Cechy antybiotykoterapii podczas ciąży

Nieżyt nosa

Dostępne informacje na temat bezpieczeństwa leków przeciwdrobnoustrojowych w czasie ciąży są kontrowersyjne. Nawet informacje producentów tego samego leku są różne. Opierając się na postulacie „Przeciwwskazany jest jakikolwiek lek w czasie ciąży” ze względu na ryzyko narażenia na płód, stwierdziliśmy, że tylko osoby, których opinie są jednoznaczne dla różnych autorów, są stosunkowo bezpieczne. Najmniejsza rozbieżność daje prawo do uznania narkotyku za niebezpieczny w czasie ciąży i powstrzymania się od jego stosowania, aż do uzyskania jednoznacznych opinii ekspertów na temat jego nieszkodliwości. Taka taktyka wydaje nam się uzasadniona. Ogólnie rzecz biorąc, można uznać, że jest stosunkowo bezpieczny:

  • penicyliny,
  • cefalosporyny,
  • makrolidy - erytromycyna (zasada), rovamycyna, josamycyna, azytromycyna.

Zgodnie ze wskazaniami podczas ciąży można przepisywać ryfampicynę, gentamycynę, nitrofurany (do 30 tygodni), sulfonamidy (do 30 tygodni), nitroimidazole i karbapenemy, pod warunkiem, że możliwe ryzyko i konieczność leczenia są skorelowane.

Przeciwwskazane z powodu wysokiego ryzyka:

  • klindamycyna, linkomycyna,
  • ko-trimoksazol,
  • nitrofurantoina (furadonina), nitroksolina,
  • sulfonamidy (ostatni trymestr),
  • fluorochinolony,
  • chloramfenikol (chloramfenikol),
  • Erytromycyna (baza)
  • amikacyna, streptomycyna, kanamycyna,
  • klarytromycyna, midekamycyna, roksytromycyna,
  • tetracykliny.

Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi w pierwszym trymestrze ciąży (do 14-16 tygodni) jest przeciwwskazane. Jedynym antybiotykiem, którego bezpieczeństwo zostało udowodnione, a zatem dopuszczonym do stosowania na każdym etapie ciąży, jest rovamycyna z grupy makrolidów.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo penicylin, pojawiły się ostatnio pewne wątpliwości. Na przykład ampicylina dobrze przenika przez łożysko i chociaż nie ma działania embriotoksycznego ani teratogennego, przepisywanie jej pod koniec ciąży może prowadzić do przesunięcia bilirubiny z jej związku z białkiem i spowodować zwiększoną żółtaczkę u noworodka, zwłaszcza przy stosowaniu wysokich dawek. Amoksycylina, tikarcylina, oksacylina, dikloksacylina i flukloksacylina słabo penetrują łożysko, dlatego ich stosowanie w zapobieganiu lub leczeniu zakażeń wewnątrzmacicznych nie jest uzasadnione. Mogą być stosowane w leczeniu ektopowych procesów zakaźnych (zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, odmiedniczkowe zapalenie nerek). Piperacylina znajduje się w pępowinie i płynie owodniowym w wysokich stężeniach, dlatego uważa się ją za stosunkowo przeciwwskazaną w ciąży, chociaż nie ma danych, które wskazywałyby na działanie teratogenne lub embriotoksyczne leku.

Cefalosporyny dobrze przenikają przez łożysko, ich stosowanie w pierwszym trymestrze wciąż nie jest zalecane. Badania przedkliniczne nie wykazały działania mutagennego ani teratogennego cefuroksymu, cefotaksymu, ceftriaksonu, cefoperazonu.

Ze względu na wzrost klirensu nerkowego podczas ciąży, okres półtrwania niektórych antybiotyków (penicylin, cefalosporyn) ulega skróceniu, co musi być skompensowane przez zmniejszenie odstępu między podaniami, tj. Zwiększenie ich częstotliwości. Następną cechą farmakokinetyczną podczas ciąży jest to, że znaczne ilości substancji leczniczych gromadzą się w płynie owodniowym i mają działanie depot.

Podczas ciąży tylko leki w postaci dopochwowych postaci dawkowania mogą być stosowane w leczeniu zapalenia sromu i pochwy, z wyjątkiem rzęsistkowicy, która wymaga leczenia układowego.


Bezobjawowa bakteriuria. Rozpoznanie kwalifikuje się do 10 5 CFU / ml moczu w dwóch próbkach uzyskanych w odstępie 3-7 dni, przy braku klinicznych i laboratoryjnych oznak zakażenia.

Wskazania do antybiotykoterapii:

  • kobiety w ciąży
  • dorastające dziewczyny
  • nadchodzące urologiczne procedury inwazyjne lub operacje.

W pierwotnym wykryciu można przeprowadzić 3-dniowy cykl leczenia, zgodnie z nowoczesnymi danymi, fluorochinolony, ko-trimoksazol i amoksycylina / klawulanian są lekami z wyboru. Jednak u kobiet w ciąży i nastolatków dziewczęta fluorochinolony i ko-trimoksazol są przeciwwskazane, więc schemat leczenia dla tej grupy pacjentów może być następujący:

  • Amoksycylina / klawulanian 0,375-0,625 wewnątrz 3 razy / dobę,
  • lub aksetyl cefuroksymu 0,25-0,5 doustnie 3 razy / dobę (lub cefalosporyny II-III pokolenia),
  • lub trometamina fosfomycyny 3 g doustnie.

Stosowanie nitrofuranów (0,1-0,15 4-6 razy / dobę), kwasu nalidyksowego jest możliwe tylko przy nieskuteczności powyższych preparatów, jak również przy długotrwałej terapii supresyjnej.

U kobiet w ciąży po leczeniu wskazane jest zbadanie moczu raz na miesiąc w celu określenia prawdopodobnych nawrotów.


Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek ciążowe jest częstym powikłaniem ciąży, ale powszechne są również nadmierne rozpoznanie i nieuzasadnione leczenie antybiotykami. Podczas weryfikacji terapię należy przepisać zgodnie z następującymi schematami:

  • amoksycylina / klawulanian 1,2 g 3-4 razy / dobę;
  • cefuroksym 0,75-1,5 g 3-4 razy / dobę;
  • Ceftriakson 1-2 g raz na dobę.

Alternatywny schemat: aztreonam 1 g 3 razy / dobę. Zalecany czas trwania leczenia wynosi 14 dni - 5 dni pozajelitowo, a następnie wewnątrz (terapia stopniowa), co zapewnia minimalne ryzyko nawrotu.

Nitrofurany mogą być uważane za leki na rezerwy przeciwdrobnoustrojowe w przypadku nawracających zakażeń dróg moczowych u kobiet w ciąży, a także jako supresyjne leczenie przeciwbakteryjne długim kursem w dawce co najmniej 0,1-0,15 g 4-6 razy / dobę. Łatwo przechodzą przez łożysko i gromadzą się w płynie owodniowym, pod koniec ciąży mogą powodować hemolizę u płodu. Stosowanie nitrofurantoiny (furadoniny) w czasie ciąży jest możliwe tylko w drugim trymestrze ciąży. Istnieje również taki punkt widzenia: dane dotyczące stosowania nitrofuranów w ciąży nie są wystarczające, aby zalecić ich powszechne stosowanie. Preparatów kwasu nalidyksowego nie należy również stosować jako środka wyboru.


Zespół infekcji wewnątrzmacicznej. W związku ze wzrostem zakażenia populacji, rozwiązłym życiem seksualnym przed małżeństwem, brakiem kultury seksualnej i przygotowaniem pregrawitów, zwiększa się częstość zakażeń płodu i rozwój zespołu zakażeń owodniowych, które są obecnie poważnym problemem okołoporodowym. Trudności z izolacją patogenu, określenie jego właściwości kulturowych, brak jasnych kryteriów diagnostycznych i ograniczenie zakresu antybiotyków dopuszczonych do stosowania w czasie ciąży nie pozwalają na odpowiednie i terminowe leczenie.

Opierając się na dużej liczbie patogenów chorób zapalnych narządów płciowych wspomnianych powyżej, jak również czynników wyłącznie infekcji okołoporodowych (listerioza, toksoplazmoza itp.), Schemat leczenia powinien empirycznie zapewnić eliminację dużej liczby patogenów. Na podstawie wrażliwości najczęściej wywołujących zakażenia okołoporodowe patogenów na środki przeciwbakteryjne (patrz Tabela 6), możemy zasugerować następujący schemat zarówno profilaktycznego, jak i planowego leczenia podejrzewanego zakażenia płodu lub zakażenia owodniowego:

  • cefalosporyny pokoleń II-III (aksetyl cefuroksymu 0,5 wewnątrz lub 0,75-1,5 w / m 3 razy / dobę, cefotaksym 1,0 domięśniowo 2-3 razy / dobę, ceftriakson 1,0-2,0 razy / dzień) przez 5 dni
  • rovamycin 3 miliony jm 3 razy / dobę doustnie lub 1,5 miliona jm domięśniowo 7-10 dni
    lub azytromycyna wewnątrz 1 g raz lub 0,5 razy / dzień przez 3 dni.

Po raz kolejny zwracamy uwagę klinicystów, że lekiem z wyboru w leczeniu zakażeń układu moczowo-płciowego u kobiet w ciąży w dowolnym okresie ze względu na udowodnione bezpieczeństwo i spektrum jego aktywności przeciwdrobnoustrojowej jest rovamycyna lub azytromycyna.


Poporodowe zapalenie sutka jest wywoływane w większości przypadków, zwłaszcza podczas epidemicznego zapalenia sutka, S. aureus. W endemicznym zapaleniu sutka mogą wystąpić paciorkowce z grup A i B, czasem H. influenzae i H. parainfluenzae. Jednak w prawie 50% przypadków normalna flora skórna jest wysiewana z mleka matki.

  • Oksacylina domięśniowo
  • lub wewnątrz dikloksacyliny.
  • cefalosporyny I-II pokolenia domięśniowo lub doustnie;
  • klindamycyna lub linkomycyna w środku;
  • doustnie amoksycylina / klawulanian;
  • wankomycyna podczas wykrywania MRSA.

W przypadku braku objawów ropnia stosuje się zarówno leki doustne, jak i pozajelitowe. Karmienie piersią może być kontynuowane (przy użyciu oksacyliny i cefalosporyn) lub przeprowadzać pełne pompowanie. Wraz z rozwojem ropnia, są przepisywane tylko pozajelitowo, równolegle z chirurgicznym drenażem ropnia, podczas gdy karmienie piersią jest zabronione. Leczenie można zakończyć 24-48 godzin po poprawie klinicznej.

_________________
Czytasz temat: Leczenie antybiotykami w położnictwie i ginekologii (Shostak V. A., Malevich Yu. K., Kolgushkina T. N., Korsak E. N. 5 Szpital kliniczny w Mińsku, Centrum Matki i Dziecka.) Panorama medyczna ”(numer 4, kwiecień 2006)

Leczenie antybiotykami w czasie ciąży

Każda kobieta wie, że przyjmowanie jakichkolwiek leków podczas ciąży jest niepożądane, nie mówiąc już o antybiotykach. Na samą wzmiankę o antybiotykach kobiety w ciąży chorują. Co zrobić, jeśli konieczne jest leczenie za pomocą tych konkretnych leków.

W czasie ciąży zaostrza się wszystkie choroby przewlekłe. Tylko lekarz może określić możliwość przepisywania antybiotyków w czasie ciąży. Każda kobieta w ciąży powinna mieć ogólne pojęcie o antybiotykach:

- antybiotyki są wysoce skuteczne tylko w przypadku bakteryjnych chorób zakaźnych;

- Bezużyteczne jest stosowanie antybiotyków w przypadku chorób wirusowych (ARVI, grypa). Leki te nie działają na wirusy;

- antybiotyki nie są stosowane w podwyższonych temperaturach, ponieważ wykazują działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe; podczas kaszlu, ponieważ kaszel może być spowodowany wieloma przyczynami (reakcje alergiczne, infekcje wirusowe, nadwrażliwość oskrzeli na różne bodźce, astma oskrzelowa, tylko w niektórych przypadkach przyczyną kaszlu są mikroorganizmy);

- z biegunką, antybiotyki nie są również konieczne do przepisywania, ponieważ ten stan nie zawsze jest związany z infekcją jelitową;

- w przypadku zmian grzybiczych (kandydoza błon śluzowych, choroby grzybicze skóry) stosuje się leki przeciwgrzybicze, ale nie powszechne antybiotyki;

Należy również zauważyć, że nawet przed zapłodnieniem antybiotyki do produkcji nasienia i czynności funkcjonalnej jaja. W niektórych przypadkach te środki przeciwbakteryjne mogą powodować patologię embrionalną. Wszystkie składniki odżywcze i substancje lecznicze, jak również inne składniki, wchodzą do embrionu z krwi matki, przechodząc przez łożysko. Stężenie spożytej substancji zależy od ilości leku we krwi matki i stanu łożyska.

Eksperci uważają, że najbardziej niebezpieczne jest stosowanie antybiotyków w pierwszym trymestrze ciąży, ponieważ w tym okresie embriogenezy dochodzi do powstawania narządów dziecka. Leczenie przyszłej matki w tym okresie ciąży powinno odbywać się pod nadzorem lekarza ginekologa. Ponieważ trudno jest określić czas ostatecznego zakończenia formowania (formowania) narządów zarodka, dlatego antybiotyki są bardzo ostrożnie przepisywane do pięciu miesięcy ciąży. Każda matka powinna wiedzieć, że nawet po określonym czasie leki mogą nadal uszkadzać funkcje narządów zarodka i nie powodować deformacji.

W związku z występowaniem wielu patologii leczenie infekcji, które nie zagrażają płodowi lub matce, najlepiej jest wykonać po 24 tygodniach ciąży. Jeśli lekarz nadal przepisuje antybiotyki, musisz omówić z nim wszystkie niuanse i wyjaśnić samemu możliwość zastosowania takich leków. Z reguły antybiotyki są przepisywane w czasie ciąży w celu wykrywania zakażeń przenoszonych drogą płciową (STI), zapalenia tkanki nerkowej (odmiedniczkowe zapalenie nerek), zapalenia płuc (zapalenie płuc), które w czasie ciąży jest znacznie trudniejsze niż zwykle i wymaga skutecznego, szybkiego leczenia. Jeśli nie możesz obejść się bez antybiotyków, powinieneś przestrzegać następujących zasad:

- Leki farmaceutyczne powinny być przepisywane wyłącznie przez specjalistę, biorąc pod uwagę rodzaj substancji czynnej, czas jej stosowania oraz stan fizjologiczny pacjenta. Raz na zawsze zrozumiesz, że samoleczenie za pomocą antybiotyków jest niezwykle niebezpieczne;

- Przed przepisaniem leku przeciwbakteryjnego należy poinformować lekarza o wszystkich problemach zdrowotnych (dziedziczność, reakcje alergiczne itp.);

- w żadnym przypadku nie należy zmieniać dawkowania leku, skracać przebiegu leczenia ani przyjmować żadnych innych zaleceń lekarza, ponieważ lek nie będzie działał prawidłowo i zaszkodzi bez korzyści;

- Gdy na tle leku pojawią się jakiekolwiek skutki uboczne, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania produktu farmaceutycznego i skonsultować się ze specjalistą.

Zgodnie z wynikami badań antybiotyki nie powodują rozwoju wad wrodzonych, a także nie wpływają na aparat genetyczny makroorganizmu. Należy zauważyć, że stosowanie niektórych antybiotyków zakłóca funkcjonalną aktywność nerek, kładąc zęby i wpływa na nerw słuchowy. Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych przez American Neonatal Society: cefalosporyny i antybiotyki penicylinowe nie wykazują patologicznego wpływu na ciało matki i zarodek, czego nie można powiedzieć o innych lekach (sulfonamidy, aminoglikozydy, tetracykliny, nitroksolina, fluorochinolony, kotrimoksazol). Te preparaty farmaceutyczne nie są zalecane do stosowania w okresie ciąży, chyba że jest to absolutnie konieczne.

Opowiadamy o antybiotykach w czasie ciąży w 1, 2 i 3 trymestrze ciąży

Przyjmowanie leków jest ryzykowne i wymaga ścisłego przestrzegania dawkowania i stałego nadzoru medycznego. Wszelkie antybiotyki podczas ciąży powinny być brane szczególnie ostrożnie, ponieważ prawdopodobne negatywne skutki takiego leczenia są nieodwracalne. Niekontrolowane używanie prowadzi do poważnych patologii płodu, komplikuje proces noszenia i często przyczynia się do samoistnego poronienia.

Nie można jednak całkowicie zrezygnować z terapii antybiotykowej. Według statystyk około połowa zarejestrowanych kobiet w ciąży jest zmuszona do przyjmowania tych leków z powodów medycznych. Dzieje się tak z dwóch powodów. Po pierwsze, noszenie dziecka osłabia odporność przyszłej matki, czyniąc ją bardziej podatną na patogeny (zwłaszcza w okresach sezonowych ognisk chorób). Po drugie, na tym tle choroby przewlekłe są często zaostrzane. Dlatego kwestia bezpieczeństwa terapii antybiotykowej jest tak pilna.

Leczenie kobiet w ciąży lekami przeciwbakteryjnymi

Rejestracja w klinice dla kobiet pozwala regularnie przeprowadzać ankiety, przeprowadzać testy i terminowo identyfikować procesy patologiczne. Ponadto przyszłe matki zazwyczaj mają odpowiedzialne podejście do planowania i przeprowadzania, terminowego przeprowadzania działań zapobiegawczych i wzmacniania odporności. Dzięki takiemu podejściu ryzyko niebezpiecznych infekcji jest znacznie zmniejszone. Jednak niemożliwe jest całkowite wykluczenie możliwości zakażenia lub zaostrzenia, dlatego 50% kobiet jest zmuszonych do przyjmowania różnych antybiotyków w czasie ciąży.

Jedna i ta sama choroba zakaźna może być wywołana przez różne patogeny, więc najczęściej stosowanymi lekami są tak zwane szerokie spektrum, skuteczne przeciwko kilku typom bakterii. Charakteryzują się wyraźnym skutkiem ubocznym, dlatego kobiety w ciąży są rzadko przepisywane. Jeśli u kobiety zostanie wykryta infekcja bakteryjna, z pewnością zostanie wykonana analiza laboratoryjna w celu identyfikacji patogenu i zastosowane zostanie odpowiednie leczenie.

Cechy leczenia

Wszystkie leki przeciwbakteryjne zgodnie ze stopniem bezpieczeństwa dla zdrowia płodu i samej kobiety są podzielone na trzy główne grupy:

  • Ściśle zabronione ze względu na wyraźne działanie teratogenne. Leki te są bezwzględnie przeciwwskazane u kobiet w ciąży, ponieważ powodują mutacje w płodzie, niedorozwój organów, a nawet śmierć płodu.
  • Warunkowo dozwolone - gdy szkoda nie jest potwierdzona klinicznie, ale możliwa. Takie leki są stosowane, gdy prawdopodobny negatywny efekt jest mniejszy niż gwarantowana korzyść.
  • Bezpieczny. „Biała” lista antybiotyków dla kobiet w ciąży obejmuje leki nieszkodliwe dla matki i dziecka. Mogą być używane bez obaw w dowolnym momencie, ściśle według zaleceń lekarza prowadzącego i wskazanej dawki.

Starając się nie zaszkodzić płodowi, kobieta powinna przyjmować leki wyłącznie na potrzeby ginekologa lub specjalisty specjalisty. Samoleczenie jest niedopuszczalne nawet przy najbezpieczniejszych środkach, ponieważ wśród zmian równowagi hormonalnej może wystąpić nadwrażliwość lub nietolerancja niektórych leków. Ponadto tylko testy laboratoryjne mogą dokładnie określić czynnik sprawczy i przypisać skuteczny lek.

Jakie antybiotyki mogą i nie mogą być spożywane w czasie ciąży

Zdarza się, że kobieta przechodzi przepisany kurs antybiotykoterapii, nie wiedząc nawet o jej „interesującej pozycji”, a po jej potwierdzeniu zaczyna wpadać w panikę. Dowiedz się, jak nieszkodliwy jest lek dla płodu i jakie jest ryzyko rozwoju nieprawidłowości płodu, pomoże poniższa tabela. Linki w tabeli prowadzą do recenzji leków na naszej stronie.

Bezpieczeństwo konkretnego leku zależy od czasu trwania ciąży, w której jest on przyjmowany.

Antybiotyki podczas ciąży w pierwszym trymestrze ciąży

Pierwsze trzy miesiące po poczęciu to okres, w którym układane są wszystkie narządy i układy funkcjonalne ludzkiego ciała. Dlatego konieczne jest leczenie leków ze szczególną ostrożnością, aby uniknąć możliwych negatywnych konsekwencji.

  1. Wszystkie ostre i zaostrzone przewlekłe zapalenia układu moczowego w pierwszych 12 tygodniach są leczone głównie penicylinami (Ampicillin, Amoxiclav, Amoxicillin) i cefalosporynami. Te leki są przepisywane na odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie pęcherza moczowego. Zobacz tabelę.
  2. W przypadku zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc stosuje się ponownie najbezpieczniejsze penicyliny i cefalosporyny, jednak w szczególnie ciężkich przypadkach dopuszczalne jest stosowanie aminoglikozydów (gentamycyna dla zapalenia płuc). Zobacz tabelę.
  3. Terapia STD w pierwszym trymestrze ciąży zależy od rodzaju wykrytej infekcji. Leczenie kiły i rzeżączki rozpoczyna się natychmiast (odpowiednio penicylina benzylowa i ceftriakson) oraz ureaplazmoza i chlamydia - jest odkładana do następnego trymestru, kiedy efekty terapii lekowej będą minimalne. Zobacz tabelę.
  4. Choroby laryngologiczne (zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie zatok itp.) Są leczone głównie penicyliną. Jeśli jednak można to obejść bez narkotyków, lepiej jest stosować mycie, rozgrzewanie i inne metody fizjoterapeutyczne.

2 trymestr

Po 12 tygodniach, kiedy główne organy dziecka są prawie całkowicie uformowane, można zastosować szerszy zakres leków. Przepuszczalność bariery łożyskowej dla leków jest zmniejszona, co umożliwia leczenie bezpieczniejsze i skuteczniejsze.

  1. Patologie obszaru moczowo-płciowego przez 13-24 tygodnie są leczone penicylinami i cefalosporynami, aw przypadku ich nieskuteczności - zatwierdzonymi makrolidami (azytromycyna) i nitrofuranami (Furadonin). Zobacz tabelę.
  2. Dusznica, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc dobrze reagują na penicylinę i cefalosporyny, jak w pierwszych trzech miesiącach. Kobietom w ciąży nie zaleca się przyjmowania cyprofloksacyny, która jest bardzo skuteczna w procesach zapalnych: jej bezpieczeństwo nie zostało jeszcze potwierdzone klinicznie. Zobacz tabelę.
  3. Drugi trymestr jest optymalnym okresem leczenia chorób wenerycznych o genezie bakteryjnej. Stosuje się penicyliny, które w czasie ciąży można stosować praktycznie bez ograniczeń, cefalosporyny, a także makrolidy. Receptura nitrofuranów (metronidazol) jest dopuszczalna. Zobacz tabelę.
  4. Leczenie zapalenia zatok, nieżytu nosa i zapalenia ucha przeprowadza się za pomocą odpowiednich preparatów z grupy penicylin i cefalosporyn, a także makrolidów. W przypadku zapalenia zatok (zwłaszcza zapalenia zatok) Ceftriakson daje dobre wyniki. Zobacz tabelę.

W 3 trymestrze

Ostatnie trzy miesiące ciąży są często powikłane późną toksykozą (gestoza), dlatego należy zachować szereg środków ostrożności.

  1. Układ moczowy w późniejszych stadiach jest szczególnie wrażliwy, dlatego często diagnozuje się odmiedniczkowe zapalenie ciąż. Leczenie należy przeprowadzać w szpitalu z cefalosporynami i penicyliną. Niepożądane jest stosowanie nitrofuranów w przypadku zapalenia pęcherza moczowego.
  2. W leczeniu chorób układu oddechowego można stosować takie same leki, jak w pierwszym trymestrze ciąży. W przypadku komplikacji zagrażających życiu kobiety można stosować gentamycynę. Zobacz tabelę.
  3. Choroby przenoszone drogą płciową z reguły zostały już wyleczone w trzecim trymestrze ciąży, a leczenie waginozy bakteryjnej odbywa się za pomocą linozamidów (Dalacin). Zastosuj metronidazol, jak w 1 trymestrze, jest to niemożliwe. Zobacz tabelę.
  4. Choroby laryngologiczne dobrze reagują na leczenie amoksycyliną i cefalosporynami, jeśli zabiegi fizyczne i płukanie nie zapewniają dodatniej dynamiki. Zobacz tabelę.
  5. Jeśli chodzi o infekcje jelitowe, były one skutecznie i dość bezpiecznie leczone cefotaksymem i ampicyliną przez 9 miesięcy. W przypadku problemów dermatologicznych stosuje się ceftriakson i cefazolinę. Levomycetinum, często przepisywany w obu przypadkach, jest surowo zabroniony dla kobiet w ciąży. Zobacz tabelę.

Czy mogę zażywać antybiotyki w czasie ciąży?

Celem tych leków jest zwalczanie patogennych bakterii, więc są one nieskuteczne wobec grzybów i wirusów. Tabletki antybakteryjne doskonale radzą sobie z infekcjami, ale mają szereg poważnych przeciwwskazań i poważnych skutków ubocznych spowodowanych ich działaniem bakteriostatycznym i bakteriobójczym. Z tego powodu antybiotykoterapia jest zawsze przepisywana przez lekarza i przeprowadzana pod jego nadzorem.

Picie antybiotyków w czasie ciąży jest możliwe, ale niezwykle bezpieczne dla dziecka i samej kobiety. Jednocześnie samoleczenie jest niedopuszczalne: tylko specjalista będzie w stanie prawidłowo wybrać właściwy lek i obliczyć optymalną nieszkodliwą dawkę. Leki o szerokim spektrum działania nie są zwykle przepisywane przyszłym matkom, ponieważ ryzyko działań niepożądanych jest zbyt duże. Na podstawie badań laboratoryjnych w celu zidentyfikowania konkretnego patogenu stosuje się odpowiednie leki.

Gdy antybiotykoterapia nie jest potrzebna

Skuteczność środków przeciwbakteryjnych w leczeniu różnych poważnych patologii doprowadziła do masowego i niekontrolowanego stosowania tych leków. Nie są jednak w ogóle panaceum, ponieważ tłumią jedynie żywotną aktywność bakterii. Oznacza to, że używanie ich z infekcją grypą lub grzybami jest bezsensowne, a nawet niebezpieczne, ponieważ naturalna mikroflora organizmu zostaje zniszczona, a układ odpornościowy osłabiony.

Lecz przeziębienie wirusowe lekami przeciwwirusowymi.

Pacjentom z grypą lub ostrymi infekcjami dróg oddechowych przepisuje się także bezpieczne leki przeciwgorączkowe, inhalacje, ciężkie picie i kompleksy witaminowe. W przypadku zaostrzenia chorób układu moczowo-płciowego, które nie wymagają antybiotykoterapii, stosuje się odpowiednie leki. Na przykład kandydoza (pleśniawka) jest leczona lekami przeciwgrzybiczymi, a kłykcinami leczone są lekami przeciwwirusowymi.

Kiedy jest ważne

W niektórych przypadkach, gdy zagrożenie dla zdrowia kobiety przekracza potencjalne zagrożenie dla dziecka, stosowanie środków przeciwbakteryjnych jest nie tylko uzasadnione, ale także obowiązkowe. Przyczynia się to do powrotu do zdrowia i umożliwia zachowanie i bezpieczne noszenie dziecka. Antybiotyki podczas ciąży są zawsze przepisywane na:

  • Stany zapalne płuc, oskrzeli, ból gardła i inne ciężkie choroby układu oddechowego;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek ciążowe;
  • niebezpieczne infekcje jelitowe;
  • posocznica (powszechna infekcja krwi);
  • znaczące oparzenia, nie gojące się ropne rany.

Terapia antybakteryjna jest również koniecznie przeprowadzana w przypadku diagnozy dość rzadkiej boreliozy i brucelozy.

Wpływ terapii antybiotykowej na płód

Łączenie nawet najbardziej nieszkodliwych leków i ciąży jest niepożądane, ponieważ przenikając przez barierę ochronną łożyska, związki te niekorzystnie wpływają na procesy powstawania i rozwoju dziecka. Dlatego planując kobietę, należy zwrócić szczególną uwagę na wzmocnienie układu odpornościowego i leczenie ciała.

Jeśli przyszła matka wzięła silne środki przeciwbakteryjne, nie wiedząc, że poczęcie już się wydarzyło, nie ma potrzeby paniki. We wczesnych stadiach, nieżywotny płód jest zazwyczaj odrzucany przez organizm, a zdrowy zarodek bez problemów zostaje utrwalony w macicy i rozwija się bez patologii. W takim przypadku leczenie należy przerwać i na okres 11 tygodni wykonać badanie siatkówki. Badanie to pomoże w wiarygodny sposób wykluczyć lub potwierdzić obecność mutacji genetycznych i zmian organicznych.

Skutki przyjmowania niektórych leków

  • Stosowanie aminoglikozydów prowadzi do nieprawidłowego rozwoju ucha wewnętrznego i wątroby. Takie dzieci są często diagnozowane jako głuchota. Gentamycyna zawarta w tej grupie jest stosowana tylko w najcięższych przypadkach (zapalenie płuc, posocznica).
  • Działanie fluorochinolonów nie było badane u ludzi, dlatego nie ma wiarygodnych danych na temat ich wpływu na rozwijający się płód. Badania na zwierzętach wykazały wysoką toksyczność cyprofloksacyny i jej negatywny wpływ na tworzenie stawów.
  • Leki z grupy tetracyklin zapobiegają mineralizacji szkieletu i zębów, gromadząc się w tkance kostnej. Dlatego te antybiotyki podczas ciąży nie mają zastosowania.
  • Środki szerokiego zakresu działania przeciwbakteryjnego u kobiet w ciąży są bezwzględnie przeciwwskazane. Stosowanie Sintomitsin, chloramfenikolu i innych pochodnych chloramfenikolu zakłóca rozwój szpiku kostnego i tworzenie krwi, a Biseptol spowalnia wzrost wewnątrzmaciczny i powoduje zmiany organiczne.

Wpływ antybiotykoterapii na ciążę i kobiece ciało

Jeśli kobieta bierze przepisany kurs antybiotykoterapii, nieświadoma, że ​​poczęcie już nastąpiło, ryzyko mutacji genowych znacznie wzrasta. W tym przypadku zdrowe ciało odrzuca niezdolny do życia zarodek, a poronienie występuje we wczesnych stadiach. Najczęściej dzieje się to po krótkim opóźnieniu i jest postrzegane jako początek normalnej miesiączki.

W późniejszym terminie, gdy przyszła mama nie wie, jakie antybiotyki są możliwe dla kobiet w ciąży i pije potencjalnie niebezpieczne tabletki bez recepty, możliwe są nie tylko mutacje i wady rozwojowe. Czasami rozpoznaje się wewnątrzmaciczną śmierć płodu i przeprowadza się samoistną lub chirurgiczną aborcję.

Samo ciało matki ma niejednoznaczny efekt. Medycznie przyjmowane leki promują gojenie i zapobiegają rozwojowi powikłań. Jednak w trakcie leczenia korzystne mikroorganizmy są zabijane, w wyniku czego rozwija się dysbakterioza i osłabiona zostaje odporność.

Plusy i minusy antybiotykoterapii

Korzyści płynące z leczenia antybiotykami złożonych chorób zakaźnych u kobiet w ciąży są niewątpliwe. Z jednej strony pozwala zachować i nosić płód z poważnymi diagnozami, z drugiej strony zapobiega występowaniu wrodzonych patologii (na przykład kiły) i zakażeniu dziecka podczas porodu. Zakażenie w tym drugim przypadku jest przeprowadzane podczas przechodzenia przez drogi rodne matki.

Główną wadą leczenia jest wysokie ryzyko mutacji, zmian organicznych i niedorozwoju płodu. Ponadto możliwa jest jego śmierć i spontaniczna aborcja. Ciało matki ma również negatywny wpływ na dysbiozę i obniżoną odporność. Aby zapobiec negatywnym konsekwencjom, pomoże profilaktycznie wzmocnić odporność i na czas wezwać pomoc medyczną.

Antybiotyki w czasie ciąży: przyjmuj lub zachoruj - co doradzasz?

Od pierwszych dni ciąży pod wpływem progesteronu rozpoczyna się naturalny spadek odporności. Konieczne jest, aby ciało matki nie postrzegało embrionu jako obcego obiektu, który składa się z połowy obcego materiału genetycznego. Immunosupresja prowadzi do zaostrzenia przewlekłych chorób zakaźnych lub rozwoju nowych. Warunki te są niebezpieczne dla rozwijającego się płodu. Do momentu powstania łożyska dziecko nie jest chronione przed infekcją, ale w późniejszych okresach bakterie mogą prowadzić do powikłań ciąży. Dlatego konieczne jest leczenie, ale tylko w przypadku antybiotyków dozwolonych podczas ciąży.

Choroby i stany wymagające antybiotykoterapii

Lekarz przepisuje leczenie na podstawie wytycznych klinicznych Ministerstwa Zdrowia. Czasami antybiotyki są głównym lekiem w protokole, ale istnieją warunki, w których ich profilaktyczne podawanie jest konieczne.

Terapia antybakteryjna podczas ciąży jest przeprowadzana w następujących sytuacjach:

  • uszkodzenie narządów płciowych: bakteryjne zapalenie pochwy, mykoplazmoza, rzęsistkowica, ureaplazmoza, chlamydia, rzeżączka, kiła;
  • patologie układu wątrobowo-żółciowego: ostre zwyrodnienie tłuszczowe, zespół HELLP, zapalenie pęcherzyka żółciowego;
  • choroby układu oddechowego: zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok;
  • patologie dróg moczowych: zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, pojedyncza nerka;
  • zakaźne zmiany w przewodzie pokarmowym;
  • w przypadku poronienia spowodowanego infekcją;
  • ciężkie obrażenia, ropne rany.

Ponadto, antybiotyki są przepisywane po zabiegach chirurgicznych podczas ciąży, po porodzie przez cesarskie cięcie i powikłania zakaźne w okresie poporodowym. Ich wybór opiera się na bezpieczeństwie kobiety i noworodka, który karmi piersią.

Grupy zagrożenia narkotykami

Wszystkie leki przechodzą wiele badań, których celem jest nie tylko ustalenie ich skuteczności, ale także ujawnienie, jak niebezpieczne są dla kobiet w ciąży i rozwijającego się dziecka. Po badaniach laboratoryjnych i klinicznych przypisuje się im określoną kategorię zagrożenia. Więc dziel się narkotykami:

  • Grupa A - zdała wszystkie niezbędne testy. Zgodnie z ich wynikami nie ujawniono żadnego zagrożenia dla płodu.
  • Grupy B - obejmuje dwa rodzaje leków. Pierwszy z nich został przetestowany na zwierzętach, w wyniku czego nie wykryto negatywnego wpływu na rozwój wewnątrzmaciczny. Drugi testowano na zwierzętach i kobietach w ciąży. U ludzi nie stwierdzono wpływu na płód, au ciężarnych kobiet wykryto niewielkie działania niepożądane.
  • Grupy C badano na zwierzętach, wykazano negatywne skutki na formowane potomstwo - toksyczne, teratogenne. Dlatego nie przeprowadzono badań klinicznych u kobiet w ciąży.
  • Grupa D - po eksperymentach i badaniach klinicznych odnotowano negatywny wpływ na płód.
  • Grupy X - mają bardzo niebezpieczny efekt.

Dwie pierwsze grupy leków można stosować w leczeniu kobiet w ciąży, niezależnie od okresu ciąży. Pozostałe trzy są zabronione w leczeniu kobiet w ciąży. Konsekwencje ich stosowania mogą prowadzić do poważnych powikłań i patologii u płodu.

Konsekwencje stosowania antybiotyków

Leki antybakteryjne mogą zaszkodzić płodowi, jeśli są przepisane z listy zabronionego stosowania. Ale wiele zależy od okresu, w którym terapia została przeprowadzona.

Kobieta nie zawsze planuje ciążę i wie o jej wystąpieniu. Może być w takiej sytuacji, że jajko jest już zapłodnione, ale czas menstruacji jeszcze nie nadszedł. Zakażenie bakteryjne jest leczone środkami przeciwbakteryjnymi. Jeśli pijesz antybiotyki przed opóźnieniem, ich wybór nie ma takiej samej wartości jak w pierwszych dniach ciąży, co zostało już potwierdzone. Jeśli poddasz się kuracji, to zasada „wszystko albo nic”. Oznacza to, że lek albo doprowadzi do poważnych patologii rozwojowych i poronienia, albo nie wpłynie na zarodek.

Przyjmowanie antybiotyków w pierwszym trymestrze ciąży wiąże się z poważnymi powikłaniami. W tym okresie następuje układanie wszystkich narządów, tworzenie kończyn, cewy nerwowej. Wszelkie negatywne skutki w okresie aktywnego podziału komórek prowadzą do powstawania wad wrodzonych:

  • brak narządu - aplazja;
  • niedojrzały narząd lub kończyna - hipoplazja;
  • zmiana w normalnym kształcie lub lokalizacji;
  • tworzenie dodatkowych otworów, przetoki.

Ciężkie działanie antybiotyków w niektórych grupach w tym okresie jest spowodowane niesformowanym łożyskiem. Po przywiązaniu do ściany macicy i do 10-12 tygodni rozwoju płód otrzymuje pokarm bezpośrednio z mikronaczyń endometrium. Nie ma systemu filtrów, który nie wpuszcza szkodliwych substancji. Tylko ustalone łożysko może chronić nienarodzone dziecko przed działaniem wielu toksycznych substancji i mikroorganizmów. Dlatego konieczna antybiotykoterapia w drugim trymestrze ciąży jest mniej niebezpieczna.

Ale to nie oznacza, że ​​możliwe jest przeprowadzenie leczenia tymi samymi lekami, co leki nie będące w ciąży. Środek ciąży to okres dojrzewania płodu, jego aktywny wzrost i powstawanie cieńszych struktur. Na przykład tkanka kostna, układ nerwowy, narząd wzroku i słuchu.

Z drugiej strony, choroby zakaźne, które były aktywne w drugim i trzecim trymestrze ciąży, są nie mniej niebezpieczne dla dziecka. Mogą prowadzić do następujących komplikacji:

  • przedwczesny poród;
  • niska woda i wysoka woda;
  • wrodzone zakażenie;
  • opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego;
  • śmierć przedporodowa;
  • niewydolność feto-łożyska.

Dlatego pozostawić nieleczoną infekcję nie może być. Przy wyborze antybiotyku lekarz kieruje się zasadą: przewaga korzyści dla płodu nad ryzykiem negatywnych konsekwencji.

Jakie antybiotyki można zażywać w ciąży?

Należą do trzech grup leków:

Ale pomimo względnego bezpieczeństwa leczenie powinno być skoordynowane z lekarzem. Leki te mają inne działania niepożądane, które nie są związane z ciążą:

  • Zniszcz mikroflorę jelitową, co prowadzi do zaburzeń stolca - biegunki lub zaparcia, które są spowodowane dysbiozą jelitową.
  • Rozwój zaburzeń dyspeptycznych: zgaga, ból brzucha, nudności. Na tle ciąży z powodu częstych zaburzeń trawienia w żołądku, jego przemieszczenia przez rosnącą macicę, objawy te niepokoją wiele kobiet. A po kuracji antybiotykowej może wzrosnąć.
  • Kandydoza pochwy jest częstym towarzyszem kobiet w ciąży, leczenie środkami przeciwbakteryjnymi zakłóci mikroflorę pochwy i doprowadzi do zaostrzenia zakażenia grzybiczego.
  • Mogą wystąpić reakcje alergiczne, nawet jeśli poprzednio leczeniu wybranym lekiem nie towarzyszył taki efekt uboczny.

Bezpieczne antybiotyki mają pewne wskazania i spektrum aktywności. Również w każdej grupie jest kilku przedstawicieli, którym wolno u kobiet w ciąży. Na poziomie zagrożenia klasyfikuje się je jako grupę B.

Penicyliny

W leczeniu kobiet w ciąży stosuj leki syntetyczne i półsyntetyczne: amoksycylinę, ampicylinę, oksacylinę.

Antybiotyki z grupy penicylin

Penicyliny mają działanie bakteriobójcze, prowadzą do śmierci drobnoustrojów poprzez blokowanie syntezy niektórych substancji, które są częścią ściany komórkowej bakterii. Penicyliny działają przeciwko następującym grupom mikroorganizmów:

  • paciorkowce;
  • gronkowiec;
  • enterokoki;
  • listeria;
  • neisserie;
  • Clostridia;
  • corynebacterium.

Ale niektóre mikroorganizmy nauczyły się bronić przed skutkami antybiotyków. Wytwarzają specjalny enzym, który rozkłada aktywny składnik. Wiąże się z tym rozwój oporności na leki.

Oksacylina jest antybiotykiem, którego odporność nie rozwija się naturalnie. Potrafi zwalczać infekcje związane z działaniem gronkowca. Ale przeciw innym patogenom nie wykazuje wyraźnej aktywności. Dlatego jego użycie jest ograniczone.

Aby zapobiec oporności mikroorganizmów na leki, opracowano chronione penicyliny. Leki te zawierają dodatkowe substancje, które nie pozwalają mikroorganizmom ich zniszczyć. Leki te obejmują amoksycylinę / klawulanian (Amoxiclav), amoksycylinę / sulbaktam (Sultasin).

Leki te są dozwolone w pierwszym trymestrze ciąży iw późniejszych okresach. Biorąc pod uwagę spektrum aktywności, są one stosowane w leczeniu następujących chorób:

  • infekcje dróg oddechowych: zapalenie zatok, zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc;
  • choroby układu moczowego: zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • zapalenie wsierdzia;
  • salmonelloza;
  • infekcje skóry i tkanek miękkich;
  • przygotowując się do operacji jako profilaktyka.

Ze względu na niską aktywność oksacyliny jest ona stosowana znacznie rzadziej niż Amoxiclav lub Sultasin. Wskazaniami do leczenia są zapalenie płuc, posocznica, zapalenie wsierdzia, zakażenia skóry, stawów i kości.

Skutki uboczne terapii penicyliną mogą być następujące:

  • zaburzenia dyspeptyczne: nudności, ból brzucha, wymioty;
  • reakcje alergiczne, a jeśli alergia rozwinęła się u jednego z przedstawicieli tej grupy, możliwa jest podobna reakcja na innych przedstawicieli penicylin;
  • obniżony poziom hemoglobiny;
  • zaburzenia równowagi elektrolitowej;
  • ból głowy.

Niepożądane efekty często pojawiają się przy długotrwałym stosowaniu lub stosowaniu w dużych dawkach.

Łączenie penicylin z innymi lekami powinno być ostrożne tylko po konsultacji z lekarzem. Na przykład, przy zapaleniu oskrzeli, Fluimucil jest często przepisywany jako środek wykrztuśny. Jego aktywnym składnikiem jest acetylocysteina. Przy jednoczesnym stosowaniu z ampicyliną zachodzi ich oddziaływanie chemiczne, co prowadzi do zmniejszenia aktywności dwóch leków.

Cefalosporyny

Jest to największa grupa antybiotyków o szerokim spektrum działania. Zgodnie z mechanizmem działania i aktywności przeciwko niektórym mikroorganizmom, są one izolowane w 4 pokoleniach. Najmniejszy zakres wykorzystania pierwszego, najszerszego - ostatniego.

Cefalosporyny są strukturalnie podobne do penicylin, więc mogą występować przypadki alergii krzyżowej w obecności nietolerancji na antybiotyk z tej samej grupy.

Antybiotyki z grupy cefalosporyn 3 pokolenia

Pierwsze trzy pokolenia cefalosporyn stosuje się w postaci zastrzyków i leków do podawania doustnego. Najnowsza generacja ma postać roztworu do wstrzykiwań. I tak:

  • Cefazolina należy do pierwszej generacji. Jest używany tylko jako zastrzyk. Działanie przeciwbakteryjne cefazoliny jest niskie. Choroby zakaźne wywołane przez paciorkowce, niektóre szczepy gronkowca, Escherichia coli mogą być leczone. Nie można stosować do tłumienia pneumokoków, enterobakterii, nieznacznie wpływają na Shigella, Salmonella.
  • Generacja 2 jest reprezentowana przez Cefuroxime i Cefaclor. Pierwszy dostępny jest w postaci roztworu do wstrzykiwań i w postaci tabletek. Niezależnie od tego, czy możliwe jest picie antybiotyków z tej grupy we wczesnych stadiach ciąży, lekarz musi podjąć decyzję. Ich spektrum działania przeciwbakteryjnego nie jest szerokie, więc nie pomogą w każdej chorobie zakaźnej.
  • Cefotaksym i ceftriakson należą do trzeciej generacji, które są identyczne pod względem aktywności gronkowców, paciorkowców, pneumokoków, meningokoków, gonokoków i wielu innych.
  • Cefepim należy do czwartej generacji, która ma bardzo podobne właściwości do ceftriaksonu i cefotaksymu.

Kobiety w ciąży najczęściej używają cefalosporyn trzeciej generacji. Są one używane w następujących patologiach:

  • ciężkie zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych;
  • zakaźne uszkodzenia narządów miednicy;
  • sepsa;
  • zapalenie opon mózgowych;
  • patologia brzucha;
  • ciężkie zakażenia dróg moczowych;
  • uszkodzenia skóry, stawów, kości.

Są również przepisywane w okresie pooperacyjnym, po porodzie przez cesarskie cięcie w celu zapobiegania powikłaniom zakaźnym. Stosowanie tych antybiotyków nie jest przeciwwskazane podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane mogą mieć postać alergii, zaburzeń dyspeptycznych, leukopenii, niedokrwistości. W przypadku stosowania wysokich dawek ceftriaksonu może wystąpić cholestaza, dlatego u kobiet w ciąży z patologią wątroby lub podwyższonymi poziomami enzymów wątrobowych bez obrazu klinicznego uszkodzenia wątroby, stosuje się ją ostrożnie.

Makrolidy

Jakie antybiotyki z tej grupy są dozwolone w czasie ciąży? Są to erytromycyna, azytromycyna, Dżozamitsin (analog handlowy Vilprafen).

Dozwolone antybiotyki na ciążę makrolidową

Spektrum aktywności jest dość szerokie:

  • infekcje dróg oddechowych;
  • infekcje zębów;
  • choroby skóry;
  • choroby zakaźne układu moczowo-płciowego;
  • terapia skojarzona zakażenia Helicobacter pylori w leczeniu wrzodu żołądka.

Kobietom w ciąży najczęściej przepisuje się jozamycynę do leczenia zakażenia chlamydiami, mykoplazmą, rzeżączką i kiłą. W przypadku chlamydii leczenie zwykle przepisuje się w drugim trymestrze ciąży. Leki lekko wnikają do mleka matki. Jednak w przypadku terapii w okresie laktacji zaleca się stosowanie erytromycyny, jako bezpiecznej dla niemowląt.

Efekty uboczne są rzadkie. Mogą to być reakcje alergiczne, dyskomfort w jamie brzusznej, nudności, bardzo rzadko - zaburzenia czynności wątroby.

Leki, przeciwwskazane w okresie ciąży

Wpływ antybiotyków na ciążę i płód zależy od ich struktury i mechanizmu działania.

Tetracykliny są w stanie przeniknąć przez łożysko, niebezpieczne w każdym okresie ciąży. Zakłócają metabolizm mineralny, wpływają na powstawanie tkanki kostnej i układanie zębów, powodują niedokrwistość aplastyczną. Podczas karmienia piersią lek jest również zabroniony.

Fluorochinolony Ofloksacyna, norfloksacyna, lewofloksacyna, które są skuteczne w zakażeniach dróg moczowych, są zakazane u kobiet w ciąży. Mogą wpływać na zakładkę i wzrost tkanki chrząstki.

Aminoglikozydy przenikają przez łożysko. Wraz ze wzrostem czasu trwania ciąży zdolność bariery łożyskowej do przeniesienia antybiotyku na płód wzrasta. Wpływ na dziecko przejawia się w postaci uszkodzenia nerwu słuchowego i rozwoju wrodzonej głuchoty. Ale w trudnych sytuacjach, gdy niemożliwe jest użycie innego leku, Gentamycyna i inni członkowie grupy używają krótkich kursów.

Czasami wpływ antybiotyku zależy od okresu ciąży. Na przykład, Metronidazol (Trihopol) jest przeciwwskazany w pierwszym trymestrze ciąży jako potencjalnie niebezpieczny, ale jest dozwolony w drugim i trzecim trymestrze ciąży. Ten lek jest skuteczny w miejscowym zastosowaniu w leczeniu zakażeń narządów płciowych, jest lekiem z wyboru w przypadku bakteryjnego zapalenia pochwy.

Podobnie Furadonin, który jest stosowany w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego, jest zabroniony do pierwszego użycia. Ale z normalną ciążą mogą być leczone od 2 trymestru.

Lewomycetyna jest niebezpieczna w każdym okresie ciąży. Wnika w łożysko i wpływa na szpik kostny. Jest to organ tworzący krew i odporność, dlatego dzieci częściej rodzą się z niedokrwistością, rozwojem neutropenii, leukocytopenią i spadkiem liczby płytek krwi.

Klindamycyna i linkomycyna należą do grupy makrolidów, ale ich stosowanie nie jest zalecane dla kobiet w ciąży. Są w stanie przenikać przez łożysko i gromadzić się w wątrobie płodu. Stężenie w organizmie jest kilkakrotnie wyższe niż we krwi. Negatywny wpływ nie został w pełni zbadany, ale istnieje wysokie ryzyko uszkodzenia nerek i wątroby noworodka.

Aby nie pomylić się z wyborem leku do leczenia chorób zakaźnych, nie należy samoleczyć podczas ciąży. Tylko lekarz może właściwie ocenić stan, określić czynnik chorobotwórczy i wybrać środek przeciwbakteryjny, który jest skuteczny i bezpieczny w danej sytuacji.

Antybiotyki podczas ciąży wpływają na płód

Antybiotyki to substancje biologiczne, które są syntetyzowane przez mikroorganizmy i zabijają bakterie i inne mikroby. Bez ich pomocy trudno jest poradzić sobie z wieloma chorobami, ale ich odbiór jest obarczony naruszeniem pewnych funkcji organizmu. Szczególnie dotkliwe jest pytanie, czy możliwe jest przyjmowanie antybiotyków podczas ciąży, ponieważ wszyscy mówią o szkodliwości takiej terapii dla dziecka i przyszłej matki.

W rzeczywistości potrzebujemy złotego środka: całkowity zakaz stosowania antybiotyków w tym okresie jest niemożliwy, ponieważ w niektórych przypadkach okazują się one niezbędne. Jednak przemyślane i rozsądne stosowanie tych leków pomoże uniknąć negatywnych konsekwencji.

Wskazania do użycia

Pytanie i przyjmowanie antybiotyków podczas ciąży, decyduje tylko lekarz. Nie można postępować zgodnie z zaleceniami znajomych do samoleczenia. Wskazania do przyjmowania takich leków są bardzo ograniczone. Lekarze przepisują je tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach, gdy żadne inne leczenie nie może pomóc. Obejmują one:

Aby uniknąć poważnych komplikacji w tych przypadkach, uzasadnione jest stosowanie antybiotyków: korzyść dla matki jest bardziej oczywista niż ryzyko dla płodu. Niestety, nie wszystkie kobiety rozumieją, że antybiotyki nie neutralizują wszystkich mikroorganizmów i zaczynają leczyć takie choroby, ponieważ są bezużyteczne:

  • ARVI;
  • grypa;
  • podwyższona temperatura;
  • kaszel;
  • zaburzenia jelit;
  • zmiany grzybicze (skóra, błony śluzowe).

Szczególnie obarczony niekontrolowanymi, samodzielnie podawanymi antybiotykami bez recepty we wczesnej ciąży, kiedy małe ciało dopiero zaczyna się formować. Niszczący wpływ silnych leków może powodować własne zmiany w rozwoju płodu, zaburzając je i niekorzystnie wpływając na jego zdrowie.

Skutki antybiotyków

Główne konsekwencje przyjmowania antybiotyków w czasie ciąży dotyczą tylko dziecka, a nie samej matki. Są w stanie przeniknąć przez łożysko do ciała dziecka. Tam mają szkodliwy wpływ na rozwijające się, rosnące narządy, które obarczone są późniejszymi różnymi patologiami i komplikacjami:

  • działanie toksyczne (zwłaszcza w 1 trymestrze ciąży) na nerw słuchowy i wątrobę dziecka;
  • zaburzenia krążenia;
  • uszkodzenie szkliwa zębów;
  • spowolnienie wzrostu kości i powstawanie ciężkich ubytków kości.

Naukowcy wciąż badają szkodliwy wpływ antybiotyków na organizm tworzący przyszłe dziecko. Ale fakt, że w pierwszych miesiącach ciąży powodują maksymalne szkody, został już udowodniony i nie ma wątpliwości.

Antybiotyki, które są stosowane w drugim i trzecim trymestrze ciąży, kiedy małe organy są już uformowane, nie powodują zbyt wielu szkód, ale mogą nadal powodować odchylenia od normy w przyszłości. Aby temu zapobiec, musisz wiedzieć, które leki są dozwolone dla kobiet w ciąży i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia i rozwoju dziecka i które są surowo zabronione.

Zabronione i dozwolone antybiotyki podczas ciąży

W czasie ciąży zabronione i dozwolone są antybiotyki - niebezpieczne i bezpieczne. Między nimi znajduje się grupa pośrednia, co jest dozwolone tylko w szczególnie niebezpiecznych sytuacjach.

  • doksycyklina;
  • tetracyklina;
  • fluorochinolony (tsiprolet, ciprofloksacyna, nolitsin, floksal, abaktal);
  • klarytromycyna (fromilid, klacid, clubbax);
  • roksytromycyna;
  • midekamycyna;
  • aminoglikozydy (tobramycyna, kanamycyna, streptomycyna);
  • furazydyna (furagina, furamag);
  • nifuroksazyd (enterofuril, ersefuril);
  • chloramfenikol (syntomycyna, lewomycetyna, olazol);
  • dioksydyna;
  • ko-trimoksazol (Bactrim, Biseptol, Groseptol).
  • azytromycyna (zitrolid, sumamed, hemomycyna, czynnik zi);
  • nitrofurantoina (furadonina);
  • metronidazol (Trichopol, Klion, Metrogil, Flagil);
  • gentamycyna.
  • penicylina (amoxiclav, amoksycylina, ampicylina);
  • cefalosporyny (cefazolina, ceftriakson, cefaleksyna, cefiksym, cefuroksym, cefoperazon, ceftazydym, cefotaksym, cefepim);
  • erytromycyna;
  • spiramycyna (rovamycin);
  • jozamycyna (vilprafen).

Biorąc pod uwagę te listy, kobieta w ciąży powinna uważać na jakiekolwiek leczenie antybiotykami. W pierwszym trymestrze, do około 5 miesięcy, bez pilnej potrzeby uciekania się do takiej terapii jest możliwe tylko na receptę. W tym okresie dochodzi do powstawania narządów i tkanek dziecka, a pod wpływem silnych leków mogą wystąpić nieodwracalne zaburzenia w ich funkcjonowaniu. Jeśli mimo wszystko przepisano antybiotyki, nie można samodzielnie zmienić schematu, harmonogramu i dawek ustalonych przez lekarza. Wszystko to ma ogromne znaczenie dla rozwoju płodu na każdym etapie ciąży.

Wszyscy wiedzą, że w czasie ciąży stosowanie jakichkolwiek leków, zwłaszcza antybiotyków, jest przeciwwskazane, ponieważ mają zdolność przenikania przez płód przez łożysko i wpływają na jego wzrost i rozwój. Należy jednak zauważyć, że sam okres rodzenia prowokuje zaostrzenie chorób w postaci przewlekłej, a także zwiększa ryzyko rozwoju nowych, ponieważ ochrona immunologiczna kobiety w tym okresie jest znacznie osłabiona. Co zrobić, jeśli kobieta w ciąży wymaga leczenia antybiotykami? W tym przypadku przyszła mama ma wiele pytań dotyczących przyjmowania leków przeciwbakteryjnych, ich dawkowania, skutków ubocznych itp.

Antybiotyki są uważane za substancje pochodzenia biologicznego, które są syntetyzowane przez mikroorganizmy i niekorzystnie wpływają na wzrost bakterii i innych drobnoustrojów. Przyjmowanie antybiotyków może stanowić zagrożenie dla zdrowia przyszłego dziecka. Niektórzy przedstawiciele tych substancji są na ogół przeciwwskazani w czasie ciąży, ponieważ mogą powodować różne anomalie rozwojowe, powodując głuchotę i niepełnosprawność dziecka.

Niemniej jednak prawie co druga kobieta w ciąży musi przyjmować antybiotyki, aby zachować życie płodu i zdrowie samej siebie. Na przykład przyszła mama ma odmiedniczkowe zapalenie nerek, w tym przypadku całej ciąży będą towarzyszyły leki antybiotykowe, ponieważ jest to niezbędne leczenie.

Celowość stosowania leków przeciwbakteryjnych określa tylko specjalista. Niemniej jednak każda kobieta powinna znać pewne rzeczy w okresie noszenia dziecka. W szczególności:

  • Leki antybiotykowe są skuteczne tylko przeciwko chorobom bakteryjnym o charakterze zakaźnym. W innych przypadkach leki te są niebezpieczne i szkodzą ciału.
  • Źródła SARS i wirusów grypy są zatem skuteczne w leczeniu antybiotykami w tych warunkach. Warto również zauważyć, że takie substancje biologiczne nie mają działania przeciwbólowego ani przeciwgorączkowego. Nie są lekiem na kaszel (poza tym, przyczyny kaszlu mogą być bardzo różne od infekcji wirusowej do zwiększonej wrażliwości oskrzeli na zewnętrzne czynniki drażniące), nie pomagają w zaburzeniach jelitowych (ponieważ mogą mieć także różne „korzenie”), nie leczą zmian grzybiczych (infekcje grzybicze skóry, pleśniawki). W tym drugim przypadku stosuje się specjalne preparaty o wąskiej specyficzności.
  • Należy również pamiętać, że przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przed poczęciem nadal wpływa na plemniki i jaja, powodując rozwój patologii embrionalnych.
  • Niepożądane, powiedziałbym, jest przeciwwskazane, biorąc antybiotyki w pierwszych trzech miesiącach ciąży (zwłaszcza od trzeciego do szóstego tygodnia), ponieważ w tym okresie wszystkie organy i układy dziecka są układane. Jeśli istnieje pilna potrzeba do 5 tygodni ciąży, przepisuje się antybiotykoterapię z najwyższą ostrożnością, a leczenie przyszłej mamy przeprowadza się pod ścisłym nadzorem specjalistów w zakresie jej stanu i stanu płodu. Warto jednak pamiętać, że po zakończeniu terapii leki będą nadal wywierać szkodliwy wpływ na narządy przyszłego dziecka, ale bez powodowania u niego zniekształceń.

Dlatego, jeśli matka ma infekcję, która nie zagraża jej zdrowiu lub zdrowiu płodu, lepiej jest przeprowadzić leczenie po dwudziestu czterech tygodniach ciąży. W tej sytuacji, jeśli lekarz przepisze Ci antybiotykoterapię, powinieneś wyjaśnić całą jej wykonalność. Głównymi powodami stosowania antybiotyków w czasie ciąży są ostre infekcje jelitowe, odmiedniczkowe zapalenie nerek (lub zapalenie tkanki nerkowej), zakażenia przenoszone drogą płciową, a także różne poważne choroby, na przykład choroby zapalne, septyczne (powikłane ARVI, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok, zapalenie płuc) i inne choroby związane z aktywnością bakterii chorobotwórczych. Podczas porodu choroba ma poważniejszy przebieg niż w stanie normalnym, więc konieczne jest rozpoczęcie leczenia tak szybko, jak to możliwe.

Jeśli w okresie noszenia dziecka antybiotyki są po prostu konieczne, musisz sam zrozumieć niektóre zasady ich przyjmowania:

  • Jeden lub inny rodzaj leku może być przepisany tylko przez lekarza prowadzącego (bez samoleczenia!), Biorąc pod uwagę warunki jego stosowania, ogólny stan zdrowia kobiety.
  • Zanim lekarz przepisze antybiotyk, należy szczegółowo poinformować specjalistę o wszelkich problemach zdrowotnych, które występują przed ciążą, predyspozycjach genetycznych, a szczególnie ważne jest mówienie o reakcjach alergicznych.
  • Podczas odbioru surowo zabrania się zmiany czasu trwania leczenia, zmiany dawkowania itp., W przeciwnym razie można zmniejszyć jego skuteczność.
  • W przypadku oczywistych skutków ubocznych przy przyjmowaniu antybiotyków, jak również wszelkie odczucia dyskomfortu z ich stosowania należy natychmiast porzucić.

Wpływ leków przeciwbakteryjnych podczas ciąży Według licznych badań stwierdzono, że antybiotyki nie wpływają na aparat genetyczny lub dziedziczny, nie powodują wystąpienia wad wrodzonych. Niemniej jednak niektóre rodzaje antybiotyków mogą powodować działanie embriotoksyczne, objawiające się upośledzoną czynnością nerek, zaklinowaniem zębów, uszkodzeniem nerwu słuchowego itp.

We wczesnych etapach ciąży leki te są ściśle ograniczone do stosowania i są przepisywane z wielką ostrożnością. Preparaty penicylinowe (amoksycylina, oksacylina, ampicylina, amoksycyl itp.) Są uważane za najbardziej korzystne do leczenia. Nawet przy długotrwałym stosowaniu nie przyczyniają się do rozwoju nieprawidłowości w rozwoju płodu. Ale mają też swoje wady, między innymi odporność niektórych mikroorganizmów na nie. Innymi słowy, terapia tymi lekami w przypadku niektórych chorób może nie być całkowicie skuteczna.

Jeśli antybiotykoterapia jest potrzebna na wczesnym etapie ciąży, lekarz, oceniając wady i zalety, może przepisać przyszłe antybiotyki z grupy cefazoliny (ceftriakson, cefazolina itp.). Są zwykle przepisywane na poważne choroby, takie jak zapalenie płuc. W przypadku chorób laryngologicznych preparaty do wczesnej ciąży są przepisywane do stosowania miejscowego, gdy tylko jest to możliwe. Na przykład lek Bioparox może być bezpiecznie stosowany w dowolnym momencie.

W drugiej połowie niosąc opcje antybiotyków dla niemowląt, które mogą być używane w tym czasie, znacznie więcej, powinny one być wyznaczone tylko przez wiodącego eksperta.

Antybiotyki zabronione podczas ciąży.

  • Tetracyklina, doksycyklina, ponieważ mają toksyczny wpływ na wątrobę płodu, a także gromadzą się w kościach.
  • Cyprofloksacyna, Nolitsin, Tsiprolet - wywierają szkodliwy wpływ na stawy płodu i na każdym etapie ciąży.
  • Furagin, Furamag, Ersefuril - ogólnie, negatywny wpływ na płód.
  • Lewomitsetyna i leki, w których jest obecny, ponieważ wpływa na szpik kostny dziecka, narusza proces tworzenia krwi.
  • Dioksydina - prowokuje powstawanie różnych mutacji i nieprawidłowości w rozwoju dziecka.
    Biseptol - wzrost zamilaet i rozwój dziecka, znacząco zwiększa ryzyko wad wrodzonych.

Antybiotyki i poczęcie Bardzo często zdarzają się sytuacje, w których kobiety były nieświadomie leczone antybiotykami, będąc w pozycji. Jak być w tej sytuacji? Czy to może w jakiś sposób zranić dziecko? Jeśli zastosowany lek należy do grupy bezpiecznej, to wpływ na płód będzie albo miał, albo nie. Jeśli lek pochodzi z grupy zabronionej w okresie rozrodczym, to na wczesnym etapie może się skończyć poronieniem lub lek może wywołać nieudaną aborcję.

W pierwszym przypadku jest tylko jedno wyjście: należy przerwać przyjmowanie antybiotyku i poczekać. Z negatywnym skutkiem leku nastąpi poronienie, ale jeśli płód przeżyje, to w większości przypadków będzie się on rozwijał bez odchyleń.

Aby wykryć przerwaną aborcję, konieczne jest wykonanie badania krwi na obecność hCG i kilka razy. Te same wyniki lub niskie wskaźniki będą dowodem zaprzestania rozwoju płodu. Kolejnym kryterium jest ultrasonografia pochwy przez mniej niż cztery tygodnie.

Pospiesz się zrobić aborcję natychmiast, z obawy przed nieprawidłowościami w rozwoju dziecka, nie jest to warte W końcu, jeśli wystąpił negatywny wpływ leku, zarodek w większości przypadków umiera. Wady rozwojowe zwykle rozwijają się na tle wpływu szkodliwych na późniejszych etapach okresu wzrostu narządów.

Planując ciążę, warto odmówić przyjmowania jakichkolwiek leków, prowadzić zdrowy tryb życia, uprawiać lekkie sporty.

Początek ciąży to czas, w którym kobieta musi uważać na wszystko, co może wpłynąć na jej stan. Stara się dobrze jeść, dużo chodzić, zdobywać więcej pozytywnych emocji. Ale to nie zawsze jest w stanie uchronić się przed chorobą, a więc i lekami. Czy antybiotyki można stosować w leczeniu ciąży we wczesnych stadiach iw jakich?

Przed opóźnieniem: czy istnieje zagrożenie?

Nie można wiedzieć o ciąży, dopóki nie pojawią się pierwsze oczywiste objawy. A jeśli nie było to zaplanowane, najprawdopodobniej objawy pojawią się po pewnym czasie. Wcześniej kobieta prowadzi zwyczajowy tryb życia, w którym leczenie antybiotykami może być również miejscem. A odkrywszy ich stan, wielu ludzi boi się, że nieodwracalnie skrzywdzili ich nienarodzone dziecko, biorąc je.

Eksperci twierdzą, że nie ma podstaw do strachu. Oczywiście embrion na tym etapie rozwoju jest bardzo delikatną substancją. Jeszcze nie uformowana tkanka, która mogłaby ją chronić. A jeśli zapłodnione jajo zostało poddane nieodwracalnym skutkom negatywnym, ciało najprawdopodobniej je odrzuci. To najgorsze, które może zagrozić ciąży. W normalnym rozwoju zarodka tak się nie stanie. Ale sytuacja musi być kontrolowana razem z lekarzem. Specjalista, w celu zapewnienia właściwego śledzenia, może przepisać różne rodzaje badań, które w przeciwnym razie nie byłyby przeprowadzane tak często. Ale porzucenie ich nie jest tego warte, aby nie przegapić możliwej patologii rozwoju płodu.

Choroby, dla których można przyjmować antybiotyki

Przyjmowanie antybiotyków we wczesnej ciąży jest dopuszczalne, jeśli istnieją poważne wskazania do tego, w tym:

  • Odmiedniczkowe zapalenie nerek. Choroba często nawiedza kobiety w tym stanie, zwiększa obciążenie układu wydalniczego przyszłej matki. A to zagraża jej życiu, więc musi zostać wyeliminowane. Leczenie odbywa się w szpitalu.
  • Choroby układu oddechowego. Nie bierz antybiotyku w najmniejszym stopniu. Istnieją środki, które mogą pomóc bez wpływu na płód i nie są antybakteryjne. Ale niezależnie od tego, który organ oddechowy jest dotknięty, każda z infekcji wykazuje kaszel. Bez koniecznego leczenia objaw ten rozwinie się do takiego poziomu, że mogą wystąpić skurcze mięśni gładkich macicy. I to jest bezpośrednie zagrożenie poronieniem. W takim przypadku lekarz może przepisać antybiotyk.
  • Infekcje jelitowe. Inna możliwość przerwania i brak zdolności do wchłaniania składników odżywczych, witamin i pierwiastków śladowych. Lecz diagnoza musi zostać postawiona przez specjalistę, ponieważ żadna biegunka nie jest oznaką zakaźnego pochodzenia choroby.
  • Ropne rany, obrażenia zajmujące dużą powierzchnię uszkodzeń.
  • Zakażenia wywołane przez określone patogeny. Są to bruceloza, borelioza itp. Nic poza antybiotykami nie może się ich pozbyć. Choroby te stanowią zagrożenie dla życia matki i są przenoszone na płód.
  • Zakażenie krwi Jest to również stan zagrażający życiu, którego nie można usunąć w żaden inny sposób;
  • Wiele wody. Zwiększona ilość płynu owodniowego może być spowodowana infekcją. Wtedy żadne antybiotyki nie mogą zrobić, ponieważ w przeciwnym razie istnieje zagrożenie zakażenia płodu.
  • Zapalenie pęcherza moczowego Zapalony pęcherz staje się tak z powodu infekcji, która może rozprzestrzenić się na narządy rozrodcze. Jest to niebezpieczne dla płodu i ciąży, dlatego wskazane jest leczenie antybiotykami.

W każdym przypadku jego brak może prowadzić do poważniejszych wyników niż stosowanie narkotyków. Powinny być wyznaczane tylko przez specjalistę, który określi dawkę i czas trwania terapii.

Nie można stosować antybiotyków na zwykłe przeziębienia, najmniejszą niedyspozycję, gorączkę, jak wielu dawniej.

Jakie leki są dopuszczalne w ciąży

Wśród wielu środków przeciwbakteryjnych są te, które mogą być stosowane przez kobiety w ciąży. Ale ich powołanie jest przywilejem lekarza, niezależne używanie jest niedopuszczalne. W każdym razie są to silne leki, które są pokazywane tylko wtedy, gdy nic innego nie można zastąpić nimi.

Dozwolone antybiotyki we wczesnej ciąży:

  • Związany z grupą penicylin. Oprócz samego leku jest to również Ampicillin, Amoxiclav, Amoxicillin. Mają zdolność przenikania przez łożysko, ale negatywny wpływ na płód podczas ich stosowania nie jest zaznaczony. Ważną zaletą tej grupy leków jest to, że są one szybko wydalane przez nerki, nie uszkadzając ich komórek;
  • Zawarte w grupie cefalosporyn. Ceftriakson, cefiksym, cefazolina, cefotaksym, ceftazydym, cefoperazon, cefepim, cefuroksym można stosować, gdy antybiotyki są potrzebne we wczesnym stadium ciąży. Ich składniki są wprowadzane przez łożysko w niewielkich ilościach i nie są w stanie zaszkodzić jego rozwojowi;
  • Erytromycyna, Josamycyna, Spiramycyna mogą również przyjmować kobiety w ciąży w pierwszym trymestrze ciąży. Bariera łożyska nie jest przeszkodą w przenikaniu ich składników do płodu, ale nie jest w stanie powodować anomalii w jego rozwoju;
  • Reprezentowanie grupy makrolidów Azytromycyna, Hemomitsin, Zitrolid, Sumamed, Klarytromycyna. Ich negatywny wpływ na zarodek nie jest wykrywany, ale leki te są przepisywane tylko w ostateczności. Mogą mieć silny efekt uboczny na organizm przyszłej matki. Jeśli antybiotyki z tej listy są stosowane we wczesnej ciąży, wymagany jest ścisły nadzór medyczny.

Radzimy przeczytać artykuł na temat witamin i kontroli, które są przepisywane w pierwszym trymestrze ciąży. Na tej stronie dowiesz się o niezbędnych testach i liście witamin niezbędnych dla Twojego dziecka.

Jakie środki przeciwbakteryjne są zakazane w pierwszych miesiącach ciąży

Biorąc pod uwagę działania niepożądane i toksyczność składników niektórych antybiotyków, wiele z nich nie jest kategorycznie zalecanych do stosowania we wczesnym okresie:

  • Leki należące do grupy aminoglikozydów. Są to Neomycyna, Gentamycyna, Amikacyna. Łatwo przenikają do tkanek płodu, pozostawiając je z toksycznymi substancjami niż wywołują poważne wady rozwojowe;
  • Preparaty tetracykliny. Są to tetracyklina i doksycyklina. Fundusze te mają również tendencję do osiedlania się w komórkach płodu, powodując nieodwracalne zmiany. Tetracykliny mają negatywny wpływ na wątrobę przyszłej matki;
  • Nitrofurany, które obejmują furazolidon i furadoninę stosowane w chorobach układu moczowego. Te antybiotyki we wczesnej ciąży, konsekwencje negatywnego charakteru to głównie płód, stając się przyczyną nieodwracalnych zmian w jego tkankach;
  • Fluorochinolony. Antybiotyki należące do tego gatunku, to jest cyprofloksacyna, abaktal, floxal, są również wprowadzane do tkanki płodu, powodując zaburzenia rozwojowe.

Możliwe zagrożenie

Pierwsze miesiące rozwoju płodu są szczególnie ważnym okresem. To czas tworzenia wszystkich jego organów i systemów. Już w drugim lub trzecim tygodniu pojawiają się podstawy nerwowe, wydalnicze, oddechowe, trawienne, krążeniowe. Przez miesięczny wiek zarodka ma kręgosłup i układ mięśniowy. Tworzenie się mózgu rozpoczyna się w piątym tygodniu, a łożysko, zaprojektowane do odżywiania i ochrony płodu, powstaje dopiero od szóstego. Dlatego działanie antybiotyków może być decydujące dla zdrowia przyszłego niemowlęcia. Każdy z leków ma wiele skutków ubocznych, które mogą przynieść nieprzewidywalne skutki dla kruchego nowego życia. Ponadto antybiotyki są znane ze swojej toksyczności nie tylko w stosunku do bakterii, ale także komórek. Ich własność może zakłócać prawidłowy rozwój wątroby, nerek, narządów słuchu. Ich negatywny wpływ będzie na odporność przyszłego dziecka.

Dla kobiet przyjęcie nie jest daremne. Oprócz efektu terapeutycznego, antybiotyki wywołują reakcje skórne, zaburzenia trawienia, które mogą zakłócać ogólne samopoczucie i zdolność do wchłaniania niezbędnych składników odżywczych. Powodują zaburzenia żołądkowe, nasilają objawy zatrucia.

Ważne jest, aby antybiotyki mogły zmniejszać skuteczność wielu innych leków, które kobieta w ciąży musi stale przyjmować. I nie ma znaczenia, w jaki sposób lek jest wprowadzany do organizmu: doustnie, dożylnie lub domięśniowo, doodbytniczo lub dopochwowo.

Jaka jest szkoda

Istnieją niebezpieczne konsekwencje przyjmowania antybiotyków we wczesnej ciąży, co zagraża zarówno samej sytuacji, jak i embrionowi. Mówi się już, że niekontrolowane użycie może spowodować jego przerwanie. Wynika to nie tyle z niezdolności kobiecego ciała do znoszenia ciąży, co z powodu nieprawidłowości płodowych. Zmiany w tkankach spowodowane lekami powodują, że embrion jest nieopłacalny. Toksyczność leków odgrywa w tym negatywną rolę.

Jak pewne grupy antybiotyków wpływają na komórki w organizmie.

Przed zastosowaniem antybiotyków na wczesnym etapie ciąży, niż jest to niebezpieczne dla dziecka o określonej ekspresji, każda przyszła mama powinna wiedzieć:

  • Aminoglikozydy mogą prowadzić do wrodzonej głuchoty niemowlęcia, jak również ciężkiej choroby nerek;
  • Tetracykliny zapobiegają prawidłowemu metabolizmowi minerałów, więc dziecko może cierpieć przez całe życie. Preparaty z tej grupy negatywnie wpływają na powstawanie pierwotności tych narządów. Wrodzona choroba wątroby jest także „zaletą” tetracyklin;
  • Antybiotyki fluorochinolowe we wczesnej ciąży doprowadzą do zaburzeń w tworzeniu tkanki kostnej i chrzęstnej przyszłego niemowlęcia;
  • Metronidazol, Metrogyl, Trichopol mogą dalej powodować powstawanie złośliwych guzów u dziecka, jak również wady w rozwoju mózgu, kończyn i narządów rozrodczych;
  • Sulfonamidy wywołują zaburzenia w tworzeniu układu krwiotwórczego płodu;
  • Przyjmowanie nitrofuranów zapewni nieprawidłowości w rozwoju układu moczowego zarodka.

Nie jest to cała lista możliwych szkód spowodowanych niekontrolowanym przyjęciem i niewłaściwym wyborem antybiotyków podczas wczesnej ciąży. Udowodniono, że odporność kobiety na cały jej okres ulega zmniejszeniu, ponieważ wszystkie jej zasoby mają na celu noszenie. Jedną z oznak tego jest zmiana kwasowości pochwy. Przyjmowanie antybiotyków we wczesnej ciąży może sprzyjać rozmnażaniu w narządzie grzyba, a tym samym pojawieniu się pleśniawki. Świąd i pieczenie śluzowego, nieprzyjemnie pachnącego wydzieliny nie doda komfortu w tym stanie. Trudniej jest pozbyć się pleśniawki podczas ciąży, ponieważ wiele leków przeciwgrzybiczych jest również zabronionych. Ponadto istnieje niebezpieczeństwo powrotu infekcji, a tym samym zakażenia nią podczas narodzin dziecka.

Jak zażywać leki w ciąży, aby zminimalizować szkody

Jeśli pijesz antybiotyki we wczesnej ciąży, powinieneś przestrzegać kilku zasad:

  • Jeśli źle się czujesz, powinieneś zostać zbadany przez specjalistę i powierzyć mu wybór leku, a nie brać tego, co kiedyś pomogło;
  • Poinformuj lekarza o wszystkich dostępnych problemach zdrowotnych, w tym wcześniej zaobserwowanej alergii na leki;
  • Przestrzegać przepisanej dawki leku;
  • Przestrzegać warunków leczenia, bez anulowania leków bez zezwolenia i nie próbując „zaopatrzyć się w dyżury” na dłużej;
  • Używaj oryginalnych leków do terapii, a nie leków generycznych;
  • Jeśli zauważysz efekt uboczny, poinformuj o tym lekarza;
  • Nie odmawiaj leczenia w szpitalu, jeśli wymaga tego specjalista.

Nie jest tajemnicą, że wiele kobiet musiało zażywać antybiotyki w czasie ciąży we wczesnym stadium. Dlatego, jeśli istnieje poważne świadectwo i recepta lekarza, nie należy „okazywać heroizmu” i odmawiać ich używania. Może to spowodować jeszcze większe szkody dla dziecka. Akceptacja zatwierdzonych leków w optymalnej dawce złagodzi infekcję, nie zapobiegnie dalszej ciąży i prawidłowemu rozwojowi płodu.