabletki stosuje się doustnie, zawiesiny otrzymane z proszku lub granulek stosuje się podobnie. Inny rodzaj proszku - w fiolkach - służy do rozcieńczania i roztworu do późniejszego podawania pozajelitowego.

Tabletki ampicyliny

Maksymalna dawka dobowa tabletek ampicyliny dla dorosłych wynosi 4 g, pojedyncza 250–500 mg, średnia dawka dzienna wynosi 1-3 g. Zgodnie z instrukcją wskazana dawka dobowa podzielona jest na 4 dawki. Bezpośredni analog - proszek do zawieszenia:

• Aby uzyskać zawiesinę, rozcieńczyć zawartość fiolki z proszkiem 62 ml wody.
• Otrzymaną zawiesinę dozuje się łyżką (są na niej 2 etykiety: jedna - 2,5 ml lub 125 mg, druga - 5 ml lub 250 mg).
• Lek jest spłukiwany wodą, przyjmowany 250 mg 4 razy dziennie 30–60 minut przed posiłkiem, w razie potrzeby dawkę zwiększa się do 3 g dziennie.
• W przypadku zakażeń przewodu pokarmowego i układu wydalniczego przepisuje się 500 mg 4 razy dziennie.

Zawiesinę przechowuje się w temperaturze pokojowej przez nie dłużej niż dwa tygodnie. Przed użyciem butelkę dokładnie wstrząśnięto. U dzieci z łagodną infekcją lek przyjmuje się od jednego miesiąca w dawce 100-150 mg / kg masy ciała na dobę. Po 4 latach ta dawka wynosi 1-2 g dziennie. Dzienna dawka podzielona jest na 4-6 przyjęć.

Ampicylina w ampułkach

W przypadku pozajelitowego podawania ampicyliny pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi 250–500 mg, a dawka dzienna wynosi 1-3 g. W przypadku ciężkich zakażeń instrukcja zaleca zwiększenie dawki do 10 g. Dla noworodków dawka dobowa wynosi 100 mg / kg masy ciała, dla dzieci starszych niż rok, 50 mg / kg wagi. Jeśli infekcje są ciężkie, dawka podwoi się.

Dzienna dawka jest podawana w odstępach 4-6 godzin. Domięśniowo można wchodzić do roztworu nie dłużej niż 7-14 dni, dożylnie - 5-7 dni z późniejszym przejściem do wstrzyknięć domięśniowych. Roztwór domięśniowy przygotowuje się przez dodanie 2 ml wody do iniekcji do zawartości fiolki. Roztwór dożylny jet przygotowuje się przez rozcieńczenie 2 g leku w 5-10 ml wody lub roztworu chlorku sodu.

Roztwory atramentowe są wstrzykiwane przez 3-5 minut. Jeśli pojedyncza dawka jest większa niż 2 g, lek podaje się w kroplówce. 2–4 g leku rozpuszczono w 7,5–15 ml wody, zmieszano z 125–250 ml soli fizjologicznej lub 5–10% roztworem glukozy dla dzieci. Powstałe preparaty nie mogą być przechowywane.

Specjalne instrukcje

Ampicylinę stosuje się ostrożnie podczas przyjmowania środków odczulających na tle astmy oskrzelowej, kataru siennego i innych reakcji alergicznych. Inne wskazania:

1. Podczas leczenia pacjenci są monitorowani pod kątem krwi.
2. Dostosowanie dawki występuje w niewydolności wątroby i nerek.
3. Jeśli alergia pojawi się na tle leczenia farmakologicznego, terapia jest anulowana i przepisywane jest stosowanie środków odczulających.
4. U osłabionych pacjentów długotrwałe leczenie może powodować nadkażenie.
5. W przypadku nadwrażliwości na penicyliny podczas leczenia ampicyliną możliwe są reakcje alergiczne z innymi antybiotykami z grupy beta-laktamów.
6. Jeśli podczas leczenia pojawi się łagodna biegunka, nie można jej leczyć lekami antydiuretycznymi, które zmniejszają motorykę jelit. Dozwolone stosowanie leków zawierających attapulgit lub kaolin. W ciężkiej biegunce lek jest przerywany, należy skonsultować się z lekarzem.
7. Od zaniku objawów choroby terapia trwa przez kolejne 2-3 dni.

Podczas ciąży

Jeśli korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla rozwoju płodu, wówczas lek można stosować w okresie ciąży. Takie wskaźniki określone przez lekarza prowadzącego, należy zbadać krew kobiety w ciąży. Ampicylina jest wydalana w stężeniach w piersiach w małych stężeniach, dlatego zgodnie z instrukcjami karmienie piersią jest anulowane podczas leczenia lekiem.

Ampicylina dla dzieci

Możesz użyć leku dla dzieci w wieku noworodkowym. Do podawania doustnego zaleca się dawkę dobową 50–100 mg / kg masy ciała. Jeśli dziecko waży mniej niż 20 kg, dawka będzie wynosić 12,5-25 mg / kg masy ciała. Zgodnie z instrukcjami roztwór do podawania pozajelitowego podaje się w dawce 100 mg / kg masy ciała u noworodków i 50 mg / kg masy ciała u starszych dzieci. Dawki są podwajane, jeśli infekcja jest ciężka.

Kompatybilność z alkoholem

Instrukcja użycia Ampicillin nie zawiera informacji na temat jej zgodności z alkoholem, ale lekarze nie zalecają przyjmowania alkoholu podczas leczenia. Etanol może prowadzić do lub nasilać działania niepożądane, zmniejszać stężenie substancji czynnej w tkankach i skuteczność terapii antybiotykowej. Działanie to wiąże się z naruszeniem systemu aktywacji cytochromu pod wpływem alkoholu etylowego i zahamowaniem aktywności enzymów. Jednocześnie zmniejsza się synteza kwasu glukuronowego, niezbędna do wiązania toksyn i metabolitów.

Interakcja z narkotykami

Niektóre kombinacje antybiotyków z lekami prowadzą do negatywnych reakcji. Ich skutki podano w instrukcji użytkowania:

1. Połączenie leku z probenecydem zmniejsza wydzielanie kanalikowe składnika aktywnego, zwiększa jego stężenie w osoczu i prowadzi do zwiększonego ryzyka działania toksycznego.
2. Kombinacji leków z allopurinolem towarzyszy pojawienie się wysypki skórnej.
3. Ampicylina zmniejsza skuteczność tabletek antykoncepcyjnych opartych na estrogenach, zwiększa aktywność aminoglikozydów, antykoagulantów, lidokainę.
4. Glukozamina, leki zobojętniające sok żołądkowy, żywność, środki przeczyszczające mogą obniżyć wchłanianie środka, kwas askorbinowy może go zwiększyć.
5. Antybiotyki bakteriobójcze (cefalosporyny, ryfampicyna, aminoglikozydy, wankomycyna, cykloseryna, gentamycyna) działają synergistycznie na ampicylinę, bakteriostaty (linozamidy, makrolidy, sulfonamidy, chloracencenol, tetracykliny) - antagonistę.
6. Diuretyki, fenylobutazon, oksyfenbutazon, niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki blokujące wydzielanie kanalikowe mogą zwiększać stężenie leku w osoczu.
7. Narzędzie zwiększa toksyczność metotreksatu, zwiększa wchłanianie digoksyny.

Skutki uboczne i przedawkowanie

Terapii antybiotykowej mogą towarzyszyć działania niepożądane. Instrukcje użytkowania wskazują na następujące objawy:

• alergie, wysypki skórne, wstrząs anafilaktyczny, zapalenie skóry, świąd, nieżyt nosa, zapalenie spojówek, dermatoza, pokrzywka, rumień;
• nudności, dysbioza jelit, wymioty, zapalenie okrężnicy, biegunka, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka, zapalenie żołądka, zapalenie jelit;
• agranulocytoza, niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenia;
• gorączka;
• kandydoza pochwy;
• bóle stawów, eozynofilia, choroba posurowicza;
• pobudzenie, agresywność, drgawki, lęk, depresja, dezorientacja;
• zapalenie nerek, nefropatia;
• superinfekcja.

Instrukcje nazywają zatrucie mózgu, nudności, niewydolność wody i równowagi elektrolitowej, wymioty, biegunka, objawy przedawkowania. Leczenie polega na przyjmowaniu węgla aktywnego, sorbentów, przeczyszczających soli, leków na utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej. Pokazano leczenie objawowe, procedurę hemodializy.

Przeciwwskazania

Narzędzie jest używane ostrożnie w przypadku kataru siennego, astmy oskrzelowej, niewydolności nerek, ciąży, alergii, krwawienia w historii. Instrukcja podkreśla przeciwwskazania:

• nadwrażliwość na składniki kompozycji, antybiotyki z grupy penicylin, środki beta-laktamowe, cefalosporyny, karbapenemy;
• zakłócenie czynności wątroby, niewydolność wątroby;
• mononukleoza zakaźna;
• zapalenie jelita grubego;
• białaczka limfocytowa;
• laktacja;
• wiek do miesiąca.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Antybiotyk jest uwalniany na receptę w temperaturze 15-25 stopni (tabletki i proszek do zawieszenia) lub do 20 stopni (w przypadku proszku do wstrzykiwań). Okres ważności wynosi 2 lata.

Analogi

Antybiotyki z ampicyliną można zastąpić tą samą grupą i tym samym lub innym składnikiem aktywnym. Bezpośrednie analogi:

• Pentreksil - granulki, kapsułki, proszek liofilizowany i proszek na bazie ampicyliny;
• Penodil jest lekiem przeciwbakteryjnym z tym samym składnikiem aktywnym;
• Zetsil - kapsułki i proszek na bazie ampicyliny;
• Standatsillin - kapsułki z antybiotykiem ampicyliną w kompozycji.

Cena ampicyliny

Lek można kupić w aptekach lub w Internecie po różnych cenach. W Moskwie przybliżone ceny będą: