Co to są antybiotyki?

Antybiotyki są lekami, które wywierają szkodliwy i niszczący wpływ na drobnoustroje. Jednocześnie, w przeciwieństwie do środków dezynfekujących i antyseptycznych, antybiotyki mają niską toksyczność dla organizmu i nadają się do podawania doustnego.

Antybiotyki to tylko ułamek wszystkich środków przeciwbakteryjnych. Oprócz nich środki antybakteryjne obejmują:

• sulfonamidy (ftalazol, sulfacyl sodu, sulfazyna, etazol, sulfalen itp.);
• pochodne chinolonu (fluorochinolony - ofloksacyna, cyprofloksacyna, lewofloksacyna itp.);
• środki antyfilityczne (benzylopenicyliny, preparaty bizmutu, związki jodu itp.);
• leki przeciwgruźlicze (rimfapicyna, kanamycyna, izoniazyd itp.);
• inne leki syntetyczne (furatsilin, furazolidon, metronidazol, nitroksolina, nososalid itp.).

Antybiotyki są preparatami pochodzenia biologicznego, uzyskiwane są przy użyciu grzybów (promieniujących, pleśni), a także przy pomocy pewnych bakterii. Również ich analogi i pochodne są otrzymywane przez sztuczne - syntetyczne - przez.

Kto wynalazł pierwszy antybiotyk?

Pierwszy antybiotyk, penicylina, został odkryty przez brytyjskiego naukowca Alexandra Fleminga w 1929 roku. Naukowiec zauważył, że pleśń, która przypadkowo weszła i wyrosła na szalce Petriego, miała bardzo interesujący wpływ na rosnące kolonie bakterii: wszystkie bakterie wokół pleśni zginęły. Zainteresowany tym zjawiskiem i po zbadaniu substancji uwalnianej przez pleśń - naukowiec wyizolował substancję przeciwbakteryjną i nazwał ją „penicyliną”.

Jednak produkcja narkotyków z tej substancji Fleming wydawała się bardzo trudna i nie angażował się w nie. Prace te kontynuował dla niego Howard Florey i Ernst Boris Chain. Opracowali metody czyszczenia penicyliny i wprowadzili ją do powszechnej produkcji. Później wszyscy trzej naukowcy otrzymali Nagrodę Nobla za odkrycie. Interesującym faktem było to, że nie opatentowali swojego odkrycia. Wyjaśnili to, mówiąc, że lek, który może pomóc całej ludzkości, nie powinien być sposobem na zysk. Dzięki ich odkryciu, z pomocą penicyliny, wiele chorób zakaźnych zostało pokonanych, a życie ludzkie przedłużono o trzydzieści lat.

W Związku Radzieckim mniej więcej w tym samym czasie „drugie” odkrycie penicyliny zostało dokonane przez kobietę-naukowca Zinaida Ermolyeva. Odkrycie dokonano w 1942 r. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. W tym czasie obrażeniom niezakończonym zgonem często towarzyszyły powikłania infekcyjne i spowodowały śmierć żołnierzy. Odkrycie leku przeciwbakteryjnego dokonało przełomu w medycynie wojskowej i umożliwiło uratowanie milionów istnień ludzkich, co mogło determinować przebieg wojny.

Klasyfikacja antybiotyków

Wiele zaleceń medycznych dotyczących leczenia niektórych zakażeń bakteryjnych zawiera preparaty takie jak „antybiotyk takiej i takiej serii”, na przykład: antybiotyk z serii penicylin, seria tetracyklin i tak dalej. W tym przypadku chodzi o podział chemiczny antybiotyku. Aby się w nich poruszać, wystarczy przejść do głównej klasyfikacji antybiotyków.

Jak działają antybiotyki?

Każdy antybiotyk ma spektrum działania. Jest to szerokość obwodu różnych rodzajów bakterii, na które działa antybiotyk. Ogólnie rzecz biorąc, bakterie można podzielić w strukturze na trzy duże grupy:

• z grubą ścianą komórkową - bakterie gram-dodatnie (patogeny bólu gardła, szkarlatyna, choroby ropno-zapalne, infekcje dróg oddechowych itp.);
• z cienką ścianą komórkową - bakterie Gram-ujemne (czynniki wywołujące syfilis, rzeżączkę, chlamydię, infekcje jelitowe itp.);
• bez ściany komórkowej - (patogeny mykoplazmozy, ureaplazmozy);

Antybiotyki z kolei dzielą się na:

• działa głównie na bakterie Gram-dodatnie (benzylopenicyliny, makrolidy);
• działa głównie na bakterie Gram-ujemne (polimyksyny, aztreonam itp.);
• działanie na obie grupy bakterii - antybiotyki o szerokim spektrum (karbapenemy, aminoglikozydy, tetracykliny, lewomycetyna, cefalosporyny itp.);

Antybiotyki mogą powodować śmierć bakterii (manifestacja bakteriobójcza) lub hamować ich rozmnażanie (manifestacja bakteriostatyczna).

Zgodnie z mechanizmem działania leki te są podzielone na 4 grupy:

• leki z pierwszej grupy: penicyliny, cefalosporyny, karbapenemy, monobaktamy i glikopeptydy - nie pozwalają bakteriom na syntezę ściany komórkowej - bakteria jest pozbawiona ochrony zewnętrznej;
• leki z drugiej grupy: polipeptydy - zwiększają przepuszczalność błony bakteryjnej. Membrana jest miękką powłoką, która otacza bakterię. U bakterii Gram-ujemnych membrana jest główną „pokrywą” mikroorganizmu, ponieważ nie ma ściany komórkowej. Antybiotyk, uszkadzając jego przepuszczalność, zakłóca równowagę chemikaliów wewnątrz komórki, co prowadzi do jego śmierci;
• leki z trzeciej grupy: makrolidy, azalidy, vewomycetyna, aminoglikozydy, linkozamidy - naruszają syntezę białka drobnoustrojów, powodując śmierć bakterii lub zahamowanie jej rozmnażania;
• leki z czwartej grupy: rimfapicyna - naruszają syntezę kodu genetycznego (RNA).

Stosowanie antybiotyków w chorobach ginekologicznych i wenerycznych

Przy wyborze antybiotyku ważne jest, aby dokładnie rozważyć, który patogen spowodował chorobę.

Jeśli jest to warunkowo patogenny drobnoustrój (tj. Normalnie występuje na skórze lub błonie śluzowej i nie powoduje choroby), wówczas stan zapalny jest uważany za niespecyficzny. Najczęściej takie niespecyficzne stany zapalne są wywoływane przez Escherichia coli, a następnie przez Proteus, Enterobacter, Klebsiella, Pseudomonads. Rzadziej - bakterie gram-dodatnie (enterokoki, gronkowce, paciorkowce itp.). Szczególnie często występuje kombinacja 2 lub więcej bakterii. Co do zasady, przy niespecyficznych bólach dróg moczowych, cefalosporyny trzeciej generacji (Ceftriakson, Cefotaksym, Cefiksym), fluorochinolon (Ofloksacyna, Cyprofloksacyna), nitrofuran (Furadolumina) podaje się szerokiemu spektrum leczenia trimoksazol).

Jeśli mikroorganizm jest czynnikiem sprawczym zakażenia narządów płciowych, stan zapalny jest specyficzny i wybiera się odpowiedni antybiotyk:

• W leczeniu kiły stosuje się głównie penicyliny (bicylina, penicylina benzylowa, sól sodowa), rzadziej - tetracykliny, makrolidy, azalidy, cefalosporyny;
• do leczenia rzeżączki - cefalosporyn trzeciej generacji (ceftriakson, cefiksym), rzadziej - fluorochinolonów (cyprofloksacyny, ofloksacyny);
• do leczenia zakażeń chlamydią, mykoplazmą i ureaplazmą - stosuje się azalidy (azytromycyna) i tetracykliny (doksycyklina);
• Do leczenia rzęsistkowicy stosuje się pochodne nitroimidazolu (metronidazol).

10 najlepszych antybiotyków

Charakterystyka w rankingu

Często, ledwo zauważając kaszel lub lekki wzrost temperatury, zaczynamy badać wszystkie możliwe pigułki i leki. Niewątpliwie wiedza o dobrym medycynie jest zawsze przydatna. Dlatego wyszukiwanie informacji o nich w Internecie jest bardzo użyteczną rozrywką. Jednak każda choroba powinna być traktowana ostrożnie, po dokładnym przestudiowaniu wszystkiego i, oczywiście, po konsultacji z lekarzem. Zwłaszcza jeśli chodzi o antybiotyki.

Antybiotyki są skuteczne i skuteczne przeciwko wielu chorobom. Te antybakteryjne substancje pochodzenia syntetycznego, półsyntetycznego lub naturalnego mogą szybko zatrzymać wzrost szkodliwych mikroorganizmów lub całkowicie je zniszczyć.

Szczególnie często stosuje się je w leczeniu takich powszechnych chorób, jak:

Antybiotyki są również wykorzystywane w wielu innych przypadkach, co czyni je jednym z najpopularniejszych rodzajów leków. Jednak nie wszystkie i nie zawsze leczone tymi substancjami. Na przykład większość antybiotyków jest zazwyczaj bezużyteczna w leczeniu chorób wirusowych. Tylko tetracykliny i niektóre inne grupy są stosowane głównie przeciwko wirusom.

Ponadto, pomimo powszechnego występowania, antybiotyki nie są wcale nieszkodliwe. Niektóre z nich przy długotrwałym stosowaniu mogą powodować dysbiozę i wysypki skórne. Ponadto leki przeciwbakteryjne często mają skutki uboczne, a jeśli są niewłaściwie przyjmowane, mogą znacznie osłabić organizm i uczynić szkodliwe bakterie odpornymi na leczenie.

Dlatego też, do przeglądu, opracowaliśmy ocenę najlepszych antybiotyków przeciwko konkretnym chorobom, w szczególności bólom gardła, kaszlowi i innym. Przy wyborze środków kierowaliśmy się zaleceniami specjalistów, przeglądami pacjentów i opisem działania farmakologicznego leków. Jednak przyjmowanie antybiotyków powinno być ściśle przepisane przez lekarza!

Najlepsze antybiotyki na ból gardła, zapalenie oskrzeli i kaszel

Większość antybiotyków ma na celu zwalczanie kilku różnych rodzajów drobnoustrojów jednocześnie i ma dość szerokie spektrum działania. Jednak tylko kilka z nich jest naprawdę skutecznych w kaszlu i infekcjach układu oddechowego.

3 Azytromycyna

Otwiera ranking najlepszych antybiotyków przeciwko tanim krajowym lekom o szerokim spektrum działania. Pomimo niskiej ceny dobrze radzi sobie z różnymi infekcjami dróg oddechowych, w tym zapaleniem oskrzeli, zapaleniem krtani i zapaleniem płuc. Dlatego jest to jeden z najczęściej przepisywanych antybiotyków.

Jednakże, aby uzyskać wyższe miejsce w rankingu, zapobiegło mu wiele skutków ubocznych i przeciwwskazań, niestety typowych dla większości takich leków. Ponadto nie jest zalecany dla dzieci w wieku poniżej 16 lat, a także dla dorosłych z zaburzeniami rytmu, niewydolnością nerek lub wątroby.

2 Macropene

Słoweńskie tabletki w skorupce są dobrym lekarstwem na patogeny wewnątrzkomórkowe. Antybiotyk ten stosowany jest głównie w zapaleniu oskrzeli, zapaleniu jamy ustnej, zapaleniu płuc i innych zakażeniach wywołanych przez niektóre patogeny. Ponadto lek można przyjmować do leczenia i zapobiegania krztuścowi i błonicy.

Zalety tego antybiotyku powinny obejmować skuteczność, niewielką liczbę przeciwwskazań i minimalne skutki uboczne. Plus, to jest całkiem łatwe do zrobienia. Zazwyczaj jest przepisywany 3 razy dziennie, jedna tabletka przed posiłkami.

Standardową postacią dawkowania antybiotyku jest 16 tabletek. Jednak lek ten występuje również w postaci zawiesiny, którą podaje się nawet najmłodszym dzieciom.

1 Antybiotyk Fluimucil IT

Fluimucyl jest jednym z niewielu naprawdę skutecznych antybiotyków odpowiednich do wstrzykiwań i inhalacji. Antybiotyk ten jest stosowany głównie do inhalacji z mokrym kaszlem, zapaleniem oskrzeli, bólem gardła, tchawicą i wieloma innymi chorobami układu oddechowego.

Ponadto rozwiązanie to można nazwać jednym z najlepszych środków do mycia lub wkraplania w zapaleniu zatok, w tym zapaleniu zatok i zapaleniu ucha. Dzięki udanej kombinacji antybiotyków i mukolitów Fluimucil nie tylko eliminuje chorobotwórczą mikroflorę, ale także pomaga oczyścić obszar problemowy. Na przykład przy zapaleniu oskrzeli lek przyspiesza proces usuwania plwociny.

Antybiotyk Fluimucil IT jest uwalniany w postaci 500 mg roztworu do inhalacji i wstrzyknięcia. Nie należy go mylić z tymi samymi tabletkami musującymi i granulkami, aby przygotować roztwór przyjmowany doustnie.

Najlepsze antybiotyki na zatokę

2 Polydex z fenylefryną

Spray Polydex jest złożonym lekiem, który przepisuje się w przypadku przewlekłych przeziębień z ropnym wydzielaniem z nosa. Ze względu na połączenie dwóch antybiotyków i substancji zwężającej naczynia fenylefrynę, ten antybiotyk ma szerokie spektrum działania i skuteczności w walce z zapaleniem zatok i innymi zapaleniami zatok, nieżytem nosa i wieloma różnymi bakteriami. Te krople można nazwać najlepszym lekiem, który ma działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne i pomaga poprawić oddychanie. Efekt ich użycia z reguły jest zauważalny po 3 - 5 dniach. Pełny cykl leczenia trwa nie dłużej niż 10 dni.

Ważne jest, aby pamiętać, że jest to nie tylko aerozol do nosa, ale także silny antybiotyk z wieloma przeciwwskazaniami. Oprócz kobiet w ciąży i dzieci do 2,5 roku Polydex nie jest odpowiedni dla dorosłych cierpiących na jaskrę, niewydolność nerek i choroby nerek. Dlatego często zastępuje go łagodniejszy odpowiednik.

1 Isofra

Pierwsze miejsce wśród najlepszych środków na zapalenie zatok przynosi dość silny miejscowy antybiotyk w postaci aerozolu do nosa. Chociaż ten francuski lek jest dość tani i nie ma najszerszego spektrum działania, jest dosłownie niezbędny w leczeniu przewlekłych przeziębień z nieżytem nosa, zapaleniem zatok lub zapaleniem błony śluzowej nosa i gardła. Ponadto ten antybiotyk jest stosowany w leczeniu zarówno dorosłych, jak i dzieci.

Lek jest uważany za jeden z najbardziej nieszkodliwych antybiotyków, dobrze się go łączy z innymi lekami, praktycznie nie ma przeciwwskazań. Możliwe działania niepożądane obejmują jedynie alergie na niektóre składniki i pewne pogorszenie mikroflory nosowo-gardłowej przy długotrwałym stosowaniu.

Należy jednak pamiętać, że nadal jest to antybiotyk, który powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Ponadto nie zaleca się stosowania go w alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa lub jako lekarstwo na alergie.

Najlepsze antybiotyki o szerokim spektrum działania

Chociaż w większości przypadków preferowane jest stosowanie wysoce ukierunkowanych antybiotyków, ponieważ mają one mniej skutków ubocznych, odzyskanie często nie jest możliwe bez antybiotyku o szerokim spektrum działania. Na przykład niektóre choroby mogą być wywoływane przez kilka rodzajów bakterii jednocześnie. Ponadto nie wszystkie patogeny można wyeliminować, przyjmując specjalistyczny antybiotyk.

3 Tetracyklina

Prawie każdy dorosły zna ten często przepisywany lek. Wydany w różnych formach antybiotyk jest niemal uniwersalny.

W większości przypadków tetracyklina jest przyjmowana w postaci tabletek, w tym zapalenia oskrzeli, zapalenia migdałków, zapalenia gardła, zapalenia gruczołu krokowego, egzemy i różnych zakażeń przewodu pokarmowego oraz zakażeń tkanek miękkich. Działając w kompleksie, ten antybiotyk szybko radzi sobie z większością zakaźnych przyczyn kaszlu, temperatury i innych dolegliwości. Antybiotyk jest również dostępny w postaci maści do stosowania miejscowego i maści do oczu, co pomaga rozwiązać niektóre problemy lokalnie.

Jednak antybiotyk ma wiele przeciwwskazań i nie jest odpowiedni dla dzieci poniżej 8 lat, a także kobiet w czasie ciąży lub laktacji. Ponadto, podobnie jak wiele innych silnych leków, może powodować poważne skutki uboczne.

2 Avelox

Tabletki Avelox znanej niemieckiej firmy Bayer są jednym z najpoważniejszych antybiotyków, stosowanych przede wszystkim do zwalczania ostrych i przewlekłych chorób, których nie można leczyć większością innych leków. Dlatego od 2012 r. Został on włączony przez Rząd Federacji Rosyjskiej do listy podstawowych produktów leczniczych.

Jednym z najlepszych leków dla dorosłych jest jego wysoka skuteczność i to, że jest wygodny i łatwy do przyjęcia, więc nie zależy od posiłków i nie wymaga żadnych dodatkowych działań. Ponadto antybiotyk jest dobrze przebadany i według licznych badań rzadko powoduje działania niepożądane.

Antybiotyk występuje również w postaci roztworu do wstrzykiwań, który często stosuje się w zaostrzeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli. W niektórych przypadkach przebieg zastrzyków Avelox poprzedza przebieg tych samych tabletek antybiotykowych.

1 Amoksycylina

Liderem w rankingu najlepszych antybiotyków o szerokim spektrum działania jest sprawdzony popularny lek. Przyjmuje się go w przypadku wielu chorób, zarówno z temperaturą, jak i bez, w szczególności:

• zakażenia dróg oddechowych i górnych dróg oddechowych (w tym zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, dusznica bolesna, zapalenie ucha);
• infekcje przewodu pokarmowego;
• infekcje skóry i tkanek miękkich;
• infekcje układu moczowo-płciowego;
• Borelioza;
• czerwonka;
• zapalenie opon mózgowych;
• salmonelloza;
• sepsa.

Amoksycylina jest prawdopodobnie jednym z najbardziej poszukiwanych antybiotyków dla dorosłych i dzieci. Obecność różnych form uwalniania, w tym tabletek i zawiesin, a także stosunkowo niewielka lista możliwych działań niepożądanych umożliwiają przyjmowanie leków nawet dla kobiet w ciąży i niemowląt w wieku 1 miesiąca.

Najlepsze antybiotyki dla dzieci

Choroba samego dziecka nie jest łatwym testem. Sytuację często komplikuje jednak fakt, że dzieci nie chcą przyjmować antybiotyku lub ma wiele skutków ubocznych, które są niezwykle szkodliwe dla organizmu dziecka. Dlatego wybraliśmy niektóre z najbardziej nieszkodliwych i smacznych leków na zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli i inne powszechne choroby.

2 Augmentin

Augmentin jest jednym z niewielu antybiotyków, które są wystarczająco bezpieczne, aby dać je małym dzieciom, a nawet dzieciom. Pomimo stosunkowo niewielkiej liczby działań niepożądanych, lek ten, w przeciwieństwie do niektórych analogów, może nadal mieć negatywny wpływ na nerki i jelita. Dlatego należy go stosować ostrożnie, zwłaszcza w młodym wieku.

Ogólnie antybiotyk wyróżnia się skutecznością i dobrym składem. Szczególnie często ten środek przeciwbakteryjny jest przepisywany w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia migdałków, zapalenia zatok, jak również różnych zakażeń dróg oddechowych. Ponadto, dzięki wzmocnionemu działaniu złożonemu, antybiotyk ten jest również skuteczny w zwalczaniu różnych infekcji mieszanych.

Oprócz zawiesiny Augmentin jest również dostępny w postaci tabletek, które mogą przyjmować dzieci w wieku szkolnym i dorośli.

1 amoxiclav

Lider wśród najlepszych antybiotyków dla dzieci można śmiało nazwać uniwersalnym lekiem o szerokim spektrum działania, odpowiednim zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Najpopularniejszą formą Amoxiclav są tabletki, ale w aptekach można łatwo znaleźć zawiesinę, którą zwykle podaje się małym dzieciom, a nawet noworodkom z ciężkim przeziębieniem, kaszlem i temperaturą spowodowaną różnymi infekcjami.

Oprócz wygodnej formy uwalniania i wszechstronności, zalety leku obejmują:

• minimalne przeciwwskazania i skutki uboczne;
• przyjemny smak;
• prędkość;
• nie zawiera barwników;
• rozsądna cena.

Pomimo łagodnego działania leku można go przyjmować, podobnie jak inne antybiotyki, tylko na receptę lekarską. Ponadto Amoxiclav nie można łączyć z innymi lekami.

Wiedząc: czy antybiotyki są niebezpieczne?

Historia, sposób działania, korzyści i szkody dla antybiotyków, które zmieniły lek, ale nadal pozostają źródłem niepokoju.

Pomimo stosunkowo niedawnego pojawienia się antybiotyki szybko zyskały popularność i stały się praktycznie „lekarstwem na wszystko” wśród ludzi. Wynika to z faktu, że odkrycie antybiotyków stało się potężnym przełomem w dziedzinie medycyny. Jednak inna część populacji uważa, że ​​antybiotyki są prawdziwą trucizną, której nawet poważne zakażenie bakteryjne, zagrażające życiu, nie spowoduje ich przyjęcia.

Udzielimy odpowiedzi na kilka popularnych pytań dotyczących leków przeciwbakteryjnych. Być może pomoże to obiektywnie spojrzeć na problem, nie stając się nieostrożnym i nie zamieniając się w alarmistów.

Co stało się z antybiotykami?

Musimy zrozumieć, że przed odkryciem antybiotyków wszystko było złe. Bardzo. Pomysły, znane dziś każdemu trzyletniemu dziecku z powodu reklamy mydła antybakteryjnego, w tym czasie nie były rozpowszechniane. Chodzi o to, że nikt nie wiedział o istnieniu bakterii. Po raz pierwszy mogli zobaczyć je w mikroskopie optycznym dopiero w 1676 roku. Ale nawet po tym, dopiero w 1850 roku, mogli udowodnić, że byli czynnikami sprawczymi chorób przez długi czas. Następnie zadanie to wykonał Louis Pasteur, który wynalazł pasteryzację (a nie „pasteryzację”, jak wielu myśli).

Na fali zainteresowania wpływem bakterii na występowanie chorób można było znacznie zmniejszyć śmiertelność z powodu otwartych ran i podczas porodu. Lekarze zaczęli dezynfekować ręce i narzędzia (wcześniej nie uznawano ich za obowiązkowe), Koch otrzymał Nagrodę Nobla za badania nad gruźlicą, a Flemming w 1928 r. Zsyntetyzował penicylinę i udowodnił jej skuteczność.

Co ciekawe, jeszcze przed rozpoczęciem prac nad opisem właściwości przeciwbakteryjnych leków. Na przykład salwarsan - „oszczędzający arsen”, któremu udało się wyleczyć syfilis. Medycyna była, delikatnie mówiąc, nie bezpieczna, ale dawała nadzieję na wyzdrowienie nieuleczalnie chorym, więc była aktywnie używana.

Te przykłady dowiodły skuteczności użycia mikrobów w wojnie ze sobą i wywołały pojawienie się ogromnej liczby antybiotyków: dziś liczba znanych związków sięga 7000! Jednak w ciągu ostatnich 40 lat nie zaobserwowano przełomów w poszukiwaniu nowych antybiotyków. Ważne jest, aby zrozumieć, że w tej wojnie bakterie mają potworne szanse: są niesamowicie starszymi organizmami i mają strasznie długi czas na opracowanie wyrafinowanych mechanizmów wpływu na inne żywe istoty.

Czy antybiotyki, podobnie jak cała „chemia”, nie zabijają ciała?

Więcej na ten temat:

Wiadomości dla tych, którzy lubią stosować babki lancetowatej, kroplówki herbaty w oku i leczyć hemoroidy ogórków: antybiotyki są tak długo, jak istnieją bakterie i grzyby. To bardzo, bardzo, bardzo długi czas. Faktem jest, że nie zostały wymyślone, zostały odkryte. To jest dosłownie znalezione. W procesie koewolucji bakterie i grzyby opracowały nowe rodzaje broni, aby skutecznie przeciwdziałać. Właśnie przypadkowo je znaleźliśmy, zorientowaliśmy się, co konkretnie pomaga, i byliśmy w stanie wyizolować i oczyścić pożądaną substancję.

W papirusie Ebersa, starożytnym egipskim eseju medycznym, powiedziano, że zaleca się stosowanie kompresów drożdżowych na ropiejące rany, a wiek tego papirusu wynosił ponad trzy i pół tysiąca lat. W starożytnych Chinach uzdrowiciele używali kompresów ze sfermentowanej mąki sojowej do zwalczania infekcji. Majowie i Inkowie stosowali lecznicze pleśniowe grzyby uprawiane na kukurydzy. Zalecana forma zakażenia ropnego i słynny arabski lekarz Abu Ali Ibn Sina (Avicenna).

Ludzie nie wymyślają antybiotyków, naukowcy nie „szukają” ich, by później je wyprodukować. Uzbrojeni w nowoczesne metody wiemy, że nie pomaga cały spleśniały chleb, ale pewna substancja uwalniana przez pleśń.

Jak działają antybiotyki?

Istnieją dwie duże grupy antybiotyków - bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Pierwsza zabija bakterie, druga nie pozwala im się rozmnażać. Środki bakteriobójcze atakują ściany komórkowe bakterii, niszcząc je całkowicie.

Bakteriostatyczne stosowanie bardziej subtelnych podejść. Na przykład, ograniczając odżywianie komórki do pewnych substancji niezbędnych do produkcji drugiego DNA, zapobiegając tym samym podziałowi komórek lub zakłócając pracę RNA, które tłumaczą informacje z oryginalnego DNA na replikowane. Następnie informacje będą przekazywane niepoprawnie i podział również nie nastąpi.

Zobacz także:

Jeśli musiałeś być często leczony z powodu infekcji lub przynajmniej oglądać serię medyczną, wiesz, że nadal istnieją antybiotyki „szerokie” i „wąskie”. Z nazwy jasno wynika, że ​​te pierwsze tłumią wiele rodzajów bakterii, podczas gdy te drugie mają na celu zwalczanie pewnej grupy.

Problem polega na tym, że istnieje tak wiele patogenów, że bardzo trudno jest określić konkretny rodzaj bakterii. Na przykład, z bakteryjną ARD, czas na określenie dokładnego rodzaju bakterii zbiega się z czasem, w którym układ odpornościowy zazwyczaj radzi sobie z samą chorobą.

Co oni traktują?

Jak sama nazwa wskazuje, antybiotyki zwalczają infekcje bakteryjne. Oczywiście, nie wszystkie antybiotyki pomagają w zwalczaniu wszystkich chorób, często trudno jest znaleźć odpowiednie rozwiązanie, ale medycyna nie przetrwała całego XX wieku, dzisiejsze leki są znacznie bardziej skuteczne i bezpieczniejsze niż ich poprzednicy. Kiedy stało się jasne, że bakterie mogą ewoluować w ciągu kilku lat i przestać reagować na leczenie antybiotykami, lekarze zaczęli bardziej szczegółowo badać działanie leków, starając się uzyskać bardziej ukierunkowane uderzenia.

W uproszczonej formie możemy powiedzieć, że wirusy przenikają do komórek i zmuszają je do „pracy dla siebie”, a następnie niszczą je i szukają następnej ofiary. Teoretycznie, działając na komórkę, możesz zatrzymać wirusa, który ją zainfekował. Ale jak nauczyć medycynę atakować tylko zainfekowane komórki? Zadanie, delikatnie mówiąc, nie jest proste. Antybiotyki w tym przypadku przyniosą więcej szkody niż pożytku.

Jednak według niektórych danych 46% naszych rodaków jest przekonanych, że leczenie infekcji wirusowych antybiotykami jest normalne i skuteczne. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest, aby zrozumieć, że organizm ludzki jest w stanie poradzić sobie z większością zakażeń bakteryjnych. Mamy złożony i niezwykle rozwinięty system walki, którego częścią jest na przykład upał - temperatura twojego ciała nie jest podnoszona przez chorobę, ale przez samą odporność wydaje się próbować „wypalić” wroga.

Czy powinienem je zabrać?

To może być interesujące:

Nie zapominaj, że antybiotyki przez stosunkowo krótki okres ich stosowania były w stanie uratować setki milionów istnień ludzkich. Istnieją choroby i przypadki, w których leczenie antybiotykami jest jedynym rozsądnym rozwiązaniem. Ale to właśnie skuteczność takich leków odegrała ludzki okrutny żart: zaczęli przepisywać je wszystkim. Rzeczywiście, jeśli istnieje taki skuteczny lek, dlaczego nie dać go ludziom przy pierwszym podejrzeniu zakażenia? A co pomoże?

Aby zrozumieć, do czego to doprowadziło, trzeba zrozumieć, że patogeny również nie stoją w miejscu. Jak każdy inny żywy organizm, starają się żyć i rozmnażać. Rozpoczynając leczenie antybiotykami, tworzymy standardowe warunki doboru naturalnego: odziedziczalność cech, zamknięta populacja i ryzyko wyginięcia. Ze względu na indywidualną zmienność, podatność na antybiotyki dla każdej bakterii może się różnić. W tym przypadku, naturalnie, pierwszymi, którzy umierają, są bakterie o niskiej „odporności”, a ci z bardziej poważną podatnością będą mogli przetrwać i dzielić się.

Teraz wyobraź sobie, że osoba w tym czasie również okresowo zapomina wziąć pigułki. Oznacza to, że zmniejsza stężenie antybiotyku w organizmie, pozwalając mu przetrwać jeszcze więcej bakterii. Potem przestaje całkowicie pić lekarstwo, ponieważ „nie pomagał” lub, przeciwnie, „stawał się lepszy”. Przy wyjściu dostajemy osobę zakażoną infekcją bakteryjną, która może być przenoszona przez kropelki unoszące się w powietrzu, która również jest odporna na antybiotyki. A to tylko jeden pacjent w krótkim czasie!

Lekarze nazywają antybiotyki „niezastąpionym zasobem ludzkości”, ponieważ stosunkowo szybko przestaną działać. Produkcję penicyliny udało się ustalić do 1943 r., Aw 1947 r. Odkryto już szczep Staphylococcus aureus, odporny na penicylinę. To znaczy, tysiąclecia rozwoju medycyny pozwoliły nam na uzyskanie niezawodnego leku przez cztery lata, w którym to czasie bakterie się przystosowały. To wyścig przed krzywą, w którym nie mamy szans. Nie możemy pokonać bakterii, możemy je tylko powstrzymać.

Jak pić antybiotyki?

Odpowiedzialnie. W rzeczywistości smutne doświadczenie pokazuje, że lekarze czasami przepisują antybiotyki, gdy w ogóle nie są potrzebne. Niektórzy robią to, aby się zabezpieczyć. Pacjenci często „wymagają” powołania antybiotyków, ponieważ w wielu obszarach władze zakazują ich sprzedaży bez recepty, właśnie z powodu masowego „samoleczenia”. Ogólnie rzecz biorąc, lekarze nie powinni być postrzegani jako wrogowie, ich zadaniem jest wyleczenie. Weź odpowiedzialność za spotkania i wyjaśnij, dlaczego te leki są pokazywane Tobie, a nie innym.

Więcej na ten temat:

Jeśli antybiotyki są przepisywane po testach, gromadzeniu historii i wyjaśnianiu skutków ubocznych, należy je stosować ściśle według instrukcji: bez zakłócania dawkowania i czasu trwania kursu. Niebezpieczne jest zaprzestanie przyjmowania tabletek lub picie ich w niewłaściwej dawce, ponieważ wyrządzasz sobie krzywdę lub przyczyniają się do pojawienia się zakażeń bakteryjnych, które nie będą leczone antybiotykami. Również w czasie przyjmowania antybiotyków zaleca się ograniczenie treningu fizycznego: w przypadku każdej choroby głównymi lekami są dieta i odżywianie, nasza odporność ma na celu zwalczanie chorób, pomoc i nie przeszkadzają.

Mówiąc o żywieniu: niektóre antybiotyki mogą mieć zły wpływ na mikroflorę jelitową, więc uważnie obserwuj, jak należy je przyjmować - przed lub po posiłku. Nadal uważaj na leki kompatybilne. Lekarz musi zostać poinformowany o przyjmowanych lub ostatnio przyjmowanych lekach.

Na przykład działanie wielu antybiotyków zmniejsza efekt środków antykoncepcyjnych, co może prowadzić do niechcianej ciąży nawet podczas choroby, której w ogóle nie chcesz. I wreszcie, nie pij alkoholu i zapomnij o indywidualnej nietolerancji i alergiach!

Kto nie powinien przyjmować antybiotyków?

Przede wszystkim ci, którym lekarz ich nie przepisał. Często słyszę od przyjaciół, że kupują antybiotyki w aptece i przyjmują je bez umówionego spotkania specjalisty, ponieważ przy podobnych objawach ostatni raz ten lek im pomógł. Nie bądź taki!

Po drugie, należy zachować ostrożność podczas stosowania antybiotyków u kobiet w ciąży, karmiących i dzieci. W rzeczywistości lista ta nie jest zaskakująca: dzieci i kobiety w ciąży muszą uważać na wszystko. Powód jest powszechny. Stężenie tego samego leku po zażyciu pigułki u osoby dorosłej o wadze 80 kg i dziecka ważącego 8 kg będzie się różnić 10 razy. Dzieci są bardziej podatne na wszystkie substancje niż dorośli. Dlatego samo leczenie z dzieckiem jest bezwzględnie przeciwwskazane.

Czy antybiotyki są dobre czy złe?

Pomimo nieodpowiedzialnego nastawienia ludzi do stosowania antybiotyków, farmakologom udaje się znaleźć i stworzyć leki, które skutecznie zwalczają infekcje bakteryjne. Antybiotyki są poważną bronią przeciwko bakteriom i powinny być stosowane mądrze, starannie przestrzegając instrukcji i konsultując się z wykwalifikowanym lekarzem.

Podobnie jak w wielu innych dziedzinach, skrajne szkody - przyjmowanie antybiotyków z jakiegokolwiek powodu i całkowite odrzucenie i zaprzeczenie takim lekom. Ogólnie rzecz biorąc, myśl głową i bądź zdrowy!

Antybiotyki: klasyfikacja, zasady i funkcje aplikacji

Antybiotyki - ogromna grupa leków bakteriobójczych, z których każdy charakteryzuje się spektrum działania, wskazaniami do stosowania i obecnością pewnych efektów

Antybiotyki to substancje, które mogą hamować wzrost mikroorganizmów lub je niszczyć. Zgodnie z definicją GOST antybiotyki obejmują substancje pochodzenia roślinnego, zwierzęcego lub mikrobiologicznego. Obecnie definicja ta jest nieco przestarzała, ponieważ stworzono ogromną liczbę narkotyków syntetycznych, ale naturalne antybiotyki służyły jako prototyp ich tworzenia.

Historia leków przeciwdrobnoustrojowych zaczyna się w 1928 roku, kiedy A. Fleming po raz pierwszy odkrył penicylinę. Substancja ta została dokładnie odkryta, a nie stworzona, jak zawsze istniała w naturze. W naturze wytwarzają go mikroskopijne grzyby z rodzaju Penicillium, chroniąc się przed innymi mikroorganizmami.

W ciągu niecałych 100 lat stworzono ponad sto różnych leków przeciwbakteryjnych. Niektóre z nich są już przestarzałe i nie są stosowane w leczeniu, a niektóre są wprowadzane do praktyki klinicznej.

Zalecamy wyświetlenie filmu, który szczegółowo opisuje historię walki ludzkości z drobnoustrojami i historię powstania pierwszych antybiotyków:

Jak działają antybiotyki

Wszystkie leki przeciwbakteryjne działające na mikroorganizmy można podzielić na dwie duże grupy:

• bakteriobójczy - bezpośrednio powodować śmierć drobnoustrojów;
• bakteriostatyczny - zakłóca reprodukcję mikroorganizmów. Nie można się rozwijać i rozmnażać, bakterie są niszczone przez układ odpornościowy chorej osoby.

Antybiotyki realizują swoje efekty na wiele sposobów: niektóre z nich zakłócają syntezę mikrobiologicznych kwasów nukleinowych; inne zakłócają syntezę ściany komórkowej bakterii, inne zakłócają syntezę białek, a czwarte blokują funkcje enzymów oddechowych.

Mechanizm działania antybiotyków

Grupy antybiotykowe

Pomimo różnorodności tej grupy leków, wszystkie z nich można przypisać kilku głównym typom. Podstawą tej klasyfikacji jest struktura chemiczna - leki z tej samej grupy mają podobny wzór chemiczny, różniący się od siebie obecnością lub brakiem pewnych fragmentów cząsteczek.

Klasyfikacja antybiotyków oznacza obecność grup:

1. Pochodne penicyliny. Obejmuje to wszystkie leki oparte na pierwszym antybiotyku. W tej grupie wyróżnia się następujące podgrupy lub generacje preparatów penicylinowych:

• Naturalna benzylopenicylina, która jest syntetyzowana przez grzyby i leki półsyntetyczne: metycylina, nafcylina.
• Leki syntetyczne: karbpenicylina i tikarcylina, o szerszym zakresie efektów.
• Metcillam i azlocylina, o jeszcze szerszym spektrum działania.

1. Cefalosporyny - najbliżsi krewni penicyliny. Pierwszy antybiotyk z tej grupy, Cefazolina C, jest produkowany przez grzyby z rodzaju Cephalosporium. Preparaty z tej grupy w większości mają działanie bakteriobójcze, to znaczy zabijają mikroorganizmy. Rozróżnia się kilka generacji cefalosporyn:

• I pokolenie: cefazolina, cefaleksyna, cefradyna i inne.
• Generacja II: cefsulodyna, cefamandol, cefuroksym.
• Generacja III: cefotaksym, ceftazydym, cefodizym.
• Generacja IV: cefpyr.
• 5. generacja: ceftosan, ceftopibrol.

Różnice między różnymi grupami dotyczą głównie ich skuteczności - późniejsze pokolenia mają większe spektrum działania i są bardziej skuteczne. Cefalosporyny 1 i 2 pokolenia w praktyce klinicznej są obecnie stosowane bardzo rzadko, większość z nich nie jest nawet produkowana.

1. Makrolidy - preparaty o złożonej strukturze chemicznej, które mają działanie bakteriostatyczne na wiele różnych drobnoustrojów. Przedstawiciele: azytromycyna, rovamycin, josamycyna, leukomycyna i wiele innych. Makrolidy są uważane za jeden z najbezpieczniejszych leków przeciwbakteryjnych - mogą być stosowane nawet u kobiet w ciąży. Azalidy i ketolidy są odmianami makorlidów z różnicami w strukturze aktywnych cząsteczek.

Kolejna zaleta tej grupy leków - są one w stanie wniknąć do komórek ludzkiego ciała, co czyni je skutecznymi w leczeniu zakażeń wewnątrzkomórkowych: chlamydii, mykoplazmozy.

1. Aminoglikozydy. Przedstawiciele: gentamycyna, amikacyna, kanamycyna. Skuteczny przeciwko dużej liczbie tlenowych gram-ujemnych mikroorganizmów. Leki te są uważane za najbardziej toksyczne, mogą prowadzić do poważnych powikłań. Stosowany w leczeniu zakażeń układu moczowego, furunculosis.
2. Tetracykliny. Zasadniczo to półsyntetyczne i syntetyczne leki, do których należą: tetracyklina, doksycyklina, minocyklina. Skuteczny przeciwko wielu bakteriom. Wadą tych leków jest oporność krzyżowa, to znaczy mikroorganizmy, które rozwinęły oporność na jeden lek, będą niewrażliwe na inne leki z tej grupy.
3. Fluorochinolony. Są to w pełni syntetyczne leki, które nie mają swojego naturalnego odpowiednika. Wszystkie leki w tej grupie są podzielone na pierwszą generację (pefloksacyna, cyprofloksacyna, norfloksacyna), a druga (lewofloksacyna, moksyfloksacyna). Stosowany najczęściej w leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych (zapalenie ucha, zapalenie zatok) i dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc).
4. Linozamidy. Ta grupa obejmuje naturalną antybiotyk linkomycynę i jej pochodną klindamycynę. Mają zarówno działanie bakteriostatyczne, jak i bakteriobójcze, efekt zależy od stężenia.
5. Karbapenemy. Jest to jeden z najnowocześniejszych antybiotyków działających na dużą liczbę mikroorganizmów. Leki z tej grupy należą do antybiotyków rezerwowych, to znaczy są stosowane w najtrudniejszych przypadkach, gdy inne leki są nieskuteczne. Przedstawiciele: imipenem, meropenem, ertapenem.
6. Polimyksyna. Są to wysoce wyspecjalizowane leki stosowane w leczeniu zakażeń wywołanych pałeczką pyocyjanową. Polimyksyna M i B są polimyksynami, a wadą tych leków jest działanie toksyczne na układ nerwowy i nerki.
7. Leki przeciwgruźlicze. Jest to osobna grupa leków, które mają wyraźny wpływ na prątek gruźlicy. Należą do nich ryfampicyna, izoniazyd i PAS. Inne antybiotyki są również stosowane w leczeniu gruźlicy, ale tylko wtedy, gdy opracowano oporność na te leki.
8. Środki przeciwgrzybicze. W tej grupie znajdują się leki stosowane w leczeniu grzybic - zmiany grzybicze: amfotyrecyna B, nystatyna, flukonazol.

Zastosowania antybiotyków

Leki antybakteryjne występują w różnych postaciach: tabletki, proszek, z których przygotowują zastrzyk, maści, krople, spray, syrop, świece. Główne metody stosowania antybiotyków:

1. Ustne - spożycie doustne. Lek można przyjmować w postaci tabletki, kapsułki, syropu lub proszku. Częstotliwość podawania zależy od rodzaju antybiotyków, na przykład azytromycyna jest przyjmowana raz dziennie, a tetracyklina jest przyjmowana 4 razy dziennie. Dla każdego rodzaju antybiotyku istnieją zalecenia wskazujące, kiedy należy go przyjmować - przed posiłkami, w trakcie lub po. Od tego zależy skuteczność leczenia i nasilenie działań niepożądanych. Antybiotyki są czasami przepisywane małym dzieciom w postaci syropu - dzieciom łatwiej jest pić płyn niż połykać pigułkę lub kapsułkę. Ponadto syrop można słodzić, aby pozbyć się nieprzyjemnego lub gorzkiego smaku samego leku.
2. Wtrysk - w postaci zastrzyków domięśniowych lub dożylnych. Dzięki tej metodzie lek szybko staje się przedmiotem infekcji i jest bardziej aktywny. Wadą tego sposobu podawania jest ból podczas nakłuwania. Zastosuj zastrzyki na umiarkowaną i ciężką chorobę.

Ważne: Zastrzyki powinny być wykonywane wyłącznie przez pielęgniarkę w klinice lub szpitalu! W domu antybiotyki nie są zalecane.

1. Lokalny - stosowanie maści lub kremów bezpośrednio w miejscu zakażenia. Ta metoda podawania leku stosowana jest głównie w przypadku zakażeń skóry - zapalenia nabłonkowego, jak również w okulistyce - w przypadku zakaźnych uszkodzeń oczu, na przykład maści tetracykliny na zapalenie spojówek.

Droga podania jest ustalana wyłącznie przez lekarza. Uwzględnia to wiele czynników: wchłanianie leku w przewodzie pokarmowym, stan układu pokarmowego jako całości (w niektórych chorobach szybkość wchłaniania maleje, a skuteczność leczenia maleje). Niektóre leki można podawać tylko w jeden sposób.

Podczas wstrzykiwania należy wiedzieć, co może rozpuścić proszek. Na przykład Abaktal można rozcieńczyć tylko glukozą, ponieważ gdy stosowany jest chlorek sodu, ulega on zniszczeniu, co oznacza, że ​​leczenie będzie nieskuteczne.

Wrażliwość na antybiotyki

Każdy organizm prędzej czy później przyzwyczaja się do najcięższych warunków. To stwierdzenie odnosi się również do mikroorganizmów - w odpowiedzi na długotrwałe narażenie na antybiotyki drobnoustroje rozwijają na nie odporność. Koncepcja wrażliwości na antybiotyki została wprowadzona do praktyki medycznej - jak skutecznie dany lek wpływa na patogen.

Wszelkie recepty na antybiotyki powinny opierać się na wiedzy na temat wrażliwości patogenu. Idealnie, przed przepisaniem leku, lekarz powinien przeprowadzić analizę wrażliwości i przepisać najbardziej skuteczny lek. Ale czas na taką analizę wynosi co najwyżej kilka dni, aw tym czasie infekcja może doprowadzić do najbardziej smutnego wyniku.

Płytka Petriego do określania wrażliwości na antybiotyki

Dlatego w przypadku zakażenia niewyjaśnionym patogenem lekarze przepisują empirycznie leki - biorąc pod uwagę najbardziej prawdopodobny czynnik sprawczy, ze znajomością sytuacji epidemiologicznej w danym regionie i szpitalu. W tym celu stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Po przeprowadzeniu analizy wrażliwości lekarz ma możliwość zmiany leku na skuteczniejszy. Zastąpienie leku może nastąpić bez efektu leczenia przez 3-5 dni.

Bardziej skuteczny etiotropowy (celowany) cel antybiotyków. Jednocześnie okazuje się, że choroba jest spowodowana - badanie bakteriologiczne określa rodzaj patogenu. Następnie lekarz wybiera konkretny lek, dla którego mikrob nie ma oporu (oporu).

Czy antybiotyki są zawsze skuteczne?

Antybiotyki działają tylko na bakterie i grzyby! Bakterie są mikroorganizmami jednokomórkowymi. Istnieje kilka tysięcy gatunków bakterii, z których niektóre współistnieją całkiem normalnie z ludźmi - w jelicie grubym żyje ponad 20 gatunków bakterii. Niektóre bakterie są warunkowo patogenne - stają się przyczyną choroby tylko pod pewnymi warunkami, na przykład, gdy wchodzą do siedliska, które jest dla nich nietypowe. Na przykład bardzo często zapalenie gruczołu krokowego jest wywoływane przez E. coli, która unosi się do prostaty z odbytnicy.

Uwaga: antybiotyki są absolutnie nieskuteczne w chorobach wirusowych. Wirusy są wielokrotnie mniejsze niż bakterie, a antybiotyki po prostu nie mają zastosowania. Dlatego antybiotyki na przeziębienie nie mają efektu, tak zimnego w 99% przypadków spowodowanych przez wirusy.

Antybiotyki na kaszel i zapalenie oskrzeli mogą być skuteczne, jeśli te zjawiska są powodowane przez bakterie. Zrozum, co spowodowało chorobę, może być tylko lekarzem - w tym przypadku przepisuje badania krwi, jeśli to konieczne - badanie plwociny, jeśli ona odejdzie.

Ważne: niedopuszczalne jest przepisywanie sobie antybiotyków! Doprowadzi to tylko do tego, że niektóre patogeny rozwiną odporność, a następnym razem choroba będzie trudniejsza do wyleczenia.

Oczywiście antybiotyki na ból gardła są skuteczne - choroba ta ma wyłącznie bakteryjny charakter, spowodowany przez paciorkowce lub gronkowce. W leczeniu dławicy piersiowej stosuje się najprostsze antybiotyki - penicylinę, erytromycynę. Najważniejszą rzeczą w leczeniu bólów gardła jest przestrzeganie wielości leków i czasu trwania leczenia - co najmniej 7 dni. Nie należy przerywać przyjmowania leku natychmiast po wystąpieniu stanu, który zwykle obserwuje się przez 3-4 dni. Nie należy mylić prawdziwego bólu gardła z zapaleniem migdałków, które może być pochodzenia wirusowego.

Uwaga: nie w pełni leczone ból gardła może powodować ostrą gorączkę reumatyczną lub zapalenie kłębuszków nerkowych!

Zapalenie płuc (zapalenie płuc) może być pochodzenia bakteryjnego i wirusowego. Bakterie powodują zapalenie płuc w 80% przypadków, więc nawet przy empirycznym oznaczeniu antybiotyków z zapaleniem płuc mają dobry wpływ. W wirusowym zapaleniu płuc antybiotyki nie mają działania leczniczego, chociaż zapobiegają przyleganiu flory bakteryjnej do procesu zapalnego.

Antybiotyki i alkohol

Jednoczesne spożywanie alkoholu i antybiotyków w krótkim czasie nie prowadzi do niczego dobrego. Niektóre leki są niszczone w wątrobie, jak alkohol. Obecność antybiotyku i alkoholu we krwi powoduje silne obciążenie wątroby - po prostu nie ma czasu na neutralizację alkoholu etylowego. W rezultacie prawdopodobieństwo wystąpienia nieprzyjemnych objawów: nudności, wymioty, zaburzenia jelitowe.

Ważne: wiele leków oddziałuje z alkoholem na poziomie chemicznym, w wyniku czego efekt terapeutyczny jest bezpośrednio zmniejszony. Takie leki obejmują metronidazol, chloramfenikol, cefoperazon i kilka innych. Jednoczesne spożywanie alkoholu i tych leków może nie tylko zmniejszyć efekt terapeutyczny, ale także prowadzić do duszności, drgawek i śmierci.

Oczywiście niektóre antybiotyki można przyjmować na tle spożywania alkoholu, ale po co ryzykować zdrowie? Lepiej jest powstrzymać się od alkoholu na krótki czas - kurs terapii antybiotykowej rzadko przekracza 1,5-2 tygodnie.

Antybiotyki podczas ciąży

Kobiety w ciąży cierpią na choroby zakaźne nie mniej niż wszystkie inne. Lecz leczenie kobiet w ciąży antybiotykami jest bardzo trudne. W ciele kobiety w ciąży płód rośnie i rozwija się - nienarodzone dziecko, bardzo wrażliwe na wiele substancji chemicznych. Spożycie antybiotyków do rozwijającego się organizmu może spowodować rozwój wad rozwojowych płodu, toksyczne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego płodu.

W pierwszym trymestrze pożądane jest unikanie stosowania antybiotyków w ogóle. W drugim i trzecim trymestrze ciąży ich powołanie jest bardziej bezpieczne, ale także, jeśli to możliwe, powinno być ograniczone.

Aby odmówić powołania antybiotyków na kobietę w ciąży nie może być w następujących chorobach:

• Zapalenie płuc;
• ból gardła;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• zakażone rany;
• sepsa;
• specyficzne zakażenia: bruceloza, boreloza;
• infekcje narządów płciowych: kiła, rzeżączka.

Jakie antybiotyki można przepisać w ciąży?

Penicylina, preparaty cefalosporynowe, erytromycyna, josamycyna prawie nie wywierają wpływu na płód. Penicylina, chociaż przechodzi przez łożysko, nie wpływa niekorzystnie na płód. Cefalosporyna i inne wymienione leki przenikają przez łożysko w ekstremalnie niskich stężeniach i nie są w stanie zaszkodzić nienarodzonemu dziecku.

Warunkowo bezpieczne leki obejmują metronidazol, gentamycynę i azytromycynę. Są powoływani wyłącznie ze względów zdrowotnych, gdy korzyści dla kobiet przewyższają ryzyko dla dziecka. Takie sytuacje obejmują ciężkie zapalenie płuc, posocznicę i inne poważne infekcje, w których kobieta może po prostu umrzeć bez antybiotyków.

Które z leków nie mogą być przepisane w czasie ciąży

Następujące leki nie powinny być stosowane u kobiet w ciąży:

• aminoglikozydy - może prowadzić do wrodzonej głuchoty (wyjątek - gentamycyna);
• klarytromycyna, roksytromycyna - w eksperymentach wywarł toksyczny wpływ na zarodki zwierząt;
• fluorochinolony;
• tetracyklina - narusza tworzenie się układu kostnego i zębów;
• chloramfenikol - jest niebezpieczny w późnych stadiach ciąży z powodu zahamowania czynności szpiku kostnego u dziecka.

W przypadku niektórych leków przeciwbakteryjnych nie ma dowodów na szkodliwe działanie na płód. Powód jest prosty - nie prowadzą eksperymentów na kobietach w ciąży, aby określić toksyczność leków. Eksperymenty na zwierzętach nie pozwalają na wykluczenie wszystkich negatywnych skutków ze 100% pewnością, ponieważ metabolizm leków u ludzi i zwierząt może się znacznie różnić.

Należy zauważyć, że przed planowaną ciążą należy również odmówić przyjmowania antybiotyków lub zmienić plany poczęcia. Niektóre leki mają efekt kumulacyjny - mogą gromadzić się w ciele kobiety, a nawet po pewnym czasie od zakończenia leczenia są stopniowo metabolizowane i wydalane. Ciążę zaleca się nie wcześniej niż 2-3 tygodnie po zakończeniu antybiotyków.

Skutki antybiotyków

Kontakt z antybiotykami w organizmie człowieka prowadzi nie tylko do zniszczenia bakterii chorobotwórczych. Podobnie jak wszystkie obce leki chemiczne, antybiotyki mają działanie ogólnoustrojowe - w taki czy inny sposób wpływają na wszystkie układy ciała.

Istnieje kilka grup działań niepożądanych antybiotyków:

Reakcje alergiczne

Prawie każdy antybiotyk może powodować alergie. Ciężkość reakcji jest różna: wysypka na ciele, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk naczynioruchowy), wstrząs anafilaktyczny. Jeśli wysypka alergiczna nie jest praktycznie niebezpieczna, wstrząs anafilaktyczny może być śmiertelny. Ryzyko wstrząsu jest znacznie większe w przypadku wstrzyknięć antybiotyków, dlatego zastrzyki należy podawać tylko w placówkach medycznych - można tam zapewnić opiekę w nagłych wypadkach.

Antybiotyki i inne leki przeciwbakteryjne powodujące reakcje alergiczne:

Reakcje toksyczne

Antybiotyki mogą uszkodzić wiele narządów, ale wątroba jest najbardziej podatna na ich działanie - toksyczne zapalenie wątroby może wystąpić podczas leczenia przeciwbakteryjnego. Oddzielne leki działają selektywnie toksycznie na inne narządy: aminoglikozydy - w aparacie słuchowym (powodują głuchotę); tetracykliny hamują wzrost tkanki kostnej u dzieci.

Zwróć uwagę: Toksyczność leku zwykle zależy od jego dawki, ale jeśli jesteś nadwrażliwy, czasami nawet mniejsze dawki wystarczą, aby wywołać efekt.

Wpływ na przewód pokarmowy

Podczas przyjmowania niektórych antybiotyków pacjenci często skarżą się na ból brzucha, nudności, wymioty i zaburzenia stolca (biegunka). Reakcje te spowodowane są najczęściej miejscowym działaniem drażniącym leków. Specyficzny wpływ antybiotyków na florę jelitową prowadzi do zaburzeń czynnościowych jej aktywności, czemu często towarzyszy biegunka. Stan ten nazywany jest biegunką związaną z antybiotykami, która jest powszechnie znana pod pojęciem dysbakteriozy po antybiotykach.

Inne skutki uboczne

Inne niekorzystne skutki obejmują:

• ucisk immunitetu;
• pojawienie się opornych na antybiotyki szczepów mikroorganizmów;
• superinfekcja - stan, w którym mikroorganizmy odporne na ten antybiotyk są aktywowane, co prowadzi do pojawienia się nowej choroby;
• naruszenie metabolizmu witamin - ze względu na hamowanie naturalnej flory okrężnicy, która syntetyzuje pewne witaminy z grupy B;
• bakterioliza Yarish-Herxheimer jest reakcją wynikającą ze stosowania preparatów bakteriobójczych, gdy duża liczba toksyn jest uwalniana do krwi w wyniku jednoczesnej śmierci dużej liczby bakterii. Reakcja jest podobna w klinice z szokiem.

Czy antybiotyki można stosować profilaktycznie?

Samokształcenie w dziedzinie leczenia doprowadziło do tego, że wielu pacjentów, zwłaszcza młode matki, próbuje przepisać sobie antybiotyk (lub swojemu dziecku) na najmniejsze oznaki przeziębienia. Antybiotyki nie mają działania zapobiegawczego - leczą przyczynę choroby, to znaczy eliminują mikroorganizmy, a przy jej braku pojawiają się tylko skutki uboczne leków.

Istnieje ograniczona liczba sytuacji, w których antybiotyki podaje się przed objawami klinicznymi zakażenia, aby temu zapobiec:

• operacja - w tym przypadku antybiotyk, który jest we krwi i tkankach, zapobiega rozwojowi infekcji. Z reguły wystarcza pojedyncza dawka leku, podawana 30-40 minut przed interwencją. Czasami, nawet po operacji wyrostka robaczkowego, antybiotyki nie są nakłuwane. Po „czystych” operacjach w ogóle nie przepisuje się antybiotyków.
• poważne obrażenia lub rany (otwarte pęknięcia, zanieczyszczenie rany ziemią). W tym przypadku jest absolutnie oczywiste, że infekcja dostała się do rany i powinna zostać „zmiażdżona” zanim się przejawi;
• zapobieganie awaryjne kiły Przeprowadza się go podczas niezabezpieczonego kontaktu seksualnego z potencjalnie chorym człowiekiem, a także wśród pracowników służby zdrowia, którzy otrzymali krew osoby zakażonej lub innego płynu biologicznego na błonie śluzowej;
• penicylina może być podawana dzieciom do zapobiegania gorączce reumatycznej, która jest powikłaniem dusznicy bolesnej.

Antybiotyki dla dzieci

Stosowanie antybiotyków u dzieci na ogół nie różni się od ich stosowania w innych grupach ludzi. Dzieci w małym wieku pediatrzy najczęściej przepisują antybiotyki w syropie. Ta postać dawkowania jest wygodniejsza do przyjmowania, w przeciwieństwie do zastrzyków, jest całkowicie bezbolesna. Starszym dzieciom można podawać antybiotyki w tabletkach i kapsułkach. W przypadku ciężkiego zakażenia podaje się pozajelitową drogę podawania - zastrzyki.

Ważne: główną cechą stosowania antybiotyków w pediatrii jest dawkowanie - dzieciom przepisuje się mniejsze dawki, ponieważ lek obliczany jest w kilogramach masy ciała.

Antybiotyki są bardzo skutecznymi lekami, które jednocześnie mają dużą liczbę skutków ubocznych. Aby zostać wyleczonym z ich pomocą i nie zaszkodzić ciału, należy je przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza.

Czym są antybiotyki? W jakich przypadkach konieczne jest stosowanie antybiotyków, a w których niebezpieczne? Głównymi zasadami leczenia antybiotykami są pediatrzy, dr Komarovsky:

Gudkov Roman, resuscytator

51 049 odsłon ogółem, 2 widoki dziś