2 antybiotyki w tym samym czasie

Cześć wszystkim
Mój syn zachorował w sobotę, wszystko zaczęło się od suchego i nieustannego kaszlu,
W słońcu było tempo, w nocy wzrosło do 38,5 - umieść cefecon świecy
Lekarz przyszedł do Mon, słuchał, wypisał
-eraspal, gedelix
-toaleta nosa, w gardle panavir
Jeśli temperatura utrzymuje się dłużej niż 5 dni, Flemoxine Solutab

Temperatura spadła, nie było w środę, poszliśmy do chirurga (był wcześniej na zwolnieniu lekarskim z przestępcą)

W nocy od środy do czwartku, temperatura 39,1, odbieranie cefeconu, dziecka do badania przez dyżurnego lekarza
Lekarz słuchał, powiedział, że wszystko jest jasne, nalegał na zdjęcia rentgenowskie

Prawostronne ogniskowe zapalenie płuc w górnej części

Zaczął pić Flemoxin Solutab

Dzisiaj znowu przyszedł lekarz, który był w poniedziałek
Wysłuchałem dziecka, nie powiedziałem nic, by usłyszeć i wyznaczyłem dodatkowego sumameda

Piliśmy flemoksynę solutab przez 2 dni (3 kolejne dni do picia) i od jutra musimy dodać sumamed przez 5-7 dni

Zdezorientowany liczbą antybiotyków, więc weź to, prawda?

Oprócz antybiotyków przepisała inhalacje fluimucylem i na przemian z ambrobenem

Kto leczył zapalenie płuc w domu, jakie były twoje wizyty?

Nawiasem mówiąc, nie było już temperatury, ale kaszel nie jest dobry, nic nie kaszle :(

Czy mogę przyjmować 2 antybiotyki w tym samym czasie?

Cóż, nie, dlaczego tak jest od razu? Z ureaplazmy lub mykoplazmy może być bardzo dobrze, a o ile dobrze pamiętam, flemoksyna nie wpływa na tę grupę mikroorganizmów

Biorę 2 gramy amoksycyliny dziennie (2x500 razy)
Przepłukuję gardło raz na 2 godziny roztworem sody i soli, posypujemy stopangin (łzy, stsuko, to nierealistyczne. Czy mogą rozchlapać się na otwartym obszarze krwawienia?)
Drugi antybiotyk, który chcę zacząć pić tylko dlatego, że istnieje podejrzenie wystąpienia choroby przed dostaniem się do organizmu (tj. Przez jamę ustną) ureaplazmy lub mykoplazmy, właśnie z tego powodu.

Pytanie brzmi wyraźnie, ponieważ brzmi: jest możliwe lub niemożliwe. Co do tego, co stanie się z żołądkiem - teraz wcale mnie to nie obchodzi, bo Wiem, co może się ze mną stać, gdybym nie od razu zwalczył ból gardła, 3 lata temu skończyłem leżąc w szpitalu w tech. dwa miesiące i kolejne sześć miesięcy męki nierealne proste.

makrolidy - antybiotyki o szerokim spektrum działania, które można również stosować w chorobach uraplazamu / mykoplazmy i paciorkowców, które powodują ból gardła, prawda?

Co poleciłbyś taki antybiotyk? zrezygnować z flemoksyn? Myślę, że i tak wypiję Flemoxin, po prostu dodaj do niego jeszcze jedną grupę makrolidu i szybko się uspokój

Co to jest fluorochinolon oddechowy?

Myślę, że klacid-sr dodaje do leczenia od dziś przez okres 5 dni lub sumamed przez 3 dni (500 mg dziennie) - który jest lepszy (można / nie można z flemoksyną)? (są to antybiotyki różnych grup, prawda?)

Przy okazji, z tym wszystkim, piję paracetamol 3 tabletki dziennie (ponieważ temperatura jest poniżej 40) i benalgin tak, że moje gardło nie boli tak bardzo

Dzięki klauidowi sumamed-oba są alternatywnymi lekami w leczeniu dusznicy bolesnej.
tylko leczenie GABHS-zapalenie migdałków, to znaczy dusznica bolesna wywołana przez paciorkowce powinna wynosić minimum 10 dni, dla sumamed 5-6 dni.
Biorąc pod uwagę fakt, że w ciągu 3 dni działania antybakteryjnego leczenia - NIE, konieczne jest ponowne zbadanie lekarza - Lepsze laryngologiczne - aby nie przegapić paratonsularnego ropnia - ropnego powikłania dławicy. lub jakiś inny.
i ZNACZĄCA zmiana leku przeciwbakteryjnego PO kontroli.
Alternatywa dla amoksycyliny-azitro, klarytromycyny
lub „chroniony” penicylin-augmentin.

Wyjazd do domu Niektóre ośrodki pobierają próbki krwi i pobierają próbki materiału do badań kulturowych - prosta manipulacja.
tak to jest.

Czy mogę jednocześnie przyjmować dwa antybiotyki w przypadku ropnego zapalenia migdałków?

Dusznica jest ostrą chorobą zakaźną objawiającą się zapaleniem podniebienia

. Ponieważ zapalenie innych migdałków (językowych, jajowodowych i krtaniowych) rozwija się bardzo rzadko, termin dławica zawsze oznacza zapalenie migdałków. Jeśli chcesz wskazać, że proces zapalny uderzył w jakiekolwiek inne ciało migdałowate, lekarze mówią o zapaleniu migdałków językowych, krtaniowych lub retrotasowych. Wszelkie ból gardła są powodowane przez te same patogenne mikroorganizmy, które spadają na błonę śluzową gardła i jamy ustnej, więc zasady ich leczenia są również takie same. Dlatego wskazane jest rozważenie legalności i konieczności zastosowania

antybiotyki na ból gardła, które wpływają na jakiekolwiek migdałki.

Antybiotyk na ból gardła - kiedy powinienem go użyć? Ogólne zasady stosowania antybiotyków na ból gardła

Kwestia konieczności stosowania antybiotyków w leczeniu dusznicy bolesnej powinna być podejmowana indywidualnie w każdym przypadku na podstawie następujących czynników:

Wiek osoby z dławicą;
Rodzaj dławicy - wirusowej (nieżytowej) lub bakteryjnej (ropnej - pęcherzykowej lub lacunar);
Charakter przepływu dławicy piersiowej (łagodny lub z tendencją do powikłań).

Oznacza to, że aby podjąć decyzję o potrzebie stosowania antybiotyków w leczeniu dusznicy bolesnej, konieczne jest dokładne określenie wieku pacjenta, określenie rodzaju zakażenia i charakteru jego przebiegu. Określenie wieku pacjenta nie stanowi żadnego problemu, dlatego omówimy szczegółowo dwa inne czynniki, które określają, czy konieczne jest zażywanie antybiotyków w leczeniu dławicy piersiowej w każdym przypadku.

Aby zdecydować, czy stosować antybiotyki, konieczne jest ustalenie, czy zapalenie migdałków jest wirusowe czy bakteryjne. Faktem jest, że wirusowe zapalenie migdałków występuje w 80 - 90% przypadków i nie wymaga stosowania antybiotyków. Ból gardła bakteryjnego występuje tylko w 10–20% przypadków i to ona wymaga leczenia antybiotykami. Dlatego bardzo ważne jest, aby być w stanie odróżnić dławicę wirusową i bakteryjną.

Wirusowe zapalenie gardła objawia się następującymi objawami:

Ból gardła łączy się z przekrwieniem nosa, katarem, bólem gardła, kaszlem i czasami owrzodzeniem na błonie śluzowej jamy ustnej;
Ból gardła rozpoczął się bez temperatury lub na tle jego wzrostu nie więcej niż do 38,0 ° C;
Gardło jest po prostu czerwone, pokryte śluzem, ale bez rop na migdałkach.

Bakteryjne zapalenie migdałków objawia się następującymi objawami:

Choroba zaczęła się od gwałtownego wzrostu temperatury do 39-40 ° C, jednocześnie pojawiły się bóle gardła i ropy na migdałkach;
W tym samym czasie lub wkrótce po bólu gardła pojawił się ból brzucha, nudności i wymioty;
Wraz z bólem gardła, węzły chłonne szyjne są powiększone;
Tydzień po wystąpieniu dusznicy bolesnej dłonie i palce zaczęły się odklejać;
Jednocześnie z dławicą ropną pojawiła się mała czerwona wysypka skórna (w tym przypadku osoba zachorowała na szkarłatną gorączkę, która jest również leczona antybiotykami, a także bakteryjnym bólem gardła).

Oznacza to, że wirusowe zapalenie gardła łączy się z innymi objawami ARVI, takimi jak kaszel, katar i przekrwienie błony śluzowej nosa, a wraz z nim nigdy nie ma ropy na migdałkach. Bakteryjne zapalenie migdałków nigdy nie łączy się z kaszlem lub katarem, ale zawsze ma ropę na migdałkach. Ze względu na takie wyraźne oznaki możliwe jest rozróżnienie gardła wirusowego od bakteryjnego w każdych warunkach, nawet bez specjalnych badań laboratoryjnych.

Drugim ważnym czynnikiem, od którego zależy, czy konieczne jest przyjmowanie antybiotyków w przypadku bólu gardła w tym konkretnym przypadku, jest charakter przebiegu choroby. W tym przypadku konieczne jest ustalenie, czy zapalenie migdałków jest korzystne (bez powikłań) lub czy osoba zaczęła się komplikować. Objawami wystąpienia powikłań dławicy wymagających stosowania antybiotyków są następujące objawy:

Jakiś czas po wystąpieniu dławicy pojawiły się bóle uszu;
W miarę postępu choroby, stan pogarsza się, ale nie poprawia się;
Ból gardła w miarę postępu choroby;
Po jednej stronie gardła pojawiło się zauważalne wybrzuszenie;
Podczas obracania głowy w bok i podczas otwierania ust były bóle;
Po 2-3 dniach stosowania antybiotyków stan nie poprawił się;
Ból gardła i temperatura ciała powyżej 38 ° C trwają dłużej niż 7 do 10 dni;
W każdym dniu bólu gardła pojawiły się bóle w klatce piersiowej, bóle głowy, a także bóle połowy twarzy.

Jeśli dana osoba ma którykolwiek z powyższych objawów, wskazuje to na rozwój powikłań, a zatem ból gardła jest niekorzystny i wymaga leczenia antybiotykami bez przerwy. W przeciwnym razie, gdy ból gardła postępuje korzystnie, nie należy stosować antybiotyków.

W oparciu o powyższe, przedstawiamy sytuacje, w których konieczne i nie jest konieczne stosowanie antybiotyków w przypadku bólu gardła dla osób w różnym wieku.

Antybiotyk dla dorosłych dusznicy bolesnej

Z punktu widzenia potrzeby stosowania antybiotyków na ból gardła, wszystkie osoby powyżej 15 roku życia, niezależnie od płci, są uważane za osoby dorosłe.

Po pierwsze, jeśli ból gardła jest wirusowy i postępuje korzystnie, antybiotyki nie muszą być stosowane bez względu na wiek chorego. Oznacza to, że jeśli dziecko lub dorosły ma wirusowe zapalenie migdałków, co jest korzystne, bez żadnych objawów powikłań, to żaden z nich nie powinien stosować antybiotyków do leczenia. W takich przypadkach ból gardła przejdzie samodzielnie w ciągu 7–10 dni. Jest uzasadnione jedynie picie dużej ilości płynów i stosowanie leków objawowych, które łagodzą ból gardła i zmniejszają gorączkę.

Jeśli jednak objawy rozwoju powikłań pojawiają się u osoby dorosłej lub dziecka z bólem gardła, antybiotyki należy rozpocząć jak najszybciej. Ale nie powinieneś pić antybiotyków w celu „zapobiegania” powikłaniom, ponieważ jest to nieskuteczne. Konieczne jest rozpoczęcie przyjmowania antybiotyków w przypadku wirusowego bólu gardła tylko wtedy, gdy występują oznaki powikłań.

Po drugie, jeśli dławica jest bakteryjna (ropna), wówczas potrzeba stosowania antybiotyków zależy od wieku chorego i charakteru przebiegu choroby.

Jeśli ropne zapalenie migdałków rozwinęło się u dorosłego lub nastolatka w wieku powyżej 15 lat, wówczas antybiotyki należy stosować tylko wtedy, gdy pojawią się wyżej wymienione objawy powikłań. Jeśli ból gardła u osób w wieku powyżej 15 lat przebiega korzystnie, antybiotyki nie muszą być stosowane, ponieważ zakażenie przejdzie bez ich użycia. Udowodniono, że antybiotyki skracają czas trwania niepowikłanego bakteryjnego zapalenia migdałków u osób starszych niż 15 lat tylko o 1 dzień, więc ich stosowanie jest rutynowe, we wszystkich przypadkach niepraktyczne. Oznacza to, że wszyscy ludzie w wieku powyżej 15 lat powinni stosować antybiotyk na ból gardła tylko wtedy, gdy występują objawy powikłań wymienione powyżej.

Kobiety w ciąży i karmiące matki powinny przyjmować antybiotyk na ból gardła w takich samych przypadkach jak inni dorośli, to znaczy tylko z rozwojem powikłań z uszu, narządów oddechowych i laryngologicznych.

Antybiotyki na ból gardła u dzieci

Z punktu widzenia potrzeby stosowania antybiotyków na ból gardła, wszystkie osoby poniżej 15 roku życia, niezależnie od płci, uważa się za osoby dorosłe.

Jeśli u dziecka w wieku poniżej 15 lat rozwinęło się wirusowe zapalenie migdałków, nie należy stosować antybiotyków do leczenia. W przypadku wirusowego bólu gardła konieczne jest rozpoczęcie przyjmowania antybiotyków tylko wtedy, gdy występują oznaki powikłań w uszach, narządach oddechowych i innych narządach laryngologicznych.

Jeśli u dziecka w wieku od 3 do 15 lat rozwinęło się ropne zapalenie migdałków, konieczne jest stosowanie antybiotyków w celu jego leczenia. U dzieci w tej grupie wiekowej potrzeba stosowania antybiotyków w przypadku ropnego zapalenia migdałków nie jest związana z leczeniem samej choroby, ale z zapobieganiem możliwym poważnym powikłaniom serca, stawów i układu nerwowego.

Faktem jest, że bakteryjne zapalenie gardła u dzieci poniżej 15 lat bardzo często powoduje komplikacje w postaci zakażenia stawów, serca i układu nerwowego, powodując znacznie poważniejsze choroby, takie jak reumatyzm, zapalenie stawów i zespół PANDAS. A stosowanie antybiotyków w przypadku takiej dusznicy bolesnej u dzieci poniżej 15 roku życia pozwala na prawie 100%, aby zapobiec rozwojowi tych powikłań serca, stawów i układu nerwowego. Jest przeznaczony do zapobiegania ciężkim powikłaniom u dzieci w wieku poniżej 15 lat, w których zawsze należy stosować antybiotyk do ropnego zapalenia migdałków.

Ponadto, aby zapobiec powikłaniom dławicy bakteryjnej na sercu, stawach i układzie nerwowym, nie ma potrzeby rozpoczynania przyjmowania antybiotyków od pierwszego dnia zakażenia. Badania i próby kliniczne wykazały, że skutecznie zapobiega się powikłaniom dławicy bakteryjnej u dzieci, jeśli antybiotyki rozpoczną się przed 9 dniami od wystąpienia choroby. Oznacza to, że nie jest za późno, aby rozpocząć podawanie antybiotyków dla dzieci po 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9 dniach po wystąpieniu dławicy piersiowej.

Jeśli chodzi o ból gardła u dzieci w wieku poniżej 3 lat, powinny stosować antybiotyki tylko wtedy, gdy na migdałkach występuje ropa, lub jeśli rozwiną się komplikacje na uszach, narządach oddechowych i laryngologicznych. Ponieważ dzieci w wieku poniżej 3 lat nie mają prawie ropnych bakteryjnych bólów gardła, w rzeczywistości antybiotyki powinny być stosowane do leczenia zapalenia migdałków tylko z rozwojem powikłań narządów oddechowych i laryngologicznych.

Zatem antybiotyki na dusznicę bolesną u osób w każdym wieku i płci powinny być stosowane tylko w następujących przypadkach:

Ropne (pęcherzykowe lub lakoniczne) zapalenie migdałków nawet przy korzystnym przebiegu u dzieci w wieku 3–15 lat;
Rozwój powikłań dusznicy bolesnej na uszach, narządach oddechowych i laryngologicznych u osób powyżej 15 lat;
Powikłania dusznicy bolesnej na uszach, narządach oddechowych i laryngologicznych u dzieci poniżej 3 roku życia.

Czy należy przyjmować antybiotyki w przypadku podejrzenia zapalenia migdałków? Powikłania dławicy piersiowej - film Czy konieczne jest przyjmowanie antybiotyku na dusznicę bolesną? Czy można wyleczyć ból gardła bez antybiotyków - film Czy antybiotyki są zawsze stosowane w bólach gardła? Objawy, diagnoza i leczenie dusznicy bolesnej - film Antybiotyki na ropne zapalenie migdałków (pęcherzykowe i lacunar)

Nie ma różnic w stosowaniu antybiotyków w leczeniu bólów gardła lununar i pęcherzyków. Dlatego też oba te rodzaje dławicy są często połączone jednym wspólnym terminem „ropny”, a taktyki leczenia są rozpatrywane łącznie. Potrzeba stosowania antybiotyków w zapaleniu migdałków pęcherzykowych i lakonicznych zależy od wieku pacjenta i charakteru zakażenia. Tak więc wiek osoby ma kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji, czy należy przyjmować antybiotyki na dławicę ropną. Co więcej, nastolatek w wieku powyżej 15 lat z punktu widzenia potrzeby stosowania antybiotyków w przypadku ropnego zapalenia migdałków jest uważany za dorosłego i odpowiednio poniżej 15 lat. Rozważ zasady stosowania antybiotyków w leczeniu dusznicy bolesnej u dorosłych i dzieci.

Antybiotyk dla dorosłych dusznicy bolesnej

Jeśli u osoby powyżej 15 roku życia rozwinęło się zapalenie migdałków grudkowatych lub łuszczycowych, wówczas należy stosować antybiotyki tylko w przypadkach, gdy występują oznaki powikłań w uszach, narządach oddechowych i laryngologicznych. Oznacza to, że jeśli ropne zapalenie migdałków u osób w wieku powyżej 15 lat, niezależnie od płci, przebiega korzystnie, bez powikłań na uszach i innych narządach laryngologicznych, nie jest konieczne stosowanie antybiotyków do leczenia. W takich sytuacjach antybiotyki są praktycznie bezużyteczne, ponieważ nie zmniejszają ryzyka powikłań w uszach i narządach laryngologicznych i nie przyspieszają procesu gojenia.

W związku z tym u osób w wieku powyżej 15 lat obojga płci antybiotyki powinny być stosowane do ropnych ran tylko wtedy, gdy powikłania rozwijają się w uszach, narządach oddechowych i laryngologicznych. Biorąc pod uwagę tę zasadę stosowania antybiotyków w ropnym zapaleniu migdałków u osób powyżej 15 roku życia, konieczne jest rozróżnienie między korzystnym przebiegiem zakażenia a rozwojem powikłań. W tym celu musisz znać oznaki wystąpienia powikłań, dla których musisz zażywać antybiotyki. Objawy powikłań zapalenia migdałków grudkowych lub łzowych w uszach, narządów oddechowych i laryngologicznych, przy których pojawieniu się antybiotyków należy rozpocząć, są następujące:

Jest ból w uchu;
Po 2 - 4 dniach od początku dusznicy bolesnej stan zdrowia pogorszył się;
Gorzej gardło;
Podczas sprawdzania gardła na jednym z jego boków widoczne widoczne wybrzuszenie;
Wystąpił ból podczas otwierania ust lub obracania głowy w prawo lub w lewo;
Po 2-3 dniach stosowania antybiotyków stan nie poprawił się;
Ból gardła i temperatura ciała powyżej 38 ° C trwają dłużej niż 7 do 10 dni;
W jednej połowie twarzy wystąpiły bóle w klatce piersiowej, bóle głowy i bóle.

Każdy z powyższych objawów wskazuje na rozwój powikłań ropnego zapalenia migdałków, w których konieczne jest rozpoczęcie przyjmowania antybiotyków. Jeśli objawy te są nieobecne u osoby powyżej 15 roku życia, cierpiącej na ropną dusznicę bolesną (pęcherzykową lub lacunar), wówczas nie jest konieczne przyjmowanie antybiotyków.
Antybiotyki na ból gardła u dzieci

Jeśli ropne zapalenie migdałków (pęcherzykowe lub lacunar) rozwinęło się u dziecka dowolnej płci w wieku od 3 do 15 lat, do jego leczenia konieczne jest stosowanie antybiotyków, niezależnie od występowania powikłań na uszach, narządach oddechowych i narządach płciowych.

Faktem jest, że w tym wieku ropne zapalenie migdałków może dawać znacznie poważniejsze powikłania w porównaniu do zapalenia ucha, ropni i innych charakterystycznych dla dorosłych w wieku powyżej 15 lat, ponieważ z powodu niedoskonałości tkanki limfatycznej, patogenne bakterie migdałków mogą przenikać z przepływem krwi i limfy. nerki, serce, stawy i centralny układ nerwowy, powodując w nich procesy zapalne, które są bardzo trudne do leczenia i często powodują przewlekłe choroby tych narządów.

Jeśli patogenny mikroorganizm wywołujący ropne zapalenie migdałków dostanie się do nerek, powoduje zapalenie kłębuszków nerkowych, którego wynikiem jest często ostra niewydolność nerek z przejściem w stan przewlekły. Jeśli drobnoustrój dostanie się do serca, powoduje on proces zapalny w tkankach zastawek i przegród między komorami, który trwa przez lata, w wyniku czego struktury serca zmieniają się i tworzą defekty. Od momentu, w którym drobnoustrój wywołujący ropne zapalenie migdałków wchodzi do serca w rozwój wady, trwa od 20 do 40 lat. A osoba już w wieku dorosłym stoi w obliczu skutków ropnego zapalenia migdałków, które miał w dzieciństwie, które są reumatycznymi wadami serca.

Gdy drobnoustrój z migdałków dostanie się do stawów, rozwija się ostre zapalenie stawów, które po pewnym czasie mija, ale w przyszłości tworzy podatny grunt dla chorób stawów. Kiedy drobnoustrój z migdałków wchodzi do OUN, rozwija się zespół PANDAS, który charakteryzuje się gwałtownym spadkiem stabilności emocjonalnej funkcji poznawczych (pamięć, uwaga itp.), Jak również pojawieniem się spontanicznych niekontrolowanych ruchów i działań, na przykład mimowolnego oddawania moczu, drgania języka itp. Dla niektórych dzieci zespół PANDAS całkowicie znika w ciągu 6 do 24 miesięcy, podczas gdy dla innych, do pewnego stopnia, pozostaje przez wiele lat.

Dlatego u dzieci w wieku 3–15 lat najgroźniejsze dla ropnych ran są komplikacje w nerkach, sercu, stawach i układzie nerwowym, a nie w uszach, narządach oddechowych i laryngologicznych. W związku z tym leczenie dusznicy bolesnej powinno być skierowane nie tyle na samą infekcję, która w większości przypadków przechodzi sama bez specjalnego leczenia, ale raczej na zapobieganie tym powikłaniom z serca, stawów i ośrodkowego układu nerwowego. I to na zapobieganie tym poważnym komplikacjom kieruje się obowiązkowe stosowanie antybiotyków w ropnym zapaleniu migdałków u dzieci w wieku 3–15 lat.

Faktem jest, że stosowanie antybiotyków w ropnym zapaleniu migdałków u dzieci w wieku 3–15 lat pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych poważnych powikłań do serca, stawów i układu nerwowego do prawie zera. Dlatego lekarze uważają za konieczne podawanie antybiotyków dzieciom w wieku od 3 do 15 lat z ropnym zapaleniem migdałków.

Konieczne jest, aby wiedzieć, że zapobieganie i zmniejszenie ryzyka ciężkich powikłań jest osiągane, gdy antybiotyki są uruchamiane, nie tylko od pierwszego dnia rozwoju dławicy piersiowej. Tak więc w trakcie badań i obserwacji klinicznych ustalono, że zapobieganie powikłaniom jest skuteczne, jeśli antybiotyki zaczęły być podawane dziecku przed 9 dniami od wystąpienia zapalenia migdałków. Oznacza to, że aby zapobiec powikłaniom w sercu, stawach i ośrodkowym układzie nerwowym, można rozpocząć podawanie antybiotyków dziecku w 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9 dniach od wystąpienia bólu gardła. Późniejsze rozpoczęcie stosowania antybiotyków nie jest już skuteczne w zapobieganiu powikłaniom w sercu, stawach i ośrodkowym układzie nerwowym.

Jeśli rodzice z jakiegoś powodu nie chcą stosować antybiotyków w ropnym zapaleniu migdałków u dziecka w wieku 3–15 lat, pomimo wysokiego ryzyka powikłań w sercu, stawach i ośrodkowym układzie nerwowym, mogą nie. Jeśli jednak dziecko ma oznaki powikłań ze strony uszu, narządów oddechowych i laryngologicznych (zwiększone ból gardła, pogorszenie stanu zdrowia, ból ucha, klatki piersiowej, połowy twarzy itp.), Konieczne jest zastosowanie antybiotyków.

Leczenie antybiotykami zapalenia migdałków

Jeśli ból gardła jest wirusowy, to niezależnie od wieku chorego, antybiotyki należy przyjmować tylko od momentu, gdy zauważalne są oznaki powikłań z uszu, dróg oddechowych i innych narządów płciowych (zwiększone ból gardła, ból ucha, po jednej stronie twarzy lub w klatce piersiowej, pogorszenie stanu zdrowia,

itp.) Jeśli nie ma żadnych objawów powikłań w przypadku wirusowego bólu gardła, nie ma potrzeby przyjmowania antybiotyków.

Jeśli ból gardła jest bakteryjny (ropny), dziecko w wieku od 3 do 15 lat powinno otrzymać antybiotyki jak najwcześniej. Jeśli jednak nie można było rozpocząć stosowania antybiotyków od pierwszych dni bólu gardła, można to zrobić do 9 dni włącznie od początku choroby zakaźnej. Oznacza to, że w przypadku ropnego bólu gardła dziecka w wieku 3–15 lat można rozpocząć podawanie antybiotyków od 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9 dni choroby.

Dorośli w wieku powyżej 15 lat z ropnym bólem gardła powinni stosować antybiotyki tylko wtedy, gdy pojawiają się oznaki powikłań z uszu, dróg oddechowych i innych narządów laryngologicznych. Oznacza to, że jeśli osoba w wieku powyżej 15 lat z ropnym zapaleniem migdałków nie ma oznak powikłań, wówczas antybiotyki nie są w ogóle konieczne.

Jakie antybiotyki są potrzebne do bólu gardła

Ponieważ w 90 - 95% przypadków prowokuje się bakteryjne zapalenie migdałków lub powikłania wirusowe

, następnie do leczenia konieczne jest stosowanie antybiotyków, które mają szkodliwy wpływ na te bakterie. Obecnie następujące grupy antybiotyków są szkodliwe dla paciorkowców beta-hemolizujących i gronkowców, a zatem są skuteczne w leczeniu bólów gardła:

Penicyliny (na przykład Amoksycylina, Ampicillin, Amoxiclav, Augmentin, Oxacillin, Ampioks, Flemoxin, itp.);
Cefalosporyny (na przykład Digran, Cephalexin, Ceftriaxone itp.);
Makrolidy (na przykład Azithromycin, Sumamed, Rulid itp.);
Tetracykliny (na przykład, doksycyklina, tetracyklina, macropen i inne);
Fluorochinolony (na przykład Sparfloksacyna, Lewofloksacyna, Cyprofloksacyna, Pefloksacyna, Ofloksacyna itp.).

Antybiotyki z grupy penicylin są lekami z wyboru w ropnym zapaleniu migdałków. Dlatego w przypadku braku uczulenia na penicyliny u osoby z ropnym zapaleniem migdałków, należy zawsze stosować antybiotyki penicylinowe. I tylko wtedy, gdy okażą się nieskuteczne, możesz przełączyć się na stosowanie antybiotyków innych określonych grup. Jedyną sytuacją, w której leczenie dławicy piersiowej należy rozpocząć nie penicylinami, ale cefalosporynami, jest ból gardła, który przebiega bardzo ciężko, z wysoką temperaturą, ciężkim obrzękiem gardła i ciężkimi objawami zatrucia (ból głowy, osłabienie, dreszcze itp.).

Jeśli cefalosporyny lub penicyliny były nieskuteczne lub osoba jest uczulona na antybiotyki tych grup, do leczenia dusznicy bolesnej należy stosować makrolidy, tetracykliny lub fluorochinolony. W tym przypadku, w przypadku dławicy umiarkowanej i łagodnej, należy zastosować antybiotyki z grup tetracyklin lub makrolidów, aw przypadku ciężkiej infekcji należy zastosować fluorochinolony. Ponadto należy pamiętać, że makrolidy są bardziej skuteczne niż tetracykliny.

Można zatem stwierdzić, że w ciężkich przypadkach bólu gardła stosuje się antybiotyki z grup cefalosporyn lub fluorochinolonów, aw lekkiej i średniej masie stosuje się makrolidy, penicyliny lub tetracykliny. Jednocześnie antybiotyki z grup penicylin i cefalosporyn są lekami z wyboru, z których pierwsze są optymalne w leczeniu zapalenia migdałków o umiarkowanym i łagodnym nasileniu, a drugie - w przypadku ciężkiej infekcji. Jeśli penicyliny lub cefalosporyny są nieskuteczne lub nie mogą być stosowane, najlepiej stosować antybiotyki fluorochinolonowe w przypadku ciężkiego bólu gardła i makrolidów o łagodnym lub umiarkowanym stopniu nasilenia. W miarę możliwości należy unikać stosowania tetracyklin.

Ile dni potrzeba?

W przypadku ropnego bólu gardła lub powikłań zakażenia, wszelkie antybiotyki należy przyjmować od 7 do 14 dni, a optymalnie 10 dni. Oznacza to, że każdy antybiotyk musi być zażywany w ciągu 10 dni, niezależnie od dnia, od którego rozpoczęto wystąpienie dławicy piersiowej.

Jedynym wyjątkiem jest antybiotyk Sumamed, który należy przyjmować w ciągu zaledwie 5 dni. Pozostałe antybiotyki nie powinny być przyjmowane krócej niż 7 dni, ponieważ przy krótszych cyklach antybiotykoterapii nie wszystkie bakterie chorobotwórcze mogą zostać zabite, z których następnie powstają odmiany odporne na antybiotyki. Ze względu na powstawanie takich opornych na antybiotyki gatunków bakterii, późniejsza dławica piersiowa u tej samej osoby będzie bardzo trudna do leczenia, co spowoduje stosowanie leków o szerokim spektrum aktywności i wysokiej toksyczności.

Nie można również stosować antybiotyku w przypadku dławicy dłużej niż 14 dni, ponieważ jeśli lek nie doprowadzi do całkowitego wyleczenia w ciągu 2 tygodni, oznacza to, że nie jest wystarczająco skuteczny w tym konkretnym przypadku. W takiej sytuacji konieczne jest przeprowadzenie dodatkowego badania (wysiewu odłączalnego z gardła z określeniem wrażliwości na antybiotyki), na podstawie wyników których należy wybrać inny lek, na który wrażliwość ma patogen gardła.

Nazwy antybiotyków na ból gardła

Podajmy nazwy antybiotyków do leczenia dusznicy bolesnej na kilku listach utworzonych na podstawie przynależności każdego konkretnego leku do jednej lub innej grupy (penicyliny, cefalosporyny, makrolidy, tetracykliny i fluorochinolony). W tym przypadku lista będzie najpierw zawierać międzynarodową nazwę antybiotyku, a obok niej w nawiasach podano nazwy handlowe, pod którymi leki zawierające ten antybiotyk jako substancję czynną są sprzedawane w aptekach.

Tak więc wśród antybiotyków z grupy penicylin do leczenia dławicy piersiowej stosuj:

Amoksycylina (Amoksycylina, Amosin, Gramox-D, Ospamox, Flemoxin Soluteb, Hikontsil, Ekobol);
Amoksycylina + kwas klawulanowy (Amovikomb, Amoksivan, Amoksiklav, Arlet, Augmentin, Baktoklav, Verclave, Klamosar, Liklav, Medoklav, Panklav, Ranklav, Rapiklav, Fibell, Flemoclav Solutab, Foraklav, Ecoclav);
Ampicylina (Ampicylina, Standacillin);
Ampicylina + oksacylina (Ampioks, Oxamp, Oxampicin, Oksamsar);
Penicylina benzylowa (penicylina benzylowa, bicyklina-1, bicylina-3 i bicylina-5);
Oksacylina (oksacylina);
Fenoksymetylopenicylina (fenoksymetylopenicylina, Star-Pen, Ospen 750).

Więcej informacji na temat penicylin, nazw cefalosporynowych Wśród antybiotyków z grupy cefalosporyn, do leczenia bólów gardła stosuje się następujące leki:

Cefazolina (Zolin, Intrazolin, Lizolin, Natsef, Orizolin, Orpin, Totazef, Cezolin, Cefazolin, Cefamezin);
Cefaleksyna (Cephalexin, Ecochephron);
Ceftriaxon (Azaran), Axon ;
Ceftazydim (Bestum, Vicef, Lorazidim, Orzid, Tezim, Fortazim, Fortoferin, Fortum, Cefzid, Ceftazidime, Ceftidine);
Cefoperazon (Dardum, Medocef, Movoperiz, Operaz, Tseperon, Cefobid, Cefoperabol, Cefoperazon, Cefoperace, Cefpar);
Cefotaksym (Intrataxime, Cefotex, Clafobrin, Claforan, Litoran, Oritax, Oritax, Rezibelakta, Tax-o-bid, Talcef, Tarcefoxime, Cetax, Cefabol, Cefantral, Cefosin, Cefotaxime).

Przeczytaj więcej o cefalosporynach Nazwy makrolidów Do leczenia dławicy piersiowej stosuje się następujące antybiotyki makrolidowe:

Erytromycyna (Eomycyna, Erytromycyna);
Klarytromycyna (Arvitsin, Zimbaktar, Kispar, Klabaks, Clarbakt, Clarrexid, Clarithromycin, Claritrosin, Klaritsin, Klaritsit, Claromin, Klasine, Klacid, Clerimed, Coater, Lecoklar, Romklar, Sedon-Sanovel, Fromlid, Lidarid, Cotter, Lecoklar, Romklar, Sedon-Sanovel, Fromlid, Lydromed, Coater, Lecoklar, Romklar, Sedon-Sanovel, Fromlid, Sidarid, Sedon-Sanovel, Fromlid, Sidarid
Azytromycyna (Azivok, Azimycin, Azitral, Azitroks, Azitromitsin, Azitrotsin, AzitRus, Azitsid, Zytamax, Zitnob, Z-factor, Zitrolid, Zytrotsin, Zytromid, Sumaclid, Sumamed, Sumamedin, Sumaclux, Sumatrolid Zyutrohit Azitrozit Ecomed);
Midecamycin (Macropen);
Josamycin (Wilprafen, Wilprafen Solutab);
Spiramycyna (Rovamycin, Spiramisar, Spiramycin-Vero);
Roksitromitsin (Ksitrotsin, Remora, Rokseptin, Roksiksal, Roksitromitsin, Roksolit, Romik, Rulid, Rulitsin, Elroks, Esparoxy).

Więcej informacji o makrolidach Nazwy fluorochinolonów Do leczenia dławicy piersiowej stosuje się następujące antybiotyki fluorochinolonowe:

Lewofloksacyna (Ashlev, Glevo, Ivacin, Lebel, Levolet R, Levostar, Levotek, Levofloks, Levofloksabol, Levofloxacin, Leobag, Leflobakt, Lefoktsin, Maklevo, OD-Levoks, Remedia, Signithef, Tavanic, Tafan, Liquidefto, Elefloks);
Lomefloksacyna (Xenaquin, Lomacin, Lomefloxacin, Lomfloks, Lofox);
Norfloksacyna (Lokson-400, Nolitsin, Norbaktin, Norillet, Normaks, Norfatsin, Norfloksacyna);
Ofloksacyna (Ashoff, Geofloks, Zanotsin, Zofloks, Oflo, Ofloks, Ofloksabol, Ofloksatsin, Ofloksin, Oflomak, Oflotsin, Tarivid, Tariferid, Taritsin);
Cyprofloksacyna (Basigen, AfficPro, Quintor, Procipro, Cieprova, Ciplox, Ciprax, Ciprax, Ciprofloxacin, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna, Cyprofloksacyna

Następujące antybiotyki tetracyklinowe są stosowane w leczeniu dusznicy bolesnej:

Nazwy antybiotyków na ból gardła u dzieci

U dzieci w różnym wieku można stosować następujące antybiotyki:

Amoksycylina (Amoksycylina, Amosin, Gramoks-D, Ospamox, Flemoksin Solutab, Hikontsil) - od urodzenia;
Amoksycylina + kwas klawulanowy (Amovikomb, Amoxiclav, Augmentin, Verclave, Klamosar, Liklav, Fibell, Flemoklav Solyutab, Ekoklav) - od 3 miesięcy lub od urodzenia;
Ampicylina - od 1 miesiąca;
Ampioks - od 3 lat;
Ampicylina + oksacylina (Oxamp, Oxampicin, Oksamsar) - od urodzenia;
Penicylina benzylowa (penicylina benzylowa, bicyklina-1, bicyklina-3 i bicyklina-5) - od urodzenia;
Oksacylina - od 3 miesięcy;
Fenoksymetylopenicylina (fenoksymetylopenicylina, Star-Pen) - od 3 miesięcy;
Osp 750 - od 1 roku.

Cefazolina (Zolin, Intrazolin, Lizolin, Natsef, Orizolin, Orpin, Totacef, Cezolin, Cefamezin) - od 1 miesiąca;
Cefaleksyna (cefaleksyna, Ecocefron) - od 6 miesięcy;
Ceftriaxon (Azaran), Axon - dla niemowląt terminowych od urodzenia i dla wcześniaków od 15 dnia życia;
Ceftazydim (Bestum, Vicef, Lorazidim, Orzid, Tezim, Fortazim, Fortoferin, Fortum, Cefzid, Ceftazidim, Ceftidine) - od urodzenia;
Cefoperazon (Dardum, Medocef, Movoperiz, Operaz, Tseperon, Cefobid, Cefoperabol, Cefoperazone, Cefoperas, Cefpar) - od ósmego dnia życia;
Cefotaksym (Intrataxime, Cefotex, Clafobrin, Claforan, Litoran, Oritax, Oritax, Rezibelakta, Tax-o-bid, Talcef, Tarcefoxime, Cetax, Cefabol, Cefantral, Cefosin, Cefotaxime) od urodzenia, w tym wcześniaki.

Erytromycyna (Eomycyna, Erytromycyna) - od urodzenia;
Azytromycyna (zastrzyki Sumamed i AzitRus) - od momentu, gdy masa ciała dziecka przekracza 10 kg;
Azytromycyna (zawiesina do podawania doustnego Zytrotsin, Hemomitsin, Ecomed) - od 6 miesięcy;
Makropen w postaci zawiesiny do podawania doustnego - od urodzenia;
Spiramycyna (Spiralisar, Spiromycin-Vero) - od momentu, gdy masa ciała dziecka przekroczy 20 kg;
Roksitromitsin (Ksitrotsin, Remora, Rokseptin, Roksigeksal, Roksitromitsin, Roksolit, Romik, Rulid, Rulitsin, Elroks, Esparoxy) - od 4 lat.

Ta lista pokazuje najpierw nazwy międzynarodowe, a następnie w nawiasach nazwy handlowe leków, pod którymi są sprzedawane. Następnie wskazany jest wiek, z którego wymienione antybiotyki mogą być stosowane u dzieci.

Należy pamiętać, że fluorochinolony nie mogą być stosowane u dzieci w wieku poniżej 18 lat, a inne antybiotyki z reguły mogą być stosowane przez 12 lub 14 lat.

Antybiotyk u dorosłych z tabletkami dławicy piersiowej

Antybiotyki do leczenia dusznicy bolesnej z różnych grup, przeznaczone dla dorosłych, przedstawiono w tabeli.

DWA ANTYBIOTYKI RÓWNOCZESNIE

Powiedz lekarzowi DZIĘKI!
Proszę ocenić odpowiedź!

W środy dyżuruje Władimir Iwanowicz. Odpowiedzi na pytania zostaną udzielone z opóźnieniem 2-3 dni.

Administracja witryny zwraca uwagę! Drodzy pacjenci! Nie zapomnij zarejestrować się na stronie! Jeśli konieczna jest osobista odpowiedź pacjentowi, niezarejestrowani użytkownicy nie otrzymają takiej odpowiedzi. W przypadku powtarzających się próśb należy odtworzyć CAŁĄ poprzednią korespondencję w całości (wpisz datę i liczbę pytań). W przeciwnym razie konsultanci Cię nie rozpoznają. Możesz uzupełniać pytania lub odpowiadać na pytania konsultantów w „Wiadomościach” pod Twoim pytaniem. Zostaną wysłane do konsultantów.
Po otrzymaniu odpowiedzi nie zapomnij ocenić („oceń odpowiedź”). Dziękuję wszystkim, którzy uznali to za możliwe i konieczne - aby ocenić odpowiedź!

Pamiętaj, że aby uzyskać odpowiedź (konsultację), możesz skorzystać ze specjalnej opcji witryny „Powiedz dziękuję”, gdzie możesz wyrazić swoją wdzięczność konsultantowi, kupując mu bonusy na naszej stronie. Mamy nadzieję, że proponowane premie nie spowodują niczego oprócz uśmiechu, jego frywolności.

czy można jednocześnie brać omez i ganaton

i dwa antybiotyki w tym samym czasie?

--- Klarytromycyna-Amoksycylina - Takie leczenie helikobakteriozy (zakażenie Helicobakter pylori) naprawdę istnieje.

Chciałbym również zapytać, czy możliwe jest zastąpienie ganaton fosforem lub czy są to zupełnie inne leki?

--- to są różne leki:

Ganaton GIT stymulator motoryki.

Phosphalugel - środek zobojętniający kwas, lek przeznaczony do leczenia chorób układu pokarmowego związanych z kwasem poprzez neutralizację kwasu solnego, który jest częścią soku żołądkowego.

Czy możliwe jest dodanie fosforu do schematu leczenia? Czy pomaga mi dobrze na bóle brzucha i ile dni mogę wziąć bez przerwy?
--- Według współczesnych poglądów leki zobojętniające nie są lekami z wyboru w leczeniu przewlekłego zapalenia żołądka, refluksu żołądkowo-przełykowego i większości innych chorób związanych z kwasem. Jednocześnie zaleca się stosowanie leków zobojętniających w leczeniu wszystkich chorób związanych z kwasem.
w następujących sytuacjach:

- w początkowych stadiach chorób związanych z kwasem - jako główny środek;

- w leczeniu leków przeciwwydzielniczych, jako dodatkowe środki (w szczególności do neutralizacji kwasu podczas „nocnego przełomu kwasowego”);

- w celu wyeliminowania lub zmniejszenia intensywności zgagi i bólu w klatce piersiowej lub bólu w nadbrzuszu, zarówno podczas głównego przebiegu terapii, jak i podczas remisji, jako objawowego środka zaradczego.

Główną różnicą między środkami zobojętniającymi kwasy a innymi lekami korygującymi kwas jest szybkość neutralizacji kwasu, a zatem szybszy, ale krótszy efekt terapeutyczny. Leki zobojętniające są również tańsze niż leki przeciwwydzielnicze.

Phosphalugel NIE powinien być przyjmowany przez długi czas bez recepty. Należy zachować ostrożność w przypadku choroby nerek, marskości wątroby, ciężkiej niewydolności serca.

Antybiotyki z grupy tetracyklin, preparaty żelaza, glikozydy nasercowe należy przyjmować nie wcześniej niż 2 godziny po zażyciu Phosphalugel.

Przy zaparciach, sporadycznie występujących podczas przyjmowania Phosphalugel, zaleca się zwiększenie ilości wody spożywanej codziennie.

Podczas stosowania Phosphalugel, jednocześnie z innymi lekami, należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ Phosphalugel zmniejszy skuteczność niektórych leków.

Istnieją badania potwierdzające duży materiał statystyczny, że całkowita eliminacja H. pylori prawie podwaja prawdopodobieństwo rozwój refluksowego zapalenia przełyku, Przełyk Barretta i gruczolakorak przełyku, a także fakt, że obecność H. pylori w organizmie żołądka zmniejsza ryzyko rozwoju raka żołądka.

Należy zauważyć, że ze względu na dużą liczbę nosicieli H. pylori (w Rosji - do 75% populacji) po zwalczeniu nie ma gwarancji braku reinfekcji, co więcej, jest bardzo prawdopodobne.
Krytycy teorii infekcyjnej zazwyczaj podchodzą do wrzodu trawiennego jako do ogólnoustrojowej choroby gastroenterologicznej, w której rozwoju odgrywa się najważniejszą rolę, w tym czynniki psychosomatyczne i psychospołeczne.
W ostatnich latach, oprócz H. pylori, inne mikroorganizmy żyją w żołądku wielu zdrowych ludzi, w szczególności L. gastricus, L. antri, L. kalixensis, L. ultunensis, paciorkowce, gronkowce, grzyby Candida, bakteroidy, corynebacterium i inni.

Niektórzy badacze podkreślają:

- długotrwałe stosowanie terapii przeciwheblobakteryjnej w przypadku chorób związanych z H. pylori nie doprowadziło do ich zmniejszenia i było jedną z przyczyn rozwoju dysbakteriozy;

- nawrotowi wrzodu trawiennego i zaostrzeniu przewlekłego zapalenia żołądka towarzyszy dysbioza strefy żołądkowo-dwunastniczej, która zwiększa powstawanie wrzodów i procesy zapalne w błonie śluzowej.
Ponadto H. pylori nie ma niezależnego znaczenia w rozwoju tych chorób.

Oblicza się, że po skutecznym zwalczeniu H. pylori po 3 latach około 32% pacjentów ponownie zakaża się tą bakterią, 82–87% po 5 latach i około 90% po 7 latach.

Zgodnie z art. 70 ustawy federalnej Federacji Rosyjskiej z dnia 21 listopada 2011 r. N 323-ФЗ „O podstawach ochrony zdrowia obywateli w Federacji Rosyjskiej” - tylko lekarz prowadzący ma prawo przepisać leczenie.

Popraw schemat pełnoetatowego lekarza prowadzącego, zmieniaj i przepisuj leki w Internecie
- niepoprawne, więc konsultant internetowy nie jest w stanie ocenić sytuacji klinicznej jako całości.

Jeśli podejrzewasz przepisane leczenie -
- warto zwrócić się do innego lekarza EKSTREMALNIE

Gastroenterolog - porady online

Czy bezpieczne jest przyjmowanie dwóch antybiotyków jednocześnie?

№ 34 356 Gastroenterolog 01.01.2016

Lekarz ginekolog zalecił przyjmowanie unidox-solutab 10 dni (1t. 2p. B) i tiberal 5 dni (1t. 2p. B). Czy taka ilość antybiotyków jest możliwa dla organizmu? Obie powinny być przyjmowane po posiłku. I. Muszą być połączone. Więc możesz to zrobić? Ciało się nie buntuje? Boję się. Dziękuję

Cześć, Anna. Dzięki za pytanie. Absolutnie kompetentny program zaproponowany przez twojego lekarza. Ta kombinacja obejmuje całe spektrum drobnoustrojów, z wyjątkiem grzybów. Zaufaj i traktuj.

Dzień dobry! Mamy taką historię. 15 grudnia, o godzinie 18.00, opuścił dom, by szczekać psa i zobaczył, że jakieś zwierzę wiruje w pobliżu jego hodowli, co jakiś czas wchodząc do jego hodowli i nie pozwalając mu wejść. Kiedy wróciłem do domu i przyniosłem latarnię, zwierzę zdołało opuścić nasze podwórko i skierować się w stronę wyjścia z naszej osady. Wsiadłem do samochodu i zacząłem go gonić, jednocześnie filmując to, co działo się w kamerze tłumu. Telefon To zwierzę było szopem, dość dużym czasem.

Cześć Jestem młodą matką. Gdy tylko dowiedziała się, że jest w ciąży, zaczęła pić witaminy przepisane przez ginekologa (następnie - Elevit), po porodzie przeniosła się na ComplivitMom, w tej chwili nadal piję witaminy i karmię piersią. Pytanie brzmi: kiedy i jak zakończyć przyjmowanie witamin? Piję je przez 2 lata bez przerwy. Słyszałem opinię, że długotrwałe przyjmowanie sztucznych witamin prowadzi do tego, że organizm przestaje wydobywać je z pożywienia (po zatrzymaniu spożycia) i konsekwencje wyglądają bardzo nieprzyjemnie.

Cześć Nie mam miesięcznych okresów, macica jest mała, od lutego tego roku byłem u ginekologa, wysyłałem hormony do sprawdzenia, okazało się, że jest niski estradiol. Następnie lekarz przepisał femoston 2/10, który piła przez 4 miesiące, w trakcie leczenia menstruacja zniknęła, ponownie zniknęła, poszła do ginekologa, powiedziała, żeby pić dalej, ale postanowiłem sprawdzić estradiol, w wyniku czego estradiol stał się teraz również poniżej i wzrost macicy nie wystąpił. Femoston moje ciało jest złe p.

Witam, 2,5 roku temu podczas ciąży przekazałem analizę RW, wykazałem, że ATK Treponema pallidum jest negatywna, mikroreakcja jest słabo pozytywna. Przekazał szczegółową analizę: sero-oscylacje są fałszywie dodatnie, nie mogę dokładnie odczytać niezrozumiałego pisma: wygląda to następująco: # 39 trep, karta-ujemna, mr-słabo pozytywna, № 8IFA-ujemna, RIF abs RP-den. ZDROWIE nie wymaga leczenia. Zapytałem lekarza, co to znaczy, że kiedyś byłem chory? I okazuje się, że o tym nie wiedziała, powiedział mi, że tego nie ma.

Chłopaki, nie wiem co robić. Zdałem wszystkie testy (wszystko, co możliwe): EKG, gastroskopię i krew, mocz itp. Wszystkie testy są idealne! Ale skąd pochodzą te bóle? Bardziej szczegółowo. Bóle te występują głównie po jedzeniu (natychmiast lub po pewnym czasie). Chodzi o to, że kiedy w ciele pojawia się jedzenie i zachodzą procesy trawienia, znikąd pojawiają się ostre bóle i rozprzestrzeniają się na lewą pierś. Jestem już wyczerpany, nie wiem, co robić i dlaczego ((ból jest silny, skurcz.

18+ Konsultacje online mają charakter informacyjny i nie zastępują bezpośredniej konsultacji z lekarzem. Umowa użytkownika

Twoje dane osobowe są bezpiecznie chronione. Płatności i prace na stronie są realizowane przy użyciu bezpiecznego SSL.

Czy mogę jednocześnie wziąć dwa antybiotyki?

Konsultacja z gastroenterologiem

Dzień dobry！ 4 dni temu, test się pogorszył, lekarz przepisał suprax, wypił go przez 2 dni, a drugiej nocy temperatura wzrosła, rozdęcie brzucha, luźne stolce, ból brzucha. Rano byłem u lekarza, zastąpił lek pancefem, teraz biorę go drugiego dnia.

W tej chwili płynny stolec został zachowany przez 3 dni, piję loperamid, ale to nie pomaga. Czy mogę teraz zacząć pić lewomomycynę z pancefem? Wiek pacjenta: 21 lat

Temat: Czy można przyjmować dwa różne antybiotyki?

Opcje motywu

czy można pobrać dwa różne antybiotyki

jesteśmy teraz bardzo podobni do fanów, ale już jesteśmy w trakcie naprawy. Tempo wynosiło 38-39 przez prawie tydzień. Natychmiast otrzymaliśmy zapalenie oskrzeli i wypisaliśmy summamed (ale jest pijany przez maksymalnie 3 dni, a ty już, rozumiem, piję piątego dnia).
Ant-ka nie wywołało żadnego efektu, tempo było wysokie. Trzeciego dnia ponownie wezwano anty-lekarza - powiedziała, że tempo nie spadnie następnego dnia, aby zacząć pić inny antybiotyk. Nie spadł na szlak. Dzień, ale był trochę mniejszy - postanowiliśmy zaczekać 1 dzień. I na szlaku. tempo dnia było już znacznie niższe i nie wypiliśmy innej ant-k.

Mój wniosek jest taki, ponieważ tempo nie było związane z odbiorem ant-ka i nie spało od niego, to było wyraźnie infekcja wirusowa, a nie infekcja bakteryjna. W rzeczywistości pili na próżno ant-to.

Opinia naszego lekarza (dzwonimy za opłatą i dzwonimy. Konsultujemy się) - summamed jest najszerszą mrówką i powinien zdecydowanie działać, aw ciągu jednego dnia po przyjęciu pierwszej dawki! Albo wirus lub fałszywy lek.

Czy mogę jednocześnie przyjmować dwa rodzaje antybiotyków?

Dr Galina Kholmogorova, starszy pracownik naukowy Państwowego Centrum Badań Medycyny Prewencyjnej odpowiada:

- Kiedyś wierzono, że za pomocą antybiotyków można pokonać każdą infekcję. Okazało się jednak, że znacznie osłabiają układ odpornościowy, a infekcje przeciwnie, zaczęły pokonywać ludzi. Taniość antybiotyków doprowadziła do tego, że ludzie brali je za każdą drobną rzecz, a mikroby ulegały mutacji i adaptacji. Nawet jeśli antybiotyk zabił 99,9% mikroorganizmów i pozostało co najmniej jedno, że lek nie zadziałał, szybko mnoży się i przekazuje swój „gen odporności” swoim towarzyszom. A osoba zaraża osoby otaczające zmutowane mikroby.

Zadaj pytanie

Komentarze (0)

Popularne

Skomentowane

2018 Argumenty i Fakty Dyrektor generalny JSC Ruslan Novikov. Redaktor naczelny tygodnika „Argumenty i fakty” Igor Chernyak. Dyrektor ds. Rozwoju cyfrowego i nowych mediów AiF.ru Denis Khalaimov. Redaktor naczelny AIF.ru, Vladimir Shushkin.