Metody diagnozowania i wykrywania gruźlicy płuc u osoby dorosłej

Dzięki nowoczesnym postępom w medycynie i wprowadzeniu szerokiej gamy badań laboratoryjnych i instrumentalnych, nowoczesna diagnostyka może wykryć gruźlicę na początku jej rozwoju, kiedy leczenie ma najkorzystniejsze rokowanie.

Kiedy trzeba poddać się badaniu na gruźlicę?

Ze względu na powszechne rozprzestrzenianie się gruźlicy wśród ludności naszego kraju istnieją specjalne programy do wykrywania choroby. Masowa diagnoza choroby obejmuje badanie wszystkich osób, począwszy od dzieciństwa. Pozwala to zidentyfikować chorobę na wczesnym etapie jej rozwoju i zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby wśród zdrowych ludzi. Często diagnostyka przesiewowa musi być przeprowadzana raz w roku z wysokim ryzykiem zakażenia - 2 razy w roku. Jeśli pojawią się objawy choroby, przeprowadza się nieplanowane badanie osoby. Następujące objawy mogą wskazywać na obecność choroby:

• kaszel dłuższy niż 2 tygodnie;
• krwioplucie;
• ból w płucach;
• wysoka temperatura przez długi czas;
• drastyczna utrata wagi;
• zwiększona potliwość, zwłaszcza w nocy;
• zmniejszona wydajność, słabość;
• bóle mięśni, stawów, kości.

Powyższe objawy są bezpośrednim wskazaniem na wizytę w placówce medycznej. Tylko lekarz wie, jak wykryć gruźlicę i jakie metody badawcze są potrzebne konkretnemu pacjentowi.

Etapy i główne metody diagnostyczne u dorosłych i dzieci

Proces wykrywania gruźlicy w populacji obejmuje kilka etapów. Pozwala to na zbadanie maksymalnej liczby osób i zidentyfikowanie nosicieli patogenu. Przede wszystkim pracownicy medyczni i socjalni zalecają badanie przez osoby najbardziej dotknięte chorobą. Optymalną i niezawodną metodą diagnostyczną do wykrywania gruźlicy u dużej liczby osób jest fluorografia (dalej - FG). Zastosowanie tej metody pozwala w możliwie najkrótszym czasie zbadać maksymalną liczbę pacjentów. Zaleca się poddanie fluorografii każdemu pacjentowi, który pierwszy raz ubiegał się o opiekę medyczną w bieżącym roku. Gdy pojawiają się objawy choroby, badanie przeprowadza się niezależnie od czasu ostatniego FG.

Drugi etap

Każdego roku zamiast FG u dzieci diagnozuje się tuberkulinę. Jeśli występują objawy gruźlicy, powtarza się ją lub nie czeka na wygaśnięcie roku. Używaj również bardziej wrażliwej na metodę prątków - test Diaskina.

Dzięki pozytywnym wynikom pierwszych metod diagnozowania pacjentów bada się etapami:

1. Badanie wcześniej uzyskanych informacji o chorobie.
2. Analiza uzyskanych danych pod kątem dokładności i specyficzności.
3. Na podstawie uzyskanych znaków określa się kompleks objawowy.
4. Dokonanie wstępnej diagnozy lub diagnozy.
5. Diagnostyka różnicowa.
6. Definicja diagnozy klinicznej z uwzględnieniem formy, stadium, aktualnych i wtórnych patologii.
7. Obserwacja i leczenie pacjenta.

Oznaczanie postaci płucnej

Aby określić najczęstszą postać gruźlicy - płuc, należy użyć podstawowych metod diagnozy:

• pobieranie historii - badanie pacjenta. Został poproszony o listę obowiązkowych standardowych pytań dotyczących obecności gruźlicy u członków rodziny, warunków pracy i wcześniej przeniesionych chorób układu oskrzelowo-płucnego. W ankiecie lekarz koncentruje się na standardowych skargach dotyczących gruźlicy płuc;
• osłuchiwanie i perkusja płuc - ujawnia czynnościowe zaburzenia oddechowe, świszczący oddech, różnego rodzaju zaburzenia. Słuchanie odbywa się na wszystkich częściach płuc, jednocześnie prosząc pacjenta o okresowe kaszel w celu wykrycia jakichkolwiek nieprawidłowości;
• Diagnostyka rentgenowska - pokazuje zmiany morfologiczne w strukturze płuc: ubytki, naciek, ropniak, wysiękowe zapalenie opłucnej, rozszerzanie się wzoru płucnego i resztę;
• badanie bakteriologiczne plwociny w celu zidentyfikowania czynnika wywołującego chorobę - prątka Kocha. Kiedy niemożliwe jest zbadanie plwociny, na przykład u dzieci, użyj wody do mycia z oskrzeli lub z żołądka. Często konieczne jest powtórzenie procedury co najmniej 3 razy w celu dokładnej diagnozy. W rzadkich przypadkach patogen nie jest wykrywany (przy zamkniętej gruźlicy);
• test tuberkulinowy - pozwala określić obecność specyficznego antygenu gruźliczego. Przeprowadza się śródskórne podawanie tuberkuliny, a następnie obserwuje się miejscową reakcję w miejscu wstrzyknięcia w ciągu tygodnia.

Ponadto minimum diagnostyczne dla badań przesiewowych w kierunku gruźlicy płuc obejmuje analizy kliniczne moczu i krwi. Takie niespecyficzne analizy prątków pozwalają nam określić zmiany w organizmie, wskazując na obecność procesu zapalnego genezy bakteryjnej.

Dodatkowe techniki

Kolejnym etapem diagnozy jest zastosowanie dodatkowych metod. Obejmują one ponowne badanie plwociny i diagnostykę tuberkulinową.

Nowoczesna diagnostyka obejmuje również wysoce czułe metody: reakcję łańcuchową polimerazy (PCR) i test immunoenzymatyczny (ELISA). Badając krew tymi metodami, możliwe jest prawie 100% wykrycie prątka gruźlicy już w pierwszych tygodniach choroby.

Analizując otrzymane informacje, lekarz może postawić diagnozę. W niektórych przypadkach, aby uzyskać pełny obraz choroby, konieczne jest skorzystanie z metod morfologicznych - zebranie części zaatakowanej tkanki i dalsze badanie mikroskopowe. Informacyjna jest bronchoskopia, która pozwala również uzyskać materiały do ​​badań.

Głównym zadaniem wszystkich powyższych etapów i metod jest badanie zaatakowanych tkanek narządów i całego ciała w celu określenia obecności prątków gruźlicy.

Ostatnim etapem formułowania diagnozy klinicznej jest opcjonalna diagnoza. Celem tego etapu jest zidentyfikowanie zaburzeń funkcjonalnych ciała, do których doprowadziła infekcja. Zawiera szeroki zakres diagnostyki, pozwalającej określić zaburzenia oddechowe, patologie układu sercowo-naczyniowego, nerki, wątrobę, układ nerwowy i inne. Biorąc pod uwagę wyniki, można określić ostateczną diagnozę, prognozę choroby i sporządzić plan leczenia.

Opis podstawowych procedur

Aby zrozumieć, jak ma miejsce wykrywanie gruźlicy, warto bardziej szczegółowo rozważyć główne środki diagnostyczne.

Badania laboratoryjne

Badania laboratoryjne materiałów biologicznych pacjenta są jedną z najważniejszych metod. Często bada plwocinę, krew i mocz. Rzadziej - płyn mózgowo-rdzeniowy, płyn mózgowo-rdzeniowy, woda myjąca z oskrzeli i żołądka i inne.

Badanie bakteriologiczne plwociny pozwala na zdiagnozowanie gruźlicy dzięki wykryciu prątków. Konieczne jest przeprowadzenie procedury co najmniej trzy razy. Pacjent jest uczony, jak prawidłowo zbierać materiał i doradzać w przygotowaniu do procedury pobierania. Badanie plwociny, określenie odporności infekcji na antybiotyki. Jest to konieczne do określenia taktyki leczenia.

Badanie składu moczu ma wartość diagnostyczną dla chorób układu moczowo-płciowego i gruźlicy prostaty. Występuje w niej również mykobakteria. Po zakażeniu różdżką Kocha specyficzne przeciwciała przeciwko niej pojawiają się we krwi. Wykrycie tych krążących immunokompleksów umożliwia postawienie diagnozy nawet w pierwszych tygodniach choroby, gdy objawy są prawie nieobecne. W zależności od rodzaju gruźlicy pozapłucnej badane są inne tkanki i płyny ustrojowe.

Diagnostyka różnicowa

Postacie płucne i pozapłucne choroby mają wiele objawów klinicznych wspólnych z innymi chorobami. W niektórych przypadkach, jeśli etapy diagnozy nie są przestrzegane, można postawić błędną diagnozę. Pociąga to za sobą rozwój różnych niebezpiecznych warunków, w tym lekooporności.

Podczas diagnozy konieczne jest zdiagnozowanie gruźlicy płuc przy takich chorobach:

• zapalenie płuc;
• rak płuc;
• choroby pasożytnicze;
• limfogranulomatoza;
• ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Choroby te mają wiele objawów podobnych do gruźlicy. Tylko doświadczony lekarz gruźlicy powinien dokonać diagnozy różnicowej, biorąc pod uwagę wszystkie niuanse.

Bronchoskopia

Badanie bronchoskopowe płuc jest metodą endoskopową, która pozwala lekarzowi wizualnie ocenić stan płuc. W tym celu do krtani i tchawicy wprowadza się elastyczną sondę do jamy płucnej. Na końcu jest kamera wideo, jest również wyposażona w specjalne kleszcze, za pomocą których tkanka jest pobierana do dalszych badań. Oprócz funkcji diagnostycznej, bronchoskopia jest używana do celów terapeutycznych. Z jego pomocą do jamy płuc i oskrzeli wstrzykuje się specjalne leki. Pomimo swojej skuteczności procedura jest nieprzyjemna i przynosi pacjentowi dyskomfort.

Radioterapia

Zastosowanie diagnostyki promieniowania pomaga zidentyfikować różne zmiany morfologiczne i strukturalne w płucach. Radiografia, jeden z typów diagnostyki promieniowania, ujawnia różne nowotwory w strukturze narządu. W niektórych przypadkach pozwala wykryć zmiany przy braku wydalania bakterii. Bardziej pouczającą metodą jest CT, w trakcie której można zauważyć minimalne zmiany w strukturze narządu.

Za pomocą prześwietlenia przeprowadzić masową diagnozę populacji. Ta metoda pozwala szybko i skutecznie wykrywać zmiany w płucach.

Również zdjęcia rentgenowskie są używane do diagnozowania gruźlicy kości i stawów. Ta opcja diagnostyczna pozwala wykryć destrukcyjne zmiany w tkance skóry, oznaki zapalenia stawów, zmiany chorobowe.

Molekularne metody genetyczne

Współczesne metody diagnozowania gruźlicy stają się coraz bardziej popularne. Pozwalają wykryć infekcję w możliwie najkrótszym czasie bez żadnych objawów. Obejmują one:

1. W oparciu o wykrywanie cząstek DNA prątków, metoda reakcji łańcuchowej polimerazy umożliwia identyfikację pojedynczych wtrąceń prątków w badanym materiale. Służy do analizy prawie każdego płynu ustrojowego: krwi, moczu, plwociny, popłuczyn z oskrzeli i żołądka, płynu mózgowo-rdzeniowego i innych. Zautomatyzowany proces pozwala uzyskać końcowy wynik w ciągu prawie 4-5 godzin. Często jest to analiza jakościowa, która informuje o chorobie bez liczenia znalezionych bakterii. Jednak w niektórych laboratoriach wysoce czuły sprzęt zapewnia wynik ilościowy.
2. Metoda testu immunoenzymatycznego (ELISA) opiera się na wykrywaniu przeciwciał przeciwko gruźlicy we krwi. Te przeciwciała mogą znajdować się w nim przez cały czas po zakażeniu. Lekarz może określić przewidywany czas zakażenia przez obecność określonego rodzaju immunoglobuliny. Metoda ta ujawnia nie tylko chorobę, ale także nosiciela infekcji, lub informuje, że osoba ta kiedyś chorowała na gruźlicę. Specyficzne przeciwciała mogą być wykrywane we krwi przez całe życie, ale osoba może już być zdrowa.

Pomimo ogromnej liczby bardzo czułych metod wykrywania choroby gruźlica jest nadal jedną z najczęstszych chorób zakaźnych. Często jest to spowodowane późnymi prośbami o opiekę medyczną. Należy pamiętać, że brak objawów nie gwarantuje braku choroby. Powinieneś regularnie sprawdzać swoje ciało pod kątem obecności infekcji, aby zapobiec katastrofalnym skutkom.

Metody diagnozowania gruźlicy u dorosłych

Ludzie cierpiący na otwartą formę gruźlicy codziennie emitują do 7 miliardów tuberkulowych patyków w powietrze. Można się zarazić nie tylko przez kontakt z pacjentem, ale także od bydła przez mleko, a także od much, które zakażają żywność bakteriami z plwociny chorej osoby. W związku z bezwzględną podatnością na gruźlicę konieczne jest regularne kontrole w celu identyfikacji choroby w odpowiednim czasie. Podstawowa diagnostyka gruźlicy u dorosłych jest prowadzona głównie przez fluorografię. Jeśli podejrzewa się chorobę, zaleca się dodatkowe metody diagnostyczne.

Kiedy sprawdzać gruźlicę płuc

Zapobieganie jest głównym celem walki z chorobą. Aby uniknąć masowej infekcji, cała dorosła populacja musi co roku poddawać się fluorografii.

Jeśli istnieją wskazania epidemiologiczne, kontrole profilaktyczne należy przeprowadzać 2 razy w roku. W celu sprawdzenia obecności gruźlicy powinny pojawić się następujące objawy:

• Dawno nie mijał kaszel, który pojawił się bez widocznych powodów.
• Utrata apetytu, utrata wagi.
• Zwiększona potliwość.
• Szybkie zmęczenie, utrata wydajności.
• Niska jakość gorączki, która utrzymuje się przez długi czas.
• Skrócenie oddechu, które występuje nawet przy niewielkim wysiłku fizycznym.
• Blanszowanie skóry.

Pracownicy placówek medycznych, organizacji dziecięcych i komunalnych, a także organizacji gastronomicznych i innych instytucji, których praca wymaga stałego kontaktu z ludźmi, muszą podlegać regularnym kontrolom. Ponadto konieczne jest zbadanie członków rodziny, w których są pacjenci z gruźlicą.

Wykrywanie gruźlicy płuc

W większości przypadków po raz pierwszy choroba nie wykazuje żadnych widocznych objawów. Jeśli wykryjesz gruźlicę w późniejszych stadiach, trudno jest ją wyleczyć, a nawet po wyzdrowieniu poważne zmiany patologiczne po gruźlicy mogą pozostać w tkankach płuc przez całe życie. Dlatego bardzo ważne jest przeprowadzenie badań profilaktycznych w celu terminowej diagnozy.

U dzieci w wieku poniżej 12 lat choroba jest wykrywana za pomocą planowanych testów Mantoux. Jeśli podejrzewa się chorobę dorosłego, lekarz najpierw przeprowadza badanie wzrokowe pacjenta, po czym przepisuje tego rodzaju badania:

1. Fluorografia.
2. Testy tuberkulinowe.
3. Analiza bakteriologiczna plwociny.

Badanie pacjenta

Po oględzinach lekarz słucha skarg pacjenta i sprawdza, czy cierpi na duszność, pocenie się, utratę apetytu, kaszel lub czy pacjent ostatnio schudł. Lekarz bada również węzły chłonne, skórę i błony śluzowe pacjenta, słucha hałasu płuc i znajduje następujące pytania:

• Status społeczny pacjenta.
• Czy fakt gruźlicy w przeszłości.
• Czy pacjent jest zagrożony.
• Czy ma kontakt z pacjentami z gruźlicą?

Testy na gruźlicę

Jeśli po badaniu rentgenowskim lekarz ma wątpliwości co do ostatecznej diagnozy, pacjentowi przepisuje się testy bakteriologiczne. Ta metoda analizy jest również przeprowadzana w celu wyeliminowania możliwości dołączenia wtórnej infekcji.

Najskuteczniejsze testy na gruźlicę obejmują:

• Siew bakteriologiczny. Materiał do analizy zbiera się rano przez 3 dni. Jeśli kaszel z plwociną jest nieobecny, materiał zbiera się za pomocą inhalatora z roztworem izotonicznym. Jeśli bakterie gruźlicy zostaną wykryte w zebranych próbkach, diagnoza zostanie potwierdzona. Wadą tej metody badawczej jest - duża ilość czasu wymagana do uzyskania dokładnego wyniku.
• Badanie wymazu na Zilu-Nelsen przeprowadza się, gdy konieczne jest szybkie uzyskanie wyników i zidentyfikowanie głównych źródeł zakażenia. Wadą analizy jest niskie prawdopodobieństwo wykrycia MBT w przypadku niskiego stężenia bakterii. Do badania wykorzystano plwocinę, która znajduje się w dolnych drogach oddechowych, a nie zawartość jamy ustnej i gardła.

Pacjenci uczuleni na tuberkulinę mogą otrzymać test ilościowy. Do analizy wykorzystano krew pacjenta. Ta metoda pozwala zidentyfikować utajone i pozapłucne formy choroby o wysokiej precyzji.

Test Mantoux

Immunodiagnozę metodą testu Mantoux przeprowadza się w celu określenia reaktywności tkanek i stopnia zakażenia ciała prątkiem gruźliczym. Badanie jest prowadzone w celu identyfikacji choroby u dzieci i osób, u których wykazano rozpoznanie tuberkuliny.

Test przeprowadza się w następujący sposób: tuberkulinę oczyszczoną PPD wstrzykuje się pod skórę pacjenta, po czym lekarz monitoruje zmiany wielkości grudki przez kilka dni. W przypadku jego wzrostu o więcej niż 21 cm, przepisywane są inne, bardziej dokładne metody badania, ponieważ u niektórych osób pozytywna reakcja może wskazywać, że choroba płuc jest nie tylko gruźlicą, ale także inną etiologią.

Badanie rentgenowskie

W diagnostyce gruźlicy zdjęcia rentgenowskie pozwalają w krótkim czasie uzyskać obraz procesów zachodzących w płucach. Wadą tej metody jest słabe wykrywanie małych formacji patologicznych (ognisk 2-3 mm). Dlatego za pomocą fluoroskopii lekarze mogą jedynie ustalić wstępną, orientacyjną diagnozę.

Ta metoda badania pozwala jednak na identyfikację wysięku w opłucnej i formacjach patologicznych, które nie są widoczne na zdjęciu za kręgosłupem lub przeponą.

Badania krwi i moczu

W większości przypadków elementy czerwonej krwi w gruźlicy pozostają niezmienione. Jeśli jednak pacjent stracił dużą ilość krwi z płuc lub jelit, może rozwinąć niedokrwistość. Niewielki spadek stężenia hemoglobiny jest możliwy w przypadku przewlekłej gruźlicy lub gruźlicy włóknistej.

Ważnym wskaźnikiem pozwalającym na zdiagnozowanie aktywnie płynącego procesu gruźliczego jest ESR. Przyspieszenie ESR jest charakterystyczne nie tylko dla świeżych, aktywnie płynących form choroby, ale także podczas zaostrzenia przewlekłego procesu włóknisto-włóknistego.

Zmiana leukocytów we krwi zależy od fazy choroby:

• Neutrofilność - w tej fazie organizm aktywnie zwalcza infekcję, charakteryzuje się zwiększeniem odsetka neutrofili, przesunięciem formuły w lewo, brakiem eozynofili i spadkiem liczby monocytów i leukocytów.
• Monocytarne - w tej fazie zachodzą procesy mające na celu przezwyciężenie infekcji. Badanie krwi wykazuje wzrost liczby leukocytów, przesunięcie w lewo, zmniejszenie liczby neutrofili i obecność pojedynczych eozynofili.
• Faza regeneracji - wzrost eozynofili i limfocytów oraz stopniowa normalizacja parametrów krwi.

Z reguły nie ma zmian w badaniach moczu u pacjentów z gruźlicą. Obecność zmian patologicznych jest możliwa dzięki gruźlicy dróg moczowych i nerek. W przewlekłej gruźlicy kości i płuc może wystąpić amyloidoza.

Inne metody diagnostyczne

Oprócz wymienionych powyżej metod diagnostycznych, pacjentowi można przepisać tomografię, analizę histologiczną, bronchoskopię, ELISA, PCP i inne.

• Tomografia - pozwala uzyskać wysokiej jakości obrazy tkanki płucnej warstwa po warstwie, zgodnie z którymi lekarz może wyjaśnić naturę procesu, jego topografię i zbadać szczegóły zmiany.
• Analiza histologiczna - oparta na badaniu tkanki za pomocą biopsji. Badanie histologiczne stosuje się, gdy nie można potwierdzić rozpoznania za pomocą badań krwi i plwociny.
• Bronchoskopię wykonuje się za pomocą specjalnego urządzenia bronchoskopu wyposażonego w miniaturową kamerę wideo. Technika ta pozwala zidentyfikować procesy nowotworowe lub zapalne, wady rozwojowe drzewa oskrzelowego, ustalić przyczyny krwioplucia, które często obserwuje się w gruźlicy, a także brać plwocinę i biopsję.
• Test Kocha jest skuteczną metodą diagnozowania gruźlicy, która pozwala określić aktywność patogenu i przebieg procesu patologicznego. Analizę przeprowadza się przez wprowadzenie bardzo wrażliwego testu tuberkulinowego pod skórę pacjenta, a następnie badanie reakcji jego ciała na wstrzyknięty lek. Z reguły test Kocha jest zalecany w przypadku podejrzenia pozapłucnej postaci choroby.
• Klasyczna metoda kulturowa - przeprowadzana jest w przypadku wykrycia w plwocinie więcej niż 5 jednostek mikrobakterii. Metoda kulturowa opiera się na hodowli bakteriologicznej próbki w pożywce. Po umieszczeniu mikroorganizmów w ich optymalnym środowisku, zaczynają szybko rosnąć, umożliwiając wyjaśnienie ich rodzaju i określenie wrażliwości na antybiotyki.
• PCR - ta metoda badawcza służy do wykrywania DNA bakterii w moczu, krwi i plwocinie. Za pomocą metody reakcji łańcuchowej polimerazy możliwe jest wykrycie 100% prawdopodobieństwa obecności patogenu w określonym narządzie ludzkim. Ze względu na wysoką dokładność i czułość PCR można wykryć nawet trudną do zdiagnozowania naciekową i rozsianą gruźlicę płuc, w tym przypadki, w których wszystkie inne metody wykazały wynik negatywny.
• ELISA - przy użyciu metody immunoenzymatycznej możliwe jest wykrycie przeciwciał przeciwko gruźlicy we krwi pacjenta i potwierdzenie jej zakażenia. ELISA może wykryć gruźlicę utajoną lub pozapłucną. Ta metoda jest również używana do potwierdzenia już ustalonej diagnozy.

Diagnostyka różnicowa gruźlicy płuc

Diagnostyka różnicowa jest przeprowadzana w przypadkach, gdy istnieje potrzeba rozpoznania choroby, która ma podobne objawy kliniczne i objawy z innymi chorobami. Niektóre choroby mają podobny wzór do gruźlicy, nawet podczas badania rentgenowskiego płuc. Dlatego, aby dokonać dokładnej diagnozy, lekarze stosują kilka różnych metod badania pacjentów. Aby wybrać metodę najbardziej informacyjną, lekarz bierze za podstawę objawy kliniczne i radiologiczne, takie jak:

• Rozpowszechnianie.
• Formacje zaokrąglone i kawitacyjne.
• Naciekowe zmiany płucne.
• Zwiększ VLU.
• Obecność w tkankach płuc.

W celu dokładnej diagnozy we wczesnych stadiach choroby konieczne jest zastosowanie metod instrumentalnych, badanie materiału biopsyjnego, przeprowadzenie badania cytologicznego, morfologicznego, bakteryjnego, immunologicznego.

Co może zniekształcić wynik i zapobiec diagnozie

Skuteczna kontrola gruźlicy jest możliwa tylko wtedy, gdy zostanie postawiona dokładna diagnoza i pacjent zostanie odpowiednio leczony. Dlatego właściwie przeprowadzone testy odgrywają bardzo dużą rolę zarówno dla lekarzy, jak i samych pacjentów.

Kliniczna diagnostyka laboratoryjna obejmuje specjalną sekcję, która porusza problem prawidłowego przeprowadzania i dekodowania testów laboratoryjnych. Ta sekcja zawiera opis następujących kroków analizy:

• Zasady przygotowania pacjenta przed analizą (na przykład, biorąc plwocinę pacjent nie może jeść ani pić dużo płynu przed wykonaniem testu, a podczas PCR zabrania się przyjmowania antybiotyków).
• Zasady zbierania materiałów.
• Zasady transportu i przechowywania materiałów.
• Zasady przeprowadzania testów w laboratorium.
• Zasady deszyfrowania danych.

Błędna reakcja może wystąpić, jeśli występuje alergia, jakakolwiek choroba immunologiczna lub zakaźna, jeśli pacjent ignoruje zakaz zwilżania papu wodą po Mantoux itp.

Jeśli personel medyczny lub pacjent popełni przynajmniej jeden drobny błąd na jednym z powyższych etapów, spowoduje to zniekształcenie wyników testu.

Ignorowanie objawów, które mogą wskazywać na obecność gruźlicy, może prowadzić do najpoważniejszych konsekwencji, w tym śmierci. Dlatego bardzo ważne jest regularne badanie układu oddechowego. Nowoczesne metody diagnozowania gruźlicy mogą wykryć chorobę we wczesnym stadium, określić wrażliwość patogenu na dany antybiotyk i uzyskać dokładny obraz procesów zachodzących w dotkniętym chorobą narządzie. W przypadku wczesnego wykrycia choroby osoba ma możliwość stosunkowo szybkiego wyleczenia gruźlicy, bez odczuwania szczególnego dyskomfortu i bez narażania ludzi wokół siebie.

Metody wczesnej diagnostyki gruźlicy za pomocą testów laboratoryjnych

Diagnozę gruźlicy przeprowadza się po badaniu pacjenta. Diagnoza gruźlicy nie jest zdaniem, jeśli wykryto ją na wczesnym etapie. Mycobacterium tuberculosis (różdżka Kocha) wywołuje chorobę. Wnikają do ciała przez unoszące się w powietrzu krople. Biedni i ludzie żyjący w niehigienicznych warunkach cierpią na tę chorobę.

WAŻNE, ABY WIEDZIEĆ! Wróżka Nina: „Pieniądze będą zawsze obfite, jeśli zostaną umieszczone pod poduszką.” Czytaj więcej >>

Rozpoznanie gruźlicy na wczesnym etapie pozwala na rozpoczęcie leczenia, zanim choroba stanie się przewlekła i wystąpią powikłania, które uniemożliwiają śmierć. Na świecie jest około 2 miliardów pacjentów z tą diagnozą (według statystyk WHO).

Okres inkubacji

Od chwili, gdy różdżka Kocha dostanie się do ciała i do pojawienia się pierwszych objawów, mija 3-12 miesięcy. W okresie inkubacji układ odpornościowy wytwarza przeciwciała przeciwko gruźlicy, które atakują wirusa.

Jeśli odporność jest silna, istnieje szansa, że ​​organizm poradzi sobie z samym patogenem, zapobiegając rozwojowi choroby. Jeśli przeciwciała zawiodą, wówczas prątki dostaną się do płuc, powodując stan zapalny. W okresie inkubacji pacjent nie jest zaraźliwy. U dzieci na tym etapie testy Mantoux są negatywne.

Pierwsze objawy, które większość pacjentów przyjmuje na przeziębienie (osłabienie, zmęczenie). Nie możesz samoleczyć. Kiedy zaleca się objawy choroby, zwróć się o pomoc do lekarza. Instytucja medyczna prowadzi diagnostykę laboratoryjną gruźlicy. Leczenie jest przepisywane z uwzględnieniem obrazu klinicznego.

W początkowej fazie choroby pojawiają się następujące objawy:

• słabość, zmęczenie;
• apatia;
• zawroty głowy;
• nienaturalny rumieniec na policzkach;
• zaburzenia snu;
• utrata apetytu;
• zwiększone pocenie się podczas snu;
• temperatura ciała 37 ° C;
• bladość skóry.

Wczesne wykrycie gruźlicy zwiększa szanse pacjenta na szybki powrót do zdrowia bez groźnych powikłań. Jeśli pacjent nie udał się na czas do lekarza, a na początkowym etapie nie udało się zidentyfikować gruźlicy, przejawiają się bardziej wyraźne objawy:

• duszność (bez silnego wysiłku fizycznego);
• kaszel (z lub bez plwociny);
• blada skóra;
• podwyższona temperatura;
• niezdrowy połysk w oczach;
• świszczący oddech (może zostać wykryty przez lekarza podczas badania stetoskopu);
• utrata masy ciała (do 15 kg lub więcej);
• objawy typowe dla dystonii wegetatywnej;
• ból w klatce piersiowej (z rozprzestrzenianiem się zapalenia opłucnej);
• zanieczyszczenia krwi w plwocinie.

Ostatnie 2 objawy wskazują na złożoną postać choroby i potrzebę pilnej hospitalizacji pacjenta. Choroba nie zawsze jest zlokalizowana w płucach. Może być przenoszona przez krążenie krwi do innych narządów lub kości. Zanim rozpoznasz gruźlicę, musisz zdecydować o metodzie badań.

Etap choroby

Eksperci identyfikują 3 etapy choroby. Na każdym kolejnym etapie gruźlica jest łatwiej wykrywana, a zdrowie pacjenta pogarsza się:

1. Pierwszym etapem jest zakażenie pierwotne: proces zapalny rozwija się w miejscu zakażenia, nie rozprzestrzeniając się na inne narządy. Bakterie docierają do węzłów chłonnych. Tworzenie pierwotnego kompleksu. Często pacjenci nie odczuwają poważnego dyskomfortu. Nie ma konkretnych objawów. Możliwe wczesne wykrycie gruźlicy.
2. Drugi etap to infekcja utajona: z osłabioną odpornością wzrasta liczba prątków. Są rozprzestrzeniane przez krwiobieg w organizmie, powodując stan zapalny. Zaleca się stosowanie skutecznej metody wykrywania gruźlicy (RTG).
3. Trzeci etap to nawracająca gruźlica typu dorosłego: występuje zakażenie zakażonych narządów (częściej prątki są zlokalizowane w płucach). W płucach powstają ubytki, które ostatecznie przebijają oskrzela. Choroba przechodzi w otwartą formę. Pacjent jest zaraźliwy.

Wczesne wykrycie gruźlicy może zatrzymać proces zapalny przed rozpoczęciem etapu krytycznego.

Istnieje kilka rodzajów gruźlicy (w zależności od uszkodzeń ciała):

• włókniste jamiste;
• miliary;
• PCR z moczem;
• przypadkowe zapalenie płuc;
• ogniskowy;
• rozpowszechniane;
• infiltracyjny;
• przepastny;
• marskość;
• tuberculoma

Diagnozę gruźlicy płuc u dorosłych przeprowadza się po zbadaniu pacjenta. Specjalista musi zadać pacjentowi następujące pytania:

1. Czy pacjent wcześniej cierpiał na gruźlicę?
2. Czy ma kontakt z pacjentami z gruźlicą?
3. Czy są pacjenci z tą chorobą wśród krewnych, najbliższych współpracowników?
4. Czy wzrasta wrażliwość na tuberkulinę i czy pacjent jest zarejestrowany w przychodni?
5. Czy pacjent miał kontakt z więźniami, czy był w więzieniu?
6. Kiedy było ostatnie prześwietlenie?
7. W jakich warunkach mieszka pacjent (pacjent bez stałego miejsca zamieszkania, migrant, żyjący w niekorzystnych warunkach)?

Następnie przeprowadzana jest diagnostyka laboratoryjna gruźlicy.

Sposoby wykrywania zakażenia gruźlicą

Aby postawić dokładną diagnozę, lekarze stosują różne metody badania. Częściej specjaliści stosują następujące metody instrumentalnej i laboratoryjnej diagnostyki gruźlicy:

• diagnoza tuberkulinowa (test Mantoux);
• badanie mikroskopowe plwociny;
• badanie krwi na gruźlicę;
• analiza moczu;
• endoskopia;
• badania rentgenowskie.

Rozpoznanie tuberkuliny (wczesne wykrywanie gruźlicy: ta metoda pozwala określić wrażliwość organizmu na Mycobacterium tuberculosis lub szczepionkę BCG. Środkowa trzecia część przedramienia jest traktowana alkoholem etylowym. Pod skórą, równolegle do jej powierzchni, igła jest wstrzykiwana do góry (w strzykawce, 0,1 ml tuberkuliny). podawanie leku tworzy małą fiolkę (o średnicy 7-8 mm).

Po 72 godzinach sprawdź miejsce wstrzyknięcia tuberkuliny pod kątem zaczerwienienia i nagromadzenia nacieku. Zmierz średnicę reakcji za pomocą przezroczystej linijki. Ta metoda wczesnej diagnostyki służy do wykrywania reakcji u dzieci.

Ekstrakt tuberkulinowo-glicerynowy, który otrzymuje się z hodowli patogenu. Tuberkulina musi być podawana przez specjalnie przeszkoloną pielęgniarkę. W przeciwnym razie możesz uzyskać niewiarygodny wynik. Definicja (dekodowanie) odpowiedzi (średnica infiltracji):

• 5 mm lub więcej (dodatni);
• 0-1 mm, bez zaczerwienienia (ujemne);
• 2-4 mm, lekkie zaczerwienienie (wątpliwe).

Pozytywne reakcje (w zależności od średnicy infiltracji):

• 5-9 mm (łagodny);
• 10-14 mm (srednerazhennaya);
• 15-16 mm (wymawiane);
• nie mniej niż 17 mm u dorosłych, nie mniej niż 21 mm u dzieci, reakcje pęcherzowo-martwicze (hyperergic);
• wzrost o 6 mm lub więcej w porównaniu z poprzednią próbką (zwiększenie).

Badanie mikroskopowe plwociny (wczesne wykrycie gruźlicy): zbieranie plwociny odbywa się w laboratorium. Śluz z krtani (uwalniany podczas kaszlu i odkrztuszania plwociny) zbiera się wacikiem, umieszcza w szczelnie zamkniętym sterylnym pojemniku, wysyła do laboratorium.

Dodatkowe metody

W domu materiał ogrodzenia nie jest produkowany. Taka procedura powinna być przeprowadzona w sterylnym pomieszczeniu. Po leczeniu kwaśnymi roztworami mykobakterie zachowują swój kolor. Są one widoczne pod mikroskopem wśród barwionych wymazów z plwociny. Oprócz klasycznej mikroskopii stosowana jest technika fluorescencyjna (przeprowadzana za pomocą promieni UV).

Całkowita liczba krwinek: poziom czerwonych krwinek i hemoglobiny (nie zmienia się). Dlatego też w celu określenia podregionu ESR przeprowadza się badanie krwi na gruźlicę. Wzrost tego wskaźnika może wskazywać na początek choroby lub zaostrzenie postaci przewlekłej.

Lekarz może skierować pacjenta na oddanie krwi na przeciwciała przeciwko gruźlicy i na ELISA (ELISA). Analiza moczu: badanie jest skuteczne, jeśli prątki dotknęły układ moczowy i nerki. Wraz z lokalizacją infekcji w płucach wyniki analizy pozostaną normalne.

Endoskopia: istnieje kilka opcji takiego badania - płukanie bronchoskopowe, tracheobronchoskopia, biopsja przezoskrzelowa, punkcja opłucnej, torakoskopia, biopsja punkcji opłucnej i biopsja przezklatkowa. Diagnostyka PCR: reakcja łańcuchowa polimerazy. W laboratorium przeprowadzić PCR na gruźlicę. Metoda pozwala wykryć i rozpoznać bakterie w zebranym materiale.

Zalecenia lekarza

Badania rentgenowskie: pozwalają wykryć ubytki w płucach i innych narządach. Częściej pacjenci są kierowani na przejście następujących metod diagnozy gruźlicy:

• fluoroskopia;
• RTG;
• tomografia;
• fluorografia.

Metody laboratoryjnego wykrywania gruźlicy są dostępne wyłącznie w wyspecjalizowanych instytucjach. Pobieranie próbek materiału jest wykonywane przez specjalistów i badane za pomocą sprzętu laboratoryjnego. Jaki rodzaj analizy gruźlicy wyznaczyć pacjenta określa lekarza prowadzącego.

Wrażliwość mykobakterii określa się przez ekspozycję na małe stężenia leków. Jeśli, pod wpływem pewnego leku, rozmnażanie prątków zatrzyma się, umrą, a wtedy będą na to wrażliwe. Jeśli tak się nie stanie, bakterie są oporne na lek. W takim przypadku musisz wybrać inne narzędzie.

Zaleca się podjęcie niezbędnych środków, aby zapobiec rozwojowi choroby. Aby zdiagnozować gruźlicę, dorośli muszą poddawać się fluorografii raz w roku. Zaleca się, aby zapewnić pełną dietę, nie spać i spać, wyeliminować złe nawyki (palenie, alkohol), utrzymywać czystość w miejscu zamieszkania, unikać kontaktu z zakażonymi ludźmi, wzmacniać układ odpornościowy za pomocą naturalnych i syntetycznych witamin.

Jakie metody stosuje się do diagnozowania gruźlicy

Absolutnie wszyscy mieszkańcy muszą znać objawy i metody diagnozy gruźlicy, a także mieć pomysł na leczenie. Przytłaczający odsetek mieszkańców uważa, że ​​gruźlica jest rzadką chorobą, która dotyka ludzi w niekorzystnej sytuacji. Jednak tak nie jest. Częstość występowania patogenów tej choroby - mykobakterii - obecnie rośnie i wpływa na nowe segmenty populacji.

Główne objawy choroby

Badanie gruźlicy dotyczy nie tylko prowadzenia instrumentalnych metod badawczych. Przede wszystkim lekarz powinien przeprowadzić dokładną rozmowę z pacjentem, poznać jego dolegliwości, dynamikę ich rozwoju. Główne objawy wymagane do określenia obecności gruźliczego procesu:

• Długi kaszel: suchy lub z plwociną;
• Zanieczyszczenia krwi w plwocinie (krwioplucie);
• Duszność;
• Wzrost temperatury ciała, najczęściej do stanu podgorączkowego (37 - 37,5 0 C);
• Zakłócenie stanu ogólnego: zmęczenie, a następnie osłabienie;
• Pocenie się podczas podnoszenia temperatury.

Choroby, które biorą pod uwagę przy diagnozie

Aby określić obecność gruźlicy, należy wziąć pod uwagę wiele innych patologii układu oddechowego, których objawy są podobne do gruźlicy:

• Zapalenie płuc (zapalenie płuc);
• Astma oskrzelowa;
• Przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli;
• Nowotwór płuc: łagodny lub złośliwy.

Powyżej znajduje się lista tylko najczęstszych chorób, w rzeczywistości są one znacznie więcej. Dlatego też instrumentalna i laboratoryjna diagnoza gruźlicy odgrywa tak ważną rolę.

Wartość testu Mantoux w identyfikacji procesu gruźliczego

Gruźlica jest niebezpieczną chorobą, która może być w stanie uśpienia przez długi czas. Powyższe objawy często pojawiają się w zaawansowanych przypadkach. Dlatego wczesne zapobieganie gruźlicy jest szczególnie ważne, aby zapobiec późnemu rozpoczęciu leczenia.

Jednym ze sposobów określenia choroby na wczesnym etapie i zapobiegania rozprzestrzenianiu się gruźlicy jest test Mantoux. Leży w podskórnym podawaniu tuberkuliny, która powoduje aktywację układu odpornościowego organizmu i odpowiednie reakcje na skórze. Test Mantoux jest przeprowadzany w szkołach raz w roku dla uczniów w tym samym czasie. Wyróżnia się następujące wyniki reakcji:

• Negatyw - ślad zastrzyku;
• Wątpliwe - plamka lub grudka o średnicy 2-4 mm;
• Słabo dodatni - średnica od 5 do 9 mm;
• Umiarkowany wynik - 10-14 mm;
• Wyraźny - 15 mm;
• Hyperargic - średnica większa niż 17 mm dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

To ważne! Test Mantoux daje fałszywe wyniki. Ale ta metoda ma niski koszt, dostępność i łatwość wdrożenia, co czyni ją tak powszechną w instytucjach edukacyjnych.

Jaka inna metoda jest stosowana do wczesnego wykrywania gruźlicy

Oprócz tradycyjnych metod diagnozowania obecności gruźliczego procesu w organizmie, istnieją bardziej skuteczne, a jednocześnie droższe metody badań.

Stosowana jest metoda diagnostyczna, taka jak Diaskintest. Główną różnicą w stosunku do tradycyjnego już Mantu jest to, że tutaj do reakcji podskórnej stosuje się osłabiony prątek gruźlicy, jak w tuberkulinie, ale białko z antygenem patogenu.

Doskonałe jest również to, że Diaskintest pokazuje tylko infekcję w postaci aktywnej, a wraz z wprowadzeniem tuberkuliny, wykrycie pozytywnej reakcji jest również charakterystyczne w obecności nieaktywnych prątków.

Interpretacja wyników diagnozy procesu gruźliczego z pomocą Diaskintest odbywa się w następujący sposób:

• Wynik negatywny - z kutasa lub siniaka jest tylko punkt do 2 mm;
• Wątpliwa reakcja - zaczerwienienie skóry;
• Wynik pozytywny - od 2 mm i więcej.

Wątpliwe wyniki badania powinny powiadomić lekarza, dziecko pozostaje pod obserwacją. W przypadku pozytywnej reakcji wykonuje się zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej i diagnostykę laboratoryjną w celu potwierdzenia diagnozy.

Wykrywanie gruźlicy za pomocą badania krwi

Rozpoznanie gruźlicy płuc za pomocą metody rentgenowskiej jest uważane za bardziej tradycyjne, ale ma charakter informacyjny tylko w późniejszych stadiach choroby. Krew jest najczęściej używanym materiałem do wczesnej diagnostyki u dorosłych.

Istnieje kilka metod badawczych, które można wykorzystać do określenia obecności gruźlicy:

1. Całkowita liczba krwinek;
2. Analiza ELISA krwi;
3. Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) krwi lub innych cieczy;
4. Test Quantiferon.

Całkowita morfologia nie ma wysokiej swoistości. Jego wyniki pozwalają jedynie podejrzewać diagnozę. Prawdopodobieństwo zakażenia gruźlicą wskazują takie zmiany w materiale diagnostycznym, jak wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów (ESR) i wzrost poziomu leukocytów (leukocytoza) głównie ze względu na limfocyty i monocyty. Bardziej szczegółowe metody to ELISA i PCR.

ELISA i PCR - nowoczesne metody diagnozy

Istotą enzymatycznego testu immunologicznego jest wykrycie specyficznych przeciwciał przeciwko gruźlicy. W organizmie występują dwie grupy przeciwciał: IgG i IgM. Wykrycie pierwszej grupy wskazuje na przewlekłą infekcję lub że dana osoba miała gruźlicę w przeszłości. Jeśli wyniki wskazują na wzrost IgM, w organizmie występuje ostra aktywna gruźlica.

PCR ma wysoką czułość. Oznacza to, że analiza PCR może określić nawet najmniejszą liczbę Mycobacterium tuberculosis.

Diagnoza gruźlicy u dorosłych za pomocą PCR krwi jest najskuteczniejszą metodą wczesnej diagnozy. Należy do molekularnych metod badań genetycznych i jest używany do wykrywania DNA Mycobacterium tuberculosis. Analiza obejmuje wykorzystanie takiego materiału jak krew, mocz, płyn mózgowo-rdzeniowy, limfa.

Oprócz diagnozy bezpośredniej, PCR służy do określenia wrażliwości prątków na leki. Tradycyjnie stosuje się do tego metodę siewu pożywki, ale ta analiza ma wadę - wynik pojawia się po długim czasie. PCR daje szybkie rezultaty. Wrażliwość prątków gruźlicy na leki za pomocą PCR jest wykrywana przez identyfikację mutacji w niektórych genach.

Instrumentalne metody diagnostyczne stosowane w fisiologii

Bardziej powszechne w porównaniu z PCR i ELISA w naszych czasach była sprzętowa diagnostyka gruźlicy płuc u dorosłych. Są to metody diagnostyczne, takie jak:

• Fluorografia;
• Radiografia klatki piersiowej;
• Tomografia komputerowa.

Wszystkie powyższe badania należą do grupy metod radiologicznych. Oznacza to, że obrazowanie opiera się na przejściu promieni rentgenowskich przez narządy wewnętrzne i odbiciu tych promieni.

Chociaż istota tych metod jest taka sama, każdy z nich ma swoje własne niuanse. Fluorografia to najtańszy sposób diagnozowania gruźlicy płuc. Wymaga mniej materiału do rozwoju i nie wymaga specjalnych narzędzi. Obraz jest wyświetlany natychmiast na komputerze.

Metoda fluorografii stała się powszechna w celach profilaktycznych, dla masowego oznaczania gruźlicy we wczesnych stadiach.

Zalety RTG i tomografii komputerowej

Rentgen to bardziej informacyjna metoda badania sprzętu niż fluorografia. Jeśli po wykonaniu fluorografii lekarz podejrzewał obecność gruźlicy, powinien skierować takich pacjentów na prześwietlenie klatki piersiowej.

Zdjęcia rentgenowskie wykonywane są w dwóch projekcjach: bocznej i prostej. Jest to kolejna zaleta, ponieważ w projekcji bocznej widać patologię, która nie jest widoczna w projekcji bezpośredniej z powodu cienia serca.

Jednak najskuteczniejszą metodą w diagnostyce procesu gruźliczego w naszych czasach jest tomografia komputerowa. Ta metoda badania nie tylko daje możliwość wyraźnego rozpoznania lokalizacji gruźlicy, ale ma również najniższe obciążenie promieniowaniem na układy narządów. Ale ta analiza ma znaczącą wadę - to jej wysoki koszt. Dlatego tomografia jest przepisywana tylko w kontrowersyjnych sytuacjach, gdy dane rentgenowskie i rentgenowskie nie pozwalają na postawienie dokładnej diagnozy.

Rentgenowskie formy gruźlicy

Postacie gruźliczego procesu są rozróżniane, aby móc przewidzieć dalszy przebieg choroby, poznać przewlekły proces lub ostre, pierwotne lub wtórne zakażenie pacjentów. Wyróżnia się następujące formy choroby:

• Pierwotna gruźlica;
• Forma naciekowa;
• Ogniskowa;
• Rozpowszechniane;
• Jaskiniowy;
• Włókniste;
• Cirrotic.

Pierwotna gruźlica występuje u dzieci i osób starszych. Ta forma jest korzystna dla przywrócenia układu oddechowego. Odbywa się bez znaczących resztkowych zjawisk w płucach, tworzenie ognisk akumulacji wapnia (ognisk Gon), które są widoczne na zdjęciu rentgenowskim, jako jasne białe kropki, jest możliwe.

Zawiera ogniskowe, naciekowe i rozpowszechnione formy

Tego typu choroby występują u dorosłych pacjentów i wskazują na ostry etap procesu gruźliczego. Najczęstsza forma naciekowa, która występuje w 65% przypadków. Na zdjęciu rentgenowskim jest on widoczny jako ciemnienie o nierównych konturach o średnicy większej niż 1 cm. Jeśli średnica cienia jest mniejsza, gruźlica ta nazywana jest ogniskową.

Rozproszona gruźlica objawia się również tworzeniem małych cieni. Główna różnica między tymi formami polega na tym, że gruźlica ogniskowa charakteryzuje się pojedynczymi ogniskami zlokalizowanymi z jednej strony w górnych częściach płuc. Mają inny kształt i gęstość. Gdy ogniska typu rozsianego zajmują całą powierzchnię układu oddechowego, mają prawie taki sam okrągły kształt.

Cechy jamistych, włóknisto-jamistych i marskości

Te typy chorób określa się na prześwietleniach rentgenowskich w przewlekłym przebiegu procesu gruźliczego. Klinicznie takie formy objawiają się naprzemiennymi zaostrzeniami i remisjami, gdy pacjentom niczego nie przeszkadza.

Obraz badania rentgenowskiego w jamistych i włóknisto-jamistych procesach gruźliczych jest podobny. Charakteryzują się obecnością ubytków w górnych częściach płuc, a wnęka w formie włóknisto-jamistej ma grubszą ścianę. Wynika to z dłuższego przebiegu choroby i proliferacji tkanki łącznej wokół rozłożonej tkanki płuc. Forma marskości objawia się masywnym ciemnieniem, które zajmuje większość układu oddechowego.

Rokowanie dla pacjentów z tymi postaciami choroby jest niekorzystne. Wymagają dłuższego leczenia niż ostre formy. Zdiagnozowana gruźlica może wymagać leczenia do dwóch lat.

Metody badania plwociny do ostatecznej diagnozy

Analiza plwociny w gruźlicy płuc jest jedną z najbardziej pouczających i dostępnych metod diagnozowania gruźlicy. Techniki te powinny być stosowane do określenia czynników sprawczych gruźlicy - pałeczek Kocha. Istnieją dwie główne metody badania plwociny:

1. Metoda mikrobiologiczna;
2. Mikroskopia plwociny

Mikrobiologiczne oznaczanie gruźlicy polega na wysiewaniu plwociny na pożywki, w których obserwuje się wzrost prątków. W zależności od wyniku reakcji mikrobiologicznej pacjent z gruźlicą może wydalać bakterie lub nie. Rozpoznana w ten sposób diagnoza pomaga ustalić zakaźność pacjentów dla innych. Według statystyk 70% pacjentów należy do aktywnych sekretarzy prątków.

Główną wadą mikrobiologicznej metody diagnostycznej jest długość wzrostu bakterii na pożywkach. Może to potrwać dłużej niż tydzień.

Dlatego wraz z posiewem zastosowano analizę mikroskopową plwociny. Jest to niedroga metoda, która nie wymaga dużo czasu i pieniędzy.

Co może zniekształcić wyniki siewu i jak go uniknąć

Wartość diagnostyczna rosnących bakterii na pożywkach zależy od prawidłowego zebrania materiału do reakcji, jego przechowywania i transportu.

Flegma powinna być zbierana w specjalnie wyposażonym pomieszczeniu, zapakowanym w sterylną butelkę z ciasną pokrywką, wykonaną z materiału odpornego na wstrząsy, aby uniknąć reakcji z kurzem.

Ponadto, aby wyniki określania czynnika sprawczego były jak najbardziej prawdziwe, należy przestrzegać pewnego systemu:

• Zbierz materiał przed zabiegiem;
• Ankieta przeprowadzona rano na pustym żołądku;
• Należy pobrać co najmniej 3 próbki plwociny;
• Badanie plwociny wykonuje się przez 3 kolejne dni;
• Jeśli nie jest możliwe natychmiastowe dostarczenie plwociny do laboratorium, należy je przechowywać w lodówce o temperaturze 4 ° C, do 2 dni.

Cechy zbierania materiału do gruźlicy pozapłucnej

Badanie plwociny u pacjentów jest skuteczne tylko w formie płucnej, ale jeśli gruźlica ma inną lokalizację, możliwe jest hodowanie na pożywkach następujących materiałów:

• mocz, nasienie i wydzielanie gruczołu krokowego u mężczyzn, krew miesiączkowa u kobiet z gruźlicą układu moczowego i narządów płciowych;
• ropa z ropni kości - dla gruźlicy kości;
• ropa z węzłów chłonnych - z gruźlicą układu limfatycznego.

Pobieranie moczu jest mniej problematyczne dla hodowli na gruźlicę układu moczowo-płciowego. Umyć zewnętrzne genitalia przed zebraniem materiału. Najlepsze wyniki można uzyskać, stosując średnią porcję porannego moczu. U kobiet pobiera się ją za pomocą cewnika, u mężczyzn - w naturalny sposób.

Zasady zbierania ropy do analizy z ropni kości i węzłów chłonnych są takie same. Nakłucie wykonuje się za pomocą sterylnego systemu pobierania krwi. Powinien natychmiast przeanalizować w laboratorium. Tam, za pomocą pipety, zbiera się 2-5 ml ropy, miesza z 0,9% roztworem chlorku sodu w ilości 2-3 ml. Mieszaninę przenosi się do fiolki, miesza w specjalnym aparacie i nadaje się do badań.

Zasady leczenia i najskuteczniejsze leki

Aby skutecznie leczyć prątki gruźlicy, należy przestrzegać następujących zasad:

• rozpocząć leczenie jak najwcześniej;
• leczenie powinno być długie - minimalny czas trwania leczenia wynosi 6 miesięcy, aw razie potrzeby może być przedłużony do kilku lat;
• ciągłość - przyjmowanie leków codziennie lub w trybie przerywanym - co drugi dzień, 2-3 razy w tygodniu;
• złożoność - jednocześnie przepisuj 4 leki;
• właściwą terapię powinien monitorować lekarz.

Najskuteczniejsze leki do leczenia gruźlicy przedstawiono poniżej:

Leki te nazywane są również lekami pierwszego rzutu. Przyjmowanie tych leków zgodnie z powyższymi zasadami daje najlepsze wyniki i zwiększa szanse pacjentów na całkowite pozbycie się prątków.

Stany komplikujące przebieg choroby

Z poprzedniej części widać, że jedną z zasad leczenia gruźlicy jest wcześniejsze rozpoczęcie terapii. Rzeczywiście, w przypadku przedwczesnego początku, stan pacjentów pogarsza się i mogą pojawić się takie komplikacje:

• Krwotok płucny;
• Niewydolność układu sercowo-naczyniowego - niewypłacalność serca i naczyń krwionośnych, co prowadzi do zmniejszenia dopływu tlenu do narządów i pogorszenia ich funkcji;
• Spontaniczna odma opłucnowa - stan, w którym powietrze dostaje się do jamy opłucnej wokół płuc;
• Niedodma płuc - zapadanie się pęcherzyków płucnych (pęcherzyków oddechowych), co prowadzi do pogorszenia funkcji układu oddechowego;
• Zapalenie opłucnej to zapalenie opłucnej (błony śluzowej płuc).

Niezbędne działania zapobiegające zakażeniu gruźlicą

Wszystkie środki zapobiegawcze można podzielić na dwie podgrupy:

Specjalna profilaktyka oznacza szczepienie. Zgodnie z „Narodowym kalendarzem szczepień ochronnych” jest on przeprowadzany przez 3-7 dni życia dziecka. Szczepienie przypominające wykonuje się w ciągu 7 lat.

Niespecyficzna profilaktyka dla dzieci polega na regularnym teście Mantoux, a na dorosłych - na fluorografii raz w roku.

Dla osób, które były w kontakcie z pacjentem z gruźlicą lub dla pacjentów w przeszłości, chemioprofilaktyka ma szczególne znaczenie. Lek przeciw TB „Isoniazid” jest przyjmowany w ciągu 6 miesięcy.

Mamy nadzieję, że spodobał Ci się artykuł na temat metod diagnostycznych dotyczących gruźlicy. Jeśli wiesz, jakie inne sposoby możesz wykryć obecność prątków, powiedz nam o tym w komentarzach. Podziel się tym artykułem na portalach społecznościowych, ponieważ gruźlica jest niebezpieczną chorobą, o której każdy powinien wiedzieć.