Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych - schematy leków na różne formy choroby

Zapalenie zatok

Zapalenie płuc lub zapalenie płuc jest najniebezpieczniejszą chorobą, podczas której dochodzi do zapalenia tkanki płucnej. Proces prowadzi do nierównowagi metabolizmu tlenu w organizmie, która w swojej zaawansowanej postaci dramatycznie zwiększa ryzyko rozwoju zatrucia krwi i innych stanów zagrażających życiu. Przyczyną zapalenia płuc są patogenne drobnoustroje. Ten powód wymaga terapii lekowej, która może zabić infekcję.

Co to są antybiotyki dla zapalenia płuc u dorosłych

Podstawową częścią walki z zapaleniem płuc są antybiotyki, które mogą zniszczyć patogen i tłumić jego zdolność do reprodukcji. W przeciwnym razie choroba może spowodować nieodwracalne uszkodzenie ciała w postaci powikłań, a nawet doprowadzić do zgonu. Czas trwania leczenia zależy od stopnia zaniedbania zapalenia płuc i odporności pacjenta. Pozakomórkową postać patogenu można zabić w ciągu 7 dni, wewnątrzkomórkowo w ciągu 14 dni, a leczenie ropnia płuc może potrwać 50 dni.

Ogólne zasady mianowania

Antybiotyki są głównym środkiem leczenia mającym na celu wyeliminowanie przyczyny choroby, jaką jest obecność patogennej mikroflory. Główną zasadą leczenia jest prawidłowy dobór formy, która determinuje metodę i czynnik ciągłości leku we krwi i plwocinie. Zastrzyki są uważane za dobry sposób, ponieważ antybiotyk jest dostarczany bezpośrednio do miejsca lokalizacji patogenu, co minimalizuje wpływ na przewód pokarmowy.

W tym przypadku przyjmowanie doustne jest bardziej dostępne. Zasady stosowania środków przeciwbakteryjnych:

  • po diagnozie musisz natychmiast rozpocząć przyjmowanie leków;
  • antybiotyki pierwszego rzutu to te należące do grupy penicylin;
  • jeśli choroba jest ciężka, do istniejącego leku dodaje się bardziej skuteczny środek (jeśli wykryty zostanie patogen);
  • w początkowo ciężkich przypadkach leczenie dwoma lekami rozpoczyna się natychmiast - zaleca się stosowanie penicyliny z erytromycyną, monomitsyną lub streptomycyną, a także tetracykliną z oleandomycyną i monomitsyną;
  • nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania więcej niż dwóch leków w warunkach ambulatoryjnych;
  • małe dawki nie są zalecane, aby zarazki nie rozwinęły odporności;
  • długie stosowanie antybiotyków (ponad 6-10 dni) prowadzi do rozwoju dysbiozy, która wymaga stosowania probiotyków;
  • jeśli leczenie wymaga leczenia przez ponad trzy tygodnie, konieczne jest zapewnienie przerwy 7-dniowej i dalsze stosowanie preparatów nitrofuranu lub sulfonamidów;
  • kurs jest ważny, aby zakończyć, nawet przy zniknięciu objawów negatywnych.

Jakie antybiotyki należy przyjmować w przypadku zapalenia płuc

Częściej lekarze przepisują antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych z następujących skutecznych grup leków:

  1. Penicyliny: karbenicylina, Augmentin, Amoxiclav, Ampicillin, Piperacillin.
  2. Cefalosporyny: ceftriakson, cefaleksyna, cefuroksym.
  3. Makrolidy: klarytromycyna, erytromycyna, azytromycyna.
  4. Aminoglikozydy: Streptomycyna, Gentamycyna, Tobramycyna.
  5. Fluorochinolony: cyprofloksacyna, ofloksacyna.

Każda z tych grup różni się od innych szerokim spektrum zastosowania, czasem trwania i siłą oddziaływania, skutkami ubocznymi. Aby porównać leki, spójrz na tabelę:

Leczą niepowikłane zapalenie płuc wywołane przez paciorkowce i pneumokoki, enterobakterie, ale są bezsilne wobec Klebsiella i E. coli. Celem tej grupy jest udowodnienie podatności drobnoustrojów na lek, z przeciwwskazaniami do makrolidów.

Erytromycyna, azytromycyna, klarytromycyna, midekamycyna

Leki pierwszego rzutu w obecności przeciwwskazań do grupy penicylin. Z powodzeniem leczą nietypowe zapalenie płuc, zapalenie płuc na tle ostrych zakażeń układu oddechowego. Leki wpływają na mykoplazmy, chlamydie, legionellę, bakterie hemophilus, ale praktycznie nie zabijają gronkowców i paciorkowców.

Oxacillin, Amoxiclav, Ampicillin, Flemoklav

Wyznaczony ze sprawdzoną wrażliwością na mikroorganizmy - hemofilne pałeczki, pneumokoki. Leki są stosowane w leczeniu łagodnego zapalenia płuc wywołanego przez wirusy i bakterie.

Działają na bakterie oporne na cefalosporyny, eliminują złożone formy chorób i posocznicy.

Fluorochinolony (chinolony, fluorochinole)

Lewofloksacyna, Moksifloksacyna, Sparfloksacyna

Wpływają na pneumokoki.

Środki są podobne w działaniu do penicylin i cefalosporyn, mają wielki wpływ na drobnoustroje gram-ujemne.

Przepisując antybiotyki w leczeniu zapalenia płuc u dorosłych, lekarze powinni zwracać uwagę na zgodność leków. Na przykład, nie można jednocześnie przyjmować leków z tej samej grupy lub łączyć Neomycyny z Monomitsinem i Streptomycyną. W początkowej fazie, w celu uzyskania wyników badań bakteriologicznych, stosuje się szerokie spektrum leków, które są przyjmowane jako ciągła terapia przez trzy dni. Następnie pulmonolog może podjąć decyzję o zastąpieniu leku.

W przypadku ciężkich dorosłych zaleca się połączenie Levofloxacin i Tavanic, Ceftriaxone i Fortum, Sumamed i Fortum. Jeśli pacjenci są w wieku poniżej 60 lat i mają łagodne zapalenie płuc, przyjmują Tavanic lub Avelox przez pięć dni, Doxycycline przez dwa tygodnie, Amoxiclav, Augmentin przez 14 dni. Niezależnie wyznaczają środki przeciwbakteryjne nie mogą, zwłaszcza osoby starsze.

Formularz nabyty przez społeczność

Leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc u dorosłych przeprowadza się przy użyciu makrolidów. Czasami przepisywane fundusze oparte na kwasie klawulanowym, sulbaktamie, penicylinach, cefalosporynach 2-3 generacji w połączeniu z makrolidami. W ciężkich przypadkach pokazano karbapenemy. Opis kilku leków:

  1. Amoksycylina - kapsułki i zawiesina na bazie składnika o tej samej nazwie z grupy półsyntetycznych penicylin. Zasada działania: hamowanie syntezy flory komórkowej. Przyjęcie jest przeciwwskazane w przypadku nietolerancji składników i mononukleozy zakaźnej o dużym nasileniu. Dawkowanie: 500 mg trzy razy na dobę.
  2. Lewofloksacyna jest pigułką opartą na półwodzianu lewofloksacyny, która blokuje syntezę komórek drobnoustrojów i przełamuje ich bariery cytoplazmatyczne i komórkowe. Są przeciwwskazane w przypadku uszkodzeń ścięgien, w wieku poniżej 18 lat, podczas ciąży i laktacji. Dawkowanie: 500 mg 1-2 razy / dobę przez 7-14 dni.
  3. Imipenem - karbapenem beta-laktamowy, wytwarzany w postaci roztworu do wstrzykiwań. Stosuje się go w postaci kroplówek lub zastrzyków domięśniowych. Dawkowanie: 1-1,5 g na dobę w dwóch dawkach. Czas trwania dropperów wynosi 20-40 minut. Przeciwwskazania: ciąża, do trzech miesięcy w przypadku dożylnego i do 12 lat w przypadku wstrzyknięcia domięśniowego, ciężka niewydolność nerek.

Aspiracja

Środki przeciwbakteryjne do leczenia zapalenia płuc typu aspiracyjnego powinny obejmować kwas klawulanowy, amoksycylinę, aminoglikozydy na bazie wankomycyny. W ciężkich przypadkach cefalosporyny trzeciej generacji wykazano w połączeniu z aminoglikozydami, metronidazolem. Opis leku:

  1. Augmentin - tabletki na bazie trihydratu amoksycyliny i kwasu klawulanowego w postaci soli potasowej. Zawarty w grupie penicylin, hamuje beta-laktamazę. Odbiór: na 1 tabletce 875 + 125 mg dwa razy na dobę lub na tabletce 500 + 125 mg trzy razy / dobę. Dla dzieci wyświetlany jest format zawieszenia (tabletka rozpuszcza się w wodzie). Przeciwwskazania: żółtaczka.
  2. Moksifloksacyna - roztwór przeciwbakteryjny i tabletki z grupy fluorochinolonów. Zawierają chlorowodorek moksyfloksacyny, przeciwwskazany u kobiet w ciąży, karmiących piersią, w wieku poniżej 18 lat. Dawkowanie: raz dziennie, 250 ml dożylnie przez godzinę lub doustnie 400 mg / dzień w ciągu 10 dni.
  3. Metronidazol - roztwór do infuzji lub tabletek oparty na składniku o tej samej nazwie. Pochodna 5-nitroimidazolu hamuje syntezę bakteryjnych kwasów nukleinowych. Przeciwwskazania: leukopenia, zaburzenia koordynacji, padaczka, niewydolność wątroby. Dawkowanie: 1,5 g / dzień w trzech dawkach tygodniowo w postaci tabletek.

Szpitalne

Zapalenie płuc typu nosowego jest leczone przy użyciu cefalosporyn 3-4 generacji, Augmentina. W ciężkim przypadku pokazano stosowanie karboksypenicylin w połączeniu z aminoglikozydami, cefalosporynami trzeciej generacji lub 4 pokoleniami w połączeniu z aminoglikozydami. Popularne leki:

  1. Ampicylina - tabletki i kapsułki zawierają trihydrat ampicyliny, który hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii. Przeciwwskazane w mononukleozie, białaczce limfocytowej, nieprawidłowej czynności wątroby. Wykazano, że stosuje się 250-500 mg 4 razy / dobę doustnie lub 250-500 mg co 4-6 godzin domięśniowo lub dożylnie.
  2. Ceftriakson - proszek do wstrzykiwań zawiera sól disodową ceftriaksonu. Hamuje syntezę błony komórkowej mikroorganizmów. Przeciwwskazane w pierwszych trzech miesiącach ciąży. Średnia dzienna dawka: 1-2 g razy / dzień lub 0,5-1 g co 12 godzin. Jest stosowany domięśniowo i dożylnie w szpitalu.
  3. Tavanic - tabletki i roztwór do infuzji na bazie lewofloksacyny. Zawarte w grupie fluorochinolonów mają szerokie działanie przeciwbakteryjne. Przeciwwskazane w padaczce, naruszeniu ścięgien, laktacji, przewożeniu dziecka do 18 lat, z chorobą serca. Sposób stosowania: 250-500 mg tabletki 1-2 razy dziennie lub we wczesnych stadiach dożylnych 250-500 mg 1-2 razy dziennie.

Mykoplazma

Ta postać choroby jest nietypowa, objawia się przekrwieniem nosa, bólem mięśni, bólem gardła, bólem głowy, napadowym kaszlem i ogólnym osłabieniem. Choroba jest leczona przez co najmniej 14 dni, podczas pierwszych 48-72 godzin stosuje się roztwory dożylne. Zastosuj leki z grupy makrolidów:

  1. Klarytromycyna jest półsyntetycznym makrolidem w postaci tabletek na bazie klarytromycyny. Hamuje syntezę białek rybosomalnych bakterii, prowadząc do śmierci patogenu. Przeciwwskazane w ciąży, laktacji, do 12 lat, w połączeniu z lekami sporyszowymi. Dawkowanie: 250 mg dwa razy na dobę przez tydzień.
  2. Sumamed - roztwór do infuzji, tabletek, kapsułek i proszku do podawania doustnego z grupy makrolidów-azalidów. Hamuje syntezę białek przez bakterie, ma działanie bakteriobójcze. Przeciwwskazania: zaburzenia czynności wątroby i nerek. Sposób użycia: raz dziennie, 500 mg raz dziennie przez trzy dni.
  3. Rovamycin, tabletka na bazie spiramycyny, należy do grupy makrolidów. Działają bakteriostatycznie, zakłócając syntezę białek wewnątrz komórki. Przeciwwskazany w laktacji. Dawkowanie: 2-3 tabletki w 2-3 dawkach / dzień

Leczenie zapalenia płuc wywołanego przez Klebsiella

Choroba wywoływana przez Klebsiella (mikroorganizmy występujące w jelicie człowieka) rozwija się na tle odporności i prowadzi do rozwoju zakażenia płuc. W początkowej fazie u dorosłych stosuje się aminoglikozydy i cefalosporyny trzeciej generacji przez 14-21 dni. Używaj leków:

  1. Amikacyna - proszek do wytwarzania roztworu podawanego dożylnie i domięśniowo, zawiera siarczan amikacyny. Półsyntetyczne działanie bakteriobójcze aminoglikozydu na antybiotyk, niszczące barierę cytoplazmatyczną komórki. Przeciwwskazane w ciężkiej przewlekłej niewydolności nerek, zapaleniu nerwu słuchowego, ciąży. Dawkowanie: 5 mg / kg masy ciała co 8 godzin. W przypadku niepowikłanych zakażeń wskazane jest podawanie 250 mg co 12 godzin.
  2. Gentamycyna jest aminoglikozydem w postaci roztworu do wstrzykiwań zawierającego siarczan gentamycyny. Narusza syntezę białek błony komórkowej mikroorganizmów. Przeciwwskazany w nadwrażliwości na składniki. Sposób stosowania: 1-1,7 mg / kg masy ciała 2-4 razy / dobę dożylnie lub domięśniowo. Przebieg leczenia trwa 7-10 dni.
  3. Cefalotyna jest antybiotykiem cefalosporynowym pierwszej generacji, który działa niszcząco na komórki bakteryjne. Roztwór do podawania pozajelitowego na bazie cefalotyny. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na składniki, antybiotyki beta-laktamowe. Dawkowanie: dożylnie lub domięśniowo w dawce 0,5-2 g co 6 godzin. W przypadku powikłań wskazane jest 2 g co 4 godziny.

Z zastoinowym zapaleniem płuc

Antybiotyki na zapalenie płuc typu zastoinowego są przepisywane z grupy cefalosporyn, czasami przepisywane są makrolidy. Zastoinowe zapalenie płuc u dorosłych jest wtórnym zapaleniem płuc z powodu zastoju w krążeniu płucnym. Ryzyko jego rozwoju stanowią pacjenci z miażdżycą tętnic, nadciśnieniem, niedokrwieniem, rozedmą płuc i chorobami somatycznymi. Leki są używane przez 14-21 dni:

  1. Digran - tabletki przeciwbakteryjne z grupy fluorochinolonów na bazie monohydratu cyprofloksacyny i chlorowodorku cynidazolu. Wnika w ścianę bakterii, działa bakteriobójczo. Przeciwwskazania: ciąża, laktacja, wiek do 12 lat. Dawkowanie: 500-750 mg co 12 godzin przed posiłkami.
  2. Cefazolina - proszek do przygotowania roztworu do podawania pozajelitowego. Zawiera sól sodową cefazoliny - półsyntetyczny antybiotyk cefalosporynowy pierwszej generacji. Lek jest bakteriobójczy, przeciwwskazany w ciąży, w wieku 1 miesiąca. Sposób użycia: domięśniowo lub dożylnie 0,25-1 g co 8-12 godzin. W ciężkich przypadkach wprowadzenie 0,5-1 g co 6-8 godzin.
  3. Targocid, liofilizowany proszek do przygotowania zastrzyków, zawiera teikoplaninę, która ma działanie przeciwbakteryjne i bakteriobójcze. Blokuje syntezę ściany komórkowej i hamuje wzrost bakterii i ich rozmnażanie. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na antybiotyki beta-laktamowe. Dawkowanie: domięśniowo lub dożylnie pierwszego dnia, 400 mg, a następnie 200 mg raz dziennie / dzień.

Pigułki antybiotykowe

Najpopularniejszym formatem leków są tablety. Muszą być przyjmowane w trakcie lub po posiłku, pić wodę. Popularne leki:

  1. Erytromycyna jest antybiotykiem makrolidowym zawierającym erytromycynę. Narusza tworzenie wiązań peptydowych między aminokwasami bakterii, powodując ich śmierć. Przeciwwskazane w zmniejszaniu słuchu, laktacji do 14 lat. Dawkowanie: 0,25-0,5 g co 4-6 godzin.
  2. Moksyfloksacyna - tabletki bakteriobójcze z grupy fluorochinolonów na bazie chlorowodorku moksyfloksacyny. Blokuj enzymy odpowiedzialne za reprodukcję DNA bakterii. Przeciwwskazania: wiek do 18 lat, ciąża, laktacja. Sposób użycia: 400 mg razy / dobę przez 10 dni.

Antybiotyki na zapalenie płuc: najlepsze leki

Antybiotyki na zapalenie płuc zapewniają skuteczne leczenie choroby i całkowite wyzdrowienie pacjenta. Stosowanie takich leków powinno odbywać się pod nadzorem specjalisty, często w placówce medycznej.

Znaczenie stosowania antybiotyków w zapaleniu płuc

Antybiotyki są niezbędnymi lekami, które umożliwiają wysokiej jakości leczenie zapalenia płuc. Bez skutecznego leczenia antybiotykami, leczenie pacjenta jest dość problematyczne, a szybki postęp choroby prowadzi do poważnych powikłań, a nawet śmierci.

Inne leki przepisywane pacjentowi z zapaleniem płuc odgrywają rolę adiuwantów mających na celu poprawę leczenia, łagodzenie objawów, zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia działań niepożądanych i przyspieszenie powrotu do zdrowia.

Leki przeciwdrobnoustrojowe stosuje się po przeprowadzeniu szczegółowego badania biomateriału pacjenta (krew, mocz, plwocina). Określenie rodzaju mikroorganizmów, które wywołały rozwój choroby, pozwala wybrać najskuteczniejszy lek.

Najczęściej patologia jest wywoływana przez patogeny, które znajdują się na poniższej liście:

  • gronkowiec;
  • paciorkowce;
  • pneumokoki;
  • enterobakterie;
  • chlamydia;
  • mykoplazma;
  • hemofilny Bacillus;
  • moraxsella.

Czas trwania antybiotykoterapii i ilość leków otrzymywanych przez pacjenta określa lekarz prowadzący w oparciu o charakterystykę procesu patologicznego. Oprócz różnorodnych patogenów, lekarz bierze pod uwagę nasilenie choroby, charakter ogniskowych zmian płucnych, indywidualne cechy pacjenta.

Grupy antybiotyków przepisane na zapalenie płuc

Współczesna medycyna nie używa prostych penicylin wcześniej stosowanych do zapalenia płuc. Dziś pulmonologom przepisuje się bardziej skuteczne i bezpieczne leki, które mają minimalne działanie toksyczne na organizm.

Rozpoczynając leczenie zapalenia płuc, lekarz wybiera skuteczne leki spośród:

  • cefalosporyny (cefotaksym, ceftriakson);
  • makrolidy (azytromycyna, klarytromycyna);
  • karbapenemy (Meropenem, Imipenem);
  • półsyntetyczne penicyliny (Amoksycylina, Amoxiclav).

Cefalosporyny pomogą wyleczyć nieskomplikowane zapalenie płuc wywołane aktywacją w organizmie ludzkim pneumokoków, paciorkowców, enterobakterii. Są one również stosowane, jeśli pacjent jest uczulony na makrolidy i penicyliny. Preparaty tego typu są nieskuteczne wobec Escherichia coli i Klebsiella.

Makrolidy są istotne w diagnostyce atypowego zapalenia płuc, zapalenia płuc, występującego na tle ostrych zakażeń układu oddechowego, nietolerancji penicyliny. Chlamydia, mykoplazma, pałeczki hemofilne są wrażliwe na tę grupę leków.

Karbapenemy są stosowane w leczeniu skomplikowanych postaci choroby, jak również przy niskiej skuteczności cefalosporyn. Półsyntetyczne penicyliny są przepisywane do łagodnego zapalenia płuc pochodzenia wirusowego i bakteryjnego. Ten rodzaj leku jest skuteczny przeciwko prątkom hemofilii i pneumokokom.

W niektórych przypadkach eksperci powołują fluorochinolony i monobaktamy. Jednak te antybiotyki dla zapalenia płuc u dorosłych nie stają się lekami pierwszego wyboru.

Zasady leczenia cefalasporinami

Cefalosporynę zwaną cefotaksymem stosuje się do podawania domięśniowego lub pozajelitowego (do żyły). Antybiotyk może być stosowany w okresie noworodkowym, w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Narzędzie nie jest zalecane do stosowania podczas karmienia piersią.

Dla dorosłych pacjentów lek podaje się zgodnie z następującym schematem:

  1. Średni stopień zapalenia płuc - 2 g co 8-12 godzin.
  2. Ciężkie zapalenie płuc - 2 g po 4-8 godzinach.

Do podawania dożylnego lek rozcieńcza się roztworem soli lub 5% roztworem glukozy. Aby wykonać zastrzyki w mięsień, cefotaksym łączy się z lidokainą (1%).

Skutkami ubocznymi terapii tym antybiotykiem mogą być zmiany składu krwi, bóle głowy, reakcje alergiczne, niedokrwistość, wymioty i nieprawidłowe stolce.

Ceftriakson jest złożonym lekiem związanym z silnymi antybiotykami nowej generacji. Podobnie jak cefotaksym ten lek jest podawany dożylnie lub domięśniowo. Przed wykonaniem wstrzyknięć proszek rozpuszcza się w lidokainie lub w wodzie do wstrzykiwań.

Istnieje następujący wspólny schemat leczenia zapalenia płuc u dorosłych stosujących ceftriakson - 2-4 g raz lub dwa razy w ciągu 24 godzin.

Ceftriakson w większości przypadków jest tolerowany bez powikłań. Czasami lek wywołuje skutki uboczne w postaci wymiotów, dysfunkcji przewodu pokarmowego, pogorszenia ogólnego samopoczucia.

Antybiotyki cefalosporynowe są przeciwwskazane do stosowania w przypadkach, gdy pacjent ma niewydolność wątroby lub nerek, alergie na aktywny składnik leków.

Leczenie zapalenia płuc u dorosłych antybiotykami makrolidowymi

Azytromycyna jest na szczycie listy makrolidów najbardziej pożądanych w leczeniu zapalenia płuc. Pacjenci w wieku powyżej 6 lat i dorośli mają przepisane kapsułki.

Minimalny czas trwania kursu z azytromycyną wynosi 3 dni. Pacjenci w wieku powyżej 12 lat przyjmują lek raz na dobę (1 kapsułka 500 mg).

Azytromycyna należy do leków o przedłużonym działaniu, dlatego zabronione jest dokonywanie zmian w schemacie dawkowania. Nie zaleca się również przyjmowania leku więcej niż dwa razy dziennie.

Skutki uboczne antybiotyków nie rozwijają się często. Na liście możliwych negatywnych skutków przyjmowania kapsułek pojawiają się:

  • zapalenie spojówek;
  • nerwica;
  • senność;
  • skurcz oskrzeli;
  • wysypka skórna;
  • nieprawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego;
  • kandydomikoza.

Klarytromycyna jest godnym przedstawicielem makrolidów, zajmując drugą pozycję pod względem częstości podawania po azytromycynie. Schemat stosowania obu leków jest bardzo podobny. W leczeniu zapalenia płuc dorośli otrzymują 250-500 mg leku raz dziennie. Terapia prowadzona jest przez 6-14 dni.

Oba makrolidy mają szerokie spektrum działania i podobną listę przeciwwskazań. Azytromycyna i klarytomycyna nie są przepisywane w przypadku ciężkich chorób wątroby i nerek, nietolerancji na skład tych leków. Nie zaleca się stosowania obu produktów w leczeniu zapalenia płuc u pacjentek w okresie laktacji i kobiet w ciąży.

Karbapenemy są lekami drugiego wyboru w zapaleniu płuc.

Meropenem, podobnie jak cefalosporyny, jest dostępny w postaci proszku do przygotowania roztworu do wstrzykiwań. To narzędzie służy do prowadzenia monoterapii lub skojarzonego leczenia zapalenia płuc w przypadkach, w których nie ma wyraźnego wpływu stosowania antybiotyków pierwszego wyboru.

Istnieją ograniczenia wiekowe dotyczące przeznaczenia tego leku. Dlatego Meropenem nie nadaje się do leczenia zapalenia płuc u pacjentów w wieku poniżej 3 miesięcy. Lek jest ograniczony do okresu rodzenia i laktacji. Jeśli konieczne jest przeprowadzenie terapii antybiotykiem u pacjentów karmiących, czasowe przeniesienie dziecka na sztuczne odżywianie jest obowiązkowe.

Podawanie pozajelitowe leku: dorośli i pacjenci powyżej 12 lat - 500 mg w odstępach 8-godzinnych. Czas trwania kursu leczenia jest ustalany indywidualnie.

Poważne skutki uboczne stosowania leków są rzadko opracowywane. U niektórych pacjentów antybiotyk może powodować tachykardię, świąd i wysypkę skórną, bezsenność, bóle brzucha, nudności i biegunkę. Aby wykluczyć pojawienie się negatywnych reakcji organizmu na lek, nie jest on przepisywany w ostrych i przewlekłych chorobach przewodu pokarmowego, w pierwszych 90 dniach życia noworodków, z indywidualną nietolerancją substancji czynnej.

Cechy stosowania półsyntetycznych penicylin

Pomimo różnorodności nowoczesnych antybiotyków, preparaty penicyliny pozostają jedną z opcji leczenia zapalenia płuc. W pulmonologii ważne jest stosowanie środków półsyntetycznych o oszczędnym działaniu na organizm pacjenta.

Amoksycylina jest dopuszczalna do stosowania w leczeniu różnych kategorii pacjentów, z wyjątkiem kobiet karmiących piersią. Lek pomaga skutecznie radzić sobie z zapaleniem płuc na różnych etapach jego rozwoju. W zależności od recepty lekarza lek przyjmuje się doustnie lub podaje dożylnie.

Tabletki antybiotykowe są spożywane w czasie niezależnym od przyjmowania pokarmu. Dla dorosłych lek jest przepisywany w dawce 500 mg-0, 75 g trzy razy dziennie.

Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby. Może się różnić w ciągu 5 dni - 2 tygodnie.

Jeśli istnieją wskazania do podania dożylnego lub domięśniowego, Amoksycylina jest przepisywana w dawce 500-1000 mg dla dorosłych pacjentów 2 razy w ciągu 24 godzin. Przebieg zastrzyków może trwać od 1 tygodnia do 10 dni. Po ustąpieniu klinicznych objawów choroby lek podaje się przez kolejne 2-3 dni.

Amoxiclav - dwuskładnikowy antybiotyk, który składa się z połączenia amoksycyliny i kwasu klawulanowego. Lek jest dostępny w postaci tabletek i proszku, z których przygotowuje się preparat do wstrzykiwań.

Dorośli przyjmują Amoxiclav na zapalenie płuc zgodnie ze standardowym dziennym schematem dawkowania:

  • z łagodną chorobą - 250 mg (+125 mg) trzy razy dziennie;
  • umiarkowane zapalenie płuc - 500 mg (+125 mg) dwa razy w ciągu dnia;
  • skomplikowana postać choroby - 875 mg (+125 mg), 2 razy dziennie.

Jeśli to konieczne, stosowanie antybiotyków w zastrzykach dorosłych pacjentów otrzymuje lek w pojedynczej dawce 1,2 g. Między spożyciem leku w organizmie ściśle przestrzega się 6-8 godzinnych odstępów. Przebieg leczenia antybiotykowego w umiarkowanym zapaleniu płuc trwa 7-10 dni. W cięższych przypadkach leczenie przedłuża się do 2-3 tygodni.

Skutki uboczne stosowania półsyntetycznych penicylin - zjawisko rzadkie. Czasami pacjenci otrzymujący Amoxicillin lub Amoxiclav rozwijają reakcje alergiczne w postaci świądu, pokrzywki lub wysypki, niezwykle rzadko - wstrząsu anafilaktycznego.

Aby zminimalizować ryzyko zdarzeń niepożądanych, zaleca się zbadanie obecności nadwrażliwości na penicyliny przed rozpoczęciem leczenia.

Ogólne zalecenia dla pacjentów przyjmujących antybiotyki

Podczas przyjmowania antybiotyków podczas zachorowania na zapalenie płuc ważne jest przestrzeganie pewnych wytycznych:

  1. W ostrej fazie choroby stosować się do leżenia w łóżku.
  2. Pij wystarczającą ilość czystej wody, świeżych warzyw i owoców.
  3. W pomieszczeniu, w którym przebywa pacjent, dwa razy dziennie do czyszczenia na mokro, tak często, jak to możliwe, organizować wentylację.
  4. Po upadku ciepła wykonaj ćwiczenia oddechowe, masuj klatkę piersiową i plecy (pod nadzorem specjalisty).

Większość lekarzy radzi jednocześnie z terapią antybiotykową, aby prowadzić kursy z preparatami multiwitaminowymi. Pomaga wzmocnić układ odpornościowy i szybszy powrót do zdrowia.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych - nazwy i schematy

P nevmoniya (zapalenie płuc) jest chorobą o podłożu zakaźnym i zapalnym, wpływającą na obszar tkanek strukturalnych płuc. Objawy w postaci gorączki, osłabienia, zwiększonej potliwości, duszności, kaszlu produktywnego, któremu towarzyszy plwocina.

Antybiotyki na zapalenie płuc są stosowane w ostrym okresie, podczas podstawowego leczenia choroby, wraz ze środkami odtruwającymi, immunostymulantami, środkami mukolitycznymi, lekami wykrztuśnymi i lekami przeciwhistaminowymi.

Aby wybrać odpowiednie antybiotyki do zapalenia płuc u dorosłych, wymagane jest wszechstronne badanie, w tym badanie bakteriologiczne plwociny na mikroflorze w celu określenia wrażliwości na aktywny składnik leku. W zależności od ciężkości choroby pacjenci mogą pozostać niepełnosprawni przez 20-45 dni.

Czas trwania leczenia

Leczenie zapalenia płuc u dorosłych przeprowadza się do momentu pełnego wyzdrowienia pacjenta: do normalizacji temperatury i ogólnego samopoczucia, a także wskaźników badań laboratoryjnych, fizycznych i rentgenowskich.

Możliwe jest osiągnięcie normalizacji wszystkich niezbędnych wskaźników średnio przez 3 tygodnie. Następnie pacjent musi być pod nadzorem lekarza przez kolejne sześć miesięcy. W przypadku zdiagnozowania u pacjenta częstego, podobnego zapalenia płuc, może być wymagana interwencja chirurgiczna.

Całkowity czas trwania leczenia może wynosić od 1 do 2 tygodni pod stałym nadzorem lekarza. W przypadku ciężkiej choroby przebieg przyjmowania antybiotyków wydłuża się do 20 dni. W zależności od powikłań i czynnika sprawczego kurs może być dłuższy.

Jeśli istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się szczepów czynnika sprawczego, nie zaleca się dłuższego stosowania antybiotyków.

Ogólne zasady leczenia

Podczas diagnozowania zapalenia płuc pacjenci powinni być hospitalizowani w oddziale pulmonologii. Do czasu wyeliminowania gorączki i ogólnego zatrucia zaleca się:

  1. Przestrzegaj odpoczynku w łóżku.
  2. Wprowadzaj żywność bogatą w witaminy i aminokwasy: owoce, warzywa, produkty mleczne, orzechy, suszone owoce itp. Do codziennej diety pacjenta.
  3. Postępuj zgodnie z reżimem picia: użyj dużej ilości ciepłego płynu, aby przyspieszyć eliminację toksyn i plwociny z organizmu.
  4. Utrzymuj normalny mikroklimat w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Wymaga to regularnego wykonywania przeciągów bez przeciągów, codziennego czyszczenia na mokro bez użycia środków dezynfekujących o silnym zapachu, nawilżania powietrza za pomocą specjalnych nawilżaczy lub zwykłej szklanki wody znajdującej się w pobliżu źródła ciepła.
  5. Zalecane przez przestrzeganie temperatury: nie więcej niż 22 i nie mniej niż 19 stopni ciepła.
  6. Konieczne jest ograniczenie kontaktu pacjenta z alergenami.
  7. W przypadku wykrycia objawów wskazujących na niewydolność oddechową zaleca się inhalację tlenu.

Podstawą terapii jest leczenie zapalenia płuc antybiotykami, które przepisuje się jeszcze przed uzyskaniem wyników badania bakteriologicznego plwociny.

Samoleczenie w tym przypadku jest niedopuszczalne, wybór może być przeprowadzony tylko przez wykwalifikowanego specjalistę.

Ponadto zaleca się pacjentów:

  • Leczenie immunostymulujące.
  • Stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych w tabletkach na bazie paracetamolu, nimesulidu lub ibuprofenu. Podczas leczenia zapalenia płuc, zwłaszcza wywołanego przez infekcje wirusowe, pacjenci są silnie zniechęceni do przyjmowania leków przeciwgorączkowych zawierających kwas acetylosalicylowy (aspiryna).
  • Terapia detoksykacyjna z zastosowaniem kompleksów witaminowych, do których należą witaminy A, E, grupa B, kwas askorbinowy. W ciężkich przypadkach choroby wymagana jest terapia infuzyjna.
  • Zastosowanie bifidum i pałeczek kwasu mlekowego do utrzymania prawidłowej mikroflory jelitowej: Atsiolaka, Hilaka, Bifidumbacterin.
  • Leki z działaniem wykrztuśnym.
  • Bromheksyna, mukolityki na bazie ambroksolu (Lasolvan, Ambrobene), acetylocysteina (ACC).
  • Leki o działaniu przeciwhistaminowym: Loratadin, Zodak, Aleron.

Po gorączce i przejawach ogólnego zatrucia ciała zaleca się elementy fizjoterapii (inhalacja, elektroforeza, UHF, masaż), a także ćwiczenia fizjoterapeutyczne pod nadzorem lekarza.

Antybiotyki na zapalenie płuc

Antybiotyki są przepisywane z uwzględnieniem czynnika zapalenia płuc, wieku pacjenta i indywidualnych cech jego ciała. Pacjent musi być przygotowany do długotrwałego leczenia, co wymaga ścisłego przestrzegania wszystkich instrukcji lekarza.

W początkowej fazie terapii, do czasu uzyskania wyników badań bakteriologicznych, stosuje się antybiotyki o najszerszym możliwym spektrum działania przez 3 dni.

W przyszłości lekarz może zdecydować o zastąpieniu leku.

  • W ciężkiej chorobie zalecana kombinacja Tavanic + lewofloksacyna; Ceftriakson lub Fortum; Sumamed lub Fortum.
  • Podczas leczenia pacjentów poniżej 60. roku życia z towarzyszącymi chorobami przewlekłymi zaleca się stosowanie Ceftriaxone i Avelox.
  • Pacjentom młodszym niż 60 lat z łagodną chorobą zalecono stosowanie produktu Tavanic lub Avelox przez 5 dni, a także doksycykliny (do 2 tygodni). Zaleca się stosowanie Amoxiclav i Avelox przez 2 tygodnie.

Próby samodzielnego wyboru odpowiedniego leku mogą nie być skuteczne. Ponadto wybór właściwej, odpowiedniej antybiotykoterapii może być trudny ze względu na niską wrażliwość drobnoustrojów chorobotwórczych na aktywne składniki leku.

Formularz nabyty przez społeczność

Leczenie pozaszpitalnego zapalenia płuc w domu odbywa się przy użyciu:

Leki na bazie amoksycyliny / kwasu klawulanowego, ampicyliny / sulbaktamu, lewofloksacyny, moksyfloksacyny mogą być stosowane jako leki alternatywne.

Na ogólnych oddziałach stosuje się leki z wyboru:

  • Penicyliny.
  • Ampicyliny w połączeniu z makrolidami.

Alternatywnymi środkami są cefalosporyny 2-3 generacji w połączeniu z makrolidami Lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

W ciężkich przypadkach choroby z późniejszym umieszczeniem pacjenta na oddziale intensywnej opieki medycznej i intensywnej terapii jako leki z wyboru zalecają:

  • Połączenie ampicylina / kwas klawulanowy.
  • Ampicillins / Sulbactam.
  • Cefalosporyny 3-4 generacji w połączeniu z makrolidami Lewofloksacyna, moksyfloksacyna.

Imidemeny, icropenemy w połączeniu z makrolidami są zalecane jako leki alternatywne.

Aspiracja

Leczenie aspiracyjnego bakteryjnego zapalenia płuc przeprowadza się przy użyciu:

  • Amoksycylina / kwas klawulanowy (Augmentin), przeznaczony do infuzji dożylnej w połączeniu z aminoglikozydami.
  • Karbapenem w połączeniu z wankomycyną.
  • Cefalosporyny trzeciej generacji w połączeniu z linkozamidami.
  • Cefalosporyny trzeciej generacji z aminoglikozydem i metronidazolem.
  • Cefalosporyny trzeciej generacji w połączeniu z metronidazolem.

Szpitalne

Zakaźne zapalenie płuc należy leczyć następującymi grupami środków przeciwbakteryjnych:

  • Cefalosporyny 3-4 generacji.
  • W przypadku łagodnej choroby wskazane jest stosowanie leku Augmentin.
  • Z ciężkimi - karboksypenicylinami w połączeniu z aminoglikozydami; Cefalosporyny trzeciej generacji, cefalosporyny czwartej generacji w połączeniu z aminoglikozydami.

Klebsiella

Klebsiella to patogenne mikroorganizmy występujące w ludzkim jelicie. Znaczący wzrost ich ilościowej zawartości na tle zaburzeń immunologicznych może powodować rozwój zakażenia płuc.

W początkowej fazie choroby lekarze zalecają:

  • Aminoglikozydy.
  • Cefalosporyny 3 pokolenia.
  • Amikacyna

Terminowe, kompetentne leczenie przyczynia się do pełnego wyleczenia pacjenta bez rozwoju powiązanych komplikacji przez 14-21 dni.

W ciężkich przypadkach przepisywane są zastrzyki:

  • Aminoglikozydy (gentamycyna, tobramycyna).
  • Cefapiryna, cefalotyna z amikacyną.

Mykoplazmoza

Mycoplasma zapalenie płuc (czynnik wywołujący zapalenie płuc mykoplazmy) jest atypowym zakażeniem płuc, które objawia się przekrwieniem nosa, bólem gardła, napadowym, obsesyjnym, nieproduktywnym kaszlem, ogólnym osłabieniem, bólem głowy, bólem mięśni.

Złożoność leczenia tego typu zapalenia płuc polega na tym, że antybiotyki z grupy cefalosporyn, aminoglikozydów, penicylin nie wykazują właściwego działania terapeutycznego.

Zaleca się stosowanie następujących makrolidów:

  • Klarytromycyna.
  • Azytromycyna (Sumamed).
  • Rovamycin.

Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 14 dni ze względu na wysokie ryzyko nawrotu choroby.

Lekarze preferują antybiotykoterapię krok po kroku: przez pierwsze 48-72 godziny stosuje się leki do infuzji dożylnej, a następnie leki doustne.

Antybiotyki dla zastoinowego zapalenia płuc

Zastoinowe zapalenie płuc jest wtórnym zapaleniem płuc, które występuje w wyniku zastoju w krążeniu płucnym. Grupa ryzyka obejmuje pacjentów w wieku powyżej 60 lat z miażdżycą tętnic, chorobą wieńcową serca, nadciśnieniem tętniczym, rozedmą płuc i innymi chorobami somatycznymi.

Antybiotyki dla zapalenia płuc wtórnego pochodzenia są przepisywane w następujący sposób: Augmentin, Tsifran, Cefazolin przez 14-21 dni.

Nowoczesne antybiotyki

W zależności od rodzaju patogenu, leczenie zapalenia płuc można przeprowadzić według pewnych schematów przy użyciu następujących nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych:

  • W przypadku ujawnienia się zakażenia grzybiczego zaleca się połączenie cefalosporyn trzeciej generacji z preparatami na bazie flukonazolu.
  • Pneumocystis zapalenie płuc jest eliminowane za pomocą makrolidów i kotrimoksazolu.
  • Aby wyeliminować patogeny Gram-dodatnie, zakażenia gronkowcowe i enterokokowe, zaleca się stosowanie cefalosporyn czwartej generacji.
  • W przypadku atypowego zapalenia płuc zaleca się stosowanie cefalosporyn trzeciej generacji, a także makrolidów.

Jeżeli wyniki badań bakteriologicznych wskazują na przewagę gram-dodatniego zakażenia kokosowego, zaleca się stosowanie cefalosporyn: cefalosporyny, cefoksymu, cefuroksymu.

Kombinacja antybiotyków

Wskazane jest jednoczesne stosowanie antybiotyków z kilkoma lekami w przypadkach, w których nie można było zidentyfikować dokładnego czynnika chorobotwórczego.

Czas trwania leczenia może wynosić do 2 tygodni, podczas których lekarz może zdecydować o zastąpieniu jednego antybiotyku innym.

Lekarze używają leków, które mogą wpływać na wzrost i środki utrzymania zarówno patogenów Gram-dodatnich, jak i Gram-ujemnych.

Użyj zastrzyków takich kombinacji:

  • Aminoglikozydy z cefalosporynami.
  • Penicyliny z aminoglikozydami.

W przypadku ciężkiej choroby konieczne jest podanie kroplówki lub wlewu dożylnego leków. W przypadku normalizacji temperatury ciała i wskaźników leukocytów w osoczu krwi, po dniu pacjent jest przenoszony do antybiotyku doustnego, który zostaje zatrzymany po 5-7 dniach.

Czy jest lepszy antybiotyk?

Nie ma czegoś takiego jak najlepszy antybiotyk na zapalenie płuc. Wszystko zależy od formy choroby, jej patogenu, wyników badań bakteriologicznych plwociny, indywidualnych cech pacjenta.

Po przejrzeniu informacji o tym, jakie antybiotyki są stosowane w leczeniu zapalenia płuc, zaleca się powstrzymanie się od ich stosowania niezależnie. Przy pierwszych oznakach choroby należy zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego lekarza. Samoleczenie grozi brakiem odpowiedniego efektu wraz z późniejszym rozwojem poważnych powikłań i śmierci.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych: nazwa

✓ Artykuł zweryfikowany przez lekarza

Zapalenie płuc lub zapalenie płuc jest poważną i bardzo niebezpieczną chorobą. Zapalenie tkanki płuc prowadzi do upośledzenia metabolizmu tlenu w tkankach organizmu, a choroba w jej zaawansowanej postaci może prowadzić do posocznicy i innych stanów zagrażających życiu. Ponieważ zapalenie płuc jest wywoływane przez drobnoustroje chorobotwórcze, do zwalczania tego zwykle stosuje się środki działające bezpośrednio na czynnik wywołujący chorobę. Antybiotyki są bardzo ważną częścią leczenia zapalenia płuc, a skuteczność leczenia i stan pacjenta w przyszłości zależą od właściwego doboru leków.

Antybiotyki na zapalenie płuc u dorosłych: nazwa

Jak wybrać antybiotyk?

Głównymi objawami zapalenia płuc są gorączka, kaszel z wydzieliną żółtej lub brązowej plwociny, duszność i ogólne złe samopoczucie. Lekarz słucha płuc pacjenta i, jeśli podejrzewa się proces zapalny, kieruje go na prześwietlenie i odpowiednie testy. W zależności od ich wyników i organizmu pacjenta zalecana jest terapia. Jako pierwsza pomoc antybiotyki są przepisywane empirycznie (tak zwane leki pierwszego rzutu), więc pacjent powinien przejść przez wszystkie badania tak szybko, jak to możliwe, w szczególności przejść test plwociny, który określi czynnik chorobotwórczy.

W około 60% przypadków zapalenie płuc jest spowodowane przez mikroorganizmy zwane pneumokokami, ale dodatkowo następujące czynniki mogą wywołać chorobę:

  • paciorkowce;
  • gronkowiec;
  • pałeczka hemofilna;
  • chlamydia;
  • mykoplazma;
  • legionella;
  • enterobakterie;
  • Klebsiella;
  • Escherichia;
  • grzyby z rodzaju Candida.

Co to jest zapalenie płuc

Każdy z powyższych rodzajów bakterii ma wrażliwość na konkretną substancję, to znaczy, dla maksymalnej skuteczności terapii, bardzo ważne jest określenie pierwotnej przyczyny choroby. Średnio leczenie trwa od 7 do 10 dni, w zależności od wieku i stanu osoby, a także charakterystyk przebiegu choroby. Bezwzględnie nie zaleca się przyjmowania antybiotyków, ponieważ nie tylko nie dają pożądanego efektu, ale mogą powodować poważne uszkodzenia ciała.

Podstawowe zasady przepisywania antybiotyków

Podobnie jak w przypadku innych leków, antybiotykoterapia powinna być prowadzona zgodnie z wieloma zasadami.

  1. W zapaleniu płuc zwykle stosuje się połączenie kilku leków (2-3 elementy).
  2. Antybiotyki pierwszego rzutu, to znaczy te, które zostały przepisane przed zidentyfikowaniem czynnika wywołującego chorobę, muszą być regularnie przyjmowane w celu utrzymania odpowiedniej dawki substancji czynnej we krwi.
  3. Po przeprowadzeniu niezbędnych badań należy rozpocząć stosowanie leków najnowszej generacji.
  4. Z objawami atypowego zapalenia płuc wywołanego przez chlamydię, legionellę, mykoplazmy itp. Konieczne jest stosowanie leków przeciwbakteryjnych.
  5. Ciężkie zapalenie płuc, oprócz terapii lekowej, wymaga inhalacji tlenu i innych podobnych czynności.
  6. W przypadku zapalenia płuc, antybiotyki są zwykle podawane pacjentom domięśniowo lub doustnie (większość leków nowej generacji jest dostępna w postaci tabletek), a dla złożonych postaci choroby, aby uzyskać szybki efekt, leki można podawać dożylnie.

Statystyki zapalenia płuc

W zapaleniu płuc stosowanie środków ludowych jest możliwe, ale nie należy odmawiać tradycyjnej medycyny. Ponadto konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu pacjenta i monitorowanie możliwych reakcji alergicznych.

Jakie antybiotyki są stosowane w zapaleniu płuc?

Obecnie do leczenia zapalenia płuc nie stosuje się prostych penicylin i innych podobnych preparatów, ponieważ istnieją bardziej skuteczne i bezpieczne preparaty ostatniej generacji. Mają szerokie spektrum działania, niewielką liczbę przeciwwskazań, mogą być stosowane w małych dawkach i nie mają praktycznie żadnego działania toksycznego na wątrobę, nerki i inne narządy.

Jest przepisywany na niepowikłane zapalenie płuc wywołane przez pneumokoki, paciorkowce, enterobakterie. Substancja nie wpływa na Klebsiella i E. coli. Wyznaczony ze sprawdzoną wrażliwością drobnoustrojów na lek, jak również przeciwwskazaniami do makrolidów

Mianowany jako lek pierwszego rzutu w obecności przeciwwskazań do stosowania leków z grupy penicylin. Skuteczny w przypadku atypowego zapalenia płuc, zapalenia płuc na tle ostrych zakażeń układu oddechowego. Ma dobry wpływ na chlamydię, mykoplazmę, bakterie Legionella, hemofilię. Gorszy wpływ na gronkowce i paciorkowce

Wyznaczony empirycznie lub ze sprawdzoną wrażliwością drobnoustrojów. Jest stosowany w chorobach wywołanych przez hemofilne pałeczki, pneumokoki, a także w łagodnym zapaleniu płuc o etiologii wirusowej i bakteryjnej

Wpływają na bakterie odporne na serię cefalosporyn. Mają szerokie spektrum działania, są przepisywane na złożone formy choroby i posocznicy.

Leki mają dobry wpływ na pneumokoki.

Przepisując antybiotyki w leczeniu zapalenia płuc, bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na zgodność określonych leków. Nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania leków z tej samej grupy, a także łączenia niektórych leków („Neomycyna” z „Monomitsin” i „Streptomycyna” itp.).

Jak przyjmować antybiotyki?

Jak wspomniano powyżej, antybiotyki są silnymi lekami, a zatem wymagają przestrzegania pewnych warunków podawania.

  1. Postępuj zgodnie z instrukcjami i zaleceniami lekarza. Niektóre antybiotyki są bardziej skuteczne, jeśli są przyjmowane z posiłkami, inne muszą być wypijane przed lub po posiłku.
  2. Utrzymuj równe odstępy między dawkami. Konieczne jest przyjmowanie leków o tej samej porze dnia w regularnych odstępach czasu.
  3. Przestrzegać zalecanej dawki. Dawkowanie podczas przyjmowania antybiotyków musi być przestrzegane bardzo ściśle, ponieważ nadmiar może prowadzić do poważnych skutków ubocznych, a spadek - do tworzenia lekoopornych szczepów mikroorganizmów.
  4. Nie przerywaj przebiegu leczenia. Aby terapia dawała pożądany efekt, konieczne jest pewne stężenie substancji czynnej we krwi pacjenta. Dlatego przyjmowanie antybiotyków powinno być dokładnie takie, jakie zalecił lekarz. Nie możesz przerwać kursu nawet po uldze.
  5. Aby zmyć tabletki tylko czystą wodą. Zaleca się picie wszelkich antybiotyków za pomocą wyjątkowo czystej, niegazowanej wody. Herbata, kawa, mleko lub produkty mleczne nie mogą być używane do tych celów.
  6. Weź probiotyki. Ponieważ antybiotyki niszczą nie tylko bakterie chorobotwórcze, ale także pożyteczne. Aby uniknąć problemów z przewodem pokarmowym, podczas przyjmowania takich leków należy wypić probiotyki (Linex, Narine itp.), Które przywracają naturalną mikroflorę jelitową.

Wszystkie powyższe zasady nie tylko przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia, ale także minimalizują skutki uboczne przyjmowania antybiotyków i ich toksycznego działania na organizm.

Jak zrobić zastrzyki z antybiotyków?

Wlewy domięśniowe są uważane za bardziej skuteczną metodę terapeutyczną niż leki doustne, ponieważ w tym przypadku leki są szybciej wchłaniane do krwi i zaczynają działać. Iniekcje antybiotyków można wykonywać w domu, ale bardzo ważne jest przestrzeganie pewnych norm i standardów.

  1. Postacie dawkowania sprzedawane w postaci proszku należy rozcieńczyć bezpośrednio przed wstrzyknięciem. Aby to zrobić, użyj sterylnej wody do wstrzykiwań, a czasami lidokainy lub nowokainy w celu zmniejszenia bólu (przy braku reakcji alergicznych na te leki).
  2. Przed wstrzyknięciem antybiotyku należy wykonać test skórny. Po wewnętrznej stronie powierzchni przedramienia wykonaj małe zadrapanie sterylną igłą i nałóż na nią gotowy roztwór preparatu. Odczekaj 15 minut i przyjrzyj się reakcji organizmu - jeśli w miejscu zarysowania występuje zaczerwienienie i swędzenie, leku nie można wstrzyknąć. W takim przypadku należy go zastąpić innym lekiem. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, pacjent może mieć wstrząs anafilaktyczny.
  3. Do każdego wstrzyknięcia stosuje się sterylną strzykawkę, a podczas podawania leku konieczne jest przestrzeganie zasad leczenia antyseptycznego w miejscu wstrzyknięcia.
  4. Po wprowadzeniu antybiotyków bolesne nacieki często pozostają w tkankach. Aby uniknąć tego nieprzyjemnego zjawiska, musisz wejść w igłę ściśle prostopadle, a w miejscu wstrzyknięcia wyciągnąć siatkę jodu.

Gdzie umieścić pośladek

Jeśli lekarz przepisał pacjentowi dożylne antybiotyki, lepiej zaprosić osobę z wykształceniem medycznym do wykonania zabiegu, ponieważ zdecydowanie nie zaleca się umieszczania kroplomierzy bez odpowiedniej wiedzy.

Inne leki do leczenia zapalenia płuc

Ponieważ leczenie zapalenia płuc powinno być złożone, oprócz antybiotyków, wymaga przyjmowania innych leków, w szczególności środków przeciwwirusowych i mukolitycznych.

    Jeśli zapalenie płuc jest pochodzenia wirusowego, należy przyjąć odpowiednie leki przeciwwirusowe. Należą do nich „acyklowir”, „arbidol”, „walacyklowir” itp.

Lek przeciwwirusowy acyklowir

Forma uwalniania leku Spiriva

W zależności od charakterystyki przebiegu i ciężkości choroby, w leczeniu można włączyć leki łagodzące gorączkę i przeciw nieżytowi nosa, immunomodulatory i środki znieczulające w celu wyeliminowania bólów głowy i bólów mięśni.

Ogólne zalecenia dla pacjentów

W leczeniu zapalenia płuc pacjenci powinni stosować się do leżenia w łóżku, używać dużej ilości płynów i stosować dietę (lekkie zupy, warzywa, owoce, produkty mleczne). W przypadku braku wysokiej temperatury można wykonywać ćwiczenia oddechowe, masować klatkę piersiową i plecy - ułatwi to rozcieńczanie i usuwanie plwociny. Aby zapobiec reprodukcji szkodliwych mikroorganizmów, czyszczenie na mokro powinno być regularnie przeprowadzane w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent. Wilgotność w pomieszczeniu (szczególnie w ostrym okresie choroby) powinna wynosić 50-60%. Ponieważ zapalenie płuc jest często związane ze zmniejszeniem odporności, a antybiotykoterapia może mieć również negatywny wpływ na układ odpornościowy pacjenta, leczenie należy łączyć z przyjmowaniem kompleksów witaminowych.

Wideo - Leczenie zapalenia płuc w domu

Kiedy lepiej iść do szpitala?

Większość pacjentów z rozpoznaniem zapalenia płuc woli leczyć się ambulatoryjnie, czyli w domu. Można to zrobić w przypadkach, gdy pacjent ma mniej niż 60 lat, nie ma żadnych powiązanych patologii (cukrzyca, niewydolność serca itp.), A przebieg choroby nie jest skomplikowany. Jeśli pacjent ma ponad 60 lat, ma choroby, które mogą komplikować jego stan, lub jeśli istnieją wskazania społeczne (ta kategoria obejmuje osoby niepełnosprawne, osoby samotne i żyjące w trudnych warunkach), lepiej zgodzić się z propozycją udania się do szpitala.

Przy odpowiednim wyborze antybiotyków i ścisłym przestrzeganiu zaleceń lekarza nawet złożone formy zapalenia płuc dobrze reagują na terapię i można je wyleczyć bez żadnych konsekwencji dla organizmu.