Jak leczyć przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa u dzieci i zapobiegać powikłaniom

Zapalenie zatok

Przewlekły katar u dziecka jest procesem zapalnym błony śluzowej jamy nosowej. Aby poprawnie określić, jak wyleczyć chorobę, musisz dowiedzieć się, do której formy klinicznej należy.

Istnieje 5 głównych typów przewlekłego nieżytu nosa, ale wszystkie są poprzedzone ostrym nieżytem nosa, charakteryzującym się gwałtownym naruszeniem wydzielania w przewodach nosowych. Przy złym doborze antybiotyków lub późnym leczeniu choroba staje się przewlekła.

Dlatego przy pierwszych oznakach choroby należy natychmiast skontaktować się z laryngologiem. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy nieżytu nosa u niemowląt. Pediatra powinien regularnie monitorować niemowlęta, aby ostra postać nieżytu nosa nie przekształciła się w przewlekły nieżyt nosa. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej lub astmy oskrzelowej dziecko musi odwiedzić alergologa i immunologa.

Etiologia choroby

Przyczyny przewlekłego nieżytu nosa:

  • Ostry zakaźny lub wirusowy nieżyt nosa, powtarzany kilka razy w roku.
  • Wpływ czynników drażniących (pył metaliczny lub mineralny) na błonę śluzową nosa aż do powstania rinolitów (kamieni).
  • Gazy lub para mogą również powodować ostry proces zapalny, który przy stałym narażeniu na niekorzystne czynniki prowadzi do przewlekłego nieżytu nosa.
  • Na przykład zmiany proporcji fizjologicznych w jamie nosowej, krzywizna przegrody przyczynia się do pojawienia się jednostronnego przerostu muszli nosowej.
  • Częste procesy zapalne w nosogardzieli i zatokach przynosowych (zapalenie zatok, zapalenie zatok, migdałki, przewlekłe zapalenie migdałków).
  • Reakcja alergiczna na drażniące.
  • Czynniki fizyczne: zimno (przyczynia się do zmiany napięcia naczyniowego) lub gorące, suche powietrze (występują suche błony śluzowe i wadliwe nabłonek rzęsisty).
  • Nadużywanie obkurczających się kropli do nosa, które powodują naczynioruchowy nieżyt nosa (nie można używać kropli dłużej niż 7 dni, ponieważ przyczynia się to do uzależnienia).
  • Zmiany w krążeniu krwi w chorobach endokrynologicznych, chorobach nerek lub urazach (obcy przedmiot w jamie nosowej).

Formy i objawy choroby

Katar u dzieci może przybierać różne formy, w zależności od rodzaju procesu patologicznego w błonie śluzowej nosa:

  • Przewlekły nieżyt nosa

Ten typ nieżytu nosa wpływa na jamę nosową, która obejmuje oba kanały nosowe. Główne objawy choroby to suchość i pieczenie błon śluzowych, częste kichanie i bolesne odczucia w gardle. Po pierwszych oznakach duszności często występują objawy takie jak ból głowy, zmniejszenie napięcia mięśniowego i letarg.

Po kilku dniach zaczyna się wodnista wydzielina z nosa, która po tygodniu gęstnieje i staje się zielonkawa. Temperatura ciała może nieznacznie wzrosnąć do stanu podgorączkowego (37,3 ° C).

Głównymi objawami są suchość błony śluzowej nosa, pojawienie się lepkiego, nieodłączalnego sekretu, który wysycha do zielonkawo-szarych skorup. Poczucie węchu w trakcie choroby może całkowicie zniknąć.

W procesie diagnostycznym lekarz wykrywa bladość błony śluzowej przy pomocy łatwo przeświecających naczyń. Kanały nosowe poszerzają się do tego stopnia, że ​​można zobaczyć tylną ścianę nosogardzieli.

Ten typ nieżytu nosa charakteryzuje się przerostem błony śluzowej, więc wszystkie objawy nieżytowego zapalenia błony śluzowej nosa będą jeszcze bardziej wyraźne i wymagają długotrwałego leczenia.

Przewlekły przerostowy nieżyt nosa u noworodków i niemowląt ma swoje charakterystyczne objawy. Kanały nosowe u małych dzieci są małe, więc nawet minimalne obrzęk błony śluzowej nosa powoduje trudności w oddychaniu.

Niemowlęta nie mogą w pełni ssać piersi i są zmuszone do oddychania przez usta. W rezultacie choroba przyczynia się do pogorszenia snu, niespokojnego zachowania w klatce piersiowej, niedożywienia, a nawet utraty masy ciała. Podczas snu dzieci mogą doświadczać ataków duszności lub udławienia, a oddychanie przez usta przyczynia się do wystąpienia zapalenia oskrzeli.

Nieżyt nosa ma charakter wyraźnej i obfitej sekrecji oraz częstego kichania, które występuje po wyjściu na zewnątrz w zimnej porze roku lub w zakurzonym pomieszczeniu. Błona śluzowa nosa staje się wrażliwa ze względu na proces zapalny, dlatego w wyniku trudności w oddychaniu można zepsuć zmysł węchu, a nawet postrzeganie smaku żywności. Czasami przewlekłemu katarowi u dzieci towarzyszy szum w uszach lub zapalenie oczu.

  • Cuchnący zanikowy nieżyt nosa

Katar charakteryzuje się obfitą ciemnozieloną wydzieliną z jamy nosowej, która ma bardzo nieprzyjemny zapach. Pacjenci prawie całkowicie tracą zmysł węchu (anosmia), dlatego okoliczni ludzie mówią im o cuchnącym zapachu. Z tego powodu dochodzi do naruszeń w sferze psycho-emocjonalnej - mroku i niezadowolenia, poczucia odrzucenia.

Zewnętrzna struktura nosa nie zmienia się, podczas gdy błona śluzowa ulega pewnym zmianom - jest pokryta skorupami cipki, które po odłączeniu powodują krwawienie. Nieleczona tkanka kostna zaczyna zanikać.

Powikłania przewlekłego nieżytu nosa

Długi przewlekły cieknący nos przyczynia się do wystąpienia powikłań. Jeśli w ciągu kilku miesięcy oddychanie dziecka przez nos jest zaburzone, proces normalnego kształtowania klatki piersiowej i szczęki może się zmienić, a także nieprawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.

Dziecko szybko się męczy, nie śpi dobrze, w wyniku czego ogólny rozwój fizyczny pogarsza się. Szczególnie cierpi pamięć i uważność, co wpływa nie tylko na badania, ale także na sferę psycho-emocjonalną.

Przewlekłe zapalenie jamy nosowej przyczynia się do niewydolności rzęsek, które usuwają obce mikrocząstki i kurz. Dlatego dzieci są narażone na reakcje alergiczne na wełnę, pyłki lub chemię gospodarczą.

Astma oskrzelowa, zapalenie zatok i ostre zapalenie ucha są uważane za najczęstsze powikłanie u dzieci poniżej pierwszego roku życia. Proces zapalny w uchu środkowym występuje z powodu cech strukturalnych rurki słuchowej u niemowląt. Również zaostrzenie choroby przyczynia się do długiego leżenia na plecach i niezdolności do kaszlu i dobrego popisywania się.

Procedury diagnostyczne i badania

Procedury diagnostyczne obejmują:

  • rinoskopia (badanie endoskopowe);
  • RTG;
  • tomografia komputerowa do ropnego wydzieliny z nosa;
  • biochemiczne badanie krwi;
  • badanie histologiczne błony śluzowej;
  • ogólna analiza krwi i moczu;
  • śródskórne testy alergiczne i badanie immunoglobulin we krwi (wraz z pojawieniem się alergii);
  • badanie bakteriologiczne wydzieliny z nosa.

Metody terapii i rehabilitacji

Leczenie obejmuje kilka metod, które można zastosować w zależności od czasu trwania i objawów choroby:

  1. Leczenie przewlekłego nieżytowego i naczynioruchowego nieżytu nosa opiera się na stosowaniu metod konserwatywnych: częściej stosuje się krople do nosa Collargol lub Protargol, które mają działanie przeciwbakteryjne i ściągające (niższe wydzielanie). Również w przypadku nieżytowego zapalenia błony śluzowej nosa przepisywane są preparaty przeciwbakteryjne w postaci maści (2% sulfanilamid, Bactroban lub 2% maść salicylowa) i spraye (Polydex, Isofra). Kompozycja sprayu zawiera antybiotyki, glukokortykoidy i alfa adrenomimetyki, dzięki czemu mają one nie tylko działanie przeciwzapalne, ale także działanie zwężające naczynia.
  2. W przypadku prostego i cuchnącego zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa najczęściej stosuje się leczenie chirurgiczne, które przyczynia się do rozszerzania dróg nosowych i przywracania oddychania przez nos (nakłucia, wycięcia narostów, wszelkie guzy lub wykonuje się dolną konchotomię).
  3. W przypadku naczynioruchowego i prostego zanikowego nieżytu nosa można stosować kriodestrucję lub kauteryzację kwasem trichlorooctowym.
  4. W leczeniu alergicznego (naczynioruchowego) nieżytu nosa często stosuje się metody medycyny alternatywnej, w tym inhalacje olejem eukaliptusowym, miodem, olejem jodłowym i dokładne mycie wodą morską;
  5. W przypadku wszystkich typów przewlekłego nieżytu nosa można wskazać procedury fizjoterapeutyczne (terapia magnetyczna, terapia UHF, elektroforeza, ultrafiolet, kwarc, terapia borowinowa, terapia mikrofalowa, napowietrzanie, inhalacja).

Przed leczeniem jakiegokolwiek przewlekłego nieżytu nosa ważne jest, aby wyeliminować szkodliwe czynniki, które powodują lub nasilają chorobę. Przy nieznanej etiologii choroby przepisuje się miejscową terapię objawową, która składa się ze środków wzmacniających układ odpornościowy organizmu.

„Przewlekły nieżyt nosa najlepiej leczyć kroplami do nosa lub maściami na bazie oleju, ponieważ ta postać dawkowania ma nie tylko łagodniejszy wpływ na błonę śluzową, ale także ma dłuższy efekt”.

„Ważne jest, aby pamiętać, że długotrwałe stosowanie leków o działaniu zwężającym naczynia (krople) jest uważane za najczęstszą przyczynę przewlekłego nieżytu nosa”.

Środki zapobiegawcze

Aby całkowicie wyeliminować problem leczenia przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa, należy wspomnieć o niektórych środkach zapobiegawczych.

Po pierwsze, konieczne jest regularne badanie u otolaryngologa dziecięcego i rozpoczęcie leczenia jakiejkolwiek patologii jamy nosowej lub jamy ustnej (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie krtani).

Po drugie, trzeba się uspokoić i przeznaczyć czas na rehabilitację sanatoryjną i uzdrowiskową (szczególnie przydatne jest oddychanie powietrzem morskim).

Pediatra opowiada o osobliwościach nieżytu nosa w dzieciństwie, głównych przyczynach i podejściach do leczenia

W dzieciństwie nieżyt nosa lub katar, być może najczęstsza dolegliwość wszystkich chorób. Nieżyt nosa nazywany jest ostrym lub przewlekłym zapaleniem błony śluzowej wyścielającej jamę nosową. Przedszkolaki mają nieżyt nosa i tabaka średnio 4 do 9 razy w roku.

Szczególnie ciężki katar niesie dzieci, ponieważ trudności z oddychaniem przez nos - jeden z objawów choroby, nie pozwala dziecku jeść i spać. Częste epizody nieżytu nosa i jego przewlekłego przebiegu u niemowląt są często powikłane zapaleniem ucha, a u starszych dzieci zapaleniem zatok.

3 główne przyczyny nieżytu nosa u dzieci

Przyczyny nieżytu nosa u dzieci są dość liczne. Nieżyt nosa u dzieci może być oznaką pewnego rodzaju infekcji, na przykład grypy, a może niezależnej choroby.

Wśród wielu przyczyn nieżytu nosa występują 3 najczęściej:

Wirusy są zdecydowanie dominującą przyczyną ostrego nieżytu nosa. Wśród nich najczęściej nieżyt nosa wywołują wirusy grypy, adenowirusy, rinowirusy i enterowirusy.

Czynnikiem wywołującym bakteryjny nieżyt nosa jest przede wszystkim mikroflora koksowa. Przyczyną choroby mogą być: paciorkowce, gronkowce, meningokoki. Są to najczęstsze przyczyny bakteryjnego nieżytu nosa.

Często nieżyt nosa u dzieci, głównie w młodszym wieku, rozwija się po dostaniu się obcych ciał do nosa. Podczas zabawy niemowlęta mogą włożyć dowolny mały przedmiot do nosa lub jemu rówieśników, które będąc w jamie nosowej przez długi czas, mogą powodować nieżyt nosa.

Nieżyt nosa może być również spowodowany przez pasożyty wewnątrzkomórkowe (chlamydia, mykoplazma), grzyby, zakrzywioną przegrodę nosową, migdałki.

Pomimo wielu powodów znaczącą rolę w jego rozwoju odgrywają ochronne właściwości błony śluzowej nosa, które naruszają ryzyko rozwoju nieżytu nosa.

Czynniki, które zmniejszają właściwości ochronne błony śluzowej:

  1. Przechłodzenie, jak również ostre wahania temperatury;
  2. Powietrze zanieczyszczone substancjami chemicznymi lub pyłem;
  3. Powietrze zbyt suche;
  4. Drażniące, ostre zapachy;
  5. Długie krople obkurczające naczynia krwionośne.

Rodzaje nieżytu nosa u dzieci

Przepływ i zmianę błony śluzowej nieżytu nosa można podzielić na ostre i przewlekłe.

Przewlekły nieżyt nosa dzieli się na następujące formy:

  1. Prosty katar
  2. Hipertroficzny. Ta forma jest podzielona na naczyniowe, włókniste, obrzękłe, polipowate i mieszane. I zgodnie ze stopniem rozpowszechnienia - na ograniczonym i rozproszonym.
  3. Atroficzny, który dzieli się na prosty i cuchnący (ozena).
  4. Alergiczny.
  5. Vasomotor.

Jak manifestuje się ostry nieżyt nosa u dzieci?

Choroba zawsze dotyczy obu połówek nosa. Rozwojowi ostrego nieżytu nosa towarzyszy złe samopoczucie, kichanie, zaburzenia węchu i nosa. Obrzęk błony śluzowej utrudnia oddychanie przez nos, pojawia się przekrwienie, występują bóle głowy, łzawienie i utrata słuchu. Śluz spływający z tyłu gardła wywołuje obsesyjny kaszel.

Istnieją trzy etapy rozwoju zapalenia błony śluzowej w ostrym nieżycie nosa:

Ten etap objawia się suchością i świądem. Dziecko ma swędzenie w nosie. Są to pierwsze objawy nieżytu nosa. Potem jest zatłoczenie. Pierwszy etap trwa od kilku godzin do dni.

  1. Etap surowego (wodnistego) wyładowania.

Zdrowa błona śluzowa nosa stale uwalnia niewielką ilość śluzu. Jego warstwa jest wymieniana co 10 - 20 minut, usuwając cząsteczki kurzu w nosie. Przy zapaleniu wydzielanie śluzu wzrasta wielokrotnie, co objawia się wyciekiem z nosa, dosłownie wypływa z nosa. Przepływający śluz i ciągłe pocieranie nosa są irytujące, a wygląda na czerwono i spuchnie. Oprócz przepływu z nosa, rozwija się silny obrzęk błony śluzowej i poważnie zaburzone jest oddychanie przez nos. Dziecko często kicha, smuci i łzy płyną w nim, a nos wcale nie oddycha. W rezultacie zmniejsza się apetyt, a sen jest zakłócony. Ten etap trwa 1-2 dni. Duża ilość płynu szybko się zagęszcza i zaczyna się trzeci etap nieżytu nosa.

  1. Stopniowe wydzielanie śluzowo-ropne.

Na tym etapie zatrzymuje się przepływ z nosa, pojawiają się grube, żółtawe wydzieliny - z zapaleniem wirusowym i ropnym - z bakteriami. Nos znowu zaczyna oddychać i wąchać, oddychanie przez nos powoli powraca do zdrowia i czujesz się lepiej.

Średnio wszystkie trzy etapy nieżytu nosa, z nieskomplikowanym przebiegiem, mijają w ciągu siedmiu dni, a po tygodniu dziecko wyzdrowieje.

Cechy ostrego nieżytu nosa u niemowląt

W przypadku niemowląt ostry nieżyt nosa jest poważną chorobą, której często towarzyszy rozwój powikłań. A im mniejszy jest wiek dziecka, tym trudniejszy jest przebieg nieżytu nosa. Wynika to ze specyfiki struktury nosa u niemowląt. Niemowlęta mają dobrze rozwinięte konchy nosowe, a jama nosowa ma małą objętość, więc ich kanały nosowe są wąskie, a nawet mały obrzęk błon śluzowych może prowadzić do trudności lub niemożliwości oddychania przez nos.

Głównymi objawami oddychania przez nos są częste przerwy w ssaniu i oddychaniu przez usta. Niemożność oddychania przez nos zmusza dziecko do przerwania ssania lub odmawia przyjęcia piersi lub butelki w ogóle. Jest zmuszony oddychać przez usta, a usta dziecka są stale otwarte. Dziecko pozostaje głodne, dlatego staje się niespokojne, nie śpi dobrze, traci na wadze. Podczas oddychania przez usta dziecko połyka powietrze i występuje wzdęcie (gaziki), wzrasta niepokój, mogą pojawić się wymioty i luźne stolce, ogólny stan dziecka pogarsza się.

W przypadku, gdy przewody nosowe są mocno zwężone, aby ułatwić oddychanie, dziecko odrzuca głowę, co powoduje napięcie dużej wiosny i mogą pojawić się drgawki.

U niemowląt stan zapalny nie ogranicza się do jamy nosowej i idzie do gardła, więc ostremu nieżytowi nosa towarzyszy zwykle zapalenie gardła.

Specjalna struktura joanny (dziury w nosie łączące jamę nosową z gardłem) nie pozwala śluzowi na zejście do nosogardzieli. Gromadzi się w jamie nosowej, w jej tylnych regionach. Zjawisko to nazywamy nieżytem nosa pleców, który występuje u niemowląt. Jednocześnie paski śluzu wzdłuż tylnej części gardła, co jest wyraźnie widoczne podczas kontroli.

Częstymi powikłaniami nieżytu nosa u niemowląt są: zapalenie ucha środkowego, zapalenie tchawicy i oskrzeli, zapalenie pęcherza moczowego.

U starszych dzieci przebieg ostrego nieżytu nosa nie różni się od przebiegu u dorosłych.

Ostry nieżyt nosa jako objaw choroby zakaźnej ma swoje cechy charakterystyczne dla tego typu infekcji.

Przebieg i objawy przewlekłego nieżytu nosa u dziecka

Przewlekły nieżyt nosa prowadzi do trwałych zmian w błonie śluzowej. Długi przebieg nieżytu nosa powoduje przerost (nadmierny wzrost) lub zanik (przerzedzenie, zmniejszenie) błony śluzowej nosa.

Prosta postać katar jest bardzo podobna do ostrego nieżytu nosa, ale postępuje wolniej z mniej wyraźnymi objawami. Dziecko obawia się nieustannego wydzielania śluzu i naprzemiennego przekrwienia jednej lub drugiej połowy nosa. Kiedy dziecko się kładzie, zwiększa się zatłoczenie, więc dzieci często śpią z otwartymi ustami. Wynikająca z tego suchość w gardle, wraz z wyciekiem śluzu z nosogardzieli, powoduje pojawienie się suchego, obsesyjnego kaszlu. Ta postać nieżytu nosa charakteryzuje się poprawą na wiosnę i lato, kiedy jest ciepło. W tym czasie objawy nieżytu nosa ustępują, a dziecko czuje się dobrze, ale jesienią, przy pierwszym przeziębieniu, wszystko się powtarza, a objawy choroby rosną.

Postać hipertroficzna charakteryzuje się ostrymi trudnościami w oddychaniu przez nos. Nos dziecka nie oddycha ciągle, z powodu tego bólu głowy, sen jest zakłócony. Dziecko słabo rozróżnia lub wcale nie wącha, mówi do nosa (nosowego), jego słuch zostaje zredukowany, staje się roztargniony, szybko zmęczony. Rezultatem jest porażka w szkole.

Postać ruchowa, zwykle debiutuje w wieku 6 - 7 lat. U noworodków, niemowląt i małych dzieci ta postać nieżytu nosa jest bardzo rzadka.

Głównymi cechami tej formy są okresy upośledzonego oddychania przez nos, któremu towarzyszą obfite wydzieliny i ciągłe kichanie. W tym okresie występuje zaczerwienienie błony śluzowej oczu (spojówki) i twarzy, łzawienie, pocenie się, a także pieczenie, drętwienie, mrowienie i uczucie pełzania na skórze, zwane ogólnym terminem - parestezje. Istnieje wyraźny związek między atakami nieżytu nosa a napięciem nerwowym a czynnikami drażniącymi, na przykład kontrolą, skandalem w rodzinie lub ostrym chłodzeniem.

Forma alergiczna może wystąpić u dziecka w każdym wieku i rzadko jest izolowana. Z reguły łączy się to z alergicznym zapaleniem skóry, astmą oskrzelową i innymi objawami alergii.

W przypadku dziecka uczulonego ciężkie swędzenie nosa, napady kichania, obrzęku i zaczerwienienia twarzy, wypływające z nosa i łzawiące oczy są zaburzone.

Atroficzna postać nieżytu nosa w dzieciństwie jest rzadkim zjawiskiem. Ciąża płodowa lub ozena, jedna z odmian postaci zanikowej, występuje u młodzieży, a u dziewcząt 2 do 3 razy częściej.

Ozena objawia się przerzedzeniem i suchością błony śluzowej, która pokryta jest skorupami z wysuszonych gęstych, ropnych wydzielin. Ze względu na te skorupy, bardzo nieprzyjemny, odpychający zapach otacza pacjentów, których pacjenci nie czują, brak im węchu. Rówieśnicy unikają komunikacji z pacjentem i czuje się bardzo przygnębiony. Jeśli atrofia wychwytuje kości nosa, rozwija się deformacja (krzywizna), a nos przypomina w swoim kształcie dziób kaczki.

W jaki sposób dokonuje się diagnozy?

Po przeprowadzeniu wywiadu z rodzicami i dzieckiem, rozpoznając dolegliwości, pediatra bada jamę nosową i gardło (nieżyt nosa i gardła oraz faryngoskopię). Następnie na podstawie uzyskanych danych diagnozuje. Pediatra z reguły diagnozuje ostry nieżyt nosa, a jeśli występują powikłania lub podejrzenia przewlekłego nieżytu nosa, dziecko jest kierowane do konsultacji do otorynolaryngologa. Dzieci z alergicznym nieżytem nosa konsultują się z alergologiem-immunologiem.

W razie potrzeby, w celu wyjaśnienia diagnozy, można przypisać laboratoryjne (rozmazywanie zbiornika, pobrane z nosa) i instrumentalne (radiografia).

Zasady leczenia nieżytu nosa u dzieci

  1. Dzieci, których katar trwa dłużej niż tydzień, a niemowlęta od pierwszego dnia choroby, powinny zostać zbadane przez pediatrę. Leczenie nieżytu nosa u dzieci, szczególnie ostrego, w większości przypadków przeprowadza pediatra, który w razie potrzeby łączy lekarzy innych specjalności.
  2. Wchodź do leków na nos w postaci kropli, maści i sprayu dla niemowląt tylko przez lekarza.
  3. Przed wprowadzeniem jakiegokolwiek leku konieczne jest oczyszczenie jamy nosowej ze śluzu i skorupy. Niemowlęta kapią kilka kropel roztworu soli fizjologicznej (sól fizjologiczna, sól fizjologiczna), a następnie ssą śluz za pomocą gumowego sprayu lub specjalnego aspiratora. Możliwe jest usunięcie śluzu i skorup wici, skręconych z bawełny, wprowadzając je do jamy nosowej za pomocą ruchów obrotowych (użyj oddzielnej wici dla każdego nozdrza).
  1. Kompleksowe leczenie jest przepisywane zgodnie ze wskazaniami, gdy nieżyt nosa jest oznaką zakażenia i zależy od jego rodzaju.
  2. Dzieciom z ostrym nieżytem nosa przepisuje się głównie leczenie objawowe mające na celu przywrócenie oddychania przez nos. W tym celu należy przepisać leki zwężające naczynia, antyseptyczne i przeciwwirusowe.

Leki zwężające naczynia nie mogą być stosowane dłużej niż 5 dni, ponieważ długotrwałe stosowanie narusza błonę śluzową nosa, pozostawiając w niej nieodwracalne zmiany. Dzieci mogą używać tylko tych leków, które są przeznaczone dla dzieci. Stężenie w nich substancji czynnych jest znacznie niższe, a efekt jest bardziej miękki, szczególnie w przypadku delikatnej i cienkiej błony śluzowej nosów dzieci.

Pozytywnym efektem jest zastosowanie terapii odruchowej (rozpraszającej). Są to kąpiele gorącej stopy, suchy proszek musztardowy w skarpetkach. Stosowanie terapii odruchowej jest przeciwwskazane w przypadku wzrostu temperatury.

  1. W leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa zasadnicze znaczenie ma identyfikacja i eliminacja przyczyny nieżytu nosa.

Taktykę leczenia przewlekłych postaci nieżytu nosa określa lekarz laryngologiczny, a alergolog-immunolog leczy alergiczny nieżyt nosa u dzieci.

Zapobieganie wszelkiemu nieżytowi nosa jest terminowym leczeniem chorób nosa i nosogardzieli; systematyczne hartowanie; eliminacja skutków czynników, które zmniejszają właściwości ochronne błony śluzowej nosa; stosowanie środków wzmacniających i ochronnych w okresie zwiększonej zachorowalności.

Leczenie przewlekłego nieżytu nosa u dzieci

W większości przypadków przyczyną przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa jest niewłaściwe leczenie ostrej postaci choroby u dzieci. Rodzice, próbując radzić sobie z chorobą sami, dają dziecku nie zawsze skuteczne leki. Prowadzi to do utrzymywania się stanu zapalnego i długotrwałego nieżytu nosa. Aby wyleczyć przewlekły katar u dziecka, należy skontaktować się z pediatrą lub otolaryngologiem, aby zbadać i określić przyczynę patologii.

Treść artykułu

Oczywiście nie we wszystkich przypadkach możliwe jest dokładne wskazanie pierwotnej przyczyny choroby, ponieważ jej rozwój może być poprzedzony hipotermią, kontaktem z alergenem lub komunikacją z chorym. Podajemy najczęstsze czynniki, które mogą wywołać nieżyt nosa u dziecka:

  • wpływ niskich temperatur. Ta grupa przyczyn obejmuje ogólne przechłodzenie, jak również długotrwałe wdychanie zimnego powietrza. W rezultacie następuje spadek ochrony immunologicznej, co prowadzi do rozwoju przeziębienia lub zakażenia organizmu;
  • nieprawidłowości strukturalne nosa wrodzone, urazowe, pochodzenia chirurgicznego. Deformacja przegrody, mała średnica przewodów nosowych przyczynia się do zakłócenia funkcji dróg oddechowych nosogardzieli. Konsekwencją tego może być akumulacja śluzu i aktywacja warunkowo patogennej flory;
  • patologia endokrynologiczna, choroby układu nerwowego, którym towarzyszą wahania hormonalne, zaburzenie regulacji naczyń. Naczynia krwionośne nosa tracą zdolność do odpowiedniego reagowania na skutki czynników środowiskowych, które objawiają się ich ekspansją, obrzękiem tkanek i nieżytem nosa;
  • częsty kontakt z alergenem, na przykład pyłkiem, niektórymi produktami higienicznymi, zwierzętami lub silnymi zapachami;

Alergolog pomoże uratować dziecko przed alergicznym nieżytem nosa, ustalając rodzaj czynnika prowokującego i prowadząc określoną terapię.

  • niekorzystny mikroklimat. Jeśli powietrze w pokoju dziecięcym jest zbyt suche, nadmierne zapylenie, błona śluzowa nosa podlega ciągłemu podrażnieniu, dlatego zaburzone są jego funkcje fizjologiczne;
  • adenoidy, które mogą gromadzić infekcje i nasilać warunki sanitarne zatok;
  • przewlekłe ogniska zakaźne w nosogardzieli. W przypadku niewłaściwego leczenia ostrego przeziębienia bakteryjnego u dzieci dochodzi do czasowego zahamowania reprodukcji drobnoustrojów. W rezultacie zmniejsza się nasilenie objawów, wydaje się, że można wyleczyć nieżyt nosa. W rzeczywistości infekcja przechodzi w stan „snu” i czeka na korzystny moment na aktywację (hipotermia, stresująca sytuacja).

Przewlekły nieżyt nosa występuje w kilku formach, które determinują objawy i taktyki terapeutyczne:

  1. wygląd nieżytów, charakteryzujący się zaczerwienieniem błon śluzowych, obrzękiem tkanek i uwalnianiem przezroczystego śluzu. Dziecko ma okresowe przekrwienie błony śluzowej nosa (pojedyncze, obustronne), rzadki kaszel w wyniku spływu śluzu z tylnej ściany gardła. Często zaostrzenie występuje zimą, jesienią i wiosną;
  2. atroficzny wygląd charakteryzuje się wyraźną suchością błony śluzowej jamy nosowej, obecnością suchych skorup, niewielką ilością śluzu. Oddzielnie konieczne jest przydzielenie jeziora (cuchnący nieżyt nosa). Symptomatycznie choroba objawia się brakiem zapachu, zniszczeniem chrząstki, tworzeniem się kości;
  3. hipertroficzny - charakteryzuje się trudnościami w oddychaniu spowodowanymi zwiększeniem objętości tkanki w jamach nosowych. Przerost tkanki obserwuje się z powodu długotrwałego przebywania w niekorzystnych warunkach środowiskowych, a także w obecności ubytków nosa;
  4. Postać alergiczna rozwija się po kontakcie z alergenem, na przykład przez wdychanie pyłku, kurzu, zapachów chemicznych. Dzieci obawiają się intensywnego swędzenia oczu, nosa, obrzęku tkanek, zaczerwienienia spojówek, łzawienia, kichania, obfitego, przezroczystego wycieku z nosa;
  5. naczynioruchowe - objawiające się przekrwienie błony śluzowej nosa, które zmienia się w zależności od pozycji ciała.

Na tle długotrwałego naruszenia oddychania przez nos ciało dziecka cierpi na niedotlenienie (głód tlenowy), zaburzenia snu, spadek apetytu, dzieci stają się kapryśne i rozdrażnione.

Poważne powikłanie długotrwałego niedotlenienia może stanowić naruszenie fizycznego i umysłowego rozwoju.

Pomoc medyczna

Leczenie farmakologiczne przewlekłego nieżytu nosa u dziecka powinno być prowadzone wyłącznie przez lekarza na podstawie wyników diagnostycznych. W zależności od przyczyny choroby można stosować następujące grupy leków do użytku wewnętrznego:

  1. przeciwwirusowe - w celu zwalczania patogenów wirusowych, wzmocnienia obrony immunologicznej poprzez zwiększoną produkcję interferonów;
  2. antybakteryjne - reorganizacja skupienia bakterii, zmniejszenie zatrucia, nasilenie stanu zapalnego błony śluzowej nosa;
  3. leki przeciwhistaminowe - blokujące reakcję alergiczną, zmniejszające obrzęk tkanek, wyciek z nosa, świąd, łzawienie;
  4. przeciwgorączkowe - aby normalizować temperaturę, zapobiegać występowaniu powikłań związanych z wysoką gorączką;
  5. homeopatyczne - mają łagodne działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe.

Leczenie przewlekłego nieżytu nosa wymaga wyznaczenia leków do stosowania miejscowego:

  • roztwory soli do mycia jam nosa. Dzięki regularnemu oczyszczaniu błony śluzowej zapewnia się terminowe usuwanie śluzu, zapobiegając jego gromadzeniu. Mycie można przeprowadzić profilaktycznie, aby zapobiec zaostrzeniu choroby przewlekłej;
  • leki zwężające naczynia, które są przepisywane na krótki okres do 5 dni. Leki zmniejszają obrzęk błony śluzowej, wyciek z nosa z powodu skurczu lokalnych naczyń krwionośnych;
  • ściągacze na bazie srebra. Mają działanie przeciwobrzękowe, przeciwbakteryjne;
  • hormonalny - do zwalczania alergicznego zapalenia naczynioruchowego. Używany jako środek ostateczny, uzależniający;
  • antyseptyczny (antybakteryjny) - eliminuje drobnoustroje.

Poniższa tabela zawiera przykłady leków, które można stosować w dzieciństwie.

Nieżyt nosa u dzieci

Nieżyt nosa u dzieci jest chorobą poliomiologiczną charakteryzującą się rozwojem lokalnych zmian zapalnych w błonie śluzowej nosa. Nieżyt nosa u dzieci objawia się przekrwieniem nosa i trudnościami w oddychaniu przez nos, wydzieliną z dróg nosowych, kichaniem, utratą węchu, uciskiem w okolicy nosa i bólami głowy. Rozpoznanie nieżytu nosa u dzieci obejmuje badanie dziecka przez otolaryngologa lub alergologa, rynoskopię przednią i badania laboratoryjne (cytologiczne, wirusologiczne, bakteriologiczne) wymazu z nosa. Terapia nieżytu nosa u dzieci obejmuje usuwanie śluzu, wkraplanie roztworów zwężających naczynia, inhalację i fizjoterapię.

Nieżyt nosa u dzieci

Nieżyt nosa u dzieci jest ostrą lub przewlekłą chorobą zapalną jamy nosowej, powodującą upośledzenie swobodnego oddychania przez nos. Nieżyt nosa jest dominującą patologią górnych dróg oddechowych, stanowiąc 28-30% wszystkich chorób górnych dróg oddechowych u dzieci. U dzieci w wieku przedszkolnym występuje od 4 do 9 epizodów nieżytu nosa rocznie. Częste lub przewlekłe występowanie nieżytu nosa wpływa na rozwój psychomotoryczny dziecka i sukces uczenia się, zwiększa ryzyko rozwoju zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok, astmy, zapalenia płuc i innych powikłań. Biorąc pod uwagę rozpowszechnienie i medyczno-społeczne znaczenie chorób zapalnych jamy nosowej u dzieci, rozwiązanie tego problemu jest przedmiotem zainteresowania różnych dyscyplin: pediatrii, otolaryngologii dziecięcej, alergologii, pulmonologii.

Przyczyny nieżytu nosa u dzieci

Nieżyt nosa u dzieci może być niezależną patologią genezy wirusowej, bakteryjnej lub alergicznej, a także jednym z przejawów różnych zakażeń (grypa, paragrypa, zakażenie adenowirusem, odra, krztusiec, szkarlata, błonica, zakażenie meningokokowe itp.).

Nieżyt nosa u dzieci jest powodowany głównie przez florę kałową (paciorkowce, pneumokoki, gronkowce, różdżkę Friedlandera) lub wirusy filtrujące (grypa A, B, C, paragrypa, adenowirusy, rinowirusy, wirusy Coxsackie i ECHO, wirusy syncytium nabłonkowego). Rzadko rozwój nieżytu nosa u dzieci wiąże się z nietypowymi (mykoplazma, chlamydia, legionella) i specyficznymi mikroorganizmami bakteryjnymi (patogeny rzeżączki, gruźlicy), grzybów.

Błona śluzowa jamy nosowej jest pierwszą i najważniejszą barierą, która blokuje przenikanie drobnoustrojów do dróg oddechowych. Zwykle bakterie i wirusy są adsorbowane przez śluz wydzielany przez komórki wydzielnicze błony śluzowej nosa, a następnie usuwane przez nabłonek rzęski. Zmiany w środowisku (zimne lub suche powietrze, zapylenie, drażniące zapachy, ogólna hipotermia) powodują uszkodzenie funkcji ochronnych błony śluzowej. Naruszenie lokalnej ochrony prowadzi do przeniknięcia wirusa do komórek błony śluzowej, uwolnienia jego kwasów nukleinowych z błon białkowych, dojrzewania i rozmnażania wewnątrzkomórkowego, a następnie uwolnienia z umierającej komórki. W następnym etapie dodaje się florę bakteryjną.

W przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa u dzieci rozwija się uporczywy naciek i degeneracja błony śluzowej, a na dłuższą metę rozwija się jej przerost lub zanik. Czynnikami predysponującymi, które zmniejszają funkcję ochronną błony śluzowej nosa i określają rozwój nieżytu nosa u dzieci, mogą być migdałki, zapalenie migdałków, utajone zapalenie zatok, obce ciało jamy nosowej, wysiękowa skaza nieżytowa i limfatyczno-hipoplastyczna, szczepienia itp.

Alergiczny nieżyt nosa u dzieci jest zapaleniem zależnym od IgE spowodowanym ekspozycją na różne alergeny (zwierzęta, kurz, pyłki, żywność itp.). Rozwój naczynioruchowego nieżytu nosa u dzieci przyczynia się do skrzywienia przegrody nosowej, polipów nosa, migdałków gardłowych, przedłużonego stosowania zwężających naczynia kropli do nosa i innych czynników, przeciwko którym rozwija się zaburzenie regulacji neurowegetatywnej i hormonalnej, nerwica naczyniowa i zaburzenia mikrokrążenia w błonie śluzowej nosa.

Klasyfikacja nieżytu nosa u dzieci

Nieżyt nosa u dzieci jest różny pod względem formy (ostry lub przewlekły), etiologii (zakaźnej, alergicznej, urazowej), przebiegu (sezonowego, napadowego, stałego). Rozwój ostrego nieżytu nosa u dzieci przebiega w trzech etapach:

  1. etap podrażnienia - charakteryzujący się przekrwieniem nosa, suchością, obrzękiem i przekrwieniem błony śluzowej;
  2. surowicze - towarzyszy ostre naruszenie przewodów nosowych, obfity wyciek z nosa, łzawienie, kichanie, objawy zapalenia spojówek;
  3. stadium wydzieliny śluzowo-ropnej - charakteryzujące się pogrubieniem i stopniowym zmniejszeniem wydzieliny śluzowo-ropnej.

Niektóre rodzaje przewlekłego nieżytu nosa u dzieci to:

  • prosty katar
  • przerostowy (naczyniowy (jamisty), obrzęk, włóknisty, polipowaty i mieszany; rozlany i ograniczony wariant)
  • zanikowy (prosty, ozena (cuchnący cieknący nos)
  • naczynioruchowe (formy alergiczne i neurowegetatywne)
  • alergiczny

Objawy ostrego nieżytu nosa u dzieci

Najcięższy ostry nieżyt nosa występuje u noworodków (zwłaszcza wcześniaków) i niemowląt, co wiąże się z przewagą powszechnych objawów i częstymi powikłaniami. Wąskość przewodów nosowych i mały pionowy rozmiar jamy nosowej prowadzą do tego, że nawet z niewielkim obrzękiem błony śluzowej nosa oddychanie przez nos jest znacznie utrudnione lub zatrzymane. Gdy nieżyt nosa u niemowląt obserwuje się „lotne” oddychanie - dziecko oddycha powierzchownie i często. Nagle trudne lub niemożliwe do ssania, zaburzenia snu, niepokój, wzrost temperatury ciała.

Wymuszone oddychanie przez usta prowadzi do spożycia powietrza (aerofagia); Na tym tle łączą się zaburzenia dyspeptyczne (wymioty, biegunka), dziecko traci masę ciała. Przy długotrwałych i ciężkich trudnościach w oddychaniu rozwija się niedotlenienie, które powoduje spowolnienie rozwoju psychomotorycznego. Znaczne zwężenie przewodów nosowych powoduje, że dziecko odchyla głowę do tyłu, aby ułatwić oddychanie - pojawia się tak zwany fałszywy opisthotonus, charakteryzujący się napięciem dużej wiosny, drgawkami.

Ze względu na tendencję niemowląt do uogólniania wszelkich stanów zapalnych, ostremu nieżytowi nosa u nich może towarzyszyć zapalenie gardła (zapalenie błony śluzowej nosa i gardła), powikłane zapaleniem jamy ustnej, zapaleniem ucha, zapaleniem sitowym, zapaleniem skóry przedsionka nosa, ropniem gardła, zapaleniem pęcherza moczowego, zapaleniem tchawicy i oskrzeli i zapaleniem oskrzeli.

U starszych dzieci ostry nieżyt nosa rozwija się szybko. Początkowo w jamie nosowej występuje uczucie łaskotania, pieczenia i drapania. Dalszy rozwój choroby charakteryzuje się przekrwieniem nosa, obfitym wydzielaniem śluzu, kichaniem, łzawieniem, obniżeniem węchu, uciskiem w okolicy nosa, bólem głowy. Stały odpływ śluzu podrażnia skórę przedsionka nosa i górnej wargi, czemu towarzyszy zaczerwienienie i powstawanie bolesnych pęknięć.

Naruszenie drenażu jamy nosowej nieżytem nosa przyczynia się do wejścia flory bakteryjnej i zmian w charakterze wydzieliny śluzowej - staje się mętny, żółtawo-zielonkawy. Wraz z tym następuje poprawa stanu dzieci: ustąpienie objawów ogólnych, zmniejszenie ilości wyładowań, poprawa oddychania przez nos. Wszystkie objawy ostrego nieżytu nosa u dzieci zwykle ustępują o 7-8 dni.

Objawy przewlekłego nieżytu nosa u dzieci

Proste przewlekłe nieżytowe zapalenie błony śluzowej nosa u dzieci w jego objawach jest zbliżone do ostrej postaci, ale postępuje z mniej wyraźnymi objawami. Występuje ciągłe wydzielanie śluzu lub śluzowo-ropne, okresowe naruszenie oddychania przez nos, naprzemiennie układanie jednej lub drugiej połowy nosa. Gdy śluz wpływa do nosogardzieli, dziecko ma obsesyjny kaszel lub wymioty.

Przewlekłemu przerostowemu nieżytowi nosa u dzieci towarzyszą uporczywe i wyraźne trudności w oddychaniu przez nos, bóle głowy, redukcja słuchu i węchu, zaburzenia głosu z powodu zamkniętych rinolalii, zwiększone zmęczenie, zmniejszenie wydajności szkolnej dziecka.

Nieżyt nosa występuje zwykle u dzieci w wieku szkolnym i występuje z okresowymi zaburzeniami oddychania przez nos, obfitym wyciekiem z nosa, napadami kichania, łzawieniem. W przypadku tej postaci nieżytu nosa u dzieci charakterystyczne są parestezje, nadmierne pocenie się, zaczerwienienie twarzy, częstoskurcz i napadowe bóle głowy. Zazwyczaj ataki nieżytu nosa są wywoływane przez napięcie nerwowe, wahania temperatury i inne czynniki drażniące.

Zanikowy nieżyt nosa u dzieci występuje stosunkowo rzadko i zwykle występuje w postaci ozeny lub cuchnącego nieżytu nosa. Typowym znakiem ozeny jest obecność grubych skorup w nosie, które emitują specyficzny, wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Ze względu na anosmię sami pacjenci nie wyczuwają nieprzyjemnego zapachu wydobywającego się z nich samych. Wśród innych objawów zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa, bolesnej suchości w nosie, naruszenia oddychania przez nos, obecności trudnych do pokonania lepkich wydzielin i krwawień z nosa. Z powodu zaniku ścian kostnych jamy nosowej, można zaobserwować deformację zewnętrznego nosa poprzez spłaszczenie i cofnięcie kościstej części pleców („nos kaczki”).

Przebieg, diagnoza i leczenie alergicznego nieżytu nosa u dzieci są szczegółowo omówione w odpowiednim artykule.

Diagnoza nieżytu nosa u dzieci

Podstawową diagnozę nieżytu nosa u dzieci przeprowadza pediatra; konsultacja z otolaryngologiem dziecięcym jest konieczna do określenia formy nieżytu nosa i taktyki medycznej. Rozpoznanie nieżytu nosa odbywa się na podstawie wywiadu, skarg dziecka lub rodziców, danych epidemiologicznych, wyników badań instrumentalnych i laboratoryjnych. W alergicznym nieżycie nosa dzieci powinny być badane przez alergologa-immunologa.

W diagnostyce różnicowej i wyborze leczenia etiotropowego wyniki rinoskopii u dziecka mają największe znaczenie; dane z badań cytologicznych, wirusologicznych lub bakteriologicznych wymazu z nosa; immunologiczne badania krwi. Endoskopia jamy nosowej zwykle objawia się zwężeniem dróg nosowych, zastoinowym dopływem krwi i obrzękiem błony śluzowej, głównie w obszarze dolnych konch nosowych.

Radiografia zatok może być konieczna, aby wykluczyć zapalenie zatok przynosowych; wykluczyć nieżyt nosa i gardła - faryngoskopia. W razie potrzeby wykonuje się biopsję endoskopową i badanie histologiczne biopsji błony śluzowej nosa.

Leczenie nieżytu nosa u dzieci

W ostrym nieżycie nosa u dzieci wskazane jest głównie leczenie objawowe. Prowadzona toaleta do nosa (odsysanie śluzu u niemowląt, zmiękczanie i usuwanie strupów), terapia nawadniająca (mycie jamy nosowej roztworem izotonicznym), wkraplanie naczyń krwionośnych i leków przeciwwirusowych, nawadnianie (rozpylanie) jamy nosowej środkami antyseptycznymi, inhalacja. Terapia dystrakcyjna ma dobry wpływ na zapalenie błony śluzowej nosa u dzieci (puszki do inscenizacji, tynk musztardowy, kąpiele stóp w musztardzie).

Zgodnie ze wskazaniami zaleca się leki przeciwgorączkowe, przeciwhistaminowe, immunokorektyczne, przeciwwirusowe lub przeciwbakteryjne o działaniu lokalnym i ogólnym. Z metod fizjoterapii u dzieci z nieżytem nosa, terapią OKUF, UHF, elektroforezą śródnosową, fonoforezą, terapią parafinową. Leczenie zakaźnego i alergicznego nieżytu nosa u dzieci można przeprowadzić za pomocą leków homeopatycznych. W tym przypadku wybór leków i ich dawkowanie przeprowadza homeopata dla dzieci.

W leczeniu przewlekłego nieżytu nosa u dzieci należy przede wszystkim wyeliminować przyczynę choroby, dlatego dziecko może wymagać operacji na strukturach jamy nosowej i gardła (adenotomia, resekcja podśluzówkowa przegrody, rozpad ultradźwięków, kriodestrukcja przerostowej konchy nosowej i wazotomia podśluzówkowa, konchotomia, resekcja konchy, septoplastyka itp.). Gdy naczynioruchowy nieżyt nosa u dzieci wykazuje blokadę donosową za pomocą hydrokortyzonu, nowokainy; specyficzne odczulanie, terapia magnetyczna, RTI, laser i elektroakupunktura.

Rokowanie i zapobieganie nieżytowi nosa u dzieci

Wynikiem nieżytu nosa u dzieci może być powrót do zdrowia, częste nawroty (z postaciami wirusowymi i alergicznymi), rozwój powikłań narządów laryngologicznych i dróg oddechowych. Leczenie nieżytu nosa u dzieci nie powinno być przeprowadzane w sposób niekontrolowany, ponieważ długotrwałe lub nieuzasadnione stosowanie leków może powodować rozwój procesu zanikowego, reakcję alergiczną, niedowład naczyń nosowych, „medyczny” nieżyt nosa.

Zapobieganie nieżytowi nosa u dzieci obejmuje zestaw środków mających na celu wyeliminowanie wpływu czynników szkodliwych, terminowe leczenie współistniejących zakażeń i patologii laryngologicznej, przeprowadzanie procedur twardnienia i wzmacnianie gimnastyki, pełnowartościowe wzbogacone jedzenie, utrzymywanie optymalnego klimatu wewnętrznego.

Przewlekły katar u dziecka: leczenie domowe

Pilne poszukiwanie skutecznego leku, gdy pojawia się nieżyt nosa u dziecka, jest najczęstszym błędem większości rodziców. Jednocześnie nie ma znaczenia, czy są to środki ludowe, czy leki. Jak leczyć przewlekły katar w domu, a ponadto bardzo szybko - jest to główne zadanie w tej sytuacji.

Dlaczego chroniczny katar pojawia się u dzieci?

W takich przypadkach może wystąpić przewlekły nieżyt nosa u dziecka:

  1. Częstą przyczyną jest nieleczona infekcja wirusowa lub nieprawidłowo wybrana terapia.
  2. Odpowiedź organizmu na działanie alergenu.
  3. Na tle innych częstych chorób o charakterze wirusowym, którym towarzyszy nieżyt nosa. Bardzo często lekiem na przewlekłe przeziębienie przy wyborze matki były skurcz naczyń krwionośnych, aw rezultacie nadmierna podaż leków i uzależnień.
  4. Czasami przyczynami przewlekłego nieżytu nosa w niemowlęctwie są wcześniejsze obrażenia nosa.

Ważne jest, aby każda matka zrozumiała, że ​​utrzymujący się nieżyt nosa u dziecka można całkowicie wyleczyć, znając przyczynę choroby. Ludowe metody w tym przypadku, ponieważ środki trwałe są nieważne, są przeznaczone tylko po to, aby pomóc organizmowi zwalczyć chorobę, nie będąc panaceum.

Objawy przewlekłego nieżytu nosa u dziecka

Przewlekłemu katarowi u dziecka towarzyszą następujące objawy:

  • Utrudnione oddychanie przez nos;
  • Naprzemienne przekrwienie nosa;
  • Wydzielina z nosa - śluzowa szarość, czasem z ropą;
  • Obrzęk nosa nie ustępuje nawet po zastosowaniu kropli zwężających naczynia;
  • Nieżytowi nosa towarzyszy ból głowy.

Jeśli spośród wszystkich wymienionych objawów dziecko ma co najmniej trzy, oznacza to, że rozwija się przewlekły nieżyt nosa. W tym przypadku objawy choroby służą jako dzwonek do konsultacji z pediatrą w celu uzyskania porady i diagnozy.

Jak długotrwały nieżyt nosa jest leczony w domu

Przewlekłe przekrwienie błony śluzowej nosa bez nieżytu nosa lub przy jego obecności jest leczone:

  • Leki;
  • Metoda chirurgiczna;
  • Tradycyjna medycyna.

Jak leczyć chorobę - decydują rodzice.

Tradycyjna medycyna do leczenia przewlekłego nieżytu nosa

Najprostsze i najskuteczniejsze metody ludowe:

  • Aby utrzymać optymalną wilgotność błony śluzowej nosa, dziecku należy podać dużo ciepłego płynu do picia. Nie pozwól, aby powietrze wyschło w pomieszczeniu, w którym się znajduje.
  • Jeśli chroniczny katar u dziecka jest uczulony, można mu podać jaja przepiórcze, które mają właściwości antyalergiczne. Całkowicie uwolnij pokój od alergenów.
  • Krople do nosa w nosie mogą być stosowane nie tylko w lekach, ale także popularne, na przykład, soki z marchwi lub buraków. Zetrzeć i wycisnąć sok przez gazę. Nie zaleca się stosowania ich w czystej postaci, przed użyciem należy rozcieńczyć ciepłą przegotowaną wodą w proporcjach 1: 1.
  • Przewlekły katar w domu można leczyć za pomocą soku Kalanchoe lub Aloe. Zgnieść w moździerzu, a następnie przecedzić przez gazę i pipetę do każdego kanału nosowego.
  • Oprócz wkraplania przewodów nosowych, pranie jest bardzo skuteczne i korzystne. Najlepszym lekarstwem na przewlekły nieżyt nosa do mycia nosa jest sól morska. Aby samodzielnie przygotować roztwór, należy rozcieńczyć łyżeczkę soli w ciepłej przegotowanej wodzie (wystarczy litr). Przepłukiwać jamę nosową kilka razy dziennie.
  • Wdychanie ma pozytywny wpływ na nosogardziel podczas leczenia przedłużonego nieżytu nosa. Produkty ziołowe są skuteczne, korzystne i całkowicie bezpieczne. Dopuszcza się stosowanie oleju eukaliptusowego, wywaru z rumianku, porzeczki lub liścia maliny. Olejek eukaliptusowy należy stosować ostrożnie i jest przeciwwskazany u dzieci do roku.

Leczenie farmakologiczne dziecka z przewlekłym nieżytem nosa

Kiedy u dziecka występuje przewlekły katar, leczenie w domu oznacza również stosowanie leków.

Farmakoterapia zależy od rodzaju nieżytu nosa i ciężkości.

Nie traktowane przez ARVI

Gdy niedojrzały ARVI jest dopuszczony do stosowania leków przeciwzapalnych, antybakteryjnych, zmniejsza zwężenie naczyń krwionośnych:

Przepłukać jamę nosową dziecka przed użyciem. W tym celu możesz użyć „Humer”, „No-Sol” lub innych analogów.

Ropne wydzieliny z nosa

W przypadku ropnych wydzielin nosowych można użyć maści Vishnevsky. Nasmarować kanał nosowy wacikiem. Oprócz maści, musisz pić więcej leków, aby poprawić odporność:

Warunki higieniczne

Oprócz leków bardzo ważne jest przestrzeganie higienicznych warunków życia dziecka:

  • Regularne wietrzenie pokoju;
  • Utrzymuj optymalną wilgotność powietrza 65%;
  • Systematyczne czyszczenie na mokro w pokoju;
  • Jeśli pozwalają na to warunki pogodowe - regularne spacery na świeżym powietrzu.

Nie czekaj, aż dziecko zachoruje. Środki zapobiegawcze należy zawsze przeprowadzać, niezależnie od pogody, pory roku. To nie tylko odciąży go od problemów z nosem, ale także wzmocni jego ciało, da siłę do walki z innymi chorobami. Hartowanie ciała, zabiegi wodne, letnia opalenizna - to najprostsze manipulacje na pierwszy rzut oka, ale są bardzo przydatne dla ciała dziecka.

Objawy i leczenie przewlekłego nieżytu nosa u dziecka

Jak wyleczyć przewlekły katar u dziecka, jeśli nie przechodzi przez długi czas. Przewlekły nieżyt nosa u dzieci rozwija się z różnych powodów. Opiera się na wirusie lub infekcji. Aby go wyleczyć, musisz znać jego naturę i pozbyć się wirusów. Istnieje wiele sposobów leczenia przewlekłego nieżytu nosa. Wszystkie muszą być studiowane. Rodzice dzieci z przewlekłym smrodem powinni być monitorowani przez pediatrę i Lori. Lekarze zalecą niezbędne testy i leczenie na ich podstawie.

Główne powody

Nieżyt nosa u dzieci często staje się przewlekły z powodu niewłaściwego leczenia. Rodzice rzadko chodzą do lekarza z powodu zwykłego przeziębienia, podają niewłaściwe leki, nie traktują w nadziei, że same przejdą. I stąd nieżyt nosa nie przechodzi. Pogarsza się w zimnej porze ze względu na osłabioną odporność. Ważne jest, aby pamiętać, że istnieją sposoby na rozwiązanie tego problemu i są one znane. Konieczne jest jedynie określenie charakteru takiego przeziębienia.

  • Stare urazy nosa. Być może odłożony wcześniej;
  • Zakażenie było niewłaściwie leczone, nie zakończyło leczenia;
  • Uzależnienie od leków zwężających naczynia;
  • Hipotermia, dziecko jest bardzo zimne;
  • Zmiany poziomu hormonów, często spowodowane innymi chorobami, nos reaguje wydzielinami;
  • W pokoju, w którym śpią dzieci, powietrze jest stale suche;
  • Alergia na coś;
  • Obecność migdałków, polipów w nosie;
  • Ząbkowanie w niemowlęctwie.

Przewlekły katar jest inny u dzieci. Może to być spowodowane przez jakiekolwiek czynniki drażniące, takie jak zimno, wiatr, lekarstwa, hormony. Lub może to być ostry nieżyt nosa, który występuje z powikłaniami w postaci chorób gardła, tchawicy i uszu. Również nieżyt nosa dzieli się na nieżyt i zanik. Katarowi towarzyszy przekrwienie błony śluzowej nosa, pojawienie się ropnego lub surowiczego wydzieliny, wysuszone skorupy. Zanik związany z przerzedzeniem naczyń krwionośnych. Z tego powodu nieskończony śluz wyróżnia się.

Wielu lekarzy uważa, że ​​każda przyczyna przeziębienia jest głównie osłabionym układem odpornościowym. Jeśli zostanie wzmocniona i złagodzona, choroby będą rzadsze w życiu.

Jak się manifestuje

Objawy przewlekłego nieżytu nosa u dzieci nie są trudne do określenia. Dziecko rzadko ma oddychający nos, jakby był cały czas wypchany. Podczas ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego choroba pogarsza się, ale po leczeniu katar nadal nie ustępuje.

Śluz stale się odsuwa. Dziecko ma trudności z oddychaniem. Z tego powodu zmniejszony apetyt jest złym snem. Dzieci są słabo zasymilowane w klasie w ogrodach i szkołach, niegrzeczne, zirytowane. Jeśli dziecko ciągle oddycha przez usta, możemy mówić o przewlekłym nieżycie nosa. To jest słaba strona tego dziecka.

Czasami rodzice mylą alergiczny nieżyt nosa i przewlekły. Ich manifestacja jest taka sama, mają równe znaki. Ale warto zauważyć, że alergia pojawia się tylko w momencie zderzenia z alergenem i przewlekłym - w czasie przeziębienia, zewnętrznych czynników drażniących lub w zwykłych dniach bez powodu.

Jak określić ten typ nieżytu nosa

Rozpoznanie przewlekłego nieżytu nosa jest zwykle lekarzem laryngologicznym. Należy się nim zająć w najmniejszym stopniu. W końcu zdrowie dziecka jest bardzo ważne iw żadnym wypadku nie należy uruchamiać nieżytu nosa.

Podczas diagnozowania ważne jest ustalenie charakteru przewlekłego nieżytu nosa, w celu dalszego rozważenia sposobów pozbycia się go. Zwykle lekarz pyta, czy dziecko ma ciągłe przekrwienie błony śluzowej nosa, czy śpi z otwartymi ustami, czy występuje wydzielina, jaki jest kolor śluzu, czy występuje suchość w nosie i wysuszony wydzielina, czy istnieje jakakolwiek alergia na coś, czy są choroby przewlekłe. Na tej podstawie dokonuje się ocen, które pomogą w dalszym badaniu.

Następnie pediatra bada dziecko. Bada się płuca, rytm serca, jamę nosową i usta, gardło, kończyny, skórę. W przewlekłym zapaleniu błony śluzowej nosa luki nosowe są zwężone, w nosie występuje stały wypływ. Muszle są czerwone lub niebieskie.

Lekarz może zalecić pełną morfologię krwi, hodowlę bakteryjną śluzu nosa, test alergiczny, prześwietlenie lub tomografię jamy nosowej. Istnieje również nowy rodzaj badań - rinomanometria. Jest to pomiar oporu powietrza w jamie nosowej.

Wymazy z nosa pobiera się w celu określenia związku nieżytu nosa z przeziębieniem lub infekcją. Na podstawie wyników testów lekarz przepisuje pełne leczenie. Szanse na wyzdrowienie są bardzo wysokie, jeśli zwrócą się w czasie do kliniki.

Jak leczyć przewlekły nieżyt nosa

Określając objawy i leczenie nieżytu nosa, lekarz pisze receptę. Tylko pediatra może przepisać skuteczne leczenie dziecka. Może przepisać leki przeciwwirusowe. Zazwyczaj przepisuje się je, aby wzmocnić obronę immunologiczną, jeśli samo ciało nie radzi sobie z przedłużającym się katarem.

Wymagana jest również terapia antybakteryjna, czyli antybiotyki. Na podstawie badania krwi określa się, który antybiotyk jest właściwy, aby zakażenie mogło z nim walczyć. Antybiotyki trwają co najmniej trzy dni. Jeśli naprawdę pasują, poprawa następuje po trzech dawkach. Rodzice i dzieci to zauważą. Razem z antybiotykiem zaleca się wzięcie środków z dysbiozy.

Lekarz może przepisać leki na alergie w celu złagodzenia obrzęku nosogardzieli, świądu, kichania i wydzieliny z oczu. Jeśli temperatura jest podwyższona, przepisywany jest Paracetamol lub Nurofen. Warto pamiętać, że temperatura poniżej 38,5 nie jest zalecana do zmniejszenia.

Czasami leczenie przewlekłego nieżytu nosa jest wybierane z uwzględnieniem cech ciała dziecka. Leki homeopatyczne mogą być przepisywane. Jeśli chodzi o ich skuteczność, trwa debata na temat teraźniejszości. Niektórzy lekarze mogą je przepisywać, ponieważ nie są tak agresywne, jak wiele leków, ale dobrze łagodzą stany zapalne.

ENT może zalecić fizjoterapię lub ogrzewanie, leczenie laserowe. Jeśli procedura zostanie naprawdę pokazana, będzie miała uderzający efekt, odzyskanie jest gwarantowane.

Ponieważ przewlekły nieżyt nosa ma zróżnicowany charakter i pochodzenie, na początku przeprowadza się badanie.

Jeśli jest uczulony, najprawdopodobniej będzie możliwe leczenie bez antybiotyków, jeśli jest objawem zakażenia lub bakterii, wówczas konieczne będzie zażywanie antybiotyków.

Zdarza się, że czasami konieczna jest operacja, aby trwale pozbyć się choroby. Odbywa się to według uznania lekarza.

Czy możliwe jest użycie środków ludowych

Ślad dziecka może być leczony nie tylko lekami z aptek, ale także popularnymi metodami staromodnymi. Tylko warto pamiętać, że ich leczenie powinno być prowadzone w połączeniu z innymi lekami. Pomogą jedynie złagodzić zły stan zdrowia.

Tradycyjne metody radzenia sobie z przewlekłym nieżytem nosa:

  • Przyjmowanie witamin, picie ziół z dzikiej róży, rumianku i podbiału;
  • Inhalacje z ziołami leczniczymi, olejami lub zwykłą wodą mineralną;
  • Ogrzej swój nos ciepłym gotowanym jajkiem lub ziemniakiem;
  • Wypłukać nos słoną wodą, ekstraktem z rumianku, kory dębu, szałwii;
  • Możesz zrobić krople do nosa na bazie ziół i olejków: może to być szałwia, eukaliptus, mięta, nagietek, rumianek. Oliwa z oliwek ma również korzystne właściwości nawadniające;
  • Stopy i ręce można odparować, jeśli nie ma ciepła.

Dzieci muszą ubierać się na pogodę. Aby uczynić ich mniej chorymi, trzeba jeść dobrze, częściej wychodzić z miasta, temperować, uprawiać sport i wychować fizycznie. Jeśli od dzieciństwa dbać o zdrowie, wzmocnić układ odpornościowy, można uniknąć chorób przewlekłych.

Możliwe jest wyleczenie przewlekłego nieżytu nosa u dziecka. Ważne jest, aby rodzice wiedzieli, które środki są skuteczne. Konieczne jest, aby nie zaczynać choroby, aby nie przedłużała się, nie leczono na czas, prowadziła zdrowy tryb życia, dobrze się odżywiała, a następnie zmniejszała ryzyko chorób przewlekłych.