Częściowa utrata słuchu w jednym uchu

Zdolność słyszenia odgrywa kluczową rolę w naszym życiu. Przecież dzięki pomocy słuchu dostrzegamy wiele informacji i komunikujemy się ze sobą. Odpowiednio, zmniejszenie nasilenia słuchu wpływa na ogólną jakość życia, a jeśli zdolność do słuchania i znikania całkowicie, jest porównywalna z katastrofą. Naruszenie aparatu słuchowego może być spowodowane różnymi czynnikami, ale w większości przypadków można je z powodzeniem skorygować częściowo lub całkowicie. Dowiedzmy się, dlaczego w jednym uchu może wystąpić częściowa utrata słuchu, co zrobić, gdy wystąpi taki problem.

Utrata słuchu w jednym uchu może być różna. Lekarze rozróżniają pięć stopni ubytku słuchu:

- łatwy;
- medium;
- ciężki;
- głęboki;
- pełna lub głuchota.

Około ośmiu procent ludzi cierpi na spadek ostrości słuchu, a to tylko oficjalne dane. Ale w rzeczywistości liczba ta jest nieco wyższa, ponieważ nie każdy, kto napotkał taki problem, ubiega się o pomoc doktorską. Drugi słyszy normalnie, a jakaś utrata dźwięku do ucha po pewnym czasie staje się nawykiem...

Przyczyny utraty słuchu w jednym uchu

W niektórych przypadkach utrata słuchu z powodu naruszenia dźwięku przez ucho zewnętrzne i środkowe. Podobny problem może wystąpić, jeśli kanał słuchowy jest zamknięty zatyczkami siarki. Siarka jest tajemnicą naturalną, ale w przypadku chorób aparatu słuchowego, mechanicznego podrażnienia lub nieodpowiedniej pielęgnacji może się gromadzić, tworząc gęste zatyczki.

Również dość często zakłócenia dźwięku są zakłócane z powodu wpadnięcia do kanału słuchowego ciał obcych. Sytuacja ta jest szczególnie charakterystyczna dla małych dzieci i wymaga poszukiwania pomocy laryngologicznej.

W niektórych przypadkach jednostronna utrata słuchu występuje z umiarkowanym nieżytem lub ropnym zapaleniem ucha. Jeśli na powierzchni błony bębenkowej utworzył się ropień, który następnie otworzył się i utworzył otwór, osoba może całkowicie przestać słyszeć. Przywrócenie słuchu następuje po uzdrowieniu dołka lub po zabiegu. Warto zauważyć, że jeśli w procesie gojenia się błony bębenkowej rozwija się gruba lub duża blizna, u osoby może rozwinąć się uporczywe jednostronne pogorszenie ostrości słuchu.

Utratę słuchu w jednym uchu można również wytłumaczyć urazem błony bębenkowej spowodowanym bezmyślnym majstrowaniem w uszach, uderzeniem fali dźwiękowej lub wysokim ciśnieniem. Taki problem mogą napotkać ci, którzy otrzymali ostry cios w ucho dłonią, a także myśliwi, którzy usłyszeli strzał nad uchem lub nurkowie.

W niektórych przypadkach normalny przepływ dźwięku jest zakłócany z powodu obecności wrzodów o znacznych rozmiarach w kanale słuchowym.

Między innymi jednostronna utrata słuchu może być spowodowana przez uszkodzenie nerwu słuchowego, na przykład spowodowane infekcją bakteryjną lub wirusową. Utrata dźwięku częściowa dla jednego ucha może rozwinąć się z grypą, ARVI, różyczką, świnką, zapaleniem opon mózgowych itp.

Czasami częściowa utrata słuchu z jednej strony jest konsekwencją toksycznego działania leków reprezentowanych przez środki przeciwbakteryjne, leki przeciwnowotworowe, kwas acetylosalicylowy, chininę itp. Również różne pierwiastki chemiczne w miejscu pracy, alkohol i nikotyna mogą odgrywać rolę środka trującego.

Jednostronna utrata słuchu może wystąpić z powodu urazowego uszkodzenia mózgu, które powoduje obrzęki, zakłóca normalne krążenie krwi, a także prowokuje rozwój krwotoków - naczyń włosowatych i tętniczych.

Czasami utrata słuchu z jednej strony powstaje u ludzi z powodu specyfiki ich działalności zawodowej - z powodu nadmiernego hałasu, urazów akustycznych i wibracji.

U osób starszych jednostronne zmniejszenie ostrości słuchu można przypisać nadciśnieniu, zmianom w aparacie słuchowym związanym z wiekiem, zaburzeniom krążenia i udarowi.

W niektórych przypadkach lekarze nie byli w stanie znaleźć przyczyn ostrego i niewyjaśnionego spadku ostrości słuchu. W tym przypadku pacjent powinien myśleć o sobie, kogo nie chciał słyszeć przez długi czas, i być może z tego wynikła autohipnoza, która doprowadziła do osłabienia słuchu.

Co zrobić z jednostronnym ubytkiem słuchu?

W każdym razie, jeśli czujesz, że stałeś się gorszy, by słyszeć, lepiej nie wahaj się i szukaj pomocy u wykwalifikowanego otolaryngologa. Lekarz przeprowadzi pełne badanie i może wysłać Cię do konsultacji z innymi wąskimi specjalistami. W większości przypadków jednostronny ubytek słuchu może zostać skorygowany, zwłaszcza w odpowiednim czasie.

Najczęstszą przyczyną zmniejszonej ostrości słuchu są zatyczki siarki. Są one dość szybko i łatwo usuwane w biurze w ENT. Kilka dni przed usunięciem specjalista może zalecić, aby nadtlenek wodoru kapał do kanału słuchowego, a samo jego usunięcie pociąga za sobą nadmuchiwanie uszu według Politzera lub wymywanie korków.

Często występuje również częściowa utrata słuchu na tle zapalenia ucha. Z nieżytową postacią choroby można sobie z tym poradzić za pomocą prostych lokalnych kropli - Otipaksa lub Albutsida. Jeśli lekarz odkrył dodanie ropnego procesu, stosuje się środki przeciwbakteryjne, na przykład miejscowe - w postaci kropli (Polydex) lub ogólnoustrojowe - w postaci tabletek lub zastrzyków (makrolidy, cefalosporyny lub fluorochinolony). Jeśli nastąpi perforacja błony bębenkowej, użycie kropli jest absolutnie niemożliwe.

W niektórych przypadkach zmniejszenie nasilenia słuchu wymaga operacji. Dlatego z pojawieniem się takiego objawu lepiej nie wahać się i szukać pomocy lekarskiej.

Głuchota (wrodzona, nabyta): przyczyny, diagnoza, sposób leczenia

Upośledzenie słuchu może być reprezentowane przez dwie grupy chorób: głuchotę i utratę słuchu. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) cierpi na nią 5% ludności świata. Są to 328 milionów dorosłych i 32 miliony dzieci. Istnieje kilka powodów głuchoty, począwszy od dziedziczności i kończąc na procesach zapalnych.

Głuchota może być wrodzona i nabyta. Niektóre z jego typów są uleczalne, inne niestety nie. Programy rehabilitacyjne odnoszą największe sukcesy dzięki wczesnemu wykrywaniu głuchoty i wczesnemu kontaktowi ze specjalistą.

Głuchota i utrata słuchu: jaka jest różnica?

Różni specjaliści mogą klasyfikować ubytek słuchu na różne sposoby. We współczesnej praktyce rosyjskiej zwyczajowo dzieli się ją, w zależności od zakresu postrzeganych decybeli, na:

W pierwszych dwóch formach mówią o utracie słuchu, aw drugim - o głuchocie. Również utrata słuchu może być jednostronna i obustronna. Gdy obustronna ciężka głuchota jest przypisana do grupy niepełnosprawności pacjenta III lub II.

Praktycznie te dwie choroby różnią się tym, czy dana osoba jest w stanie odróżnić skierowaną do niego mowę, czy nie. Jeśli pacjent nie słyszy, kiedy dosłownie krzyczy do ucha, jest to głęboka utrata słuchu. Krytyczny próg postrzeganej intensywności dźwięku dla ubytku słuchu wynosi 25 dB, dla głuchoty - 80 dB. Oddzielnie występuje choroba, taka jak wrodzony głuchy mutizm, w którym osoba nie jest w stanie postrzegać dźwięków.

Przyczyny głuchoty

Głuchotę można powiązać z dwoma głównymi typami przyczyn:

1. Naruszenie dźwięku, ja. problemy w tej części układu nerwowego, która jest odpowiedzialna za przesyłanie sygnału z ucha do mózgu. Taka głuchota jest nazywana przewodzącą.
2. Zaburzona percepcja dźwięku. Za tymi patologiami stoją problemy bezpośrednio związane z analizatorem słuchowym (ucho i nerwy w nim zlokalizowane). W tym przypadku choroba nazywana jest niedosłuchem odbiorczym lub odbiorczym.

Ponadto przyczynami głuchoty mogą być:

Pierwsza grupa obejmuje:

1. Niedotlenienie płodu w czasie ciąży i po urodzeniu.
2. Żółtaczka w okresie noworodkowym.
3. Niektóre choroby matki w czasie ciąży, w szczególności kiła, różyczka.
4. Choroby dziedziczne powodują utratę słuchu w około 30% przypadków. Obecnie otwartych jest około stu genów głuchoty, które mogą znajdować się w dowolnym z chromosomów innych niż płciowe.
5. Przyjmowanie przez matkę w czasie ciąży leków o działaniu ototoksycznym.

Nabyta głuchota może rozwinąć się w wyniku następujących czynników:

• Choroby zapalne ucha - zapalenie ucha.
• Otrzymywanie leków o działaniu ototoksycznym.
• Urazy, obecność ciał obcych w kanale słuchowym.
• Długa ekspozycja na hałas. Próg takiego promieniowania wynosi 70-75 dB i 4000 Hz.
• Naruszenie komórek nerwowych kanału słuchowego z powodu zmian związanych z wiekiem.

Metody diagnostyczne stosowane w audiologii

Pierwszym krokiem lekarza jest zebranie historii pacjenta. Dlatego też, nawet jeśli specjalista nie zada wszystkich niezbędnych pytań, ważne jest, aby zwrócić uwagę na następujące oznaki głuchoty w recepcji:

1. Choroby zapalne poprzedzające utratę słuchu;
2. Przeniesione urazy uszu i głowy;
3. Obecność szumu w uszach i jego charakteru;
4. Obecność tymczasowych lub stałych objawów, takich jak zawroty głowy i nudności;
5. Lepsze słyszenie przy pewnych czynnikach, na przykład w hałaśliwym otoczeniu.

Następnie zazwyczaj przeprowadza się badanie dotyczące postrzegania przez pacjenta szeptania i głośnej mowy konwersacyjnej. W trakcie tego lekarz prosi o powtórzenie słów, które wywołuje z różnych stron iw różnych odległościach od pacjenta.

Testy kamertonu pomagają dokładniej zdiagnozować stopień uszkodzenia słuchu. Lekarz przesuwa brzmiący kamerton wzdłuż małżowiny usznej i określa u pacjenta, w której pozycji słyszy lepiej, a także czas, w którym postrzega dźwięk. Testy pozwalają oddzielić patologie przewodzące i sensoryczne.

Przewodzenie dźwięku badane przez audiometrię. Aby to zrobić, użyj specjalnych urządzeń - audiometrów. Testy przeprowadzane w pomieszczeniach z izolacją akustyczną. Pacjenci słyszą dźwięki o różnych częstotliwościach i objętościach i określają swoje postrzeganie. Umożliwia to ustalenie stopnia patologii, a także obszaru, w którym przewodzenie jest zaburzone.

W dzieciństwie zaleca się stosowanie testów diagnostycznych w formie gry. Przed rokiem dźwięki powinny być interesujące dla dziecka (jego imię, kocie miauczenie, szczekanie psa, dziecięce piosenki znane małemu pacjentowi).

Programy leczenia i rehabilitacji

Większość metod leczenia głuchoty dla obywateli rosyjskich jest obecnie albo trudno dostępna, albo nieskuteczna. Dlatego głównym sposobem zwalczania choroby są środki rehabilitacji pacjentów. Sprowadzają się do dwóch głównych metod:

• Aparaty słuchowe;
• Nauczanie pacjenta czytania warg.

Obecnie prowadzone są aktywne badania w zakresie korekcji wrodzonych chorób u niemowląt spowodowane niedotlenieniem płodu. MedPortal pisze: „Pozytywne wyniki leczenia głuchoty neurosensorycznej komórkami macierzystymi myszy doprowadziły Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do rozpoczęcia badań bezpieczeństwa (faza I) i skuteczności (faza II) tego leczenia w małej grupie dzieci”. To może w przyszłości dać szansę głuchym dzieciom na prowadzenie pełnego życia.

Leczenie zachowawcze

W przypadku niewielkiej głuchoty następujące strategie terapeutyczne mogą pomóc:

1. Elektrostymulacja. Mechanizm jego wpływu na dotknięte struktury ucha i włókien nerwowych nie został jeszcze w pełni wyjaśniony. Wiadomo tylko, że prąd elektryczny może poprawić pracę mięśnia strzemiączkowego, nerwów V, VII i X, a także ucha wewnętrznego. Ponadto niektóre urządzenia wytwarzające prąd do celów terapeutycznych (Etrans, Transair, Neurotrans) są w stanie stymulować produkcję endorfin, wpływając na odpowiednią sekcję mózgu. Substancje te wzmacniają procesy naprawcze, regeneracyjne w całym ciele, w tym w odniesieniu do układu nerwowego i ucha.
2. Akceptacja peptydów opioidowych, jak również peptydów neurosensorycznych ludzkiej surowicy. Badania poświęcone badaniu ich aktywności w niedosłuchu czuciowo-nerwowym przeprowadzono w Rosji pod koniec lat 90. ubiegłego wieku. W tych latach wykazano, że mają one pozytywny wpływ na funkcję słuchu, ale mechanizm ich działania nie został jeszcze zidentyfikowany.
3. Akceptacja surowic biostymulujących i leków przeciwutleniających (Bioselen, Audioinvit). Leki te pomagają przywrócić uszkodzone struktury ucha. Ich działania są obecnie aktywnie badane. Wykazano, że Audioinvit jest w stanie poprawić słuch pacjentów z odwracalnymi zmianami w 61% przypadków, a także zwiększa skuteczność aparatów słuchowych. Obecnie lek jest trudny do znalezienia na otwartym rynku, ale niektóre kliniki praktykują jego stosowanie.

To ważne! Leczenie głuchoty lekami lub przy pomocy fizykometrów ma sens z jednostronną zmianą.

Innym wskazaniem jest nabyta natura choroby. Na przykład komórki ucha wewnętrznego i środkowego, uszkodzone po zapaleniu ucha środkowego, można częściowo przywrócić.

Instalacja aparatów słuchowych

Urządzenie w większości przypadków działa poprzez wzmocnienie brzmiącej mowy. Produkty wysokiej jakości praktycznie go nie zniekształcają, podczas korzystania z innych protez dźwiękowych dźwięk może ulec znacznym zmianom. Nowoczesne modele są w stanie automatycznie regulować głośność, aby uniknąć bólu u pacjenta.

Profesor V. Palchun pisze w jednej z części swojej książki poświęconej temu zagadnieniu: „Największym pozytywnym efektem aparatów słuchowych są ludzie z porażką aparatury przewodzącej dźwięk, mniejszy - z neurosensorycznym ubytkiem słuchu”. Jednak pacjenci z obu tych grup mogą znacznie poprawić jakość życia za pomocą aparatów słuchowych. Protetyka nie jest zwykle wykonywana z głuchotą w jednym uchu, ponieważ zdolność do odbierania dźwięków praktycznie nie cierpi.

Potrzeba korekty głuchoty wynika nie tylko z wygody pacjenta.

To ważne! Z biegiem czasu osoby cierpiące na mowę znacznie się pogarszają, ponieważ tracą zdolność słyszenia siebie.

Dzieci głuche pozostają w tyle, później zaczynają mówić.

Trening czytania warg

Metoda ta była szeroko stosowana w starożytności, najwyraźniej była używana w starożytności, a nie po to, by uczyć głuchych ludzi, ale by wykonywać mistyczne rytuały. Współcześni audiolodzy stosują różne techniki w zależności od wieku i inteligencji pacjenta. Dwie główne metody są analityczne (Schmalz-Fisher) i dynamiczne (Muller). W pierwszym przypadku ludzie z głuchotą najpierw badają spójne położenie ust podczas wymawiania samogłosek, a następnie - dźwięki spółgłoskowe. W metodzie kładzie się nacisk na rozwój i szkolenie uwagi i wizji. W dynamicznej wersji Mullera najważniejsza jest zmiana położenia warg podczas przechodzenia od jednego dźwięku do drugiego.

Jednym z największych problemów jest nauka czytania z ust dzieci głuchych od urodzenia. Rozwój umiejętności mowy i komunikacji jest ważny, ponieważ określają one pod wieloma względami pracę kory mózgowej i, oczywiście, socjalizację dziecka. W Związku Radzieckim praktykowano metodę Rau, która sprowadza się do demonstrowania zdjęć głuchym dzieciom i wymawiania przedstawionych na nich przedmiotów. Ten sam autor opracował zasady nauczania mowy podczas czytania z ust za pomocą korekcji logopedycznej.

Dzisiaj, wraz z metodami Rau, rozwój sensoryczny jest szeroko stosowany przy maksymalnym zaangażowaniu organów zmysłów dostępnych dla dziecka. Praktyka pokazała, że ​​takie ćwiczenia przyczyniają się do stymulacji kory mózgowej głuchych dzieci. Zaleca się również, aby takie dzieci uczyły się czytać tak wcześnie, jak to możliwe, aby stworzyć pełne słownictwo.

Zapobieganie głuchocie

Głównym środkiem zapobiegawczym jest masowe badanie pacjentów w ramach standardowych badań. W Rosji odbywają się one corocznie w większości przedsiębiorstw i organizacji państwowych. Osoby pracujące w warunkach ciągłego hałasu mogą częściej poddawać się badaniom lekarskim. Dzieci są badane przez otolaryngologa w określonych okresach wiekowych, podczas gdy w szpitalu położniczym lub w klinice, badanie przesiewowe audio jest wykonywane w ciągu pierwszego miesiąca, aby zidentyfikować ryzyko głuchoty u każdego konkretnego dziecka.

Podczas choroby konieczne jest unikanie leków ototoksycznych, jeśli możliwe jest stosowanie innych leków. W

To ważne! Powoduje upośledzenie słuchu przy długotrwałym stosowaniu antybiotyków-aminoglikozydów: streptomycyny, neomycyny, kanamycyny, gentomycyny.

Konieczne jest również dążenie do zmniejszenia obciążenia hałasem na ucho. Jeśli to możliwe, należy unikać przenośnych urządzeń do słuchania (odtwarzacz, iPad), ograniczać wizyty w głośnych koncertach, podczas pracy w warsztacie używać zatyczek do uszu.

Innym niespecyficznym środkiem zapobiegania jest terminowe wyleczenie chorób zapalnych ucha - ucha, zapalenia błędnika itp. Przewlekłe zakażenia mogą poważnie uszkodzić zdolność słuchu, prowadząc ostatecznie do całkowitej głuchoty.

Głuchota: przyczyny i leczenie utraty słuchu u dorosłych i dzieci

Utrata słuchu jest poważnym problemem, ponieważ zmniejsza się postrzeganie i rozumienie dźwięków otoczenia. Zjawisko to jest dość powszechne, około 5% populacji cierpi na tę chorobę.

Głuchota

Głuchota to całkowity lub częściowy (utrata słuchu) brak słuchu. W przypadku tej patologii osoba albo nie słyszy wcale, albo utrata słuchu jest tak silna, że ​​niemożliwe jest postrzeganie mowy. W rezultacie osoba nie może normalnie komunikować się z innymi ludźmi, jego jakość życia jest znacznie ograniczona. Ta choroba może być zarówno jednostronna, jak i dwustronna.

Przyczyny utraty słuchu

Podkreślmy główne czynniki prowadzące do utraty słuchu:

• Uraz ucha lub głowy. Nadchodzi przewodząca, a następnie neurosensoryczna głuchota. W takim przypadku słuch może zostać przywrócony, gdy uszkodzenie się zagoi lub podczas leczenia chirurgicznego.
  
• Nadmierny hałas. Długotrwały kontakt z głośną muzyką, hałas przemysłowy w miejscu pracy powoduje uszkodzenie komórek rzęsatych, co prowadzi do głuchoty neurosensorycznej.

Dlaczego słuch staje się gorszy (wideo)

W tym filmie możesz wysłuchać interesujących informacji na temat przyczyn utraty słuchu, zwłaszcza u osób starszych. Również w tym temacie leczenia tej patologii jest nieco dotknięty.

Rodzaje głuchoty i stopień utraty słuchu

Zwyczajowo izoluje się wrodzone i nabyte formy utraty słuchu.

Wrodzona głuchota występuje zwykle w macicy pod wpływem czynników negatywnych:

• Zakażenie u matki podczas ciąży.
  
• Palenie, picie alkoholu w czasie ciąży.
  
• Stosowanie leków, które są toksyczne dla analizatora słuchu w okresie porodu („Levomycetin”, „Aspirin”, „Gentamicin”).
  
• Choroba hemolityczna noworodka.
  
• Rany porodowe.
  

Nabyta utrata słuchu wyróżnia się występowaniem na tle normalnego słuchu, który zmniejsza się pod wpływem pewnych czynników negatywnych. Mogą to być: skomplikowane infekcje, urazy, upośledzone krążenie krwi, nowotwory, długotrwała ekspozycja na hałas przez długi czas.

W zależności od tego, która część analizatora słuchu ma wpływ, wyróżnia się następującą klasyfikację:

• Głuchota odbiorczo-nerwowa. Jest to spowodowane przez cały kompleks patologii. Z tego rodzaju głuchotą człowiek jest w stanie złapać dźwięki. Problem polega na tym, że nie są postrzegane i rozpoznawane przez mózg.
  
• Głuchota przewodząca. W tym przypadku osoba nie słyszy z tego powodu, że dźwięki nie docierają do organu, który jest w stanie przekazać je do mózgu. Przewodzeniowy ubytek słuchu jest przeważnie patologią nabytą. Wrodzone przypadki takiej głuchoty są rzadkie, zwykle związane z jakąś chorobą genetyczną.
  
• Mieszany ubytek słuchu. Jest to połączenie dwóch wymienionych powyżej patologii.
  

Stopień ubytku słuchu

Pierwszy stopień Uważany jest za najłatwiejszy. W tym przypadku próg słyszenia, który łapie ucho, wynosi 26-40 dB. Zdolność słuchu nie jest jeszcze bardzo niska. Pacjent może słyszeć mowę w odległości pięciu metrów. Ale jeśli występują obce dźwięki lub odgłosy, wówczas percepcja mowy już się pogorszy.

Drugi stopień Objawia się w miarę postępu choroby. Słyszalny próg słyszalności mieści się w zakresie 41-55 dB. Pacjent słyszy mowę w odległości 2-4 metrów. Na tym etapie osoba wyraźnie rozumie, że ma problem ze słuchem.

Trzeci stopień Na tym etapie próg odbioru dźwięku wynosi 56-79 dB. Pacjent jest w stanie słyszeć mowę w odległości zaledwie 1-2 metrów. Przy tak poważnej porażce osoba nie może już w pełni się komunikować. Taki pacjent otrzymuje niepełnosprawność. W życiu codziennym używa specjalnego aparatu słuchowego.

Czwarty stopień Na tym poziomie próg dźwięku zwiększa się do 71-90 dB. Pacjent nie słyszy nawet głośnej mowy, z wyjątkiem okrzyków.

Następnie dochodzi do głuchoty, gdy zgodnie z audiometrią próg słuchowy wzrasta powyżej 91 dB.

Diagnostyka

W diagnozie głuchoty niezwykle ważne jest zidentyfikowanie przyczyny problemów ze słuchem, stopnia naruszenia, w celu ustalenia, czy choroba ustępuje lub postępuje.

Badanie przeprowadzane jest przez otolaryngologa. Aby ocenić stan pacjenta za pomocą metody audiometrii mowy. W przypadku wykrycia ubytku słuchu pacjent jest również wysyłany do lekarza słuchu w celu konsultacji.

Do identyfikacji rodzaju ubytku słuchu stosuje się otoskopię, porównawczą ocenę przewodnictwa kostnego i powietrznego (wykonywaną za pomocą widełek strojących). W przewodzeniowej utracie słuchu tympanometria jest wykorzystywana do znalezienia przyczyny.

Elektrokochleografia pozwala zdiagnozować aktywność ślimaka i nerwu słuchowego.

Diagnozę słuchu u niemowląt wykonuje się metodą rejestracji opóźnionej otoemisji akustycznej (TEOAE) i emisji z częstotliwością produktu zniekształceń (DPOAE). Ta prosta i szybka procedura jest wykonywana przez specjalne urządzenie. Inną metodą określania progu słuchu jest metoda potencjałów wywołanych (audiometria komputerowa). Potrafi obiektywnie określić stan funkcji słuchowej.

Wykrywanie problemów ze słuchem na wczesnym etapie (wideo)

Ten film podkreśla znaczenie identyfikacji problemów ze słuchem u dzieci. Podano przykłady urządzeń i technik, które można wykorzystać do diagnozy w tej chorobie.

Leczenie głuchoty u dorosłych i dzieci

Lepiej nie opóźniać leczenia głuchoty, ponieważ przewlekłe formy tej patologii są trudne do leczenia. Przywrócenie funkcji ucha jest możliwe tylko w początkowych stadiach choroby.

Opierając się na badaniach naukowych, można zadeklarować odpowiedzialnie, że szybko rozpoczęte kompleksowe leczenie znacznie poprawi słuch (80%) lub doprowadzi do całkowitego wyleczenia. To oczywiście dotyczy ostrej i nagłej głuchoty. I podlega wczesnej interwencji medycznej. Jeśli mówimy o przewlekłej patologii (starość, zagrożenia zawodowe, nawracające zapalenie ucha), leczenie nie jest już tak skuteczne - średnio około 20%.

W medycynie tradycyjnej istnieją dwa rodzaje leczenia tej choroby: zachowawcza i chirurgiczna.

Leczenie zachowawcze

W przypadku ostrej i nagłej głuchoty konieczne jest leczenie szpitalne. Tam pacjent jest dokładnie badany, znajduje przyczynę i ciężkość choroby. Następnie przepisany jest kurs leczenia, który zwykle zawiera coś z przygotowań do tej listy:

• Antybiotyki o szerokim spektrum działania („Amoxiclav”, „Supraks”, „Cefixime”).
  
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne („Ibuprofen”, „Nurofen”, „Ketonal”).
  
• Leki nootropowe („Piracetam”, „Nootropil”, „Glycine”).
  
• Witaminy z grupy B.
  
• Leki przeciwalergiczne („Suprastin”, „Zyrtec”).
  
• Środki zmniejszające przekrwienie („Furosemid”).
  

Głównymi używanymi formami są krople do uszu.

Oprócz terapii lekowej stosuje się leczenie uzupełniające:

• efekt fizjoterapeutyczny (leczenie prądem, promieniowaniem laserowym, mikroprądami, fototerapią, jonoforezą, darsonwalizacją, UHF);
  
• masaż;
  
• dmuchanie uszu;
  
• ćwiczenia oddechowe;
  
• baroterapia tlenowa - tkankom ciała sprzyja podwyższone ciśnienie atmosferyczne z tlenem.
  

Leczenie chirurgiczne

Istnieje kilka rodzajów interwencji, które służą do korygowania utraty słuchu:

• Myringoplastyka. Wykonywany jest z naruszeniem integralności błony bębenkowej (uszkodzona membrana jest zastąpiona przez błonę syntetyczną).
  
• Protetyka kosteczek słuchowych. Operacja ta jest wykonywana w przypadku naruszenia ich funkcjonowania (zastępowane są syntetycznymi analogami).
  
• Aparat słuchowy (zainstalowany jest nowoczesny aparat słuchowy).
  
• Implantacja ślimaka. Podczas operacji elektrody są wkładane do ucha, które mogą wpływać na nerw słuchowy i przeprowadzać transmisję sygnałów do mózgu. Ta operacja pomaga wyleczyć nawet wrodzoną głuchotę i utratę słuchu. Słuch jest przywracany całkowicie lub częściowo. Ale jest to bardzo kosztowna operacja.
  

W leczeniu ubytków słuchu uczestniczy kilku specjalistów: audiolog, logopeda, defektolog, psycholog dziecięcy.

Niemowlęta z wrodzoną utratą słuchu powinny być leczone już po sześciu miesiącach. Co to może być?

• Terapia mowy Eksperci uczą poprawnie wymawiać dźwięki i słowa.
  
• Nauka języka migowego.
  
• Implantacja ślimaka u dzieci z ciężką postacią niedosłuchu odbiorczego.
  
• Leki wpływające na infekcję.
  
• Leczenie nielekowe: fizjoterapia, pneumomassage błony bębenkowej, akupunktura.
  
• Operacje chirurgiczne mające na celu korygowanie problemów strukturalnych (tympanoplastyka, protezowe kosteczki słuchowe, myringoplastyka).
  

Tradycyjne metody leczenia

Poprawa słuchu metodami ludowymi jest rzeczywiście możliwa, co zostało już udowodnione przez wiele osób. Ale oczywiście przed zastosowaniem tego leczenia należy skonsultować się z otolaryngologiem. Tylko wtedy możesz z powodzeniem rozwiązać problem, stosując terapię lekową i metody leczenia narodowego w kompleksie.

Czosnek Jest to skuteczny naturalny środek, którego używali nawet nasze prababki:

Numer przepisu 1. Czosnek spada. Bierzemy głowę czosnku, wyciskamy z niego sok, a następnie mieszamy z kilkoma łyżkami oleju kukurydzianego. Ten lek należy zaszczepić w trzech kroplach w bolące ucho przez trzy tygodnie. Następnie koniecznie trzeba zrobić przerwę tygodniową, po której można powtórzyć kurs.

Przepis numer 2. Kompresy kamforowe czosnku. Weź kilka ząbków czosnku, zmiel je i wymieszaj z dwiema łyżkami alkoholu kamforowego. Na podstawie tego narzędzia polega na kompresowaniu.

Przepis numer 1 (dla dzieci). Nalewka z alkoholu propolisu. Wymieszać jedną łyżkę oleju roślinnego z dwiema łyżkami 30% alkoholowej nalewki z propolisu. Weź bawełnianą turundę, zwilż je w tym roztworze i trzymaj w uszach przez osiem godzin. Procedury te są wykonywane co drugi dzień przez dwa tygodnie.

Przepis numer 2 (dla dorosłych). Jest bardzo podobny do poprzedniego, jedyną różnicą jest liczba składników i czas ekspozycji leku w uszach. Wymieszać nalewkę z propolisu z olejem roślinnym w proporcji od 1 do 4 i wykonać zatkanie kanałów usznych gazikami nasączonymi tym produktem. Zachowaj je co najmniej 36 godzin.

Liść laurowy. Liść laurowy zawiera substancje czynne, które przyczyniają się do poprawy krążenia krwi w mózgu i narządach słuchu. Ten lek jest często leczony z powodu niedosłuchu odbiorczego.

Przepis: weź kilka suszonych liści laurowych, zmiel je, zalej szklanką gorącej wody. Domagaj się przez trzy godziny. Następnie filtrujemy i zakopujemy pięć kropli trzy razy dziennie w bolącym uchu. Zabieg trwa dwa tygodnie.

Eleutherococcus. Nalewka z Eleutherococcus jest w stanie złagodzić stan zapalny, poprawić odporność. Weźmy dwadzieścia kropli dwa razy dziennie.

Miód z cytryną. Raz dziennie musisz zjeść ćwiartkę cytryny ze skórką, posmarowaną miodem. Plotka może zostać przywrócona za tydzień.

Jeśli masz problem z ubytkiem słuchu, nie spiesz się, aby się zdenerwować. Pamiętaj, że ponad połowa przypadków utraty słuchu może być skutecznie wyleczona, z zastrzeżeniem wczesnej diagnozy i terminowego kompetentnego leczenia. Uważaj na własne zdrowie i nie choruj!

Rodzaje i cechy utraty słuchu prowadzące do głuchoty

Sensacja i rozpoznawanie dźwięków jest ważnym elementem ludzkiej percepcji świata, zapewniając komunikację i wzajemne zrozumienie między ludźmi. Funkcje te są realizowane przez odpowiednie struktury organu słuchu. Gdy ich praca jest osłabiona, częściowe pogorszenie percepcji i transmisji fal dźwiękowych do mózgu - głuchota (hipoacuse) lub całkowita utrata zdolności do wykrywania i odróżniania dźwięków - występuje głuchota. Takie choroby mogą znacznie obniżyć jakość życia ludzkiego i prowadzić do niepełnosprawności.

Funkcje analizatora dźwięku

Dźwięki pojawiające się w przestrzeni otaczającej osobę docierają na powierzchnię błony bębenkowej i są przenoszone przez kościste elementy ucha środkowego do ucha wewnętrznego. Struktury znajdujące się tutaj - ślimak (organ Cortiego), przedsionek i kanały obwodowe tworzą labirynt, w którym drgania dźwiękowe są przekształcane w impulsy nerwowe. Są one przekazywane przez włókna nerwowe do części mózgu odpowiedzialnych za przetwarzanie i rozpoznawanie dźwięków.

Przyczynami utraty słuchu mogą być uszkodzenia struktur zewnętrznego lub środkowego ucha, a także naruszenie funkcji elementów labiryntu. Patologia może dotyczyć obu uszu lub tylko jednego z nich, aby mieć różny stopień nasilenia w tych narządach. Czasami głuchota jest przekazywana z genami. W niektórych przypadkach jest to spowodowane chorobami zakaźnymi lub używaniem narkotyków. Przyczyny głuchoty i utraty słuchu są takie same, rozwój chorób ma również podobieństwa, dlatego uważa się je za kolejne etapy utraty słuchu.

Rodzaje ubytków słuchu

Klasyfikacja głuchoty rozróżnia niektóre typy choroby według szeregu cech - oddziału analizatora słuchu, dotkliwości objawów patologicznych, przyczyn. W miejscu lokalizacji utrata słuchu może być lewostronna - dotyczy lewego ucha, prawostronnego - występują naruszenia ucha po prawej stronie i obustronne - patologia rozciąga się na obie strony aparatu słuchowego.

Istnieją następujące stopnie upośledzenia słuchu:

1. I - światło - próg słyszalności zaczyna się od dźwięków 20–40 dB. Na przykład trudno jest usłyszeć szepty, będące około 2 metrów od osoby mówiącej lub normalnie mówionej mowy z odległości 5 metrów.
2. II - umiarkowany - brak dźwięku do 41–55 dB.
3. III - silny stopień ubytku słuchu - fale dźwiękowe o indeksach mniejszych niż 70 dB nie są rozróżnialne. W tym stanie niepełnosprawność występuje, ponieważ komunikacja między osobą a innymi jest trudna, zaleca się noszenie aparatu słuchowego.
4. IV - bardzo ciężki - brak dźwięku o głośności poniżej 90 dB.
5. V - głuchota - osoba jest w stanie słyszeć tylko wyjątkowo głośny hałas - od 91 dB i wyżej.

Według rodzaju dotkniętej części narządu słuchu istnieje klasyfikacja choroby na następujące typy:

1. Przewodzący - związany z pogorszeniem przewodnictwa fal dźwiękowych przez elementy ucha zewnętrznego i środkowego, odnotowany z naruszeniem ich funkcji lub pojawieniem się barier w odbiorze sygnału akustycznego.
2. Dotknij - pokonaj włókna nerwowe ślimaka;
3. Neural - z tego typu głuchotą występuje nagła utrata słuchu. Ten rodzaj ubytku słuchu, wraz z ubytkiem czuciowym, łączy się w sensoryczny.
4. Środkowa - występuje, gdy zaburzona jest aktywność centrum mózgu przetwarzającego fale dźwiękowe przekształcone w impulsy nerwowe.
5. Mieszane - łączy dwa lub więcej opisanych rodzajów choroby.

W zależności od czasu i przyczyn klasyfikacji wyróżnia się trzy warianty ubytku słuchu: nabyte przez całe życie, dziedziczne - zdolne do przeniesienia na dzieci od rodziców i wrodzone - które rozwinęły się w trakcie rozwoju płodu lub w wyniku urazów, które wystąpiły podczas porodu. Występują ostre (do 1 miesiąca), podostre (nie dłuższe niż 3 miesiące) i przewlekłe (stopniowe, powolne pogorszenie percepcji dźwięków w długim okresie czasu) postaci choroby. Przyczyny i leczenie różnych form głuchoty zostaną omówione dalej.

Przyczyny utraty słuchu lub całkowitej utraty

Przyczyny głuchoty u dzieci zależą od rodzaju utraty słuchu. Pojawienie się dziedzicznej głuchoty jest związane z obecnością pewnych genów w chromosomach, które powodują utratę słuchu. Może to być nie tylko niezależna choroba, ale także jeden z objawów chorób przenoszonych na dzieci od rodziców. Ponadto całkowite lub częściowe upośledzenie słuchu może powodować mutacje występujące w genach, można je również przekazywać dziedzicząc przyszłe potomstwo. Opcjonalnie, dziedziczna głuchota objawia się od samego narodzin dziecka, w 80% przypadków występuje później - w wieku dojrzewania lub w wieku dojrzałym często prowadzi do niepełnosprawności.

Wrodzona głuchota nie jest dziedziczna. Ta patologia występuje z powodu nieprawidłowego formowania płodu w czasie ciąży, jego infekcji porażki. Utrata słuchu u noworodka może być spowodowana wpływem leków przyjmowanych niekorzystnie na nerw słuchowy przez kobietę w ciąży, przez długotrwałe zatrucie organizmu szkodliwymi substancjami zawartymi w zanieczyszczonym powietrzu, dymie tytoniowym, zakładach produkcyjnych. Obecność wrodzonej głuchoty może być związana z uszkodzeniem tkanki mózgowej w momencie urodzenia, głodem tlenu podczas splątania pępowiny wokół szyi dziecka.

Nabyta utrata słuchu może wystąpić w każdym wieku. W przypadku tego rodzaju głuchoty przyczyny zaburzeń mogą być związane z wieloma czynnikami:

• ciężkie choroby górnych dróg oddechowych, na przykład, często występuje utrata słuchu po zapaleniu ucha;
• konsekwencje uszkodzenia elementów konstrukcyjnych analizatora dźwięku dla różnych rodzajów chorób zakaźnych;
• urazy traumatyczne, kontuzje przy działaniu głośnego dźwięku w pobliżu ucha;
• porażka procesu zapalnego nerwu słuchowego, pojawienie się guzów;
• przebywanie w hałaśliwym otoczeniu przez długi czas (pod względem produkcji, placu budowy, autostrady itp.);
• niedostateczny dopływ krwi do narządu słuchu z pogorszeniem krążenia krwi w mózgu;
• stosowanie leków ototoksycznych (niekorzystnie wpływających na słuch).

Jakie czynniki przyczyniają się do rozwoju głuchoty?

Utrata słuchu u osób starszych nazywana jest presbyacusis. Przyczyną wieku głuchego są związane z wiekiem zmiany zwyrodnieniowe komórek rzęsatych ślimaka. Dostrzegają dźwięki dochodzące do kanału słuchowego w celu późniejszej transformacji w impulsy nerwowe. Naukowcy zakładają, że u osób starszych pojawienie się głuchoty lub głuchoty prowadzące do niepełnosprawności jest w większości przypadków związane z miażdżycą. Terminowa diagnoza i leczenie choroby może spowolnić proces patologiczny, a objawy choroby będą mniej wyraźne.

Również utrata słuchu w podeszłym wieku może wynikać z następujących czynników:

• uszkodzenie nerwu słuchowego;
• niższa gęstość kości ucha wewnętrznego;
• śmierć komórek rzęsatych;
• wysokie wartości ciśnienia krwi, choroby układu sercowo-naczyniowego;
• pogorszenie dopływu krwi do narządu słuchu;
• zmiana struktury błony bębenkowej.

Objawowe objawy upośledzenia słuchu

Głównymi objawami głuchoty są pogorszenie percepcji dźwięków, zawężenie spektrum postrzeganych dźwięków, a zakres nierozróżnialnych uszu osoby cierpiącej na utratę słuchu zwiększa się wraz ze wzrostem ciężkości choroby. Jeśli, przy łagodnym stopniu uszkodzenia słuchu, cichej mowy, szelestu, nie słychać wysokich wibracji dźwiękowych, to wraz ze wzrostem nasilenia zakłócenia, pozostaje tylko zdolność do odróżniania niskich dźwięków - hałas transportu ładunku, dźwięk mechanizmów roboczych, uderzenia piorunów.

Objawy przedłużającej się głuchoty - ciągły szum w uszach, uczucie przekrwienia. Nagła głuchota (rodzaj ostrej utraty słuchu) objawia się jako ostra, występująca w ciągu 12 godzin, znaczna utrata słuchu. Tylko jedno ucho może stać się głuche, dzięki całkowitemu zachowaniu funkcji drugiego. Czasami występują zaburzenia aparatu przedsionkowego z objawami nudności i zawrotów głowy. Z łagodnym lub umiarkowanym stopniem ubytku słuchu u dzieci, trudniej jest zauważyć objawy choroby, więc rodzice powinni uważnie monitorować ich zachowanie.

Oznaki głuchoty we wczesnym dzieciństwie mogą być następujące:

• dziecko nie zawsze rozumie przemówienie skierowane do niego i często prosi o powtórzenie tego, co powiedział;
• nie ma reakcji na wysokie dźwięki - ptasi tryl, dzwonek do drzwi lub telefon;
• mowa staje się monotonna, w niektórych słowach nacisk jest ustawiony niepoprawnie;
• dziecko mówi zbyt głośno, szurając podczas chodzenia;
• dziecko jest trudne do utrzymania równowagi, nie reaguje na apel, muzykę;
• zakłóca szum w uszach;
• wrodzona głuchota u dzieci zwykle objawia się milczeniem - niemowlę nie próbuje wypowiadać dźwięków, powtarzać słów wymawianych przez dorosłych.

Metody diagnostyczne

Diagnoza utraty słuchu opiera się na audiometrii mowy i wielu innych badaniach. Aby leczenie choroby zakończyło się sukcesem, konieczne jest zidentyfikowanie jego przyczyn, określenie ciężkości patologii. Oprócz audiometrii, diagnostyka ubytku słuchu może być stosowana z jednej lub obu stron przy użyciu testu Webera. Aby określić rodzaj ubytku słuchu, umożliwia kamerton. Aby znaleźć dotknięty obszar analizatora słuchowego, możesz użyć metody impedancometrycznej.

MRI pomaga wykryć przyczynę głuchoty. Diagnostyka otoskopowa zapewnia badanie kanału słuchowego, określenie stanu błony bębenkowej. Diagnoza z wykorzystaniem dostosowanej audiometrii, tympanometrii i otoemisji akustycznej pozwala na wykrycie objawów ubytku słuchu u niemowląt. Aby wykryć mutacje w genach, przeprowadza się specjalne badanie genetyczne.

Leczenie ubytków słuchu

Leczenie głuchoty należy rozpocząć od pojawienia się pierwszych oznak choroby. Wybierając sposób leczenia utraty słuchu, lekarz bierze pod uwagę czynniki, które spowodowały jego pojawienie się (zaburzenia krążenia, procesy zapalne w wyniku zakażenia, zatrucie substancjami toksycznymi, traumatyczne uszkodzenie tkanki czaszki). W przypadku utraty słuchu spowodowanej zaburzeniami naczyniowymi przepisywane są Cavinton, Cinnarizin, Complamin, Mildronate, Cerebrolysin. Dodatkowo przepisano leki, które normalizują ciśnienie krwi, cholesterol i cukier.

W leczeniu utraty słuchu spowodowanej infekcją lub narażeniem na substancje toksyczne stosuje się kortykosteroidy i toksyny neutralizujące toksyny - Prednisolone, Hemodez. Aby usunąć proces zapalny pomaga nimesulid, poprawić mikrokrążenie w tkankach - Cocarboxylase, Trental. W leczeniu ubytku słuchu, którego rozwój nastąpił po urazie głowy, stosuje się Cavinton, Complamin, Nootropil. Leki te poprawiają krążenie krwi i metabolizm komórkowy.

W przewlekłej formie głuchoty neurosensorycznej leczenie lekami łączy się z procedurami fizjoterapeutycznymi. Leczenie zachowawcze nie zawsze jest w stanie wyeliminować naruszenia w tkankach, które obserwuje się w ciężkich stadiach choroby. W takich przypadkach konieczne jest leczenie metodą chirurgiczną głuchoty. Wskazane jest również leczenie chirurgiczne w przypadku przewodzeniowej utraty słuchu. Aby wyeliminować tymczasową głuchotę, na przykład, jeśli jedno ucho jest głuche, używane są dodatkowe ćwiczenia oddechowe, masaż, akupunktura.

Logopedzi pracują z dziećmi z wrodzoną utratą słuchu, w razie potrzeby dzieci uczą się języka migowego. Po wcześniejszym skonsultowaniu się z lekarzem możesz ćwiczyć leczenie głuchoty za pomocą środków ludowych, stosując przepisy na czosnek, propolis, eleutherococcus, liść laurowy. Środki ludowe w połączeniu z terapią zachowawczą mogą poprawić słuch w łagodnych formach utraty słuchu.

Metody leczenia chirurgicznego

Myringoplasty stosuje się w celu przywrócenia integralności uszkodzonej błony bębenkowej. Jeśli konieczna jest wymiana kosteczek słuchowych, instalowane są protezy z materiału syntetycznego (tympanoplastyka). Operacje te mogą skutecznie przywrócić słuch w przewodzeniowej utracie słuchu. Jak leczyć poważny stopień głuchoty neurosensorycznej: jeśli komórki rzęsate w narządzie Corti nie wydają się być dotknięte, instalowany jest aparat słuchowy, w przeciwnym razie słuch może zostać przywrócony tylko za pomocą implantu ślimakowego. Ten rodzaj leczenia głuchoty jest trudny do wdrożenia i kosztowny, ale może pomóc ludziom z najostrzejszymi stopniami patologii, w tym dziedziczonymi i niepełnosprawnymi.

Utrata słuchu - co to jest: 5 głównych powodów

Upośledzenie słuchu, w którym osoba słabo postrzega dźwięki, jest taką chorobą jak utrata słuchu. Ubytek słuchu jest upośledzeniem słuchu, w wyniku którego osobie trudno jest dostrzec różne wibracje dźwiękowe. W jakich okolicznościach mogą wystąpić problemy ze słuchem i jak je leczyć - czytaj dalej.

Upośledzenie słuchu: przyczyny i leczenie

Problemy ze słyszeniem stają się bardzo powszechne, charakteryzują się spadkiem ostrości percepcji dźwięku. Według badań socjologicznych prawie 400 milionów ludzi cierpi na różnego rodzaju problemy ze słuchem.

Smutnym czynnikiem jest to, że choroba dotyka nie tylko seniorów, ale także niektórych młodych ludzi.

Ludzkie ucho jest w stanie wychwytywać różne częstotliwości pochodzące ze świata zewnętrznego. Ale wielu z nas nawet nie reprezentuje szkód, jakie zwykłe dźwięki mogą wywołać w naszych uszach, na przykład brzęczenie ruchu ulicznego, szum wody i tak dalej. Ponadto opiszę główne powody, dla których nasze ucho zaczyna postrzegać otaczającą nas rzeczywistość gorzej.

Przyczyny ograniczenia funkcjonowania narządu słuchu:

• Zaawansowany etap zapalenia ucha;
• Źle oczyszczone korki z siarką;
• Przynależność do grupy wiekowej osób starszych;
• Praca przy hałaśliwej produkcji;
• Weź pewne antybiotyki.
  Częściowa utrata słuchu jest poważnym problemem dla współczesnych ludzi. Głównym czynnikiem wpływającym na jakość percepcji można nazwać wysokim poziomem hałasu w otaczającej atmosferze. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę dodatkowe obciążenie ucha, na przykład słuchając różnych kompozycji muzycznych przy dużej głośności i za pomocą słuchawek. Leczenie odbywa się za pomocą różnych metod ludowych, środków farmakologicznych i operacyjnej interwencji w zaawansowanych przypadkach.

W przypadku wykrycia zapalenia gruczołu krokowego konieczne są następujące działania:

• Wkraplanie do zatok nosowych spada, zwężając naczynia;
• Mycie nosogardzieli solanką;
• Akceptacja preparatów ziołowych;
• Rozgrzewka;
• Operatywne usuwanie adenoidów.

W przypadku zapalenia ucha ważne jest regularne czyszczenie ucha za pomocą wkraplania leków przeciwbakteryjnych. W przypadku znalezienia wrzenia należy go otworzyć w sposób umożliwiający działanie, a procedury higieniczne należy regularnie przeprowadzać przy użyciu środków przeciwbakteryjnych. Lekarze nazywają możliwą przyczyną zmiany słuchu otosklerozy. W tym przypadku możliwe jest chirurgiczne przywrócenie kanału słuchowego i poprawa regeneracji tkanki kostnej. Stosowane są również bardziej ekstrawaganckie metody - przydatny jest samouzupełnianie małżowin usznych, terapia prowadzona jest za pomocą mikroprądów, które rozwiązują problem radykalnie i skutecznie.

Objawy utraty słuchu

Głównym wskaźnikiem utraty słuchu jest obniżenie jakości postrzegania ekspozycji na dźwięk. Czasami osoba może nawet nie zwracać uwagi na zmiany swojego stanu. Jeśli u dzieci podejrzewa się głuchotę, mogą wystąpić problemy w rozwoju mowy i zdrowia psychicznego dziecka.

Objawami ubytku słuchu są zaburzenia chodzenia, bóle głowy, trudności w zrozumieniu mowy i występowanie nudności.

Bardziej poważne objawy są następujące:

• Utrata orientacji w przestrzeni;
• Zaburzenia chodzenia;
• Bóle głowy;
• Obecność obcego hałasu odbieranego tylko przez pacjenta;
• Trudności w zrozumieniu mowy;
• Występowanie nudności i wymiotów;
• Zmiana specyfiki mowy (głośnik zwalnia, głośność, intonacja i inne cechy nie są kontrolowane).

Głuchota w dzieciństwie charakteryzuje się odpornością na wysokie częstotliwości. Dziecko może więc nie słyszeć rozmowy telefonicznej ani skrzypienia różnych zwierząt. Lekarze opisują następujące rodzaje utraty słuchu. Przewodzący (problem przechodzenia fal dźwiękowych przez ucho zewnętrzne i środkowe. Ten typ choroby jest wynikiem urazu, infekcji i silnego nagromadzenia siarki).

Sensoryka - praca ucha wewnętrznego jest zakłócona, percepcja fal dźwiękowych pogarsza się.

Chroniczny - słuch jest powoli tracony przez długi czas. Ostre - utrata słuchu występuje natychmiast. Mieszane - łączy objawy typów przewodzących i sensorycznych.

Powód utraty słuchu w jednym uchu

Niespodziewany ubytek słuchu w jednym uchu występuje u pacjenta przez jak najmniejszy czas. Nie ma wyraźnej symptomatologii w postaci bólu lub przekrwienia. Częściowa utrata słuchu rozwija się z kilku powodów.

Głuchota jednego ucha ma następujące przyczyny:

• Zwiększone ciśnienie krwi;
• Choroba Meniere'a;
• Choroby zakaźne;
• Podwyższony poziom cukru we krwi;
• Perforacja błony bębenkowej;
• Pracuj w produkcji z wysokimi standardami dźwięku.

Pomimo powyższych objawów przyczyna utraty słuchu w jednym uchu jest dość problematyczna. Najczęściej głuchota jednego ucha występuje u osób starszych.

Nie słyszę jednego ucha: powody

Istnieje ogromna liczba przyczyn zaburzeń funkcjonowania narządu słuchu. Istnieją również wrodzone przyczyny utraty słuchu. Tak więc głuchota rozwija się z powodu występowania kiły u kobiety w ciąży.

Możliwe przyczyny, dla których występuje częściowa głuchota:

• Korek siarkowy, złapany w wąski kanał słuchowy;
• Powikłanie przeziębienia;
• Płyn dostaje się do ucha.

Spadek poziomu słuchu może również wystąpić w wyniku przyjmowania różnych leków. Dlatego, jeśli zamierzasz zażywać jakiekolwiek leki, konieczne jest przestudiowanie instrukcji, a zwłaszcza skutków ubocznych, ale najlepiej skontaktować się ze specjalistą.

Nie można zaprzeczyć, że rozwój lub uszkodzenie słuchu może wpływać na zwykłe zaburzenia hormonalne w organizmie.

Często utrata słuchu występuje w czasie ciąży, ale ten problem nie wymaga specjalnego leczenia i znika sam po urodzeniu dziecka. Tak rzadki przypadek wśród lekarzy nazywa się „rhinosinusopatia”. Podejrzewając pewne oznaki utraty słuchu, lepiej nie leczyć się samodzielnie, ale odwiedzić lekarza laryngologa.

Co to jest utrata słuchu?

Utrata słuchu może oczywiście nastąpić nie tylko przy narodzinach, ale przez całe życie. Problem ten dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych, ale osoby pracujące w „niebezpiecznych” branżach, w których poziom hałasu przekracza dopuszczalną wartość, są najbardziej narażone na problemy ze słuchem. Grupa ryzyka obejmuje także osoby starsze i zapalonych melomanów.

Eksperci są w stanie zidentyfikować kilka opcji utraty słuchu:

• Tymczasowy;
• Stały;
• Nabyte w wyniku urazu głowy.

Dlaczego jest stała głuchota, już się zorientowaliśmy. Spróbujmy zrozumieć, czym jest tymczasowa utrata słuchu, jak się przejawia i jak można go wyeliminować. Jeśli pacjent był w pokoju z dźwiękiem powyżej 80 dB przez długi czas, jego uszy można po prostu położyć.

Z reguły przy takim uszkodzeniu słuch powraca po całym dniu ciszy.

Warto wziąć pod uwagę, że jeśli częściowa utrata słuchu występuje w okresach jednego roku, osoba może całkowicie utracić słuch i jej przywrócenie będzie prawie niemożliwe. O zbliżającej się głuchocie jest pojawienie się w uszach obcego hałasu. Sam w sobie nie może pozbawić słuchu, ale jest w stanie sygnalizować problemy zdrowotne.

Jeśli martwisz się o szumy uszne, trudności w rozpoznawaniu dźwięków, w tym przypadku powinieneś skonsultować się z lekarzem.

Jak organizm sygnalizuje nadchodzące problemy ze słuchem:

• Trudno jest rozpoznać różne dźwięki;
• Trudno jest usłyszeć fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości;
• Mruczenie i krzyki są o wiele łatwiejsze do zrozumienia;
• Pojawia się szum w uszach.

Może być rezonans w percepcji twojego głosu ze względu na uczucie przeciążenia w analizatorze słuchowym. Bardziej powszechny jest ubytek słuchu związany z wiekiem. W tym przypadku na pomoc przychodzą nowoczesne aparaty słuchowe.

Głuchota w jednym uchu: przyczyny

Dlaczego pojawia się głuchota tylko jednego ucha? Oprócz chorób nieżytowych i zaburzeń krążenia krwi, różne reakcje alergiczne i często występujące sytuacje stresowe mogą powodować częściową głuchotę. Przyczyną głuchoty może być również zaniedbanie podstawowej higieny lub poważne obrażenia jednej z boków głowy.

Być może głuchota tylko jednego ucha wynika z faktu, że jeden z analizatorów jest słabo wzbogacony tlenem z powodów anatomicznych.

Istnieją pewne środki zapobiegawcze, aby uniknąć częściowej głuchoty. Dlatego należy monitorować jakość swojej diety, mierzyć poziom cholesterolu we krwi, zaprzestać używania tytoniu i napojów zawierających alkohol, przestrzegać harmonijnego schematu dnia i wykonywać regularne ćwiczenia. Również problemy z kręgosłupem szyjnym i krwawieniem wewnętrznym mogą wywołać głuchotę w jednym uchu. Aby zapobiec problemom ze słuchem, niektóre z wymienionych poniżej środków zapobiegawczych pomogą.

Zapobieganie częściowej lub całkowitej głuchocie:

• Terminowe szczepienia przeciwko różnym chorobom wirusowym i zakaźnym;
• Szczepienie przeciw upierzeniu dziewcząt i kobiet w wieku płodnym;
• Terminowe badanie kobiet w ciąży i ewentualna eliminacja różnych infekcji;
• Diagnostyka słuchu po porodzie u dzieci zagrożonych.

Interesujący fakt: utrata słuchu i głuchota w różnym stopniu zostały już zidentyfikowane u połowy populacji naszej planety. Kiedy człowiek nie słyszy dobrze, jego życie i życie bliskich mu osób staje się znacznie bardziej skomplikowane. I stoją przed pytaniem, co robić i jak wyjść z tej sytuacji.

Jak ubytek słuchu i co to jest (wideo)

Aby uniknąć tego problemu, musisz monitorować swoje zdrowie i nie obciążać ciała powyżej normy. A jeśli masz już jakieś nieprzyjemne objawy, lepiej skontaktować się z doświadczonym otolaryngologiem.