Czy mogę trenować na zimno?

Możesz uprawiać sport z przeziębieniem, katarem i innymi chorobami, ale tylko dzięki lekkiemu programowi, ponieważ organizm zwalcza patogeny, a dodatkowe obciążenie układu mięśniowego pogarsza sytuację. Jeśli idziesz na siłownię na przeziębienie, trenujesz ciężko i ćwiczysz, pozytywny wpływ na proces gojenia się zmniejsza. Dlatego nie zaleca się trenowania i wykonywania silnych ćwiczeń fizycznych, gdy jesteś chory, aż do całkowitego ustąpienia zimna.

Co dzieje się w ciele?

Z zimnem wzrasta produkcja hormonu kortyzolu, ze względu na szkodliwy wpływ na tkankę mięśniową. Kortyzol jest hormonem, z chorobami nieżytowymi produkowany jest w dużych ilościach, charakteryzujących się zniszczeniem białek i włókien mięśniowych. Kortyzol jest produkowany w dużych ilościach, gdy jest narażony na następujące czynniki:

  • przepracowanie (po treningu);
  • strach;
  • stres;
  • post;
  • zimno, ból gardła i inne choroby.

Ale hormon ten ma również użyteczną funkcję, która polega na przyciąganiu składników odżywczych. Kiedy jesteś chory, organizm potrzebuje materiałów budowlanych, którymi są aminokwasy i glikogen. Hormon bierze udział w rozkładaniu białek na aminokwasy, a glukoza w glikogen. W tym przypadku ciało jest przechowywane wraz z materiałami budowlanymi wymaganymi do jego odzyskania po SARS.

Aby uprawiać sport, jeśli możesz przeziębić się z zimnem, ale nie powinieneś, nie ma w nim dodatniej dynamiki. Sport nie poprawia stanu. Ponadto działanie hormonu kortyzolu nie jest korzystne dla wysiłku fizycznego, ale tylko przyczynia się do zniszczenia masy mięśniowej. Dlatego ćwiczenia, idź na siłownię, aby ćwiczyć ćwiczenia, nie jest to konieczne.

Zasada „nad szyją”

Wśród zapalonych sportowców istnieje taka zasada, która nazywa się „nad szyją”. Osobliwością tej reguły jest możliwość uprawiania sportu w bujanym fotelu z zimnem, jeśli objawy choroby pojawiają się nad szyją. Oznacza to, że jeśli boli cię głowa, zęby, gardło, zatkany nos lub migdałki są zapalone, możesz to zrobić. Jedyną rzeczą nieznaną jest nazwa założyciela tej reguły, która nieuchronnie prowadzi do różnych komplikacji, jeśli zostanie zastosowana.

Aby dowiedzieć się, dlaczego nie zaleca się przestrzegania zasady „nad szyją” i trenować na zimno, zastanów się, jaki jest układ limfatyczny. Tak więc układ limfatyczny jest reprezentowany w postaci węzłów chłonnych i innych małych naczyń. Naczynia te są wypełnione płynem limfatycznym, który aktywnie uczestniczy w eliminacji toksyn i szkodliwych substancji. W normalnym stanie, gdy osoba jest zdrowa i nic nie boli, węzły chłonne są niewidoczne, ale jeśli wirusy go przytłoczą, wówczas węzły te będą się powiększać.

Powiększone węzły chłonne wskazują na przewagę procesów patologicznych. Wzrastają, tworząc rodzaj bariery dla wirusów, dzięki czemu nie rozprzestrzeniają się na inne narządy i układy, co wskazuje, że istnieje aktywna walka leukocytów z drobnoustrojami.

Jeśli w przypadku zimnej choroby objawy przejawiają się w postaci przekrwienia błony śluzowej nosa, kaszlu, bólu głowy, wysiłku fizycznego, treningu i ćwiczeń fizycznych, wówczas zakażenie rozprzestrzeni się na całe ciało. Wynika to z faktu, że węzły chłonne nie będą w stanie wytworzyć bariery podczas ćwiczeń, więc wirus rozprzestrzenia się na wszystkie narządy i układy. Zaleca się, aby w ciągu tygodnia przejść kurację i położyć się w domu, a po ustaniu zimna rozpocząć stwardnienie mięśni.

Sport w temperaturze

Zimno, przeziębienia, zapalenie migdałków często objawia się rozwojem wysokiej temperatury ciała. Ponadto wartość temperatury zależy od powikłania choroby, ale często wskaźnik termometru osiąga 38,5-39 stopni. W tym przypadku ludzie, którzy chcą trenować i uprawiać sport, po prostu nie mogą tego zrobić. Dlaczego Powodem jest to, że wraz z rozwojem takiej temperatury następuje całkowita impotencja i osłabienie, ból gardła, dreszcze. Ponadto gorączka osoby, a jeśli nie obniżysz temperatury, może być śmiertelna. Jak być w sytuacjach, gdy temperatura utrzymuje się na poziomie 37 - 37,2 stopni, a całe ciało boli i boli?
Sytuacja sugeruje, że walka z infekcją. Temperatura 37 - 37,2 stopni i ból gardła - jest to nawet gorsze niż 38 lub 39, ponieważ takiej temperatury nie można zestrzelić. Zabronione są również zajęcia sportowe dla pacjentów o temperaturze 37,2 stopni lub z przeziębieniem.

Często temperatura 37 stopni powoduje następujące choroby:

  • zapalenie wątroby;
  • zaburzenia hormonalne;
  • astma;
  • gruźlica;
  • ból gardła

Objawowy, powodujący rozwój 37-stopniowej temperatury ciała, występuje pod wpływem różnych poważnych chorób. Dlatego zamiast uprawiać sport w temperaturze ciała 37 stopni, a nawet przy przeziębieniu, należy się spieszyć do szpitala: w celu leczenia gardła, ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego i innych przeziębień.

Jak szybko odzyskać?

Jeśli pomimo wszystko, jeśli przeziębiłeś się, pobiegłeś na siłownię na trening, to ważne jest, aby wiedzieć, że w celu szybkiego powrotu do zdrowia musisz dwukrotnie zmniejszyć obciążenie. Czas treningu skrócony do 40 minut. Podczas ćwiczeń pij dużo wody małymi łykami. Woda nie powinna być zimna, aby nie wywoływać komplikacji.

Jeśli nadal chcesz uprawiać sport, ważne jest, aby preferować następujące rodzaje ćwiczeń:

  • bieganie po torze;
  • krok aerobik;
  • medytacja;
  • rozciąganie;
  • zajęcia fitness.

W przypadku przeziębienia zabronione są zajęcia sportowe wymagające intensywnego wysiłku fizycznego, martwego ciągu, wyciskania i przysiadów. Pokaż swoje maksimum przy zimnie, na które nie możesz sobie pozwolić, więc lepiej zostawić te ładunki aż do pełnego odzyskania. Jeśli odczuwasz pogorszenie stanu zdrowia podczas ćwiczeń i innych ćwiczeń, powinieneś przerwać wyczerpanie i skonsultować się z lekarzem.

Odzyskiwanie

Po ustąpieniu zimna gardło przestanie boleć, a lekarz potwierdzi powrót do zdrowia, możesz iść na siłownię i rozpocząć trening. Przed wykonaniem ćwiczeń fizycznych należy wyjaśnić kilka punktów:

  • Nie należy wykonywać ciężkich ćwiczeń tuż po przeziębieniu, np. Biegać 20 km lub wykonywać prasę 100 kg.
  • Musisz zacząć od lekkich ćwiczeń, ponieważ osłabienie jeszcze nie minęło, a ciało będzie w podobnym stanie przez około 7-10 dni.
  • Aby przyspieszyć wzmocnienie organizmu, należy unikać ćwiczeń, pić witaminy, wzmacniać układ odpornościowy. W przeciwnym razie, jeśli spróbujesz ćwiczyć i trenować na 100% natychmiast po wyzdrowieniu, wpłynie to negatywnie na twoje zdrowie.
  • Po 1-2 tygodniach możesz wrócić do poprzednich rodzajów ładunków i iść na siłownię. Zaleca się robić to stopniowo, aby nie zakłócać procesu odzyskiwania.

Jeśli dana osoba ma tendencję do regularnego treningu fizycznego, jest podatna na rzadkie objawy chorób lub chorób, które występują w łagodnej formie. Sport wzmacnia nie tylko układ mięśniowy i sercowo-naczyniowy, ale także odporność i układ mięśniowo-szkieletowy. Regularna aktywność fizyczna przyczynia się do zwiększenia odporności układu odpornościowego na różne dolegliwości.

Jeśli lubisz biegać, poranne bieganie przez 30 minut zwiększy twoje szanse na przeziębienie. Nawet jeśli zachorujesz, stosując odpowiednie podejście, leczenie przeziębienia będzie łagodne i nie spowoduje komplikacji. Aby na zawsze powiedzieć „nie” na zimno, konieczne jest nie tylko regularne ćwiczenia i bieganie, ale także uspokojenie, utrzymanie prawidłowego odżywiania, rezygnacja ze złych nawyków.

W rzadkich przypadkach sport może być przyczyną rozwoju przeziębienia. Ale takie przypadki są rzadkie i tłumaczą się tym, że osoba po prostu przeciąża ciało w pełni, nie dając mu spokoju. W tym przypadku odporność spada, a organizm reaguje na wszelkie negatywne czynniki.

Teraz wiesz, dlaczego nie możesz uprawiać sportu podczas zimna. A jeśli twoje zdrowie jest ci drogie, lepiej zacząć od leczenia choroby, a następnie rozpocząć trening.

Ćwicz podczas zimna

Ćwicz w czasie przeziębienia - czy można go użyć, czy może jeszcze bardziej osłabi ciało osłabione przez wirusy? Znajdźmy odpowiedź na to pytanie razem, biorąc pod uwagę fakty dotyczące zwykłego przeziębienia i sportu.

Badanie korzyści płynących z aktywności fizycznej w przypadku przeziębienia

Na pytanie, czy ćwiczenia fizyczne są korzystne w przypadku przeziębienia, naukowcy biorą udział w badaniu przeprowadzonym przez College of Sports Medicine w Stanach Zjednoczonych. Ci, którzy przeprowadzili badanie, stwierdzili, że ćwiczenie ćwiczeń na przeziębienie pomaga zmniejszyć objawy.

Wręcz przeciwnie, trening siłowy może całkowicie wytrącić osobę z koleiny podczas przeziębienia, a zwłaszcza grypy. Trening siłowy w takich ciężkich sportach, jak trójbój siłowy, siłowanie na rękę i kulturystyka, wykazał znaczne pogorszenie objawów przeziębienia u ludzi, którzy nie zaprzestali wysiłku fizycznego.

Sport może pomóc w szybszym powrocie do zdrowia

Naukowcy doszli do tego wniosku podczas swoich badań. Ale tylko w tym przypadku naukowcy uważają, że jeśli aktywność fizyczna nie wyczerpuje ciała. Przecież to, co może zrobić zdrowa osoba, czasami przekracza siłę pacjenta. Zimno osłabia ludzki układ odpornościowy, a wraz z nim wszystkie inne układy organizmu.

Dlatego, nawet przy stosunkowo normalnym stanie zdrowia i przeziębieniach w początkowej fazie, zwiększone ćwiczenia mogą pogorszyć objawy przeziębienia. Ale w poważniejszym stanie, ale przy optymalnym obciążeniu (proste ćwiczenia i zdrowa dieta, dużo wody przez cały dzień), sport może skrócić czas choroby i złagodzić jej objawy.

Nawet biorąc pod uwagę, że przeciętna osoba cierpi na zimno do 5 razy w roku, a ta osoba jest sportowcem, przeziębienie może uniemożliwić mu ćwiczenie. Ale nie poświęcaj swojego zdrowia sportowi. Chory - zmniejsz obciążenie sportowe, a odzyskasz dużo szybciej.

Co się stało w grupach testowych podczas eksperymentu?

Naukowcy z American University w Indianie przeprowadzili badanie 50 osób pod kierunkiem profesora Weidneriza, doktora nauk medycznych. Tych 50 osób - studentów - zgodziło się na wstrzyknięcie zakażonej wirusem surowicy, a następnie naukowcy obserwowali je przez 10 dni. W tym samym czasie 25 studentów brało aktywny udział w sporcie w tym okresie, podczas gdy inni ćwiczyli tylko lekkie ćwiczenia.

Po 10 dniach okazało się, że ci studenci, którzy nie poddali swoich ciał nadmiernemu wysiłkowi fizycznemu podczas przeziębienia, wyzdrowieli szybciej. Ich zimne objawy nie były tak poważne, jak u tych, którzy wykonywali niezwykle intensywne ćwiczenia siłowe. Możesz sami dojść do wniosku.

Rzeczywistość i eksperyment z zimnem

Eksperyment ze studentami - należy to wziąć pod uwagę! - przeprowadzono w łagodnych warunkach laboratoryjnych. Wirus przez niego wprowadzony nie był poważny i nie powodował bardzo poważnych objawów przeziębienia, jak to często bywa w prawdziwym życiu. Ale ci, którzy czasami cierpią z powodu przeziębienia, warto wiedzieć, że w zwykłym życiu osoba cierpi na wiele szczepów wirusów, z którymi ludzki układ odpornościowy może być bardzo trudny do walki.

Ponadto nierozpoznane wirusy mogą powodować ciężkie powikłania: uszkodzenie serca, naczyń krwionośnych, układu oddechowego, nerek, wątroby, zatrucie całego ciała, co powoduje nie do zniesienia ból mięśni i głowy. A potem trudno jest odróżnić grypę od przeziębienia, wybrać odpowiedni zabieg, a nawet obliczyć czas trwania i intensywność ćwiczeń. Lekarz pomoże ci z tym wszystkim.

Jeśli jesteś chory, nie torturuj się, ale odpocznij i wykonuj ćwiczenia, które możesz wykonać. Dzięki temu szybciej się polepszysz i będzie mniej szans, że zimno wróci wkrótce.

Komplikacje spowodowane fizycznym przeciążeniem

Oczywiste jest, że nawet łagodne zimno jest ciężarem dla wszystkich układów ciała. Hamuje procesy anaboliczne w mięśniach, aktywuje produkcję kortyzolu, hormonu stresu, który zatruwa twoje tkanki i powoduje bolesność mięśni, niszcząc je. Jeśli osoba nie daje sobie przerwy, aktywnie uprawia sport, procesy te są przyspieszane i zaostrzane. A potem ze szkolenia nie tylko nie będziesz miał sensu - to cię bardzo zrani.

Nie graj w sporcie i nie rób sobie wielkiego wysiłku fizycznego, jeśli:

  • Jest ci zimno
  • Twoje objawy nasilają się.
  • Czujesz zwiększoną słabość i zmęczenie
  • Nie masz dość snu
  • Masz podwyższoną - ponad 38 stopni Celsjusza - temperaturę ciała
  • Twoje mięśnie i głowa bolą.
  • Kaszlesz i świszczysz
  • Ciężko oddychasz

Jeśli choroba jest ciężka, lepiej unikać wysiłku fizycznego przez około 3-4 dni po wyzdrowieniu - to zagwarantuje najlepszy efekt pozbycia się przeziębienia.

Jakie środki zaradcze pomogą poradzić sobie z przeziębieniem?

Należy pamiętać, że fundusze te nie skracają czasu trwania choroby, ale mogą zmniejszyć nasilenie objawów przeziębienia.

  1. Leki przeciwgorączkowe, takie jak teraflu
  2. Ssanie kropli kaszlu z efektem znieczulającym - na przykład travesil
  3. Jeśli masz ciężki objaw kaszlu, weź syropy przeciwkaszlowe, na przykład tussin lub travesil
  4. Aby zmniejszyć podrażnienia i suchość w gardle, możesz użyć sprayów, takich jak lugol, cameton lub ingalip.

Zapobieganie zimnie w połączeniu ze sportem

Nawet jeśli jesteś aktywnie zaangażowany w wychowanie fizyczne i sport, nie zapomnij o następujących metodach zapobiegania przeziębieniom:

  • Pamiętaj, aby pić witaminy około miesiąca przed początkiem zimnych pór roku - w październiku i kwietniu. Kompleksy witaminowe na zalecenie lekarza powinny przyjmować co najmniej dwa razy w roku - wiosną i jesienią
  • Odpocznij i spać - zmniejszy to ryzyko zachorowalności
  • Weź witaminę C i glutaminę zgodnie z zaleceniami lekarza, zwłaszcza przed sezonowymi epidemiami grypy.
  • Zwiększ odporność dzięki ekstraktowi z echinacei (chyba że masz wysokie ciśnienie krwi - echinacea zwiększy ją jeszcze bardziej).
  • Utwardzaj o każdej porze roku, ale stopniowo.

Tak więc, jak widzieliśmy, ćwiczenia podczas przeziębienia zależą od stanu zdrowia i ciężkości choroby. Dlatego decydując się na sport podczas przeziębienia, musisz kierować się receptą swojego lekarza i własnym zdrowym rozsądkiem.

Co musisz wiedzieć o sporcie na zimno

Czy można uprawiać sport lub fitness, gdy człowiek ma przeziębienie? To pytanie nie będzie miało jednoznacznej odpowiedzi. Niektórzy uważają, że uprawianie sportu może szybko pozbyć się przeziębienia, podczas gdy inni uważają, że w przypadku choroby zakaźnej należy unikać aktywności fizycznej ze względu na ryzyko poważnych powikłań. MedAboutMe informuje, na co zwracać uwagę, jeśli w trakcie choroby nadal zdecydujesz się pójść na siłownię lub pójść na bieg i kiedy lepiej jest zrezygnować z uprawiania sportu.

Sport z łagodnym zimnem

Podstawowa zasada zdrowia mówi: podczas choroby konieczny jest łagodny schemat. Jednak w łagodnych przypadkach przeziębienia bez gorączki, kaszlu i bólu gardła ćwiczenia nie są zabronione. Z reguły przy łagodnym przebiegu choroby można uprawiać sport, jeśli dana osoba czuje się wystarczająco dobrze - ale nie w pierwszym lub drugim dniu niedyspozycji.

Po ustąpieniu ostrych objawów konieczne jest wybranie łagodnego trybu ćwiczeń, a jeszcze lepiej skonsultować się z lekarzem, jeśli w tym przypadku możliwe jest wykonanie treningu fitness lub sportowego. Jeśli czujesz się zmęczony, lepiej odmówić wysiłku fizycznego: słuchaj swojego ciała i ciesz się krótką przerwą.

Kiedy należy zrezygnować z aktywności fizycznej?

Jeśli twoja choroba jest czymś więcej niż „zwykłym” katarem, musisz zrezygnować z wszelkiej aktywności fizycznej: organizm poświęca całą swoją siłę na walkę z infekcją. W tej sytuacji sport powoduje przeciążenie, co prowadzi do osłabienia układu odpornościowego.

W następujących przypadkach uprawianie sportu może stanowić zagrożenie dla zdrowia:

  • Gorączka (temperatura powyżej 38 stopni);
  • Ciężka infekcja wirusowa lub bakteryjna;
  • Grypa lub paragrypa;
  • Ból gardła (ból gardła);
  • Podczas przyjmowania antybiotyków, leków przeciwbólowych i leków obniżających temperaturę.

Co to jest niebezpieczne ćwiczenie podczas przeziębienia?

Ludzie uprawiający sport podczas infekcji wirusowej lub bakteryjnej narażają swoje zdrowie na duże ryzyko. Aktywność fizyczna może przyczyniać się do rozprzestrzeniania się wirusów, bakterii i ich toksyn w całym organizmie oraz uszkodzenia wielu narządów. W najgorszym przypadku może nawet prowadzić do zapalenia mięśnia sercowego - zapalenia mięśnia sercowego - stanu, który zagraża życiu chorych.

Przy lekkim przeziębieniu bardzo ważne jest, aby nie przesadzać z aktywnością sportową. Nadmierne obciążenie układu odpornościowego może prowadzić do jego osłabienia i takich powikłań, jak dławica piersiowa, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc.

Czy sport pomaga odzyskać siły?

U zdrowych ludzi, sport poprawia odporność, w tym opinia wszystkich lekarzy jest jedna. Często na poziomie filistyńskim można usłyszeć opinię, że sport pomaga także leczyć przeziębienia. Niektórzy nawet mówią, że „choroba paruje wraz z potem”. Eksperci jednak zdecydowanie odradzają aktywność fizyczną podczas choroby. Sport nie ma takiego samego „efektu pocenia się” jak sauna. Aby odzyskać zdrowie, lepiej pozostać w łóżku.

Niewielki wysiłek może być korzystny, ponieważ prowadzi do poprawy krążenia krwi i wspomaga układ odpornościowy. Warunkiem koniecznym jest jednak brak poważnych objawów zwykłego przeziębienia, takich jak podwyższona temperatura ciała i normalne samopoczucie.

Jakie rodzaje ćwiczeń są dozwolone na zimno?

Podczas choroby należy unikać odwiedzania sal fitness - przynajmniej po to, aby nie zarazić innych ludzi. Jeśli pozwala na to pogoda, możesz zrobić jedną z najlżejszych aktywności fizycznych w parku: spacer lub jogging. Jeśli nie czujesz się zbyt dobrze, możesz po prostu przespacerować się świeżym powietrzem. Światło słoneczne promuje produkcję witamin, a tym samym wzmacnia układ odpornościowy.

Wstrzymaj się w sporcie po chorobie

Jak długo po przeziębieniu musisz powstrzymać się od uprawiania sportu, zależy od rodzaju i przebiegu choroby. Ogólna zasada brzmi: im bardziej skomplikowana jest infekcja, tym dłużej powinna nastąpić przerwa po wyzdrowieniu. Po łagodnym przeziębieniu i przeziębieniu można uprawiać sport natychmiast po wyleczeniu choroby i ustąpieniu objawów wycieku z nosa.

Jeśli choroba postępuje z gorączką, należy powstrzymać się od uprawiania sportu przez co najmniej tydzień. Nawet jeśli objawy zniknęły (po zażyciu leku), układ odpornościowy pozostaje dość słaby, a przeciążenie byłoby błędem.

W każdym przypadku wznowienie zajęć sportowych powinno odbywać się stopniowo i rozpoczynać od lekkich ćwiczeń wytrzymałościowych (jogging), w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko nawrotu choroby.

Dzieci i kobiety w ciąży

W przypadku dzieci obowiązują te same zasady, co w przypadku dorosłych: przy lekkim zimnie, lekkim wysiłku fizycznym i spacerach na świeżym powietrzu są dozwolone, przy bardziej surowym kursie dziecko powinno pozostać w łóżku, dużo pić i otrzymywać witaminy.

Podczas ciąży sporty takie jak pływanie lub chodzenie są dobrym sposobem zapobiegania przeziębieniom. W czasie jakichkolwiek objawów choroby, nawet najlżejszej, należy porzucić sport. Można chodzić na świeżym powietrzu, jeśli temperatura na zewnątrz nie jest ani zbyt wysoka, ani zbyt niska.

Ryzyko przeziębienia po sporcie

Sport nie jest środkiem, który zawsze może zapobiegać przeziębieniu, wręcz przeciwnie, sport może nawet przyczyniać się do choroby. Jeśli podczas treningu na siłowni osoba pociła się mocno i idzie do domu bez zmiany ubrania, ryzyko choroby z powodu hipotermii jest znaczne.

Powodem tego jest zjawisko „otwartego okna”: po intensywnym wysiłku fizycznym ciało jest osłabione i łatwo podatne na infekcje - dlatego po uprawianiu sportów trzeba chronić się przed hipotermią.

Sport i zimno. Leczenie na zimno

Treść

Przeziębienie, przeziębienie lub grypa (spowodowane wirusem grypy) jest ostrym zakaźnym zapaleniem górnych dróg oddechowych. Objawami choroby są kichanie, katar (nieżyt nosa), ból gardła (zapalenie krtani), trudności z przełykaniem i bólem gardła (zapalenie gardła, zapalenie migdałków), kaszel z surowiczą, następnie ropna plwocina (zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli), bóle mięśni, gorączka i pogorszenie stan ogólny. Nazwa stanu chorobowego „przeziębienie” wynikała z wcześniej zaakceptowanych poglądów, że przyczyną choroby jest hipotermia. Najczęściej choroba jest wywoływana przez wirusy (Rino, adenowirus i wirus paragrypy), które są przydzielane pacjentom podczas kichania lub kaszlu jako „aerozol”.

Czy mogę trenować na zimno? Aby rządzić

Ostatnie badania przeprowadzone pod auspicjami American College of Sports Medicine wykazały, że uprawianie sportu z łagodnymi objawami przeziębienia w umiarkowanym tempie nie jest szkodliwe dla zdrowia. Podczas treningu siłowego (kulturystyka lub trójbój siłowy) pogorszyły się wskaźniki regeneracji. Powszechnie uznaje się, że sport może zmniejszyć ryzyko przeziębienia, ale jak dotąd nie było wiadomo, jak sport i chłód łączą się w tym samym czasie. W każdym razie większość lekarzy zgadza się, że uprawianie sportu może pogorszyć bieg przeziębienia, nawet przy dobrym zdrowiu i słabych objawach.

Z reguły przeziębienie łapie każdą osobę średnio 2-5 razy w roku, a jej trwanie może osiągnąć 1-2, a nawet trzy tygodnie, aż do pełnego wyzdrowienia. To pokazuje, że nawet niewielkie przeziębienia mogą poważnie utrudnić postępy w kulturystyce i innych sportach.

Podczas badania, pod kierunkiem profesora i lekarza Thomasa G. Weidnera z American University of Indiana, przetestowano około 50 ochotników, których lista została sporządzona przez studentów-ochotników, którym wstrzyknięto zakażoną surowicę i obserwowano przez 10 kolejnych dni. Połowa z nich nie ćwiczyła przez całą chorobę, inni nadal aktywnie trenowali.

Pierwsza grupa była poddawana codziennym stresom, takim jak bieganie i ćwiczenia na symulatorze. Po zakończeniu badania naukowcy odkryli, że w obu grupach występowały identyczne wskaźniki powrotu do zdrowia, z których można wywnioskować, że umiarkowane ćwiczenia nie wpływają na proces gojenia, nasilenie objawów lub rozwój powikłań. Ważne jest, aby pamiętać, że osoby badane, które przeszły intensywne treningi (które są w rzeczywistości równoważne zwykłemu treningowi kulturystycznemu) miały najgorsze wskaźniki regeneracji.

Edycja krytyki badawczej

W tym badaniu zastosowano łagodny szczep zimnego wirusa, który prawie nigdy nie powoduje komplikacji zdrowotnych. Jednak w zwykłym życiu osoba jest narażona na różne wirusy, które mogą wpływać na tkankę płuc, oskrzela i, co najważniejsze, układ sercowo-naczyniowy i mięśnie.

Na przykład czasami grypa jest prawie niemożliwa do odróżnienia od łagodnych ostrych infekcji wirusowych układu oddechowego. Jeśli ćwiczysz w czasie zachorowania na grypę, nawet przy dobrym zdrowiu i prawie całkowitym braku objawów przeziębienia, ryzykujesz poważne komplikacje w sercu, ponieważ wirus grypy powoduje zapalenie mięśnia sercowego. Ćwiczenia prowadzą do przeciążenia mięśnia sercowego i mogą rozwinąć się nieodwracalne komplikacje!

Każda choroba nieżytowa (nawet łagodna) prowadzi do zahamowania procesów anabolicznych w mięśniach i aktywuje wydzielanie hormonu katabolicznego kortyzolu, który niszczy mięśnie. Aktywność fizyczna nasila procesy kataboliczne, aw przypadku opóźnionego anabolizmu nie otrzymasz pozytywnego efektu treningu siłowego, a wręcz przeciwnie, trening zniszczy Twoje mięśnie.

Podsumowanie Edytuj

Oczywiście zimno i sport są niekompatybilne. Nie osiągniesz pozytywnych wyników treningu na wysokości choroby. Nie ćwicz, jeśli masz przeziębienie, aż znikną wszystkie objawy choroby i nie czujesz się dobrze. Jeśli choroba jest ciężka, należy powstrzymać się od treningu przez 3-4 dodatkowe dni, aż do pełnego wyzdrowienia, aby uniknąć komplikacji i zniszczenia mięśni.

Środki mające na celu wyeliminowanie objawów (nie przyspieszać regeneracji):

  • Leki przeciwgorączkowe (kompleksowy lek TheraFlu szczególnie zalecany jako środek objawowy). Należy jednak rozumieć, że po pierwsze, temperatura musi być obniżona, a nie jeśli jest podniesiona, ale jeśli jest podniesiona powyżej pewnej granicy, którą można nazwać temperaturą 38 stopni. W każdym przypadku należy skupić się na zdolności organizmu do tolerowania tej temperatury, a także obecności innych problemów zdrowotnych (na przykład problemów z sercem, neurologii). Im wyższa temperatura, tym łatwiej organizmowi zwalczyć infekcję, ale tym większe ryzyko innych problemów. Rozwiązanie tego problemu najlepiej pozostawić lekarzowi. Należy również zauważyć, że najmodniejsze leki przeciwgorączkowe reklamowane w telewizji oparte są na lekach na grosz Paracetamol i Ibuprofen.
  • Lizaki do tłumienia kaszlu i łagodzenia bólu (Travisil itp.)
  • Jeśli kaszel jest wyraźny, należy stosować Libexin (ściśle według wskazań), syropy z glikodyną lub Tussin +.
  • Spraye, aby wyeliminować uczucie bólu gardła i podrażnienia nosa - Kameton.
  • Zmniejsza się skurcz naczyń krwionośnych (Naphthyzinum, droższe działają w podobny sposób, ale mogą skuteczniej pokryć powierzchnię błony śluzowej) przekrwieniem nosa.
  • Tsinepar (pigułki) jest najszybszym lekiem, który pomaga natychmiast wyeliminować objaw (pozwala całkowicie zapomnieć o przeziębieniu) i ewentualnie przyspieszyć powrót do zdrowia.

W nowym badaniu [1], opublikowanym w 2017 r., Zaobserwowano, że witamina C i echinacea nie zmniejszają przeziębienia. Nowa metaanaliza sugeruje jednak, że tabletki cynku są bardziej skuteczne. Do 5 dnia 70% osób przyjmujących cynk wyzdrowiało po przeziębieniu w porównaniu z 27% osób otrzymujących placebo. Autorzy uważają, że cynk w przybliżeniu potroi tempo powrotu do zdrowia.

Leczenie objawowe przeziębienia wspólnego

Etiotropowe leczenie lekami przeciwwirusowymi nie jest jeszcze możliwe. Zimne objawy ustępują same. Stosowanie leków jest opcjonalne. Zwykle przepisywane leczenie ma na celu złagodzenie objawów.

Katar Tworzenie się tajemnicy może być zmniejszone przez leki antycholinergiczne, jednak należy pamiętać o innych działaniach podobnych do atropiny. Obecnie stosowane działanie antycholinergiczne leków przeciwhistaminowych H1 (część wielu leków na przeziębienie). Miejscowo (krople do nosa) stosuje się a-adrenomimetyki, powodując zwężenie naczyń i, odpowiednio, zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa (oddychanie przez nos jest przywracane), jak również osłabienie wydzieliny. Przy długotrwałym regularnym stosowaniu mimetyków a-adrenergicznych istnieje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej nosa („przerost błony śluzowej”).

Trudności z połykaniem, bólem gardła. Pastylki zawierające miejscowe środki znieczulające (lidokainę, benzokainę, tetrakainę) osłabiają objawy na krótki czas, ale mogą powodować reakcje alergiczne.

Kaszel Osłabienie kaszlu spowodowane zmniejszeniem odruchu kaszlowego jest wskazane tylko wtedy, gdy kaszel nieproduktywny (suchy kaszel). Kodeina i noskapina osłabiają kaszel, działając na centralny układ nerwowy, zmniejszając odruch kaszlu. Klobutinol ma inny, ale nie do końca wyjaśniony mechanizm działania, różny od mechanizmu działania opioidów. Przekonujące dowody skuteczności leków na przeziębienie na przeziębienia nie są dostępne.

Trudna plwocina. Środki wykrztuśne poprawiają wydzielanie plwociny z powodu jej upłynnienia: rozkładają składniki plwociny (mukolityki, na przykład N-acetylocysteina) lub zwiększają produkcję ciekłej części wydzieliny (na przykład gorący napój). Możliwość przepisywania środków mukolitycznych na przeziębienie pozostaje wątpliwa, podobnie jak zdolność bromheksyny i ambroksolu do znaczącej zmiany konsystencji plwociny. Acetylocysteina jest przepisywana na mukowiscydozę. Pokazano kliniczny wpływ N-acetylocysteiny w przewlekłym obturacyjnym zapaleniu oskrzeli (ale nie na zimno): częstotliwość zaostrzeń zmniejsza się przy ciągłym stosowaniu.

Wysoka temperatura Leki przeciwgorączkowe (aspiryna, paracetamol) są wskazane w wysokiej temperaturze. Wzrost temperatury jest naturalną reakcją organizmu na infekcję; kontrola temperatury ciała jest jednym z ważnych wskaźników przebiegu choroby.

Ból kończyn, bóle głowy. Leki przeciwgorączkowe są również skuteczne.

  • Weź kompleks witaminowo-mineralny 2-4 razy w roku
  • Metaanaliza 25 badań klinicznych [2] wykazała, że ​​regularne spożywanie witaminy D może zmniejszyć prawdopodobieństwo ostrych zakażeń układu oddechowego i grypy.
  • Nie przepracuj się
  • Weź glutaminę
  • Weź dodatkowe porcje witaminy C podczas epidemii
  • Weź wyciąg z echinacei (roślinny immunomodulator) podczas epidemii
  • Ćwicz hartowanie

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego jest zapaleniem mięśnia sercowego, zwykle powodowanym przez wirusy Coxsack B. Typowe objawy kliniczne obejmują zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność i czasami kołatanie serca. Czynniki ryzyka nagłej śmierci nie zostały ustalone, ale ponieważ takie niebezpieczeństwo istnieje, 26. Konferencja Bethesda zaleca przerwanie działalności sportów wyczynowych na około 6 miesięcy. Zawodnik może rywalizować tylko z normalną funkcją serca i rozmiarem, zgodnie z echokardiografią i brakiem arytmii podczas monitorowania EKG metodą Holtera.

Mononukleoza zakaźna

Mononukleoza zakaźna jest wywoływana przez wirus Epsteina-Barra i objawia się z reguły zmęczeniem, bólem gardła, powiększonymi węzłami chłonnymi i migdałkami podniebiennymi oraz powiększeniem śledziony. Aktywność fizyczna jest zazwyczaj ograniczona przez samą siebie ze względu na rosnącą słabość. Według literatury sportowcy mogą przejść do treningu bezstykowego bez obawy o szkodliwe skutki, gdy tylko temperatura ciała wróci do normy. Główną rzeczą, na którą lekarze zwracają szczególną uwagę podczas mononukleozy zakaźnej, jest powiększenie śledziony, ponieważ jej pęknięcie jest możliwe. Występuje u 0,1 - 0,5% pacjentów, zwykle samoistnie. Prawdopodobieństwo jest maksymalne w pierwszych 3 tygodniach choroby - w okresie obfitego nacieku limfocytowego, który rozciąga śledzionę i zwiększa jej kruchość. Nie ma jednoznacznych zaleceń dotyczących sposobu oceny wielkości śledziony (a co za tym idzie ryzyka pęknięcia) - stosując badanie dotykowe lub USG. Pewnie ustalono, że badanie dotykowe ma niską czułość, jednak kwestia przyjęcia na zajęcia sportowe jest podejmowana w zależności od tego, czy śledziona jest wyczuwalna, czy nie. Uważa się, że klatka piersiowa może niezawodnie chronić nawet powiększoną śledzionę, ale znowu nie ma dowodów ani za, ani przeciw temu założeniu. Chociaż, według literatury, było tylko kilka luk związanych ze sportem, zaleca się ostrożność, zwłaszcza w pierwszych tygodniach choroby. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby w przypadku nagłego wzrostu, całkowicie porzucić zajęcia sportowe, aw przypadku przewlekłego wzrostu, problem jest rozwiązywany indywidualnie.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby Edytuj

Wirusowe zapalenie wątroby może występować na różne sposoby - bezobjawowe i piorunujące ze skutkiem śmiertelnym. Główne objawy to zmęczenie, bóle mięśni, bóle stawów, jadłowstręt i nudności. Uszkodzenie wątroby zakłóca normalne zaopatrzenie organizmu w energię podczas wysiłku, przyczynia się do hipoglikemii i zmian w metabolizmie lipidów. Możliwe są również niedobory hormonów i koagulopatia. Ćwiczenia mogą znacząco wpływać na hemodynamikę wewnątrzwątrobową, co teoretycznie zwiększa ryzyko powikłań. Zgodnie z zaleceniami, konieczne jest porzucenie ciężkich ładunków i konkurencji przed normalizacją wskaźników biochemicznych funkcji wątroby i wielkości wątroby, ale dostępne dane sugerują, że umiarkowane obciążenie jest z pewnością dopuszczalne, biorąc pod uwagę kliniczną ocenę stanu sportowca.

Zakażenie wirusem HIV Edytuj

Zakażenie HIV jest chorobą przewlekłą, zróżnicowaną w swoim przebiegu iw większości przypadków przez lata nie naruszającą zwykłego życia zarażonych. Zakażenie wirusem HIV zwykle przybiera formę przewozu, ale możliwe są poważne zmęczenie i inne zaburzenia. zmniejszenie skuteczności zarówno samej choroby, jak i podawania leków przeciwretrowirusowych. Nie ma dowodów na to, że ćwiczenia są niebezpieczne; przeciwnie, umiarkowany wysiłek może nawet wzmocnić układ odpornościowy (oprócz innych korzystnych wpływów somatycznych i psychicznych) i należy go zachęcać. Kwestia dalszych zajęć sportowych jest podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem stanu zdrowia sportowca, sportu i prawdopodobieństwa zakażenia.

Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko przeniesienia wirusa HIV i wirusowego zapalenia wątroby w większości dyscyplin sportowych jest bardzo małe, więc teraz prawie wszyscy eksperci podzielają opinię, że sama infekcja nie wystarczy, aby usunąć ją z konkursu. Z drugiej strony nie jest jasne, jak radzić sobie z sportami, w których ryzyko transmisji wirusów jest z pewnością zwiększone: zapasy, boks i sztuki walki. Nie ma jednak wątpliwości, że tajemnica lekarska musi być zawsze zachowana i należy podjąć uniwersalne środki ostrożności.

Trening podczas przeziębienia

Wielu sportowców, którzy przeziębili się, interesuje się pytaniem, czy możliwe jest kontynuowanie treningu w tak bolesnym stanie, w jaki sposób najlepiej uprawiać sport, aby aktywność fizyczna nie wpływała niekorzystnie na odporność i nie powodowała komplikacji.

Czy dozwolone jest trenowanie podczas zimna?

Każda osoba od dwóch do trzech razy w roku cierpi na ostre infekcje dróg oddechowych, grypę i przeziębienie. Proces odzyskiwania trwa około tygodnia, a czasami dziesięć dni. Jeśli tym razem suma będzie wynosić około miesiąca przez rok. Jest to wystarczająco długi okres, który sprawia, że ​​każdy prowadzący aktywny tryb życia danej osoby zastanawia się, czy można kontynuować trening z zimnem.

Biorąc pod uwagę pilność tego problemu, przeprowadzono wiele badań nad tym, jak sport wpływa na kondycję zimnego człowieka. Potwierdzili fakt, że przy łagodnym przeziębieniu ćwiczenia są dopuszczalne. Nie oznacza to, że takie szkolenie będzie skuteczne. Niestety jego wydajność spada.

Ciężka infekcja lub po prostu dolegliwość

Badania dowodzą braku zaostrzenia objawów lub wpływu na czas trwania okresu rekonwalescencji z aktywności fizycznej tylko przy „górnym przeziębieniu”. Ta infekcja objawia się tylko nieprzyjemnym MI powyżej szyi.

Łagodne przeziębienie, ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa, łzawienie oczu, ale nie ma bólu i bólu mięśni, nie ma gorączki, można uprawiać sport. Najważniejsze jest, aby wziąć pod uwagę pewne wymagania, które istnieją w tym przypadku.

Jak trenować na zimno?

Nie możesz się pocić i pozwolić na ostre przechłodzenie. Wiele siłowni jest wyposażonych w systemy chłodzenia powietrzem, które działają w zimie. Zimne strumienie, jeśli wpadniesz pod nie po treningu lub w jego trakcie, mogą znacznie pogorszyć objawy.

Trening powinien być łatwy, nie wykraczający poza obszar pulsu z 120-130 uderzeniami na minutę. To pozwala ci się nie pocić. Zaleca się również, aby czas trwania lekcji był ograniczony do minimum. Nie możesz przekroczyć 40-45 minut.

Czy przetrenowanie czy zimno?

Przetrenowanie jest dość niebezpiecznym stanem, w którym poziom kortyzolu gwałtownie wzrasta. Substancja ta, zwana hormonem stresu, jest ważna dla zasobów energetycznych, odporności, metabolizmu węglowodanów.

Zwiększenie kortyzolu zmniejsza odporność, co obniża obronę organizmu przed infekcjami, wydłuża okres regeneracji tkanki mięśniowej i obszar zapalenia. Stan, w którym osoba przybywa z przewlekle wysokim kortyzolem, przypomina objawy łagodnego przeziębienia.

Negatywne efekty treningu

Jeśli wysoki poziom kortyzolu jest mylony z łagodnym przeziębieniem, kontynuując fizyczny, osoba tylko szkodzi jego zdrowiu. Hormon stresu nadal wzrasta z treningów. Wynikiem tego jest gwałtowny spadek funkcji ochronnych organizmu i rozwój już zimnej choroby.

Kortyzol unosi się nawet wtedy, gdy ktoś ma przeziębienie. A jeśli trening w tym stanie i nie osłabi zdrowia, w jakiś sposób nie przyniesie prawie żadnego rezultatu. Wzrost kortyzolu nie pozwala osiągnąć zarówno wzrostu masy mięśniowej, jak i wskaźników siły.

Jakie są objawy grypy?

Dość często grypa i ostre infekcje wirusowe układu oddechowego we wczesnych stadiach można łatwo pomylić z normalnym łagodnym przeziębieniem. Dokładna diagnoza staje się jasna około trzeciego dnia. Jeśli temperatura ciała wzrasta, odczuwany jest ból w grupach mięśniowych, pojawiają się dreszcze, a to jest dokładnie grypa.

W tym stanie nie można iść na siłownię. To zada podwójny cios systemowi odpornościowemu, który będzie musiał walczyć z infekcją i stresem treningu cardio lub siłowego. Jedyne, co sport przyniesie grypie, to pogorszenie choroby.

Ogólne zalecenia

Zimno, jak pokazują badania, nie stanowi przeszkody dla sportu. Wyniki takich badań nie mówią nic o wskaźnikach siły ani skuteczności treningu zimnej osoby.

Zdecydowanie zabronione uprawianie sportu z grypą i ciężkimi przeziębieniami. Objawy tych chorób można rozpoznać dopiero drugiego lub trzeciego dnia. A jeśli aktywny trening nie ustanie w tych dniach, stan ulegnie dramatycznemu pogorszeniu, mogą pojawić się komplikacje.

Wniosek

Można bezpiecznie uprawiać sport tylko z pełną pewnością, że przyczyną choroby nie jest grypa, ale łagodna infekcja. Trening powinien być krótki, z tętnem od 120 do 130 uderzeń na minutę, aby zapobiec pojawieniu się potu.

Czy dozwolone jest uprawianie sportu z zimnem

Jeśli osoba regularnie uprawia sport, rzadko cierpi na przeziębienie. Tłumaczy to fakt, że ćwiczenia wzmacnia układ odpornościowy i poprawia metabolizm. Ale to nie znaczy, że sportowiec nie może chorować na ORZ. Tu powstaje pytanie, czy można uprawiać sport z zimnem? Eksperci zalecają, aby nie nosić zimna na nogach i powstrzymywać się od wysiłku fizycznego, ponieważ ciało jest bardzo osłabione.

Sport - zapobieganie chorobom

Teraz wiele osób uprawia różne sporty. Niektórzy wolą chodzić na siłownię, podczas gdy inni uprawiają fitness. Taka aktywność fizyczna może znacznie zmniejszyć częstość występowania. Silni fizycznie ludzie, jeśli zachorują, to bardzo łatwo pojawiają się w nich zimne patologie.

Przy stałym wysiłku fizycznym na ciele jest taki pozytywny efekt:

  • Odporność jest wzmocniona.
  • Wzmocnienie aparatu motorycznego.
  • Układ sercowo-naczyniowy jest aktywowany.
  • Zapobiega rozwojowi takich niebezpiecznych chorób, jak cukrzyca i astma.

Jeśli osoba trenuje codziennie, jego podatność na choroby zakaźne maleje. Osoba, która dużo chodzi, jeździ na rowerze, pływa i uprawia gimnastykę, bardzo rzadko choruje. Tylko pół godziny treningu na siłowni co drugi dzień zmniejsza ryzyko zachorowania o prawie 50%. Można to wytłumaczyć faktem, że podczas aktywnego wysiłku fizycznego we krwi zwiększa się liczba leukocytów, co ma szkodliwy wpływ na patogeny różnych infekcji.

Najbardziej skutecznymi środkami zapobiegawczymi przeciwko chorobom układu oddechowego są sport i hartowanie.

Czy sport może prowadzić do choroby?

Ale nie we wszystkich przypadkach sport przyczynia się do poprawy odporności i zmniejszenia zachorowalności. Czasami regularne chodzenie na siłownię lub fitness prowadzi do zwiększonej zachorowalności. Dzieje się tak, gdy osoba jest zajęta i zasoby ciała są wyczerpane. Silnie aktywna aktywność fizyczna prowadzi do tego, że poziom leukocytów we krwi zmniejsza się, ale zwiększa się ilość kortyzolu. Wszystko to przyczynia się do tego, że człowiek zaczyna boleć często i bardzo ciężko.

Zgodnie z wynikami badań stwierdzono, że natychmiast po aktywnym wysiłku fizycznym odporność ludzka jest znacznie zmniejszona, warunek ten obserwuje się przez kilka godzin. Dlatego wielu ekspertów radzi unikać miejsc zatłoczonych zaraz po treningu. Pozwoli to uniknąć infekcji.

Po treningu na siłowni nie można natychmiast wyjść, szczególnie w zimnej porze roku. Jeśli ktoś jest spocony, to po najmniejszym przeciągu może zachorować.

Trening podczas przeziębienia

Jeśli ktoś nie przeładował się wyczerpującymi treningami i nie poszedł do zatłoczonych miejsc zaraz po siłowni, ale zachorował, oznacza to, że mówimy o jakimś agresywnym wirusie. Takie wirusy działają źle nawet na silny układ odpornościowy. Czy można uprawiać sport z zimnem i kaszlem?

Kilka lat temu lekarze nie radzili przeciążać ciała podczas choroby, ponieważ jest już za słaba. Dziś niektórzy eksperci twierdzą, że można uprawiać sport podczas choroby, ale takie działania powinny być bardzo umiarkowane. Kontynuuj chodzenie na siłownię lub fitness może być tylko wtedy, gdy choroba postępuje bez wysokiej temperatury.

Wszyscy specjaliści są zgodni, że trening fizyczny podczas przeziębienia powinien być umiarkowany. Z zimnem w organizmie metabolizm jest zaburzony, a wszystkie procesy anaboliczne w tkance mięśniowej spowalniają. Jednocześnie wzrasta poziom kortyzolu we krwi, specjalnego hormonu, który niszczy tkankę mięśniową. Dlatego nadmierny trening podczas przeziębienia wcale nie ma sensu.

Umiarkowany wysiłek podczas choroby układu oddechowego nie zaszkodzi, ale nie przyspieszy powrotu do zdrowia.

Sport z grypą

Jeśli ze słabym kaszlem i katarem można uprawiać sport umiarkowanie, a następnie grypą, należy porzucić aktywność fizyczną. Grypa jest bardzo trudna i często powoduje komplikacje. Grypie zawsze towarzyszą takie objawy:

  • Zwiększona temperatura ciała, która czasami osiąga poziomy krytyczne.
  • Gorączka i dreszcze.
  • Wielka słabość.
  • Ból gardła i katar.

Wysoka temperatura ciała - najważniejsze przeciwwskazanie do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Jeśli przeładujesz ciało w temperaturze 37,5 ° C, istnieje duże ryzyko poważnych powikłań. Najczęściej powikłania grypy wpływają na serce, nerki i płuca.

Grypy nie można nosić na nogach. Bardzo ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących leżenia w łóżku aż do całkowitego wyleczenia.

Dość często grypa na nogach niesie młodych ludzi. Jeśli więc osoba ma choroby przewlekłe, ryzyko powikłań znacznie wzrasta. Dlatego, kiedy pierwsze objawy choroby danej osoby powinny zostać porzucone.

Kiedy możesz wznowić zajęcia po grypie

Nie można aktywnie uprawiać sportu podczas przeziębienia, ale nie oznacza to, że pacjent powinien leżeć w łóżku od rana do wieczora. Ścisłe leżenie w łóżku jest wskazane tylko w najbardziej ostrym okresie choroby, gdy występuje wysoka gorączka i silna słabość. Ten stan trwa zwykle nie dłużej niż 5 dni, ale jeśli grypa doprowadziła do komplikacji, ostry okres może trwać do 10 dni.

Ale nawet przy wysokiej temperaturze osoba nie powinna stale leżeć w łóżku. Od czasu do czasu musisz wstać i powoli chodzić po pokoju. Okno powinno być lekko otwarte.

Jeśli podczas ćwiczeń pacjent ma zawroty głowy lub silne osłabienie, należy natychmiast iść do łóżka!

Począwszy od piątego dnia, osoba z przeziębieniem powinna wykonywać ćwiczenia rano, tylko ćwiczenia powinny być bardzo proste, aby nie prowadziły do ​​zmęczenia. Wystarczy usiąść kilka razy i wykonywać ruchy rękami i nogami. Jest to konieczne, aby rozproszyć krew i aktywować pracę narządów i układów.

Po tygodniu po ustąpieniu wszystkich objawów choroby, możesz wznowić uprawianie sportu. Odnawianie aktywności fizycznej powinno następować stopniowo, tak aby organizm miał czas, aby przyzwyczaić się do obciążeń. Podczas sesji musisz kontrolować tętno i częstość oddechów.

Przy przeziębieniach przydatne jest nadmuchiwanie balonów. Poprawia funkcjonowanie narządów oddechowych.

Reżim podczas choroby

Wielu sportowców podczas przeziębienia boi się przybrać na wadze i stracić kształt. Dlatego tak ważne jest, aby jeść w tym czasie. Konieczne jest przestrzeganie takich zaleceń:

  • Musisz jeść trochę mniej niż w dni treningowe. Najważniejsze, aby utrzymać tryb picia.
  • W pierwszych dniach choroby pacjent powinien spać jak najwięcej. Wielu ekspertów uważa, że ​​leczenie snu.
  • Podczas choroby nie należy spędzać dużo czasu za telewizorem, komputerem lub telefonem.

Pomieszczenie, w którym znajduje się pacjent, powinno być często emitowane. Ponadto ważne jest utrzymanie optymalnej wilgotności.

Uprawianie sportu, jeśli twoje gardło jest złe, nie powinieneś. Ćwiczenia w tym przypadku nie przyniosą korzyści, ale mogą pogorszyć stan. Lepiej jest odczekać ostry okres choroby, a następnie wznowić trening. Każde ćwiczenie w podwyższonej temperaturze ciała jest surowo zabronione.

Sport podczas zimna - dobry czy zły?

Regularne umiarkowane ćwiczenia to dobra profilaktyka wielu chorób. Jednak czy sport podczas zimna pomoże organizmowi szybciej poradzić sobie z chorobą? Czy nie przyczyniłoby się to do rozwoju poważnych komplikacji?

Wiemy, że uprawiając sport „stajemy się zdrowsi”. Ale czy zawsze tak jest? Czy warto wykonywać ćwiczenia z przeziębieniem? Co może „nie na czas” prowadzić do manifestowanej aktywności fizycznej? Zobaczmy.

Sport jako zapobieganie chorobom

Regularny umiarkowany wysiłek fizyczny przyczynia się do tego, że osoba jest mniej chora, a jeśli jest chora, choroba jest bardziej łagodna. Takie obciążenia mogą wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać układ mięśniowo-szkieletowy i układ sercowo-naczyniowy w zdrowym stanie, a nawet zapobiegać rozwojowi cukrzycy. Codzienna aktywność fizyczna przyczynia się również do odporności organizmu na choroby zakaźne.

Liczne badania wykazały, że codzienne 30-minutowe spacery, gimnastyka co drugi dzień, bieganie, pływanie i jazda na rowerze kilka razy w tygodniu znacznie zwiększają szanse na przeziębienie. Zatem pół godziny codziennych treningów zmniejsza ryzyko zachorowania kobiet o 50% przez cały rok. Eksperci tłumaczą to faktem, że podczas uprawiania sportu zwiększa się liczba białych krwinek, które są niezbędne do zwalczania infekcji. Najczęściej przeziębienia są powodowane przez wirusy, dlatego piszą ARVI w diagnozie.

„Najważniejsze środki zapobiegawcze przeciwko ostrym infekcjom wirusowym i przeziębieniom układu oddechowego to aktywność fizyczna i twardnienie” - mówi neurolog Viktor Sigal.

Sport wywołał zimno. Czy to możliwe

Ale nie zawsze sport przynosi korzyści w zapobieganiu przeziębieniom. Czasami aktywność fizyczna może stymulować zwiększone „zimno”. Dzieje się tak w przypadku tych, którzy uprawiają sport do wyczerpania, przeciążają ciało i nie pozwalają mu odpocząć. Nadmierne obciążenia powodują zmniejszenie liczby leukocytów we krwi i zwiększenie ilości hormonu kortyzolu. Wszystko to ma niekorzystny wpływ na ludzki układ odpornościowy.

Ponadto naukowcy ustalili, że natychmiast po intensywnych obciążeniach nasza odporność ulega osłabieniu na kilka godzin. Dlatego po treningu musisz unikać tłumów i unikać hipotermii. Zmniejszy to ryzyko „złapania” infekcji i zachorowania.

Czy można trenować podczas zimna?

Byłeś ostrożny: nie przeciążałeś swojego ciała, nie chodziłeś do mas po treningach, a mimo to zachorowałeś. Ta opcja jest również możliwa, ponieważ niektóre wirusy są dość agresywne i są w stanie pokonać nawet dobrą obronę immunologiczną. Czy w takiej sytuacji można kontynuować zajęcia? Tutaj opinie lekarzy różnią się. Kiedyś przy przeziębieniach lepiej było przerwać treningi aż do powrotu do zdrowia. Obecnie wielu specjalistów fizjoterapii twierdzi, że umiarkowane ćwiczenia podczas zimna nie zniszczą ani nie spowolnią powrotu do zdrowia, chociaż nie przyspieszą.

Ale wszyscy lekarze zgadzają się, że w okresie zimnym aktywność fizyczna powinna zostać zmniejszona. Każda choroba nieżytowa spowalnia procesy anaboliczne w mięśniach i zwiększa ilość hormonu kortyzolu, który niszczy mięśnie. Dlatego intensywne ładowanie ciała podczas przeziębienia po prostu nie ma sensu.

Uważaj, grypa!

Ale jeśli zachorujesz na grypę, zdecydowanie powinieneś przestać uprawiać sport. Grypa jest rodzajem ARVI z cięższą chorobą i możliwymi powikłaniami. Grypie towarzyszy gorączka, silne osłabienie i wysoka gorączka. Temperatura jest ostatecznym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu. Jeśli ładujesz ciało w temperaturze powyżej 37,5 - może to prowadzić do komplikacji. Najczęściej serce, płuca i nerki mają wpływ na powikłania. Aby tego uniknąć, lekarze zalecają „radzenie sobie” z chorobą.

„Jeśli cierpisz na chorobę stóp, a to jest zwykle nadużywane przez młodych ludzi, mogą wystąpić komplikacje w sercu, płucach, nerkach, innych narządach, jeśli osoba cierpi na choroby przewlekłe. Dlatego przy pierwszych objawach odpoczynek w łóżku jest konieczny ”- mówi Alla Mironenko, kierownik oddziału infekcji układu oddechowego w Instytucie Epidemiologii i Chorób Zakaźnych Akademii Nauk Medycznych Ukrainy.