Zwyczajowe leki antybakteryjne dziś niespełna sto lat temu dokonały prawdziwej rewolucji w medycynie. Ludzkość otrzymała potężną broń do walki z infekcjami, wcześniej uważaną za śmiertelną.
Pierwszymi były penicyliny antybiotykowe, które uratowały wiele tysięcy istnień ludzkich podczas II wojny światowej i są aktualne we współczesnej praktyce medycznej. Rozpoczęła się era antybiotykoterapii i dzięki nim uzyskano wszystkie inne leki przeciwbakteryjne.
Antybiotyki penicylinowe: lista leków, krótki opis i analogi
Ta sekcja zawiera pełną listę aktualnie istotnych leków przeciwdrobnoustrojowych. Oprócz właściwości podstawowych związków podano wszystkie nazwy handlowe i analogi.
Podane informacje mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią przewodnika po działaniach. Wszystkie wizyty są wykonywane wyłącznie przez lekarza, a terapia jest pod jego kontrolą.
Pomimo niskiej toksyczności penicylin, ich niekontrolowane stosowanie prowadzi do poważnych konsekwencji: powstawania oporności w patogenie i przejścia choroby w postać przewlekłą, trudną do wyleczenia. Z tego powodu większość szczepów bakterii chorobotwórczych jest dziś odporna na ABP pierwszej generacji.
Użycie antybiotykoterapii powinno być dokładnie tym lekiem, który został wyznaczony przez specjalistę. Niezależne próby znalezienia taniego analogu i oszczędzania mogą prowadzić do pogorszenia jakości.
Na przykład dawka substancji czynnej w leku generycznym może się różnić w górę lub w dół, co niekorzystnie wpłynie na przebieg leczenia.
Gdy konieczna jest wymiana leku ze względu na ostry niedobór finansów, konieczne jest zwrócenie się do lekarza, ponieważ tylko specjalista będzie w stanie wybrać najlepszą opcję.
Penicyliny: definicja i właściwości
Ten składnik strukturalny ma decydujące znaczenie w leczeniu bakteryjnych chorób zakaźnych: zapobiega wytwarzaniu przez bakterie specjalnego biopolimeru peptydoglikanu niezbędnego do budowy ściany komórkowej. W rezultacie błona nie może się uformować, a mikroorganizm umiera. Nie ma destrukcyjnego wpływu na komórki ludzkie i zwierzęce z tego powodu, że nie zawierają peptydoglikanu.
Preparaty medyczne oparte na produktach grzybów pleśniowych są szeroko stosowane we wszystkich dziedzinach medycyny ze względu na następujące właściwości:
- Wysoka biodostępność - leki są szybko wchłaniane i rozprzestrzeniają się przez tkanki. Osłabienie bariery krew-mózg podczas zapalenia wyściółki mózgu również przyczynia się do przenikania do płynu mózgowo-rdzeniowego.
- Rozległe spektrum antybakteryjne. W przeciwieństwie do preparatów chemicznych pierwszej generacji, nowoczesne penicyliny są skuteczne przeciwko ogromnej większości bakterii Gram-ujemnych i pozytywnych. Są również odporne na penicylinazę i kwaśne środowisko żołądka.
- Najniższa toksyczność wśród wszystkich PUPZ. Dopuszcza się ich stosowanie nawet w czasie ciąży, a prawidłowy odbiór (zgodnie z zaleceniami lekarza i zgodnie z instrukcją) prawie całkowicie eliminuje rozwój skutków ubocznych.
W procesie badań i eksperymentów uzyskano wiele preparatów medycznych o różnych właściwościach. Na przykład, gdy należy się do wspólnej serii, penicylina i ampicylina nie są takie same. Wszystkie penicyliny ABP są dobrze kompatybilne z większością innych leków. Jeśli chodzi o kompleksową terapię innymi lekami przeciwbakteryjnymi, wspólne stosowanie ze środkami bakteriostatycznymi osłabia skuteczność penicylin.
Klasyfikacja
Dokładne badanie właściwości pierwszego antybiotyku wykazało jego niedoskonałość. Pomimo dość szerokiego spektrum działania przeciwbakteryjnego i niskiej toksyczności, naturalna penicylina okazała się wrażliwa na specjalny niszczący enzym (penicylinazę) wytwarzany przez niektóre bakterie. Ponadto całkowicie stracił swoje właściwości w kwaśnym środowisku żołądka, dlatego był stosowany wyłącznie w postaci zastrzyków. W poszukiwaniu bardziej skutecznych i stabilnych związków stworzono różne leki półsyntetyczne.
Do tej pory antybiotyki penicylinowe, których pełną listę podano poniżej, podzielono na 4 główne grupy.
Biosyntetyczny
Produkowany przez grzyby pleśniowe Penicillium notatum i Penicillium chrysogenum, benzylopenicylina jest kwasem o strukturze molekularnej. Do celów medycznych łączy się chemicznie z sodem lub potasem, tworząc sole. Otrzymane związki stosuje się do wytwarzania roztworów do iniekcji, które są szybko wchłaniane.
Efekt terapeutyczny obserwuje się w ciągu 10-15 minut po podaniu, ale trwa on nie dłużej niż 4 godziny, co wymaga częstych powtarzanych wstrzyknięć do tkanki mięśniowej (w szczególnych przypadkach sól sodowa może być podawana dożylnie).
Leki te wnikają dobrze do płuc i błon śluzowych oraz do płynów mózgowo-rdzeniowych i maziowych, mięśnia sercowego i kości - w mniejszym stopniu. Jednak w stanach zapalnych opon mózgowo-rdzeniowych zwiększa się przepuszczalność bariery krew-mózg, co umożliwia skuteczne wyleczenie.
Aby przedłużyć działanie leku, naturalna benzylopenicylina łączy się z nowokainą i innymi substancjami. Otrzymane sole (Novocainic, Bitsillin-1, 3 i 5) po wstrzyknięciu domięśniowym tworzą depot leku w miejscu wstrzyknięcia, skąd substancja czynna wnika do krwi w sposób ciągły iz małą prędkością. Ta właściwość pozwala zmniejszyć liczbę wstrzyknięć do 2 razy dziennie, przy jednoczesnym zachowaniu efektu terapeutycznego soli potasu i sodu.
Leki te są stosowane w długotrwałym leczeniu antybiotykami przewlekłego reumatyzmu, kiły, ogniskowej infekcji paciorkowcowej.
Fenoksymetylopenicylina jest inną postacią benzylopenicyliny przeznaczoną do leczenia umiarkowanych chorób zakaźnych. Różni się od opisanej powyżej odporności na kwas chlorowodorowy soku żołądkowego.
Ta jakość pozwala uwolnić lek w postaci tabletek do stosowania doustnego (4 do 6 razy dziennie). Większość patogennych bakterii, z wyjątkiem krętków, jest odporna na biosyntetyczne penicyliny.
Półsyntetyczne antystafilokoki
Naturalna penicylina benzylowa jest nieaktywna w stosunku do szczepów gronkowców wytwarzających penicylinazę (enzym ten niszczy pierścień beta-laktamowy substancji czynnej).
Przez długi czas penicyliny nie stosowano do leczenia zakażenia gronkowcowego, podczas gdy w 1957 r. Na jej podstawie nie syntetyzowano oksacyliny. Hamuje aktywność beta-laktamazy, ale jest nieskuteczny wobec chorób wywołanych przez szczepy wrażliwe na benzylopenicylinę. Ta grupa obejmuje również kloksacylinę, dikloksacylinę, metycylinę i inne, które prawie nie są stosowane we współczesnej praktyce medycznej ze względu na zwiększoną toksyczność.
Antybiotyki z grupy penicylin w tabletkach o szerokim spektrum działania
Obejmuje to dwie podgrupy środków przeciwdrobnoustrojowych przeznaczonych do stosowania doustnego i wykazujących działanie bakteriobójcze przeciwko większości patogennych mikroorganizmów (zarówno gram +, jak i gram-).
Aminopenicyliny
W porównaniu z poprzednimi grupami związki te mają dwie istotne zalety. Po pierwsze, są one aktywne w odniesieniu do szerszego zakresu patogenów, a po drugie, są wytwarzane w postaci tabletek, co znacznie ułatwia stosowanie. Wady obejmują wrażliwość na beta-laktamazę, to znaczy aminopenicyliny (ampicylina i amoksycylina) nie nadają się do leczenia zakażeń gronkowcowych.
Jednak w połączeniu z oksacyliną (Ampioks) stają się odporne.
Leki są dobrze wchłaniane i działają przez długi czas, co zmniejsza częstotliwość ich stosowania do 2-3 razy po 24 godzinach.
Główne wskazania do stosowania to:
Powszechnym działaniem niepożądanym aminopenicylin jest charakterystyczna wysypka niealergiczna, która znika natychmiast po odstawieniu.
Antyseksualny
Reprezentują oddzielną serię antybiotyków penicylinowych, od których nazwa staje się jasna. Aktywność przeciwbakteryjna jest podobna do aminopenicylin (z wyjątkiem pseudomonad) i jest wyraźna w odniesieniu do pałeczki cyjanowej.
W zależności od stopnia efektywności dzielą się na:
- Karboksypenicyliny, których znaczenie kliniczne ostatnio spadło. Karbenicylina, która stała się pierwszą z tej podgrupy, jest również skuteczna przeciwko białkowej oporności na ampicylinę. Obecnie prawie wszystkie szczepy są odporne na karboksypenicyliny.
- Ureidopenicyliny są bardziej skuteczne w stosunku do Pseudomonas aeruginosa, mogą być również przepisywane na stany zapalne wywołane przez Klebsiella. Najbardziej skuteczne są piperacylina i azlocylina, z których tylko ta ostatnia pozostaje istotna w praktyce medycznej.
Do tej pory ogromna większość szczepów Pseudomonas aeruginosa jest odporna na karboksypenicyliny i ureidopenicyliny. Z tego powodu ich znaczenie kliniczne jest ograniczone.
Kombinacja chroniona przed inhibitorami
Antybiotyki z grupy ampicylin, wysoce aktywne w stosunku do większości organizmów powodujących choroby, są niszczone przez bakterie tworzące penicylinę. Ponieważ działanie bakteriobójcze oksacyliny na nie oporne jest znacznie słabsze niż działanie ampicyliny i amoksycyliny, syntetyzowano leki złożone.
W połączeniu z sulbaktamem, klawulanianem i tazobaktamem antybiotyki otrzymują drugi pierścień beta-laktamowy, a zatem odporność na beta-laktamazy. Ponadto inhibitory mają swoje własne działanie przeciwbakteryjne, wzmacniając główny składnik aktywny.
Leki chronione przed inhibitorami skutecznie leczą ciężkie zakażenia szpitalne, których szczepy są oporne na większość leków.
Penicyliny w praktyce medycznej
Szeroki zakres działań i dobra tolerancja pacjentów sprawiły, że penicylina jest najlepszym sposobem leczenia chorób zakaźnych. Na początku ery leków przeciwbakteryjnych, benzylopenicylina i jej sole były lekami z wyboru, ale obecnie większość patogenów jest na nie odporna. Niemniej jednak nowoczesne półsyntetyczne antybiotyki penicylinowe w tabletkach, zastrzykach i innych postaciach dawkowania zajmują jedno z wiodących miejsc w terapii antybiotykowej w różnych dziedzinach medycyny.
Pulmonologia i otolaryngologia
Odkrywca zauważył również szczególną skuteczność penicyliny przeciwko patogenom układu oddechowego, więc lek jest najczęściej stosowany w tej dziedzinie. Prawie wszystkie z nich mają szkodliwy wpływ na bakterie powodujące zapalenie zatok, zapalenie opon mózgowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc i inne choroby dolnych i górnych dróg oddechowych.
Środki chronione przed inhibitorami leczą nawet szczególnie niebezpieczne i uporczywe zakażenia szpitalne.
Wenerologia
Krętki są jednym z niewielu mikroorganizmów, które zachowały wrażliwość na benzylopenicylinę i jej pochodne. Penicyliny benzylowe są również skuteczne w odniesieniu do gonokoków, co umożliwia skuteczne leczenie kiły i rzeżączki przy minimalnym negatywnym wpływie na ciało pacjenta.
Gastroenterologia
Zapalenia jelit wywołane przez patogenną mikroflorę dobrze reagują na leczenie lekami kwasoodpornymi.
Szczególnie ważne są aminopenicyliny, które są częścią złożonej eradykacji Helicobacter.
Ginekologia
W praktyce położniczej i ginekologicznej wiele preparatów penicylinowych z listy stosuje się zarówno do leczenia infekcji bakteryjnych kobiecego układu rozrodczego, jak i do zapobiegania infekcji noworodka.
Okulistyka
Tutaj antybiotyki penicylinowe zajmują również godne miejsce: zapalenie rogówki, ropnie, gonokokowe zapalenie spojówek i inne choroby oczu leczy się kroplami do oczu, maściami i roztworami do wstrzykiwań.
Urologia
Choroby układu moczowego, mające pochodzenie bakteryjne, dobrze reagują na leczenie tylko lekami chronionymi przed inhibitorami. Pozostałe podgrupy są nieskuteczne, ponieważ szczepy patogenów są na nie bardzo odporne.
Penicyliny są stosowane w prawie wszystkich dziedzinach medycyny do zapalenia wywołanego przez patogenne mikroorganizmy, a nie tylko do leczenia. Na przykład w praktyce chirurgicznej są oni wyznaczeni do zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.
Cechy terapii
Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi w ogóle, a zwłaszcza penicylinami, należy wykonywać wyłącznie na receptę.
Pomimo minimalnej toksyczności samego leku, jego niewłaściwe użycie poważnie uszkadza organizm. Aby antybiotykoterapia doprowadziła do wyzdrowienia, należy postępować zgodnie z zaleceniami medycznymi i znać cechy leku.
Wskazania
Zakres penicyliny i różnych preparatów opartych na niej w medycynie wynika z aktywności substancji w odniesieniu do określonych patogenów. Działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze objawia się w odniesieniu do:
- Bakterie Gram-dodatnie - gonokoki i meningokoki;
- Gram-ujemne - różne gronkowce, paciorkowce i pneumokoki, błonica, pseudomonas i pałeczki wąglika, proteus;
- Actinomycetes i krętki.
Niska toksyczność i szerokie spektrum działania sprawia, że grupy antybiotyków penicylinowych optymalnego leczenia zapalenia gardła, zapalenie płuc (oba centralny i płata), szkarlatyna, błonica, zapalenie opon mózgowych, zatrucie krwi, posocznica, zapalenie opłucnej Pius, zapalenie szpiku zarówno ostrych jak i przewlekłych postaci, bakteryjne zapalenie wsierdzia, różne ropne zakażenia skóry, błon śluzowych i tkanek miękkich, róży, wąglika, rzeżączki, promienicy, kiły, choroby, a także chorób oczu i chorób laryngologicznych.
Przeciwwskazania
Wśród ścisłych przeciwwskazań jest tylko indywidualna nietolerancja na benzylopenicylinę i inne leki w tej grupie. Niedopuszczalne jest również podawanie leków endolyumbalnoe (wstrzyknięcie do rdzenia kręgowego) pacjentom ze zdiagnozowaną padaczką.
Podczas ciąży antybiotykoterapię preparatami penicylinowymi należy traktować ze szczególną ostrożnością. Pomimo faktu, że mają minimalne działanie teratogenne, konieczne jest przepisywanie tabletek i zastrzyków tylko w razie pilnej potrzeby, oceniając stopień ryzyka dla płodu i najbardziej ciąży.
Ponieważ penicylina i jej pochodne swobodnie przenikają z krwiobiegu do mleka matki, wskazane jest, aby odmówić karmienia piersią podczas terapii. Lek może wywołać ciężką reakcję alergiczną u niemowląt, nawet przy pierwszym użyciu. Aby laktacja nie ustała, mleko należy regularnie dekantować.
Efekty uboczne
Wśród innych środków przeciwbakteryjnych penicyliny wyróżniają się niską toksycznością.
Niepożądane skutki spożycia obejmują:
- Reakcje alergiczne. Najczęściej objawia się wysypką skórną, świądem, pokrzywką, gorączką i obrzękiem. Niezwykle rzadko w ciężkich przypadkach możliwy jest wstrząs anafilaktyczny, wymagający natychmiastowego podania antidotum (adrenaliny).
- Dysbakterioza. Nierównowaga naturalnej mikroflory prowadzi do zaburzeń trawienia (wzdęcia, wzdęcia, zaparcia, biegunka, ból brzucha) i rozwoju kandydozy. W tym drugim przypadku dotyczy to błon śluzowych jamy ustnej (u dzieci) lub pochwy.
- Reakcje neurotoksyczne. Negatywny wpływ penicyliny na ośrodkowy układ nerwowy objawia się zwiększoną pobudliwością odruchową, nudnościami i kneblowaniem, skurczami, a czasami śpiączką.
Aby zapobiec rozwojowi dysbakteriozy i uniknąć alergii, pomożesz w odpowiednim czasie medycznemu wsparciu organizmu. Wskazane jest łączenie antybiotykoterapii z użyciem pre- i probiotyków, a także odczulaczy (jeśli wrażliwość wzrasta).
Antybiotyki penicylinowe dla dzieci: cechy stosowania
Pigułki i zastrzyki dla dzieci należy przepisywać ostrożnie, biorąc pod uwagę możliwą negatywną reakcję, a wybór konkretnego leku podchodził do niego celowo.
W pierwszych latach życia penicylina benzylowa jest stosowana w przypadku posocznicy, zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowych, zapalenia ucha. W leczeniu zakażeń układu oddechowego, bólów gardła, zapalenia oskrzeli i zapalenia zatok, najbezpieczniejsze antybiotyki są wybierane z listy: Amoxicillin, Augmentin, Amoxiclav.
Ciało dziecka jest znacznie bardziej wrażliwe na narkotyki niż dorosły. Dlatego należy dokładnie monitorować stan dziecka (penicylina jest eliminowana powoli, gromadząc się, może powodować drgawki), a także podejmować środki zapobiegawcze. Te ostatnie obejmują stosowanie pre- i probiotyków w celu ochrony mikroflory jelitowej, diety i pełnego wzmocnienia układu odpornościowego.
Informacje historyczne
Odkrycie, które dokonało prawdziwej rewolucji medycznej na początku XX wieku, zostało dokonane przez przypadek. Trzeba powiedzieć, że antybakteryjne właściwości grzybów pleśniowych zostały zauważone przez ludzi w głębokiej starożytności.
Alexander Fleming - odkrywca penicyliny
Egipcjanie, na przykład nawet 2500 lat temu, leczyli zapalne rany kompresami spleśniałego chleba, ale naukowcy zajęli się teoretyczną stroną tego pytania dopiero w XIX wieku. Europejscy i rosyjscy naukowcy i lekarze, badając antybiotykę (zdolność niektórych mikroorganizmów do niszczenia innych), próbowali czerpać z niej praktyczne korzyści.
Alexander Fleming, brytyjski mikrobiolog, który 28 września, 28 września, znalazł pleśń na płytkach Petriego z koloniami, udało się. Jej spory, które spadły na uprawy z powodu zaniedbania pracowników laboratoryjnych, wykiełkowały i zniszczyły bakterie chorobotwórcze. Zainteresowany Fleming dokładnie przestudiował to zjawisko i wyizolował substancję bakteriobójczą zwaną penicyliną. Przez wiele lat odkrywca pracował nad chemicznie czystym, trwałym związkiem odpowiednim do leczenia ludzi, ale inni go wymyślili.
W 1941 roku Ernst Chain i Howard Florey byli w stanie usunąć zanieczyszczenia z penicyliny i przeprowadzili badania kliniczne z Flemingiem. Wyniki były tak skuteczne, że w 43 roku USA zorganizowały masową produkcję leku, który uratował wiele setek tysięcy ludzi nawet podczas wojny. Zalety Fleminga, Cheneya i Flory przed ludzkością zostały ocenione w 1945 roku: odkrywca i twórcy stali się laureatami Nagrody Nobla.
Następnie początkowy preparat chemiczny był stale ulepszany. W ten sposób pojawiły się nowoczesne penicyliny, odporne na kwaśne środowisko żołądka, odporne na penicylinazę i bardziej skuteczne.
Na naszej stronie możesz zapoznać się z większością grup antybiotyków, kompletnymi listami leków, klasyfikacjami, historią i innymi ważnymi informacjami. Aby to zrobić, utwórz sekcję „Klasyfikacja” w górnym menu witryny.
Antybiotyki penicylinowe
Antybiotyki penicylinowe charakteryzują się niską toksycznością, rozszerzonym spektrum działania. Antybiotyki penicylinowe mają działanie bakteriobójcze na większość szczepów Gram-dodatnich bakterii Gram-ujemnych, pałeczek Pseudomonas.
Seria penicylin
Wpływ leków z listy antybiotyków penicylinowych zależy od ich zdolności do spowodowania śmierci patogennej mikroflory. Penicyliny działają bakteriobójczo, oddziałując z enzymami bakteryjnymi, zakłócając syntezę ściany bakteryjnej.
Cele dla penicylin to hodowla komórek bakteryjnych. Dla ludzi antybiotyki penicylinowe są bezpieczne, ponieważ błony komórek ludzkich nie zawierają peptydoglikanu bakteryjnego.
Klasyfikacja
Zgodnie z metodą produkcji i właściwościami istnieją dwie główne grupy antybiotyków penicylinowych:
- naturalny - odkryty w 1928 r. przez Fleminga;
- półsyntetyczny - stworzony po raz pierwszy w 1957 roku, kiedy wyizolowano aktywny rdzeń antybiotyku 6-AIC.
Szereg naturalnych penicylin pochodzących z mikrogrybu Penicillum nie jest oporny na bakteryjne enzymy penicylinazowe. Z tego powodu spektrum aktywności serii naturalnych penicylin jest zawężone w porównaniu z grupą leków półsyntetycznych.
Klasyfikacja penicyliny:
- naturalny;
- fenoksymetylopenicylina - Osp i analogi;
- benzatyna benzylopenicylina - Retarpen;
- penicylina benzylowa - penicylina prokainowa;
- półsyntetyczny;
- aminopenicyliny - amoksycyliny, ampicyliny;
- antystaphylococcus;
- anty-pseudomonas;
- karboksypenicyliny;
- ureidopenitsillin;
- chroniony inhibitorem;
- połączone.
Pod wpływem powszechnego stosowania antybiotyków bakterie nauczyły się wytwarzać enzymy beta-laktamazowe, które niszczą penicyliny w żołądku.
Aby przezwyciężyć zdolność bakterii wytwarzających beta-laktamazy do niszczenia antybiotyków, stworzyli kombinację środków chronionych przed inhibitorami.
Widmo działania
Naturalne penicyliny są aktywne przeciwko bakteriom:
- Gram-dodatnie - Staphylococcus, Streptococcus, Pneumococcus, Listeria, Bacillus;
- Gram-ujemne - meningokoki, gonokoki, Haemophilus ducreyi - powodujące miękką chancre, Pasteurella multocida - powodujące pasturelozę;
- beztlenowce - Clostridia, Fusobacteria, Actinomycetes;
- krętek - leptospira, borrelia, blade krętki.
Spektrum działania półsyntetycznych penicylin jest szersze niż w przypadku naturalnych.
Półsyntetyczne grupy antybiotyków z listy serii penicylin są klasyfikowane według spektrum działania, jak:
- nie jest aktywny dla pseudomonas aeruginosa;
- leki przeciw pestycydom.
Wskazania
Jako leki pierwszego rzutu w leczeniu zakażeń bakteryjnych stosuje się antybiotyki z serii penicylin w leczeniu:
- choroby układu oddechowego - zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli;
- Choroby laryngologiczne - zapalenie ucha, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków gardłowych, szkarłatna;
- choroby układu moczowego - zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek
- rzeżączka, kiła;
- infekcje skóry;
- zapalenie kości i szpiku;
- noworodki noworodki;
- zmiany bakteryjne błon śluzowych, tkanki łącznej;
- leptospiroza, promienica;
- zapalenie opon mózgowych.
Naturalne penicyliny
Naturalne benzylopenicyliny są niszczone przez beta-laktamazy i sok żołądkowy. Preparaty z tej grupy są produkowane jako leki do wstrzykiwań:
- przedłużone działanie - analogi o nazwach Bicillins ponumerowanych 1 i 5, sól nowokainy benzylopenicyliny;
- krótko działające sole sodowe, potasowe benzylopenicyliny.
Przedłużone wydzielanie do krwi podczas podawania domięśniowo depot postaci penicylin, które są powoli uwalniane z mięśni do krwi po wstrzyknięciu:
- Bicelliny 1 i 5 - są wyznaczane 1 raz dziennie;
- Sól nowokainowa penicyliny benzylowej - 2 - 3 p. / Dzień.
Aminopenicyliny
Antybiotyki z listy aminopenicylin są skuteczne przeciwko większości zakażeń wywołanych przez bakterie Enterobacteriaceae, Helicobacter pylori, hemophilus bacillus i inne nazwy, głównie bakterie Gram-ujemne.
Lista antybiotyków aminopenicylin z serii penicylin obejmuje leki:
- seria ampicylin;
- Trihydrat ampicyliny;
- Ampicylina;
- amoksycylina;
- Flemoxine Solutab;
- Ospamox;
- Amosin;
- Ecobol.
Aktywność antybiotyków z listy ampicylin i amoksycylin, widma działania leków z tych grup penicylin są podobne.
Antybiotyki z ampicyliną mają słabszy wpływ na pneumokoki, jednak aktywność Ampicyliny i jej analogów o nazwach Ampicillin Akos, Ampicillin Trihydrate jest wyższa w stosunku do Shigella.
Antybiotyki grupy są przepisywane:
- ampicyliny - wewnątrz tabletek i zastrzyków w / m, in / in;
- Amoksycyliny - do podawania doustnego.
Amoksycylina jest skuteczna przeciwko Pseudomonas aeruginosa, ale niektórzy członkowie grupy są niszczeni przez penicylinazy bakteryjne. Penicyliny z grupy antybiotyków ampicylinowych są oporne na enzymy penicylinazowe.
Penicyliny antystaphylococcus
Grupa penicylin przeciw gronkowcom obejmuje antybiotyki o nazwach:
Leki są odporne na penicylinazy gronkowcowe, które niszczą inne antybiotyki penicylinowe. Najbardziej znanym z tej grupy jest antyacetylokokowy lek Oxacillin.
Penicyliny o działaniu przeciwzmarszczkowym
Antybiotyki z tej grupy mają duże spektrum działania niż aminopenicyliny, są skuteczne przeciwko Pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa), co powoduje ciężkie zapalenie pęcherza, ropne zapalenie migdałków i infekcje skóry.
Grupa penicylin przeciw panicilli obejmuje:
- karboksypenicyliny - leki;
- Carbecine;
- Pyopen;
- Disodowa karbenicylina;
- Timentyna;
- grupa ureidopenicylin;
- Securopen;
- Azlin;
- Baypen;
- pikillina piperacyliny.
Karbenicylina jest dostępna tylko w postaci proszku dla / m, w / w zastrzyku. Antybiotyki z tej grupy są przepisywane dorosłym.
Timentyna jest przepisywana w ciężkich zakażeniach układu moczowo-płciowego, oddechowego. Azlotsylina i jej analogi są przepisywane w zastrzykach z ropnymi stanami septycznymi:
- zapalenie otrzewnej;
- septyczne zapalenie wsierdzia;
- sepsa;
- ropień płuc;
- ciężkie zakażenia dróg moczowych.
Piperacylina jest przepisywana głównie w zakażeniach Klebsiella.
Inhibitorowe, połączone środki
Penicyliny chronione przed inhibitorami to połączone leki, w tym antybiotyk i substancja blokująca aktywność bakteryjnej beta-laktamazy.
Jako inhibitory beta-laktamazy, których jest około 500 gatunków, należą:
- kwas klawulanowy;
- tazobaktam;
- sulbaktam.
Do leczenia infekcji dróg oddechowych, dróg moczowych stosuje się głównie antybiotyki zabezpieczone penicyliną o następujących nazwach:
- amoksycylina + klawunat;
- Augmentin;
- Amoxiclav;
- Amoksyl;
- ampicylina + sulbaktam - Unazin.
Od infekcji występujących na tle osłabionej odporności, przepisz:
- tikarcylina + klawunian - timentyna;
- piperacylina + tazobaktam - Tazotsin.
Połączone leki o działaniu przeciwbakteryjnym obejmują środek przeciwbakteryjny Ampioks i jego analog Ampiox sodu, w tym ampicylinę + oksacylinę.
Ampioks jest dostępny w postaci tabletek i postaci proszku do wstrzykiwań. Ampioks jest stosowany w leczeniu dzieci i dorosłych z powodu ciężkiej sepsy, septycznego zapalenia wsierdzia, zakażenia poporodowego.
Penicyliny dla dorosłych
Lista półsyntetycznych penicylin, które są szeroko stosowane w bólach gardła, zapaleniu ucha, zapaleniu gardła, zapaleniu zatok, zapaleniu płuc, obejmuje leki w pigułkach i zastrzykach:
- Hikontsil;
- Ospamox;
- Amoxiclav;
- Amoxicar;
- Ampicylina;
- Augmentin;
- Flemoxine Solutab;
- Amoxiclav;
- Piperacylina;
- Ticarcillin;
W przypadku ropnego, przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, bakteryjnego zapalenia pęcherza moczowego, zapalenia cewki moczowej, zapalenia błony śluzowej macicy, zapalenia jajowodu, przepisuje się penicyliny kobietom:
- Augmentin;
- Amoxiclav;
- Ampicylina + sulbaktam;
- Medoclav;
- Piperacylina + tazobaktam;
- Tikarcylina z klawulanianem.
Penicyliny nie są stosowane przeciwko zapaleniu gruczołu krokowego, ponieważ nie wnikają do tkanki gruczołu krokowego.
Jeśli pacjent jest uczulony na penicyliny, pokrzywka i wstrząs anafilaktyczny są możliwe w przypadku leczenia cefalosporynami.
Aby uniknąć reakcji alergicznej, na antybiotyki makrolidowe przepisywane są alergie na antybiotyki beta-laktamowe, którymi są penicyliny i cefalosporyny.
Zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek u kobiet w ciąży leczyć:
- Ampicylina;
- Amoksycylina + klawulanian;
- Tikarcylina + klawulanian;
- Oksacylina - z zakażeniem gronkowcowym.
Lista antybiotyków nie penicylinowych, które lekarz może przepisać z powodu bólu gardła, zapalenia oskrzeli lub zapalenia płuc podczas ciąży, obejmuje leki:
Penicyliny do leczenia dzieci
Penicyliny są niskotoksycznymi antybiotykami, dlatego często są przepisywane dzieciom z chorobami zakaźnymi.
W leczeniu dzieci pierwszeństwo mają penicyliny chronione przed inhibitorami przeznaczone do spożycia.
Antybiotyki penicylinowe do leczenia dzieci obejmują amoksycylinę i jej analogi, Augmentin, Amoxiclav, Flemoxin i Flemoklav Solyutab.
Stosowana w leczeniu dzieci i form antybiotyku Solutab nie z serii penicylin, lista zawiera analogi o nazwach:
- Vilprafen Solutab;
- Unidox Solutab.
Leki w postaci dyspergowalnych tabletek solutab działają nie mniej skutecznie niż zastrzyki i powodują mniej dziecinny żal i łzy podczas procesu leczenia. Przeczytaj o antybiotykach w postaci dyspergowalnych tabletek musujących na stronie „Antybiotyk Solyutab”.
Od urodzenia lek Ospamox i szereg jego analogów, wytwarzanych w rozpuszczalnych tabletkach, granulkach i proszku do sporządzania zawiesiny, stosuje się w leczeniu dzieci. Wyznaczenie dawki powoduje, że lekarz opiera się na wieku i wadze dziecka.
U dzieci penicyliny mogą gromadzić się w organizmie z powodu niedojrzałości układu moczowego lub choroby nerek. Zwiększone stężenie antybiotyku we krwi działa toksycznie na komórki nerwowe, co objawia się drgawkami.
Gdy pojawią się te objawy, leczenie zostaje przerwane, a antybiotyk z serii penicylin jest zastępowany przez dziecko z innej grupy.
Przeciwwskazania, skutki uboczne penicylin
Przeciwwskazania do stosowania penicyliny obejmują alergie na penicyliny i cefalosporyny. Jeśli w trakcie leczenia pojawi się wysypka, świąd, należy przerwać przyjmowanie leków i skonsultować się z lekarzem.
Alergie na penicyliny mogą objawiać się obrzękiem naczynioruchowym, anafilaksją.
Lista działań niepożądanych w penicylinach jest niewielka. Główną negatywną manifestacją jest tłumienie korzystnej mikroflory jelitowej.
Biegunka, kandydoza, wysypka skórna - to główne skutki uboczne stosowania penicyliny. Rzadziej skutki uboczne tej serii leków objawiają się:
- nudności, wymioty;
- ból głowy;
- rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
- obrzęk.
Stosowanie niektórych grup penicylin - benzylopenicylin, karbenicylin, może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej z początkiem hiperkaliemii lub hipernatremii, co zwiększa ryzyko zawału serca, wysokiego ciśnienia krwi.
Szersza lista niepożądanych reakcji w oksacylinie i analogach:
- zaburzenie leukocytów - niska hemoglobina, zmniejszone neutrofile;
- z nerek u dzieci - pojawienie się krwi w moczu;
- gorączka, wymioty, nudności.
Aby zapobiec rozwojowi działań niepożądanych, należy postępować zgodnie z instrukcjami użycia, przyjmować lek w dawce zaleconej przez lekarza.
Więcej informacji na temat każdej grupy antybiotyków penicylinowych można znaleźć w rubryce „Preparaty”.
Penicylina jest antybiotykiem, który zmienił świat
Penicylina jest pierwszym na świecie antybiotykiem, który stał się prawdziwym zbawieniem dla milionów ludzi. Z jego pomocą lekarze mogli wypowiedzieć wojnę chorobom uważanym za śmiertelne w tym czasie: zapalenie płuc, gruźlica, sepsa. Leczenie patologii przy użyciu antybiotyków powinno być jednak prowadzone dopiero po ustaleniu dokładnej diagnozy i ściśle określonej przez lekarza.
Historia odkrycia
Odkrycie antybakteryjnych właściwości penicyliny nastąpiło w 1928 roku. Alexander Fleming, znany naukowiec, w wyniku przeprowadzania zwykłego eksperymentu z koloniami gronkowcowymi, znalazł plamy zwykłej pleśni w niektórych naczyniach hodowlanych.
Jak się później okazało, w kubkach z plamami pleśni nie było żadnych szkodliwych bakterii. Następnie ze zwykłej zielonej pleśni usunięto cząsteczkę, która była w stanie zabić bakterie. Tak pojawił się pierwszy nowoczesny antybiotyk, penicylina.
Grupa Penicillium
Obecnie penicyliny stanowią całą grupę antybiotyków wytwarzanych przez niektóre rodzaje pleśni (rodzaj Penicillium).
Mogą być aktywne wobec całych grup drobnoustrojów gram-dodatnich, a także niektórych drobnoustrojów gram-ujemnych: gonokoków, paciorkowców, gronkowców, krętków, meningokoków.
Penicyliny należą do dużej grupy antybiotyków beta-laktamowych, które składają się z określonej cząsteczki pierścienia beta-laktamowego.
Wskazania
Antybiotyki penicylinowe są stosowane w leczeniu ogromnej liczby chorób zakaźnych. Są przepisane na wrażliwość drobnoustrojów chorobotwórczych na lek w leczeniu następujących patologii:
- wiele rodzajów zapalenia płuc;
- sepsa;
- septyczne zapalenie wsierdzia;
- zapalenie kości i szpiku;
- ból gardła;
- bakteryjne zapalenie gardła;
- zapalenie opon mózgowych;
- infekcje układu moczowo-płciowego, większość przewodu pokarmowego;
- szkarłatna gorączka;
- błonica;
- wąglik;
- choroby ginekologiczne;
- choroby narządów laryngologicznych;
- kiła, rzeżączka i wiele innych.
Ten rodzaj antybiotyku jest również stosowany w leczeniu ran zakażonych bakteriami. Jako zapobieganie ropnym powikłaniom lek jest przepisywany w okresie pooperacyjnym.
Lek może być stosowany u dzieci z posocznicą pępowinową, zapaleniem płuc, zapaleniem ucha środkowego u noworodków i niemowląt oraz małych dzieci. Penicylina jest również skuteczna w ropnym zapaleniu opłucnej i zapaleniu opon mózgowych.
Zastosowanie penicyliny w medycynie:
Przeciwwskazania
Stosowanie penicyliny w leczeniu zakażeń nie zawsze jest możliwe. Surowo zabrania się przyjmowania leku osobom, które mają wysoką wrażliwość na lek.
Formularz wydania
Nowoczesne firmy farmakologiczne wytwarzają preparaty penicylinowe do wstrzykiwań lub w postaci tabletek. Środki do iniekcji domięśniowych są produkowane w butelkach (wykonanych ze szkła), uszczelnionych gumowymi zatyczkami, a na górze z metalowymi kapslami. Przed wprowadzeniem substratu rozcieńcza się chlorkiem sodu lub wodą do iniekcji.
Tabletki są dostępne w opakowaniach komórkowych o pojemności od 50 do 100 tysięcy jm. Możliwe jest również wytwarzanie tabletek ecmoline do ssania. Dawka w tym przypadku nie przekracza 5 tysięcy jednostek.
Mechanizm działania
Mechanizm działania penicyliny polega na hamowaniu enzymów biorących udział w tworzeniu ściany komórkowej mikroorganizmów. Ściana komórkowa chroni bakterie przed narażeniem środowiska, zakłócenie jej syntezy prowadzi do śmierci czynników chorobotwórczych.
Jest to działanie bakteriobójcze leku. Działa na pewne odmiany bakterii Gram-dodatnich (paciorkowce i gronkowce), a także na kilka odmian bakterii Gram-ujemnych.
Warto zauważyć, że penicyliny mogą wpływać tylko na bakterie hodowlane. Muszle nie są budowane w nieaktywnych komórkach, więc nie umierają z powodu hamowania enzymów.
Instrukcje użytkowania
Działanie przeciwbakteryjne penicyliny uzyskuje się przez wstrzyknięcie domięśniowe, przez połknięcie, jak również przez działanie miejscowe. Częściej do leczenia użyj formy do wstrzykiwań. Po podaniu domięśniowym lek jest szybko wchłaniany do krwi.
Jednak po 3-4 godzinach całkowicie znika z krwi. Dlatego zaleca się regularne podawanie leków w równych odstępach 4 razy dziennie.
Lek może być podawany dożylnie, podskórnie, jak również do kanału kręgowego. W leczeniu złożonego zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowych lub syfilisu przepisuje się specjalny schemat, który może przepisać tylko lekarz.
Podczas przyjmowania penicyliny w postaci tabletek lekarz musi również określić dawkę. Z reguły na infekcje bakteryjne przepisuje się 250-500 mg co 6-8 godzin. W razie potrzeby pojedynczą dawkę można zwiększyć do 750 mg. Weź pigułkę powinna być pół godziny przed posiłkiem lub 2 godziny po. Czas trwania kursu powie lekarzowi.
Efekty uboczne
Ponieważ penicyliny są naturalnym lekiem, mają minimalną toksyczność wśród innych grup antybiotyków, sztucznie uzyskiwanych. Jednak występowanie reakcji alergicznych jest nadal możliwe.
Objawiają się zaczerwienieniem, wysypką na skórze, czasami może wystąpić wstrząs anafilaktyczny. Występowanie takich patologii jest możliwe z powodu indywidualnej wrażliwości na lek lub z naruszeniem instrukcji.
Na tle stosowania penicylin mogą wystąpić inne skutki uboczne:
Dlaczego może pojawić się alergia na antybiotyki, mówi dr Komarovsky:
Przedawkowanie
Podczas przyjmowania dawek penicyliny, znacznie wyższych niż przepisane przez lekarza, może wystąpić przedawkowanie. Pierwsze objawy: nudności, wymioty, biegunka. Takie warunki nie są niebezpieczne dla życia pacjenta. U pacjentów z niedostateczną czynnością nerek może rozwinąć się hiperkaliemia.
Duże dawki leku, podawane dożylnie lub dokomorowo, mogą wywołać napady padaczkowe. Takie objawy mogą wystąpić tylko po wprowadzeniu pojedynczej dawki ponad 50 milionów jednostek. Aby ułatwić stan pacjenta, przepisywane są benzodiazepiny i barbiturany.
Specjalne instrukcje
Przed użyciem penicyliny testy są obowiązkowe w celu określenia wrażliwości na lek przeciwbakteryjny. Wskazane jest przepisywanie tego leku pacjentom z zaburzeniami czynności nerek, a także pacjentom z niewydolnością serca.
Konieczne jest spłukanie penicyliny w postaci tabletek dużą ilością płynu. W procesie leczenia antybiotykami penicyliny ważne jest, aby nie pominąć zalecanych dawek, ponieważ działanie leku może być osłabione. W takim przypadku należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę.
Zasady stosowania antybiotyków:
Interakcja z narkotykami
W powołaniu penicyliny należy zwrócić uwagę na jej interakcję z innymi używanymi środkami. Nie możesz łączyć tego antybiotyku z następującymi lekami:
- Tetracyklina zmniejsza skuteczność antybiotyków penicylinowych.
- Aminoglikozydy mogą powodować konflikty z penicyliną w aspekcie chemicznym.
- Sulfonamidy zmniejszają również działanie bakteriobójcze.
- Trombolityczny.
Cena penicyliny
Penicylina jest uważana za jeden z najtańszych leków przeciwbakteryjnych. Cena 50 butelek proszku do stworzenia roztworu waha się od 280 do 300 rubli. Koszt tabletek 250 mg nr 30 to nieco ponad 50 rubli.
Analogi
Jako zamiennik konwencjonalnej penicyliny lekarze mogą polecić następujące leki z listy: Cefazolin, Bicillin-1, 3 lub 5, a także Ampicillin, Amoxicillin, Azithromycin, Amoxiclav.
Wszystkie te leki mają szerokie działanie bakteriobójcze i są dość skuteczne. Jednakże, aby uniknąć reakcji alergicznych, testy skórne należy przeprowadzić przed użyciem.
Tani
Ampicylinę i bicylinę można przypisać tanim analogom penicyliny. Ich koszt w postaci tabletek również nie przekracza 50 rubli.
Synonimy leków
Synonimy leku o nazwie Procain-benzylpenicillin, benzylpenicillin sodium, potassium, novokainovuyu salt.
Naturalne analogi
Naturalne penicyliny lecznicze obejmują:
- Fenkooksymetylopenicylina;
- Benzylina, benzylopenicylina;
- Sole penicyliny benzylowej (sód, potas, nowocaina).
Warunki sprzedaży aptek
Warunki przechowywania i trwałość
Nie zaleca się przechowywania leku w temperaturze powyżej 25 stopni i w bezpośrednim świetle słonecznym. Okres ważności leku wynosi 5 lat.
Kiedy przepisuje się tabletki z penicyliną?
Tabletki penicyliny odnoszą się do antybiotyków, które są aktywnie wykorzystywane do zwalczania wielu chorób bakteryjnych, które powstają w wyniku patologicznej aktywności patogenów wrażliwych na penicylinę. Rozważmy bardziej szczegółowo zasadę działania i cechy użycia prezentowanego leku.
Właściwości farmakologiczne
Penicylina jest środkiem przeciwbakteryjnym wynikającym ze stosowania produktów odpadowych określonego grzyba pleśniowego o nazwie Penicillium. Przedstawiony antybiotyk charakteryzuje się szerokim spektrum działania, przyczyniając się do zniszczenia takich patogenów, jak krętek, gonococcus, gronkowiec i inne. Identyczne właściwości mają nowoczesne odpowiedniki tego leku (na przykład fenoksymetylopenicylina). Lek jest dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań, a także tabletek przeznaczonych do resorpcji i do podawania doustnego.
Wskazania do użycia
Leki te są szeroko stosowane w dziedzinie nowoczesnej medycyny do zwalczania wielu różnych chorób o charakterze bakteryjnym. Eksperci rozróżniają następujące wskazania do stosowania postaci tabletek penicylin:
- Sepsa
- Ropień mózgu.
- Zapalenie pęcherzyka żółciowego.
- Zakaźne uszkodzenia górnych dróg oddechowych.
- Zapalenie ucha środkowego w postaci ostrej lub przewlekłej.
- Oparzenia w trzecim i czwartym stopniu.
- Furunculosis
- Zapalenie płuc.
- Rzeżączka
- Rozległe powierzchnie rany zlokalizowane w skórze.
- Kiła
- Gaz Gangrenowy.
- Angina
- Wąglik.
- Szkarłatna gorączka.
- Błonica.
- Posocznica
- Ropne i zapalne choroby natury ginekologicznej.
- Promienica.
- Septyczne zapalenie wsierdzia w ostrej postaci.
- Zakaźne uszkodzenia dróg moczowych.
- Zapalenie opon mózgowych
- Ostre lub przewlekłe zapalenie szpiku.
- Ropne choroby zakaźne dotykające błony śluzowe i tkanki miękkie.
- Opłucna ropniak.
- Tężec
- Zapalenie krtani i zapalenie migdałków.
- Zapalenie zatok
- Zapalenie węzłów chłonnych.
Preparaty penicylinowe są dobrze tolerowane przez pacjentów pediatrycznych. W dziedzinie pediatrii prezentowane leki są stosowane w przypadkach, gdy występuje:
- Zapalenie ucha
- Zapalenie płuc u noworodków.
- Septicopyemia.
- Zapalenie opon mózgowych
- Zapalenie opłucnej o charakterze ropnym.
- Proces septyczny zlokalizowany w obszarze pępkowym.
Przeciwwskazania
Przy wysokim stopniu skuteczności w walce z chorobami zakaźnymi o charakterze bakteryjnym, stosowanie tabletek penicyliny w niektórych przypadkach nie jest zalecane i może być niebezpieczne dla pacjenta. Istnieją następujące przeciwwskazania do stosowania leków z tej grupy farmakologicznej, a także ich analogi:
- Tendencja do reakcji alergicznych.
- Astma oskrzelowa.
- Zapylanie.
- Pokrzywka
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
- Zwiększona indywidualna wrażliwość na lek.
- Mononukleoza zakaźna.
- Zapalenie jelit jest regionalne.
- Poważne zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego.
- Zapalenie gardła
- Biegunka
- Ciężkie choroby przewodu pokarmowego.
- Aftowe zapalenie jamy ustnej.
- Patologia nerek.
- Niewydolność serca w ostrej postaci.
Efekty uboczne
W niektórych przypadkach stosowanie preparatów penicyliny może powodować rozwój niepożądanych reakcji, takich jak:
- Nudności
- Ataki wymiotów.
- Reakcje alergiczne.
- Biegunka
- Zwiększona temperatura ciała.
- Śpiączka
- Skurcze.
- Opuchlizna
- Pokrzywka
- Eozynofilia.
- Kandydoza pochwy i jamy ustnej.
Jednak w praktyce medycznej zarejestrowano tylko kilka takich incydentów. Ponadto konieczne jest podkreślenie, że w większości przypadków obserwuje się rozwój działań niepożądanych w przypadku przedłużonego i niekontrolowanego przyjmowania leków.
Aby uniknąć możliwych komplikacji i ograniczyć ryzyko do minimum, zaleca się przyjmowanie leków wyłącznie na receptę, ściśle przestrzegając jego instrukcji i postępując zgodnie z instrukcjami użycia. Wybór konkretnego leku, jego dawki i czasu trwania kursu terapeutycznego określa specjalista, biorąc pod uwagę chorobę, jej nasilenie, wiek i indywidualne cechy pacjenta.
Zasady stosowania
Instrukcje dotyczące stosowania leków z grupy penicylin wskazują, że optymalna dawka leku zależy od schematu terapeutycznego zaleconego przez lekarza prowadzącego. Dawkowanie dla dzieci oblicza się indywidualnie, w zależności od wieku i masy ciała dziecka.
Konieczne jest przyjmowanie tabletek co 8 godzin. Zasada ta jest zalecana, aby ściśle przestrzegać, w celu osiągnięcia optymalnego stężenia substancji czynnej. Lek przyjmuje się na pół godziny przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.
Średni czas trwania leczenia wynosi od 5 do 14 dni. Pierwsze wyniki stają się zauważalne po 3-4 dniach. Jeśli nie obserwuje się widocznego efektu, należy skontaktować się z lekarzem w celu przepisania innego leku antybiotykowego.
Zalety postaci tabletki leku
Ostatnio stosowanie tabletek w postaci preparatów penicylinowych stało się szczególnie rozpowszechnione ze względu na niewątpliwe zalety. Po pierwsze, pacjent może zaoszczędzić na zakupie strzykawek i specjalnych rozwiązań potrzebnych do wstrzyknięcia. Po drugie, kurs terapeutyczny może być przyjmowany ambulatoryjnie, bez pomocy personelu medycznego. Ponadto tabletki zawierają tak zwane substancje zobojętniające kwas, które pomagają zmniejszyć wpływ soku żołądkowego na główny składnik aktywny, zapewniając maksymalny efekt terapeutyczny.
Lekarze zalecają następującą listę nowoczesnych preparatów tabletkowych związanych z penicylinami:
Preparaty penicylinowe są niezwykle skutecznym i skutecznym lekiem, który pomaga leczyć liczne choroby zakaźne. Zgodność z zaleceniami lekarskimi i podstawowymi zasadami stosowania pozwala na osiągnięcie wyjątkowo szybkich i korzystnych wyników, przy jednoczesnym unikaniu niepożądanych reakcji i skutków ubocznych.
Penicylina - instrukcje użytkowania, wskazania, skład, postać uwalniania, dawkowanie i cena
Z definicji penicylina jest składnikiem leku i substancją czynną dużej grupy antybiotyków, zwanych penicylinami. Obecnie wyróżnia się naturalne, półsyntetyczne, aminopenicyliny i leki o szerokim działaniu przeciwbakteryjnym. Wszystkie fundusze są podzielone na pigułki i zastrzyki, produkowane przez wiele firm.
Skład i forma uwalniania
Penicylina (penicylina) jest dostępna w postaci tabletek i zastrzyków. Ich skład:
Proszek do przygotowania roztworu
Białe okrągłe tabletki
Amorficzny biały proszek bez smaku i zapachu
Zawartość penicyliny, IU
5000, 50 000, 10 000 za sztukę
5000 gotowych roztworów na ml
10, 20, 30 tabletek w blistrach lub blistrach
Ampułki 1, 2, 3 ml kompletne z rozpuszczalnikiem lub bez
Działanie farmakologiczne
Penicylina jest pierwszym antybiotykiem, który został uzyskany dzięki żywotnej aktywności drobnoustrojów. W 1928 roku został wyróżniony przez Fleminga ze szczepu grzyba Penicillium notatum. Środek przeciwbakteryjny został po raz pierwszy użyty w 1941 roku. W Związku Radzieckim preparaty oparte na penicylinach otrzymano w 1942 r., A pod koniec lat 50. rozpoczęto masową produkcję. Do tej pory stosuj chronione penicyliny o szerokim spektrum działania.
Składnikiem aktywnym jest kwas, z którego otrzymuje się sole. Kompozycja antybiotyków może obejmować fenoksymetylopenicylinę, benzylopenicylinę. Biosyntetyczne penicyliny są skuteczne przeciwko neisseria, gronkowcowi, pałeczkom, riketsji. Skuteczność narzędzia nie została udowodniona w odniesieniu do patogenów czerwonki, duru brzusznego, tularemii, brucelozy, cholery, dżumy, gruźlicy, grzybów, wirusów i pierwotniaków.
Najskuteczniejszą metodą stosowania antybiotyków penicylinowych są zastrzyki domięśniowe. Po pół godzinie maksymalne stężenie jest wykrywane we krwi. Składnik aktywny przenika do mięśni, stawów, wysięku z rany. Penicylina znajduje się w małych ilościach w płynie mózgowo-rdzeniowym, płynie opłucnowym i jamie brzusznej. Środek przenika przez łożysko, wydalane przez nerki, z moczem i żółcią. Tabletki są słabo wchłaniane, ponieważ część dawki jest niszczona przez sok żołądkowy i beta-laktamazy uwalniane przez mikroflorę jelitową.
Wskazania do użycia
Antybiotyki na bazie penicyliny są przepisywane na choroby wywoływane przez bakterie na nią podatne. Instrukcja odnosi się do nich w następujący sposób:
- krupowe, ogniskowe zapalenie płuc;
- ropniak opłucnej;
- ostre i podostre formy septycznego zapalenia wsierdzia;
- sepsa;
- posocznica;
- piremia;
- zapalenie opon mózgowych;
- ostre i przewlekłe zapalenie szpiku;
- choroby dróg żółciowych, dróg moczowych, skóry, tkanek miękkich, błon śluzowych z ropnymi objawami;
- szkarłatna gorączka;
- ból gardła;
- wąglik;
- różyczki;
- błonica;
- promienica;
- ropne stany zapalne ginekologiczne;
- choroby oczu, narządy laryngologiczne;
- kiła, rzeżączka, krwawienie.
Dawkowanie i administracja
Instrukcja użycia Penicylina różni się w zależności od formy uwolnienia środków. Tak więc tabletki są przyjmowane doustnie, zastrzyki podaje się domięśniowo. Przedawkowanie leków może powodować nudności, biegunkę, wymioty. W przypadku niewydolności nerek i dożylnego podawania soli potasowej penicyliny może rozwinąć się hiperkaliemia. Przy otrzymywaniu dawek środków powyżej 50 milionów jednostek dochodzi do padaczki. Barbiturany, benzodiazepiny pomogą je wyeliminować.
Tabletki z penicyliną
W zależności od choroby i ciężkości schematu pigułki penicyliny jest inny. Standardowa dawka wynosi 250–500 mg co 8 godzin. W razie potrzeby instrukcja zaleca zwiększenie dawki do 750 mg raz. Tabletki są przyjmowane pół godziny przed posiłkiem lub dwie godziny po nim. Przebieg leczenia zależy od występowania powikłań.
Penicylina w ampułkach
Roztwór penicyliny można podawać dożylnie, domięśniowo lub podskórnie. Ponadto lek jest stosowany do bezpośredniego wstrzyknięcia do kanału kręgowego. W celu skutecznej terapii dawkę oblicza się tak, aby 1–0 ml krwi zawierało 0,1–0,3 jednostki leku. Środki podaje się w odstępie 3-4 godzin. Schematy leczenia różnią się w przypadku zapalenia płuc, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, kiły. Określa je lekarz.
Specjalne instrukcje
Przed użyciem penicyliny konieczne jest przeprowadzenie testów w celu określenia wrażliwości na antybiotyk. Inne specjalne instrukcje z instrukcji:
- Środki są przepisywane ostrożnie z naruszeniem funkcji nerek, ostrej niewydolności serca, podatności na alergie, silnej wrażliwości na cefalosporyny.
- Jeśli po 3-5 dniach leczenia pacjent nie poczuje się lepiej, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu rewizji terapii na rzecz połączenia lub przepisania innych antybiotyków.
- Podczas leczenia może rozwinąć się nadkażenie grzybicze. Leki przeciwgrzybicze pomogą poradzić sobie z tym. Podczas przyjmowania subterapeutycznych dawek leków lub niekompletnego kursu, patogeny mogą uzyskać odporność (oporność).
- Tabletki są spłukiwane dużą ilością płynu. Terapia nie powinna odbiegać od schematu, towarzyszyć mu powinna niezależna zmiana dawkowania i pominięcie dawek. Gdy pominiesz pigułkę, musisz jak najszybciej przyjąć następną.
- Upłynął termin ważności leku oznacza, że stał się toksyczny.
- Podczas leczenia penicylinami zabronione jest spożywanie alkoholu.
- Stosowanie antybiotyków w czasie ciąży jest dozwolone, gdy korzyść dla matki przekracza ryzyko dla dziecka. Podczas laktacji penicylina jest zabroniona.
Penicylina dla dzieci
Antybiotyki na bazie penicyliny stosowane są u dzieci wyłącznie zgodnie ze ścisłymi wskazaniami medycznymi. Podczas leczenia wymaga stałego monitorowania obrazu krwi, pracy wątroby i nerek. Ryzyko leczenia wiąże się z niewystarczającym badaniem skuteczności i bezpieczeństwa pracy u pacjentów młodszych dzieci i młodzieży.
Interakcja z narkotykami
Antybiotyki penicylinowe można łączyć z ograniczoną ilością leków. Jest to określone w instrukcjach:
- Probenecyd obniża wydzielanie kanalikowe benzylopenicyliny, co zwiększa stężenie w osoczu i prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania.
- Tetracyklina, sulfonamidy zmniejszają bakteriobójcze działanie benzylopenicyliny, cholestyramina zmniejsza jej biodostępność.
- Narzędzie jest niekompatybilne z aminoglikozydami, lekami trombolitycznymi.
- Połączenie soli potasowej benzylopenicyliny z preparatami potasu, inhibitorami konwertazy angiotensyny lub diuretykami oszczędzającymi potas zagraża rozwojowi hiperkaliemii.
- Należy zachować ostrożność podczas łączenia penicylin przeciwko Pseudomonas aeruginosa z lekami przeciwzakrzepowymi i przeciwpłytkowymi, ponieważ rozwija się krwawienie.
- Leki zmniejszają skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych, ponieważ krążenie estrogenów jest zaburzone wewnątrz wątroby.
- Antybiotyk spowalnia wydalanie metotreksatu z organizmu, hamując wydzielanie kanalików.
Efekty uboczne
W procesie leczenia pojawiają się różne efekty uboczne. Większość z nich wiąże się z nadwrażliwością organizmu z powodu wczesnego przyjmowania leków lub długotrwałego stosowania. Instrukcja podkreśla możliwe działania niepożądane:
- alergie, wysypki skórne, pokrzywka, obrzęk błon śluzowych, eozynofilia;
- wstrząs anafilaktyczny (eliminowany przez dożylny wlew adrenaliny);
- gorączka;
- nudności, wymioty, biegunka;
- kandydoza jamy ustnej lub pochwy;
- meningizm, neurotoksyczność, drgawki, śpiączka.
Przeciwwskazania
Tabletki i strzały są przeciwwskazane przy wysokiej wrażliwości na składniki kompozycji leków, laktację. W przypadku ciąży i dzieciństwa są stosowane ostrożnie. Przeciwwskazaniami są pokrzywka, astma oskrzelowa, pyłkowica, wysoka wrażliwość lub nietolerancja na sulfonamidy, cefalosporyny i inne antybiotyki.
Warunki sprzedaży i przechowywania
Antybiotyki z grupy penicylin są lekami na receptę, które są przechowywane z dala od dzieci w temperaturze do 25 stopni przez okres nie dłuższy niż pięć lat.