Cechy rozproszonego zwłóknienia płuc: diagnoza i leczenie

Rozlana pneumoskleroza płuc jest zmianą strukturalną w narządzie, w której zachodzi wymiana zdrowej tkanki (miąższu) na tkankę łączną. Choroba jest wtórna i rozwija się po cierpieniu lub zapaleniu, infekcjach. Dotknięte jest całe płuco, patologia jest jednostronna, rzadziej obustronna.

Przyczyny rozlanej pneumosklerozy

Głównymi przyczynami rozwoju rozlanej pneumosklerozy są wcześniejsze choroby:

• procesy zapalne dróg oddechowych o etiologii zakaźnej - zapalenie zatok, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli;
• zapalenie płuc - zapalenie płuc;
• rozstrzenie oskrzeli - ropienie oskrzeli, co czyni je gorszymi;
• grzybica - zakażenie grzybicze narządów;
• zapalenie opłucnej - zapalenie płatów zakrywających płuca;
• gruźlica, kiła;
• sarkoidoza jest chorobą ogólnoustrojową z powstawaniem ziarniniaków w miąższu;
• urazy klatki piersiowej i tkanki płucnej.

Patologia może rozwinąć się z powodu nieodpowiedniego leczenia powyższych chorób. Czynnikiem przyczyniającym się do tego jest naruszenie hemodynamiki w krążeniu płucnym - zmiana prędkości przepływu krwi, ciśnienia w naczyniach, metabolizmu przezskórnego, równości objętości przepływu krwi.

• zaawansowany wiek;
• pacjenci z chorobami naczyń i serca;
• ludzie zagrożeni rozwojem chorób płuc (krzemica) - górnicy, hutnicy, górnicy.

Czynnik dziedziczny odgrywa również rolę w pojawieniu się choroby.

Mechanizm rozwoju choroby

Procesy wymiany normalnego miąższu na tkankę łączną - zwłóknienie płuc - zaczynają się rozwijać przy długotrwałym narażeniu na czynniki negatywne. Obejmują one:

• reakcje zapalne;
• infekcje;
• środki chemiczne, ciała obce;
• alergeny.

Stopniowo w płucach zaczynają dominować zmiany dystroficzne. Elastyczność narządu jest zaburzona, sam miąższ jest zagęszczony przez zwłóknienie (proliferacja włókien łącznych). Płuco jest zdeformowane: zmienia swoje kontury, zmniejsza się, kurczy się.

Takie zmiany strukturalne i stwardnienie nieuchronnie prowadzą do naruszenia głównej funkcji płuc - wymiany gazowej. Krew nie jest w pełni nasycona tlenem, a dwutlenek węgla nie jest uwalniany z płuc. Kapilary płuc nie przepuszczają krwi, a ściany pęcherzyków zapobiegają dyfuzji gazów. W rezultacie u pacjenta rozwija się przewlekła niewydolność oddechowa.

Klasyfikacja chorób

Rozlane zapalenie płuc jest klasyfikowane na kilka sposobów.

W zależności od przyczyny rozwoju zdarza się:

• zakaźne - długotrwałe narażenie na mikroorganizmy chorobotwórcze;
• alergiczny - działanie endogennych i egzogennych czynników alergicznych;
• toksyczne - narażenie na substancje toksyczne pochodzenia organicznego i nieorganicznego;
• dysplastyczny - nieprawidłowy rozwój narządu (czynnik wrodzony lub dziedziczny);
• pneumokoniotyczny - odkładanie się w płucach pyłu przemysłowego i związków chemicznych;
• układ sercowo-naczyniowy - związany z upośledzoną czynnością sercowo-naczyniową.

W zależności od zmian morfologicznych w płucach:

• rozproszone pęcherzykowe - postępujące uszkodzenie pęcherzyków płucnych (jednostka strukturalna płuc);
• siateczkowy limfogenny - nagromadzenie limfy w naczyniach;
• zwłóknienie mięśni oskrzelików i tętniczek - zmiany zwyrodnieniowe mięśni gładkich.

Obraz kliniczny rozlanej pneumosklerozy

Początkowe stadia choroby są prawie bezobjawowe. Pierwszym objawem zmian funkcjonalnych w płucach jest duszność. Objawia się nietrwale i jest zauważalny tylko podczas ciężkiego lub umiarkowanego wysiłku fizycznego. Dlatego osoba nie zwraca uwagi na ten znak.

Drugim ważnym objawem jest suchy kaszel rano po śnie. Szczególnie niepokojący, nie dostarcza, aw ciągu dnia przechodzi bez śladu. To także ludzie nie przywiązują wagi.

Z biegiem czasu znaki te rosną. Duszność występuje przy spokojnym chodzeniu i lekkim wysiłku fizycznym, a kaszel staje się stałym towarzyszem.

Z powodu niewydolności oddechowej, z powodu braku tlenu i zatrucia dwutlenkiem węgla, u pacjentów występują następujące objawy:

• zmęczenie, chroniczne zmęczenie;
• zawroty głowy, bóle głowy;
• zaburzenia snu, bezsenność, senność w ciągu dnia;
• sinica skóry (niebieska);
• umiarkowane obniżenie ciśnienia krwi i kołatanie serca;
• nudności;
• zwiększona częstość oddechów;
• w ciężkich przypadkach obrzęk kończyn.

W końcowych etapach rozlanej pneumosklerozy duszność jest stała, nawet w spoczynku. Kaszel uporczywy, przedłużony, nie przynoszący ulgi. Oddychanie staje się wymuszone - wymaga dużo energii, wymaga dodatkowych mięśni w procesie oddechowym.

Są bóle w klatce piersiowej, najpierw zwężające się, potem spastyczne, naciskające.

Specyficznym objawem rozproszonego zwłóknienia płuc są palce Hipokratesa - końcowe paliczki palców są zdeformowane, paznokcie przypominają „okulary do zegarków”.

Na tle sklerotycznych zmian w płucach następuje zniekształcenie normalnych form klatki piersiowej. Spadają przestrzenie międzyżebrowe, śródpiersie (położenie oskrzeli, aorty i serca) przesuwa się w kierunku chorego płuca.

Zwiększono ciśnienie płucne. Pacjenci mają oznaki choroby płuc serca (powiększenie prawej komory i przedsionka):

• pulsowanie w brzuchu;
• duszność;
• ból w klatce piersiowej, w okolicy serca;
• obrzęk żył szyi;
• niska temperatura ciała;
• szum w uszach, apatia;
• w ciężkich przypadkach, masywny obrzęk, powiększona wątroba, zmniejszona dzienna diureza.

Umiarkowana stwardnienie płuc

W praktyce terapeutycznej zdarzają się przypadki niewielkich zmian miąższu płuc - umiarkowane rozproszone zwłóknienie płuc. Choroba nie jest trudna dla organizmu. Objawia się także dusznością i kaszlem, ale dzięki szybkiemu wykrywaniu nie stanowi zagrożenia dla życia. Przy diagnozowaniu łatwo i dokładnie ustalonym.

Ludzie z umiarkowaną postacią zwłóknienia płuc nie są zaburzeni przez wymianę gazową, nie ma ostrego niedoboru tlenu. Dlatego choroba nie pogarsza jakości życia pacjentów.

Stwardnienie płuc i rozedma płuc

Dotknięte płuco w stwardnieniu płuc pozostaje bez powietrza i jest zagęszczone. U pacjentów z badanym badaniem często ujawnia się przemiana obszarów stwardniałych miąższu i rozedmy płuc - patologiczna ekspansja oskrzelików z destrukcyjnymi zmianami.

Objawy są takie same jak w rozlanej pneumosklerozie. Dodatkowe objawy - osłabione oddychanie, zmniejszone skoki oddechowe (różnica w obwodzie klatki piersiowej podczas inhalacji i wydechu).

Diagnoza choroby

Diagnoza rozlanej stwardnienia płuc obejmuje zestaw środków mających na celu różnicowanie choroby, jej stadiów i form.

Podczas obchodzenia się z pacjentem historia jest starannie zbierana. Dowiedz się, jakie są objawy objawów, subiektywne i obiektywne objawy, czynniki ryzyka (aktywność zawodowa, dziedziczność). Podczas oględzin ogólnych określa się osiadanie i cofanie się ścięgna podobojczykowego i nadobojczykowego.

Podczas osłuchiwania (słuchanie dźwięków za pomocą stetofonendoskopu) - oddychanie jest twarde, słychać suche lub wilgotne grzechotki.

Z perkusją (stukanie obszarów ciała i analizowanie dźwięków) - tępy dźwięk perkusji, podnoszenie dolnych granic płuc, ograniczona ruchliwość marginesu płucnego.

Instrumentalne metody badawcze

• RTG klatki piersiowej - ścianki oskrzeli są zagęszczone, widoczne są siatki i komórki w układzie płucnym, odcięte korzenie (połączenie płuc z narządami śródpiersia), falistość kopuły przepony.
• CT (tomografia komputerowa) - dokładnie określa zmiany strukturalne w bardzo wczesnych stadiach choroby. Wykorzystanie metody oceny aktywności zwłóknienia i stanu zapalnego.
• Bronchografia to prześwietlenie drzewa oskrzelowego za pomocą środka kontrastowego. Badanie pozwala zobaczyć i ocenić szczegółowy obraz stanu oskrzeli. Wykrywa rozstrzenie oskrzeli (rozszerzenie oskrzeli), nowotwory patologiczne (ubytki, torbiele), proces zapalny w tkance płucnej.
• CT angiopulmonography - tomografia tętnic płucnych. Bada naczynia, ich przepuszczalność i funkcjonalność.
• Scyntygrafia wentylacyjna płuc - badanie radiologiczne metodą skanowania radioizotopowego. Metoda pozwala ocenić stopień naruszenia wentylacji ciała.

Analiza funkcji oddechowych

Spirometria - pomiar parametrów oddechowych:

• prędkość i objętość;
• maksymalna wentylacja;
• wymuszone oddychanie;
• pojemność płuc;
• wydechowy przepływ powietrza.

Pneumotachografia to ciągły, nieprzerwany zapis przepływu wydychanego powietrza podczas każdego rodzaju oddychania (spokojny, wymuszony). Oszacuj objętość i przepływ przy różnych stopniach napełniania płuc.

Pletyzmografia - utrwalanie zmian objętości w płucach podczas napełniania gazem. Określ maksymalną ilość powietrza, jaką osoba może utrzymać w płucach. Wskaźniki regulacyjne są różne i zależą od płci, wieku, wzrostu, wagi, sprawności fizycznej.

Badanie cytologiczne

Zgodnie ze wskazaniami wykonuje się przezoskrzelową biopsję płuc - diagnozę endoskopową, w której nakłuwa się klatkę piersiową w celu zebrania fragmentów tkanki płucnej.

Biopsja jest kierowana po zdjęciach rentgenowskich. Próbki miąższu są pobierane z tych obszarów, które są ciemne lub ciemne na zdjęciach.

Analiza cytologiczna tkanek pozwala nam różnicować patologię i wykluczać raka płuc, gruźlicę, ziarniniakowatość.

Leczenie rozlanych postaci pneumosklerozy

Leczenie rozlanej pneumosklerozy zależy od rozpoznanej pierwotnej choroby, która wywołała dystroficzne zmiany w płucach. Środki terapeutyczne mają na celu złagodzenie lub zatrzymanie zewnętrznych czynników, które wywołały chorobę:

• leczenie zapalenia;
• neutralizacja alergenów;
• wydalanie substancji toksycznych.

Leczenie narkotyków

Objawowe leczenie lekami obejmuje przyjmowanie środków mukolitycznych (wykrztuśnych) w celu bardziej wydajnego kaszlu Erespal, Ascoril, leki na bazie bluszczu.

Gdy wyświetlane są bóle w klatce piersiowej, niesteroidowe leki przeciwzapalne - Nimesil, Diklofenak.

W przypadku infekcji przepisuje się leczenie przeciwgrzybicze lub przeciwbakteryjne.

W okresach zaostrzenia choroby z ciężką dusznością i skurczem dolnych dróg oddechowych wskazane są leki rozszerzające oskrzela - Noradrenalina, Izadrin, Theofedrin, Fenoterol.

Zalecane grupy leków w kompleksowej terapii:

• kortykosteroidy - kortyzon, prednizolon, medrol, celeston;
• angioprotektory - Actovegin, Bilobil, Vazonit, Cardioksipin;
• penicylamina - środek odtruwający;
• glikozydy nasercowe - Digoxin, Adonizid, Strofantin;
• preparaty potasowe - Asparkam, Panangin;
• pirydoksyna - witamina B6;
• tokoferol - witamina E.

Fizjoterapia

Procedury fizjoterapeutyczne pomagają skutecznie leczyć rozlane zwłóknienie płuc.

Aby wyeliminować ogniska zapalne, przepisz UHF, ultradźwięki, diatermię na klatce piersiowej (ogrzewanie tkanek przez przepuszczanie przez nie prądów elektrycznych o wysokiej częstotliwości).

W celu wyeliminowania obturacji oskrzeli, złagodzenia bólu i stanu zapalnego, zwiększenia odkrztuszania, inhalacje z roztworami leczniczymi są wskazane za pomocą nebulizatora.

Aby poprawić wentylację płuc, pacjentom przepisuje się kurs FLC (ćwiczenia fizjoterapeutyczne), ćwiczenia oddechowe i masaż klatki piersiowej.

W ciężkim stadium choroby pacjenci przechodzą tlenoterapię - nasycenie tlenem ciała.

Jeśli osoba jest nieprzytomna, jest podłączona do respiratora.

Rokowanie choroby

Zmiany strukturalne w tkance płucnej są nieodwracalne. Każde leczenie ma na celu zatrzymanie postępu choroby, zmniejszenie częstości zaostrzeń, zmniejszenie ryzyka powikłań.

W przypadku rozlanej pneumosklerozy mogą przeżyć całe życie pod warunkiem wykrycia choroby w odpowiednim czasie i systematycznego leczenia w szpitalu.

Ciężkie formy choroby nieuchronnie prowadzą do niepełnosprawności i śmierci.

Rozproszona stwardnienie płuc, według statystyk, co roku poszerza swoją geografię i liczbę odnotowanych przypadków. Wzrost zapadalności jest związany z rozprzestrzenianiem się infekcji wirusowych układu oddechowego i gwałtowną zmianą typów szczepów wirusa, w wyniku czego wiele chorób pozostaje nieleczonych. Środki zapobiegawcze - terminowe leczenie grypy, SARS i innych patologii układu oddechowego, aktywny tryb życia, stwardnienie ciała.

Rozlana pneumoskleroza: objawy i leczenie

Rozlana stwardnienie płuc - główne objawy:

• Słabość
• Zawroty głowy
• Ból w klatce piersiowej
• Zaburzenia snu
• Zadyszka
• Utrata masy ciała
• Zmęczenie
• Suchy kaszel
• Mokry kaszel
• Złe samopoczucie
• Sinica skóry
• Deformacja klatki piersiowej
• Świszczący oddech podczas oddychania
• Poranny kaszel
• Pogrubienie palców
• Zanik mięśnia międzyżebrowego

Rozproszona stwardnienie płuc jest wtórną patologią, dla której charakterystyczna jest proliferacja tkanki łącznej w płucach. Na tle takiego procesu funkcjonowanie tego ciała jest zakłócone. W zdecydowanej większości przypadków choroba powstaje na tle występowania gruźlicy lub zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli lub zastoju żylnego. Klinicyści identyfikują jednak inne czynniki predysponujące.

Obraz objawowy nie jest specyficzny, dlatego jest charakterystyczny dla prawie wszystkich chorób, które negatywnie wpływają na płuca. Wynika z tego, że podstawą kliniki jest duszność i kaszel, tkliwość i dyskomfort w klatce piersiowej, szybkie zmęczenie i sinica skóry.

Diagnostyka obejmuje cały szereg działań, ale podstawą są procedury instrumentalne, jak również manipulacje przeprowadzane bezpośrednio przez pulmonologa.

Leczenie rozlanej pneumosclerosis jest podejmowane bez operacji, a mianowicie, leków, procedur fizjoterapii i stosowania środków ludowych.

W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób takie zaburzenie nie ma własnego znaczenia, ale należy do kategorii „inne śródmiąższowe choroby płuc”. Tak więc kod ICD-10 będzie - J84.

Etiologia

Taka choroba jest konsekwencją występowania szerokiego zakresu procesów patologicznych, na tle których proces rozprzestrzeniania się tkanki łącznej w płucach zastępuje normalną wyściółkę tego narządu i zakłóca wymianę gazową.

W większości sytuacji przyczyną pneumosklerozy może być:

• zapalenie opłucnej i gruźlica;
• przewlekłe zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc;
• jakiekolwiek uszkodzenie miąższu płucnego;
• przekrwienie żylne, które z kolei rozwija się na tle wrodzonych lub wtórnych wad serca;
• uraz klatki piersiowej.

Ponadto prawdopodobieństwo wpływu predyspozycji genetycznych nie jest wykluczone.

Warto jednak zauważyć, że istnieje kilka form takiej choroby, z których każda ma swoje własne czynniki predysponujące. Na przykład podstawą niespecyficznego, zakaźnego rozlanego zwłóknienia płuc jest:

• zapalenie płuc wywołane bakteriami, aspiracją lub ropniem;
• rozstrzenie oskrzeli;
• uszkodzenie tkanki płucnej obcego obiektu;
• odma opłucnowa;
• zawał płucny.

Rozwój określonego rodzaju rozlanej pneumosklerozy jest promowany przez:

• grzybicze zapalenie płuc;
• porażka płuc za pomocą bąblowicy;
• kiła;
• negatywne skutki pasożytów;
• rozsiana gruźlica;
• niespecyficzne zapalenie oskrzeli.

Toksyczna postać choroby występuje z powodu ekspozycji:

• emisje przemysłowe;
• wysokie stężenie tlenu i ozonu;
• smog;
• dym tytoniowy.

Chorobę płuc wywołuje:

• krzemica;
• szpotawość;
• pylica azbestowa;
• beryloza i inne profesjonalne zmiany chorobowe tego narządu.

Przyczyny płucnej stwardnienia płuc przedstawiono:

Dysflastyczny typ choroby występuje najczęściej w trakcie:

Prowokatorzy miażdżycy tętnic sercowo-naczyniowych to:

Każdy z powyższych stanów patologicznych jest obarczony zagęszczeniem i zmniejszeniem objętości dotkniętego narządu. Ponadto płuca stają się pozbawione powietrza i tracą swoją normalną strukturę, co przyczynia się do pojawienia się zmian sklerotycznych w ścianach oskrzeli.

Klasyfikacja

Pulmonolodzy decydują się na rozróżnienie takich typów choroby:

• aplical pneumosclerosis - pierwotna zmiana znajduje się w górnej części płuc i jest konsekwencją zapalenia oskrzeli;
• podstawna stwardnienie płuc - oznacza to, że nieprawidłowe tkanki znajdują się u podstawy płuc. Występuje najczęściej z powodu zapalenia płuc;
• śródmiąższowa stwardnienie płuc - cecha charakterystyczna polega na tym, że tkanki otaczające oskrzela, naczynia i przegrody międzypęcherzykowe są podatne na zmiany patologiczne. Jest to często powikłanie śródmiąższowego zapalenia płuc;
• lokalna stwardnienie płuc - jest mała ogniskowa i duża ogniskowa;
• ogniskowa pneumoskleroza - powstająca w przypadku zniszczenia miąższu płucnego, która występuje w wyniku pojawienia się ropnia lub gruźliczego uszkodzenia tkanki płucnej;
• pylicę oskrzeli - w takich przypadkach zmiany w tkance płucnej obserwuje się w pobliżu oskrzeli, a to opiera się na przewlekłym zapaleniu oskrzeli;
• radykalna stwardnienie płuc, które przyczynia się do przebiegu procesów zapalnych lub dystroficznych;
• pneumoskleroza netto.

Rozlane zapalenie płuc łączy wszystkie cechy powyższych typów patologii.

Na podstawie czynnika etiologicznego choroby jest:

• wiek - jest diagnozowany u osób starszych i rozwija się na tle stagnacji, która często występuje w przebiegu nadciśnienia płucnego. Najczęściej diagnozuje się u mężczyzn z wieloletnim doświadczeniem w paleniu;
• po gruźlicy;
• bakteryjny i zakaźny;
• postpneumoniczne;
• toksyczny;
• astmatyczny;
• zapalny;
• limfogenny;
• atelektyczny;
• odporny.

Wyizolowano również pojedyncze lub obustronne uszkodzenia płuc.

Symptomatologia

W początkowej fazie rozwoju choroba może przebiegać bez wyrażania jakichkolwiek oznak. W niektórych przypadkach występuje niewielka manifestacja tych objawów:

• suchy kaszel, często rano;
• duszność, ale tylko po intensywnej aktywności fizycznej;
• ogólna słabość i złe samopoczucie;
• zaburzenia snu;
• przerywany ból w klatce piersiowej;
• zmęczenie;
• utrata masy ciała.

W miarę postępu choroby objawy uzupełniają następujące objawy kliniczne:

• uporczywy wilgotny kaszel;
• świszczący oddech podczas oddychania;
• zwiększony ból w klatce piersiowej;
• intensywne zawroty głowy;
• bezprzyczynowa słabość;
• cyatoniczny, tj. niebieskawy odcień skóry;
• pogrubienie palców, zwane objawem „pałeczek”;
• deformacja mostka staje się beczkowata;
• duszność nawet w stanie całkowitego odpoczynku;
• arytmia;
• zanik mięśni międzyżebrowych.

Im większa objętość niefunkcjonujących tkanek, tym bardziej nasilone są objawy rozlanego włóknienia płucnego, co utrudnia podstawową chorobę.

Diagnostyka

W planie diagnostycznym najbardziej cenne są dane badania instrumentalnego pacjenta, jednak przede wszystkim pulmonolog musi niezależnie prowadzić:

• badanie historii choroby - identyfikacja choroby, która doprowadziła do rozwoju podobnej patologii;
• zbieranie i analiza historii ludzkiego życia - ustalenie faktu uzależnienia od złych nawyków lub penetracji obcego obiektu;
• szczegółowe badanie pacjenta, podczas którego oceniany jest kształt klatki piersiowej i stan skóry, a także słuchanie stetoskopem;
• wywiad z pacjentem - jest to konieczne, aby lekarz mógł określić intensywność, z jaką wyrażają się objawy kliniczne rozlanego zwłóknienia płuc.

Przedstawiono instrumentalne procedury diagnostyczne:

• USG rentgenowskie i płucne;
• bronchografia i angiopulmonografia;
• CT i MRI dotkniętego narządu;
• scyntygrafia wentylacyjna;
• spirometria i pneumotachografia;
• pletyzmografia i bronchoskopia;
• biopsja przezskórna.

Badania laboratoryjne mają na celu wprowadzenie ogólnej i biochemicznej analizy krwi, próbek PCR i hodowli plwociny bakteryjnej.

Podczas diagnostyki różnicowej rozlana stwardnienie płuc różni się od takich dolegliwości:

Leczenie

Schemat leczenia jest ustalany indywidualnie dla każdego pacjenta i zależy wyłącznie od czynnika etiologicznego, ale we wszystkich przypadkach jest zachowawczy. Przede wszystkim pacjentom podaje się leki, a mianowicie:

• środki wykrztuśne;
• leki, które rozcieńczają flegmę;
• leki oskrzeli, które pomagają w walce z dusznością;
• glikozydy nasercowe - w celu przywrócenia prawidłowego krążenia krwi;
• glukokortykoidy;
• środki przeciwbakteryjne;
• immunomodulatory.

Wśród procedur fizjoterapeutycznych najbardziej skuteczne są:

• ultradźwięki;
• inhalacja;
• diatermia;
• UHF;
• płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe;
• terapia tlenowa.

Ponadto leczenie rozlanego włóknienia płucnego powinno koniecznie obejmować wdrożenie:

• ćwiczenia oddechowe;
• Terapia wysiłkowa;
• terapeutyczny masaż klatki piersiowej.

Nie zabraniaj stosowania terapeutycznych metod medycyny alternatywnej - do przygotowania wywarów leczniczych i naparów:

• pokrzywy;
• mędrzec;
• aloes;
• pąki brzozy;
• kwiaty lipy;
• buraki;
• agawa;
• suszone owoce.

Leczenie środkami ludowymi musi zostać zatwierdzone przez lekarza prowadzącego, w przeciwnym razie nie można wykluczyć pogorszenia problemu i zwiększonego ryzyka powstawania konsekwencji.

Zapobieganie i rokowanie

Aby zapobiec rozwojowi choroby, zaleca się przestrzeganie następujących prostych zasad:

• całkowicie porzucić alkohol i tytoń;
• spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu;
• zapobiegać obrażeniom klatki piersiowej i przenikaniu ciał obcych do oskrzeli;
• prawidłowo stosować substancje lecznicze, ściśle przestrzegając zaleceń lekarza;
• wyeliminować interakcje z substancjami pneumotoksycznymi;
• zaangażować się w terminową diagnozę i eliminację patologii prowadzących do rozlanej pneumosklerozy - w tym celu należy poddać się pełnemu badaniu profilaktycznemu w placówce medycznej kilka razy w roku.

Rokowanie rozlanej pneumosklerozy jest podyktowane ciężkością patologii. Śmierć jest często spowodowana rozwojem powikłań, takich jak zespół serca płuc, dodanie wtórnej infekcji bakteryjnej, pneumomikoza i gruźlica.

Jeśli uważasz, że masz rozlaną stwardnienie płuc i objawy charakterystyczne dla tej choroby, wtedy twój pulmonolog może ci pomóc.

Sugerujemy również skorzystanie z naszej internetowej usługi diagnostyki chorób, która wybiera możliwe choroby w oparciu o wprowadzone objawy.

Stwardnienie płuc jest patologicznym procesem zastępowania tkanki płucnej tkanką łączną. W rezultacie następuje upośledzenie funkcji oddechowych. Zazwyczaj klinicyści nie uważają tego patologicznego procesu za niezależną formę nozologiczną. Tłumaczy się to faktem, że stwardnienie płuc jest albo powikłaniem patologii już postępujących w organizmie, albo rozwija się w wyniku niekorzystnych skutków czynników endogennych.

Przewlekłe zapalenie płuc jest zapaleniem płuc w wyniku postępu, na który wpływają tkanki miękkie narządu. Nosi taką nazwę, ponieważ proces powtarza się nieustannie i charakteryzuje się okresami zaostrzeń i odstępstwami od symptomów.

Zapalenie mięśnia sercowego jest ogólną nazwą procesów zapalnych w mięśniu sercowym lub mięśniu sercowym. Choroba może pojawić się na tle różnych zakażeń i zmian autoimmunologicznych, narażenia na toksyny lub alergeny. Występuje pierwotne zapalenie mięśnia sercowego, które rozwija się jako niezależna choroba i wtórne, gdy patologia serca jest jednym z głównych objawów choroby ogólnoustrojowej. Dzięki terminowej diagnozie i kompleksowemu leczeniu zapalenia mięśnia sercowego i jego przyczyn, rokowanie na wyzdrowienie jest najbardziej udane.

Leukocytoza to zmiana bezwzględnego poziomu leukocytów w krwiobiegu osoby. Ten stan charakteryzuje się przesunięciem w lewo wzoru leukocytów. Zgodnie z ICD-10, leukocytoza nie jest chorobą, ale swoistą reakcją całego ciała na negatywny wpływ niektórych czynników (może wystąpić podczas choroby, z przyjmowaniem pokarmu, podczas ciąży, po porodzie itd.). Szybki wzrost leukocytów we krwi lub moczu jest jednym ze znaczących objawów diagnostycznych.

Echinokokoza jest chorobą pasożytniczą, która jest powszechna u ludzi. Na całym świecie jest nierównomiernie rozłożony. Częste przypadki zachorowań odnotowuje się w krajach, w których przeważa działalność rolnicza. Echinococcus może atakować każdy narząd w ludzkim ciele. Echinokokoza rozwija się u dzieci, a także u dorosłych z różnych grup wiekowych.

Z ćwiczeniami i umiarkowaniem większość ludzi może obejść się bez leków.

Rozproszona stwardnienie płuc - co to jest, jak i co jest leczone?

Rozlana pneumoskleroza jest procesem patologicznym o rozproszonym charakterze zmiany chorobowej (płat, jeden, dwa płuca). Charakteryzuje się wymianą tkanki płucnej grubą tkanką łączną, zmniejszając w ten sposób powierzchnię oddechową płuc, co zapobiega odpowiedniej wymianie gazu. Płuca tracą powietrzność, są ubite i zmniejszone. Choroba jest bardziej podatna na populację męską.

Powody

• Choroby zakaźne i grzybicze, którym towarzyszy zapalenie tkanki płuc i opłucnej (zapalenie płuc, zapalenie opłucnej, gruźlica, grzybica).
• Rany i obrażenia klatki piersiowej.
• Przewlekłe choroby obturacyjne powodujące rozedmę płuc lub przewlekłe zapalenie oskrzeli.
• Zapalenie pęcherzyków płucnych - zapalenie pęcherzyków płucnych.
• Zmiany ziarniniakowe ściany naczyń włosowatych płuc.
• Aspiracja treści żołądkowej (pozostałości żywności, sok żołądkowy). Powoduje to rozległe poparzenie tkanki płucnej kwasem solnym.
• Choroby układu krążenia, które mogą prowadzić do zastoju krwi w płucach (wady zastawki mitralnej).
• Pylica płuc to grupa chorób zawodowych spowodowanych wdychaniem pyłów przemysłowych, gazów, chemikaliów.
• Miażdżyca tętnic płucnych.

Znaki

Lista objawów typowych dla rozlanej pneumosklerozy:

• Duszność, która na początku choroby niepokoi się tylko podczas wysiłku fizycznego, ale w miarę postępu procesu można ją zaobserwować w spoczynku. Duszność wyrażona podczas wdechu.
• Suchy kaszel, nie przynosi ulgi.
• Bolący ból w klatce piersiowej.
• Ogólne osłabienie, zmęczenie, zawroty głowy.
• Sinica (sinica) skóry.
• Zmiany w paliczkach dystalnych (paznokciowych), które gęstnieją i przybierają postać „pałeczek perkusyjnych”, a paznokcie przypominają „okulary do zegarków”. Wynika to z upośledzonego mikrokrążenia w obszarze łożyska paznokcia z powodu niedotlenienia (brak tlenu).

Diagnostyka

Pokazuje stopień naruszenia relacji wentylacja-perfuzja.

• Badanie funkcji oddechowych:
• spirografia
• pneumotachografia
• pletyzmografia

Pozwala ocenić pojemność życiową płuc, wskaźnik Tiffno (ocena drożności oskrzeli), ton małych naczyń i stopień przepływu krwi w nich.

• Bronchoskopia i przezskórna biopsja płuc.

Pomoc w przypadkach trudnych diagnostycznie.

• Badanie morfologii biopsji płuc.

Przeprowadzone w celu diagnostyki różnicowej z chorobami takimi jak: astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie oskrzeli, niewydolność serca, układowe zapalenie naczyń.

Jak leczyć

Leczenie rozlanego włóknienia płucnego należy rozpocząć od:

• Usuwanie zewnętrznych niekorzystnych czynników (palenie, zagrożenia zawodowe).
• Leczenie choroby podstawowej, która spowodowała chorobę.

W przypadku uporczywego procesu zapalnego, przeciwzapalnego, przeciwbakteryjnego, wykrztuśnego, mukolitycznego (rozrzedzająca plwocina), leczone są leki rozszerzające oskrzela.

• Płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe - bronchoskopia terapeutyczna, w celu poprawy drożności drzewa oskrzelowego.
• Glikozydy nasercowe i leki potasowe - na niewydolność serca.
• Glukokortykoidy - na czynniki alergiczne.
• Terapeutyczne ćwiczenia oddechowe.
• Masaż klatki piersiowej.
• Oxygenoterapia.
• Komórki macierzyste jako innowacja w leczeniu. Metoda prowadzi do przywrócenia struktury tkanki płucnej.
• Operacja - usunięcie części zaatakowanego narządu.
• Przeszczep płuc - z rozległymi zmianami rozproszonymi.

Prognoza

Umiarkowana postać choroby jest uleczalna, w większości przypadków istnieje pozytywny trend, jeśli zostanie wykryty na czas.

Znacznie gorzej, gdy ujawnia się rozlana pneumosclerosis. W tym przypadku pomoże tylko przeszczep płuc. Trudna jest także rozlana śródmiąższowa miażdżyca płuc, która celowo wpływa na ściany pęcherzyków i normalną tkankę łączną płuc.

Inną groźną konsekwencją jest rozwój „serca płucnego”. Pacjenci umierają z powodu wtórnego zakażenia bakteryjnego, niewydolności serca i układu oddechowego. Wynik zależy od wielu czynników: wieku, ciężkości choroby podstawowej, rezerwowej zdolności organizmu, właściwego leczenia od pacjenta.

Rozlana pneumoskleroza: przyczyny objawów i leczenie

Rozlana pneumoskleroza

Rozlana pneumosclerosis - wtórne zmiany w miąższu płucnym, charakteryzujące się jego zagęszczeniem z powodu rozwoju tkanki łącznej i znacznego spadku powierzchni oddechowej jednego lub obu płuc.

Rozlanej pneumosklerozie towarzyszy ciężka wentylacja i niewydolność oddechowa: duszność, ból w klatce piersiowej, kaszel, sinice skóry, zmęczenie. Diagnoza obejmuje radiografię i tomografię płuc, a także badanie funkcji oddechowych.

Leczenie rozlanej pneumosklerozy składa się z leku (glukokortykoidy, leki rozszerzające oskrzela, glikozydy nasercowe) i wsparcia nielekowego (terapia tlenowa, masaż, terapia ruchowa).

Rozproszona stwardnienie płuc jest wynikiem różnych procesów patologicznych, które powodują wzrost elementów tkanki łącznej w płucach, wypierając normalnie funkcjonującą tkankę płucną i zaburzając wymianę gazową.

W strukturze pneumosklerozy postać rozproszona i ogniskowa występuje w mniej więcej równych częściach.

Jeśli jednak ogniskowa stwardnienie płuc nie powoduje klinicznie istotnego upośledzenia czynności płuc, wówczas rozproszona może prowadzić do rozwoju hipoksemii tętniczej, przewlekłej niewydolności oddechowej, serca płuc i innych powikłań powodujących niepełnosprawność.

Najważniejszym zadaniem pulmonologii jest ograniczenie postępu procesów patologicznych w płucach, zapobieganie niepełnosprawności i namacalna poprawa jakości życia pacjentów z rozlanym zwłóknieniem płuc.

Klasyfikacja rozlanej pneumosklerozy

Stwardnienie płuc jest zwykle klasyfikowane na podstawie kryteriów etiologicznych, patogenetycznych i patologicznych.

W zależności od istotnego czynnika przyczynowego rozróżnia się następujące typy rozlanej pneumosklerozy: zakaźne (niespecyficzne, swoiste i pourazowe), toksyczne, pneumonogoniczne, alergiczne (egzogenne i endogenne), dysplastyczne, dystroficzne i sercowo-naczyniowe. Każda z tych form i ich bezpośrednie przyczyny zostaną omówione bardziej szczegółowo w następnej sekcji.

Biorąc pod uwagę powiązanie patogenetyczne, rozróżnić rozlaną stwardnienie płuc:

Patologiczna klasyfikacja rozlanej pneumosklerozy obejmuje następujące typy wyładowań: rozproszone pęcherzyki płucne (zwłóknienie płuc), siatkowate limfogenne i miofibrozę tętniczek i oskrzelików.

Stwardnienie płuc może wystąpić przy upośledzonej lub restrykcyjnej funkcji wentylacji; z obecnością lub brakiem nadciśnienia płucnego, z jednostronną lub obustronną zmianą płuc.

Występowanie niespecyficznej infekcji rozproszonego zwłóknienia związane z przewlekłymi chorobami zapalnymi :. zapalenie płuc (bakteryjne, zasysającą ropnia), zapalenie oskrzeli, itp pomocniczymi, mogą być spowodowane przez uderzenie oskrzeli ciał obcych, uszkodzenia płuc, wraz z masowym gemopnevmotoraksom, zawał płuc.

Specyficzna rozlana pneumoskleroza może wystąpić jako wynik długotrwałego aktualnego grzybiczego zapalenia płuc, echokardiozy płucnej, kiły, inwazji pasożytniczych (amebiaza, toksoplazmoza itp.).

W wielu specyficznych czynnikach zakaźnych gruźlica odgrywa szczególną rolę.

W tym przypadku rozlana stwardnienie płuc występuje zwykle w wyniku rozsianej gruźlicy płuc, a nieskuteczne leczenie lub dodanie przewlekłego nieswoistego zapalenia oskrzeli przyczynia się do jego progresji.

Toksyczne rozproszone zwłóknienie płuc może być spowodowane ekspozycją na gazy bojowe, zanieczyszczenia przemysłowe, wysokie stężenia tlenu i ozonu, smog, dym papierosowy.

Liczy się nie tylko obecność toksycznych substancji w powietrzu, którym oddychamy i ich ekspozycja, ale także indywidualna podatność.

Pochodzenie pneumokoniotycznej postaci choroby jest ściśle związane z zawodowymi zmianami płucnymi (pylica płuc), takimi jak krzemica, szpotawa, pylica azbestowa, beryloza itp.

Podstawą rozlanej pneumosklerozy pęcherzykowej jest najczęściej alergiczne włóknienie pęcherzykowe. Egzogenna geneza pęcherzyków płucnych występuje podczas przyjmowania niektórych leków (nitrofuranów, sulfonamidów, metotreksatu itp.

), wdychanie zarodników grzybów.

Rozwój endogennych pęcherzyków płucnych może być spowodowany patologiami, takimi jak zespół Hammen-Richa, hemosyderoza płucna, śródmiąższowe zapalenie płuc, zespół Goodpasture'a, kolagenoza, sarkoidoza Becka, ziarniniakowatość Wegenera itp.

Dysplastyczna rozlana stwardnienie płuc występuje zwykle u pacjentów z zaburzeniami rozwojowymi płuc (torbielowata hipoplazja), jak również z enzymopatiami (mukowiscydoza, wrodzony niedobór alfa-1-antytrypsyny).

Procesy dystroficzne w płucach mogą być spowodowane radiacyjnym zapaleniem płuc lub amyloidozą.

Rozlana pneumosclerosis genezy układu sercowo-naczyniowego jest charakterystyczna dla wrodzonych i nabytych wad serca, którym towarzyszy nadciśnienie płucne; zapalenie naczyń występujące z zastawką limfatyczną, jak również zatorowość płucna.

W przypadku rozlanej pneumosklerozy płuca stają się pozbawione powietrza, ubite i zmniejszone objętościowo. Ich normalna struktura zostaje utracona, miąższ pęcherzykowy jest zastępowany na dużym obszarze włóknami kolagenowymi. Obszary zwłóknienia płuc często występują na przemian z obszarami rozedmy płuc.

Zmiany twardzinowe w ścianach oskrzeli przerywają ich elastyczność i funkcję wydzielniczą gruczołów, co przyczynia się do rozwoju i utrzymania procesu zapalnego. Konsekwencją procesów sklerotycznych w naczyniach płucnych staje się nadciśnienie małego krążka krążenia krwi.

Sztywność płuc powoduje znaczne zmniejszenie wentylacji płucnej i perfuzji, rozwój hipoksemii tętniczej.

Początkowe stadia rozlanej pneumosklerozy występują bezobjawowo. Duszność początkowo występuje tylko w warunkach wysiłku fizycznego, suchych zmartwień związanych z kaszlem, zazwyczaj rano.

W przyszłości zadyszka postępuje i jest określana już w spoczynku, kaszel staje się trwały, trwały, wzrasta wraz z wymuszonym oddychaniem.

W procesach zakaźnych może wystąpić kliniczne ropne zapalenie oskrzeli.

Pacjenci zauważyli ból w klatce piersiowej, skarżyli się na utratę wagi, zawroty głowy, zmęczenie i bezprzyczynowe osłabienie.

Z powodu hipoksemii tętniczej skóra nabiera sinawego odcienia, aw wyniku przewlekłej niewydolności oddechowej powstają „palce Hipokratesa” (objaw „pałeczek perkusyjnych”).

Poważne zniekształcenie klatki piersiowej, cofnięcie przestrzeni międzyżebrowych, przemieszczenie śródpiersia w kierunku zmiany wskazuje na rozwój marskości płuc.

Długi przebieg lub zaostrzenia choroby podstawowej przyczyniają się do postępu rozproszonego zwłóknienia płuc, a to z kolei powoduje, że patologia leżąca u podstaw jest cięższa. Im większa objętość niefunkcjonującej tkanki płucnej, tym ostrzejszy jest objaw pneumosklerozy.

Diagnoza rozlanej pneumosklerozy

Niezwykle ważne w diagnostyce rozlanej pneumosklerozy są wyniki badań rentgenowskich, funkcjonalnych i morfologicznych płuc.

Niemniej jednak już przy pierwszej konsultacji z pulmonologiem można zidentyfikować czynniki ryzyka zmian sklerotycznych w płucach (POChP, zagrożenia zawodowe, kolagenoza itp.).

), jak również charakterystyczne objawy niewydolności oddechowej (duszność, deformacja palców w kształcie maczugi, sinica). Informacje osłuchowe (twarde oddychanie, suche lub delikatne pęcherzyki powietrza) nie są bardzo pouczające.

Dane rentgenowskie lub tomograficzne płuc są zmienne; odzwierciedlają obraz choroby podstawowej, uzupełnionej faktycznymi objawami rozlanej pneumosklerozy: zmniejszenie wielkości płuc, deformację wzorca płucnego, rozedmę płuc, a czasami - zmiany typu „płuca komórkowego”. Wyszczególnij naturę zmian w oskrzelach i naczyniach krwionośnych, a także wyjaśnij stopień ich częstości, umożliwiając bronchografię i angiopulmonografię. Zgodnie ze scyntygrafią wentylacyjną płuc określa się naruszenie relacji wentylacja-perfuzja.

Metody badania funkcji oddechowych (spirometria, pneumotachografia, pletyzmografia) określają redukcję VAL, wskaźnika Tiffno, naruszenie drożności oskrzeli.

W trudnych do zdiagnozowania przypadkach, bronchoskopia z przezskórną biopsją płuc ma decydujące znaczenie.

Aby odróżnić rozlaną stwardnienie płuc od innych objawowych chorób oskrzelowo-płucnych (astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli), niewydolność serca, układowe zapalenie naczyń pomaga w badaniu morfologicznym biopsji.

Leczenie rozlanego zwłóknienia płuc

Leczenie rozlanej pneumosklerozy rozpoczyna się od wyjaśnienia natury pierwotnej choroby, powodując postępujące zmiany w płucach, maksymalną eliminację lub osłabienie działania czynników egzogennych (alergicznych, toksycznych itp.). W przypadku zaostrzenia procesów zakaźnych i zapalnych w płucach przeprowadza się leczenie przeciwbakteryjne, mukolityczne i wykrztuśne, płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, inhalację. W przypadku duszności zaleca się leki rozszerzające oskrzela.

Wobec braku specyficznego leczenia rozlanej pneumosklerozy wykazano, że pacjenci otrzymują niskie dawki glikokortykosteroidów i penicylaminy w połączeniu z angioprotektorami, witaminami B6 i E.

W przypadku rozwoju niewydolności serca zaleca się stosowanie glukozydów nasercowych i preparatów potasowych. Oprócz terapii lekowej stosuje się metody fizjoterapii (USG, UHF, diatermia na klatce piersiowej), tlenoterapia.

Pacjentom zaleca się ćwiczenia oddechowe, terapię wysiłkową, masaż klatki piersiowej.

Rokowanie i zapobieganie rozlanej pneumosclerosis

Na tym etapie powrót do zdrowia po rozlanej pneumosklerozie jest niemożliwy, a zmiany morfologiczne zachodzące w płucach są nieodwracalne. Wszystkie środki terapeutyczne i profilaktyczne mogą jedynie spowolnić postęp zmian sklerotycznych, pomóc w osiągnięciu akceptowalnej jakości życia i przedłużyć aktywność na 10-15 lat.

Wynik rozlanej pneumosklerozy zależy od ciężkości choroby podstawowej i szybkości progresji zmian twardzinowych w płucach. Niekorzystnym znakiem prognostycznym jest tworzenie się serca płucnego. Śmierć pacjentów często występuje z powodu infekcji bakteryjnej, pneumomikozy i gruźlicy.

Aby zapobiec rozlanej pneumosklerozie, zaleca się wykluczenie kontaktu z substancjami pneumotoksycznymi i czynnikami alergizującymi, przeprowadzenie terminowego i racjonalnego leczenia zakażeń płuc i niezakaźnych zmian chorobowych w płucach, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa produkcji oraz ostrożne stosowanie leków.

Rozlana pneumoskleroza: objawy i leczenie

Kategoria: Organy oddechowe 6735

Rozproszona stwardnienie płuc jest wtórną patologią, dla której charakterystyczna jest proliferacja tkanki łącznej w płucach.

Na tle takiego procesu funkcjonowanie tego ciała jest zakłócone. W zdecydowanej większości przypadków choroba powstaje na tle występowania gruźlicy lub zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli lub zastoju żylnego.

Klinicyści identyfikują jednak inne czynniki predysponujące.

Obraz objawowy nie jest specyficzny, dlatego jest charakterystyczny dla prawie wszystkich chorób, które negatywnie wpływają na płuca. Wynika z tego, że podstawą kliniki jest duszność i kaszel, tkliwość i dyskomfort w klatce piersiowej, szybkie zmęczenie i sinica skóry.

Diagnostyka obejmuje cały szereg działań, ale podstawą są procedury instrumentalne, jak również manipulacje przeprowadzane bezpośrednio przez pulmonologa.

Leczenie rozlanej pneumosclerosis jest podejmowane bez operacji, a mianowicie, leków, procedur fizjoterapii i stosowania środków ludowych.

W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób takie zaburzenie nie ma własnego znaczenia, ale należy do kategorii „inne śródmiąższowe choroby płuc”. Tak więc kod ICD-10 będzie - J84.

Etiologia

Taka choroba jest konsekwencją występowania szerokiego zakresu procesów patologicznych, na tle których proces rozprzestrzeniania się tkanki łącznej w płucach zastępuje normalną wyściółkę tego narządu i zakłóca wymianę gazową.

W większości sytuacji przyczyną pneumosklerozy może być:

Ponadto prawdopodobieństwo wpływu predyspozycji genetycznych nie jest wykluczone.

Warto jednak zauważyć, że istnieje kilka form takiej choroby, z których każda ma swoje własne czynniki predysponujące. Na przykład podstawą niespecyficznego, zakaźnego rozlanego zwłóknienia płuc jest:

Rozwój określonego rodzaju rozlanej pneumosklerozy jest promowany przez:

Toksyczna postać choroby występuje z powodu ekspozycji:

• emisje przemysłowe;
• wysokie stężenie tlenu i ozonu;
• smog;
• dym tytoniowy.

Chorobę płuc wywołuje:

• krzemica;
• szpotawość;
• pylica azbestowa;
• beryloza i inne profesjonalne zmiany chorobowe tego narządu.

Przyczyny płucnej stwardnienia płuc przedstawiono:

Dysflastyczny typ choroby występuje najczęściej w trakcie:

Prowokatorzy miażdżycy tętnic sercowo-naczyniowych to:

Każdy z powyższych stanów patologicznych jest obarczony zagęszczeniem i zmniejszeniem objętości dotkniętego narządu. Ponadto płuca stają się pozbawione powietrza i tracą swoją normalną strukturę, co przyczynia się do pojawienia się zmian sklerotycznych w ścianach oskrzeli.

Klasyfikacja

Pulmonolodzy decydują się na rozróżnienie takich typów choroby:

• aplical pneumosclerosis - pierwotna zmiana znajduje się w górnej części płuc i jest konsekwencją zapalenia oskrzeli;
• podstawna stwardnienie płuc - oznacza to, że nieprawidłowe tkanki znajdują się u podstawy płuc. Występuje najczęściej z powodu zapalenia płuc;
• śródmiąższowa stwardnienie płuc - cecha charakterystyczna polega na tym, że tkanki otaczające oskrzela, naczynia i przegrody międzypęcherzykowe są podatne na zmiany patologiczne. Jest to często powikłanie śródmiąższowego zapalenia płuc;
• lokalna stwardnienie płuc - jest mała ogniskowa i duża ogniskowa;
• ogniskowa pneumoskleroza - powstająca w przypadku zniszczenia miąższu płucnego, która występuje w wyniku pojawienia się ropnia lub gruźliczego uszkodzenia tkanki płucnej;
• pylicę oskrzeli - w takich przypadkach zmiany w tkance płucnej obserwuje się w pobliżu oskrzeli, a to opiera się na przewlekłym zapaleniu oskrzeli;
• radykalna stwardnienie płuc, które przyczynia się do przebiegu procesów zapalnych lub dystroficznych;
• pneumoskleroza netto.

Rozlane zapalenie płuc łączy wszystkie cechy powyższych typów patologii.

Na podstawie czynnika etiologicznego choroby jest:

• wiek - jest diagnozowany u osób starszych i rozwija się na tle stagnacji, która często występuje w przebiegu nadciśnienia płucnego. Najczęściej diagnozuje się u mężczyzn z wieloletnim doświadczeniem w paleniu;
• po gruźlicy;
• bakteryjny i zakaźny;
• postpneumoniczne;
• toksyczny;
• astmatyczny;
• zapalny;
• limfogenny;
• atelektyczny;
• odporny.

Wyizolowano również pojedyncze lub obustronne uszkodzenia płuc.

Symptomatologia

W początkowej fazie rozwoju choroba może przebiegać bez wyrażania jakichkolwiek oznak. W niektórych przypadkach występuje niewielka manifestacja tych objawów:

• suchy kaszel, często rano;
• duszność, ale tylko po intensywnej aktywności fizycznej;
• ogólna słabość i złe samopoczucie;
• zaburzenia snu;
• przerywany ból w klatce piersiowej;
• zmęczenie;
• utrata masy ciała.

W miarę postępu choroby objawy uzupełniają następujące objawy kliniczne:

• uporczywy wilgotny kaszel;
• świszczący oddech podczas oddychania;
• zwiększony ból w klatce piersiowej;
• intensywne zawroty głowy;
• bezprzyczynowa słabość;
• cyatoniczny, tj. niebieskawy odcień skóry;
• pogrubienie palców, zwane objawem „pałeczek”;
• deformacja mostka staje się beczkowata;
• duszność nawet w stanie całkowitego odpoczynku;
• arytmia;
• zanik mięśni międzyżebrowych.

Objaw „pałeczek perkusyjnych”

Im większa objętość niefunkcjonujących tkanek, tym bardziej nasilone są objawy rozlanego włóknienia płucnego, co utrudnia podstawową chorobę.

Diagnostyka

W planie diagnostycznym najbardziej cenne są dane badania instrumentalnego pacjenta, jednak przede wszystkim pulmonolog musi niezależnie prowadzić:

• badanie historii choroby - identyfikacja choroby, która doprowadziła do rozwoju podobnej patologii;
• zbieranie i analiza historii ludzkiego życia - ustalenie faktu uzależnienia od złych nawyków lub penetracji obcego obiektu;
• szczegółowe badanie pacjenta, podczas którego oceniany jest kształt klatki piersiowej i stan skóry, a także słuchanie stetoskopem;
• wywiad z pacjentem - jest to konieczne, aby lekarz mógł określić intensywność, z jaką wyrażają się objawy kliniczne rozlanego zwłóknienia płuc.

Przedstawiono instrumentalne procedury diagnostyczne:

• USG rentgenowskie i płucne;
• bronchografia i angiopulmonografia;
• CT i MRI dotkniętego narządu;
• scyntygrafia wentylacyjna;
• spirometria i pneumotachografia;
• pletyzmografia i bronchoskopia;
• biopsja przezskórna.

Badania laboratoryjne mają na celu wprowadzenie ogólnej i biochemicznej analizy krwi, próbek PCR i hodowli plwociny bakteryjnej.

Podczas diagnostyki różnicowej rozlana stwardnienie płuc różni się od takich dolegliwości:

Leczenie

Schemat leczenia jest ustalany indywidualnie dla każdego pacjenta i zależy wyłącznie od czynnika etiologicznego, ale we wszystkich przypadkach jest zachowawczy. Przede wszystkim pacjentom podaje się leki, a mianowicie:

• środki wykrztuśne;
• leki, które rozcieńczają flegmę;
• leki oskrzeli, które pomagają w walce z dusznością;
• glikozydy nasercowe - w celu przywrócenia prawidłowego krążenia krwi;
• glukokortykoidy;
• środki przeciwbakteryjne;
• immunomodulatory.

Wśród procedur fizjoterapeutycznych najbardziej skuteczne są:

• ultradźwięki;
• inhalacja;
• diatermia;
• UHF;
• płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe;
• terapia tlenowa.

Ponadto leczenie rozlanego włóknienia płucnego powinno koniecznie obejmować wdrożenie:

• ćwiczenia oddechowe;
• Terapia wysiłkowa;
• terapeutyczny masaż klatki piersiowej.

Nie zabraniaj stosowania terapeutycznych metod medycyny alternatywnej - do przygotowania wywarów leczniczych i naparów:

• pokrzywy;
• mędrzec;
• aloes;
• pąki brzozy;
• kwiaty lipy;
• buraki;
• agawa;
• suszone owoce.

Leczenie środkami ludowymi musi zostać zatwierdzone przez lekarza prowadzącego, w przeciwnym razie nie można wykluczyć pogorszenia problemu i zwiększonego ryzyka powstawania konsekwencji.

Zapobieganie i rokowanie

Aby zapobiec rozwojowi choroby, zaleca się przestrzeganie następujących prostych zasad:

• całkowicie porzucić alkohol i tytoń;
• spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu;
• zapobiegać obrażeniom klatki piersiowej i przenikaniu ciał obcych do oskrzeli;
• prawidłowo stosować substancje lecznicze, ściśle przestrzegając zaleceń lekarza;
• wyeliminować interakcje z substancjami pneumotoksycznymi;
• zaangażować się w terminową diagnozę i eliminację patologii prowadzących do rozlanej pneumosklerozy - w tym celu należy poddać się pełnemu badaniu profilaktycznemu w placówce medycznej kilka razy w roku

Rokowanie rozlanej pneumosklerozy jest podyktowane ciężkością patologii. Śmierć jest często spowodowana rozwojem powikłań, takich jak zespół serca płuc, dodanie wtórnej infekcji bakteryjnej, pneumomikoza i gruźlica.

Jeśli uważasz, że masz rozlaną stwardnienie płuc i objawy charakterystyczne dla tej choroby, wtedy twój pulmonolog może ci pomóc.

Sugerujemy również skorzystanie z naszej internetowej usługi diagnostyki chorób, która wybiera możliwe choroby w oparciu o wprowadzone objawy.

Choroby o podobnych objawach:

Stwardnienie płuc (objawy pasujące: 8 z 16)

Stwardnienie płuc jest patologicznym procesem zastępowania tkanki płucnej tkanką łączną. W rezultacie następuje upośledzenie funkcji oddechowych.

Zazwyczaj klinicyści nie uważają tego patologicznego procesu za niezależną formę nozologiczną.

Tłumaczy się to faktem, że stwardnienie płuc jest albo powikłaniem patologii już postępujących w organizmie, albo rozwija się w wyniku niekorzystnych skutków czynników endogennych.

... Przewlekłe zapalenie płuc (objawy pasujące: 7 z 16)

Przewlekłe zapalenie płuc jest zapaleniem płuc w wyniku postępu, na który wpływają tkanki miękkie narządu. Nosi taką nazwę, ponieważ proces powtarza się nieustannie i charakteryzuje się okresami zaostrzeń i odstępstwami od symptomów.

... Zapalenie mięśnia sercowego (objawy pasujące: 6 z 16)

Zapalenie mięśnia sercowego jest ogólną nazwą procesów zapalnych w mięśniu sercowym lub mięśniu sercowym. Choroba może pojawić się na tle różnych zakażeń i zmian autoimmunologicznych, narażenia na toksyny lub alergeny.

Występuje pierwotne zapalenie mięśnia sercowego, które rozwija się jako niezależna choroba i wtórne, gdy patologia serca jest jednym z głównych objawów choroby ogólnoustrojowej.

Dzięki terminowej diagnozie i kompleksowemu leczeniu zapalenia mięśnia sercowego i jego przyczyn, rokowanie na wyzdrowienie jest najbardziej udane.

... Leukocytoza (pasujące objawy: 6 z 16)

Leukocytoza to zmiana bezwzględnego poziomu leukocytów w krwiobiegu osoby. Ten stan charakteryzuje się przesunięciem w lewo wzoru leukocytów.

Zgodnie z ICD-10, leukocytoza nie jest chorobą, ale swoistą reakcją całego ciała na negatywny wpływ niektórych czynników (może wystąpić podczas choroby, z przyjmowaniem pokarmu, podczas ciąży, po porodzie itd.).

Szybki wzrost leukocytów we krwi lub moczu jest jednym ze znaczących objawów diagnostycznych.

... Echinokokoza (pasujące objawy: 6 z 16)

Echinokokoza jest chorobą pasożytniczą, która jest powszechna u ludzi. Na całym świecie jest nierównomiernie rozłożony. Częste przypadki zachorowań odnotowuje się w krajach, w których przeważa działalność rolnicza. Echinococcus może atakować każdy narząd w ludzkim ciele. Echinokokoza rozwija się u dzieci, a także u dorosłych z różnych grup wiekowych.

Rozlana stwardnienie płuc: objawy, objawy, diagnoza i leczenie:

Rozlana stwardnienie płuc jest poważną chorobą objawiającą się wtórnymi zmianami w miąższu płucnym (komórkach nabłonkowych). Zastępuje ją tkanka łączna, co prowadzi do zmniejszenia powierzchni oddechowej i towarzyszą jej znaczne zaburzenia w procesie oddychania.

Co powoduje rozlaną stwardnienie płuc? Jakie objawy wskazują na jego obecność? Jaka jest diagnoza? Co jest potrzebne do leczenia? Omawiany jest ten i wiele więcej.

Powody

Istnieje wiele czynników prowokujących występowanie rozlanej pneumosklerozy płucnej. Każdy z nich może spowodować początek rozwoju różnego rodzaju chorób. Więc pneumoskleroza jednego lub drugiego gatunku ma swoje własne przyczyny. Można je rozróżnić na następującej liście:

• Nieswoista stwardnienie płuc. Przyczyny: zapalenie płuc (ropień, aspiracja, bakterie), rozstrzenie oskrzeli, uraz lub zawał płucny, penetracja ciała obcego do oskrzeli.
• Specyficzna stwardnienie płuc. Przyczyny: długotrwałe obecne grzybicze zapalenie płuc, kiła, bąblowica płucna, inwazje pasożytnicze (toksoplazmoza, amebiaza), gruźlica, przewlekłe zapalenie oskrzeli.
• Toksyczna stwardnienie płuc. Przyczyny: narażenie na gazy bojowe, zanieczyszczenia przemysłowe, wysokie stężenia smogu, ozonu, dymu papierosowego, a nawet tlenu. Wszystko to związane jest z zawodowymi zmianami w płucach: beryliozą, pylicą azbestową, szpotawicą, krzemicą.
• Pęcherzykowe zapalenie płuc. Powód: włóknienie pęcherzykowe pochodzenia alergicznego. Występuje w wyniku wdychania zarodników grzybów i przyjmowania pewnych leków (metotreksat, sulfonamidy i nitrofurany). Przyczynia się również do rozwoju sarkoidozy Becka, kolagenozy, ziarniniaka Wegenera, zespołu Hammen-Rich i hemosyderozy płucnej.
• Dysplastyczna pneumoskleroza. Powód: wada rozwojowa płuc, enzymopatia (wrodzony niedobór alfa-1-antytrypsyny i mukowiscydozy), choroby serca, zapalenie płuc wywołane promieniowaniem, amyloidoza, nadciśnienie płucne, zapalenie naczyń, zatorowość płucna.

Dokładna przyczyna występowania rozlanego płucnego zwłóknienia płuc zostanie ustalona dopiero po przeprowadzeniu przez lekarza badania i szczegółowej diagnozy.

Objawy

Na wczesnym etapie choroba praktycznie się nie objawia. Ale odczuwalne są dalsze oznaki rozlanej pneumosklerozy płucnej. Ich manifestacje są następujące:

• Zadyszka. Początkowo występuje tylko podczas wysiłku fizycznego. Z biegiem czasu osoba postępuje i martwi się nawet w spoczynku.
• Suchy uporczywy kaszel. Szczególnie bolesne rano. Zwiększa się podczas wymuszonego oddychania.
• Ropne zapalenie oskrzeli (jeśli choroba jest zakaźna).
• Zmęczenie.
• Ból w skrzypiącej postaci.
• Nieuzasadniona utrata wagi
• Zawroty głowy.
• Słabość i apatia.
• Kolbowidnoe pogrubienie paliczków.
• Deformacja klatki piersiowej.
• Zwichnięcie śródpiersia.
• Spadek przestrzeni międzyżebrowych.

Jeśli nie zwrócisz uwagi na objawy rozlanej pneumosklerozy w czasie i nie będziesz szukać pomocy, doprowadzi to do progresji lub zaostrzenia choroby podstawowej. Ponadto z czasem objętość nieczynnej tkanki płucnej wzrośnie, co prowadzi do poważnych problemów z oddychaniem.

Diagnostyka

Leczenie rozlanego zwłóknienia płuc może być przepisane tylko przez wysoko wykwalifikowanego specjalistę, który przed przeprowadzeniem wywiadów bada pacjenta. Wiele osób nawet podczas pierwszej konsultacji z pulmonologiem identyfikuje czynniki ryzyka zmian sklerotycznych w płucach i objawy niewydolności oddechowej.

Oprócz badania i badania, diagnoza rozlanej pneumosklerozy obejmuje następujące procedury:

• RTG i tomografia komputerowa płuc. Pozwalają one zobaczyć obraz choroby podstawowej, uzupełnionej objawami stwardnienia płuc. Należą do nich zmniejszone rozmiary płuc, rozedma płuc, deformacja wzorca płucnego itp.
• Angiopulmonografia i bronchografia. Metody te dają możliwość zobaczenia zmian w naczyniach i oskrzelach oraz wyjaśnienia ich powszechności.
• Scyntygrafia wentylacyjna. Ta procedura pozwala określić naruszenie relacji wentylacja-perfuzja.
• Pletyzmografia, pneumotachografia i spirometria. Wszystkie te metody mają na celu zbadanie funkcji oddychania zewnętrznego. Z ich pomocą można zidentyfikować naruszenie drożności oskrzeli, wskaźnik Tiffno, spadek VC.
• Bronchoskopia i przezskórna biopsja płuc. Jest używany w przypadkach, gdy wszystkie powyższe metody nie pomagają.
• Badanie morfologiczne biopsji. Umożliwia rozróżnienie rozlanej pneumosklerozy od innych dolegliwości, które mają podobne objawy.

Oprócz powyższego pacjent będzie musiał oddać krew do analizy biochemicznej, plwociny do hodowli bakteryjnej i poddać się testowi PCR.

Antybiotyki

Teraz możesz porozmawiać o tym, jak leczyć rozlane włóknienie płucne. Z reguły lekarze przepisują następujące antybiotyki:

• „Oletetrin”. Bakteriostatyczne, o szerokim spektrum działania. Szybko się wchłania, zaczyna działać po godzinie od aplikacji. Potrafi poradzić sobie z zapaleniem płuc, zapaleniem zatok, zapaleniem oskrzeli, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, zapaleniem gruczołu krokowego i wieloma innymi chorobami zakaźnymi.
• „Amoksycylina”. Tę półsyntetyczną penicylinę zaleca się przyjmować jednocześnie z inhibitorem beta-laktamazy, którym jest kwas klawulanowy. W tej kombinacji narzędzie daje szybki i długotrwały efekt.
• Azytromycyna. Antybiotyk makrolidowy ma działanie bakteriostatyczne, wpływając zarówno na patogeny wewnątrzkomórkowe, jak i zewnątrzkomórkowe. Pomaga szybko radzić sobie z chorobami zakaźnymi.
• „Ciprofloksacyna”. Lek fluorochinolonowy, szeroko stosowany w laryngologii i okulistyce. Niszczy bakterie, zakłóca syntezę ich DNA, działa bakteriobójczo. To narzędzie jest nawet przepisywane pacjentom ze zmniejszoną aktywnością układu odpornościowego.

Z reguły antybiotyki nie trwają długo - do 5 dni. Ale czas trwania kursu, a także dawkę, określa lekarz w zależności od charakterystyki choroby.

Środki wykrztuśne

Będą musieli podjąć na każdym etapie - niezależnie od tego, czy jest to umiarkowana rozlana pneumosclerosis czy bieganie. Ponieważ kaszel dręczy osobę na wszystkich etapach i konieczne jest złagodzenie tego objawu. Skuteczne leki to:

• „Acetylocysteina”. Środek mukolityczny, który zwiększa objętość plwociny i ułatwia jej wyładowanie. Pobudza również komórki śluzówki oskrzeli, działa przeciwutleniająco i przeciwzapalnie.
• Fluimucil. Analog poprzedniego leku nie występuje tylko w postaci proszku, ale w postaci musujących tabletek rozpuszczalnych w wodzie.
• „ACC”. Dostępne również w tabletkach musujących. Zaleca się stosowanie go nie tylko w celach leczniczych, ale także w ramach profilaktyki. Jest to skuteczny środek zaradczy - u wielu pacjentów odnotowano zmniejszenie nasilenia i częstości zaostrzeń.
• „Bromheksyna”. Ma działanie wykrztuśne i zmniejsza lepkość wydzielin oskrzelowych.
• Ambrogexal. Ten lek ma działanie wykrztuśne, mukolityczne i sekretolityczne. Istnieją analogi - „Lasolvan” i „Ambroxol”.

Zasada stosowania tych leków jest prosta - 3-4 razy dziennie po posiłkach.

Glukokortykosteroidy

Leki te są substancjami leczniczymi pochodzenia syntetycznego lub naturalnego, które są związane z hormonami wytwarzanymi przez korę nadnerczy. Są one stosowane w leczeniu rozlanego zwłóknienia płuc.

Pacjenci zwykle przyjmują te glikokortykosteroidy:

• „Prednizolon”. Stabilizuje błony lizosomalne, hamuje funkcje makrofagów tkankowych i leukocytów, co powoduje jego działanie przeciwzapalne.
• „Deksametazon”. Skuteczny glikokortykosteroid na bazie fosforanu sodu. Musi być przyjmowany ze szczególną ostrożnością, ponieważ w dużych dawkach lek zwiększa pobudliwość tkanki mózgowej i obniża próg aktywności napadowej.
• „Średnio”. Potężny lek, który jest pokazywany w zaawansowanych stadiach choroby. Ma działanie przeciwwstrząsowe, przeciwalergiczne, przeciwzapalne i immunosupresyjne.

Leki te są dostępne w postaci roztworu do wstrzykiwań, tabletek i maści zewnętrznych. Lecz w leczeniu rozlanego włóknienia płucnego lekarze zwykle przepisują zastrzyki.

Inne leki

Ponadto, w zależności od przypadku, lekarze mogą przepisać następujące leki:

• Azatiopryna, Azanina, Azamun, Imuran. Są to leki immunosupresyjne - leki, które sztucznie tłumią układ odpornościowy i mają działanie cytostatyczne. Do tej pory nie ustalono dokładnie, czy przyjmowanie tych leków spowalnia wymianę zdrowych komórek przez fibroblasty, czy nie, ale przebieg choroby znacznie ułatwia tę metodę.
• „Penicylamina”. Lek ten jest przepisywany w rzadkich przypadkach. I tylko wtedy, gdy pacjent jest leczony w szpitalu - tak, że istnieje możliwość kontrolowania składu krwi i moczu. To narzędzie narusza syntezę kolagenu w organizmie, co powoduje jego działanie immunosupresyjne i przeciwzapalne. Równolegle pacjent musi przyjmować witaminę B6.
• „Fibrinolizin”, „Lidaza”, „Trypsin”. Leki te pomagają zmiękczyć formacje włókniste. Przyczyniają się również do rozcieńczania wysięków o zwiększonej lepkości. Powinny być używane wyłącznie przez inhalację.
• Amlodipina, Corvadil, Normodipine, Norvax, Corinfar, Nifecard, Cordipin, Nifedipine. Są to antagoniści jonów wapnia. Zatrzymują skurcze naczyniowe, pomagają rozluźnić mięśnie układu oddechowego i dostosowują pracę mięśnia sercowego w warunkach choroby, które charakteryzują się brakiem tlenu z powodu zwiększonego ciśnienia w tętnicy płucnej.
• Trental, Pentoksyfilina, Captopril. Leki te mają pozytywny wpływ na ogólne dotlenienie krwi, poprawiają krążenie i przyczyniają się do dostarczania tlenu do mięśnia sercowego.

Oprócz powyższego, pacjenci muszą przyjmować witaminy PP, P, E, B6, B1 i C. Terapia lekowa znacznie osłabia układ odpornościowy iw tym czasie pacjenci po prostu potrzebują składników odżywczych do utrzymania podstawowych funkcji.

Środki ludowe

Należy również wspomnieć o tym, jak mówić o leczeniu rozlanego zwłóknienia płuc. Następujące narzędzia są szczególnie popularne:

• W równych proporcjach wymieszaj tymianek, słodką koniczynę, matkę i macochę, trójkolorowy fiolet, oregano, elekampan, korzeń Althea i lukrecję, starsze i babki. Weź 1 łyżkę. l powstałą kolekcję i zalać szklanką wrzącej wody. Gotować przez 5 minut, a następnie dać godzinę na zaparzenie, odcedzić. Pij trzy razy dziennie po 100 ml. Odwary można gotować osobno z każdego komponentu.
• Weź 2 łyżki. l pąki sosny i liście eukaliptusa, wlać wodę (1,5 litra) i wysłać do powolnego ognia. Gotować przez 20 minut. Następnie poczekaj, aż ostygnie i użyj do inhalacji parowej.
• Umyj całe ziarna owsa (2 łyżki.) I dodaj wodę (1 l). Gotować na małym ogniu przez 40 minut pod pokrywką. Następnie przecedzić bulion i ostudzić. Pij 150 ml trzy razy dziennie.
• Wymieszać sok z aloesu (100 ml), może lub miód gryczany (100 ml) i suche czerwone wino (250 ml). Przez 10 dni wyślij do ciemnego miejsca. Po czasie można wziąć - 2-3 razy dziennie, 1 łyżka. l
• Pokruszone świeże liście pokrzywy (250 g) wlać do słoika i wlać wódkę (0,5 l). Przez tydzień wysyłaj w ciemnym miejscu. Następnie nałóż - pij trzy razy dziennie po 1 łyżeczkę. przed jedzeniem.
• W równych proporcjach miesza się trawę pszeniczną, dziurawiec, wrzos, pokrzywę i dopływ. Zrób wywar zgodnie z instrukcjami z pierwszego przepisu. Możesz dodać owoce dzikiej róży, liście czarnej porzeczki, truskawki lub babki.

W rozlanej stwardnieniu rozsianym środki ludowe mogą pomóc, ale nie eliminują przyczyny, ale tylko łagodzą objawy. Dlatego konieczne jest przejście terapii farmakologicznej.

Zapobieganie

Rozlana stwardnienie płuc jest często powikłana przez serce płuc, niedotlenienie tętnic, dodanie wtórnego zakażenia i niewydolność oddechową. Aby tego uniknąć, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem przy pierwszych objawach, aby rozpocząć leczenie.

Ale lepiej jest zapobiegać jego rozwojowi. Do tego potrzebujesz:

• Terminowe leczenie chorób, które mogą prowadzić do stwardnienia płuc.
• Porzuć złe nawyki i unikaj biernego palenia.
• Corocznie poddawaj fluorografii jako środek zapobiegawczy.
• Nie należy samoleczyć i rezygnować z irracjonalnego używania narkotyków.
• Zwiększenie odporności: zrównoważenie odżywiania, zwiększenie wysiłku fizycznego, pełne odprężenie.
• Unikaj uszkodzeń płuc.

Oczywiście konieczne jest dłuższe spacery na świeżym powietrzu i, jeśli to możliwe, regularne spacery nad morze. Albo przynajmniej do lasu, do rzeki.

Prognoza

Wiele już powiedziano o przyczynach, objawach i leczeniu rozlanego zwłóknienia płuc. Ilu żyje z tą chorobą? W rzeczywistości nie ma ostatecznej odpowiedzi na to pytanie. Rokowanie zależy od stadium, w którym choroba została wykryta, oraz od terminowości leczenia.

Jeśli osoba ignoruje objawy, choroba postępuje i prowadzi do niewydolności serca. Z czasem płuca będą wyglądać jak porowata gąbka, a każdy oddech będzie niewiarygodnie trudny. W najlepszym przypadku osoba staje w obliczu niepełnosprawności, w najgorszym - śmierci w nadchodzących latach.

Lecz leczenie rozpoczęte na wczesnym etapie zapewnia dobre rokowanie. Oczywiście, jeśli przestrzegane są wszystkie zalecenia medyczne. Ponadto osoba może przyczynić się do poprawy jakości swojego życia, zaczynając chodzić na świeżym powietrzu i prowadzić zdrowy tryb życia.

Rozlana stwardnienie płuc: przyczyny, objawy i leczenie

Rozlana pneumoskleroza jest uważana za stosunkowo rzadką chorobę, chociaż w ostatnich latach częstość występowania znacznie wzrosła. Przyczyny tego są niejasne. Zwykle pierwsze objawy tej choroby pojawiają się u osób w wieku powyżej 50 lat.

Co to jest

Rozlana pneumoskleroza jest chorobą charakteryzującą się proliferacją tkanki łącznej w płucach, która zastępuje tkankę płucną.

Jednocześnie proces wymiany gazowej jest zakłócany, oskrzela są zdeformowane, płuco gęstnieje, kurczy się i przestaje normalnie funkcjonować.

W przeciwieństwie do miejscowego, rozproszone zwłóknienie płuc rozprzestrzenia się na całe ciało. Ludzie w każdym wieku są chorzy, częściej mężczyźni.

Objawy

Najbardziej oczywistym objawem rozlanej pneumosclerosis staje się trudność w oddychaniu. W wyniku głodu tlenowego i potrzeby częstego oddychania skóra osoby staje się niebieskawa. Jednocześnie cierpi ogólny stan ciała - człowiek rozwija się:

• zmęczenie;
• spadek wagi;
• słabość;
• zawroty głowy.

Z reguły ludzie są leczeni rozlanym zwłóknieniem płuc w poważnych stadiach choroby. Aby postawić diagnozę, lekarz musi zostać dokładnie zbadany. Podczas słuchania pacjenta słychać sapanie i charakterystyczne gwizdy.

Wyznaczenie badania rentgenowskiego pokaże, jaki rodzaj choroby ma postać i jak wiele z jej płuc jest dotkniętych. Czasami konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej, aby poznać głębsze cechy choroby.

Przyczyny rozwoju

Przyczyny rozwoju i rozwoju pneumosklerozy w organizmie mogą być różne. Najczęściej jest to patnavischenie, rozwijające się na tle istniejących problemów z narządami oddechowymi. Choroby, które mogą wywołać rozwój zaburzenia, obejmują:

• zapalenie płuc;
• gruźlica;
• grzybica;
• zapalenie opłucnej;
• urazy i urazy klatki piersiowej i tkanki płucnej.

Główną rolę odgrywa czynnik dziedziczny. Patogeneza powstaje i postępuje w przypadku niewystarczającego stosowania i niskiej skuteczności leków przeciwzapalnych w leczeniu wyżej wymienionych chorób. Pojawienie się naruszenia może być wywołane przez rozwój zaburzeń hemodynamicznych w pracy układu krążenia płucnego.

Postęp pneumosklerozy w organizmie może być wywołany przez przyjmowanie wielu leków, takich jak na przykład Apressin i Cardaron. Czynnikami ryzyka przyczyniającymi się do postępu choroby są złe nawyki w postaci palenia i długotrwałego pobytu na obszarach o niekorzystnych warunkach środowiskowych.

Dodatkowymi aspektami, które mogą mieć negatywny wpływ na organizm ludzki i prowokować rozwój choroby, są szkodliwa produkcja przemysłowa, praca w przemyśle wydobywczym, profesjonalne zajęcie ostrego szkła, budownictwo, polerowanie.

Mechanizm rozwoju choroby zależy w dużej mierze od przyczyn, które ją wywołały. Główne objawy choroby:

• upośledzona wentylacja płuc;
• zmniejszona funkcja drenażu oskrzeli;
• pogorszenie krążenia krwi i limfy w układzie oddechowym.

Występowanie zaburzeń i zniszczenie pęcherzyków płucnych prowokuje postęp procesu zastępowania morfostruktur miąższu płucnego formacjami tkanki łącznej. Zaburzenia krążenia towarzyszące postępowi patologii oskrzelowo-płucnej i naczyniowej również wywołują pojawienie się pneumosklerozy.

Wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia patnarushiya w przypadku procesów zapalnych w płucach w ciele wymaga szczególnej opieki. Konsekwencje niedokładnych środków medycznych mogą być poważnymi komplikacjami - aż do śmierci. Bardzo trudno jest pozbyć się pneumosklerozy, która zaczęła się rozwijać.

Leczenie środków ludowych

Leczenie rozlanego zwłóknienia płuc środkami ludowymi jest możliwe, ale tylko po zatwierdzeniu przez lekarza prowadzącego. Istnieje kilka podstawowych, skutecznych przepisów.

Metoda pierwsza. Konieczne jest pobranie 200 gramów pokrzywy i zalanie nią 500 ml wódki. Na szczycie naczynia jest zamknięta gazą. Konieczne jest naleganie na ten środek w jasnym miejscu w ciągu dnia, a następnie w ciemnym miejscu przez 6 dni. Po upływie określonego czasu wszystko jest filtrowane i prasowane. Nalewka jest gotowa. Konieczne jest przyjęcie go 2 razy dziennie, na pusty żołądek na jedną łyżeczkę na 30 minut przed posiłkiem.

Użyj nalewki, aż się skończy.