Producenci antybiotyków w Rosji - Zapalenie zatok April

Antybiotyki są jedną z najważniejszych grup leków. Wielkość ich rocznej sprzedaży na rynku światowym przekracza obecnie 25 miliardów dolarów. Antybiotyki znalazły szerokie zastosowanie nie tylko w praktyce medycznej, ale także w medycynie weterynaryjnej, w ochronie roślin.

Główne aktywa produkcyjne krajowych producentów substancji antybiotykowych powstały 30-40 lat temu. Obecnie ich zużycie wynosi 70-80%. Do 1990 r. W Rosji wytwarzano około 18 substancji antybiotykowych, w tym do leków weterynaryjnych. W latach 1993-2004. drastycznie zmniejszyła się produkcja substancji. W szczególności ograniczona produkcja penicyliny i streptomycyny jest przeprowadzana w Krasnojarsku w fabryce preparatów medycznych. Większość antybiotyków i innych narkotyków spożywanych w Rosji jest importowanych z zagranicy. Następujące czynniki doprowadziły do nieefektywności produkcji substancji w Rosji: brak lub niska jakość bazy surowcowej; przestarzałe technologie krajowe; brak komputeryzacji cykli produkcyjnych i nowoczesne oprzyrządowanie; przestarzała nomenklatura substancji; silna konkurencja ze strony zagranicznych producentów substancji (Chiny, Indie itp.).

Gwałtowne zmniejszenie produkcji substancji antybiotykowych jest jednym ze strategicznych zagrożeń dla bezpieczeństwa biologicznego Rosji. Aby pomyślnie wdrożyć ten problem w nadchodzących latach, konieczne jest wdrożenie szeregu środków krytycznych.

1. Strategicznie poprawny i terminowy wybór asortymentu: substancje antybiotykowe, które są poszukiwane na rynkach światowych i rosyjskich.

2. Dostosowanie do światowego poziomu aktywności szczepów i poziomu technologii wykorzystywanej do produkcji substancji antybiotykowych.

3. Dobór i tworzenie nowoczesnych energooszczędnych zautomatyzowanych urządzeń, które pozwalają skutecznie i niezawodnie wdrażać technologie pozyskiwania danych o wysokiej jakości substancjach i preparatach na ich bazie.

4. Wybór i finansowanie zespołów badawczych o wysokim poziomie naukowym i technologicznym oraz potencjale, które pozwolą na ciągłe podnoszenie poziomu produktywności szczepu i stosowanych technologii.

5. Tworzenie w wybranych przedsiębiorstwach nowoczesnej struktury organizacyjnej, od maksymalnej liczby personelu, wybór odpowiednich programów marketingowych i partnerów.

6. Koncentracja na przyjaznych dla środowiska technologiach produkcji, efektywny recykling (regeneracja) i usuwanie odpadów. Wybór korzystnego pod tym względem środowiska produkcyjnego, które umożliwi w przyszłości podjęcie decyzji przy minimalnych kosztach

Leczenie tanimi antybiotykami

Tanie antybiotyki należą do najbardziej popularnych i poszukiwanych kategorii leków stosowanych w leczeniu wielu chorób. Dość często, gdy lekarz zaleci przyjmowanie leków o działaniu przeciwbakteryjnym, osoba ma pytanie - jakie tanie antybiotyki mogą być godną alternatywą dla drogich leków?

W większości przypadków wszystkie drogie antybiotyki mają tańsze, ale nie mniej skuteczne odpowiedniki.

Takie analogi lecznicze mogą zatrzymać gwałtowny wzrost temperatury ciała, pozbyć się procesów zakaźnych i przeziębień.

Jednym z najtańszych i najbardziej popularnych są leki przeciwbakteryjne z grupy penicylin. Ale główne niebezpieczeństwo polega na tym, że odporność patogenów na leki przeciwbakteryjne jest wytwarzana bardzo szybko, w wyniku czego tracą swoją skuteczność.

Główne zalety i wady tanich antybiotyków

Niedrogi antybiotyk ma wiele zalet w porównaniu z droższymi lekami. Tanie analogi środków przeciwbakteryjnych są przyjemnie zadowolone z bardziej przystępnych kosztów i wysokiej wydajności, a skład w większości przypadków jest całkowicie identyczny z drogimi antybiotykami.

Z reguły podrabiane są tylko leki z kategorii drogie, tanie antybiotyki nie mają sensu fałszować. A zatem, kupując tanie antybiotyki, możesz być całkowicie pewien, że kupujesz naprawdę wysokiej jakości i bardzo skuteczny produkt.

W jakich przypadkach zaleca się prowadzenie terapii antybiotykowej?

Długotrwały wzrost temperatury ciała.
Dreszcze, ciężki ból gardła, uszy.
Kaszel, ataki astmy.
Obrzęk węzłów chłonnych.

Warto zauważyć, że antybiotyki nie są tanie w żadnym wypadku nie należy przypisywać. Każdy lek przeciwbakteryjny należy przyjmować wyłącznie na receptę.

Jeśli mówimy o wadach tanich antybiotyków, to można je przypisać przestarzałym technologiom produkcji i użyciu starego sprzętu farmakologicznego. Ponadto tanie leki zawierają tanie składniki pomocnicze, które mogą powodować różne skutki uboczne.

Popularne tanie antybiotyki

Lista zawierająca najtańsze leki przeciwbakteryjne jest dość obszerna. Tabela tanich analogów antybiotyków jest następująca.

Penicyliny: Flemoksin Solutab (250-450 rubli) - analog (Amoksil (50-70 rubli), Ospamox (70-120 rubli))
Aminopenicyliny chronione inhibitorami: Flemoklav Solutab (320-350 rubli) - (Amoksil (50-70 rubli))
Cefalosporyny: Emesef (190-210 rubli) - (Ceftriakson (15-25 rubli), Oframax (70-80 rubli))
Makrolidy: Sumamed (400-440 rubli), Fromilid (730-765 rubli) - (Ormaki (140-160 rubli), Azytromycyna (70 rubli), Klarytromycyna (140 rubli))
Tetracykliny: Doksybena (100-120 rubli) - (doksycyklina (20 rubli))
Fluorochinolony: Tsiprinol (220-255 rubli) - (Ciprofloksacyna (30 rubli), Tsiprolet (90-115 rubli))
Nitroimidazole: Trichopol (180-200 rubli) - (Metronidazol (60-70 rubli))

Każda z tych kategorii ma swój własny cel i zakres zastosowania. Penicyliny są stosowane w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, zapalenia zatok, zapalenia pęcherza, wrzodów. W tych samych celach stosuje się również antybiotyki z grupy inhibitorów chronionych aminopenicylin.

Leki antybakteryjne z kategorii makrolidów są najbardziej skuteczne w chorobach zakaźnych dróg oddechowych, narządach laryngologicznych. Tetracykliny i nitroimidazole stosuje się w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych narządów płciowych u mężczyzn i kobiet.

Krótki opis tanich antybiotyków

Ampicylina - średni koszt nie przekracza 50 rubli. Dostępny w postaci roztworu do wstrzykiwań dożylnych, domięśniowych, a także tabletek do podawania doustnego.

Ten lek jest stosowany w zapaleniu migdałków, chorobach zakaźnych układu moczowo-płciowego, a także różnych przeziębieniach.
Ampicylina nie jest zalecana do stosowania w okresie ciąży, karmienia piersią, w przypadku niewydolności nerek lub wątroby.

Penicylina - koszt leku antybakteryjnego wynosi od 5 do 20 rubli za butelkę. Lek ten jest wprowadzany do organizmu wyłącznie dożylnie lub domięśniowo iz tego powodu jest dość trudny do zastosowania w leczeniu w domu.

Do tej pory penicylina jest najczęściej stosowana w leczeniu szpitalnym chorób bakteryjnych, w leczeniu domowym lek ten jest przyjmowany niezwykle rzadko.

Bicyklina jest lekiem bakteriobójczym w postaci roztworu do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych i jest pochodną penicyliny. Główne wskazania do stosowania - przeziębienia, zapalenie migdałków, zapalenie płuc. Może być stosowany do leczenia zarówno dorosłych, jak i dzieci.

Cefazolina ma taki sam efekt - tani i skuteczny lek. Jedyną wadą cefazoliny jest to, że jest ona wytwarzana tylko w postaci proszku do przygotowania zastrzyków, a zatem jest stosowana do leczenia tylko w szpitalu.

Ze względu na fakt, że obecnie liczba patogenów o wysokiej odporności na penicylinę znacznie wzrosła, w nowoczesnej medycynie bardzo rzadko stosuje się bicyklinę. Koszt leku wynosi 10 rubli za butelkę 10 mg.

Przeciwwskazania do stosowania:

Nadwrażliwość na aktywne składniki leku.
Okres ciąży i karmienia piersią.
Zaburzenia czynności nerek i wątroby.
Dzieci mają mniej niż 1 miesiąc.

Amoksycylina jest jednym z najbardziej popularnych i skutecznych antybiotyków w przystępnej cenie. Charakteryzuje się wysokim stopniem biodostępności, należy do kategorii antybiotyków półsyntetycznych. Dostępny w postaci farmakologicznej tabletek i proszku do wstrzykiwań dożylnych i domięśniowych.

Główne wskazania do stosowania Amoksycylina - zapalenie ucha środkowego, zapalenie migdałków, przeziębienie pochodzenia bakteryjnego. Lek nie jest zalecany dla pacjentów ze skłonnością do reakcji alergicznych we wszystkich trymestrach ciąży, a także podczas karmienia piersią.

Erytromycyna jest lekiem bakteriobójczym z kategorii makrolidów stosowanych w chorobach zakaźnych dróg oddechowych, zapaleniu płuc. Środek farmakologiczny jest wytwarzany w postaci proszku do wstrzykiwań i tabletek.

Erytromycyna jest zatwierdzona do stosowania u dzieci. Przeciwwskazaniami do jego stosowania są różne patologie wątroby, ciąża i laktacja. Koszt leku - 55-65 rubli.

Ceftriakson - to cefalosporyny trzeciej generacji. Najczęściej stosowany w ropniach płuc, zapaleniu płuc, zapaleniu oskrzeli. Środek przeciwbakteryjny nie jest w ogóle zalecany w przypadku zapalenia jelita grubego, niewydolności nerek lub wątroby, chorób przewodu pokarmowego. Ze szczególną ostrożnością przepisuje się antybiotyk podczas ciąży i karmienia piersią.

Średnia cena Ceftriaxonu wynosi 20-50 rubli.

Tanie analogi drogich leków

Każdy drogi lek przeciwbakteryjny ma tańszy odpowiednik z identycznym składnikiem aktywnym w kompozycji.

Na przykład Sumamed jest jednym z najbardziej popularnych i skutecznych leków należących do grupy nowej generacji Marolides. Jest to antybiotyk o szerokim spektrum działania, którego głównym składnikiem aktywnym jest azytromycyna.

Bardzo często Azithromycin, analog antybiotyku Sumamed, jest stosowany do leczenia, który różni się jedynie składnikami pomocniczymi.

Główne wskazania do stosowania Sumamed i Azithromycin:

Zapalenie ucha, zapalenie zatok i inne choroby górnych dróg oddechowych.
Zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, choroby ginekologiczne.
Przewlekłe zapalenie oskrzeli.
Zapalenie płuc.
Wrzód trawienny.

Azytromycyna i Sumamed są przyjmowane podobnie - 1-2 tabletki na godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.

Antybiotyki nie są zalecane do stosowania w przypadku ciąży, w okresie laktacji, w diagnostyce zaburzeń czynności nerek lub wątroby.

Flucostat to nowoczesny antybiotyk o szerokim spektrum działania stosowany w leczeniu chorób urologicznych i ginekologicznych, zapalenia opon mózgowych. Jego odpowiednikiem jest Flukonazol - tańszy, ale nie mniej skuteczny lek.

Sposób stosowania jest następujący: w pierwszym dniu leczenia pacjent przyjmuje 500 mg leku trzy razy, a następnie dawkę zmniejsza się do 200 mg na dobę.

Rulid jest lekiem przeciwbakteryjnym z kategorii makrolidów stosowanych w leczeniu zakażeń dróg oddechowych lub dróg moczowych. Substancja czynna w składzie Rulida - roksytromycyna. Dlatego często stosuje się bardziej przystępny analog - antybiotyk o tej samej nazwie Roksytromycyna.

Przed użyciem jakiegokolwiek leku, zarówno drogiego, jak i tańszego, należy skonsultować się z lekarzem. Tylko lekarz będzie w stanie wybrać odpowiedni antybiotyk, optymalną dawkę i czas trwania leczenia.

Pierwszy lekarz

Domowe antybiotyki o szerokim spektrum działania

Zorientowaliśmy się, jakie są antybiotyki o szerokim spektrum działania i jak działają w różnych chorobach zakaźnych. Teraz czas na zapoznanie się z najważniejszymi przedstawicielami różnych grup AHSD.

Zacznijmy od popularnych antybiotyków o szerokim spektrum z serii penicylin.

Lek należy do klasy półsyntetycznych antybiotyków z serii penicylin o szerokim spektrum działania trzeciej generacji. Pomaga w leczeniu wielu patologii zakaźnych górnych dróg oddechowych, skóry, dróg żółciowych, chorób bakteryjnych układu oddechowego, dróg moczowych i układu mięśniowo-szkieletowego. Jest stosowany w połączeniu z innymi AMP i do leczenia patologicznych stanów zapalnych przewodu pokarmowego spowodowanych zakażeniem bakteryjnym (niesławny Helicobacter pylori).

Aktywnym składnikiem jest amoksycylina.

Podobnie jak inne penicyliny, Amoksycylina ma wyraźne działanie bakteriobójcze, niszcząc błonę komórkową bakterii. Ma to taki wpływ na gram-dodatnie (paciorkowce, gronkowce, Clostridia, większość bakterii z rodziny corino, eubakterii, wąglika i róży) i bakterie tlenowe gram-ujemne. Jednak lek pozostaje nieskuteczny wobec szczepów zdolnych do wytwarzania penicyli (aka beta-laktamazy), więc w niektórych przypadkach (na przykład z zapaleniem kości i szpiku) jest stosowany w połączeniu z kwasem klawulanowym, który chroni amoksycylinę przed zniszczeniem.

Lek jest uważany za odporny na działanie kwasu i dlatego jest przyjmowany doustnie. Jednocześnie jest szybko wchłaniany w jelicie i rozprzestrzenia się przez tkanki i płyny ustrojowe, w tym mózg i płyn mózgowo-rdzeniowy. Po 1-2 godzinach można obserwować maksymalne stężenie AMP w osoczu krwi. Przy normalnym funkcjonowaniu nerek okres półtrwania leku będzie wynosił od 1 do 1,5 godziny, w przeciwnym razie proces może potrwać do 7-20 godzin.

Lek jest wydalany z organizmu głównie przez nerki (około 60%), część z nich jest początkowo usuwana z żółci.

Dopuszcza się stosowanie amoksycyliny podczas ciąży, ponieważ toksyczne działanie penicylin jest słabe. Jednak lekarze wolą korzystać z antybiotyku tylko wtedy, gdy choroba zagraża życiu przyszłej matki.

Zdolność antybiotyku do przenikania do płynów, w tym mleka matki, wymaga przeniesienia dziecka na preparaty mleczne na okres leczenia lekiem.

Ze względu na fakt, że penicyliny są na ogół stosunkowo bezpieczne, istnieje bardzo niewiele przeciwwskazań do stosowania tego leku. Nie przepisuje się go na nadwrażliwość na składniki leku, na nietolerancję na penicyliny i cefalosporyny, a także na takie patologie zakaźne, jak mononukleoza i białaczka limfatyczna.

Po pierwsze, Amoxicillin słynie z możliwości rozwoju reakcji alergicznych o różnym nasileniu, począwszy od wysypek i świądu do skóry, a skończywszy na wstrząsie anafilaktycznym i obrzęku naczynioruchowym.

Lek przechodzi przez przewód pokarmowy, więc może powodować nieprzyjemne reakcje układu pokarmowego. Najczęściej są to nudności i biegunka. Czasami może rozwinąć się zapalenie jelita grubego i pleśniawki.

Wątroba nie przyjmuje leku może reagować na zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. W rzadkich przypadkach rozwija się zapalenie wątroby lub żółtaczka.

Ból głowy i bezsenność lek rzadko powoduje, jak rzeczywiście, zmianę składu moczu (pojawienie się kryształów soli) i krwi.

Lek w sprzedaży można znaleźć w postaci tabletek, kapsułek i granulek do przygotowania zawiesin. Możesz go przyjąć niezależnie od posiłku w odstępie 8 godzin (z patologiami nerek -12 godzin). Pojedyncza dawka w zależności od wieku wynosi od 125 do 500 mg (dla dzieci do 2 lat - 20 mg na kg).

Przedawkowanie można zaobserwować po przekroczeniu dopuszczalnych dawek leku, ale zazwyczaj towarzyszy mu tylko pojawienie się wyraźniejszych skutków ubocznych. Terapia polega na myciu żołądka i przyjmowaniu sorbentów, w ciężkich przypadkach stosuje się hemodializę.

Amoksycylina ma negatywny wpływ na skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.

Jednoczesne podawanie leku z probenecydem, allopurinolem, antykoagulantami, środkami zobojętniającymi sok żołądkowy, antybiotykami o działaniu bakteriostatycznym jest niepożądane.

Przechowywać lek zaleca się w temperaturze pokojowej w suchym i zaciemnionym pomieszczeniu. Chronić przed dziećmi.

Okres ważności leku w dowolnej formie wynosi 3 lata. Zawiesinę przygotowaną z granulek można przechowywać nie dłużej niż 2 tygodnie.

Połączony lek nowej generacji penicyliny. Przedstawiciel chronionych penicylin. Zawiera 2 aktywne składniki: antybiotyk amoksycylinę i inhibitor penicyliny, kwas klawuonowy, który ma małe działanie przeciwbakteryjne.

Lek ma wyraźne działanie bakteriobójcze. Skuteczny wobec większości bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, w tym szczepów opornych na niezabezpieczone beta-laktamy.

Obie substancje czynne są szybko wchłaniane i przenikają do wszystkich mediów w organizmie. Ich maksymalne stężenie odnotowuje się godzinę po podaniu. Okres półtrwania wynosi od 60 do 80 minut.

Amoksycylina jest wydalana w postaci niezmienionej, a kwas klawuonowy jest metabolizowany w wątrobie. Ten ostatni jest wydalany przez nerki, a także amoksycylinę. Jednak nieznaczna część jego metabolitów znajduje się w kale i wydychanym powietrzu.

Dla istotnych wskazań można stosować podczas ciąży. Podczas karmienia piersią należy pamiętać, że oba składniki leku są w stanie przenikać do mleka matki.

Lek nie jest stosowany do nieprawidłowych czynności wątroby, zwłaszcza związanych z przyjmowaniem którejkolwiek z substancji czynnych, jak odnotowano w historii. Nie należy przepisywać leku Amoxiclav z nadwrażliwością na składniki leku, a także, jeśli w przeszłości wystąpiły reakcje nietolerancji na beta-laktamy. Mononuloza zakaźna i białaczka limfocytowa są również przeciwwskazaniami do stosowania tego leku.

Działania niepożądane leku są identyczne z tymi obserwowanymi podczas przyjmowania amoksycyliny. Nie cierpi na nie więcej niż 5% pacjentów. Najczęstszymi objawami są nudności, biegunka, różne reakcje alergiczne, kandydoza pochwy (pleśniawka).

Biorę lek w postaci tabletek niezależnie od posiłku. Tabletki rozpuszcza się w wodzie lub żuje, pijąc wodę w ilości ½ szklanki.

Zazwyczaj pojedyncza dawka leku wynosi 1 tabletkę. Odstęp między dawkami wynosi 8 lub 12 godzin, w zależności od masy tabletki (325 lub 625 mg) i ciężkości patologii. Dzieciom poniżej 12 lat podaje się lek w zawiesinie (10 mg na kg na dawkę).

W przypadku przedawkowania leku nie obserwuje się objawów zagrażających życiu. Zazwyczaj wszystko ogranicza się do bólu brzucha, biegunki, wymiotów, zawrotów głowy, zaburzeń snu.

Terapia: płukanie żołądka plus sorbenty lub hemodializa (oczyszczanie krwi).

Niepożądane jest przyjmowanie leku jednocześnie z lekami przeciwzakrzepowymi, diuretykami, NVPS, allopurynolem, fenylobutazonem, metotrieksatem, disulfiramem, probenecydem ze względu na rozwój działań niepożądanych.

Równoległe podawanie leków zobojętniających, glukozaminy, środków przeczyszczających, ryfampicyny, sulfonamidów i antybiotyków o działaniu bakteriostatycznym zmniejsza skuteczność leku. Zmniejsza skuteczność środków antykoncepcyjnych.

Przechowywać lek powinien być w temperaturze pokojowej z dala od źródeł wilgoci i światła. Chronić przed dziećmi.

Okres przechowywania leku zgodnie z powyższymi wymaganiami wynosi 2 lata.

Jeśli chodzi o lek „Augmentin”, jest to kompletny analog „Amoksiklava” z tymi samymi wskazaniami i metodą aplikacji.

Przejdźmy teraz do nie mniej popularnej grupy antybiotyków o szerokim spektrum działania - cefalosporyn.

Spośród antybiotyków cefalosporyn trzeciej generacji, jest on wielkim ulubieńcem lekarzy ogólnych i pulmonologów, zwłaszcza jeśli chodzi o trudne patologie podatne na powikłania. Jest to lek o wyraźnym działaniu bakteriobójczym, którego substancją czynną jest ceftriakson sodu.

Antybiotyk jest aktywny wobec ogromnej listy drobnoustrojów chorobotwórczych, w tym wielu paciorkowców hemolitycznych, uważanych za najbardziej niebezpieczne patogeny. Większość szczepów produkujących enzymy przeciwko penicylinom i cefalosporynom pozostaje na nią wrażliwa.

Pod tym względem lek ten jest widoczny w wielu patologiach narządów jamy brzusznej, infekcjach układu mięśniowo-szkieletowego, układu moczowo-płciowego i układu oddechowego. Z jego pomocą leczy się posocznicę i zapalenie opon mózgowych, choroby zakaźne u wyniszczonych pacjentów oraz zapobieganie zakażeniom przed i po operacjach.

Właściwości farmakokinetyczne leku w dużym stopniu zależą od podanej dawki. Tylko okres półtrwania pozostaje stały (8 godzin). Maksymalne stężenie leku we krwi po podaniu domięśniowym obserwuje się po 2-3 godzinach.

Ceftriakson wnika dobrze do różnych środowisk ciała i utrzymuje wystarczającą koncentrację do niszczenia większości bakterii w ciągu dnia. Metabolizowany w jelicie z tworzeniem nieaktywnych substancji, wydalanych w równych ilościach z moczem i żółcią.

Lek jest stosowany w tych przypadkach, jeśli istnieje realne zagrożenie dla życia przyszłej matki. Należy przerwać karmienie piersią podczas leczenia lekiem. Takie ograniczenia wynikają z faktu, że ceftriakson może przenikać przez barierę łożyskową i przenikać do mleka matki.

Lek nie jest przewidziany do ciężkich patologii wątroby i nerek z zaburzeniami funkcji, patologii przewodu pokarmowego wpływających na jelita, zwłaszcza jeśli są one związane z odbiorem AMP, z nadwrażliwością na cefalosporyny. W pediatrii nie są stosowane w leczeniu noworodków, u których zdiagnozowano hiperbilirubinemię, oraz w ginekologii w pierwszym semestrze ciąży.

Częstość występowania działań niepożądanych podczas podawania leku nie przekracza 2%. Najczęstsze to nudności, wymioty, biegunka, zapalenie jamy ustnej, odwracalne zmiany w składzie krwi, reakcje alergiczne skóry.

Rzadziej ból głowy, omdlenia, gorączka, ciężkie reakcje alergiczne, kandydoza. Czasami może wystąpić zapalenie w miejscu wstrzyknięcia, bolesne odczucia w przypadku podawania i / m są usuwane za pomocą lodów podawanych w tej samej strzykawce z Ceftriaksonem.

Test na tolerancję ceftriaksonu i lidokainy jest uważany za obowiązkowy.

Lek można podawać domięśniowo i dożylnie (wstrzyknięcie i infuzja). W przypadku podawania i / m lek rozcieńcza się w 1% roztworze lodołamacza, na i / w: w przypadku wstrzyknięć, woda jest stosowana do wstrzykiwań, do zakraplaczy - jeden z roztworów (roztwór soli, roztwory glukozy, lewuloza, dekstran w glukozie, woda do wstrzykiwań).

Zazwyczaj stosowana dawka u pacjentów w wieku powyżej 12 lat wynosi 1 lub 2 g proszku ceftriaksonu (1 lub 2 butelki). Dla dzieci lek podaje się w ilości 20-80 mg na kg masy ciała, biorąc pod uwagę wiek pacjenta.

W przypadku przedawkowania leku obserwuje się skutki neurotoksyczne i nasilone działania niepożądane, aż do drgawek i dezorientacji. Leczenie odbywa się w szpitalu.

Doświadczalnie odnotowano antagonizm między ceftriaksonem i chloramfenikolem. Fizyczną niezgodność obserwuje się również w przypadku aminoglikozydów, dlatego w terapii skojarzonej leki podaje się oddzielnie.

Lek nie jest mieszany z roztworami zawierającymi wapń (roztwory Hartmanna, Ringera itp.). Nie zaleca się jednoczesnego podawania ceftriaksonu z wankomycyną, flukonazolem lub amakryną.

Fiolki leku należy przechowywać w temperaturze pokojowej, chroniąc je przed światłem i wilgocią. Gotowy roztwór można przechowywać przez 6 godzin, aw temperaturze około 5 ° C zachowuje swoje właściwości w ciągu dnia. Chronić przed dziećmi.

Okres przechowywania proszku antybiotykowego wynosi 2 lata.

Jedna z cefalosporyn trzeciej generacji, wykazująca, podobnie jak inne, dobre działanie bakteriobójcze. Substancją czynną jest cefotaksym.

Jest stosowany w tych samych patologiach, co poprzedni preparat, znalazł szerokie zastosowanie w leczeniu chorób zakaźnych układu nerwowego, infekcji krwi (posocznica) z elementami bakteryjnymi. Przeznaczony wyłącznie do podawania pozajelitowego.

Aktywny wobec wielu, ale nie wszystkich patogenów bakteryjnych.

Maksymalne stężenie cefutaksymu we krwi obserwuje się już po pół godzinie, a działanie bakteriobójcze trwa 12 godzin. Okres półtrwania wynosi od 1 do 1,5 godziny.

Ma dobrą zdolność penetracji. W procesie metabolizmu tworzy aktywny metabolit, który jest wydalany z żółcią. Główna część leku w jego oryginalnej postaci jest wydalana z moczem.

Leku nie wolno stosować w czasie ciąży (w dowolnym momencie) i karmienia piersią.

Nie przepisywany na nadwrażliwość na cefalosporyny i podczas ciąży. Z nietolerancją leku, leku nie można podawać domięśniowo. Nie należy wykonywać zastrzyków domięśniowych i dzieci poniżej 2 i pół roku.

Lek może powodować zarówno łagodne reakcje skórne (zaczerwienienie i świąd), jak i ciężkie reakcje alergiczne (obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, aw niektórych przypadkach wstrząs anafilaktyczny).

Niektórzy pacjenci zauważają ból w nadbrzuszu, nieprawidłowy stolec, objawy dyspeptyczne. Występują niewielkie zmiany w wątrobie i nerkach, a także w laboratoryjnych morfach krwi. Czasami pacjenci skarżą się na gorączkę, zapalenie w miejscu wstrzyknięcia (zapalenie żyły), pogorszenie spowodowane rozwojem nadkażenia (ponowne zakażenie zmodyfikowaną infekcją bakteryjną).

Po teście wrażliwości na cefotaksym i lidokainę lek jest przepisywany w dawce 1 g (1 butelka proszku) co 12 godzin. W przypadku ciężkich zmian zakaźnych lek podaje się 2 g co 6-8 godzin. Dawka dla noworodków i wcześniaków wynosi 50-100 mg na kg masy ciała. Również dawka jest obliczana dla dzieci w wieku powyżej 1 miesiąca. Dzieci poniżej 1 miesiąca są przepisywane 75-150 mg / kg dziennie.

W przypadku wstrzyknięć dożylnych lek rozcieńcza się w wodzie do wstrzykiwań, do iniekcji kroplowej (w ciągu godziny) - w roztworze soli.

Przedawkowanie leku może spowodować uszkodzenie struktur mózgu (encefalopatii), które uważa się za odwracalne przy odpowiednim profesjonalnym leczeniu.

Niepożądane jest jednoczesne stosowanie leku z innymi rodzajami antybiotyków (w tej samej strzykawce). Aminoglikozydy i leki moczopędne mogą nasilać toksyczne działanie antybiotyku na nerki, dlatego leczenie skojarzone należy przeprowadzać z kontrolą stanu narządu.

Przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C w suchym, zaciemnionym pomieszczeniu. Przygotowany roztwór można przechowywać w temperaturze pokojowej do 6 godzin, w temperaturze od 2 do 8 ° C - nie więcej niż 12 godzin.

Lek w oryginalnym opakowaniu można przechowywać do 2 lat.

Lek ten należy również do antybiotyków cefalosporynowych trzeciej generacji. Jest przeznaczony do podawania pozajelitowego w tych samych wskazaniach, co powyższe 2 leki z tej samej grupy. Substancja czynna - cefoperazon, ma wyraźne działanie bakteriobójcze.

Pomimo dużej skuteczności przeciwko wielu znaczącym patogenom, wiele bakterii wytwarzanych przez beta-laktamazę zachowuje przeciwko niemu oporność na antybiotyki, tj. pozostać niewrażliwym.

Przy pojedynczym wstrzyknięciu leku już zauważono wysoką zawartość substancji czynnej w płynach ustrojowych, takich jak krew, mocz i żółć. Okres półtrwania leku nie zależy od metody podawania i wynosi 2 godziny. Wydalany z moczem i żółcią, a w żółci jego stężenie pozostaje wyższe. Nie gromadzi się w ciele. Dozwolone i ponowne wprowadzenie cefoperazonu.

Używanie narkotyków w czasie ciąży jest dozwolone, ale bez specjalnej potrzeby nie należy z niego korzystać. Niewielka część cefoperazonu dostaje się do mleka matki, a jednak karmienie piersią podczas leczenia lekiem Gepatsef powinno być ograniczone.

Inne przeciwwskazania do stosowania, oprócz nietolerancji na antybiotyki cefalosporynowe, leku nie znaleziono.

Reakcje skórne i alergiczne na lek występują rzadko i są związane głównie z nadwrażliwością na cefalosporyny i penicyliny.

Objawy takie jak nudności, wymioty, skurcze stolca, żółtaczka, zaburzenia rytmu serca, podwyższone ciśnienie krwi (w rzadkich przypadkach wstrząs kardiogenny i zatrzymanie akcji serca), zwiększona wrażliwość zębów i dziąseł, lęk itp. Mogą również wystąpić. Może dojść do nadkażenia.

Po przeprowadzeniu testu skórnego na cefoperazon i lidokainę lek można podawać zarówno dożylnie, jak i domięśniowo.

Zwykła dzienna dawka dla dorosłych wynosi od 2 do 4, co odpowiada 2-4 fiolkom leku. Maksymalna dawka - 8 g. Lek należy podawać co 12 godzin, równomiernie rozdzielając dawkę dzienną.

W niektórych przypadkach lek podawano w dużych dawkach (do 16 g dziennie) w odstępie 8 godzin, co nie wpływało niekorzystnie na ciało pacjenta.

Dzienna dawka dla dziecka, począwszy od okresu noworodkowego, wynosi 50-200 mg na kg masy ciała. Maksymalnie 12 g dziennie.

Po podaniu i / m lek rozcieńcza się lidokainą, i / v, wodą do iniekcji, solanką, roztworem glukozy, roztworem Ringera i innymi roztworami zawierającymi powyższe płyny.

Ostre toksyczne działanie leku nie. Możliwe nasilone działania niepożądane, pojawienie się drgawek i inne reakcje neurologiczne z powodu spożycia leku w płynie mózgowo-rdzeniowym. W ciężkich przypadkach (na przykład w przypadku niewydolności nerek) leczenie można przeprowadzić za pomocą hemodializy.

Nie można wprowadzić leku jednocześnie z aminoglikozydami.

W czasie leczenia farmakologicznego konieczne jest ograniczenie stosowania napojów alkoholowych i rozwiązań.

Zaleca się przechowywanie leku we własnym opakowaniu w niskiej temperaturze dodatniej (do 8 ° C) w ciemnym, suchym miejscu.

Lek zachowuje swoje właściwości przez 2 lata od daty wydania.

Antybiotyki fluorochinolonowe pomagają lekarzom z poważnymi patologiami zakaźnymi.

Popularny budżetowy antybiotyk z grupy fluorochinolonów, który jest dostępny w postaci tabletek, roztworów i maści. Posiada działanie bakteriobójcze w stosunku do wielu beztlenowców, chlamydii, mykoplazmy.

Ma szeroki zakres wskazań do stosowania: zakażenia układu oddechowego, ucha środkowego, oczu, układu moczowego i rozrodczego, narządów jamy brzusznej. Stosuje się go również w leczeniu zakaźnych patologii skóry i układu mięśniowo-szkieletowego, a także w celach profilaktycznych u pacjentów z osłabioną odpornością.

W pediatrii stosuje się go w leczeniu skomplikowanego przebiegu choroby, jeśli istnieje realne ryzyko dla życia pacjenta, które jest większe niż ryzyko rozwoju patologii stawów podczas leczenia lekami.

Kiedy jest przyjmowany doustnie, jest szybko wchłaniany do krwi w początkowej części jelita i przenika do różnych tkanek, płynów i komórek ciała. Maksymalne stężenie leku w osoczu krwi obserwuje się po 1-2 godzinach.

Częściowo metabolizowany z uwolnieniem nieaktywnych metabolitów o działaniu przeciwbakteryjnym. Wydalanie leku dotyczy głównie nerek i jelit.

Lek nie jest stosowany w żadnym okresie ciąży ze względu na ryzyko uszkodzenia tkanki chrzęstnej u noworodków. Z tego samego powodu warto zrezygnować z karmienia piersią na okres leczenia farmakologicznego, ponieważ cyprofloksacyna swobodnie przenika do mleka matki.

Lek nie jest stosowany w leczeniu kobiet w ciąży i karmiących piersią. Doustne formy leku nie są stosowane u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej iu pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Zakazana terapia lekowa u pacjentów z nadwrażliwością na cyprofloksacynę i inne fluorochinolony.

Zazwyczaj lek jest normalnie tolerowany przez pacjentów. Tylko w niektórych przypadkach mogą występować różne zaburzenia przewodu pokarmowego, w tym krwawienie w żołądku i jelitach, bóle głowy, zaburzenia snu, szumy uszne i inne nieprzyjemne objawy. Istnieją rzadkie przypadki zaburzeń rytmu i nadciśnienia. Reakcje alergiczne występują również bardzo rzadko.

Może wywołać rozwój kandydozy i dysbiozy.

Doustnie i dożylnie (struino lub kroplówka) lek stosuje się 2 razy dziennie. W pierwszym przypadku pojedyncza dawka wynosi od 250 do 750 mg, w drugim - od 200 do 400 mg. Przebieg leczenia wynosi od 7 do 28 dni.

Miejscowe leczenie oka kroplami: kapie co 1-4 godzin, 1-2 krople w każdym oku. Odpowiedni dla dorosłych i dzieci od 1 roku.

Objawy przedawkowania leku po podaniu doustnym wskazują na zwiększenie jego działania toksycznego: ból głowy i zawroty głowy, drżenie kończyn, osłabienie, drgawki, pojawienie się halucynacji itp. W dużych dawkach prowadzi do zaburzeń czynności nerek.

Leczenie: płukanie żołądka, przyjmowanie leków zobojętniających i wymiotów, picie dużej ilości płynów (zakwaszony płyn).

Antybiotyki beta-laktamowe, aminoglikozydy, wankomycyna, klindomycyna i metronidazol zwiększają działanie leku.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania cyprofloksacyny z sukralfatem, preparatami bizmutu, środkami zobojętniającymi kwas, suplementami witaminowo-mineralnymi, kofeiną, cyklosporyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, tyzanidyną, aminofiliną i teofiliną.

Przechowywać lek zaleca się w temperaturze pokojowej (do 25 ° C). Chronić przed dziećmi.

Okres ważności leku nie powinien przekraczać 3 lat.

Tsiprolet - kolejny popularny lek z grupy fluorochinolonów, należący do kategorii antybiotyków o szerokim spektrum działania. Ten lek jest niedrogim analogiem leku Ciprofloksacyna z tym samym składnikiem aktywnym. Ma podobne wskazania do wyżej wspomnianego przygotowania i formy uwolnienia.

Popularność kolejnej grupy antybiotyków - makrolidów - wynika z niskiej toksyczności tych leków i względnej hipoalergiczności. W przeciwieństwie do powyższych grup AMP mają one właściwość hamowania reprodukcji infekcji bakteryjnej, ale nie niszczą całkowicie bakterii.

Ukochany antybiotyk o szerokim spektrum działania, należący do grupy makrolidów. W sprzedaży można znaleźć w postaci tabletek i kapsułek. Ale istnieją również formy preparatu w postaci proszku do przygotowania zawiesiny doustnej i liofilizatu do przygotowania roztworów do wstrzykiwań. Substancją czynną jest azytromycyna. Jest to charakterystyczne dla działania bakteriostatycznego.

Lek jest aktywny wobec większości bakterii beztlenowych, chlamydii, mykoplazmy itp. Stosowany jest głównie w leczeniu zakażeń układu oddechowego i laryngologicznego, a także zakaźnych patologii skóry i tkanki mięśniowej, chorób przenoszonych drogą płciową i chorób przewodu pokarmowego wywołanych przez Helicobacter pylori.

Maksymalne stężenie substancji czynnej we krwi obserwuje się 2-3 godziny po podaniu. W tkankach zawartość leku jest dziesięciokrotnie wyższa niż w płynach. Wydalany z organizmu przez długi czas. Okres półtrwania może wynosić od 2 do 4 dni.

Wydalany głównie z żółcią i trochę z moczem.

Zgodnie z eksperymentami na zwierzętach azytromycyna nie wpływa niekorzystnie na płód. Lecząc ludzi, lek należy stosować tylko w skrajnych przypadkach ze względu na brak informacji dotyczących ludzkiego ciała.

Stężenie azytromycyny w mleku matki nie ma znaczenia klinicznego. Ale decyzja o karmieniu piersią podczas terapii lekowej powinna być dobrze przemyślana.

Lek nie jest przepisywany w przypadku nadwrażliwości na azytromycynę i inne makrolizy, w tym ketolidy, a także w niewydolności nerek lub wątroby.

Działania niepożądane podczas przyjmowania leku obserwuje się tylko u 1% pacjentów. Mogą to być objawy dyspeptyczne, zaburzenia fotela, utrata apetytu, rozwój zapalenia żołądka. Czasami odnotowuje się reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy. Może powodować zapalenie nerek lub pleśniawki. Czasami lekom towarzyszy ból serca, bóle głowy, senność, zaburzenia snu.

Tabletki, kapsułki i zawiesinę należy przyjmować 1 raz na 24 godziny. W tym samym czasie ostatnie 2 formularze są pobierane na godzinę przed posiłkami lub 2 godziny później. Pigułki do żucia nie potrzebują.

Pojedyncza dawka leku dla dorosłych wynosi 500 mg lub 1 g, w zależności od patologii. Kurs terapeutyczny - 3-5 dni. Dawka dla dziecka jest obliczana na podstawie wieku i wagi małego pacjenta. Dzieciom do lat 3 podaje się lek w postaci zawiesiny.

Zastosowanie liofilizatu obejmuje dwuetapowy proces przygotowania roztworu terapeutycznego. Najpierw lek rozcieńcza się wodą do iniekcji i wstrząsa, następnie dodaje sól fizjologiczną, roztwór dekstrozy lub roztwór Ringera. Lek podaje się tylko dożylnie jako powolny wlew (3 godziny). Dzienna dawka wynosi zwykle 500 mg.

Przedawkowanie leku objawia się pojawieniem się skutków ubocznych leku. Leczenie objawowe.

Nie można go stosować jednocześnie z narkotykami sporyszu ze względu na rozwój silnych efektów toksycznych.

Linozaminy i leki zobojętniające kwas mogą osłabić działanie leku, a tetracykliny i chloramfenikol - wzmocnić.

Jednoczesne podawanie leku z takimi lekami jak heparyna, warfaryna, ergotamina i jej pochodne, cykloseryn, metyloprednizolon, felodypina, jest niepożądane. Pośrednie antykoagulanty i środki ulegające utlenianiu mikrosomalnemu zwiększają toksyczność azytromycyny.

Przechowywać lek powinien być w suchym miejscu o temperaturze w zakresie 15 -25 stopni. Chronić przed dziećmi.

Okres ważności kapsułek i tabletek wynosi 3 lata, proszek do podawania doustnego i liofilizat - 2 lata. Zawiesina przygotowana z proszku jest przechowywana nie dłużej niż 5 dni.

Badając opis różnych antybiotyków o szerokim spektrum, łatwo zauważyć, że nie wszystkie z nich są stosowane w leczeniu dzieci. Niebezpieczeństwo rozwoju efektów toksycznych i reakcji alergicznych sprawia, że lekarze i rodzice dziecka myślą tysiąc razy, zanim zaoferują ten lub ten antybiotyk dziecku.

Oczywiste jest, że jeśli to możliwe, lepiej byłoby odmówić przyjmowania tak silnych leków. Jednak nie zawsze jest to możliwe. I tutaj musimy wybierać spośród całej gamy AMP, które pomogą dziecku poradzić sobie z chorobą, nie powodując przy tym większych szkód dla jego ciała.

Takie stosunkowo bezpieczne leki można znaleźć w prawie każdej grupie antybiotyków. Dla małych dzieci dostarczane są formy leków w formie zawieszenia.

Przepisywanie leków o szerokim spektrum aktywności przeciwdrobnoustrojowej w pediatrii jest praktykowane, gdy nie można szybko zidentyfikować czynnika chorobotwórczego, podczas gdy choroba aktywnie nabiera rozpędu i niesie oczywiste zagrożenie dla dziecka.

Wybór skutecznego antybiotyku jest przeprowadzany zgodnie z następującą zasadą: lek musi być wystarczająco aktywny w stosunku do oczekiwanego czynnika wywołującego chorobę w minimalnych skutecznych dawkach i mieć postać uwalniania odpowiednią dla wieku dziecka. Częstotliwość przyjmowania takich antybiotyków nie powinna przekraczać 4 razy dziennie (dla noworodków - 2 razy dziennie).

Instrukcje dotyczące leku powinny również wskazywać, jak obliczyć skuteczną dawkę leku dla dziecka w odpowiednim wieku i wadze.

Następujące leki spełniają te wymagania:

Grupa penicylinowa - amoksycylina, ampicylina, oksacylina i niektóre leki na ich podstawie: Augmentin, Flemoxin, Amoxil, Amoxiclav, itp.
Grupa cefalosporynowa - ceftriakson, cefuroksym, cefazolina, cefamandol, ceftibuten, cefipim, cefoperazon i niektóre leki na ich podstawie: Zinnat, Cedex, Vinex, Supraks, Azaran itp.
Aminoglikozydy na bazie streptomycyny i gentamycyny
Karbapenemy - Imipenem i Moropenem
Makrolidy - klarytromycyna, Klacid, Sumamed, Macropen i inne.

O możliwościach leku w dzieciństwie można znaleźć w instrukcjach dołączonych do każdego leku. Nie jest to jednak powód, aby samemu przepisywać lek przeciwdrobnoustrojowy dziecku lub zmienić receptę lekarską według własnego uznania.

Częste ból gardła, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zapalenie ucha, różne przeziębienia w dzieciństwie nie zaskakują lekarzy i rodziców przez długi czas. A przyjmowanie antybiotyków w przypadku tych chorób nie jest rzadkością, ponieważ dzieci nie mają poczucia samozachowawczości i nadal aktywnie poruszają się i komunikują nawet podczas choroby, co powoduje różne komplikacje i dodanie innych rodzajów zakażeń.

Należy rozumieć, że łagodny przebieg powyższych patologii nie wymaga podawania antybiotyków o szerokim lub wąskim spektrum działania. Są one przepisywane w momencie przejścia choroby do bardziej poważnego stadium, na przykład w przypadku ropnego zapalenia migdałków. W zakażeniach wirusowych antybiotyki są przepisywane tylko wtedy, gdy do nich dołącza infekcja bakteryjna, co objawia się w postaci różnych poważnych powikłań ARVI. W przypadku alergicznej postaci zapalenia oskrzeli stosowanie AMP jest niewłaściwe.

Nominacje lekarzy w różnych patologiach narządów oddechowych i laryngologicznych mogą się również różnić.

Na przykład w przypadku bólu gardła lekarze wolą leki makrolidowe (Sumamed lub Klacid), które są podawane niemowlętom w postaci zawiesiny. Leczenie skomplikowanego ropnego zapalenia migdałków przeprowadza się głównie za pomocą ceftriaksonu (najczęściej w postaci zastrzyków domięśniowych). Z cefalosporyn do podawania doustnego można stosować zawiesinę Zinnat.

W zapaleniu oskrzeli penicyliny (Flemoxin, Amoxil itp.) I cefalosporyny do podawania doustnego (Suprax, Cedex) są często lekami z wyboru. W przypadku skomplikowanych patologii ponownie uciekają się do pomocy Ceftriaksonu.

Z powikłaniami ARVI i ostrymi infekcjami dróg oddechowych pokazano chronione penicyliny (zwykle Augmentin lub Amoxiclav) i makrolidy (Sumamed, Macropen itp.).

Antybiotyki przeznaczone do leczenia dzieci zazwyczaj mają przyjemny smak (często malinowy lub pomarańczowy), więc nie ma szczególnych problemów z ich użyciem. Ale może być tak, że przed podaniem leku dziecku należy dowiedzieć się, ile ma lat, aby go otrzymać i jakie działania niepożądane mogą wystąpić w procesie leczenia farmakologicznego.

Akceptacja penicylin i cefalosporyn może powodować reakcje alergiczne u dziecka. W takim przypadku pomocne będą leki przeciwhistaminowe Suprastin lub Tavegil.

Wiele antybiotyków o szerokim spektrum działania może prowadzić do rozwoju dysbiozy i kandydozy pochwy u dziewcząt. Aby poprawić trawienie i normalizować mikroflorę organizmu, pomagają takie bezpieczne leki jak probiotyki: Linex, Hilak forte, Probifor, Acilact itd. Te same środki pomogą zachować, a nawet wzmocnić odporność dziecka.

Liczne choroby ludzkiego ciała można wyeliminować po zastosowaniu różnych grup leków, ale antybiotyki są uważane za najbardziej skuteczne i szybko działające. Ale przepisanie takich leków może jedynie lekarz prowadzący, ponieważ sugerują one listę przeciwwskazań i ryzyka działań niepożądanych. Ponadto nieracjonalne stosowanie może prowadzić do wielu innych zaburzeń w organizmie.

Najbardziej popularne dzisiaj są antybiotyki o szerokim spektrum działania nowej generacji, ponieważ leki te zostały ulepszone, są mniej toksyczne z powodu modyfikacji. Ale ich najważniejszą zaletą jest fakt, że duża liczba patogenów wykazuje odporność na nie. Konieczne jest przyjmowanie antybiotyków ściśle zgodnie z zaleceniami lekarza i zaleconym przez niego schematem.

Nowe antybiotyki mają ulepszoną formułę i zasadę działania, dzięki czemu ich aktywne składniki oddziałują wyłącznie na poziomie komórkowym czynnika chorobotwórczego, bez zakłócania korzystnej mikroflory ludzkiego ciała. A jeśli wcześniej takie środki były używane w walce z ograniczoną liczbą czynników chorobotwórczych, dziś będą skuteczne od razu przeciwko całej grupie patogenów.

Dla odniesienia! Najnowsze antybiotyki o szerokim spektrum działania (ABS) mają jedną zasadniczą różnicę w stosunku do poprzednich antybiotyków - minimalne ryzyko uszkodzenia ciała pacjenta.

Niektóre z tych środków hamują syntezę zewnętrznej błony komórkowej i nie oczekuje się na nią żadnych negatywnych skutków (penicylina lub cefalosporyny). Inne niszczą syntezę białek na poziomie komórkowym u bakterii, takich jak tetracykliny lub makrolidy.

W kilku przypadkach można przepisać nowoczesne antybiotyki o szerokim spektrum działania:

patogen nie jest wrażliwy na substancję czynną antybiotyku o wąskim profilu;
gdy jest nadkażony, wywołany przez kilka czynników zakaźnych lub bakteryjnych;
jeśli zapobieganie infekcji jest potrzebne po operacji;
w obecności pewnych objawów klinicznych, ale bez możliwości określenia rodzaju patogenu.

Antybiotyki tego rodzaju są silnymi lekami, więc mogą być stosowane przez lekarzy w kompleksowej terapii zapalenia ucha, zapalenia węzłów chłonnych, przeziębień i innych chorób wywołanych przez patogenne drobnoustroje i mikroorganizmy.

Zanim wybierzesz odpowiedni ABS, w każdym przypadku musisz znać klasyfikację takich leków według grup w zależności od substancji czynnej. Wszystkie z nich mogą być produkowane w różnych formach - tabletki lub kapsułki, roztwory do wstrzykiwań lub środki do stosowania miejscowego.

Istnieje kilka grup ABSWS:

grupa tetracykliny - tetracyklina;
grupa aminoglikozydowa - streptomycyna;
antybiotyki amfenikolowe - chloramfenikol;
seria leków penicylinowych - Amoksycylina, Ampicillin, Bilmicin lub Tikartsiklin;
antybiotyki z grupy karbapenemów - Imipenem, Meropenem lub Ertapenem.

Każdy z tych leków może być stosowany tylko po określeniu rodzaju czynnika chorobotwórczego, który wywołał chorobę u ludzi. Dlatego pacjent przechodzi kompleksową diagnozę, po której lekarz prowadzący wybiera antybiotyk nowej generacji na podstawie uzyskanych danych. ABS są mniej toksyczne, wpływają głęboko i tylko warunkowo chorobotwórczą florę, bez tłumienia układu odpornościowego i korzystnej mikroflory ludzkiego ciała.

Nazwy środków bakteriobójczych na zapalenie oskrzeli są zróżnicowane, ale najczęściej eksperci preferują ABS nowej generacji, ale zawsze po badaniu w laboratorium plwociny pacjenta. Jeśli nie ma wystarczająco dużo czasu na badanie bakterii zapalenia oskrzeli, lekarze mogą przepisać następujące APS:

w przypadku nietolerancji na penicyliny przepisywane są makrolidy - erytromycyna lub klarytromycyna;
leki na penicylinę - Amoxiclav, Augmentin, a także Panklav;
przewlekłe zapalenie oskrzeli w ostrej fazie jest leczone lekami fluorochinolonowymi - lewofloksacyną, cyprofloksacyną lub moksyfloksacyną;
cefalosporyny są również skuteczne (jeśli obturacyjne zapalenie oskrzeli) - ceftriakson i cefuroksym.

Powyższe leki wnikają głęboko w ciało ludzkie, identyfikując czynnik chorobotwórczy. Jak pokazuje praktyka, większość z nich nie powoduje skutków ubocznych, jeśli są stosowane ściśle zgodnie z instrukcjami lekarza.

W praktyce medycznej antybiotyki z dwóch grup, makrolidy lub cefalosporyny, są najbardziej skuteczne w tego rodzaju zakażeniach. A jeśli wcześniej stosowano leki penicylinowe, dziś wiele drobnoustrojów chorobotwórczych rozwinęło odporność na nie.

To tylko elementarne! Aby powrócić i zwiększyć siłę, potrzebujesz każdej nocy...

Leczenie zapalenia zatok jest właściwe w przypadku stosowania następującego ABS:

Cefuroksyna;
Cefexim;
Tsesefoksitin;
Cefotaksym;
Cefachlor;
Azytromycyna;
Macropen.

Ponadto makrolidy są przypisywane nawet w najbardziej zaawansowanych przypadkach, ponieważ wykazują najwyższy odsetek skuteczności przeciwko tej chorobie. Ważne jest tylko przestrzeganie zaleconego schematu leczenia.

Jeśli wcześniej w praktyce medycznej, ból gardła był leczony penicylinami, przez lata patogen rozwinął odporność na nie. Ponadto ostatnie badania potwierdziły, że cefalosporyny i makrolidy mają największą skuteczność przeciwko takiemu patogenowi. Obecnie są one najczęściej stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych nosogardzieli.

Najpopularniejszymi lekami na dusznicę bolesną są:

Cefaleksyna;
Spiramycyna;
Erytromycyna;
Leukomycyna;
Aziromycyna;
Azitral;
Klarytromycyna;
Dirithromycin.

Makrolidy są często przepisywane pacjentom w leczeniu patologii migdałków, a ponadto nie wpływają na narządy trawienne, nie powodują reakcji z układu nerwowego z powodu minimalnej toksyczności.

Częste choroby, takie jak przeziębienie lub grypa, zajmują czołowe miejsca pod względem częstości występowania i częstości występowania. W leczeniu za pomocą następującej nowej generacji ABS:

Sumamed jest lekiem z grupy makrolidów, pomimo szeroko rozpowszechnionego działania przeciwbakteryjnego, nie wpływa na pracę przewodu pokarmowego, po zakończeniu leczenia tydzień jest ważny. Niedozwolone w leczeniu dzieci.
Cefaclor to środek drugiej generacji, który wykazuje wysoką skuteczność w wielu chorobach układu oddechowego u ludzi.
Cefamandol jest grupą cefalosporyn drugiej generacji, postać uwalniania występuje w postaci roztworów do wstrzykiwań. Najlepszy antybiotyk o działaniu bakteriobójczym do podawania domięśniowego.
Rulid to lek z grupy makrolidów o wąskim nacisku tylko na czynniki chorób układu oddechowego lub zapalenia górnych dróg oddechowych.
Avelox to silny lek w postaci tabletek, związany z najnowszą generacją antybiotyków fluorochinolonów, które mają wyraźne działanie bakteriobójcze.
Klarytromycyna jest półsyntetycznym makrolidem wytwarzanym w postaci kapsułek. Jego działanie antybakteryjne dotyczy wielu drobnoustrojów chorobotwórczych.

Dla odniesienia! Wszystkie te leki przetestowane w czasie, farmakolodzy badań i eksperci naukowi. W żadnym wypadku nie należy przepisywać takich leków samodzielnie bez konsultacji z lekarzem. Pomimo szerokiego zakresu wpływów tylko specjalista medyczny może wybrać odpowiednią grupę leków z określonego patogenu.

Trudniej jest wybrać TBC nowej generacji, ponieważ istnieje znacznie więcej odmian takich chorób, wiele z nich przyjmuje różne patogeny i etiologię.

Z zapaleniem pęcherza - Monural, Palin, Notsilin lub Levometsitin, Ecofomural.
W zapaleniu cewki moczowej, cefalosporynach Supraks lub Ceftriakson w przypadku pochodzenia gonokokowego, ale jeśli choroba jest wywołana przez rzęsistkowicę, metronidazol stosuje się razem z azytromycyną.
W przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek, połączone antybiotyki Amoksycylina lub Amoxil, jeśli obserwuje się ostry naciek nerki - Cefaklor, Cefaleksyna lub Ofloksacyna.
Z zapaleniem gruczołu krokowego - Amoxiclav, Ofloksacyna, Cyprofloksacyna, Ceftriakson, Amoksycylina.

Większość tych narzędzi pomaga radzić sobie z nieprzyjemnymi objawami zapalenia układu moczowo-płciowego w pierwszych dniach stosowania.

Choroby te wymagają dokładnej kompleksowej diagnostyki, tylko po dokładnym oznaczeniu patogennego mikroorganizmu można wybrać żądany lek. Lekarze wyróżniają następujące generacje ABS ostatniej generacji przeciwko grzybom:

AB polien pierwszej generacji z Candida lub grzybicy skóry - Amfoterycyna B, Leworyna, Nystatyna;
druga generacja grzybów moczowo-płciowych - klotrimazol, ketokonazol, mikonazol;
Trzecia generacja AB - Flukonazol, Terbinafin, Naftifina lub Antraconazol dla grzybów;
leki czwartej generacji z różnych szczepów grzybów - kaspofungina, pozakonazol, worikonazol lub rawukonazol.

Samoleczenie takimi lekami jest niedopuszczalne, ponieważ infekcje grzybicze mają tendencję do szybkiego rozprzestrzeniania się w całym ciele, replikując się w dużych ilościach.

Okulistyka w ostatnich latach wprowadziła w życie liczne TAS ostatniej generacji do lokalnego leczenia wielu różnych chorób. Najnowszym i najbardziej skutecznym lekiem jest Maksakvin, skuteczny w zwalczaniu bakteryjnego zapalenia rogówki lub zapalenia spojówek o etiologii chlamydii. Nie mniej popularne są takie środki jak Okacin, Torbex, Eubetal, Vitabact czy Kolbiotsin.

Leczenie takiej choroby wymaga szczególnej uwagi specjalisty i dokładnej diagnozy, ponieważ patogenami zapalenia płuc mogą być liczne patogenne mikroorganizmy - mykoplazma, gronkowce, paciorkowce, chlamydie lub bakterie E. coli.

AB z zapalenia płuc po:

Bakterie Gram-ujemne - cefalosporyny Ceftriakson, Cefotaksym lub Ceftazydym;
Ziarna Gram-dodatnie - cefalosporyny Cefazolina, Cefuroksym i Cefoksyna;
postać pneumocystyczna - kotrimoksazol lub AB grupy makrolidów;
nietypowa forma przepływu - ceftriakson, ceftazydym, azytromycyna lub midekamycyna;
infekcje beztlenowe - metronidazol, linkomycyna, klindamycyna;
zapalenie płuc wywołane wirusem cytomegalii - cytotekt, acyklowir lub gancyklowir.

W ostatnich latach w medycynie opracowano ponad 7000 substancji przeciwdrobnoustrojowych i bakteriobójczych, na tle których regularnie produkowane są nowe i ulepszone antybiotyki.

W obliczeniach ostatniej dekady ustanowiono ponad 160 takich leków, a 20 z nich należy do leków nowej generacji. Niektóre z nich są tanie, inne są o rząd wielkości więcej, ale zalecenia specjalisty powinny być jedynie czynnikiem wyboru leków.